Αριθμός απόφασης 132/2019

Aριθμός   132/2019

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αποτελούμενο από τη Δικαστές  Αμαλία Μήλιου, Πρόεδρο  Εφετών,  Ιωάννη Αποστολόπουλο, Εφέτη, Σοφία Καλούδη, Εφέτη- Εισηγήτρια, και με  Γραμματέα την  Γ.Λ..

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ι. Κατά τη διάταξη του άρθρου 528 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3 παρ. 21 του Ν.2207/94, αν ασκηθεί έφεση από διάδικο που δικάστηκε ερήμην κατά την πρώτη συζήτηση, η εκκαλούμενη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους. Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως, αν είχε παραστεί στην πρώτη πρωτοβάθμια συζήτηση. Με τη διάταξη αυτή εισάγεται καθεστώς αναιτιολόγητης έφεσης, η οποία εξομοιώνεται από πλευράς αποτελεσμάτων με την ήδη καταργηθείσα αναιτιολόγητη ανακοπή ερημοδικίας. Η λειτουργία αυτή της έφεσης, όπως τονίζεται στην εισηγητική έκθεση, συνδέεται με τις συνέπειες της ερημοδικίας κατά την πρώτη συζήτηση (αρθρ. 271 παρ.3 και 272 παρ. 1 ΚΠολΔ), ώστε ο εκκαλών να μπορεί να επανορθώσει με έφεσή του τις συνέπειες αυτές (ΕφΔωδ15/2016 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Στην προκειμένη περίπτωση η ένδικη έφεση κατά της  με αριθμό 633/2017  οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά  (αρ. 511, 513 § 1 Κ.Πολ.Δ.), που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, ερήμην του εναγόμενου και ήδη εκκαλούντος, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα, με την κατάθεση δικογράφου στη γραμματεία του δικαστηρίου, που εξέδωσε την προσβαλλομένη απόφαση -αρ. 495 § 1 Κ.Πολ.Δ.) στις 22-5-2017, δηλαδή  εντός της από το άρθρο 518 παρ.1 του ΚΠολΔ οριζόμενης προθεσμίας από την επίδοση της εκκαλούμενης στις 21-4-2017  (βλ. τη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……  έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά, ….). Επιπλέον, κατατέθηκε  το νόμιμο παράβολο,   συνολικού ποσού 150 ευρώ, κατ΄άρθρο 495 παρ. 4 του ΚΠολΔ (βλ. το με αριθμό . . ./ 2017  ηλεκτρονικό παράβολο).  Επομένως αυτή πρέπει να γίνει τυπικά και ουσιαστικά δεκτή και να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη, σύμφωνα με το αρ. 528 Κ.Πολ.Δ,  μέσα στα όρια που καθορίζονται με την έφεση,  στη συνέχεια δε να ερευνηθούν η αγωγή και οι κατ` αυτής ισχυρισμοί του  εκκαλούντος ως προς τη νομική και ουσιαστική βασιμότητά τους (αρθρ. 528 ΚΠολΔ). ΙΙ. Από τις διατάξεις των άρθρων 513, 514, 515 εδ. α`, 516, 518, 535, 543, 550 ΑΚ, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 337, 362, 382 ΑΚ, συνάγεται, ότι με τη σύμβαση πωλήσεως ακινήτου ο πωλητής έχει την υποχρέωση να μεταβιβάσει στον αγοραστή την κυριότητα του πράγματος (ακινήτου) χωρίς νομικά ελαττώματα και έχοντας τις συμφωνημένες ιδιότητες. Ειδικότερα, από τις  εν λόγω διατάξεις προκύπτει ότι τα νομικά ελαττώματα του πωληθέντος, στα οποία περιλαμβάνονται όχι μόνον εμπράγματα δικαιώματα τρίτων αλλά και η έλλειψη κυριότητας από πλευράς του πωλητή και η νομή και οιονεί νομή τρίτου (βλ. Ολ ΑΠ 26/1990 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΚ Γεωργιάδη Σταθόπουλου, τ. ΙΙΙ, Χ. Βερβενιώτη, άρθρο 514, παρ. 7 σελ. 45),  δεν συνεπάγονται ακυρότητα της συμβάσεως πωλήσεως, αλλά δημιουργούν αρχική υποκειμενική αδυναμία παροχής (Γαζής στην ΕρμΑΚ 514 αρ. 1, Α. Τούση ΕνοχΔ §29 σελ. 85 υποσ. 7). Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθ. 513, 514 και 516 ΑΚ, προκύπτει ότι η εν λόγω ευθύνη του πωλητή  διαπλάθεται ως ευθύνη για τη μη εκπλήρωση της παροχής, εντεύθεν δε, έχουν εφαρμογή οι γενικές διατάξεις των άρθ. 380 και 382 ΑΚ, σύμφωνα με τις οποίες ο αγοραστής δικαιούται, εκτός άλλων, να ζητήσει αποζημίωση για τη μη εκπλήρωση, και πριν ακόμα του αφαιρεθεί με δικαστική απόφαση το πράγμα,  ως ζημία δε που πρέπει κατά τα άρθ. 516 και 382 ΑΚ να αποκατασταθεί, νοείται κάθε προς το χειρότερο μεταβολή της περιουσίας του αγοραστή από τη μη εκπλήρωση των υποχρεώσεων του πωλητή, η οποία μπορεί να προέρχεται είτε από το τίμημα του πράγματος που καταβλήθηκε, είτε από τις δαπάνες, στις οποίες υποβλήθηκε ο αγοραστής, για να το αποκτήσει. Ως εκ τούτου, προκειμένου να χωρήσει η αποκατάσταση, αρκεί να διαπιστωθεί ότι επήλθε ζημία και ότι αυτή τελεί σε αιτιώδη σύνδεσμο με την αθέτηση της συμβάσεως. Η αποζημίωση αυτή αποτελεί υποκατάστατο του αρχικού αντικειμένου της παροχής και περιλαμβάνει, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 297 και 298 ΑΚ, κάθε ζημία (θετική ή αποθετική) που υπέστη ο αγοραστής εξαιτίας της αθετήσεως της προαναφερόμενης υποχρεώσεως του πωλητή, συνίσταται δε ειδικότερα η θετική ζημία του αγοραστή στη διαφορά της περιουσιακής κατάστασής του, όπως αυτή θα είχε διαμορφωθεί, αν ο πωλητής είχε εκπληρώσει την υποχρέωσή του να μεταβιβάσει σ` αυτόν το πράγμα χωρίς το νομικό ελάττωμα ή την έλλειψη της συμφωνημένης ιδιότητας και εκείνης που υπάρχει εξ αιτίας της μη εκπλήρωσης, εν όλω ή εν μέρει, της υποχρεώσεως του πωλητή, κατά το χρόνο της πρώτης συζήτησης της αγωγής, και επομένως περιλαμβάνει την αξία της μη εκπληρωθείσας παροχής (οφειλή αξίας), που μπορεί να είναι ανώτερη του καταβληθέντος τιμήματος, καθώς και τις τυχόν δαπάνες, στις οποίες υποβλήθηκε ο αγοραστής.  Εξάλλου, η αδυναμία  εκπλήρωσης της παροχής , εφόσον  προέρχεται από γεγονός, για το οποίο ο πωλητής υπέχει ευθύνη και ο αντισυμβαλλόμενος δεν έχει συμφέρον σε μερική εκπλήρωση της οφειλόμενης παροχής – (όπως π.χ δια μεταβιβάσεως σ`αυτόν της κυριότητας, μόνον,  χωρίς τη νομή   που   ανήκει σε άλλον), δημιουργεί υπέρ του αντισυμβαλλομένου δικαίωμα, αποκρούοντας τη μερική εκπλήρωση να θεωρήσει την αδυναμία ως ολική βλ. και Ολ ΑΠ 26/1990 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) και να ασκήσει στο ακέραιο τα δικαιώματα εκ της διατάξεως του άρθρου 382 ΑΚ (ολική συναπαλλαγή, ολική αποζημίωση, ολική υπαναχώρηση) (άρθρο 516 παρ 8, σελ. 52,υπο Χ. Βερβενιώτη σε Γεωργιάδη –Σταθόπουλο, ΑΚ κατ΄άρθρο ερμηνεία τ.ΙΙΙ),  Η αποποίηση της μερικής εκπλήρωσης γίνεται με μονομερή απευθυντέα δήλωσή του, με την περιέλευση της οποίας στον οφειλέτη –πωλητή  δεν επέρχεται απόσβεση αλλά αλλοίωση της ενοχής κατά το αντικείμενό της, έτσι ώστε η αξίωση για μερική εκπλήρωση και η παράλληλη αξίωση για αποζημίωση κατά το λοιπό μέρος να αντικαθίσταται από μια αξίωση για πλήρη αποζημίωση.  Με την άσκηση του δικαιώματος αποποίησης της μερικής εκπλήρωσης ο οφειλέτης οφείλει αποζημίωση για όλη τη παροχή, ενώ απαλλάσσεται από την εκπλήρωση του δυνατού μέρους. Αν το είχε δε ήδη καταβάλει στο δανειστή, θα δικαιούται να το αναζητήσει με τις διατάξεις για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό. Γιατί η απαλλαγή του οφειλέτη ως προς αυτό σημαίνει οτι τούτο καταβλήθηκε αχρεώστητα λόγω της άρσεως εκ των υστέρων της αιτίας της παροχής (άρθρο 904ΑΚ). (άρθρο 337 παρ 6 και 7, σελ. 227,υπο Σταθόπουλο σε Γεωργιάδη –Σταθόπουλο, ΑΚ κατ’άρθρο ερμηνεία τ.ΙΙ), Περαιτέρω, η ευθύνη του πωλητή για το νομικό ελάττωμα είναι αντικειμενική, δηλαδή ανεξάρτητη από τη γνώση ή την -έστω ανυπαίτια- άγνοια αυτού περί της υπάρξεώς του.  Εν τούτοις, η αξίωση του αγοραστή  να ζητήσει αποζημίωση καταλύεται, αν ο πωλητής ισχυρισθεί και αποδείξει ότι αυτός γνώριζε τα ελαττώματα του πράγματος, που υπήρχαν κατά το χρόνο της πωλήσεως (άρθρο 515 § 1 ΑΚ).  Ο ως άνω, όμως, καθιερούμενος λόγος απαλλαγής του πωλητή αδρανεί, αν οι συμβαλλόμενοι με την επιφύλαξη του άρθ. 518 ΑΚ έχουν συμφωνήσει διαφορετικά. Έτσι, σε περίπτωση πωλήσεως πράγματος, όταν στο πωλητήριο συμβόλαιο περιέχεται ο όρος ότι το πωλούμενο μεταβιβάζεται “ελεύθερο διεκδικήσεως ή δικαιώματος τρίτου”, ο πωλητής υπέχει υποχρέωση να αποζημιώσει τον αγοραστή για τα νομικά ελαττώματα του πωληθέντος πράγματος και αν ακόμα ο τελευταίος γνώριζε αυτά. (ΑΠ 517/2015 ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, από τις διατάξεις των αρθ. 369, 513 και 1033 ΑΚ και 13§3 ν.1587/1950 σαφώς συνάγεται ότι, για τη μεταβίβαση της κυριότητας ακινήτου με πώληση, στο συμβολαιογραφικό τύπο υπόκειται τόσο η εμπράγματη, όσο και η ενοχική σύμβαση κατά τα ουσιώδη αυτής στοιχεία, ήτοι το πράγμα και το τίμημα. Η μη τήρηση του τύπου τούτου για μέρος του τιμήματος καθιστά τη μεν περί του μέρους αυτού συμφωνία άκυρη, τη δε πώληση του ακινήτου εικονική, ως προς το ύψος του τιμήματος, που αναγράφεται στο συμβόλαιο (ΑΠ 847/03 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Παρά ταύτα, όμως, το εκτός συμβολαίου καταβληθέν τίμημα ακινήτου αποτελεί μέρος της αντιπαροχής του αγοραστή για την απόκτηση του πράγματος, άσχετα δε από το κύρος της περί αυτού συμφωνίας, συνιστά ζημία του αγοραστή, την οποία ο πωλητής υποχρεούται να αποκαταστήσει, όταν ανακύπτει ευθύνη του προς αποζημίωση για τη μη εκπλήρωση της παροχής (ΑΠ 249/09, ΕφΛαρ 131/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ ).

ΙΙΙ. Με την από 16-9-2008 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …/2008 αγωγή της η ενάγουσα εκθέτει, κατ’ορθή εκτίμηση του δικογράφου, ότι δυνάμει του με αριθμό …/2003, νομίμως μεταγεγραμμένου, συμβολαίου πώλησης της συμβολαιογράφου Θήρας, …….., αγόρασε κατά πλήρη κυριότητα από τον εναγόμενο το ειδικότερα περιγραφόμενο κατά θέση, έκταση και όρια γεωτεμάχιο (οικόπεδο), κείμενο στην κτηματική περιφέρεια .., Θήρας Κυκλάδων, έναντι συνολικού τιμήματος 105.649,30 ευρώ, προκειμένου να αναγείρει σε αυτό  έντεκα (11) εξοχικές κατοικίες με σκοπό τη μεταπώλησή τους, ότι  στην αγορά του εν λόγω ακινήτου αυτή προέβη, επειδή ο εναγόμενος την είχε διαβεβαιώσει ότι αυτό είναι«…ελεύθερο από κάθε βάρος και νομικό ελάττωμα», όπως αναγράφηκε και στο σχετικό συμβόλαιο μεταβίβασης, ότι το έτος 2006 και, ενώ αυτή  είχε ήδη προβεί στην έκδοση οικοδομικής άδειας και εκσκαφή του οικοπέδου, δαπανώντας προς τούτο τα ειδικότερα αναφερόμενα ποσά, ασκήθηκε σε βάρος της  αίτηση ασφαλιστικών μέτρων νομής και ακολούθως τακτική αγωγή νομής από τους  ……. και ……, με τις οποίες οι τελευταίοι ισχυρίζονταν ότι είναι οι αληθινοί νομείς του ακινήτου. Ότι επ΄αυτών  εκδόθηκαν οι ειδικότερα αναφερόμενες  αποφάσεις του Ειρηνοδικείου Θήρας και του Μονομελούς Πρωτοδικείου Νάξου (Μεταβατική Έδρα Θήρας), αντίστοιχα, σύμφωνα με τις οποίες οι ανωτέρω, …… και ………, αναγνωρίστηκαν (έναντι της νυν  ενάγουσας)  οιονεί νομέας – ως δικαιούχος δικαιώματος επικαρπίας- και νομέας  ως δικαιούχος δικαιώματος ψιλής κυριότητας- επί του επίδικου ακινήτου, αντίστοιχα, αυτή δε  υποχρεώθηκε να παύσει να διαταράσσει  τη νομή τους. Ότι ο εναγόμενος την   παρέπεισε   να προβεί στην  αγορά του επίδικου ακινήτου, αν και γνώριζε  την ύπαρξη του εν λόγω νομικού ελαττώματος, το οποίο και της απέκρυψε, ενεργώντας κακόπιστα και κατά παράβαση των συναλλακτικών ηθών, με μοναδικό σκοπό να αποσπάσει ο ίδιος παράνομο περιουσιακό όφελος σε βάρος της περιουσίας της, και τέλος, ότι, συνεπεία της ανωτέρω αντισυμβατικής αλλά και αδικοπρακτικής συμπεριφοράς του, αυτή υπέστη περιουσιακή ζημία και ηθική βλάβη. Ζητεί δε, κατόπιν παραδεκτού περιορισμού του  αιτήματος από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου της, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απομαγνητοφωνημένα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου,  να αναγνωριστεί, ότι ο εναγόμενος υποχρεούται να της καταβάλει, πλήρη αποζημίωση, λόγω της εκ μέρους του  ολικής μη εκπλήρωσης της οφειλόμενης παροχής, αποκρούοντας αυτή κατά το μερικώς εκπληρωθέν μέρος της (μεταβίβαση κυριότητας), αλλά και λόγω της αδικοπρακτικής ευθύνης του, άλλως με βάση τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού (κατά την επικουρική της βάση  η αγωγή απορρίφθηκε ως μη νόμιμη  με την εκκαλουμένη απόφαση, η οποία κατά το μέρος αυτό δεν βάλλεται με την έφεση) τα ποσά των : α) 105.649,30 ευρώ, που κατέβαλε ως τίμημα για την αγορά του  ακινήτου, β) 8.580 ευρώ, που δαπάνησε για την ολοκλήρωση της εν λόγω μεταβίβασης, γ) 8.610,33 ευρώ, που δαπάνησε για την έκδοση της αναφερόμενης άδειας οικοδομής, δ) 5.866 ευρώ, που δαπάνησε για εργασίες εκσκαφής και απομάκρυνσης μπάζων,  ε) 1.086.971 ευρώ, που αντιστοιχεί στο κέρδος, το οποίο με βεβαιότητα αυτή θα αποκόμιζε από την ανέγερση και πώληση των αναφερόμενων εξοχικών κατοικιών, τις οποίες εξ αιτίας του  επιδίκου νομικού ελαττώματος του πωληθέντος σε αυτή ακινήτου, δεν μπόρεσε να κατασκευάσει (το οποίο έχει ήδη απορριφθεί ως αόριστο με την εκκαλουμένη απόφαση, που  κατά το μέρος αυτό  δεν βάλλεται με την έφεση), καθώς και το ποσό των 200.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση της για την ηθική βλάβη, που υπέστη από την αδικοπρακτική συμπεριφορά του εναγόμενου. Με αυτό το περιεχόμενο η ένδικη αγωγή, η οποία αρμοδίως καθ΄ ύλην και κατά τόπον ασκήθηκε ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, είναι ορισμένη και νόμιμη,   στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων  513, 514,  516, 337,382, 914, 932, 297, 298, 299, 345 ΑΚ, 386 παρ.1 ΠΚ  , 70,176 ΚΠολΔ.

1. IV. Ο εναγόμενος με τις προτάσεις του αρνείται καταρχήν την αγωγή και περαιτέρω ισχυρίζεται ότι αυτή ασκήθηκε καταχρηστικά, διότι η ενάγουσα στους δικαστικούς της αγώνες με το … και τη … …., αντέτασσε σταθερά την ύπαρξη της νομής αυτού στο επίδικο ακίνητο, ως δικαιοπαρόχου της, προσκομίζοντας προς τούτο  έγγραφα και εξετάζοντας μάρτυρες, ενώ επιπλέον  άσκησε την ένδικη αγωγή, καθ’ο χρόνο εκκρεμούσε στο Εφετείο Αιγαίου η εκδίκαση της έφεσης της κατά της με αριθμό 43/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Νάξου. Τα ανωτέρω, όμως, και αληθή υποτιθέμενα δεν καθιστούν άνευ ετέρου καταχρηστική την άσκηση της ένδικης αγωγής, καθόσον αφορούν σε  δικονομικές ενέργειες της ενάγουσας, που αποσκοπούσαν  στη δικαστική της προστασία. Συνεπώς, η σχετική ένσταση,  που ερείδεται στο άρθρο 281 ΑΚ, πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμη.
2. V. Από την εκτίμηση των καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων, που εξετάστηκαν ενόρκως στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, και περιλαμβάνονται στα ταυτάριθμα με την απόφαση αυτή πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του, καθώς και τα με επίκληση προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα, λαμβανομένων υπόψη αυτεπαγγέλτως και των διδαγμάτων της κοινής πείρας (336 αρ. 4 ΚΠολΔ) αποδείχτηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα είναι αρχιτέκτων μηχανικός με αντικείμενο επαγγελματικής δραστηριότητας την ανέγερση οικοδομών, συγκροτημάτων εξοχικών κατοικιών, τουριστικών καταλυμάτων και ξενοδοχειακών μονάδων στην ευρύτερη περιοχή των Κυκλάδων. Το έτος 2003 συμφώνησε με τον εναγόμενο να της πωλήσει  ακίνητο κυριότητας του ευρισκόμενο στη κτηματική περιφέρεια …, του Δήμου Θήρας Κυκλάδων, προκειμένου να αναγείρει σε αυτό συγκρότημα πολυτελών κατοικιών με σκοπό την μεταπώληση τους. Συγκεκριμένα, με  το με αριθμό …/2003 συμβόλαιο πώλησης της συμβολαιογράφου Θήρας, ……, που μεταγράφηκε νόμιμα, ο εναγόμενος πώλησε και μεταβίβασε στην ενάγουσα,  κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή,  ένα οικόπεδο, πρώην γεωτεμάχιο, στη θέση «…», εντός οικισμού του Δημοτικού Διαμερίσματος …. του Δήμου Θήρας Κυκλάδων,   επιφάνειας (κατά το τίτλο κτήσης)  312,34 τμ., όπως αυτό εμφαίνεται με τα κεφαλαία αλφαβητικά γράμματα ΑΒΓΔΕΑ στο από Μαρτίου 2003 τοπογραφικό διάγραμμα του αρχιτέκτονα ….., συνορεύον Βόρεια σε πλευρά ΒΑ, μήκους μέτρων δέκα και 0,20 (10,20) με ιδιοκτησία …., Ανατολικά σε πρόσοψη και σε πλευρά τεθλασμένη ΑΕΔ, μήκους μέτρων δέκα οκτώ και 0,30 (18,30) συν είκοσι οκτώ και 0,90 (28,90) με Δημοτική οδό πλάτους 2,40-1,50 μέτρων, Νότια σε πλευρά ΔΓ μήκους μέτρων δύο και 0,20 (2,20) με κοινόχρηστο χώρο και Δυτικά σε πρόσοψη ΓΒ μήκους μέτρων σαράντα τριών και 0,80 (43,80) με Δημοτική οδό πλάτους 3,50 μέτρων, αντί αναγραφόμενου τιμήματος 70.000 ευρώ, το οποίο, ωστόσο, τυγχάνει εικονικό, καθόσον τα μέρη με το από 5.9.2003 ιδιωτικό συμφωνητικό (αντέγγραφο), όρισαν  αυτό στο ποσό των 649,30 Ευρώ. Κατά τα αναφερόμενα στο ως άνω συμβόλαιο ο εναγόμενος φέρεται να απέκτησε το πωλούμενο ακίνητο κατά  πλήρη κυριότητα  με δωρεά εν ζωή από τον πατέρα του, …….., με το με αριθμό …./1980, νόμιμα μεταγραμμένο συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Πειραιώς, ……., άλλως με έκτακτη χρησικτησία, ενώ δήλωσε  ότι  μεταβιβάζει αυτό ελεύθερο από κάθε βάρος, δηλαδή  υποθήκη, προσημείωση, κατάσχεση, συντηρητική και αναγκαστική, διεκδίκηση, μεσεγγύηση, δουλεία κάθε είδους πραγματική και προσωπική, απαλλοτρίωση, απαίτηση από κληρονομιά ή άλλη αιτία, μισθωτική σχέση, φόρους, τέλη και εισφορές και από κάθε άλλο νομικό ελάττωμα. Περαιτέρω, επειδή, σύμφωνα με τον τίτλο κτήσης  του το δωρηθέν σε αυτόν ακίνητο εμφανίζεται να έχει επιφάνεια 30 τμ., μείζον ή έλαττον, ο τελευταίος υπέβαλε στη ΔΟΥ Θήρας τη με αριθμό …../17-9-2003 διορθωτική δήλωση φόρου χρησικτησίας, που επισυνάφθηκε στο συμβόλαιο αγοραπωλησίας, και κατέβαλε τον αναλογούντα στα υπόλοιπα μέτρα (282,34 τμ) επιφάνειας του πωλούμενου ακινήτου φόρο, ποσού 5865,36 ευρώ. Ακόμη, αποδείχθηκε, ότι η ενάγουσα κατέβαλε ολοσχερώς  το συμφωνηθέν τίμημα, κατά τα ειδικότερα στο ως άνω αντέγγραφο οριζόμενα, όπως, εξάλλου, συνομολογεί και ο εναγόμενος,  και συγκεκριμένα κατά την ημερομηνία σύναψης του ιδιωτικού συμφωνητικού, αυτή κατέβαλε το ποσό των 5.000,00 ευρώ ως προκαταβολή, στις 19.9.2003,  κατά την ημερομηνία υπογραφής του  συμβολαίου,  το ποσό των 68.367,57 ευρώ με την παράδοση στον εναγόμενο: α) της με αριθμό .-. επιταγής, ποσού 37.718,28 ευρώ της τράπεζας ALPHA BANK, με ημερομηνία έκδοσης 19.9.2003 και β) της με αριθμό .-.. επιταγής, ποσού 30.649,29 ευρώ της Τράπεζας της Ελλάδος, με ημερομηνία έκδοσης 19.9.2003, που πληρώθηκαν  κανονικά,  στις 19.12.2003,  το ποσό των 14.673,51 ευρώ και τέλος, στις  12.10.2004,  το ποσό των 17.608,21 ευρώ με την πληρωμή ισόποσων γραμματίων εκδόσεως της ενάγουσας εις διαταγή του εναγομένου. Ακολούθως, εκδόθηκε, κατόπιν σχετικής αιτήσεως της ενάγουσας, η με αριθμό …/2006 άδεια οικοδομής της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Θήρας, δυνάμει της οποίας η τελευταία ξεκίνησε εκσκαπτικές εργασίες στο αγορασθέν οικόπεδο, προκειμένου να προβεί στην κατασκευή των εξοχικών κατοικιών. Εν τούτοις, αυτή δεν πρόλαβε να προχωρήσει  στην ολοκλήρωση του έργου, διότι στις 26.5.2006 της επιδόθηκε η από 25.5.2006 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …/25.5.2006 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Ειρηνοδικείου Θήρας του ……. και της …., το γένος …….., με την οποία αυτοί  ζητούσαν να αναγνωρισθούν, ο μεν πρώτος  οιονεί νομέας ως επικαρπωτής  του ως άνω οικοπέδου, η δε δεύτερη νομέας ως ψιλή κυρία αυτού,  και να υποχρεωθεί η καθής η αίτηση (νυν ενάγουσα) και ο σύζυγος της, ……., να παύσουν  να διαταράσσουν την άσκηση της νομής τους σε αυτό. Επί  της αιτήσεως αυτής  εκδόθηκε  αρχικά προσωρινή διαταγή, που απαγόρευε τη συνέχιση των οικοδομικών εργασιών στο επίδικο και ακολούθως η με αριθμό 21/2016 οριστική απόφαση του Δικαστηρίου, που την έκανε δεκτή ως  ουσιαστικά βάσιμη. Στη συνέχεια, οι ίδιοι ως άνω αιτούντες άσκησαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Νάξου τη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../2006 αγωγή νομής (τακτική διαδικασία), η οποία έγινε  δεκτή  κατ’ουσίαν με τη με αριθμό 43/2008 απόφασή του, και  αναγνωρίστηκαν νομείς του επιδίκου κατά τις ανωτέρω διακρίσεις, ενώ οι εναγόμενοι υποχρεώθηκαν να παύσουν τη διατάραξη της νομής τους σε αυτό, προβαίνοντας σε παύση των εκσκαπτικών εργασιών και επιχωματώσεων, καθώς και να παραλείπουν κάθε  διατάραξή  της  στο μέλλον. Η ως άνω απόφαση  επικυρώθηκε, ακολούθως,  από το Εφετείο Αιγαίου, το οποίο με τη με αριθμό 165/2010 απόφασή του απέρριψε την  κατ’αυτής έφεση των  εναγομένων (νυν ενάγουσας και του συζύγου της). Ειδικότερα, σύμφωνα με τις ουσιαστικές παραδοχές  της τελευταίας αυτής απόφασης, με τη με αριθμό ……/1977 πράξη κατάθεσης διαθήκης του συμβολαιογράφου Ερμούπολης, ……, που δημοσιεύθηκε νόμιμα με το με αριθμό 140/1977 πρακτικό του Μονομελούς Πρωτοδικείου Σύρου,  σε συνδυασμό με τη με αριθμό 1113/1978 απόφαση του Μονομελούς  Πρωτοδικείου Αθηνών, ο ……. κληρονόμησε μετά από το θάνατο του πατέρα του……., στις 12-06-1977, ένα αγροτεμάχιο στη θέση .., εκτάσεως μιας ζευγαριάς, που ισοδυναμεί με έκταση περίπου δύο και πλέον στρεμμάτων, στην αγροτική περιφέρεια το ΔΔ ……. Στο εν λόγω αγροτεμάχιο, που είχε περιέλθει στην κυριότητα και νομή του …… δυνάμει του με αριθμό ……/3-6-1928 διανεμητηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Θήρας, … ., που μεταγράφηκε νόμιμα, αυτός έκτοτε έως και το θάνατό του ασκούσε πράξεις νομής, που προσιδίαζαν στη φύση και τον προορισμό του (επίβλεψη, καλλιέργεια με κριθάρι, ντομάτες, αρακά και  συλλογή καρπών), ενώ μετά το θάνατό  του   η νομή του αγροτεμαχίου μεταβιβάστηκε στο … …, υιό  και εκ διαθήκης κληρονόμο του,  κατά τα ανωτέρω, που συνέχισε να την ασκεί  κατά τον ίδιο τρόπο αυτοπροσώπως ή δια αντιπροσώπων (συγγενών) του. Μάλιστα, ο τελευταίος υπέβαλε σχετική δήλωση κληρονομίας, όπου μεταξύ άλλων, δήλωσε το επίδικο αγροτεμάχιο, ως εκτάσεως  δύο στρεμμάτων με το υπάρχον σε αυτό ερειπωμένο κτίσμα. Ακολούθως, αυτός μεταβίβασε την ψιλή κυριότητά του στην κόρη του, ….., παρακρατώντας ο ίδιος την επικαρπία, δυνάμει του με αριθμό …/21-12-1994, νομίμως μεταγραφέντος, συμβολαίου γονικής παροχής ψιλής κυριότητας της συμβολαιογράφου Πειραιώς, . …, στο οποίο αυτό εμφαίνεται ως έχον επιφάνεια 2010 τμ,  έκτοτε δε αμφότεροι ασκούν, ο μεν πρώτος ως οιονεί νομέας, η δε δεύτερη ως  νομέας, πράξεις νομής σε αυτό (επισκέψεις κατά τους θερινούς μήνες, έκδοση της με αριθμό …/1995 άδειας οικοδομής πολεοδομίας Θήρας και σύνταξη σχετικού τοπογραφικού). Από την αντιπαραβολή των ως άνω συμβολαιογραφικών τίτλων συνάγεται  ότι  το πωληθέν στην νυν ενάγουσα ακίνητο,  εμβαδού 312,34 τμ, είναι εμφανώς μεγαλύτερης έκτασης από εκείνο, που είχε δωρίσει στον εναγόμενο, πωλητή, ο δικαιοπάροχος πατέρας του, …..,  μέσα στο οποίο ο τελευταίος ασκούσε από ετών πράξεις νομής (σταβλισμό- πότισμα ζώων), ενώ ουδόλως  αποδείχθηκε, ότι στην υπόλοιπη  έκταση των 282,34 τμ (312,34 τμ – 30 τμ) ασκούσαν πράξεις νομείς οι δικαιοπάροχοι της ενάγουσας (επομένως και ο …..-πωλητής). Περαιτέρω, από το προσκομισθέν στη δίκη εκείνη από 15-10-1973 ιδιόχειρο έγγραφο του ………  προκύπτει, ότι αυτός είχε ζητήσει από τον ……… (δικαιοπάροχο των εναγόντων)  να του εκμισθώσει έκταση μιας ζευγαριάς στη θέση …, δηλαδή προδήλως το επίδικο αγροτεμάχιο, χωρίς, όμως,   τελικώς αυτό να συμβεί, γεγονός που υποδηλώνει ότι  την έκταση αυτή  δεν νεμόταν ο ……… αλλά ο ……..   Σύμφωνα  με τα προεκτεθέντα,  και τελεσιδίκως κριθέντα, το ανωτέρω τμήμα του επίδικου ακινήτου, έκτασης  282,34 τμ  (δηλαδή το πλέον της έκτασης των 30 τμ), κατά το χρόνο πώλησης και μεταβίβασής του από τον εναγόμενο, ………,  στην  ενάγουσα είχε νομικό ελάττωμα, καθόσον  σε αυτό την οιονεί  νομή είχε ο …… και τη νομή η …… Τούτο δε,  ο εναγόμενος, αν και εξ αρχής  γνώριζε, το απέκρυψε από την ενάγουσα, προκειμένου να αποκομίσει παράνομο όφελος σε βάρος της περιουσίας της, ενώ, περαιτέρω, τη διαβεβαίωσε ψευδώς με δήλωσή του, που περιλαμβάνεται στο πωλητήριο συμβόλαιο, ότι ήταν ελεύθερο κάθε νομικού ελαττώματος. Η ως άνω γνώση του εναγόμενου συνάγεται με σαφήνεια από το γεγονός, ότι  στο επίδικο ουδέποτε άσκησε πράξεις νομής ο ίδιος ή οι δικαιοπάροχοί του, αλλά οι …. και … .. και πριν από αυτούς ο δικαιοπάροχός τους, …., σύμφωνα και με τα προεκτεθέντα, τούτο δε αυτός, δίχως άλλο, γνώριζε από ιδία αντίληψη ως μόνιμος κάτοικος της περιοχής. Περαιτέρω, δεν κρίνεται αξιόπιστη η κατάθεση της μάρτυρος του εναγόμενου στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, σύμφωνα με την οποία  το συμφωνηθέν για ολόκληρη την πωλούμενη έκταση τίμημα των 105.649,30 ευρώ αντιστοιχούσε αποκλειστικά στην αξία της  έκτασης των 30 τμ (του τίτλου του  εναγόμενου),  ενώ  για την επιπλέον έκταση των 282,34 τμ  ο εναγόμενος ουδέν τίμημα  απαίτησε. Και τούτο,  διότι η συνομολόγηση του ως άνω τιμήματος μόνον για την έκταση των 30 τμ βρίσκεται σε προφανή δυσαναλογία με την εμπορική  της αξία , δεδομένου ότι η αντικειμενική αξία της συνολικά μεταβιβαζόμενης έκτασης (των 312,34 τμ) κατά τα αναφερόμενα στο πωλητήριο συμβόλαιο ανερχόταν στο ποσό των 69.995,39 ευρώ. Επιπλέον, η ως άνω μάρτυς δεν μπόρεσε να δικαιολογήσει, γιατί ο εναγόμενος, εφόσον δεν εισέπραξε τίμημα για την επιπλέον πωλούμενη από αυτόν έκταση,  εν τούτοις δέχθηκε να  καταβάλει ο ίδιος  τον αντίστοιχο γι΄ αυτήν φόρο χρησικτησίας. Περαιτέρω, αυτός,  αρνούμενος  τόσο τη συμβατική όσο και την αδικοπρακτική ευθύνη του, ισχυρίζεται, ότι  πρόθεση του ιδίου ήταν να πωλήσει  στην ενάγουσα το περιγραφόμενο στο με αριθμό …../1980 συμβόλαιο ακίνητο, εμβαδού 30 τμ, που του είχε  δωρίσει ο πατέρας του, και ότι ουδέποτε υπέδειξε ως όρια του ακινήτου του τα αναφερόμενα στο ως άνω πωλητήριο συμβόλαιο, αλλά, αντιθέτως, ότι ήταν  ο ίδιος ο σύζυγος της ενάγουσας, …., ο οποίος τον παρέπεισε ότι η ιδιοκτησία του ήταν μεγαλύτερη, ισχυριζόμενος ότι γνώριζε επακριβώς τα  πραγματικά όρια και την έκταση αυτής, διότι το έτος 1993  είχε προβεί ως αρχιτέκτων μηχανικός σε τοπογράφηση του ακινήτου του ….., κατ’εντολή  και  καθ’υπόδειξη των ορίων του από τον τελευταίο (…..), στο οποίο  ουδόλως συμπεριλαμβανόταν  το ήδη επίδικο τμήμα των 282,34 τμ, με συνέπεια αυτός (εναγόμενος) να συμπράξει τελικώς στην επίδικη αγοραπωλησία. Ο ως άνω ισχυρισμός του εναγόμενου δεν μπορεί, ωστόσο, να γίνει αποδεκτός από το Δικαστήριο, καθόσον  ο σύζυγος της ενάγουσας, εξεταζόμενος ενόρκως στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, παραδέχθηκε μεν την εκ μέρους του σύνταξη του αναφερομένου τοπογραφικού της προς βορρά ευρισκόμενης ιδιοκτησίας του ….., στο οποίο αυτή πράγματι εμφανιζόταν με μικρότερη έκταση και  δεν περιελάμβανε το αμφισβητούμενο τμήμα των 282,34 τμ, πλην, όμως, δεν αποδείχθηκε, ότι ακολούθως αυτός παρέπεισε τον εναγόμενο να παρουσιάσει διαφορετικά των πραγματικών ως αληθινά τα όρια της πωλούμενης ιδιοκτησίας του, καταλαμβάνοντας με τον τρόπο αυτό τη μεσολαβούσα μεταξύ των δύο ιδιοκτησιών έκταση, φερόμενη τότε ως αγνώστου ιδιοκτήτη. Κάτι τέτοιο, εξάλλου, θα καθιστούσε επισφαλή τα επιχειρηματικά σχέδια της  ενάγουσας, σε περίπτωση, που εγείρονταν στο μέλλον διεκδικήσεις και δικαιώματα τρίτων επί του επιδίκου, η οποία  μάλιστα είχε επενδύσει για το σκοπό αυτό σημαντικό χρηματικό ποσό, ρευστοποιώντας προς τούτο και ακίνητη περιουσία της. Τέλος,  επισημαίνεται ότι στις ως άνω δίκες ασφαλιστικών μέτρων νομής και τακτικής αγωγής νομής, η ενάγουσα δεν προσεπικάλεσε μεν τον εναγόμενο ως δικονομικό εγγυητή, πλην, όμως,  όπως αποδείχθηκε αυτός  γνωρίζοντας τη δικαστική διαμάχη μεταξύ της ενάγουσας και του …. και της …… παρενέβη προσθέτως  υπέρ της πρώτης, ως δικαιοπάροχός της, στην εκδίκαση της αίτησης των ασφαλιστικών μέτρων νομής ενώπιον του Ειρηνοδικείου Θήρας (βλ. τη με αριθμό 21/2006 απόφαση του Ειρηνοδικείου Θήρας).

Περαιτέρω, σύμφωνα  με τα προαναφερόμενα, η ύπαρξη του ως άνω  νομικού ελαττώματος στο επίδικο ακίνητο κατά το χρόνο της πώλησής του  στην ενάγουσα, και ειδικότερα στο τμήμα αυτού, επιφάνειας  282,34 τμ, η οποία, όπως προελέχθη,  δεν καθιστά   άκυρη τη σύμβαση πώλησης,  συνιστά αρχική υποκειμενική αδυναμία παροχής οφειλόμενη σε υπαιτιότητα του εναγόμενου πωλητή, και η  ενάγουσα, που  δεν δύναται να αξιοποιήσει το επίδικο για το λόγο, για τον οποίο το αγόρασε, δύναται, ως  μη έχουσα συμφέρον σε μερική εκπλήρωση της οφειλόμενης παροχής (αφενός ως προς το τμήμα των 282,34 τμ δια μεταβιβάσεως σ`αυτή  της κυριότητας, μόνον,  χωρίς τη νομή,  που   ανήκει σε άλλον, και αφετέρου ως προς το τμήμα των 30 τμ, που βρίσκεται στην αδιαφιλονίκητη νομή της, πλην, όμως, δεν δύναται να αξιοποιηθεί λόγω της μικρής του επιφάνειας), να θεωρήσει την αδυναμία εκπλήρωσης του εναγομένου ως ολική, και να απαιτήσει πλήρη αποζημίωση κατ’ άρθρο 337 ΑΚ.  Όπως δε, αποδείχθηκε  αυτή εκ του ανωτέρω λόγου   ζημιώθηκε κατά τα εξής ποσά :α)  105.649,30 ευρώ,  που κατέβαλε ως τίμημα για το ακίνητο  και το οποίο, περαιτέρω, αντιστοιχεί στην αξία αυτού κατά το χρόνο συζήτησης της  αγωγής,  6.180 ευρώ, που κατέβαλε ως φόρο μεταβίβασης στη ΔΟΥ Θήρας (βλ. το με αριθμό Α/Α …../18-9-2003 διπλότυπο είσπραξης της ΔΟΥ Θήρας), 570,11 ευρώ για την παράσταση της δικηγόρου του Δικηγορικού Συλλόγου Νάξου, . .., κατά τη σύνταξη του συμβολαίου (βλ. την αναφερομένη στο συμβόλαιο με αριθμό …./10-9-2003 απόδειξη του ΔΣ Νάξου), 759,33 ευρώ, για την έκδοση της υπ` αριθ.  …../2006  οικοδομικής άδειας της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Θήρας  για την ανέγερση κατοικιών στο επίδικο, η οποία, όμως, δεν δύναται πλέον να εφαρμοσθεί, το οποίο αναλύεται ως εξής:  60,00 Ευρώ στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κυκλάδων (βλ. το με αριθμό ……/20.2.2002 αντίγραφο γραμματίου είσπραξης της «ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ»),  309,36 Ευρώ για φόρο, (βλ. το με αριθμό …../20.2.2006 Διπλότυπο Είσπραξης της Δ.Ο.Υ. Θήρας),  156,47 Ευρώ για εισφορά στο ΙΚΑ (βλ.  το με αριθμό ……./20.2.2006 προσωρινό γραμμάτιο είσπραξης του ΙΚΑ, υποκαταστήματος Θήρας), 21,83 Ευρώ για εισφορά στο ΤΣΜΕΔΕ (βλ. το με αριθμό ……/20.2.2006 διπλότυπο είσπραξης), 143,73 Ευρώ, συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α. 13%, 12,72 ευρώ, ως αμοιβή της μηχανικού Νίκης Οικονόμου, (βλ. το με αριθμό ……/21.2.2006 αντίγραφο απόδειξης είσπραξης αμοιβών μηχανικών της ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ), 67,94 Ευρώ στο Δήμο Θήρας ( βλ. το με αριθμό …../20.2.2006 διπλότυπο είσπραξης του Δήμου Θήρας). Αντιθέτως, δεν αποδείχθηκε η καταβολή του ποσού των 1400 ευρώ ως αμοιβή συμβολαιογράφου για τη σύνταξη του συμβολαίου, καθόσον ουδέν προσκομίστηκε σχετικά, ενώ  το  αιτούμενο ποσό των 7.851,00 ευρώ, που αντιστοιχεί στη δικαιούμενη αμοιβή της ιδίας της ενάγουσας για τη γενική επίβλεψη, και τη σύνταξη των μελετών, που αναφέρονται στην ως άνω οικοδομική άδεια,  δεν συνιστά  ποσό, που αυτή όντως δαπάνησε για την έκδοσή της ούτε αποτελεί,  καθοιονδήποτε άλλο τρόπο, ζημία της ενάγουσας και συνεπώς δεν δύναται  να της επιδικασθεί.  Τέλος, αυτή,  για τις εκσκαπτικές εργασίες στο ακίνητο, δαπάνησε το συνολικό ποσό των 5866 ευρώ (βλ. τις από 16-2-2007 απόδειξη των …. …. και …..).  Σύμφωνα με τα ανωτέρω, η συνολική ζημία της ενάγουσας  ανέρχεται στο ποσό των 113.158,74 ευρώ και είναι αποκαταστατέα ως συνδεόμενη αιτιωδώς με την ως άνω αντισυμβατική και αδικοπρακτική συμπεριφορά του εναγόμενου. Εξάλλου, το αίτημα του τελευταίου για διενέργεια αυτοψίας και πραγματογνωμοσύνης σχετικά με το ζήτημα της θέσεως του επιδίκου εντός ή εκτός οικισμού αλυσιτελώς προβάλλεται, ενόψει της απόρριψης από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο του αγωγικού κονδυλίου για επιδίκαση διαφυγόντων κερδών, ως προς το οποίο η υπόθεση  δεν έχει μεταβιβασθεί στο Δικαστήριο αυτό με την κρινόμενη έφεση, ενώ  αξίζει να σημειωθεί ότι  η προαναφερθείσα με αριθμό …../2006 οικοδομική άδεια δεν έχει ανακληθεί μέχρι σήμερα (βλ. το με αριθμό πρωτοκόλλου 24-9-2018 της Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου Θήρας), ούτε προέκυψε ότι έχουν αποδοθεί πειθαρχικές ή ποινικές ευθύνες στους θεωρήσαντες αυτήν υπαλλήλους της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Θήρας. Περαιτέρω, η ενάγουσα δικαιούται και χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη από την ως άνω αδικοπρακτική συμπεριφορά του εναγόμενου, η οποία, σταθμίζοντας τις συνθήκες, κάτω από τις οποίες έλαβε χώρα, το βαθμό του δόλου του εναγομένου, καθώς και την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των διαδίκων  πρέπει να καθορισθεί στο ποσό των 3.000 ευρώ, το οποίο το Δικαστήριο κρίνει εύλογο και ανάλο­γο με τις ως άνω συγκεκριμένες περιστάσεις της κρινομένης υπόθεσης, αλλά και σύμ­φωνα με την αρχή της αναλογικότητας (ΑΠ 944/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ- άρθρ. 25 § 1 του ισχύοντος Συντάγματος και 2, 9 § 2 και 10 § 2 της ΕΣΔΑ), όπως η αρχή αυτή, χωρίς να έχει άμεση εφαρμογή στην ένδικη περίπτωση, εξειδικεύεται με τη διάταξη του άρθρου 932 του ΑΚ για τον προσδιορισμό του ύψους της χρηματικής ικανοποίησης.

Κατόπιν όλων αυτών, πρέπει η αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή ως βάσιμη και ουσιαστικά και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στην ενάγουσα  για τους ανωτέρω λόγους, το συνολικό ποσό των  116.158,74 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής.  Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας βαρύνουν κατά ένα μέρος τον  εναγόμενο, λόγω της μερικής ήττας του (άρθρα 178,183 και 191 παρ.2 ΚΠολΔ), ενώ για το  παράβολο, ποσού 150,00 ευρώ, που αυτός προκατέβαλε κατά την κατάθεση της εφέσεως του,   πρέπει να διαταχθεί κατά πλειοψηφία η   απόδοσή του σε αυτόν (άρθρο 495 παρ. 4 εδ. δ ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό. Κατά τη μειοψηφούσα άποψη της Προέδρου το παράβολο έπρεπε να εισαχθεί στο Δημόσιο Ταμείο, καθώς ο εναγόμενος, που δεν εμφανίστηκε στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο και δικάστηκε ερήμην, ηττήθηκε στη δίκη  με τη μερική παραδοχή της σε βάρος του αγωγής. Όπως συνάγεται από τη διατύπωση του άρθρου 495 παρ 3 ΚΠολΔ, όπως αυτό ισχύει μετά και το ν. 4335/2015, η ολική ή μερική νίκη του καταθέσαντος το παράβολο αναφέρεται στην ουσία της υπόθεσης, γεγονός που επιρρωνύεται από την αιτιολογική έκθεση του νόμου 4055/2012, οι ρυθμίσεις  του οποίου αποβλέπουν στο να αποτρέπεται η άσκηση αβάσιμων ένδικων μέσων (αρ. 12 της εν λόγω έκθεσης).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ την έφεση  με παρόντες τους διαδίκους.

ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ ουσία  την έφεση.

ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ’ αριθμ. 633/2017 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.

ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει την με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …/2008 αγωγή.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή .

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον  εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των  εκατόν δέκα έξι χιλιάδων εκατόν πενήντα οκτώ ευρώ και εβδομήντα τεσσάρων λεπτών (116.158,74  ευρώ), με το νόμιμο τόκο  από την επίδοση της αγωγής.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ κατά πλειοψηφία  την   επιστροφή   του  με αριθμό …../ 2017  ηλεκτρονικού παραβόλου, ποσού 150 ευρώ, στον καταθέσαντα εκκαλούντα.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εναγομένου μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, το οποίο ορίζει σε τετρακόσια  (400,00) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά την  17^η Ιανουαρίου 2019 και δημοσιεύθηκε στις 8 Μαρτίου 2019 σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους αυτών δικηγόρους.

 

Η  ΠPOEΔPOΣ                                Η  ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ