ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός αποφάσεως 546/2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Βασίλειο Πορτοκάλλη, Εφέτη, που όρισε το Τριμελές Συμβούλιο Διοικήσεως του Εφετείου Πειραιώς και από την Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις …………….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του εκκαλούντος ………….., ο οποίος παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Αθανάσιου Καραγιάννη (Α.Μ. Δ.Σ. Πειραιώς …………..), με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ.
Των εφεσίβλητων: 1) …………..και 2) ………….., οι οποίοι παραστάθηκαν διά του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Γεώργιου Ρήγα (Α.Μ. Δ.Σ.Α. ………..), με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ.
Οι ενάγοντες και ήδη εφεσίβλητοι, άσκησαν σε βάρος του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, την από 16/11/2020 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……………./2020 αγωγή, με την οποία ζητούσαν τα αναφερόμενα σε αυτήν. Το ως άνω Δικαστήριο, συζήτησε την ως άνω αγωγή στις 12/11/2021, αντιμωλία των διαδίκων και με την υπ’ αριθ. 3502/2022 οριστική απόφασή του, δέχθηκε την αγωγή. Κατά της προαναφερόμενης αποφάσεως, ο εναγόμενος άσκησε την από 20/12/2022 έφεση του, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης: α) ένδικου μέσου …………../2022 και β) δικογράφου …………./2023, ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, η οποία προσδιορίσθηκε προς συζήτηση για τις 21/9/2023. Κατά την τελευταία αυτή δικάσιμο ματαιώθηκε η συζήτηση της αγωγής, λόγω απεργίας των δικαστικών υπαλλήλων και εισήχθη εκ νέου οίκοθεν για συζήτηση, δυνάμει της υπ’ αριθ. 75/2023 πράξης του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, για την δικάσιμο στις 15/2/2024 και κατόπιν αναβολής για την ανωτέρω δικάσιμο.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη από 20/12/2022 έφεση του εναγομένου, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης: α) ένδικου μέσου …………./2022 και β) δικογράφου …………./2023, η οποία στρέφεται κατά της υπ’ αριθ. 3502/2022 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, κατά την τακτική διαδικασία, επί της από 16/11/2020 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …………../2020 αγωγής των εναγόντων και ήδη εφεσίβλητων, κατά του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος, η οποία συζητήθηκε αντιμωλία των διαδίκων, αρμοδίως και παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρο 19 ΚΠολΔ), έχει, δε, ασκηθεί νομότυπα, με κατάθεση της στη Γραμματεία του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου (άρθρο 495 παρ. 1, 2, 511, 513 παρ.1 εδ. β΄, 516, 517, 520 ΚΠολΔ) και εμπρόθεσμα, στις 28/12/2022, ήτοι εντός 30 ημερών από την επίδοση της απόφασης στον εναγόμενο (βλ. την υπ’ αριθ. …………/2-12-2022 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών, ……………..) (άρθρο 518 παρ.1 ΚΠολΔ), έχει, δε, κατατεθεί και το απαιτούμενο παράβολο (άρθρο 495 περ. 3A ΚΠολΔ). Επομένως πρέπει η έφεση να γίνει τυπικά δεκτή (άρθρο 532 ΚΠολΔ) και να εξεταστεί ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της, κατά την τακτική διαδικασία, που εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση (533 ΚΠολΔ).
Με την κρινόμενη αγωγή τους, οι ενάγοντες εκθέτουν ότι δυνάμει προφορικής σύμβασης άτοκου δανείου συνολικού ποσού 30.000 ευρώ, το οποίο αποσκοπούσε στην αντιμετώπιση οικονομικών δυσχερειών του εναγομένου, στις 26/9/2017 και στις 3/10/2017, κατέβαλαν στον εναγόμενο, τότε σύζυγο της κόρης τους, τα ποσά των 10.000 ευρώ και 20.000 ευρώ αντίστοιχα, ήτοι συνολικά ποσό 30.000 ευρώ, με μεταφορά στον τραπεζικό του λογαριασμό, με την συμφωνία ότι το ποσό του δανείου θα τους επιστρέφονταν από τον εναγόμενο, άτοκα εντός ενός έτους. Ότι μετά την πάροδο του χρόνου επιστροφής, κατόπιν αιτήματος του εναγομένου, παρέτειναν την ημερομηνία αποπληρωμής του δανείου και την 1/7/2019 ο τελευταίος δήλωσε γραπτώς ότι θα τους επιστρέψει το ως άνω ποσό μέχρι τις 31/12/2019. Ότι έκτοτε ο εναγόμενος δεν προέβη σε καμία καταβολή παρά τις συνεχείς οχλήσεις των εναγόντων. Με βάση το ιστορικό αυτό οι ενάγοντες, επικαλούμενοι τη σύμβαση του δανείου, ζητούν να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να τους καταβάλει το ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ, με τον νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επομένη της δήλης ημέρας αποπληρωμής του και να καταδικασθεί ο εναγόμενος στην καταβολή της δικαστικής τους δαπάνης. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, με την υπ’ αριθ. 3502/2022 απόφαση του, έκανε δεκτή την αγωγή. Ήδη, με την κρινόμενη έφεση του, ο εναγόμενος προσβάλλει την ανωτέρω απόφαση, παραπονούμενος για κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητώντας να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση και να απορριφθεί η αγωγή.
Από την εκτίμηση όλων των εγγράφων, που επικαλούνται και νομίμως προσκομίζουν οι διάδικοι, μεταξύ των οποίων και έγγραφα που παραδεκτώς προσκομίσθηκαν το πρώτον ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρο 529 παρ.1 εδ.α ΚΠολΔ), εφόσον δεν προέκυψε ότι δεν προσκομίσθηκαν πρωτοδίκως από πρόθεση στρεψοδικίας ή βαριά αμέλεια και τα οποία λαμβάνονται υπόψη είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, για μερικά από τα οποία γίνεται ειδική αναφορά κατωτέρω, χωρίς, όμως, να έχει παραλειφθεί κάποιο για την ουσιαστική διάγνωση της ένδικης διαφοράς (ΑΠ 1628/2003 ΕλλΔνη 2004/723), σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως (άρθρο 336 παρ.4 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν, πλήρως, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι ενάγοντες είναι γονείς της πρώην συζύγου του εναγομένου, ………… .. Στο πλαίσιο της οικογενειακής σχέσης τους και σε πνεύμα εμπιστοσύνης, ο εναγόμενος, ζήτησε από τους ενάγοντες δάνειο ύψους 30.000 ευρώ, οι δε ενάγοντες χορήγησαν δυνάμει προφορικής σύμβασης στον εναγόμενο άτοκο δάνειο για το ως άνω ποσό, το οποίο, καταβλήθηκε τμηματικά στις 26.9.2017 και 3.10.2017 με μεταφορά από τον υπ’ αριθ. ………… κοινό λογαριασμό που τηρούν οι ενάγοντες στην …….. ΤΡΑΠΕΖΑ στον υπ’ αριθ. ………….. κοινό λογαριασμό που τηρούσε ο εναγόμενος με την πρώην σύζυγό του και κόρη των εναγόντων ………., ποσών 10.000 ευρώ και 20.000 ευρώ αντίστοιχα (βλ. τις από 26.9.2017 και 3.10.2017 αποδείξεις μεταφοράς της …….. Τράπεζας που προσκομίζουν με επίκληση οι ενάγοντες). Εξάλλου, προς εξασφάλιση των εναγόντων, ο εναγόμενος χορήγησε στους πρώτους την από 1.7.2019 δήλωση του, η οποία φέρει την υπογραφή του και ολογράφως το όνομα του, στην οποία αναφέρεται ότι ο εναγόμενος συμφωνεί να επιστρέψει το ποσό των 30.000 ευρώ, το οποίο δανείστηκε από τους ενάγοντες, μέχρι τις 31.12.2019, την οποία προσκομίζουν με επίκληση οι ενάγοντες. Σημειωτέον, δε, ότι αν και ο εναγόμενος, με τις προτάσεις του ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου αμφισβήτησε την γνησιότητα του ως άνω εγγράφου, πλην όμως όχι ειδικά, καθιστώντας την αμφισβήτηση αυτή απαράδεκτη, δεν το αμφισβητεί πλέον ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου. Περαιτέρω, αποδείχθηκε, ότι ο εναγόμενος, δεν κατέβαλε κανένα ποσό προς εξόφληση του ως άνω δανείου, γεγονός μάλιστα που ούτε ο ίδιος επικαλείται. Εξάλλου, ο ισχυρισμός του εναγομένου ότι το ως άνω ποσό καταβλήθηκε σε κοινό λογαριασμό που τηρούσε αυτός και η πρώην σύζυγός του και κόρη των εναγόντων, αλλά προοριζόταν για την κάλυψη των τρεχουσών οικονομικών αναγκών της συνδικαιούχου του λογαριασμού …………… και των οφειλών της από την επιχείρηση κομμωτηρίου που διατηρούσε η ίδια, δεν αποδείχθηκε από κανένα αποδεικτικό μέσο, ενώ αντίθετα αποδείχθηκε ότι το ως άνω ποσό καταβλήθηκε ως δάνειο στον εναγόμενο, όπως προκύπτει και από την ως άνω από 1.7.2019 δήλωση του ιδίου, όπου αποδέχεται ότι έλαβε ο ίδιος το ως άνω ποσό ως δάνειο. Το γεγονός δε ότι δεν έγινε ανάληψη του συνόλου ή μεγάλου μέρους του ως άνω ποσού από τον λογαριασμό κατάθεσης δεν επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς του εναγομένου, αντίθετα η πληθώρα των αναλήψεων εκ του ανωτέρω λογαριασμού επιβεβαιώνει την χρήση του κυρίως από τον εναγόμενο για την πληρωμή των επαγγελματικών του χρεών και οφειλών. Κατόπιν των ανωτέρω ορθά η εκκαλουμένη απόφαση έκανε δεκτή την αγωγή από την σύμβαση δανείου και υποχρέωσε τον εναγόμενο να καταβάλλει στους ενάγοντες το ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ, με τον νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επομένη της δήλης ημέρας αποπληρωμής του ήτοι από την 1/1/2020 απορριπτομένου παράλληλα των μοναδικού λόγου εφέσεως περί κακής εκτίμησης των αποδείξεων από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, σύμφωνα με τον οποίο έπρεπε να απορριφθεί η αγωγή ως ουσία αβάσιμη.
Κατόπιν αυτών και μη υπάρχοντος άλλου λόγου προς εξέταση στην έφεση του εναγομένου, αυτή πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της, ως αβάσιμη στην ουσία και να καταδικασθεί αυτός, λόγω της ήττας του, στα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας (άρθρα 176, 183 και 191 § 2 ΚΠολΔ). Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου, που κατέβαλε ο εκκαλών, στο δημόσιο ταμείο, λόγω της ήττας του (άρθρο 495 παρ.3 εδαφ.τελευτ. ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσίαν την έφεση.
Επιβάλλει σε βάρος του εκκαλούντος τα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων, τα οποία ορίζει, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, στο ποσό των χιλίων διακοσίων (1.200) ευρώ.
Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου για την άσκηση της εφέσεως στο Δημόσιο Ταμείο.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στις 2 Σεπτεμβρίου 2025.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Β. ΠΟΡΤΟΚΑΛΛΗΣ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΣΚΟΥΡΤΗ