ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
4ο τμήμα
Αριθμός απόφασης : 543/2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(4ο τμήμα)
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Δημήτριο Καβαλλάρη, Εφέτη, που ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς και τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε στο ακροατήριό του την …………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ : Του Ελληνικού Δημοσίου, όπως εκπροσωπείται νόμιμα από τον Υπουργό Οικονομικών (ΑΦΜ …………), ο οποίος εδρεύει στην Αθήνα και ήδη από την 1-1-2017 από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), με ΑΦΜ ……. και στην προκειμένη περίπτωση και από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Ε’ Πειραιά, το οποίο εκπροσωπήθηκε από την Δικαστική Πληρεξουσία Ν.Σ.Κ. Χρυσάνθη Τέλιου (με δήλωση κατ΄άρθρ 242 ΚΠολΔ).
ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ……………., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της Δικηγόρο Αντώνιο Ανούστη.
Η εφεσίβλητη άσκησε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς την από 23.10.2019 με αρ. κατ. ΓΑΚ ΕΑΚ …………./2019 ανακοπή της, επί της οποίας εκδόθηκε η με αρ. 3129/2022 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που έκανε δεκτή την ανακοπή. Κατά της τελευταίας απόφασης το εκκαλούν Ελληνικό Δημόσιο άσκησε την από 17-7-2023 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ……………/2023 έφεσή του, η συζήτηση της οποίας ορίστηκε για τη δικάσιμο 10.10.2024, οπότε και αναβλήθηκε για αυτήν που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, η Δικαστική πληρεξούσια του ΝΣΚ, αναφέρθηκε στις προτάσεις που είχε προκαταθέσει και ο πληρεξούσιος Δικηγόρος της εφεσίβλητης στις έγγραφες προτάσεις του.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η από 17-7-2023 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ …………../2023 έφεση του εκκαλούντος Ελληνικού Δημοσίου κατά της με αριθμό 3129/2022 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία έχει ασκηθεί νομότυπα κι εμπρόθεσμα (άρθρα 495 παρ. 1, 2, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 1 και 2 του ΚΠολΔ), για την οποία δεν απαιτείται η καταβολή παραβόλου, αφού το Δημόσιο απαλλάσσεται της προκαταβολής των τελών της δίκης [19 § 1 του του Κωδ. Δ/τος της 26-6/10.7.1944 “περί Κώδικος των νόμων περί δικών του Δημοσίου σε συνδυασμό με άρθρο 36 ΠΔ 28/1931 (ΦΕΚ α’ 239/1931)]. Πρέπει επομένως να γίνει δεκτή κατά το τυπικό μέρος και να ερευνηθεί ως προς τη βασιμότητα των λόγων της.
Η ανακόπτουσα με την από 23.10.2019 και με αρ. καταθ. ΓΑΚ/ΕΑΚ ……………../2019 ανακοπή της, ζήτησε την ακύρωση των με αρ. ……………ταμειακών βεβαιώσεων της ΔΟΥ Ε’ Πειραιά και με αρ. ……… και ……/18.9.2019 ατομικών ειδοποιήσεων, με τις οποίες βεβαιώθηκαν σε βάρος της τα αναφερόμενα σ΄αυτές ποσά ατομικά και ως κληρονόμος ποσοστού. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο αφού απέρριψε την ανακοπή ως προς τις με αρ. ………….. ταμειακές βεβαιώσεις της της ΔΟΥ Ε’ Πειραιά ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης δικαιοδοσίας του, καθώς η υποκείμενη σχέση αφορούσε δημόσιο δίκαιο, αφού δέχθηκε ότι έχει δικαιοδοσία να δικάσει την ανακοπή ως προς τις λοιπές (αρ. …………..), που αφορούσαν μισθώματα ακίνητης περιουσίας και θαλασσίου χώρου, έκανε δεκτή την ανακοπή και ακύρωσε τις άνω ταμειακές βεβαιώσεις. Κατά της απόφασης αυτής βάλλει το εκκαλούν για λόγους που ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία κι εφαρμογή του νόμου.
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 2, 73 §§ 1,2 75 του ΚΕΔΕ, όπως ίσχυαν πριν την αντικατάστασή τους πριν το ν.. 4224/2013 συνάγεται ότι το άρθρο 73 του ΚΕΔΕ, παρέχει στον οφειλέτη, ως άμυνα, δυο είδη ανακοπών: Την ανακοπή της πρώτης παραγράφου, που ασκείται πριν από την έναρξη της διοικητικής εκτέλεσης, και την ανακοπή της δεύτερης παραγράφου, που ασκείται μετά την έναρξη της διοικητικής εκτέλεσης, δηλαδή μετά την κατάσχεση ή τη σύλληψη του οφειλέτη. Η διάταξη οριοθετεί την προθεσμία για την άσκηση και των δύο ανακοπών, έτσι ώστε με την έναρξη της διοικητικής εκτέλεσης λήγει η προθεσμία της ανακοπής του άρθρου 73 § 1 και αρχίζει η προθεσμία της δεύτερης ανακοπής του άρθρου 73 § 2, που είναι ομοίως απρόθεσμη, καθώς δεν τάσσεται από το νόμο προθεσμία για την άσκησή της ενόσω διαρκεί η εκτέλεση, εκτός αν έχει διενεργηθεί πλειστηριασμός οπότε λήγει με την πάροδο δέκα ημερών από την επόμενη ημέρα του πλειστηριασμού και της κατακύρωσης για τον οφειλέτη και τους ενυπόθηκους δανειστές (ΑΠ 139/2018 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Με την ανακοπή της παραγράφου 1 του άρθρου 73 του ΚΕΔΕ, δηλαδή πριν αρχίσει η εκτέλεση, ο ανακόπτων μπορεί να αμφισβητήσει και το νομικά και ουσιαστικά βάσιμο της απαίτησης για την οποία επισπεύδεται διοικητική εκτέλεση. Αντίθετα με την ανακοπή της παραγράφου 2 του άρθρου 73 του ΚΕΔΕ ο ανακόπτων δεν μπορεί να αμφισβητήσει την νομική και ουσιαστική βασιμότητα της απαίτησης, παρά μόνο να προβάλλει την ακυρότητα του τίτλου εκτέλεσης (της εν στενή εννοία ταμειακής βεβαίωσης της Δ.Ο.Υ.), καθώς επίσης (να προβάλλει) και την ακυρότητα του νόμιμου τίτλου, επί του οποίου ο τίτλος εκτέλεσης στηρίζεται επικαλούμενος και ανεπανόρθωτη βλάβη (αρθρ. 75 ΚΕΔΕ). Περαιτέρω, κατά την έννοια του άρθρου 2 § 2 του ΚΕΔΕ, νόμιμο τίτλο προς εκτέλεση για την είσπραξη των δημοσίων εσόδων αποτελούν: α) η νόμιμη βεβαίωση, που εκδίδεται από τις αρμόδιες Αρχές στο Δημόσιο Ταμείο (Δ.Ο.Υ.) για τον προσδιορισμό του εισπρακτέου ποσού, του είδους του εσόδου και της αιτίας για την οποία οφείλεται, ανεξάρτητα από το αν αυτό οφείλεται ευθέως από το νόμο ή από σύμβαση, β) η οφειλή, που αποδεικνύεται από δημόσια ή ιδιωτικά έγγραφα και γ) η πιθανολογούμενη, κατά την έννοια του άρθρου 347 ΚΠολΔ, οφειλή. Κατά δε την παρ. 3 η είσπραξη στις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου πραγματοποιείται από τη Φορολογική Διοίκηση μετά την καταχώριση των στοιχείων του νόμιμου τίτλου στα βιβλία εισπρακτέων εσόδων, είτε κατόπιν αποστολής στη Φορολογική Διοίκηση χρηματικού καταλόγου από την αρχή που απέκτησε το νόμιμο τίτλο είτε με βάση μόνο το νόμιμο τίτλο, εφόσον αυτός έχει περιέλθει με οποιονδήποτε τρόπο στη Φορολογική Διοίκηση. Ο χρηματικός κατάλογος περιέχει τα προσδιοριστικά στοιχεία της οφειλής, του υπόχρεου και των τυχόν συνυποχρέων ευθυνόμενων τρίτων. Εξάλλου και κατ’ άρθρο 1885 ΑΚ: «Οι απαιτήσεις και τα χρέη της κληρονομίας διαιρούνται αυτοδικαίως μεταξύ των συγκληρονόμων ανάλογα με τη μερίδα του καθενός». Τέλος, κατά το άρθρο 4 του Κ.Ε.Δ.Ε. , όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο: «Με την εξαίρεση των φόρων και των λοιπών δημοσίων εσόδων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 4174/2013), για τα οποία εφαρμόζονται αποκλειστικά οι διατάξεις του ως άνω Κώδικα, καθώς και των δημοσίων εσόδων της περίπτωσης β` της παραγράφου 4 του άρθρου 2 του παρόντος Κώδικα, μετά την καταχώριση του χρέους ως δημοσίου εσόδου κατά τις διατάξεις του άρθρου 2 παράγραφος 3, η Φορολογική Διοίκηση εκδίδει ατομική ειδοποίηση, την οποία, είτε αποστέλλει ταχυδρομικά στον οφειλέτη και στα συνυπόχρεα πρόσωπα είτε την κοινοποιεί σε αυτούς σύμφωνα με το άρθρο 5 του ν. 4174/2013. Στην ατομική ειδοποίηση αναφέρονται τα στοιχεία και ο αριθμός φορολογικού μητρώου, εφόσον υπάρχει, του οφειλέτη, το είδος και το ποσό του χρέους, συμπεριλαμβανομένων των τόκων που έχουν ήδη υπολογισθεί κατά την κείμενη νομοθεσία, ο αριθμός και η χρονολογία καταχώρισης του χρέους ως δημοσίου εσόδου ή ο τίτλος στον οποίο βασίζεται το χρέος, ο χρόνος και ο τρόπος καταβολής αυτού, η μνεία ότι από την επομένη ημέρα της λήξης της νόμιμης προθεσμίας καταβολής του χρέους και μέχρι την τελική εξόφληση αυτού υπολογίζονται οι τόκοι και το πρόστιμο του άρθρου 6 του παρόντος». Με την εξαίρεση των φόρων και των λοιπών δημοσίων εσόδων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 4174/2013), για τα οποία εφαρμόζονται αποκλειστικά οι διατάξεις του ως άνω Κώδικα, καθώς και των δημοσίων εσόδων της περίπτωσης β` της παραγράφου 4 του άρθρου 2 του παρόντος Κώδικα, μετά την καταχώριση του χρέους ως δημοσίου εσόδου κατά τις διατάξεις του άρθρου 2 παράγραφος 3, η Φορολογική Διοίκηση εκδίδει ατομική ειδοποίηση, την οποία, είτε αποστέλλει ταχυδρομικά στον οφειλέτη και στα συνυπόχρεα πρόσωπα είτε την κοινοποιεί σε αυτούς σύμφωνα με το άρθρο 5 του ν. 4174/2013. Στην ατομική ειδοποίηση αναφέρονται τα στοιχεία και ο αριθμός φορολογικού μητρώου, εφόσον υπάρχει, του οφειλέτη, το είδος και το ποσό του χρέους, συμπεριλαμβανομένων των τόκων που έχουν ήδη υπολογισθεί κατά την κείμενη νομοθεσία, ο αριθμός και η χρονολογία καταχώρισης του χρέους ως δημοσίου εσόδου ή ο τίτλος στον οποίο βασίζεται το χρέος, ο χρόνος και ο τρόπος καταβολής αυτού, η μνεία ότι από την επομένη ημέρα της λήξης της νόμιμης προθεσμίας καταβολής του χρέους και μέχρι την τελική εξόφληση αυτού υπολογίζονται οι τόκοι και το πρόστιμο του άρθρου 6 του παρόντος». Από τις προπαρατεθείσες διατάξεις συνάγεται επιπλέον ότι εάν, ενόσω βρίσκεται στη ζωή ο οφειλέτης, οφειλή αυτού βεβαιώθηκε ταμειακά ως έσοδο, η διαδικασία της εκτέλεσης μετά τον θάνατό του χωρεί σε βάρος των κληρονόμων του με βάση τη βεβαίωση αυτή, χωρίς να απαιτείται να εκδοθεί νέος τίτλος σε βάρος τους και κατά τον λόγο της ευθύνης εκάστου (ΣτΕ 1718/2013, ΣτΕ 947/2011 ΔΕφΠειρ 901/2023, ΔΕφΠειρ 73/2023) Αν όμως στην ατομική ειδοποίηση υπερημερίας δεν προσδιορίζεται το ύψος του οφειλόμενου από κάθε κληρονόμο ποσού αναλόγως της κληρονομικής του μερίδας, αυτή είναι άκυρη, λόγω δε του χαρακτήρα της ακυρότητας, η οποία αφορά την ταυτότητα των υπόχρεων και το ύψος της οφειλής τους δεν είναι δυνατή η τροποποίηση αυτής, ώστε τα Δικαστήρια υποχρεούνται να προβούν στην ακύρωσή της (ΣτΕ 2057, 2058/2022, ΣτΕ 1718/2013, ΣτΕ 1069/2001, ΔΕφΑθ 1139/2023, ΔΕφΠειρ 72/2023, 1658, 901/2023, 424, 2131/2022, ΔΕφΘεσ 1777/2018 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Αντιθέτως, ταμειακή βεβαίωση οφειλής εκδοθείσα μετά τον θάνατο του υπόχρεου πρέπει να ενεργείται σε βάρος των κληρονόμων αυτού, οπότε στην περίπτωση αυτή, στην ταμειακή βεβαίωση πρέπει να προσδιορίζεται το ύψος του οφειλομένου από έκαστο των κληρονόμων ποσό αναλόγως της κληρονομικής του μερίδας, έτσι ώστε να είναι νόμιμη πάσα περαιτέρω πράξη εκτέλεσης, σε διαφορετική περίπτωση αυτή είναι άκυρη και λόγω του χαρακτήρα της ακυρότητας, η οποία αφορά την ταυτότητα των υπόχρεων προσώπων και στο ύψος της οφειλής αυτών, τα ομοίως Δικαστήρια υποχρεούνται να προβούν στην ακύρωσή της (ΣτΕ 2057-2058/2022, 1718/2013, 1069/2001, 2082/1993, 3925/1986 TNΠ ΝΟΜΟΣ).
Από τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται νόμιμα οι διάδικοι αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Με την με αριθ. πρωτ. ……./18-9-2019 ατομική ειδοποίηση – υπερημερίας κλήθηκε η ανακόπτουσα, ατομικά και ως κληρονόμος ποσοστού, όπως αναγράφεται σ΄αυτή, να καταβάλει, μεταξύ άλλων: α) το ποσό των 2.729,94 € πλέον προσαυξήσεων 5.883,02 € για μισθώματα θαλασσίου Χώρου για το φορολογικό έτος 1994, το οποίο βεβαιώθηκε ταμειακά με τη με αριθ. ……………/1994 ταμειακή βεβαίωση, β) το ποσό των 6.688,78 € πλέον προσαυξήσεων 13.377,56 € για μισθώματα ακίνητης περιουσίας για το φορολογικό έτος 2002, το οποίο βεβαιώθηκε ταμειακά με τη με αριθ. ………./2002 ταμειακή βεβαίωση, γ) το ποσό των 13.164,61 € πλέον προσαυξήσεων ύψους 26.329,22 € για μισθώματα ακίνητης περιουσίας για το φορολογικό έτος 2003, το οποίο βεβαιώθηκε ταμειακά με τη με αριθ. ………../2003 ταμειακή βεβαίωση και δ) το ποσό των 19.356,28 € πλέον προσαυξήσεων ύψους 28.453,73 € για μισθώματα ακίνητης περιουσίας για το φορολογικό έτος 2007, το οποίο βεβαιώθηκε ταμειακά με τη με αριθ. ………../2007 ταμειακή βεβαίωση, ήτοι συνολικά το ποσό των 115.983,14 € (41.939,61 € πλέον προσαυξήσεων ύψους 74.043,53 €). Οι ως άνω οφειλές είχαν γεννηθεί στο πρόσωπο του συζύγου της ανακόπτουσας ……………., το Α.Φ.Μ. του οποίου αναγράφεται σε κάθε αντίστοιχη εγγραφή των ως άνω ατομικών ειδοποιήσεων. Ωστόσο, ο τελευταίος απεβίωσε την 2-6-2005 (βλ. την με αρ. … τόμος …. έτος …… του Ληξιαρχείου της Δημοτικής Ενότητας Σαλαμίνας) καταλείποντας την από 20-4-2005 ιδιόγραφη διαθήκη του, που δημοσιεύτηκε και κηρύχθηκε κυρία με το με αριθ. …./17-3-2006 πρακτικό του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία κατέστησε την ανακόπτουσα κληρονόμο του, στην οποία όρισε τα εξής : «Σήμερον την 20η Απρίλη 2005, εγώ ο ………………. ΑΤ κάτοικος …… Σαλαμίνας γράφω και δηλώ σε περίπτωση θανάτου μου τη διαθήκη μου : 1. Στη σύζυγό μου ….. ότι κινητόν και ακίνητον μου ανήκει εις …. Σαλαμίνας και ….. 2. Στον υιό μου …. οικόπεδο με οικία εις ….. Στην κόρη μου …. 100.000 δρχ. 176 €. Στον υιό μου …. και 20.000 δρχ. = 60 €. Την άνω διαθήκη μου έγραψα την 20/4/2005 (υπογραφή). Η ανακόπτουσα ισχυρίζεται στον πρώτο λόγο της ανακοπής της ότι ατομική ειδοποίηση και οι αντίστοιχες ταμειακές βεβαιώσεις είναι παντελώς αόριστες, διότι δεν υπάρχει καμία αναφορά στα στοιχεία του κληρονομούμενου, του αναλογούντος ποσοστού της κληρονομιαίας περιουσίας, καθορισμός του οφειλόμενου ποσού αναλόγως της κληρονομικής τους μερίδας και με καμία διάκριση για το ποια από αυτά βεβαιώθηκαν πριν ή μετά το θάνατο του θανόντος, ώστε να υφίσταται βλάβη. Από τα ίδια αποδεικτικά μέσα και ιδίως από τα έγγραφα που προσκομίζει η ανακόπτουσα προκύπτει ότι ο σύζυγος αυτής απεβίωσε την 2-6-2005 καταλείποντας την από 20-4-2005 ιδιόγραφη διαθήκη του, που δημοσιεύτηκε και κηρύχθηκε κυρία με το με αριθ. ……/17-3-2006 πρακτικό του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, στην οποία όρισε τα εξής : «Σήμερον την 20 Απρίλη 2005, εγώ ο …………… ΑΤ κάτοικος …….. Σαλαμίνας γράφω και δηλώ σε περίπτωση θανάτου μου τη διαθήκη μου 1. Στη σύζυγό μου ….. ότι κινητόν και ακίνητον μου ανήκει …. Σαλαμίνας και …. 2 Στον υιό μου …. οικόπεδο με οικία εις ….. 3. Στην κόρη μου …. 100.000 δρχ = 176 ευρώ. 4. Στον υιό μου ….. και 20.000 δρχ. = 60 ευρώ. Την άνω διαθήκη μου έγραψα την 20/4/2005 (Υπογραφή)». Με δεδομένο ότι ο ……….. απεβίωσε στις 2-6-2005, ορθώς τα με στοιχ. α), β), και γ) χρέη είχαν βεβαιωθεί ταμειακά με τις με αριθ. ……./1994, ……./2002, ………./2003 ταμειακές βεβαιώσεις στο πρόσωπο αυτού πριν το θάνατό του, τα οποία αποτελούν πλέον χρέη της κληρονομίας του, για τα οποία ευθύνονται οι κληρονόμοι του, κατά το λόγο της κληρονομικής τους μερίδας. Το καθ΄ού η ανακοπή προσκομίζει περιλήψεις των άνω ταμειακών βεβαιώσεων, συνοδευόμενες από εκτυπώσεις των χρηματικών καταλόγων, που αναφέρονται τα στοιχεία του θανόντος με το ΑΦΜ του, η αιτία και το οφειλόμενο ποσό. Στην επίδικη όμως ατομική ειδοποίηση αναφέρεται για την ανακόπτουσα «ατομικά και ως κληρονόμος ποσοστού», χωρίς να προσδιορίζεται συγκεκριμένα το οφειλόμενο ποσό, για τα άνω χρέη του θανόντος, αναλόγως της κληρονομικής μερίδα αυτών. Συνεπώς η άνω ατομική ειδοποίηση, με βάση τα όσα προεκτέθηκαν, αναφορικά με τα άνω χρέη είναι μη νόμιμη, και πρέπει να ακυρωθεί, αφού δεν περιέχει τα απαραίτητα κατά νόμο στοιχεία, ως προς την ταυτότητα του υπόχρεου και το ύψος της οφειλής. Εξάλλου, η με στοιχ. δ) οφειλή ποσού 19.356,28 € πλέον προσαυξήσεων για μισθώματα ακίνητης περιουσίας για το φορολογικό έτος 2007, βεβαιώθηκε ταμειακά με τη με αριθ. ……../2007 ταμειακή βεβαίωση, μετά το θάνατο του …………., ώστε όφειλε να γίνει στο πρόσωπο της ανακόπτουσας ως κληρονόμου του ανωτέρω, κατά λόγο της κληρονομικής της μερίδας, με προσδιορισμό του οφειλόμενου ποσού. Αυτό όμως δεν έγινε όπως προκύπτει από τις ίδιες ως άνω αναφερόμενη ατομική ειδοποίηση, όπου ζητείται η καταβολή όλου του ποσού των 19.356,28 € από την ανακόπτουσα, ώστε είναι μη νόμιμη η άνω ταμειακή βεβαίωση, και αντίστοιχα η ίδια ατομική ειδοποίηση, που αναφέρονται στο δ) χρέος. Έπεται ότι αφού η άνω ατομική ειδοποίηση (για όλα τα ως άνω χρέη) και η ταμειακή βεβαίωση (δ χρέος) είναι μη νόμιμες δεν είναι απαραίτητο η ανακόπτουσα να επικαλεσθεί και να αποδείξει βλάβη, η οποία όμως σε κάθε περίπτωση υφίσταται, αφού η ανακόπτουσα ως οφειλέτης δεν μπορεί να πληροφορηθούν το πραγματικό ύψος των οφειλών της. Συνεπώς ο πρώτος λόγος ανακοπής, έπρεπε να γίνει δεκτός ως ουσιαστικά βάσιμος και να ακυρωθούν : α) η με αρ. …./18-9-2019 ατομική ειδοποίηση, για τα χρέη που βεβαιώθηκαν με τις με αριθ. ……../1994, …./2002, …../2003 ταμειακές βεβαιώσεις β) η με αρ. …./2007 ταμειακή βεβαίωση. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ορθώς προέβη στην ακύρωση της τελευταίας ταμειακής βεβαίωσης, όμως επιπλέον ακύρωσε εξ ολοκλήρου και τις με αριθ. ………./1994, ……./2002, …………/2003 ταμειακές βεβαιώσεις, ενώ με αυτές είχαν βεβαιωθεί, ορθώς τα χρέη που αναφέρθηκαν στο όνομα του θανόντος και ακυρωτέα ήταν αναφορικά με αυτά μόνο η ατομική ειδοποίηση. Κατόπιν αυτών, κατά παραδοχή του σχετικού λόγου της έφεσης, θα πρέπει να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση (άρθρο 535 ΚΠολΔ) στο σύνολό της, ως προς τα επίδικα χρέη, προς άρση αμφισβητήσεων και για την ενότητα του διατακτικού. Να διακρατηθεί η ανακοπή ως προς το άνω κεφάλαιό της να γίνει δεκτή η ανακοπή εν μέρει και να ακυρωθούν, η άνω ατομική ειδοποίηση ως προς τα α),β) και γ) χρέη και η με αρ. …………/2007 ταμειακή βεβαίωση ως προς την ανακόπτουσα. Με δεδομένο δε ότι το αίτημα της ανακοπής δεν έγινε εξ ολοκλήρου δεκτό θα πρέπει να ερευνηθούν οι λοιποί λόγοι της ανακοπής, που δεν εξετάστηκαν, αναφορικά με την ακύρωση των με αρ. ……../1994, ……../2002, ………./2003 ταμειακών βεβαιώσεων του Προϊσταμένου της ΔΟΥ Ε΄Πειραιά ως προς την ανακόπτουσα.
Η ανακόπτουσα στον δεύτερο λόγο της ανακοπής της υποστηρίζει ότι όλες οι ταμειακές βεβαιώσεις μετά το θάνατο του συζύγου της δεν αποτελούν νόμιμο τίτλο, καθώς ουδέποτε της κοινοποιήθηκε οποιαδήποτε καταλογιστική πράξη, φύλλο ή έκθεση ελέγχου, για αυθαίρετη χρήση δημοσίου κτήματος ή θαλασσίου χώρου, ώστε να λάβει γνώση, οι οποίες δεν έχουν καταστεί οριστικές. ¨Όπως έχει κριθεί στα πλαίσια του άνω λόγου ανακοπής οι με αρ. ……/1994, ……./2002, ……./2003 ταμειακές βεβαιώσεις εγκύρως έλαβαν χώρα, αφού αφορούν χρέη που βεβαιώθηκαν στο πρόσωπο του συζύγου της πριν το θάνατό του, ενώ μόνο η με αριθ. …………/2007 ταμειακή βεβαίωση, όφειλε να βεβαιωθεί ως χρέος στο πρόσωπο της ιδίας της ανακόπτουσας, ώστε ως προς αυτήν να μην υπάρχει νόμιμος τίτλος. Ήδη όμως η ως άνω ταμειακή βεβαίωση έχει ακυρωθεί στα πλαίσια του προηγούμενου λόγου ανακοπής, ώστε ο παρόν λόγος ανακοπής στερείται πλέον αντικειμένου. Κατόπιν αυτών, αφού δεν υπάρχει άλλος λόγος ανακοπής προς έρευνα, αυτή πρέπει να γίνει δεκτή εν μέρει όπως εκτέθηκε στην προηγούμενη σκέψη και ορίζεται στο διατακτικό. Τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, θα πρέπει να συμψηφισθούν στο σύνολό τους λόγω της ιδιαίτερης δυσχέρειας των κανόνων δικαίου που εφαρμόσθηκαν (άρθρο 179 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ και κατ’ ουσίαν την έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλούμενη, με αρ. 3129/2022 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση.
ΔΙΚΑΖΕΙ επί της από 23.10.2019 με αρ. κατ. ΓΑΚ ΕΑΚ ………../2019 ανακοπής.
ΔΕΧΕΤΑΙ την ανακοπή εν μέρει.
ΑΚΥΡΩΝΕΙ : α) την με αρ. …./…../2019 ατομική ειδοποίηση του Προϊσταμένου της ΔΟΥ Ε΄Πειραιά για τα χρέη που βεβαιώθηκαν με τις με αριθ. ………/1994, ………./2002, …………./2003 ταμειακές βεβαιώσεις, β) την με αρ. …………/2007 ταμειακή βεβαίωση του Προϊσταμένου της ΔΟΥ Ε΄Πειραιά, ως προς την ανακόπτουσα.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, την 29.8.2025.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ