Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 552/2025

Αριθμός    552 /2025

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Τμήμα  4ο  

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σταυρούλα Λιακέα, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα  Κ.Σ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :

ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ……………., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του Δικηγόρο Κωνσταντίνο Κάπο (με δήλωση κατ’  άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.).

ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ……………, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της Δικηγόρο Αναστάσιο Πουλικάκο (με δήλωση κατ’  άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.).

Η εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του  Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από  30.5.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2019) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκαν η υπ΄ αριθμ 2362/2020 μη οριστική απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που διέταξε την επανάληψη της συζήτησης για τους λόγους που σε αυτήν αναφέρονται, η υπ΄ αριθμ. 2353/2021 μη οριστική απόφαση του ιδίου ως άνω Δικαστηρίου, που διέταξε εκ νέου την επανάληψη της συζήτησης για τους λόγους που σε αυτήν αναφέρονται και η υπ΄ αριθμ 2053/2023  απόφασή του, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.

Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστήριου ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών με την από 5.9.2023 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ΠΡΩΤ  …………/2023 -ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤ ……../2023) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε αρχικά η 6η.6.2024, οπότε δεν εισήχθη προς εκδίκαση  κατά τις διατάξεις του άρθρου 260 παρ 4 του ΚΠολΔ περί αυτεπαγγέλτου ορισμού δικασίμου προς συζήτηση υποθέσεων, οι οποίες δεν εισήχθησαν προς συζήτηση λόγω ανωτέρας βίας, που αφορά -εν προκειμένω- τη  διεξαγωγή των εκλογών της 9ης.6.2024, για τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ειδικότερα σύμφωνα με την υπ΄ αριθμ πρωτ 36005οικ/29-5-2024 εγκύκλιο του Υπουργού Δικαιοσύνης, δυνάμει της οποίας ανεστάλησαν οι εργασίες των δικαστηρίων της χώρας από την 5η.6.2024 έως και την 12η.6.2024, τις διατάξεις των άρθρων 1, 2 και 3 του ισχύοντος Κανονισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας του Εφετείου Πειραιώς,  τις υπ΄αριθμ 47/2024  και 50/2024 Πράξεις του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, η προκειμένη υπόθεση επαναπροσδιορίσθηκε αυτεπάγγελτα για την δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας  απόφασης.

Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.

Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Νόμιμα φέρεται για συζήτηση, με την με αριθμό 50/18.6.2024 πράξη του Προέδρου Εφετών Πειραιώς, η από 5.9.2023 (αρ. εκθ. κατ. Πρωτ. …………/2023 και αρ. εκ. κατ. Εφ. ………./2023) έφεση κατά της υπ΄ αρ. 2053/2023  οριστικής απόφασης του Μονομελούς  Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των διάφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, άρθρο 593 ΚΠΟΛΔ, αντιμωλία των διαδίκων, μετά τον ορισμό νέας δικασίμου, ύστερα από τη μη διεξαγωγή της συζήτησής της, κατά την ορισθείσα δικάσιμο της 6.6.2024, λόγω της αναστολής  της λειτουργίας των εργασιών του Εφετείου Πειραιώς για το χρονικό διάστημα από την 5.6.2024 έως την 12.6.2024, λόγω της διενέργειας των εκλογών, την 9.6.2024 για τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Νόμιμα φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου η από 5.9.2023 (αρ. εκθ. κατ. Πρωτ. ……./2023 και αρ. εκ. κατ. Εφ. ………../2023) έφεση του εναγομένου – και ήδη εκκαλούντος κατά της ενάγουσας και ήδη εφεσίβλητης προς εξαφάνιση της υπ΄ αρ. 2053/2023  οριστικής απόφασης του Μονομελούς  Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των διάφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, άρθρο 593 ΚΠΟΛΔ, αντιμωλία των διαδίκων και έκανε εν μέρει δεκτή την από 30.5.2029 με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης …./31.5.2019 και με ειδικό αριθμό κατάθεσης  ……/31.05.2019  αγωγή της ενάγουσας και νυν εφεσιβλήτου κατά του εναγόμενου και ήδη εκκαλούντος και κατά της προηγηθείσας υπ’ αριθμ. 2362/2020 μη οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς καθώς και της προηγηθείσας υπ’ αριθμ. 2353/2021  μη οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που θεωρείται ότι έχουν προσβληθεί μαζί με αυτήν, παρ’ ότι η  ένδικη έφεση δεν στρέφεται και κατ’ αυτών  (άρθρο 513 § 2 του ΚΠολΔ). Η ανωτέρω έφεση έχει ασκηθεί νόμιμα κατ’ άρθρο 495 παρ.1 ΚΠολΔ με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κι εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 518 παρ.1 ΚΠολΔ, καθώς η εκκαλούμενη απόφαση επιδόθηκε στον εναγόμενο και ήδη εκκαλούντα στις 07.07.2023  (βλ. την σχετική επισημείωση της  δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Αθηνών ……………) επί του σώματος της απόφασης, η δε έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του εκδόσαντος την εκκαλούμενη απόφαση Δικαστηρίου στις 05.09.2023 ( άρθρο 147 παρ. 2 ΚΠΟΛΔ). Πρέπει, λοιπόν, η έφεση που αρμοδίως κατ’ άρθρο 19 του ΚΠολΔ εισάγεται για να δικασθεί από το παρόν Δικαστήριο, να γίνει τυπικά δεκτή και να εξετασθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της κατά την ίδια ως άνω ειδική διαδικασία, δεδομένου ότι για το παραδεκτό του ένδικου μέσου δεν απαιτείται η κατάθεση παραβόλου, λόγω της φύσης της προκείμενης διαφοράς εκ του άρθρου 593 ΚΠολΔ (όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο τέταρτο άρθρου 1 ν.4335/2015), οι οποίες ρητά απαλλάσσονται από την υποχρέωση κατάθεσης παραβόλου για την άσκηση του ενδίκου μέσου, κατ’ άρθρο 495 παρ.3 τελ. εδ. ΚΠολΔ, (όπως η παρ.4 προστέθηκε με το άρθρο 12 του Ν.4055/2012 και αντικαταστάθηκε εκ νέου το άρθρο από το άρθρο 1 άρθρο τρίτο του Ν.4335/2015, ΦΕΚ Α΄ 87/23.7.2015.

Στην Αλβανία οι περιουσιακές σχέσεις των συζύγων ρυθμίζονται από τις διατάξεις του κώδικα περί οικογένειας (νόμος υπ’αριθ.9062/8-05-2003). Ο εν λόγω κώδικας δεν προβλέπει θεσμό αντίστοιχο προς την αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα του άρθρου 1400 του ελληνικού ΑΚ. Συγκεκριμένα, εφόσον δεν υπάρχει ειδική συμφωνία μεταξύ των συζύγων, οι περιουσιακές τους σχέσεις ρυθμίζονται από τον αλβανικό κώδικα περί οικογένειας, ο οποίος προβλέπει το καθεστώς κοινοκτημοσύνης (άρθρα 66 και 73 του αλβανικού κώδικα περί οικογένειας). Στο καθεστώς κοινοκτημοσύνης υπάγονται (α) τα περιουσιακά στοιχεία, που αποκτήθηκαν κατά τη διάρκεια του γάμου από τους δύο συζύγους από κοινού ή από τον καθένα ξεχωριστά (χωρίς να γίνεται διάκριση μεταξύ κινητών και ακινήτων), (β) τα εισοδήματα από ιδιαίτερες δραστηριότητες καθενός συζύγου κατά τη διάρκεια του γάμου, εφόσον δεν έχουν χρησιμοποιηθεί έως τη λύση της κοινοκτημοσύνης, (γ) εισοδήματα από την περιουσία καθενός συζύγου που αποκτήθηκαν έως τη λύση της κοινοκτημοσύνης, αλλά δεν έχουν ακόμη χρησιμοποιηθεί, (δ) εμπορικές συναλλαγές κατά τη διάρκεια του γάμου (άρθρο 74 του αλβανικού κώδικα περί οικογένειας). Στο καθεστώς της κοινοκτημοσύνης είναι δυνατό να περιληφθούν σε περίπτωση λύσης της και υπό τη μορφή αποζημίωσης εισοδήματα και περιουσιακά στοιχεία που ο ένας σύζυγος εξ αμελείας παρέλειψε να αποκτήσει ή κακόπιστα παρέδωσε (άρθρο 78 του αλβανικού κώδικα περί οικογένειας). Σε κάθε περίπτωση, τα περιουσιακά στοιχεία των συζύγων τεκμαίρεται ότι είναι κοινά, εκτός εάν ο ένας εκ των συζύγων αποδείξει τον προσωπικό τους χαρακτήρα (άρθρο 76 του αλβανικού κώδικα περί οικογένειας). Όπως, δε προκύπτει εκ των ανωτέρω η κοινοκτημοσύνη συνιστά νόμιμο τίτλο κτήσης κυριότητας σε ακίνητο που αποκτήθηκε από τον έναν σύζυγο χωριστά για τον  άλλο σύζυγο.  Από το καθεστώς της κοινοκτημοσύνης εξαιρούνται τα εξής προσωπικά περιουσιακά στοιχεία: (α) περιουσιακά στοιχεία των οποίων ο σύζυγος ήταν συγκύριος με άλλα πρόσωπα πριν από την τέλεση του γάμου ή στα, οποία υπάρχει τίτλος εμπράγματου δικαιώματος χρήσεως, (β) περιουσιακά στοιχεία που αποκτήθηκαν κατά τη διάρκεια του γάμου μέσω δωρεάς, κληρονομικής διαδοχής ή κληροδοσίας, εφόσον δεν προβλέπεται ρητώς ότι θα υπαχθούν στο καθεστώς της κοινοκτημοσύνης, (γ) αντικείμενα προσωπικής χρήσεως του ενός συζύγου, (δ) μέσα απαραίτητα για την άσκηση του επαγγέλματος του ενός συζύγου, πλην των προοριζόμενων για την εκτέλεση εμπορικής συναλλαγής, (ε) εισοδήματα που αποκτήθηκαν υπό τη μορφή αποζημιώσεως, πλην των συνιστάμενων σε περιοδικές παροχές εξαιτίας της ολικής ή μερικής απώλειας της ικανότητας προς εργασία, (στ) εισοδήματα που προκύπτουν από την εκποίηση ή την ανταλλαγή των προαναφερθέντων περιουσιακών στοιχείων (άρθρο 77 του αλβανικού κώδικα περί οικογένειας). Από το καθεστώς της κοινοκτημοσύνης εξαιρούνται ως μη περιλαμβανόμενα στην περιουσία που αποκτήθηκε κατά τη διάρκεια του γάμου, τα περιουσιακά στοιχεία που αποκτήθηκαν μέσω πλειστηριασμού ή συναφούς πράξεως, καθώς και η περιουσία επί ακινήτου του οποίου ο ένας σύζυγος είναι εξ αδιαιρέτου συγκύριος, με εξαίρεση τα έξοδα που βαρύνουν την κοινή περιουσία σχετικά με την απόκτηση αυτών των περιουσιακών στοιχείων (άρθρο 80 το| αλβανικού κώδικα περί οικογένειας). Το καθεστώς της κοινοκτημοσύνης λήγει, μεταξύ άλλων, με τη λύση του γάμου ή την κήρυξή του ως άκυρου, καθώς και με αυτοτελή διαδικασία διανομής της κοινής περιουσίας  (άρθρο 96 του αλβανικού κώδικα περί οικογένειας), η οποία δεν μπορεί να λάβει χώρα κατά τη διάρκεια του καθεστώτος της κοινοκτημοσύνης, ακόμη και στην περίπτωση συμφωνίας των συζύγων (άρθρο 96 του αλβανικού κώδικα περί οικογένειας), ενώ το σχετικό αίτημα μπορεί να περιλαμβάνεται στην αγωγή διαζυγίου (άρθρο 138 του αλβανικού κώδικα περί οικογένειας). Στη δεύτερη περίπτωση η διανομή της κοινής περιουσίας γίνεται με δικαστική απόφαση, αν ο ένας σύζυγος δεν είναι ικανός να διαχειρισθεί ή κακοδιαχειρίζεται την κοινή περιουσία ή τη διαχειρίζεται θέτοντας σε κίνδυνο τα συμφέροντα του άλλου συζύγου ή της οικογένειας, αν ο ένας σύζυγος δεν συμβάλει στις οικογενειακές ανάγκες ανάλογα με τις δυνάμεις του και με την ικανότητά του προς εργασία, καθώς και αν ήδη έχει λάβει χώρα εν τοις πράγμασι διαχωρισμός της κοινής περιουσίας. Τη σχετική αίτηση μπορεί να υποβάλει ο ένας σύζυγος ή εκπρόσωπός του, όχι, όμως, οι πιστωτές του ενός συζύγου. Η σχετική δικαστική απόφαση επενεργεί από τον χρόνο κατάθεσης της αίτησης και συνεπάγεται την περιουσιακή αυτοτέλεια των συζύγων (άρθρο 98 του αλβανικού κώδικα περί οικογένειας). Και στις δύο περιπτώσεις, ο διαχωρισμός της κοινής περιουσίας λαμβάνει χώρα, αφού προσδιορισθεί το ενεργητικό και παθητικό της. Το υπόλοιπο της κοινής περιουσίας, αφού αφαιρεθούν όλες οι υποχρεώσεις, διαιρείται σε δύο ίσα μέρη μεταξύ των συζύγων. Το δικαστήριο, αφού λάβει υπόψη όλες τις περιστάσεις, μπορεί να επιδικάσει στον ένα σύζυγο μεγαλύτερο μέρος από αυτό που του αναλογεί, εις βάρος του άλλου συζύγου, εφόσον αυτό αποσκοπεί στην ικανοποίηση των αναγκών των τέκνων (άρθρο 103 του αλβανικού κώδικα περί οικογένειας). Κάθε σύζυγος οφείλει να επανορθώσει τη ζημία που προέκυψε από τη χρησιμοποίηση ποσών που ανήκουν στην κοινή περιουσία, για σκοπούς διάφορους από τη διαχείρισή της, τη διατροφή της οικογένειας ή την ικανοποίηση συμβατικών υποχρεώσεων των συζύγων, εφόσον αναλαμβάνονται για το οικογενειακό συμφέρον. Η απόδοση των ποσών αυτών γίνεται κατά τη λήξη του καθεστώτος της κοινοκτημοσύνης (άρθρα 101 και 102 του αλβανικού κώδικα περί οικογένειας). Κατά την έναρξη της διαδικασίας για τον διαχωρισμό της κοινής περιουσίας οι σύζυγοι, καθώς και οι κληρονόμοι τους, έχουν δικαίωμα να λάβουν τα προσωπικά τους κινητά πράγματα, τα οποία τους ανήκαν πριν από την έναρξη του καθεστώτος της κοινοκτημοσύνης ή τα απέκτησαν κατά τη διάρκειά του μέσω δωρεάς ή κληρονομικής διαδοχής. Μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο, τεκμαίρεται ότι η κινητή περιουσία αποτελεί μέρος της κοινής περιουσίας (άρθρο 105 του αλβανικού κώδικα περί οικογένειας). Σημειωτέον ότι, ο αλβανικός κώδικας περί οικογένειας του 2003 δεν προβλέπει χρόνο παραγραφής ή ορισμένη προθεσμία για την άσκηση από τον σύζυγο των προαναφερθέντων δικαιωμάτων, που του παρέχει ο νόμος. Σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις περί παραγραφής του αλβανικού αστικού κώδικα η αγωγή για τη διανομή κοινής περιουσίας μεταξύ των συγκυριών δεν υπόκειται σε παραγραφή (άρθρο 113 του αλβανικού αστικού κώδικα). (Για όλα τα ανωτέρω βλ. την υπ. αριθ.πρωτ. ……/25-05-2022 προσκομιζόμενη από την ενάγουσα πληροφορία από το Ελληνικό Ινστιτούτο Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου). Εξάλλου, τόσο η αίτηση όσο και η δικαστική απόφαση περί διανομής της κοινής περιουσίας καταχωρίζεται στο ληξιαρχείο και, αν αυτό απαιτείται, στο εμπορικό μητρώο (άρθρα 98 και 100 του αλβανικού κώδικα περί οικογένειας).

Με την από 30.5.2019 με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……./31.5.2019 και με ειδικό αριθμό κατάθεσης …./31.05.2019 αγωγή της ενάγουσα, που εισήχθη  νόμιμα προς συζήτηση ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, η ενάγουσα εξέθεσε  ότι με τον εναγόμενο, με τον οποίο τυγχάνουν αμφότεροι αλβανικής ιθαγένειας, τέλεσε στην Αλβανία νόμιμο πολιτικό γάμο, ο οποίος λύθηκε αμετάκλητα στις 19-03-2019 δυνάμει της υπ΄ αριθ. 41-2019-523(157)/2019 απόφασης του Δικαστηρίου της Δικαστικής Επαρχίας Κορυτσάς της Αλβανικής Δημοκρατίας. Ότι ο εναγόμενος πριν την τέλεση του γάμου τους είχε αποκτήσει ένα οικόπεδο εκτάσεως 500 τ.μ. στην πόλη …. της Αλβανίας και ένα αγροτεμάχιο στην ….. Αλβανίας, ενώ κατά τη διάρκεια του γάμου τους και συγκεκριμένα το έτος 2014, απέκτησε στο όνομά του με αγορά, δυνάμει του υπ’ αριθ. ……./27-11-2017 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Νίκαιας …………, αντί τιμήματος 19.500,00 ευρώ, το υπό στοιχείο Β-1 διαμέρισμα του δευτέρου ορόφου, που αποτέλεσε την οικογενειακή τους στέγη, κείμενο σε πολυκατοικία κτισμένη σε οικόπεδο, που βρίσκεται στο Δήμο …. Αττικής, επί της οδού …………., επιφάνειας 95 τ.μ., εκ των οποίων κατά την ημερομηνία αγοράς είχαν κτιστεί μόνο τα 65 τ.μ. και τα υπόλοιπα 30 τ.μ. ήταν μελλοντικά να ανεγερθούν, φέρον αριθμό ΚΑΕΚ ……………… Ότι, εν συνεχεία, έκτισαν τα υπόλοιπα 30 τ,μ. και ανακαίνισαν πλήρως ολόκληρο το ανωτέρω διαμέρισμα, δαπανώντας περισσότερα από 30.000,00 ευρώ, χρήματα προερχόμενα κατά το μεγαλύτερο μέρος από την εργασία της ιδίας, η οποία εργαζόταν ως νοσοκόμα φροντίζοντας μια ηλικιωμένη γυναίκα, καθώς είχε σπουδάσει νοσηλευτική στην Αλβανία, με ωράριο από τις 8.00 έως τις 15.00 και, εν συνεχεία, καθαρίζοντας σκάλες και σπίτια, καθώς και με εργασία σε ταβέρνα με ωράριο από τις 18.00 έως τις 2.00 τα ξημερώματα, εισπράττοντας περί τα 850,00 ευρώ,  κατά μέσο όρο το μηνά από την εργασία της, ως καθαρίστρια, φροντίζοντας παράλληλα τη συζυγική οικία και το τέκνο τους, χωρίς καμία βοήθεια από  τον εναγόμενο, ο οποίος δεν εργαζόταν όλους τους μήνες, ενώ για τους μήνες που εργαζόταν αποκέρδαινε μηνιαίως το ποσό των 1.000,00 περίπου και κατά μέσο όρο το ποσό των 800,00 ευρώ  μήνα.  Ότι επιπλέον, κατά διάρκεια του γάμου τους απέκτησαν την επίπλωση και τον εξοπλισμό του διαμερίσματος, αγοράζοντας τα αναφερόμενα στην αγωγή κινητά πράγματα τα οποία κατέβαλαν το συνολικό ποσό των 13.170,00 ευρώ, και περαιτέρω, ο εναγόμενος αγόρασε στις 15-05-2017 το με αριθμό κυκλοφορίας ………. Ι.Χ.Ε. μεταχειρισμένο αυτοκίνητο, εργοστασίου κατασκευής TOYOTA, τύπου AVENSIS, κυλινδρισμού 1.600 κ.εκ., με ημερομηνία πρώτης άδειας κυκλοφορίας 21-09-2000, αντί τιμήματος 2.000,00 ευρώ, καθώς και στις 15-10-2014 τη με αριθμό κυκλοφορίας …………. μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα, εργοστασίου κατασκευής SYM  SYMPHONY 150SR, με ημερομηνία πρώτης άδειας κυκλοφορίας 12-05-2011|, αντί τιμήματος 800,00 ευρώ. Ότι όλα τα προαναφερόμενα πράγματα εξακολουθούν να υπάρχουν. Ότι το μήνα Ιούνιο του έτους 2017, ο εναγόμενος εκδίωξε την ενάγουσα από τη συζυγική τους οικία, και έκτοτε δεν έχει πρόσβαση σε αυτά, καθότι τα παρακράτησε ο εναγόμενος και τα κατέχει ως δικά του, δηλώνοντάς της ότι είναι όλα δικά του και δεν πρόκειται να της αποδώσει οτιδήποτε. Ότι η εμπορική αξία των πραγμάτων ανέρχεται σήμερα στο ποσό των 95.000,00 ευρώ για το ακίνητο, στο ποσό των 8.000,00 ευρώ για (την επίπλωση και εξοπλισμό της οικίας, στο ποσό των 1.800,00 ευρώ για το αυτοκίνητο και στο ποσό των 500,00 ευρώ για τη μοτοσυκλέτα, ήτοι στο συνολικό ποσό των 105.300,00 ευρώ. Ότι στις περιουσιακές σχέσεις των διαδίκων έχει εφαρμογή το αλβανικό δίκαιο, στο οποίο προβλέπεται υποχρέωση η κοινοκτημοσύνη μεταξύ των διαδίκων και έτσι, παρότι τα άνω περιουσιακά στοιχεία αποκτήθηκαν επ΄  ονόματι του εναγόμενου, τεκμαίρεται ότι ανήκουν εξίσου (50%) και στους δύο συζύγους και, συνεπώς, η ενάγουσα δικαιούται να ζητήσει να αναγνωριστεί το δικαίωμα συγκυριότητάς της επ΄  αυτών, το οποίο ο εναγόμενος αμφισβητεί, και να υποχρεωθεί ο τελευταίος να την μεταβιβάσει και να της αποδώσει ποσοστό 1/2 εξ΄ αδιαιρέτου αυτών. Με βάση το ιστορικό αυτό η ενάγουσα ζητούσε  να καταδικαστεί ο εναγόμενος  σε δήλωση βούλησης, με την οποία να της μεταβιβάσει με συμβολαιογραφική ποσοστό 50% της πλήρους κυριότητας του προπεριγραφόμενου υπό στοιχείο Β-1 διαμερίσματος, σε περίπτωση δε άρνησης του  να θεωρηθεί, κατ΄ άρθρο 949 ΚΠολΔ, ότι η προς μεταβίβαση δήλωση βούλησής του έγινε με την τελεσιδικία της απόφασης, που θα εκδοθεί, να καταδικαστεί αυτός να της μεταβιβάσει σε ποσοστό 50% της πλήρους κυριότητας των ως άνω δύο οχημάτων (αυτοκινήτου και μοτοσυκλέτας), σε περίπτωση δε άρνησής του να θεωρηθεί, κατ΄  άρθρο 949 ΚΠολΔ, ότι η προς μεταβίβαση δήλωση βούλησής του έγινε με την τελεσιδικία της απόφασης, που θα εκδοθεί, να αναγνωριστεί κυρία, κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου, των περιγραφόμενων στο ιστορικό της αγωγής πραγμάτων και συγκεκριμένα : α) του υπό στοιχείο Β-1 διαμερίσματος, β) των  κινητών πραγμάτων, που αφορούν στα έπιπλα και τον εξοπλισμού κατοικίας, γ) του προαναφερθέντος Ι.Χ.Ε  αυτοκινήτου και δ) της προαναφερθείσας μοτοσικλέτας, και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της αποδώσει τα ως άνω υπό στοιχεία α-δ πράγματα κατά ποσοστό 50%, που της αναλογεί, άλλως επικουρικά ζητεί να αναγνωριστεί ότι συνέβαλε στην αύξηση της, κατά το ιστορικό της αγωγής, περιουσίας του εναγόμενου κατά ποσοστό 1/2 της συνολικής της αξίας και να υποχρεωθεί αυτός να της καταβάλει το ήμισυ της αξίας της, ήτοι το ποσό των 52.650,00 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής, επιπλέον δε ζητεί να κηρυχθεί η εκδοθησόμενη απόφαση προσωρινά εκτελεστή κατά τις καταψηφιστικές της διατάξεις και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της. Επί της ως άνω αγωγής εκδόθηκε από το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά αρχικά η υπ’αριθ.2362/2020 μη οριστική απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, κατ΄ αντιμωλία των διαδίκων, με την οποία το Δικαστήριο, αφού δέχθηκε την αρμοδιότητά του προς εκδίκαση, κατά την προκειμένη ειδική διαδικασία  έκρινε, δοθείσης της αλβανικής ιθαγένειας αμφοτέρων των διαδίκων, ότι εφαρμοστέο της διαφοράς τυγχάνει το αλβανικό δίκαιο, και διέταξε, προκειμένου να κριθεί το δίκαιο για τη διάγνωση ορισμένο και το νόμω βάσιμο της ένδικης αγωγής, την επανάληψη της συζήτησης, προκειμένου να προσκομιστεί, με επιμέλεια του επιμελέστερου των διαδίκων, νομική πληροφορία του Ελληνικού Ινστιτούτου Διεθνούς και Αλλοδαπoύ Δικαίου σχετικά με τις διατάξεις του αλβανικού δικαίου, που ρυθμίζουν τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων μετά τη λύση του γάμου και ειδικότερα: 1) εάν αποτελεί όρο ή προϋπόθεση για τη λύση της κοινοκτημοσύνης μετά την αμετάκλητη λύση του γάμου, η ανικανότητα διαχείρισης ή η κακοδιαχείριση της κοινής περιουσίας από τον ένα (πρώην) σύζυγο ή εάν σε περίπτωση αμετάκλητης λύσης του γάμου ο κάθε σύζυγος μπορεί να ζητήσει με αυτοτελή αίτηση τη λύση της κοινοκτημοσύνης, χωρίς τov παραπάνω όρο ή προϋπόθεση και 2) εάν μετά τη λύση της κοινοκτημοσύνης, η διανομή της κοινής περιουσίας των συζύγων γίνεται αυτούσια ή με πώληση της περιουσίας ή με εκούσιο πλειστηριασμό και διανομή, αντίστοιχα, του τιμήματος ή του εκπλειστηριάσματος μεταξύ των συζύγων ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο και, ειδικότερα, α) με ποιον τρόπο λαμβάνει χώρα η διανομή των κινητών πραγμάτων, εφόσον αυτά είναι αδιαίρετα και δεν είναι δεκτικά αυτούσιας διανομής και β) στην περίπτωση ακινήτου, αν προβλέπετε η αυτούσια διανομή του, εφόσον αυτή είναι εφικτή, και η δυνατότητα κάθε σύζυγος να λάβει τμήμα του επίκοινου ακινήτου ή αν είναι υποχρεωτική η πώλησή του ή η εκποίησή του, με εκούσιο πλειστηριασμό ή με άλλο  τρόπο, ώστε από το τίμημα της πώλησης ή το εκπλειστηρίασμα να λάβει κάθε σύζυγος το ποσό, που του αναλογεί. Κατόπιν η τότε καλούσα-ενάγουσα επανέφερε προς συζήτηση την ένδικη αγωγή της με την από 1-10-2020 και με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……/21-10-2020 και με ειδικό αριθμό έκθεσης κατάθεσής …/21-10-2020 κλήση της, ζητώντας την ανάκληση της απόφασης αυτής και την παραδοχή της αγωγής της. Επί της κλήσεως αυτής  εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 2353/2021 μη οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, κατά τη συζήτηση της οποίας δεν παραστάθηκε ο τότε καθ’ ου η κλήση-εναγόμενος, η οποία δεν έκανε δεκτό το αίτημα ανάκλησης της  ως άνω μη οριστικής απόφασης και διέταξε εκ νέου την επανάληψη της συζητήσεως στο ακροατήριο, προκειμένου να προσκομιστεί, με επιμέλεια του επιμελέστερου των διαδίκων, νομική πληροφορία του Ελληνικού Ινστιτούτου Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου σχετικά με τις διατάξεις του αλβανικού δικαίου, που ρυθμίζουν τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων και ειδικότερα: 1) εκείνες που διέπουν το σύστημα κοινοκτημοσύνης των συζύγων, 2) εάν η αμετάκλητη λύση του γάμου επιφέρει αυτοδίκαια τη λήξη της κοινοκτημοσύνης ή εάν απαιτείται με την αγωγή διαζυγίου να συνυποβάλλεται και ορισμένο αίτημα, και από ποιο χρονικό σημείο επέρχεται αυτή (λήξη), 3) εάν αποτελεί όρο ή προϋπόθεση για τη λήξη της κοινοκτημοσύνης μετά την αμετάκλητη λύση του γάμου, η ανικανότητα διαχείρισης ή η κακοδιαχείριση της κοινής περιουσίας από τον ένα (πρώην) σύζυγο ή εάν σε περίπτωση αμετάκλητης λύσης του γάμου ο κάθε σύζυγος μπορεί να ζητήσει με αυτοτελή αίτηση τη λύση της κοινοκτημοσύνης, χωρίς τον παραπάνω όρο ή προϋπόθεση, 4) εάν με τη λήξη της κοινοκτημοσύνης επέρχεται αυτοδίκαια και η λύση της κοινωνίας ή επέρχεται με τη διανομή των κοινών πραγμάτων, 4) εάν και με ποιες προϋποθέσεις πραγματοποιείται, μετά τη λήξη της κοινοκτημοσύνης, κατά τα προαναφερθέντα, η διανομή της κοινής περιουσίας των συζύγων, ήτοι γίνεται αυτούσια ή με πώληση της περιουσίας ή με εκούσιο πλειστηριασμό και διανομή, αντίστοιχα, του τιμήματος ή του εκπλειστηριάσματος μεταξύ των συζύγων ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο και, ειδικότερα, α) με ποιον τρόπο λαμβάνει χώρα η διανομή των κινητών πραγμάτων, εφόσον αυτά είναι αδιαίρετα και δεν είναι δεκτικά αυτούσιας διανομής και β) στην περίπτωση ακινήτου, αν προβλέπεται η αυτούσια διανομή του, εφόσον αυτή είναι εφικτή, και η δυνατότητα κάθε σύζυγος να λάβει τμήμα του επίκοινου ακινήτου ή αν είναι υποχρεωτική η πώλησή του ή η εκποίησή του, με εκούσιο πλειστηριασμό ή με άλλο τρόπο, ώστε από το τίμημα της πώλησης ή το εκπλειστηρίασμα να λάβει κάθε σύζυγος το ποσό που του αναλογεί. Στη συνέχεια και αφού γνωμοδότησε το ινστιτούτο όπως αναφέρεται ανωτέρω η  καλούσα-ενάγουσα επανέφερε προς συζήτηση την ένδικη αγωγή της προς συζήτηση με την από 1-10-2020 και με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης …./21-10-2020 και με ειδικό αριθμό έκθεσης κατάθεσής ……./21-10-2020 κλήση της. Επί της κλήσης αυτής εκδόθηκε η εκκαλουμένη οριστική απόφασή του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, η οποία δίκασε αντιμωλία των διαδίκων, έκρινε την ως άνω αγωγή νόμιμη, πλην του αιτήματος περί καταδίκης του εναγομένου σε δήλωση βούλησης για τη μεταβίβαση ποσοστού 50% επί των ιστορούμενων πραγμάτων στην ενάγουσα και του αιτήματος να αναγνωρισθεί ότι η ενάγουσα συνέβαλε στην αύξηση της περιουσίας του εναγομένου κατά το ½  και να υποχρεωθεί αυτός να της καταβάλει το ήμισυ της αξίας της, ήτοι το ποσό των 52.650,00 ευρώ, τα οποία απέρριψε ως μη νόμιμα και κατά τα λοιπά  έκανε εν μέρει δεκτή την ως άνω αγωγή ως βάσιμη κατ΄ ουσίαν και αναγνώρισε το δικαίωμα κυριότητας της ενάγουσας, κατά ποσοστό ½ εξ΄ αδιαιρέτου  επί του αναφερομένου στο διατακτικό της εκκαλουμένης επίδικου ακινήτου και των αναφερομένων κινητών πραγμάτων της οικοσκευής και επίπλωσης του ακινήτου αυτού και των οχημάτων, υποχρέωσε τον εναγόμενο να αποδώσει στην ενάγουσα το ακίνητο, τα κινητά  πράγματα της οικοσκευής και επίπλωσης του ακινήτου και τα οχήματα που περιγράφονται στο διατακτικό. Ήδη ο εναγόμενος–εκκαλών με την κρινόμενη έφεση του παραπονείται  για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί  να γίνει δεκτή η έφεση του, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη, ώστε να απορριφθεί η ως άνω αγωγή στο σύνολό της.

Από την επανεκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης, που εξετάστηκαν νόμιμα στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου  κατά τη δικάσιμο της 16-10-2019, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την υπ’ αριθ. 2362/2020 μη οριστική απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, απομαγνητοφωνημένα, τηρηθέντα κατ΄ άρθρο 256 παρ.1 και 3 ΚΠολΔ με φωνοληψία, πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, του συνόλου των εγγράφων, που νομίμως επικαλέστηκαν και προσκόμισαν οι διάδικοι κατά την συζήτηση της ως άνω αγωγής επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 2353/2021 μη οριστική απόφαση, και τα επανάφεραν κατά την συζήτηση της ως άνω αγωγής, κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, αλλά και όσα παραδεκτά το πρώτον προσκομίσθηκαν και μετά την επανάληψη της συζήτησης της υπόθεσης κατά την συζήτηση της ως άνω αγωγής, κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση (ΑΠ 1186/2020 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, για μερικά των οποίων γίνεται ειδική αναφορά παρακάτω, άλλα από τα οποία λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη και άλλα προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρα 336 παρ.3,591 παρ.1 ΚΠολΔ), χωρίς όμως να παραλείπεται κανένα για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς και χωρίς η ρητή αναφορά ορισμένων να προσδίδει σε αυτά αυξημένη αποδεικτική δύναμη σε σχέση με τα λοιπά έγγραφα, για τα οποία δεν γίνεται ειδική μνεία, αφού όλα είναι ισοδύναμα και όλα ανεξαιρέτως συνεκτιμώνται για την εκφορά της δικαστικής κρίσης (ΑΠ 1628/2003 ΕλλΔνη 2004.723, ΑΠ 1068/2002 ΑρχΝ 2004.70), μεταξύ των οποίων, οι δικαστικές αποφάσεις και τα δικόγραφα από προηγηθείσες μεταξύ των ίδιων διαδίκων δίκες, που λαμβάνονται υπόψη για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (ΑΠ 1758/2008, ΑΠ 227/2008, ΑΠ 1590/2003, ΜΕφΠατρ 155/2021, ΜΕφΑιγ 92/2019, ΜΕφθεσ 2948/2017, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) και οι υπ’ αριθ. …/18-05-2018, …./18-05-2018 και …./18-05-2018 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων ………., ……….. και ………….., αντίστοιχα, που δόθηκαν ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιώς …….. και οι υπ’ αριθ. …./27-04-2018, …./27-04-2018, …/27-04-2018, …/27-04-2018 και …./27-04-2018 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων …………., αντίστοιχα, που δόθηκαν άπασες ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιώς …………….., προκειμένου να χρησιμοποιηθούν σε προγενέστερες δίκες (αίτηση ασφαλιστικών μέτρων και αγωγή επιμέλειας και διατροφής ανηλίκου και επικοινωνίας με αυτό) μεταξύ των διαδίκων και λαμβάνονται υπόψη ως δικαστικά τεκμήρια (άρθρα 339,395,591 παρ.1 ΚΠολΔ), αλλά και οι   προσκομιζόμενες με επίκληση φωτογραφίες (άρθρα 444 παρ.1 περ.γ, 448 παρ.2 και 457 παρ.4 ΚΠολΔ), των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (ΑΠ 378/1997 ΕλλΔνη 1997.1788, Τέντες σε Κεραμεύς/Κονδύλης/Νίκας, τ.Ι, υπό άρθρο 457, αριθ.9), των υπ’ αριθ. …./13-09-2019 και …../13-09-2019 ένορκων βεβαιώσεων των μαρτύρων ……… και ……….., αντίστοιχα, που δόθηκαν ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιώς ……….., τις οποίες προσκομίζει μετ’ επικλήσεως η ενάγουσα – εφεσίβλητη και οι οποίες λήφθηκαν μετά από νόμιμη πριν από δύο (2) εργάσιμες ημέρες κλήτευση του εναγόμενου – εκκαλούντος, κατ΄ άρθρα 421,422 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με το άρθρο 591 παρ.1 του ιδίου Κώδικα (βλ. την  υπ’αριθ. …../06-0B-2019 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών …………. ), χωρίς οι ένορκες αυτές βεβαιώσεις να καθίστανται απαράδεκτες και ανυπόστατο αποδεικτικό  μέσο, κατ’ άρθρο 424 ΚΠολΔ., από το γεγονός ότι αναφέρεται και στις δυο ίδιο ώρα λήψης,  δεδομένου ότι  δεν υφίσταται ασάφεια της σχετικής κλητεύσεως, αφού στην σχετική κλήση ορίζεται σαφώς ο χρόνος εξέτασης των μαρτύρων και ο εναγόμενος – εκκαλών  ο οποίος δεν παραστάθηκε κατά τη λήψη τους,  δεν επικαλείται ούτε αποδεικνύει οποιαδήποτε δικονομική βλάβη (ΕφΑΘ 3592/2022, ΕφΑΘ 488/2018, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), των υπ΄ αριθ. …../1-10-2019 και ……./1-10-2019 ένορκων βεβαιώσεων των μαρτύρων ……….. και …………, αντίστοιχα, που δόθηκαν ενώπιον του συμβολαιογράφου Αθηνών …………, τις οποίες προσκομίζει μετ’ επικλήσεως ο εναγόμενος – εκκαλών και οι οποίες λήφθηκαν μετά από νόμιμη πριν από δύο (2) εργάσιμες μέρες κλήτευση της ενάγουσας- εφεσίβλητης, κατ’ άρθρα 421,422 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με το άρθρο 591 παρ.1 του ιδίου Κώδικα (βλ. την υπ’αριθ. ….΄/26-09-2019 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Εφετείο Πειραιώς …………..), χωρίς οι ένορκες αυτές βεβαιώσεις να καθίστανται απαράδεκτες και ανυπόστατο αποδεικτικό μέσο, κατ΄ άρθρο 424 ΚΠολΔ, από το γεγονός ότι δεν ελήφθησαν σε συμβολαιογράφο της έδρας του Δικαστηρίου αυτού ή της κατοικίας ή διαμονής των μαρτύρων, που είναι ο Κορυδαλλός Αττικής, καθόσον η ενάγουσα-εφεσίβλητη η οποία δεν παραστάθηκε κατά τη λήψη τους δεν επικαλείται,  ούτε προκύπτει ότι υπέστη οποιαδήποτε δικονομική βλάβη από τη λήψη των ένορκων αυτών βεβαιώσεων ενώπιον τοπικά αναρμόδιου συμβολαιογράφου, πολύ δε περισσότερο που στις εξαιρετικές περιπτώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 4 παρ.2 του N.2830/2000, οι συμβολαιογράφοι Αθηνών μπορούν να αρκούν τα καθήκοντά τους και στις περιφέρεις των αναφερόμενων σε αυτήν ειρηνοδικείων, μεταξύ των οποίων και στο ειρηνοδικείο Πειραιώς (βλ. Α.Π 1278/2023, Εφ.Πειρ 583/2022, ΕφΠει 283/2020, ΕφΑΘ 3781/2021, ΤΝΠ Ν|)ΜΟΣ), καθώς και από τους ισχυρισμούς των διαδίκων που ανέπτυξαν προφορικά οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους στο ακροατήριο και περιέχονται στα δικόγραφά τους και από τις ομολογίες των διαδίκων, όπως διατυπώνονται στα δικόγραφα, που κατέθεσαν και κατά την προφορική διαδικασία με βάση τα πρακτικά της δίκης, όπως αναφέρονται ειδικότερα και περιοριστικά παρακάτω, που λαμβάνονται υπόψη σε συνδυασμό με (τις άλλες αποδείξεις και εκτιμώνται ελεύθερα (ΚΠολΔ 597 παρ.1), σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως (άρθρο 336 παρ.4, 591 παρ.1 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Οι διάδικοι, αμφότεροι αλβανικής ιθαγένειας, τέλεσαν στην Αλβανία στις 17-04-2009 νόμιμο πολιτικό γάμο (βλ. το προσκομιζόμενο πιστοποιητικό γάμου της Δημοκρατίας της Αλβανίας με ημερομηνία 3-05-2009) από τον οποίο απέκτησαν ένα τέκνο, την ………….., η οποία γεννήθηκε στις 10-01-2010. Αμέσως μετά την τέλεση του γάμου τους οι διάδικοι διέμειναν στην Ελλάδα, όπου ήδη διέμενε και εργαζόταν ήδη από το έτος 2001 ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών (βλ. τις άδειες παραμονής της Ελληνικής Δημοκρατίας) και εγκαταστάθηκαν σε μισθωμένο από τον τελευταίο διαμέρισμα του δεύτερου πάνω από το ισόγειο ορόφου, κείμενο σε πολυκατοικία, κτισμένη στον Κορυδαλλό, επί της οδού …………, αντί μηνιαίου μισθώματος 180 ευρώ, το οποίο αποτέλεσε την οικογενειακή τους στέγη, ενώ διέμενε μαζί τους και η μητέρα του εναγομένου και ήδη  εκκαλούντος, όπως προκύπτει από το από 1-02-2011 μισθωτήριο συμφωνητικό κατοικίας. Ο γάμος των διαδίκων λύθηκε αμετάκλητα στις 19-03-2019, δυνάμει της υπ’ αριθ. 41-2019-523(157)/7-02-2019 απόφασης του Δικαστηρίου της Δικαστικής Επαρχίας Κορυτσάς της Αλβανικής Δημοκρατίας, που κατέστη τελεσίδικη και αμετάκλητη στις 19-03-2019 και προσκομίζεται σε ακριβή μετάφραση από δικηγόρο του Δ.Σ. Θεσσαλονίκης. Ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών  ουδόλως αμφισβητεί τη λύση του γάμου του με την εναγομένη και ήδη  εφεσίβλητη, λαμβανομένου υπόψη ότι κατά το αλβανικό δίκαιο δεν υπάρχει η έννοια του αμετάκλητου, σύμφωνα με το άρθρο 510 ΑλβΚΠολΔ και η τελεσιδικία της απόφασης είναι επαρκής όρος για την εκτέλεστότητά της (ΑΠ 670/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), εφόσον δεν ασκηθεί έφεση εναντίον της, που ο εναγόμενος – εκκαλών δεν επικαλείται, ενώ και στο προσκομιζόμενο από την ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη πιστοποιητικό γάμου της Δημοκρατίας της Αλβανίας με ημερομηνία 3-05-2019 η κατάσταση του πολίτη αναφορικά με τους διαδίκους δεν σημειώνεται εκείνη του έγγαμου αλλά του άγαμου. Συνεπώς δεν ασκεί επιρροή για το αποδειχθέν γεγονός της λύσης του γάμου ο ισχυρισμός του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος περί της μη πιστότητας της μετάφρασης της αλβανικής λέξης, που αποδίδει το αμετάκλητο της εν θέματι δικαστικής απόφασης, διατεινόμενος ότι η σημασία της αφορά μόνο στην τελεσιδικία αυτής. Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων  διασπάστηκε περί τα τέλη Μαΐου  με αρχές Ιουνίου του έτους 2017, οπότε η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη μετοίκησε  από την οικογενειακή στέγη και εγκαταστάθηκε  στην οικία του αδερφού της, ενώ στην πρώην οικογενειακή στέγη των διαδίκων, έκτοτε  παρέμεινε και κατοικεί ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών, κάνοντας χρήση της οικοσκευής και επίπλων. Η επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων ανατέθηκε προσωρινά στον πατέρα του, δυνάμει της  υπ’ αριθμό  460/2018 απόφασης ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς  η οποία στη συνέχεια ανακλήθηκε με την υπ΄ αριθ. 1719/2018 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του ως άνω Δικαστηρίου, που ανέθεσε την προσωρινή επιμέλεια του ανηλίκου στη μητέρα του και υποχρέωσε τον πατέρα του στην καταβολή προσωρινά διατροφής για λογαριασμό του τέκνου του. Κατόπιν εκδόθηκε η με αριθ. 143/2019 μη οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που ανάβαλε τη συζήτησή των αντίθετων αγωγών που εκκρεμούσαν ενώπιον του, προκειμένου να προσκομισθεί από το Ελληνικό Ινστιτούτο Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου γνωμοδότηση για τις διατάξεις του αλβανικού δικαίου, που διέπουν τα ζητήματα γονικής μέριμνας, επιμέλειας και διατροφής ανήλικου τέκνου, χωρίς να  προκύπτει η έκδοση οριστικής απόφασης επί των αγωγών αυτών. Ωστόσο, με την προαναφερθείσα απόφαση του Αλβανικού Δικαστηρίου, που έλυσε τον μεταξύ των διαδίκων γάμο, ανατέθηκε στην νυν ενάγουσα – εφεσίβλητη η επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων και υποχρεώθηκε ο νυν εναγόμενος – εκκαλών  να καταβάλλει μηνιαία διατροφή σε χρήμα για το λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου τους. Ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών από την έλευσή του στην Ελλάδα εργάσθηκε σε διάφορες εργασίες όπως αγρεργάτης σε καλλιέργειες, βοσκός, βοηθός λαντζιέρη, εργάτης,  αποταμιεύοντας τα χρήματα σε τραπεζικό λογαριασμό με αριθμό ……….. που τηρούσε επ’ ονόματι του στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, από το έτος 2004, όπως προκύπτει από την προσκομιζόμενη από τον ίδιο κατάσταση αναλυτικής κίνησης του ως άνω τραπεζικού λογαριασμού, στον οποίο ήταν κατατεθειμένο το ποσό των 7.458 ευρώ, κατά την 20.4.2009 ήτοι κατά τον χρόνο τέλεσης του γάμου του. Ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών αγόρασε την 29.12.2006 ένα οικόπεδο στην πόλη ……. της Αλβανίας, εκτάσεως 294 τ,μ., αντί τιμήματος 9.000 ευρώ και την 04.05.2009 αγόρασε ένα Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο εργοστασίου κατασκευής OPEL τύπου CORSA C με αριθμό κυκλοφορίας ………. αντί τιμήματος 4.500 ευρώ (βλ. προσαχθέν μετ΄ επικλήσεως αντίγραφο της με αριθμό εγγράφου ……………. άδειας κυκλοφορίας του οχήματος αυτού), ενώ είχε λάβει από κληρονομιά του αποβιώσαντος το έτος 1997 πατρός του το χρηματικό ποσό των 2.500,00  ευρώ. Μετά την τέλεση του μεταξύ των διαδίκων γάμου ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών εργάσθηκε ως εργάτης κυρίως σε οικοδομές και κατασκευαστικά έργα, με μηνιαίες αποδοχές περί τα 800,00 έως 1.000,00 ευρώ, πλην των χρονικών διαστημάτων από τον Ιανουάριο έως τον Μάιο του 2011 και από τον Νοέμβριο του 2014 έως τον Δεκέμβριο του 2015, οπότε ήταν ασθενής και λάμβανε επίδομα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ, όπως προκύπτει από τον τραπεζικό λογαριασμό του. Σύμφωνα με την προσκομιζόμενη κατάσταση αναλυτικής κίνησης του με αριθμό …………. τραπεζικού λογαριασμού που ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών τηρούσε στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος  προέβαινε σε καταθέσεις στο λογαριασμό του διαφορών ποσών και μετά την συγκέντρωση ενός σημαντικού ποσού προέβαινε σε ανάληψή τους, που μεταφέρονταν κατά καιρούς σε τράπεζα της Αλβανίας σε τηρούμενο από τον ίδιο  λογαριασμό, στον οποίο δεν ήταν συνδικαιούχος η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα, όπως προκύπτει από την αναλυτική κίνηση του τηρούμενου στην Ε.Τ.Ε με αριθμό ………… τραπεζικού λογαριασμού και του υπ’ αριθ. πρωτ…….. ./28-05-2019 έγγραφο της τράπεζας <<TIRANA BANK>> για την τήρηση τραπεζικού λογαριασμού από τον εναγόμενο κατά την περίοδο 2013-2017. Ειδικότερα, από την προσκομιζόμενη κατάσταση αναλυτικής κίνησης τραπεζικού του ως άνω τηρούμενου στην Ε.Τ.Ε λογαριασμού αποδείχθηκε ότι μετά τη συγκέντρωση του συνολικού ποσού των 7.240,76 ευρώ τον Αύγουστο του 2009 στον τραπεζικό του λογαριασμό στην Ε.Τ.Ε., ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών προέβη σε ανάληψη του ποσού των 7.000,00  ευρώ στις 19-08-2009, μετά τη συγκέντρωση του συνολικού ποσού των 4.656,50 ευρώ προέβη σε ανάληψη του ποσού των 4.600,00 ευρώ στις 23-11-2009, μετά τη συγκέντρωση συνολικού ποσού των 11.692,66 ευρώ προέβη σε ανάληψη του ποσού των 11.400,00 ευρώ στις 17-12-2010, μετά τη συγκέντρωση του συνολικού ποσού των  11.806,44 ευρώ προέβη σε ανάληψη του ποσού των 10.000,00 ευρώ την 01-08-2011, μετά τη συγκέντρωση του συνολικού ποσού των 5.987,81 προέβη σε ανάληψη του ποσού των 5.000,00 ευρώ την 16-08-2012, μετά τη συγκέντρωση του συνολικού ποσού των 5.110,69 ευρώ, προέβη σε ανάληψη του ποσού των 4.300,00 ευρώ την 12-08-2013, ενώ στις 22-08-2014 προέβη στη κατάθεση στην ως άνω τράπεζα (Ε.Τ.Ε) του ποσού των 23.100 ευρώ, εκ του οποίου έγινε ανάληψη με τραπεζική επιταγή του ποσού των 19.048,90 ευρώ για την καταβολή του τιμήματος του διαμερίσματος, που αγόρασε όνομά του. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι από την αρχή του γάμου τους η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη η οποία εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα το έτος 2009, εργαζόταν τον πρώτο καιρό φροντίζοντας μια ηλικιωμένη γυναίκα και ακολούθως κυρίως ως καθαρίστρια σε οικίες, ενώ για ένα διάστημα μέχρι τη γέννηση της κόρης της εργάσθηκε σε ταβέρνα τις απογευματινές και βραδινές ώρες, όπως, εξάλλου, κατέθεσε και ο μάρτυρας ανταπόδειξης, αποκερδαίνοντας μηνιαίως κατά μέσο όρο το ποσό των 700,00 έως 850,00 ευρώ. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα δηλωθέντα από τους διάδικους χαμηλά ετήσια εισοδήματα σύμφωνα με τα προσκομιζόμενα μετ΄ επικλήσεως εκκαθαριστικά σημειώματα φόρου εισοδήματος των ετών 2006 έως 2018 δεν αποδείχθηκε ότι ανταποκρίνονται στο ύψος των πραγματικών εισοδημάτων που οι διάδικοι αποκόμιζαν από τις εργασίες τους, διότι  τα χαμηλά εισοδήματα, που δήλωναν ανταποκρίνονται σε περιστασιακή και όχι σε πλήρη απασχόληση και δεν ανταποκρίνεται στο επίπεδο διαβίωσης των διαδίκων και στα έξοδα που έκαναν, ούτε επιβεβαιώνεται από τους ισχυρισμούς αμφοτέρων των διαδίκων περί αποκομιδής υψηλών εισοδημάτων από τις εργασίες τους, ούτε και από τις καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων. Ειδικότερα, το οικονομικό έτος 2006 ο εναγόμενος και ήδη  εκκαλών  δήλωσε ετήσιο εισόδημα ύψους 4,589,22 ευρώ, το οικονομικό έτος 2007 δήλωσε ετήσιο εισόδημα ύψους 7,885,25 ευρώ, το οικονομικό έτος 2008 δήλωσε ετήσιο εισόδημα ύψους 6.646,86 ευρώ, το οικονομικό έτος 2009 δήλωσε ετήσιο εισόδημα ύψους 10.504,73 ευρώ, το οικονομικό έτος 2010 δήλωσε ετήσιο εισόδημα ύψους 8.402,05 ευρώ, το οικονομικό έτος 2011 δήλωσε ετήσιο εισόδημα ύψους 10.499,99 ευρώ, το οικονομικό έτος 2012 ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών δήλωσε ετήσιο εισόδημα ύψους 3.363,03 ευρώ, ενώ προέκυψε και τεκμαρτό εισόδημα της συζύγου του ποσού 2,500 ευρώ, το οικονομικό έτος 2013 δήλωσε ετήσιο εισόδημα ύψους 7.460,00 ευρώ, το οικονομικό έτος 2014 ο εναγόμενος-εκκαλών δήλωσε ετήσιο εισόδημα ύψους 624,87 ευρώ με τεκμαρτό εισόδημα ποσού 4,832,83 ευρώ και η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη δήλωσε ετήσιο εισόδημα ύψους 810,00 ευρώ με τεκμαρτό εισόδημα ποσού 1.690,00 ευρώ, το οικονομικό έτος 2015 ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών  δήλωσε ετήσιο εισόδημα ύψους 2,033,00 ευρώ με τεκμαρτό εισόδημα ποσού 2,728,47 ευρώ και η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη δήλωσε ετήσιο εισόδημα ύψους 1.313,34 ευρώ με τεκμαρτό εισόδημα ποσού 1.186,66 ευρώ, το οικονομικό έτος 2016 εναγόμενος και ήδη εκκαλών δήλωσε ετήσιο εισόδημα ύψους 2.700,7(9 ευρώ με τεκμαρτό εισόδημα 5.599,21 ευρώ και η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη δήλωσε ετήσιο εισόδημα ύψους 248,15 ευρώ με τεκμαρτό εισόδημα ποσού 2.251,85 ευρώ, το οικονομικό έτος 2017 ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών δήλωσε ετήσιο εισόδημα ύψους 1.055,00 ευρώ με τεκμαρτό εισόδημα ποσού 6.922,43 ευρώ και το οικονομικό έτος 2018 ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών δήλωσε ετήσιο εισόδημα ύψους 6,984,52 ευρώ με τεκμαρτό εισόδημα ποσού 2.068,54 ευρώ. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι πέραν της εργασιακής της απασχόλησης η ενάγουσα και ήδη  εφεσίβλητη, ήταν επιφορτισμένη με τη φροντίδα του οίκου τους, όπως καθαριότητα και υγιεινή σπιτιού, πλύσιμο ρούχων, προμήθεια ειδών διατροφής για την οικογένεια τους, παρασκευή γευμάτων σε καθημερινή βάση και την ανατροφή και τη φροντίδα του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, συνεπικουρούμενη, από την πεθερά της, που διέμενε, μαζί τους και φρόντιζε και το τέκνο των διαδίκων καθ’ ο χρόνο η ενάγουσα και ήδη  εφεσίβλητη μητέρα του εργαζόταν. Περαιτέρω, αποδείχθηκε  ότι, δυνάμει του υπ’ αριθ. ………../27-11-2014 πωλητήριου συμβολαίου οριζόντιας ιδιοκτησίας του συμβολαιογράφου Νίκαιας ………, που έχει καταχωρισθεί στις 16-01-2015 με αριθμό καταχώρισης ….. στο Κτηματολογικό Βιβλίο του Κτηματολογικού Γραφείου Νίκαιας και στο κτηματολογικό φύλλο με ΚΑΕΚ …….., ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών αγόρασε επ΄ ονόματι του, αντί τιμήματος 19.500,00 ευρώ και αντικειμενικής αξίας 66.307,49 ευρώ, το ακίνητο, που αποτέλεσε την οικογενειακή στέγη των διαδίκων, ήτοι το υπό στοιχείο Β-1 διαμέρισμα του δεύτερου πάνω από το ισόγειο ορόφου, κείμενο σε πολυκατοικία, κτισμένη σε οικόπεδο, που βρίσκεται στο δήμο Κορυδαλλού, επί της οδού ……., συνολικής εκτάσεως 225 τ,μ., που εμφαίνεται στο από Ιανουάριου 1989 σχεδιάγραμμα κάτοψης Α,Β,Γ ορόφων και στον με την αυτή χρονολογία πίνακα αναλογιών του αρχιτέκτονα μηχανικού …….., που προσαρτώνται στο υπ’ αριθ. ………../1990 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Πειραιώς ……….., επιφάνειας 95 τ.μ., εκ των οποίων-κατά την εν θέματι αγορά- είχαν κτιστεί μόνο 65τ.μ, και τα υπόλοιπα 30 τ.μ. είναι μελλοντικά να ανεγερθούν, με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο όλο οικόπεδο 125/000 εξ αδιαιρέτου, που φέρει ΚΑΕΚ ………….  Το έτος 2015, τα αδόμητα 30τ.μ. του διαμερίσματος, που είχε κτιστεί πριν το έτος 1990, οικοδομήθηκαν και ανακαινίσθηκε το όλο διαμέρισμα, που ήταν παλιά κατασκευή, από τους διαδίκους με την καταβολή χρημάτων για την εκτέλεση των εργασιών αλλά και με την προσωπική εργασία αμφοτέρων. Για την ανακαίνιση του διαμερίσματος δαπανήθηκε το ποσό των 25.000 ευρώ περίπου, με την διαμόρφωση δωματίων με γυψοσανίδα, τοποθέτηση κουφωμάτων αλουμινίου, ξύλινων θυρών, ανακαίνιση εκ ολοκλήρου του μπάνιου και της κουζίνας, με τοποθέτηση πλακιδίων στη βεράντα και κάγκελων, εγκατάσταση φυσικού αερίου, θυροτηλέφωνου,  ελαιοχρωματισμών κλπ. Οι οικοδομικές εργασίες, που απαιτήθηκαν, εκτελέσθηκαν και με συνεισφορά του εναγομένου και ήδη  εκκαλούντος, που κατείχε την κατάλληλη τεχνογνωσία αλλά και με τη συμμετοχή συγγενών του, που έλαβαν αμοιβή, καθώς και με την παροχή αμειβόμενης εργασίας από τρίτα πρόσωπα. Επιπροσθέτως, ο διάδικοι αγόρασαν το 2015 και το 2016 και επίπλωσαν την οικία τους με την ακόλουθη οικοσυσκευή και έπιπλα : ένα κρεβάτι ξύλινο υπέρδιπλο γκρι με μαύρη δερμάτινη, διαστάσεων 217χ165χ107 cm, αγορασθέν από το κατάστημα ENTOS, αξίας 1.000 ευρώ, ένα ντουλάπι ξύλινο τρίφυλλο γκρι με τζάμι μαύρο στη μέση, συρόμενα φύλλα, διαστάσεων 3χ0,50χ2,90μ., κατασκευασμένο από ξυλουργό, αξίας 1.200 ευρώ, μια τηλεόραση 32 ιντσών, εργοστασίου LG, αξίας 400 ευρώ, μια τηλεόραση 40 ιντσών, εργοστασίου SAMSUNG, αξίας 420 ευρώ, μια τηλεόραση 15 ιντσών, εργοστασίου SAMSUNG, αξίας 150 ευρώ, ένα σετ τραπέζι κουζίνας ξύλινο διαστάσεων 150χ80 cm, χρώματος βέγκε, και 6 καρέκλες κουζίνας ξύλινες, χρώματος βέγκε, κατασκευασμένο από ξυλουργό, αξίας 700 ευρώ, τρία χαλιά συνθετικά τούρκικα, διαστάσεων 240χ350 cm, αξίας εκάστου 60 ευρώ, ένα χάλι συνθετικό τούρκικο, διαστάσεων 200χ3Ο0 cm, αξίας 50 ευρώ, ένα χαλί συνθετικό τούρκικο, διατάσεων 160χ250 cm, αξίας 40 ευρώ, ψυγείο ΙΝΟΧ ενεργειακής κλάσης ΑΑΑ, εργοστασίου ARISJ0N, αξίας 900 ευρώ, μία κουζίνα ΙΝΟΧ ενεργειακής κλάσης Α, κεραμικής εστίας με 4 θέσεις και  φούρνο, εργοστασίου PITSOS, αξίας 850 ευρώ, ένα απορροφητήρα ΙΝΟΧ, εργοστασίου DAVOLINE, αξίας 150 ευρώ, ένα φωτιστικό σποτ οροφής μεταλλικό χρώματος ΙΝΟΧ μονό, αξίας 120 ευρώ, ένα σετ καναπές (γωνιακός τριθέσιος υφασμάτινος, 2θέσιος υφασμάτινος χρώματος γκρι με δερμάτινη μαύρη κα τραπεζάκι σαλονιού δερματίνη με τζάμι διαστάσεων 100χ100 cm, εργοστασίου 1STIKBAL, αξίας 1.000 ευρώ, ένα καθρέπτη διακοσμητικό ξύλινο γκρι, κατασκευασμένο από ξυλουργό, αξίας 40 ευρώ, ένα ντουλάπι παιδικού δωματίου ξύλινο δίφυλλο με 4 συρτάρια χρώματος γκρι, διαστάσεων 1,20χ0,45χ2,90 μ., κατασκευασμένο από ξυλουργό, αξίας 500 ευρώ, μία ντουλάπα ξύλινη, διαστάσεων 2,00χ0,45χ2,90 μ., κατασκευασμένο από ξυλουργό, αξίας 700 ευρώ,  ένα έπιπλο μπάνιου γωνιακό μαύρο με μπεζ ξύλινο με 2 πορτόφυλλα με τζάμι, διαστάσεων 3,20χ0,45χ2,90 μ., αλβανικό, αξίας 1.000 ευρώ, τέσσερα 4 κουρτινόξυλα, εργοστασίου PRAKTIKER, αξίας 200 ευρώ, και ένα ηλιακό θερμοσίφωνα, εργοστασίου CALPAK, αξίας 1.000 ευρώ, επιπλέον δε στην οικία υπάρχει και ένα σετ πιάτων 60 τεμαχίων εργοστασίου BAVARIA ΑΒ, που αγόρασαν οι διάδικοι το 2010 αντί  τιμήματος 100 ευρώ. Δεν αποδείχθηκε ο ισχυρισμός του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος περί του ότι πέραν της ανωτέρω οικοσκευής τα  κάτωθι αναφερόμενα είδη οικιακής χρήσης, ήτοι έπιπλα και μηχανήματα είτε ήταν προϊόντα δωρεάς προς τον ίδιο και συγκεκριμένα μία ηλεκτρική κουβέρτα, διαστάσεων  40χ155 cm, εργοστασίου DREAM, αξίας 65 ευρώ, ένα ρολόι τοίχου ασημί στρογγυλού, αξίας 50 ευρώ, ένα τετράγωνο ρολόι τοίχου λευκού με λουλούδια, αξίας 30 ευρώ, ένα σύνθετο ξύλινο βέγκε, διαστάσεων 3χ0,45χ0,82μ., αξίας 500 ευρώ, ένα μεταλλικό κρεβάτι, διαστάσεων 2,20χ1,60μ.,αξίας 800 ευρώ, μία ψησταριά γκαζιού εξωτερικού χώρου, διαστάσεων 61χ35 cm, εργοστασίου CAMPINGAZ, αξίας 1.000 ευρώ ή ότι τα είχε βρει ο ίδιος τυχαία ως ρακοσυλλέκτης ήτοι ένα ηλεκτρονικό υπολογιστή, 15 ιντσών, εργοστασίου ΗΡ, αξίας 300 ευρώ, ένα playstation SONY, αξίας 250 ευρώ. Τούτο διότι αποδείχθηκε ότι τα ανωτέρω αντικείμενα δωρίστηκαν στους διαδίκους από τρίτα πρόσωπα  για να χρησιμοποιηθούν για τον εξοπλισμό του κοινού  οίκου τους και δεν αποδείχθηκε ότι ήταν αντικείμενο δωρεάς  αποκλειστικά προς στον εναγόμενο και ήδη εκκαλούντα για προσωπική του χρήση. Ειδικά ως προς το ως άνω αναφερόμενο  μεταλλικό κρεβάτι αποδείχθηκε ότι αγοράσθηκε επ’ ονόματι  του εναγόμενου, όπως προκύπτει από το δελτίο αποστολής – απόδειξη λιανικής από τη «……..» και ως προς  το <<playstation>>  δεν κρίνονται πειστικοί οι αντιφατικοί ισχυρισμοί του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος αφενός περί του ότι έχει βρει χαλασμένο και το επισκεύασε και αφετέρου περί του ότι του είχε  «χαρισθεί». Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσής του, ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών αγόρασε στο όνομά του στις 25-09-2014 τη με αριθμό κυκλοφορίας ……. μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα, εργοστασίου κατασκευής SYM SYMPHONY 150SR, κυλινδρισμού 149 κ.εκ., με ημερομηνία πρώτης άδειας κυκλοφορίας 12-05-2011, αντί τιμήματος 800,00 ευρώ  και στις 9-05-2017 το με αριθμό κυκλοφορίας ………… Ι.Χ.Ε. μεταχειρισμένο αυτοκίνητο, εργοστασίου κατασκευής TOYOTA, τύπου AVENSIS, κυλινδρισμού 1600 κ.εκ., με ημερομηνία πρώτης άδειας κυκλοφορίας 21-09-2000, αντί τιμήματος 1.500,00 ευρώ, ενώ μετά τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών  πώλησε στις 7-09-2017 το Ι.Χ.Ε όχημά του, εργοστασίου κατασκευής OPEL, με τίμημα 1.500 ευρώ. Αποδείχθηκε ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσής τους οι διάδικοι συνεισέφεραν με όλες τις δυνάμεις τους στην κάλυψη των οικογενειακών αναγκών τόσο με την εργασία τους και την λήψη εισοδήματος από αυτή όσο και με την προσφορά προσωπικών υπηρεσιών. Αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος– ενάγων είχε την αποκλειστική διαχείριση των οικονομικών της οικογένειας καθώς σε αυτόν εμπιστευόταν  η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη τα χρήματα που αποκόμιζε από την εργασίας της τα οποία διαχειρίζονταν αποκλειστικά ο ίδιος. Εξάλλου, η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη  ήταν μια γυναίκα χαμηλών τόνων και <<ακολουθητική>>, όπως περιγράφεται στο από 8-05-2019 ενημερωτικό σημείωμα του ψυχολογικού κέντρου παιδιών και ενηλίκων «…………..». Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών αποταμίευε και μέρος των εισοδημάτων της ενάγουσας και ήδη εφεσίβλητης σε λογαριασμό που διατηρούσε μόνο στο όνομά του, καθόσον  αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη εργαζόταν σε σταθερή βάση και αποκόμιζε τα προαναφερόμενα εισοδήματα από την εργασία της. Δεν αποδείχθηκε ο ισχυρισμός του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος περί του ότι τα ποσά που κατέθετε και εν συνεχεία αναλάμβανε  από τον ως άνω λογαριασμό προέρχονταν αποκλειστικά από δικά του εισοδήματα, καθόσον, πέραν των ανωτέρω αποδειχθέντων αντίκειται στα πορίσματα της κοινής πείρας και λογικής, το γεγονός ότι η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη αν και αποδείχθηκε ότι εργάζονταν σε σταθερή βάση δεν διέθετε  κανένα τραπεζικό λογαριασμό μέχρι τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης το έτος 2017, ενώ ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών εξακολούθησε και μετά την τέλεση του γάμου και την γέννηση του τέκνου τους, οπότε αυξήθηκαν κατακόρυφα οι οικονομικές του υποχρεώσεις  να αποταμιεύει τα ίδια ή και μεγαλύτερα χρηματικά ποσά,  όπως και πριν την τέλεση του γάμου, αν και όπως υποστηρίζει η σύζυγός του εργάζονταν περιστασιακά και αποκόμιζε μικρά χρηματικά ποσά τα οποία διαχειρίζονταν η ίδια. Αποδείχθηκε ότι  με την εργασία τους και με την παροχή προσωπικών υπηρεσιών στον κοινό οίκο οι διάδικοι προέβησαν στην απόκτηση του ως άνω διαμερίσματος με την οικοσυσκευή και έπιπλα, που αποτέλεσε την οικογενειακή τους στέγη, για την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών τους, το οποίο, όμως, αγοράσθηκε και μεταβιβάστηκε μόνο στο όνομα του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος, όπως συνέβη και με τα ως άνω οχήματα, τα οποία χρησιμοποιούνταν για τις ανάγκες μετακίνησης όλης της οικογένειας. Δεν αποδείχθηκε ο ισχυρισμός του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος περί του ότι είχε ήδη πριν την τέλεση του μεταξύ των διαδίκων γάμου αυτός είχε αποταμιεύσει το ποσό των 23.760,00 ευρώ  και συνεπώς η  αγορά του επίδικού διαμερίσματος αντί του ποσού των 19.500,00 έγινε αποκλειστικά με δικά του χρήματα. Τούτο, διότι όπως προκύπτει από την αναλυτική κίνηση του ως άνω τραπεζικού λογαριασμού που ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών τηρούσε στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, στον ως άνω λογαριασμό κατατέθηκε για πρώτη φορά την 30.3.2004 το ποσό των 2.300,00 ευρώ και έκτοτε κατατίθονταν και αναλαμβάνονταν διάφορα ποσά και συγκεκριμένα ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών την 4.8.2006 ανέλαβε το ποσό των 7.800,00 ευρώ και στον ως άνω λογαριασμό απέμεινε υπόλοιπο ύψους 172,04 ευρώ, την 18.12.2006 ανέλαβε το ποσό των 8.760,00 ευρώ και απέμεινε υπόλοιπό ύψους 200,00 ευρώ, στις 19-08-2009 ο εναγόμενος προέβη σε ανάληψη του ποσού των 7.000 ευρώ και απέμεινε υπόλοιπο ύψους 240,00 ευρώ και την 24.4.2009 ήτοι λίγες ημέρες μετά την τέλεση του μεταξύ των διαδίκων γάμου το υπόλοιπο του ως άνω λογαριασμού ανέρχονταν στο ποσό των 7.458,80 ευρώ. Δεν αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών διατηρούσε στην κατοχή του και δεν είχε αναλώσει τα ως άνω ποσά συνολικού ύψους 23.560,00 ευρώ  που είχε αναλάβει  τις ανωτέρω ημερομηνίες από τον ως άνω τραπεζικό λογαριασμό το οποίο, κατά τους ισχυρισμούς του χρησιμοποίησε το έτος 2014 για την αγορά του επίδικου διαμερίσματος, κυρίως διότι αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών προέβη την 29.12.2006 σε αγορά οικοπέδου στην Αλβανία, αντί τιμήματος 9.000,00 ευρώ και την 04.05.2009 ήτοι λίγες ημέρες μετά την τέλεση του γάμου του σε αγορά αυτοκινήτου αντί τιμήματος 4.500,00 ευρώ ήτοι ότι είχε αναλώσει στις ως άνω αγορές το συνολικό ποσό των 13.500,00 ευρώ ενώ  κατά την τέλεση του γάμου των διαδίκων την 17.4.2009 ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών διατηρούσε στον τραπεζικό του λογαριασμό  το χρηματικό ποσό των 7.458,20 ευρώ. Συναφώς, αποδείχθηκε ότι η αγορά του επίδικού διαμερίσματος έγινε το έτος 2014 ήτοι σχεδόν πέντε χρόνια μετά την τέλεση του μεταξύ των διάδικων γάμου, ενώ είχαν μεσολαβήσει οι προαναφερόμενες καταθέσεις και αναλήψεις χρηματικών ποσών στον ως άνω λογαριασμό που τηρούσε επ΄ ονόματι του ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών, τα οποία αποδείχθηκε ότι προέρχονταν από την  κοινή εργασία και των δυο συζύγων. Συγκεκριμένα αποδείχθηκε ότι πέραν του ποσού των 7.500,00 περίπου  ευρώ που προϋπήρχε στον ως άνω λογαριασμό πριν την  τέλεση του γάμου των διαδίκων  και το οποίο ο ενάγων–εναγόμενος ανέλαβε κατά το μήνα Αύγουστο του έτους 2009, ο εναγόμενος και ήδη  εκκαλών προέβη στην  ανάληψη του ποσού των 4.600 ευρώ την 23 -11-2009 εκ των κατατεθειμένων 4.656,50 ευρώ και αφού μεσολάβησαν καταθέσεις διαφορών χρηματικών ποσών συγκεντρώθηκε το ποσό των 11.692,66 ευρώ  το μήνα Δεκέμβριο του έτους 2010, οπότε  ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών προέβη στις 17.12.2010 στην ανάληψη του ποσού των 11.400 ευρώ και  αφού μεσολάβησαν εκ νέου καταθέσεις διαφορών χρηματικών ποσών συγκεντρώθηκε το ποσό των 11.806,44 ευρώ, κατά το μήνα Αύγουστο του έτους 2011, οπότε ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών την 01-08-2011 προέβη  στην ανάληψη του ποσού των 10.000 ευρώ και  αφού μεσολάβησαν εκ νέου καταθέσεις διαφορών χρηματικών ποσών συγκεντρώθηκε το ποσό των 5.110,69 ευρώ, κατά το μήνα Αύγουστο του έτους 2012, οπότε ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών την 16.08.2012 προέβη  στην ανάληψη του ποσού των 5.000 ευρώ  και αφού μεσολάβησαν εκ νέου καταθέσεις διαφορών χρηματικών ποσών συγκεντρώθηκε το ποσό των 5.987,81 ευρώ, κατά το μήνα Αύγουστο του έτους 2013, οπότε ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών προέβη στην ανάληψη του ποσού των 4.300 ευρώ την 12-08-2013 και συνολικά μετά την τέλεση του μεταξύ των διαδίκων γάμου και μέχρι το μήνα Αύγουστο του έτους 2013 στον ως άνω λογαριασμό είχε κατατεθεί το συνολικό ποσό των 39.252,100 ευρώ εκ του οποίου είχε αναληφθεί το ποσό των 35.300,00 ευρώ. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι την 22.08.2014 κατατέθηκε στον ως άνω λογαριασμό των ποσό των 23.100,00  και το υπόλοιπό ανήλθε στο ποσό των 30.202,19 ευρώ εκ του οποίου την 20.10.2014 αναλήφθηκε το ποσό των 2.200,00 ευρώ και την 25.11.2014 εκδόθηκε τραπεζική επιταγή ποσού 19.048,90 ευρώ και κατόπιν διαδοχικών καταθέσεων ο ως άνω λογαριασμός παρουσίαζε υπόλοιπο την 02.04.2015 ύψους 17.174,81 ευρώ το οποίο προοδευτικά μειώθηκε λόγω αναλήψεων κυρίως από μηχανήματα αυτόματης ανάληψης την 31.12.2015, στο ποσό των 66,21 ευρώ. Συνεπώς μετά τη τέλεση του γάμου έλαβαν χώρα καταθέσεις επαρκών ποσών από την κοινή εργασία των διαδίκων που καλύπτουν τόσο το αναγραφόμενο στο ως άνω συμβόλαιο τίμημα αγορά του επίδικου διαμερίσματος, το κόστος των εργασιών ανακαίνισης  όσο και την αγορά της  οικοσκευής. Δεν αποδείχθηκε ο ισχυρισμός του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος περί του ότι το συνολικό ποσό των δαπανών για την ανακαίνιση της οικίας προήλθε αποκλειστικά από δικά του χρήματα καθώς και ότι για την ανακαίνιση του επίδικού διαμερίσματος κατέβαλε μόνο αυτό προσωπική εργασία την οποία αποτιμάει στο ποσό των 20.000, 00 ευρώ. Επίσης δεν αποδείχθηκαν δωρεές χρημάτων και συγκεκριμένα ποσού 2.000,00 ευρώ από συγγενικά πρόσωπα αποκλειστικά προς τον εναγόμενο. Εκ των ανωτέρω αποδείχθηκε ότι η το ανωτέρω ακίνητο και τα προαναφερόμενα κινητά αποκτήθηκαν κατά τα διάρκεια του γάμου των διαδίκων με τη συμβολή αμφοτέρων των διαδίκων, πλην, όμως το ακίνητο διαμέρισμα και τα οχήματα αποκτήθηκαν μόνο επ’ ονόματι του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος όχι της ενάγουσας και ήδη εφεσίβλητης, χωρίς να αποτελούν προσωπικά περιουσιακά στοιχεία του εναγόμενου και ήδη εκκαλούντος, ώστε υπήχθησαν στο νόμιμο καθεστώς κοινοκτημοσύνης, που διέπει τις περιουσιακές σχέσεις των διάδικων (πρώην) συζύγων. Το καθεστώς κοινοκτημοσύνης επί των αποκτηθέντων κατά τη διάρκεια του γάμου των διαδίκων πραγμάτων έληξε με τη λύση του γάμου τους, χωρίς, ωστόσο, να λάβει χώρα διαχωρισμός της κοινής περιουσίας τους, και τεκμαίρεται ότι αυτά αποτελούν μέρος της κοινής περιουσίας τους. Ως εκ τούτου, τόσο επί των ως άνω κινητών πραγμάτων και επί του ως άνω ακίνητου διαμερίσματος οι διάδικοι έχουν αποκτήσει συγκυριότητα κατά ίσα ιδανικά μερίδια, λαμβανομένου υπόψη ότι η κοινοκτημοσύνη αποτελεί νόμιμο τίτλο κτήσης κυριότητας της ενάγουσας επί του ακινήτου (βλ. ΑΠ 12/1986 ΝοΒ 1986.1239). Το ως άνω δικαίωμα συγκυριότητας της ενάγουσας και ήδη εφεσίβλητης, κατά ποσοστό ½ εξ αδιαιρέτου, επί του  προπεριγραφέντος ακινήτου και της οικοσυσκευής και των επίπλων, που βρίσκονται στο ως άνω ακίνητο, και των προπεριγραφέντων οχημάτων, αμφισβητεί ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών, εγείροντας αξιώσεις αποκλειστικής κυριότητας επ’ αυτών και προς τούτο τα παρακρατά εξ΄ ολοκλήρου και δεν τα αποδίδει στην ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη κατά το αναλογούν σε αυτήν ποσοστό της και συνεπώς η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη έχει έννομο συμφέρον να αναγνωρισθεί το δικαίωμά της συγκυριότητας κατά το προαναφερθέν ποσοστό στα ανωτέρω ακίνητο και κινητά και να ζητήσει την απόδοση στην ίδια αυτών από τον εναγόμενο κατά το ποσοστό αυτό. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που με την ίδια κατά βάση αιτιολογία, έκρινε ομοίως και έκανε εν μέρει δεκτή ως βάσιμη από ουσιαστική άποψη την ως άνω αγωγή και αναγνώρισε το δικαίωμα κυριότητας της ενάγουσας και ήδη εφεσίβλητης κατά ποσοστό 1/2 εξ΄ αδιαιρέτου επί των αναφερόμενων στο διατακτικό, ακινήτου, κινητών πραγμάτων της οικοσυσκευής και επίπλωσης του ακινήτου αυτού και οχημάτων, και υποχρέωσε τον εναγόμενο και ήδη εκκαλούντα να αποδώσει στην ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη το ακίνητο, τα κινητά πράγματα της οικοσυσκευής και επίπλωσης του ακινήτου αυτού και τα οχήματα, που περιγράφονται στο διατακτικό, κατά το ποσοστό ½ εξ΄ αδιαιρέτου,  ορθά τις αποδείξεις που προσκομίσθηκαν ενώπιον του εκτίμησε και ουδόλως έσφαλε, παρά τα αντιθέτως υποστηριζόμενα από τον εναγόμενο και ήδη  εκκαλούντα με τον πρώτο, το δεύτερο και τον τρίτο λόγο  της έφεσής του, που ως εκ τούτου κρίνεται απορριπτέοι ως ουσιαστικά αβάσιμοι.Τέλος ο εκκαλών με το δεύτερο σκέλος του τρίτου λόγου της υπό κρίση έφεσης παραπονείται  ότι «εσφαλμένως η εκκαλουμένη τον  καταδίκασε στη δικαστική δαπάνη αντί να συμψηφίσει τη δικαστική  δαπάνη μεταξύ των διαδίκων ως πρώην συζύγων».  Ο λόγος αυτός της έφεσης που είναι παραδεκτός, αφού προσβάλλεται, συγχρόνως και η ουσία της υποθέσεως, κατά τα προαναφερόμενα, τυγχάνει αόριστος και ως εκ τούτου απορριπτέος, διότι δεν αναφέρεται στο δικόγραφο της έφεσης, ως έπρεπε, κατά την προηγηθείσα νομική σκέψη, ποιος νομικός κανόνας παραβιάστηκε από το πρωτόδικο δικαστήριο, συνεπεία της οποίας (παραβίασης) καθίσταται η επιδικασθείσα σε βάρος του εκκαλούντος δικαστική δαπάνη μη νόμιμη και υπερβολική. ατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, μη προβαλλομένου άλλου λόγου έφεσης προς έρευνα, πρέπει  να απορριφθεί η ως άνω έφεση στο σύνολό της ως αβάσιμη κατ’ ουσία. Η δικαστική δαπάνη του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας πρέπει να συμψηφιστεί στο σύνολό της, μεταξύ των διαδίκων,  λόγω του ότι πρόκειται για διαφορά μεταξύ συζύγων (ΑΡ.179 ΚΠΟΛΔ), κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει κατ΄ αντιμωλία των διαδίκων την από  5.9.2023 ( αρ. εκθ. κατ. Πρωτ. ……………../2023 και αρ. εκ. κατ. Εφ. …./2023) έφεση κατά της υπ΄ αρ. 2053/2023  οριστικής απόφασης του Μονομελούς  Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των διάφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, άρθρο 593 ΚΠΟΛΔ, αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ΄ ουσίαν την έφεση.

Συμψηφίζει  στο σύνολό της τη δικαστική δαπάνη του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, μεταξύ των  διαδίκων.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις  3  Σεπτεμβρίου 2025,  χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

Η    ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                              Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ