Αριθμός 584/2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ναυτικό Τμήμα
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Παπαδογρηγοράκου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Δ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …………………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: Εταιρείας με την επωνυμία «………..» (…………) και στην αγγλική γλώσσα «…………» που εδρεύει στην …….. Τουρκίας, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, (χωρίς ΑΦΜ, αλλοδαπή), η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του Δικηγόρο, Βασίλη Βερνίκο.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Εταιρείας με την επωνυμία «………….», με πραγματική έδρα στον Πειραιά στα γραφεία της διαχειρίστριας «…………..» και καταστατική έδρα στη Λιβερία, έχει δε εγκαταστήσει γραφείο στον Πειραιά, όπου βρίσκεται η πραγματική της έδρα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της δικηγόρο Θεόδωρο Σιούφα [ΔΕ ΑΦΟΙ ΣΙΟΥΦΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ].
Η εκκαλούσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 30.12.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ …………/2020) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκαν η υπ΄ αριθμ 2998/2021 μη οριστική απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, με την οποία αναβλήθηκε η πρόοδος της δίκης κατ΄ άρθρο 67 και 105 ΚΠολΔ) και η υπ΄αριθμ. 1401/2022 απόφασή του, που απέρριψε την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα με την από 19.12.2023 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ΠΡΩΤ …………./2023 -ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤ ………./2023) έφεσή της, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε αρχικά η 21η.11.2024, μετά δε από αναβολή, η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού έλαβαν διαδοχικά τον λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
H κρινόμενη από 19.12.2023 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………../2023 και με αριθμό προσδιορισμού …………./2023 έφεση κατά της με αριθμό 1401/2022 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία αντιμωλία των διαδίκων επί της από 30.12.2020 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …………../2020 αγωγής ασκήθηκε νομοτύπως και εμπροθέσμως με κατάθεση στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την 20.12.2023 εντός της μη γνήσιας διετούς προθεσμίας από την έκδοση της εκκαλουμένης απόφασης την 5.5.2022 δεδομένου ότι δεν προκύπτει επίδοση της τελευταίας ούτε τα διάδικα μέρη επικαλούνται επίδοσης (άρθρα 495 παρ. 1, 2, 511, 513 παρ.1β΄, 518 παρ. 2, όπως ίσχυε πριν το άρθρο 43 του ν. 5221/2025, 517, 520 παρ. 2 ΚΠολΔ), αρμοδίως δε φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 του ΚΠολΔ) και παραδεκτώς καθόσον για το παραδεκτό της εφέσεως έχει καταβληθεί το ηλεκτρονικό παράβολο εφέσεως με αριθμό ……….. ποσού 100 ευρώ, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ, (όπως ισχύει μετά το ν. 4055/2012 και το άρθρο 35 παρ. 2 του ν. 4446/2016). Επομένως, πρέπει, η έφεση αυτή να γίνει τυπικά δεκτή, να ερευνηθεί δε περαιτέρω κατά την ίδια (τακτική) διαδικασία ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ)
Με την ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου από 30.12.2020 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……………./2020 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης αγωγή η ενάγουσα αλλοδαπή εταιρία με έδρα την Κωνσταντινούπολη που δραστηριοποιείται στις επισκευές και συντηρήσεις μηχανών και μηχανικού εξοπλισμού πλοίων εξέθετε ότι στο πλαίσιο άσκησης της επιχειρηματικής της δραστηριότητας, ανέλαβε, το μήνα Μάιο του έτους 2019, ως υπεργολάβος της εταιρείας, με την επωνυμία “………………” η οποία είχε αναλάβει μέσω της διαχειρίστριας του πλοίου, πλοιοκτησίας της εναγομένης αλλοδαπής εταιρία με καταστατική έδρα τη Λιβερία αλλά πραγματική τον Πειραιά μέσω της εγκατάστασης γραφείου με βάση το ν. 89/1967, αντισυμβαλλομένης της εναγομένης, την επισκευή και συντήρηση, στη ναυπηγοεπισκευαστική βάση της Tuzla της Τουρκίας, των κύριων μηχανών και ηλεκτρομηχανών του, υπό σημαία Παναμά, με αριθμό ΙΜΟ …….., επιβατηγού κρουαζιερόπλοιου ‘ΆO”. Ότι η παράδοση του έργου στην εναγομένη έλαβε χώρα σταδιακά και ενώ είχε ολοκληρωθεί, την 28.08.2019 πραγματοποιήθηκε δοκιμαστική λειτουργία όλων των μηχανών κατά τη διάρκεια του πλου και προκλήθηκε ζημία στη δεξιά κύρια μηχανή με αποτέλεσμα να απαιτηθούν επιπλέον εργασίες. Ότι, κατόπιν της από 29.08.2019 προφορικής συμφωνίας, μεταξύ των νόμιμων εκπροσώπων των διάδικων εταιρειών, ο νόμιμος εκπρόσωπος της ιδίας και ναυτιλιακός μηχανικός παρέμεινε επί του πλοίου με τρεις (3) τεχνικούς αυτού, προκειμένου να παρακολουθούν την κατάσταση των μηχανών και να επεμβαίνουν διορθωτικά, αν χρειαζόταν, μέχρι την άφιξη του πλοίου στο λιμάνι Σιβιταβέτσια της Ιταλίας, απ’ όπου και θα ξεκίναγε τους πλόες του. Ότι για την προαναφερόμενη τριήμερη απασχόληση συμφωνήθηκε αμοιβή, υπολογιζόμενη, με βάση ημερήσια χρέωση για δεκάωρη εργασία παρακολούθησης των μηχανών, ανερχόμενη στο ποσό των χιλίων διακοσίων (1.200) ευρώ, για το μηχανικό, και των οκτακοσίων (800) ευρώ, για έκαστο των τεχνικών, προσαυξανόμενη δε, για κάθε ώρα υπερωριακής απασχόλησης, κατά τα ποσό των εκατόν αγδόντα (180) ευρώ, για τα μηχανικό, και το ποσό των εκατόν είκοσι (120) ευρώ, για κάθε τεχνικό αντίστοιχα, και χρεώθηκαν οι αναφερόμενες στην αγωγή ώρες εργασίας απολογιστικά. Ότι, την 31.08.2019, το πλοίο κατέπλευσε στο λιμένα του Λαυρίου, όπου έλαβε χώρα επιθεώρηση των κύριων μηχανών και ηλεκτρομηχανών αυτού από το Port State Control και διαπιστώθηκε καλή κατάσταση και λειτουργία όλων, ενώ, παράλληλα, σ Α’ μηχανικός του πλοίου επιβεβαίωσε την παραλαβή των εργασιών της δεξιάς κύριας μηχανής, κατόπιν της θαλάσσιας δοκιμής, με πλήρη ικανοποίηση της εναγομένης. Ότι, την 07.09.2019, τα πλοίο κατέπλευσε στο προαναφερόμενο λιμάνι της lταλίας, όπου, κατόπιν πρότασης ταυ νόμιμου εκπροσώπου της εναγομένης, ανανεώθηκε η ως άνω οικεία συμφωνία, πλέον εξόδων διαμονής και μεταφοράς του συνεργείου στην Τουρκία, έως την άφιξη του πλοίου στην Κέρκυρα, την 12.09.2019. Ότι η συμφωνηθείσα αμοιβή της ανήλθε (απολογιστικά) στο συνολικό ποσό των ευρώ 71.396 [(1.200 ευρώ ανά ημέρα χ 15 ημέρες = 18.000 ευρώ) + (800 ευρώ ανά ημέρα χ 15 ημέρες χ 3 τεχνικούς = 36.000) + (46 ώρες υπερωρίες χ 180 ευρώ = 8.280 ευρώ) + (46 ώρες υπερωρίες χ 120 ευρώ χ 3 τεχνικοί = 16.560 ευρώ) + 190 ευρώ για έξοδα διαμονής σε ξενοδοχείο σε δύο δίκλινα δωμάτια + 250 ευρώ για έξοδα ενδιαίτησης/μεταφοράς)]. Ότι η εναγομένη δεν της έχει καταβάλει μέχρι σήμερα το ποσό που της οφείλει κατά τα προαναφερόμενα παρά της οχλήσεις της. Ακολούθως αιτήθηκε να υποχρεωθεί η εναγομένη να της καταβάλει το συνολικό ποσό των ευρώ 71.396, νομιμότοκα από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ότι έχει τοπική υλική και λειτουργική αρμοδιότητα σύμφωνα με το 51 παρ, 1 περ. α’, 2 εδ. α’, 3Α και Β στοιχ. β’ ν. 2,172/1993, λόγω της ναυτικής φύσης της διαφοράς και επομένως διεθνή δικαιοδοσία προς εκδίκαση της υπόθεσης λόγω της εγκατάστασης της διαχειρίστριας του ένδικου πλοίου της εναγομένης εταιρείας, στην ημεδαπή (και σύμφωνα με την προβλεπόμενη άρθρα 4 και 62 παρ. 1 του Καν (ΕΕ) 1215/2012 «για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις» αρχή της εδαφικότητας) σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 25 παρ. 2 ΚΠολΔ, αλλά και λόγω της παρεκτάσεως του άρθρου 4 του ΚΠολΔ. Ακολούθως διαπίστωσε ότι για το παραδεκτό της συζήτησής της τηρήθηκε η νόμιμη, προβλεπόμενη στις διατάξεις των άρθρων 6 παρ. 1 στοιχ. β’ και 7 παρ. 4 ν. 4640/2019 διαδικασία, περί υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας για τη διαμεσολαβητική διευθέτηση της διαφοράς. Στη συνέχεια έκρινε εφαρμοστέο το ελληνικό δίκαιο λόγω της μετασυμβατικής σιωπηρής επιλογής του εφαρμοστέου δικαίου σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 2 Καν (ΕΚ) αριθ. 593/2008 (“Ρώμη Ι») για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές, που εφαρμοζόταν λόγω του προβλεπόμενου από το άρθρο 2 οικουμενικού χαρακτήρα της, παρά τον ισχυρισμό της εναγομένης περί του αντιθέτου, επειδή η ενάγουσα είχε έδρα στην Κωνσταντινούπολη. Τέλος έκρινε ότι η αγωγή έχει έρεισμα στις διατάξεις 681, 682, 694, 361 και 346 του ΑΚ 84, 150 και 106 του τότε ισχύοντος ΚΙΝΔ. Αφού διαπίστωσε ότι είχε καταβληθεί το προσήκον τέλος δικαστικού ενσήμου στη συνέχεια με δεδομένη την άρνηση των πραγματικών περιστατικών που συνιστούσαν την ιστορική βάση από την εναγομένη, απέρριψε ως ουσιαστικά αβάσιμη την αγωγή. Κατά την απόφασης αυτής παραπονείται ήδη η ενάγουσα ήδη εκκαλούσα με την κρινόμενη έφεση της και τους διαλαμβανόμενους σε αυτή λόγους παραπονούμενη με τους πρώτο δεύτερο και πέμπτο λόγο για κακή εκτίμηση αποδεικτικού υλικού, επειδή το πρωτοβάθμιο δικαστήριο απέρριψε ως αναπόδεικτο τον ισχυρισμό της ότι μέλος του πληρώματος προκάλεσε πρόσθετη βλάβη στη μηχανή, γεγονός που είχε ως συνέπεια να καταρτιστεί άτυπα νέα εργολαβική συμφωνία ολίγων ημερών, και επιπλέον για εσφαλμένη εφαρμογή νόμου διότι όπως αναφέρει με τους τέταρτο και πέμπτο λόγο εφέσεως αφού δέχθηκε ως έγγραφο, και μάλιστα το χρησιμοποίησε για συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων ως προς την ημερομηνία κατάρτισης του, χειρόγραφες σημειώσεις υπογεγραμμένες από τον πλοίαρχο επί της από 31.8.2019 απόδειξη παραλαβής του έργου, και ακολούθως ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης ώστε να γίνει δεκτή στην ουσία της η αγωγή της.
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 681 και 694 ΑΚ προκύπτει ότι με τη σύμβαση έργου ο ένας συμβαλλόμενος, που καλείται εργολάβος, αναλαμβάνει την υποχρέωση να εκτελέσει το έργο και ο αντισυμβαλλόμενος, που καλείται εργοδότης, να καταβάλει τη συμφωνημένη αμοιβή με την παράδοση του έργου. Δηλαδή ο εργολάβος, κατ` εξαίρεση όσων με τις γενικές διατάξεις ορίζονται για τις αμφοτεροβαρείς συμβάσεις, υποχρεούται σε προεκπλήρωση της κύριας παροχής του, εκτός αν συμφωνήθηκε διαφορετικά, όπως συμβαίνει όταν ορίσθηκε τμηματική παράδοση του έργου με αντίστοιχη τμηματική καταβολή της οφειλόμενης αμοιβής, αφού η υποχρέωση της προεκπλήρωσης αποτελεί ρύθμιση ενδοτικού δικαίου (ΑΠ 119/2014, ΑΠ 1069/2009). Ως έργο, νοείται κάθε τελικό αποτέλεσμα της εργασίας και δραστηριότητας του εργολάβου στο οποίο απέβλεψαν τα μέρη της σύμβασης. Οι τυχόν εργασίες, οι οποίες δεν είχαν προβλεφθεί ή καθορισθεί με την αρχική σύμβαση, αλλά προέκυψαν εκ των υστέρων και εκτελέστηκαν από τον εργολάβο μετά από συμφωνία των μερών, θεωρούνται πρόσθετες και ο εργολάβος δικαιούται διαφορετικής αμοιβής, που είτε καθορίζεται με συμφωνία των συμβαλλομένων, είτε προκύπτει εκ των πραγμάτων, αναλόγως του είδους και του κόστους τους, η αμοιβή δε αυτή είναι ανεξάρτητη της ορισθείσας αρχικής τοιαύτης, η οποία δεν αφορούσε τις εργασίες αυτές (ΑΠ 1142/2019 δημ. σε ΤΠΝ Νόμος ΑΠ 728/2017). Ως παράδοση του έργου νοείται η εκπλήρωση της κύριας υποχρέωσης του εργολάβου, που συνίσταται στην εκτέλεση του έργου και στην προσπόρισή του στον εργοδότη, δηλαδή η περιέλευση του έργου στη σφαίρα εξουσίασης του εργοδότη, με την προϋπόθεση ότι το έργο είναι αυτό που συμφωνήθηκε και όχι εντελώς διαφορετικό, διότι τότε δεν θεωρείται ότι ο εργολάβος προεκπλήρωσε την παροχή του, ώστε να δικαιούται κατά το άρθρο 694 ΑΚ τη συμφωνημένη αμοιβή του (ΑΠ 119/2014, ΑΠ 346/2010). Παράδοση θεωρείται ότι έχει συντελεστεί εκ των πραγμάτων και στην περίπτωση, που ο εργοδότης, χωρίς να ασκήσει κάποιο από τα προβλεπόμενα στο νόμο δικαιώματά του, εμμένοντας στη μετά του εργοδότη σύμβασή του, αποδέχτηκε οριστικά το έργο στη σφαίρα δράσης του (ΑΠ 1587/2013), καθώς και στην περίπτωση ανεπιφύλακτης παραλαβής αυτού δυνάμει σχετικού όρου της εργολαβικής σύμβασης (πλασματική παραλαβή) (ΑΠ 1142/2019). Αντίθετα η παράδοση έργου με ελλείψεις, είτε πρόκειται για έλλειψη συνομολογημένων ιδιοτήτων, είτε για ουσιώδη ή επουσιώδη ελαττώματα του έργου, δεν απαλλάσσει τον εργοδότη από την υποχρέωση καταβολής της εργολαβικής αμοιβής, ακόμη και αν πρόκειται για έργο άχρηστο, ούτε μπορεί ο εργοδότης να αποποιηθεί το προσφερόμενο σ` αυτόν ελαττωματικό έργο, ώστε να αποφύγει έτσι την καταβολή αμοιβής, αλλά έχει μόνον τα προβλεπόμενα στα άρθρα 688-690 ΑΚ δικαιώματα, εκτός βέβαια διαφορετικής και πάλι συμφωνίας τους (ΑΠ 183/2011). Η αμοιβή, που συνιστά ουσιώδες στοιχείο της σύμβασης μίσθωσης έργου, μπορεί να ορίζεται κατά την κατάρτιση αυτής εφάπαξ (κατ` αποκοπήν), κατά μονάδα, επί τη βάσει προϋπολογισμού, απολογιστικώς, χρονικώς, με ποσοστά ή και να καταλείπεται ακαθόριστη (ΑΠ 682/2010). Όταν δε αυτή (αμοιβή) έχει συμφωνηθεί εφάπαξ και όχι κατά μονάδα έργου, στοιχείο της βάσης της αγωγής του εργολάβου για την πληρωμή της, προκειμένου η αγωγή αυτή να είναι ορισμένη, κατ` άρθρο 216 ΚΠολΔ, είναι μόνο η συμφωνημένη εφάπαξ αμοιβή και η παράδοση του έργου, σε περίπτωση δε που έχει συμφωνηθεί η τμηματική καταβολή της με την πρόοδο του έργου, αρκεί η αναφορά εκάστης τμηματικής δόσης και της παράδοσης του αντιστοίχου τμήματος του έργου (ΑΠ 1506/2017, ΑΠ 329/2007, ΑΠ 1367/2003). Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ιδιαιτέρως, ως προς την έννοια της κατ` αποκοπήν αμοιβής, ότι αυτή υπάρχει όταν η συνολική αμοιβή του εργολάβου έχει συμφωνηθεί επακριβώς εκ των προτέρων σε ορισμένο πάγιο (εφάπαξ) ποσό, ο εργολάβος, μάλιστα, στην περίπτωση αυτή, αναλαμβάνει τον κίνδυνο του ακριβούς υπολογισμού του κόστους του έργου και επιπλέον της μεταγενεστέρως αύξησης των τιμών των υλικών, των εργατικών αμοιβών ή της ανάγκης προσθέτων εργασιών, σε σχέση με εκείνες που αρχικώς είχαν προβλεφθεί, μη δυνάμενος, σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, να απαιτήσει την αύξηση της συμφωνηθείσης εφάπαξ αμοιβής του (ΑΠ 1506/2017). Ο εργολάβος που ενάγει για την καταβολή της αμοιβής του, πρέπει να ισχυριστεί και να αποδείξει ότι εκτέλεσε και παρέδωσε το έργο. Ο εναγόμενος εργοδότης μπορεί να αρνηθεί την αγωγή, με τον ισχυρισμό ότι το έργο δεν είναι σύμφωνο με την σύμβαση, χωρίς να είναι απαραίτητη η επίκληση των ελλείψεων του έργου, γιατί με αυτές θεμελιώνονται τα δικαιώματα των άρθρων 688 έως 690 Α.Κ. (ΑΠ 920/1987 ΕΕΝ/1988). Εξάλλου κατά τις διατάξεις του άρθρου 443 του ΚΠολΔ, για να έχει αποδεικτική δύναμη ιδιωτικό έγγραφο πρέπει να έχει την ιδιόχειρη υπογραφή του εκδότη ή αντί για υπογραφή ένα σημάδι που αυτός έβαλε και επικύρωσε από συμβολαιογράφο ή άλλη δημόσια αρχή, που βεβαιώνει πως το σημάδι έχει τεθεί αντί για την υπογραφή και ότι ο εκδότης δήλωσε ότι δεν μπορεί να υπογράψει. Ακολούθως, κατά τις διατάξεις του άρθρου 457 παρ. 2 και 3 του ΚΠολΔ, εκείνος κατά του οποίου προσάγεται ιδιωτικό έγγραφο οφείλει να δηλώσει αμέσως αν αναγνωρίζει ή αρνείται τη γνησιότητα της υπογραφής, διαφορετικά το έγγραφο θεωρείται αναγνωρισμένο, με συνέπεια να θεωρείται ότι έχει διαπιστωθεί η γνησιότητα του περιεχομένου του με την επιφύλαξη της προσβολής του ως πλαστού. Από τις διατάξεις αυτές συνάγονται, μεταξύ άλλων, και τα εξής: α) Τα ιδιωτικά έγγραφα, σε αντίθεση με ότι συμβαίνει επί δημοσίων εγγράφων (άρθρο 455 του ΚΠολΔ), δεν έχουν το τεκμήριο της γνησιότητας. Η επίκληση και προσαγωγή, προς απόδειξη ουσιώδους ισχυρισμού, του ιδιωτικού εγγράφου εμπεριέχει, εντεύθεν, τον ισχυρισμό του διαδίκου για τη γνησιότητά του. Ο αντίδικος αυτού έχει το βάρος της δηλώσεως για άρνηση της γνησιότητας, ο δε πρώτος της αποδείξεως αυτής, αν αμφισβητηθεί. β) Εφόσον το έγγραφο είναι ενυπόγραφο, αδιάφορα αν φέρει την υπογραφή εκείνου κατά του οποίου προσάγεται ή τρίτου, η αμφισβήτηση της γνησιότητας αναφέρεται στην υπογραφή (μία ή περισσότερες), η γνησιότητα της οποίας δημιουργεί αμάχητο τεκμήριο για τη γνησιότητα του υπερκείμενου περιεχομένου του εγγράφου που καλύπτεται από την υπογραφή, τεκμήριο που ανατρέπεται μόνο με την προσβολή του εγγράφου ως πλαστού. γ) Η απόδειξη από εκείνον που προσήγαγε το ιδιωτικό έγγραφο της γνησιότητας της υπογραφής σ’ αυτό που αμφισβητήθηκε από τον αντίδικο επιβάλλεται όχι μόνο αν γίνεται χρήση του εγγράφου αυτού για άμεση απόδειξη, αλλά και όταν από αυτό συνάγονται δικαστικά τεκμήρια (ΑΠ 1616/2001 ΝΟΜΟΣ). Για την απόδειξη της γνησιότητας μπορούν να χρησιμοποιηθούν όλα τα μέσα απόδειξης (άρθρο 458 του ΚΠολΔ), ιδίως αυτοψία, πραγματογνωμοσύνη και μάρτυρες. Και αν μεν αποδειχθεί κατά την διαδικασία, κατά την οποία εκδικάζεται η υπόθεση και προσάγονται τα ιδιωτικά έγγραφα, η μη γνησιότητα του περιεχομένου τους, δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη από το δικαστήριο, ενώ αν προκύπτει ότι αυτά είναι γνήσια τότε πρέπει να ληφθούν υπόψη. Τέλος, η άρνηση της γνησιότητας κάθε ιδιωτικού εγγράφου, πρέπει να είναι ρητή, σαφής και ειδική, χωρίς ενδοιαστικές ή υποθετικές εκφράσεις και να γίνει κατ’ αυτή τη συζήτηση κατά την οποία προσκομίζεται αυτό, εάν δε αυτό δεν γίνει, θεωρείται ότι αναγνωρίστηκε σιωπηρώς η γνησιότητα αυτού και τυχόν αμφισβήτηση της γνησιότητας αυτού σε μεταγενέστερη συζήτηση, και δη ενώπιον του Εφετείου, είναι απαράδεκτη (ΑΠ 964/2020 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1304/2013 ΝΟΜΟΣ). Εάν αμφισβητηθεί και δεν αποδειχθεί η γνησιότητα ιδιωτικού εγγράφου, το έγγραφο αυτό, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 457, 336 παρ. 3, 339, 340 και 395 του ΚΠολΔ, δεν λαμβάνεται υπόψη, ούτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων ή ως αποδεικτικό μέσο, που δεν πληροί τους όρους του νόμου, εφόσον προϋπόθεση τούτου είναι το βέβαιο και αναμφισβήτητο του γεγονότος, το οποίο αποτελεί τη βάση του τεκμηρίου. Αν το δικαστήριο στην περίπτωση αυτή, χωρίς να εξετάσει την άρνηση της γνησιότητας του περιεχομένου του, λάβει ή δεν λάβει υπόψη το ως άνω έγγραφο, τότε υποπίπτει στην πλημμέλεια του άρθρου 559 αριθ. 11α του ΚΠολΔ (ΑΠ 1277/2017 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1756/2012 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 279/2011 ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ 2655/2019 ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 106/2018 ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 438/2014 ΝΟΜΟΣ, ΕφΛαρ 140/2013 ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ 1038/2008 ΝΟΜΟΣ).
Από όλα τα προσκομιζόμενα από τα διάδικα μέρη έγγραφα μεταξύ των οποίων και φωτογραφικές απεικονίσεις, τη με αριθμό …../27.05.2021 ένορκη βεβαίωσης ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πειραιά …………., κατόπιν νομότυπης κλήτευσης του άλλου διάδικου μέρους σύμφωνα με τη με αριθμό ……../24.05.2021 έκθεση επίδοσης της στην περιφέρεια του Εφετείου Πειραιώς δικαστικής επιμελήτριας ………., τις με αριθμούς ……../21.05.2021, ……/26.05.2021 και ……/26.05.2021 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον του Συμβολαιογράφου Πειραιώς …….., κατόπιν νομότυπης κλήτευσης του άλλου διάδικου μέρους σύμφωνα με τις με αριθμούς ……./18.05.2021 και ……./21.05.2021 εκθέσεις επίδοσης του διορισμένου στην περιφέρεια του Εφετείου Πειραιά δικαστικού επιμελητή ………., και αυτές που δόθηκαν προς αντίκρουση δηλαδή τις ……./11.06.2021 και ………./15.06.2021 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον του Συμβολαιογράφου Πειραιώς …….., κατόπιν νομότυπης κλήτευσης του άλλου διάδικου μέρους σύμφωνα με τις με αριθμούς ……../8.06.2021 και …………/10.06.2021 εκθέσεις επίδοσης του διορισμένου στην περιφέρεια του Εφετείου Πειραιώς δικαστικού επιμελητή ……… καθώς και τα αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενα υπόψη διδάγματα της κοινής πείρας και τους κανόνες της λογικής (άρθρο 336 παρ. 4 του ΚΠολΔ) πλήρως αποδείχθηκαν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Μεταξύ της εναγομένης – ενεργούσας διά της διαχειρίστριας αυτής εταιρείας, με την επωνυμία “…………..” – και της αλλοδαπής, εδρεύουσας στην Τουρκία, εταιρείας, με την επωνυμία “………..”, καταρτίστηκε κατά τα τέλη Απριλίου του έτους 2019, σύμβαση έργου, με την οποία η τελευταία ανέλαβε ως εργολάβος τη διενέργεια εργασιών επισκευής, μεταξύ άλλων, του κνωδακοφόρου – εκκεντροφόρου άξονα της κύριας (δεξιάς) μηχανής, της αριστερής μηχανής, καθώς και τριών βοηθητικών ηλεκτρομηχανών του, υπό σημαία Παναμά, με αριθμό ΙΜΟ …………. κρουαζιερόπλοιου AO του οποίου η εναγομένη είχε την πλοιοκτησία, ενώ η εργολάβος ανέθεσε την εκτέλεση του έργου στην ενάγουσα υπεργολάβο της. Πράγματι οι εργασίες εκτελέστηκαν στην Τούζλα της Τουρκίας με την παρουσία του εκπροσώπου της εργολάβου εταιρίας …….. και του επιθεωρητή νηογνώμονα ………, ενώ η ενάγουσα ενημέρωνε συνεχώς τους εκπροσώπους της διαχειρίστριας του πλοίου για την πορεία των εργασιών. Ειδικότερα σύμφωνα με την ηλεκτρονική αλληλογραφία (προσκομιζόμενο σχετ. 4) ο νόμιμος εκπρόσωπος της ενάγουσας ενημέρωσε λεπτομερώς ότι στις 7.6.2019 ότι το DG με αριθμό 4 βρισκόταν σε διαδικασία αποσυναρμολόγησης και ανέφερε επίσης τις ώρες που θα εργαστούν και των αριθμό των μελών του συνεργείου. Ανέφερε επίσης ότι βρέθηκαν οι αιτίες μη φόρτωσης του κινητήρα και του μαύρου καπνού που είχε παρατηρηθεί. Στις 9.6.2019 ενημέρωσε για βλάβες που διαπιστώθηκε ότι υπήρχαν στο στρόμφαλο με αριθμό 5, ότι εργάζονται 12 με 14 ώρες τη μέρα και την ανάγκη χρήσης νέων ανταλλακτικών. Τέλος στις 10.6.2019 ανέφερε για απροσδόκητες ζημίες στους στρομφαλοφόρους άξονες και ότι θα πραγματοποιηθεί θαλάσσια δοκιμή στις 24.7.2019. Χρονικά η παράδοση του έργου είχε μετατεθεί αρχικά για τα τέλη Ιουλίου και ήδη καθυστερούσε λόγω προβλημάτων που διαπιστώθηκαν στα κομβία του στρομφάλου ενώ είχε προγραμματιστεί για τις 7.9.2019 η κρουαζιέρα του πλοίου με έναρξη από λιμάνι της Ιταλίας, αλλά η παράδοση του έργου είχε ως προϋπόθεση την ολοκλήρωση των επισκευών στις μηχανές και την τέλεση θαλάσσιων δοκιμών. Λόγω του προγραμματισμένου ταξιδιού του κρουαζιερόπλοιου οι εργασίες στο πλοίου έπρεπε να ολοκληρωθούν και το συνεργείο της ενάγουσας επιχείρησε να θέσει σε λειτουργία μόλις στις 25.8.2019 την κύρια μηχανή του πλοίου ανεπιτυχώς όμως διότι αυτό κατέστη αδύνατο καθώς διαπιστώθηκαν προβλήματα υψηλής θερμοκρασίας στον οστικό τριβέα που απαιτούσαν παραμετρικές διορθώσεις και επιπλέον ανταλλακτικά. Οι δοκιμές ξεκίνησαν και πάλι στις 28.8.2019 και μετά την προμήθεια του κατάλληλου ανταλλακτικού για τον ωστικό τριβέα ώστε να λυθούν τα προβλήματα παραμετροποίησης και η μηχανή λειτούργησε και πάλι για λίγο με αποτέλεσμα να μην μπορεί το πλοίο να διέλθει των στενών των Δαρδανελλίων διότι απαιτείτο να έχει και τις δύο μηχανές σε πλήρη λειτουργία. Τελικά η θαλάσσια δοκιμή δηλαδή ο έλεγχος της μηχανής σε συνθήκες πλεύσης του πλοίου στέφθηκε με επιτυχία και έτσι το πλοίο κατόρθωσε να διέλθει των στενών των Δαρδανελίων στις 29.8.2019 με τη λειτουργία αμφότερων των μηχανών του και οι δοκιμές στις μηχανές του συνεχίστηκαν από το συνεργείο της ενάγουσας μέχρι τον κατάπλου του στο Λαύριο στις 30.8.2019 με υφιστάμενα μικροπροβλήματα στην πίεση των λαδιών των τριβέων του κνωδακοφόρου άξονα. Το πλοίο επιθεωρήθηκε επιτυχώς στις 31.8.2019 και έλαβε τα πιστοποιητικά αξιοπλοϊας του. Αναφορικά με τα προκομιζόμενα πρακτικά παραλαβής τα οποία συνέτασσε ο νόμιμος εκπρόσωπος της αρχικής εργολήπτριας ………. όπως αυτός αναφέρει, γεγονός που δεν αμφισβητείται, και τα οποία πιστοποιούν την πορεία των εργασιών πρέπει να αναφερθεί ότι στις 5.7.2019 παραδόθηκε στον εκπρόσωπο του πλοιοκτήτη ………….. η βοηθητική μηχανή με αριθμό 1 μετά από γενική επισκευή και φόρτιση, στις 31.7.2019 παραδόθηκαν στον προαναφερόμενο εκπρόσωπο του πλοιοκτήτη ο μηχανισμός μειωτήρα της δεξιάς μηχανής μετά την αντικατάσταση του κιβωτίου ταχυτήτων και των ρουλεμάν εισόδου του άξονα της κύρια μηχανής, και η βοηθητική μηχανή με αριθμό 3 μετά από γενική επισκευή και φόρτιση, καθώς και η αριστερή κύρια μηχανή μετά από αποσυναρμολόγηση, συναρμολόγηση, καθαρισμό με υπέρηχο και φόρτιση ψυγείου, επισκευή αντλιών καυσίμου στο μηχανουργείο, επισκευή των εκτοξευτών καυσίμου, επιθεώρηση των αντιβάρων, των ρουλεμάν, της γεννήτριας ταχογράφου και των στροβιλοσυμπιεστών. Στις 26.8.2019 στο πρωτόκολλο αναγραφεται ότι παραδόθηκε και πάλι η βοηθητική μηχανή με αριθμό 1 για την οποία είχε ήδη συνταχθεί ένα πρωτόκολλο παράδοσης στις 5.7.2019, μετά από γενική επισκευή και συντήρηση με επιτυχή φόρτιση. Τέλος στις 31.8.2018 συντάχθηκε πρωτόκολλο παράδοσης της δεξιά κύρια μηχανής μετά από γενική επισκευή που συμπεριλάμβανε αντικατάσταση κνωδακοφόρου άξονα και γενική συντήρηση. Σε αυτό το πρωτόκολλο εντύπως αναγράφεται ότι η εργολάβος ενημέρωσε τον αρχιμηχανικό ότι όλα τα εξαρτήματα και οι σωληνώσεις χρειάζεται να ανανεωθούν για να σταματήσουν οι διαρροές 100%. Το τελευταίο αυτό πρωτόκολλο ο πλοίαρχος παραλαμβάνοντας έθεσε χειρόγραφες σημειώσεις σύμφωνα με τις οποίες: α) οι εργολάβοι για μια εβδομάδα θα επισκεύαζαν κάθε διαρροή και β) ότι οι διαρροές χρειάζεται να κλείσουν και να επιβεβαιωθεί με υπογραφές το γεγονός αυτό, ενώ έθεσε ως ημερομηνία των χειρόγραφων προσθηκών την 9.9.2019. Επομένως από τα προαναφερόμενα αποδεικνύεται ότι στις 31.8.2019 το έργο που είχε αναλάβει η υπεργολάβος μετά από ανάθεση από την εργολήπτρια και που δεν είχε μέχρι τότε ολοκληρωθεί, γεγονός που αποδεικνύεται από όλα τα πρωτόκολλά παραλαβής που πιστοποιούν την τμηματική παράδοση των εργασιών, παραλήφθηκε προσωρινά από τον πλοίαρχο με την υπογραφή του σχετικού πρωτοκόλλου και ενώ είχε μεσολαβήσει η επιτυχής διέλευση από τα στενά των Δαρδανελλίων και η λήψη των πιστοποιητικών. Δηλαδή το πλοίο είχε λάβει τα έγγραφα του για την αξιοπλοΐα του αλλά πολύ σύντομα θα άρχιζε η κρουαζιέρα του. Η οριστική παραλαβή του έργου από τον πλοίαρχο κατά την ουσιαστική κρίση του δικαστηρίου τούτου έγινε στις 9.9.2019 αλλά με τις προαναφερόμενες δύο προϋποθέσεις που ουσιαστικά παρέπεμπαν σε μια χρονική περίοδο παροχής εγγυήσεως από την πλευρά της εργολήπτριας, αφού οι εργολάβοι θα επισκεύαζαν κάθε διαρροή και ότι η πιστοποίηση της παύσης των διαρροών θα έπρεπε να αποδειχθεί εγγράφως. Επιπλέον ο πλοίαρχος με ηλεκτρονικό του μήνυμα (σχετ. 34) προς την πλοιοκτήτρια απέστειλε τα επισυναπτόμενα δελτία παράδοσης των μηχανών από τους εργολάβους και ανέφερε ότι “σύμφωνα με τις σημειώσεις του, οι εργολάβοι έχουν την υποχρέωση να επισκευάσουν όλες τις διαρροές και να αποκαταστήσουν οποιαδήποτε ζημία παρουσιαστεί”. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η ενάγουσα που πρέπει να ισχυριστεί και να αποδείξει ότι εκτέλεσε και παρέδωσε το έργο αναφέρει στην αγωγή της ότι το αρχικό έργο παραδόθηκε τέλη Αυγούστου 2019 (σελ. 2 της αγωγής) και ότι το διάστημα από 24 με 27.8.2019 έγιναν επιτυχώς όλες οι δοκιμές αλλά ότι στις 28.8.2019 προκλήθηκε από ενέργεια των μελών του πληρώματος βλάβη στη λειτουργία της δεξιάς κύρια μηχανής ως αποτέλεσμα στις 29.8.2019 να καταρτιστεί νέα διακριτή συμφωνία με την εναγομένη λόγω των πρόσθετων εργασιών που προέκυψαν από τη νέα βλάβη της δεξιάς κύριας μηχανής, ότι ανέλαβε τις εργασίες αυτές ως εργολάβος πλέον και όχι ως υπεργολάβος και ότι της οφείλεται η αναφερόμενη στην αγωγή κατ’αποκοπήν αμοιβή. Όμως η ενάγουσα δεν αποδεικνύει ως οφείλει την παραλαβή του προηγούμενου έργου από την εναγομένη, αφού το τελευταίο πρωτόκολλο παραλαβής που συνέταξε ο ……………. στις 31.8.2019, και που αποδεικνύει προσωρινή μόνο παραλαβή από τον πλοίαρχο, κατά τα προαναφερόμενα, είναι μεταγενέστερο της πρόσθετης συμφωνίας που ισχυρίζεται ότι έλαβε χώρα ατύπως στις 29.8.2019. Πράγματι όπως δεν αμφισβητείται και μετά τις 31.8.2019 παρέμεινε στο πλοίο τετραμελές συνεργείο της ενάγουσας το οποίο μάλιστα συνέχισε να απασχολείται επί αρκετές ώρες και ειδικότερα την 01.09.2019, επί δεκατέσσερις ώρες, την 02.09.2019, επὶ δεκαέξι ώρες, την 03.00.2019, επί δεκαέξι ώρες, την 04.09.2019, επὶ δώδεκα ώρες, την 06.09.2019, επί δεκατέσσερις ώρες, την 06.09.2019, επί δεκατέσσερις (14) ώρες, την 07.09.2019, επί δώδεκα ώρες, την 06.09.2019, επί δώδεκα ώρες, και την 09.08.2019, επί δέκα ώρες. Από τους κανόνες της λογικής επειδή η επικαλούμενη και μη εισέτι αποδεικνυόμενη νέα συμφωνία (την 29.8.2019 κατά την αγωγή) προηγείται της παράδοσης του έργου την 31.8.2019, αποδεικνύεται ότι αυτό συνέβη λόγω της προσωρινής παραλαβής του έργου από τον πλοίαρχο του πλοίου, αφού το δικαιοπρακτικό θεμέλιο της σύμβασης έργου ήταν η άριστη λειτουργία της μηχανής. Στη συγκεκριμένη περίπτωση παρόλο που το πλοίο είχε πάρει τα πιστοποιητικά για την αξιοπλοϊα του εξακολουθούσαν και μετά τη λήψη των σχετικών πιστοποιητικών να παραμένουν λειτουργικά προβλήματα τα οποία έχρηζαν αποκατάστασης σύμφωνα με τη σύμβαση έργου με αποτέλεσμα τις επιπλέον εργασίες που έπρεπε να πραγματοποιηθούν χωρίς όμως επιπλέον αμοιβή. Για το λόγο αυτό εξάλλου παρέμεινε στο πλοίο και ο . ………, και μάλιστα ως εκπρόσωπος της εργολάβου εταιρείας. Αυτός αποβιβάστηκε του πλοίου στις 08.09.2019, στο λιμάνι του Σορέντο της Ιταλίας, παραδίδοντας στον …….., που ενεργούσε για λογαριασμό της πλοιοκτήτριας αν και είχε συνταχθεί προαναφερόμενο πρωτόκολλο παραλαβής από τις 31.8.2019, το οποίο συνυπέγραψε ο πλοίαρχος δύο φορές μια στη σελίδα που αναγράφεται ότι συντάχθηκε στις 31.8.2019 και δεύτερη στις 9.9.2019 οπότε και προσέθεσε τις προαναφερόμενες έγγραφες παρατηρήσεις. Η εκκαλούσα με τον τρίτο και τέταρτο λόγο έφεσης παραπονείται για το λόγο έλαβε χώρα συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με βάση τις χειρόγραφες αυτές σημειώσεις που αυτή αμφισβήτησε και μάλιστα δεν προσκόμισε η ίδια το έγγραφο αυτό αλλά η αντίδικός της. Όμως οι αιτιάσεις της αυτές προτείνονται αλυσιτελώς πρωτίστως διότι πλήττουν μόνο την αιτιολογία και δεν οδηγούν σε εξαφάνιση της εκκαλουμένης. Η αποδεικτική ή μη ισχύς ενός ιδιωτικού εγγράφου εξαρτάται από το αν έχει τεθεί η χειρόγραφη υπογραφή του προσώπου το οποίο δεσμεύεται, από το αν φέρει αλλοιώσεις ή τροποποιήσεις για τις οποίες υπάρχει ισχυρισμός ότι συναίνεσε το μέρος που δεσμεύεται και όλα αυτά εκτιμώνται σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες αποδείξεις. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ότι το δακτυλογραφημένο έγγραφο στο οποίο υφίσταται η ημερομηνία 31.8.2019 οπότε και υπήρχε υποχρέωση σύνταξης πρωτοκόλλου υπογραφής φέρει έγγραφες σημειώσεις που αμφότερα τα διάδικα μέρη αναφέρουν ότι είναι του πλοιάρχου του πλοίου και κατέληξε ότι οι έγγραφες προσθήκες τέθηκαν στις 9.9.2019 και όχι νωρίτερα. Τα όσα αναφέρονται στους προαναφερόμενους λόγους εφέσεως δεν απέχουν από την παραδοχή της εκκαλουμένης ότι η χειρόγραφη σημείωση του πλοιάρχου τέθηκε στις 9.9.2019 και όχι νωρίτερα. Εξάλλου το προσκομιζόμενο περί ου ο λόγος έγγραφο εκτιμήθηκε σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες αποδείξεις από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και τέλος το έγγραφο αυτό φέρει υπογραφή τρίτου προσώπου, δηλαδή του προστηθέντος της εναγομένης και όχι του νομίμου εκπροσώπου της εναγομένης και συνεπώς δεν είναι εκδόσεως της όπως αβάσιμα ισχυρίζεται η ενάγουσα ήδη εκκαλούσας. Επομένως αλυσιτελώς η εκκαλούσα το πλήττει αυτοτελώς με τους προαναφερόμενους λόγους έφεσης οι οποίοι κρίνονται απορριπτέοι. Περαιτέρω τόσο από την ένορκη κατάθεση του μηχανολόγου μηχανικού και τεχνικού διευθυντή συνεργείου …….., όσο και από τις ένορκες καταθέσεις του πλοιάρχου ……………. και του πρώτου μηχανικού του κρουαζιερόπλοιου ……….., οι οποίες συμβαδίζουν απόλυτα με τα όσα έχουν αναγραφεί από τον πλοίαρχο στο προσκομιζόμενο τμήμα ημερολογίου του πλοίου, δεν αποδεικνύεται ότι στις 29 Αυγούστου του 2019 καταρτίστηκε ατύπως νέα συμφωνία σύμβασης έργου μεταξύ των διαδίκων μερών και ότι μάλιστα σε αυτό συνετέλεσε άστοχη ενέργεια του πρώτου μηχανικού που προκάλεσε προβλήματα στη λειτουργία της δεξιάς κύριας μηχανής. Αντίθετα από αυτές τις ένορκες καταθέσεις αποδεικνύεται ότι οι εργασίες είχαν ξεκινήσει κανονικά στις αρχές Μαϊου αλλά είχαν καθυστερήσει, με αποτέλεσμα να μην ήταν δυνατή η παράδοση στην ημερομηνία 24/7/2019 που αρχικά είχε συμφωνηθεί, με την ταυτόχρονη διενέργεια δοκιμαστικού πλου εκείνη τη μέρα. Οι λόγοι καθυστέρησης αφορούσαν αποκλειστικά την εργολήπτρια και την υπεργολάβο αυτής ενάγουσα και για το λόγο αυτό το πλήρωμα της ενάγουσας παρέμεινε στο πλοίο και μετά τις 31.8.2019 οπότε τέθηκε σε λειτουργία η υπό επισκευή μηχανή ώστε να μπορέσει το πλοίο να λάβει τα πιστοποιητικά του και να διέλθει και με τις δύο μηχανές σε λειτουργία του στενού των Δαρδανελλίων καθώς η διέλευση εκεί απαγορεύεται αν δεν είναι σε λειτουργία και οι δύο μηχανές, και να μπορέσει το πλοίο να είναι στις 7.9.2019 στο λιμάνι Τσιβεταβέκια της Ιταλίας για να παραλάβει επιβάτες. Επίσης πρέπει να αναφερθεί για την πληρότητα της αιτιολογίας ότι δεν κρίνονται πειστικά τα όσα περί του αντιθέτου αναφέρονται στις δύο ένορκες βεβαιώσεις του νομίμου εκπροσώπου της αρχικής εργολήπτριας ……………., διότι αυτός έχει συμφέρον προς έκβαση της δίκης υπέρ της υπεργολάβου της εταιρίας του. Άρα συμπερασματικά το γεγονός ότι το συνεργείο της ενάγουσας απασχολήθηκε μετά τις 31.8.2019 οφείλεται στο ότι το έργο δεν είχε ακόμη ολοκληρωθεί και αυτό αποδεικνύεται, όχι μόνο από το εμμάρτυρο μέσο, αλλά και αφενός από την αλληλουχία των προαναφερόμενων πρωτοκόλλων παράδοσης των μηχανικών τμημάτων του κρουαζιερόπλοιου και αφετέρου από την ηλεκτρονική αλληλογραφία των διαδίκων μερών που προσκομίζεται. Από την προαναφερόμενη ηλεκτρονική αλληλογραφία αποδεικνύεται ότι η αρχική εργολάβος που ήταν υπόχρεη να εξοφλήσει την υπεργολάβο που η ίδια είχε διαλέξει και της είχε αναθέσει το έργο, δεν είχε εκπληρώσει την προαναφερόμενη συμβατική της υποχρέωση. Ειδικότερα στο προσκομιζόμενο σχετικό 13 που προσκομίζεται σε μετάφραση από την αγγλική και αφορά μήνυμα του νομίμου εκπροσώπου της ενάγουσας προς τον καπετάνιο του πλοίου στο οποίο τελούνται οι εργασίες, ο …….. αποστέλλει συνημμένη έκθεση 28 σελίδων που αφορά τις μετρήσεις στην κύρια μηχανή. Με το μήνυμα αυτό στις 16.9.2019 ο εκπρόσωπος της ενάγουσας ζητεί να μην αποκαλυφθεί η παραλαβή της έκθεσης στον εκπρόσωπο της εργολάβου καθώς υφίσταται εκκρεμής οικονομική της εργολάβου στην εργολήπτρια υπεργολάβο. Πρώτη φορά ο νόμιμος εκπρόσωπος της ενάγουσας αναφέρει για “προφορική συμφωνία επί του πλοίου” με ηλεκτρονικό του μήνυμα προς την εναγομένη στις 30.9.2019 και λαμβάνει την απάντηση ότι έχουν εξοφληθεί όλα τα τιμολόγια για το ανταλλακτικά με καταβολής προς την εργολήπτρια (σχετ. 16). Επιπλέον από το προσκομιζόμενο ως σχετικό 17 αποδεικνύεται ότι η εναγομένη στις 22.8.2019 έχει οφειλόμενο υπόλοιπο στην εργολήπτρια ύψους 249.244,36 ευρώ εργασιών στη δεξιά κύρια μηχανή οι εργασίες στην οποία αφορούν το με αριθμό ……. τιμολόγιο ποσού με το φπα 62.095 ευρώ, στις 26/8/2019 έχει υπόλοιπο 275.044,36 ευρώ μετά το με αριθμό ……. τιμολόγιο και την επισκευή της ηλεκτρονικής γεννήτριας, και ότι μετά την καταβολή ποσού ύψους 250.000 ευρώ στις 16.10.2019 το υπόλοιπο ανέρχεται σε 25.044,36 ευρώ. Δε συνάδει επομένως με τους κανόνες της λογικής η εναγομένη να καταβάλει ποσά στην εργολάβο αλλά ταυτόχρονα να καταρτίζει ξεχωριστές συμφωνίες το ίδιο χρονικό διάστημα με την υπεργολάβο της. Επομένως για την πρόσθετη απασχόληση του συνεργείου της ενάγουσας δεν οφείλεται από την εναγομένη πρόσθετη αμοιβή διότι δεν είχε παραληφθεί οριστικά το έργο που είχε αναλάβει ως υπεργολάβος η ενάγουσα, και αυτή θα λάβει το εργολαβικό της αντάλλαγμα από την εργολάβο και με βάση τη μεταξύ τους συμφωνία. Η προαναφερόμενη δικαστική ουσιαστική κρίση ενισχύεται από τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως, κατ’άρθρο 336 παρ. 4 του ΚΠολΔ, καθώς παρά τη λεπτομερή κατά τους πρώτους μήνες ηλεκτρονική αλληλογραφία μεταξύ των διαδίκων μερών δεν γίνεται μνεία για πρόσθετο εργολαβικό σε αυτή ούτε στο επικαλούμενο στην αγωγή περιστατικό της 28ης.8.2019, παρά μόνο για καθυστερήσεις στην εκτέλεση του έργου. Συμπερασματικά από την εκτίμηση του υφιστάμενου αποδεικτικού υλικού δεν αποδείχθηκε ο αγωγικός ισχυρισμός της τελευταίας ότι στις 29.8.2019 ανανεώθηκε η σύμβαση έργου και ότι αυτή αφορούσε πρόσθετες εργασίες και ότι για το λόγο αυτό το συνεργείο της παρέμεινε στο πλοίο και μετά την 31.8.2019, απασχολούμενο πολλές ώρες στο κρουαζιερόπλοιο πλοιοκτησίας της εναγομένης. Κρίνοντας τα ίδια το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε ότι δεν συνήφθη νέα σύμβαση έργου μεταξύ των διαδίκων μερών και απέρριψε ως ουσιαστικά αβάσιμη την αγωγή, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και τα όσα περί του αντιθέτου αναγράφονται στους συναφείς πρώτο, δεύτερο και πέμπτο από τους λόγους εφέσεως είναι αβάσιμα και πρέπει να απορριφθούν.
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω αφού δεν υφίσταται προς εξέταση άλλος λόγος εφέσεως, πρέπει η έφεση να απορριφθεί ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν. Τα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας θα επιβληθούν στην εκκαλούσα μετά την υποβολή σχετικού αιτήματος, κατά τα ορίζόμενα στο διατακτικό (άρθρα 191 παρ. 2, 176 παρ. 1 και 183 του ΚΠολΔ). Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου στο δημόσιο ταμείο (άρθρο 495 παρ. 4 ΚΠολΔ, που προστέθηκε με το άρθρο 12 παρ. 2 του Ν. 4055/2012), όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων την από 19.12.2023 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …………/2023 και με αριθμό προσδιορισμού …………../2023 έφεση κατά της με αριθμό 1401/2022 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία αντιμωλία των διαδίκων επί της από 30.12.2020 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………./2020 αγωγής
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσίαν την έφεση
Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου εφέσεως με αριθμό ……………. ποσού 100 ευρώ, στο δημόσιο ταμείο.
Επιβάλει σε βάρος της εκκαλούσας τη δικαστική δαπάνη της εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας την οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων πενήντα (650) ευρώ
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 16 Σεπτεμβρίου 2025, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ