ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
4ο ΤΜΗΜΑ
Αριθμός αποφάσεως 496 /2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Βασιλική Παπιγκιώτη, Εφέτη, την οποία όρισε η Διευθύνουσα το Εφετείο Πρόεδρος Εφετών και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, την …………. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Των εκκαλούντων: 1) …….. 2) ……….. και 3) ………. ως νομίμων κληρονόμων της εναγόμενης …………., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο τους Φωτεινή Μάζαρη, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.
Του εφεσίβλητου: ……………, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του Ελένη Ζωγράφου.
Ο ενάγων άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά την από 15-6-2020 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………../2020 αγωγή του, ζητώντας τα διαλαμβανόμενα σε αυτή. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 2393/2021 απόφαση, με την οποία δέχτηκε την αγωγή. Την απόφαση αυτή προσέβαλαν οι εκκαλούντες, ως νόμιμοι κληρονόμοι της εναγόμενης, η οποία απεβίωσε στις 20-12-2020, με την από 22-11-2022 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ενώπιον του Πρωτοδικείου Πειραιά …………/2022 έφεσή τους (αριθμός κατάθεσης δικογράφου και προσδιορισμού δικασίμου ενώπιον του Εφετείου Πειραιά, ………../2023), δικάσιμος για τη συζήτηση της οποίας ορίστηκε η 4-4-2024, οπότε και αναβλήθηκε για την αναγραφόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, η οποία εκφωνήθηκε από τη σειρά της στο οικείο πινάκιο, η πληρεξούσια δικηγόρος των εκκαλούντων δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, αλλά προκατέθεσε προτάσεις, με τις οποίες ανέπτυξε τους ισχυρισμούς τους, η δε πληρεξούσια δικηγόρος του εφεσίβλητου ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του και ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις του.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η από 15-6-2020 αγωγή ασκήθηκε από τον ενάγοντα και ήδη εφσίβλητο κατά της ………….., η οποία απεβίωσε στις 20-12-2020. Η αγωγή, συζητήθηκε ερήμην της τελευταίας, στις 23-9-2021 και η εκκαλουμένη επιδόθηκε στους νόμιμους κληρονόμους της, ήτοι στους εκκαλούντες, στις 31-10-2022 (βλ. υπ’ αριθμ. …………../31-10-2022, αντίστοιχα, εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Πειραιά ………….). Οι εκκαλούντες συνεχίζουν νομίμως τη δίκη, ως μοναδικοί κληρονόμοι της ως άνω αποβιωσάσης (άρθρα 286 περ. α’, 287 και 290 ΚΠολΔ – βλ. υπ’ αριθμ. …………/11-11-2021 πράξη αποδοχής κληρονομιάς ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιά ……………, στην οποία προσαρτώνται η υπ΄αριθμ. πρωτ. …../21-12-2020 ληξιαρχική πράξη θανάτου του ληξιαρχείου της Δημοτικής Ενότητας Δραπετσώνας του Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας και το υπ’ αριθμ. πρωτ. ……./25-1-2021 πιστοποιητικό πλησιεστέρων συγγενών του Δήμου Πειραιά).
Η φερόμενη προς συζήτηση και κρίση ενώπιον του παρόντος, αρμοδίου, καθ’ ύλη και κατά τόπο, Δικαστηρίου (άρθρα 19 και 29 παρ. 1ΚΠολΔ), παραπάνω έφεση, ασκήθηκε από τους, κατά τα ανωτέρω διαλαμβανόμενα, πρωτοδίκως ηττηθέντες διαδίκους νομίμως και εμπροθέσμως με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του εκδόντος την προσβαλλόμενη απόφαση δικαστηρίου στις 25-11-2022 και εντός τριάντα ημερών από την επίδοση της εκκαλουμένης στους εκκαλούντες, η οποία, όπως προαναφέρθηκε, έλαβε χώρα στις 31-10-2022 (άρθρα 495 – 499, 511, 513 παρ. 1β, 516, 517, 518 παρ. 1). Πρέπει, επομένως, η έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί, περαιτέρω, για το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, κατά την τακτική διαδικασία που εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, δεδομένου ότι, για το παραδεκτό της, έχει καταβληθεί και κατατεθεί το, απαιτούμενο από τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 ΚΠολΔ, παράβολο [υπ’ αριθμ. κωδ. παραβ. ………………. παράβολο, ποσού εκατό (100) ευρώ].
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 528 ΚΠολΔ: «Αν ασκηθεί έφεση από διάδικο που δικάστηκε ερήμην, η εκκαλουμένη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους προσθέτους λόγους. Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως». Με το προαναφερθέν περιεχόμενο, επαναφέρθηκε η διάταξη του άρθρου 528 ΚΠολΔ, όπως ίσχυε προτού αυτή τροποποιηθεί με το ν. 2915/2001, προσαρμοσμένη στο καθεστώς της μίας και μοναδικής συζήτησης και προβλέπεται ότι η έφεση κατά ερήμην απόφασης λειτουργεί όπως η καταργηθείσα αναιτιολόγητη ανακοπή ερημοδικίας. Συνεπώς η εμπρόθεσμη και παραδεκτή άσκηση έφεσης του δικασθέντος ερήμην πρωτοδίκως επιφέρει την εξαφάνιση της ερήμην απόφασης χωρίς να απαιτείται να ευδοκιμήσει κάποιος λόγος έφεσης αρκούσης της τυπικής παραδοχής της κατά το άρθρο 532 ΚΠολΔ (ΑΠ 546/2014, ΑΠ 1906/2008 ΝοΒ 2009,927, ΑΠ 884/2007 ΧρΙΔ 2008,52, ΑΠ 1015/2005 ΕλΔ 2005), με αποτέλεσμα η υπόθεση να αναδικάζεται από το Εφετείο, το οποίο μετατρέπεται στην περίπτωση αυτή, ουσιαστικά, σε πρωτοβάθμιο δικαστήριο (ΑΠ 495/2017, ΤΝΠ Νόμος). Η εξαφάνιση της απόφασης οριοθετείται από το μεταβιβαστικό αποτέλεσμα της έφεσης, όπως αυτό προσδιορίζεται από τα παράπονα που διατυπώνονται με την έφεση ή τους πρόσθετους λόγους έφεσης του εκκαλούντος ή την αυτοτελή έφεση ή αντέφεση του εφεσίβλητου και των ισχυρισμών που προβάλλει ο τελευταίος ως υπεράσπιση κατά των λόγων της έφεσης σύμφωνα με το άρθρο 527 αριθ. 1 ΚΠολΔ, καθώς και εκείνων των ζητημάτων, η έρευνα των οποίων προηγείται ως αναγκαίο προαπαιτούμενο για να ληφθεί απόφαση σχετικά με τα παράπονα της έφεσης και τα οποία εξετάζει κατά νόμο αυτεπαγγέλτως το δικαστήριο, όπως είναι το ορισμένο ή η νομική βασιμότητα της αγωγής. Έτσι, σε περίπτωση που ο διάδικος που δικάστηκε ερήμην στον πρώτο βαθμό, διατυπώνει με την έφεσή του παράπονα για την κρίση του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου ως προς την ουσιαστική βασιμότητα της αγωγής το εφετείο, εφόσον η έφεση είναι τυπικά παραδεκτή, εξαφανίζει την απόφαση χωρίς ανάγκη να γίνει δεκτός ως βάσιμος στην ουσία κάποιος λόγος της έφεσης ο δε εκκαλών – εναγόμενος έχει τη δυνατότητα να προβάλει με τις ενώπιον του εφετείου προτάσεις του όλους τους πραγματικούς ισχυρισμούς που θα μπορούσε να έχει προτείνει, αν είχε παραστεί στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο (ΑΠ 230/2020, ΑΠ 579/2018, ΑΠ 985/2015, ΑΠ 394/2011, ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 829/2008 ΝοΒ 2008, 2457, ΑΠ 1015/2005 ΕλΔ 2005, 1101 ΑΠ 331/2001 ΕλΔ2001, 1320).
Με την από 15-6-2020 αγωγή, όπως παραδεκτά διορθώθηκε με τις προτάσεις, ο ενάγων εκθέτει ότι ο ίδιος και η εναγόμενη τυγχάνουν συγκύριοι, κατά τα αναφερόμενα εξ αδιαιρέτου ποσοστά, της περιγραφόμενης στην αγωγή οριζόντιας ιδιοκτησίας με ΚΑΕΚ ……………., ήτοι ενός διαμερίσματος πολυκατοικίας, ευρισκόμενη στον συνοικισμό Νέας Καλλίπολης Πειραιά, που περιήλθε στον μεν ενάγοντα με εξ αδιαθέτου κληρονομική διαδοχή, στη δε εναγόμενη με κληρονομική διαδοχή, τηρούμενων των νομίμων διατυπώσεων. Επικαλούμενος, περαιτέρω, ότι η εναγόμενη δεν συναινεί στην εξώδικη διανομή του επίκοινου ακινήτου, καθώς και ότι είναι αδύνατη η αυτούσια διανομή του, ζητεί να διαταχθεί η δια πλειστηριασμού πώλησή του, ώστε κάθε συγκύριος να λάβει το ανάλογο με τη μερίδα του ποσό του εκπλειστηριάσματος, καθώς και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα σε βάρος της εναγόμενης, άλλως της διανεμητέας περιουσίας. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, δικάζοντας ερήμην της εναγόμενης, εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 2393/2021 απόφαση, με την οποία δέχτηκε την αγωγή και συγκεκριμένα διέταξε την πώληση δια εκουσίου δημοσίου πλειστηριασμού του επίκοινου διαμερίσματος και τη διανομή του πλειστηριάσματος κατά τον λόγο της μερίδας εκάστου των διαδίκων, διόρισε δε υπάλληλο του πλειστηριασμού την αναφερόμενη στην απόφαση συμβολαιογράφο Πειραιά. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται οι νόμιμοι κληρονόμοι της εναγόμενης και ήδη εκκαλούντες για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, επιδιώκοντας την εξαφάνιση της εκκαλουμένης απόφασης και την απόρριψη της ένδικης αγωγής στο σύνολό της. Επομένως, με βάση και τα εκτιθέμενα στην ανωτέρω νομική σκέψη και δοθέντος ότι η υπό κρίση έφεση κρίθηκε ήδη ως τυπικά δεκτή, πρέπει αυτή να γίνει και ουσιαστικά δεκτή και να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση, μέσα στα όρια που καθορίζονται με την έφεση, δηλαδή στο σύνολό της, καθόσον πλήττεται ως προς την εκτίμηση του συνόλου των αποδείξεων που οδήγησαν στην παραδοχή της αγωγής σε βάρος. Στη συνέχεια, αφού κρατηθεί η υπόθεση από το Δικαστήριο αυτό (άρθρ. 535 παρ. 1 ΚΠολΔ), πρέπει να ερευνηθεί η αγωγή ως προς τη βασιμότητά της κατά την ίδια πιο πάνω διαδικασία, έχοντας τη δυνατότητα οι εκκαλούντες να προτείνουν και με τις προτάσεις τους όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσαν να προταθούν και πρωτοδίκως. Ακόμη, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου στους εκκαλούντες.
Η υπό κρίση αγωγή, η οποία συζητείται κατά την προκειμένη τακτική διαδικασία είναι ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 785, 795, 798 έως 801, 1113, 1193, 1195, 1199, 1710, 1712, 1721, 1814 ΑΚ και 478 επ. ΚΠολΔ, πλην του αιτήματος να καταδικαστεί η εναγομένη στα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος, το οποίο είναι απορριπτέο ως μη νόμιμο, δεδομένου ότι τα δικαστικά έξοδα βαρύνουν τη διανεμητέα περιουσία (άρ. 794 ΑΚ). Επισημαίνεται ότι έχουν τηρηθεί οι απαραίτητες προϋποθέσεις για το παραδεκτό της, δεδομένου ότι η περίληψή της έχει εγγραφεί νόμιμα και εμπρόθεσμα στο βιβλίο του Κτηματολογίου Γραφείου Πειραιά με αριθμό καταχώρισης 4978 (βλ. το με κωδικό ………… υπ’ αριθμ. πρωτ. ……./24-7-2020 πιστοποιητικό καταχώρισης εγγραπτέας πράξης του νομίμου αναπληρωτή του Προϊσταμένου του ως άνω Κτηματολογικού Γραφείου), προσκομιζόμενων του κτηματολογικού φύλλου του επίδικου ακινήτου, του αποσπάσματος κτηματολογικού διαγράμματος αυτού και του πιστοποιητικού ΕΝΦΙΑ. Επίσης, προσκομίζεται υπογεγραμμένο από τον ενάγοντα, με βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής του, το με ημερομηνία 29-6-2020 έντυπο ενημέρωσης για τη δυνατότητα επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση (άρθρ. 3 παρ. 2 και παρ. § 1 περ. β του Ν. 4640/2019). Κατά συνέπεια, η αγωγή πρέπει να ερευνηθεί ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της, δοθέντος ότι έχει καταβληθεί το ανάλογο τέλος δικαστικού ενσήμου με τις νόμιμες προσαυξήσεις υπέρ τρίτων (βλ. το με κωδικό …………………… e-παράβολο με την συνημμένη απόδειξη πληρωμής του από την Τράπεζα Alpha Bank).
Κατά τη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ «Η άσκηση του δικαιώματος απαγορεύεται, αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος». Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, η οποία αποσκοπεί στην πάταξη της κακοπιστίας και της ανηθικότητας στις συναλλαγές και γενικώς στην άσκηση κάθε δικαιώματος, για να θεωρηθεί η άσκηση του δικαιώματος καταχρηστική, πρέπει η προφανής υπέρβαση των ορίων που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο οικονομικός ή κοινωνικός σκοπός του δικαιώματος να προκύπτει από την προηγηθείσα συμπεριφορά του δικαιούχου και του υποχρέου ή από την πραγματική κατάσταση που δημιουργήθηκε ή από τις περιστάσεις που μεσολάβησαν ή από άλλα περιστατικά, τα οποία, χωρίς κατά νόμον να εμποδίζουν τη γέννηση ή να επάγονται την απόσβεση του δικαιώματος, καθιστούν μη ανεκτή την άσκησή του, κατά τις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου, ως αντιτιθεμένη στο περί δικαίου αίσθημα και την ηθική τάξη και προκαλούσα έντονη εντύπωση αδικίας. Απαιτείται δηλαδή για να χαρακτηρισθεί καταχρηστική η άσκηση δικαιώματος, να έχει δημιουργηθεί στον υπόχρεο από τη συμπεριφορά του δικαιούχου, σε συνάρτηση και με εκείνη του υποχρέου, και μάλιστα ευλόγως, η πεποίθηση ότι ο δικαιούχος δεν πρόκειται να ασκήσει το δικαίωμά του. Επίσης, οι πράξεις του υποχρέου και η κατάσταση πραγμάτων που διαμορφώθηκε υπέρ αυτού πρέπει να τελούν σε αιτιώδη σχέση με την προηγούμενη συμπεριφορά του δικαιούχου, αφού, κατά τους κανόνες της καλής πίστης, οι συνέπειες που απορρέουν από πράξεις άσχετες προς αυτή τη συμπεριφορά δεν συγχωρείται να προβάλλονται προς απόκρουση του δικαιώματος. Μόνη η μακροχρόνια αδράνεια του δικαιούχου και όταν ακόμη δημιούργησε στον οφειλέτη την πεποίθηση ότι δεν υπάρχει το δικαίωμα ή ότι δεν πρόκειται πλέον να ασκηθεί, δεν αρκεί για να καταστήσει καταχρηστική τη μεταγενέστερη άσκησή του, αλλά απαιτείται να συντρέχουν επιπρόσθετα ειδικές συνθήκες και περιστάσεις, προερχόμενες κυρίως από την προηγηθείσα συμπεριφορά του δικαιούχου και του οφειλέτη, ενόψει των οποίων και της αδρανείας του δικαιούχου η επακολουθούσα άσκηση του δικαιώματος που τείνει σε ανατροπή της κατάστασης που δημιουργήθηκε υπό τις παραπάνω ειδικές συνθήκες και διατηρήθηκε επί μακρό χρόνο, να εξέρχεται των ορίων που τίθενται με τη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ. Στην περίπτωση αυτή η επιχειρούμενη από τον δικαιούχο ανατροπή της κατάστασης προκαλεί συνέπειες για τον υπόχρεο. Το ζήτημα δε αν οι συνέπειες που επάγεται η άσκηση του δικαιώματος είναι επαχθείς για τον υπόχρεο πρέπει να αντιμετωπίζεται και σε συνάρτηση με τις αντίστοιχες συνέπειες που μπορεί να επέλθουν εις βάρος του δικαιούχου από την παρακώλυση της ικανοποίησης του δικαιώματος του. Για την κατάφαση της καταχρηστικότητας δεν είναι απαραίτητο η άσκηση του δικαιώματος να προκαλεί αφόρητες ή δυσβάστακτες συνέπειες για τον υπόχρεο, θέτοντας σε κίνδυνο την οικονομική του υπόσταση, αλλά αρκεί να έχει δυσμενείς απλώς επιπτώσεις στα συμφέροντά του (Ολ. ΑΠ 6/2016, Ολ. ΑΠ 5/2011, Ολ.ΑΠ 16/2006, ΑΠ 28/2017, ΑΠ 1871/2014, ΑΠ 1504/2013, ΑΠ 1623/2012, ΑΠ 91/2011, ΑΠ 1130/2011, Εφ.Λαμίας 5/2021, Εφ.Δωδ. 172/2020, ΕφΠατρ 67/2019 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Από όλα τα νόμιμα προσκομιζόμενα με επίκληση έγγραφα, από την υπ’ αριθμ. …../29-10-2020 ένορκη βεβαίωση της ………… ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά, η οποία λήφθηκε μετά από νόμιμη κλήτευση της εναγόμενης (βλ. υπ’ αριθμ. …/24-7-2020 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Πειραιά …………), από την υπ’ αριθμ. …../16-5-2018 ένορκη βεβαίωση της ………….. ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά, η οποία ελήφθη στα πλαίσια άλλης δίκης και λαμβάνεται υπόψη προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο ενάγων είναι συγκύριος κατά το 1/4 εξ αδιαιρέτου και η εναγόμενη κατά τα 3/4 εξ αδιαιρέτου του υπ’ αριθμ. ……. (…..) διαμερίσματος του τρίτου ορόφου, εμβαδού 67,90 τ.μ., μιας πολυκατοικίας που είναι χτισμένη σε οικόπεδο εκτάσεως 164,60 τ.μ., το οποίο βρίσκεται στην περιφέρεια του Δήμου Πειραιά, Περιφερειακή Ενότητα Πειραιά, Περιφέρεια Αττικής, εντός του εγκεκριμένου σχεδίου πόλεως, στην Πειραϊκή Χερσόνησο, στο συνοικισμό Νέα Καλλίπολη, στην οδό …………… Το ανωτέρω οικόπεδο, επί του οποίου ανεγέρθηκε πολυκατοικία, φαίνεται στο από Σεπτεμβρίου 1976 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού Ευθύμιου Μαντά, που είναι προσαρτημένο στην υπ’ αριθμ. ……/1976 πράξη του συμβολαιογράφου Πειραιά ………….. και συνορεύει βόρεια σε πλευρά μέτρων έντεκα (11) με ιδιοκτησία ….., νότια σε πλευρά μέτρων δεκατεσσάρων και τριάντα εκατοστών (14,30) με ιδιοκτησία …….., ανατολικά σε τεθλασμένη πλευρά μέτρων δέκα και τριάντα εκατοστών (10,30) με ιδιοκτησία ………. και μέτρων επτά και πενήντα εκατοστών (7,50) με ιδιοκτησία ……….. και δυτικά με οδό ……. σε πρόσωπο μέτρων δέκα επτά (17). Το πιο πάνω ακίνητο υπήχθη στις διατάξεις του ν.3741/1929 και των άρθρων 1002 και 1117 του Αστικού Κώδικα με την υπ’ αριθμ. …../1977 πράξη συστάσεως οριζοντίου ιδιοκτησίας και κανονισμού πολυκατοικίας του συμβολαιογράφου Πειραιά ………., που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Δήμου Πειραιά στον τόμο … και με αριθμό …… Το υπ’ αριθμ. δώδεκα (12) διαμέρισμα του τρίτου πάνω από το ισόγειο ορόφου της πολυκατοικίας αποτελεί χωριστή και ανεξάρτητη, αυτοτελή ιδιοκτησία και έχει αριθμό ΚΑΕΚ …………, φαίνεται στο από Σεπτεμβρίου 1976 σχεδιάγραμμα κατόψεως πρώτου και τρίτου ορόφου του πολιτικού μηχανικού ………….., που είναι προσαρτημένο στο υπ’ αριθμ. ………../1976 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Πειραιά ………., αποτελείται, κατά την περιγραφή στο συμβόλαιο αυτό, από τρία κύρια δωμάτια, κουζίνα, χωλ, όφφις, λουτρό και δύο εξώστες, έναν προς την οδό …… και τον άλλον προς τον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου, έχει επιφάνεια μέτρα τετραγωνικά εξήντα επτά και ενενήντα εκατοστά (67,90), αναλογία κοινοχρήστων μέτρα τετραγωνικά έξι και ογδόντα (6,80), συνολική επιφάνεια μέτρα τετραγωνικά εβδομήντα τέσσερα και εβδομήντα εκατοστά (74,70), όγκο ιδιόκτητο μέτρα κυβικά διακόσια δέκα επτά (217), αναλογία όγκου κοινοχρήστων μέτρα κυβικά είκοσι δύο (22), συνολικό όγκο μέτρα κυβικά διακόσια τριάντα εννέα (239), ποσοστό συνιδιοκτησίας στο όλο οικόπεδο εκατόν τέσσερα χιλιοστά (104/1000) εξ αδιαιρέτου, ψήφους στις συνελεύσεις εκατόν τέσσερις στις χίλιες (104/1000) και ποσοστό συμμετοχής στις δαπάνες κοινοχρήστων εκατόν τέσσερα χιλιοστά (104/1000) και συνορεύει: βόρεια με ιδιοκτησία …… και με ιδιοκτησία …., νότια με το υπ’ αριθμ. …. διαμέρισμα ιδίου ορόφου, επί δύο πλευρών, κοινόχρηστο διάδρομο και κλιμακοστάσιο, ανατολικά με ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου της πολυκατοικίας και με το υπ’ αριθμ. … διαμέρισμα του ιδίου ορόφου και δυτικά με την οδό ….. Η εναγόμενη απεβίωσε στις 20-12-2020, νόμιμοι εξ αδιαθέτου κληρονόμοι της δε τυγχάνουν οι εκκαλούντες κατά ποσοστό, ο πρώτος (σύζυγός της) 2/8 εξ αδιαιρέτου και η δεύτερη και τρίτος (τέκνα της) κατά ποσοστό 3/8 εξ αδιαιρέτου έκαστος. Με την υπ’ αριθμ. …./11-11-2021 πράξη αποδοχής κληρονομιάς ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιά ….., οι εκκαλούντες αποδέχτηκαν την επαχθείσα σε αυτούς κληρονομιά, ήτοι τα αναφερόμενα ποσοστά εξ αδιαιρέτου επί του επίδικου ακινήτου. Ο ενάγων απέκτησε το ποσοστό του ¼ εξ αδιιαρέτου επί του ακινήτου, με κληρονομική εξ αδιαθέτου διαδοχή του προαποβιώσαντος αδελφού του ………, με την υπ΄αριθμ. …/14-5-2015 πράξη αποδοχής κληρονομιάς της συμβολαιογράφου Πειραιά ……….., νόμιμα μεταγεγραμμένης στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιά, στον τόμο …. με α.α. ….. Η εναγόμενη και δικαιοπάροχος των εκκαλούντων απέκτησε το ποσοστό των 3/4 εξ αδιαρέτου ως μοναδική εκ διαθήκης κληρονόμος της αμφιθαλούς αδελφής της ………….. Την κληρονομιά αυτή αποδέχτηκε η εναγόμενη με την υπ’ αριθμ. …./2015 πράξη αποδοχής κληρονομιάς της συμβολαιογράφου Πειραιά …., η οποία μεταγράφηκε στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιά, στον τόμο …. με α.α. ……. Λαμβανομένων υπόψη, του εμβαδού του επίκοινου ακινήτου (69,90 τ.μ.), των ανωτέρω ποσοστών συγκυριότητας των διαδίκων, τους κανόνες της λογικής και τα διδάγματα της κοινής πείρας, κρίνεται ότι είναι προδήλως ανέφικτη η αυτούσια διανομή του επιδίκου ακινήτου σε μέρη ανάλογα με τις μερίδες των κοινωνών διαδίκων, χωρίς μείωση της αξίας των μερίδων δεδομένου ότι αυτά δεν δύνανται να έχουν λειτουργική αυτοτέλεια, ήτοι είναι αδύνατη η αξιοποίησή τους σε περίπτωση κατάτμησης του κοινού, ενώ συγχρόνως εκμηδενίζεται η αξία του, καθόσον το άθροισμά τους κατ’ αξία θα υπολείπεται κατά πολύ της συνολικής αξίας του όλου ακινήτου ως εκ τούτου καθίσταται προδήλως ανέφικτη η αυτούσια διανομή του επίκοινου ακινήτου χωρίς να είναι αναγκαίο το Δικαστήριο να διατάξει αποδείξεις προς τούτο (άρθρο 481 παρ. 1 ΚΠολΔ) καθώς θα έχει ως αποτέλεσμα την ουσιώδη μείωση της αξίας του και θα πρέπει να διαταχθεί η διανομή του επίδικου με πώληση με δημόσιο πλειστηριασμό και η διανομή του πλειστηριάσματος στους διαδίκους κατά τα μερίδια της συγκυριότητάς τους, κατ’ άρθρο 484 ΚΠολΔ, ώστε κάθε ένας (διάδικος) να λάβει μέρος του τιμήματος αντίστοιχο προς το μερίδιό του, κατά τα αναφερόμενα στο διατακτικό. Περαιτέρω, οι διάδικοι δεν προσκομίζουν φύλλα υπολογισμού της αρμόδιας Δ.Ο.Υ, από τα οποία να προκύπτει η αντικειμενική αξία του εν λόγω ακινήτου. Οι εκκαλούντες αναφέρουν στον πρώτο λόγο της έφεσής τους, ότι η αξία του ακινήτου εκτιμάται στο ποσό των 160.000 ευρώ. Επιπλέον, προσκομίζουν αγγελίες ακινήτων στον Πειραιά, σύμφωνα με τις οποίες, η αξία του επιδίκου ανέρχεται στο ποσό των 220.000 ευρώ. Ωστόσο, οι αγγελίες αυτές αφορούν σε ακίνητα σε όλες τις όλες τις περιοχές της πόλης του Πειραιά, επιπλέον δεν προκύπτει ότι, πράγματι, επιτεύχθηκε πώληση στις αναγραφόμενες τιμές των αγγελιών. Ο ενάγων και ήδη εφεσίβλητος επικαλείται και προσκομίζει αρχικά την από 2-1-2020 έκθεση εκτίμησης ακινήτου, της εκτιμήτριας ………….., σύμφωνα με την οποία η εμπορική αξία του επίδικου διαμερίσματος ανέρχεται στο ποσό των 75.000. Ωστόσο, με την προσθήκη – αντίκρουση των προτάσεών του, προσκομίζει την από 26-5-2025 εκτίμηση εμπορικής αξίας ακινήτου του μεσίτη …. ., σύμφωνα με την οποία η αξία του επίδικου ανέρχεται στο ποσό των 160.000 με 180.000 ευρώ. Ακόμη, οι εκκαλούντες υποβάλλουν με τις προτάσεις τους αίτημα για διενέργεια πραγματογνωμοσύνης, προκειμένου να διαπιστωθεί η πραγματική αξία του ακινήτου. Όμως, τούτο δεν κρίνεται απαραίτητο, καθώς από τα ήδη προσκομισθέντα στοιχεία, σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας το δικαστήριο δύναται να εκτιμήσει την αξία του επίδικου. Άλλωστε, δεν τίθεται και ζήτημα προσδιορισμού με την απόφαση της αξίας του διανεμητέου, καθώς, όπως προκύπτει από το συνδυασμό των διατάξεων 484 παρ. 2 και 954 παρ. 1 ΚΠολΔ, η σχετική εκτίμηση γίνεται από τον δικαστικό επιμελητή ή τον πραγματογνώμονα που ο τελευταίος προσλαμβάνει κατά την κρίση του για το σκοπό αυτό (βλ. ΕφΑθ 32/2009, ΕφΑθ 3865/2002, ΤΝΠ Νόμος, ΕφΘεσ 1370/1999, Αρμ ΝΓ 922, ΕφΑθ 2751/1998, ΕλλΔνη 39. 895, ΕφΑθ 10086.1990, ΕλλΔνη 33.585). Η εκτίμηση της αξίας του επιδίκου, εν προκειμένου, είναι για τον προσδιορισμό των αναγκαίων δικαστικών εξόδων, σύμφωνα και με τα όσα θα αναφερθούν στη συνέχεια της παρούσας. Περαιτέρω, οι εκκαλούντες προβάλλουν την ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος, επικαλούμενοι ότι η άσκηση της υπό κρίση αγωγής, υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλονται από την καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και τον οικονομικό – κοινωνικό σκοπό του δικαιώματος. Ειδικότερα ισχυρίζονται ότι στο επίδικο ακίνητο διαμένει μόνος του ο πρώτος εξ αυτών, πλέον των επτά ετών, ο οποίος είναι συνταξιούχος, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας και στερείται λοιπών περιουσιακών στοιχείων. Ότι ο ενάγων επέλεξε να ασκήσει την υπό κρίση αγωγή σε χρόνο που η εναγόμενη και δικαιοπάροχος των εκκαλούντων, ήταν βαριά ασθενής (15-6-2020) και αδυνατούσε να αντιδράσει, απεβίωσε δε λίγους μήνες αργότερα (20-12-2020). Ότι η πιο πάνω εναγόμενη επανειλημμένα είχε δηλώσει τη βούλησή της να επιλυθεί η διαφορά εξώδικα και συμβιβαστικά, πλην όμως ο ενάγων απέρριπτε συστηματικά κάθε προσπάθεια για συναινετική επίλυση της υπόθεσης. Ότι, επιπλέον, ο ενάγων ακολουθεί την ίδια τακτική και με τους εκκαλούντες, αρνούμενος σε συμβιβαστική επίλυση της υπόθεσης. Ωστόσο, ο ενάγων για την προάσπιση των συμφερόντων του κοινοποίησε στην εναγόμενη την από 10-5-2016 εξώδικη δήλωση – πρόσκληση – διαμαρτυρία του, δυνάμει της υπ’ αριθμ. ……./13-5-2016 έκθεσης επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Αθηνών . ….., με την οποία διαμαρτυρήθηκε για την αυθαίρετη εγκατάσταση και αποκλειστική χρήση του επίκοινου ακινήτου από την ίδια και την οικογένειά της, ζήτησε δε, μεταξύ άλλων, να ελευθερώσει το ακίνητο, ώστε να το εκμισθώσουν σε τρίτο με ελεύθερη επιλογή και με κοινή συμφωνία. Επιπλέον, ο ενάγων άσκησε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιά την από 1-2-2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ …………../2018) αγωγή του κατά της εναγόμενης, με την οποία ζητούσε και για τους αναφερόμενους στην αγωγή λόγους, το συνολικό ποσό των 6.125 ευρώ ως αποζημίωσή του ως συγκοινωνού για την αποκομισθείσα από την εναγόμενη ωφέλεια λόγω της συνεχούς και αποκλειστικής χρήσης του επίκοινου, καθώς και το ποσό των 1925 ευρώ μηνιαίως, εφόσον η εναγόμενη συνέχιζε να κάνει χρήση αυτού για το χρονικό διάστημα από 1-2-2018 έως και 31-12-2018. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 162/2019 απόφαση του παραπάνω δικαστηρίου, το οποίο, δικάζοντας κατά την τακτική διαδικασία, παρέπεμψε την υπόθεση προς εκδίκαση κατά τις προσήκουσες ειδικές διατάξεις των μικροδιαφορών. Εν τέλει (αφού μεσολάβησε και βίαιη διακοπή της δίκης), εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 409/2024 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, σύμφωνα με την οποία οι εκκαλούντες, κληρονόμοι της αρχικής εναγόμενης, υποχρεώθηκαν να καταβάλουν στον ενάγοντα το ποσό των 4.025 ευρώ με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής. Τα ως άνω καταδεικνύουν ότι η εναγόμενη δεν συναινούσε στην εξεύρεση συναινετικής λύσης, ο δε ενάγων έδρασε μέσα στα όρια που επιβάλλουν τα χρηστά ήθη και ο κοινωνικός και οικονομικός σκοπός του δικαιώματός του. Ο ενάγων ουδόλως αδράνησε να ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά του, το γεγονός δε ότι στερείται ακίνητης περιουσίας ο πρώτος των εκκαλούντων δεν δύναται να αποβεί σε βάρος των συμφερόντων του ενάγοντος, δοθέντος μάλιστα, ότι ο πρώτος εκκαλών θα λάβει το μερίδιο που του αναλογεί από την εκ του πλειστηριασμού πώληση του επίδικου ακινήτου. Ενόψει των ανωτέρω αποδειχθέντων πραγματικών περιστατικών και των προεκτεθέντων στη νομική σκέψη, προκύπτει ότι δεν συντρέχουν κατ’ ουσία οι επικαλούμενες από τους εκκαλούντες προϋποθέσεις της διάταξης του άρθρου 281 ΑΚ και συνεπώς είναι απορριπτέος ως ουσιαστικά αβάσιμος ο ως άνω ισχυρισμός, (ένσταση εκ του άρθρου 281 ΑΚ). Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει η υπό κρίση αγωγή να γίνει δεκτή και ως κατ’ ουσία βάσιμη, να διαταχθεί, κατ’ άρθρο 484 παρ. 1 ΚΠολΔ, η λύση της μεταξύ των διαδίκων κοινωνίας με την δια πλειστηριασμού πώληση του επίκοινου-επίδικου ακινήτου, έτσι ώστε ο καθένας από τους κοινωνούς να λάβει από το εκπλειστηρίασμα ποσό ανάλογο με το ιδανικό του μερίδιο, ήτοι 8/32 ο ενάγων, 6/32 ο πρώτος των εκκαλούντων και 9/32 έκαστος των δεύτερης και τρίτης των εκκαλούντων. Επίσης πρέπει να διορισθεί η συμβολαιογράφος Πειραιά, ……………., οδός ……….., τηλεφ. ……….. και σε περίπτωση κωλύματός της ο νόμιμος αναπληρωτής της ως υπάλληλος διενέργειας του ως άνω πλειστηριάσματος (Εφ.Πειρ. 68/2016, Εφ.Πειρ. 59/2014, Εφ.Αθ. 1675/2011, Εφ.Πατρών 966/2006 ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, τα δικαστικά και εξώδικα έξοδα της δίκης περί διανομής βαρύνουν τη διενεμητέα περιουσία, συμψηφιζόμενα έτσι κατά το λόγο της συγκυριότητας των διαδίκων. Τέτοια έξοδα είναι τα αναγκαία κατά το άρθρο 189 ΚΠολΔ προς επίτευξη και περάτωση της διανομής, που έγιναν από έναν ή μερικούς διαδίκους με οποιαδήποτε ιδιότητα και αν μετείχε στη δίκη αυτός που κατέβαλε το σύνολο ή ένα μέρος τους. Στη δίκη αυτή πρέπει να καθορίζονται τα έξοδα και το ποσό που βαρύνει κάθε διάδικο. Ο καθορισμός δε της αμοιβής του δικηγόρου για τη σύνταξη αγωγής διανομής και των επ’ αυτής προτάσεων καθορίζονται με βάση την αξία της αξιούμενης με την αγωγή ιδανικής μερίδας του ενάγοντος (Εφ.Δυτ.Μακ. 11/2020, Εφ.Πατρών 173/2019, Εφ.Πειρ. 104/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Στην προκειμένη περίπτωση αποδείχθηκε ότι η αξία του διανεμητέου επίδικου ακινήτου, κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής, ανερχόταν στο ποσό συνολικά των 75.000 ευρώ, ενώ η αξία του ιδανικού μεριδίου κάθε διαδίκου, κατά τον ίδιο χρόνο, ανέρχεται σε 18.750 ευρώ για τον ενάγοντα – εκκαλούντα (75.000 Χ 8/32), σε 14.062,50 ευρώ για τον πρώτο εκκαλούντα (75.000 Χ 6/32) και σε 21.093,75 ευρώ για έκαστο των δεύτερης και τρίτου των εκκαλούντων (75.000 Χ 9/32 έκαστος). Ενόψει των προαναφερομένων, τα δικαστικά και εξώδικα έξοδα, του ενάγοντος, εκκαθαριζόμενα χωρίς κατάλογο, όσον αφορά τη διανομή του ως άνω επίδικου ακινήτου, ανήλθαν, με βάση το αντικείμενο της δίκης το δικαστικό ένσημο που κατέβαλε και τις διαδικαστικές ενέργειες, στο πρώτο βαθμό και στο δεύτερο βαθμό [(άρθρα 61, 63, 68, Παράρτημα ΙΙΙ ν. 4194/2013) (σύνταξη προτάσεων, προείσπραξη δικηγορικής αμοιβής – παράσταση] σε 1444,23 ευρώ. Τα έξοδα του εκκαλούντων (η εναγόμενη στον πρώτο βαθμό δεν υποβλήθηκε σε δικαστική δαπάνη λόγω της ερημοδικίας της) ανήλθαν σε (σύνταξη προτάσεων, προείσπραξη δικηγορικής αμοιβής – παράστασης) 892,23 ευρώ. Για αμφοτέρους τους διαδίκους, τα έξοδα πλην του δικαστικού ενσήμου ανήλθαν σε 2.336,46 ευρώ (1.444,23 + 892,23). Με βάση τα ποσοστό συγκυριότητας των διαδίκων επί του διανεμητέου ακινήτου ο ενάγων βαρύνεται με το ποσό 584,11 ευρώ (2.336,46 Χ 8/32), ο πρώτος εκκαλών με το ποσό των 438,08 ευρώ (2.336,46 Χ 6/32) και η δεύτερη και τρίτος των εκκαλούντων με το ποσό των 657,12 έκαστος (2.336,46 Χ 9/32 έκαστος). Συνεπώς, ενόψει των ανωτέρω, αφού ο ενάγων κατέβαλε 860 ευρώ (1444,23 -584,11) επιπλέον απ΄όσα αναλογούν σ αυτόν, οι εκκαλούντες πρέπει να του καταβάλουν το ποσό αυτό, όπως ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσία την έφεση.
Εξαφανίζει την υπ’ αριθ. 2393/2021 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
Κρατεί την υπόθεση και δικάζει την από 15-6-2020 (αριθ.καταθ. ………./2020) αγωγή.
Δέχεται την αγωγή.
Διατάσσει την πώληση με δημόσιο πλειστηριασμό του επίκοινου ακινήτου, ήτοι του υπ’ αριθμ. δώδεκα (12) διαμερίσματος του τρίτου ορόφου, εμβαδού 67,90 τ.μ., μιας πολυκατοικίας που έχει ανεγερθεί σε οικόπεδο εκτάσεως 164,60 τ.μ., το οποίο βρίσκεται στην περιφέρεια του Δήμου Πειραιά, Περιφερειακή Ενότητα Πειραιά, Περιφέρεια Αττικής, εντός του εγκεκριμένου σχεδίου πόλεως, στην Πειραϊκή Χερσόνησο, στο συνοικισμό Νέα Καλλίπολη, στην οδό ………….., όπως ειδικότερα περιγράφεται στο σκεπτικό της παρούσας.
Διατάσσει τη διανομή του πλειστηριάσματος κατά τον λόγο της μερίδας εκάστου των διαδίκων, ήτοι κατά ποσοστό 8/32 για τον ενάγοντα – εφεσίβλητο, 6/32 για τον πρώτο των εκκαλούντων και 9/32 για έκαστο των δεύτερης και τρίτου των εκκαλούντων.
Διορίζει υπάλληλο του πλειστηριασμού τη συμβολαιογράφο Πειραιά …………., οδός ….., αριθμ. …., τηλεφ. ……, και σε περίπτωση κωλύματος της το νόμιμο αναπληρωτή της.
Επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα σε βάρος της διανεμητέας περιουσίας και υποχρεώνει τους εκκαλούντες να καταβάλλουν στον ενάγοντα – εφεσίβλητο το ποσό των οχτακοσίων εξήντα (860) ευρώ, σύμφωνα με το ποσοστό της μερίδας εκάστου εξ αυτών.
Διατάσσει την επιστροφή στους εκκαλούντες του καταβληθέντος από αυτούς παραβόλου.
KPIΘHKE, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους στον Πειραιά, στις 24.7.2025
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ H ΓPAMMATEAΣ