ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός 621/2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ναυτικό Τμήμα
Αποτελούμενο από το Δικαστή Βασίλειο Τζελέπη, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Δ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………….. , για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: …………………., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο του δικηγόρο Βασίλειο Σαξώνη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) Εταιρείας με την επωνυμία ……………… που εδρεύει ή είναι εγκαταστημένη στον Πειραιά, ………….., και εκπροσωπείται νόμιμα, 2) Εταιρείας με την επωνυμία …………., που εδρεύει στη Λιβερία, όπως νόμιμα εκπροσωπείται και 3) …………….., οι οποίοι άπαντες εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιό τους δικηγόρο Γεώργιο Κοντοσέα [ Γ. ΚΟΝΤΟΣΕΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ] (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
Ο εκκαλών άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 28.12.2022 (ΓΑΚ/ΕΑΚ …………./28.12.2022) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε αρχικώς η με αριθμό 276/2024 απόφαση του άνω Δικαστηρίου με την οποία κηρύχθηκε απαράδεκτη η συζήτηση της αγωγής και ακολούθως μετά την εκ νέου συζήτηση αυτής εκδόθηκε η με αριθμό 2888/2024 απόφαση του ίδιου ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ο ενάγων και ήδη εκκαλών με την από 20.11.2024 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ΠΡΩΤ …………/19.11.2024 – ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤ ………../21.11.2024) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η δικάσιμος που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινομένη με αριθμό κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ ΠΡΩΤ …………./19.11.2024 – ΓΑΚ/ΕΑΚ ΕΦΕΤ ………../21.11.2024 έφεση κατά της με αριθμό 2888/2024 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 614 αρ.3 και 621 επ. του ΚΠολΔ (άρθρο 82 του ΚΙΝΔ), αντιμωλία των διαδίκων, επί της με αριθμό ΓΑΚ/ΕΑΚ …………/28.12.2022 αγωγής του εν μέρει ηττηθέντος ενάγοντος και ήδη εκκαλούντος, έχει ασκηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις με κατάθεση αυτής στη Γραμματεία του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και εμπροθέσμως, εντός της καταχρηστικής προθεσμίας των δύο ετών από τη δημοσίευση της εκκαλούμενης δεομένου ότι δεν προέκυψε επίδοση αυτής αλλ’ ούτε και οι διάδικοι της παρούσας δίκης ισχυρίζονται τούτο (άρθρα 19, 495 παρ. 1 και 4, 511, 513 παρ. 1 περ. β, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 2 και 591 παρ. 1 του ΚΠολΔ). Πρέπει επομένως η κρινόμενη έφεση και να γίνει δεκτή κατά το τυπικό της μέρος και να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν κατά την ίδια παραπάνω ειδική διαδικασία (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), με την επισήμανση ότι ως προς τις διαφορές αυτές υπάρχει απαλλαγή από το παράβολο εφέσεως του άρθρου 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά το ν. 4055/2012.
Στην προκειμένη περίπτωση, ο ενάγων με την ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου με αριθμό ΓΑΚ/ΕΑΚ …………./28.12.2022 αγωγή του εκθέτει ότι δυνάμει σύμβασης ναυτικής εργασίας που συνήψε με την πρώτη εναγόμενη εταιρία, διαχειρίστρια κατά την έννοια του ν. 762/1978 του υπό σημαία Λιβερίας φορτηγού πλοίου P κοχ …….., πλοιοκτησίας της δεύτερης εναγόμενης αλλοδαπής εταιρείας, ναυτολογήθηκε σε αυτό την 29-11-2021 προκειμένου να απασχοληθεί με την ειδικότητα του ηλεκτρολόγου αντί συμβατικού μισθού ανερχόμενου μηνιαίως στα ποσό των 4.500€ (1.729,13€ βασικός μισθός,, 738,32€ άδεια και 2.032,55€ μπόνους πλοιοκτήτη), εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά των διατάξεων της ελληνικής συλλογικής σύμβασης ναυτικής εργασίας για τα πληρώματα των φορτηγών πλοίων από 4.500 τόνους νεκρού βάρους. Ότι την 18-12-2021 και ενώ το πλοίο βρισκόταν σε λιμένα της Ακτής Ελεφαντοστού, ενόσω εκτελούσε προσηκόντως τα καθήκοντά του, και δη ευρισκόμενος σκυφτός ελέγχοντας την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος σε ένα εκ των ψυγείων-κοντέινερς, ένας λιμενεργάτης, εργαζόμενος επί σκάλας έχασε την ισορροπία του και έπεσε πάνω στο σώμα του με αποτέλεσμα να τραυματιστεί στον κορμό και τη σπονδυλική του στήλη, κατά τα αναλυτικώς περιγραφόμενα στην αγωγή. Ότι άμεσα ενημέρωσε τον Πλοίαρχο και τον Υποπλοίαρχο του πλοίου, οι οποίοι του χορήγησαν παυσίπονη φαρμακευτική αγωγή. Ότι την 29-12-2021 απολύθηκε και αφού επέστρεψε στην Ελλάδα, ευθύς υποβλήθηκε σε ιατρικές εξετάσει που κατέδειξαν βλάβη στη σπονδυλική του στήλη κατά τα αναλυτικά εκτιθέμενα στο δικόγραφο. Ότι κατόπιν διαδοχικών αναρρωτικών αδειών, υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στη σπονδυλική του στήλη και ότι, μέχρι και το χρόνο άσκησης της αγωγής, υποβάλλεται συνεχώς σε φυσιοθεραπείες, ενώ είναι αδύνατο να εργαστεί, καθιστάμενος έτσι πλήρως και διαρκώς ανίκανος να εργαστεί στο ναυτικό ή άλλο ισοδύναμο επάγγελμα κατά τις γνωματεύσεις των θεραπόντων ιατρών του. Ότι ο ως άνω τραυματισμός του συνιστά εργατικό ατύχημα κατά το ν. 551/1914, συνεπεία του οποίου διατηρεί αξιώσεις i) για αποζημίωση δυνάμει των αρ. 1,2 και Β του ως άνω νόμου λόγω της πλήρους και διαρκούς ανικανότητάς του ποσού 116.911,42€, ii) για μισθούς ασθενείας τεσσάρων μηνών μετά την απόλυσή του ποσού 7.312,008€ και iii) για έξοδα νοσηλείας ποσού 1.037,79€. Ότι επιπρόσθετα από την ως άνω ένδικη ναυτολόγησή του διατηρεί αξιώσεις για διαφορά μισθού ποσού 290,52€, για διαφορά μισθών αδείας ποσού 73,30€, για διαφορά συνομολογημένης παροχής υπό τη μορφή μπόνους ποσού 201,896, για αμοιβή λόγω υπερωριακής του απασχόλησης κατά τις ειδικότερα αναφερόμενες ημέρες και ώρες το ποσό των 1.056,84€. Ότι τέλος ο τρίτος εναγόμενος τυγχάνει νόμιμος εκπρόσωπος της πρώτης εναγόμενης διαχειρίστριας εταιρίας, ευθυνόμενος κατά το ν. 762/1978. Με βάση το ιστορικό αυτό, ως ειδικότερα εκτίθεται στο αγωγικό δικόγραφο, ζητεί να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, ευθυνόμενοι εις αλόκληρσν, να του καταβάλουν το συνολικό ποσό των 126.883,84€, με το νόμιμο τόκο αφότου κάθε επιμέρους κονδύλιο κατέστη απαιτητό, άλλως από την απόλυσή του 29-12-2012, άλλως από την επίδοση της αγωγής και να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στη δικαστική του δαπάνη.
Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ότι αφενός έχει τη διεθνή δικαιοδοσία να εκδικάσει τη διαφορά σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 3 παρ.1, 4 ΚΠολΔ, 20, 21 26 και 63 του Κανονισμού ΕΕ 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου της 12η1 Δεκεμβρίου 2012 για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, αφετέρου έχει υλική και τοπική αρμοδιότητα προς εκδίκαση της υπόθεσης σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 7, 8, 9, 10,12 παρ. 1,13114 παρ. 2,16 αριθ. 2, 22, 25 παρ. 2, και 37 παρ. 1 του ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 51 παρ. 3Α Ν. 2172/1993, ως εκ του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς και εφήρμοσε την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών και ειδικότερα, των εργατικών διαφορών (άρθρα 614 αρ. 3 στοιχ. α και 621 επ. ΚΠολΔ). Ακολούθως αφού έκρινε ορισμένη και νόμιμη την αγωγή, εφαρμόζοντας το ημεδαπό δίκαιο με έρεισμα στις διατάξεις των άρθρων 297, 298, 299, 346, 361, 648 επ., 53 επ., 66 και 84 του ΚΙΝΔ, 1, 2, 3 του ν. 551/1915, όπως κωδικοποιήθηκε με το ΒΔ της 24-7/25-8-20 και διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 52 αρ.8 ΕισΝΚΠολΔ δέχθηκε κατ’ουσίαν κατά ένα μέρος την αγωγή και δη ως προς τα αιτούμενα κονδύλια των διαφορών μισθού και αποδοχών αδείας, απορρίπτοντας κατά τα λοιπά κονδύλια την αγωγή ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται τώρα ο ενάγων ναυτικός με την κρινόμενη έφεσή του για κακή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου αλλά και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης κατά το μέρος που αφορά την απορριπτική της κρίση με σκοπό να γίνει δεκτή η αγωγή του και ως προς τα απορριφθέντα κεφάλαια αυτής.
Κατά την έννοια του άρθρου 1 του ν. 551/1915, που κωδικοποιήθηκε με το βδ της 24-7/25-8-1920 και διατηρήθηκε σε ισχύ και μετά την εισαγωγή του ΑΚ, κατ` άρθρο 38 του ΕισΝΑΚ, σύμφωνα δε με τα άρθρα 2 του ίδιου νόμου και 66 περ. β` του ν. 3816/1958 εφαρμόζεται και επί ναυτικής εργασίας, ως ατύχημα από βίαιο συμβάν, που επήλθε σε ναυτικό κατά την εκτέλεση της εργασίας του ή με αφορμή αυτήν και θεμελιώνει αξίωση αποζημίωσης, θεωρείται κάθε βλάβη που είναι αποτέλεσμα βίαιης και αιφνίδιας επενέργειας εξωτερικού αιτίου, μη αναγομένου αποκλειστικά σε οργανική ή παθολογική προδιάθεση του παθόντος, η οποία δεν θα υπήρχε χωρίς την εργασία και την εκτέλεσή της υπό τις σχετικές περιστάσεις (ΟλΑΠ 1287/1986, ΑΠ 1517/2021, ΑΠ 1424/2015). Τούτο δε συμβαίνει είτε όταν, κατά την εκτέλεση της εργασίας, διαμορφώθηκαν εκτάκτως δυσμενείς συνθήκες, που δεν είναι συμφυείς προς τους συνηθισμένους όρους παροχής της [δηλαδή, αποτελεί βίαιο συµβάν και συντρέχει περίπτωση εργατικού ατυχήµατος όχι όταν η εργασία παρέχεται υπό δυσµενείς όρους και συνθήκες, που είναι όµως συµφυείς και προσιδιάζουσες προς τη φύση αυτής, αλλά όταν η εργασία παρασχέθηκε κάτω από έκτακτες και απρόβλεπτες συνθήκες κατά την συνήθη πορεία των πραγµάτων, ή κάτω από ασυνήθεις όρους, που είχαν ως συνέπεια να καταπονηθεί βαρύτατα ο οργανισµός του µισθωτού και αποτέλεσαν την κύρια αφορµή να αναπτυχθεί, εκδηλωθεί κλπ η νόσος και εξ αυτής η ανικανότητα κλπ), είτε όταν η απασχόληση του εργαζομένου εξακολούθησε, έστω και υπό κανονικές συνθήκες, μετά την εκδήλωση της νόσου, με αποτέλεσμα την επιδείνωσή της, αφού, στην τελευταία περίπτωση, ο εργοδότης, που οφείλει να ρυθμίζει τα της εργασίας έτσι, ώστε να προστατεύεται η ζωή και η υγεία του εργαζόμενου (ΑΚ 662), δεν μπορεί να αξιώσει τη συνέχιση της απασχολήσεως του ασθενούντος εργαζομένου και αν δεν τον θέσει εκτός υπηρεσίας, παρότι γνωρίζει την εκδήλωση της νόσου, οι συνθήκες παροχής της εργασίας του καθίστανται εξαιρετικές και ασυνήθιστα δυσμενείς, προσλαμβάνοντας έτσι τον χαρακτήρα του βίαιου συμβάντος (ΟλΑΠ 937/1975, ΑΠ 962/2022, ΑΠ 1690/2013, ΑΠ 1401/2013).Περαιτέρω, κατά το άρθρο 66 ΚΙΝΔ «Ο ναυτικός ασθενήσας δικαιούται εις μισθόν και νοσηλεύεται δαπάναις του πλοίου, εάν δε η σύμβασις ναυτολογήσεως λυθή λόγω της ασθενείας και νοσηλεύεται ούτος εκτός του πλοίου, δικαιούται εις τα νοσήλια και εις μισθόν εφόσον διαρκεί η ασθένεια, ουχί όμως πέραν των τεσσάρων μηνών. Αι ανωτέρω διατάξεις εφαρμόζονται και επί ατυχημάτων εκ βιαίου συμβάντος, εάν δε ο ναυτικός υπέστη εξ αυτών ανικανότητα προς εργασίαν, ως και εν περιπτώσει θανάτου αυτού, εφαρμόζονται και αι ειδικαί διατάξεις περί αποζημιώσεως των εξ ατυχημάτων εν τη εργασία παθόντων. Προς υπολογισμόν των εκ του παρόντος άρθρου απαιτήσεων επιτρέπεται να συνομολογήται ειδικός μισθός». Ο μισθός ασθενείας έχει χαρακτήρα αποδοχών και δεν είναι αποζημιωτικός, παρά την, μάλλον από παραδρομή, εσφαλμένη διατύπωση του άρθρου μόνου του π.δ 1212/81. Συνίσταται σε ό, τι ο ναυτικός αποκόμιζε στο πλοίο από την εργασία του πριν από την ασθένεια, δηλαδή στο βασικό μισθό, στα επιδόματα, στο αντίτιμο τροφής, στα δώρα εορτών, ακόμη και στα φιλοδωρήματα, που τυχόν του κατέβαλε ο πλοιοκτήτης, δηλαδή υπολογίζεται με βάση την ισχύουσα ΣΣΝΕ, εκτός αν υπάρχει κλειστός μισθός (ΕΠειρ 648/2008, ΕΝΔ 36.388, ΕΠειρ. 984/2001 Πειρ. Νομ. 2002, 277, ΕΠειρ. 163/2001 αδημ.). Ανώτατο όριο των οφειλόμενων μισθών ασθενείας είναι το τετράμηνο. Εξάλλου, από το άρθρο 3 παρ. 1 – 5 του ν. 551/1915 προκύπτει ότι αναγνωρίζονται πέντε διακεκριμένες περιπτώσεις αποζημίωσης, η οποία χορηγείται στον παθόντα (ή τους κληρονόμους του) από βίαιο συμβάν κατά την εκτέλεση της εργασίας του ή εξ αφορμής αυτής, εργάτη ή υπάλληλο, δηλαδή λόγω: α) θανάτου του παθόντος, β) πλήρους και διαρκούς ανικανότητας προς εργασία, γ) πλήρους αλλά πρόσκαιρης ανικανότητας, δ) μερικής διαρκούς ανικανότητας και ε) μερικής αλλά πρόσκαιρης ανικανότητας. Για κάθε μία από τις παραπάνω περιπτώσεις αποζημίωσης ο νόμος αναγράφει ιδιαίτερο συνδυασμό, με βάση τον οποίο υπολογίζεται η εφάπαξ και όχι σε περιοδικές παροχές προηγούμενη αποζημίωση, χωρίς να προβλέπεται περίπτωση μικτής αποζημίωσης, αποτελούμενης δηλαδή από αποζημιώσεις διαφόρων, που δυνατόν να συντρέχουν, περιπτώσεων από αυτές που παραπάνω διακεκριμένα αναφέρονται. Έτσι, για τον υπολογισμό της αποζημίωσης για πρόσκαιρη ολική ανικανότητα προς εργασία, η οποία δεν υπερβαίνει τα δύο έτη, η αποζημίωση είναι ημερήσια και ισούται με το 1/2 του μισθού, τον οποίο λάμβανε ο παθών κατά την ημέρα του ατυχήματος για όλο το διάστημα της ανικανότητας του (βλ. ΕΠειρ 745/2008, ΕΝΔ 37.208, ΕΠειρ 648/2008, ΕΝΔ 36.388, ΕΠειρ 1/2002 αδημ., Σ. Βλαστού: Ατομικό Εργατικό Δίκαιο, 1994, τόμ. Β`, παρ. 951, αριθμ. γ, σελ. 1254). Ακόμη, όπως προκύπτει, επίσης, από τις ίδιες, προαναφερθείσες διατάξεις, επιτρέπεται η σωρευτική άσκηση της αξίωσης για μισθούς ασθενείας με την αποζημίωση του Ν. 551/15 και δεν τίθεται θέμα επικάλυψης αυτών (βλ. σχετ. ΕΠειρ 640/2009, ΕΝΔ 38.39, ΕΠειρ 648/2008, ό. π., ΕΠειρ 423/1997 Νομολογία Ναυτικού Τμήματος Εφετείου Πειραιώς 1996 – 1997 σελ. 476, ΕΠειρ 642/1995 Νομολογία Ναυτικού Τμήματος Εφετείου Πειραιώς 1994 – 1995 σελ. 295, Ι. Κοροτζή: Ναυτικό Εργατικό Δίκαιο, έκδ. 1990, παράγραφοι 342 και 346 με παραπομπές στη νομολογία, Δ.Καμβύση: Ιδιωτικό Ναυτικό Δίκαιο, έκδ. 1982, σελ. 218 και 228, Ν. Δελούκα: Ναυτικό Δίκαιο, έκδ.1979, σελ. 219, Ι. Πιτσιρίκου: Σύμβαση Ναυτικής Εργασίας, έκδ. 2006. Κεφ. Ill, VII, σελ. 131-132).Ενόψει δε του ότι το άρθρο 66 παρ. 2 του ΚΙΝΔ παραπέμπει στις ειδικές διατάξεις περί αποζημίωσης των παθόντων από εργατικό ατύχημα, αν ο ναυτικός, λόγω ατυχήματος από βίαιο συμβάν, υπέστη ανικανότητα προς εργασία ή επήλθε ο θάνατος του, πρέπει να συμπεριληφθούν και οι διατάξεις του ν. 551/1915, δηλαδή οι διατάξεις του άρθρου 7 αυτού για τα νοσήλια του και ως προς το χρονικό διάστημα μετά την εκπνοή του τετραμήνου, το οποίο προβλέπεται στην προαναφερθείσα διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 66 ΚΙΝΔ (βλ. σχετ. ΕΠειρ 745/2008, ό. π., Ι. Πιτσιρίκου: Η Σύμβαση Ναυτικής Εργασίας, 2006, παρ. 14, VII, σελ. 129).
Από την επανεκτίμηση της ανώμοτης εξέτασης του του ενάγοντος στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου που περιέχεται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης της 276/2024 απόφασης του άνω Δικαστηρίου, από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, μερικά από τα οποία μνημονεύονται στη συνέχεια και λαμβάνονται υπόψη στο σύνολό τους, χωρίς να παραλείπεται κανένα, κατά την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς έστω και αν δεν γίνεται μνεία σε καθένα από αυτά χωριστά (ΑΠ 139/2009 ΤΝΠ Νομος), επίσης από τις από 23.5.2023 δύο ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον του Δικηγόρου Πειραιά ……………, οι οποίες λήφθηκαν με επιμέλεια των εναγομένων μετά τη νομότυπη και εμπρόθεσμη (προ τουλάχιστον 2 εργάσιμων ημερών – άρθρ. 4ρ2 παρ. 1 ΚΠολΔ, όπως προστέθηκε με το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ. 3 Ν. 4335/2(015) κλήτευση του πληρεξουσίου Δικηγόρου του ενάγοντος ως τούτο προκύπτει με την προσαγόμενη με επίκληση υπ’ αριθμ. …………../17-5-2023 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Πειραιά …………, αποδεικνύονται κατά την κρίση του Δικαστηρίου τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει συμβάσεως ναυτικής εργασίας ορισμένου χρόνου διάρκειας τριών (3) μηνών, που καταρτίσθηκε στον Πειραιά στις 26-11-2021 μεταξύ του ενάγοντος και ήδη εκκαλούντος και της πρώτης εναγόμενης εταιρία και ήδη πρώτης εφεσίβλητης, νομίμως εκπροσωπούμενης από τον τρίτο εναγόμενο και ήδη τρίτο εφεσίβλητο, ενεργούσα με την ιδιότητα της αντιπροσώπου κατά το ν. 762/1978 της πρώτης εναγομένης αλλοδαπής πλοιοκτήτριας εταιρίας του υπό σημαία Λιβερίας φορτηγού πλοίου «P» κοχ …, ΙΜΟ …., ο πρώτος προσλήφθηκε και ναυτολογήθηκε στις 29-11-2021 στο λιμάνι Αλχεθίρας στην Ισπανία με την ειδικότητα του ηλεκτρολόγου, αντί μηνιαίου, κλειστού, μισθού ύψους 4.500€ [ο οποίος αναλύεται σε 1.729,13€ βασικό μισθό, 738,32€ άδεια και ποσό 2.032,55€ μπόνους πλοιοκτήτη], σύμφωνα με τους όρους αμοιβής εργασίας που προβλέπονται από την τελευταία δημοσιευθείσα και ισχύουσα κατά το έτος 2010 ΣΣΝΕ πληρωμάτων φορτηγών πλοίων 4500TDW και άνω, γεγονός που δεν αμφισβητούν οι εναγόμενοι. Ο ενάγων υπηρέτησε στο ανωτέρω πλοίο μέχρι την 29-12-2021, οπότε και αποναυτολαγήθηκε στο λιμάνι Αλχεθίρας στην Ισπανία με αναφερόμενη αιτία την αμοιβαία συναίνεση αυτού και του Πλοιάρχου. Ο ενάγων, ωστόσο, ισχυρίζεται ότι ο αληθής λόγος απόλυσης του ήταν το ατύχημα που υπέστη ην 16-11-2021 όταν το πλοίο βρισκόταν σε λιμένα της Ακτής Ελεφαντοστού, και δη κατά τη στιγμή που εργαζόταν σκυφτός με κλίση των γονάτων του ενώ έλεγχε την ευρισκόμενη σε χαμηλό ύψος παροχή ηλεκτρικού ρεύματος σε ένα από τα ψυγεία – κοντέινερς που ευρίσκονταν επί του πλοίου. Σύμφωνα με τον σχετικό αγωγικό ισχυρισμό ο ενάγων κατά τον χρόνο που εκτελούσε την ανατεθείσα σε αυτόν εργασία, ένας λιμενεργάτης, που απασχολείτο με την εργασία φορτοεκφόρτωσης των εμπορευματοκιβωτίων, απώλεσε την ισορροπία του με συνέπεια να πέσει από τη σκάλα και το σώμα του μετά την πτώση του να ακουμπήσει το σώμα του ενάγοντος, με αποτέλεσμα και οι δύο να βρεθούν πεσμένοι στο έδαφος. Η πτώση αυτή, σύμφωνα με τον ενάγοντα, επέφερε τον τραυματισμό του στον ώμο και τη σπονδυλική του στήλη. Ο τραυματισμός αυτός του ενάγοντος αμφισβητήθηκε σφόδρα από τους εναγόμενους, ισχυρισμός, ο οποίος έγινε δεκτός και από την εκκαλουμένη απόφαση, η οποία απέρριψε τούτον ως αναπόδεικτο. Πλέον συγκεκριμένα με βάση τις ίδιες ως άνω αποδείξεις προέκυψε ότι ο ενάγων κατά τον προαναφερθέντα χρόνο της πρόσληψής της διήγε το εβδομηκοστό έτος της ηλικίας του. Ενόψει της κατάρτισης της ένδικης σύμβασης ναυτικής εργασίας ο ενάγων προσκόμισε στους εναγόμενους το από 26.10.2021 ιατρικό πιστοποιητικό ικανότητας το οποίο εκδόθηκε με επιμέλεια του τελευταίου από ιατρούς της δικής του επιλογής με την ειδικότητα του παθολόγου και του οφθαλμίατρου, οι οποίοι βεβαίωσαν την ικανότητα του προς ναυτολόγηση. Στο εν λόγω πιστοποιητικό απευθύνεται ερώτημα στον υπό ναυτολόγηση ναυτικό αν πάσχει από ιατρική πάθηση που ενδέχεται να επιδεινωθεί λόγω υπηρεσίας στη θάλασσα ή να καταστήσει τον ναυτικό ακατάλληλο γι’ αυτήν την υπηρεσία ή να θέσει σε κίνδυνο την υγεία άλλων ατόμων επί του πλοίου όπου εκεί τέθηκε από τον συνυπογράφοντα το πιστοποιητικό παθολόγο ιατρό ……………. η ένδειξη <<ΝΑΙ>>, χωρίς καμία άλλη επεξήγηση σχετικά με τους προαναφερόμενους δηλούμενους κινδύνους υγείας του ενάγοντος. Το έγγραφο αυτό περοσκομίστηκε στην αντισυμβαλλόμενη εργοδότρια εταιρεία και καταρτίστηκε η επίδικη σύμβαση ναυτικής εργασίας. Ακολούθως μετά την παλινόστηση του στην Ελλάδα ο ενάγων επισκέφθηκε τον ιατρό χειρουργό – ορθοπεδικό ……………, ο οποίος με την από 3.1.2022 γνωμάτευση του διέγνωσε <<μ.48. 0 Σπονδυλική Στένωση /R 52/ πόνος που δεν ταξινομείται αλλού >>. Ο κωδικός αυτός σύμφωνα με τις επεξηγήσεις των σχετικών κωδικών του ΕΟΠΠΥ αποτελεί νόσο της σπονδυλικής στήλης σε αντίθεση με τον κωδικό Μ.48.3 που αναφέρεται σε τραυματικές σπονδυλοπάθειες οι οποίες χρήζουν χειρουργικής επέμβασης. Μάλιστα ο ίδιος ιατρός με την ίδια γνωμάτευση του του χορήγησε συνταγή με φαρμακευτική ουσία για ελάφρυνση του πόνου [ΤΑΒ (400 + 50+ 10 MG/TAB BT X 20 (BLIST 2 X 10)]. Παράλληλα, όπως ο ίδιος ο ενάγων κατέθεσε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ο ίδιος αντιμετώπιζε πρόβλημα με τη μέση του δέκα και δέκα μήνες πριν το ένδικο ατύχημα είχε υποβληθεί σε μαγνητική τομογραφία όπου αποτύπωνε τι αλλοιώσεις στη μέση και του συνεστήθη προς τούτο η χρήση αναλγητικών φαρμάκων για την αποσυμφόρηση του πόνου από τη μέση. Ακολούθως παραγγέλθηκε από τον ίδιο ως άνω θεράποντα ιατρό του …………….. η διενέργεια μαγνητικής τομογραφίας οσφυοϊεράς μοίρας σπονδυλικής στήλης και υποκείμενων νευρικών σχηματικών, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 13-1-2022 και διαγνώστηκε «… Διάστημα 04-05: Στένωση του μεσοσπονδύλιου διαστήματος, εκφύλιση του μεσοσπονδύλιου δίσκου με εκτεταμένες εκφυλιστικές αλλοιώσεις στις αντικείμενες επιφυσιακές επιφάνειες 04-05 σπονδύλων τύπου Modic I (οστικό οίδημα στη μεγαλύτερη έκταση του σώματος του 04 και 05…». Επιπλέον στις 19-1-2022 εξετάσθηκε από τον ίδιο ως άνω ορθοπεδικό χειρουργό, ο οποίος διέγνωσε «… Ο ασθενής αιτιάται πτώση κατά τη διάρκεια της εργασίας του 16-12-2021 έναρξη συμπτωματολογίας οσφυϊκού άλγους και υπαισθησίας δεξιάς κνήμης … συνιστάται χειρουργική αντιμετώπιση πεταλεκτομή και σπονδυλοδεσία ..», ενώ η ανάγκη για χειρουργική επέμβαση για αφαίρεση του δίσκου και αποσυμφόρηση του νεύρου διαπιστώθηκε και από έτερο ιατρό, τον …………. στις 24-1-2022. Κατόπιν των ανωτέρω, ο ενάγων, μετά από διαδοχικές αναρρωτικές άδειες, υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση την 15-3-2022 στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο «………….», όπου και νοσηλεύτηκε μέχρι την 21.3.202022. Εξάλλου, όπως ο ίδιος καταθέτει στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο κατά το χρόνο της πτώσης του προαναφερόμενου λιμενεργάτη επί του σώματος του κανένας άλλος από το πλήρωμα του πλοίου δεν υπήρχε στο τόπο του ατυχήματος ενώ από κανένα αποδεικτικό μέσο δεν επιβεβαιώνεται η ύπαρξη τέτοιου ατυχήματος. Μάλιστα από το προσκομιζόμενο ημερολόγιο της γέφυρας του πλοίου της κρίσιμης ημέρας του επικαλούμενου ατυχήματος δεν φαίνεται να έχει καταχωρηθεί το συμβάν αυτό ενώ από την ένορκη βεβαίωση της …………….. απασχολούμενη στην πρώτη εναγόμενη βεβαιώνει ότι ο πλοίαρχος του ένδικου πλοίου και το πλήρωμα αυτού ουδεμία γνώση είχαν για το ατύχημα ενώ μετά τον επαναπατρισμό του στην Ελλάδα ουδέποτε προσήλθε ο ενάγων στην εργοδότρια εταιρεία για να θέσει το ζήτημα της νοσηλείας του σε νοσοκομείο συνεπεία του επικαλούμενου ναυτεργατικού ατυχήματος. Επίσης δεν αποδείχθηκε ο αγωγικός ισχυρισμός περί παρελκυστικής τακτικής του πλοιάρχου να υποβάλλει την παραίτηση του με την αναληθή δήθεν αιτιολογία της οικειοθελούς αποχώρησης αντί της αληθούς κατά τον ενάγοντα αιτιολογίας λόγω ατυχήματος. Αντιθέτως προέκυψε ότι ο ίδιος αιτήθηκε την απόλυση του για προσωπικούς λόγους στις 17.12.2021 ενώπιον του πλοιάρχου και παρέμεινε στο πλοίο μέχρις ότου βρεθεί και εμφανιστεί στο πλοίο ο αντικαταστάτης του οπότε και επαναπατρίστηκε στην Ελλάδα. Με βάση τα ανωτέρω πλήρως αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά προκύπτει ότι δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί κατά νόμο το υπό κρίση ναυτεργατικό ατύχημα καθώς η επικαλούμενη και αποδεικνυόμενη βλάβη της υγείας του ενάγοντος δεν είναι αποτέλεσμα βίαιης και αιφνίδιας επενέργειας εξωτερικού αιτίου, όπως επικαλείται με την πτώση του λιμενεργάτη επί του σώματός του, αλλά ανάγεται σε παθολογική προδιάθεση της σπονδυλικής στήλης του ενάγοντος, η οποία προϋπήρχε του επικαλούμενου ατυχήματος. Πλέον συγκεκριμένα αποδείχθηκε ότι η κατάσταση της υγείας του ενάγοντος ήταν επιβαρυμένη, γεγονός το οποίο τελούσε γνώση αυτού, όπως ο ίδιος άλλωστε συνομολογεί κατά την ανώμοτη εξέταση του στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, Επίσης η γνώση του προκύπτει από το ιατρικό πιστοποιητικό που προσκόμισε ο ίδιος στην αντισυμβαλλόμενη εργοδότρια εταιρεία του για την κατάρτιση της ένδικης σύμβασης ναυτικής εργασίας, όπου σε αυτό χωρίς να γίνεται ρητή μνεία της συγκεκριμένης πάθησης εντούτοις επισημαίνεται αορίστως η ύπαρξη κάποιας πάθησης. Περαιτέρω τόσο ο ίδιος όσο και ο θεράπων ιατρός του γνώριζε την πάθηση της μέσης του τόσο κατά το χρόνο χορήγησης του πιστοποιητικού ικανότητος, όσο και κατά την εξέταση του μετά τον επαναπατρισμό του στις 3.1.2022, όπου άνευ ετέρου γνωματεύει πάθηση της σπονδυλικής στήλη αι χορηγεί προς τούτο παυσίπονα για χρονική διάρκεια 10 ημερών, χωρίς προφανώς να έχει βελτιωθεί η κατάσταση της υγείας του ενάγοντος, οπότε και του συνεστήθη από τον ίδιο ιατρό η διενέργεια μαγνητικής τομογραφίας, την οποία σημειωτέον δεν έκρινε αναγκαία να διενεργηθεί άμεσα κατά την εξέταση του την 3.1.2022 αναμένοντας πρώτα τη φαρμακευτική αντιμετώπιση της πάθησης. Ακόμη αποδείχθηκε ότι οι συνθήκες εργασίας του ενάγοντος στο πλοίο ήταν κανονικές λαμβανομένου υπόψη αφενός του σύντομου χρόνου εργασίας του, αφετέρου του αντικειμένου της παρεχόμενης από αυτόν εργασίας που συνίστατο στην παρατήρηση και αποκατάσταση τυχόν βλαβών των καλωδιώσεων ηλεκτρικού ρεύματος στα μεταφερόμενα εμπορευματοκιβώτια με συνέπεια να μην δικαιολογείται η επιδείνωση της υγείας του. Κατ΄ακολουθία των ανωτέρω, χωρίς την ύπαρξη βίαιου συμβάντος, κατά τα προεκτεθέντα, η ασθένεια του ενάγοντος ως αυτή προπεριγράφηκε δε συνιστά εργατικό ατύχημα κατά το ν.551/1915 και συνακόλουθα η εκκαλουμένη απόφαση, η οποία απέρριψε ως αβάσιμα κατ’ ουσίαν τα αγωγικά κονδύλια για αποζημίωση λόγω διαρκούς και πλήρους ανικανότητας προς εργασίας και για τα έξοδα νοσηλείας, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και δεν έσφαλε ενώ τα όσα αντίθετα ισχυρίζεται ο ενάγων με τον πρώτο λόγο της έφεσής του πρέπει να απορριφθούν ως κατ’ ουσίαν αβάσιμα και να απορριφθεί ως αβάσιμος ο ίδιος λόγος έφεσης. Ομοίως απορριπτέος ως αβάσιμος είναι και ο δεύτερος λόγος της έφεσης ο οποίος συνίσταται στην απόρριψη του αιτήματος του ενάγοντος που υποβλήθηκε πρωτοδίκως για τη διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης από την εκκαλούμενη, το οποίο επανυποβάλλει στο παρόν Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, ως αλυσιτελώς προβαλλόμενο δεδομένου ότι όπως κρίθηκε και από το παρόν Δικαστήριο δεν στοιχειοθετείται ναυτεργατικό ατύχημα υπό τις προϋποθέσεις του ν. 551/1915. Ακολούθως με τον τρίτο λόγο της έφεσης ο ενάγων διατείνεται ότι η εκκαλουμένη απόφαση κατά κακή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου απέρριψε το με αριθμό 5 κονδύλιο της αγωγής που αφορούσε την καταβολή μισθών ασθενείας καθώς έκρινε ότι κατά το βάσιμο προς τούτο ισχυρισμό των εναγομένων η σχετική αξίωση έχει ασκηθεί μετά την πάροδο της προβλεπόμενης από την παράγραφο 7 του άρθρου 3 του ΝΔ 2652/1953 «περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως του Ν. 1752/1951», που διατηρήθηκε σε ισχύ με το εδάφιο 2 του άρθρου 295 του ΚΙΝΔ, αποσβεστικής προθεσμίας τεσσάρων μηνών από την απόλυση του ενάγοντος, ενώ εάν είχε ερμηνεύσει ορθά το νόμο θα έκρινε ότι η το εν λόγω κονδύλιο η σχετική αξίωσή του δε μπορεί να θεμελιωθεί στις διατάξεις, περί εργατικού ατυχήματος του Ν.551/1915 . Πλην όμως και ο λόγος αυτός της έφεσης, σύμφωνα με τα όσα αναφέρθηκαν στην άνω μείζονα σκέψη πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος δεδομένου ότι ο ενάγων για να δικαιούται μισθούς ασθενείας σύμφωνα με το άρθρο 66 ΚΙΝΔ θα πρέπει η απόλυση του να οφείλεται σε ασθένεια του ναυτικού. Στη προκειμένη περίπτωση, όπως έγινε δεκτό ανωτέρω, η ασθένεια του ενάγοντος δεν εκδηλώθηκε κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στο πλοίου, ούτε και απολύθηκε λόγω ασθενείας. Κατά συνέπεια η εκκαλουμένη απόφαση η οποία έκρινε τα ίδια ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε τις προαναφερόμενες νομικές διατάξεις και πρέπει ο τρίτος λόγος της έφεσης να απορριφθεί ως αβάσιμος. Στη συνέχεια από τις ίδιες ως άνω αποδείξεις δεν αποδείχθηκε η υπερωριακή απασχόληση του ενάγοντος κατά τη διάρκεια του ενός μηνός απασχόλησής του σε αυτό, δεδομένου ότι όπως αναφέρει στην ένορκη βεβαίωση του ο Α΄Μηχανικός που συνυπηρέτησε το ίδιο χρονικό διάστημα με τον ενάγοντα στο πλοίο, τα ανατεθέντα σε αυτόν καθήκοντα που συνίσταντο κατά κύριο λόγο στη μέριμνα και τον έλεγχο της παροχής ηλεκτρικού ρεύματος στα ψυγεία – εμπορευματοκιβώτια που είχε το πλοίο για τη μεταφορά ευπαθών υλικών, ο οποίος μάλιστα διέθετε και βοηθό για την εκτέλεση μέρους της εργασίας του και ιδίως κατά την επιθεώρηση των εμπορευματοκιβωτίων προκειμένου να απλώνει το καλώδιο από το εμπορευματοκιβώτιο έως την πρίζα. Κατά συνέπεια η εκκαλούμενη που δέχθηκε τα ίδια και απέρριψε ως αβάσιμο κατ΄ουσίαν δεν έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, τα όσα δε αντίθετα ισχυρίζεται ο ενάγων με τον τέταρτο λόγο της έφεσής του πρέπει να απορριφθούν ως κατ’ ουσίαν αβάσιμα και ακολούθως να απορριφθεί ο ίδιος λόγος έφεσης ως αβάσιμος.
Επομένως μη υπάρχοντος άλλου λόγου έφεσης προς έρευνα πρέπει να απορριφθεί η έφεση ως κατ΄ουσίαν αβάσιμη και να επιβληθεί σε βάρος του εκκαλούντος η δικαστική δαπάνη του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας λόγω της ήττας του (αρ.176, 183 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των την έφεση που στρέφεται κατά της με αριθμό 2888/2024 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει αυτή κατ’ ουσίαν.
Καταδικάζει τον εκκαλούντα στη δικαστική δαπάνη των εφεσίβλητων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, την οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριο του συνεδρίαση, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους στις 23 Οκτωβρίου 2025.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ