ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός 653/2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον Βασίλειο Τζελέπη Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Ε.Δ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την ………………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
Α) ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: Εταιρείας με την επωνυμία «…………….», που εδρεύει στην ………. (ΑΦΜ ………..), οδός ……….. και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Θεοδώρου Σιούφα [ΑΦΟΙ ΣΙΟΥΦΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΑ] (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: …………., ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου Βασιλείου Σαξώνη.
Β) ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ………….., ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου Βασιλείου Σαξώνη.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Εταιρείας με την επωνυμία «……………», που εδρεύει στην ………. (ΑΦΜ ……….), οδός ………….. και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Θεοδώρου Σιούφα [ΑΦΟΙ ΣΙΟΥΦΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΑ] (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ).
Γ) ΑΣΚΟΥΣΑΣ ΠΡΟΣΘΕΤΟ ΛΟΓΟ ΕΦΕΣΗΣ: Εταιρείας με την επωνυμία «…………..», που εδρεύει στην ………. (ΑΦΜ ………..), οδός ………. και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Θεοδώρου Σιούφα [ΑΦΟΙ ΣΙΟΥΦΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΑ] (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ).
ΚΑΘ’ ΟΥ Ο ΠΡΟΣΘΕΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΕΦΕΣΗΣ: ………….., ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου Βασιλείου Σαξώνη.
Δ) ΑΝΤΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: Εταιρείας με την επωνυμία «…………….», που εδρεύει στην ……….. (ΑΦΜ ………..), οδός …………. και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Θεοδώρου Σιούφα [ΑΦΟΙ ΣΙΟΥΦΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΑ] (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ).
ΑΝΤΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ………………, ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου Βασιλείου Σαξώνη.
Ο ενάγων και ήδη εφεσίβλητος – εκκαλών – καθ΄ου ο πρόσθετος λόγος έφεσης – αντεφεσίβλητος κατέθεσε στη γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 14.6.2018 (αριθ. κατ. …………../15.62018) αγωγή του επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλουμένη με αριθμό 3659/2023 απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου που έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου: α) η εναγομένη με: i) την από 12.1.2.2023 με ΓΑΚ/ ΕΑΚ ………/2023 Πρωτ και ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2023 Εφετ έφεσή της, ii) τον από 5.3.2025 ΓΑΚΕΑΚ/……../2025 πρόσθετο λόγο έφεσης κα iii) την από 24.6.2025 ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2025 ΑΝΤ΄αντέφεση και β) ο ενάγων με την από 6.2.2024 με ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2024 Πρωτ και ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2024 έφεση του, των οποίων η δικάσιμος ορίσθηκε αρχικώς για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, πλην της εφέσεως του εκκαλούντος – ενάγοντος, η οποία ορίσθηκε αρχικώς για τη δικάσιμο της 21.11.2024 και μετ’ αναβολή για τη παρούσα δικάσιμο.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εκκαλούντος – ενάγοντος – εφεσίβλητου – καθ΄ου ο πρόσθετος λόγος έφεσης – αντεφεσιβλήτου αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε και ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα σ’ αυτές αναφέρονται, ο δε πληρεξούσιος δικηγόρος της εκκαλούσας – εναγομένης – ασκούσας πρόσθετο λόγο έφεσης – αντεκκαλούσας παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Φέρονται προς συζήτηση: i) η από 12.1.2.2023 με ΓΑΚ/ ΕΑΚ ………/2023 Πρωτ και ΓΑΚ/ΕΑΚ …../2023 Εφετ έφεση, ii) ο από 5.3.2025 ΓΑΚΕΑΚ/………/2025 πρόσθετος λόγος έφεσης ο οποίος παρά την αυτοτέλεια του, τελεί σε εξάρτηση με την έφεση και φέρει σε σχέση με αυτή παρακολουθηματικό χαρακτήρα, οπότε και δικάζονται υποχρεωτικά μαζί με την έφεση (βλ. Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, Ερμηνεία ΚΠολΔ, τομ. I, άρθρο 520, αρ. 36, σελ. 930, ΕφΑθ 504/2020 ΝΟΜΟΣ), iii) η από 24.6.2025 ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2025 αντέφεση και iv) από 6.2.2024 με ΓΑΚ/ΕΑΚ …………/2024 Πρωτ και ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2024 έφεση. Πρέπει, επομένως να συνεκδικαστούν άπαντα τα ανωτέρω δικόγραφα, εφόσον αφορούν στους ίδιους διαδίκους, υπάγονται στην ίδια διαδικασία, στρέφονται κατά της ίδιας απόφασης, και κατά την κρίση αυτού του Δικαστηρίου διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της όλης δίκης (άρθρα 520 παρ. 2, 524 παρ. 1 και 246 του ΚΠολΔ).
Η κρινομένη με αριθμό κατάθεσης από 12.1.2.2023 με ΓΑΚ/ ΕΑΚ …………./2023 Πρωτ και ΓΑΚ/ΕΑΚ …………./2023 Εφετ έφεση της εναγομένης κατά της με αριθμό 3659/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 614 αρ.3 και 621 επ. του ΚΠολΔ (άρθρο 82 του ΚΙΝΔ), αντιμωλία των διαδίκων, επί της με αριθμό ΓΑΚ/ΕΑΚ ……………./15.6.29018 αγωγής του εν μέρει νικήσαντος ενάγοντος και ήδη εφεσιβλήτου έχει ασκηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις με κατάθεση αυτής στη Γραμματεία του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και εμπροθέσμως, εντός της καταχρηστικής προθεσμίας των δύο ετών από τη δημοσίευση της εκκαλούμενης δεομένου ότι δεν προέκυψε επίδοση αυτής αλλ’ ούτε και οι διάδικοι της παρούσας δίκης ισχυρίζονται τούτο (άρθρα 19, 495 παρ. 1 και 4, 511, 513 παρ. 1 περ. β, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 2 και 591 παρ. 1 του ΚΠολΔ). Πρέπει επομένως η κρινόμενη έφεση και να γίνει δεκτή κατά το τυπικό της μέρος και να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν κατά την ίδια παραπάνω ειδική διαδικασία (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), με την επισήμανση ότι ως προς τις διαφορές αυτές υπάρχει απαλλαγή από το παράβολο εφέσεως του άρθρου 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά το ν. 4055/2012. Ομοίως παραδεκτά ασκήθηκε και το από 5.3.2025 με αριθμό ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2.5.2025 δικόγραφο πρόσθετου λόγου έφεσης, αντίγραφο του οποίου επιδόθηκε στον εφεσίβλητο-καθ’ ού ο πρόσθετος λόγος έφεσης την 6.5.2025, όπως προκύπτει από την με αριθμό ………../6.5.2025 έκθεση επίδοσης που συνέταξε ο Δικαστικός Επιμελητής στην περιφέρεια του Εφετείου Πειραιά …………… Περαιτέρω η προαναφερθείσα αντέφεση, έχει ασκηθεί νομότυπα κι εμπρόθεσμα (άρθρο 523 ΚΠοΔ), καθώς κατατέθηκε στη γραμματεία του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου και επιδόθηκε στον εκκαλούντα – αντεφεσίβλητο 30 ημέρες πριν τη συζήτηση της έφεσης (βλ. τη με αριθ. ………./11.7.2025 έκθεση επίδοσης που συνέταξε ο Δικαστικός Επιμελητής στην περιφέρεια του Εφετείου Πειραιά …………..), εφόσον ασκήθηκε πριν παρέλθει η προβλεπόμενη από το νόμο διετής προθεσμία για την άσκηση της εφέσεως (άρθρα 495 επ., 511, 513, παρ.1 εδ. β, 516, 517, 518 παρ. 2 και 520ΚΠολΔ), καθόσον δεν γίνεται επίκληση, ούτε από στοιχεία του φακέλου προκύπτει επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης στην αντεκαλούσα, ενώ δεν παρήλθε διετία από τη δημοσίευση αυτής στις 10.11.2023 μέχρι την κατάθεσή της στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου στις 9.7.2025, ισχύει δε ως αυτοτελής έφεση (άρθρο 523 παρ. 3 του ΚΠολΔ). Συνεπώς η εφεσίβλητη – αντεκκαλούσα μπορεί να προσβάλλει με αυτή οποιοδήποτε κεφάλαιο της εκκαλουμένης αποφάσεως και όχι μόνο τα κεφάλαια που έχουν προσβληθεί με την έφεση ή τα αναγκαστικώς συνεχόμενα κεφάλαια με αυτά και στην προκειμένη περίπτωση παραδεκτώς προσβάλλει το κεφάλαιο της εκκαλουμένης που αφορά την απόρριψη του αγωγικού κονδυλίου για την καταβολή του ειδικού επιδόματος συντήρησης ξενοδοχειακού και υδραυλικού εξοπλισμού δεδομένου ότι και η από 6.2.2024 έφεση του εκκαλούντος – ενάγοντος προσβάλλει το κεφαλαίο της εκκαλουμένης που αναφέρεται στο ίδιο αγωγικό κονδύλιο, το οποίο έκανε δεκτό εν μέρει ως κατ’ ουσίαν βάσιμο, το οποίο κατά τον μοναδικό λόγο της αντέφεσης της αντεκκαλούσας δεν εδικαιούτο στο σύνολό του και έπρεπε να απορριφθεί, ακολούθως δε να μην συνυπολογιστεί στην αιτούμενη αποζημίωση του ν.551/1915. Τέλος, η κρινομένη με αριθμό κατάθεσης από 6.2.2024 με ΓΑΚ/ΕΑΚ …../2024 Πρωτ και ΓΑΚ/ΕΑΚ ……………/2024 έφεση του εν μέρει ηττηθέντος ενάγοντος κατά της ίδιας ως άνω εκκαλουμένης απόφασης επί της προαναφερόμενης αγωγής ιδίου έχει ασκηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις με κατάθεση αυτής στη Γραμματεία του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και εμπροθέσμως, εντός της καταχρηστικής προθεσμίας των δύο ετών από τη δημοσίευση της εκκαλούμενης δεδομένου ότι δεν προέκυψε επίδοση αυτής αλλ’ ούτε και οι διάδικοι της παρούσας δίκης ισχυρίζονται τούτο (άρθρα 19, 495 παρ. 1 και 4, 511, 513 παρ. 1 περ. β, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 2 και 591 παρ. 1 του ΚΠολΔ). Πρέπει επομένως η κρινόμενη έφεση και να γίνει δεκτή κατά το τυπικό της μέρος και να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν κατά την ίδια παραπάνω ειδική διαδικασία (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), με την επισήμανση ότι ως προς τις διαφορές αυτές υπάρχει απαλλαγή από το παράβολο εφέσεως του άρθρου 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά το ν. 4055/2012.
Στην προκειμένη περίπτωση με την υπό κρίση αγωγή του ο ενάγων εκθέτει ότι δυνάμει του από 11.01.2016 προσυμφώνου ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, ναυτολογήθηκε αυθημερόν στο με Ελληνική σημαία και αριθμό νηολογίου Πειραιά …….. επιβατηγό οχηματαγωγό πλοίο «ΝΡ», ΚΟΧ : 14.640,10, πλοιοκτησίας της εναγομένης, με την ειδικότητα του Β1 Μηχανικού, σύμφωνα με τους όρους και τις συμφωνίες της ελληνικής ΣΣΝΕ για τα πληρώματα των επιβατηγών ακτοπλοϊκών πλοίων. Ότι, την 14.9.2016, κατά την εκτέλεση της εργασίας του, υπό τις αναφερόμενες σ’ αυτήν συνθήκες, υπέστη εργατικό ατύχημα. Ότι, μετά από σειρά ιατρικών εξετάσεων, απολύθηκε την 27.9.2016, λόγω ασθένειας – αλλά στην πραγματικότητα λόγω του ανωτέρω ατυχήματος του – και υπεβλήθη σε χειρουργική επέμβαση. Ότι, συνεπεία του ανωτέρω συμβάντος, απείχε από την εργασία του για διάστημα 5,9 μηνών, (27.9.2016 – 23.3.2017), οπότε και συμφώνησε με την εναγόμενη την εκ νέου ναυτολόγησή του, κριθείς ικανός για εργασία από την ΑΝΥΕ. Ότι, την επομένη, ναυτολογήθηκε στο ίδιο πλοίο, ως Μηχανικός Γ’ αρχικά και από 12.4.2017 ως Μηχανικός Β’, με αποδοχές καθοριζόμενες από τις εκάστοτε ισχύουσες ΣΣΝΕ, μέχρι την 20.11.2017, οπότε απολύθηκε τύποις λόγω αδείας, εν τοις πράγμασι όμως λόγω επιδείνωσης της υγείας του, απότοκης του αρχικού ατυχήματος, η οποία του προκάλεσε την πλήρη διαρκή ανικανότητά του προς άσκηση του ναυτικού – και άλλου ισοδυνάμου – επαγγέλματος. Εκτός αυτών, ο ενάγων υποστήριξε, κατά πρώτον, ότι εργάστηκε υπερωριακά επί 12 ώρες (καθημερινές, Σάββατα, Κυριακές, αργίες), κατόπιν εντολής του πλοιάρχου τα αναφερόμενα στην αγωγή χρονικά διαστήματα, με αποτέλεσμα να αξιώνει τη διαφορά από ευρώ 19.556,98. Κατά δεύτερον, προβάλλει ότι δεν έλαβε το επίδομα Β’ Μηχανικού και ειδικού επιδόματος για τη συντήρηση του ξενοδοχειακού και υδραυλικού εξοπλισμού κατά τα διαστήματα που διεξάγονταν επισκευές στο πλοίο από ευρώ 423,64 ευρώ. Κατά τρίτον, ζητεί την διαφορά επιδόματος εορτών Πάσχα 2016 (557,31 ευρώ), την διαφορά επιδόματος εορτών Χριστουγέννων 2016 (186,50 ευρώ), την διαφορά επιδόματος εορτών Πάσχα 2017 [(113,20 + 139,59=) 252,79 ευρώ], την διαφορά επιδόματος εορτών Χριστουγέννων 2017 (3.233,46 ευρώ) και συνολικά το ποσό των 4.230,06 ευρώ. Κατά τέταρτον, ζητεί, για το χρονικό διάστημα που νοσηλεύθηκε, εντός και εκτός νοσοκομείου (5,9 μήνες), όντας εντελώς ανίκανος για κάθε εργασία, τους μισθούς ασθένειας 4 μηνών (66 του ΚΙΝΔ σε συνάρτηση με τη ΣΣΝΕ που ίσχυε και την ειδικότητά του) ήτοι 9.062,84 ευρώ, έναντι του οποίου αναφέρει ότι έλαβε 7.004,49 ευρώ, ζητώντας, ως εκ τούτου, τη διαφορά 2.058,35 ευρώ. Κατά πέμπτον, ως αποζημίωση, λόγω της ανικανότητάς του για εργασία η οποία προήλθε ένεκα του ένδικου ατυχήματος, το ποσό των 108.821,32 ευρώ, με βάση τους εμπεριεχόμενους στην αγωγή υπολογισμούς. Τέλος, κατά έκτον, ζήτησε, ως νοσήλεια, το συνολικό ποσό των 264,82 ευρώ (7 Ν. 551/1915 και 2, 3 και 4 του Ν. 366/1968). Ενόψει αυτών, ζήτησε, με απόφαση προσωρινώς εκτελεστή, να υποχρεωθεί η εναγομένη, για τις ανωτέρω αιτίες άλλως λόγω αδικαιολογήτου πλουτισμού, να του καταβάλει το συνολικό ποσό των 135.355,17 ευρώ, με βάση την σύμβαση και, επικουρικά, με βάση τις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού διατάξεις, για την περίπτωση που ήθελε κριθεί άκυρη η σύμβαση, νομιμοτόκως, από την ημέρα που κάθε μερικότερο κονδύλι κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό και συγκεκριμένα από το τέλος κάθε μήνα για τον οποίο υπάρχει η αντίστοιχη οφειλή ή από την ημερομηνία στην οποία αναφέρεται συνολικά η οφειλή ή από το τέλος κάθε μήνα ή κάθε έτους για τον οποίο υπάρχει η αντίστοιχη οφειλή, όπως ορίζει ο νόμος σχετικά με τη δήλη ημέρα καταβολής, διαφορετικά από την ημέρα της κάθε φορά απόλυσής του, δηλαδή από 27.9.2016 και 20.11.2017, άλλως από την επομένη ημέρα επίδοσης της αγωγής του μέχρι την εξόφληση καθώς και να καταδικασθεί στη δικαστική του δαπάνη.
Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την υπ’ αριθμ. 3668/2020 απόφασή του, αφού έκρινε ότι η αγωγή είχε αρμοδίως εισαχθεί προς συζήτηση σε αυτό, (λόγω του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς), κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών και ειδικότερα, των εργατικών διαφορών, την οποία έκρινε ως επαρκώς ορισμένη και κατ’ αρχάς νόμω βάσιμη, πλην της επικουρικής βάσης του αδικαιολογήτου πλουτισμού, κρίνοντας, περαιτέρω ότι πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα και διέταξε τη διεξαγωγή ιατρικής πραγματογνωμοσύνης. Ακολούθως με την εκκαλουμένη οριστική με αριθμό 3259/2023 απόφαση του το ίδιο Δικαστήριο, αφού δίκασε την αγωγή αντιμωλία των διαδίκων, δέχθηκε αυτή εν μέρει ως βάσιμη κατ’ ουσίαν, υποχρέωσε την εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα αφενός το ποσό των 72.411,46 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, αφετέρου το ποσό των ποσό των 592,32 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επομένη ημέρα την οποία κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό ένα έκαστο από τα επιμέρους ποσά μέχρι την πλήρη και ολοσχερή του εξόφληση και καταδίκασε την τελευταία στη δικαστική δαπάνη του ενάγοντος την οποία όρισε στο ποσό των 2.320 ευρώ. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται τόσο ο ενάγων όσο και οι εναγόμενη με τους λόγους των εφέσεών τους αλλά και του προσθέτου λόγου αυτής και της αντέφεσης, που συνιστούν παράπονα για κακή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, καθώς και για κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν την εξαφάνιση της εκκαλουμένης έτσι ώστε να ξαναδικαστεί η αγωγή και να γίνει το μεν δεκτή, το δε να απορριφθεί στο σύνολο της αντιστοίχως.
Με τη διάταξη του άρθρου 529 παρ. 1 εδ. α`ΚΠολΔ σύμφωνα με την οποία, “Στην κατ`έφεση δίκη επιτρέπεται να γίνει επίκληση και προσαγωγή νέων αποδεικτικών μέσων” εισάγεται ο δικονομικός κανόνας, κατ` αρχήν, του επιτρεπτού της προσκομιδής νέων αποδεικτικών μέσων στο εφετείο. Ως νέα αποδεικτικά μέσα, κατά την άνω διάταξη, θεωρούνται, είτε αυτά που δεν υποβλήθηκαν καθόλου πρωτοδίκως, είτε εκείνα που υποβλήθηκαν μεν πρωτοδίκως, αλλά απαραδέκτως, όπως λχ εκπρόθεσμα ή χωρίς επίκληση ή χωρίς νόμιμη σήμανση κλπ, είναι δε αδιάφορο αν το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, αποφάνθηκε ρητά για το απαράδεκτο των εν λόγω αποδεικτικών μέσων ή αντιπαρήλθε σιωπηρά το τελευταίο και έλαβε αυτά υπόψη του (ΑΠ 1718/2022, ΑΠ 988/2021, ΑΠ 308/2020, ΑΠ 825/2014). Τα αποδεικτικά αυτά μέσα είναι παραδεκτά στην κατ`έφεση δίκη, αν η νόμιμη επίκληση και προσκομιδή τους, γίνει με τις ενώπιον του εφετείου υποβληθείσες προτάσεις των διαδίκων (ΑΠ 1183/2020, ΑΠ 374/2019, ΑΠ 284/2018, ΑΠ 315/2015). Ειδικότερα, η επίκληση από το διάδικο των ενόρκων βεβαιώσεων, αν προσκομίζονται πρώτη φορά στο Εφετείο, πρέπει να γίνεται με τις προτάσεις της δευτεροβάθμιας δίκης (ΑΠ 1831/2023, ΑΠ 383/2023, ΑΠ 1538/2022) και να είναι ειδική, ούτως ώστε να προκύπτει από αυτή, ο αριθμός, ο εξετασθείς μάρτυρας και ο εξετάσας και να καθορίζεται ότι έλαβε χώρα νόμιμη κλήτευση του αντιδίκου (ΑΠ 1831/2023, ΑΠ 383/2023, ΑΠ 1538/2022). Τα νέα αποδεικτικά μέσα προσκομίζονται μέχρι την κατ`έφεση συζήτηση (ΑΠ 1186/2023), ενώ ειδικότερα από τις διατάξεις των άρθρων 421-424 ΚΠολΔ, όπως τροποποιήθηκαν με το ν. 4335/2015 και ακολούθως με το Ν.4871/2021, ο οποίος εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς υποθέσεις, σε συνδυασμό με το άρθρο 529 παρ.1α ΚΠολΔ, προκύπτει ότι προϋπόθεση, για την παραδεκτή επίκληση ενόρκων βεβαιώσεων, ως νέων αποδεικτικών μέσων, στην κατ`έφεση δίκη, είναι να έχουν δοθεί αυτές νόμιμα μετά τη συζήτηση στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο και πριν τη συζήτηση της έφεσης (ΑΠ 1538/2022), σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις των άνω άρθρων 421-424 ΚΠολΔ, και να προσκομίζονται μέχρι την κατ`έφεση δίκη με τις ενώπιον του εφετείου προτάσεις. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 559 αριθ. 11 περ. γ` ΚΠολΔ, αναίρεση επιτρέπεται και όταν το δικαστήριο της ουσίας παρά το νόμο δεν έλαβε υπόψη αποδεικτικά μέσα που οι διάδικοι επικαλέστηκαν και προσκόμισαν. Μεταξύ των αποδεικτικών μέσων περιλαμβάνονται και οι ένορκες βεβαιώσεις, τις οποίες το Εφετείο, οφείλει να λάβει υπόψη του και όταν λήφθηκαν μετά τη συζήτηση στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, κατ`άρθρο 529 παρ.1α ΚΠολΔ, εφόσον συντρέχουν σωρευτικά οι, για το παραδεκτό τούτων, απαιτούμενες, εκτός των άλλων, δύο προϋποθέσεις, δηλαδή να έχουν ληφθεί πριν από τη συζήτηση της υπόθεσης σ` αυτό και να έχει κλητευθεί νόμιμα ο αντίδικος του επισπεύδοντος τη λήψη τους δύο τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες πριν από αυτήν (ΑΠ 1023/2023, ΑΠ 87/2022, ΑΠ 2116/2014, ΑΠ 509/2011, ΑΠ 771/2010). Από την επανεκτίμηση όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων που νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, μερικά από τα οποία μνημονεύονται στη συνέχεια και λαμβάνονται υπόψη στο σύνολό τους, χωρίς να παραλείπεται κανένα, κατά την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς έστω και αν δεν γίνεται μνεία σε καθένα από αυτά χωριστά (ΑΠ 139/2009 ΤΝΠ Νομος), καθώς επίσης και α) την από 05.12.2022 έκθεση ιατρικής πραγματογνωμοσύνης του ορθοπεδικού χειρουργού ……………. (έκθεση κατάθεσης της Γραμματείας του Δικαστηρίου αυτού ……./06.12.2022) η οποία συντάχθηκε σε συμμόρφωση της υπ’ αριθμ. 3668/2020 απόφασης του Δικαστηρίου αυτού και β) την από 25.01.2023 ιατρική γνωμάτευση τεχνικού συμβούλου νευροχειρουργού ………….. για λογαριασμό της εναγόμενης (βλ. την υπ’ αριθμ. ……./29.9.2022 πράξη κατάθεσης ως προς τον διορισμό του ως τεχνικού συμβούλου κατ’ άρθρο 392 § 1 ΚΠολΔ), γ) την ένορκη κατάθεσης του μάρτυρα απόδειξης της αγωγής που εξετάστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και περιέχεται στα με ταυτάριθμα με τη με αριθμό 3668/2020 μη οριστική απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, δ) την με αριθμό …../2.10.2018 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα ανταπόδειξης ……….. ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πειραιώς ……….. που λήφθηκε μετά την νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση του αντιδίκου της (βλ. την …./26.9.2018 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή Πειραιώς ……….., ε) την με αριθμό ……../10.5.2023 ένορκη βεβαίωση του …………. που λήφθηκε ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιά [πριν τη λήψη της οποίας ο πληρεξούσιος δικηγόρος του ενάγοντος δήλωσε ότι θα εξετάσει τον συγκεκριμένο μάρτυρα με προφορική δήλωσή του που καταχωρίστηκε στα ταυτάριθμα με την 3668/2020 μη οριστική απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, μολονότι κατά δεν είχε ληφθεί υπόψη από την εκκαλουμένη με την αιτιολογία ότι επρόκειτο για κατάθεση που έχει ληφθεί μετά την αποδεικτική διαδικασία που διεξήχθη στο ανωτέρω Δικαστήριο και πριν την έκδοση της 3668/20220 μη οριστικής απόφασης και δεν είχε ληφθεί προς αντίκρουση των όσων αναφέρθηκαν τότε αλλά προς απόδειξη της ιστορικής βάσης της αγωγής] δεδομένου ότι η εν λόγω ένορκη βεβαίωση, σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην άνω μείζονα σκέψη, παραδεκτά προσκομίζεται στο πλαίσιο της διάταξης του άρθρου 529 ως νέο αποδεικτικό μέσο στην παρούσα έκκλητη δίκη καθώς έχει δοθεί νόμιμα μετά τη συζήτηση στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο και πριν τη συζήτηση της έφεσης (ΑΠ 1538/2022), σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις των άνω άρθρων 421-424 ΚΠολΔ, και να προσκομίζεται μέχρι την κατ`έφεση δίκη με τις ενώπιον του εφετείου προτάσεις (ΑΠ 3/2025), απορριπτομένου του έκτου λόγου της έφεσης του ενάγοντος ως αλυσιτελώς προβαλλόμενου, αφού αποτελεί παραδεκτά προσαγόμενο αποδεικτικό μέσο για την παρούσα δίκη καθώς επίσης και από τις ομολογίες των διαδίκων που εκτίθενται κατωτέρω, αποδεικνύονται κατά την κρίση του Δικαστηρίου τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Με προσύμφωνο ναυτικής εργασίας διάρκειας αορίστου χρόνου που καταρτίστηκε στον Πειραιά την 11.01.2016 με εκπρόσωπο της εναγόμενης, πλοιοκτήτριας εταιρίας του με Ελληνική σημαία και αριθμό νηολογίου Πειραιά …….. επιβατηγού οχηματαγωγού πλοίου «ΝΡ», κοχ 14.640,10, ο ενάγων ναυτολογήθηκε αυθημερόν με την ειδικότητα του Β’ Μηχανικού. Το εν λόγω πλοίο εκτελούσε το δρομολόγιο από τον Πειραιά προς τους λιμένες Πάρο, Νάξο, Πάτμο, Άγιο Κήρυκο, Βαθύ, Χίο, Μυτιλήνη, Μύρινα και Καβάλα, με επιστροφή στον Πειραιά από τα ίδια λιμάνια αντίστροφα. Από 12.9.2016, εκτελούσε το δρομολόγιο από τον Πειραιά προς τη Σύρο, τη Μύκονο, τον Άγιο Κήρυκο, το Βαθύ, τη Χίο, τη Μυτιλήνη, τη Λήμνο και την Καβάλα, με επιστροφή στον Πειραιά από τα ίδια λιμάνια αντίστροφα. Περί ώρα 07:00-07:30 της 14.9.2016, ο ενάγων, κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας του στο μηχανοστάσιο, προσπαθούσε να αποκαταστήσει διαρροή που παρουσιάστηκε σε κύλινδρο ηλεκτρομηχανής. Ειδικότερα η διαρροή παρουσιάστηκε στην πρώτη βαλβίδα εξαγωγής όπου για την αποκατάσταση της βλάβης απαιτείτο η εξάγωγη αυτής προκειμένου να προβεί στις δέουσες εργασίες. Η εργασία αυτή απαιτούσε να θέσει το σώμα του σε χαμηλό ύψος και για το λόγο αυτό γονάτισε προκειμένου να αποσυνδέσει το εξάρτημα αυτό από την αρχική του θέση χρησιμοποιώντας μάλιστα ένα ειδικό εργαλείο, τον εξολκέα, βάρους 3 κιλών, το οποίο ήταν αναγκαίο καθώς το ανωτέρω εξάρτημα λόγω της υψηλής θερμοκρασίας των λαδιών και των καυσαερίων είχε σφηνωθεί στην αρχική του θέση. Στη συνέχεια με τη βοήθεια συνάδερφου του μηχανικού μετέφερε την προβληματική βαλβίδα, την οποία ο ίδιος προηγουμένως είχε εξαγάγει, στο συνεργείο απ’ όπου ανέλαβε μια καινούρια με σκοπό να την μεταφέρει στο μηχανοστάσιο και να την τοποθετήσει στην αρχική της θέση. Κατά τη χρονική στιγμή της επανατοπθέτησης του ανταλλακτικού στον κύλινδρο της ηλεκτρομηχανής ο ενάγων απευθυνόμενος προς τον συνάδερφό του μηχανικό άρχισε να παραπονείται ότι αισθανόταν πόνο στη μέση, πλην όμως παρέμεινε στο τόπο της εργασίας του μέχρις αποπερατώσεως αυτής. Η κατάσταση της υγείας του όμως επιδεινώθηκε καθώς ένιωθε έντονες ενοχλήσεις στη μέση με συνέπεια την επόμενη (νυχτερινή) βάρδια του να αντικατασταθεί από άλλο συνάδελφό του και, προς ανακούφισή του από τους πόνους, ο ύπαρχος του πλοίου του χορήγησε αναλγητικές ενέσεις. Ακολούθως τα συμπτώματα δεν υποχωρούσαν και όταν το πλοίο έπιασε στο λιμάνι του Βαθέως στη Σάμο, τη 16.9.2016, κατ’ εντολή του πλοιάρχου, ο ενάγων αποβιβάστηκε και διακομίστηκε στο Γενικό Νοσοκομείο της πόλης του Βαθέως «Άγιος Παντελεήμων». Εκεί υποβλήθηκε σε εξετάσεις, από τον χειρουργό — ορθοπεδικό ……………, συνταχθείσης σχετικά της από γνωμάτευσής του, όπου αναφέρεται ότι «.. Ο ασθενής ………. εξετάστηκε σήμερα ευρέθη πασχ. … οσφυαλγία, ισχιαλγία ΔΕ με νευρολογική σημειολογία (αδυναμία μακρού εκτείνοντος τον μεγ. δάκτυλο ΔΕ υπαισθησία 05 ΔΕ)… έχει ανάγκη να παραμείνει κλινήρης για 4ήμερο να υποβληθεί σε MRI ΣΣ και να επανεκτιμηθεί…… Περαιτέρω την 20.9.2016, υποβλήθηκε σε μαγνητική τομογραφία ΟΜΣΣ στο «…………..» στη Γλυφάδα, όπου η ιατρός ακτινολόγος …………., με την από 20.9.2016 βεβαίωσή της, διέγνωσε ότι «… Στο μεσοσπονδύλιο διάστημα 03-04 ελέγχεται εικόνα bulging του δίσκου με συνυπάρχουσα παράμεση δεξιά κήλη δίσκου (extrusion) και αποσπασθέν κομμάτι δίσκου εντός του σπονδυλικού καναλιού, εικόνα η οποία στο σύνολό της προκαλεί πιεστικά φαινόμενα επί του νωτιαίου σάκου, στένωση του σπονδυλικού σωλήνα και των μεσοσπονδυλίων τρημάτων άμφω αλλά και πίεση επί της δεξιάς νευρικής ρίζας. Εικόνα bulging του δίσκου ελέγχεται και στο μεσοσπονδύλιο διάστημα 04-05 με προβολή επί του νωτιαίου σάκου και μείωση του εύρους των μεσοσπονδυλίων τρημάτων άμφω, ο σπονδυλικός σωλήνας διατηρεί εύρος στα κατώτερα φυσιολογικά όρια (10 χιλ). Πανομοιότυπη εικόνα, μικρότερο βαθμού, παρατηρείται και στο μεσοσπονδύλιο διάστημα 05-11 … Συνιστάται χειρουργική συνεκτίμηση …» Ακολούθως, την ίδια ημέρα, «… Βεβαιώνεται ότι ο ασθενής …………….. προσήλθε στο Διαγνωστικό κέντρο με αδυναμία βαδίσεως, έντονους πόνους (οσφυιοσχιαλγία δε) και νευρολογική σημειολογία (I δάκτυλο δεξιά). Πραγματοποίησε μαγνητική τομογραφία η οποία δείχνει δεξιά κήλη δίσκου στο μεσοσπονδύλιο διάστημα 03-04 με στένωση του σπονδυλικού σωλήνα και πίεση επί της δεξιάς νευρικής ρίζας, με αποσπασθέν κομμάτι δίσκου. Ως εκ τούτου θεωρείται απαραίτητη πολυήμερη άδεια από την εργασία ώστε ο ασθενής να παραμείνει κλινήρης και υπό θεραπεία μέχρι να ή πραγματοποιηθεί χειρουργική επέμβαση …». Ακολούθως την 27.9.2016, επισκέφτηκε την ασφαλιστική εταιρεία της εναγομένης «…………….», όπου ο ιατρός ……………., στο από 27.9.2016 ιατρικό σημείωμά του, αναφέρει ότι «… Ο κ. …………….. Β’ Μηχανικός στο πλοίο ΝΡ προσήλθε προσκομίζοντας γνωματεύσεις από 16/9/16 με ισχιαλγία (ΔΕ) και νευρολογική σημειολογία. Λόγω εμμονής της συμπτωματολογίας συνιστάται περαιτέρω έλεγχος και αποχή του παραπάνω ναυτικού από την εργασία του.» Κατόπιν των ανωτέρω, την 27.9.2016, ο ενάγων απολύθηκε λόγω ασθένειας. Στη συνέχεια την 05.10.2016 εισήχθη στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο «……..» και υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση. Συγκεκριμένα, ο επιμελητής της β’ νευροχειρουργικής κλινικής του παραπάνω Νοσοκομείου, θεράπων ιατρός ………………., στο ιατρικό εξιτήριο ασθενούς, αναφέρει ότι «… Ο ασθενής …………….. εξετάστηκε στις 27/09/2016 και βρέθηκε ότι πάσχει από πτώση άκρου ποδός από 15ημερου περίπου δεξιά επί εδάφους κήλης μεσοσπονδυλίου δίσκου 03-04. Προγραμματίστηκε να εισαχθεί στις 05/10/16 και υπεβλήθη σε χειρουργική αντιμετώπιση, με πεταλεκτομή 03, 04 και δισκεκτομή ελευθέρου δισκικού υλικού ενδοκαναλικά στο επίπεδο 03-04. Ομαλή μετεγχειρητική πορεία. Παραμένουσα πτώση άκρου ποδός δεξιά. Συνιστάται (1) ένας μήνας αναρρωτικής άδειας. Συνεδρίες φυσικοθεραπείας για αποκατάσταση του νευρολογικού ελλείμματος. Χρήση κηδεμόνα υποποδίας δεξιά. Κοπή ραμμάτων στις 16/10/2016.» Να αναφερθεί ότι στο εξιτήριο αυτό, ως έκβαση νοσηλείας, αναφέρεται ίαση. Εντούτοις, ο ίδιος ιατρός, με τις από 07.11.2016 και ιατρικές γνωματεύσεις – βεβαιώσεις του, χορήγησε άδεια αναρρωτική (1) ενός μήνα κάθε φορά, με επανεκτίμηση μετά το πέρας της και πραγματοποίησε τρεις κύκλους φυσικοθεραπείας των δέκα συνεδριών κάθε φορά, από τις αρχές Νοεμβρίου 2016 μέχρι τις αρχές Μαρτίου 2017. Στις δύο αυτές γνωματεύσεις – βεβαιώσεις, αναφέρεται μεν η ύπαρξη ομαλής μετεγχειριτικής πορείας, με, ωστόσο, παραμένουσα πτώση άκρου ποδός αριστερά. Ο ενάγων την 20.2.2017 επισκέφθηκε το διαγνωστικό κέντρο «………………», όπου ο ιατρός ακτινοδιαγνώστης …………….., στην από 20.02.2017 γνωμάτευσή του, αναφέρει ως συμπέρασμα : «… Οπίσθια και ελαφρώς δεξιά παρακεντρική προβολή του ινώδους δακτυλίου του 05-11 μεσοσπονδυλίου δίσκου με πιεστικό φαινόμενο επί της δεξιάς κυρίως II κατερχόμενης ρίζας. Έρχεται σε επαφή και με την αριστερή II κατερχόμενη ρίζα. Χωρίς ουσιαστική μεταβολή σε σχέση με την εξέταση της 20.9.2016. Εικόνα πεταλεκτομής του 03 σπονδύλου με ανάπτυξη ουλώδους ιστού στο χειρουργικό πεδίο που ενισχύεται μετά τη χορήγηση παραμαγνητικής ουσίας και επεκτείνεται στον επισκληρίδιο χώρο, χωρίς ωστόσο πιεστικά φαινόμενα επί των κατερχομένων ριζών. Εικόνα οιδήματος των ραχιαίων μυών αμφοτερόπλευρα παρακεντρικά από το ύψος του 03 σπονδύλου και κάτω …». Στη συνέχεια, ο ενάγων, την 23.02.2017 υποβλήθηκε σε σειρά ηλεκτρομυογραφικών εξετάσεων στην «…………..» του Φυσιάτρου ………….., κατά τις οποίες χρησιμοποιήθηκαν επιφανειακά ηλεκτρόδια καταγραφής στις ΚΤΑ, ΑΤΑ και βελονοειδές στο ΗΜΕ, κατά τις οποίες διαπιστώθηκε ότι «… ΚΑΤΩ ΑΚΡΑ … βραχύς εκτείνων τους δακτύλους : Δεν αξιολογήθηκε λόγω οιδήματος ΔΕ ποδοκνημικής – ποδός) … ΚΤΑ περονιαίου ν. (ΔΕ) δεν παράγεται (οίδημα ΔΕ ποδοκνημικής ατροφία πρ. Κνημιαίου ΔΕ)…». Κατόπιν αυτών, ο ενάγων απείχε από την εργασία του για χρονικό διάστημα 5,9 μηνών μετά την απόλυσή του και μέχρι την 23.3.2017. Στο μεταξύ, δυνάμει της από 07.3.2017 γνωμάτευσης της Ανώτατης Ναυτικής Υγειονομικής Επιτροπής ο ενάγων κρίθηκε ικανός για να εργαστεί ως ναυτικός. Σχετικά δε διέγνωσε με το από 27.01.2017 ιατρικό σημείωμα του ο χειρουργός – ορθοπεδικός ……………., ο οποίος, αφού εξέτασε τον ενάγοντα την ημέρα εκείνη, κατέληξε ότι ο ενάγων είναι ικανός προς ναυτική εργασία. Τονίζεται δε ότι στο ίδιο έγγραφο αναφέρεται και ότι ο ενάγων εξουσιοδοτεί τον ανωτέρω ιατρό να διαβιβάσει τα σχετικά με την εξέτασή του υλικά (εξετάσεις και γνωματεύσεις) στην εναγομένη. Ακολούθως ο ενάγων την 24.3.2017, κατήρτισε εκ νέου προσύμφωνο ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου στον Πειραιά για δεύτερη φορά την 24.3.2017, σε εκτέλεσή του οποίου ναυτολογήθηκε, την ίδια ημέρα, με την ειδικότητα του Γ’ Μηχανικού, σύμφωνα με τους όρους και τις συμφωνίες της ελληνικής ΣΣΝΕ για τα πληρώματα των επιβατηγών ακτοπλοϊκών πλοίων, εκτός από το χρονικό διάστημα από 14.10.2017 μέχρι 17.11.2017, για το οποίο συμφώνησε να αμείβεται σύμφωνα με τους όρους και τις συμφωνίες της ελληνικής ΣΣΝΕ για τα πληρώματα των επιβατηγών τουριστικών μεσογειακών πλοίων, επειδή εκείνο το χρονικό διάστημα το επίδικο πλοίο εκτελούσε πλόες μεταξύ Μεσσήνας και Σαλέρνο, ενώ, από την 12.4.2017, αναβαθμίστηκε στην ειδικότητα του Β’ Μηχανικού. Πρέπει να αναφερθεί ότι η εναγόμενη κατά τον χρόνο της δεύτερης ναυτολόγησης του ενάγοντος τελούσε σε πλήρη γνώση της κατάστασης της υγείας του ενάγοντος απαλλάχθηκε από χειρωνακτικές εργασίες που σχετίζονται με την ειδικότητά του, περιοριζόμενος μόνον σε υπηρεσία φυλακής στο πλαίσιο της οποίας η εργασία του αφορούσε την άσκηση ελέγχου και επίβλεψης των μηχανικών του πλοίου. Ωστόσο η επιστασία αυτή μολονότι ήταν απαλλαγμένη από χειρωνακτική εργασία, εντούτοις η εκτέλεση αυτής απαιτούσε διαρκή κίνηση στο χώρο του μηχανοστασίου και ορθοστασία , η οποία έδρασε επιβαρυντικά στην κατάσταση της υγείας της μέσης του ενάγοντος, με συνέπεια την 20.11.2017 να απολυθεί στο Πέραμα λόγω αδείας σύμφωνα με τη καταχώριση που αναφέρεται στο ναυτικό φυλλάδιό του, πλην όμως, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα προέκυψε ότι ο αληθής λόγος απόλυσης της ήταν η επιδείνωση της κατάστασης της υγείας του συνεπεία του τρόπου παροχής της εργασίας του, ο οποίος επέβαλε τη διαρκή κίνηση του στο χώρο του μηχανοστασίου και την παραμονή του σε όρθια στάση στο πλαίσιο της δεύτερης ναυτολόγησής του, απορριπτομένων ως αβάσίμων των όσων περί του αντιθέτου ισχυρίζεται η εναγόμενη με το δεύτερο λόγο της έφεσής της. Ακολούθως ο ενάγων μετά την απόλυση του υποβλήθηκε σε σειρά ιατρικών πράξεων και ενεργειών, οι οποίες χρονολογικά έχουν ως εξής: Την 01.3.2018 υπεβλήθη σε σειρά ηλεκτρομυογραφικών εξετάσεων στην «……………» του Φυσιάτρου ………., κατά τις οποίες χρησιμοποιήθηκαν επιφανειακά ηλεκτρόδια καταγραφής στις ΚΤΑ, ΑΤΑ και βελονοειδές στο ΗΜΓ, κατά τις οποίες διαπιστώθηκε ότι «… ΚΑΤΩ ΑΚΡΑ … βραχύς εκτείνων τους δακτύλους (ΔΕ) : Δεν αξιολογήθηκε λόγω οιδήματος ΔΕ ποδοκνημικής – ποδός) … ΚΤΑ περονιαίου ν. (ΔΕ) δεν παράγεται (οίδημα ΔΕ ποδοκνημικής -ατροφία πρ. κνημιαίου ΔΕ) …». Στη συνέχεια, την 26.4.2018 επισκέφθηκε το Γενικό Νοσοκομείο Μεσσηνίας – 6η Υγειονομική Περιφέρεια Πελοποννήσου, όπου μετά από εργαστηριακό έλεγχο «… MRI ΟΜΣΣ – γνωμάτευση ιατρικού κέντρου – ΗΜΓ κάτω άκρων … δεξιού ισχύου…» ο διευθυντής της Ορθοπεδικής Κλινικής ……………, στην από 26.4.2018 ιατρική γνωμάτευσή του, αναφέρει ότι «… Ιστορικό δισκοπάθεια ΟΜΣΣ, κήλη 03-05, πεταλεκτομή δισκεκτομή από 9/16. Μόνιμη νευρολογική βλάβη δεξιού κάτω άκρου. Τροχαντηρίτης δεξιού ισχύου….» Λόγω της μόνιμης νευρολογικής βλάβης του δεξιού κάτω άκρου του και συγκεκριμένα της γνωμάτευσης για «… αδυναμία μακρού εκτείνοντος τον μεγ. δάκτυλο ΔΕ υπαισθησία 05 ΔΕ) … , παρουσίασε δυσκολία στο βάδισμα με αποτέλεσμα να επιβαρυνθεί και η αριστερή κατ’ ισχίον άρθρωσή του, παρουσιάζοντας συμπτώματα αρθροπάθειας. Ήδη, από την 08.02.2018, είχε υποβληθεί σε μαγνητική τομογραφία (ΑΡ) ισχίου, στο διαγνωστικό κέντρο «…………», όπου ο ιατρός ακτινοδιαγνώστης ……………., στην από 08.02.2018 γνωμάτευση του, αναφέρει : … Παρουσία υγρού στον Θύλακο του τένοντα του λαγονοψοϊτη μυ αριστερά κατά μήκος του πρόσθιου ορίου της αριστερής κατ’ ισχίον άρθρωσης. Οι διαστάσεις της συλλογής είναι 6,5 X 2 εκ. Σημειώνεται η επέκταση γραμμοειδούς συλλογής υγρού εν τω βάθη του σύστοιχου λαγόνιου μυ … Εικόνα τροχαντηρίτιδας αριστερά με συλλογή υγρού στο θύλακο και αλλοιώσεις τενοντοπάθειας του καταδυτικού τένοντα του μικρού γλουτιαίου μυ με παρουσία μικρορήξεων στο μυοτενόντιο όριό του …» και, για το λόγο αυτό, είχε πραγματοποιήσει ένα κύκλο φυσικοθεραπείας των δέκα συνεδριών και στο αριστερό ισχίο. Επιπλέον το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την 3668/2020 μη οριστική απόφασή του προκειμένου να σχηματίσει πλήρη δικανική πεποίθηση για την ικανότητα του ενάγοντος να παράσχει την εργασία του μετά την χειρουργική επέμβαση στην οποία είχε υποβληθεί αλλά και άλλα θέματα που αφορούσαν τις αγωγικές αξιώσεις διέταξε τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης επιμελεία του επιμελέστερου των διαδίκων, όρισε δε ως πραγματογνώμονα αρχικά τον …………., χειρούργο ορθοπεδικό και μετά από αντικατάσταση του τον ……………., χειρουργό ορθοπεδικό, ο οποίος με την με αριθμό ……../6.12.2022 έκθεση πραγματογνωμοσύνης του αναφέρει τα εξής: Α) κατά την ημερομηνία έναρξης της δεύτερης ναυτολόγησης του ενάγοντος (12.4.2017, όπως αναφέρεται στην έκθεση), ήτοι 6 και 1/2 μήνες μετά την 1η χειρουργική επέμβαση (05.10.2016), ο ενάγων ήδη εμφάνιζε πτώση ΔΕ άκρου ποδός (Γνωμάτευση ΑΝΥΕ, 07.3.2017) καθώς και πόνο στην οσφύ και στο ΔΕ σκέλος (ριζίτιδα). Η πάθησή του, εκείνη τη χρονική στιγμή, ήταν σοβαρή και ήταν δυνατόν να επιδεινωθεί, σε άλλο (sic) χρονικό διάστημα, όπως συνέβη κατά την άσκηση της εργασίας του, που συνίστατο αποκλειστικά σε ορθοστασία και επίβλεψη. Αναφέρει δε ότι, ακόμα και στις περιπτώσεις απλής οσφυαλγίας, η συντηρητική αγωγή περιλαμβάνει πάντα οδηγίες αποφυγής άσκοπης ορθοστασίας, πόσο μάλλον μετά τη χειρουργική επέμβαση. Σημειώνει δε ότι ο ενάγων δεν παρουσίαζε πρόβλημα στην οσφύ, μέχρι την 14.9.2016 (ημερομηνία αρχικής βλάβης), όπως συνάγεται από τα δύο βιβλιάρια υγείας του, από 17.7.1996. Β) Ο ενάγων, από την 20.11.2017 (ημερομηνία 2ης απόλυσης), παρουσίαζε: – κλινική εικόνα ριζίτιδος ΔΕ σκέλους, με παραμένουσα πτώση άκρου ποδός (ΗΜΓ- ΗΝΓ 01.03.2018, Εισηγητικός φάκελος Παροχών Αναπηρίας ιατρού ………… 26.9.2018) και τροχαντηρίτιδα ΑΡ ισχίου (MRIAP ισχίου 08.02.2018, υπερηχογράφημα μαλακών μορίων ΑΡ ισχίου 23.5.2018, Ιατρικό Σημείωμα ιατρού ………… 25.6.2018 και εισηγητικός φάκελος Παροχών Αναπηρίας ιατρού ………, Ορθοπαιδικού Χειρουργού, 26.9.2018). Επίσης, κατά τον πραγματογνώμονα, ο ενάγων κατά την κλινική εξέταση (19.10.2022) παρουσίαζε : βάδιση με χωλότητα και με βοήθεια βακτηρίας χειρός ΔΕ, φέροντας ζώνη οσφύος και κηδεμόνα έσω υποδήματος στο ΔΕ σκέλος, – πτώση ΔΕ άκρου ποδός, υπαισθησία κατανομής 04, 05 και 11 ρίζας στο ΔΕ σκέλος, μυϊκή ισχύ μυών ΔΕ σκέλους, κάτωθεν του γόνατος: πρόσθιου κνημιαίου: 2/5, εκτεινόντων δακτύλων: 2/5, περονιαίων: 2/5 και καπτήρων δακτύλων: 5/5. Τενόντια αντανακλαστικά ισότιμα άμφω, πελματιαίο αντανακλαστικό αδιάφορο άμφω, SLR θετικό στις 50° και διασταυρούμενο SLR στις 70°, στην απλή ακτινογραφία της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης (21.10.2022): υπερτροφικές εκφυλιστικές αλλοιώσεις και στενώσεις μεσοσπονδυλίων διαστημάτων στο 04-05 και 05-11 μεσοσπονδύλια διαστήματα, στη μαγνητική τομογραφία της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης (17.8.2021): μετεγχειρητικές αλλοιώσεις ΔΕ 04-05 και 05-11 τρηματεκτομής, 04-05 μικροδισκεκτομής και εικόνα οπίσθιας πεταλεκτομής 03-04. Στην εξέταση εκείνη, ως νέο εύρημα σε σχέση με τις προεγχειρητικές εξετάσεις, αναδεικνύεται η μικρή ΔΕ πλάγια τρηματική πρόπτωση του πηκτοειδούς πυρήνα με πιεστικά φαινόμενα επί της σύστοιχης 04 εξερχόμενης ρίζας. Εκφυλιστικές αλλοιώσεις των τριών κατωτέρων μεσοσπονδυλίων δίσκων της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, όπως περιγράφονται αναλυτικά, χωρίς άλλες ουσιαστικές μεταβολές. Ας σημειωθεί, ότι στο 05-11 μεσοσπονδύλιο διάστημα επανελέγχεται η εκφύλιση και η οπίσθια προβολή του ινώδους δακτυλίου του μεσοσπονδυλίου δίσκου που προκαλεί πιεστικό φαινόμενο επί της ΔΕ κυρίως 11 κατερχόμενης ρίζας και έρχεται σε επαφή και με την ΑΡ 11 κατερχόμενη ρίζα. Επανελέγχεται η ΑΡ πλάγια τρηματική προβολή του δίσκου με ήπιο πιεστικό φαινόμενο επί της σύστοιχης 05 εξερχόμενης ρίζας, στο ΗΜΕ – ΗΝΓ ΔΕ σκέλους (18.10.2022): ευρήματα συμβατά με χρόνια βαριά δυσλειτουργία 04 και 05 ρίζας (πρόσθιος κνημιαίος: δεν καταγράφηκε εκούσια μυϊκή σύσπαση, ΚΤΑ περονιαίου νεύρου: σημαντικά μειωμένη με εξίσου σημαντική μείωση του εύρους δυναμικού), – στη μαγνητική τομογραφία ΑΡ ισχίου (21.10.2022): δεν ελέγχονται τα ευρήματα της προηγούμενης εξέτασης στον ψοΐτη και στους γλουτιαίους μύες ΑΡ. Κατόπιν των ανωτέρω καταλήγει στα πορίσματα ότι η ανικανότητα του ενάγοντος ήταν τότε πρόσκαιρη και ολική για το επάγγελμα του ναυτικού. Το ποσοστό ανατομοφυσιολογικής βλάβης ήταν 67%. Από το 2019, όταν υποχώρησε η τροχαντηρίτιδα του ΑΡ ισχίου, μέχρι 09.5.2021, η ανικανότητα για το επάγγελμα του ναυτικού ήταν μόνιμη και ολική, με το ποσοστό ανατομοφυσιολογικής βλάβης να ανέρχεται σε 60%. Από 10.5.2021 (2η επέμβαση) η αναπηρία για το επάγγελμα του ναυτικού συνεχίζεται ως μόνιμη και ολική και φέρει ποσοστό ανατομοφυσιολογικής βλάβης 67% (εξήντα εφτά εκατοστά), ποσοστό που συμφωνεί με το αποδοθέν από τη ΒΥΕ (……………/24.11.2021) ΚΕΠΑ Μεσσηνίας (από 26.7.2021 έως 31.07.2022). Ως βοήθημα για τον καθορισμό του ποσοστού ανικανότητας χρησιμοποιήθηκε ο Ενιαίος Πίνακας Προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας (ΕΠΠΠΑ), Αριθμός 80100/101202/ΦΕΚ 6282 Β 72912/2021. Η κύρια πάθηση του ενάγοντος – ριζίτιδα ΔΕ σκέλους, με παραμένουσα πτώση άκρου ποδός και αισθητικές διαταραχές κατανομής 04, 05 και 11 ρίζας ήταν και παραμένει μόνιμη και ολική (ΗΜΓ-ΗΜΓ 01.3.2017, 01.3.2018 και 18.10.2022 : ευρήματα συμβατά με χρόνια βαριά δυσλειτουργία 04 και 05 ρίζας ΔΕ) για το επάγγελμα του ναυτικού αλλά και κάθε άλλου κοινωνικά και οικονομικά ισοδύναμου. Με βάση τα ανωτέρω πλήρως αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά σχετικά με τις συνθήκες υπό τις οποίες εκδηλώθηκε η ασθένεια του ενάγοντος αλλά και το ιατρικό ιστορικό της εξέλιξης αυτής από την αρχική εκδήλωσή της και μέχρι την απόλυση του το παρόν Δικαστήριο σε σχέση με το κρίσιμο ζήτημα περί του αν στοιχειοθετείται η όχι έννοια του εργατικού ατυχήματος πρέπει να λεχθούν τα εξής: Κατά τη διάρκεια της εργασίας του ενάγοντος στο πλαίσιο της πρώτης ναυτολόγησής του αισθάνθηκε οξύ πόνο στη μέση, ο οποίος εξελίχθηκε σε ισχιαλγία και παράλυση του δεξιού άκρου ποδός. Μετά από ιατρικό έλεγχο διαπιστώθηκε κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου Ο3–Ο4 με πίεση επί της δεξιάς νευρικής ρίζας. Ο ενάγων υπεβλήθη σε χειρουργική επέμβαση (πεταλεκτομή και δισκεκτομή) στο Νοσοκομείο «…….» στις 05.10.2016 και ακολούθησε πολυήμερη νοσηλεία και αποκατάσταση. Παρά τη χειρουργική αγωγή, παρέμεινε μόνιμη νευρολογική βλάβη (πτώση δεξιού άκρου ποδός), που δυσχέρανε τη βάδιση. Κατόπιν γνωμάτευσης της Ανώτατης Ναυτικής Υγειονομικής Επιτροπής, κρίθηκε ικανός προς εργασία και επαναναυτολογήθηκε την 24.03.2017 στο ίδιο πλοίο, με καθήκοντα κυρίως εποπτείας και περιορισμένης φυσικής καταπόνησης. Ωστόσο, λόγω της απαιτούμενης για την εκτέλεση της εργασίας του ορθοστασίας η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε, παρουσιάζοντας νέα συμπτώματα ριζίτιδας και τροχαντηρίτιδας, με αποτέλεσμα τη μόνιμη και ολική ανικανότητά του προς άσκηση ναυτικού ή άλλου ισοδύναμου επαγγέλματος. Σύμφωνα με το άρθρο 1 του Ν. 551/1915, ως εργατικό ατύχημα θεωρείται κάθε βίαιο και αιφνίδιο συμβάν, προερχόμενο από εξωτερικό αίτιο, το οποίο λαμβάνει χώρα κατά την εκτέλεση ή εξ αφορμής της εργασίας και προκαλεί σωματική ή ψυχική βλάβη στον εργαζόμενο. Από τα προαναφερθέντα αποδεικνύεται ότι ζήτημα υγείας που ανεφάνη το πρώτον στις 14.09.2016 συνιστά τέτοιο συμβάν, καθόσον: α) ήταν βίαιο και αιφνίδιο, καθώς προήλθε από απότομη μυϊκή καταπόνηση κατά τη διάρκεια συγκεκριμένης εργασίας, β) έλαβε χώρα κατά την εκτέλεση των υπηρεσιακών του καθηκόντων στο πλοίο, γ) οφείλεται σε εξωτερικό αίτιο, ήτοι στην εργασία του και στις φυσικές απαιτήσεις αυτής, και δ) επέφερε αποδεδειγμένα σωματική βλάβη με μόνιμες συνέπειες. Το γεγονός ότι ο ενάγων κρίθηκε από αρμόδιο Υγειονομική Επιτροπής ως ικανός προς εργασία και επαναναυτολογήθηκε μετά την αρχική αποθεραπεία του δεν αναιρεί τον χαρακτηρισμό του περιστατικού ως εργατικού ατυχήματος. Και τούτο διότι η επαναπρόσληψη του ενάγοντος βασίστηκε σε προσωρινή εκτίμηση ικανότητας προς εργασία και δεν καταλύει την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ του αρχικού βίαιου συμβάντος και της επελθούσας μόνιμης βλάβης. Εξάλλου η επιδείνωση της υγείας του κατά τη δεύτερη περίοδο ναυτολόγησης συνδέεται αιτιωδώς με την αρχική βλάβη, αποτελούσα συνέπεια αυτής και όχι νέο, αυτόνομο περιστατικό, όπως αβασίμως ισχυρίζεται η εναγομένη, η οποία μάλιστα αναγνωρίζοντας την επιβαρυμένη κατάσταση της υγείας του αντιδίκου της, κατά το χρονικό διάστημα της δεύτερης ναυτολόγησης του του ανέθεσε καθήκοντα με απαλλαγή από χειρωνακτικές εργασίες. Συνεπώς, πληρούνται οι προϋποθέσεις του Ν. 551/1915 και το γεγονός της 14.09.2016 πρέπει να χαρακτηρισθεί ως εργατικό ατύχημα, με όλες τις επακόλουθες συνέπειες για την υποχρέωση αποζημίωσης του παθόντος ναυτικού εκ μέρους της εναγομένης εταιρείας με την επισήμανση ότι όποιες αλλοιώσεις διαπιστώθηκαν στον οργανισμό του — συμβατές με την ηλικία του (διάγων το εξηκοστό πρώτο έτος της ηλικίας του, κατά τον χρόνο επέλευσης του ένδικου ατυχήματος – γεννηθείς την 27.4.1956), είναι απρόσφορες να οδηγήσουν στην κατάσταση που ο ενάγων εμφάνισε το επόμενο χρονικό διάστημα και μέχρι σήμερα, κριθείς ανάπηρος σε ποσοστό 60% με βάση την απόφαση της 15.9.2021 της Γενικής Διεύθυνσης Παροχών & Υγείας της Διεύθυνσης Παροχών Υγείας του ΕΦΚΑ. Η εναγόμενη με τον πρώτο λόγο της έφεσης μεταξύ άλλων ισχυρίζεται ότι ο ενάγων δεν εκτέλεσε την εργασία από την οποία επήλθε το ένδικο εργατικό ατύχημα πλην όμως ο ισχυρισμός αυτός δεν αποδεικνύεται ως βάσιμος κατ’ ουσίαν δεδομένου ότι ο ενάγων με μάρτυρες απέδειξε ότι πράγματι εξετέλεσε τη σχετική εργασία παρουσία μάλιστα του συναδέρφου του …………… με τον οποίο συνεργάστηκε για την αποκατάσταση της τεχνικής βλάβης, καταθέτοντας μετά λόγου γνώσεως στην ……./2023 ένορκη βεβαίωση του ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς τις συνθήκες υπό τις οποίες ο ενάγων εργάστηκε με αποτέλεσμα την εκδήλωση του πένδικου εργατικού ατυχήματος. Επίσης τα ίδια ακριβώς καταθέτει και ο συνάδερφος του ναυτικός …………… στην ………/2025 ένορκη βεβαίωση του επιβεβαιώνοντας τις συνθήκες υπό τις οποίες εκδηλώθηκε το ένδικο εργατικό ατύχημα. Επίσης ο ισχυρισμός της εκκαλούσας, ο οποίος επαναλαμβάνεται με τον ίδιο λόγο έφεσης ότι η εκδήλωση της συγκεκριμένης νόσου στη μέση του ενάγοντος δεν ήταν απότοκος της εργασίας που παρείχε στο πλοίο αλλά αποτελούσε εκδήλωση προυπάρχουσας ασθένειας δεν αποδεικνύεται και κρίνεται απορριπτέος ως αβάσιμος δεδομένου ότι όπως προέκυψε ο ενάγων από του έτους 1999, όταν προσλήφθηκε το πρώτον από την εναγομένη και μέχρι την εκδήλωση της κρινόμενης ασθένειας του δεν είχε καταγραφεί στα πιστοποιητικά υγείας προσκόμισε για την κατάρτιση της σύμβασης ναυτικής εργασίας του σχετικό πρόβλημα υγείας. Επιπλέον ο ισχυρισμός της εναγόμενης που διαλαμβάνεται στον ίδιο λόγο έφεσης ότι δύο ένδικες ναυτολογήσεις είναι ανεξάρτητες μεταξύ τους με συνέπεια να μην συνέχονται μεταξύ τους έτσι ώστε να θεωρηθεί ότι ο τραυματισμός του ενάγοντος επήλθε στο πλαίσιο της πρώτης ναυτολόγησης του και δη στις 14.9.2016 και είναι ανεξάρτητος από τη δεύτερη ναυτολογήση του, όπως έγινε δεκτό ανωτέρω, δεν κρίνεται βάσιμος κατ’ ουσίαν αφού η επιδείνωση της υγείας του κατά το χρόνο ναυτολόγησής του αποτελεί απότοκος συνέπεια της ασθένειας που εκδηλώθηκε στο πλαίσιο της πρώτης ναυτολόγησής του. Κατ΄ ακολουθία των ανωτέρω τα όσα ισχυρίζεται η εναγομένη με τον πρώτο λόγο της έφεσης πρέπει ν΄ απορριφθούν ως κατ’ ουσίαν αβάσιμα και να αποριρφθεί ο παρών λόγος έφεσης ως αβάσιμος. Ο ενάγων ως παθών ένεκα εργατικού ατυχήματος δικαιούται της προβλεπόμενης στις διατάξεις των άρθρων 1, 2 και 3 § 1 Ν. 551/1915 επιδικαστέας αποζημίωσης για τον προσδιορισμό της οποίας πρέπει να υπολογιστεί ο οφειλόμενος μηνιαίος μισθός του ενάγοντος κατά τα κατωτέρω ειδικότερα αναφερόμενα. Ειδικότερα ο ενάγων με την υπό κρίση αγωγή ζητεί την καταβολή των εξής κονδυλίων:
Α) Διαφορές υπερωριακής εργασίας για τα χρονικά διαστήματα i) από 11.1.2016 μέχρι 13.9.2016, ii) από 24.3.2017 μέχρι 11.4.2017 iii) από 12.4.2017 μέχρι 20.11.2017 και iv) από 14.10.2017 μέχρι την 17.11.2017. Από τις ίδιες άνω αποδείξεις προέκυψε ότι στο μηχανοστάσιο του ένδικου πλοίου απασχολούνταν ένας μηχανικός Α΄, δύο μηχανικοί Β, δύο μηχανικοί Γ και τέσσερεις μηχανοδηγοί. Η κατανομή του χρόνου εργασίας του προσωπικού της μηχανής είχε κατανεμηθεί σε 24ωρες φυλακές μεταξύ τεσσάρων αξιωματικών (2β΄και 2 Γ΄). Οι τρεις από τους αξιωματικούς αυτούς μαζί με τρεις από τους μηχανοδηγούς εκτελούσαν ημερήσιες φυλακές και ο τέταρτος ήταν ντεημάνης, ο οποίος συνεργαζόταν με τον μηχανικό φυλακής κατά τον απόπλου και κατάπλου του πλοίου σε κάθε λιμένα. Για τα θέματα της κατανομής του χρόνου εργασίας του προσωπικού της μηχανής και τα χρονικά όρια εκάστης φυλακής και του προσωπικού που απασχολείτο σε αυτή καταθέτει ο ενόρκως εξετασθείς, με επιμέλεια της εναγομένης, Βασίλειος Χάνδακας, ο οποίος αναφέρει ότι δεν υπήρχε ανάγκη υπερωριακής απασχόλησης του ενάγοντος με βάση τον προπεριγραφέντα τρόπο εργασίας του προσωπικού του μηχανοστασίου (βλ. ……/2018 ένορκη βεβαίωση) Τα ίδια ακριβώς καταθέτει και ο ενόρκως εξετασθείς …………………., ο οποίος δεν τελεί σε καμία σχέση εργασιακής εξάρτησης με την εναγόμενη, όντας συνταξιούχος κατά τον χρόνο της εξέτασής του και συνάδελφος του ενάγοντος, κατά τον κρίσιμο χρόνο (2016-2017), με άμεση γνώση των πραμάτων, ο οποίος καταθέτει ότι ο ενάγων ο οποίος παρείχε την εργασία του για μεγάλο χρονικό διάστημα στην εναγομένη δεν παραπονέθηκε ποτέ για μη πληρωμή υπερωριακής εργασίας του, ότι ουδέποτε η εναγομένη αποστερούσε από το προσωπικό της μηχανής δεδουλευμένες αποδοχές υπερωριακής απασχόλησης και ότι δεν υπήρχε ανάγκη υπερωριακής απασχόλησης με βάση το προσωπικό που υπηρετούσε στο μηχανοστάσιο του πλοίου. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω το ένδικο αγωγικό κονδύλιο για την καταβολή διαφορών υπερωριακής, το οποίο επαναφέρεται προς κρίση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου με το δεύτερο λόγο της έφεσης πρέπει να απορριφθεί ως κατ΄ουσίαν αβάσιμος, όπως η εκκαλουμένη ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και δέχθηκε τα ίδια. Συνεπώς τα όσα αντίθετα διατείνεται η εκκαλούσα – εναγομένη με τον παρόντα λόγο έφεσης της πρέπει να απορριφθούν ως κατ΄ουσίαν αβάσιμο και να απορριφθεί ο πρώτος λόγος της έφεσής της ως αβάσιμος.
Β) Μη καταβολή μηνιαίου επιδόματος Β Μηχανικού και ειδικού επιδόματος για τη συντήρηση του ξενοδοχειακού και υδραυλικού εξοπλισμού κατά τα διαστήματα των επισκευών. Το ένδικο τούτο αγωγικό κονδύλιο προβλέπεται στην παρ.14 του άρθρου 8 της ισχύουσας εν προκειμένω ΣΣΝΕ για τα πληρώματα των επιβατηγών ακτοπλοϊκών πλοίων σύμφωνα μ ε την οποία: Στους Αξιωματικούς Μηχανής Α/Β’, Β’,Γ’ χορηγείται ειδικό μηνιαίο επίδομα εκ ποσοστού 7% (επτά επί τοις εκατόν) επί του μισθού ενεργείας του άρθρου 1 παραγρ.1, για την συντήρηση του ξενοδοχειακού και υδραυλικού εξοπλισμού και την εκτέλεση των σωληνουργικών εργασιών των Ε/Γ-Α/Κ πλοίων. Για την εκτέλεση σωληνουργικών εργασιών του ξενοδοχειακού υδραυλικού τομέα δεν θα καταβάλλεται άλλη αμοιβή σαν έξτρα εργασία. Η εναγομένη με τον μοναδικό λόγο της αντέφεσής της διατείνεται ότι η εκκαλούμενη απόφαση κατά κακή ερμηνεία και εφαρμογή της άνω διατάξεως επεδίκασε στον ενάγοντα την καταβολή του εν λόγω κονδυλίου, το οποίο όμως δεν δικαιούται για το λόγο ότι αυτός ούτε επικαλέστηκε ούτε και απέδειξε την εκτέλεση των εργασιών που αναφέρονται στη σχετική διάταξη. Μάλιστα προς επίρρωση του λόγου αυτού ισχυρίζεται περαιτέρω ότι το επίδομα αυτό δεν χορηγείται στα μέλη του πληρώματος ανεξαρτήτως του αν προσέφεραν εκ μέρους τους ή όχι κάποια εργασία αντλώντας επιχείρημα για την ερμηνεία της αυτή από τη διάταξη του άρθρου 6 της ίδιας ΣΣΝΕ η οποία αναφέρεται στην αμοιβή των ναυτικών την Κυριακή στην οποία αναφέρεται ρητά ότι η αμοιβή αυτή θα καταβάλλεται σε όλο το πλήρωμα και για όλες τις Κυριακές, ανεξαρτήτως παροχής εκ μέρους αυτού ή μη υπηρεσίας, κάτι το οποίο δεν αναφέρεται στην ένδικη αμοιβή του άρθρου 8 παρ.14 άνω ΣΣΝΕ. Επί του λόγου αυτού πρέπει να λεχθούν τα εξής: Από τη γραμματική διατύπωσης της επίδικης διάταξης του άρθρου 8 παρ.14 της άνω ΣΣΝΕ προκύπτει ότι δικαιούχοι του εν λόγω δικαιώματος τυγχάνουν οι αξιωματικοί μηχανής Α, Β και Γ βαθμού. Με το εν λόγω επίδομα αμείβεται η εργασία των ανωτέρω αξιωματικών για την εν γένει παροχή της εργασίας του για τη συντήρηση ξενοδοχειακού και υδραυλικού εξοπλισμού και την εκτέλεση σωληνουργικών εργασιών Ε/Γ – Α/Κ Πλοίων. Μοναδική επομένως προϋπόθεση που τίθεται στη διάταξη αυτή για την απόληψη του επιδόματος αυτού είναι η ιδιότητα του ναυτικού ως αξιωματικού της μηχανής χωρίς να τίθεται οποιαδήποτε άλλη προϋπόθεση και δη η εκτέλεση τέτοιων εργασιών, όπως αβασίμως ισχυρίζεται η εναγομένη. Επιπλέον Ο ισχυρισμός της εκκαλούσας – εναγομένης περί αναλογικής εφαρμογής της ρυθμίσεως του άρθρου του άρθρου 6 της ίδιας ΣΣΝΕ που αφορά την αμοιβή των ναυτικών την ημέρα της Κυριακής δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής στην υπό κρίση περίπτωση δεδομένου ότι στην υπό έλεγχο νομική διάταξη δεν ανακύπτει κάποιο νομοθετικό ή άλλο ερμηνευτικό κενό που να απαιτείται κάλυψη του με αναλογία δικαίου καθώς το επίδικο επίδομα αποτελεί παροχή που αφορά συγκεκριμένη κατηγορία αξιωματικών του πλοίου, η οποία αποσκοπεί να καλύψει έκτακτες λειτουργικές ανάγκες του πλοίου, ούτως ώστε να μην θεμελιώνεται για τους συγκεκριμένους αξιωματικούς άλλη μορφή αμοιβής πλην του συγκεκριμένου επιδόματος όταν επέλθει η περίπτωση της παροχής τέτοιας εργασίας. Επιπρόσθετα μεταξύ των προαναφερομένων δύο νομικών διατάξεων δεν υφίσταται επικάλυψη του ρυθμιστικού τους πεδίου, οι οποίες έχουν τεθεί για να ρυθμίσουν θέματα της ναυτικής εργασίας εντελώς ανόμοια μεταξύ τους. Εξάλλου η αναγκαιότητα της ρύθμισης της αμοιβής της εργασίας την Κυριακή με ενιαίο τρόπο ως προς όλους τους ναυτικούς επιβάλλεται λόγω της ιδιαιτερότητας της ημέρας αυτής που αποτελεί αργία στο χώρο του χερσαίου εργατικού δικαίου και χρήζει ιδιαίτερης ρύθμισης στο χώρο του ναυτεργατικού δικαίου σε συνάρτηση και με την αμοιβή της ημέρας του Σαββάτου, η οποία στο χώρο του ναυτεργατικού δικαίου λογίζεται ως αργία και αμείβεται ιδιαίτερα σε κάθε ΣΣΝΕ. Κατά συνέπεια η εκκαλουμένη απόφαση, η οποία συνυπολόγισε το ένδικο επίδομα για την εξεύρεση του μηνιαίου μισθού του ενάγοντος, ορθά ερμήνευσε αι εφάρμοσε το νόμο, τα όσα δε αντίθετα η ισχυρίζεται η αντεκκαλούσα – εναγομένη με τον μοναδικό λόγος της αντέφεσής της πρέπει να απορριφθούν ως κατ’ ουσίαν αβάσιμα και να απορριφθεί η αντέφεση ως αβάσιμη. Ακολούθως με βάση την ίδια διάταξη το ένδικο τούτο μηνιαίο επίδομα υπολογίζεται σε ποσοστό 7% του μισθού ενεργείας. Στη προκειμένη περίπτωση ο ενάγων δικαιούται για την ανωτέρω αιτία να λάβει το ποσό των 558,40 ευρώ το οποίο αναλύεται ως εξής: για το τμήμα του πρώτου χρονικού διαστήματος της εργασίας του (13.02.2016 – 23.4.2016) που το πλοίο βρισκόταν για επισκευή, έπρεπε να λάβει σύμφωνα με τη ΣΣΝΕ που ίσχυε και την ειδικότητά του (Β’ Μηχανικός), το ποσό των 357,99 € [μηνιαίο επίδομα β’ μηχανικού 35,19 € X 2,333 μήνες = 82,09 € … + … ειδικό επίδομα συντήρησης ξενοδοχειακού και υδραυλικού εξοπλισμού 118,26 € X 2,333 μήνες = 275,90 €] = ενώ, για το τμήμα του δεύτερου χρονικού διαστήματος της εργασίας του (20.4.2017 – 28.5.2017) που το πλοίο βρισκόταν για επισκευή έπρεπε να λάβει σύμφωνα με τη ΣΣΝΕ που ίσχυε και την ειδικότητά (Β’ Μηχανικός), το ποσό των 200.41 € [μηνιαίο επίδομα β μηχανικού 35,19 € X 1,3 μήνες = 46,67 € … + … ειδικό επίδομα συντήρησης ξενοδοχειακού και υδραυλικού εξοπλισμού 118,26 € X 1,3 μήνες = 153,74 €]. Ωστόσο η εκκαλούμενη εκ παραδρομής αντί να επιδικάσει το πιο πάνω ποσό των 558,40 ευρώ επιδίκασε εσφαλμένως το ποσό των 429, 64 ευρώ, κατά παραδοχή του πρώτου λόγου της έφεσης του ενάγοντος ως βάσιμου κατ’ ουσίαν, κατά τα κατωτρέρω ειδικότερα αναφερόμενα.
Γ) Αναφορικά δε με τα κονδύλια που ζητούνται ως διαφορά για τα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα η εκκαλουμένη απόφαση δέχθηκε ότι πρέπει να απορριφθούν ως κατ’ ουσίαν αβάσιμα εφόσον το ύψος τους στην αγωγή υπολογίζεται σε συνάρτηση με τις υπερωρίες που ο ενάγων αναφέρει ότι έχει πραγματοποιήσει, ισχυρισμός ο οποίος κρίθηκε από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ως ουσιαστικά αβάσιμος. Τα κονδύλια αυτά πλήττονται με τους δεύτερο και τέταρτο λόγο της έφεσης του ενάγοντος ο οποίος παραπονείται ότι κατά κακή εκτίμηση των αποδείξεων το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε αυτά ως κατ’ ουσίαν αβάσιμα. Το παρόν Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, όπως έγινε δεκτό ανωτέρω, έκρινε ότι ο ενάγων δεν παρείχε υπερωριακή εργασία κατά την απασχόληση του στο πλοίο, οπότε και δεν στοιειοθετείται βάσιμη αγωγική αξίωση για την αναζήτηση των ένδικων τούτων κονδυλίων. Επιπλέον σε απάντηση των ισχυρισμών του ενάγοντος που περιλαμβάνονται στο δεύτερο λόγο της έφεσής του σχετικά με την απόδειξη του αιτούμενου αγωγικού κονδυλίου πρέπει να λεχθούν τα εξής: Το επιχείρημα που χρησιμοποιεί ο ενάγων για να συναγάγει ομολογία της εναγομένης από τη μη προσκόμιση του βιβλίου υπερωριών, το οποίο ο ίδιος θεωρεί ότι ουδέποτε έχει συνταχθεί δεν μπορεί να αξιολογηθεί αποδεικτικά υπό το πρίσμα της έμμεσης απόδειξης ούτε και με τη μορφή κάποιου δικαστικού τεκμηρίου για την απόδειξη του κρίσιμου αποδεικτέου θέματος της υπερωριακής απασχόλησης του ενάγοντος αφού δεν μπορεί να αντληθεί οιαδήποτε αλήθεια από αρνητικό γεγονός λαμβανομένου υπόψη τι η εναγόμενη αρνείται την αλήθεια του κρίσιμου θέματος της υπερωριακής απασχόλησης του ενάγοντος στην έκταση που ο ίδιος την προσδιορίζει. Επιπλέον το γεγονός ότι στις έγγραφες αποδείξεις μισθοδοσίας αναγράφεται ιδιαίτερο κονδύλιο αμοιβής υπερωριακής εργασίας από μόνη της δεν μπορεί να αποτελέσει ομολογία της εναγομένης για την παραδοχή της αγωγικής αξίωσης του ανάγοντος για την υπερωριακή απασχόληση του στο πλοίο καθώς η εναγόμενη αρνείται όχι την υπερωριακή απασχόληση για την οποία ο ενάγων έχει αμειφθεί αλλά το υπερβάλλον χρονικό διάστημα υπερωριακής απασχόλησης που περιγράφεται στην αγωγή, το οποίο θεωρεί υπερβολικό και ανυπόστατο. Επίσης ο ισχυρισμός ότι από τις προαναφερόμενες αποδείξεις πληρωμής του μηνιαίου μισθού συνάγεται τεκμήριο περί παροχής υπερωριακής απασχόλησης του ενάγοντος στο πλοίο κατά σταθερό και επαναλαμβανόμενο τρόπο δεν μπορεί εν προκειμένω να αξιολογηθεί αποδεικτικά προς όφελος του ενάγοντος από μόνο του εφόσον δεν συσχετίζεται με έτερα αποδεικτικά μέσα καθώς η εναγομένη αποδέχεται την υπερωριακή απασχόληση του ενάγοντος μέχρι του ορίου που αυτή έχει αμείψει, όχι όμως τον χρόνο που ζητεί με την αγωγή του, τον οποίο αρνείται. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω η εκκαλουμένη απόφαση η οποία δέχθηκε τα ίδια και απέρριψε ως κατ΄ουσίαν αβάσιμα τα κονδύλια για διαφορές υπερωριακής απασχόλησης και δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και δεν έσφαλε ενώ τα όσα αντίθετα ισχυρίζεται ο ενάγων με τους δεύτερο και τέταρτο λόγο της έφεσης του πρέπει να απορριφθούν ως κατ΄ουσίαν αβάσιμα και ακολούθως πρέπει να απορριφθούν και οι αντίστοιχοι λόγοι της έφεσης του ως αβάσιμοι.
Δ) Αναφορικά με το κονδύλιο της αγωγής που αφορά την αποζημίωση του ενάγοντος για πλήρη διαρκή ανικανότητα κατά το Ν.551/2014. Το ένδικο τούτο αγωγικό κονδύλιο κρίθηκε από την εκκαλουμένη ως βάσιμο κατ’ ουσίαν εν μέρει και επιδίκασε στον ενάγοντα για την αιτία αυτή το ποσό των 72.411,46 ευρώ. Ωστόσο το εν λόγω κονδύλιο πλήττεται ενώπιον του παρόντος δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου και από τους διαδίκους καθώς ο μεν ενάγων με τον τρίτο λόγο της έφεσής του διατείνεται ότι η εκαλουμένη απόφαση κατά κακή εκτίμηση των αποδείξεων για τον προσδιορισμό του σχετικού κονδυλίου δεν συνυπολόγισε την πραγματοποιηθείσα από αυτόν υπερωριακή εργασία του κατά τις Καθημερινές, τα Σάββατα και τις Κυριακές , αφετέρου η εναγομένη με τον μοναδικό πρόσθετο λόγο έφεσης της ισχυρίζεται ότι η εκκαλουμένη κατά κακή εφαρμογή του νόμου αλλά και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων μολονότι αναφέρθηκε στην με αριθμό 15/9/2021 απόφαση της Γενικής Δν/σης Παροχών Υγείας του ΕΦΚΑ σύμφωνα με την οποία ο ενάγων κρίθηκε ανίκανος για εργασία (ανάπηρος) κατά ποσοστό 60% αντί να επιδικάσει σε αυτόν την αποζημίωση του άρθρου 3 παρ.2 ν. 551/1915, ήτοι την αποζημίωση για διαρκή μόνιμη μερική ανικανότητα, η οποία κατά τους υπολογισμούς της ανέρχεται στο ποσό των 43.050,08 ευρώ, επιδίκασε σε αυτόν την αποζημίωση του άρθρου 1 του ίδιου ως άνω νόμου, ήτο για διαρκή ολική ανικανότητα. Ο τρίτος λόγος της έφεσης του ενάγοντος σύμφωνα με τα όσα έγιναν δεκτά από το παρόν δευτεροβάθμιο Δικαστήριο κρίνεται απορριπτέος ως αβάσιμος δεδομένου ότι απορρίφθηκε ως κατ΄ουσίαν αβάσιμος ο αγωγικός ισχυρισμός περί παροχής υπερωριακής εργασίας του ενάγοντος. Ακολούθως στο άρθρο 3 παρ 3 Ν.551/1915 ορίζεται ότι εν περιπτώσει πλήρους προσκαίρου ανικανότητος, μη παρατεινομένης πέρα των δύο ετών είναι ημερησία και ίση προς το ήμισυ του μισθού τον οποίον ελάμβανεν ο παθών κατά την ημέραν του ατυχήματος. Καταβάλλεται δε από της πέμπτης μετά το ατύχημα ημέρας ή από της ημέρας του ατυχήματος, προκειμένου περί ανικανότητος διαρκεσάσης πλέον των δέκα ημερών. Μετά την παρέλευσιν των δύο ετών η ανικανότης θεωρείται διαρκής και το καταβληθέν λόγω προσκαίρου ανικανότητος ποσόν εκπίπτεται εκ του ποσού της δια διαρκή ολικήν ανικανότητα, κατά τον παρόντα νόμον, προσηκούσης αποζημιώσεως. Στη προκειμένη περίπτωση, όπως έγινε δεκτό, το ένδικο ναυτεργατικό ατύχημα έλαβε χώρα την 14.9.2016, οπότε η διετία μετά τον τραυματισμό του ενάγοντος συμπληρώνεται την 15.9.2018, οπότε κατά νόμο η ανικανότητα του ενάγοντος προς εργασία για το εν λόγω χρονικό διάστημα θεωρείται ως πρόσκαιρη. Ακολούθως, όπως προέκυψε από τις αποδείξεις και έγινε δεκτό από τη διαταχθείσα πραγματογνωμοσύνη ο ενάγων κατά το έτος 2019 και μέχρι την 9.5.2021 η ανικανότητα για το επάγγελμα του ναυτικού ήταν μόνιμη και ολική με ποσοστό ανατομοφυσιολογικής βλάβης να ανέρχεται σε 60%. Στη συνέχεια από 10.5.2021, οπότε πραγματοποιήθηκε η 2η χειρουργική επέμβαση η ανικανότητα του προς εργασία συνεχίστηκε ως μόνιμη και ολική σε ποσοστό 67%. Με βάση τα ανωτέρω προκύπτει ότι ο ενάγων ήδη μετά την πάροδο της διετίας από του τραυματισμού του, ήτοι από 15.9.2018 και εφεξής η ανικανότητα προς εργασία του θεωρείται ως μόνιμη και ολική, οπότε κατά το χρόνο της έκδοσης της υπ’ αριθ.15/9/2021 απόφασης του ΕΦΚΑ, ήδη κατά το νόμο 551/1915 θεωρούταν ανίκανος προς εργασία, οπότε και ειδικαιούτο να λάβει την αποζημίωση της παρ.1 του άρθρου 3 ανωτέρω νόμου και όχι της παραγράφου 2, όπως αβασίμως διατείνεται η εναγομένη με την επισήμανση ότι η αποζημίωση που δικαιούται ο ενάγων για το διάστημα της διετίας στην οποία θεωρείτο η ανικανότητα προς εργασία πρόσκαιρη είναι αυτή που ορίζεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 3 ν.551/1915 και όχι της παραγράφου 2 του ίδιου άρθρου και νόμου εφόσον από την ίδια ως άνω διάταξη προκύπτει ότι εφόσον παραταθεί μετά τη διετία η ανικανόττητα προς εργασία του μισθωτού αυτός δικαιούται της αποζημιώσεως της παραγράφου 1, διατηρούντος του δικαιώματος του εργοδότου να εκπέσει οποιοδήποτε ποσό κατέβαλε ως αποζημίωση για πρόσκαιρη ανικανότητα προς εργασία του πρώτου. Κατά συνέπεια εφόσον η ανικανότητα του ενάγοντος για την άσκηση του ναυτικού επαγγέλματος συνεχίζει μετά την πάροδο της διετίας από του τραυματισμού του σε κάθε περίπτωση η αποζημίωση που δικαιούται ο ενάγων αντιστοιχεί στην προβλεπόμενη της παρ.1 του άρθρου 3 ανωτέρω νόμου και όχι της παραγράφου 2. Μετά ταύτα ο ενάγων δικαιούται για την αιτία αυτή το ποσό των 72.411,46 ευρώ στο οποίο κατέληξε η εκκαλουμένη απόφαση, χωρίς ο αριθμητικός υπολογισμός αυτής να αμφισβητηθεί από κανένα από τους διαδίκους και προκύπτει ως εξής: [(βασικός μισθός) 1.689,41 € + (επίδομα Κυριακών) 371,67 € + (ειδικό επίδομα Β’ μηχανικού) 35,19 € + (ειδικό επίδομα συντήρησης ξενοδοχειακού και υδραυλικού εξοπλισμού) 118,26 € + (επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας) 35,22 € + (αναλογία αδείας) 468,43 € + (αναλογία δώρων) 606,10 € + (τροφοδοσία) 576,30 € =] 3.900,58 € X 12 μήνες = 46.806,96 (ετήσιο εισόδημα) X 6 έτη = 280.841,76 € – 2.934,70 € = 277.907,06 € : 4 = 69.476,76 € + 2.934,70 € = 72.411,46 ευρώ]. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω η εκκαλουμένη απόφαση η οποία δέχθηκε τα ίδια δεν έσφαλε ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή, αλλά και ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις, τα όσα ε αντίθετα διατείνεται η εκκαλουμένη με το μοναδικό πρόσθετο λόγο έφεσής της πρέπει να απορριφθούν ως κατ’ ουσίαν αβάσιμα και να απορριφθεί αυτός ως αβάσιμος.
Ε) Σχετικά με το αιτούμενο κονδύλιο της διαφοράς καταβληθέντων μισθών ασθενείας 4 μηνών σύμφωνα το άρθρο 66 προισχύσαντος ΚΙΝΔ, ο ενάγων με τον πέμπτο λόγο της έφεσής του διατείνεται ότι κατά κακή εφαρμογή του νόμου και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων απέρριψε το σχετικό κονδύλιο ως κατ΄ουσίαν αβάσιμο με την αιτιολογία ότι δεν δικαιούται τέτοιων μισθών πέραν των τεσσάρων που προβλέπεται στο νόμο μολονότι με το σχετικό αγωγικό κονδύλιο δεν ζητούσε μισθούς πέραν των τεσσάρων μηνών αλλά να του καταβληθεί η διαφορά από ευρώ 2.085,35 ευρώ από τους ήδη καταβληθέντες μισθούς ασθενείας. Επί του κονδυλίου αυτού πρέπει να λεχθούν τα εξής: Αμφότεροι οι διάδικοι δεν αμφισβητούν τη νόμιμη αξίωση του ενάγοντος για την καταβολή μισθών ασθενείας. Ερειδόμενο ζήτημα στην υπό κρίση περίπτωση αποτελεί ο αριθμητικός υπολογισμός των δικαιούμενων 4 μισθών ασθενείας του ενάγοντος τους οποίους ο μεν ενάγων υπολογίζει στο ποσό των 9.062,84 ευρώ, η δε εναγομένη στο ποσό των 8.96,11 ευρώ το οποίο και πράγματι κατέβαλε στον τελευταίο μέσω τραπεζικών εμβασμάτων στο λογαριασμό που τηρεί ο ενάγων στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Πλέον συγκεκριμένα η εναγομένη: α) για μισθό ασθενείας από 28.9.2016/30-9-16 (3 ημερών) και από 1-10 έως 31-10.2016 ανέρχεται στο ποσό των €226,57 (μικτά) για τροφή και μισθό 3 ημερών και €2227,29 (μικτά) για μισθό και τροφή μηνός Οκτωβρίου 2016. Το συνολικό καθαρό ποσό για μισθό ασθενείας 3 ημερών Σεπτεμβρίου 2016 και μηνός Οκτωβρίου 2016, μετά την αφαίρεση των κρατήσεων €48,16 και €475,13 αντίστοιχα, που ήταν €1930,57 (226,57 + 2227,29 = 2453,86-48,16-475,13=1930,57), κατατέθηκε την 7.11.16 στον υπ’ αρ. ……. …… λογαριασμό του στην Εθνική Τράπεζα, β) για μισθό ασθενείας από 1/11/16 έως 30/11/16, ο οποίος ανέρχεται σε στο μικτό ποσό των €2265,71, το δε καθαρό ποσό μετά την αφαίρεση κρατήσεων ποσού €505,29 ανέρχεται στο ποσό των €1763,42 κατατέθηκε την 5.12.16 στον άνω τραπεζικό του λ/σμό, γ) για μισθό ασθενείας από 1/12/16 έως 31/12/16 κατέβαλε το ποσό των €2284,92 μικτά, το καθαρό δε ποσό μετά την αφαίρεση κρατήσεων ποσού €505,29 ανέρχεται σε € 1779,63, το οποίο κατέθεσε στις 30-12-16 στον υπ’ αρ. GR ………… λογαριασμό του ενάγοντα στην ΕΤΕ και δ) για μισθό ασθενείας από 1/1/17 έως 26/1/17 κατέβαλε ποσό €1963,62 μικτά, το καθαρό δε ποσό μετά την αφαίρεση των κρατήσεων ποσού € 324,49 ανήλθε στο ποσό των €1639,13, το οποίο κατέθεσε στον άνω τραπεζικό του λογαριασμό στις 3-2-2017. Συνεπώς για μισθούς ασθενείας 4 μηνών και τροφή ο ενάγων δικαιούται να λάβει το συνολικό ποσό των €8.968,11 (226,57 + 2227,29 + 2265,71 + 2284,92 + 1963,62 = 8968,11) και μετά τις επ’ αυτού γενόμενες κρατήσεις, το καθαρό ποσό των €7112,75 (1930,57 + 1763,42 + 1779,63 + 1639,13 = 7112,75) και όχι το ποσό των 7.004,49 ευρώ ως αβασίμως ισχυρίζεται ο ενάγων. Ωστόσο η αιτούμενη από τον ενάγοντα διαφορά των 2.058, 35 ευρώ αποτελεί το επιπλέον ποσό των νόμιμων κρατήσεων του ενάγοντος οπότε το κονδύλιο των 9.062,84 ευρώ αντιστοιχεί στο μικτό μισθό τεσσάρων μηνών του ενάγοντος. Η εναγομένη υπολογίζει το μεικτό μισθό του ενάγοντος του κρίσιμου χρονικού διαστήματος στο αρχικώς στο ποσό των 9.062,84 ευρώ, όπως και ο ενάγων πλην όμως αφαιρεί από το ποσό αυτό το ποσό των €96,05 το οποίο αντιστοιχεί στην τροφή 5 ημερών της παραμονής του στο Νοσοκομείο ΑΤΤΙΚΟΝ όπου υπεβλήθη σε εγχείρηση οπότε και δεν δικαιούται τροφής, οπότε το ποσό για μισθούς ασθενείας και τροφής ανέρχεται στο ποσό των €8966,79 (9062,84 – 96,05 = 8966,79) ποσό που καταβλήθηκε στον ενάγοντα με συνέπεια να μην δικαιούται ο ενάγων οποιοδήποτε ποσό για την αιτία αυτή. Η εκκαλουμένη απόφαση η οποία απέρριψε το ένδικο κονδύλιο ως αβάσιμο κατ’ ουσίαν με εσφαλμένη αιτιολογία, η οποία πρέπει να αντικατασταθεί από την ως άνω ορθή αιτιολογία, ορθά κατ’ αποτέλεσμα έκρινε και πρέπει ο πέμπτος λόγος της έφεσης του ενάγοντος να απορριφθεί ως αβάσιμος.
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω μη υπάρχοντος έτερου λόγου προς εξέταση τόσο των δύο εφέσεων, όσο και των προσθέτων λόγων έφεσης και αντέφεσης πρέπει: α) τα υπό κρίση δικόγραφα της έφεσης της εναγομένης, του προσθέτου λόγου έφεσης και της αντέφεσης να απορριφθούν στο σύνολό τους ως αβάσιμα, β) αφού γίνει δεκτός ο πρώτος λόγος της έφεσης του ενάγοντος, σύμφωνα με τα όσα αναφέρθηκαν ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη εν μέρει η έφεση και να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση στο σύνολό της, δηλαδή και ως προς τις διατάξεις και κεφάλαια που δεν μεταρρυθμίστηκαν, αλλά θα περιληφθούν στην ενιαία απόφαση του Δικαστηρίου τούτου για να υπάρχει ένας μόνο τίτλος εκτελέσεως (βλ. και Σ. Σαμουήλ, Η Έφεση, Ε΄ έκδοση, 2003, παρ. 1143, σελ. 430, 344, ΑΠ 748/1984 ΕλλΔνη 26.642).Ακολούθως, πρέπει αφού κρατηθεί και δικασθεί από το παρόν δικαστήριο η από 14.7.2018 με ΓΑΚ/ΕΑΚ ……………./2018 αγωγή, να γίνει αυτή εν μέρει δεκτή, να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των [ 429,64 ευρώ (επιδικάσθείσα προωτοβαθμίως διαφορά υπερωριών 2ης ναυτολόγησης) + 558,40 ευρώ (επίδομα Β΄ Μηχανικού για τη συντήρηση ξενοδοχειακού και υδραυλικού εξοπλισμού) +72.411,46 ευρώ (επιδικασθείσα πρωτοβαθμίως αποζημίωση για πλήρη και διαρκή ανικανότητα κατά Ν. 551/14) + 162, 68 ευρώ (επιδικασθέντα πρωτοβαθμίως νοσήλεια), ήτοι 429,64 + 558,40 + 72.411,46 + 162,68 =] 73.562,18 εκ των οποίων ποσό από 72.411,46 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση και το συνολικό ποσό των (429,64 + 558,40 +162,68 =) 1.150,72 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επόμενη ημέρα την οποία κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό ένα έκαστο από τα επί μέρους ποσά που το αποτελούν και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση. Εφόσον εξαφανίστηκε η εκκαλούμενη οριστική απόφαση, εξαφανίζεται και η διάταξη αυτής περί δικαστικών εξόδων, κατά τη διάταξη του άρθρου 535§1 ΚΠολΔ. Μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, ανάλογο της εκτάσεως της νίκης του, πρέπει, σε αποδοχή του σχετικού αιτήματος του, να επιβληθεί σε βάρος της εν μέρει ηττηθείσας εναγομένης (άρθρα 178§1, 183, 191§2 ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό. Τέλος, ζήτημα επιστροφής παραβολών των ενδίκων μέσων δεν τίθεται, διότι κατά το χρόνο άσκησής τους δεν υπήρχε η σχετική υποχρέωση και ως εκ τούτου δεν καταβλήθηκε παράβολο.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει αντιμωλία των διαδίκων: i) την από 12.12.2023 με ΓΑΚ/ ΕΑΚ ……………./2023 Πρωτ και ΓΑΚ/ΕΑΚ …………/2023 Εφετ έφεση, ii) τον από 5.3.2025 ΓΑΚΕΑΚ/…………./2025 πρόσθετο λόγο έφεσης, iii) την από 24.6.2025 ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2025 αντέφεση και iv) από 6.2.2024 με ΓΑΚ/ΕΑΚ …………/2024 Πρωτ και ΓΑΚ/ΕΑΚ ……………./2024 έφεση.
Δέχεται τυπικά τις εφέσεις, τον πρόσθετο λόγο έφεσης και την αντέφεση.
Απορρίπτει κατ’ ουσίαν την από 12.12.2023 με ΓΑΚ/ ΕΑΚ ………/2023 Πρωτ και ΓΑΚ/ΕΑΚ …………./2023 Εφετ έφεση, τον από 5.3.2025 ΓΑΚΕΑΚ/………/2025 πρόσθετο λόγο έφεσης και την από 24.6.2025 ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2025 αντέφεση.
Δέχεται εν μέρει κατ΄ουσίαν την από 6.2.2024 με ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2024 Πρωτ και ΓΑΚ/ΕΑΚ …………/2024 έφεση.
Εξαφανίζει στο σύνολό της την εκκαλούμενη με αριθμό 3659/2023 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
Κρατεί και Δικάζει την με ΓΑΚ/ΕΑΚ …………../15.6.2018 αγωγή.
Δέχεται εν μέρει την αγωγή.
Υποχρεώνει την εναγομένη να καταβάλει αφενός το ποσό των εβδομήντα δύο χιλιάδων τετρακοσίων έντεκα και σαράντα έξι λεπτών (72.411,46) ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση και αφετέρου το συνολικό ποσό των χιλίων εκατό πενήντα και εβδομήντα δύο λεπτών ( 1.150,72) ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επόμενη ημέρα την οποία κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό ένα έκαστο από τα επί μέρους ποσά που το αποτελούν και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
Επιβάλλει μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας σε βάρος της εναγομένης τα οποία ορίζει στο ποσό των τριών χιλιάδων διακοσίων (3.200) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριο του συνεδρίαση, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους στις 4 Νοεμβρίου 2025.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ