ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός 668/2025
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Κωνσταντίνα Ταμβάκη Πρόεδρο Εφετών, Μαρία Παπαδογρηγοράκου, Εφέτη και Σωκράτη Γαβαλά, Εφέτη-Εισηγητή και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, την ………………, προκειμένου να δικάσει στην υπόθεση μεταξύ:
(Ι) Της Εκκαλούσας: Ναυτικής Εταιρείας με την επωνυμία «………….», (ΑΦΜ …..), εδρεύουσας στην Αθήνα, επί της οδού . …. και εκπροσωπούμενης νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου Δικηγόρου της Μάρκου Δάρα (ΑΜ/ ΔΣΑ …..-βλ. το υπ’ αριθμόν Π …./20-02-2025 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του Δ.Σ.Π. – άρθρο 61 Ν. 4194/2013), προς τον οποίο χορηγήθηκε η ειδική προς τούτο πληρεξουσιότητα με το από 18-01-2921 πρακτικό συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου της ως άνω Εταιρείας σε συνδυασμό με το ειδικό δικαστικό πληρεξούσιο του Φωτίου Λημναίου του Χαραλάμπους, με την ιδιότητα του τελευταίου, ως νόμιμου εκπροσώπου της Εταιρείας, το οποίο διαλαμβάνει τα οριζόμενα στοιχεία, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 96 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.
Των Εφεσίβλητων: (1) Της Εταιρίας με την επωνυμία «………………», (Α.Φ.Μ. ………..), εδρεύουσας στον Άλιμο Αττικής, επί της οδού …………… και εκπροσωπου μενης νόμιμα, και
(2) ………………, οι οποίοι (=αμφότεροι) παραστάθηκαν διά της πληρεξούσιας Δικηγόρου τους Άννας Πανάγου (A. M.Δ.Σ.Π …), (βλ. το υπ’ αριθμόν …../25-02-2025 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του Δ.ΣΠ- άρθρο 61 Ν. 4194/2013).
(ΙΙ) Των Εκκαλούντων: (1)Της Εταιρίας με την επωνυμία «……………..» (Α.Φ.Μ. ……….) εδρεύουσας στον Άλιμο Αττικής, επί της οδού …………. και εκπροσωπείται νόμιμα και
(2) ……………… οι οποίοι (=αμφότεροι) παραστάθηκαν αμφότεροι διά της πληρεξούσιας Δικηγόρου τους Άννας Πανάγου (A.M.Δ.Σ.Π ……..), (βλ. το υπ’ αριθμόν Α ……………/25-02-2025 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του Δ.ΣΠ- άρθρο 61 Ν. 4194/ 2013).
Της Εφεσίβλητης: Ναυτικής Εταιρείας με την επωνυμία «……………..», (ΑΦΜ ……), εδρεύουσας στην Αθήνα, επί της οδού . ……… και εκπροσωπούμενης νόμιμα, η οποία παραστάθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου δια του πληρε ξούσιου Δικηγόρου της Μάρκου Δάρα (ΑΜ/ΔΣΑ ……..- βλ. το υπ’ αριθμόν Π …./20-02-2025 γραμμάτιο προ καταβολής εισφορών του Δ.Σ.Π. – άρθρο 61 Ν. 4194/2013).
Η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα στην υπό στοιχεία (Ι) έφεση εταιρεία άσκησε σε βάρος των εναγομένων και ήδη εφεσίβλητων ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 06.10.2020 αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με γενικό αριθμό κατάθεσης (Γ.Α.Κ.) …../2020 και ειδικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου (Ε.Α.Κ.Δ.) …/2020.
Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 2519/ 2021 (εν μέρει οριστική) απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου. Στη συνέχεια και μετά τη διενέργεια της πραγματογνωμοσύνης, η ενάγουσα εταιρεία άσκησε την από 06-10-2022 κλήση της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης (Γ.Α.Κ.) …./2022 και ειδικό αριθμό κατάθεσης δικογράφου (Ε.Α. Κ.Δ.) …../2022.
Ακολούθως, εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 2757/2023 (οριστική) απόφαση του ίδιου ως άνω Δικαστηρίου κατά τα ειδικότερα οριζόμενα σε αυτήν.
Κατά της αποφάσεως αυτής η ενάγουσα εταιρεία άσκησε την από 21/03/2024 έφεσή της ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (= Εφετείου Πειραιώς), που κατατέθηκε στη Γραμματεία του εκδόσαντος την εκκαλούμενη Δικαστηρίου, με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης ενδίκου μέσου (Γ.Α.Κ.) …../22-03-2024 και ειδικό αριθμό κατάθεσης δικογράφου (Ε.Α.Κ.Δ) …../22-03-2024 και ακολούθως στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης (Γ.Α.Κ.) …./27-03-2024 και ειδικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου (Ε.Α.Κ. Δ.) ……/17-03-2024, δικάσιμος δε ορίστηκε αυτή, που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Ακολούθως, κατά της ίδιας ως άνω αποφάσεως και οι εναγόμενοι άσκησαν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου την από 21/03/2024 έφεσή τους, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του εκδόσαντος αυτήν Δικαστηρίου, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ενδίκου μέσου (Γ.Α.Κ.) ………../22-03-2024 και ειδικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου (Ε.Α.Κ.Δ) …./22-03-2024 και ακολούθως στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, με γενικό αριθμό κατάθεσης (Γ.Α.Κ.) …./27-03-2024 και ειδικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου (Ε.Α.Κ.Δ.) ……/ 27-03-2024, δικάσιμος δε ορίστηκε αυτή, που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και εκδικάστηκε αντιμωλία των διαδίκων.
Οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τις απόψεις τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα διαλαμβάνονται στις εφέσεις και στις έγγραφες προτάσεις, τις οποίες κατέθεσαν κατά την εκδίκαση της ένδικης υπόθεσης.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
(Ι) Οι κρινόμενες: (Α) από 21/03/2024 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου (Γ.Α.Κ.) …/(Ε.Α.Κ.Δ.) …./17-03-2024 έφεση της ενάγουσας εταιρείας και (Β) από 21/03/ 2024 και με αριθμό καταθέσεως δικογράφου (Γ.Α.Κ.) …/ (Ε.Α.Κ.Δ.) …/2024 έφεση των εναγομένων κατά των υπ’ αριθμόν 2.519/2021 (εν μέρει οριστικής) και 2.757/2023 (οριστικής) αποφάσεων του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (Τμήμα Ναυτικών Διαφορών), που εκδόθηκαν αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία (Διαδικασία άρθρων 1-465 Κ.ΠολΔ), αρμοδίως φερόμενες ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 Κ.Πολ.Δ.), έχουν ασκηθεί, σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις και εμπρόθεσμα, ήτοι, μέσα στην προθεσμία του μηνός από το χρόνο επίδοσης των εκκαλούμενων αποφάσεων στους εναγόμενους, την 26-02-2024, όπως προκύπτει από τις υπ’ αριθ. 1924Δ/2024, …./2024 και …../2024 εκθέσεις επίδοσης των Δικαστικών Επιμελητών στο Εφετείο Πειραιώς με έδρα στο Πρωτοδικείο Πειραιώς …………… και ………………, τις οποίες επικαλείται και προσκομίζει η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα εταιρεία στην υπό στοιχεία (Ι) έφεση, ως επισπεύδουσα τη συγκεκριμένη διαδικαστική ενέργεια διάδικος, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 106 και 107 Κ.Πολ.Δ., ενώ οι υπό κρίση εφέσεις κατατέθηκαν στη Γραμματεία του εκδόσαντος τις προσβαλλόμενες αποφάσεις πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την 22α Μαρτίου 2024 (άρθρα 495 παρ. 1, 2, 498, 499, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.). Συνεπώς, εφόσον για το παραδεκτό της συζήτησής τους καταβλήθηκαν τα κατ` άρθρο 495 παρ. 4 εδ. δ` ΚΠολΔ. παράβολα του Ελληνικού Δημοσίου, αξίας εκατόν πενήντα (150,00) Ευρώ (βλ. σχετ. τα με αριθ. …………/2024 και ……. …/2024 ηλεκτρονικά παράβολα με τα σχετικά παραστατικά πληρωμής) σε συνδυασμό με το υπ’ αριθμόν …../20-03-2024 γραμμάτιο προείσπραξης του Δ.Σ.Π.), πρέπει αυτές να γίνουν τυπικά δεκτές και να ερευνηθούν περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων τους (άρθρο 533 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ), κατά την ίδια διαδικασία, κατά την οποία εκδόθηκαν οι εκκαλούμενες αποφάσεις.
Οι παραπάνω εφέσεις πρέπει να συνεκδικαστούν λόγω της πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας, καθώς με αυτές προσβάλλονται οι ίδιες αποφάσεις, εκδοθείσες ανάμεσα στους ίδιους διαδίκους, σε δίκη με ταυτότητα νομικής και ιστορικής βάσης, ενώ υπάγονται στην ίδια διαδικασία και κατ’ αυτό τον τρόπο διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης, δεδομένου ότι από τη συνεκδίκαση αυτών επέρχεται μείωση των εξόδων και αποτρέπεται η έκδοση αντιφατικών αποφά σεων χάριν της οικονομίας της δίκης.
(ΙΙ) Με την ένδικη αγωγή της η ενάγουσα και εκκαλούσα στην υπό στοιχεία (Ι) έφεση Εταιρεία εκθέτει ότι τυγχάνει πλοιοκτήτρια του ιστιοκίνητου επιβατηγού – τουριστικού (Ε/Γ-Τ/Ρ) σκάφους «Λ», με ελληνική σημαία, ολικού μήκους 29,65μ., εξειδικευμένης ξύλινης κατασκευής, με βοηθητική μηχανική πρόωση, για το οποίο έχει εκδοθεί η με αρ. πρωτ. …………../2017 άδεια επαγγελματικού πλοίου αναψυχής. Ότι την 11.07.2019, περί ώρα 12:50 μ.μ. και ενώ το ως άνω ιστιοφόρο σκάφος της βρισκόταν πρυμνοδετημένο στη μόνιμη θέση πρυμνοδέ τησής του, με αριθμό ……., στην πλωτή προβλήτα Β, στη Μαρίνα του Ελληνικού, το Ε/Π-Τ/Ρ σκάφος «ΣΝ », πλοιοκτησίας της πρώτης (1ης) εναγομένης και ήδη εκκαλούσας στην υπό στοιχεία (ΙΙ) έφεση εταιρείας, το οποίο ήταν πρυμνοδετημένο στην απέναντι προβλήτα Α, ξεκινώντας να αποπλεύσει από τη Μαρίνα, από έλλειψη προσοχής, την οποία ο δεύτερος (2ος) εναγόμενος και ήδη εκκαλών, ως κυβερνήτης αυτού, είχε τη δυνατότητα και όφειλε να καταβάλει και κατά παράβαση των κανόνων της ναυτικής τέχνης, πρακτικής και πείρας και των κανονισμών αποφυγής συγκρούσεων στη θάλασσα, αντί να εκτελέσει χειρισμό προς τα δεξιά και να κινηθεί με την πλώρη του προκειμένου να εξέλθει της Μαρίνας, εξήλθε με την πρύμνη του από το θαλάσσιο χώρο μεταξύ των δύο προβλητών (Α και Β) και κινήθηκε με ταχύτητα, με την πλώρη του, προς το μέρος, που βρίσκονταν πρυμνοδετημένα τα σκάφη στην πλωτή προβλήτα Β, χωρίς να τηρεί τη δέουσα οπτική και ακουστική επιτήρηση (look— out) και εν γένει τη με κάθε διαθέσιμο μέσο επιτήρηση σε αυτό και χωρίς να εκτιμήσει εάν υπήρχε κίνδυνος σύγκρουσης, σύμφωνα με τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην αγωγή, με αποτέλεσμα να επιπέσει με το αριστερό μέρος της πλώρης του στο πρωραίο δεξιό μέρος του σκάφους της. Ότι, ενώ μετά την αρχική πρόσκρουση ο δεύτερος (2ος) εναγόμενος όφειλε να θέσει τις δύο μηχανές του σκάφους «ΣΝ » σε θέση «κράτει» και έπειτα σε θέση «ανάποδα», προκειμένου να απομακρυνθεί από το σκάφος της, δεν έπραξε τούτο, με αποτέλεσμα το σκάφος αυτό να συνεχίζει να πιέζει με την πλώρη του το «Λ» και εν συνεχεία να σέρνει την πλώρη του, επί 5 έως 10 μέτρα, επί της δεξιάς πλευράς του τελευταίου και να πιέζει με το ζωνάρι της αριστερής πλευράς του τα ξάρτια της δεξιάς πλευράς αυτού. Ότι οι προσκρούσεις του ζημιογόνου σκάφους επί του «Λ» διάρκεσαν περί τα 30 λεπτά της ώρας, προκαλώντας δυνατές ταλαντώσεις και πιέσεις στη ξύλινη γάστρα του, στην οποία προκλήθηκαν οι περιγραφόμενες εκτεταμένες ζημίες, οι οποίες δεν μπόρεσαν να αποφευχθούν από τα παρεμβλήματα, που υπήρχαν μεταξύ των δύο σκαφών, αλλά ούτε και από αυτά, που υπήρχαν μεταξύ του «Λ» και του εξ αριστερών του πρυμνοδετημένου Μ», με το οποίο το πρώτο ερχόταν επίσης σε επαφή κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, με αποτέλεσμα να δέχεται έντονες πιέσεις και από τις δύο πλευρές του. Ότι τελικά το «ΣΝ » αποκολλήθηκε από το « Λ» με τη βοήθεια κάβων και τη χρήση των εγκάρσιων ελίκων του. Ότι η κατά τα παραπάνω σύγκρουση προκλήθηκε από υπαιτιότητα αποκλειστικά του πλοιάρχου του «ΣΝ», δεύτερου (2ου) εναγομένου, που είχε προστήσει η πρώτη (1) εναγόμενη εταιρεία στην υπηρεσία της, και ο οποίος συνομολόγησε αυτήν με σχετική αναγγελία ζημίας προς τον αλληλασφαλιστικό οργανισμό πλοιοκτητών «……….», επιχειρώντας ωστόσο σε αυτή την αναγγελία να υποβαθμίσει την έκταση και ένταση της σύγκρουσης, η οποία ωστόσο διάρκεσε περί τα 30 λεπτά της ώρας και απέβη ιδιαίτερα ζημιογόνος για το δικό της σκάφος, καθώς αυτό υπέστη εκτεταμένες ζημίες στο κατάστρωμα αυτού, στη γάστρα του, στους εσωτερικούς χώρους, στους οποίους διαπιστώθηκε και εισροή θαλασσινού νερού και στη βοηθητική λέμβο, η οποία κατά το χρόνο της σύγκρουσης βρισκόταν προσδεμένη στην πρύμνη του. Ότι εξαιτίας των παραπάνω υλικών ζημιών ο Νηογνώμονας «……..» (…..), που παρακολουθεί το πλοίο, ανακάλεσε το πρωτόκολλο γενικής επιθεώρησης αυτού μέχρι την αποκατάστασή τους, ενώ με το από 01.08.2019 σήμα του Λιμεναρχείου Σαρωνικού προς το Υ.ΝΑ.Ν.Π απαγορεύθηκε ο απόπλους του. Ότι στη συνέχεια και αφού το σκάφος της επιθεωρήθηκε εκτός από το Νηογνώμονα και το κλιμάκιο επιθεωρητών του Κεντρικού Λιμεναρχείου Πειραιώς και από το Ναυπηγό-Μηχανολόγο Μηχανικό . ………, κατ’ εντολή της ίδιας και από τους επιθεωρητές της εταιρείας “…………”, για λογαριασμό της ασφαλιστικής εταιρείας του ζημιογόνου σκάφους, έπλευσε κατόπιν χορήγησης έγκρισης ενός και μόνου απόπλου από τη Λιμενική Αρχή με προορισμό το ναυπηγείο της εταιρείας «……… ..» στο Πέραμα Αττικής, όπου ανελκύθηκε, επιθεωρήθηκε και επανεκτιμήθηκε η ζημία του, τοποθετήθηκαν ικριώματα και προστατευτική τέντα και έκτοτε παραμένει εκεί σε αναμονή της έναρξης των απαιτούμενών εργασιών επισκευής του, στις οποίες η ενάγουσα εταιρεία αδυνατεί να προβεί λόγω έλλειψης των απαιτούμενων χρημάτων και της αδυναμίας της να εκμεταλλευθεί το εν λόγω σκάφος. Επικαλούμενη αδικοπρακτική ευθύνη του κυβερνήτη του πλοίου SD κατά τις διατάξεις των άρθρων 235 επ. ΚΙΝΔ σε συνδυασμό με τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα, η ενάγουσα Εταιρεία ζητεί να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, ο καθένας από αυτούς σε ολόκληρο, να της καταβάλουν σχετικά με: (Α) τις δαπάνες των εργασιών, που είναι αναγκαίες για την αποκατάσταση των ζημιών, τις οποίες υπέστη το σκάφος της από την επίδικη σύγκρουση, καθώς και για το κόστος ελλιμενισμού του σκάφους στη Μαρίνα Ελληνικού κατά το χρονικό διάστημα από 11.07.2019 μέχρι και την 09.08.2019, για το κόστος της αυτοδύναμης μεθόρμισής του στην παραθαλάσσια περιοχή του ναυπηγείου «………» στο Πέραμα Αττικής και για την επιστροφή του στη Μαρίνα του Ελληνικού, μετά την περαίωση των εργασιών της επισκευής του, για την αποξήλωση των επίπλων και της μακέτας του σκάφους, προκειμένου να διενεργηθούν οι απαραίτητες εργασίες επισκευής και για την επανατοποθέτηση αυτών, για το δεξαμενισμό του στο χώρο του ναυπηγείου καθ’ όλο τον αρχικά προϋπολογισθέντα χρόνο επισκευής του, ήτοι, για το χρονικό διάστημα από 09.08.2019 μέχρι και την 31. 05.2020 για την αμοιβή του τεχνικού ασφαλείας για χρονικό διάστημα είκοσι οκτώ (28) ημερών, κατά το οποίο εργάστηκαν άτομα ή συνεργεία στο σκάφος, καθώς και για το χρονικό διάστημα, στο οποίο αναμένεται να ολοκληρωθούν οι εργασίες επισκευής και συγκεκριμένα για εκατόν είκοσι (120) ημέρες, στις οποίες υπολογίζεται ότι θα είναι απαραίτητη η παρουσία του για την έκδοση της βεβαίωσης αποκατάστασης και της έκτακτης επιθεώρησης σκάφους από το Ναυπηγό – Μηχανολόγο Μηχανικό ………, το συνολικό χρηματικό ποσό των 1.005.826,50 €, πλέον του αναλογούντος σε αυτό Φ.Π.Α. (24%) χρηματικού ποσού 241.398,36 €, ήτοι, συνολικά το χρηματικό ποσό των 1.247. 224,86 €, όπως το χρηματικό αυτό ποσό ειδικότερα επιμερίζεται για κάθε επιμέρους αγωγικό κονδύλιο, (Β) για το συνολικό κόστος παραμονής του σκάφους τους στο ναυπηγείο «………» και για το κόστος φύλαξης των μοκετών και επίπλων του σκάφους της στην εταιρεία «………………», για το πέραν του αρχικά εκτιμώμενου χρονικού διαστήματος επισκευής του και ειδικότερα για το χρονικό διάστημα από την 01.06.2020 μέχρι και την 06.10.2020, το ποσό των 35.669,76 ευρώ, όπως ειδικότερα προσδιορίζεται κάθε κονδύλιο) (Γ) το χρηματικό ποσό των (218.500,00 € Χ 2 έτη=) 437.000,00 €, για διαφυγόντα εισοδήματα, τα οποία με βεβαιότητα και κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων θα αποκέρδαινε μέχρι το τέλος της τουριστικής περιόδου του έτους 2019, κατά την οποία είχε λάβει το σύνολο των αναγκαίων προπαρασκευαστικών μέτρων για την επικερδή εκμετάλλευση του σκάφους της, όπως αυτά ειδικότερα εκτίθενται στην ένδικη αγωγή, και συγκεκριμένα λόγω ματαίωσης αιτιωδώς συνδεόμενης με την επίδικη σύγκρουση των έξι (6) συμβάσεων ναύλωσης, που είχε καταρτίσει, με χρονική διάρκεια από την 19.07. 2019 μέχρι την 26.07.2019, από την 31.07.2019 μέχρι την 14.08.2019, από την 18.08.2019 μέχρι την 30.08. 2019, από την 31.08.2019 μέχρι την 05.09.2019, από την 06.09.2019 μέχρι την 14.09.2019 και από την 16.09.2019 μέχρι την 23.09.2019, αλλά και λόγω των απολεσθέντων κερδών, που με βεβαιότητα και κατά τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων θα αποκέρδαινε και κατά την επόμενη τουριστική περίοδο του έτους 2020, με βάση τα αντίστοιχα και ομοειδή προπαρασκευαστικά μέτρα, κατά τα οποία θα λάμβανε κατά τους χειμερινούς μήνες του έτους αυτού για την εκμετάλλευση του σκάφους της, (Γ) το χρηματικό ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000.00) € λόγω της προσγενόμενης σε αυτήν ηθικής βλάβης εξαιτίας της τρώσης του επαγγελματικού και εμπορικού της κύρους, του αισθήματος ασφάλειας και εμπιστοσύνης των πελατών ναυλωτών ως προς την αξιοπλοΐα του σκάφους «Λ» και στη δημιουργία κλίματος αμφιβολίας, ανασφάλειας και δυσπιστίας έναντι αυτής από την πλευρά των πελατών και των συνεργατών της, ιδίως λόγω της αιφνίδιας ματαίωσης των συμβάσεων ναύλωσης, τις οποίες είχε καταρτίσει, αλλά και της αδυναμίας της να ανταποκριθεί στα μεταγενέστερα αιτήματα σύναψης ναυλώσεων, εξαιτίας των οποίων τέθηκε σε κίνδυνο η φήμη της στον ευρύτερο κύκλο των ναυτιλιακών και επιχειρηματικών συναλλαγών, όλα δε τα παραπάνω κονδύλια ζητεί η ενάγουσα Εταιρεία να της επιδικαστούν με το νόμιμο τόκο από την 03.03.2020, ήτοι, από την επόμενη ημέρα της παρόδου της επταήμερης προθεσμίας, την οποία έταξε στην πρώτη (1η) εναγόμενη Εταιρεία για την εξόφληση των απαιτήσεων της, διαφορετικά από την 01.04.2020 επόμενη ημέρα της δεύτερης (2ης) κατά σειρά όχλησής της προς ικανοποίηση των απαιτήσεών της, άλλως από την 20. 05.2020, επόμενη ημέρα της τρίτης (3ης) κατά σειρά όχλησής της για την ίδια αιτία, σε κάθε δε περίπτωση από την επόμενη ημέρα επίδοσης της ένδικης αγωγής της μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση του χρηματικού ποσού, που θα επιδικαστεί.
Με τέτοιο περιεχόμενο και αυτά τα αιτήματα στην ένδικη αγωγή εκτίθενται με πληρότητα, σαφήνεια και διεξοδικά οι συνθήκες, κάτω από τις οποίες έλαβε χώρα το ζημιογόνο γεγονός, ήτοι, η σύγκρουση των σκαφών «ΣΝ » και «Λ», καθώς αφενός μεν παρατίθενται διεξοδικά σε αυτήν τα πραγματικά περιστατικά, που στοιχειοθετούν την αποκλειστική υπαιτιότητα του Κυβερνήτη του ζημιογόνου σκάφους «ΣΝ », πλοιοκτησίας της πρώτης (1ης) εναγόμενης εταιρείας και ήδη εκκαλούσας, στην πρόκληση της ένδικης σύγκρουσης, τα οποία, ως αναγκαία δικαιοπαραγωγικά γεγονότα, αντιστοιχούν στο πραγματικό των εφαρμοστέων κανόνων δικαίου και συγκεκριμένα των Κανόνων 5, 6 και 7 του Ν.Δ. 93/74 «Περί διεθνών κανονισμών αποφυγής συγκρούσεων εν θαλάσση», όπως τροποποιήθηκε με το Π.Δ. 233/ 1983 (Φ.Ε.Κ. 86Α/5-7-1983), τους οποίους παραβίασε το παραπάνω σκάφος, καθώς και στα άρθρα 236, 239 και 245 του Κώδικα Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου (Κ.Ι.Ν.Δ)(Ν. 3816/1958) αφετέρου δε αναλύονται διεξοδικά σε αυτήν οι θετικές και αποθετικές ζημίες, τις οποίες υπέστη το σκάφος της ενάγουσας εταιρείας, όπως και η επικαλούμενη προσβολή της εμπορικής πίστης της ενάγουσας εταιρείας με τη διάδοση στους ναυτιλιακούς και τουριστικούς κύκλους των βλαβών του επιβατηγού-τουριστικού σκάφους «Λ», της αδυναμίας της να εκτελέσει κατά το έτος 2019 τις συναφθείσες συμβάσεις ναύλωσης του εν λόγω σκάφους και κατά το έτος 2020 τις προταθείσες προς εκτέλεση αντίστοιχες συμβάσεις, του κλονισμού του αισθήματος ασφάλειας και εμπιστοσύνης, ως προς την αξιοπλοΐα του σκάφους της ενάγουσας εταιρείας από την πλευρά των πελατών, των εργαζομένων και των συνεργατών της, στην οποία στηρίζεται η αξίωσή της για χρηματική ικανοποίηση λόγω της προσγενόμενης σε αυτήν ηθικής βλάβης. Πλέον συγκεκριμένα στην ένδικη αγωγή εκτίθεται ότι το σκάφος «Λ» ήταν δεμένο με πρυμναίους και πρωραίους κάβους στην προβλήτα, καθώς και με ρεμέτζα, και βρισκόταν ακίνητο, με αποτέλεσμα οι κλυδωνισμοί του υπό την πίεση των επ’ αυτού προσκρούσεων του «ΣΝ » να είναι παρόμοιοι με τους κλυδωνισμούς ενός εκκρεμούς και για το λόγο αυτό δεν μπορεί να γίνει παρομοίωση με ένα ίδιο σκάφος σε ελεύθερη ναυσιπλοΐα, για την οποία -άλλωστε- είναι σχεδιασμένα και κατασκευασμένα τα ιστιοπλοϊκά σκάφη και όχι για απότομες κινήσεις κλυδωνισμών και των δύο πλευρών, όπως συνέβη στην προκειμένη περίπτωση, με αναπόδραστη συνέπεια η συμπίεση του σκάφους της ενάγουσας εταιρείας να είναι όντως πολύ μεγάλη και η ταλάντωση των ιστών του να έχει μεγάλο πλάτος κίνησης, αναφορές, που κρίνονται επαρκείς για το ορισμένο της ένδικης αγωγής και ειδικότερα για την έκταση των προκληθεισών ζημιών. Συνακόλουθα, οι αιτιάσεις των εναγομένων και ήδη εκκαλούντων στην υπό στοιχεία (ΙΙ) έφεση αναφορικά με: (Α) το μη προσδιορισμό της πλευράς του σκάφους της ενάγουσας εταιρείας, όπου διαπιστώθηκαν ρηγματώοεις της εσωτερικής και εξωτερικής πλευράς της ένωσης του παραπέτου με την κουπαστή, (Β) τη γενικότητα του όρου συμπίεση του σκάφους «Λ» ότι δηλαδή αυτή ήταν πολύ μεγάλη, με αποτέλεσμα να ακούγονται διάφοροι τριγμοί και οι ιστοί του να εκτελούν κινήσεις με μεγάλο σχετικά πλάτος ταλάντωσης λόγω πίεσης των συρματόσχοινων, τα oπoία ήταν προσδεδεμένα στους ιστούς και στα παραπέτα του σκάφους, (Γ) το μη προσδιορισμό του όρου «αλλοίωση» των δοκών της γάστρας, (Δ) την έλλειψη αναφοράς στα σημεία ανοίγματος των αρμών μεταξύ των δοκών της εξωτερικής στρώσης, στη θραύση της κόλλας, με την οποία συγκολλώνται οι αρμοί, στη βάση του κυρίου ιστού, στις βίδες των διαμήκων δοκών, στις εκτελεστέες εργασίες διάνοιξης με σκοπό την πρόσβαση των επισκευαστικών συνεργείων προς εκτέλεση εργασιών, στις ξύλινες σανίδες του καταστρώματος, που έπρεπε να αφαιρεθούν και αντικατασταθούν, όπου κριθεί αναγκαίο, στον επιβαλλόμενο έλεγχο των θερμοκρασιών και της υγρασίας εσωτερικά του θερμομονωτικού και προστατευτικού καλύμματος, στα επισκευαστέα εσωτερικά και εξωτερικά τμήματα του σκάφους από εξειδικευμένο επισκευαστή, στην πλευρά της γάστρας, αυτές (= οι αιτιάσεις) τυγχάνουν απορριπτέες, ως αβάσιμες, καθώς οι όποιες ελλείψεις ή γενικές αναφορές παραδεκτά μπορούν να συμπληρωθούν και επαρκώς προσδιοριστούν με παραπομπή σε άλλα διαδικαστικά έγγραφα (π.χ. προτάσεις κ.λ.π), χωρίς να συνιστά αυτή η συμπλήρωση ανεπίτρεπτη μεταβολή της ιστορικής βάσης της ένδικης αγωγής, κατ’ άρθρο 224 Κ.Πολ.Δ., δεδομένου ότι η κατά έστω και με γενικό τρόπο αναφορά αυτών αρκεί για τη εννοιολογική στοιχειοθέτηση των δικαιοπαραγωγικών εκείνων όρων- περιστατικών, όπως υπαιτιότητα, ζημιογόνο γεγονός, ζημία, που υπάγονται στο πραγματικό των εφαρμοστέων κανόνων δικαίου για την επέλευση των σκοπούμενων εννόμων συνεπειών. Συνεπώς, η ένδικη αγωγή τυγχάνει επαρκώς ορισμένη, σύμφωνα με την κρατούσα στο πεδίο του αστικού δικονομικού δικαίου θεωρία της λειτουργίας του κανόνα δικαίου ή του προσδιορισμού του επίδικου δικαιώματος σε αντίθεση με τη θεωρία της εξατομίκευσης (Κ. Κεραμεύς: Αστικό Δικονομικό Δίκαιο- Γενικό Μέρος, σελ. 220 με τις εκεί παραπομπές στην Επιστήμη και στη Νομολογία). Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που έκρινε την ένδικη αγωγή επαρκώς ορισμένη και επιδεκτική δικαστικής κρίσης και αξιολόγησης και δεν απέρριψε αυτήν, ως απαράδεκτη αλλά προχώρησε στην έρευνα της νομικής και ουσιαστικής βασιμότητας της δεν υπέπεσε στην αποδιδόμενη με τον πρώτο (1ο) κατά σειρά λόγο της υπό στοιχεία (ΙΙ) εφέσεως των εναγομένων, καθώς ερμήνευσε και εφάρμοσε το Νόμο, κατά τον προσήκοντα τρόπο, απορριπτόμενου συνακόλουθα του σχετικού λόγου της εφέσεως, ως αβάσιμου.
Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 2519/2021 (εν μέρει οριστική) απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, με την οποία, αφού κρίθηκε η ένδικη αγωγή παραδεκτή και νόμιμη, στη συνέχεια έγινε δεκτή κατά ένα μέρος της και υποχρεώθηκαν οι εναγόμενοι να καταβάλουν στην ενάγουσα εταιρεία, ο καθένας από αυτούς σε ολόκληρο, το συνολικό χρηματικό ποσό των τριακοσίων τριάντα εννέα χιλιάδων πεντακοσίων εξήντα τριών και τριάντα οκτώ λεπτών (339.563,38) Ευρώ (Ε), με το νόμιμο τόκο από την επόμενη ημέρα της επίδοσης της ένδικης αγωγής μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση αυτού, ενώ κατά τα λοιπά αγωγικά κονδύλια, που αφορούν στις ζημίες της γάστρας του σκάφους και τη μισθοδοσία φυσι κών προσώπων (………………… κ.λ.π.) αναβλήθηκε η έκδοση οριστικής απόφασης και διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης της υπόθεσης στο ακροατήριο, προκειμένου να διεξαχθεί τεχνική πραγματογνωμοσύνη με επιμέλεια οποιουδήποτε των διαδίκων αναφορικά με τις προκληθείσες ζημίες επί της γάστρας του σκάφους «L», τον προσδιορισμό της έκτασης αυτών, την αιτιώδη συνάφεια τους με την ένδικη σύγκρουση των σκαφών και τις ενδεδειγμένες αναγκαίες εργασίες για την αποκατάσταση αυτών σε συνδυασμό με το κόστος διενέργειας τους. Σε εκτέλεση των παραπάνω, διενεργήθηκε τεχνική πραγματογνωμοσύνη και μετά τη νόμιμη περαίωση αυτής η ενάγουσα Εταιρεία επέσπευσε την εκδίκαση της ένδικης υπόθεσης με την από 06-10-2022 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου (Γ.Α.Κ.)……/(Ε.Α.Κ.Δ.) ……./2022 κλήση της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και στη συνέχεια εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 2757/2023 (οριστική) απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου, με την οποία υποχρεώθηκαν οι εναγόμενοι ο καθένας από αυτούς σε ολόκληρο, να καταβάλλουν στην ενάγουσα εταιρεία το χρηματικό ποσό των οκτακοσίων εβδομήντα εννέα χιλιάδων εννιακοσίων τεσσάρων (879. 904,00) Ευρώ (Ε), με το νόμιμο τόκο από την επόμενη ημέρα της επίδοσης της ένδικης αγωγής μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση αυτού.
Κατά των παραπάνω αποφάσεων οι διάδικοι, έχοντες έννομο συμφέρον, κατά το μέρος, που απορρίφθηκαν οι σχετικές αιτήσεις και ενστάσεις τους, ως εν μέρει ηττηθέντες στον πρώτο βαθμό διάδικοι, άσκησαν τις υπό κρίση εφέσεις τους, παραπονούμενοι για όσους λόγους ειδικότερα εκτίθενται στα εφετήρια και συνιστούν αιτιάσεις, οι οποίες στο σύνολό τους εκτιμώμενες, ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και σε πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, ζητώντας την παραδοχή των εφέσεων τους, ως βάσιμες, και την εξαφάνιση των εκκαλουμένων αποφάσεων, έτσι ώστε, αφού κρατηθεί και εκδικασθεί εξαρχής η ένδικη υπόθεση, αφενός μεν η ενάγουσα Εταιρεία ζητεί να γίνει δεκτή η σε βάρος των εναγομένων ασκηθείσα ένδικη αγωγή στο σύνολο του αιτητικού της και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι στην ανόρθωση της ζημίας της, με την επιδίκαση υπέρ αυτής και των αγωγικών κονδυλίων, που απορρίφθηκαν, ως αβάσιμα, και να καταδικαστούν αυτοί στη δικαστική δαπάνη της, αφετέρου δε οι εναγόμενοι και εκκαλούντες στην υπό στοιχεία (ΙΙ) έφεση ζητούν να απορριφθεί η ένδικη αγωγή στο σύνολό της και να καταδικαστεί η ενάγουσα εταιρεία στη δική τους δικαστική δαπάνη.
(ΙΙΙ) Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 522, 532, 533 και 535 παρ. 1 ΚΠολΔ προκύπτει ότι η υπόθεση ενώπιον του Εφετείου, στο οποίο αυτή μεταβιβάζεται με την άσκηση της έφεσης, κατά τα όρια, που καθορίζονται από αυτήν και τους πρόσθετους λόγους, διέρχεται τρία στάδια κατά τα οποία εξετάζονται (α) το παραδεκτό της έφεσης (άρθρο 532 παρ. 1 ΚΠολΔ), (β) το παραδεκτό καθενός λόγου και (γ) το βάσιμο (νομικό και ουσιαστικό) των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ) (AΠ 2/2006). Από τις διατάξεις των άρθρων 68 και 516 παρ. 1 ΚΠολΔ προκύπτει ότι για την άσκηση έφεσης απαιτείται ο εκκαλών να έχει έννομο συμφέρον, τούτο δε συμβαίνει κατ` αρχήν, όταν αυτός έχει ηττηθεί εν όλω ή εν μέρει με την οριστική απόφαση την οποία προσβάλλει, θεωρείται δε αυτός ότι έχει ηττηθεί, όταν με την απόφαση απορρίπτονται αιτήσεις και προτάσεις του ή αντιθέτως γίνονται δεκτές αιτήσεις και προτάσεις του αντιδίκου του. Το έννομο συμφέρον, ως γενική διαδικαστική προϋπόθεση, που κατά το άρθρο 73 του ίδιου κώδικα εξετάζεται και αυτεπαγγέλτως, συνίσταται στη δυνατότητα να διαμορφωθεί η δικαστική κρίση προς όφελος του εκκαλούντος, η δε έλλειψή του έχει ως συνέπεια την απόρριψη της έφεσης ως απαράδεκτης (ΑΠ 109/2022, ΑΠ 730/2019, ΑΠ 154/2019, ΑΠ 66/2018). Κατά το άρθρο 520 παρ. 1 ΚΠολΔ το έγγραφο της έφεσης πρέπει να περιέχει τα στοιχεία, που απαιτούνται κατά τα άρθρα 118 έως 120 και τους λόγους της έφεσης. Οι τελευταίοι συνίστανται σε ορισμένες αιτιάσεις κατά της εκκαλούμενης απόφασης, αναφερόμενες είτε σε παραλείψεις του εκκαλούντος, είτε σε νομικά ή πραγματικά σφάλματα της απόφασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (ΑΠ 1509/2021, ΑΠ 1054/2021). Από την ως άνω διάταξη συνάγεται ότι οι λόγοι της έφεσης, εκτός από σαφείς και ορισμένοι, απαιτείται να είναι και λυσιτελείς, δηλαδή, σε περίπτωση βασιμότητάς τους, να επέρχεται ως αποτέλεσμα η εξαφάνιση της εκκαλούμενης απόφασης (ΑΠ 1509/2021, ΑΠ 248/2020), διαφορετικά ο σχετικός λόγος έφεσης τυγχάνει απορριπτέος, ως προτεινόμενος άνευ εννόμου συμφέροντος, σύμφωνα με το άρθρο 68 ΚΠολΔ (ΑΠ 122/ 2014, ΑΠ 479/2001). Αλυσιτελείς είναι μεταξύ άλλων οι λόγοι έφεσης, με τους οποίους πλήττονται εσφαλμένες ή πλεοναστικές αιτιολογίες της απόφασης, οι οποίες δεν απολήγουν σε βλάβη του διαδίκου με αντίστοιχες προς αυτές διατάξεις, που περιέχονται στο διατακτικό της απόφασης (ΑΠ 343/2023 δημ. Νόμος).
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, με τον πρώτο (1ο) κατά σειρά λόγο της υπό στοιχεία (Ι) εφέσεως της η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα εταιρεία διατείνεται για πλημμέλεια της εκκαλούμενης συνιστάμενης σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του Νόμου αλλά και σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων, με την παραδοχή της ότι η ταχύτητα του ζημιογόνου σκάφους «ΣΝ » υπολογιζόταν στους 2-2,25 κόμβους, με αποτέλεσμα η πρόσκρουση να μην ήταν βίαια, ζητεί δε οι εκκαλούμενες αποφάσεις να ακυρωθούν και εξαφανιστούν. Ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί προεχόντως, ως αλυσιτελώς προβαλλόμενος, καθώς με αυτόν πλήττονται αιτιολογίες της απόφασης, οι οποίες ωστόσο δεν απολήγουν σε βλάβη της ενάγουσας εταιρείας με αντίστοιχες προς αυτές διατάξεις, που περιέχονται στο διατακτικό της απόφασης, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στη νομική σκέψη της παρούσας. Πλέον συγκεκριμένα, με τις εκκαλούμενες αποφάσεις γίνεται δεκτό ότι η κατά τα παρακάτω επίδικη σύγκρουση μεταξύ των δύο σκαφών οφείλεται σε αποκλειστική υπαιτιότητα του δεύτερου (2ου) των εναγομένων ……, όπως άλλωστε συνομολογούν οι εναγόμενοι. Όμως, η παραδοχή ενός τέτοιου λόγου έφεσης, που πρόβαλε η ενάγουσα εταιρεία, ως διάδικος, που νίκησε, ακόμη και αν κρινόταν βάσιμος, δεν μπορεί να επιφέρει την εξαφάνιση των εκκαλουμένων αποφάσεων, καθώς ανεξαρτήτως της ταχύτητας, με την οποία κινείτο το ζημιογόνο σκάφος, η σύγκρουση μεταξύ των δύο σκαφών και η εξ αυτού του λόγου πρόκληση εκτεταμένων ζημιών στο σκάφος L, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στο οικείο κεφάλαιο της παρούσας, κρίθηκε ότι αυτή οφείλεται σε συνδυασμό πολλών παραγόντων, όπως ο όγκος του ζημιογόνου σκάφους, η υψομετρική διαφορά των δύο σκαφών, η συμπίεση του σκάφους της ενάγουσας εταιρείας μεταξύ των δύο σκαφών <<Μ>> και <<SD>> και η ένταση του πνέοντος ανέμου συνδεόμενοι αιτιωδώς με το ζημιογόνο αποτέλεσμα, οπότε η κρίση σχετικά με την ταχύτητα του ζημιογόνου σκάφους δεν ασκεί τέτοια επιρροή, που να αναιρέσει το πόρισμα των εκκαλουμένων αποφάσεων, όσα δε αγωγικά κονδύλια απορρίφθηκαν ή έγιναν εν μέρει δεκτά δεν έχουν σχέση με τις συνθήκες της σύγκρουσης αλλά αφορούν την κρίση σχετικά με τη βασιμότητα των απωλεσθέντων κερδών και τον κλονισμό της εμπορικής πίστης της ενάγουσας εταιρείας πλοιοκτήτριας του βλαβέντος σκάφους από το ζημιογόνο γεγονός της επίδικης σύγκρουσης. Κατά συνέπεια των παραπάνω, ο σχετικός λόγος τυγχάνει απορριπτέος, ως αλυσιτελώς προβαλλόμενος, δεδομένου μάλιστα ότι ελλείπει το προς τούτο έννομο συμφέρον της ενάγουσας εταιρείας, λόγω της νίκης αυτής, ως αναγκαία διαδικαστική προϋπόθεση της άσκησης ενδίκου μέσου με την επίκληση ενός τέτοιου λόγου. Ως προς τους λοιπούς λόγους και των δυο υπό κρίση εφέσεων αυτοί τυγχάνουν επαρκώς ορισμένοι, δεκτικοί δικαστικής αξιολόγησης και ως εκ τούτου παραδεκτά προβάλλονται, πρέπει δε να εξεταστούν περαιτέρω ως προς τη βασιμότητά τους, κατά την ίδια διαδικασία, κατά την οποία εκδόθηκαν οι εκκαλούμενες αποφάσεις.
(ΙΙΙ) Από τις διατάξεις των άρθρων 297, 298, 330, 914 και 922 του Αστικού Κώδικα συνάγεται ότι προϋποθέσεις της ευθύνης προς αποζημίωση από αδικοπραξία είναι: (α) η υπαιτιότητα του υπόχρεου ή των προστηθέντων από αυτόν προσώπων, η οποία υπάρχει και στην περίπτωση της αμέλειας, δηλαδή, όταν δεν καταβάλλεται η δέουσα στις συναλλαγές προσοχή και επιμέλεια, την οποία κάθε συνετός άνθρωπος, κατά κρίση αντικειμενική, όφειλε και μπορούσε, κάτω από τις συγκεκριμένες περιστάσεις, να καταβάλει, (β) το παράνομο της πράξης ή παράλειψης αυτών και (γ) η ύπαρξη αιτιώδους συνάφειας μεταξύ της πράξης ή της παράλειψης και της επελθούσας ζημίας. Η παράνομη έναντι του ζημιωθέντος συμπεριφορά μπορεί να συνίσταται όχι μόνο σε θετική πράξη αλλά και σε παράλειψη, εφόσον στην τελευταία περίπτωση ο υπαίτιος ήταν υποχρεωμένος να ενεργήσει, η υποχρέωσή του δε αυτή σε πράξη μπορεί να επιβάλλεται από δικαιοπραξία, από το νόμο ή από την καλή πίστη, κατά την κρατούσα κοινωνική αντίληψη. (Α.Π. Α.Π. 1624/2022, ΑΠ1389/2018, 1337/2018). Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 922 ΑΚ, ο κύριος ή ο προστήσας κάποιον άλλον σε μια υπηρεσία ευθύνεται για τη ζημία, που ο υπηρέτης ή ο προστηθείς προξένησε σε τρίτον παράνομα κατά την υπηρεσία του. Η εφαρμογή της παραπάνω διατάξεως προϋποθέτει: (1) σχέση προστήσεως, η οποία υπάρχει, όταν ο προστήσας διατηρεί το δικαίωμα να δίδει οδηγίες και εντολές στον προστηθέντα, σε σχέση με τον τρόπο εκπληρώσεως της υπηρεσίας του, (2) ενέργεια του προστηθέντος παράνομη και υπαίτια, πληρούσα τις προϋποθέσεις του άρθρου 914 ΑΚ και (3) η ενέργεια αυτή του προστηθέντος να έγινε κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας, που του είχε ανατεθεί ή επ’ ευκαιρία ή εξ αφορμής της υπηρεσίας του ή ακόμη και κατά κατάχρηση της υπηρεσίας του αυτής. Η έννοια της πρόστησης είναι νομική και η κατάφαση ή η άρνηση αυτής σύμφωνα με όσα πραγματικά περιστατικά γίνονται δεκτά, υπόκειται δε σε αναιρετικό έλεγχο (ΚΠολΔ 559 αρ. 1 και αρ. 19). Η προβλεπομένη από τις διατάξεις των άρθρων 297 – 298 ΑΚ αποζημίωση περιλαμβάνει τη μείωση της περιουσίας του δανειστή (θετική ζημία), καθώς και το διαφυγόν κέρδος, εκείνο δηλαδή, που προσδοκά κάποιος με πιθανότητα σύμφωνα με τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων ή τις ειδικές περιστάσεις και ιδίως τα προπαρασκευαστικά μέτρα, που έχουν ληφθεί (ΑΠ 83/2002), ήτοι, σε χρόνο προγενέστερο της επέλευσης του ζημιογόνου γεγονότος. Ως θετική ζημία, νοείται η μείωση της υπάρχουσας περιουσίας του ζημιωθέντος, η οποία μπορεί να συνίσταται σε μείωση του ενεργητικού ή σε αύξηση του παθητικού του. Αποθετική ζημία ή διαφυγόν κέρδος είναι η μη επαύξηση της περιουσίας του ζημιωθέντος λόγω του ζημιογόνου γεγονότος, η οποία (επαύξηση) θα επερχόταν με πιθανότητα, σύμφωνα με τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων (ΑΠ 1221/2001). Δηλαδή, το διαφυγόν κέρδος αποτελεί μέγεθος, που προσδιορίζεται μόνον υποθετικά. Είναι το κέρδος, που θα αποκομιζόταν, αν δεν είχε επέλθει το ζημιογόνο γεγονός. Γίνεται δηλαδή αναγκαία ένας συλλογισμός για την υποθετική εξέλιξη των πραγμάτων. Οι υποθέσεις δεν χαρακτηρίζονται από τη βεβαιότητα και δυσχερώς αποδεικνύονται. Για να διευκολύνει, λοιπόν, ο νόμος την απόδειξη, αφού η βεβαιότητα στην περίπτωση του διαφυγόντος κέρδους είναι αδύνατη, αλλά και να θέσει φραγμό στις αχαλίνωτες υποθέσεις, ορίζει στην ΑΚ 298 εδ. 2 ότι, ως διαφυγόν κέρδος “λογίζεται εκείνο, που προσδοκά κανείς με πιθανότητα σύμφωνα με τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων ή τις ειδικές περιστάσεις και ιδίως τα προπαρασκευαστικά μέτρα, που έχουν ληφθεί”. Χρειάζεται δηλαδή η δυνατότητα να προβλεφθεί το κέρδος από κάποιο μέσο, λογικό άνθρωπο με βάση αντικειμενικά κριτήρια (“σύμφωνα με τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων”) και μάλιστα να προβλεφθεί εκ των προτέρων, δηλαδή κατά το χρόνο του ζημιογόνου γεγονότος. Για την αποκατάσταση, συνεπώς, του διαφυγόντος κέρδους απαιτείται βάσιμη πιθανότητα για την επέλευση του κέρδους. Η ύπαρξη προπαρασκευαστικών μέτρων καθιστά ασφαλέστερη την προς τούτο πιθανότητα. Το τυχαίο ή απροσδόκητο ή απλώς ενδεχόμενο και για το λόγο αυτό αβέβαιο ή το υποθετικό και από αβέβαιους και αστάθμητους παράγοντες ή ελπίδες εξαρτημένο διαφυγόν κέρδος, δεν αποδίδεται. Ο απαιτούμενος στις κατ` ιδίαν περιπτώσεις, βαθμός πιθανότητας είναι διάφορος, καθόσον εξαρτάται από τις ιδιαίτερες – συγκεκριμένες περιστάσεις. Η πιθανότητα της δυνατότητας πραγματοποίησης διαφυγόντος κέρδους δεν μπορεί να φτάνει μέχρι φαντασιώδους υπολογισμού (ΑΠ 1364/ 2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). (ΑΠ 220/2012, ΑΠ 175/2010, ΑΠ 886/ 2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ)
Στη συγκεκριμένη περίπτωση από το σύνολο των εγγράφων, που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητείται από οποιοδήποτε διάδικο, όπως αυτά κατονομάζονται και διαριθμούνται στις προτάσεις τους, νόμιμα, (Ολ. ΑΠ 23/2008, ΑΠ 87/2013, ΑΠ 179/2013, ΑΠ 168/2014), χωρίς όμως η ρητή αναφορά ορισμένων από τα παραπάνω έγγραφα να προσδίδει σε αυτά αυξημένη αποδεικτική δύναμη σε σχέση με τα υπόλοιπα επικαλούμενα και προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα, για τα οποία δεν γίνεται ειδική για το καθένα μνεία, που είναι όμως ισοδύναμα και όλα συνεκτιμώνται για την ουσιαστική διάγνωση της ένδικης διαφοράς (ΑΠ 561/2008, ΑΠ 655/2005, δημοσιευμένες αμφότερες στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών <<ΝΟΜΟΣ>>) είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, εφόσον επιτρέπεται η εμμάρτυρη απόδειξη στην παρούσα δίκη, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 395 Κ. Πολ.Δ, (ΑΠ 154/1992, ΕλλΔνη 33-814, ΑΠ 796/1983, ΕλλΔνη 1983. 1398, ΕφΑθ 9440/1986, ΕλλΔνη 1986,869), μεταξύ των οποίων και οι φωτογραφίες και οι ψηφιακοί δίσκοι βίντεο και φορείς μνήμης (USB), το περιεχόμενο των οποίων, μη αμφισβητούμενο ειδικότερα, αποδεικνύεται ως γνήσιο (άρθρ. 444 αριθμ. 3, 449 παρ. 2, 453 παρ. 1, 457 παρ. 1, 458 του ΚΠολΔ, βλ. ΑΠ 380/2010 ΝΟΜΟΣ), από την από 20-9-2022 έκθεση πραγματογνωμοσύνης του …………., από τις από Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου 2023 τεχνικές, εκθέσεις του Ναυπηγού – Μηχανολόγου Μηχανικού ΕΜΠ . ………, από την από 27-1-2023 έκθεση του …………, Αστυνόμου Β’ ε.α., Εξεταστή Ψηφιακών Πειστηρίων, καθώς και τις προσκομιζόμενες μετ’ επικλήσεως από τους εναγόμενους από 22-12-2022 τεχνική έκθεση του ………………, από την από 11-12-2022 τεχνική έκθεση του ………………, από την από 02-04-2022 τεχνική έκθεση-διερεύνηση ηλεκτρονικού συμβάντος του ……, Διπλωμ. Επιστήμης Η/Υ, που διενεργήθηκαν μετά την έκδοση της υπ’ αριθμόν 2519/2021 απόφασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, από τις υπ’ αριθμόν …. και …./18.01.2021 ένορκες βεβαιώσεις των: (1) …… και (2)…… ενώπιον του Συμβολαιογράφου Πειραιώς . ……, που λήφθηκαν, με επιμέλεια της ενάγουσας Εταιρείας, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 106 και 107 Κ.Πολ.Δ. κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήτευσης των εναγομένων, όπως προκύπτει από την από 12.01.2021 εξώδικη κλήση γνωστοποίησης μαρτύρων σε συνδυασμό με τις υπ’ αριθ. …. και …../ 13. 01.2021 εκθέσεις επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή του Εφετείου Πειραιώς στο Πρωτοδικείο Πειραιώς ………………., από την υπ’ αριθμόν …../02. 02.2021 ένορκη βεβαίωση του …………. ενώπιον του ίδιου ως άνω Συμβολαιογράφου, που λήφθηκε με επιμέλεια της ενάγου σας εταιρείας προς αντίκρουση των ανταγωγικών ισχυρισμών των εναγομένων κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήτευσης τους, όπως προκύπτει από την από 28.01.2021 εξώδικη κλήση- γνωστοποίηση μαρτύρων, επιδοθείσα στους εναγόμενους, όπως προκύπτει από τις υπ’ αριθ. ……. και …./28.01.2021 εκθέσεις επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή …………, κατά τους ορισμούς του άρθρου 422 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ – χωρίς η ιδιότητα του, ως μετόχου της ενάγουσας εταιρείας, να συνιστά διακωλυτικό της ένορκης βεβαίωσης του γεγονός, καθώς με την παρ. 1 του άρθρου 1 άρθρου δεύτερου του ν. 4335/2015 είχε ήδη καταργηθεί ο αριθμ.3 του άρθρου 400 του ΚΠολΔ, που όριζε ότι δεν εξετάζονται όταν κληθούν ως μάρτυρες πρόσωπα, που μπορεί να έχουν συμφέρον από τη δίκη, και συνεπώς δεν υφίσταται νόμιμος λόγος εξαίρεσης εξέτασης του ως άνω μάρτυρος, ενώ αναφορικά με την αιτίαση ότι η συγκεκριμένη ένορκη βεβαίωση δόθηκε 30 πρώτα λεπτά πριν την λήξη της προθεσμίας για προσθήκη- αντίκρουση, αυτή τυγχάνει απορριπτέα, ως αλυσιτελώς προβαλλόμενη, καθώς σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 529 παρ. 1 εδ. α Κ.Πολ.Δ, στην κατ’ έφεση δίκη επιτρέπεται η επίκληση και προσαγωγή νέων αποδεικτικών μέσων, δεδομένου ότι, κατά την κρίση του δικαστηρίου, δεν συντρέχει περίπτωση στρεψοδικίας της ενάγουσας, από πρόθεση ή από βαρεία αμέλεια), με συνέπεια ο δέκατος ένατος (19ος) ένατος λόγος της υπό στοιχεία (ΙΙ) εφέσεως των εναγομένων να τυγχάνει απορριπτέος, ως αβάσιμος, από τις υπ αριθ. …, …./ 15.01.2021 και ……/18.01.2021 ένορκες βεβαιώσεις των: (1) ………………, (2) …………….. και (3) ………….. ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πειραιώς ……, που λήφθηκαν με επιμέλεια των εναγομένων, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 106 και 107 Κ.Πολ.Δ. κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήτευσης της ενάγουσας Εταιρείας, όπως προκύπτει από τις από 12. 01.2021 και 13.01.2021 εξώδικες κλήσεις γνωστοποίησης μαρτύρων προς την ενάγουσα Εταιρεία σε συνδυασμό με τις υπ’ αριθ. …./12.01.2021 και …/ 13.01.2021 εκθέσεις επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή του Εφετείου Πειραιώς με έδρα στο Πρωτοδικείο Πειραιώς ……, από τις ομολογίες των διαδίκων, όπως αυτές συνάγονται από τους εκατέρωθεν ισχυρισμούς τους, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 261 Κ.Πολ.Δ, κατά το μέτρο, που δεν αμφισβητήθηκε η αλήθεια αυτών, καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, τα οποία λαμβάνονται υπόψη από το Δικαστήριο αυτεπαγγέλτως και χωρίς απόδειξη (άρθρα 336 παρ. 4 σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 591 παρ. 1 ΚΠολΔ) {Ν. Παισίδου: Τα δικαστικά τεκμήρια, 1991, σελ. 230 κα σημ. 86, πρβλ. Στ. Κουσούλη στην Ερμηνεία Κ. Πολ.Δ. Κεραμέως/ Κονδύλη/ Νίκα, Ι (2000) άρθρο 231, αριθ. 5), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα τυγχάνει εταιρία, συσταθείσα κατά τις διατάξεις του Ν. 3182/2003, με το από 15/05/2015 καταστατικό σύστασης ναυτιλιακής εταιρίας πλοίων αναψυχής, που καταχωρίστηκε την 15/06/2015, με αύξοντα αριθμό ……., στα Βιβλία Μητρώου Ναυτιλιακών Εταιρειών Πλοίων Αναψυχής του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, έχουσα ως αποκλειστικό σκοπό την κτήση του εμπράγματου δικαιώματος κυριότητας, την εκμετάλλευση ή διαχείριση ιδιόκτητων πλοίων αναψυχής, με ελληνική σημαία, που χαρακτηρίζονται ως επαγγελματικά, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 4256/2014, όπως αυτός ισχύει. Στα πλαίσια της δραστηριότητας της αυτής απέκτησε το ιστιοκίνητο επιβατικό-τουριστικό (Ε/Γ-Τ/Ρ) σκάφος «Λ»·, με ελληνική σημαία, νηολογίου Πειραιώς, με αριθμό 11646, κ,ο.χ 74,85. κ κ.χ. 49,46, μήκους ολικού 29,65 μ., μήκους νηολόγησης 24,93 μ, πλάτους νηολόγησης 5.49 μ., βάθους νηολόγησης 2,54 μ., Δ.Δ.Σ. …., κατασκευασμένο από ξυλεία, έχοντας καταστεί αντικείμενο σχεδιασμού από το ναυπηγικό γραφείο «…..>> στο ……. και κατασκευαστεί από την εταιρία «………….» στο …… του Ηνωμένου Βασιλείου, κατά το έτος 1967, διαθέτοντας δύο (2) βοηθητικές μηχανές ΜΕ Κ. μάρκας Caterpillar, τύπου C7, ιπποδύναμης 250 ίππων χαλινωτηρίου (ΒΗΡ) η καθεμία από αυτές, αντίστοιχα. Επιπλέον, αυτό έχει δύο κατάρτια, η δε γάστρα του απoτελείται από τέσσερις (4) στρώσεις δοκών, από τις οποίες η εξωτερική και η εσωτερική στρώση έχουν οριζόντια κατεύθυνση, ενώ οι ενδιάμεσες στρώσεις ενώνονται χιαστί, όλες δε μαζί οι στρώσεις είναι κολλημένες και βιδωμένες με τις εσωτερικές ενισχύσεις του σκάφους με ιδιαίτερη διαδικασία (cold moulded procedure), κατασκευή, που έχει ως αποτέλεσμα το σκάφος αυτό να είναι ταυτόχρονα ανθεκτικό και να έχει χαμηλό βάρος. Πρόκειται δηλαδή για μία εξειδικευμένη κατασκευή ιστιοπλοϊκού με βοηθητική μηχανική πρόωση από ξύλο μαόνι Ονδούρας. Αναφορικά με την ταχύτητα το εν λόγω σκάφος μπορεί να αναπτύξει μεγάλες ταχύτητες και έχει συμμετάσχει σε αγώνες ιστιοπλοϊκών σκαφών ανά τον κόσμο, όπως το Αμέρικαν καπ, καθώς και το γύρο του κόσμου δύο (2) φορές. Η εμπορική αξία του εν λόγω σκάφους λαμβανομένης υπόψη της ειδικής κατασκευής του από την παραπάνω εταιρεία στη Μ. Βρετανία, της συλλεκτικής του αξίας και του γεγονότος ότι μετά την απόκτηση του από την ενάγουσα εταιρεία σε δημόσιο αναγκαστικό πλειστηριασμό, αντί πλειστηριάσματος ποσού 120.500,00 Ευρώ (Ε), υποβλήθηκε σε εκτεταμένη ανακαίνιση εξωτερικά, εσωτερικά στο μηχανικό, μηχανολογικό και ηλεκτρολογικό εξοπλισμό εκτιμάται στο χρηματικό ποσό των 1.300.000,00 Ευρώ (Ε). Είναι ενδεικτικό ότι έχει καταχωρηθεί προσφορά πώλησης του εν λόγω σκάφους στην επίσημη ιστοσελίδα της εταιρείας «…………..» ανερχόμενη στο χρηματικό ποσό των 1.300.000,00 Ευρώ (Ε),προσφορά πώλησης του σκάφους BL, που έχει σχεδιαστεί από το ίδιο ναυπηγικό γραφείο και έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με το σκάφος «Λ», για το χρηματικό ποσό των 1.500. 000,00 Ευρώ (Ε). Πέραν της προσφοράς αυτής, η εμπορική αξία αυτού του σκάφους προκύπτει επιπλέον από: (α) την από 03/08/2020 τεχνική έκθεση του ……, (β) την από 10/12/2019 τεχνική έκθεση του επιθεωρητή ……………….., στην οποία διαλαμβάνονται μεταξύ άλλων: <<Το Λ εμφανίζεται προς πώληση έναντι του ζητούμενου ποσού των 1.500.000,00 Ευρώ, (γ) το από 16/07/2019 μήνυμα S.M.S του …………… προς το ……….., με το οποίο ο πρώτος ενημέρωσε τον δεύτερο ότι πελάτης του προσέφερε το χρηματικό ποσό των 1.500.000,00 Ευρώ (Ε) για την απόκτηση αυτού. Για το συγκεκριμένο σκάφος εκδόθηκε η με αριθμό πρωτοκόλλου ……../2017 άδεια επαγγελματικού πλοίου αναψυχής από το Τμήμα Επαγγελματικών Τουριστικών Σκαφών και Ν.Ε.Π.Α. του Υ.ΝΑ. Ν.Π. Από την επικαλούμενη και προσκομιζόμενη έκθεση της αρχικής επιθεώρησης του Ε/Γ-Τ/Ρ «Λ», η οποία διενεργήθηκε στο συγκεκριμένο πλοίο από το Νηογνώμονα ……… την 22-24/02/2018, προκύπτει η ικανοποιητική κατάσταση της ξύλινης κατασκευής σκάφους, των μηχανών και μηχανημάτων, καθώς επίσης και του εξαρτισμού του. Πλέον συγκεκριμένα, επιθεωρήθηκαν στη ξηρά όλα τα τμήματα της ξύλινης κατασκευής του σκάφους, μεταξύ των οποίων και το περίβλημα (εξωτερικό και εσωτερικό), καθώς και η τρόπιδα, τα οποία βρέθηκαν σε ικανοποιητική κατάσταση και χωρίς παρατηρήσεις. Επίσης, στην έκθεση περιοδικής επιθεώρησης του Ε/Γ-Τ/Ρ «Λ», η οποία διενεργήθηκε στο εν λόγω σκάφος από το Νηογνώμονα ………. την 14/05/2019, επιβεβαιώθηκε η ικανοποιητική κατάσταση της ξύλινης κατασκευής του σκάφους. Στο εκδοθέν την 10/06/2019 πρωτόκολλο γενικής επιθεώρησης (Π.Γ.Ε.) του Ε/Γ-Τ/Ρ «Λ», με διάρκεια ισχύος μέχρι την 23/02/2020 πιστοποιήθηκε η κατασκευαστική αρτιότητα και η αξιοπλοΐα αυτού. Ωστόσο, η ισχύς του συγκεκριμένου Π.Γ.Ε. έπαψε να ισχύει, ήτοι, μόλις δύο (2) περίπου μήνες μετά την έκδοσή του, καθώς ανακλήθηκε με το υπ’ αριθμόν πρωτ. …………./31-07-2019 έγγραφο του Νηογνώμονα …….., λόγω επελθουσών ζημιών σε αυτό, οι οποίες είχαν σχέση με συσσώρευση νερών στις σεντίνες, παραμόρφωση και ρηγματώσεις στους ορθοστάτες στήριξης ρελιών πλώρης και πλευράς, πιθανή παραμόρφωση γάστρας, μετακίνηση κοχλιών σύνδεσης ξύλινου σκελετού σκάφους και πιθανή βλάβη των αρμών των δοκών υφάλων ένεκα γεγονότος, που έλαβε χώρα μετά τις επιθεωρήσεις του Νηογνώμονα, ήτοι μεταγενέστερο της 14ης/05/2019. Ως εκ τούτου, στο ενδιάμεσο των επιθεωρήσεων χρονικό διάστημα, ήτοι από 22/02/2018 μέχρι την 14/05/2019, δεν είχε καταγραφεί ή διαπιστωθεί οποιαδήποτε ζημία στο ξύλινο περίβλημα και στην τρόπιδα του σκάφους ή δυσλειτουργία αναφορικά με την αξιοπλοΐα αυτού και ως εκ τούτου αυτό πληρούσε τις προϋποθέσεις ασφαλούς κατασκευής και αξιοπλοΐας. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από το φωτογραφικό υλικό του δεξαμενισμού του σκάφους “L”, που είχε λάβει χώρα κατά τη χρονική περίοδο Φεβρουάριου – Απριλίου 2019, ήτοι, τρεις (3) περίπου μήνες πριν το ένδικο συμβάν της πρόσκρουσης, η κατάσταση της γάστρας του δεν παρουσίαζε ζημιές και γενικά το σκάφος βρισκόταν σε καλή κατάσταση, γεγονός, που επιβεβαιώνεται και από τη διενεργηθείσα τεχνική πραγματογνωμοσύνη του …………….., όσο και από την από 15/01/2025 τεχνική έκθεση του………, στις οποίες επισημαίνεται η απουσία παρατηρήσεων στα πιστοποιητικά αξιοπλοΐας του σκάφους, που εξέδωσε ο παρακολουθών αυτό Νηογνώμονας, και αυτές σε συνδυασμό με τις φωτογραφίες από την τελευταία ανέλκυση του εν λόγω πλοίου σε ναυπηγείο στη Σύρο τον Απρίλιο 2019, για την ανανέωση της άδειας επαγγελματικής χρήσης σκαφών, γεγονός, που επεσήμανε ο Δικαστικός Πραγματογνώμονας . ……. Σημειωτέον δε ότι το σκάφος “L” λίγες ημέρες πριν το ένδικο συμβάν είχε επιστρέψει από την κλασσική ετήσια ρεγγάτα αγώνων ιστιοπλοΐας κλασσικών ιστιοφόρων, που διοργανώνεται ετησίως στις Σπέτσες, κατά το χρονικό διάστημα από 27 έως και 30 Ιουνίου 2019, στην οποία είχαν λάβει μέρος όλα τα κλασσικά ιστιοφόρα, γεγονός, που καταδεικνύει τη αξιοπλοΐα του. Αντίστοιχα, η πρώτη (1η) εναγόμενη και ήδη εκκαλούσα στην υπό στοιχεία (ΙΙ) έφεση Εταιρεία τυγχάνει και αυτή εταιρεία συσταθείσα κατά τις διατάξεις του Νόμου 3182/2003, και έχουσα τον ίδιο με την ενάγουσα εταιρεία καταστατικό σκοπό, στο πλαίσιο του οποίου είχε στην κυριότητα-πλοιοκτησία της το επαγγελματικό· τουριστικό (Ε/Π- Τ/Ρ) σκάφος «SD», υπό ελληνική σημαία, με αριθμό Νηολογίου Πειραιώς …….., κατασκευασμένο από αλουμίνιο, κ.ο.χ. 243, 22, μέγιστου μήκους 33,40μ., καθαρού μήκους 32,25μ., το οποίο φέρει δύο μηχανές μάρκας MTU12 V ΤΕ 84, συνολικής ιπποδύναμης 3.360 KW(1.680 KW η καθεμία από αυτές), ενώ ο δεύτερος (2ος) εναγόμενος και ήδη εκκαλών στην υπό στοιχεία (ΙΙ) έφεση κατά τον επίδικο χρόνο ήταν κυβερνήτης του συγκεκριμένου σκάφους. Όλα τα παραπάνω περιστατικά ουσιαστικά συνομολογούνται από τους διαδίκους, καθώς δεν προσβλήθηκαν με τις υπό κρίση εφέσεις ως παραδοχές των εκκαλούμενων αποφάσεων. Περαιτέρω, προέκυψε ότι την 11η Ιουλίου του έτους 2019, το ιστιοφόρο σκάφος «Λ» βρισκόταν πρυμνοδετημένο στη μόνιμη θέση πρυμνοδέτησής του στην πλωτή προβλήτα Β της Μαρίνας Ελληνικού Αττικής στη θέση με αριθμό 33, που βρίσκεται στην κορυφή της προβλήτας προς τη θάλασσα, δεμένο χιαστί με δύο πρυμναίους κάβους στην προβλήτα, καθώς και δύο πρωραίους κάβους. Επιπρόσθετα, είχε δεθεί σε δύο ρεμέτζα από την αριστερή πλευρά του, δύο ρεμέτζα από τη δεξιά πλευρά του και ένα ρεμέτζο από την πλώρη, ενώ στην κάθε πλευρά του υπήρχαν τοποθετημένα έξι (6) ως προς τον αριθμό μπαλόνια. Απέναντι από την προβλήτα Β βρίσκεται η προβλήτα Α, στην οποία κατά τον ίδιο ως άνω χρόνο ήταν πρυμνοδετημένο το σκάφος «S D», στην τρίτη (3η) κατά σειρά θέση από την κορυφή της προβλήτας προς τη θάλασσα (Α12), ήτοι τα δύο σκάφη βρίσκονταν πρυμνοδετημένα το ένα απέναντι από το άλλο σε απόσταση περί των 110,00 μέτρων περίπου 25 μοίρες αριστερά από το σκάφος της ενάγουσας, παραδοχές των εκκαλούμενων αποφάσεων, που δεν προσβλήθηκαν και αυτές με τις υπό κρίση εφέσεις των διαδίκων. Περαιτέρω περί ώρα 12.50 μ.μ. η θαλαμηγός «SD», στην οποία επέβαιναν επτά (7) μέλη πληρώματος με κυβερνήτη το δεύτερο εναγόμενο και ήδη εκκαλούντα στην υπό στοιχεία (ΙΙ) έφεση, καθώς επίσης και Αυστραλοί επιβάτες ξεκίνησε τον απόπλου της από τη Μαρίνα προς εκτέλεση προγραμματισμένου πλου. Όμως, αυτή αντί να κινηθεί προς τα μπροστά και αριστερά, προκειμένου να εξέλθει προς τη θάλασσα, κινούμενη περίπου 90 μέτρα μπροστά και δεξιά, πλησίασε με την πλώρη της στο μεταξύ των δύο προβλητών τσιμεντένιο κρηπίδωμα, εν συνεχεία κινήθηκε προς τα πίσω και εξήλθε με την πρύμνη της από το θαλάσσιο χώρο μεταξύ των δύο προβλητών. Ακολούθως, ο δεύτερος (2ος) εναγόμενος και ήδη εκκαλών κυβερνήτης της αντί να κάνει χειρισμό προς τα δεξιά και να κινηθεί με την πλώρη του σκάφους πρόσω δεξιά κινήθηκε λόγω ριπής ανέμου (στην περιοχή επικρατούσαν άνεμοι έντασης 4-5bf) προς τα αριστερά με την πλώρη του προς την πλωτή προβλήτα Β, με αποτέλεσμα να επιπέσει με το αριστερό μέρος της πλώρης του στο δεξιό μέρος της πλώρης του σκάφους «Λ». Παρότι ο κυβερνήτης αυτής είχε τη δυνατότητα να θέσει τις δύο μηχανές του σκάφους «SD» πρώτα σε θέση «κράτει» και μετά σε θέση «ανάποδα», προκειμένου να απομακρυνθεί από το «Λ», ωστόσο δεν έπραξε τούτο, με συνέπεια το σκάφος «SD» να εξακολουθεί να πιέζει με την πλώρη του την πλώρη του σκάφους «Λ» και να αρχίσει να σέρνει την πλώρη του πάνω στη δεξιά πλευρά του τελευταίου. Αφού έσυρε την πλώρη του επί 5-10 μέτρα πάνω στη δεξιά πλευρά του «Λ», το ζωνάρι της αριστερής πλευράς του πίεσε με μεγάλη δύναμη τα ξάρτια της δεξιάς πλευράς του «Λ». Κατόπιν δε περιστράφηκε γύρω από την πλώρη του προς τα δεξιά, λαμβάνοντας θέση παράλληλη προς το «Λ» και πιέζοντας τα ρέλια, τις κουπαστές και τη βοηθητική λέμβο του τελευταίου, που βρισκόταν προσδεμένη στο δεξιό τμήμα της πρύμνης του, παράλληλα η ναύκληρος ………. μαζί με τη ναυτόπαιδα …………., συγκέντρωναν στην πλώρη του «SD» όλα τα παρεμβλήματα (μπαλόνια), που ήταν ακόμη κρεμασμένα στην αριστερή πλευρά του σκάφους, συνολικά 5-6 ως προς τον αριθμό. Έπειτα, το «SD» ακούμπησε με την αριστερή πλευρά της πρύμνης του την πλωτή προβλήτα Β και τελικά με τη συνδρομή φουσκωτού σκάφους (τέντερ), στο οποίο επέβαιναν δύο (2) μέλη του πληρώματός του, που βοηθούσαν, ώστε να μην εμπλακούν οι προπέλες του στις αλυσίδες της προβλήτας, κατάφερε να απεμπλακεί, με τη χρήση των εγκάρσιων ελικών του (bow thrusters) και αφού είχε δεθεί με κάβους στην προβλήτα. Κατά τη σύγκρουση των δύο σκαφών έλαβαν χώρα οι παρακάτω φυσικές διεργασίες: Η ορμή, που διέθετε το ζημιογόνο σκάφος λόγω της κίνησης του υπό την επίδραση του πνέοντος ανέμου μετά τη σύγκρουση του μετατράπηκε σε ώθηση, από την οποία ασκήθηκε επί του «L» δύναμη F =16 tonf. Η κινητική ενέργεια του κινούμενου «SD» κατά τη σύγκρουση και ακινητοποίηση του μετατράπηκε σε δυναμική ενέργεια μεταφερθείσα επί του «L» ίση προς 1.110 kj. Ο δικαστικός πραγματογνώμονας …….. στην παράγραφο 2.6 της έκθεσης τεχνικής πραγματογνωμοσύνης, την οποία συνέταξε, διαλαμβάνει τα ακόλουθα: «Επίδραση δυνάμεων πρόσκρουσης επί του Ε/Γ-Τ/Ρ «L», σελίδες 152 έως και 155 της έκθεσης, υπολογίζει την ταχύτητα, με την οποία προσέκρουσε το σκάφος «SD» στην αριστερή πλευρά του σκάφους «L», καθώς και το μέγεθος της δύναμης, που ασκήθηκε στο «L» το οποίο υπολογίστηκε σε 15,8 [knt]. Η επίδραση της ανωτέρω ασκηθείσας δυνάμεως (σημαντικής σε σχέση με το μέγεθος του πλοίου «L») και της ανωτέρω επιβληθείσας δυναμικής ενέργειας επί του «L» ήταν η αιτία της εκδήλωσης στη ξύλινη κατασκευή του σκάφους στρεβλώσεων, παραμορφώσεων, αποκολλήσεων, αποσυνδέσεων και θραύσεων των στοιχείων της. Από την πρόσπτωση του πλοίου «S D» (κινούμενο σώμα) επί του πλοίου “L’ (ακίνητο σώμα) οι αντίστοιχες μάζες (βάρη) των δύο πλοίων ήταν «S D»= 283.000 kg “L’ 110.000 kg. Δηλαδή, η μάζα (βάρος) του «SD» ήταν περίπου 2,5 φορές μεγαλύτερη της αντίστοιχης του “L’. Το γεγονός αυτό κυρίως συνέβαλε στις προκληθείσες δυσμενείς επιπτώσεις στο δεύτερο πλοίο, αν και η συμβολή της ταχύτητας πρόσκρουσης εν προκειμένω δεν υπολείπεται, δεδομένου ότι αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί μικρή (5,2 κόμβοι)». Στην ίδια παράγραφο ο πραγματογνώμονας αναλύει την επίδραση της δυνάμεως προσκρούσεως, καθώς και την επίδραση της ενέργειας προσκρούσεως στη δομική κατασκευή του σκάφους «L». Η παραδοχή, στην οποία προχώρησε ο δικαστικός πραγματογνώμονας, να λάβει το συντελεστή γάστρας και των δύο πλοίων 0,70, βρίσκεται στο πεδίο, στο οποίο κυμαίνονται οι συντελεστές γάστρας των συγκεκριμένων σκαφών. Από το συντελεστή γάστρας εξαρτάται το εκτόπισμα του πλοίου, εάν αυτός αυξηθεί, θα αυξηθεί το εκτόπισμα, όμως θα ελαττωθεί η ταχύτητα, αντίθετα εάν αυτός ελαττωθεί, θα ελαττωθεί το εκτόπισμα και θα αυξηθεί η ταχύτητα. Κατά τη σύγκρουση των δύο πλοίων, η ασκηθείσα δύναμη επί του «L» και η επιβληθείσα σε αυτό δυναμική ενέργεια επέδρασαν στη ξύλινη κατασκευή του σκάφους, προκαλώντας στρεβλώσεις, παραμορφώσεις, αποκολλήσεις, αποσυνδέσεις και θραύσεις στοιχείων της. Έτσι, κατά τη σύγκρουση οι πλευρές και τα ύφαλα του σκάφους «L» ήρθαν σε επαφή με τις πλευρές και τα ύφαλα των σκαφών «SD» και «M», με αποτέλεσμα να συμπιεστούν σε μεγάλο βαθμό και να υποστούν τις σημαντικές ζημίες της διάνοιξης των αρμών και της αποκόλλησης των τριών στρώσεων των δοκών των πλευρών. Το κατάστρωμα του σκάφους, που αποτελεί πολύ ισχυρό στοιχείο της διαμήκους αλλά και της εγκάρσιας αντοχής, λόγω της περιστροφής του σκάφους φορτίστηκε για μικρό χρονικό διάστημα, χωρίς να συμπιεστεί στον ίδιο βαθμό με τις πλευρές. Ειδικότερα, για την εγκάρσια αντοχή το κατάστρωμα του σκάφους αντιμετωπίζει τις δυνάμεις, οι οποίες τείνουν είτε να συνθλίψουν είτε να διανοίξουν το σκάφος. Πλέον συγκεκριμένα, ο κυβερνήτης του πλοίου «L» κατέγραψε στο ημερολόγιο του πλοίου ότι στις 12:50 της 11ης Ιουλίου η θαλαμηγός «SD» προσέκρουσε στο πλώριο τμήμα του σκάφους και ταυτόχρονα ασκούσε επαναλαμβανόμενη πίεση στη δεξιά πλευρά του και ότι στη συνέχεια το «SD» σταμάτησε με το πίσω αριστερό μέρος του στην προβλήτα Β. Δηλαδή, το σκάφος «SD» αρχικά προσέκρουσε με την πλώρη του στη δεξιά πλευρά του «L», ακολούθως άρχισε να σέρνει την πλώρη του στη δεξιά πλευρά του ιστιοπλοϊκού επί 8-10 μέτρα, εν συνεχεία το ζωνάρι της αριστερής πλευράς του πίεσε με μεγάλη δύναμη τα ξάρτια της δεξιάς πλευράς του «L», και τέλος περιστράφηκε γύρω από την πλώρη του προς τα δεξιά, λαμβάνοντας θέση παράλληλη προς το «L», αφού δε ακούμπησε με την πρύμνη του στην πλωτή προβλήτα ερχόταν σε επαφή με τη βοηθητική λέμβο του «L», που βρισκόταν προσδεδεμένη στο δεξιό τμήμα της πρύμνης του. Μετά το ανωτέρω συμβάν το «SD» απέπλευσε από το σημείο προκειμένου να εκτελέσει την προγραμματισμένη ναύλωση. Αυθημερόν, ο Κυβερνήτης του σκάφους «SD» προέβη σε αναγγελία ζημίας προς τον αλληλασφαλιστικό συνεταιρισμό πλοιοκτητών με το διακριτικό γνώρισμα «……..», στον οποίο ήταν ασφαλισμένο το ζημιογόνο σκάφος, αποδεχόμενος κατ’ αυτό τον τρόπο την αποκλειστική υπαιτιότητα του για την πρόκληση της ένδικης σύγκρουσης, υποβαθμίζοντας ωστόσο την έκταση αυτής με τη δήλωση ότι το σκάφος του ακούμπησε τη δεξιά πρωραία πλευρά του σκάφους της ενάγουσας εταιρείας και ότι περαιτέρω ήλθε σε επαφή με τη βοηθητική λέμβο του τελευταίου. Αμέσως μετά την απομάκρυνση του σκάφους «SD» οι …… και . ……. διενέργησαν πρόχειρη επιθεώρηση στο σκάφος «Λ», κατά την οποία διαπίστωσαν τις ακόλουθες εμφανείς υλικές ζημίες: πολλές ρηγματώσεις στο παραπέτο του σκάφους, καθώς και στη δεξιά και αριστερή πλευρά του και ιδιαίτερα στις βάσεις των στύλων των ρελιών, πλήρη χαλάρωση των συρματόσχοινων του παραπέτου, πλήρη χαλάρωση των συρματόσχοινων των ιστών, ανύψωση και μερική εξάρμωση των μεταλλικών βάσεων των ρελιών της πλώρης, όπως επίσης και στην κουπαστή και στο βοηθητικό σκάφος. Ακολούθως, την επομένη του συμβάντος παρατηρήθηκε από το πλήρωμα του εν λόγω σκάφους συνεχής εισροή θαλασσινού ύδατος στις σεντίνες στην περιοχή της κουζίνας, η ποσότητα του οποίου δεν μειωνόταν παρά τη λειτουργία των αντλιών του. Για το λόγο δε τούτο, εγκαταστάθηκε μηχάνημα μέτρησης της εισρέουσας ποσότητας υδάτων, η οποία προσμετρήθηκε σε εβδομήντα λίτρα/24ωρο κατόπιν δε αιτήσεως της ενάγου σας εταιρείας διενεργήθηκε την 31.07.2019 επιθεώρηση του πλοίου από το Νηογνώμονα «……..» (….), που το παρακολουθεί, κατά την οποία διαπιστώθηκαν: ύπαρξη υδάτων στις σεντίνες σε μη φυσιολογική έκταση κατά δήλωση του κυβερνήτη, ρωγμές (κρακ) σε διαδοκίδες στο μηχανοστάσιο, χαλάρωση των συρματόσχοινων αντιστήριξης των ιστών, παραμόρφωση και ρηγματώσεις στους ορθοστάτες στήριξης των ρελιών πλώρης – πλευράς, εμφανής μετακίνηση σε βίδες σύνδεσης του ξύλινου σκελετού του σκάφους και πιθανή βλάβη των αρμών των δοκών των υφάλων. Συστήθηκε δε ανέλκυση του σκάφους προς διαπίστωση της στεγανότητας των αρμών στα ύφαλα, επισκευή στήριξης ιστού και ρελιών, επισκευή συνδεσμολογίας δοκών και έλεγχος πιθανής παραμόρφωσης της γάστρας λόγω της ασκηθείσας πίεσης, παρατηρήσεις, που καταγράφηκαν στην από 31.07.2019 έκθεση του παρακολουθούντος το πλοίο Νηογνώμονα, ο οποίος με τη με ίδια ημεροχρονολογία επιστολή του προς το Λιμεναρχείο Σαρωνικού, κοινοποιηθείσα στο Υ.ΝΑ.Ν.Π., ενημέρωσε ότι διαπιστώθηκαν οι περιγραφόμενες στην επισυναπτόμενη έκθεση ζημιές, ότι η επισκευή των ζημιών αυτών ήταν αναγκαία για τη συνέχιση των πλόων του και ότι ως εκ τούτου το πρωτόκολλο γενικής επιθεώρησης του πλοίου ανακλήθηκε μέχρι την αποκατάστασή τους. Ακολούθως, κατόπιν επιθεώρησης του σκάφους την 11.08.2019 από κλιμάκιο επιθεωρητών του Κεντρικού Λιμεναρχείου Πειραιώς εκδόθηκε αυθημερόν σήμα του Λιμεναρχείου Σαρωνικού προς το Υ.ΝΑ.Ν.Π. για την απαγόρευση απόπλου του σκάφους εξαιτίας των ζημιών, που διαπιστώθηκαν από το Νηογνώμονα, ενώ κατατέθηκαν τα ναυτιλιακά έγγραφα του πλοίου στο Λιμεναρχείο μέχρι να προσκομιστεί πιστοποιητικό αξιοπλοΐας του από το Νηογνώμονα, καθώς και πρακτικό έκτακτης επιθεώρησης για αποκατάσταση των βλαβών, που είχαν προκληθεί. Επίσης, κατά το χρονικό διάστημα της παραμονής του σκάφους «Λ» στη Μαρίνα Ελληνικού αυτό επιθεωρήθηκε δύο (2) ως προς τον αριθμό φορές από το ναυπηγό-μηχανολόγο-μηχανικό………, που ενεργούσε για λογαριασμό της ενάγουσας εταιρείας και από τον επιθεωρητή του ναυτιλιακού γραφείου …….. Την 09η Αυγούστου 2019, το σκάφος Λ αναχώρησε από τη Μαρίνα Ελληνικού με προορισμό το Πέραμα Αττικής, στο ναυπηγείο ………, αφού ο νηογνώμονας ….. εξέδωσε βεβαιωτικό απόπλου για ένα μεμονωμένο πλου, προκειμένου να προσδιοριστεί η ακριβής έκταση των ζημιών του, μετά από την ανέλκυσή του στη ξηρά, και να επισκευαστούν αυτές, καθώς μέχρι τότε έπρεπε να ενημερωθεί ο Νηογνώμονας ……. και το Λιμεναρχείο Σαρωνικού, να διενεργηθούν επιθεωρήσεις του συγκεκριμένου σκάφους από κλιμάκιο των Επιθεωρητών του Κεντρικού Λιμεναρχείου Πειραιώς, να εκδοθεί έκθεση του Νηογνώμονα σχετικά με την κατάσταση του σκάφους, να επικοινωνούν ο Νηογνώμονας ……. και το Λιμεναρχείο Σαρωνικού αναφορικά με τις ακολουθητέες νόμιμες διαδικασίες. Το εν λόγω σκάφος ανελκύθηκε στο ναυπηγείο ……… και επιθεωρήθηκε από τους . ……… και ……… (επίσης ναυπηγό- μηχανολόγο-μηχανικό, διευθυντή της εταιρείας πραγματογνωμόνων ……..), ενεργούντες για λογαριασμό της ενάγουσας εταιρείας, το ………., που ενεργούσε για λογαριασμό του ναυτιλιακού γραφείου …….., και το ……, που εξειδικεύεται στη ναυπήγηση και επισκευή ξύλινων σκαφών. Το εν λόγω σκάφος παρέμεινε στο ως άνω Ναυπηγείο μέχρι το χρόνο άσκησης της ένδικης αγωγής, την 08η Οκτωβρίου 2020 λόγω οικονομικής αδυναμίας της ενάγουσας εταιρείας να προβεί στην ανόρθωση των εκτεταμένων ζημιών με δικά της οικονομικά μέσα και συνακόλουθα της αδυναμίας εκμετάλλευσης αυτού. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που προέβη στις ίδιες παραδοχές με το να δεχθεί τη μεταφορά και παραμονή του εν λόγω σκάφους στο ναυπηγείο ……… για το παραπάνω χρονικό διάστημα, ορθά εκτίμησε τις από δείξεις, που προσκομίστηκαν ενώπιον του και δεν υπέπεσε στην αποδιδόμενη πλημμέλεια για καταχρηστική άσκηση δικαιώματος –συντρέχον πταίσμα της ενάγουσας εταιρείας στην επίταση της ζημίας, όπως με τον δέκατο τρίτο (13ο) λόγο της υπό στοιχεία (ΙΙ) εφέσεως αβάσιμα διατείνονται οι εναγόμενοι- εκκαλούντες, απορριπτόμενου τούτου, ως αβάσιμου. Επιπλέον, σύμφωνα με τις αναφερόμενες διαπιστώσεις στην έκθεση του δύτη, που διενήργησε την υποβρύχια επιθεώρηση την 12-07-2019 (επόμενη ημέρα του συμβάντος), το άνοιγμα των αρμών των δοκών (σανίδων) του εξωτερικού περιβλήματος στη δεξιά και στην αριστερή πλευρά της γάστρας του σκάφους ήταν πρόσφατο, καθόσον τα υφαλοχρώματα στις περιοχές των ανοιγμάτων παρουσίαζαν ρωγμές στο χρώμα, οι οποίες ήταν εμφανώς καινούργιες, διότι το χρώμα δεν είχε ρυπανθεί. Περαιτέρω, προέκυψε με βάση τις διαπιστώσεις του δύτη μετά την επίδικη σύγκρουση ότι οι προπεριγραφόμενες ζημιές στη γάστρα του «L» προέκυψαν από πρόσφατο επιβλαβές για το σκάφος γεγονός, καθώς οι επιφάνειες θραύσης ήταν απόλυτα καθαρές, ως πρόσφατο δε επιβλαβές για το σκάφος γεγονός αποδείχθηκε το συμβάν της πρόσκρουσης επ’ αυτού του πλοίου «SD» την 11-07-2019, καθώς δεν προέκυψε οποιοδήποτε άλλο περιστατικό πρόσκρουσης άλλου σκάφους στο πρυμνοδετημένο σκάφος «L» και ως εκ τούτου οι διαπιστωθείσες ζημιές οφείλονται στις δυνάμεις πίεσης, που ασκήθηκαν, σε αυτό κατά την πρόσκρουση, σύμφωνα με όσα προεκτέθηκαν. Το είδος και η έκταση των προπεριγραφόμενων ζημιών, που, όπως προεκτέθηκε, δεν προέκυψε ότι οφείλονται σε άλλους εξωγενείς παράγοντες ούτε μπορούν να αποδοθούν στην επικαλούμενη από τους εναγόμενους παλαιότητα του σκάφους επιβεβαιώνονται και από το δικαστικό πραγματογνώμονα ……………, ο οποίος κατά τρόπο εμπεριστατωμένο και τεκμηριωμένο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι διαπιστωθείσες ζημιές στη ξύλινη κατασκευή του εξωτερικού περιβλήματος του Ε/Γ-Τ/Ρ “L” δεν προϋπήρχαν της επίδικης σύγκρουσης, δεν έχουν σχέση με την παλαιότητα (γήρανση) της κατασκευής του εν λόγω σκάφους, δεν οφείλονται σε ελλιπή συντήρησή του, ούτε μπορούν να αποδοθούν σε συνδυασμό αυτών με δυνάμεις, που ασκήθηκαν σε προγενέστερη διαδικασία ανέλκυσης ή καθέλκυσής του. Εν κατακλείδι, δεν προέκυψε η ύπαρξη άλλης αιτίας, στην οποία να μπορούν να αποδοθούν οι διαπιστωθείσες εκτεταμένες ζημιές στη ξύλινη κατασκευή της γάστρας του σκάφους. Κατά συνέπεια, οι ζημιές αυτές δικαιολογούνται από τον τρόπο και τις συνθήκες του συμβάντος της σύγκρουσης, με το οποίο και συνδέονται αιτιωδώς. Χαρακτηριστικά, στην έκθεση …… του ……. αναφέρονται τα ακόλουθα: «Οι πιέσεις, που ασκήθηκαν από το “SD” ενάντια στη γάστρα του σκάφους “L” είχαν ως συνέπεια την ταυτόχρονη συμπίεση και ταλάντωση του σκάφους –L. Οι δυνάμεις συμπίεσης προκάλεσαν ζημιές, όπως περιγράφονται στην παράγραφο «ΕΚΤΑΣΗ ΖΗΜΙΑΣ», στο παραπέτο, στη κουπαστή, στα συρματόσχοινα παραπέτου, στις βάσεις στηρίξεως τους κτλ, ενώ οι δυνάμεις ταλάντωσης προκάλεσαν κλυδωνισμούς στο σκάφος “L”. Η ύπαρξη όμως της μεγάλης τρόπιδος με ενσωματωμένο το απόβαρο, το οποίο αντιστοιχεί στο 25% του συνολικού βάρους του σκάφους δημιούργησε αντίθετες δυνάμεις στους κλυδωνισμούς. Αυτοί οι κλυδωνισμοί είχαν σαν αποτέλεσμα τη συνεχή και εναλλασσόμενη συμπίεση και εκτόνωση των δοκών της γάστρας καθ’ όλη τη διάρκεια διεμβόλισης. Αυτό είχε σαν άμεση συνέπεια το άνοιγμα των δοκών της γάστρας». Επιπλέον, ενισχυτικό της παραδοχής σχετικά με τα αίτια και συνθήκες της επίδικης σύγκρουσης αποτελεί και η από 15/01/2021 έκθεση των ……. και …………….., στη σελίδα 12 της οποίας, με τον τίτλο «Δ. ΑΙΤΙΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΕΠΑΦΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΣΚΑΦΩΝ» διαλαμβάνεται η εκτίμηση ότι το συμβάν επαφής ήταν το αποτέλεσμα κακής κρίσης των περιστάσεων/ συνθηκών από τον Πλοίαρχο του «SD.. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την υπ’ αριθμόν 2519/2021 εν μέρει οριστική απόφασή του δέχθηκε ότι το σκάφος L υπέστη ζημίες στο παραπέτο, στα ρέλια, στα ξάρτια, στην κουπαστή και το βοηθητικό σκάφος ορθά εκτίμησε τις προσκομισθείσες ενώπιον του αποδείξεις και δεν υπέπεσε στην αποδιδόμενη με τον έκτο (6ο) κατά σειρά λόγο της υπό στοιχεία (ΙΙ) εφέσεως πλημμέλεια και ως εκ τούτου τυγχάνει απορριπτέος ο σχετικός λόγος της υπό κρίση εφέσεως, ως αβάσιμος. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο προς διερεύνηση του επίδικου συμβάντος έθεσε στον πραγματογνώμονα τρία (3) ως προς τον αριθμό κρίσιμα ερωτήματα, με την υπ’ αριθμόν 2519/2021 απόφαση του σε συνδυασμό με τις υπ1 αριθ. 728/2022 και 1980/2022 αποφάσεις του ίδιου, και ειδικότερα έθεσε τα ακόλουθα ερωτήματα-ζητήματα: (α) του προσδιορισμού των βλαβών στη γάστρα του πλοίου Ε/Γ – Τ/Ρ «Λ», Ν.Π….. μετά την πρόσκρουση επ’ αυτού του πλοίου Ε/Γ – Τ/Ρ «ΣΝ », Ν.Π. ……, (β) της ύπαρξης αιτιώδους συνδέσμου των βλαβών με την πρόσκρουση ή της προΰπαρξης τους στο σκάφος και (γ) των αναγκαίων και ενδεδειγμένων εργασιών, του κόστους και του χρόνου επισκευής των βλαβών. Αναφορικά με το υπό στοιχ. (α) ερώτημα και δη τις βλάβες, που διαπιστώθηκαν στο επίδικο σκάφος, ο διορισθείς κατά τα παραπάνω πραγματογνώμονας εκθέτει ότι οι βλάβες αυτές διακρίνονται σε: «1. Δημιουργία ανοιγμάτων στους αρμούς μεταξύ των ξύλινων δοκών του εξωτερικού περιβλήματος στις πλευρές του σκάφους, 2. Απώλεια πλήρους συναρμογής ορισμένων κοχλιών σύνδεσης των στρώσεων των δοκών μεταξύ τους και με τους εγκάρσιους νομείς του σκάφους, 3. Εκροή νερού κατά την ανέλκυση του σκάφους στην κλίνη του ναυπηγείου, προερχόμενου από το εσωτερικό του σκάφους μέσω των ανοιγμένων αρμών των δοκών του περιβλήματος στον πυθμένα, το οποίο δημιουργούσε έντονο σκούρο χρώμα στον εξωτερικό χρωματισμό (μοράβια) και στην ξυλεία του εξωτερικού περιβλήματος, λόγω διαβροχής τους. Η εκροή νερού μέσω των ανοιγμένων αρμών, που παρατηρήθηκε μετά την ανέλκυση του σκάφους οφείλεται στη συσσώρευση του νερού στο εσωτερικό του από εισροή θαλάσσης δια των ανοιγμένων αρμών, ενόσω το σκάφος βρισκόταν στη θάλασσα, 4. Κηλίδες υγρασίας (σκούρου χρώματος) στο εξωτερικό περίβλημα της γάστρας του σκάφους, εκρέουσας από ανοίγματα αρμών των ξύλινων δοκών του εξωτερικού περιβλήματος και από κοχλίες σύνδεσης των στρώσεων των δοκών μεταξύ τους, προερχόμενης από εγκλωβισμένο νερό στο διάκενο μεταξύ των στρώσεων των δοκών της γάστρας. Oι σκούρες κηλίδες, εμφανίσθηκαν στο χρωματισμό του περιβλήματος και στην ξυλεία του σκάφους: τον αποχρωματισμό της. Η εκροή υγρασίας από τους αρμούς και τους κοχλίες σύνδεσης των στρώσεων των ξύλινων δοκών περιβλήματος οφείλεται στην εισροή και στον εγκλωβισμό θαλασσινού νερού από τους ανοιγμένους αρμούς στο διάκενο, που σχηματίσθηκε μεταξύ των στρώσεων, το οποίο στη συνέχεια με μορφή υγρασίας, όταν το σκάφος βρέθηκε εκτός θαλάσσης με τους αρμούς και από την περιφέρεια των κοχλιών σύνδεσης, των οποίων είχε μειωθεί η συναρμογή, 5. Θραύση της κόλλας, που υπήρχε μεταξύ των αρμών και των στρώσεων της ξυλείας του εξωτερικού περιβλήματος, η αλλοίωση της οποίας ολοκληρώθηκε από την εισροή του νερού, από τα διάκενα, που σχηματίστηκαν στους αρμούς, στην περιοχή μεταξύ των στρώσεων, όπου επίσης υπήρχε κόλλα, 6. Τέλος, διαπιστώθηκαν ρωγμές σε ορισμένους ξύλινους δοκούς του εξωτερικού περιβλήματος, καθώς και η θραύση διαμήκους λώρου (δοκού) ενίσχυσης της γάστρας στον πυθμένα του σκάφους κάτωθεν της δεξιάς κύριας μηχανής. Το άνοιγμα των αρμών μεταξύ δοκών στις πλευρές του εξωτερικού περιβλήματος στη γάστρα του σκάφους, η απώλεια πλήρους συναρμογής κοχλιών, η θραύση της κόλλας, καθώς και οι ρηγματώσεις σε δοκούς της κατασκευής του σκάφους, όπως αναφέρθηκαν ανωτέρω, οφείλονται σε πίεση, που επιβλήθηκε επί του περιβλήματος του σκάφους υπό την επίδραση βίαιου εξωτερικού αιτίου, που ασκήθηκε επ’ αυτού, ένεκα του οποίου υπήρξε συσσώρευση δυναμικής ενέργειας στην κατασκευή του, η οποία εκτονώθηκε με τη δημιουργία ζημιών». Αναφορικά με το υπό στοιχ. β) ερώτημα, ήτοι του αιτιώδους συνδέσμου των βλαβών με την πρόσκρουση ή εάν αυτές προϋπήρχαν στο σκάφος, ο πραγματογνώμονας, κατόπιν ενδελεχούς ανάλυσης των τεθέντων ενώπιον του στοιχείων και κυρίως του βιντεοληπτικού υλικού από τη στιγμή της σύγκρουσης καταλήγει στα ακόλουθα συμπεράσματα: «1. Από τις βιντεοσκοπημένες κινήσεις του πλοίου «SD» κατά τη σύγκρουση, προκύπτει ότι στην εξέλιξη του συμβάντος έλαβαν επίσης χώρα διαδοχικές προσκρούσεις /αποκολλήσεις και σύρσιμο του εν λόγω πλοίου επί της δεξιάς πλευράς του «L», 2. Κατά το χρονικό διάστημα από 22-2-2018 που άρχισε η 1η επιθεώρηση του Ε/Γ-Τ/Ρ «L» μέχρι την 14-5-2019, που περαιώθηκε η 2η επιθεώρησή του από τους επιθεωρητές του Νηογνώμονα, δεν είχαν διαπιστωθεί ζημιές στο ξύλινο περίβλημα και στην τρόπιδα του σκάφους. Επομένως, οι διαπιστωθείσες ζημιές στο «L» προέκυψαν από γεγονός, που έλαβε χώρα μετά τις επιθεωρήσεις του Νηογνώμονα, ήτοι μετά την 14-05-2019, 3. Κατά το δεξαμενισμό του «L», που είχε γίνει τη χρονική περίοδο Φεβρουάριου – Απριλίου 2019, τρεις (3) περίπου μήνες πριν το συμβάν της σύγκρουσης, η κατάσταση της γάστρας του δεν παρουσίαζε ζημιές και γενικά το σκάφος ήταν τότε σε καλή κατάσταση, επομένως, οι διαπιστωθείσες ζημιές στο σκάφος συνέβησαν από γεγονός, που έλαβε χώρα μετά τον Απρίλιο 2019, 4. Κατά την υποβρύχια επιθεώρηση του «L», που έγινε την επόμενη ημέρα του συμβάντος της σύγκρουσης, διαπιστώθηκαν ζημιές στο σκάφος που αφορούσαν σε αποκόλληση υφαλοχρωμάτων και σε ανοίγματα αρμών των δοκών (σανίδων) στη δεξιά και στην αριστερή πλευρά του εξωτερικού ξύλινου περιβλήματος, οι οποίες οφείλονταν σε πρόσφατο γεγονός. Πρόσφατο γεγονός, εν προκειμένω, ήταν το συμβάν της πρόσκρουσης του «SD» επί του «L», 5. Από τις επιθεωρήσεις του σκάφους από τον Νηογνώμονα, κατά τις οποίες διαπιστώθηκε η ικανοποιητική κατάσταση της κατασκευής του, συμπεραίνεται ότι αυτό συντηρούνταν επαρκώς. Τυχόν προγενέστερες αβαρίες στη γάστρα του σκάφους είχαν δεόντως επισκευαστεί και δεν επηρεάζουν την κατασκευαστική του αρτιότητα. Δεν υπάρχουν στοιχεία, που να αποδεικνύουν ότι τα παρατηρηθέντα ίχνη στη γάστρα του σκάφους από τα μέσα ανέλκυσής του στη ξηρά ή καθέλκυσής του στη θάλασσα (τρέιλερ και travelift) υπήρξαν αιτία πρόκλησης βλαβών στην κατασκευή του. Οι εν λόγω μέθοδοι είναι ασφαλείς και χρησιμοποιούνται για την ανέλκυση και καθέλκυση σκαφών τύπου «L». Η παλαιότητα του σκάφους μπορεί να το καθιστά συγκριτικά πιο ευάλωτο από ένα καινούργιο σκάφος στην εκδήλωση ζημιών υπό την επίδραση βίαιων, εξωτερικών παραγόντων, χωρίς όμως την επίδραση συμβάντος, η παλαιότητα του σκάφους από μόνη της δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αιτία πρόκλησης ζημιών στην κατασκευή του, 6. Κατά τη σύγκρουση των δύο πλοίων, η ασκηθείσα δύναμη επί του L» και η επιβληθείσα σ’ αυτό δυναμική ενέργεια επέδρασαν στη ξύλινη κατασκευή του σκάφους, προκαλώντας στρεβλώσεις, παραμορφώσεις αποκολλήσεις, αποσυνδέσεις και θραύσεις στοιχείων της. Με βάση τα ανωτέρω απάντηση στο υπό στοιχ. β) ερώτημα είναι: Οι διαπιστωθείσες ζημιές στην ξύλινη κατασκευή του εξωτερικού περιβλήματος του Ε/Γ – Τ/Ρ «L» δεν έχουν σχέση με την παλαιότητα (γήρανση) του σκάφους, δεν οφείλονται σε ελλιπή συντήρησή του, ούτε μπορούν η αποδοθούν σε συνδυασμό αυτών με δυνάμεις, που ασκήθηκαν σε προγενέστερη διαδικασία ανέλκυσης ή καθέλκυσής του. Αντίθετα, οι διαπιστωθείσες ζημιές δικαιολογούνται από τον τρόπο και τις συνθήκες του συμβάντος της σύγκρουσης, με το οποίο και συνδέονται αιτιωδώς. Γενικά, από τη διενεργηθείσα διερεύνηση, πέραν του συμβάντος της επίδικης σύγκρουσης, δεν προέκυψε η ύπαρξη άλλης αιτίας, στην οποία να μπορούν να αποδοθούν οι διαπιστωθείσες ζημιές στην ξύλινη κατασκευή στη γάστρα του σκάφους». Επίσης ανεξάρτητα από την πλευρά της πρόσπτωσης του “SD‘ επί του “L”, οι επιπτώσεις της σύγκρουσης επηρεάζουν ολόκληρη την κατασκευή του, καθόσον τα στοιχεία της συνδέονται μεταξύ τους με άκαμπτο τρόπο, λόγω του υλικού κατασκευής του (ξυλεία η οποία χαρακτηρίζεται από την μεγάλη δυσκαμψία της, μη επιδεχόμενη πλαστικές παραμορφώσεις), με αποτέλεσμα οι επιβαλλόμενες σε τμήμα του σκάφους δύναμη και δυναμική ενέργεια να μην απορροφώνται δια της πλαστικής παραμόρφωσης στοιχείων της κατασκευής, αλλά αυτές να μεταφέρονται σε όλα τα στοιχεία της κατασκευής και να επιδρούν επ’ αυτών ομοιοτρόπως. Έτσι, εξηγείται το γεγονός, που παρατηρήθηκε στην προκειμένη περίπτωση, όπου, αν και η πρόσκρουση έλαβε χώρα στη δεξιά πλευρά του “L”, οι επιπτώσεις της εκδηλώθηκαν σε ολόκληρο το σκάφος με αποκολλήσεις, αποσυνδέσεις και θραύσεις στοιχείων της κατασκευής. Ειδικότερα, η κρίση του Δικαστηρίου τούτου σχετικά με τη διάρκεια της επίδικης σύγκρουσης, η οποία προκάλεσε τις εκτεταμένες ζημίες στο σκάφος, όπως αυτές περιγράφονται παραπάνω ενισχύεται και από την 01/02/ 2021 εξώδικη απάντηση – δήλωση της ανώνυμης εταιρίας ………….», που ασκεί την εκμετάλλευση της Μαρίνας Ελληνικού, στην οποία, σε απάντηση εξώδικης πρόσκλησής της ενάγουσας Εταιρείας, επιχειρείται περιγραφή των συνθηκών της ένδικης σύγκρουσης με ρητή αναφορά στις επανειλημμένες προσκρούσεις του «ΣΝ » στο σκάφος «Λ». Πλέον συγκεκριμένα στην εν λόγω εξώδικη δήλωση διαλαμβάνονται τα ακόλουθα: «Στις 11.07.2019 ημέρα Πέμπτη και περί ώρα 12:45 περίπου, ειδοποιήθηκε ο ναύτης υπηρεσίας (καβοδέτης) από το θαλαμηγό σκάφος με το όνομα Μ/Υ «ΣΝ» … να το βοηθήσει με τους κάβους, προκειμένου αυτό να αποπλεύσει… Πράγματι μετά τον απόπλου του σκάφους και ενώ το σκάφος βρισκόταν στον δίαυλο με κατεύθυνση την έξοδο του λιμένα, ειδοποιηθήκαμε από το ναύτη υπηρεσίας (καβοδέτη) ότι το σκάφος Μ/Υ «ΣΝ» παρουσίασε μηχανική βλάβη στη μηχανή του και ζητήθηκε από τον ναύτη να συνδράμει με τη βοηθητική πλαστική βάρκα της Μαρίνας. Να σημειωθεί ότι κατά τον χρόνο απόπλου φουσκωτό σκάφος χωρίς διακριτικά νηολογίου υποστήριξε στη διαδικασία απόπλου, το σκάφος «ΣΝ » επανδρωμένο με δύο (2) μέλη του πληρώματος του. Πράγματι τα ως άνω σκάφος Μ/Υ «ΣΝ », ευρισκόμενο κάθετα στον προβλήτα Α παρασύρθηκε ακυβέρνητο περίπου 90 μέτρα μπροστά και δεξιά του και αφού προσέγγισε το κρηπίδωμα, που ενώνει την προβλήτα με την πλωτή προβλήτα Β, κινήθηκε προς τα πίσω, βγήκε από το χώρο μεταξύ των δύο προβλητών με την πρύμνη του, με το αριστερό μέρος της οποίας επέπεσε στο πρωραίο δεξιό τμήμα του ιστιοπλοϊκού σκάφους S/Y «L» ….., το οποίο ήταν πρυμνοδετημένο στον εν λόγω προβλήτα και στη θέση …… και βρίσκονταν πάνω στο ιστιοπλοϊκό σκάφος, τα μέλη του πληρώματός του. Την ώρα, που έφτανε η πλαστική βάρκα της Μαρίνας στον προβλήτα Β το σκάφος Μ/Υ «ΣΝ» πίεζε επανειλημμένα με την πλώρη του αρχικά την πλώρη του «L» και τη δεξιά πλευρά του, σερνόμενο σε αυτήν και εν τέλει περιστράφηκε προς τα δεξιά γύρω από την πλώρη του με θέση παράλληλη με το Μ/Υ «L» και προσέκρουσε σε αυτό… Η πλαστική βάρκα της Μαρίνας αναχώρησε από τον τόπο περί ώρα 13:30, όταν και απέπλευσε το σκάφος Μ/Υ «ΣΝ » μαζί με το φουσκωτό του». Επιπρόσθετα, το πόρισμα της δικαστικής τεχνικής πραγματογνωμοσύνης ενισχύεται και από τις καταθέσεις των μαρτύρων, που εξετάστηκαν με επιμέλεια της ενάγουσας εταιρείας, ως προς τις συνθήκες του ενδίκου ατυχήματος. Ειδικότερα, ο ……., με την υπ’ αριθμόν ……./18-01-2021 ένορκη βεβαίωσή του κατέθεσε τα ακόλουθα: «…… Την 12:50’ η ώρα της 11ης Ιουλίου 2019 βρισκόμασταν πάνω στο Λ ο κυβερνήτης του . ……, ο τεχνικός υποστήριξης ………… και εγώ. Τότε είδα το ΣΝ να ξεκινά να αποπλέει από την προβλήτα Α, για να εξέλθει προς τη θάλασσα, πλην όμως αυτό δεν κινήθηκε πρόσω και αριστερά του, όπου βρισκόταν η έξοδος από την προβλήτα, αλλά κινήθηκε γύρω στα 90 μέτρα μπροστά και δεξιά του, προσεγγίζοντας με την πλώρη του στο κρηπίδωμα, που ενώνει τις 2 προβλήτες και στη συνέχεια κινήθηκε προς τα πίσω και εξήλθε με την πρύμνη του από το θαλάσσιο χώρο, που υπάρχει μεταξύ των 2 προβλητών αντί να κάνει χειρισμό προς τα δεξιά με την πλώρη του και να απομακρυνθεί προς τη θάλασσα, αυτό κινήθηκε προς τα αριστερά του, δηλαδή προς την πλωτή προβλήτα Β, όπου βρίσκονταν πρυμνοδετημένα σκάφη, με μεγάλη ταχύτητα, εντελώς ανεξέλεγκτο, με την οποία ταχύτητα επέπεσε με το αριστερό μέρος της πλώρης του στο δεξιό μέρος της πλώρης του «Λ». Ακολούθως, αντί ο κυβερνήτης του σκάφους «Σ », να θέσει τις 2 μηχανές του πρώτα σε θέση «κράτει» και μετά σε θέση «ανάποδα» προς το σκοπό να απομακρυνθεί και να μην προσκρούει στο Λ, αυτός δεν το έκανε, με συνέπεια το σκάφος του να συνεχίζει να πιέζει με την πλώρη του με μεγάλη δύναμη την πλώρη του τελευταίου σκάφους και να αρχίσει να σέρνει την πλώρη του στη δεξιά πλευρά του σκάφους μας. Η πλώρη του «ΣΝ » είχε διανύσει 5-10 μέτρα σερνόμενη στη δεξιά πλευρά του «Λ», οπότε το ζωνάρι της αριστερής πλευράς του πίεσε με μεγάλη δύναμη τα ξάρτια της δεξιάς πλευράς του τελευταίου. Στη συνέχεια το «ΣΝ» περιστράφηκε δεξιά γύρω από την πλώρη του και ήρθε σε θέση παράλληλη με το «Λ», οπότε η αριστερή πλευρά του βρισκόταν δίπλα από τη δεξιά του σκάφους μας. Ακολούθως το «ΣΝ» προσέκρουε κατ’ επανάληψη και με μεγάλη ένταση επί 30 λεπτά της ώρας. με ολόκληρη την αριστερή πλευρά του στη δεξιά πλευρά του «Λ», ασκώντας πίεση στις κουπαστές στα ρέλια και στην πλαστική βοηθητική λέμβο του, που βρισκόταν στην πρύμνη του, την οποίο δίπλωσε στα δύο. Δεδομένου ότι το «Λ» ήταν εγκλωβισμένο ανάμεσα στο «ΣΝ » και στο «Μ», η γάστρα του συμπιεζόταν ταυτόχρονα και από τις 2 πλευρές του. Και όχι μόνο αυτό αλλά τα μπαλόνια που ήταν τοποθετημένα και στις δύο πλευρές του, δεν μπορούσαν να αποτρέψουν τις ζημιές ή έστω να περιορίσουν την έκτασή τους, αφού το ύψος του παραπέτου του «Λ» είναι μικρό, γύρω στα 30 εκατοστά, και οι πλευρές του «ΣΝ» είναι 1,70 μέτρα πιο ψηλά από το κατάστρωμα του σκάφους μας, με αποτέλεσμα οι προσκρούσεις του τελευταίου σκάφους επί του· πρώτου σκάφους να προκαλούν δυνατές ταλαντώσεις και πιέσεις στη γάστρα του. Τελικά, μετά από την πάροδο μισής ώρας, εφιαλτικής για εμάς, που βρισκόμασταν στο «Λ», που μας φάνηκε αιώνας, το «ΣΝ» μπόρεσε να αποκολληθεί από το «Λ», με τη χρήση κάβων και των εγκαρσίων ελίκων του. Επίσης, ο ……….., με την υπ’ αριθμόν ……./18-01-2021 ένορκη βεβαίωσή του κατέθεσε τα ακόλουθα: «Στις 11 Ιουλίου 2019 το «Λ» ήταν πρυμνοδετημένο στη Μαρίνα του Ελληνικού στην πλωτή προβλήτα Β στη θέση με αριθμό ……., που είναι η μόνιμη θέση πρυμνοδέτησης του……. Εκεί είχε πρυμνοδετήσει, μεταξύ άλλων, το επαγγελματικό- τουριστικό σκάφος «ΣΝ », το οποίο ήταν το τρίτο πρυμνοδετημένο στη σειρά σκάφος από την κορυφή της προβλήτας Α προς τη θάλασσα και η πλώρη του ήταν στραμμένη προς την πλωτή προβλήτα Β. Δηλαδή το «Λ» και το «ΣΝ» ήταν πρυμνοδετημένα το ένα απέναντι στο άλλο, το δεύτερο περίπου 25 μοίρες αριστερά από το πρώτο, και σε απόσταση μεταξύ τους γύρω στα 11o μέτρα. Κατά τις 12:50’ μ.μ. της 11ης Ιουλίου 2019 εγώ βρισκόμουνα πάνω στο «Λ» φροντίζοντας τα ιστία του, ενώ επίσης επέβαιναν στο σκάφος και ο κυβερνήτης του ……….. και ο ναυτόπαις ……………….. Έτσι, είδα ότι εκείνη την ώρα το «ΣΝ » ξεκίνησε να αναχωρήσει από την προβλήτα Α. Όμως, αντί να κινηθεί μπροστά και αριστερά του, ούτως ώστε να εξέλθει προς τη θάλασσα, αφού η έξοδος ήταν πολύ κοντά του, αυτό κινήθηκε 90 μέτρα περίπου μπροστά και δεξιά του, πλησίασε με την πλώρη του στο μεταξύ των 2 προβλητών κρηπίδωμα, που προανέφερα, στη συνέχεια κινήθηκε προς τα πίσω και εξήλθε με την πρύμνη του από το χώρο, που βρίσκεται μεταξύ των 2 προβλητών. Ακολούθως, αντί να κάνει χειρισμό προς τα δεξιά, να κινηθεί με την πλώρη του πρόσω δεξιά και να απομακρυνθεί προς τη θάλασσα, αυτό χωρίς να ασκεί καμία οπτική και ακουστική επιτήρηση, κινήθηκε με μεγάλη ταχύτητα προς τα αριστερά του με την πλώρη του, προς την πλωτή προβλήτα Β και δεν χρησιμοποίησε κανένα μέσο προς το σκοπό να εκτιμήσει αν υπήρχε κίνδυνος σύγκρουσης με το «Λ», με αποτέλεσμα να πέσει με το αριστερό μέρος της πλώρης του στο δεξιό μέρος της πλώρης του «Λ». Στη συνέχεια, αντί ο κυβερνήτης του «ΣΝ» να θέσει τις 2 μηχανές του πρώτα σε θέση «κράτει» και μετά σε θέση «ανάποδα», για να απομακρυνθεί από το «Λ» και να μην προσκρούει σε αυτό, δεν το έπραξε, με συνέπεια το «ΣΝ» να εξακολουθεί να πιέζει με την πλώρη του με μεγάλη ένταση την πλώρη του «Λ» και να αρχίσει να σέρνει την πλώρη του στη δεξιά πλευρά του τελευταίου. Αφού η πλώρη του «ΣΝ » είχε συρθεί 5~10 μέτρα πάνω στη δεξιά πλευρά του «Λ», το ζωνάρι της αριστερής πλευράς του πίεσε με μεγάλη δύναμη τα ξάρτια της δεξιάς πλευράς του «Λ». Κατόπιν το «ΣΝ» περιστράφηκε γύρω από την πλώρη του προς τα δεξιά, λαμβάνοντας θέση παράλληλη προς το «Λ», με την αριστερή πλευρά του να βρίσκεται πολύ κοντά στη δεξιά πλευρά του σκάφους μας. Επί 30 λεπτά περίπου το «ΣΝ» προσέκρουε συνεχώς και με μεγάλη βιαιότητα, με ολόκληρη την αριστερή πλευρά του στη δεξιά πλευρά του «Λ», του οποίου πίεζε τα ρέλια, τις κουπαστές και τη βοηθητική λέμβο (τέντερ), στα οποία προξένησε μεγάλες ζημιές. Λόγω της μεγάλης διαφοράς ύψους μεταξύ των δύο σκαφών, δεδομένου ότι οι πλευρές του «ΣΝ» είναι γύρω στα 1,70 μέτρα πιο ψηλά από το κατάστρωμα του «Λ» κατά τις προσκρούσεις του πρώτου σκάφους επί του δευτέρου δημιουργούνταν έντονες ταλαντώσεις και πιέσεις στην γάστρα του, με συνέπεια τα μεταξύ των δύο σκαφών μπαλόνια να μη μπορούν να αποτρέψουν τις ζημιές. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι από την αριστερή πλευρά του «Λ», όπου υπήρχαν επίσης μπαλόνια του, ήταν πρυμνοδετημένο το σκάφος Μ, γεγονός, που είχε ως αποτέλεσμα το να συμπιέζεται ταυτόχρονα η γάστρα του «Λ» (το οποίο είχε γίνει στην κυριολεξία σάντουιτς μεταξύ του «ΣΝ» και του Μ) και από τις δύο πλευρές του. Τελικά, μετά από την πάροδο μισής ώρας το «ΣΝ» αποκολλήθηκε από το «Λ» με τη χρήση των εγκαρσίων προπελών του και των κάβων του. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι εξαιτίας της συμπίεσης του «Λ» μεταξύ των δύο προαναφερθέντων σκαφών, ακούγαμε συνέχεια τριγμούς στο σκάφος μας, οι ιστοί του ταλαντεύονταν σε μεγάλο πλάτος λόγω πίεσης των συρματόσχοινων αυτών (των ιστών) και των παραπέτων του σκάφους……Και το πλήρωμα του Μ προσπαθούσε να μας βοηθήσει να απεμπλακούμε από το «ΣΝ» πλην όμως χωρίς αποτέλεσμα. Μετά την αποκόλληση του «ΣΝ», από το σκάφος μας, και ενώ προσπαθούσαμε να συνέλθουμε από τον κλονισμό, που είχαμε υποστεί και τον κίνδυνο που είχαν διατρέξει οι ζωές μας, το «ΣΝ» απομακρύνθηκε από την περιοχή, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, ενώ κάποιο άτομο για λογαριασμό της πλοιοκτήτριάς του, που μας είπε ότι ονομάζεται ……., μας δήλωσε ότι ο κυβερνήτης του θα συντάξει δήλωση ευθύνης του προς την ασφαλιστική του εταιρεία. Μετά από μέρες έφτασε στα γραφεία της ………. μία αναγγελία ζημιάς από τον κυβερνήτη του «ΣΝ», με την οποία αυτός παραδέχτηκε τις προσκρούσεις του σκάφους του πάνω στο «Λ», αλλά ισχυρίστηκε ότι το σκάφος του είχε απλώς ακουμπήσει τη δεξιά πρωραία πλευρά του σκάφους μας και τη βοηθητική λέμβο του». Αντίθετη εκδοχή αναφορικά με τις συνθήκες του ενδίκου ατυχήματος προς όσα κατέθεσαν οι προαναφερθέντες μάρτυρες, που εξετάστηκαν με επιμέλεια των εναγόμενων, δίνουν οι μάρτυρες ……, με τις υπ’ αριθμ. …./15-01-2021, ………/15-01-2021 και ……../ 18-01-2021 ένορκες βεβαιώσεις τους ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πειραιώς ……., αντίστοιχα. Πλέον συγκεκριμένα, η πρώτη (1η) από αυτούς ……………. κατέθεσε τα ακόλουθα: «Την ημέρα εκείνη την 11.07. 2019, ετοιμαζόμασταν να αποπλεύσουμε για την εκτέλεση ναύλου, που είχε συνάψει η πλοιοκτήτρια εταιρεία του SD. Στο σκάφος μας, επέβαιναν, 8 Αυστραλοί επιβάτες 7 μέλη πληρώματος και συγκεκριμένα ο Καπετάνιος, ένας μηχανικός ένας μάγειρας, εγώ ως ναύκληρος, 1 ναύτης και δυο ναυτόπαιδες. Το SD ήταν αγκυροβολημένο στη θέση «……» της Μαρίνας Αγίου Κοσμά, ενώ απέναντι στη Θέση «…..». Στις 12:45 μ.μ. περίπου, ο Καπετάνιος ξεκίνησε ελιγμούς για τον απόπλου. Το σκάφος δεν πήγαινε παραπάνω από 2 ναυτικά μίλια. Τη στιγμή, που το SD βρισκόταν σε απόσταση περίπου 10-12 μέτρων από το L, φύσηξε μια ριπή ανέμου, σπιλιάδα, όπως το λέμε στην ορολογία μας, με αποτέλεσμα να το «σπρώξει» ο καιρός σιγά σιγά, λόγω του μεγέθους και του βάρους του, προς το L. Με δεδομένο ότι δεν είχαμε ακόμη από πλεύσει από το λιμάνι, ήταν ακόμη κρεμασμένα τα πλωριό μπαλόνια. Όταν είδαμε, λοιπόν, ότι πλησιάζουμε αργά «αλλά σταθερά τη δεξιά πλευρά της πλώρης του L, εγώ με την ναυτόπαιδα, ……… τρέξαμε και μεταφέρουμε μπαλόνια της πρύμνης μπροστά, ώστε να τοποθετηθούν μαζί με τα ήδη υπάρχοντα μπαλόνια. Στην πλώρη ήταν ήδη ο ναύτης και ο άλλος ναυτόπαις. Συνολικά τοποθετήθηκαν στην αριστερή πλευρά της πλώρης του SD 5-6 μπαλόνια εκείνη την ώρα, ήρθαν σε επαφή ορισμένα από τα μπαλόνια της αριστερής πλευράς, του σκάφους μας με τα ξάρτια της δεξιάς πλευράς του L. Η επαφή ήταν τόσο ήπια, που ο μοναδικός άνθρωπος, που εμφανίστηκε εκείνη την ώρα στο L πήγε στη δεξιά πλώρη του L και προσπάθησε να μας σπρώξει με τα χέρια Προφανώς αν πλησιάζαμε με ταχύτητα δε θα είχε τολμήσει να πλησιάσει τα χέρια του! Δεν είδα κανέναν άλλον στο L. Στη συνέχεια το SD, αργά –αργά, καθώς αποσυμπιέζονταν τα μπαλόνια, που είχαν έρθει σε επαφή με τα ξάρτια του L ήρθε σε παράλληλη θέση με το L με αποτέλεσμα το σκάφος να ακουμπήσει στο άκρο της πλωτής προβλήτας στην οποία ήταν πρυμνοδετημένο το L και να σταματήσει To L ήταν δεμένο λίγο πιο μέσα από την άκρη της πλωτής προβλήτας. Αυτό όμως που ακουμπήσαμε ήταν το βοηθητικό σκάφος του L, το οποίο ήταν δεμένο στη δεξιά πρυμναία πλευρά του, δίχως μάλιστα να έχει μπαλόνια, ως όφειλε και προεξείχε τoυ L και της πλωτής προβλήτας. Η όλη επαφή της αριστερής πλευράς της πλώρης μας με τα ξάρτια της δεξιάς πλευράς του L διήρκησε ελάχιστα, μερικά δευτερόλεπτα, και ήταν τόσο μικρή σε ένταση που το L δεν ταλαντεύτηκε καν. Για τον λόγο αυτό άλλωστε δεν υπήρξε και επαφή με το διπλανό από την αριστερή πλευρά του L σκάφους. Κατά την διάρκεια του περιστατικού επικρατούσε ησυχία, δεν υπήρξε ο παραμικρός πανικός, το μόνο που ακούστηκε στιγμιαία ήταν η φωνή του καπετάνιου μας να αφήσουμε τα μπαλόνια κατεβασμένα. Δεν ακούγονταν τριγμοί ή εκκωφαντικοί ήχοι, ή τριξίματα ή άλλου είδους θόρυβοι, που θα μπορούσαν να υποδηλώσουν ισχυρές πιέσεις και εξάντληση της ελαστικότητας των μπαλονιών το σκάφος SD δεν είχε αναπτύξει μεγάλη ταχύτητα, αντίθετα πήγαινε εξαιρετικά σιγά δεν διεμβόλισε το σκάφος L, αντίθετα το ακούμπησε πλαγιομετωπικά με τα πλάγια και κατόπιν ήρθε το σκάφος μας σε παράλληλη θέση, δίχως να συρθεί με σφοδρότητα και με μεγάλη ταχύτητα στα πλευρά του L όπως περιγράφεται στην αγωγή….. Στην ουσία όμως όπως είπα η επαφή των δυο σκαφών (των μπαλονιών στην αριστερή πλωριά πλευρά του SD με τα ξάρτια του L) διήρκησε δευτερόλεπτα, αφού αμέσως ακουμπήσαμε πάνω στη προβλήτα, οπότε δεν ασκούσαμε καμία πίεση πλέον στο L. Η διάρκεια του βίντεο είναι μόλις 1:09″. Δηλαδή τόσο διήρκησε όλο το συμβάν! Από το ίδιο το βίντεο προκύπτει τόσο η ηρεμία, που υπήρχε κατά την διάρκεια του περιστατικού, όσο και το γεγονός πως ουδείς πλην ενός βρισκόταν εκείνη την στιγμή στο κατάστρωμα του L. Το βίντεο αυτό μου το έστειλε την ίδια ημέρα, όταν συνειδητοποίησε ότι εγώ επέβαινα στο SD». Ομοίως και ο δεύτερος (2ος) μάρτυς ………… κατέθεσε τα ακόλουθα: «Είμαι μηχανικός και με την ειδικότητα αυτή ναυτολογήθηκα στο σκάφος SD από τον Απρίλιο 2017 μέχρι τον Οκτώβριο 2020. Με τον Καπετάνιο του SD έχουμε συνταξιδεύσει πολλές φορές και γνωρίζω ότι είναι έμπειρος και προσεκτικός στη δουλειά του. Την 11.7.2019, κατά τη διαδικασία απόπλου του SD, το οποίο ήταν αγκυροβολημένο στη θέση «Α12» της Μαρίνας Αγίου Κοσμά, ο Καπετάνιος, αφού έβαλε μπρος τις μηχανές, έκανε πρόσω και στη συνέχεια δεξιά προκειμένου στη συνέχεια να κάνει ανάποδα ώστε να ευθυγραμμισθεί με την δίοδο εξόδου και να αποπλεύσει. To L ήταν αγκυροβολημένο στη θέση «……». Όταν το SD βρισκόταν σε απόσταση περίπου 10-12 μέτρων από το L, φύσηξε μια σπιλιάδα, που το ώθησε, σιγά-σιγά λόγω του μεγέθους και του βάρους του, προς το L. Ο ναύτης με τον έναν από τους ναυτόπαιδες ήταν στην πλώρη, οπότε ο Καπετάνιος τους έδωσε αμέσως εντολή να πιάσουν τα πλωριά μπαλόνια, που παρέμεναν κρεμασμένα στην πλώρη με δεδομένο ότι βρισκόμασταν ακόμη εντός του λιμένος, και να είναι σε ετοιμότητα. Την ίδια στιγμή, η ναύκληρος ….. και η ναυτόπαις, …….. έτρεξαν και μετέφεραν μπαλόνια της πρύμνης μπροστά, ώστε να τοποθετηθούν μαζί με τα ήδη υπάρχοντα μπαλόνια, με δεδομένο ότι το SD πλησίαζε σιγά αλλά σταθερά το L. Συνολικά τοποθετήθηκαν στην αριστερή πλευρά της πλώρης του SD 5-6 μπαλόνια. Τελικά, τα μπαλόνια της αριστερής πλώρης του SD ήρθαν σε επαφή με το πρωραίο τμήμα στη δεξιά πλευρά του «L». Συγκεκριμένα, ακούμπησαν τα ξάρτια του. Στη συνέχεια, το «SD» ωθήθηκε περαιτέρω από την αδράνεια και ήρθε παράλληλα με τη δεξιά πλευρά του «L», χωρίς ωστόσο να την ακουμπήσει, με δεδομένο ότι η πρύμνη του S D ακούμπησε πρώτα στην άκρη της πλωτής προβλήτας, που προεξείχε του L και σταμάτησε. Εξάλλου δε θα μπορούσε να ακουμπήσει το L, το οποίο ήταν πρυμνοδετημένο στην πλωτή αυτή προβλήτα, διότι ήταν πιο μέσα δεμένο. To SD ακούμπησε, όμως, τη βοηθητική λέμβο του L, η οποία εκείνη τη χρονική στιγμή ήταν στο νερό και βρισκόταν προσδεμένο στο πρυμναίο τμήμα της δεξιάς πλευράς αυτού, εξείχε δηλαδή του L και ήταν στην ίδια ευθεία και λίγο έξω από την άκρη της πλωτής προβλήτας. Όταν ξεκίνησε το συμβάν, εμφανίσθηκε από το L ένας άνθρωπος, ο οποίος κατευθύνθηκε προς την πλώρη, δεν έκανε κίνηση να πιάσει κάποιο μπαλόνι, αλλά επιχείρησε να σπρώξει την πλώρη του SD, που εκείνη την ώρα πλησίαζε με μικρή ταχύτητα την δεξιά πλώρη του L στο ύψος των ξαρτιών. Η επαφή της αριστερής πλευράς της πλώρης μας με τα ξάρτια της δεξιάς πλευράς του L διήρκησε ελάχιστα, μερικά δευτερόλεπτα και ήταν τόσο μικρή σε ένταση, που το L δεν ταλαντεύτηκε καν ούτε μετακινήθηκε προς τα αριστερά του απλά ως είθισται πιέστηκαν τα μπαλόνια. Ούτε υπήρξε λόγω του συμβάντος κάποια επαφή του L με το σκάφος, που βρισκόταν στην αριστερή του πλευρά….. Όπως προανέφερα από το σύντομο αυτό περιστατικό δεν προκλήθηκαν ζημιές στο σκάφος μας, ενώ φεύγοντας από την μαρίνα παρατήρησα τη δεξιά πλευρά του L και δεν είχε υποστεί την παραμικρή ζημιά η φθορά». Τέλος, η τρίτη (3η) μάρτυς ………… κατέθεσε ανάμεσα στα άλλα τα ακόλουθα: «Είμαι ναυτικός και ήμουν ναυτολογημένη, με διαδοχικές συμβάσεις εργασίας, με την ειδικότητα της ναυτόπαιδος στο σκάφος SD από τα τέλη Μαΐου 2019 μέχρι τα τέλη Ιουλίου του 2020, οπότε και αποναυτολογήθηκα οριστικά. Σήμερα δεν εργάζομαι για την πλοιοκτήτρια εταιρεία του ως άνω σκάφους Στο SD ήταν ναυτολογημένοι συνολικά επτά άτομα και συγκεκριμένα, ο Καπετάνιος, ο μηχανικός, ο μάγειρας, η ναύκληρος ο ναύτης και δυο ναυτόπαιδες, μεταξύ των οποίων και εγώ. Την 11.7.2019, ετοιμαζόμασταν να αποπλεύσουμε, με Αυστραλούς επιβάτες για προορισμό τις Κυκλάδες. Το SD ήταν αγκυροβολημένο στη θέση «…..» της Μαρίνας Αγίου Κοσμά ενώ το L ήταν αγκυροβολημένο απέναντι στη θέση «…….». Στις 12.45 μμ περίπου, ο Καπετάνιος ξεκίνησε ελιγμούς για τον απόπλου. Το σκάφος δεν πήγαινε παραπάνω από 2 ναυτικά μίλια. Τη στιγμή, που το SD βρισκόταν σε απόσταση 10-12 μέτρων από το L, ο αέρας το ώθησε προς το L. Ο ναύτης με τον άλλο ναυτόπαιδα ήταν στην πλώρη, οπότε αμέσως έπιασαν τα πλωριά μπαλόνια, που παρέμεναν κρεμασμένα, και τα κρότησαν στην αριστερή πλευρά του σκάφους. Την ίδια στιγμή, εγώ με την ναύκληρο, ……, όταν είδαμε ότι πλησιάζουμε αργά, αλλά σταθερά τη δεξιά πλευρά της πλώρης του L, τρέξαμε και μεταφέραμε επιπλέον μπαλόνια από την πρύμνη μπροστά, ώστε να τοποθετηθούν μαζί με τα ήδη υπάρχοντα μπαλόνια για μεγαλύτερη σιγουριά και την αποφυγή τυχόν γδαρσιμάτων. Συνολικά τοποθετήθηκαν στην αριστερή πλευρά της πλώρης του SD 6 μπαλόνια. Πράγματι, λίγα δευτερόλεπτα μετά, ορισμένα από τα μπαλόνια της αριστερής πλευράς του σκάφους μας ήρθαν σε επαφή με τα ξάρτια της δεξιάς πλευράς του L. Ο μοναδικός άνθρωπος, που εμφανίστηκε, κατευθύνθηκε προς τη πλώρη και έσπρωξε με τα χέρια του την πλώρη του SD, για να το απομακρύνει. Δεν είδα άλλον να βρίσκεται στην κουβέρτα (κατάστρωμα) πάνω στο σκάφος κατά την διάρκεια του περιστατικού, μπορεί όμως άλλοι επιβαίνοντες να βρίσκονταν εντός του σαλονιού του L. Μετά την επαφή των μπαλονιών του SD με τα εμπρός δεξιά ξάρτια του L, το SD ήρθε σε παράλληλη θέση με το L με αποτέλεσμα η πίσω αριστερή πλευρά του σκάφους μας να ακουμπήσει στο άκρο της πλωτής προβλήτας, στην οποία ήταν πρυμνοδετημένο το L και να σταματήσει εκεί. Ακουμπώντας η αριστερή πρυμναία πλευρά του SD στην πλωτή αποβάθρα ήρθε σε επαφή με το βοηθητικό σκάφος του L, το οποίο ήταν δεμένο στη δεξιά πρυμναία πλευρά του …. Μου προξένησε μάλιστα εντύπωση ότι δεν είχε μπαλόνια κρεμασμένα πάνω του, ως όφειλε. Η επαφή της αριστερής πλευράς της πλώρης μας με τα ξάρτια της δεξιάς πλευράς του L διήρκησε ελάχιστα μερικά δευτερόλεπτα και ήταν τόσο μικρή σε ένταση που το L δεν ταλαντεύτηκε καν, ούτε μετακινήθηκε προς τα αριστερά του, για να πέσει στο διπλανό σκάφος, από την αριστερή πλευρά του L. Όταν η αριστερή πλευρά του SD ακούμπησε στην πλωτή προβλήτα, οι προπέλες ήρθαν σε επαφή με τις προεξέχουσες υποθαλάσσιες αλυσίδες αγκυροβολίας που βρίσκονταν στην κεφαλή της προβλήτας Β. To SD αποκολλήθηκε από το σημείο, λίγα λεπτά μετά, με τη βοήθεια των εγκάρσιων ελίκων (bowthrusters). Η όλη διάρκεια του συμβάντος από τη στιγμή, που μας ώθησε ο αέρας μέχρι την ώρα, που τελικά απομακρυνθήκαμε από την πλωτή προβλήτα, που ήταν πρυμνοδετημένο το L, διήρκησε γύρω στα 15 λεπτά και αυτό γιατί ο Καπετάνιος φρόντισε να απομακρυνθούμε σιγά – σιγά και μεθοδικά λόγω των καδενών, που βρίσκονταν στο βυθό. Στην ουσία, όμως, όπως είπα η επαφή των δυο σκαφών (των μπαλονιών στην αριστερή πλωριά πλευρά του SD με τα ξάρτια του L) διήρκησε δευτερόλεπτα, αφού αμέσως ακουμπήσαμε πάνω στη προβλήτα, οπότε δεν ασκούσαμε καμία πίεση στο L. Γι αυτό εξάλλου δεν άκουγα καθόλου θορύβους και τριγμούς από το L. Εξάλλου, αν όσα περιγράφονται στην αγωγή περί εκκωφαντικών τριγμών και ήχων από την επαφή των σκαφών και ύπαρξης ανησυχίας και πανικού ίσχυαν, τότε σίγουρα θα είχαν βγει στο κατάστρωμα και οι επιβάτες του σκάφους μας και όσοι βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο σαλόνι του L, είτε για να δουν τι συμβαίνει είτε για να βοηθήσουν τοποθετώντας μπαλόνια κλπ. Ωστόσο, ουδείς έδειξε να ενδιαφέρεται για όσα συνέβαιναν την στιγμή εκείνη και επικρατούσε απόλυτη ησυχία και ηρεμία. Εξάλλου, ακριβώς επειδή δεν είχε γίνει κάποια ζημιά, θεωρήθηκε αυτονόητο από όλους ότι το SD θα συνεχίσει το ταξίδι του. Ούτε υπήρξε, φυσικά, κάποια αντίρρηση από αυτόν που επέβαινε στο L». Ωστόσο, οι καταθέσεις τους αυτές δεν κρίνονται πειστικές και αξιόπιστες, καθώς δεν είναι συμβατές και δεν συνάδουν με τα ευρήματα και τις διαπιστώσεις των ζημιών, στις οποίες προέβησαν τόσο ο πραγματογνώμονας όσο και οι τεχνικοί σύμβουλοι της ενάγουσας εταιρείας, κατά τα παραπάνω εκτεθέντα, και είναι εκ διαμέτρου αντίθετες προς τις καταθέσεις των μαρτύρων, που εξετάστηκαν με επιμέλεια της ενάγουσας εταιρείας, οι οποίοι ομοίως ήταν αυτόπτες και αυτήκοοι των όσων έλαβαν χώρα. Ειδικά, η επισήμανση της τελευταίας μάρτυρος σχετικά με την ανυπαρξία μπαλονιών κρεμασμένων στο σκάφος L ουσιαστικά αναιρείται από τον εμπειρογνώμονα της εταιρείας «……….» ………………., κατά τον οποίο: «…Έχει ήδη αποδειχθεί και εξηγηθεί πως το σύστημα πρόσδεσης του Ι/Φ L και του γειτονικού Ι/Φ M αποτελείτο από έναν συνδυασμό συνθετικών σχοινιών…και τα δύο εμπλεκόμενα σκάφη, που ήταν αγκυροβολημένα στην αποβάθρα Β της μαρίνας ήταν προστατευμένα από μία εγκατάσταση φουσκωτών προφυλακτήρων από καουτσούκ, οι οποίοι μπορούσαν να εγγυηθούν μέγιστη προστασία από μία εξωτερική κρούση». Επίσης, μολονότι οι κατά τα παραπάνω μάρτυρες κάνουν λόγο για ήσσονος σημασίας και χωρίς κάτι το αξιοπερίεργο γεγονός επαφής μεταξύ των δύο πλοίων, που διάρκεσε ουσιαστικά δευτερόλεπτα και σε κάθε περίπτωση για πολύ λίγα επτά της ώρας, ωστόσο δεν παρέχεται οποιαδήποτε λογική εξήγηση για την ειδοποίηση του ναύτη υπηρεσίας (καβοδέτη) περί ώρα 12:45, προκειμένου να σπεύσει στο σημείο, όπου και παρέμεινε μέχρι την 13:30 μ.μ., ήτοι, για 45 λεπτά της ώρας, προκειμένου να συνδράμει. Άλλωστε ενώ στις καταθέσεις των προαναφερόμενων μαρτύρων γίνεται λόγος για απουσία πληρώματος, ενώ στο σκάφος «L» η παρουσία πληρώματος επιβεβαιώθηκε από την ως άνω εξώδικη δήλωση, όπως αυτή προεκτέθηκε. Κατά κύριο λόγο όμως οι καταθέσεις των συγκεκριμένων μαρτύρων και η περιγραφή κατ’ αυτούς του επίδικου συμβάντος αντιβαίνουν στις κατά τα παραπάνω εκθέσεις επιθεώρησης, που είχαν διενεργηθεί στο εν λόγω πλοίο από το Νηογνώμονα …… την 22-24/02/2018, αλλά και την 14/05/ 2019 σε συνδυασμό με το εκδοθέν την 10/06/2019 πρωτόκολλο γενικής επιθεώρησης (Π.Γ.Ε.). Από τα παραπάνω αποδεικτικά στοιχεία αξιολογείται το ένδικο συμβάν, όχι ως μία αμελητέα και ήσσονος σημασίας επαφή μεταξύ των δύο ως άνω σκαφών, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των εναγομένων, αλλά μία παρατεταμένης διάρκειας σύγκρουση, για την αντιμετώπιση της οποίας καταβλήθηκαν ιδιαίτερες προσπάθειες να απεμπλακεί το σκάφος «ΣΝ» και να εκτελέσει τον προγραμματισμένο πλου, σύμφωνα με όσα προεκτέθηκαν. Εξάλλου, δηλωτική της έντασης της σύγκρουσης αποτελεί η διαλαμβανόμενη στην ως άνω εξώδικη δήλωση φράση «Την ώρα που έφτανε η πλαστική βάρκα της Μαρίνας στην προβλήτα Β το σκάφος Μ/Υ «ΣΝ» πίεζε επανειλημμένα με την πλώρη του …». Ομοίως, σε αντίθεση με τα παραπάνω αποδεικτικά στοιχεία αναφορικά με την έκταση των ζημιών οι επιθεωρητές της εταιρείας «……………..» …………. και ………….., που ορίστηκαν από τον αλληλασφαλιστικό οργανισμό «…..», στην από 15.01.2021 έκθεση, την οποία συνέταξαν (…..), κατόπιν επιθεωρήσεων του σκάφους Λ τόσο στη μαρίνα Αγίου Κοσμά, όσο και στο ναυπηγείο ……… μετά την ανέλκυσή του, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι από την επίδικη σύγκρουση ενδεχομένως προκλήθηκαν μόνο περιορισμένες ζημίες συνιστάμενες σε ρωγμές χρώματος στα έξαλα της γάστρας, οφειλόμενες στην πίεση, που ασκούσαν στη βοηθητική λέμβο τα προστατευτικά παρεμβλήματα (μπαλόνια), όπως επίσης και μερικές ζημιές στη δεξιά κουπαστή και το παραπέτο του σκάφους, ενώ για τις υπόλοιπες ζημίες αποφαίνονται ότι δεν συνδέονται με το επίδικο συμβάν, κυρίως διότι δεν δικαιολογούνται από τον τρόπο, με τον οποίο έλαβε χώρα η σύγκρουση, όπως αυτή καταγράφεται στο βίντεο, που τους εγχείρισαν οι εναγόμενοι, αλλά και διότι ορισμένες από αυτές παρουσιάζουν ενδείξεις παλαιότητας. Ειδικότερα, αναφέρουν ως προς τα βαθουλώματα στο πρώτο και δεύτερο σκαλοπάτι της πλευρικής σκάλας επιβίβασης στη δεξιά πλευρά του σκάφους ότι είναι παλαιότερα, καθώς το χρώμα του ξύλου ήταν σκούρο, ωστόσο για τις συγκεκριμένες ζημίες δεν υπάρχει σχετικό αγωγικό κονδύλιο αποζημίωσης. Ως προς το ανοξείδωτο κάγκελο στην πλώρη (μπαλκόνι πλώρης) αναφέρουν ότι το δεξιό και αριστερό σημείο έδρασής του είχαν μετατοπιστεί προς τα πάνω και υπήρχε μια ελαφριά γρατζουνιά κάτω στο μπροστινό τμήμα, γεγονός, που δεν σχετίζεται όμως με το επίδικο συμβάν, καθώς δεν βρέθηκαν ανάλογα σημάδια στο πλοίο ΣΝ και ότι η ρωγμή χρώματος στο παραπέτο κοντά στο ράουλο της άγκυρας δεν σχετίζεται επίσης με τα περιστατικά, καθώς το Λ παρέμεινε ακίνητο κατά τη στιγμή της επαφής. Όσον αφορά τα ρέλια στο παραπέτο και τις βάσεις τους στην αριστερή πλευρά του σκάφους οι ως άνω Επιθεωρητές παρατηρούν ότι είναι απίθανο να έχουν υποστεί ζημία από το επίδικο συμβάν, καθώς το ΣΝ ήλθε σε επαφή με τη δεξιά μόνον πλευρά του Λ, αναφορικά δε με τα ρέλια, το παραπέτο και τις βάσεις τους στη δεξιά πλευρά του σκάφους αποφαίνονται ότι οι ζημιές σε αυτά δεν σχετίζονται με το επίδικο συμβάν, καθώς δεν προκύπτει από το σχετικό βίντεο, ενώ παρατηρούν ενδείξεις παλαιότητας στις ρωγμές στην κουπαστή. Σχετικά με τα συρματόσκοινα του ιστού οι εν λόγω επιθεωρητές αρνούνται ότι εμφάνιζαν χαλάρωση, ενώ για την υπερκατασκευή καταστρώματος καταγράφουν μια ρωγμή στο πρωραίο δεξιό άνω άκρο, για την οποία αποφαίνονται ότι δεν σχετίζεται με το συμβάν, καθότι δεν υπάρχουν συναφή ευρήματα στην υπόλοιπη υπερκατασκευή και το κατάστρωμα. Όσον αφορά τις ζημίες στον κύριο ιστό αυτοί αναφέρουν ότι διαπιστώθηκε, στην αριστερή πλευρά του σκάφους, τρία μπρακέτα στην περιοχή των ξαρτόριζων του κύριου ιστού (αγκώνες) με τα συνδετικά τους μέσα να παρουσιάζουν σημάδια μετακίνησης, πλην όμως καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τούτο δεν συνδέεται αιτιωδώς με το συμβάν, καθώς δεν υπήρχαν συναφή ευρήματα, που να καταδεικνύουν ζημία στη στήριξη του ιστού, η βάση του οποίου επιθεωρήθηκε και δεν βρέθηκε σημάδι ζημίας, ενώ στο ξάρτι του κύριου ιστού στη δεξιά πλευρά διαπιστώθηκε ζημία παλαιάς φύσεως, καθώς παρατηρήθηκαν στο άκρο του ξαρτιού δύο παράλληλες κάθετες ρωγμές με ενδείξεις σκουριάς στη μία από αυτές. Σημειώνουν επίσης ότι δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να επιθεωρήσουν τα άκρα του σταυρού, καθώς αυτά είχαν σταλεί από την ενάγουσα για επισκευή, πλην όμως από την επαφή των σκαφών, που αποτυπώνεται στο βίντεο συμπεραίνουν ότι είναι αδύνατο να προκλήθηκε θραύση του σταυρού, καθώς το Λ παρέμεινε κατά τη διάρκεια αυτής ακίνητο. Αμφισβητείται επίσης στην ως άνω έκθεση η έκταση των ζημιών στη βοηθητική λέμβο του σκάφους, ενώ βεβαιώνεται ότι δεν υφίσταται ζημία σε δοκούς του καταστρώματος. Αναφορικά με τη γάστρα του πλοίου αυτοί αποφάνθηκαν ότι οι διαπιστωθείσες ζημίες οφείλονται στη γήρανση του σκάφους, σε συνδυασμό με την ελλιπή συντήρηση αυτού και ότι πιθανόν προκλήθηκαν κατά τη διάρκεια προγενέστερης διαδικασίας ανέλκυσης του σκάφους. Συγκεκριμένα αναφέρουν ότι στην αντιρρυπαντική στρώση μπογιάς (μουράβια) υπήρχαν κηλίδες ελαιώδους φύσης, ενδεικτικό του επί μακρόν εμποτισμού της ξυλείας του σκάφους με πετρέλαιο, αλλά και ότι οι εσωτερικές σαρώσεις ξυλείας της γάστρας είχαν εμποτιστεί με πετρέλαιο, ότι η εισροή υδάτων στη σεντίνα της περιοχής της κουζίνας αποτελούσε προϋπάρχον πρόβλημα, όπως προέκυψε από τα σημάδια, που είχαν δημιουργηθεί στο σημείο στάθμης των υδάτων. Επίσης, διατείνονται ότι η διαμήκης δοκός (λούρος), που βρέθηκε σπασμένη στο μηχανοστάσιο, κάτω από τη δεξιά κύρια μηχανή, όπως και οι ρωγμές στην ξυλεία της γάστρας, των νομέων και των συνδετικών μέσων, έχουν προκληθεί από παλαιότερη ανέλκυση με τρέιλερ. Καταλήγουν δηλαδή στην άποψη ότι οι ζημιές στα ύφαλα του «Λ» και οι ρωγμές στη διαμήκη δοκό κάτω από το μηχανοστάσιο φαίνεται να έχουν προκληθεί από προηγούμενη διαδικασία (ανέλκυση ή καθέλκυση), καθώς η μορφή τους ταιριάζει με ζημιές, που μπορεί να προκληθούν από ένα ανυψωτικό ρυμούλκιο, ότι οι διαρροές στην περιοχή της καρίνας φαίνεται να έχουν προκληθεί από προηγούμενο συμβάν προσάραξης, ότι η ρωγμή στη διαμήκη γραμμή συμμετρίας κοντά στην περιοχή πλώρης δεν σχετίζεται με το συμβάν, ενώ ταιριάζει με τη θέση των ιμάντων ανύψωσης του ανυψωτικού μηχανήματος (travelift). Ωστόσο, οι απόψεις τους αυτές αναιρούνται από τα προεκτεθέντα αποδεικτικά στοιχεία, καθώς δεν προέκυψαν αποδεικτικά ως αιτίες πρόκλησης της επίδικης σύγκρουσης και των εξ αυτού του λόγου εκτεταμένων ζημιών η παλαιότητα του σκάφους και προηγούμενη διαδικασία ανέλκυσης του εν λόγω σκάφους. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο κατέληξε στο ίδιο συμπέρασμα αναφορικά με τις συνθήκες πρόκλησης του επίδικου συμβάντος, την έκταση της σύγκρουσης μεταξύ των σκαφών και τη διάρκεια αυτής ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις, που προσκομίστηκαν ενώπιον του, κατά την εκδίκαση της ένδικης υπόθεσης και δεν υπέπεσε στις αποδιδόμενες με τους δεύτερο (2ο), τρίτο (3ο), τέταρτο (4ο) και πέμπτο (5ο) λόγους της υπό στοιχεία (ΙΙ) εφέσεως, απορριπτόμενων τούτων, ως αβάσιμων. Ας σημειωθεί ότι σε βάρος των προσώπων αυτών και των μαρτύρων, που εξετάστηκαν με επιμέλεια των εναγομένων, υποβλήθηκε μήνυση από την ενάγουσα σε βάρος των (1 εως και 9) ………………. για τις αξιόποινες πράξεις: (α) της πλαστογραφίας (νόθευσης) μετά χρήσεως από κοινού με συνολικό όφελος άνω των 120.000,00 Ευρώ (Ε), (β) της απόπειρας απάτης ενώπιον Δικαστηρίου κατά συναυτουργία με συνολική ζημία άνω των 120.000,00 Ευρώ (Ε), (γ)της ηθικής αυτουργίας σε ψευδή κατάθεση, ως προς τους 1ο, 2ο, 8ο και 9ο των μηνυομένων, (δ) της συνέργειας σε απάτη σε απάτη ενώπιον Δικαστηρίου με ζημία άνω των 120,000,00 Ευρώ (Ε) ως προς τους τρίτη (3η), τέταρτη (4ο) , πέμπτη (5η) των μηνυομένων, της διατάραξης ασφάλειας των υδάτινων συγκοινωνιών από αμέλεια και της παράβασης του Κανονισμού προς αποφυγή συγκρούσεων πλοίων ως προς το δεύτερο (2ο) των μηνυομένων, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1, 12, 14, 16, 17, 18, 26α, 27 παρ.1, 28, 42 παρ. 1, 65, 46 παρ., 47, 51,52, 53, 79, 83, 04 παρ. 1, 216 παρ. 1-3β,, 224 παρ. 1, 291 παρ.3, 386 παρ. 1β Π.Κ. σε συνδυασμό με το άρθρο 225 παρ. 2 Ν.Δ/τος 187/1973. Εκδόθηκε δε το υπ’ αριθμόν 748/2023 (παραπεμπτικό) βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου (Πλημμελειοδικών) Πειραιώς, με το οποίο οι ως άνω μηνυόμενοι παραπέμφθηκαν να δικαστούν ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου (Κακουργημάτων) Πειραιώς, κατηγορούμενοι για τις άνω αξιόποινες πράξεις, εκκρεμούσας ήδη της ποινικής δίκης. Ωστόσο, δεν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 250 Κ.Πολ.Δ., καθώς το Δικαστήριο τούτο μπορεί με ασφάλεια να σχηματίσει τη δικανική πεποίθηση του με τα επικαλούμενα αποδεικτικά μέσα, που προσκόμισαν οι διάδικοι, δεδομένου μάλιστα ότι δεν υποβλήθηκε προς τούτο αίτημα από οποιονδήποτε διάδικο. Περαιτέρω, αναφορικά με το υπό στοιχεία (γ) τεθέν ερώτημα προς το δικαστικό πραγματογνώμονα, ήτοι αναφορικά με τις αναγκαίες και ενδεδειγμένες εργασίες, το κόστος και το χρόνο επισκευής των βλαβών, αυτός καταλήγει στο ακόλουθο πόρισμα: «1. Οι αναγκαίες και ενδεδειγμένες εργασίες επισκευής των ζημιών στις δύο πλευρές της γάστρας του σκάφους, προκειμένου αυτό να επανέλθει στην προτεραία της επίδικης πρόσκρουσης κατάσταση, είναι: (α) αποχρωματισμός της γάστρας του σκάφους για τη διερεύνηση των ζημιών στο εξωτερικό ξύλινο περίβλημα, (β) αποξήλωση των ξύλινων δοκών των δύο εξωτερικών στρώσεων του περιβλήματος (πετσώματος) του σκάφους στις περιοχές, όπου διαπιστώθηκε η ύπαρξη ζημιών. Απόρριψη ρηγματωμένων δοκών. Καθαρισμός των υπολοίπων από την κόλλα, (γ) Αφύγρανση (στέγνωμα από την υφιστάμενη υγρασία, που είχε προκύψει από την εισροή θαλασσινού νερού μεταξύ των στρώσεων) και ξήρανση της ξυλείας, (δ) επανατοποθέτηση, συγκόλληση και σύνδεση με κοχλίες των ξύλινων δοκών στο πέτσωμα του σκάφους, με αντικατάσταση των απορριφθέντων, (ε) αντικατάσταση τμήματος διαμήκους λώρου κάτωθεν της κύριας μηχανής, (στ) καθαρισμός των υφάλων και των εξάλων του εξωτερικού περιβλήματος από απομείναντα μετά την επισκευή παλαιά χρώματα, προετοιμασία της ξύλινης επιφάνειας για την πραγματοποίηση νέου χρωματισμού με τα κατάλληλα υλικά ολόκληρου του εξωτερικού περιβλήματος του σκάφους (εξάλων και υφάλων Οι εργασίες αποξήλωσης, επανατοποθέτησης και επί μέρους αντικατάστασής, δοκών της ξυλείας της γάστρας του σκάφους στις περιοχές, που διαπιστώθηκαν ζημιές, έχουν ήδη εκτελεστεί, σε έκταση (εμβαδού 53 τ μ επί των δύο εξωτερικών στρώσεων στη δεξιά πλευρά (ήτοι συνολικά 2 X 53= 106 τ.μ) και εμβαδού 50 τ.μ των δύο εξωτερικών στρώσεων στην αριστερή πλευρά (ήτοι συνολικά 2X50 τ.μ.= 100 τ.μ ). Τα αντικατασταθέντα τμήματα των δοκών από μαόνι, διατομής 120 X 12 χιλιοστών, είχαν μήκη 3,5 – 8,0 μέτρων σε σύνολο 37 μέτρων στη δεξιά πλευρά και 27 μέτρων στην αριστερή πλευρά. 3. Με βάση τις οικονομικές προσφορές της επιχείρησης «……….» και των εργολάβων αποχρωματισμού και χρωματισμού εκτίμηση του συνολικού κόστους των επισκευαστικών εργασιών δίδεται ως εξής: κόστος εργασιών επισκευής: ποσό 709. 600 ευρώ, Φ.Π.Α. 24% ποσό 170 304 Ευρώ (Ε) σύνολο (με Φ.Π.Α.) ποσό 879.904 ευρώ. 4. Η συνολική χρονική διάρκεια εκτέλεσης εργασιών στο Ε/Γ – Τ/Ρ «L» εξαρτήθηκε σε σημαντικό βαθμό από τον απαιτηθέντα χρόνο επίτευξης του επιθυμητού βαθμού ξηρότητας της ξυλείας των 4 στρώσεων του εξωτερικού περιβλήματος του σκάφους κατά την περίοδο της επισκευής, γεγονός άμεσα συνδεόμενο με τους φυσικούς παράγοντες (θερμοκρασία και υγρασία) του περιβάλλοντος χώρου της επισκευής, ήτοι με τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες. Ο συνολικός χρόνος αποκατάστασης των ζημιών στη γάστρα του Ε/Γ-Τ/Ρ «L», μετά του τελικού χρωματισμού υφάλων και εξάλων, ανήλθε εν προκειμένω στους 14 μήνες». Ειδικά, για το αγωγικό κονδύλι σχετικά με τη μισθοδοσία του ………, τεχνικού υποστήριξης του Ε/Γ-Τ/Ρ σκάφους «Λ» χρηματικού ποσού 7.150, 00 Ευρώ (Ε) για χρονικό διάστημα έντεκα (11) μηνών παραμονής του σκάφους στο ναυπηγείο «………», αυτό τυγχάνει απορριπτέο, ως αβάσιμο, καθώς το εν λόγω σκάφος ήταν ελλιμενισμένο, ενώ δεν διενεργήθηκαν εργασίες επισκευής αυτού και ως εκ τούτου δεν συνέτρεχε λόγος παροχής τέτοιου είδους υπηρεσιών. Ομοίως, απορριπτέο, ως αβάσιμο, τυγχάνει και το αγωγικό κονδύλι χρηματικού ποσού 7.150,00 Ευρώ (Ε) για χρονικό διάστημα έντεκα (11) μηνών παραμονής του σκάφους στο ναυπηγείο «………», ως μισθοδοσία του …………………, υπεύθυνου διεκπεραίωσης των αναγκαίων βοηθητικών εργασιών για την επισκευή αυτού, καθώς δεν προσκομίστηκε οποιοδήποτε τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών του εν λόγω φυσικού προσώπου, δεδομένου μάλιστα ότι δεν γίνονταν εργασίες επισκευής αυτού στο άνω χρονικό διάστημα. Τέλος, αποδείχθηκε ότι ο …………, Ναυπηγός-Μηχανολόγος- Μηχανικός παρείχε περιστασιακά τις υπηρεσίες του, ως τεχνικός ασφάλειας για 28 ημέρες κατά το χρονικό διάστημα από την 09-08-2019 έως και την 31-12-2019 ήτοι, αμειβόμενος με το χρηματικό ποσό των χιλίων τετρακοσίων (1.400,00) Ευρώ (Ε), αναλυόμενο, ως εξής: 28 ημέρες Χ 50,00 Ευρώ (Ε), ως αμοιβή ημερήσιας απασχόλησης του, εκδοθέντος προς τούτο του σχετικού τιμολογίου παροχής υπηρεσιών. Αντίθετα, απορριπτέο ως αβάσιμο τυγχάνει το αγωγικό κονδύλι των έξι χιλιάδων (6.000,00) Ευρώ (Ε) για παροχή των υπηρεσιών του εν λόγω φυσικού προσώπου για το μετέπειτα χρονικό διάστημα, καθώς δεν προέκυψε η καταβολή του ποσού αυτού με την έκδοση του σχετικού τιμολογίου παροχής υπηρεσιών. Ωστόσο, στην εκκαλούμενη υπ’ αριθμόν 2757/2023 απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου δεν διαλαμβάνεται ο,τιδήποτε σχετικό με τα ως άνω κονδύλια, με συνέπεια το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο να καταλείπει αδίκαστα τα σχετικά αγωγικά κονδύλια. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο υπέπεσε στην αποδιδόμενη με τον τρίτο (3ο) κατά σειρά λόγο της υπό στοιχεία (Ι) εφέσεως της ενάγουσας και ως εκ τούτου ο σχετικός λόγος της υπό κρίση εφέσεως, ως κατ’ ουσιαν βάσιμος, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα παραπάνω. Επιπλέον, προέκυψε εσφαλμένη άθροιση των επιδικασθέν των με την υπ’ αριθμόν 2757/2023 απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου αγωγικών κονδυλίων. Πλέον συγκεκριμένα, έγιναν δεκτά κατ’ ουσίαν τα ακόλουθα αγωγικά κονδύλια: (α) 20.000,00 Ευρώ (Ε) για το υπ’ αριθμόν Δ.1.1. αγωγικό κονδύλι, ήτοι για τον αποχρωματισμό του πλοίου με σκοπό τη διερεύνηση των ζημιών (β) 618.000,00 Ευρώ (Ε) για το υπ’ αριθμόν Δ.1.4. αγωγικό κονδύλι, ήτοι, για την αφύγρανση της ξυλείας των στρώσεων των δοκών των πλευρών- αποξήλωση και αντικατάσταση των δοκών των δύο εξωτερικών στρώσεων των πλευρών (γ) 2.500,00 Ευρώ (Ε) για το υπ’ αριθμόν Δ.1.8. αγωγικό κονδύλι, ήτοι, για μερική αντικατάσταση του διαμήκους λώρου, (δ) 38.120,00 Ευρώ (Ε) για το υπ’ αριθμόν Δ.1.11. αγωγικό κονδύλι, ήτοι, για καθαρισμό και χρωματισμό των υφάλων (ε) 43.000,00 Ευρώ (Ε) για το υπ’ αριθμόν Δ.1.12. αγωγικό κονδύλι, ήτοι για τον καθαρισμό και χρωματισμό των εξάλων η άθροιση των οποίων ανέρχεται στο χρηματικό ποσό των 721.620,00 Ευρώ (Ε). Ωστόσο, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο επιδίκασε στην ενάγουσα το χρηματικό ποσό των 709.600,00 Ευρώ (Ε) αντί του χρηματικού ποσού των 721.620,00 Ευρώ (Ε) και ως εκ τούτου υπέπεσε στην αποδιδόμενη με το δεύτερο (2ο) κατά σειρά λόγο της υπό στοιχεία (Ι) εφέσεως της ενάγουσας εταιρείας, ο οποίος πρέπει να γίνει δεκτός, ως κατ’ ουσίαν βάσιμος. Κατά τα λοιπά, η κατά τα παραπάνω διενεργηθείσα τεχνική πραγματογνωμοσύνη και η συνταχθείσα στα πλαίσια αυτής έκθεση, όπως προεκτέθηκε, χαρακτηρίζεται από πληρότητα, καθώς επιχειρείται εκτεταμένη αναφορά στο φωτογραφικό και βιντεοληπτικό υλικό, το οποίο είχε εισφερθεί από τους διαδίκους στη δικογραφία κατά την εκδίκαση της ένδικης υπόθεσης στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, επιστημονική τεκμηρίωση με παραπομπή στα διδάγματα και τις παραδοχές της ναυπηγικής τέχνης και επιστήμης, χωρίς να παραλείπεται η αξιολόγηση οποιοδήποτε αποδεικτικού στοιχείου, λαμβάνουσα υπόψη της τις εκθέσεις και απόψεις των τεχνικών συμβούλων των διαδίκων σχετικά με το ένδικο συμβάν, αλλά και κάθε συγκριτικό στοιχείο, όπως οικονομικές προσφορές τρίτων προσώπων κ.λ.π. και ενσωματώνοντας το υλικό αυτό στην έκθεση κατά τρόπο διεξοδικό, οι δε παρασχεθείσες απαντήσεις επί των τεθέντων από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ερωτημάτων- ζητημάτων τυγχάνουν σαφείς, διεξοδικές, διατυπωμένες κατά τρόπο καταληπτό, χωρίς αντιφάσεις και επιφυλάξεις. Αυτό όμως, που πρέπει να επισημανθεί, είναι ότι τα πορίσματα του πραγματογνώμονος τυγχάνουν συμβατά και ενισχύονται από τα λοιπά αποδεικτικά μέσα, έτσι ώστε από το συνδυασμό και τη συσχέτιση όλων αυτών να παρέχεται η δυνατότητα στο Δικαστήριο τούτο να είναι σε θέση να μορφώσει πλήρη και ασφαλή δικανική πεποίθηση σχετικά με το ένδικο συμβάν και τις συνθήκες της επίδικης σύγκρουσης. Προς τις παραδοχές αυτές συγκλίνει η από 23 Ιανουαρίου 2020 τεχνική έκθεση του Ναυπηγού-Μηχανολόγου-Μηχανικού …………….., με τα συνημμένα σε αυτήν σχήματα, φωτογραφίες, αποδείξεις και προσφορές, από την οποία προκύπτει το είδος και η έκταση των ζημιών, που προξενήθηκαν στο σκάφος «Λ», οι εκτελεστέες προς αποκατάσταση των ζημιών αυτών στο σκάφος επισκευαστικές εργασίες, καθώς επίσης και το κόστος αποκατάστασης των ζημιών αυτών, αποτιμώμενο στο χρηματικό ποσό των 871.920 ευρώ, ενώ το κόστος των υπόλοιπων εργασιών και προσφερομένων υπηρεσιών αποτιμάται στο χρηματικό ποσό των 138.906,50 Ευρώ (Ε), το δε συνολικό κόστος επισκευής υπολογίζεται στο χρηματικό ποσό των 1.010.826,50 Ευρώ πλέον του αναλογούντος σε αυτό Φ.Π.Α., κατά το χρόνο πληρωμής των τιμολογίων, που πρόκειται να εκδοθούν, κατά το χρόνο πληρωμής αυτών, σύμφωνα με την τεχνική έκθεση. Ομοίως, και ο ……….. στην έκθεσή του σχετικά με το κόστος αποκατάστασης των ζημιών καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το συνολικό κόστος επισκευής των ζημιών του σκάφους Λ ανέρχεται στο χρηματικό ποσό των 88ο.οοο,00 ευρώ περίπου, το κόστος συναφών εργασιών (ελλιμενισμού του σκάφους επί 1 μήνα μετά από το συμβάν στη Μαρίνα Ελληνικού, μετάβασής του στο ναυπηγείο ……… και επιστροφής του στη Μαρίνα Ελληνικού δεξαμενισμού του σκάφους για 11 μήνες, αποξήλωσης των επίπλων και της φύλαξης και επανατοποθέτησης αυτών, αμοιβής τεχνικού ασφάλειας, έκδοσης εγγράφων αξιοπλοΐας και επιθεώρησης του σκάφους από τον ……… καθώς και σύνταξης τεχνικής έκθεσης και επίβλεψης των επισκευών από το ………) στο χρηματικό ποσό των 140.000 ευρώ περίπου, οπότε το συνολικό κόστος των εργασιών επισκευής και των συναφών εργασιών, που διενεργούνται διαμορφώθηκε σε 1.020.000 ευρώ περίπου και με το Φ.Π.Α. σε 1.270.000 ευρώ περίπου. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την υπ’ αριθμόν 2757/2023 οριστική απόφασή του προσέδωσε ανάλογη αποδεικτική ισχύ στην έκθεση δικαστικής πραγματογνωμοσύνης στο σύνολό της και ειδικότερα στο θέμα της αιτιώδους συνάφειας μεταξύ της πρόσκρουσης και των βλαβών- ζημιών στο εν λόγω σκάφος αλλά και στο θέμα του προσδιορισμού της έκτασης των ζημιών, που επήλθαν στη γάστρα και εν γένει στο σκάφος δεν υπέπεσε στις αποδιδόμενες με τους δέκατο (10ο), ενδέκατο (11ο) και δωδέκατο (12ο) κατά σειρά λόγους της υπό στοιχεία (ΙΙ) εφέσεως πλημμέλειες αλλά εκτίμησε αυτήν, κατά το προσήκοντα τρόπο, καθότι πρόκειται για σημαντικό αποδεικτικό στοιχείο, όπως προεκτέθηκε, απορριπτόμενων συνακόλουθα των σχετικών λόγων, ως αβάσιμων. Προς αποκατάσταση των ανωτέρω υλικών ζημιών επί του Λ είναι αναγκαίες και οι ακόλουθες εργασίες: Α. Αποξήλωση του παλαιού παραπέτου, κατασκευή νέου από ξυλεία μαόνι (απαιτούμενη ποσότητα 3 κυβικά μέτρα), τοποθέτηση νέου παραπέτου, κολλητού με παρέλες, βίδες silicon bronze και εποξικές κόλλες west system. Το κόστος για τις παραπάνω εργασίες ανέρχεται κατ’ αποκοπή στο χρηματικό ποσό των 54.000,00 Ευρώ (Ε), σύμφωνα με την προσκομιζόμενη από την ενάγουσα εταιρεία, προσφορά της εταιρείας «………………». Β. Αποξήλωση των κουπαστών της δεξιάς πλευράς του σκάφους, καθαρισμός των επιφανειών, κατασκευή νέων κουπαστών από ξύλο teak, τοποθέτηση νέων κουπαστών σόκορα με παρέλες, λαστιχόκολλα και βίδες με ρούμπους και Βερνίκωμα των κουπαστών. Το κόστος για τις ανωτέρω εργασίες ανέρχεται κατ’ αποκοπήν στο χρηματικό ποσό των 27.000,00€, σύμφωνα με την προσκομιζόμενη από την ενάγουσα εταιρεία από 20.01.2020 προσφορά της εταιρείας «…………». Γ. Αντικατάσταση των ρελιών στο πρωραίο μπαλκόνι από ανοξείδωτο χαλύβδινο σωλήνα 316L, διαμέτρου 30 – 35 mm, συγκολλήσεις από Argon Tik. Το κόστος για την ανωτέρω εργασία ανέρχεται κατ’ αποκοπή στο χρηματικό ποσό των 2.800,00€, σύμφωνα με την προσκομιζόμενη από την ενάγουσα, από 11.11.2019, προσφορά της εταιρείας « ……………». Δ. Για την αφαίρεση, επισκευή και επανατοποθέτηση του ιστού απαιτείται· (α) χρήση ανυψωτικού μηχανήματος για υποβοήθηση των εργασιών αφαίρεσης και τοποθέτησης του ιστού, εργασία η οποία κοστολογείται στο χρηματικό ποσό των 2.000,00€ σύμφωνα με την από 05.09.2019 προσφορά της εταιρείας «…………», (β) εργασίες αφαίρεσης και επανατοποθέτησης, εργασία αποσύνδεσης των υδραυλικών και ηλεκτρολογικών, επανασύνδεση αυτών και έλεγχος καλής λειτουργίας, η οποία κοστολογείται στο χρηματικό ποσό των 5.000,00€, (γ) κατασκευή και αντικατάσταση των άκρων του σταυρού και ηλεκτροστατική βαφή, η οποία κοστολογείται στο χρηματικό ποσό των 2.200.00€, (δ) αποκατάσταση βάσης ιστού με χρήση βιδών πριτσινιών, η οποία κοστολογείται στο χρηματικό ποσό των 500,00€ και (ε) αντικατάσταση στα ξάρτια Φ16 X 27Μ ΩΙF – VIA- D2 εργασίες, για τις οποίες θα απαιτηθεί το χρηματικό ποσό των 10.700,00€, σύμφωνα με την από 28.11.2019 προσφορά της «……………..» και συνολικά για την αφαίρεση, επισκευή και επανατοποθέτηση του ιστού το χρηματικό ποσό των 12.700,00€. Ε. Καθαρισμός του σκάφους εσωτερικά και εξωτερικά πριν από την καθέλκυσή του στη θάλασσα, το κόστος του οποίου ανέρχεται στο χρηματικό ποσό των 2.500,00€, σύμφωνα με τη σχετική προσφορά της εταιρείας με την επωνυμία «……………..». ΣΤ. Επισκευή της βοηθητικής λέμβου, η οποία περιλαμβάνει το άνοιγμα σε όλα τα σημεία, που έχουν υποστεί ζημία στο κάτω μέρος, την τοποθέτηση πολυεστερικού υφάσματος, το τρίψιμο και τον καθαρισμό της επιφάνειάς της, το πέρασμα με δύο στρώσεις primer και μία στρώση χοντρού στόκου, το τρίψιμο και το πλύσιμο της επιφάνειας της, το νέο πέρασμα με τρεις στρώσεις primer και το τελευταίο πέρασμα με δύο στρώσεις μουράβιας. Το συνολικό κόστος, που θα απαιτηθεί για τις παραπάνω εργασίες ανέρχεται στο χρηματικό ποσό των 1.000,00€ σύμφωνα με τη σχετική προσφορά της «……….». Ζ. Επίσης, για την επισκευή του σκάφους τοποθετήθηκαν ικριώματα και θερμομονωτικό κάλυμμα. Σύμφωνα με την από 16.10.2019 προσφορά της «…………» το κόστος για την αρχική τοποθέτησή τους ανέρχεται στο ποσό των 7.000,00 Ευρώ (Ε), στο οποίο περιλαμβάνεται η παραμονή των ικριωμάτων για δύο μήνες, ενώ για την παραμονή τους μέχρι το τέλος Μαΐου του έτους 2020, σύμφωνα με το σχετικό αγωγικό αίτημα, το κόστος τους ανέρχεται στο χρηματικό ποσό των (5,5 μήνες Χ 600€=) 3.300,00€ και συνολικά για την αιτία αυτή η ενάγουσα θα δαπανήσει το χρηματικό ποσό των 10.300,00€. Επομένως, για τις παραπάνω επισκευαστικές εργασίες η ενάγουσα εταιρεία απαιτείται να δαπανήσει το συνολικό χρηματικό ποσό των 110.300,00€. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που προέβη στις ίδιες παραδοχές και επιδίκασε το χρηματικό ποσό των 110.300,00 Ευρώ (Ε) για τις παραπάνω αιτίες ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις, που προσκομίστηκαν ενώπιον του και δεν υπέπεσε στην αποδιδόμενη με τον έβδομο (7ο) λόγο της υπό στοιχεία (ΙΙ) εφέσεως, όπως αβάσιμα διατείνονται οι εκκαλούντες- εναγόμενοι με την υπό στοιχεία (ΙΙ) έφεσή τους, απορριπτόμενου συνακόλουθα του σχετικού λόγου αυτής, ως αβάσιμου. Έτσι, η συνολική θετική ζημία, την οποία υπέστη η ενάγουσα εταιρεία ανέρχεται στο συνολικό χρηματικό ποσό του ενός εκατομμυρίου διακοσίων δεκαεννέα χιλιάδων τετρακοσίων εξήντα επτά και δεκατριών λεπτών (1.219.467, 38) Ευρώ (Ε), ήτοι, ποσό, που υπολείπεται της εμπορικής αξίας του συγκεκριμένου σκάφους, κατά τα προεκτεθέντα με συνέπεια να μην υφίσταται περίπτωση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος της ενάγουσας εταιρείας να επιδιώξει την ανόρθωση της προκληθείσας σε αυτήν ζημίας, αντί του να επιδιώξει την αξία του σκάφους της. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο απέρριψε την παραπάνω ένσταση, ως αβάσιμη, δεν υπέπεσε στην αποδιδόμενη με τον δέκατο τέταρτο (14ο) κατά σειρά λόγο της υπό στοιχεία (ΙΙ) εφέσεως πλημμέλεια, απορριπτόμενου συνακόλουθα του σχετικού λόγου, ως αβάσιμου. Προκειμένου να διερευνηθεί η έκταση των ζημιών του σκάφους και να εκτελεστούν οι εργασίες επισκευής ήταν απαραίτητη η αποξήλωση και απομάκρυνση των επίπλων και της μοκέτας του σκάφους, αφενός για την ανεμπόδιστη πρόσβαση των συνεργείων επισκευής στους χώρους του σκάφους, αφετέρου για την προστασία τους από χτυπήματα, σκόνη κλπ., σύμφωνα δε με την από 05.08.2019 προσφορά της εταιρείας «………..» το κόστος αποξήλωσης, φύλαξης για έξι μήνες και επανατοποθέτησης μοκετών και επίπλων ανέρχεται στο κατ’ αποκοπή χρηματικό ποσό των 3.450,00 €. Περαιτέρω, συμφωνήθηκε η καταβολή χρηματικού ποσού 200,00€ για κάθε μήνα πέραν των πρώτων έξι και συνεπώς το συνολικό κόστος για την εν λόγω αιτία ανέρχεται για το αιτούμενο στην αγωγή επιπλέον διάστημα μέχρι τη συμπλήρωση 11 μηνών στο ναυπηγείο- στο χρηματικό ποσό των [3.450,00€ + (5μήνεςΧ 200€=) 00€=] 4.450,00€. στ) Για το δεξαμενισμό του σκάφους στο ναυπηγείο της εταιρείας ……… , σύμφωνα με την από 02.08.2019 προσφορά της εταιρείας, η ενάγουσα απαιτείται να καταβάλει το συνολικό ποσό των 78.610,00€ και ειδικότερα τα ακόλουθα 1. για ανέλκυση-καθέλκυση του σκάφους το ποσό των 7.000,00€, 2. για παραμονή του σκάφους στο χώρο του ναυπηγείου από 09.08.2019 έως 15.01.2020 το χρηματικό ποσό των 200,00€/ημέρα, ενώ από την 16.01.2020 και έπειτα το χρηματικό ποσό των 250,00€/ημέρα, ήτοι για τον αρχικώς προϋπολογισθέντα χρόνο επισκευής του σκάφους (11 μήνες) και συγκεκριμένα μέχρι και την 31.05.2020, το συνολικό χρηματικό ποσό των 66.250,00€, 3. για καθαρισμό των υφάλων με υδροβολή γλυκού νερού υψηλής πίεσης, στο πλαίσιο διερεύνησης των προκληθεισών στο σκάφος ζημιών το χρηματικό ποσό των 600,00€, 4. για παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, η οποία, ως μελλοντική ζημία, εκτιμάται στο ποσό των [0,24 €/kwhX 250 kwh/μήνα {εκτιμώμενη μηνιαία κατανάλωση ρεύματος} XII μήνες=] 660,00€, 5. για παροχή νερού για τα πλυσίματα του σκάφους εκτιμάται ότι θα απαιτηθεί ποσότητα 350m3, το κόστος του οποίου ανέρχεται στο χρηματικό ποσό των (350 m3X 6€/ m3=) 2.100.00C, 6. για χρήση κάδου απορριμμάτων, για εκτιμώμενη ποσότητα περί των 10 m3 απορριμμάτων, το κόστος ανέρχεται στο ποσό των (10 m3X 200€/m3=) 2.000 ευρώ ζ) για την έκδοση βεβαίωσης αποκατάστασης και για την έκτακτη επιθεώρηση του πλοίου μετά το πέρας της επισκευής του από τον επιβλέποντα αυτού Νηογνώμονα ….., το κόστος ανέρχεται στο χρηματικό ποσό των 1.240,00€ σύμφωνα με την από 24.01.2020 προσφορά του ως άνω Νηογνώμονα, η) ως αμοιβή για τη σύνταξη της από 27.01.2020 τεχνικής έκθεσης, τις επιθεωρήσεις του σκάφους και τη συμφωνηθείσα επίβλεψη της επισκευής του από το Ναυπηγό Μηχανολόγο Μηχανικό …………………., οφείλεται σε αυτόν το χρηματικό ποσό των 12.000,00€, ήτοι συνολικά για τις παραπάνω αιτίες οφείλεται στην ενάγουσα εταιρεία το συνολικό χρηματικό ποσό των 99.810,49 €. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που προέβη στις ίδιες παραδοχές και επιδίκασε στην ενάγουσα εταιρεία το χρηματικό ποσό των 99.810,49 Ευρώ (Ε) για τις παραπάνω αιτίες ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις, που προσκομίστηκαν ενώπιον του και δεν υπέπεσε στην αποδιδόμενη με τον όγδοο (8ο) λόγο της υπό στοιχεία (ΙΙ) εφέσεως τους, όπως αβάσιμα διατείνονται οι εκκαλούντες- εναγόμενοι με την υπό στοιχεία (ΙΙ) έφεσή τους, απορριπτόμενου συνακόλουθα του σχετικού λόγου αυτής, ως αβάσιμου. Επομένως, ως αποζημίωση για τις παραπάνω εργασίες επισκευής που απαιτούνται για τις προκληθείσες στο επίδικο σκάφος ζημίες, καθώς και για τις λοιπές ως άνω δαπάνες, που οφείλονται στην επίδικη σύγκρουση, η ενάγουσα δικαιούται συνολικά το χρηματικό ποσό των (110.300,00€ + 99. 810,49€=) 210.100.49 €, στο οποίο πρέπει να προστεθεί και ο αναλογούν Φ.Π.Α εκ ποσοστού 24%, ήτοι ποσό 50.424, 12€, ακόμη και για τις εργασίες, που δεν έχουν ακόμη λάβει χώρα, καθόσον η θετική ζημία της ενάγουσας, πλοιοκτήτριας του ιστιοπλοϊκού σκάφους Λ, συνίσταται στο ποσό της δαπάνης, που απαιτείται για την αποκατάσταση των ζημιών του σκάφους και την επαναφορά αυτού στην πριν από το ατύχημα κατάσταση, γεννάται δε η ζημία αυτή αμέσως μετά την προσβολή του σκάφους της. Ωστόσο, το αγωγικό κονδύλιο για τον Φ.Π.Α., που ορίζεται με την παρούσα τυγχάνει καταβλητέο, με την προσκόμιση στους εναγόμενους των σχετικών παραστατικών- τιμολογίων πληρωμής. Περαιτέρω, επειδή οι επισκευές στο πλοίο της ενάγουσας εταιρείας δεν έχουν ξεκινήσει και αυτό παραμένει στο ναυπηγείο πέραν του αρχικά προϋπολογισθέντος χρόνου επισκευής του, η ενάγουσα εταιρεία επιβαρύνεται με τα ακόλουθα έξοδα, σύμφωνα και με τη, με στοιχεία ΠΤΣ.Σ.89/03/07.05.2020, συμπληρωματική τεχνική έκθεση του …………… με αντικείμενο τον προσδιορισμό του ημερήσιου κόστους παραμονής του L πέραν του αρχικά προσδιορισθέντος χρόνου στο ναυπηγείο «……..», τα οποία ανέρχονται ημερησίως σε: (α) για την παραμονή των ικριωμάτων της προαναφερθείσης εταιρείας ποσό (600€ μηνιαίο κόστος 30 ημέρες =) 20€, (β) για το δεξαμενισμό του σκάφους χρηματικό ποσό 250€ για την παραμονή στο ναυπηγείο, ποσό 2€ για ημερήσια κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος [0,24€/KWh X 250(Κwh/μήνα) = 60€/ μήνα : 30 ημέρες] και γ) για τη φύλαξη των μοκετών και επίπλων ποσό (200€/μήνα: 30 ημέρες=) 6,67€, ήτοι συνολικά το ημερήσιο κόστος, που επιβαρύνει την ενάγουσα ανέρχεται στο ποσό των 278,67€. Επομένως, για το αιτούμενο με την αγωγή διάστημα από 01.06.2020 έως 06.10.2020, η ενάγουσα εταιρεία δικαιούται, ως αποζημίωση για την παραπάνω αιτία, το χρηματικό ποσό των (278,67€ Χ 128 ημέρες=) 35.669,76€. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που προέβη στις ίδιες παραδοχές και επιδίκασε το χρηματικό ποσό των 35.669,76 Ευρώ (Ε) για τις παραπάνω αιτίες ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις, που προσκομίστηκαν ενώπιον του και δεν υπέπεσε στην αποδιδόμενη με τον ένατο (9ο) λόγο της υπό στοιχεία (ΙΙ) εφέσεως, όπως αβάσιμα διατείνονται οι εκκαλούντες- εναγόμενοι με την υπό στοιχεία (ΙΙ) έφεσή τους, απορριπτόμενου συνακόλουθα του σχετικού λόγου αυτής, ως αβάσιμου. Επομένως, η ενάγουσα από τις παραπάνω αιτίες δικαιούται συνολικά, ως αποζημίωση για τη θετική της περιουσιακή ζημία το χρηματικό ποσό των (210.100,49€ + 50.424,12€ + 35.669, 76€=) 296.194,37€. Εξάλλου, από το άρθρο 914 του Α.Κ προκύπτει ότι προϋπόθεση για την ενοχή προς αποζημίωση είναι η ζημία, η ύπαρξη της οποίας είναι απαραίτητη για τη γέννηση της υποχρέωσης προς αποζημίωση και της αντίστοιχης απαίτησης. Ωστόσο, αποζημίωση οφείλεται μόνον όταν η αιτία, που προκάλεσε τη ζημία, δηλαδή το ζημιογόνο γεγονός, αποτελεί νόμιμο λόγο ευθύνης, οπότε, μόνο εκείνη τη ζημία οφείλει να επανορθώσει ο ζημιώσας, που απέρρευσε από το νόμιμο λόγο ευθύνης. Στο ποσό αυτό περιλαμβάνεται και ο αναλογών ΦΠΑ, δεδομένου ότι η ζημία στην περιουσία του κυρίου του βλαβέντος πράγματος προκαλείται με μόνη την προσβολή αυτού, χωρίς να απαιτείται αποκατάσταση των ζημιών, προκειμένου να θεωρηθεί ότι επήλθε μείωση της περιουσίας του ιδιοκτήτη του, αλλά αρκεί η επέλευση και μόνο της βλάβης του πράγματος, με δικαίωμα επιλογής του ζημιωθέντος αν αυτός θα προβεί ή όχι στην επισκευή του ή θα διαθέσει την αποζημίωση για άλλο σκοπό. Η θετική ζημία του ιδιοκτήτη δεν απαιτεί την προηγούμενη αποκατάσταση της βλάβης, περιλαμβάνει την αξία των υλικών αποκατάστασης, το κόστος της εργασίας και τον αναλογούντα ΦΠΑ, τυχόν δε μη επιδίκαση στο ζημιωθέντα και του ποσού του φόρου αυτού, επί μη επισκευής του βλαβέντος πράγματος μέχρι τη συζήτηση της αγωγής θα είχε ως αποτέλεσμα είτε τη μη δυνατότητα αυτού (ζημιωθέντος) επισκευής του βλαβέντος πράγματος, λόγω ανεπαρκείας του επιδικαζομένου ως αποζημιώσεως χωρίς ΦΠΑ χρηματικού ποσού, για την αγορά των αναγκαίων υλικών και την εκτέλεση των επισκευαστικών εργασιών, είτε την εκ μέρους του ζημιωθέντος εξ ιδίων χρημάτων πληρωμή του ΦΠΑ είτε την παρακίνηση αυτού ώστε να μην πληρωθεί ο ΦΠΑ που θα οφείλεται, η καταβολή δηλαδή του οποίου αποτελεί τελικώς αναγκαία δαπάνη του ζημιωθέντος για την επισκευή του βλαβέντος πράγματος. Κατά συνέπεια, σε περίπτωση μη επιδίκασης του ΦΠΑ, η θέση του υπόχρεου σε αποζημίωση θα καθίστατο ευνοϊκότερη, κάτι, που αποκρούεται από τη θεωρία και τη νομολογία, που είναι προσηλωμένες στη νομοθετική αρχή της πλήρους αποζημιώσεως, κατά το άρθρο 914, 298, 300 του (Α.Π. 1146/2019 . σχετ. Μον.Εφ.Αθ. 1331/2021 ΝΟΜΟΣ, 1160/2024 Εφ. Αθηνών (Μον), Εφ. Αθηνών 6562/2022). Σε κάθε περίπτωση η υποχρέωση προς ανόρθωση της ζημίας συνιστά αποζημιωτική ενοχή, η νομιμότητα της οποίας προϋποθέτει συναλλαγή, που δικαιολογεί την έκδοση τιμολογίου και επομένως η συγκεκριμένη δαπάνη σε κάθε περίπτωση περιλαμβάνει υποχρεωτικά την από το Νόμο επιβαλλόμενη καταβολή του αναλογούντος Φ.Π.Α. (άρθρα 1, 2, 3παρ. 1α,, 4 παρ.1 του Ν. 28592000 σε συνδυασμό με την παρ. 12 Π.Δ/τος 182/11996 και ήδη ισχύοντος άρθρου 1 περ. 1 της παραγράφου Ε του Ν. 4093/2012 (Α.Π. 1146/ 2019). Συνεπώς, η επιδίκαση του σχετικού αγωγικού κονδυλίου του Φ.Π.Α., ως θετική ζημία, που συνδέεται αιτιωδώς με την έκδοση του τιμολογίου-παραστατικού πληρωμής και συνακόλουθα με τη επελθούσα μείωση της περιουσιακής ζημίας του δικαιούχου, δεν παρακωλύεται από το γεγονός της μη έκδοσης του σχετικού παραστατικού. Ωστόσο, το επιδικασθέν αγωγικό κονδύλιο τυγχάνει καταβλητέο στο δικαιούχο της αποζημίωσης μόνο κατά την έκδοση του σχετικού παραστατικού πληρωμής, οπότε και καταβάλλεται το σχετικό ποσό. Παρά ταύτα, με τις εκκαλούμενες αποφάσεις επιδικάστηκαν τα ακόλουθα χρηματικά ποσά: (1) 50.424,12 Ευρώ (Ε) και (2) 170.504,00 Ευρώ (Ε), ως αναλογών στα επιδικασθέντα χρηματικά ποσά φόρος προστιθέμενης αξίας (Φ.Π.Α.), καταβλητέος ταυτόχρονα με τα λοιπά επιδικασθέντα χρηματικά ποσά και ως εκ τούτου ο σχετικός (21ος) λόγος της υπό κρίση εφέσεως των εναγομένων τυγχάνει βάσιμος. Αναφορικά με τους δέκατο πέμπτο (15ο) και δέκατο έκτο (16ο) λόγους της υπό στοιχεία (ΙΙ) εφέσεως, πρέπει να επισημανθούν τα ακόλουθα: Από τις διατάξεις των άρθρων 450 παρ. 2 και 451 παρ. 1 ΚΠολΔ προκύπτει ότι κάθε διάδικος υποχρεούται να επιδείξει τα έγγραφα, τα οποία κατέχει και που μπορούν να χρησιμεύσουν για απόδειξη, ο δε αντίδικος αυτού που κατέχει το έγγραφο, εφόσον δικαιολογεί έννομο συμφέρον (Α.Π. 459/2023, ΑΠ 610/ 2022, ΑΠ 695/2020, ΑΠ 414/2016, ΑΠ 808/2015)μπορεί να ζητήσει την επίδειξη του εγγράφου με τις προτάσεις του ακόμη και για πρώτη φορά ενώπιον του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου (ΑΠ 575/2004 ΕΕργΔ 2005,725 ΕφΘεσ 415/2008 δημ. Νόμος). Για την πληρότητα του αιτήματος επιδείξεως εγγράφου πρέπει να εκτίθεται ότι αυτό βρίσκεται στα χέρια του αντιδίκου, να προσδιορίζεται αυτό και να περιγράφεται με ακρίβεια το περιεχόμενο του (ΑΠ 953/2002 ΕλλΔνη 44,1310). Η ως άνω αίτηση για την επίδειξη εγγράφων, προκειμένου να είναι ορισμένη πρέπει: (α) να αναφέρει ότι το έγγραφο βρίσκεται στην κατοχή του αντιδίκου, (β) να προσδιορίζει το έγγραφο και να περιγράφει με ακρίβεια το περιεχόμενο του, ώστε να μπορεί να κριθεί αν σχετίζεται με το αντικείμενο της αποδείξεως, που αφορά την υπό κρίση υπόθεση και επίδειξη. Έτσι, προϋπόθεση της δημιουργίας αξιώσεως για την επίδειξη εγγράφου είναι η ύπαρξη εννόμου συμφέροντος αυτού, που ζητεί την επίδειξη. Μάλιστα, οι περιπτώσεις εννόμου συμφέροντος για επίδειξη εγγράφου ή τη χορήγηση αντιγράφου, εξειδικεύονται στο νόμο και αναφέρονται περιοριστικά (άρθρο 902 ΑΚ), δηλαδή υπάρχει τέτοιο έννομο συμφέρον: (α) όταν το έγγραφο έχει συνταχθεί προς το συμφέρον του αιτούντος και γενικότερα αφορά τη σύσταση, απόδειξη ή γενικά διατήρηση των δικαιωμάτων του αιτούντος, χωρίς να είναι αναγκαίο να αφορά αποκλειστικά το συμφέρον του τελευταίου, (β) όταν το έγγραφο πιστοποιεί έννομη σχέση, που αφορά και τον αιτούντα, εάν δηλαδή πρόκειται για έγγραφο συστατικό ή αποδεικτικό δικαιοπραξίας και (γ) όταν το έγγραφο σχετίζεται με διαπραγματεύσεις, που διεξήχθησαν και έχουν σχέση με τον αιτούντα(Βλ. ΑΠ 209/1994 ΕΕΝ 1995,195, ΑΠ 508/1993 ΕλλΔνη 1994,1299, Εφθεσ 1150/2001 ΕλλΔνη 2003,524, ΕφΑΘ 1741/1994 ΕλλΔνη 1996,1261, ΕφΑΘ 11203/ 1986 ΕλλΔνη 1988,141, Γ. Νικολόπουλο σε ΑΚ Γεωργιάδη-Σταθόπουλου, άρθρο 902, αρ. 5, σελ. 558,1. Τέντε σε ΚΠολΔ Κεραμέως/Κονδυλη/Νίκα Ι (2000) άρθρο 451 αρ. 4, Ε. Κρουσταλάκη, Δ 1, 648). Στην προκείμενη περίπτωση οι εκκαλούντες στις προτάσεις, που κατέθεσαν ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου διέλαβαν τα ακόλουθα: « Στην περίπτωση που η αγωγή της αντιδίκου μας δεν απορριφθεί ως ουσία αβάσιμη με δεδομένο ότι όπως αποδείχθηκε το επίδικο συμβάν δεν προκάλεσε σχεδόν καμία ζημιά στην ενάγουσα, τότε έχουμε έννομο συμφέρον προς επίδειξη του ασφαλιστήριου συμβολαίου του σκάφους της ενάγουσας, προς απόδειξη του επικουρικώς προβαλλόμενου ισχυρισμού μας». Ωστόσο, με τέτοιο περιεχόμενο οι εναγόμενοι δεν προσδιόρισαν κατά τη δίκη ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου το αιτούμενο προς επίδειξη έγγραφο, εφόσον δεν διέλαβαν ουσιώδη προσδιοριστικά αυτού στοιχεία, όπως ο χρόνος σύναψης του ασφαλιστήριου συμβολαίου, η ταυτότητα του ασφαλιστή, το είδος της φερόμενης ασφαλιστικής κάλυψης του ζημιωμένου σκάφους και ειδικότερα οι ασφαλισμένοι κίνδυνοι, οι προϋποθέσεις κάλυψης του ασφαλισμένου και απαλλαγής του ασφαλιστή, η χρονική διάρκεια της κάλυψης, ο χρόνος έναρξης και λήξης αυτής, τα τοπικά όρια ναυσιπλοΐας προς κάλυψη του σκάφους ασφαλιστικώς. Επομένως, το συγκεκριμένο αίτημα τυγχάνει απορριπτέο, ως απαράδεκτο λόγω αοριστίας αυτού. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ωστόσο το εκτίμησε ως ορισμένο και απέρριψε τούτο, ως ουσιαστικά αβάσιμο με το σκεπτικό ότι κατέληξε σε πλήρη δικανική πεποίθηση από τα υπάρχοντα στη δικογραφία αποδεικτικά μέσα. Κατόπιν τούτων, συντρέχει νόμιμη περίπτωση αντικατάστασης της αιτιολογίας της εκκαλούμενης απορριπτόμενου του δεκάτου πέμπτου (15ου) λόγου της υπό στοιχεία (ΙΙ) εφέσεως, ως αβάσιμου. Αναφορικά με την αποδιδόμενη πλημμέλεια με τον δέκατο έκτο (16ο) λόγο της υπό στοιχεία (ΙΙ) εφέσεως σχετικά με σιωπηρή απόρριψη του αιτήματος των εναγομένων για προσκομιδή τιμολογίων επισκευών, φωτογραφιών των εργασιών και προδιαγραφής των εργασιών, που εκτελέσθηκαν, mutatis mutandis ισχύουν όσα αναλύθηκαν στην παρούσα σχετικά με τις διατάξεις των άρθρων 450 παρ. 2 και 451 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ. και τις προϋποθέσεις για την επίδειξη εγγράφου. Καθώς δεν έγινε προσδιορισμός και ακριβής περιγραφή του περιεχομένου των εγγράφων, ορθώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε το σχετικό αίτημα και ως εκ τούτου δεν υπέπεσε στην αποδιδόμενη πλημμέλεια, απορριπτόμενου σχετικού λόγου εφέσεως, ως αβάσιμου. Περαιτέρω η ενάγουσα εταιρεία εκθέτει ότι συνεπεία της επίδικης σύγκρουσης ματαίωσε τις συναφθείσες ναυλώσεις του πλοίου της με αποτέλεσμα να απολέσει, για την τουριστική περίοδο του έτους 2019, το συνολικό χρηματικό ποσό των 218.500.00 Ευρώ (Ε)και για την τουριστική περίοδο του 2020 το ίδιο χρηματικό ποσό. το οποίο θα αποκόμιζε με βεβαιότητα και κατά τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων, με βάση και τα εκτιθέμενα στην ένδικη αγωγή προπαρασκευαστικά μέτρα, που λάμβανε κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου. Ειδικότερα, η ενάγουσα εταιρεία επικαλείται και προσκομίζει τις ακόλουθες χωρίς θεώρηση από τη Λιμενική Αρχή, συμβάσεις ναύλωσης: 1. Την από 09.07.2019 σύμβαση ναύλωσης με τον …………….., για χρονικό διάστημα ναύλωσης από 19.07.2019 έως 26.07.2019, αντί συνολικού ναύλου 29.000,00€, 2. την από 09.07.2019 σύμβαση ναύλωσης με το …………………, για χρονικό διάστημα ναύλωσης από 31.07.2019 έως 14.08.2019, αντί συνολικού ναύλου 58.000,00€, 3. την από 18.07.2019 σύμβαση ναύλωσης με την εταιρεία ……….., για χρονικό διάστημα ναύλωσης από 18.08.2019 έως 30.08.2019, αντί συνολικού ναύλου 49.200,00€, 4. την από 15.07.2019 σύμβαση ναύλωσης με τον ………, για χρονικό διάστημα ναύλωσης από 31.08.2019 έως 05.09.2019 αντί συνολικού ναύλου 20.500,00€, 5. την από 18.07.2019 σύμβαση ναύλωσης με την ……, για χρονικό διάστημα ναύλωσης από 06.09.2019 έως 14.09. 2019, αντί συνολικού ναύλου 32.800,00€ και 6. την από 19.07.2019 σύμβαση ναύλωσης με την εταιρεία ………, για χρονικό διάστημα ναύλωσης από 16.09.2019 έως 23. 09.2019, αντί συνολικού ναύλου 29.000,00€. Ωστόσο, ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου η ενάγουσα επικαλέστηκε και προσκόμισε δύο (2) ως προς τον αριθμό ναυλοσύμφωνα, τα οποία ομοίως επικαλείται και ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου και που είχε καταρτίσει το έτος 2018 για τη ναύλωση του σκάφους Λ, από τα οποία το ένα είχε συναφθεί με ναυλωτή ίδιο πρόσωπο, που φέρεται ως ναυλωτής και σε προσκομιζόμενο ναυλοσύμφωνο του έτους 2019 (…………), για το χρονικό διάστημα από 14 Ιουλίου έως και 25 Ιουλίου 2018, αντί συνολικού ναύλου 16.500 Ευρώ(Ε) και το δεύτερο για μία (1) ημέρα (28 Ιουλίου 2018), αντί ναύλου 6.000,00 Ευρώ (Ε). Από τα παραπάνω προκύπτει αφενός μεν ότι η ενάγουσα εταιρεία και κατά την προηγούμενη τουριστική περίοδο δεν είχε προβεί σε ναύλωση του πλοίου της καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής, αφετέρου δε ότι ο συμφωνηθείς ναύλος ήταν χαμηλότερος από αυτόν, που αναγράφεται στα ναυλοσύμφωνα του 2019 (για παράδειγμα στο ναυλοσύμφωνο Ιουλίου 2018 με τον ……… για ναύλωση δώδεκα ημερών ο ναύλος ανέρχεται στο χρηματικό ποσό των 16.500,00€, ενώ στο ναυλοσύμφωνο Ιουλίου 2019 με τον ίδιο ναυλωτή, για διάστημα δεκαπέντε ημερών ανέρχεται στο χρηματικό ποσό των 58.000,00€). Σύμφωνα όμως με τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, δεν μπορεί για σχετικά όμοια ως προς τη χρονική περίοδο ναυλοσύμφωνα και με δεδομένο ότι δεν παρατηρείται σημαντική χρονική απόκλιση μεταξύ τους (έτη 2018 και 2019) ο ναύλος να φέρεται διπλάσιος κατά το έτος 2019 από αυτόν του έτους 2018, με δεδομένο μάλιστα ότι δεν προέκυψε σημαντική μεταβολή στις παραμέτρους των ναυλώσεων σκαφών αναψυχής και χωρίς να επέλθει στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα μεταξύ των ετών 2018 και 2019 οποιαδήποτε μεταβολή στα τεχνικά χαρακτηριστικά του εν λόγω σκάφους. Κατ’ ακολουθίαν των παραπάνω οι ναύλοι, που αφορούν τις 1. από 18.07.2019 σύμβαση ναύλωσης με την εταιρεία ………., για χρονικό διάστημα ναύλωσης από 18.08.2019 έως 30.08.2019, αντί συνολικού ναύλου 49.200,00 €, 2. από 15.07.2019 σύμβαση ναύλωσης με τον ………., για χρονικό διάστημα ναύλωσης από 31.08.2019 έως 05.09.2019 αντί συνολικού ναύλου 20. 500,00€, 3. από 18.07.2019 σύμβαση ναύλωσης με την ………, για χρονικό διάστημα ναύλωσης από 06.09.2019 έως 14.09.2019, αντί συνολικού ναύλου 32.800,00€ και 4. από 19.07.2019 σύμβαση ναύλωσης με την εταιρεία ……………., που καταρτίστηκαν χωρίς τη μεσολάβηση ναυλομεσίτη, σε αντίθεση με την τηρούμενη και ακολουθητέα πάγια πρακτική, κατά την οποία τα ναυλοσύμφωνα για τη θερινή περίοδο υπογράφονται ήδη από τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο, παρουσιάζονται ιδιαίτερα υψηλοί με σημαντικές αποκλίσεις από τους αντίστοιχους του έτους 2018 και δεν μπορούν να αποτελέσουν τη βάση υπολογισμού των διαφυγόντων κερδών της ενάγουσας εταιρείας. Γεγονός, ωστόσο, είναι ότι εξαιτίας του επίδικου ατυχήματος, η ενάγουσα εταιρεία απώλεσε τους ναύλους, τους οποίους θα αποκόμιζε με πιθανότητα κατά τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων και με βάση τα προπαρασκευαστικά μέτρα, που είχε λάβει (προώθηση σκάφους σε ιστοσελίδες και μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συνεργασία με τουριστικά γραφεία, πρακτορεία και ξενοδοχεία, συμφωνίες με ναυλομεσίτες για τη διαμεσολάβησή τους στη σύναψη ναυλώσεων), εάν δεν είχε λάβει χώρα η παραπάνω σύγκρουση, οι οποίοι, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τα ναυλοσύμφωνα που είχε καταρτίσει κατά το έτος 2018, αλλά και το γεγονός ότι μέχρι το χρόνο του επίδικου συμβάντος (μέσα Ιουλίου) δεν είχε ακόμη προβεί σε σύναψη ναυλώσεων, κρίνεται ότι θα ανέρχονταν, σύμφωνα και με τα διδάγματα της κοινής πείρας, στο χρηματικό ποσό των πενήντα χιλιάδων 50.000,00 Ευρώ (Ε) συνολικά για το έτος 2019. Όσον αφορά δε την τουριστική περίοδο του έτους 2020, οπότε λόγω της πανδημίας του COVID-19, η τουριστική κίνηση και οι εισπράξεις από τον τουρισμό στην Ελλάδα εμφάνισαν κατακόρυφη πτώση και δη περί του 75%, αντιστοίχως αρνητικά επηρεάστηκε και ο τομέας ναύλωσης σκαφών αναψυχής. Επομένως, η ενάγουσα εταιρεία, συνεχίζοντας το ίδιο μοντέλο διοικητικής και διαχειριστικής εκμετάλλευσης του πλοίου της με την ίδια οργάνωση, στελέχωση, τον ίδιο τρόπο και τα ίδια μέσα προώθησης της ναύλωσής του και τη συνεργασία με τα ίδια πρακτορεία, τουριστικά γραφεία, ξενοδοχεία και ναυλομεσίτες, θα αποκόμιζε, με βάση τις ως άνω έκτακτες και εξαιρετικές συνθήκες, που επικρατούσαν τη δεδομένη χρονική περίοδο και σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, το χρηματικό ποσό των 12.000,00€. Οι εναγόμενοι προέβαλαν ένσταση συνυπολογισμού στην παραπάνω ζημία της εξοικονομηθείσας δαπάνης της ενάγουσας εταιρείας για μισθοδοσία πληρώματος, η οποία πρέπει να γίνει δεκτή ως και κατ’ ουσία βάσιμη και να συνυπολογιστεί στην κατά τα παραπάνω αξίωση της ενάγουσας το χρηματικό ποσό, το οποίο θα δαπανούσε για τη μισθοδοσία πληρώματος για το διάστημα, που θα ναυλωνόταν το πλοίο της. Σημειωτέον ότι από τις διατάξεις των άρθρων 298, 914 και 930 παρ. 3 ΑΚ προκύπτει ότι η αποζημίωση, την οποία οφείλει ο παρά το νόμο ζημιώσας άλλον υπαιτίως, περιλαμβάνει τη διαφορά μεταξύ της περιουσιακής καταστάσεως του ζημιωθέντος μετά την επέλευση του ζημιογόνου γεγονότος και εκείνης στην οποία θα τελούσε ο ζημιωθείς αν δεν συνέβαινε αυτό το γεγονός. Όταν δε από το ζημιογόνο γεγονός προκύπτει και ωφέλεια, η οποία τελεί σε αιτιώδη σύνδεσμο προς αυτό, με την έννοια ότι το γεγονός (αυτό) ήταν πρόσφορο να παραγάγει το όφελος, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων (ΑΚ 298), πραγματική ζημία είναι ό,τι υπολείπεται μετά την αφαίρεση της ωφέλειας. Σε περίπτωση επομένως ωφέλειας από το ζημιογόνο γεγονός επιβάλλεται, (εφόσον υποβληθεί σχετική ένσταση), για τον προσδιορισμό της ζημίας, ο συνυπολογισμός του οφέλους, που προέκυψε, εκτός αν τέτοιος συνυπολογισμός αντίκειται, υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις, στην καλή πίστη. Ειδικότερα, όταν ο υπόχρεος να αποζημιώσει τον ζημιωθέντα είναι και ο ίδιος υπόχρεος να χορηγήσει στο ζημιωθέντα και την ωφέλεια, είναι δυνατόν από τις γενικές διατάξεις του δικαίου να μην δικαιολογείται στη συγκεκριμένη περίπτωση ο συνυπολογισμός της ωφέλειας στη ζημία, είναι δε επίσης δυνατόν η καλή πίστη να μην ανέχεται το κέρδος από το ζημιογόνο γεγονός να αποβεί σε ωφέλεια του ζημιώσαντος (Α.Π. 498/2021, ΑΠ 244/2016, ΑΠ 1350/2018). Από τα παραπάνω προκύπτει ότι την ένσταση συνυπολογισμού κέρδους και ζημίας νομιμοποιείται να την εγείρει και ο ζημιώσας, και στην προκείμενη περίπτωση οι εναγόμενοι, απορριπτόμενου του ισχυρισμού περί του αντιθέτου, ως αβάσιμου, τον οποίο προτείνει η ενάγουσα εταιρεία προς απόκρουση της ενστάσεως συνυπολογισμού. Επομένως, η ενάγουσα εταιρεία, για το διάστημα τριάντα έξι περίπου ημερών, που θα ναύλωνε το σκάφος της το έτος 2019 θα έπρεπε να καταβάλει, σύμφωνα με τις διατάξεις της οικείας Σ.Σ.Ν.Ε. Πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών Επιβατηγών Πλοίων, έτους 2019- α) για αμοιβή Πλοιάρχου το χρηματικό ποσό των [(5.030,09€ X 1,2 μήνες=) 6.036, 11C+ εισφορές πλοιοκτήτη υπέρ NAT1.183,56€=] 7.219,67€, β) για αμοιβή Ναυκλήρου το χρηματικό ποσό των [(2.144,15€ X 1,2 μήνες=) 2.572,98€ + εισφορές πλοιοκτήτη υπέρ ΝΑΤ 504,52€=] 3.077,50€, γ) για αμοιβή δύο Ναυτόπαιδων το χρηματικό ποσό των [(1.225.61€X 2 X 1,2 μήνες=) 2.941.46 € + εισφορές πλοιοκτήτη υπέρ ΝΑΤ 576,79€=] 3.518,25€ και για μικτές αποδοχές υπαλλήλου υποδοχής ξηράς το χρηματικό ποσό των [(650€μικτές αποδοχές X 1,2 μήνες=) 780,00€ + 309,36€ εισφορές ΕΦΚΑ=] 1.089,36€, ήτοι συνολικά το χρηματικό ποσό των 14.904,78 €. Επομένως, η αξίωση της ενάγουσας εταιρείας για διαφυγόντα εισοδήματα έτους 2019 διαμορφώνεται, κατόπιν συνυπολογισμού του ως άνω ποσού, στο χρηματικό ποσό των (50.000.00 Ε- 14.904,78€=) 35.095,22€. Περαιτέρω, η ενάγουσα, για το διάστημα εννέα (9) περίπου ημερών, που θα ναύλωνε το σκάφος της το έτος 2020 (12. 000,00€:1.375€) θα έπρεπε να καταβάλει, σύμφωνα με τις διατάξεις της ίδιας ως άνω Σ.Σ.Ν.Ε. και σύμφωνα με τη σχετική ένσταση των εναγομένων, οι οποίοι προβάλουν προς συνυπολογισμό την αμοιβή των ναυτικών και του εν γένει προσωπικού της ενάγουσας εταιρείας μόνο για τα χρονικά διαστήματα, κατά τα οποία αυτή θα ναύλωνε το σκάφος της· (α) για αμοιβή πλοιάρχου το χρηματικό ποσό των [(5.030,09€ X 0,3 μήνες=) 1.509,03€ + εισφορές πλοιοκτήτη υπέρ ΝΑΤ 295,89€=] 1.804,92€, (β) για αμοιβή Ναυκλήρου το χρηματικό ποσό των [(2.144,15€ X 0,3 μήνες=) 643,25€ + εισφορές πλοιοκτήτη υπέρ ΝΑΤ 126,13€=] 769,38€, (γ) για αμοιβή δύο Ναυτόπαιδων το χρηματικό ποσό των [(l.225, 61€ X 2 X 0,3 μήνες=) 735,37€ + εισφορές πλοιοκτήτη υπέρ ΝΑΤ 144,20€=] 879,57€ και για μικτές αποδοχές υπαλλήλου υποδοχής ξηρός το χρηματικό ποσό των [(650€ μικτές αποδοχές X 0,3 μήνες=) 195,00€ + 77,34€ εισφορές ΕΦΚΑ=] 272,34€, ήτοι συνολικά το χρηματικό ποσό των 3.726,21€. Συνεπώς, η αξίωση της ενάγουσας εταιρείας για διαφυγόντα εισοδήματα έτους 2020 διαμορφώνεται, κατόπιν συνυπολογισμού του ως άνω ποσού στο χρηματικό ποσό των (12.000.00Ε- 3.726,21€=) 8.273,79€. Κατά συνέπεια, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που προέβη στις ίδιες παραδοχές και επιδίκασε τα χρηματικά ποσά των 35.095,22€ και 8.273,79€, αντίστοιχα και συνολικά το χρηματικό ποσό των 43.369,01 Ευρώ (Ε) ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις, που προσκομίστηκαν ενώπιον του, και δεν υπέπεσε στην αποδιδόμενη πλημμέλεια, που επικαλούνται οι διάδικοι με τους τέταρτο (4ο) κατά σειρά λόγο της υπό στοιχείο (Ι) εφέσεως του ενάγοντος και δέκατο έβδομο (17ο) λόγο της υπό στοιχεία (ΙΙ) εφέσεως των εναγομένων, αντίστοιχα, απορριπτόμενων τούτων συνακόλουθα ως αβάσιμων. Περαιτέρω, με τον δέκατο όγδοο (18ο) κατά σειρά λόγο της υπό στοιχεία (ΙΙ) εφέσεως τους οι εκκαλούντες παραπονούνται για πλημμέλεια της εκκαλούμενης απόφασης, με το να κρίνει ως νόμιμα τα έξοδα ελλιμενισμού του σκάφους, κατά το χρονικό διάστημα από την 11/07 μέχρι την 09/08/2019, κατά το οποίο επιδιώκει την καταψήφιση χρηματικού ποσού για διαφυγόντα κέρδη, ήτοι απωλεσθέντες ναύλους, ενώ έπρεπε να απορρίψει αυτά, ως μη νόμιμα. Ωστόσο, όπως προεκτέθηκε, το σκάφος της ενάγουσας εταιρείας λόγω των εκτεταμένων ζημιών, τις οποίες υπέστη, έχρηζε επισκευών και συνακόλουθα ελλιμενισμού, καθώς λόγω της ανάκλησης του πρωτοκόλλου γενικής επιθεώρησης (Π.Γ.Ε.) δεν ήταν σε θέση να ναυλωθεί και να εκτελέσει πλόες. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που έκρινε νόμιμο και ουσιαστικά βάσιμο το σχετικό αγωγικό κονδύλιο, έστω και εάν δέχθηκε εικονικότητα των τεσσάρων (4) ναυλοσυμφώνων, ερμήνευσε και εφάρμοσε τις διατάξεις των άρθρων 297 και 298 του Αστικού Κώδικα, κατά τον προσήκοντα τρόπο και δεν υπέπεσε στην αποδιδόμενη πλημμέλεια με το δέκατο όγδοο (18ο) λόγο της υπό στοιχεία (ΙΙ) εφέσεως των εναγομένων, καθώς το κρίσιμο και ουσιώδες στοιχείο τυγχάνει η δυνατότητα εκτέλεσης των συμβάσεων ναυλώσεων, που δεν συνέτρεχε λόγω της επίδικης σύγκρουσης. Αναφορικά με τον πέμπτο (5ο) λόγο της υπό στοιχεία (Ι) εφέσεως της ενάγουσας εταιρείας, ήτοι για την αποδιδόμενη στην εκκαλούμενη πλημμέλεια σχετικά με την παρά το Νόμο και κατά κακή εκτίμηση των αποδείξεων απόρριψη του αγωγικού κονδυλίου σχετικά με την ηθική βλάβη, την οποία η ενάγουσα εταιρεία επικαλείται ότι υπέστη. Επί του λόγου αυτού, πρέπει να επισημανθούν τα ακόλουθα: Από τις διατάξεις των άρθρων 298, 299, 330 εδ. β`, 914 και 932 ΑΚ προκύπτει ότι η αδικοπρακτική ευθύνη προς αποζημίωση ή (και) προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης ή της ψυχικής οδύνης προϋποθέτει συμπεριφορά παράνομη και υπαίτια, επέλευση περιουσιακής ζημίας ή (και) ηθικής βλάβης και ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της συμπεριφοράς του δράστη και της, περιουσιακού ή μη χαρακτήρα, ζημίας. Παράνομη είναι η συμπεριφορά, που αντίκειται σε απαγορευτικό ή επιτακτικό κανόνα δικαίου, ο οποίος απονέμει δικαίωμα ή προστατεύει συγκεκριμένο συμφέρον του ζημιωθέντος, ή συμπεριφορά αντίθετη στο γενικότερο πνεύμα του δικαίου και στις επιταγές της έννομης τάξεως, η συμπεριφορά δε αυτή μπορεί να συνίσταται σε θετική ενέργεια ή σε παράλειψη ορισμένης ενέργειας (ΑΠ 78/ 2020). Αξίωση χρηματικής ικανοποίησης για ηθική βλάβη λόγω αδικοπραξίας μπορεί να ζητήσει και το νομικό πρόσωπο, όταν εξαιτίας της πλήττεται η φήμη του και η αξιοπιστία του, το κύρος του, η επαγγελματική του δραστηριότητα, το μέλλον του ή και τα λοιπά αναγνωριζόμενα σε αυτό άυλα αγαθά. Η επιδίκαση της χρηματικής ικανοποιήσεως για την παραπάνω αιτία αφέθηκε στην κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας, το οποίο προσδιορίζει το ποσό αυτής μετά από εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών ως προς το βαθμό του πταίσματος του δράστη, το είδος της προσβολής, το τυχόν συντρέχον πταίσμα του ζημιωθέντος, με βάση τους κανόνες της κοινής πείρας και λογικής όσον αφορά την ηθική βλάβη των φυσικών προσώπων, εάν κρίνει ότι επήλθε ηθική βλάβη, καθώς την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των μερών (ΑΠ 932/2019). Στις περιπτώσεις όμως χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης νομικού προσώπου, αυτό απαιτείται για το ορισμένο της αγωγής του να επικαλείται και, στη συνέχεια, να αποδεικνύει, πέραν των συνθηκών τέλεσης της αδικοπραξίας, του είδους της προσβολής, της βαρύτητας και της έκτασης της βλάβης, του πταίσματος του υπαιτίου και της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των μερών, και την παράνομη προσβολή της πίστης, της φήμης, του κύρους, του επαγγέλματος, του μέλλοντος ή των λοιπών αναγνωριζόμενων σε αυτό άυλων αγαθών, διότι η ηθική βλάβη στα νομικά πρόσωπα δεν αναφέρεται, όπως στα φυσικά πρόσωπα, σε ενδιάθετο συναίσθημα, αναγόμενο στον εσωτερικό κόσμο και κρινόμενο με τα δεδομένα της ανθρώπινης λογικής, αλλά σε συγκεκριμένη βλάβη, που έχει υλική υπόσταση (ΑΠ 15/2021, 382/2011, πρβλ. ΟλΑΠ 2/ 2008). Υπό αυτές τις προϋποθέσεις, αποκατάσταση της ηθικής βλάβης μπορούν να ζητήσουν και οι εταιρείες με νομική προσωπικότητα, αν με την αδικοπραξία προσβλήθηκε η εμπορική τους πίστη, η επαγγελματική τους υπόληψη ή και γενικά το εμπορικό τους μέλλον (ΑΠ 15/2021, 1048/2020, 704/2017, Δημοσιευμένες στην Ιστοσελίδα του Αρείου Πάγου). Κατά συνέπεια των παραπάνω, το προστατευόμενο αγαθό εν προκειμένω τυγχάνει η επαγγελματική υπόληψη και εμπορική πίστη του νομικού προσώπου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπως προεκτέθηκε, το χρονικό διάστημα από την απόκτηση του σκάφους L μέχρι την επέλευση του ζημιογόνου γεγονότος δεν κρίνεται ικανό και πρόσφορο, προκειμένου να γίνει ευρέως γνωστό στους ναυτιλιακούς και τουριστικούς κύκλους, ήτοι, διακριτό για τις ιδιότητές του, προκειμένου να καθιερωθεί στη συλλογική συνείδηση, ως ένα ιδιαίτερο σκάφος με διακεκριμένες ιδιότητες και πολυτελή κατασκευή, όπως άλλωστε αναλύθηκε στο οικείο κεφάλαιο της παρούσας, με συνέπεια και οι συμβάσεις ναύλωσής του να είναι περιορισμένες και για σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, έτσι ώστε η εμπορική πίστη και η επαγγελματική υπόληψη, ως άυλα προστατευόμενα έννομα αγαθά, να εδραιωθούν στους σχετικούς συναλλακτικούς κύκλους, προκειμένου να μπορεί να γίνει λόγος και για προσβολή αυτών. Εξάλλου, δεν προέκυψε από οποιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο κλονισμός της εμπορικής πίστης και της επαγγελματικής υπόληψης της ενάγουσας εταιρείας ένεκα της επίδικης σύγκρουσης. Άλλωστε, το γεγονός ότι μετά το ζημιογόνο συμβάν συνάφθηκαν τέσσερις (4) ως προς τον αριθμό συμβάσεις ναύλωσης του εν λόγω σκάφους, κάτω από τις συνθήκες, που περιγράφονται κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς και μάλιστα ως προς τα οικονομικά μεγέθη συγκριτικά υπέρτερες των προηγούμενων συμβάσεων ναύλωσης, με την έννοια υψηλότερων ναύλων έναντι αυτών της περιόδου 2018, όπως διατείνεται η ενάγουσα εταιρεία δεν καταδεικνύει κλονισμό της εμπορικής πίστης της ενάγουσας εταιρείας στους σχετικούς συναλλακτικούς κύκλους, αλλά το αντίθετο, αφού αυτές συνάφθηκαν σε χρόνο μεταγενέστερο του επίδικου συμβάντος. Επιπλέον, κατά τα άρθρα 907 και 908 ΚΠολΔ την προσωρινή εκτέλεση απόφασης διατάζει το Δικαστήριο, αν το ζητήσει ο διάδικος, που νίκησε και εφόσον συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι ή η καθυστέρηση μπορεί να προκαλέσει σημαντική ζημία. Ο λόγος όμως της έφεσης, που αναφέρεται σε σφάλμα της εκκαλουμένης απόφασης σχετικά με την περί προσωρινής εκτέλεσης διάταξή της τυγχάνει απορριπτέος ως απαράδεκτος, αφού με την έκδοση της απόφασης του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου η εκκαλουμένη γίνεται τελεσίδικη και ως εκ τούτου εκτελεστή (Α.Π.1879/2022 Δημοσιευμένη στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του Αρείου Πάγου, Εφ.Δωδ. 263/2003 Ελλ.Δνη 38.1653, Εφ. Πειρ. 706/1994 Ελλ. Δνη 36.1306, Σ. Σαμουήλ Η Έφεση εκδ. Εσελ.222). Με τον εικοστό (20ο) λόγο της υπό στοιχεία (ΙΙ) εφέσεως τους, οι εκκαλούντες διατείνονται για πλημμέλεια της εκκαλούμενης υπ’ αριθμόν 2519/2021 αναφορικά με την κήρυξη προσωρινής εκτελεστότητας και συγκεκριμένα προβάλλουν ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εσφαλμένα κήρυξε την εκκαλουμένη απόφαση προσωρινά εκτελεστή σε βάρος τους. Ο λόγος αυτός όμως πρέπει να απορριφθεί, ως απαράδεκτος, κατά τα εκτιθέμενα στην προηγηθείσα νομική σκέψη. Τέλος, κατά, τη διάταξη του άρθρου 193 ΚΠολΔ, εφόσον ο διάδικος προσβάλλει με ένδικο μέσο την απόφαση ως προς την ουσία της υπόθεσης, μπορεί να την προσβάλλει και ως προς τη διάταξή της σχετικά με τα δικαστικά έξοδα, παραπονούμενος για τον σε βάρος του καταλογισμό τους. Σκοπός της διάταξης είναι να περιορίσει τη δυνατότητα αυτοτελούς άσκησης ένδικων μέσων μόνο για το κεφάλαιο των δικαστικών εξόδων, χωρίς ταυτόχρονη προσβολή της απόφασης και ως προς το κεφάλαιο της ουσίας της υπόθεσης. Η ρύθμιση ισχύει για όλα τα ένδικα μέσα. Για το ορισμένο όμως του σχετικού λόγου, πρέπει να αναφέρεται στο δικόγραφο της έφεσης το αποδιδόμενο στην πληττόμενη απόφαση νομικό σφάλμα ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων σχετικά με τη δικαστική δαπάνη και δη αν ο καθορισμός του σε βάρος του εκκαλούντος ποσού για δικαστικά έξοδα οφείλεται σε μη νόμιμο υπολογισμό ή σε κάποια άλλη αιτία, ώστε να είναι δυνατό να ελεγχθεί η παραβίαση ή μη των σχετικών διατάξεων και να αποκλεισθεί η περίπτωση του λογιστικού σφάλματος (ΕΑ 3808/2014, ΕφΠειρ 24/2016 δημ. Νόμος). Τέλος, κατά, τη διάταξη του άρθρου 193 ΚΠολΔ, εφόσον ο διάδικος προσβάλλει με ένδικο μέσο την απόφαση ως προς την ουσία της υπόθεσης, μπορεί να την προσβάλλει και ως προς τη διάταξή της σχετικά με τα δικαστικά έξοδα, παραπονούμενος για τον καταλογισμό τους σε βάρος του. Σκοπός της διάταξης είναι να περιορίσει τη δυνατότητα αυτοτελούς άσκησης ένδικων μέσων μόνο για το κεφάλαιο των δικαστικών εξόδων, χωρίς ταυτόχρονη προσβολή της απόφασης και ως προς το κεφάλαιο της ουσίας της υπόθεσης. Η ρύθμιση ισχύει για όλα τα ένδικα μέσα. Για το ορισμένο όμως του σχετικού λόγου, πρέπει να αναφέρεται στο δικόγραφο της έφεσης το αποδιδόμενο στην πληττόμενη απόφαση νομικό σφάλμα ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων σχετικά με τη δικαστική δαπάνη και δη αν ο καθορισμός του σε βάρος του εκκαλούντος ποσού για δικαστικά έξοδα οφείλεται σε μη νόμιμο υπολογισμό ή σε κάποια άλλη αιτία, ώστε να είναι δυνατό να ελεγχθεί η παραβίαση ή μη των σχετικών διατάξεων και να αποκλεισθεί η περίπτωση του λογιστικού σφάλματος (ΕΑ 3808/2014, ΕφΠειρ 24/2016 δημ. Νόμος). Εξάλλου, η διάταξη του άρθρου 176 ΚΠολΔ, η οποία αναφέρεται στη δικαστική δαπάνη, είναι διάταξη ουσιαστικού δικαίου (ΑΠ 461/2021, ΑΠ 461/2017). Η καταψήφιση στη δικαστική δαπάνη του ηττηθέντος διαδίκου δεν έχει ανάγκη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και είναι συνέπεια της εκ της ανωτέρω διάταξης αρχής της ήττας, αφού η ρύθμιση των δικαστικών εξόδων ανατέθηκε στην κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας, η οποία είναι ανέλεγκτη αναιρετικά κατ’ άρθρο 561 ΚΠολΔ, ως αναγόμενη σε εκτίμηση πραγματικών γεγονότων (ΑΠ 667/2024, Α.Π. 1055/2021, ΑΠ 461/2021, ΑΠ 461/2017). Στην προκειμένη περίπτωση με τον εικοστό δεύτερο (22ο) λόγο της υπό στοιχεία (ΙΙ) εφέσεως τους οι εκκαλούντες παραπονούνται αποκλειστικά και μόνο για έλλειψη αιτιολογίας του υπολογισμού της δικαστικής δαπάνης. Ο λόγος αυτός της εφέσεως ωστόσο τυγχάνει απορριπτέος, ως απαράδεκτος λόγω προφανούς αοριστίας, καθώς δεν αποδίδεται συγκεκριμένη αιτίαση, ήτοι, ότι ο προσδιορισμός αυτών οφείλεται σε μη νόμιμο υπολογισμό ή σε κάποια άλλη αιτία, ώστε να είναι δυνατό να ελεγχθεί η παραβίαση ή μη των σχετικών διατάξεων. Εξάλλου, η διάταξη για δικαστική δαπάνη του ηττηθέντος διαδίκου δεν έχει ανάγκη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, όπως αβάσιμα διατείνονται οι εκκαλούντες, απορριπτόμενου συνακόλουθα του σχετικού λόγου της υπό στοιχεία (ΙΙ) εφέσεως τους, ως αβάσιμου. Κατόπιν τούτων και μη υπάρχοντος άλλου λόγου προς εξέταση της υπό κρίση εφέσεις πρέπει να γίνουν δεκτές ως βάσιμες και κατ’ ουσίαν και να εξαφανισθούν οι εκκαλούμενες αποφάσεις. Στη συνέχεια, πρέπει να κρατηθεί η υπόθεση (άρθρο 535 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.), να δικασθεί κατ’ ουσίαν η ένδικη αγωγή, να γίνει αυτή δεκτή εν μέρει ως βάσιμη κατ’ ουσίαν [εφόσον αρμόδια (άρθρα 16, 25 παρ. 2, 33 Κ.Πολ.Δ, 51 παρ. 3Α’ Ν. 2172/1993) και παραδεκτά εισήχθη αυτή στο Δικαστήριο τούτο κατά τη διαδικασία των άρθρων 1-465 Κ.Πολ.Δ, σε συνδυασμό με το άρθρο 82 Κ.Ι.Ν.Δ, καταβλήθηκε το ανάλογο δικαστικό ένσημο για το αντικείμενό της και είναι και νόμιμη κατά τις προεκτεθείσες στις διατάξεις των Κανόνων 5, 6 και 7 του Ν.Δ. 93/74 «Περί διεθνών κανονισμών αποφυγής συγκρούσεων εν θαλάσση», όπως τροποποιήθηκε με το Π.Δ. 233/ 1983 (Φ.Ε.Κ. 86Α/5-7-1983), 236, 239 και 245 του ισχύοντος Κώδικα Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου (Κ.Ι.Ν.Δ.), πρέπει δε να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, ο καθένας από αυτούς σε ολόκληρο, να καταβάλουν στην ενάγουσα εταιρεία το χρηματικό ποσό του ενός εκατομμυρίου δώδεκα χιλιάδων εκατόν πενήντα εννέα Ευρώ και είκοσι πέντε λεπτών (1.012.159,25) Ευρώ (Ε), αναλυόμενου τούτου, ως εξής : (110.300,00 Ευρώ (Ε) + 99.810,49 Ευρώ (Ε) =) 210.100.49 Ευρώ (Ε) + 35.669,76 Ευρώ (Ε) + 721.620,00 Ευρώ (Ε) + (35. 095,22€+ 8.273,79€ =) 43.369,01 Ευρώ (Ε) €+ 1.400,00 Ευρώ (Ε)= 1.012.159,25 Ευρώ (Ε), πλέον του αναλογούντος σε αυτό το χρηματικό ποσό φόρου προστιθέμενης αξίας (Φ.Π.Α.) 232.173,66 Ευρώ (Ε), καταβλητέου υπό τον όρο της ταυτόχρονης προσκόμισης των σχετικών παραστατικών πληρωμής/τιμολογίων αγοράς υλικών και παροχής υπηρεσιών-εργασιών, με το νόμιμο τόκο από την επόμενη ημέρα της επίδοσης της ένδικης αγωγής, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας. Τα παράβολα των εφέσεων, που κατέθεσαν οι εκκαλούντες, κατά την κατάθεση των ενδίκων εφέσεων, πρέπει να αποδοθούν σε αυτούς, αφού κρίθηκαν και έγιναν ουσιαστικά δεκτές (άρθρο 495 § 3 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την ισχύ του Ν. 4335/2015). Περαιτέρω, πρέπει να επιβληθεί σε βάρος των εναγόμενων μέρος της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, η οποία υπέβαλε σχετικό αίτημα, ανάλογη με την έκταση της νίκης και ήττας των διαδίκων (άρθρα 178 παρ.1, 183 και 191 παρ.2 του ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
-ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ αντιμωλία των διαδίκων.
-ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ τις από: (Α) από 21/03/2024 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου (Γ.Α.Κ.) ../(Ε.Α.Κ.Δ.) …./17-03-2024 έφεση της ενάγουσας εταιρείας και (Β) από 21/03/2024 και με αριθμό καταθέσεως δικογράφου (Γ.Α.Κ.) …./ (Ε.Α.Κ.Δ.) …/2024 έφεση των εναγομένων κατά των υπ’ αριθ. 2.519/2021 (εν μέρει οριστικής) και 2.757/2023 (οριστικής) αποφάσεων του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (Τμήμα Ναυτικών Διαφορών.
-ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ ουσίαν τις εφέσεις.
-ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ τις υπ’ αριθμόν υπ’ αριθμόν 2.519/2021 (εν μέρει οριστικής) και 2.757/2023 (οριστικής) αποφάσεις του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (Τμήμα Ναυτικών Διαφορών.
-ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ ουσίαν την υπόθεση επί της από 06.10.2020 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου (Γ.Α.Κ.) …../ (Ε.Α.Κ.Δ.) …../2020 αγωγής.
-ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ότι κρίθηκε απορριπτέο.
-ΔΕΧΕΤΑΙ την αγωγή κατά ένα μέρος.
-ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους εναγόμενους να καταβάλουν στην ενάγουσα εταιρεία ο καθένας από αυτούς σε ολόκληρο το χρηματικό ποσό του ενός εκατομμυρίου δώδεκα χιλιάδων εκατόν πενήντα εννέα Ευρώ και είκοσι πέντε λεπτών (1.012.159,25) Ευρώ (Ε), πλέον του αναλογούντος σε αυτό το χρηματικό ποσό φόρου προστιθέμενης αξίας (Φ.Π.Α.) 232.173,66 Ευρώ (Ε), καταβλητέου υπό τον όρο της ταυτόχρονης προσκόμισης των σχετικών παραστατικών πληρωμής/ τιμολογίων αγοράς υλικών και παροχής υπηρεσιών-εργασιών, με το νόμιμο τόκο από την επόμενη ημέρα της επίδοσης της ένδικης αγωγής μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση αυτών.
– ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος των εναγομένων μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία ορίζει στο χρηματικό ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000,00) Ευρώ (Ε).
-ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την απόδοση στην εκκαλούσα εταιρεία της υπό στοιχεία (Ι) εφέσεως του υπ’ αριθμόν …………../2024 ηλεκτρονικού παραβόλου και στους εκκαλούντες της υπό στοιχεία (ΙΙ) του υπ’ αριθμόν ………./2024 ηλεκτρονικού παραβόλου.
-ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε, στον Πειραιά, την 18η Σεπτεμβρίου 2025, δημοσιεύθηκε δε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίασή του, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων Δικηγόρων τους, την 7η Νοεμβρίου 2025.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ