ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός 699/2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ναυτικό Τμήμα
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Κωνσταντίνα Λέκκου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις ……………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ – ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Μονοπρόσωπης ναυτιλιακής ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «………….» [ΑΦΜ ………….], η οποία εδρεύει στην ……Αττικής και εκπροσωπείται νόμιμα, την οποία εκπροσώπησε στο ακροατήριο, κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, η πληρεξουσία δικηγόρος της Μαρία Αρβανίτη, με δήλωση του άρθρου 242 παρ.2 ΚΠολΔ.
ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ – ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: ……………την οποία εκπροσώπησε στο ακροατήριο, κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, η πληρεξουσία δικηγόρος της Ειρήνη Ανδρουλάκη, με δήλωση του άρθρου 242 παρ.2 ΚΠολΔ.
Η εκκαλούσα – εφεσίβλητη ……….., ήγειρε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, την από 14.12.2023 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως δικογράφου ………../13.12.2023 αγωγή, σε βάρος της ήδη εκκαλούσας – εφεσίβλητης εταιρείας, επί της οποίας, συζητήσεως γενομένης την 27.02.2024, εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών – εργατικών διαφορών, η με αριθμό 2397/2024 οριστική απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου, με την οποία η αγωγή έγινε εν μέρει δεκτή ως κατ’ ουσίαν βάσιμη.
Η εν μέρει ηττηθείσα στον πρώτο βαθμό εναγομένη και ήδη εκκαλούσα εταιρεία με την επωνυμία «…………..», με την από 06.08.2024 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ. ενδίκου μέσου ………../6-8-2024 ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ. δικογρ. …………/7-8-2024 ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου) έφεσή της, η οποία προσδιορίσθηκε προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας απόφασης, προσβάλλει την ανωτέρω απόφαση του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου.
Την ίδια απόφαση του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, προσβάλλει και η εν μέρει ηττηθείσα στον πρώτο βαθμό ενάγουσα, ………., με την από 17.03.2025 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ. ενδίκου μέσου ……………./17-3-2025 ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ. δικογρ. …………../18-03-2025 ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου) έφεσή της, η οποία προσδιορίσθηκε προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας απόφασης, προσβάλλει την ανωτέρω απόφαση του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου.
Κατά τη συζήτηση των ανωτέρω δικογράφων στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου στην αναγραφόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης δικάσιμο, τα οποία συνεκφωνήθηκαν, λόγω της μεταξύ τους συνάφειας, με τον προσήκοντα τρόπο από τη σειρά του οικείου πινακίου, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΙΣ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Οι κρινόμενες αντίθετες α) από 06.08.2024 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ. ενδίκου μέσου ………../6-8-2024 ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ. δικογρ. ………./7-8-2024 ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου) έφεση της εκκαλούσας – εναγομένης [Α έφεση] και β) από 17.03.2025 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ. ενδίκου μέσου ………../17-3-2025 ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ. δικογρ. ………./18-03-2025 ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου) έφεση της εκκαλούσας – ενάγουσας [Β έφεση], που στρέφονται κατά της υπ’ αριθμ. 2397/12.07.2024 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε επί της από 14.12.2023 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως δικογράφου ……/13.12.2023 αγωγής, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών – εργατικών διαφορών (άρθρα 614 αρ. 3, 621 ΚΠολΔ και 82 ΚΙΝΔ), με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η ανωτέρω αγωγή ως κατ’ ουσίαν βάσιμη, ασκήθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα, κατά τα άρθρα 495, 511, 513, 516 § 1, 517 εδαφ. α, 518 § 2 και 520 § 1 ΚΠολΔ, δεδομένου ότι από τα έγγραφα της δικογραφίας δεν προκύπτει, ούτε οι διάδικοι επικαλούνται, επίδοση της εκκαλουμένης αποφάσεως, ούτε παρήλθε η νόμιμη καταχρηστική προθεσμία των δύο ετών από της δημοσιεύσεως της εκκαλουμένης αποφάσεως η οποία έλαβε χώρα την 12.07.2024, ενόψει του ότι οι ένδικες εφέσεις κατετέθησαν ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου την 6-8-2024 και την 17-3-2025, αντίστοιχα, ενώ για το παραδεκτό τους, μολονότι ασκήθηκαν μετά την ισχύ του άρθρου 12 § 2 του Ν. 4055/2012, δεν απαιτείται η κατάθεση του παραβόλου της § 4 του άρθρου 495 ΚΠολΔ, που προστέθηκε με τον ανωτέρω Νόμο, λόγω της φύσεως της διαφοράς ως εργατικής. Εφόσον δε, οι ένδικες εφέσεις, αρμοδίως φέρονται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, που είναι καθ’ ύλην, κατά τόπο και λειτουργικά αρμόδιο προς εκδίκασή τους (άρθρο 19 του ΚΠολΔ και 51 παρ.6 στοιχ. α΄ του N.2172/1993), πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτές και, αφού ενωθούν και συνεκδικαστούν, με σκοπό τη διευκόλυνση και επιτάχυνση της διεξαγωγής της δίκης, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 246, 524 § 1 εδαφ. α και 591 § 1 εδαφ. α ΚΠολΔ, πρέπει να εξεταστούν περαιτέρω, κατά την αυτή ως άνω ειδική διαδικασία, για να ελεγχθεί το παραδεκτό και η βασιμότητα των λόγων τους, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 532, 533 § 1 και 591 § 1 εδαφ. α ΚΠολΔ.
ΙΙ. Η ενάγουσα, ………, με την ένδικη από 14.12.2023 αγωγή της ισχυρίσθηκε ότι, κατόπιν συμβάσεων ναυτικής εργασίας που κατήρτισε με την εναγομένη εταιρεία με την επωνυμία «…………..», ναυτολογήθηκε τέσσερις (4) φορές με την ειδικότητα της Θαλαμηπόλου, κατά τα αναφερόμενα στην αγωγή, χρονικά διαστήματα, εντός της χρονικής περιόδου από 8.12.2021 έως 14.7.2023, στο υπό ελληνική σημαία επιβατηγό – οχηματαγωγό (Ε/Γ – Ο/Γ) πλοίο «B2», αντί συμφωνηθείσας αμοιβής των προβλεπομένων αποδοχών (μηνιαίου μισθού και επιδομάτων) από την εκάστοτε ισχύουσα Συλλογική Σύμβαση Ναυτικής Εργασίας (στο εξής ΣΣΝΕ) για τα μέλη των πληρωμάτων των Επιβατηγών Ακτοπλοϊκών Πλοίων. Παρείχε δε τις υπηρεσίες της στο εν λόγω πλοίο, που εκτελούσε καθημερινά, κατά τον ένδικο χρόνο, δρομολόγια μεταξύ ελληνικών λιμένων, μεταξύ των οποίων και δρομολόγια εξπρές, εργαζομένη ημερησίως επί δέκα τέσσερις [14] ώρες. Με βάση το ιστορικό αυτό και επικαλούμενη περαιτέρω ότι απασχολήθηκε χωρίς να λάβει το σύνολο των αποδοχών της που αντιστοιχούσαν στις ώρες υπερωριακής εργασίας της κατά τις καθημερινές ημέρες, τις ημέρες Κυριακής, Σαββάτου και αργιών και χωρίς να συνυπολογιστούν αυτές στο σύνολό τους για τον προσδιορισμό και την καταβολή της αναλογίας των επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα των ετών 2022 και 2023, τα οποία δικαιούται, ούτε τη νόμιμη αποζημίωσή της λόγω μη χορήγησης αδειών διανυκτέρευσης, ούτε πλήρη την πρόσθετη αμοιβή της για τα αναφερόμενα στην αγωγή δρομολόγια εξπρές, που εκτέλεσε το πλοίο κατά τα ένδικα χρονικά διαστήματα, τις πλήρης τακτικές αποδοχές της, την αναλογούσα άδεια αυτής και το αναλογούν επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας κατά τα χρονικά διαστήματα εργασίας της από 1.1.2023 έως 28.2.2023 και από 1.4.2023 έως 14.7.2023, ούτε την νόμιμη αποζημίωση λόγω απολύσεώς της, κατά την τελευταία αποναυτολόγησή της την 14.7.2023, αφού προσχηματικά απολύθηκε «αμοιβαία συναινέσει», ενώ στην πραγματικότητα η σύμβασή της λύθηκε συνεπεία καταγγελίας, άνευ υπαιτιότητός της, από τον Πλοίαρχο του πλοίου, ζητούσε, επικαλούμενη επικουρικά τις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού διατάξεις, όπως το αρχικώς συνολικά καταψηφιστικό αίτημά της παραδεκτώς, με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου της, που καταχωρήθηκε στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και επαναλήφθηκε στις πρωτόδικες προτάσεις της [άρθρα 223, 295§1 και 297 ΚΠολΔ], περιορίστηκε πρωτοδίκως σε εν μέρει αναγνωριστικό, να της επιδικαστεί, δι’ αποφάσεως προσωρινώς εκτελεστής, α] καταψηφηστικώς το συνολικό χρηματικό ποσό των 18.267,205 ευρώ και β] αναγνωριστικώς το συνολικό χρηματικό ποσό των 18.267,205 ευρώ, νομιμότοκα από της τελευταίας αποναυτολογήσεώς της την 14.7.2023, άλλως από της επιδόσεως της ένδικης αγωγής, για διαφορές αποδοχών υπερωριακής απασχόλησης, για διαφορές επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα των ετών 2022 και 2023, διαφορά πρόσθετης αμοιβής δρομολογίων εξπρές, αποζημίωσης για μη ληφθείσες άδειες διανυκτερεύσεων, διαφορά βασικού μισθού, επιδομάτων Κυριακών, αδείας μετά τροφοδοσίας, επιδόματος βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας και αποζημίωση για την απόλυσή της την 14.7.2023. Ζητούσε, τέλος, να υποχρεωθεί η εναγομένη στην καταβολή της δικαστικής της δαπάνης. Επί της αγωγής αυτής, εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, η υπ’ αριθμ. 2397/2024 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία αφού αυτή (αγωγή) έγινε δεκτή ως ορισμένη και νόμιμη, ως θεμελιούμενη στις διατάξεις των άρθρων 340, 341, 345, 346, 361, 648, 652, 653, 655 ΑΚ, 68, 70, 74, 176, 907 και 908 ΚΠολΔ, άρθρα 1, 2, 53, 54, 60, 82, 84, 105 και 106 του Κ.Ι.Ν.Δ, άρθρο μόνο της Υ.Α. 70109/8008 (Εμπορικής Ναυτιλίας) της 14.12.81/7.1.82 «Προϋποθέσεις χορηγήσεως επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα στους δικαιουμένους ναυτικούς», της ΣΣΝΕ πληρωμάτων επιβατηγών ακτοπλοϊκών πλοίων των ετών 2019 και 2022, που κυρώθηκαν με την ΥΑ 2242.5-1.5/56040/2019 (ΦΕΚ Β’ 3170/12-8-2019) και την ΥΑ 2242.5-1.5/8785/2022 (ΦΕΚ Β’ 663/15-8-2022), πλην του αιτήματος, κατά το ορθό νοηματικό περιεχόμενο της εκκαλουμένης αποφάσεως, όπως στις τακτικές αποδοχές για τον υπολογισμό του επιδόματος εορτών συνυπολογισθεί ο μέσος όρος αποζημίωσης λόγω μη χορήγησης διανυκτερεύσεων, καθώς επίσης του αιτήματος όπως συνυπολογισθεί στις τακτικές αποδοχές προς υπολογισμό της πρόσθετης αμοιβής για δρομολόγια εξπρές, ο μέσος όρος αποζημίωσης λόγω μη χορήγησης διανυκτερεύσεων, καθώς επίσης και ο μέσος όρος των επιδομάτων εορτών, αιτήματα τα οποία απερρίφθησαν, ακολούθως, αυτή (ένδικη αγωγή), έγινε εν μέρει δεκτή ως βάσιμη στην ουσία της. Ειδικότερα, με την ανωτέρω απόφαση, επιδικάσθηκε στην ενάγουσα [i] καταψηφιστικώς, το ποσό των ευρώ 1.568,85 ως υπόλοιπο οφειλομένης αμοιβής της για την υπερωριακή αυτής απασχόληση κατά τις διακόσιες [200] καθημερινές ημέρες και ημέρες Κυριακής εντός του έτους 2022 και το ποσό των ευρώ 898,64 ως υπόλοιπο οφειλομένης αμοιβής της για την εργασία της επί σαράντα πέντε [45] ημέρες Σαββάτου και αργιών κατά το ίδιο έτος 2022, το ποσό των ευρώ 673,70 ως υπόλοιπο οφειλομένης αμοιβής της για την υπερωριακή αυτής απασχόληση κατά τις εκατόν τριάντα τέσσερις [134] καθημερινές ημέρες και ημέρες Κυριακής εντός του έτους 2023 και το ποσό των ευρώ 590,64 ως υπόλοιπο οφειλομένης αμοιβής της για την εργασία της επί τριάντα [30] ημέρες Σαββάτου και αργιών κατά το ίδιο έτος 2023, διότι κατά το αποδεικτικό της πόρισμα, αυτή (ενάγουσα) εργαζόταν επί δέκα [10] ώρες καθ’ εκάστη ημέρα, απορριφθείσας της αγωγής ως αβάσιμης στην ουσία της καθό μέρος η ενάγουσα αξίωνε αμοιβή για υπερωριακή της απασχόληση δέκα τεσσάρων [14] ωρών ημερησίως και αφού δέχθηκε ως εν μέρει βάσιμη στην ουσία της την περί μερικής καταβολής ένσταση της εναγομένης για το ποσό των ευρώ 257,80, 504,40,912,86 και 1.126,29 αντίστοιχα, [ii] καταψηφιστικώς το ποσό των ευρώ 383,69 για διαφορά αναλογίας επιδόματος εορτών Πάσχα έτους 2022, το ποσό των ευρώ 604,73 για διαφορά αναλογίας επιδόματος εορτών Πάσχα έτους 2023, το ποσό των ευρώ 1.129,38 για διαφορά αναλογίας επιδόματος εορτών Χριστουγέννων έτους 2022 και το ποσό των ευρώ 409,27 για διαφορά αναλογίας επιδόματος εορτών Χριστουγέννων έτους 2023, αφού δέχθηκε ως εν μέρει βάσιμη στην ουσία της την περί καταβολής ένσταση της εναγομένης για το ποσό των ευρώ 629,01, 564,33, 1.673,10 και 114,18, αντίστοιχα, [iii] καταψηφιστικώς το ποσό των ευρώ 322,96 ως πρόσθετη αμοιβή για την εκτέλεση 6,16 δρομολογίων εξπρές κατά το έτος 2022, αφού δέχθηκε ως εν μέρει βάσιμη στην ουσία της την περί μερικής καταβολής ένσταση της εναγομένης για το ποσό των ευρώ 426,04 και το ποσό των ευρώ 128,10 ως πρόσθετη αμοιβή για την εκτέλεση 2,64 δρομολογίων εξπρές κατά το έτος 2023, αφού δέχθηκε ως εν μέρει βάσιμη στην ουσία της την περί καταβολής ένσταση της εναγομένης για το ποσό των ευρώ 426,04, [iv] καταψηφιστικώς το ποσό των ευρώ 423,07 και αναγνωριστικώς επιπλέον το ποσό των ευρώ 298,98 ως αποζημίωση λόγω μη χορήγησης δέκα διανυκτερεύσεων τις οποίες εδικαιούτο εντός του έτους 2022, αφού δέχθηκε ως εν μέρει βάσιμη στην ουσία της την περί μερικής καταβολής ένσταση της εναγομένης για το ποσό των ευρώ 124,10 και καταψηφιστικώς το ποσό των ευρώ 285,69 και αναγνωριστικώς επιπλέον το ποσό των ευρώ 284,01 ως αποζημίωση λόγω μη χορήγησης δέκα διανυκτερεύσεων τις οποίες εδικαιούτο εντός του έτους 2023 η ενάγουσα, αφού δέχθηκε ως εν μέρει βάσιμη στην ουσία της την περί μερικής καταβολής ενστάσεως της εναγομένης για το ποσό των ευρώ 28,10, [v] καταψηφιστικώς το ποσό των ευρώ 24,75 για διαφορά μισθού ενεργείας και επιδόματος Κυριακής για την εργασία της κατά το έτος 2023, αφού δέχθηκε ως εν μέρει βάσιμη στην ουσία της την περί μερικής καταβολής ένσταση της εναγομένης για το ποσό των ευρώ 493,49, [vi] καταψηφιστικώς το ποσό των ευρώ 88,85 και επιπλέον αυτού αναγνωριστικώς το ποσό των ευρώ 36,49 για διαφορά επιδόματος αδείας μετά τροφοδοσίας για την εργασία της κατά το έτος 2023, αφού δέχθηκε ως εν μέρει βάσιμη στην ουσία της την περί καταβολής ένσταση της εναγομένης για το ποσό των ευρώ 33,40 και [vii] καταψηφιστικώς το ποσό των ευρώ 1,06 για διαφορά επιδόματος βαρέως και ανθυγιεινού επαγγέλματος για την εργασία της εντός του έτους 2023, αφού δέχθηκε ως εν μέρει βάσιμη στην ουσία της την περί καταβολής ένσταση της εναγομένης για το ποσό των ευρώ 12,29. Συνολικά, επιδικάσθηκε στην ενάγουσα, για τις προαναφερόμενες αιτίες, καταψηφιστικώς το ποσό των ευρώ 7.533,38, ως προς το οποίο κηρύχθηκε στο σύνολό της η εκκαλουμένη απόφαση προσωρινά εκτελεστή και αναγνωριστικώς το ποσό των ευρώ 619,48, με το νόμιμο τόκο επιδικίας από της επομένης ημέρας της τελευταίας αποναυτολογήσεως αυτής, που έλαβε χώρα την 14.07.2023. Περαιτέρω, απορρίφθηκε η ένδικη αγωγή καθό μέρος η ενάγουσα αξίωνε αποζημίωση απολύσεως για την αποναυτολόγησή της την 14.07.2023, καθόσον κατά το αποδεικτικό της πόρισμα, πράγματι η τελευταία σύμβαση ναυτολόγησης της ενάγουσας στο ανωτέρω πλοίο ελύθη αμοιβαία συναινέσει αυτής και του πλοιάρχου του ανωτέρω πλοίου. Τέλος υποχρέωσε την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα μέρος της δικαστικής της δαπάνης και δη το ποσό των ευρώ τριακοσίων πενήντα (350). Κατά της απόφασης αυτής, παραπονούνται τόσο η ενάγουσα όσο και η εναγομένη, ως εν μέρει ηττηθείσες στον πρώτο βαθμό, έχοντες έννομο συμφέρον, που απορρέει από τη βλάβη τους, η οποία προκύπτει αμέσως από το διατακτικό της ως άνω αποφάσεως, με τις συνεκδικαζόμενες με την παρούσα απόφαση εφέσεις τους. Ειδικότερα: 1) Η εναγόμενη άσκησε την υπό στοιχείο Α έφεσή της, με την οποία πλήττει την εκκαλουμένη απόφαση, για τους λόγους που ειδικότερα αναφέρονται στο εφετήριο και συνιστούν αιτιάσεις, οι οποίες ανάγονται σε πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, αναφορικά με την κρίση του (α) επί του γενομένου δεκτού, ως εν μέρει βασίμου στην ουσία του κονδυλίου διαφοράς αμοιβής της ενάγουσας λόγω της υπερωριακής της απασχόλησης, ως προς το οποίο (κονδύλιο) με τον πρώτο λόγο της ένδικης εφέσεως ειδικότερα, ισχυρίζεται ότι, εάν είχαν εκτιμηθεί ορθά τα προσαχθέντα από την ίδια αποδεικτικά μέσα, που κατονομάζει και είχαν ληφθεί υπόψη οι ισχυρισμοί που επίσης παραθέτει στην έφεση της θα είχε γίνει δεκτό ότι αυτή (ενάγουσα), δεν εργαζόταν υπερωριακά και μάλιστα επί δέκα (10) ώρες ημερησίως, (β) ως προς την κρίση του ότι η ενάγουσα δεν έλαβε, ως εδικαιούτο, δέκα πέντε άδειες διανυκτέρευσης κατά το έτος 2022, ενώ αυτή είχε λάβει εννέα σχετικές άδειες και δη πέντε κατά τον μήνα Απρίλιο 2022, δύο κατά τον μήνα Ιούλιο 2022 και δύο κατά τον μήνα Σεπτέμβριο 2022 και επιπλέον το ποσό των ευρώ 124,10 ως αποζημίωση για την εν λόγω αιτία κατά τον μήνα Ιούνιο και Αύγουστο του ιδίου έτους, καθώς επίσης ως προς την κρίση του ότι δεν έλαβε δέκα άδειες διανυκτέρευσης κατά το έτος 2023 ενώ αυτή (ενάγουσα) είχε λάβει δύο άδειες διανυκτέρευσης κατά τον μήνα Ιούνιο 2023 και επιπλέον το ποσό των ευρώ 28,10 κατά τον μήνα Ιούλιο 2023 και αναδρομικά, με τον δεύτερο λόγο έφεσης, κρίση η οποία πλήττεται και για εσφαλμένη εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 16 των εφαρμοσθέντων εν προκειμένω ΣΣΝΕ, (γ) αναφορικά με την κρίση του ότι η ενάγουσα εδικαιούτο συνολικά το ποσό των ευρώ 451,06, όπως παραδεκτώς διορθώθηκε η ένδικη έφεση με τις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε η εναγομένη ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ως πρόσθετη αμοιβή για δρομολόγια εξπρές που εκτέλεσε το εν λόγω πλοίο αφού εσφαλμένως στις τακτικές αποδοχές, προς υπολογισμό της εν λόγω πρόσθετης αμοιβής, υπολογίσθηκε μέσος όρος αμοιβής υπερωριακής εργασίας αν και αυτή δεν εδικαιούτο αμοιβή για υπερωριακή εργασία, επιπλέον δε απέρριψε τον περί καταβολής ισχυρισμό της ως εν μέρει αβάσιμο στην ουσία του, με τον τρίτο λόγο έφεσης και (δ) αναφορικά με την κρίση του ότι η ενάγουσα εδικαιούτο αναλογία δώρων εορτών κατά τα έτη 2022 και 2023, ενώ η εν λόγω αξίωση έχει εξοφληθεί πλήρως, επιπροσθέτως δε διότι εσφαλμένως στις τακτικές αποδοχές, προς υπολογισμό των εν λόγω επιδομάτων, υπολογίσθηκε μέσος όρος αμοιβής υπερωριακής εργασίας αν και αυτή (ενάγουσα) δεν εδικαιούτο αμοιβή για υπερωριακή εργασία. Ζήτησε δε με την έφεσή της, την ανάκληση και εξαφάνιση της εκκαλουμένης αποφάσεως, ούτως ώστε ν’ απορριφθεί στο σύνολό της η, σε βάρος της ασκηθείσα ανωτέρω, αγωγή, καθώς επίσης την καταδίκη της ενάγουσας στη δικαστική της δαπάνη, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας. 2) Η ενάγουσα άσκησε κατά της ως άνω αποφάσεως την ανωτέρω, υπό στοιχείο Β, έφεσή της, με την οποία πλήττει αυτήν για τους λόγους που ειδικότερα αναφέρονται στο εφετήριο και συνιστούν αιτιάσεις, οι οποίες εκτιμώμενες, ανάγονται σε πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και εσφαλμένη εφαρμογή και ερμηνεία του νόμου από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αναφορικά με την κρίση του επί α) επί του γενομένου δεκτού, ως εν μέρει κατ’ ουσίαν βασίμου, κονδυλίου της διαφοράς της αμοιβής της για την παρασχεθείσα υπ’ αυτής υπερωριακή εργασία και συγκεκριμένα, με τον πρώτο λόγο έφεσης όσον αφορά τα αποδεικτικά πορίσματα της εκκαλουμένης αποφάσεως επί των ωρών της ημερήσιας απασχόλησής του στο πλοίο της εναγομένης, σύμφωνα με τα οποία εργαζόταν επί δέκα [10] ώρες και όχι επί δέκα τέσσερις [14] ώρες, όπως ισχυρίσθηκε με την αγωγή της, β) επί των επίσης γενομένων εν μέρει δεκτών ως κατ’ ουσίαν βασίμων αγωγικών κονδυλίων πρόσθετης αμοιβής για δρομολόγια εξπρές, με τον δεύτερο λόγο έφεσης, καθόσον για τον υπολογισμό της εν λόγω αμοιβής ελήφθη υπόψη μέσος όρος τακτικών αποδοχών μικρότερος από τις πράγματι δικαιούμενες από την ενάγουσα, εφόσον ελήφθη υπόψη μέσος όρος αμοιβής υπερωριών μικρότερος από τον πράγματι δικαιούμενο και επιπλέον δεν συνυπολογίσθηκε η αποζημίωση για μη χορήγηση άδειας διανυκτέρευσης, ο μέσος όρος αμοιβής της για τα δρομολόγια εξπρές που εκτέλεσε το εν λόγω πλοίο και η αναλογία των επιδομάτων εορτών και (γ) επί των επίσης γενομένων εν μέρει δεκτών ως κατ’ ουσίαν βασίμων αγωγικών κονδυλίων διαφοράς επιδομάτων εορτών ετών 2022 και 2023 και συγκεκριμένα, με τον τρίτο λόγο έφεσης, όσον αφορά στα αποδεικτικά πορίσματα της εκκαλουμένης αποφάσεως και δη στον τρόπο υπολογισμού από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο του ποσού, το οποίο έγινε δεκτό ότι της οφείλεται ως τέτοια αμοιβή, διότι, όπως διατείνεται, τούτο κατ’ εσφαλμένη του νόμου ερμηνεία και εφαρμογή και κατά κακή εκτίμηση των αποδείξεων, υπολογίσθηκε εσφαλμένα επί τη βάσει μικρότερων συνολικών τακτικών μηνιαίων αποδοχών, συμπεριληφθέντος σ’ αυτό, χαμηλότερου ποσού ως μέσου όρου της αμοιβής της για την υπερωριακή της απασχόληση σε σχέση με το πράγματι οφειλόμενο και χωρίς να συμπεριληφθεί η αποζημίωσή της για τις μη χορηγηθείσες άδειες διανυκτερεύσεως. Ζητείται δε, με την εν λόγω έφεση, να μεταρρυθμισθεί η εκκαλουμένη απόφαση, ούτως ώστε, αφού κρατηθεί και αναδικασθεί εξαρχής η υπόθεση, να γίνει καθ’ ολοκληρίαν δεκτή η αγωγή της ως κατ’ ουσίαν βάσιμη.
ΙΙΙ. Από τις, περιεχόμενες στις υπ’ αριθμ. … και … από 26.2.2024 ένορκες βεβαιώσεις, ένορκες καταθέσεις των ……… και ………, οι οποίες ελήφθησαν ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιώς, με την επιμέλεια της ενάγουσας, μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση της εναγομένης, κατ’ άρθρο 422 παρ.1 ΚΠολΔ (σχετικά υπ’ αριθμ. ……./21.2.2024 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών, ………), την περιεχομένη στην υπ’ αριθμ. …../19.2.2024 ένορκη βεβαίωση ένορκη κατάθεση του μάρτυρα …….., η οποία ελήφθη ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιώς, με την επιμέλεια της εναγομένης, κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμη, κατ’ άρθρο 422 παρ. 1 ΚΠολΔ, κλήτευσης της ενάγουσας (σχετικά υπ’ αριθμ. …../13.2.2024 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Πειραιώς …………..), οι οποίες εκτιμώνται από το Δικαστήριο κατά το μέτρο της αξιοπιστίας και το βαθμό της γνώσεως εκάστου μάρτυρος, χωρίς το γεγονός ότι ο, εξετασθείς με επιμέλεια της ενάγουσας, μάρτυρας ………….. τυγχάνει αντίδικος της εναγομένης, επειδή έχει ασκήσει εναντίον της άλλη, δική του, αγωγή με το ίδιο αντικείμενο να αποκλείει την αποδεικτική αξία των λεγομένων του (ΜονΕφΠειρ. 196/2020, ΤριμΕφΑθ. 5117/2018, 3879/2012, όλες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), και όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που οι διάδικοι νομίμως προσκομίζουν και επικαλούνται, τα οποία (έγγραφα), λαμβάνονται υπόψη είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε ως δικαστικά τεκμήρια, ανεξάρτητα αν τα προσκομιζόμενα έγγραφα πληρούν τους όρους του νόμου (άρθρα 340 παρ.1 και 591 παρ.1 ΚΠολΔ), για μερικά από τα οποία γίνεται ειδική αναφορά κατωτέρω, χωρίς όμως να έχει παραλειφθεί κάποιο για την ουσιαστική διάγνωση της ένδικης διαφοράς (ΑΠ 1628/2003 ΕλλΔνη 2004,723), σε συνδυασμό προς τις μερικές μόνον παραδοχές και ομολογίες των διαδίκων, που συνάγονται από τα δικόγραφα τους και εκτιμώνται κατ’ άρθρα 264 εδαφ. β, 352 § 1 και 591 § 1 ΚΠολΔ, ως ακολούθως, αλλά και προς τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως (336 παρ.4 ΚΠολΔ), αποδεικνύονται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει συμβάσεων ναυτολογήσεως που καταρτίσθηκαν μεταξύ αφενός του νομίμου εκπροσώπου της εναγομένης εταιρείας, με την επωνυμία «………………», πλοιοκτήτριας του υπό ελληνική σημαία επιβατηγού-οχηματαγωγού πλοίου με την ονομασία «B2», με αριθμό νηολογίου Πειραιά …., κ.ο.χ. 16.172,24 και αφετέρου της ενάγουσας, …………., Ελληνίδας απογεγραμμένης ναυτικού, η τελευταία ναυτολογήθηκε με την ειδικότητα του Θαλαμηπόλου, στο ως άνω πλοίο και παρείχε τις υπηρεσίες της σε αυτό, ως μέλος του οργανωμένου πληρώματός του, κατά τα χρονικά διαστήματα (α) από 8.12.2021 έως 6.5.2022, όπως αποδεικνύεται από το αρχείο ωρών ανάπαυσης και όχι έως 6.3.2022, ως ισχυρίζεται η ενάγουσα με την ένδικη αγωγή της, (β) από 27.5.2022 έως 2.11.2022, οπότε απολύθηκε αμοιβαία συναινέσει αυτής και του Πλοιάρχου, (γ) από 14.12.2022 έως 28.2.2023, οπότε αποναυτολογήθηκε στον Πειραιά λόγω της ετήσιας επιθεωρήσεως του ανωτέρω πλοίου και (δ) από 1.4.2023, όπως αποδεικνύεται από το προσκομιζόμενο αρχείο ωρών αναπαύσεως και έγινε δεκτό και με την εκκαλουμένη απόφαση η οποία δεν πλήττεται κατά τούτο και όχι από 1.3.2023 όπως αυτή (ενάγουσα) ισχυρίζεται με την αγωγή της έως την 14.7.2023, οπότε αποναυτολογήθηκε «αμοιβαία συναινέσει» αυτής και του Πλοιάρχου του πλοίου, όπως έγινε δεκτό με την εκκαλουμένη απόφαση και δεν προσεβλήθη με λόγο έφεσης. Για δύο από τις ένδικες συμβάσεις ναυτικής εργασίας και συγκεκριμένα για τις από 14.12.2022 και 1.4.2023, τηρήθηκε έγγραφος τύπος και από τις συγκεκριμένες γραπτές συμφωνίες, αντίγραφα των οποίων προσκομίζει η εναγομένη, προκύπτει ότι, ο μηνιαίος μισθός της ενάγουσας, συνομολογήθηκε στο συνολικό μικτό χρηματικό ποσό των τριών χιλιάδων είκοσι επτά ευρώ και εβδομήντα λεπτών [3.027,70]. Κατά το χρονικό διάστημα από 1.1.2022 έως 14.7.2023, αφού η ενάγουσα δεν προβάλλει απαιτήσεις από την εργασία της γεννηθείσες προγενεστέρως, ίσχυσαν διαδοχικώς οι ταυτόσημων ρυθμίσεων υπογραφείσες την 13.12.2021 και 10.3.2023 ΣΣΝΕ Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων των ετών 2022 και 2023, με έναρξη ισχύος από 1.1.2022 και 1.1.2023 αντιστοίχως, που κυρώθηκαν αρμοδίως και, έτσι, κατέστησαν γενικά υποχρεωτικές με τις, αντίστοιχες, υπ’ αριθμ. 2242.5-1.5/8785/2022 και 2242.5-1.5/51894/2023 αποφάσεις του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, που δημοσιεύθηκαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ Β 663/15.2.2022 και 4621/19.7.2023), οι ρυθμίσεις των οποίων, ως προς τους όρους εργασίας και αμοιβής των ναυτικών, κατέλαβαν και τους διαδίκους και μάλιστα αναδρομικώς, όπως δέχθηκε η εκκαλουμένη απόφαση και κατά τούτο δεν πλήττεται από κανέναν των διαδίκων. Η εκκαλουμένη απόφαση δέχθηκε δηλαδή ότι, επί των συμβάσεων ναυτολόγησης της ενάγουσας που ανάγονται στο έτος 2022 τυγχάνει εφαρμογής όσον αφορά στις αποδοχές και στους εν γένει όρους παροχής της εργασίας της η ΣΣΝΕ των μελών των πληρωμάτων ακτοπλοϊκών επιβατηγών πλοίων του έτους 2022, η οποία κυρώθηκε με την ανωτέρω υπ’ αριθμ. 2242.5-1.5/8785/2022 απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, ενώ επί των συμβάσεων ναυτολόγησης αυτής (ενάγουσας) στο ανωτέρω πλοίο που ανάγονται στο έτος 2023 τυγχάνει εφαρμογής όσον αφορά στις αποδοχές και στους εν γένει όρους παροχής της εργασίας της η ΣΣΝΕ των μελών των πληρωμάτων ακτοπλοϊκών επιβατηγών πλοίων του έτους 2023, η οποία κυρώθηκε με την ανωτέρω υπ’ αριθμ. 2242.5-1.5/51894/2023 απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής. Μάλιστα, η εκκαλουμένη απόφαση, επί τη βάση των οριζομένων στο άρθρο 1 της τελευταίας ως άνω υπογραφείσας την 10.3.2023 ΣΣΝΕ υπελόγισε τις νόμιμες τακτικές αποδοχές της ενάγουσας και για το χρονικό διάστημα από 1.1.2023 έως 28.2.2023 (σχετικά φύλλο 10ο) χωρίς κατά τούτο να πλήττεται με λόγο έφεσης. Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 11 και 11Α και 13 § 1 και 13Α § 1, αντίστοιχα των εν λόγω ΣΣΝΕ, οι ώρες υποχρεωτικής εβδομαδιαίας εργασίας εν πλω και στο λιμένα ορίζονται σε σαράντα (40) εβδομαδιαίως, δηλαδή οκτώ (8) ώρες ημερησίως από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή, ενώ, σύμφωνα με το άρθρο 6 και 6Α αντίστοιχα, για τις διανυόμενες μηνιαίως Κυριακές εν πλω και στο λιμένα καταβάλλεται ιδιαίτερη αμοιβή, υπό τύπο επιδόματος, για τις μέχρι οκταώρου εργασίες κατά Κυριακή, ανερχόμενη μηνιαίως σε ποσοστό 22% επί του βασικού μισθού. Όπως διευκρινίζεται δε με την § 2 του ίδιου άρθρου, το επίδομα αυτό θα καταβάλλεται σε όλο το πλήρωμα και για όλες τις Κυριακές, ανεξαρτήτως παροχής υπηρεσίας εκ μέρους του. Η διευκρίνιση αυτή έχει προδήλως την έννοια ότι, εάν παρασχεθεί παρά ταύτα εργασία εντός του οκταώρου, αυτή δεν θεωρείται υπερωριακή, αλλά εμπίπτει στην αμοιβή του 22% του βασικού μισθού, που καλύπτει το επίδομα αυτό, ενώ υπερωριακή είναι η πέραν του οκταώρου εργασία της Κυριακής (ΜονΕφΠειρ. 196/2020 Ιστοσελίδα Εφετείου Πειραιώς, ΜονΕφΠειρ. 328/2014, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜονΕφΠειρ. 626/2014, ο.π., όπου και περαιτέρω παραπομπές στη νμλγ), αμειβομένη, όμως, με προσαύξηση 25% και όχι 50% (ΜονΕφΠειρ. 196/2020 ο.π., ΕφΠειρ 630/2014, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ. 735/2006, ΕΝαυτΔ 34/351, ΕφΠειρ. 567/2005, ΕΝαυτΔ 33/345). Επίσης, εξ ολοκλήρου υπερωριακά αμείβεται και η εργασία που παρέχεται κατά τα Σάββατα και τις αργίες, δηλαδή την 1η του έτους, την εορτή των Θεοφανίων, την Καθαρά Δευτέρα, την 25η Μαρτίου, τη Μεγάλη Παρασκευή, την Δευτέρα του Πάσχα, την εορτή του Αγίου Γεωργίου, την 1η Μαΐου, την εορτή της Αναλήψεως, την 15η Αυγούστου, την 14η Σεπτεμβρίου, την 28η Οκτωβρίου, την εορτή του Αγίου Νικολάου, την εορτή των Χριστουγέννων, την 26η Δεκεμβρίου και τις καθορισμένες ως ημέρες αργίας τοπικές εορτές ελληνικών λιμένων ναυλοχίας του πλοίου, όπως προκύπτει από το σχετικό άρθρο 18 και 18 Α αντίστοιχα των ως άνω ΣΣΝΕ. Η πρόσθετη υπερωριακή απασχόληση κατά τα Σάββατα και τις ως άνω αργίες αμείβεται ανά ώρα με βάση το ωρομίσθιο, που κατ’ άρθρο 13 § 1 εδαφ. β και γ και 13 Α § 1 εδαφ. β και γ, αντίστοιχα των ως άνω ΣΣΝΕ, υπολογίζεται ως πηλίκο της διαιρέσεως του μισθού ενέργειας, όπως αυτός καθορίζεται στη διάταξη του άρθρου 1 § 1 και 1 Α § 1 αυτών, αντίστοιχα, δια του αριθμού των ωρών της μηνιαίας υποχρεωτικής απασχόλησης των ναυτικών, δηλαδή δια του αριθμού εκατόν εβδομήντα τρία (52 εβδομάδες του έτους ÷ 12 μήνες = 4,33 Χ 40 ώρες εβδομαδιαίας υποχρεωτικής απασχόλησης = 173). Ακολούθως, το ωρομίσθιο προσαυξάνεται κατά 50% (άρθρο 13 § 5 και 13 Α § 5, αντίστοιχα). Επίσης, η υπερωριακή εργασία που παρέχεται κατά τις καθημερινές και τις Κυριακές (πέραν του πρώτου οκταώρου εργασίας) αμείβεται ανά ώρα με το ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 25% (άρθρο 13 § 2 και 13 Α § 2, αντίστοιχα). Κατά τις ίδιες ΣΣΝΕ (άρθρα 1, 3, 6, 8 § 13, 13, 10 § 4 και 15 § 2 και 1Α, 3Α, 6Α, 8 Α § 13, 13Α, 10 Α § 4 και 15 Α§ 2, αντίστοιχα) ο μηνιαίος μισθός ενέργειας του θαλαμηπόλου ορίστηκε για το έτος 2022 σε χίλια διακόσια σαράντα ευρώ και ενενήντα ένα λεπτά (1.240,91 €) και για το έτος 2023 σε χίλια τριακόσια δέκα πέντε ευρώ και τριάντα πέντε λεπτά (1.315,35 €), το επίδομα Κυριακών σε ποσοστό 22% επί του μισθού ενέργειας, δηλαδή για το έτος 2022 σε διακόσια εβδομήντα τρία ευρώ (273,00) και για το έτος 2023 σε διακόσια ογδόντα εννέα ευρώ και τριάντα οκτώ λεπτά (289,38 €), το αντίτιμο της σε είδος παρεχόμενης τροφοδοσίας για το έτος 2022 σε είκοσι ευρώ και πενήντα οκτώ λεπτά (20,58 €) την ημέρα και για το έτος 2023 σε είκοσι ένα ευρώ και ογδόντα ένα λεπτά (21,81 €), δηλαδή για το έτος 2022 σε εξακόσια δέκα επτά ευρώ και σαράντα λεπτά (20,58 € Χ 30 ημέρες = 617,40 €) τον μήνα και για το έτος 2023 σε εξακόσια πενήντα τέσσερα ευρώ και τριάντα λεπτά (21,81 € Χ 30 ημέρες = 654,30 €) το μήνα, το επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας για το έτος 2022 σε τριάντα επτά ευρώ και εβδομήντα τέσσερα λεπτά (37,74 €) και για το έτος 2023 σε σαράντα ευρώ (40,00 €) και οι αποδοχές της άδειας μετά τροφοδοσίας για το έτος 2022 σε τετρακόσια σαράντα έξι ευρώ ενενήντα επτά λεπτά {[(1.240,91 € + 273,00 € : 22) + 20,58 €] Χ 5 ημέρες = 446,97 €} πλην όμως ο ενάγων ισχυρίζεται με την αγωγή του ότι ανέρχεται στο ποσό των ευρώ 446,98 ποσό που έγινε δεκτό υπό της εκκαλουμένης αποφάσεως και δεν πλήττεται κατά τούτο από τη μόνη έχουσα έννομο συμφέρον εναγομένη και για το έτος 2023 σε τετρακόσια εβδομήντα τρία ευρώ και εβδομήντα έξι λεπτά {[(1.315,35 € + 289,38 € : 22) + 21,81 €] Χ 5 ημέρες = 473,76 €}, το δε ωρομίσθιο του θαλαμηπόλου καθορίστηκε για το έτος 2022 στο χρηματικό ποσό των επτά ευρώ και δέκα επτά λεπτών (7,17 €) και με τις προσαυξήσεις 25% και 50% σε οκτώ ευρώ και ενενήντα έξι λεπτά (8,96 €) και σε δέκα ευρώ και εβδομήντα έξι λεπτά (10,76 €) αντίστοιχα και για το έτος 2023 στο χρηματικό ποσό των επτά ευρώ και εξήντα λεπτών (7,60 €) και με τις προσαυξήσεις 25% και 50% σε εννέα ευρώ και πενήντα λεπτά (9,50 €) και σε ένδεκα ευρώ και σαράντα λεπτά (11,40 €) αντίστοιχα. Οι συνολικές, επομένως, ελάχιστες νόμιμες αποδοχές της ενάγουσας κατά το επίδικο χρονικό διάστημα ανέρχονταν κατά το έτος 2022 σε δύο χιλιάδες εξακόσια δέκα έξι ευρώ και τρία λεπτά (2.616,03 €) και για το έτος 2023 σε δύο χιλιάδες επτακόσια εβδομήντα δύο ευρώ και εβδομήντα εννέα λεπτά (2.772,79 €), δηλαδή σε χρηματικό ποσό που υπολειπόταν του ανωτέρω αποδειχθέντος συμβατικού κλειστού μισθού της. Περαιτέρω, απεδείχθη ότι, το εν λόγω πλοίο, κατά τον χρόνο κατά τον οποίο η ενάγουσα ήταν ναυτολογημένη σε αυτό, διενεργούσε πολύωρους τακτικούς ακτοπλοϊκούς πλόες σε διάφορα νησιά του Αιγαίου Πελάγους, τα οποία επεκτείνονταν και κατά τις νυκτερινές ώρες, είχαν δε αφετηρία τον λιμένα του Πειραιώς και προορισμό κυρίως τη Νήσο Ρόδο της Δωδεκανήσου δια μέσου περισσότερων λιμένων, με επιστροφή, μέσω των ιδίων λιμένων, στον Πειραιά. Συγκεκριμένα, τα δρομολόγια του πλοίου είχαν ως εξής: Α] Κατά το χρονικό διάστημα από 1.1.2022 έως 6.3.2022 που τυγχάνει επίδικο, το πλοίο κάθε Δευτέρα, αφού κατέπλεε στο λιμάνι του Πειραιά ώρα 08.35, απέπλεε εκ νέου ώρα 18.00 της ίδιας ημέρας (Δευτέρας) για Σύρο, όπου κατέπλεε ώρα 22.10 απ’ όπου απέπλεε εκ νέου ώρα 22.30 για Πάτμο, όπου κατέπλεε ώρα 02.45 της επομένης ημέρας Τρίτης και αναχωρούσε την ίδια ημέρα ώρα 03.05, Λέρο (αφ. 04.10 – αν. 04.30), Κω (αφ. 06.20 – αν. 06.50) και κατέπλεε στο λιμάνι της Ρόδου ώρα 10.05 της ίδιας ημέρας, από το οποίο απέπλεε εκ νέου ώρα 16.00 για Κω (αφ. 19.10 – αναχ. 19.40), Λέρο (αφ. 21.55 – αναχ. 22.15), Πάτμο (αφ. 23.25 – αναχ. 23.45) και κατέπλεε στο λιμάνι του Πειραιά ώρα 08.00 της επομένης ημέρας Τετάρτης. Απέπλεε δε εκ νέου από τον εν λόγω λιμένα την ίδια ημέρα ώρα 18.00 για Σύρο (αφ. 22.10 – αν. 22.30), Πάτμο (αφ. 02.45 της επομένης ημέρας Πέμπτης – αν. 03.05), Λέρο (αφ. 04.10 – αν. 04,30), Κάλυμνο (αφ. 05.35 – αν. 05.55), Κω (αφ. 06.45 – αν. 07.15) κατέπλεε δε στο λιμάνι της Ρόδου ώρα 10.30 της ίδιας ημέρας, απ’ όπου απέπλεε εκ νέου ώρα 16.00 της ίδιας ημέρας για Κω (αφ. 19.10 – αναχ. 19.40), Κάλυμνο (αφ. 20.30 – αναχ. 20.50), Λέρο (αφ. 21.55 – αναχ. 22.15) Πάτμο (αφ. 23.25 – αναχ. 23.45), κατέπλεε δε στο λιμάνι του Πειραιά ώρα 08.00 της επομένης ημέρας Παρασκευής. Απέπλεε δε εκ νέου από το εν λόγω λιμάνι ώρα 18.00 της ίδιας ημέρας για Σύρο (αφ. 22.10 – αν. 22.30), Πάτμο (αφ. 02.45 της επομένης ημέρας Σαββάτου – αν. 03.05), Λέρο (αφ. 04.10 – αν.04.30), Κάλυμνο (αφ. 05.35 – αν. 05.55), Κώ (αφ. 06.45 – αν. 07.15) κατέπλεε δε στο λιμάνι της Ρόδου ώρα 10.30 της ίδιας ημέρας, απ’ όπου απέπλεε εκ νέου ώρα 10.00 της επομένης ημέρας Κυριακής για Κω (αφ. 19.10 – αναχ. 19.40), Κάλυμνο (αφ. 20.30 – αν. 20.50), Λέρο (αφ. 21.55 – αν. 22.15), Πάτμο (αφ. 23.25 – αν. 23.45), Σύρο όπου κατέπλεεε ώρα 04.00 της επομένης ημέρας Δευτέρας και απέπλεε ώρα 04.20 για Πειραιά, όπου κατέπλεε ώρα 08.35 της ίδιας ημέρας και ακολουθούσε το ίδιο ως άνω δρομολόγιο. Β] Κατά τα χρονικά διαστήματα από 27.5.2022 έως 5.6.2022 και από 5.9.2022 έως 31.10.2022, το πλοίο κάθε Δευτέρα, αφού κατέπλεε στο λιμάνι του Πειραιά ώρα 08.10, απέπλεε εκ νέου ώρα 19.00 της ίδιας ημέρας (Δευτέρας) για Σύρο, όπου κατέπλεε ώρα 22.55 απ’ όπου απέπλεε εκ νέου ώρα 23.15 για Πάτμο, όπου κατέπλεε ώρα 03.10 της επομένης ημέρας Τρίτης και αναχωρούσε την ίδια ημέρα ώρα 03.30, Λέρο (αφ. 04.35 – αν. 04.55), Κω (αφ. 06.40 – αν. 07.10) και κατέπλεε στο λιμάνι της Ρόδου ώρα 10.10 της ίδιας ημέρας, από το οποίο απέπλεε εκ νέου ώρα 17.00 για Κω (αφ. 20.00 – αναχ. 20.30), Λέρο (αφ. 22.15 – αναχ. 22.35), Πάτμο (αφ. 23.35 – αναχ. 23.55), Σύρο (αφ. 03.50 της επομένης ημέρας Τετάρτης – αν. 04.10) και κατέπλεε στο λιμάνι του Πειραιά ώρα 08.05 της ίδιας ημέρας Τετάρτης. Απέπλεε δε εκ νέου από τον εν λόγω λιμένα την ίδια ημέρα ώρα 19.00 για Σύρο (αφ. 22.55 – αν. 23.15), Πάτμο (αφ. 03.10 της επομένης ημέρας Πέμπτης – αν. 03.30), Λέρο (αφ. 04.35 – αν. 04.55), Κάλυμνο (αφ. 05.55 – αν. 06.15), Κω (αφ. 07.00 – αν. 07.30) κατέπλεε δε στο λιμάνι της Ρόδου ώρα 10.30 της ίδιας ημέρας, απ’ όπου απέπλεε εκ νέου ώρα 17.00 της ίδιας ημέρας για Κω (αφ. 20.00 – αναχ. 20.30), Κάλυμνο (αφ. 21.15 – αναχ. 21.35), Λέρο (αφ. 22.30 – αναχ. 22.50) Πάτμο (αφ. 23.45 – αναχ. 23.59), Σύρο (αφ. 03.55 της επομένης ημέρας Παρασκευής – αν. 04.15) κατέπλεε δε στο λιμάνι του Πειραιά ώρα 08.10 της ίδιας ημέρας Παρασκευής. Απέπλεε δε εκ νέου από το εν λόγω λιμάνι ώρα 19.00 της ίδιας ημέρας για Σύρο (αφ. 22.55 – αν. 23.15), Πάτμο (αφ. 03.10 της επομένης ημέρας Σαββάτου – αν. 03.30), Λέρο (αφ. 04.35 – αν.04.55), Κάλυμνο (αφ. 05.55 – αν. 06.15), Κω (αφ. 07.00 – αν. 07.30) κατέπλεε δε στο λιμάνι της Ρόδου ώρα 10.30 της ίδιας ημέρας, απ’ όπου απέπλεε εκ νέου ώρα 17.00 της επομένης ημέρας Κυριακής για Κω (αφ. 20.00 – αναχ. 20.30), Κάλυμνο (αφ. 21.15 – αν. 21.35), Λέρο (αφ. 22.30 – αν. 22.50), Πάτμο (αφ. 23.45 – αν. 23.59), Σύρο όπου κατέπλεεε ώρα 043.55 της επομένης ημέρας Δευτέρας και απέπλεε ώρα 04.15 για Πειραιά, όπου κατέπλεε ώρα 08.10 της ίδιας ημέρας και ακολουθούσε το ίδιο ως άνω δρομολόγιο. Γ] Κατά το χρονικό διάστημα από 6.6.2022 έως 4.9.2022, το πλοίο κάθε Δευτέρα, αφού κατέπλεε στο λιμάνι του Πειραιά ώρα 08.10, απέπλεε εκ νέου ώρα 18.00 της ίδιας ημέρας (Δευτέρας) για Σύρο, όπου κατέπλεε ώρα 21.55 απ’ όπου απέπλεε εκ νέου ώρα 22.15 για Πάτμο, όπου κατέπλεε ώρα 02.10 της επομένης ημέρας Τρίτης και αναχωρούσε την ίδια ημέρα ώρα 02.30, Λέρο (αφ. 03.35 – αν. 03.55), Κω (αφ. 05.40 – αν. 06.10), Σύμη (αφ. 08.30 – αν. 08.50) και κατέπλεε στο λιμάνι της Ρόδου ώρα 09.55 της ίδιας ημέρας, από το οποίο απέπλεε εκ νέου ώρα 17.00 για Σύμη (αφ. 18.00 – αν. 18.15), Κω (αφ. 20.25 – αναχ. 20.55), Λέρο (αφ. 22.30 – αναχ. 22.50), Πάτμο (αφ. 23.45 – αναχ. 23.59), Σύρο (αφ. 03.55 της επομένης ημέρας Τετάρτης – αν. 04.15) και κατέπλεε στο λιμάνι του Πειραιά ώρα 08.10 της ίδιας ημέρας Τετάρτης. Απέπλεε δε εκ νέου από τον εν λόγω λιμένα την ίδια ημέρα ώρα 18.00 για Σύρο (αφ. 21.55 – αν. 22.15), Πάτμο (αφ. 02.10 της επομένης ημέρας Πέμπτης – αν. 02.30), Λέρο (αφ. 03.35 – αν. 03.55), Κάλυμνο (αφ. 04.55 – αν. 05.15), Κω (αφ. 06.00 – αν. 06.30) κατέπλεε δε στο λιμάνι της Ρόδου ώρα 09.30 της ίδιας ημέρας, απ’ όπου απέπλεε εκ νέου ώρα 17.00 της ίδιας ημέρας για Κω (αφ. 20.00 – αναχ. 20.30), Κάλυμνο (αφ. 21.15 – αναχ. 21.35), Λέρο (αφ. 22.30 – αναχ. 22.50) Πάτμο (αφ. 23.45 – αναχ. 23.59), Σύρο (αφ. 03.55 της επομένης ημέρας Παρασκευής – αν. 04.15) κατέπλεε δε στο λιμάνι του Πειραιά ώρα 08.10 της ίδιας ημέρας Παρασκευής. Απέπλεε δε εκ νέου από το εν λόγω λιμάνι ώρα 18.00 της ίδιας ημέρας για Σύρο (αφ. 21.35 – αν. 21.55), Κάλυμνο (αφ. 02.30 της επομένης ημέρας Σαββάτου – αν. 02.50), Κω (αφ. 03.35 – αν. 04.05) κατέπλεε δε στο λιμάνι της Ρόδου ώρα 06.50 της ίδιας ημέρας, απ’ όπου απέπλεε εκ νέου ώρα 09.00 της επομένης ημέρας Κυριακής για Κω (αφ. 11.40 – αναχ. 12.05), Κατάπολα (αφ. 15.20 – αν. 15.40), Πειραιάς, όπου κατέπλεε ώρα 21.15 και απέπλεε εκ νέου την ίδια ημέρα ώρα 23.55 για Κατάπολα (αφ. 05.40 της επομένης ημέρας Κυριακής – αν. 06.00), Πάτμο (αφ. 08.15 – αν. 08.35), Λέρο (αφ. 09.30 – αν. 09.50), Κω (αφ. 11.25 – αν. 11.50), κατέπλεε δε στο λιμάνι της Ρόδου την ίδια ημέρα ώρα 14.35 απ’ όπου απέπλεε εκ νέου ώρα 17.00 της ίδιας ημέρας για Κω (αφ. 20.00 – αναχ. 20.30), Κάλυμνο (αφ. 21.15 – αναχ. 21.35), Λέρο (αφ. 22.30 – αναχ. 22.50) Πάτμο (αφ. 23.45 – αναχ. 23.59), Σύρο (αφ. 03.55 της επομένης ημέρας Δευτέρας – αν. 04.15), κατέπλεε δε στο λιμάνι του Πειραιά ώρα 08.10 της ίδιας ημέρας και συνέχιζε το ανωτέρω δρομολόγιο. Ειδικώς την 12.6.2022, σύμφωνα με τον πίνακα δρομολογίων την 12.6.2022, ημέρα Κυριακή, το πλοίο με την άφιξή του στο λιμάνι της Ρόδου ώρα 14.35 παρέμεινε στο λιμάνι κι απέπλευσε την επομένη ημέρα Δευτέρα 13.6.2022 ώρα 07.00 για Κω (αφ. 09.45 – αναχ. 10.15), Κάλυμνο (αφ. 11.00 – αναχ. 11.20), Λέρο (αφ. 12.10 – αναχ. 12.30) Πάτμο (αφ. 13.20 – αναχ. 13.40), Σύρο (αφ. 17.20 – αν. 17.35), κατέπλεε δε στο λιμάνι του Πειραιά ώρα 21.05 της ίδιας ημέρας, απ’ όπου απέπλευσε την ίδια ημέρα ώρα 23.30 για Σύρο (αφ. 02.50 της επομένης ημέρας Τρίτης 14.6.2022 – αν. 03.05), Πάτμο (αφ. 06.25 – αν. 06.40), Λέρο (αφ. 07.35 – αν. 07.50), Κω (αφ. 09.15 – αν. 09.45), κατέπλεε δε στο λιμάνι της Ρόδου την ίδια ημέρα ώρα 12.15 και συνέχισε το ανωτέρω τακτικό δρομολόγιο. Δεν προσκομίζονται τα τακτικά δρομολόγια του εν λόγω πλοίου από 1.11.2022 έως 2.11.2022 καθώς επίσης αυτά του χρονικού διαστήματος από 14.12.2022 έως 28.2.2023, πλην όμως, όπως έγινε δεκτό με την εκκαλουμένη απόφαση (σχετικά δεύτερη σελίδα τετάρτου φύλλου) και δεν αμφισβητείται ειδικώς από κανέναν των διαδίκων, το εν λόγω πλοίο και κατά τα εν λόγω χρονικά διαστήματα εκτελούσε το δρομολόγιο Πειραιάς – Σύρο – Πάτμο – Λέρο – Κω – Ρόδο – Κάλυμνο – Πειραιάς. Γ] Κατά το χρονικό διάστημα από 1.4.2023 έως 4.6.2023, το πλοίο κάθε Δευτέρα, αφού κατέπλεε στο λιμάνι του Πειραιά ώρα 08.10, απέπλεε εκ νέου ώρα 18.00 της ίδιας ημέρας (Δευτέρας) για Σύρο, όπου κατέπλεε ώρα 21.45 απ’ όπου απέπλεε εκ νέου ώρα 22.15 για Πάτμο, όπου κατέπλεε ώρα 02.10 της επομένης ημέρας Τρίτης και αναχωρούσε την ίδια ημέρα ώρα 02.30, Λέρο (αφ. 03.35 – αν. 03.55), Κω (αφ. 05.40 – αν. 06.10) και κατέπλεε στο λιμάνι της Ρόδου ώρα 09.00 της ίδιας ημέρας, από το οποίο απέπλεε εκ νέου ώρα 17.00 για Κω (αφ. 20.00 – αναχ. 20.30), Λέρο (αφ. 22.15 – αναχ. 22.35), Πάτμο (αφ. 23.35 – αναχ. 23.55), Σύρο (αφ. 03.50 της επομένης ημέρας Τετάρτης – αν. 04.10) και κατέπλεε στο λιμάνι του Πειραιά ώρα 08.05 της ίδιας ημέρας Τετάρτης. Απέπλεε δε εκ νέου από τον εν λόγω λιμένα την ίδια ημέρα ώρα 18.00 για Σύρο (αφ. 21.45 – αν. 22.15), Πάτμο (αφ. 02.10 της επομένης ημέρας Πέμπτης – αν. 02.30), Λέρο (αφ. 03.35 – αν. 03.55), Κάλυμνο (αφ. 04.55 – αν. 05.15), Κω (αφ. 06.00 – αν. 06.30) κατέπλεε δε στο λιμάνι της Ρόδου ώρα 09.30 της ίδιας ημέρας, απ’ όπου απέπλεε εκ νέου ώρα 17.00 της ίδιας ημέρας για Κω (αφ. 20.00 – αναχ. 20.30), Κάλυμνο (αφ. 21.15 – αναχ. 21.35), Λέρο (αφ. 22.30 – αναχ. 22.50) Πάτμο (αφ. 23.45 – αναχ. 23.59), Σύρο (αφ. 03.55 της επομένης ημέρας Παρασκευής – αν. 04.15) κατέπλεε δε στο λιμάνι του Πειραιά ώρα 08.10 της ίδιας ημέρας Παρασκευής. Απέπλεε δε εκ νέου από το εν λόγω λιμάνι ώρα 18.00 της ίδιας ημέρας για Σύρο (αφ. 21.45 – αν. 22.15), Πάτμο (αφ. 02.10 της επομένης ημέρας Σαββάτου – αναχ. 02.30), Λέρο (αφ. 03.35 – αναχ. 03.35), Κάλυμνο (αφ. 04.55 – αν. 05.15), Κω (αφ. 06.00 – αν. 06.30) κατέπλεε δε στο λιμάνι της Ρόδου ώρα 09.30 της ίδιας ημέρας, απ’ όπου απέπλεε εκ νέου ώρα 17.00 της επομένης ημέρας Κυριακής για Κω (αφ. 20.00 – αναχ. 20.30), Κάλυμνο (αφ. 21.15 – αν. 21.35), Λέρο (αφ. 22.30 – αν. 22.50), Πάτμο (αφ. 23.45 – αν. 23.59), Σύρο (αφ. 03.55 της επομένης ημέρας Δευτέρας – αν.04.15), Πειραιάς, όπου κατέπλεε ώρα 08.10 και απέπλεε εκ νέου την ίδια ημέρα ώρα 18.00 και συνέχιζε το ανωτέρω δρομολόγιο. Ειδικώς, την 13.4.2023, σύμφωνα με τον πίνακα δρομολογίων ημέρα Πέμπτη, το πλοίο με την άφιξή του στο λιμάνι της Ρόδου ώρα 09.30 παρέμεινε στο λιμάνι κι απέπλευσε την ίδια ημέρα ώρα 16.00 για Κω (αφ. 18.45 – αναχ. 19.15), Κάλυμνο (αφ. 20.00 – αναχ. 20.20), Λέρο (αφ. 21.15 – αναχ. 21.35) Πάτμο (αφ. 22.30 – αναχ. 22.45), Σύρο (αφ. 02.15 της επομένης ημέρας Παρασκευής 14.4.2023 – αν. 02.35), κατέπλεε δε στο λιμάνι του Πειραιά ώρα 06.10 της ίδιας ημέρας, απ’ όπου απέπλευσε την ίδια ημέρα ώρα 09.00 για Σύρο (αφ. 12.40 – αν. 12.55), Μύκονο (αφ. 13.45 – αν. 14.15), Σύρο (αφ. 15.00 – αν. 15.30), Πειραιά (αφ. 19.15 – αν. 22.30) για Σύρο (αφ. 02.25 της επομένης ημέρας Σαββάτου 15.4.2023 – αν. 02.45), Πάτμο (αφ. 06.40 – αν. 07.00), Λέρο (αφ. 08.05 – αν. 08.25), Κάλυμνο (αφ. 09.25 – αν. 09.45), Κώ (αφ. 10.30 – αν. 11.00) κατέπλεε δε στο λιμάνι της Ρόδου την ίδια ημέρα ώρα 14.00. Την 16.4.2023 το πλοίο παρέμεινε στο λιμάνι της Ρόδου, απέπλευσε δε από αυτό την επομένη ημέρα Δευτέρα 17.4.2023 ώρα 07.00 για Κω (αφ. 09.45 – αναχ. 10.15), Κάλυμνο (αφ. 11.00 – αναχ. 11.20), Λέρο (αφ. 12.10 – αναχ. 12.30), Πάτμο (αφ. 13.20 – αναχ. 13.40), Σύρο (αφ. 17.20 – αν. 17.35), κατέπλεε δε στο λιμάνι του Πειραιά ώρα 21.05 της ίδιας ημέρας, απ’ όπου απέπλευσε την ίδια ημέρα ώρα 23.30 για Σύρο (αφ. 02.00 της επομένης ημέρας Τρίτης 18.4.2023 – αν. 03.05), Πάτμο (αφ. 06.25 – αν. 06.40), Λέρο (αφ. 07.35 – αν. 07.50), Κώ (αφ. 09.15 – αν. 09.45) κατέπλεε δε στο λιμάνι της Ρόδου την ίδια ημέρα ώρα 12.15 και συνέχισε το ως άνω τακτικό δρομολόγιο. Την 4.6.2023 ημέρα Κυριακή το ανωτέρω πλοίο παρέμεινε στο λιμάνι της Ρόδου και Δ] Κατά το χρονικό διάστημα από 5.6.2023 έως 14.7.2023, το πλοίο κάθε Δευτέρα, αφού κατέπλεε στο λιμάνι του Πειραιά ώρα 08.10, απέπλεε εκ νέου ώρα 18.00 της ίδιας ημέρας (Δευτέρας) για Σύρο, όπου κατέπλεε ώρα 21.45 απ’ όπου απέπλεε εκ νέου ώρα 22.15 για Πάτμο, όπου κατέπλεε ώρα 02.10 της επομένης ημέρας Τρίτης και αναχωρούσε την ίδια ημέρα ώρα 02.30, Λέρο (αφ. 03.35 – αν. 03.55), Κω (αφ. 05.40 – αν. 06.10), Σύμη (αφ. 08.30 – αν. 08.50) και κατέπλεε στο λιμάνι της Ρόδου ώρα 09.55 της ίδιας ημέρας, από το οποίο απέπλεε εκ νέου ώρα 17.00 για Σύμη (αφ. 18.00 – αν. 18.15), Κω (αφ. 20.25 – αναχ. 20.55), Λέρο (αφ. 22.30 – αναχ. 22.50), Πάτμο (αφ. 23.45 – αναχ. 23.59), Σύρο (αφ. 03.55 της επομένης ημέρας Τετάρτης – αν. 04.15) και κατέπλεε στο λιμάνι του Πειραιά ώρα 08.10 της ίδιας ημέρας Τετάρτης. Απέπλεε δε εκ νέου από τον εν λόγω λιμένα την ίδια ημέρα ώρα 18.00 για Σύρο (αφ. 21.45 – αν. 22.15), Πάτμο (αφ. 02.10 της επομένης ημέρας Πέμπτης – αν. 02.30), Λέρο (αφ. 03.35 – αν. 03.55), Κάλυμνο (αφ. 04.55 – αν. 05.15), Κω (αφ. 06.00 – αν. 06.30) κατέπλεε δε στο λιμάνι της Ρόδου ώρα 09.30 της ίδιας ημέρας, απ’ όπου απέπλεε εκ νέου ώρα 17.00 της ίδιας ημέρας για Κω (αφ. 20.00 – αναχ. 20.30), Κάλυμνο (αφ. 21.15 – αναχ. 21.35), Λέρο (αφ. 22.30 – αναχ. 22.50), Πάτμο (αφ. 23.45 – αναχ. 23.59), Σύρο (αφ. 03.55 της επομένης ημέρας Παρασκευής – αν. 04.15) κατέπλεε δε στο λιμάνι του Πειραιά ώρα 08.10 της ίδιας ημέρας Παρασκευής. Απέπλεε δε εκ νέου από το εν λόγω λιμάνι ώρα 18.00 της ίδιας ημέρας για Σύρο (αφ. 21.35 – αν. 21.55), Κάλυμνο (αφ. 02.30 της επομένης ημέρας Σαββάτου – αναχ. 02.50), Κω (αφ. 03.35 – αν. 04.05) κατέπλεε δε στο λιμάνι της Ρόδου ώρα 06.50 της ίδιας ημέρας, απ’ όπου απέπλεε εκ νέου ώρα 09.00 της ίδιας ημέρας Σαββάτου για Κω (αφ. 11.40 – αναχ. 12.05), Κατάπολα (αφ. 15.20 – αν. 15.40), Πειραιάς, όπου κατέπλεε ώρα 21.15 και απέπλεε εκ νέου την ίδια ημέρα ώρα 23.55 για Κατάπολα (αφ. 05.40 της επομένης ημέρας Κυριακής – αναχ. 06.00), Πάτμο (αφ. 08.15 – αν. 08.35), Λέρο (αφ. 09.30 – αν. 09.50), Κω (αφ. 11.25 – αν. 11.55) κατέπλεε δε στο λιμάνι της Ρόδου ώρα 14.35 της ίδιας ημέρας, απ’ όπου απέπλεε εκ νέου ώρα 17.00 της ίδιας ημέρας για Κω (αφ. 20.00 – αναχ. 20.30), Κάλυμνο (αφ. 21.15 – αναχ. 21.35), Λέρο (αφ. 22.30 – αναχ. 22.50), Πάτμο (αφ. 23.45 – αναχ. 23.59), Σύρο (αφ. 03.55 της επομένης ημέρας Δευτέρας – αν. 04.15) κατέπλεε δε στο λιμάνι του Πειραιά ώρα 08.10 της ίδιας ημέρας και συνέχιζε το ανωτέρω δρομολόγιο. Όπως προκύπτει από τον πίνακα δρομολογίων ειδικώς την 5.6.2023 ημέρα Δευτέρα, το πλοίο απέπλευσε από το λιμάνι της Ρόδου ώρα 07.00 για Κω (αφ. 09.45 – αναχ. 10.15), Κάλυμνο (αφ. 11.00 – αναχ. 11.20), Λέρο (αφ. 12.10 – αναχ. 12.30), Πάτμο (αφ. 13.20 – αναχ. 13.40), Σύρο (αφ. 17.20 – αν. 17.35) κατέπλεε δε στο λιμάνι του Πειραιά ώρα 21.05 και απέπλευσε την ίδια ημέρα ώρα 23.30 για Σύρο (αφ. 02.50 της επομένης ημέρας Τρίτης – αν. 03.05), Πάτμο (αφ. 06.25 – αν. 06.40), Λέρο (αφ. 07.35 – αν. 07.50), Κω (αφ. 09.15 – αν. 09.45) κατέπλεε δε στο λιμάνι της Ρόδου ώρα 12.15 της ίδιας ημέρας και συνέχισε το ανωτέρω τακτικό δρομολόγιο. Απεδείχθη επίσης ότι, στο εν λόγω πλοίο, κατά την ένδικη χρονική περίοδο, στην υπηρεσία ενδιαιτημάτων απασχολούνταν προσωπικό που, αριθμούσε είκοσι [20] θαλαμηπόλους, δεκατέσσερις [14] επίκουρους θαλαμηπόλους και έναν [1] αρχιθαλαμηπόλο, των οποίων προΐστατο ο μοναδικός προϊστάμενος αρχιθαλαμηπόλος. Κατά τη θερινή περίοδο (1.4 έως και 30.9), λόγω της αυξημένης επιβατικής κίνησης, προστίθεντο δύο [2] ακόμη θαλαμηπόλοι, ενώ κατά τη χειμερινή περίοδο (1.11 έως και 31.3) η ανωτέρω οργανική σύνθεση μειωνόταν κατά το 1/3, όπως προβλέπεται στη διάταξη του άρθρου 6 § 6 του ΠΔ 177/1974 «Περί οργανικής συνθέσεως των πληρωμάτων των επιβατηγών (ακτοπλοϊκών – μεσογειακών – τουριστικών) πλοίων (ΦΕΚ Α 64/13.3.1974) [σχετικά προσκομιζόμενο από την εναγομένη με αριθμό 25]. Τα γενικά καθήκοντα των θαλαμηπόλων στα υπό ελληνική σημαία επιβατηγά πλοία προβλέπονται από το ΒΔ 683/1960 «Περί εγκρίσεως και θέσεως εις εφαρμογήν Κανονισμού εσωτερικής υπηρεσίας επί Ελληνικών επιβατηγών πλοίων πεντακοσίων κ.ο.χ. και άνω» (ΦΕΚ Α 158/4.10.1960), κατά τις διατάξεις των άρθρων 116 και 118 του οποίου οι θαλαμηπόλοι, οι οποίοι ανάλογα με την εκτελούμενη από αυτούς ειδική υπηρεσία διακρίνονται σε θαλαμηπόλους ενδιαιτημάτων, εστιατορίων και κυλικείων, τελούν υπό τις άμεσες διαταγές και τον έλεγχο του αρχιθαλαμηπόλου της θέσεως στην οποία ανήκουν και βοηθούν αυτόν στην εκτέλεση των καθηκόντων του. Κατά τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 118 του ανωτέρω ΒΔ Οι θαλαμηπόλοι κυλικείων βοηθούμενοι υπό Επικούρων επιμελούνται του ευπρεπισμού του κυλικείου και εξυπηρετούν τους επιβάτες, παρέχοντας κατά την παραγγελία τους αφεψήματα, ποτά και είδη κυλικείου. Σύμφωνα με το άρθρο 117, στα ειδικότερα καθήκοντά τους περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, η επιμέλεια της απόλυτης καθαριότητας, της καλής συντηρήσεως και της ευπρέπειας των ανατιθεμένων σε αυτούς ενδιαιτημάτων των θέσεων, η καταβολή ιδιαίτερης μέριμνας προς εξυπηρέτηση των επιβατών και η εκτέλεση φυλακών αναλόγως των προσεγγίσεων του εκτελούμενου δρομολογίου. Η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι καθ’ άπαντα τα επίδικα χρονικά διαστήματα και δη από 1.1.2022 έως 6.3.2022, από 27.5.2022 έως 2.11.2022, από 14.12.2022 έως 28.2.2023 και από 1.4.2023 έως 14.7.2023, εργαζόταν επί δεκατέσσερις [14] ώρες ημερησίως επί του πλοίου εκτελώντας ημερήσια υπηρεσία στο λειτουργούν καθόλο το 24ωρο κύριο μπαρ του πλοίου και συγκεκριμένα, ισχυρίζεται ότι η βάρδιά της ξεκινούσε ώρα 05.30 και εργαζόταν στο εν λόγω μπαρ έως ώρα 12.00 και ακολούθως, από ώρα 15.00, κατά την εκκίνηση της επιβίβασης των επιβατών στους λιμένες Πειραιώς και Ρόδο έως αργά το βράδυ, οπότε αναλάμβανε υπηρεσία ο υπηρετών κατά την νυχτερινή βάρδια Επίκουρος. Κατά τη διάρκεια της θερινής περιόδου, κατά τις ημέρες Σαββάτου και Κυριακής, οπότε το πλοίο εκτελούσε διπλά δρομολόγια το ωράριο εργασίας της ήταν συνεχόμενο από ώρα 05.30 π.μ. έως αργά το βράδυ, με μικρή ενδιάμεση διακοπή. Μετά την αποβίβαση των επιβατών, αυτή απασχολείτο με τις παραγγελίες υλικών και τροφίμων για τον ανεφοδιασμό του μπαρ, παραλάμβανε τα τρόφιμα, νερά και αναψυκτικά με τη βοήθεια ενός Επικούρου, ο οποίος βοηθούσε αυτήν και στη μεταφορά τους. Μετά την άφιξη του πλοίου στο λιμάνι του Πειραιά και της Ρόδου και την αποβίβαση των επιβατών, αυτή (ενάγουσα) ισχυρίσθηκε ότι απασχολείτο με την καθαριότητα του μπαρ, καθώς επίσης μετείχε και στον καθαρισμό των κοινόχρηστων χώρων του πλοίου. Τέλος, επί δύο φορές την εβδομάδα, εκτελούσε και 48ωρη βάρδια πυρασφάλειας στη ρεσεψιόν του πλοίου. Κατά τις ημέρες Σαββάτου της χειμερινής περιόδου συμμετείχε και στους γενικούς καθαρισμούς του πλοίου και δη στο πλύσιμο μοκετών στα σαλόνια και στους κοινόχρηστους εσωτερικούς χώρους, στους γενικούς καθαρισμούς σε μπουλμέδες, κλιμακοστάσια, καμπίνες και τραπεζαρίες. Η εναγομένη ήδη με τις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, αρνήθηκε ότι η ενάγουσα εργαζόταν επί δέκα τέσσερις ώρες, καθ’ εκάστη, υποστήριξε δε ότι η πραγματική απασχόληση αυτής δεν υπερέβαινε σε ημερήσια βάση τις οκτώ [8] με εννέα [9] ώρες, δια παραπομπής δε στην προσκομιζόμενη υπ’ αυτής ένορκη βεβαίωση του μάρτυρος αυτής …….., υποστήριξε ότι, η εργασία αυτής παρεχόταν αποκλειστικά στο μεσαίο μπαρ του πλοίου και περαιτέρω ότι, για την εργασία της αυτή έχει εξοφληθεί, αφού στις καταβαλλόμενες από αυτήν εκ ποσού ευρώ 3.027,70 μηνιαίες αποδοχές της ενάγουσας, συμπεριλαμβάνονταν και αμοιβή για την παροχή υπ’ αυτής υπερωριακής εργασίας. Με την εκκαλουμένη απόφαση, έγινε δεκτό ότι η ενάγουσα εργάζονταν επί δέκα ώρες ημερησίως, κατά μέσο όρο, απασχολούμενη αποκλειστικά στο ανωτέρω μπαρ του πλοίου. Οι αντικρουόμενοι ισχυρισμοί των διαδίκων επί του χρόνου διάρκειας εργασίας της ενάγουσας επιβεβαιώνονται πλήρως και από τα εμμάρτυρα αποδεικτικά μέσα που καθένας τους προσκομίζει, με αποτέλεσμα, αλληλοαναιρούμενοι, να μην παρέχουν βάση εξαγωγής ασφαλούς συμπεράσματος. Συγκεκριμένα, οι με επιμέλεια της ενάγουσας ενόρκως βεβαιώσαντες ……… και ……………, εργαζόμενοι κατά τον ίδιο χρόνο ως θαλαμηπόλοι στο ίδιο πλοίο, κατέθεσαν σχετικά ότι η ενάγουσα εργαζόταν στο μεσαίο μπαρ του ανωτέρω πλοίου, το οποίο λειτουργούσε καθόλο το 24ωρο σε δύο βάρδιες και δη μία ημερήσια και μία νυχτερινή εκ των οποίων η ενάγουσα εκτελούσε την ημερήσια βάρδια. Ειδικότερα, κατάθεσαν ότι, η ενάγουσα εργαζόταν από ώρα 05.30 πρωινή έως ώρα 12.00 και ακολούθως, από ώρα 15.00, οπότε ξεκινούσε η επιβίβαση των επιβατών στο πλοίο τόσο στο λιμάνι του Πειραιά όσο και στο λιμάνι της Ρόδου, έως τα μεσάνυχτα, οπότε την ενάγουσα αντικαθιστούσε ο εκτελών τη νυχτερινή βάρδια λειτουργείας του εν λόγω μπαρ, Επίκουρος. Κατά τις ίδιες ένορκες βεβαιώσεις, η ενάγουσα παρασκεύαζε και πωλούσε ροφήματα και γρήγορο φαγητό (σάντουιτς) στο ανωτέρω μπαρ, μετά δε την αποβίβαση των επιβατών ήταν αυτή που εκτελούσε τις αναγκαίες για την προμήθεια του ανωτέρω μπαρ παραγγελίες τροφίμων, αναψυκτικών και ύδατος και τακτοποιούσε αυτά στα ψυγεία του μπαρ με τη βοήθεια ενός Επικούρου. Επιπλέον, αυτή (ενάγουσα) μετά την άφιξη του ανωτέρω πλοίου στα λιμάνια του Πειραιά και της Ρόδου, απασχολείτο με τον καθαρισμό του ανωτέρω μπαρ, καθώς επίσης μετείχε και στις εργασίες καθαριότητας των κοινοχρήστων χώρων του πλοίου και δη των σαλονιών, των κλιμακοστασίων και των «μπουλμέδων», ενώ καθ’ εκάστη εβδομάδα εκτελούσε και 48ωρη βάρδια πυρασφάλειας στη ρεσεψιόν του πλοίου. Κατά τους εν λόγω μάρτυρες, κατά τους χειμερινούς μήνες, όταν το πλοίο, κατά την ημέρα Σαββάτου παρέμενε στο λιμάνι της Ρόδου, η ενάγουσα συμμετείχε και στους γενικούς καθαρισμούς των κοινοχρήστων χώρων και δη στο πλύσιμο των μοκετών, στον καθαρισμό των σαλονιών, των «μπουλμέδων» και των κλιμακοστασίων. Κατά τη θερινή περίοδο και ιδίως κατά τις ημέρες Σαββάτου και Κυριακής, η εργασία της ενάγουσας ήταν συνεχής από ώρα 05.30 το πρωί έως το βράδυ, με μικρή ενδιάμεση διακοπή. Ο εξετασθείς με επιμέλεια της εναγομένης μάρτυρας ………., ο οποίος υπηρέτησε με την ειδικότητα του Προϊσταμένου Αρχιθαλαμηπόλου στο ίδιο πλοίο κατά τη διάρκεια των ενδίκων ναυτολογήσεων της ενάγουσας έως την 9.6.2023, κατέθεσε ότι, η ενάγουσα εργαζόταν μόνον στο μεσαίο μπαρ – καφετέρια του ανωτέρω πλοίου και δεν απασχολείτο στον καθαρισμό των καμπινών. Συγκεκριμένα, κατέθεσε ότι, όταν το πλοίο αναχωρούσε από το λιμάνι του Πειραιά ώρα 18.30 με προορισμό τη νήσο Ρόδο, αναλάμβανε υπηρεσία στο εν λόγω μπαρ από ώρα 15.00, κατά την επιβίβαση των επιβατών και εργάζονταν σε αυτό έως ώρα 18.30, οπότε το πλοίο απέπλεε και η ενάγουσα ήταν ελεύθερη να ξεκουρασθεί. Αναλάμβανε δε εκ νέου υπηρεσία ώρα 20.00 στο ανωτέρω μπαρ και εργάζονταν έως ώρα 22.00. Η ενάγουσα αναλάμβανε εκ νέου υπηρεσία ώρα 06.00 πρωινή της επομένης ημέρας και εργάζονταν έως ώρα 07.30, οπότε διέκοπτε την εργασία της για να λάβει το πρωινό της και συνέχιζε την ίδια ως άνω εργασία από ώρα 08.00 έως ώρα 10.00, οπότε το πλοίο κατέπλεε στο λιμάνι της Ρόδου. Η ίδια, με την άφιξη του πλοίου στο ανωτέρω λιμάνι, εργάζονταν επί μία ώρα στον καθαρισμό του χώρου του μπαρ και ακολούθως αναπαύονταν έως ώρα 15.00, οπότε συνέχιζε την ανωτέρω εργασία της και εργάζονταν έως ώρα 17.00, οπότε αναλάμβανε υπηρεσία ένας Επίκουρος. Η ενάγουσα αναλάμβανε και πάλι υπηρεσία στο εν λόγω μπαρ ώρα 20.00 και εργάζονταν έως ώρα 22.00 οπότε αναπαύονταν έως ώρα 06.00 το πρωί της επομένης ημέρας. Κατά τον ίδιο μάρτυρα η συνολική ημερήσια απασχόληση της ενάγουσας δεν ξεπερνούσε σε καμία περίπτωση τις εννέα (9) ώρες, κατά μέσο όρο. Η εναγομένη περαιτέρω, προς αντίκρουση των αγωγικών ισχυρισμών, επικαλέσθηκε αντίγραφο του «αρχείου ωρών αναπαύσεως ναυτικών» τα οποία φέρουν τη μη αμφισβητούμενη υπογραφή της ενάγουσας σύμφωνα με τα οποία οι ώρες εργασίας της ενάγουσας δεν ξεπερνούσαν τις εννέα καθ’ εκάστη. Από τη συνεκτίμηση του συνόλου των αποδείξεων, προκύπτει καταρχήν ότι, η διάρκεια της καθημερινής απασχόλησης της ενάγουσας δεν ήταν εκ των προτέρων επακριβώς καθορισμένη, διότι τελούσε σε συνάρτηση με την ιδιαιτερότητα εξωγενών παραγόντων, συνδεόμενων με τη φύση της ναυτικής αποστολής του πλοίου, την εξυπηρέτηση εκάστης συγκεκριμένης ακτοπλοϊκής γραμμής αλλά και τον όγκο της επιβατικής κινήσεως αυτής ανά λιμένα προσεγγίσεως. Αποδεικνύεται, όμως, περαιτέρω ότι για την εκτέλεση των καθηκόντων της η ενάγουσα εργαζόταν, κατ’ εντολή του προϊστάμενου αρχιθαλαμηπόλου, πέραν του νόμιμου ωραρίου της, γεγονός, άλλωστε, που αποδεικνύεται και από τις προσκομιζόμενες αποδείξεις μισθοδοσίας αυτής (ενάγουσας), η οποία ελάμβανε κάθε μήνα αμοιβή για την υπερωριακή της απασχόληση. Συγκεκριμένα, από τις εν λόγω αποδείξεις μισθοδοσίας μετά των σχετικών παραστατικών κατάθεσης σε τραπεζικό λογαριασμό της ενάγουσας [σχετικά με αριθμό 4 έως 15 προσκομιζόμενα από την εναγομένη] αποδεικνύεται ότι η ενάγουσα κατά το έτος 2022 ελάμβανε καθ’ εκάστη των μηνών το ποσό των ευρώ 251,05 για υπερωριακή απασχόληση πλέον του ποσού των ευρώ 491,27 για εργασία κατά τις ημέρες Σαββάτου και αργιών, με εξαίρεση τον μήνα Μάιο κατά τον οποίο έλαβε συνολικά το ποσό των ευρώ 92,05 για υπερωριακή απασχόληση και το ποσό των ευρώ 180,13 για εργασία κατά τα Σάββατα και τις αργίες, τον μήνα Νοέμβριο οπότε για τις δύο ημέρες που εργάσθηκε έλαβε το ποσό των ευρώ 16,74 για υπερωριακή απασχόληση και το ποσό των ευρώ 32,75 για εργασία σε ημέρες Σαββάτου και αργία και τον μήνα Δεκέμβριο οπότε έλαβε το ποσό των ευρώ 150,63 για υπερωριακή απασχόληση, πλέον του ποσού των ευρώ 294,76 για εργασία κατά τις ημέρες Σαββάτου και αργιών. Κατά το έτος 2023, όπως αποδεικνύεται από τις προσκομιζόμενες με αριθμό σχετικού 17 έως 23 αποδείξεις μισθοδοσίας μετά των σχετικών παραστατικών κατάθεσης σε τραπεζικό λογαριασμό της ενάγουσας, η ενάγουσα έλαβε το ποσό των ευρώ 251,05 για αμοιβή υπερωριακής απασχόλησης και το ποσό των ευρώ 491,27 για αμοιβή εργασίας κατά τις ημέρες Σαββάτου και αργιών για έκαστο των μηνών Ιανουάριο, Απρίλιο και Μάιο, το ποσό των ευρώ 251,05 για αμοιβή υπερωριακής απασχόλησης και το ποσό των ευρώ 491,28 για αμοιβή εργασίας κατά τις ημέρες Σαββάτου και αργιών κατά τον μήνα Ιούνιο, το ποσό των ευρώ 242,60 για αμοιβή υπερωριακής απασχόλησης και το ποσό των ευρώ 474,90 για αμοιβή εργασίας κατά τις ημέρες Σαββάτου και αργιών κατά τον μήνα Φεβρουάριο και το ποσό των ευρώ 188,29 για αμοιβή υπερωριακής απασχόλησης και το ποσό των ευρώ 229,26 για αμοιβή εργασίας κατά τις ημέρες Σαββάτου και αργιών κατά τον μήνα Ιούλιο. Την αμοιβή αυτή μάλιστα η εναγόμενη ισχυρίζεται ότι της κατέβαλε ακόμη και τους μήνες κατά τους οποίους η ενάγουσα δεν απασχολήθηκε υπερωριακά ή τους μήνες κατά τους οποίους πραγματοποίησε λιγότερες ώρες υπερωριών, ενώ παράλληλα υποστηρίζει ότι οι ώρες της υπερωριακής απασχόλησης αυτής (ενάγουσας) ήσαν λιγότερες και από τις επικαλούμενες στην αγωγή αλλά και από αυτές που δέχθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, έχουν δε εξοφληθεί πλήρως με την καταβολή των ανωτέρω ποσών που έλαβε για την αιτία αυτή η ενάγουσα. Από τη συνεκτίμηση του συνόλου των αποδείξεων κρίνεται ότι η ενάγουσα δεν εργάσθηκε πέραν του νομίμου ωραρίου των οκτώ ωρών κατά τις ημέρες 18.7.2022, 19.7.2022, 20.7.2022, 21.9.2022, 22.9.2022, 23.9.2022, 14.6.2023, 15.6.2023 και 16.6.2023 διότι, ως αποδεικνύεται από τα προσκομιζόμενα αντίγραφα του αρχείου ωρών αναπαύσεως σε συνδυασμό με τα δρομολόγια που κατά τον ίδιο χρόνο εκτελούσε το εν λόγω πλοίο η ενάγουσα την 18.7.2022 ημέρα Δευτέρα και την 21.9.2022 και 14.6.2023, ημέρα Τετάρτη, μετά την άφιξη του εν λόγω πλοίου στο λιμάνι του Πειραιά έλαβε άδεια διανυκτέρευσης από το πλοίο και επέστρεψε σε αυτό και ανέλαβε υπηρεσία ώρα 15.00 της 20.7.2022, της 23.9.2022 και της 16.6.2023, ημέρα Παρασκευή. Η εκκαλουμένη απόφαση, επομένως, η οποία δέχθηκε ότι η ενάγουσα και κατά τις εν λόγω ημέρες εργάσθηκε πέραν του νομίμου ωραρίου των οκτώ ωρών κατά τις ως άνω καθημερινές ημέρες, έσφαλε περί την εκτίμηση των αποδείξεων, κατά τον βάσιμο στην ουσία του κατά τούτο πρώτο λόγο της υπό στοιχείο Α ανωτέρω έφεσης της εναγομένης. Περαιτέρω, ως προς το ζήτημα της χρονικής διάρκειας της ημερήσιας απασχόλησης της ενάγουσας κατά τις υπόλοιπες ημέρες των ενδίκων ναυτολογήσεών της, από τη συνεκτίμηση του συνόλου των αποδείξεων αποδεικνύεται ότι αυτή, κατά τις ναυτολογήσεις της στο ανωτέρω πλοίο, απασχολήθηκε κυρίως στο μεσαίο μπαρ – καφετέρια αυτού. Το εν λόγω μπαρ, όπως αμφότεροι οι εξετασθέντες με επιμέλεια της ενάγουσας μάρτυρες κατέθεσαν, λειτουργούσε όλο το 24ωρο και σε αυτό απασχολούντο μόνον η ενάγουσα και ένας Επίκουρος, οι οποίοι μοιράζονταν μεταξύ τους τις βάρδιες. Η ενάγουσα εκτελούσε την πρωινή βάρδια αναλαμβάνοντας υπηρεσία ώρα 06.00 πρωινή και εργάζονταν έως ώρα 12.00, οπότε αναπαύονταν, συνέχιζε δε την εργασία της ώρα 15.00, οπότε εκκινούσε η επιβίβαση των επιβατών και εργάζονταν έως ώρα 22.00 με ενδιάμεσο διάλειμμα περίπου δύο ωρών. Κατά τη διάρκεια της βάρδιά της όταν το πλοίο ευρίσκετο εν πλω παρασκεύαζε γρήγορο φαγητό (σάντουιτς) και ροφήματα και πωλούσε αυτά στους επιβάτες. Με την άφιξη του πλοίου στο λιμάνι του Πειραιά ή της Ρόδου, η ενάγουσα απασχολείτο και με τον καθαρισμό του εν λόγω μπαρ και την προμήθειά αυτού με τα αναγκαία για τη λειτουργία του τρόφιμα και ποτά, καθώς επίσης και με την τακτοποίηση αυτών στο ψυγείο. Επίσης, μετά την ολοκλήρωση των εργασιών καθαριότητος στο ανωτέρω μπαρ, η ενάγουσα βοηθούσε τους λοιπούς θαλαμηπόλους στον καθαρισμό των κοινόχρηστων χώρων (σαλονιών, κλιμακοστασίων, μπουλμέδων). Στη διάρκεια της εβδομάδας εκτελούσε και υπηρεσία πυρασφάλειας στη ρεσεψιόν του πλοίου δύο ημέρες. Ειδικώς κατά τη χειμερινή περίοδο, όταν το πλοίο παρέμενε στο λιμάνι της Ρόδου, ήτοι τις ημέρες του Σαββάτου και αναχωρούσε την επομένη ημέρα Κυριακή, η ενάγουσα απασχολείτο και στη γενική καθαριότητα των κοινόχρηστων χώρων του ανωτέρω πλοίου και δη στο πλύσιμο της μοκέτας στα σαλόνια του πλοίου, στους καθαρισμούς των ταβανιών, των «μπουλμέδων» και των κλιμακοστασίων. Τα ανωτέρω αποδεικνύονται από τη συνεκτίμηση του συνόλου των αποδείξεων, και ιδίως τις καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάσθηκαν με επιμέλεια της ενάγουσας, οι οποίοι σαφώς κατέθεσαν ότι το εν λόγω μπαρ λειτουργούσε επί 24ώρου βάσεως και στη λειτουργία αυτού απασχολείτο μόνον η ενάγουσα και ένας Επίκουρος, οι οποίοι επίσης βεβαίωσαν και για την απασχόληση της ενάγουσας στον καθαρισμό των κοινόχρηστων χώρων και στην υπηρεσία πυρασφάλειας. Ο εξετασθείς με επιμέλεια της εναγομένης μάρτυρας, δεν κατέθεσε σχετικά με τις ώρες λειτουργίας του εν λόγω μπαρ και το προσωπικό που απασχολείτο σε αυτό, ενώ παράλληλα αν και σαφώς κατέθεσε ότι η ενάγουσα δεν απασχολείτο στον καθαρισμό των καμπινών, ουδέν κατέθεσε περί της συμμετοχής της στην εργασία καθαρισμού των κοινοχρήστων χώρων. Με βάση όσα προεκτέθηκαν και ενόψει ιδίως α) των συνθηκών και περιστάσεων που επικρατούσαν στο εν λόγω πλοίο, το οποίο ήταν δρομολογημένο στις ως άνω ακτοπλοϊκές γραμμές, με τις προαναφερθείσες συχνές προσεγγίσεις σε ενδιάμεσα λιμάνια, που είχαν ως αποτέλεσμα περισσότερες εντός του ιδίου δρομολογίου εναλλαγές των επιβατών, β) της σταθερής καταβολής κάθε μήνα του ενδίκου χρονικού διαστήματος χρηματικών ποσών για αμοιβή υπερωριακής εργασίας, τόσον κατά τις καθημερινές και τις Κυριακές, όσον και κατά τα Σάββατα και τις αργίες, γ) της ειδικότητας της ενάγουσας και εντεύθεν της φύσης και του αντικειμένου της απασχόλησής της, δ) του γεγονότος ότι το πλοίο της εναγομένης διατηρούσε πάντοτε πλήρη την ανά περίοδο αναγκαία κατά νόμο σύνθεση πληρώματος και ε) του μεγέθους του πλοίου εφόσον επρόκειτο για ένα μεγάλο πλοίο με ικανότητα μεταφοράς περί των 1.800 επιβατών, της αυξημένης επιβατικής κίνησης ιδίως κατά τις θερινές περιόδους, κρίνεται ότι κατέστη απαραίτητο, προς εξυπηρέτηση των αναγκών που δημιουργούνταν από τις ως άνω συνθήκες λειτουργίας του ανωτέρω πλοίου Β2 και στα πλαίσια εκτέλεσης των καθηκόντων της ειδικότητάς της, η ενάγουσα να εργαστεί υπερωριακώς, κατά μέσο όρο, τις μεν καθημερινές και τις Κυριακές επί τέσσερις (4) ώρες ημερησίως, τα δε Σάββατα και τις αργίες επί δώδεκα (12) ώρες την ημέρα. Ο αγωγικός ισχυρισμός περί απασχολήσεώς της επί δεκατέσσερις (14) ώρες καθημερινώς, που επαναφέρεται με τον πρώτο λόγο της Β έφεσης, δεν κρίνεται, ενόψει των προεκτεθέντων, πειστικός για το πέραν των ως άνω ωρών καθημερινής απασχόλησης σκέλος του. Ομοίως και ο ισχυρισμός της εναγομένης, που επαναφέρεται με τον πρώτο λόγο της Α έφεσής της, ότι η ενάγουσα δεν απασχολείτο υπερωριακώς, αλλά κατ΄ εξαίρεση μόνον επί εννέα ώρες, κρίνεται ενόψει όλων των ανωτέρω ομοίως ουσιαστικά αβάσιμος. Το γεγονός, εξάλλου, ότι το εν λόγω πλοίο, κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, ταξίδευε με πλήρη σύνθεση πληρώματος δεν αναιρεί την παραπάνω κρίση του Δικαστηρίου ως προς την πραγματοποιούμενη καθημερινά υπερωριακή εργασία της ενάγουσας, δεδομένου μάλιστα ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 87, 88 και 89 του ΝΔ 187/1973 «Περί Κώδικος Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου» (ΚΔΝΔ, ΦΕΚ Α 261/3.10.1973), η πληρότητα ως προς την οργανική σύνθεση του πληρώματος του πλοίου αποσκοπεί στην ασφάλεια αυτού κατά τη διάρκεια των πλόων του και δεν υποδηλώνει ανυπαρξία ανάγκης για υπερωριακή εργασία (ΜονΕφΠειρ. 196/2020 Ιστοσελίδα Εφετείου Πειραιώς, ΜονΕφΠειρ. 23/2014, ΜονΕφΠειρ. 71/2014, αμφότερες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), ενώ και το γεγονός ότι η ενάγουσα υπέγραφε τις έγγραφες μηνιαίες καταστάσεις ωρών αναπαύσεως που συνέτασσε ο Πλοίαρχος του εν λόγω πλοίου ή ο επιφορτισθείς με αυτό αξιωματικός του πλοίου, κατά τις οποίες οι ώρες απασχόλησης της ενάγουσας δεν ξεπερνούσαν τις εννέα καθ’ εκάστη, καθώς και τα φύλλα μισθοδοσίας της χωρίς επιφύλαξη και χωρίς διαμαρτυρία, δεν μπορούν να αποτελέσουν δικαστικό τεκμήριο σε βάρος των συναφών αντίθετων ισχυρισμών αυτής. Εξάλλου, η ανεπιφύλακτη υπογραφή από την ενάγουσα των ανωτέρω μηνιαίων καταστάσεων ωρών αναπαύσεως και των φύλλων μισθοδοσίας της δεν ενέχει, άνευ άλλου τινός, παραίτηση αυτής από τα ως άνω νόμιμα δικαιώματά της. Σε κάθε περίπτωση και αν ήθελε γίνει δεκτό ότι η ανεπιφύλακτη υπογραφή από την ενάγουσα των ως άνω εγγράφων ενέχει παραίτηση από τις επίδικες αξιώσεις της από την προσφορά της εργασίας της, η παραίτηση αυτή (νοούμενη ως άφεση χρέους) είναι άνευ εννόμου επιρροής, αφού κάθε παραίτηση του εργαζομένου από τα δικαιώματά του που πηγάζουν είτε από το νόμο είτε από συλλογικές συμβάσεις εργασίας και καθορίζουν τα κατώτερα όρια προστασίας, έστω και αν αυτή (παραίτηση) λαμβάνει χώρα μετά τη λύση της σύμβασης εργασίας, είναι άκυρη (ΑΠ 166/2016, ΑΠ 1635/2012, ΑΠ 1554/2011, όλες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), απορριπτομένων συνεπώς ως αβασίμων των περί του αντιθέτου ειδικότερων ισχυρισμών της εναγομένης, που επαναφέρονται στα πλαίσια του πρώτου λόγου της έφεσής της. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο δέχθηκε ότι η ενάγουσα, κατά τα ως άνω χρονικά διαστήματα, απασχολήθηκε υπερωριακά επί δύο ώρες κατά μέσο όρο ημερησίως κατά τις καθημερινές και Κυριακές και επί δέκα ώρες κατά τις ημέρες Σαββάτου και αργιών, εσφαλμένα εκτίμησε το αποδεικτικό υλικό, δεκτού καθισταμένου του πρώτου λόγου της υπό στοιχείο Β εφέσεως της ενάγουσας. Πρέπει, ως εκ τούτου, η εκκαλουμένη απόφαση να εξαφανισθεί κατά τούτο (άρθρο 535 ΚΠολΔ) και το παρόν Δικαστήριο πρέπει να κρατήσει και να δικάσει την ένδικη υπόθεση. Με βάση τα ανωτέρω αποδειχθέντα, η ενάγουσα κατά τα επίδικα χρονικά διαστήματα, δεν εργάσθηκε πέραν του νομίμου ωραρίου των οκτώ ωρών κατά τις ημέρες 18.7.2022, 19.7.2022, 20.7.2022, 21.9.2022, 22.9.2022, 23.9.2022, 14.6.2023, 15.6.2023 και 16.6.2023 κατά τις υπόλοιπες εν τούτοις ημέρες εργαζόταν επί δώδεκα ώρες ημερησίως. Συνεπώς, με βάση όσα προαναφέρθηκαν η ενάγουσα εδικαιούτο ως αμοιβή για την υπερωριακή της απασχόληση: [Α] Για το έτος 2022 και δη για τα επίδικα χρονικά διαστήματα από 1.1.2022 έως 6.3.2022, από 27.5.2022 έως 2.11.2022 και από 14.12.2022 έως 31.12.2022 (i) Για τον μήνα Ιανουάριο 2022 (Α) για τις είκοσι πέντε [25] καθημερινές ημέρες και ημέρες Κυριακής κατά τις οποίες απεδείχθη ότι εργάστηκε υπερωριακά και για τις, αντίστοιχες, συνολικά (25 ημέρες Χ 4 ώρες ημερησίως =) 100 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε, το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (100 ώρες Χ 8,96 € το ωρομίσθιο =) 896,00, από το οποίο, κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της [ΑΠ 1520/2010 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ], έστω κι αν είχε γίνει εν μέρει δεκτός ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, αφού η εκκαλουμένη απόφαση, όσον αφορά στην αιτούμενη από την ενάγουσα υπερωριακή της απασχόληση εξαφανίσθηκε, δοθέντος ότι η περί καταβολής ένσταση δεν αποτελεί γνήσια ένσταση στηριζόμενη σε αυτοτελές αγώγιμο δικαίωμα, αφαιρείται το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ 251,05, το οποίο έλαβε από την εναγομένη για την εν λόγω αιτία, όπως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη ως σχετικό (4) έγγραφη απόδειξη πληρωμής μετά της συνημμένης σε αυτή απόδειξης κατάθεσης του ποσού αυτού σε τραπεζικό λογαριασμό της ενάγουσας και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή, ύψους ευρώ [896,00 μείον 251,05=] 644,95 και Β) για τις έξι (6) συνολικά ημέρες Σαββάτου και αργιών του ιδίου μηνός που εργάστηκε υπερωριακά και για τις συνολικά (6 ημέρες Χ 12 ώρες ημερησίως =) 72 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (72 ώρες Χ 10,76 το ωρομίσθιο =) 774,72, από το οποίο, κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης, περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς ως άνω αναλύεται επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, αφαιρείται το χρηματικό ποσό των ευρώ 491,27, το οποίο έλαβε από την εναγομένη και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή ύψους ευρώ (774,72 μείον 491,27=) 283,45 και συνολικά για την υπερωριακή της απασχόληση κατά τις καθημερινές ημέρες, ημέρες Σαββάτου, Κυριακής και αργιών μηνός Ιανουαρίου 2022, απεδείχθη ότι, η εναγομένη οφείλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των ευρώ [644,95 + 283,45=] 928,40, (ii) για τον μήνα Φεβρουάριο 2022 (Α) για τις είκοσι τέσσερις [24] καθημερινές ημέρες και ημέρες Κυριακής κατά τις οποίες απεδείχθη ότι η ενάγουσα εργάστηκε υπερωριακά και για τις, αντίστοιχες, συνολικά (24 ημέρες Χ 4 ώρες ημερησίως =) 96 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε, το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (96 ώρες Χ 8,96 € το ωρομίσθιο =) 860,16, από το οποίο, κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, αφαιρείται το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ 251,05, το οποίο έλαβε από την εναγομένη για την εν λόγω αιτία, όπως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη ως σχετικό (5) έγγραφη απόδειξη πληρωμής μετά της συνημμένης σε αυτή απόδειξη κατάθεσης του ποσού αυτού σε τραπεζικό λογαριασμό της ενάγουσας και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή, ύψους ευρώ [860,16 μείον 251,05=] 609,11 και Β) για τις τέσσερις (4) συνολικά ημέρες Σαββάτου του ιδίου μηνός που εργάστηκε υπερωριακά και για τις συνολικά (4 ημέρες Χ 12 ώρες ημερησίως =) 48 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε, το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (48 ώρες Χ 10,76 το ωρομίσθιο =) 516,48, από το οποίο, κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης, περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, αφαιρείται το χρηματικό ποσό των ευρώ 491,27, το οποίο έλαβε από την εναγομένη και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή ύψους ευρώ (516,48 μείον 491,27=) 25,21 και συνολικά για την υπερωριακή της απασχόληση κατά τις καθημερινές ημέρες, ημέρες Σαββάτου και Κυριακής μηνός Φεβρουαρίου 2022, απεδείχθη ότι η εναγομένη οφείλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των ευρώ [609,11 + 25,21=] 634,32, (iii) για τον μήνα Μάρτιο 2022 και δη για το χρονικό διάστημα από 1/3 έως 6/3 το οποίο και μόνον τυγχάνει επίδικο, εφόσον κατά την αγωγή την 6.3.2022 (Α) για τις πέντε [5] καθημερινές ημέρες και ημέρες Κυριακής κατά τις οποίες απεδείχθη ότι η ενάγουσα εργάστηκε υπερωριακά και για τις, αντίστοιχες, συνολικά (5 ημέρες Χ 4 ώρες ημερησίως =) 20 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε, το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (20 ώρες Χ 8,96 € το ωρομίσθιο =) 179,20, έναντι του οποίου η εναγομένη κατέβαλε στην ενάγουσα, ως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη ως σχετικό (6) έγγραφη απόδειξη πληρωμής μετά της συνημμένης σε αυτή απόδειξη κατάθεσης του ποσού αυτού σε τραπεζικό λογαριασμό της ενάγουσας, κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης περί καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, το ποσό των ευρώ 251,05 και επομένως, η ενάγουσα έχει εξοφληθεί πλήρως για την εν λόγω απαίτησή της και Β) για μία (1) ημέρα Σαββάτου του ιδίου μηνός που εργάστηκε υπερωριακά και για τις συνολικά (1 ημέρες Χ 12 ώρες ημερησίως =) 12 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (12 ώρες Χ 10,76 το ωρομίσθιο =) 129,12, έναντι του οποίου, ως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη ως σχετικό 6 ως άνω έγγραφη απόδειξη έλαβε το ποσό των ευρώ 491,27 και επομένως έχει πλήρως εξοφληθεί για την υπερωριακή της απασχόληση κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα από 1.3.2022 έως 6.3.2022, (iv) για τον μήνα Μάιο 2022 και δη για το επίδικο χρονικό διάστημα από 27.5.2022 έως 31.5.2022 (Α) για τις τέσσερις [4] καθημερινές ημέρες και ημέρες Κυριακής κατά τις οποίες απεδείχθη ότι η ενάγουσα εργάστηκε υπερωριακά και για τις, αντίστοιχες, συνολικά (4 ημέρες Χ 4 ώρες ημερησίως =) 16 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε, το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (16 ώρες Χ 8,96 € το ωρομίσθιο =) 143,36, έναντι του οποίου, όπως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη ως σχετικό (9) έγγραφη απόδειξη πληρωμής μετά της συνημμένης σε αυτή απόδειξη κατάθεσης του ποσού αυτού σε τραπεζικό λογαριασμό της ενάγουσας, έλαβε το ποσό των ευρώ 41,84 κατά τον εν μέρει βάσιμο στην ουσία του ισχυρισμό περί καταβολής της εναγομένης ο οποίος παραδεκτώς προβάλλεται με τις έγγραφες προτάσεις της και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή, ύψους ευρώ [143,36 μείον 41,84=] 101,52, απορριπτομένης της ενστάσεως της εναγομένης περί καταβολής επιπλέον του ανωτέρω ποσού και του ποσού των ευρώ 50,21 διότι, ως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη από αυτήν ως σχετικό 8 έγγραφη απόδειξη, η καταβολή του εν λόγω ποσού των ευρώ 50,21 αφορά άλλη αιτία και δη την υπερωριακή απασχόληση της ενάγουσας κατά το χρονικό διάστημα από 1.5. έως 6.5.2022 το οποίο δεν τυγχάνει επίδικο. Και Β) για μία (1) ημέρα Σαββάτου του ιδίου μηνός κατά το χρονικό διάστημα από 27.5. έως 31.5.2022 που είναι επίδικο, οπότε εργάστηκε υπερωριακά και για τις συνολικά (1 ημέρες Χ 12 ώρες ημερησίως =) 12 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (12 ώρες Χ 10,76 το ωρομίσθιο =) 129,12, από το οποίο, κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης, περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, αφαιρείται το χρηματικό ποσό των ευρώ 81,88, το οποίο έλαβε από την εναγομένη και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή ύψους ευρώ (129,12 μείον 81,88 =) 47,24, απορριπτομένης της ενστάσεως της εναγομένης περί καταβολής επιπλέον του ανωτέρω ποσού και του ποσού των ευρώ 98,25 διότι, ως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη από αυτήν ως σχετικό 8 έγγραφη απόδειξη, η καταβολή του εν λόγω ποσού των ευρώ 98,25 αφορά άλλη αιτία και δη την απασχόληση της ενάγουσας κατά τις ημέρες Σαββάτου και αργιών κατά το χρονικό διάστημα από 1.5. έως 6.5.2022, το οποίο δεν τυγχάνει επίδικο. Συνολικά για την υπερωριακή της απασχόληση κατά τις καθημερινές ημέρες, ημέρες Σαββάτου και Κυριακής, κατά το χρονικό διάστημα εργασίας της από 27.5.2022 έως 31.5.2022 το οποίο τυγχάνει επίδικο, απεδείχθη ότι η εναγομένη οφείλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των ευρώ [101,52 + 47,24 =] 148,76, (v) για τον μήνα Ιούνιο 2022 (Α) για τις είκοσι πέντε [25] καθημερινές ημέρες και ημέρες Κυριακής κατά τις οποίες απεδείχθη ότι η ενάγουσα εργάστηκε υπερωριακά και για τις, αντίστοιχες, συνολικά (25 ημέρες Χ 4 ώρες ημερησίως =) 100 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε, το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (100 ώρες Χ 8,96 € το ωρομίσθιο =) 896,00, έναντι του οποίου, όπως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη ως σχετικό (10) έγγραφη απόδειξη πληρωμής μετά της συνημμένης σε αυτή απόδειξης κατάθεσης του ποσού αυτού σε τραπεζικό λογαριασμό της ενάγουσας, έλαβε το ποσό των ευρώ 251,05 κατά τον βάσιμο στην ουσία του ισχυρισμό περί καταβολής της εναγομένης και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή, ύψους ευρώ [896,00 μείον 251,05=] 644,95 και Β) για πέντε (5) ημέρες Σαββάτου και αργίας του ιδίου μηνός, οπότε εργάστηκε υπερωριακά και για τις συνολικά (5 ημέρες Χ 12 ώρες ημερησίως =) 60 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (60 ώρες Χ 10,76 το ωρομίσθιο =) 645,60, από το οποίο, κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης, περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς ως άνω αναλύεται επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, αφαιρείται το χρηματικό ποσό των ευρώ 491,27, το οποίο έλαβε από την εναγομένη και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή ύψους ευρώ (645,60 μείον 491,27 =) 154,33 και συνολικά για την υπερωριακή της απασχόληση κατά τις καθημερινές ημέρες, ημέρες Σαββάτου, Κυριακής και αργιών του μηνός Ιουνίου 2022, απεδείχθη ότι η εναγομένη οφείλει στην ενάγουσα το ποσό των ευρώ [644,95 + 154,33 =] 799,28, (vi) για τον μήνα Ιούλιο 2022 (Α) για τις είκοσι τρείς [23] καθημερινές ημέρες και ημέρες Κυριακής κατά τις οποίες απεδείχθη ότι η ενάγουσα εργάστηκε υπερωριακά και για τις, αντίστοιχες, συνολικά (23 ημέρες Χ 4 ώρες ημερησίως =) 92 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε, το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (92 ώρες Χ 8,96 € το ωρομίσθιο =) 824,32, έναντι του οποίου, όπως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη ως σχετικό (11) έγγραφη απόδειξη πληρωμής μετά της συνημμένης σε αυτή απόδειξη κατάθεσης του ποσού αυτού σε τραπεζικό λογαριασμό της ενάγουσας, έλαβε το ποσό των ευρώ 251,05 κατά τον βάσιμο στην ουσία του ισχυρισμό περί καταβολής της εναγομένης και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή, ύψους ευρώ [824,32 μείον 251,05=] 570,27 και Β) για πέντε (5) ημέρες Σαββάτου του ιδίου μηνός, οπότε εργάστηκε υπερωριακά και για τις συνολικά (5 ημέρες Χ 12 ώρες ημερησίως =) 60 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (60 ώρες Χ 10,76 το ωρομίσθιο =) 645,60, από το οποίο, κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης, περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, αφαιρείται το χρηματικό ποσό των ευρώ 491,27, το οποίο έλαβε από την εναγομένη και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή ύψους ευρώ (645,60 μείον 491,27 =) 154,33 και συνολικά για την υπερωριακή της απασχόληση κατά τις καθημερινές ημέρες, ημέρες Σαββάτου, Κυριακής και αργιών του μηνός Ιουλίου 2022, απεδείχθη ότι η εναγομένη οφείλει στην ενάγουσα το ποσό των ευρώ [570,27 + 154,33 =] 724,60, (vii) για τον μήνα Αύγουστο 2022 (Α) για τις είκοσι έξι [26] καθημερινές ημέρες και ημέρες Κυριακής κατά τις οποίες απεδείχθη ότι η ενάγουσα εργάστηκε υπερωριακά και για τις, αντίστοιχες, συνολικά (26 ημέρες Χ 4 ώρες ημερησίως =) 104 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε, το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (104 ώρες Χ 8,96 € το ωρομίσθιο =) 931,84, έναντι του οποίου, όπως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη ως σχετικό (12) έγγραφη απόδειξη πληρωμής μετά της συνημμένης σε αυτή απόδειξη κατάθεσης του ποσού αυτού σε τραπεζικό λογαριασμό της ενάγουσας, έλαβε το ποσό των ευρώ 251,05 κατά τον βάσιμο στην ουσία του ισχυρισμό περί καταβολής της εναγομένης και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή, ύψους ευρώ [931,84 μείον 251,05=] 680,79 και Β) για πέντε (5) ημέρες Σαββάτου και αργίας του ιδίου μηνός, οπότε εργάστηκε υπερωριακά και για τις συνολικά (5 ημέρες Χ 12 ώρες ημερησίως =) 60 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (60 ώρες Χ 10,76 το ωρομίσθιο =) 645,60, από το οποίο, κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης, περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, αφαιρείται το χρηματικό ποσό των ευρώ 491,27, το οποίο έλαβε από την εναγομένη και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή ύψους ευρώ (645,60 μείον 491,27 =) 154,33 και συνολικά για την υπερωριακή της απασχόληση κατά τις καθημερινές ημέρες, ημέρες Σαββάτου, Κυριακής και αργιών του μηνός Αυγούδτου 2022, απεδείχθη ότι η εναγομένη οφείλει στην ενάγουσα το ποσό των ευρώ [680,79 + 154,33 =] 835,12, (viii) για τον μήνα Σεπτέμβριο 2022 (Α) για τις είκοσι δύο [22] καθημερινές ημέρες και ημέρες Κυριακής κατά τις οποίες απεδείχθη ότι η ενάγουσα εργάστηκε υπερωριακά και για τις, αντίστοιχες, συνολικά (22 ημέρες Χ 4 ώρες ημερησίως =) 88 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε, το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (88 ώρες Χ 8,96 € το ωρομίσθιο =) 788,48, έναντι του οποίου, όπως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη ως σχετικό (13) έγγραφη απόδειξη πληρωμής μετά της συνημμένης σε αυτή απόδειξη κατάθεσης του ποσού αυτού σε τραπεζικό λογαριασμό της ενάγουσας, έλαβε το ποσό των ευρώ 251,05 κατά τον βάσιμο στην ουσία του ισχυρισμό περί καταβολής της εναγομένης και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή, ύψους ευρώ [788,48 μείον 251,05=] 537,43 και Β) για πέντε (5) ημέρες Σαββάτου και αργίας του ιδίου μηνός, οπότε εργάστηκε υπερωριακά και για τις συνολικά (5 ημέρες Χ 12 ώρες ημερησίως =) 60 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (60 ώρες Χ 10,76 το ωρομίσθιο =) 645,60, από το οποίο, κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης, περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, αφαιρείται το χρηματικό ποσό των ευρώ 491,27, το οποίο έλαβε από την εναγομένη κατά την σχετική ένσταση καταβολής και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή ύψους ευρώ (645,60 μείον 491,27 =) 154,33 και συνολικά για την υπερωριακή της απασχόληση κατά τις καθημερινές ημέρες, ημέρες Σαββάτου, Κυριακής και αργιών του μηνός Σεπτεμβρίου 2022, απεδείχθη ότι η εναγομένη οφείλει στην ενάγουσα το ποσό των ευρώ [537,43 + 154,33 =] 691,76, (ix) για τον μήνα Οκτώβριο 2022 (Α) για τις είκοσι πέντε [25] καθημερινές ημέρες και ημέρες Κυριακής κατά τις οποίες απεδείχθη ότι η ενάγουσα εργάστηκε υπερωριακά και για τις, αντίστοιχες, συνολικά (25 ημέρες Χ 4 ώρες ημερησίως =) 100 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε, το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (100 ώρες Χ 8,96 € το ωρομίσθιο =) 896,00, έναντι του οποίου, όπως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη ως σχετικό (14) έγγραφη απόδειξη πληρωμής μετά της συνημμένης σε αυτή απόδειξη κατάθεσης του ποσού αυτού σε τραπεζικό λογαριασμό της ενάγουσας, έλαβε το ποσό των ευρώ 251,05 κατά τον βάσιμο στην ουσία του ισχυρισμό περί καταβολής της εναγομένης και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή, ύψους ευρώ [896,00 μείον 251,05=] 644,95 και Β) για τις έξι (6) συνολικά ημέρες Σαββάτου και αργιών του ιδίου μηνός που εργάστηκε υπερωριακά και για τις συνολικά (6 ημέρες Χ 12 ώρες ημερησίως =) 72 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (72 ώρες Χ 10,76 το ωρομίσθιο =) 774,72, από το οποίο, κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης, περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, αφαιρείται το χρηματικό ποσό των ευρώ 491,27, το οποίο έλαβε από την εναγομένη και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή ύψους ευρώ (774,72 μείον 491,27=) 283,45 και συνολικά για την υπερωριακή της απασχόληση κατά τις καθημερινές ημέρες, ημέρες Σαββάτου, Κυριακής και αργιών μηνός Οκτωβρίου 2022, απεδείχθη ότι, η εναγομένη οφείλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των ευρώ [644,95 + 283,45=] 928,40, (x) για τον μήνα Νοέμβριο 2022 για τις δύο [2] καθημερινές ημέρες κατά τις οποίες απεδείχθη ότι η ενάγουσα εργάστηκε υπερωριακά και για τις, αντίστοιχες, συνολικά (2 ημέρες Χ 4 ώρες ημερησίως =) 8 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε, το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (8 ώρες Χ 8,96 € το ωρομίσθιο =) 71,68, έναντι του οποίου, όπως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη ως σχετικό (15) έγγραφη απόδειξη πληρωμής μετά της συνημμένης σε αυτή απόδειξη κατάθεσης του ποσού αυτού σε τραπεζικό λογαριασμό της ενάγουσας, έλαβε το ποσό των ευρώ 16,74 κατά τον βάσιμο στην ουσία του ισχυρισμό περί μερικής καταβολής της εναγομένης και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή, ύψους ευρώ [71,68 μείον 16,74 =] 54,94 και (xi) για τον μήνα Δεκέμβριο 2022 και δη κατά το χρονικό διάστημα από 14.12 έως 31.12.2022 (Α) για τις δέκα τρεις [13] καθημερινές ημέρες και ημέρες Κυριακής κατά τις οποίες απεδείχθη ότι η ενάγουσα εργάστηκε υπερωριακά και για τις, αντίστοιχες, συνολικά (13 ημέρες Χ 4 ώρες ημερησίως =) 52 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε, το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (52 ώρες Χ 8,96 € το ωρομίσθιο =) 465,92, έναντι του οποίου, όπως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη ως σχετικό (16) έγγραφη απόδειξη πληρωμής μετά της συνημμένης σε αυτή απόδειξη κατάθεσης του ποσού αυτού σε τραπεζικό λογαριασμό της ενάγουσας, έλαβε το ποσό των ευρώ 150,63 κατά τον βάσιμο στην ουσία του ισχυρισμό περί καταβολής της εναγομένης και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή, ύψους ευρώ [465,92 μείον 150,63=] 315,29 και Β) για τις πέντε (5) συνολικά ημέρες Σαββάτου και αργιών του ιδίου μηνός που εργάστηκε υπερωριακά και για τις συνολικά (5 ημέρες Χ 12 ώρες ημερησίως =) 60 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (60 ώρες Χ 10,76 το ωρομίσθιο =) 645,60, από το οποίο, κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης, περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, αφαιρείται το χρηματικό ποσό των ευρώ 294,76, το οποίο έλαβε από την εναγομένη και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή ύψους ευρώ (645,60 μείον 294,76 =) 350,84 και συνολικά για την υπερωριακή της απασχόληση κατά τις καθημερινές ημέρες, ημέρες Σαββάτου, Κυριακής και αργιών μηνός Δεκεμβρίου 2022, απεδείχθη ότι, η εναγομένη οφείλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των ευρώ [315,29 + 350,84 =] 666,13. Συνολικά, για την υπερωριακή της απασχόληση κατά τα ανωτέρω επίδικα χρονικά διαστήματα, εντός του έτους 2022, η ενάγουσα διατηρεί απαίτηση σε βάρος της εναγομένης για την υπερωριακή της απασχόληση κατά τις καθημερινές ημέρες και ημέρες Κυριακής εκ ποσού ευρώ (644,95 + 609,11 + 101,52 + 644,95+ 570,27 + 680,79 + 537,43 + 644,95 + 54,94 + 315,29=) 4.804,20 και για την εργασία της κατά τις ημέρες Σαββάτου και αργίας εκ ποσού ευρώ (283,45 + 25,21 + 47,24 + 154,33 + 154,33 + 154,33 + 154,33 + + 283,45 + 350,84=) 1.607,51. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η εναγομένη έναντι των ενδίκων απαιτήσεων παραδεκτώς με τις έγγραφες προτάσεις της που κατέθεσε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ισχυρίσθηκε ότι κατέβαλε στην ενάγουσα τον μήνα Απρίλιο του έτους 2022 το ποσό των ευρώ 251,05, καθώς επίσης τον μήνα Μάιο 2022 κατέβαλε επιπλέον των ανωτέρω το ποσό των ευρώ 50,21 για την υπερωριακή της απασχόληση κατά τις καθημερινές ημέρες και ημέρες Κυριακής και το ποσό των ευρώ 491,27 και 98,25 αντίστοιχα για την εργασία της κατά τις ημέρες Σαββάτου και αργίας. Εν τούτοις, όπως αποδεικνύεται από τις προσκομιζόμενες υπ’ αυτής ως σχετικό 7 και 8 έγγραφες αποδείξεις, οι εν λόγω καταβολές αφορούν άλλη αιτία και δη την υπερωριακή απασχόληση της ενάγουσας κατά τον μήνα Απρίλιο 2022 καθώς επίσης και κατά το χρονικό διάστημα από 1.5.2022 έως 6.5.2022, μήνας ο οποίος δεν τυγχάνει επίδικος εν προκειμένω. [Β] Για το έτος 2023 και δη για τα επίδικα χρονικά διαστήματα από 1.1.2023 έως 28.2.2023 και από 1.4.2023 οπότε απεδείχθη ότι η ενάγουσα επαναπροσλήφθηκε στο ανωτέρω πλοίο έως την 14.7.2023, οπότε αυτή αποναυτολογήθηκε (i) ΓΓια τον μήνα Ιανουάριο 2023, (Α) για τις είκοσι πέντε [25] καθημερινές ημέρες και ημέρες Κυριακής κατά τις οποίες απεδείχθη ότι η ενάγουσα εργάστηκε υπερωριακά και για τις, αντίστοιχες, συνολικά (25 ημέρες Χ 4 ώρες ημερησίως =) 100 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε, το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (100 ώρες Χ 9,50 € το ωρομίσθιο =) 950,00, από το οποίο κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της αφαιρείται το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ 251,05, το οποίο έλαβε από την εναγομένη για την εν λόγω αιτία, όπως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη ως σχετικό (17) έγγραφη απόδειξη πληρωμής μετά της συνημμένης σε αυτή απόδειξη κατάθεσης του ποσού αυτού σε τραπεζικό λογαριασμό της ενάγουσας και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή, ύψους ευρώ [950,00 μείον 251,05=] 698,95 και Β) για τις έξι (6) συνολικά ημέρες Σαββάτου και αργιών του ιδίου μηνός που εργάστηκε υπερωριακά και για τις συνολικά (6 ημέρες Χ 12 ώρες ημερησίως =) 72 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (72 ώρες Χ 11,40 το ωρομίσθιο =) 820,80, από το οποίο, κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης, περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, αφαιρείται το χρηματικό ποσό των ευρώ 491,27, το οποίο έλαβε από την εναγομένη και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή ύψους ευρώ (820,80 μείον 491,27=) 329,53 και συνολικά για την υπερωριακή της απασχόληση κατά τις καθημερινές ημέρες, ημέρες Σαββάτου, Κυριακής και αργιών μηνός Ιανουαρίου 2023, απεδείχθη ότι, η εναγομένη οφείλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των ευρώ [698,95 + 329,53=] 1.028,48, (ii) για τον μήνα Φεβρουάριο 2023 (Α) για τις είκοσι τρεις [23] καθημερινές ημέρες και ημέρες Κυριακής κατά τις οποίες απεδείχθη ότι η ενάγουσα εργάστηκε υπερωριακά και για τις, αντίστοιχες, συνολικά (23 ημέρες Χ 4 ώρες ημερησίως =) 92 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε, το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (92 ώρες Χ 9,50 € το ωρομίσθιο =) 874,00, από το οποίο κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, αφαιρείται το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ 242,69, το οποίο έλαβε από την εναγομένη για την εν λόγω αιτία, όπως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη ως σχετικό (18) έγγραφη απόδειξη πληρωμής μετά της συνημμένης σε αυτή απόδειξη κατάθεσης του ποσού αυτού σε τραπεζικό λογαριασμό της ενάγουσας και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή, ύψους ευρώ [874,00 μείον 242,69=] 631,31 και Β) για τις πέντε (5) συνολικά ημέρες Σαββάτου και αργιών του ιδίου μηνός που εργάστηκε υπερωριακά και για τις συνολικά (5 ημέρες Χ 12 ώρες ημερησίως =) 60 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (60 ώρες Χ 11,40 το ωρομίσθιο =) 684,00, από το οποίο, κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης, περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, αφαιρείται το χρηματικό ποσό των ευρώ 229,26, το οποίο έλαβε από την εναγομένη αφού από την ανωτέρω προσκομιζόμενη με αριθμό σχετικού 18 απόδειξη αποδεικνύεται ότι η ενάγουσα, για την εν λόγω αιτία, έλαβε το ποσό των ευρώ 474,90, πλην όμως προβάλλεται ισχυρισμός περί μερικής καταβολής μόνον για το ποσό των ευρώ 229.26 ο οποίος πρέπει να γίνει δεκτός ως βάσιμος στην ουσία του και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή ύψους ευρώ (684,00 μείον 229,26 =) 454,74 και συνολικά για την υπερωριακή της απασχόληση κατά τις καθημερινές ημέρες, ημέρες Σαββάτου, Κυριακής και αργιών μηνός Φεβρουαρίου 2023, απεδείχθη ότι, η εναγομένη οφείλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των ευρώ [631,31 + 454,74=] 1.086,05, (iii) για τον μήνα Απρίλιο 2023 (Α) για τις είκοσι τρεις [23] καθημερινές ημέρες και ημέρες Κυριακής κατά τις οποίες απεδείχθη ότι η ενάγουσα εργάστηκε υπερωριακά και για τις, αντίστοιχες, συνολικά (23 ημέρες Χ 4 ώρες ημερησίως =) 92 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε, το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (92 ώρες Χ 9,50 € το ωρομίσθιο =) 874,00, από το οποίο κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, αφαιρείται το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ 251,05, το οποίο έλαβε από την εναγομένη για την εν λόγω αιτία, όπως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη ως σχετικό (19) έγγραφη απόδειξη πληρωμής μετά της συνημμένης σε αυτή απόδειξη κατάθεσης του ποσού αυτού σε τραπεζικό λογαριασμό της ενάγουσας και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή, ύψους ευρώ [874,00 μείον 251,05=] 622,95 και Β) για τις επτά (7) συνολικά ημέρες Σαββάτου και αργιών του ιδίου μηνός που εργάστηκε υπερωριακά και για τις συνολικά (7 ημέρες Χ 12 ώρες ημερησίως =) 84 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (84 ώρες Χ 11,40 το ωρομίσθιο =) 957,60, από το οποίο, κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης, περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, αφαιρείται το χρηματικό ποσό των ευρώ 491,27, το οποίο έλαβε από την εναγομένη και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή ύψους ευρώ (957,60 μείον 491,27 =) 466,33 και συνολικά για την υπερωριακή της απασχόληση κατά τις καθημερινές ημέρες, ημέρες Σαββάτου, Κυριακής και αργιών μηνός Μαρτίου 2023, απεδείχθη ότι, η εναγομένη οφείλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των ευρώ [622,95 + 466,33=] 1.089,28, (iv) για τον μήνα Μάιο 2023 (Α) για τις είκοσι πέντε [25] καθημερινές ημέρες και ημέρες Κυριακής κατά τις οποίες απεδείχθη ότι η ενάγουσα εργάστηκε υπερωριακά και για τις, αντίστοιχες, συνολικά (25 ημέρες Χ 4 ώρες ημερησίως =) 100 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε, το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (100 ώρες Χ 9,50 € το ωρομίσθιο =) 950,00, από το οποίο κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, αφαιρείται το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ 251,05, το οποίο έλαβε από την εναγομένη για την εν λόγω αιτία, όπως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη ως σχετικό (20) έγγραφη απόδειξη πληρωμής μετά της συνημμένης σε αυτή απόδειξη κατάθεσης του ποσού αυτού σε τραπεζικό λογαριασμό της ενάγουσας και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή, ύψους ευρώ [950,00 μείον 251,05=] 698,95 και Β) για τις έξι (6) συνολικά ημέρες Σαββάτου και αργιών του ιδίου μηνός που εργάστηκε υπερωριακά και για τις συνολικά (6 ημέρες Χ 12 ώρες ημερησίως =) 72 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (72 ώρες Χ 11,40 το ωρομίσθιο =) 820,80, από το οποίο, κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης, περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, αφαιρείται το χρηματικό ποσό των ευρώ 491,27, το οποίο έλαβε από την εναγομένη και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή ύψους ευρώ (820,80 μείον 491,27 =) 329,53 και συνολικά για την υπερωριακή της απασχόληση κατά τις καθημερινές ημέρες, ημέρες Σαββάτου, Κυριακής και αργιών μηνός Μαΐου 2023, απεδείχθη ότι, η εναγομένη οφείλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των ευρώ [698,95 + 329,53=] 1.028,48, (v) για τον μήνα Ιούνιο 2023 (Α) για τις είκοσι τρεις [23] καθημερινές ημέρες και ημέρες Κυριακής κατά τις οποίες απεδείχθη ότι η ενάγουσα εργάστηκε υπερωριακά και για τις, αντίστοιχες, συνολικά (23 ημέρες Χ 4 ώρες ημερησίως =) 92 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε, το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (92 ώρες Χ 9,50 € το ωρομίσθιο =) 874,00, από το οποίο κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, αφαιρείται το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (251,05 + 171,47=) 422.52, το οποίο έλαβε από την εναγομένη για την εν λόγω αιτία, όπως αποδεικνύεται από τις προσκομιζόμενες ως σχετικό (21) και (24) έγγραφες αποδείξεις πληρωμής μετά των συνημμένων σε αυτές αποδείξεων κατάθεσης του ποσού αυτού σε τραπεζικό λογαριασμό της ενάγουσας και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή, ύψους ευρώ [874,00 μείον 422.52 =] 451,48 και Β) για τις τέσσερις (4) συνολικά ημέρες Σαββάτου του ιδίου μηνός που εργάστηκε υπερωριακά και για τις συνολικά (4 ημέρες Χ 12 ώρες ημερησίως =) 48 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (48 ώρες Χ 11,40 το ωρομίσθιο =) 547,20, από το οποίο, κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης, περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, αφαιρείται το χρηματικό ποσό των ευρώ 491,27, το οποίο έλαβε από την εναγομένη και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή ύψους ευρώ (547,20 μείον 491,27 =) 55,93 και συνολικά για την υπερωριακή της απασχόληση κατά τις καθημερινές ημέρες, ημέρες Σαββάτου, Κυριακής και αργιών μηνός Ιουνίου 2023, απεδείχθη ότι, η εναγομένη οφείλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των ευρώ [451,48 + 55,93 =] 507,41 και (vi) για τον μήνα Ιούλιο 2023 και συγκεκριμένα για το χρονικό διάστημα από 1.7.2023 έως 14.7.2023 (Α) για τις δώδεκα [12] καθημερινές ημέρες και ημέρες Κυριακής κατά τις οποίες απεδείχθη ότι η ενάγουσα εργάστηκε υπερωριακά και για τις, αντίστοιχες, συνολικά (12 ημέρες Χ 4 ώρες ημερησίως =) 48 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε, το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (48 ώρες Χ 9,50 € το ωρομίσθιο =) 456,00, από το οποίο κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, αφαιρείται το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ 188.29, το οποίο έλαβε από την εναγομένη για την εν λόγω αιτία, όπως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη ως σχετικό (22) έγγραφη απόδειξη πληρωμής μετά των συνημμένων σε αυτές αποδείξεων κατάθεσης του ποσού αυτού σε τραπεζικό λογαριασμό της ενάγουσας και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή, ύψους ευρώ [456,00 μείον 188,29 =] 267,71 και Β) για τις δύο (2) συνολικά ημέρες Σαββάτου του ιδίου μηνός που εργάστηκε υπερωριακά και για τις συνολικά (2 ημέρες Χ 12 ώρες ημερησίως =) 24 ώρες υπερωρίας που πραγματοποίησε το συνολικό χρηματικό ποσό των ευρώ (24 ώρες Χ 11,40 το ωρομίσθιο =) 273,60, από το οποίο, κατά τον βάσιμο κατά τούτο ισχυρισμό της εναγομένης, περί μερικής καταβολής, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της, αφαιρείται το χρηματικό ποσό των ευρώ 188,29, όπως ισχυρίζεται η εναγομένη (σχετικά σελίδα 11 εγγράφων προτάσεων που κατέθεσε ενώπιόν μας) και όχι το ποσό των ευρώ 229,26 που προκύπτει από την προσκομιζόμενη ως σχετικό 22 έγγραφη απόδειξη καταβολής, το οποίο έλαβε από την εναγομένη και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο για την αιτία αυτή ύψους ευρώ (273,60 μείον 188,29 =) 85,31 και συνολικά για την υπερωριακή της απασχόληση κατά τις καθημερινές ημέρες, ημέρες Σαββάτου, Κυριακής και αργιών μηνός Ιουλίου 2023, απεδείχθη ότι, η εναγομένη οφείλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των ευρώ [267,71 + 85,31 =] 353,02. Συνολικά, για την υπερωριακή της απασχόληση κατά τα ανωτέρω επίδικα χρονικά διαστήματα εντός του έτους 2023 η ενάγουσα διατηρεί απαίτηση σε βάρος της εναγομένης για την υπερωριακή της απασχόληση κατά τις καθημερινές ημέρες και ημέρες Κυριακής εκ ποσού ευρώ (698,95 + 631,31 + 622,95 + 698,95 + 451,48 + 267,71=) 3.371,35 έναντι του οποίου έλαβε αναδρομικά, όπως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη από την εναγομένη ως σχετικό 23 απόδειξη, κατά τον σχετικό βάσιμο στην ουσία του ισχυρισμό αυτής (εναγομένης) ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις προτάσεις της, το ποσό των ευρώ 247,65 και επομένως η εναγομένη συνεχίζει για την εν λόγω αιτία να οφείλει στην ενάγουσα το ποσό των ευρώ [3.371,35 μείον 247,65=] 3.123,70. Για την εργασία της δε κατά τις ημέρες Σαββάτου και αργίας, κατά τη διάρκεια του έτους 2023 η ενάγουσα εδικαιούτο το ποσό των ευρώ (329,53 + 454,74 + 466,33 + 329,53 + 55,93 + 85,31 =) 1.721,37 έναντι του οποίου έλαβε αναδρομικά, όπως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη από την εναγομένη ως σχετικό 23 απόδειξη, κατά τον σχετικό βάσιμο στην ουσία του ισχυρισμό αυτής (εναγομένης), ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις προτάσεις της, το ποσό των ευρώ 160,11 και επομένως η εναγομένη συνεχίζει για την εν λόγω αιτία να οφείλει στην ενάγουσα το ποσό των ευρώ [1.721,37 μείον 160,11 =] 1.561,26.
ΙV. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 16 των εφαρμοζομένων εν προκειμένω, Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας των Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών – Επιβατηγών Πλοίων των ετών 2022 και 2023, οι οποίες κυρώθηκαν, ως ειδικότερα αναλύεται ανωτέρω με τις υπ’ αριθμ. 2242.5-1.5/8785/2022 και 2242.5-1.5/51894/2023 αποφάσεις του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και δημοσιεύθηκαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ Β 663/15.2.2022 και 4621/19.7.2023), υπό του τίτλου «Διανυκτέρευση εις λιμένα» «1. Κάθε πλοιοκτήτης υποχρεούται να ρυθμίζει τα της υπηρεσίας των πλοίων του κατά τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται μία φορά τον μήνα κατά τους μήνας Ιούλιο έως και Σεπτέμβριο και δύο φορές το μήνα κατά τους υπόλοιπους μήνες, η διανυκτέρευση των μελών του πληρώματος στο λιμάνι αφετηρίας ή στο λιμάνι προορισμού του δρομολογίου του πλοίου, κατά την επιθυμία του ναυτικού και εφόσον τούτο είναι δυνατόν. 2. Σε περίπτωση που για λόγους ασφαλείας του πλοίου ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο δεν καθίσταται δυνατή η διανυκτέρευση, καταβάλλεται στο ναυτικό για κάθε μη παρεχομένη διανυκτέρευση αποζημίωση ίση με ένα ημερομίσθιο ήτοι το 1/22 του υπό της Συλλογικής Συμβάσεως προβλεπομένου μισθού ενεργείας της παραγρ. 1 του άρθρου 1. 3. Για την παρεχομένη ως άνω άδεια διανυκτερεύσεως θα γίνεται από τον Πλοίαρχο μνεία στο ημερολόγιο του πλοίου που θα επικυρώνεται από την Λιμενική Αρχή.». Η μνεία στο ημερολόγιο γέφυρας των χορηγούμενων στα μέλη του πληρώματος αδειών διανυκτέρευσης, συνιστά νόμιμη υποχρέωση του πλοιάρχου κάθε ακτοπλοϊκού πλοίου, που θεσπίστηκε όχι μόνο για λόγους ασφάλειας των πλόων του, δια της συμμετοχής σ’ αυτούς επαρκούς για την αξιοπλοΐα του αριθμού ναυτικών, αλλά και για αποδεικτικούς λόγους (ΕΠ 464/2021 Ιστοσελίδα Εφετείου Πειραιώς). Εν προκειμένω, η ενάγουσα με την ένδικη αγωγή της, ισχυρίσθηκε ότι, η εναγομένη, δεν της χορήγησε, όπως προβλέπεται κατά τους ορισμούς του άρθρου 16 των εφαρμοζομένων εν προκειμένω ΣΣΝΕ, κατά τη διάρκεια των ενδίκων ναυτολογήσεών της κατά το έτος 2022 δέκα πέντε [15] άδειες διανυκτέρευσης και κατά το έτος 2023 δέκα [10] άδειες διανυκτέρευσης. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δέχθηκε ως βασίμους στην ουσία του τους ανωτέρω αγωγικούς ισχυρισμούς της ενάγουσας ότι δηλαδή δεν της παρασχέθηκαν οι δικαιούμενες, με τις ανωτέρω διατάξεις, δέκα πέντε [15] και δέκα [10] αντίστοιχα, για τα έτη 2022 και 2023 άδειες διανυκτέρευσης, αφού, κατά το αποδεικτικό της πόρισμα, η ενάγουσα εδικαιούτο για έκαστο επίδικο έτος απασχόλησής της μία άδεια διανυκτέρευσης έκαστο των μηνών Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο και δύο άδειες διανυκτέρευσης τους λοιπούς μήνες, δεχόμενη ότι η εναγομένη δεν αρνήθηκε τούτο, ούτε προσεκόμισε απόσπασμα από το ημερολόγιο του πλοίου από το οποίο να αποδεικνύεται το αντίθετο. Ακολούθως δε, επεδίκασε για την εν λόγω αιτία στην ενάγουσα, για εκάστη μη χορηγηθείσα άδεια διανυκτέρευσης αποζημίωση, ανερχόμενη σε ποσοστό 1/22 του μισθού ενεργείας των, κατά περίπτωση εφαρμοζομένων εν προκειμένω ΣΣΝΕ και δη το ποσό των ευρώ 722,05 για τις μη χορηγηθείσες άδειες διανυκτέρευσης κατά το έτος 2022, αφού αφήρεσε το ποσό των ευρώ 124,10, το οποίο η ενάγουσα έλαβε για την εν λόγω αιτία από την εναγομένη δεχόμενη την περί μερικής καταβολής ένσταση αυτής (εναγομένης) και το ποσό των ευρώ 569,70 για τις μη χορηγηθείσες άδειες διανυκτέρευσης κατά το έτος 2023, αφού αφήρεσε το ποσό των ευρώ 28,10, το οποίο η ενάγουσα έλαβε για την εν λόγω αιτία από την εναγομένη, δεχόμενη την περί μερικής καταβολής ένσταση αυτής (εναγομένης). Το ανωτέρω αποδεικτικό πόρισμα της εκκαλουμένης αποφάσεως, πλήττει η εναγομένη με τον δεύτερο λόγο της ένδικης έφεσής της, για κακή εκτίμηση των αποδείξεων αλλά και για εσφαλμένη εφαρμογή της ανωτέρω διατάξεως του άρθρου 16 των ανωτέρω ΣΣΝΕ, ισχυριζόμενη αφενός μεν ότι εσφαλμένως υπό της εκκαλουμένης αποφάσεως επιδικάσθηκε αποζημίωση για τη μη χορήγηση των ανωτέρω αδειών διανυκτέρευσης, επιπλέον δε διότι η ενάγουσα κατά το έτος 2022 έλαβε εννέα άδειες διανυκτέρευσης και δη πέντε άδειες κατά τον μήνα Απρίλιο 2022, δύο άδειες κατά τον μήνα Ιούλιο 2022 και δύο άδειες κατά τον μήνα Σεπτέμβριο 2022, ενώ κατά το έτος 2023 έλαβε δύο άδειες διανυκτέρευσης κατά τον μήνα Ιούνιο 2023, επικαλούμενης, προς απόδειξη τούτου, τις έγγραφες μηνιαίες καταστάσεις ωρών αναπαύσεων του πληρώματος του εν λόγω πλοίου. Η ενάγουσα, δια των εγγράφων προτάσεων τις οποίες κατέθεσε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου αρνήθηκε ότι έλαβε τις επικαλούμενες με τον υπό κρίση λόγο έφεσης άδειες διανυκτέρευσης. Από τη συνεκτίμηση του συνόλου των αποδείξεων, αποδεικνύεται ότι, η ενάγουσα εργάσθηκε με την ανωτέρω ειδικότητα στο προαναφερόμενο πλοίο της εναγομένης στα πλαίσια της πρώτης συμβάσεως ναυτολογήσεως κατά το χρονικό διάστημα από 1.1.2022 έως 6.3.2023 το οποίο τυγχάνει επίδικο, στα πλαίσια της δεύτερης σύμβασης ναυτολόγησης κατά το χρονικό διάστημα από 27.5.2022 έως 2.11.2022, στα πλαίσια της τρίτης συμβάσεως ναυτολογήσεως κατά το χρονικό διάστημα από 14.12.2022 έως 28.2.2023 και στα πλαίσια της τέταρτης συμβάσεως ναυτολογήσεως κατά το χρονικό διάστημα από 1.4.2023 έως 14.7.2023. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με την ανωτέρω διάταξη του άρθρου 16 των ως άνω εφαρμοζόμενων εν προκειμένω ΣΣΝΕ, η ενάγουσα εδικαιούτο δύο άδειες διανυκτέρευσης κατά τους μήνες Ιανουάριο 2022, Φεβρουάριο 2022, Ιούνιο 2022, Οκτώβριο 2022, Ιανουάριο 2023, Φεβρουάριο 2023, Απρίλιο 2023, Μάιο 2023 και Ιούνιο 2023 και μία άδεια διανυκτέρευσης τον μήνα Ιούλιο 2022, Αύγουστο 2022, Σεπτέμβριο 2022 και Δεκέμβριο 2022, διότι αυτή (ενάγουσα) εργάσθηκε μισό μήνα ήτοι από την 14.12.2022 έως την 31.12.2022. Αντίθετα, δεν εδικαιούτο άδεια διανυκτέρευσης κατά τον μήνα Μάρτιο 2022, διότι ήδη με την αγωγή της ισχυρίζονταν ότι εργάσθηκε μόλις έξι ημέρες, κατά τον μήνα Μάιο 2022 διότι εργάσθηκε πέντε ημέρες, κατά τον μήνα Νοέμβριο 2022 διότι εργάσθηκε μόλις δύο ημέρες και κατά τον μήνα Ιούλιο 2023, οπότε εδικαιούτο μία διανυκτέρευση και εργάσθηκε δέκα τέσσερις ημέρες. Συνολικά, επομένως, η ενάγουσα εδικαιούτο κατά το έτος 2022 δώδεκα και όχι δέκα πέντε άδειες διανυκτέρευσης όπως ισχυρίσθηκε αυτή (ενάγουσα) με την αγωγή της και έγινε δεκτό με την εκκαλουμένη απόφαση, κατ’ εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και εφαρμογή της ανωτέρω διατάξεως του άρθρου 16 των εφαρμοζομένων εν προκειμένω ως άνω ΣΣΝΕ, κατά τον εν μέρει βάσιμο κατά τούτο δεύτερο λόγο έφεσης της εναγομένης. Κατά δε το έτος 2023 εδικαιούτο δέκα άδειες διανυκτέρευσης όπως ισχυρίσθηκε με την αγωγή της και έγινε δεκτό με την εκκαλουμένη απόφαση, απορριπτομένου κατά του τούτο του δευτέρου λόγου εφέσεως αυτής (εναγομένης). Περαιτέρω, η εναγομένη ισχυρίζεται ότι η ενάγουσα έλαβε πέντε άδειες διανυκτέρευσης εντός του μηνός Απριλίου 2022, πλην όμως ο εν λόγω μήνα δεν τυγχάνει επίδικος, χωρίς οι παρασχεθείσες περισσότερες των δύο διανυκτερεύσεις εντός του μηνός Απριλίου 2022 να μπορούν να συμψηφιστούν με μη χορηγηθείσα διανυκτέρευση ετέρου (επιδίκου) μηνός, δεδομένου ότι προς τούτο δεν υπάρχει νόμιμη βάση [ΜονΕφΠειρ 543/2022 Ιστοσελίδα Εφετείου Πειραιώς]. Ισχυρίσθηκε επίσης ότι η ενάγουσα έλαβε δύο άδειες διανυκτέρευσης τον μήνα Ιούλιο και δη την 18 και 19.7.2022 και δύο άδειες διανυκτέρευσης κατά τον μήνα Σεπτέμβριο 2022 και δη την 11.9. και 12.9.2022, γεγονός το οποίο αρνείται η ενάγουσα. Εν τούτοις, από τα προσκομιζόμενα σε αντίγραφο ως σχετικό 33 και 35 αρχεία ωρών αναπαύσεως των εν λόγω μηνών Ιουλίου και Σεπτεμβρίου του έτους 2022, τα οποία φέρουν τη μη αμφισβητούμενη υπογραφή της ενάγουσας, αποδεικνύεται ότι πράγματι η ενάγουσα έλαβε τη δικαιούμενη υπ΄ αυτής μία άδεια διανυκτέρευσης για έκαστο των εν λόγω μηνών. Επίσης, από το προσκομιζόμενο ως σχετικό 43 αντίγραφο αρχείου ωρών αναπαύσεως του μηνός Ιουνίου του έτους 2023, το οποίο φέρει τη μη αμφισβητούμενη υπογραφή της ενάγουσας, αποδεικνύεται ότι πράγματι η ενάγουσα έλαβε τις δικαιούμενες υπ΄ αυτής δύο άδειες διανυκτέρευσης για τον μήνα Ιούνιο 2023, αφού εξήλθε για το λόγο τούτο από το πλοίο μετά την άφιξή του στο λιμάνι του Πειραιά την 14.6.2023, ημέρα Τετάρτη και ώρα 09.00 και επέστρεψε από την άδεια της και εργάσθηκε στο ανωτέρω πλοίο την 16.6.2023, ημέρα Παρασκευή και ώρα 15.00. Το γεγονός δε ότι δεν προσκομίζονται τα αντίστοιχα αντίγραφα του ημερολογίου γέφυρας του εν λόγω πλοίου, δεν δύναται να οδηγήσει σε διαφορετική κρίση το παρόν Δικαστήριο, διότι αν και πράγματι με τις ανωτέρω διατάξεις του άρθρου 16 των εφαρμοζόμενων εν προκειμένω ΣΣΝΕ πρέπει να γίνεται σχετική μνεία στο ημερολόγιο γέφυρας, εν τούτοις η απόδειξη χορήγησης της άδειας διανυκτέρευσης δεν αποδεικνύεται αποκλειστικά δια της εν λόγω εγγραφής. Κατόπιν των ανωτέρω, αφού απεδείχθη ότι η ενάγουσα έλαβε τη δικαιούμενη υπ΄ αυτής μία άδεια διανυκτέρευσης κατά τον μήνα Ιούλιο 2022, μία άδεια διανυκτέρευσης κατά τον μήνα Σεπτέμβριο 2022 και τις υπ’ αυτής δικαιούμενες δύο άδειες διανυκτέρευσης μηνός Ιουνίου 2023, αυτή (ενάγουσα) δεν δικαιούται για τις εν λόγω διανυκτερεύσεις την αιτούμενη σχετική αποζημίωση. Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι, αυτή (ενάγουσα) δεν έλαβε, ως εδικαιούτο (α) κατά το έτος 2022 δύο άδειες διανυκτέρευσης κατά τους μήνες Ιανουάριο 2022, Φεβρουάριο 2022, Ιούνιο 2022, Οκτώβριο 2022 και μία άδεια διανυκτέρευσης τον μήνα Αύγουστο 2022 και Δεκέμβριο 2022 και συνολικά δέκα [10] άδειες διανυκτέρευσης και ως εκ τούτου για την εν λόγω αιτία εδικαιούτο το ποσό των ευρώ [10 επί (1.240,91 επί 1/22=) 56,41 (κατόπιν στρογγυλοποίησης) =] 564,10, έναντι του οποίου, όπως ισχυρίσθηκε η εναγομένη, αποδεικνύεται από τις προσκομιζόμενες ως σχετικό 10 και 3 αποδείξεις και δέχθηκε και η εκκαλουμένη απόφαση, διάταξη η οποία δεν πλήττεται με τις ένδικες εφέσεις κατά τον μήνα Ιούνιο 2022 το ποσό των ευρώ 67,69 και κατά τον μήνα Αύγουστο 2022 το ποσό των ευρώ 56,41 και συνολικά το ποσό των ευρώ (67,69 + 56,41=) 124,10 και επομένως δικαιούται για την εν λόγω αιτία το ποσό των ευρώ (564,10 μείον 124,10=) 440,00 και όχι το ποσό των ευρώ 722,05 όπως εσφαλμένως, κατά τον εν μέρει βάσιμο στην ουσία του δεύτερο λόγο της υπό στοιχείο Α έφεσης της εναγομένης δέχθηκε η εκκαλουμένη απόφαση και (β) κατά το έτος 2023 δύο άδειες διανυκτέρευσης κατά τους μήνες Ιανουάριο 2023, Φεβρουάριο 2023, Απρίλιο 2023 και Μάιο 2023 και συνολικά οκτώ (8) άδειες διανυκτέρευσης και ως εκ τούτου για την εν λόγω αιτία εδικαιούτο το ποσό των ευρώ [8 επί (1.315,36 επί 1/22=) 59,78 =] 478,24, έναντι του οποίου, όπως ισχυρίσθηκε η εναγομένη και δέχθηκε και η εκκαλουμένη απόφαση, διάταξη η οποία δεν πλήττεται με τις ένδικες εφέσεις το ποσό των ευρώ 28,10 και επομένως δικαιούται για την εν λόγω αιτία το ποσό των ευρώ (478,24 μείον 28,10=) 450,14 και όχι το ποσό των ευρώ 569,70 όπως εσφαλμένως, κατά τον εν μέρει βάσιμο στην ουσία του δεύτερο λόγο της υπό στοιχείο Α έφεσης της εναγομένης δέχθηκε η εκκαλουμένη απόφαση.
VI. Από τη διάταξη του άρθρου 14 της προαναφερθείσας ΣΣΝΕ, σε συνδυασμό προς εκείνες των §§ 1, 2, 3 και 7 της με αριθμό 70109/8008/14.12.1982 Αποφάσεως του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας «Περί των προϋποθέσεων χορηγήσεως επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα προς τους δικαιούμενους ναυτικούς» (ΦΕΚ Β 1/7.1.1982), με τις οποίες εφαρμόζεται η όμοια με αυτήν με αριθμό 19040/1981 Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας «Χορήγηση επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα στους μισθωτούς όλης της Χώρας που απασχολούνται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου» (ΦΕΚ Β 742/9.12.1981), προκύπτει ότι, οι ναυτικοί δικαιούνται επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα ίσων προς έναν [1] μηνιαίο μισθό και προς μισθό δεκαπέντε [15] ημερών αντιστοίχως, εάν η σχέση εργασίας διήρκεσε καθ’ όλο το χρονικό διάστημα από 1ης Μαΐου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου και από 1ης Ιανουαρίου μέχρι 30ης Απριλίου αντιστοίχως ή, εάν η σχέση εργασίας δεν διήρκεσε ολόκληρα τα αντίστοιχα ως άνω χρονικά διαστήματα, αναλογία 2/25 του μηνιαίου μισθού ανά έκαστο δεκαεννεαήμερο χρονικό διάστημα και 1/15 του ημίσεως του μηνιαίου μισθού ανά έκαστο οκταήμερο χρονικό διάστημα αντιστοίχως ή, επί χρονικού διαστήματος μικρότερου του δεκαεννεαημέρου ή του οκταημέρου, ανάλογο κλάσμα. Επιπλέον, για τον υπολογισμό των προαναφερόμενων επιδομάτων λαμβάνεται υπόψη ο πραγματικά καταβαλλόμενος μισθός την 10η Δεκεμβρίου και την 15η ημέρα πριν από το Πάσχα, αντιστοίχως, δηλαδή το σύνολο των τακτικών αποδοχών του ναυτικού, στις οποίες περιλαμβάνονται ο μισθός και κάθε άλλη παροχή, εφόσον καταβάλλεται από τον εργοδότη ως συμβατικό ή νόμιμο αντάλλαγμα της εργασίας που παρέχει ο ναυτικός τακτικώς, κάθε μήνα ή περιοδικώς, κατ’ επανάληψη και καθ’ ορισμένα διαστήματα χρόνου (ΜονΕφΠειρ. 603/2015, ΜονΕφΠειρ. 86/2014, ΜονΕφΠειρ. 23/2014, όλες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Μάλιστα, ως τέτοιες αποδοχές προσδιορίζονται ενδεικτικώς στην πιο πάνω Υπουργική Απόφαση: α) η προσαύξηση της νόμιμης και τακτικής αμοιβής της εργασίας κατά τις Κυριακές, εφόσον δίδεται στο μισθωτό σταθερά και μόνιμα ως αντάλλαγμα για την παροχή της εργασίας του κατά τις ημέρες αυτές τακτικά κάθε μήνα, β) η αμοιβή που καταβάλλεται από τον εργοδότη στον μισθωτό για νόμιμη υπερωριακή εργασία. Εφόσον, η πρόσθετη αυτή αμοιβή για την παροχή υπερωριακής εργασίας δεν καταβάλλεται υπό μορφή επιδόματος παγίως και τακτικώς κατά μήνα, υπολογίζεται κατά μέσο όρο, αν κατά τα κρίσιμα χρονικά διαστήματα καταβάλλεται τακτικώς, γ) το επίδομα αδείας και το αντίτιμο τροφής είτε παρέχεται σε χρήμα είτε αυτουσίως, διότι αποτελεί συμβατικό αντάλλαγμα των υπηρεσιών του ναυτικού, λόγω του είδους και της φύσης της εργασίας του πάνω στο πλοίο (ΑΠ 1013/2003, ΔΕΕ 2004/212, ΜονΕφΠειρ. 430/2014, ΜονΕφΠειρ. 361/2014, ΜονΕφΠειρ. 56/2014, ΜονΕφΠειρ. 83/2014, όλες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ. 587/2011, ΕΝαυτΔ 2012/19, ΕφΠειρ. 521/2009, ΕΝαυτΔ 2009/273), καθώς και οι λοιπές τακτικές παροχές, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται το επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας (ΜονΕφΠειρ. 647/2014, ΜονΕφΠειρ. 412/2014, αμφότερες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) και η αποζημίωση μη πραγματοποιήσεως αδείας (ΜονΕφΠειρ. 18/2016, ΜονΕφΠειρ. 19/2016, ΜονΕφΠειρ. 371/2016, ΜονΕφΠειρ. 73/2016, ΜονΕφΠειρ. 160/2014, ΜονΕφΠειρ. 36/2014, ΜονΕφΠειρ. 71/2014, όλες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ. 506/2011, ΕΝαυτΔ 2011/387), όπως και το επίδομα άγονης γραμμής του άρθρου 7 της ως άνω ΣΣΝΕ (ΜονΕφΠειρ. 496/2015, ο.π., ΜονΕφΠειρ. 861/2014, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ. 500/2012, αδημ., ΕφΠειρ. 46/2011, ΕΝαυτΔ 2011/97, ΕφΠειρ. 343/2009, αδημ.). Συνυπολογιστέα δεν είναι καταρχήν η πρόσθετη αμοιβή για τα δρομολόγια εξπρές, αφού αυτή, όταν δεν καταβάλλεται σταθερά και μόνιμα, δεν έχει το χαρακτήρα τακτικής παροχής (ΜονΕφΠειρ. 496/2015, ο.π., ΜονΕφΠειρ. 164/2014, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜονΕφΠειρ. 328/2014, ο.π., ΕφΠειρ. 177/2012, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ. 517/2011, αδημ.) και συνυπολογίζεται μόνον αν πραγματοποιούνται τακτικά δρομολόγια εξπρές και η αντίστοιχη προς αυτά πρόσθετη αμοιβή καταβάλλεται αδιαλείπτως (ΤριμΕφΠειρ. 66/2013, ΜονΕφΠειρ. 590/2014, αμφότερες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜονΕφΠειρ. 364/2012, αδημ.). Αντίθετα, δεν συνυπολογίζεται η τυχόν αποζημίωση για μη χορήγηση άδειας διανυκτέρευσης, διότι η εν λόγω αποζημίωση δεν εντάσσεται στις τακτικές αποδοχές, αφού αποτελεί αποζημίωση ως συνέπεια της μη χορήγησης άδειας διανυκτέρευσης. Η ενάγουσα, η οποία εργάσθηκε στο ανωτέρω πλοίο της εναγομένης, με την ανωτέρω ειδικότητά, ως απεδείχθη ανωτέρω, εδικαιούτο ως επίδομα εορτών, τα ακόλουθα ποσά: Ι. Για Δώρο Πάσχα 2022: στα πλαίσια της πρώτης των ενδίκων ναυτολογήσεων, και δη κατά το χρονικό διάστημα από 1.1.2022 έως 6.3.2022 το οποίο τυγχάνει επίδικο, εδικαιούτο αναλογίας Δώρου Πάσχα 2022, ανερχόμενη στο ποσό των {[μισθός ενεργείας 1.240,91 €+ επίδομα Κυριακών 273,00 €+ επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας 37,74 € + μηνιαίο αντίτιμο τροφής 617,40 €+ επίδομα αδείας μετά τροφοδοσίας 446,98 €, όπως δέχθηκε και η εκκαλουμένη απόφαση, χωρίς ως προς τις ανωτέρω αποδοχές να πλήττεται η εκκαλουμένη απόφαση από κανέναν των διαδίκων + μηνιαίος μέσος όρος αμοιβής της ενάγουσας για την υπερωριακή της απασχόληση στα πλαίσια της εν λόγω πρώτης ναυτολόγησης (ΑΠ 741/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) [(ευρώ 3.355,68 για υπερωριακή απασχόληση από 1-1-2022 έως 6-3-2022/65 ημέρες εργασίας εν λόγω χρονικού διαστήματος από 1.1.2022 έως 6.3.2022 επί 30=) 1.548,77 και όχι το ποσό των ευρώ 2.164,29 κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς και τον τρίτο λόγο της ένδικης έφεσης της ενάγουσας, ούτε το ποσό των ευρώ 1.031,70, όπως εσφαλμένως, κατά τον εν μέρει βάσιμο στην ουσία του τρίτο λόγο της έφεσης της ενάγουσας, έγινε δεκτό υπό της εκκαλουμένης αποφάσεως, απορριπτομένου κατά τούτο του τετάρτου λόγου της έφεσης της εναγομένης =] 4.164,80 δια 2 επί 1/15 επί (65 ημέρες εργασίας κατά το εν λόγω διάστημα δια 8 =) 8,125 οκταήμερα=} 1.127,97 ευρώ (κατόπιν στρογγυλοποίησης) και όχι το ποσό των ευρώ 1.324,62 κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς και τον τρίτο λόγο της ένδικης έφεσης της ενάγουσας, ούτε το ποσό των ευρώ 1.012,70, όπως εσφαλμένως, κατά τον εν μέρει βάσιμο στην ουσία του τρίτο λόγο της έφεσης της ενάγουσας, έγινε δεκτό υπό της εκκαλουμένης αποφάσεως, απορριπτομένου κατά τούτο του τετάρτου λόγου της έφεσης της εναγομένης. Για τον υπολογισμό του εν λόγω Δώρου Πάσχα 2022 δεν υπολογίζεται μέσος όρος αμοιβής δρομολογίων εξπρές, εφόσον κατά το εν λόγω διάστημα κανένα δρομολόγιο εξπρές δεν εκτέλεσε το εν λόγω πλοίο. Η εναγομένη, με τις έγγραφες προτάσεις της επαναφέρει παραδεκτώς τον περί μερικής καταβολής της ισχυρισμό κατά το ποσό των ευρώ 1.147,00. Από τις προσκομιζόμενες από την εναγομένη ως σχετικά 4, 5, 6 και 7 αποδείξεις μισθοδοσίας και τα αντίγραφα του αρχείου ωρών αναπαύσεως που αφορούν την ενάγουσα και προσκομίζονται από την εναγομένη, αποδεικνύεται ότι αυτή (ενάγουσα), αν και με την ένδικη αγωγή της ισχυρίζεται ότι η εν λόγω σύμβαση ναυτολόγησης διήρκησε έως την 6.3.2022 και αξιώνει αναλογία Δώρου Πάσχα 2022 για το χρονικό διάστημα από 1.1.2022 έως 6.3.2022, αυτή εργάσθηκε καθ’ όλο το χρονικό διάστημα από 1.1.2022 έως και 30.4.2022. Παράλληλα, από τις προσκομιζόμενες ως άνω αποδείξεις καταβολής, απεδείχθη ότι, έκαστο των μηνών του εν λόγω χρονικού διαστήματος η εναγομένη, κατέβαλε στην ενάγουσα για δώρα εορτών το ποσό των ευρώ 286,75 και συνολικά αποδεικνύεται ότι, κατά το εν λόγω χρονικό διάστημα (από 1.1.2022 έως και 30.4.2022) κατέβαλε στην ενάγουσα για την εν λόγω αιτία το συνολικό ποσό των ευρώ (286,75 επί 4=) 1.147,00. Παράλληλα, το αναλογούν σε ολόκληρο το εν λόγω χρονικό διάστημα (από 1.1.2022 έως 30.4.2022) δώρο Πάσχα 2022, με βάση τις τακτικές αποδοχές της συνυπολογιζομένων σε αυτές και της αμοιβής υπερωριακής απασχόλησης που εδικαιούτο για το χρονικό διάστημα 1.1.2022 έως 6.2.2022 αλλά και για το μη επίδικο εν προκειμένω χρονικό διάστημα, της πάγιας αμοιβής που η εναγομένη κατέβαλε, κατά συμφωνία των διαδίκων, κάθε μήνα για την εν λόγω αιτία, ανέρχεται σε ευρώ {[μισθός ενεργείας 1.240,91 € + επίδομα Κυριακών 273,00 € + επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας 37,74 € + μηνιαίο αντίτιμο τροφής 617,40 € + επίδομα αδείας μετά τροφοδοσίας 446,98 € + μηνιαίος μέσος όρος αμοιβής της ενάγουσας για την υπερωριακή της απασχόληση στα πλαίσια της εν λόγω πρώτης ναυτολόγησης {[(ευρώ 3.355,68 για υπερωριακή απασχόληση της ενάγουσας από 1.1.2022 έως 6.3.2022 πλέον τακτικές αποδοχές για υπερωριακή απασχόληση κατά τον μήνα Μάρτιο 2022 [(491,27 + 251,05=) 742,32 που η εναγομένη κατέβαλε για ολόκληρο τον μήνα Μάρτιο 2022 για την εργασία της ενάγουσας μείον (179,20 + 129,12 = 308,32 που απεδείχθη ότι η ενάγουσα εδικαιούτο για την υπερωριακή της απασχόληση από 1.3 έως 6.3.2022=)] 434,00 πλέον συμφωνημένων αποδοχών για την υπερωριακή της απασχόληση κατά τον μήνα Απρίλιο 2022 [(491,27 + 251,05=) 742,32 που η εναγομένη κατέβαλε στην ενάγουσα = 4.532/120 ημέρες εργασίας εν λόγω χρονικού διαστήματος από 1.1.2022 έως 30.4.2022 επί 30=) 1.133 (κατόπιν στρογγυλοποίησης) =] 3.749,03 δια 2 = } 1.874,51, έναντι του οποίου, η ενάγουσα έλαβε ευρώ 1.147,00. Το υπόλοιπο οφειλόμενο δώρο Πάσχα 2022 για όλο το διάστημα από 1.1.2022 έως 30.4.2022, κατόπιν των ανωτέρω καταβολών ανέρχεται σε ευρώ (1.874,51 μείον 1.147=) 727,51 από το οποίο στο επίδικο χρονικό διάστημα από 1-1-2022 έως 6-3-2022 ήτοι για 65 ημέρες εργασίας του εν λόγω χρονικού διαστήματος δηλαδή για 8,125 οκταήμερα αντί συνολικά 15 οκταήμερα, αντιστοιχεί το ποσό των ευρώ [727,51 επί 8,125 δια 15=] 394,07 ευρώ (κατόπιν στρογγυλοποίησης), γενομένου εν μέρει δεκτού του περί καταβολής ισχυρισμού της εναγομένης, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της. ΙΙ. Για Δώρο Πάσχα 2023: (α) Στα πλαίσια της τρίτης των ενδίκων ναυτολογήσεων, η οποία διήρκησε από 14.12.2022 έως 28.2.2023, η ενάγουσα για την εργασία της κατά το χρονικό διάστημα από 1.1.2023 έως 28.2.2023 εδικαιούτο αναλογίας Δώρου Πάσχα 2023, ανερχόμενη στο ποσό των {[μισθός ενεργείας 1.315,36 € + επίδομα Κυριακών 289,38 €+ επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας 40,00 € + μηνιαίο αντίτιμο τροφής 654,30 €+ επίδομα αδείας μετά τροφοδοσίας 473,76 € + μηνιαίος μέσος όρος αμοιβής της ενάγουσας για την υπερωριακή της απασχόληση στα πλαίσια της εν λόγω τρίτης ναυτολόγησης κατά το χρονικό διάστημα από 1.1.2023 έως 28.2.2023 (ΑΠ 741/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) [(ευρώ 3.328,80 για υπερωριακή απασχόληση από 1-1-2023 έως 28-2-2023/59 ημέρες εργασίας εν λόγω χρονικού διαστήματος επί 30=) 1.692,61 και όχι το ποσό των ευρώ 2.273,04 κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς και τον τρίτο λόγο της ένδικης έφεσης της ενάγουσας, ούτε το ποσό των ευρώ 1.091,10, όπως εσφαλμένως, κατά τον εν μέρει βάσιμο στην ουσία του τρίτο λόγο της έφεσης της ενάγουσας, έγινε δεκτό υπό της εκκαλουμένης αποφάσεως, απορριπτομένου κατά τούτο του τετάρτου λόγου της έφεσης της εναγομένης =] 4.465,40 δια 2 επί 1/15 επί (59 ημέρες εργασίας κατά το εν λόγω διάστημα δια 8 =) 7,375 οκταήμερα=} 1.097,74 ευρώ. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, για τον υπολογισμό της εν λόγω αναλογίας Δώρου Πάσχα, δεν υπολογίζεται μέσος όρος αμοιβής δρομολογίων εξπρές, εφόσον, κατά το εν λόγω διάστημα, δεν καταβάλλονταν τακτικά κάθε μήνα αμοιβή για τέτοια δρομολόγια. Και (β) στα πλαίσια της τέταρτης των ενδίκων ναυτολογήσεων, η οποία διήρκησε από 1.4.2023 έως 14.7.2023, η ενάγουσα για την εργασία της κατά το χρονικό διάστημα από 1.4.2023 έως 30.4.2023 εδικαιούτο αναλογίας Δώρου Πάσχα 2023, ανερχόμενη στο ποσό των {[μισθός ενεργείας 1.315,36 €+ επίδομα Κυριακών 289,38 €+ επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας 40,00 € + μηνιαίο αντίτιμο τροφής 654,30 €+ επίδομα αδείας μετά τροφοδοσίας 473,76 € + αμοιβή για δρομολόγια εξπρές εκ ποσού ευρώ 74,50 όπως αξιώνει η ενάγουσα, δοθέντος ότι κατά τον εν λόγω μήνα κατεβλήθη για την εν λόγω αιτία το ποσό των ευρώ 144,44 όπως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη από την εναγομένη με αριθμό 19 απόδειξη + αμοιβή για την υπερωριακή της απασχόληση στα πλαίσια της εν λόγω τέταρτης ναυτολόγησης κατά τον μήνα Απρίλιο 2023 (ΑΠ 741/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) και δη ευρώ 1.831,60 και όχι το ποσό των ευρώ 2.273,04 κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς και τον τρίτο λόγο της ένδικης έφεσης της ενάγουσας, ούτε το ποσό των ευρώ 1.091,10, όπως εσφαλμένως, κατά τον εν μέρει βάσιμο στην ουσία του τρίτο λόγο της έφεσης της ενάγουσας, έγινε δεκτό υπό της εκκαλουμένης αποφάσεως, απορριπτομένου κατά τούτο του τετάρτου λόγου της έφεσης της εναγομένης =] 4.678,89 δια 2 επί 1/15 επί (30 ημέρες εργασίας κατά το εν λόγω διάστημα δια 8 =) 3,75 οκταήμερα=} 584,86 ευρώ. Συνολικά, η ενάγουσα για αναλογία Δώρου Πάσχα 2023 για αμφότερες τις ανωτέρω συμβάσεις ναυτολόγησης εδικαιούτο το ποσό των ευρώ [1.097,74 + 584,86 =] 1.682,60 και όχι το ποσό των ευρώ 1.898,79 κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς και τον τρίτο λόγο της ένδικης έφεσης της ενάγουσας, ούτε το ποσό των ευρώ 1.455,81, όπως εσφαλμένως, κατά τον εν μέρει βάσιμο στην ουσία του τρίτο λόγο της έφεσης της ενάγουσας, έγινε δεκτό υπό της εκκαλουμένης αποφάσεως, απορριπτομένου κατά τούτο του τετάρτου λόγου της έφεσης της εναγομένης. Περαιτέρω, από τις προσκομιζόμενες αποδείξεις μισθοδοσίας αποδεικνύεται ότι για την εν λόγω αιτία η ενάγουσα έλαβε το ποσό των ευρώ (286,75 κατά τον μήνα Ιανουάριο 2023 + 277,58 κατά το μήνα Φεβρουάριο + 286,75 κατά τον μήνα Απρίλιο 2023=) 851,08, κατά τον βάσιμο κατά τούτο περί μερικής καταβολής ισχυρισμό της εναγομένης που επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της και ως εκ τούτου για την εν λόγω αιτία (αναλογία Δώρου Πάσχα 2023) η ενάγουσα δικαιούται το ποσό των ευρώ [1.682,60 μείον 851,08 =] 831,52 και όχι το ποσό των ευρώ 604,73 όπως εσφαλμένως, κατά τον εν μέρει βάσιμο τρίτο λόγο της ένδικης έφεσης της ενάγουσας, δέχθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, απορριπτομένου κατά τούτο του τετάρτου λόγου της έφεσης της εναγομένης. ΙΙΙ) Για αναλογία δώρου Χριστουγέννων 2022 (α) στα πλαίσια της δεύτερης ναυτολόγησης της ενάγουσας στο ανωτέρω πλοίο, η οποία διήρκησε από 27.5.2022 έως 2.11.2022, αυτή (ενάγουσα) εδικαιούτο: {[μισθός ενεργείας 1.240,91 € + επίδομα Κυριακών 273,00 € + επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας 37,74 € + μηνιαίο αντίτιμο τροφής 617,40 € + επίδομα αδείας μετά τροφοδοσίας 446,98 €, όπως δέχθηκε και η εκκαλουμένη απόφαση, χωρίς ως προς τις ανωτέρω αποδοχές να πλήττεται η εκκαλουμένη απόφαση από κανέναν των διαδίκων + μηνιαίος μέσος όρος αμοιβής για εκτέλεση δρομολογίων εξπρές 74,50 €, δοθέντος ότι ο μέσος όρος της εν λόγω αμοιβής που κατεβλήθη, σε μηνιαία βάση ανέρχεται σε ευρώ 83,28 + μηνιαίος μέσος όρος αμοιβής της ενάγουσας για την υπερωριακή της απασχόληση στα πλαίσια της εν λόγω δεύτερης ναυτολόγησης (ΑΠ 741/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) [(ευρώ 8.037,92 /160 ημέρες εργασίας εν λόγω χρονικού διαστήματος από 27.5.2022 έως 2.11.2022 επί 30=) 1.507,11 € και όχι το ποσό των ευρώ 2.164,29 κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς και τον τρίτο λόγο της ένδικης έφεσης της ενάγουσας, ούτε το ποσό των ευρώ 1.031,70, όπως εσφαλμένως, κατά τον εν μέρει βάσιμο στην ουσία του τρίτο λόγο της έφεσης της ενάγουσας, έγινε δεκτό υπό της εκκαλουμένης αποφάσεως, απορριπτομένου κατά τούτο του τετάρτου λόγου της έφεσης της εναγομένης =] 4.197,64 επί 2/25 επί (160 ημέρες εργασίας κατά το εν λόγω διάστημα δια 19 =) 8,421 δεκαεννιαήμερα=} 2.827,87 ευρώ (κατόπιν στρογγυλοποίησης) και (β) στα πλαίσια της τρίτης ναυτολόγησης της ενάγουσας στο ανωτέρω πλοίο, η οποία διήρκησε από 14.12.2022 έως 28.2.2023, αυτή (ενάγουσα) για το χρονικό διάστημα εργασίας της από 14.12.2022 έως 31.12.2022 εδικαιούτο: {[μισθός ενεργείας 1.240,91 € + επίδομα Κυριακών 273,00 € + επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας 37,74 € + μηνιαίο αντίτιμο τροφής 617,40 € + επίδομα αδείας μετά τροφοδοσίας 446,98 €, όπως δέχθηκε και η εκκαλουμένη απόφαση, χωρίς ως προς τις ανωτέρω αποδοχές να πλήττεται η εκκαλουμένη απόφαση από κανέναν των διαδίκων + μηνιαίος μέσος όρος αμοιβής της ενάγουσας για την υπερωριακή της απασχόληση στα πλαίσια της εν λόγω τρίτης ναυτολόγησης κατά το χρονικό διάστημα από 14.12.2022 έως 31.12.2022 (ΑΠ 741/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) [(ευρώ 1.111,52 /18 ημέρες εργασίας εν λόγω χρονικού διαστήματος από 14.12.2022 έως 31.12.2022 επί 30=) 1.852,53 € και όχι το ποσό των ευρώ 2.164,29 κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς και τον τρίτο λόγο της ένδικης έφεσης της ενάγουσας, ούτε το ποσό των ευρώ 1.031,70, όπως εσφαλμένως, κατά τον εν μέρει βάσιμο στην ουσία του τρίτο λόγο της έφεσης της ενάγουσας, έγινε δεκτό υπό της εκκαλουμένης αποφάσεως, απορριπτομένου κατά τούτο του τετάρτου λόγου της έφεσης της εναγομένης =] 4.468,56 επί 2/25 επί (18 ημέρες εργασίας κατά το εν λόγω διάστημα δια 19 =) 0,9473 δεκαεννιαήμερα=} 338,64 ευρώ. Στις τακτικές αποδοχές δεν συνυπολογίζεται μέσος όρος αμοιβής για δρομολόγια εξπρές, εφόσον στο εν λόγω χρονικό διάστημα καμία αμοιβή για την εν λόγω αιτία δεν έλαβε η ενάγουσα. Συνολικά επομένως για αναλογία Δώρου Χριστουγέννων 2022 η ενάγουσα εδικαιούτο το ποσό των ευρώ [2.827,87 + 338,64 =] 3.166,51 και όχι το ποσό των ευρώ 4.165,47 κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς και τον τρίτο λόγο της ένδικης έφεσης της ενάγουσας, ούτε το ποσό των ευρώ 2.802,48, όπως εσφαλμένως, κατά τον εν μέρει βάσιμο στην ουσία του τρίτο λόγο της έφεσης της ενάγουσας, έγινε δεκτό υπό της εκκαλουμένης αποφάσεως, απορριπτομένου κατά τούτο του τετάρτου λόγου της έφεσης της εναγομένης. Η εναγομένη, με τις έγγραφες προτάσεις της επαναφέρει παραδεκτώς τον περί μερικής καταβολής της ισχυρισμό κατά το ποσό των ευρώ 1.730,49. Από τις προσκομιζόμενες αποδείξεις πληρωμής αποδεικνύεται ότι για την εν λόγω αιτία κατέβαλε στην ενάγουσα για το χρονικό διάστημα από 27.5.2022 έως 31.5.2022 το ποσό των ευρώ (31,79 + 0,79 + 10,32 + 5,27=) 48,17 (σχετικό 9) και όχι το ποσό των ευρώ 105,53 ως διατείνεται αφού από την προσκομιζόμενη ως σχετικό 8 απόδειξη πληρωμής αποδεικνύεται ότι το ποσό των ευρώ 57,36 κατέβαλε για αναλογία Δώρου Χριστουγέννων 2022 για το χρονικό διάστημα εργασίας της ενάγουσας από 1.5. έως 6.5.2022 ήτοι στα πλαίσια έτερης σύμβασης ναυτολόγησης. Κατά τον μήνα Ιούνιο 2022 για την εν λόγω αιτία κατέβαλε το ποσό των ευρώ (189,25 + 4,72 + 61,41 + 31,38=) 286,76 (σχετικό 10), πλην όμως ισχυρίζεται ότι κατέβαλε το ποσό των ευρώ 286,75 το οποίο πρέπει να συνυπολογισθεί. Έκαστο των μηνών Ιουλίου, Αυγούστου και Οκτωβρίου 2022, για την εν λόγω αιτία, κατέβαλε το ποσό των ευρώ (σχετικό 11, 12, 14). Κατά τον μήνα Σεπτέμβριο 2022 για την εν λόγω αιτία κατέβαλε το ποσό των ευρώ (189,24 + 4,72 + 61,42 + 31,39=) 286,77 (σχετικό 13), πλην όμως ισχυρίζεται ότι κατέβαλε το ποσό των ευρώ 286,75 το οποίο πρέπει να συνυπολογισθεί. Περαιτέρω, για την ίδια αιτία τον μήνα Νοέμβριο 2022 κατέβαλε το ποσό των ευρώ (12,62 + 0,31 + 4,10 + 2,09=) 19,12 (σχετικό 15) και τον μήνα Δεκέμβριο 2022 κατέβαλε το ποσό των ευρώ ( 113,55 + 2,83 + 36,85 + 18,83=) 172,06. Συνολικά, επομένως, αποδεικνύεται ότι για την εν λόγω αιτία κατέβαλε το ποσό των ευρώ 1.673,10 και συνεχίζει να οφείλει το ποσό των ευρώ [3.166,51 μείον 1.673,10 =] 1.493,41 και όχι το ποσό των ευρώ 1.129,38, όπως εσφαλμένως, κατά τον εν μέρει βάσιμο κατά τούτο στην ουσία του τρίτο λόγο έφεσης της ενάγουσας, δέχθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, απορριπτομένου κατά τούτο του τετάρτου λόγου της έφεσης της εναγομένης. Και ΙV) για αναλογία δώρου Χριστουγέννων 2023: στα πλαίσια της τέταρτης ναυτολόγησης της ενάγουσας στο ανωτέρω πλοίο, η οποία διήρκησε από 1.4.2023 έως 14.7.2023 και δη για το χρονικό διάστημα εργασίας της από 1.5.2023 έως 14.7.2023 η ενάγουσα εδικαιούτο: {[μισθός ενεργείας 1.315,36 € + επίδομα Κυριακών 289,38 € + επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας 40,00 € + μηνιαίο αντίτιμο τροφής 654,30 € + επίδομα αδείας μετά τροφοδοσίας 473,76 €, όπως δέχθηκε και η εκκαλουμένη απόφαση, χωρίς ως προς τις ανωτέρω αποδοχές να πλήττεται η εκκαλουμένη απόφαση από κανέναν των διαδίκων + μηνιαίος μέσος όρος αμοιβής για εκτέλεση δρομολογίων εξπρές 74,50 €, δοθέντος ότι ο μέσος όρος της εν λόγω αμοιβής που κατεβλήθη, σε μηνιαία βάση ανέρχεται σε ευρώ 93,14 + μηνιαίος μέσος όρος αμοιβής της ενάγουσας για την υπερωριακή της απασχόληση στα πλαίσια της εν λόγω τέταρτης ναυτολόγησης (ΑΠ 741/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) για το χρονικό διάστημα από 1.5.2023 έως 14.7.2023 [(ευρώ 3.921,60 για υπερωριακή απασχόληση από 1.5.2023 έως 14.7.2023/75 ημέρες εργασίας εν λόγω χρονικού διαστήματος επί 30=) 1.568,64 και όχι το ποσό των ευρώ 2.273,04 κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς και τον τρίτο λόγο έφεσης της ενάγουσας, ούτε το ποσό των ευρώ 1.239,67 όπως εσφαλμένως, κατά τον εν μέρει βάσιμο στην ουσία του τρίτο λόγο έφεσης της εναγομένης, έγινε δεκτό υπό της εκκαλουμένης αποφάσεως, απορριπτομένου κατά τούτο του τετάρτου λόγου εφέσεως της εναγομένης =] 4.415,93 επί 2/25 επί (75 ημέρες εργασίας κατά το εν λόγω διάστημα δια 19=) 3,9473 δεκαεννιαήμερα=} 1.394,48 και όχι το ποσό των ευρώ 1.837,44 κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς και τον τρίτο λόγο της ένδικης έφεσης της ενάγουσας, ούτε το ποσό των ευρώ 1.239,67, όπως εσφαλμένως, κατά τον εν μέρει βάσιμο στην ουσία του τρίτο λόγο της έφεσης της ενάγουσας, έγινε δεκτό υπό της εκκαλουμένης αποφάσεως, απορριπτομένου κατά τούτο του τετάρτου λόγου της έφεσης της εναγομένης. Η εναγομένη, με τις έγγραφες προτάσεις της επαναφέρει παραδεκτώς τον περί μερικής καταβολής της ισχυρισμό κατά το ποσό των ευρώ 830,42. Από τις προσκομιζόμενες αποδείξεις πληρωμής αποδεικνύεται ότι για την εν λόγω αιτία κατέβαλε στην ενάγουσα τον μήνα Μάιο 2023 το ποσό των ευρώ (189,24 + 4,72 + 61,41 + 31,38=) 286,75 (σχετικό 20), τον μήνα Ιούνιο 2023 το ποσό των ευρώ (189,24 + 4,72 + 61,42 + 31,39=) 286,77 (σχετικό 21), πλην όμως ισχυρίζεται ότι κατέβαλε το ποσό των ευρώ 286,75 το οποίο πρέπει να συνυπολογισθεί, τον μήνα Ιούλιο 2023 το ποσό των ευρώ (88,32 + 2,20 + 28,66 + 23,54 =) 142,72 (σχετικό 22) και επιπλέον αναδρομικά το ποσό των (61,69 + 1,52 + 20,03 + 30,94=) 114,18. Συνολικά, επομένως, αποδεικνύεται ότι για την εν λόγω αιτία κατέβαλε το ποσό των ευρώ 830,40 και συνεχίζει να οφείλει το ποσό των ευρώ [1.394,48 μείον 830,40 =] 564,08 και όχι το ποσό των ευρώ 409,27, όπως εσφαλμένως, κατά τον εν μέρει βάσιμο κατά τούτο στην ουσία του τρίτο λόγο έφεσης της ενάγουσας, δέχθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, απορριπτομένου κατά τούτο του τετάρτου λόγου της έφεσης της εναγομένης.
V.Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 33 των εφαρμοζομένων εν προκειμένω ΣΣΝΕ των πληρωμάτων των ακτοπλοϊκών επιβατηγών πλοίων, υπό τον τίτλο «Δρομολόγια Εξπρές», προβλέπεται ότι, σε κάθε περίπτωση κατά τον καθορισμό, την έγκριση και την εκτέλεση των δρομολογίων, πρέπει να προνοείται, από την αρμόδια υπηρεσία του ΥΕΝ και από τους πλοιοκτήτες, η παραμονή των πλοίων στο λιμάνι αφετηρίας τουλάχιστον έξι (6) ώρες πριν από τον απόπλου για το επόμενο δρομολόγιο, προκειμένου να παρασχεθεί στον πλοίαρχο και το πλήρωμα ο αναγκαίος χρόνος ανάπαυσης, καθώς και προετοιμασίας του πλοίου για το επόμενο δρομολόγιο (παρ. 1). Αν κατ` εξαίρεση αυτό δεν καθίσταται δυνατόν ή αποφασίζεται και εκτελείται έκτακτο δρομολόγιο, καταβάλλεται στον πλοίαρχο και στο πλήρωμα πρόσθετη αμοιβή, όπως καθορίζεται στις επόμενες παραγράφους αυτού του άρθρου (παρ. 2). Κατά δε την παρ. 3 του ίδιου άρθρου τέτοια δρομολόγια (Express) για τα οποία καταβάλλεται στον πλοίαρχο και το πλήρωμα του πλοίου, η κατά την παρ. 7 πρόσθετη αμοιβή, θεωρούνται εκείνα για την εκτέλεση των οποίων το πλοίο αποπλέει από το λιμάνι αφετηρίας ή προορισμού, κατά περίπτωση, πριν περάσουν τουλάχιστον έξι (6) ώρες από τον κατάπλου του πλοίου στο αντίστοιχο λιμάνι αφετηρίας ή προορισμού. Για τον υπολογισμό της πρόσθετης αυτής αμοιβής, αθροίζονται οι ώρες πρόωρης αναχώρησης του πλοίου εβδομαδιαίως, δηλαδή προ της συμπληρώσεως 6 ωρών από της αφίξεως στο λιμάνι και το άθροισμα διαιρείται διά του αριθμού 8, το δε πηλίκον αποτελεί τον αριθμό των δρομολογίων, για τα οποία καταβάλλεται πρόσθετη αμοιβή. Όμως, σύμφωνα με τη παρ. 5 του ίδιου άρθρου, ειδικά προκειμένου περί πλοίων τα οποία έχουν τακτικές καθημερινές αναχωρήσεις από το λιμάνι αφετηρίας καταβάλλεται πρόσθετη αμοιβή για τα πέραν των 5 δρομολογίων κάθε εβδομάδα, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, του, κατά την προαναφερθείσα παρ. 2 προσδιορισμού. Για την πρόσθετη αυτή απασχόληση καταβάλλεται στον πλοίαρχο και στο πλήρωμα αμοιβή υπολογιζόμενη ως εξής: Εφόσον η διάρκεια του κυκλικού ταξιδιού (δηλαδή η μετάβαση στο λιμάνι ή τους λιμένας προορισμού και η επιστροφή στο λιμένα αφετηρίας) είναι μεγαλύτερη των 12 ωρών, η αμοιβή είναι ίση προς το 1/30 των συνολικών μηνιαίων αποδοχών (παρ. 7α). Εάν είναι μικρότερη των 12 ωρών είναι ίση προς το ήμισυ της, ως άνω προβλεπόμενης (παρ. 7β). Από τις διατάξεις αυτές, προκύπτει ότι, καθόσον αφορά την προβλεπόμενη απ` αυτές πρόσθετη αμοιβή, αυτή καταβάλλεται εφόσον σε κάθε δρομολόγιο το πλοίο δεν παραμείνει τουλάχιστον έξι ώρες στο λιμάνι αφετηρίας πριν από τον απόπλου για το επόμενο δρομολόγιο. Κατά τη σαφή δε έννοια της παρ. 1 του άρθρου αυτού, δρομολόγιο νοείται το ταξίδι του πλοίου προς εξυπηρέτηση δρομολογιακής γραμμής, δηλαδή το δρομολόγιο αρχίζει με τον απόπλου του πλοίου από το λιμάνι αφετηρίας προς το λιμάνι (ή τα λιμάνια) προορισμού και λήγει με τον κατάπλου στο λιμάνι αφετηρίας. Η παραπάνω έννοια του δρομολογίου ταυτίζεται με εκείνη η οποία δίδεται και με το άρθρο 1 του Π.Δ. 814/1974 “περί καθορισμού κατηγοριών δρομολογιακών γραμμών και αρμοδιότητος δρομολογήσεως”, το οποίο εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 170 του ΝΔ 187/1973 «Περί Κώδικος Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου», στο οποίο, το μεν δρομολόγιο νοείται ως “το κατά ημέρα και ώρα ιδιαίτερο ταξίδι προς εξυπηρέτηση δρομολογιακής γραμμής”, ο δε λιμένας αφετηρίας ως “ο λιμήν ή το σημείο εκκινήσεως και επανόδου του επιβατηγού πλοίου κατά την εκτέλεση του δρομολογίου του”. Η υποχρέωση δε εξάωρης παραμονής του πλοίου στο λιμάνι αφετηρίας ορίζεται σαφώς ότι πρέπει να γίνεται “πριν από τον απόπλου για το επόμενο δρομολόγιο”. Η διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 33 των πιο πάνω Σ.Σ.Ν.Ε. δεν εισάγει διαφορετική ρύθμιση από εκείνη της παρ. 1, με την έννοια ότι το πλοίο πρέπει να παραμείνει 6 ώρες τόσο στο λιμάνι αφετηρίας όσο και στο λιμάνι προορισμού. Δίδεται, όμως, η δυνατότητα, με τη διάταξη αυτή, παραμονής του πλοίου επί εξάωρο για τους σκοπούς που αναφέρονται στην παρ. 1, είτε στο λιμάνι αφετηρίας είτε στο λιμάνι προορισμού, οπότε, στη δεύτερη περίπτωση, δρομολόγιο, για το οποίο θα καταβληθεί η πρόσθετη αμοιβή της παρ. 7, θεωρείται εκείνο για την εκτέλεση του οποίου το πλοίο αποπλέει από το λιμάνι προορισμού πριν περάσουν 6 τουλάχιστον ώρες από τον κατάπλου στο λιμάνι αυτό. Το ότι η αμοιβή που προβλέπεται στο άρθρο αυτό καταβάλλεται μόνο στην περίπτωση κατά την οποία το πλοίο δεν παρέμεινε στο λιμάνι επί 6 ώρες σε κάθε πλήρες ταξίδι του, προκύπτει και από τον αναφερόμενο στην παρ. 7 τρόπο υπολογισμού της αμοιβής, όπου ο υπολογισμός γίνεται ανάλογα με την πλήρη διάρκεια του ταξιδιού, δηλαδή από την αναχώρηση του πλοίου έως την επιστροφή του (Εφ.Πειρ.546/2016 ΕΝΔ 44.323). Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι στην περίπτωση κατά την οποία το πλοίο εκτελεί έως πέντε κυκλικά δρομολόγια εβδομαδιαίως, για τον προσδιορισμό της οφειλόμενης πρόσθετης αμοιβής αθροίζονται οι ώρες πρόωρης αναχώρησης του πλοίου εβδομαδιαίως, δηλαδή προ της συμπληρώσεως 6 ωρών από της αφίξεως στο λιμάνι και το άθροισμα διαιρείται διά του αριθμού 8, το δε πηλίκον αποτελεί τον αριθμό των δρομολογίων, για τα οποία καταβάλλεται πρόσθετη αμοιβή, εννοείται για τα δρομολόγια της εν λόγω εβδομάδας. Περαιτέρω, κατά την παράγραφο 6 του ίδιου ως άνω άρθρου 33 της εφαρμοζόμενης εν προκειμένω ΣΣΝΕ, οι διατάξεις του εν λόγω άρθρου δεν ισχύουν και δεν εφαρμόζονται σε ημερόπλοια, καθώς και σε πλοία τοπικών γραμμών, εκτός εάν τα πλοία αυτά εκτελούν δρομολόγια ή επεκτείνουν τα δρομολόγιά τους τις νυκτερινές ώρες, δηλαδή από 23.00 μέχρι 07.00 ώρας. Η παραπάνω έννοια της τοπικής γραμμής, ταυτίζεται με εκείνη η οποία δίδεται με το άρθρο 2 του προαναφερομένου Π.Δ. 814/1974 “περί καθορισμού κατηγοριών δρομολογιακών γραμμών και αρμοδιότητος δρομολογήσεως”, περίπτωση που δεν ενδιαφέρει εν προκειμένω. Εξάλλου, για την εφαρμογή της παραπάνω § 7 στο σύνολο των μηνιαίων αποδοχών του δικαιούχου συμπεριλαμβάνεται ο μισθός και κάθε άλλη παροχή, εφόσον καταβάλλεται από τον εργοδότη ως συμβατικό ή νόμιμο αντάλλαγμα της παρεχόμενης από το ναυτικό εργασίας τακτικά κάθε μήνα ή κατ’ επανάληψη περιοδικά (ΜονΕφΠειρ. 317/2018, αδημ., ΜονΕφΠειρ. 265/2016, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Συνυπολογίζονται, επομένως, ο μισθός ενέργειας, τα επιδόματα Κυριακών και βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας, ο μέσος όρος της αμοιβής που καταβάλλεται τακτικά για επαναλαμβανόμενη υπερωριακή εργασία (ΤριμΕφΠειρ. 53/2013, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ. 1/2003, ΕΝαυτΔ 2003/124), το επίδομα αδείας (ΜονΕφΠειρ. 317/2018, ο.π., ΜονΕφΠειρ. 265/2016, ΜονΕφΠειρ. 51/2016, αμφότερες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), καθώς και ο μέσος όρος των πρόσθετων αμοιβών που εισπράττει ο ναυτικός από τον εργοδότη του, αν αυτές του καταβάλλονται σταθερά και αδιαλείπτως κάθε μήνα (ΜονΕφΠειρ. 57/2015, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜονΕφΠειρ. 739/2015, ο.π.). Εν προκειμένω, η ενάγουσα με την ένδικη αγωγή του, υποστήριξε ότι, το εν λόγω πλοίο, κατά τη διάρκεια της χρονική περιόδου από 1.6.2022 έως 4.9.2022 εκτέλεσε 6,16 δρομολόγια εξπρές συνολικά διότι κάθε Παρασκευή, με την άφιξή του στο λιμάνι αφετηρίας, ήτοι στο λιμάνι του Πειραιά, αναχωρούσε προώρως και δη προ της παρελεύσεως έξι ωρών στο λιμάνι από της αφίξεώς του, προς εκτέλεση νέου δρομολογίου, διάρκειας άνω των δώδεκα ωρών, εκτελώντας λιγότερα των πέντε δρομολογίων εβδομαδιαίως και συγκεκριμένα κάθε Σάββατο αναχωρούσε προώρως κατά 3.5 ώρες, αξίωσε δε για την αιτία αυτή πρόσθετη αμοιβή εκ ποσού ευρώ 1.143,41. Επίσης, ισχυρίσθηκε ότι, το εν λόγω πλοίο, κατά τη διάρκεια της χρονική περιόδου από 1.6.2023 έως 3.9.2023 εκτέλεσε 2,64 δρομολόγια εξπρές συνολικά διότι κάθε Παρασκευή, με την άφιξή του στο λιμάνι αφετηρίας, ήτοι στο λιμάνι του Πειραιά, αναχωρούσε προώρως και δη προ της παρελεύσεως έξι ωρών στο λιμάνι από της αφίξεώς του, προς εκτέλεση νέου δρομολογίου, διάρκειας άνω των δώδεκα ωρών, εκτελώντας λιγότερα των πέντε δρομολογίων εβδομαδιαίως και συγκεκριμένα κάθε Σάββατο αναχωρούσε προώρως κατά 3.5 ώρες, αξίωσε δε για την αιτία αυτή ως πρόσθετη αμοιβή το ποσό των ευρώ 298,83. Με την εκκαλουμένη απόφαση αφού έγινε δεκτό ότι πράγματι το ανωτέρω πλοίο, κατά τη χρονική περίοδο από 1.6.2022 έως 4.9.2022, εκτέλεσε 6,16 δρομολόγια εξπρές και κατά τη χρονική περίοδο από 1.6.2023 έως 3.9.2023, εκτέλεσε 2,64 δρομολόγια εξπρές συνολικά, επεδίκασε για πρόσθετη αμοιβή για την εν λόγω αιτία στην ενάγουσα το ποσό των ευρώ 322,96 και 128,10 αντίστοιχα, αφού κατά το αποδεικτικό της πόρισμα η ενάγουσα εδικαιούτο ως πρόσθετη αμοιβή το ποσό των ευρώ 749,00 και 340,00 αντίστοιχα, έναντι του οποίου έλαβε το ποσό των ευρώ 426,04 και 211,90 αντίστοιχα, κατ’ αποδοχή ως εν μέρει βάσιμης της περί καταβολής ένστασης της εναγομένης. Το ανωτέρω αποδεικτικό πόρισμα της εκκαλουμένης αποφάσεως, πλήττουν αμφότερες οι διάδικες πλευρές για κακή εκτίμηση των αποδείξεων και δη η εναγομένη, με τον τρίτο λόγο της ένδικης έφεσής της, δια παραπομπής στα όσα αναπτύσσει στον πρώτο λόγο έφεσης, διατείνεται ότι, εσφαλμένως συνυπολογίσθηκε στις τακτικές αποδοχές της ενάγουσας, επί τη βάσει των οποίων υπολογίσθηκε η εν λόγω πρόσθετη αμοιβή της (ενάγουσας) και αμοιβή αυτής για υπερωριακή απασχόληση, διότι αυτή (ενάγουσα) δεν παρείχε υπερωριακή εργασία στο πλοίο της και η ενάγουσα με τον δεύτερο λόγο έφεσης, ισχυριζόμενη ότι το υπόλοιπο, της οφειλομένης σε αυτήν πρόσθετης αμοιβής για τα δρομολόγια εξπρές που πραγματοποίησε το ανωτέρω πλοίο κατά την ένδικη περίοδο, ποσό, υπολογίσθηκε εσφαλμένα στην εκκαλουμένη απόφαση και δη επί τη βάσει της επίσης εσφαλμένης παραδοχής ότι αυτή απασχολήθηκε υπερωριακά, κατά τη διάρκεια των ναυτολογήσεών της, λιγότερες ώρες απ’ όσες πράγματι εργάσθηκε καθ’ υπέρβαση του προβλεπομένου στις εφαρμοστέες ΣΣΝΕ ωραρίου, αφού έγινε δεκτό ότι η διάρκεια της ημερήσιας εργασίας της ανερχόταν κατά μέσο όρο σε δέκα (10) και όχι σε δέκα τέσσερις (14) ώρες, όπως επικαλέσθηκε με την αγωγή της. Έτι περαιτέρω, η εναγομένη ισχυρίσθηκε ότι εσφαλμένως η εκκαλουμένη απόφαση δέχθηκε ως εν μέρει βάσιμη στην ουσία της την περί καταβολής ένσταση αυτής, ενώ έπρεπε να δεχθεί αυτή στο σύνολό της. Η ενάγουσα, στα πλαίσια του δευτέρου λόγου εφέσεως, πλήττει την εκκαλουμένη απόφαση και για εσφαλμένη εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 33 των εφαρμοζόμενων εν προκειμένω ΣΣΝΕ, αφού στον υπολογισμό της αμοιβής της για την εν λόγω αιτία δεν συνυπολογίσθηκαν (α) η αμοιβή της για μη χορηγηθείσες άδειες διανυκτέρευσης, (β) η αμοιβή της για δρομολόγια εξπρές αλλά και (γ) η αναλογία των δώρων εορτών της. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο κατά τον, επί σκοπώ καθορισμού της πρόσθετης αμοιβής που εδικαιούτο ο ενάγων για δρομολόγια «εξπρές», προσδιορισμό των τακτικών, σε μηνιαία κλίμακα, καταβαλλόμενων αποδοχών του, δεν συνυπολόγισε την αποζημίωση της ενάγουσας για μη χορηγηθείσες άδειες διανυκτέρευσης, καλώς εφάρμοσε τις ανωτέρω διατάξεις, εφόσον η καταβολή αμοιβής για μη χορηγθείσες διανυκτερεύσεις αποτελεί αποζημίωση λόγω της μη χορήγησης αυτών και δεν εντάσσεται στις τακτικές αποδοχές της ενάγουσας. Όμοια, ορθώς δεν συνυπολόγισε στις τακτικές αποδοχές αυτής την καταβληθείσα αμοιβή για την εκτέλεση δρομολογίων εξπρές, εφόσον το ύψος της αμοιβής για την εν λόγω αιτία (δρομολόγια εξπρές) τυγχάνει το ζητούμενο. Επομένως, ο περί του αντιθέτου, κατά τούτο, δεύτερος λόγος της έφεσης της ενάγουσας τυγχάνει αβάσιμος στην ουσία του. Αντιθέτως, πλημμέλεια της εκκαλουμένης αποφάσεως αποτελεί, κατά τα προαναφερθέντα, κατά παραδοχή ως βάσιμης στην ουσία της ένδικης εφέσεως της ενάγουσας ο, για τον ίδιο σκοπό, συνυπολογισμός μέσου όρου υπερωριακής αμοιβής, εφόσον δέχθηκε ότι η ενάγουσα εργαζόταν επί δέκα ώρες καθ΄εκάστη, ενώ ως απεδείχθη και αναλύεται ανωτέρω, η ενάγουσα [πλην των ημερών που απεδείχθη ότι δεν εργάσθηκε υπερωριακά] εργάζονταν επί δώδεκα ώρες καθ΄ εκάστη και όχι επί δέκα ώρες. ΄Ομοια, έσφαλε η εκκαλουμένη απόφαση και καθό μέρος για την υπολογισμό της εν λόγω αμοιβής της ενάγουσας δεν συνυπελόγισε τα εορταστικά επιδόματα (δώρα), τα οποία ελάμβανε η ενάγουσα, εφόσον αυτά καταβάλλονται τακτικώς κάθε μήνα, όπως αποδεικνύεται από τις προσκομιζόμενες αποδείξεις μισθοδοσίας της, έστω κι αν, κατά το άρθρο 14 των ως άνω ΣΣΝΕ που εφαρμόζονται εν προκειμένω, καταβάλλονται «επ’ ευκαιρία των εορτών Χριστουγέννων, Νέου έτους και Πάσχα», διότι εφόσον αυτά καταβάλλονται τακτικώς κάθε μήνα, όπως εν προκειμένω, εντάσσονται στις τακτικές αποδοχές της (όμοια ΕΠ 328/2023 Ιστοσελίδα Εφετείου Πειραιώς, Δ. Καμβύση, Ναυτεργατικό Δίκαιο 1977, σελ. 148). Κατόπιν των ανωτέρω, αφού κανείς των διαδίκων δεν αμφισβητεί τον αριθμό των δρομολογίων εξπρές που το εν λόγω πλοίο εκτέλεσε κατά τις ένδικες περιόδους η ενάγουσα εδικαιούτο την ακόλουθη αμοιβή, υπολογιζομένης, ενόψει των ανά μήνα διαφοροποιήσεων της υπερωριακής απασχόλησης αυτής (ενάγουσας), επί τη βάση του μέσου όρου αυτής (υπερωριακής αμοιβής της ενάγουσας) στα πλαίσια εκάστης ναυτολόγησης του ενάγοντος [πρβλ. ΑΠ 741/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ] [α] για τα 6,16 δρομολόγια εξπρές τα οποία εκτέλεσε το εν λόγω πλοίο κατά το χρονικό διάστημα από 1.6.2022 έως 4.9.2022, ήτοι στα πλαίσια της δεύτερης των ενδίκων ναυτολογήσεων που διήρκησε από 27.5.2022 έως 2.11.2022, η ενάγουσα εδικαιούτο αμοιβή εκ ποσού ευρώ {(μισθός ενεργείας 1.240,91 €+ επίδομα Κυριακών 273,00 € + επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας 37,74 € + μηνιαίο αντίτιμο τροφής 617,40 €+ επίδομα αδείας μετά τροφοδοσίας 446,98 €, όπως δέχθηκε και η εκκαλουμένη απόφαση, χωρίς ως προς τις ανωτέρω αποδοχές να πλήττεται η εκκαλουμένη απόφαση από κανέναν των διαδίκων + μηνιαίος μέσος όρος αμοιβής της ενάγουσας για την υπερωριακή της απασχόληση στα πλαίσια της εν λόγω δεύτερης ναυτολόγησης [(ευρώ 8.037,92 /160 ημέρες εργασίας εν λόγω χρονικού διαστήματος από 27.5.2022 έως 2.11.2022 επί 30=) 1.507,11 € + μηνιαίος μέσος όρος αναλογίας δώρου Χριστουγέννων 2022 στα πλαίσια της δεύτερης των ενδίκων ναυτολογήσεων [2.827,87 δια 160 επί 30=] 530,22=) 4.653,36 επί 1/30 επί 6,16=] 955,49 (κατόπιν στρογγυλοποίησης) και όχι το ποσό των ευρώ 1.143,41 κατά τον δεύτερο λόγο έφεσης της ενάγουσας, ούτε το ποσό των ευρώ 749,00, όπως κατ’ εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων, κατά τον, εν μέρει βάσιμο στην ουσία του, δεύτερο λόγο έφεσης της ενάγουσας, απορριπτομένου κατά τούτο του τρίτου λόγου έφεσης της εναγομένης δέχθηκε η εκκαλουμένη απόφαση. Περαιτέρω, από τις προσκομιζόμενες από την εναγομένη ως σχετικά 10, 11, 12 και 13 αποδείξεις πληρωμής, αποδεικνύεται ότι, η εναγομένη κατέβαλε στην ενάγουσα για την εν λόγω αιτία, το ποσό των ευρώ 127,23 τον μήνα Ιούνιο 2022, το ποσό των ευρώ 145,87 τον μήνα Ιούλιο 2022, το ποσό των ευρώ 122,35 τον μήνα Αύγουστο 2022 και το ποσό των ευρώ 30,59 τον μήνα Σεπτέμβριο 2022 και συνολικά το ποσό των ευρώ 426,04, όπως έγινε δεκτό και με την εκκαλουμένη απόφαση. Αντίθετα, το ποσό των ευρώ 21,51, 37,76 και 121,97, τα οποία η εναγομένη κατέβαλε στην ενάγουσα τους μήνες Φεβρουάριο, Μάρτιο και Απρίλιο 2022, αντίστοιχα, όπως αποδεικνύεται από τις σχετικές αποδείξεις καταβολής, αφορούν καταβολή αμοιβής για δρομολόγια εξπρές στα πλαίσια προγενέστερης και δη της πρώτης των ενδίκων συμβάσεων ναυτολόγησης, το ποσό των ευρώ 69,97 που κατέβαλε η εναγομένη στην ενάγουσα για δρομολόγια εξπρές κατεβλήθη στα πλαίσια της τρίτης των ενδίκων ναυτολογήσεων. Τέλος, απεδείχθη ότι η πράγματι η εναγομένη τον μήνα Οκτώβριο 2022 κατέβαλε στην ενάγουσα το ποσό των ευρώ 18,16 για δρομολόγια εξπρές, πλην όμως όπως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη από αυτή απόδειξη πληρωμής μηνός Οκτωβρίου, η εν λόγω καταβολή δεν αφορά την επίδικη περίοδο, αλλά αμοιβή για δρομολόγια εξπρές της μισθολογικής περιόδου 1.10.2022 έως 31.10.2022, ήτοι μη επίδικα. Ως εκ τούτου, για την εν λόγω αιτία η εναγομένη οφείλει στην ενάγουσα το ποσό των ευρώ (955,49 μείον 426,04=) 529,45. Και [β] για τα 2,64 δρομολόγια εξπρές τα οποία εκτέλεσε το εν λόγω πλοίο κατά το χρονικό διάστημα από 1.6.2023 έως 14.7.2023, ήτοι στα πλαίσια της τέταρτης των ενδίκων ναυτολογήσεων που διήρκησε από 1.4.2023 έως 14.7.2024, η ενάγουσα εδικαιούτο αμοιβή εκ ποσού ευρώ {[μισθός ενεργείας 1.315,36 €+ επίδομα Κυριακών 289,38 €+ επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας 40,00 € + μηνιαίο αντίτιμο τροφής 654,30 €+ επίδομα αδείας μετά τροφοδοσίας 473,76 € + μηνιαίος μέσος όρος αμοιβής της ενάγουσας για την υπερωριακή της απασχόληση στα πλαίσια της εν λόγω τέταρτης ναυτολόγησης (ΑΠ 741/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) για το χρονικό διάστημα από 1.4.2023 έως 14.7.2023 [(ευρώ 5.753,20 /105 ημέρες εργασίας εν λόγω χρονικού διαστήματος=) 1.643,77 € + μηνιαίος μέσος όρος αναλογίας δώρων εορτών εν λόγω χρονικού διαστήματος [(584,86 + 1.394,48=) 1.979,34 δια 105 επί 30=] 565,52=) 4.982,08 επί 1/30 επί 2,64=] 438,42 και όχι το ποσό των ευρώ 510,73 κατά τον δεύτερο λόγο έφεσης της ενάγουσας, ούτε το ποσό των ευρώ 434,38, όπως κατ’ εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων, κατά τον, εν μέρει βάσιμο στην ουσία του, δεύτερο λόγο έφεσης της ενάγουσας, απορριπτομένου κατά τούτο του τρίτου λόγου έφεσης της εναγομένης δέχθηκε η εκκαλουμένη απόφαση. Από τις προσκομιζόμενες από την εναγομένη ως σχετικά 21, 24, 22 και 23 αποδείξεις πληρωμής, αποδεικνύεται ότι, η εναγομένη κατέβαλε στην ενάγουσα για την εν λόγω αιτία, το ποσό των ευρώ 147,88 τον μήνα Ιούνιο 2023, το ποσό των ευρώ 64,02 τον μήνα Ιούλιο 2023 και το ποσό των ευρώ 20,97 αναδρομικά την 9.2.2024 και συνολικά το ποσό των ευρώ 232,87, γενομένου δεκτού ως εν μέρει βασίμου του σχετικού περί μερικής καταβολής ισχυρισμού της εναγομένης που παραδεκτώς επαναφέρεται με τις έγγραφες προτάσεις της. Αντίθετα, το ποσό των ευρώ 57,07 το οποίο η εναγομένη κατέβαλε τον μήνα Ιανουάριο 2023 στην ενάγουσα, δεν αποδεικνύεται ότι αυτή (εναγομένη) κατέβαλε έναντι του ενδίκου χρέους, αλλά στα πλαίσια προγενέστερης και δη της τρίτης των ενδίκων ναυτολογήσεων της ενάγουσας. Το δε ποσό των ευρώ 144,44, όπως αποδεικνύεται από την προσκομιζόμενη από αυτήν (εναγομένη) ως σχετικό 19 απόδειξη πληρωμής, αφορά έτερο χρέος και δη πρόσθετη αμοιβή για δρομολόγια εξπρές για το χρονικό διάστημα από 1.4.2023 έως 30.4.2023. Ως εκ τούτου, για την εν λόγω αιτία η εναγομένη οφείλει στην ενάγουσα το ποσό των ευρώ (438,42 μείον 232,87=) 205,55.
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω και μη υπάρχοντος ετέρου λόγου έφεσης προς διερεύνηση, γενομένων δεκτών των λόγων αμφοτέρων των ενδίκων εφέσεων, ως αναλύεται ανωτέρω στο σκεπτικό της παρούσας, πρέπει η εκκαλουμένη απόφαση να εξαφανισθεί στο σύνολό της, ήτοι και κατά το μη πληγέν ή ανατραπέν μέρος της, ήτοι καθό μέρος η εκκαλουμένη απόφαση επεδίκασε στην ενάγουσα για διαφορά μισθού ενεργείας και Κυριακών έτους 2023 καταψηφιστικώς το ποσό των ευρώ 24,75, για άδεια μετά τροφοδοσίας έτους 2023 το ποσό των ευρώ 125,34 συνολικά, εκ του οποίου, καταψηφιστικώς το ποσό των ευρώ 88,85 και αναγνωριστικώς το ποσό των ευρώ 36,49 και το ποσό των ευρώ 1,06 καταψηφιστικώς ως διαφορά επιδόματος βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας για το έτος 2023, για την ενότητα του τίτλου της αναγκαστικής εκτέλεσης (ΑΠ 748/1984 ΕλλΔνη 26.642). Αφού δε η υπόθεση κρατηθεί προς κατ’ ουσία εκδίκαση από το παρόν Δικαστήριο, να γίνει δεκτή η ένδικη αγωγή κατά ένα μέρος ως και ουσιαστικά βάσιμη και συστοίχως προς τις αγωγικές διακρίσεις [Α] να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό χρηματικό ποσό των δέκα πέντε χιλιάδων πεντακοσίων έξι ευρώ και δέκα οκτώ λεπτών (15.506,18) και δη το ποσό των ευρώ 24,75 ως διαφορά μισθού ενεργείας και επιδομάτων Κυριακών έτους 2023, πλέον του ποσού των ευρώ 88,85 ως διαφορά επιδόματος αδείας μετά τροφοδοσίας έτους 2023, πλέον του ποσού των ευρώ 1,06 ως διαφορά επιδόματος βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας, πλέον του ποσού των ευρώ 4.497,32 ως διαφορές αποδοχών υπερωριακής της απασχόλησης κατά τις καθημερινές και Κυριακές κατά το έτος 2022, πλέον του ποσού των ευρώ 1.607,51 ως διαφορές αποδοχών υπερωριακής της απασχόλησης κατά τις ημέρες Σαββάτου και αργίας κατά το έτος 2022, πλέον του ποσού των ευρώ 423,07 ως αποζημίωση μη χορήγησης αδειών διανυκτέρευσης κατά το έτος 2022, πλέον του ποσού των ευρώ 394,07 ως υπόλοιπο επιδόματος εορτών Πάσχα 2022, πλέον του ποσού των ευρώ 1.493,41 ως υπόλοιπο επιδόματος εορτών Χριστουγέννων 2022, πλέον του ποσού των ευρώ 529,45 ως υπόλοιπο αμοιβής δρομολογίων εξπρές κατά το έτος 2022, πλέον του ποσού των ευρώ 3.123,70 ως διαφορές αποδοχών υπερωριακής της απασχόλησης κατά τις καθημερινές και Κυριακές κατά το έτος 2023, πλέον του ποσού των ευρώ 1.521,26 ως διαφορές αποδοχών υπερωριακής της απασχόλησης κατά τις ημέρες Σαββάτου και αργίας κατά το έτος 2023, πλέον του ποσού των ευρώ 285,69 ως αποζημίωση μη χορήγησης αδειών διανυκτέρευσης κατά το έτος 2023, πλέον του ποσού των ευρώ 806,02 ως υπόλοιπο αναλογίας επιδόματος εορτών Πάσχα 2023, πλέον του ποσού των ευρώ 560,61 ως υπόλοιπο αναλογίας επιδόματος εορτών Χριστουγέννων 2023, πλέον του ποσού των ευρώ 149,41 ως υπόλοιπο αμοιβής δρομολογίων εξπρές κατά το έτος 2023 και [Β] να αναγνωρισθεί ότι η εναγομένη, οφείλει να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των ευρώ εξακοσίων εννέα ευρώ και ογδόντα έξι λεπτών (609,86) και δη ευρώ 36,49 ως διαφορά επιδόματος αδείας μετά τροφοδοσίας έτους 2023, πλέον του ποσού των ευρώ 306,88 ως διαφορές αποδοχών υπερωριακής της απασχόλησης κατά τις καθημερινές και Κυριακές κατά το έτος 2022, πλέον του ποσού των ευρώ 16,93 ως αποζημίωση μη χορήγησης αδειών διανυκτέρευσης κατά το έτος 2022, πλέον του ποσού των ευρώ 164,45 ως αποζημίωση μη χορήγησης αδειών διανυκτέρευσης κατά το έτος 2023, πλέον του ποσού των ευρώ 25,50 ως υπόλοιπο αναλογίας επιδόματος εορτών Πάσχα 2023, πλέον του ποσού των ευρώ 3,47 ως υπόλοιπο αναλογίας επιδόματος εορτών Χριστουγέννων 2023, πλέον του ποσού των ευρώ 56,14 ως υπόλοιπο αμοιβής δρομολογίων εξπρές κατά το έτος 2023. Τα ανωτέρω ποσά πρέπει να υποχρεωθεί να καταβάλει η εναγομένη με το νόμιμο τόκο από την επομένη της απόλυσης της ενάγουσας και δη από την 15.7.2023 έως εξοφλήσεως, ως έγινε δεκτό υπό της εκκαλουμένης αποφάσεως και κατά τούτο, δεν πλήττεται με λόγο έφεσης από κανέναν των διαδίκων. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, για την επιδίκαση των οποίων υποβλήθηκε από την ενάγουσα αίτημα με την αγωγή και όσον αφορά στα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας με τις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, πρέπει να κατανεμηθούν μεταξύ των διαδίκων, αναλόγως της μερικής νίκης και ήττας τους (άρθρα 106, 176, 178 αρ.1, 183 και 191 παρ.2 ΚΠολΔ) και να επιβληθεί μέρος των εξόδων της ενάγουσας σε βάρος της εναγομένης, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει κατ’ αντιμωλία των διαδίκων τις ένδικες εφέσεις.
Δέχεται αυτές τυπικώς και στην ουσία τους, κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στο σκεπτικό της παρούσας.
Εξαφανίζει την εκκαλουμένη απόφαση.
Κρατεί και δικάζει την αγωγή κατ’ ουσίαν.
Δέχεται αυτή κατά ένα μέρος.
Υποχρεώνει την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το χρηματικό ποσό των δέκα πέντε χιλιάδων πεντακοσίων έξι ευρώ και δέκα οκτώ λεπτών (15.506,18 ευρώ), με τον νόμιμο τόκο από την 15.7.2023 και μέχρι την πλήρη εξόφληση.
Αναγνωρίζει ότι η εναγομένη, οφείλει να καταβάλει στην ενάγουσα, επιπλέον του ανωτέρω ποσού, το χρηματικό ποσό των εξακοσίων εννέα ευρώ και ογδόντα έξι λεπτών (609,86 ευρώ), με τον νόμιμο τόκο από την 15.7.2023 και μέχρι την πλήρη εξόφληση.
Επιβάλλει σε βάρος της εναγομένης μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας για αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας τα οποία ορίζει στο ποσό των εννιακοσίων (900) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση στον Πειραιά, δίχως την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων την 26 .11.2025.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ