Αριθμός αποφάσεως 422/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενον από τον Δικαστή Παναγιώτη Χουζούρην, Εφέτην, τον οποίον ώρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από την Γραμματέα Δ.Π..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ
Από τα άρθρα 524§3 ΚΠολΔ, 271 §1 και 272§2 ΚΠολΔ, όπως ίσχυαν μετά την αντικατάστασιν αυτών αντιστοίχως διά των άρθρων 44§1, 29 και 30 Ν. 3994 /2011 και εφαρμόζονται εις την προκειμένη περίπτωσιν λόγω της ασκήσεως της ενδίκου εφέσεως μετά την έναρξιν ισχύος του Ν. 3994 /2011, συνάγεται ότι, όταν η συζήτησις της εφέσεως προσδιωρίσθη επιμέλεια του εκκαλούντος και μετά την ματαίωσιν αυτής η συζήτησις επισπεύδεται υπό του εφεσίβλητου, ο δέ νομοτύπως και εμπροθέσμως κλητευθείς εκκαλών απουσιάζει κατά την διά της κλήσεως προσδιορισθείσα συζήτησιν, η έφεσις αυτού απορρίπτεται κατ’ ουσίαν λόγω της ερημοδικίας του. Τούτο ισχύει και κατά την ειδική διαδικασίαν των διαφορών εκ πιστωτικών τίτλων, καθ’ ήν μάλιστα ούτε εις πρώτον ούτε εις δεύτερον βαθμόν ορίζεται παράβολον ερημοδικίας, διότι, κατ’ άρθρον 644 ΚΠολΔ, δεν επιτρέπεται ανακοπή ερημοδικίας εις οιονδήποτε βαθμόν των δικαστηρίων της ουσίας (βλ. ΕφΛαρ 22 /2013, ΤΝΠΔΣΑ και ΜονΕφΑΘ 235 /2017, ΤΝΠΔΣΑ). Εις την προκειμένην περίπτωσιν η ένδικος έφεσις των πρώτου εκκαλούντος και δευτέρας εκκαλούσης, διά την οποίαν έχει καταβληθεί το εκ του άρθρου 495§4εδ.α’ ΚΠολΔ προβλεπόμενον παράβολον, προσδιωρίσθη υπ’ αυτών προς συζήτησιν κατά την αρχικήν δικάσιμον της 7ης Μαρτίου 2013, οπότε και εματαιώθη η συζήτησις αυτής.
Ακολούθως διά της υπ’ αριθ. καταθ. ….. /9-1-2014 κλήσεως της εφεσίβλητου προσδιωρίσθη ως δικάσιμος συζητήσεως της υποθέσεως η 4η Δεκεμβρίου 2014, καθ’ ήν η υπόθεσις ανεβλήθη εκ του πινακίου διά την δικάσιμον της 17ης Σεπτεμβρίου 2015, κατά την οποίαν η συζήτησις της υποθέσεως πάλιν εματαιώθη. Εν συνεχεία διά της υπ’ αριθ. καταθ. …. /1-10-2015 κλήσεως της εφεσίβλητου ωρίσθη ως δικάσιμος συζητήσεως της εφέσεως η 12η Μαΐου 2016, καθ’ ήν η υπόθεσις ανεβλήθη εκ του πινακίου διά την εν τη αρχή της παρούσης αναφερομένην δικάσιμον. Όπως δέ προκύπτει διά των υπ’ αριθ. ……… εκθέσεων επιδόσεως του δικαστικού επιμελητού της περιφερείας του Πρωτοδικείου Πειραιώς ………. οι καθ’ ών η κλήσις (πρώτος εκκαλών και δευτέρα εκκαλούσα) είχαν κληθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως, διά να παραστούν κατά την διά της τελευταίας ως άνω κλήσεως προσδιορισθείσαν αρχική δικάσιμον της 12ης Μαΐου 2016, εκ της οποίας η υπόθεσις ανεβλήθη εκ του πινακίου διά την εις την αρχήν της παρούσης αναφερομένην αντίστοιχον, της αναβολής εκ του πινακίου επεχούσης ισχύν κλητεύσεως πάντων των διαδίκων (άρθρα 226§4εδ. δ’ και 524§1 ΚΠολΔ). Όμως, δεν ενεφανίσθησαν κατά την τελευταίαν ως άνω δικάσιμον, καθ’ ήν η υπόθεσις εξεφωνήθη εκ της σειράς του πινακίου και πρέπει να απορριφθεί η έφεσις λόγω της ερημοδικίας αυτών και να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου εφέσεως εις το Δημόσιον Ταμείον (άρθρον 495§4εδ.ε’ ΚΠολΔ). Παράβολον ερημοδικίας δεν ορίζεται ελλείψει αντιστοίχου δικονομικού δικαιώματος κατά την εφαρμοσθείσα διαδικασίαν (άρθρον 644 ΚΠολΔ). Η δικαστική δαπάνη της εφεσίβλητου διά τον δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας πρέπει, κατόπιν αντιστοίχου αιτήματος αυτής, να επιβληθεί εις βάρος των εκκαλούντος και εκκαλούσης λόγω της ήττης αυτών (άρθρα 191 §2 και 183 ΚΠολΔ).
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Δικάζει ερήμην των εκκαλούντος και εκκαλούσης.
Απορρίπτει την υπ’ αριθ. καταθ. … /26-4-2012 έφεσιν (ασκηθείσαν ενώπιον του Γραμματέως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς) κατά της υπ’ αριθ. 997 /2012 αποφάσεως ειδικής διαδικασίας διαφορών εκ πιστωτικών τίτλων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
Διατάσσει την εισαγωγή του εις το σκεπτικόν αναφερομένου παραβόλου εις το Δημόσιον Ταμείον.
Επιβάλλει εις βάρος των εκκαλούντος και εκκαλούσης την δικαστική δαπάνην της εφεσίβλητου διά τον δεύτερον βαθμόν δικαιοδοσίας, την οποίαν ορίζει σε εξακόσια (600) Ευρώ.
Εκρίθη, απεφασίσθη και εδημοσιεύθη σε έκτακτη και δημοσία συνεδρίαση στο ακροατήριο του, δίχως να παρίστανται οι διάδικοι, την 3 ην Ιουλίου 2018.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ