ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΕΚΟΥΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Αριθμός Απόφασης: 312/2018
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Αικατερίνη Νομικού, Πρόεδρο Εφετών, Χρυσούλα Πλατιά, Εφέτη, Ιωάννη Γερωνυμάκη, Εφέτη – Εισηγητή και τη Γραμματέα Δ.Π..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη έφεση κατά της υπ’ αριθμ. 1827/24.4.2017 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, κατά το μέρος που ο εκκαλών, μετά την παύση των εργασιών της πτώχευσης του, κηρύχθηκε μη συγγνωστός, ασκείται νομότυπα και εμπρόθεσμα, αφού, δεν προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας ότι η εκκαλούμενη απόφαση επιδόθηκε στον εκκαλούντα (άρθρα 55 του ΠτΚ, 495 επ., 511 επ., 518 παρ. 2, 741, 761 του ΚΠολΔ) και αρμοδίως φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρο 19, 741 του ΚΠολΔ), ενώ έχει καταβληθεί και το e – παράβολο με κωδικό ………/2017, ποσού 150 ευρώ και το υπ’ αριθμ. …./25.7.2017 παραστατικό καταβολής του της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας. Σημειώνεται ότι κατά της απόφασης που κήρυξε την παύση των εργασιών της πτώχευσης για έλλειψη περιουσίας και κήρυξη του πτωχεύσαντος ως μη συγγνωστού, παραδεκτά ασκείται έφεση από τον πτωχεύσαντα, αδιαφόρως αν κλήθηκε και παραστάθηκε ή όχι στην πρωτοβάθμια δίκη, διότι ο πτωχεύσας έχει την ιδιότητα του διαδίκου ακόμη και αν δεν παρέστη (ΕφΠειρ 144/2014 ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 3691/2008 ΕλΔνη 2010 σελ. 258, ΕφΑθ 6043/2002 ΕλΔ 44, 856). Πρέπει, επομένως, η έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία (άρθρα 533 παρ.1 του ΚΠολΔ).
Με την υπό κρίση έφεση του ο εκκαλών ισχυρίζεται ότι η υπ’ αριθμ. 1827/2017 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία κηρύχθηκε η παύση των εργασιών της πτώχευσής του, εσφαλμένα τον έκρινε μη συγγνωστό κατά κακή εφαρμογή του νόμου και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να γίνει η έφεσή του δεκτή ώστε να εξαφανιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να κηρυχθεί συγγνωστός.
Σύμφωνα με το άρθρο 167 του ΠτΚ όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 11 του ν. 4446/2016 (ΦΕΚ Α 240/22.12.2016) και εφαρμόζεται, σύμφωνα με τη παρ. 2 άρθρου 13 του αυτού νόμου, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 15 του ν. 4491/2017 (ΦΕΚ Α 150) και επί εκκρεμών διαδικασιών «1. Το πτωχευτικό δικαστήριο, εκτιμώντας τα αίτια και τις συνθήκες της πτώχευσης, ύστερα από σχετική έκθεση του εισηγητή, στην οποία καταχωρούνται και οι τυχόν παρατηρήσεις του οφειλέτη και των πιστωτών, και αφού ακούσει τον σύνδικο, αποφαίνεται ότι ο οφειλέτης είναι συγγνωστός, αν αυτός επιδεικνύει καλή πίστη τόσο κατά την κήρυξη της πτώχευσης όσο και κατά τη διάρκειά της, είναι συνεργάσιμος με τα όργανα της πτώχευσης και η πτώχευση δεν οφείλεται σε δόλιες ενέργειές του. Δεν μπορούν να κηρυχθούν συγγνωστοί αυτοί που καταδικάστηκαν για κάποια από τις πράξεις των άρθρων 171 και 172 του παρόντος ή για κάποια από τις κακουργηματικές πράξεις της κλοπής, απάτης, υπεξαίρεσης ή πλαστογραφίας του Ποινικού Κώδικα. Αν υπάρχει εκκρεμής ποινική δίωξη για κάποια από αυτές τις πράξεις, το πτωχευτικό δικαστήριο μπορεί να αναβάλει την απόφασή του μέχρι την αμετάκλητη περάτωση της ποινικής διαδικασίας. Η απόφαση ανακαλείται αν επέλθει μεταβολή πραγμάτων που να δικαιολογεί την ανάκληση. 2. Αν η πτώχευση περατώθηκε με απόφαση που κηρύσσει την παύση των εργασιών της, κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 166, με την ίδια απόφαση το πτωχευτικό δικαστήριο, εκτιμώντας τα αίτια και τις συνθήκες της πτώχευσης και αφού ακούσει τον σύνδικο, αποφαίνεται ύστερα και από σχετική έκθεση του εισηγητή ότι ο οφειλέτης είναι συγγνωστός». Από τις ως άνω διατάξεις συνάγεται ότι ο πτωχός για να κηρυχθεί μη συγγνωστός πρέπει, εκτός των άλλων προϋποθέσεων, να αποδεικνύεται ότι η πτώχευσή του οφείλεται σε αιφνίδια και ιδιαίτερα επιζήμια για τον πτωχό γεγονότα, όπως είναι τα εμπορικά ατυχήματα, τα οποία δεν είναι δυνατόν να αποδοθούν σε δόλο ή βαριά αμέλεια του, σοβαρά οικογενειακά του ατυχήματα, όπως σοβαρή ασθένεια του ίδιου ή μελών της οικογένειας του, εξαιτίας των οποίων υποβλήθηκε σε δαπάνη σημαντικών χρηματικών ποσών, που επηρέασε την εμπορική του δραστηριότητα, καθώς και άλλες περιστάσεις, οι οποίες ήταν απρόβλεπτες, δεν οφείλονται σε υπαιτιότητα του και οδήγησαν στην πτώχευση του, χωρίς την επέλευση των οποίων η πτώχευσή του κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων δεν θα επερχόταν (σχετ. ΕφΛαρ 89/2013 ΕΕμπΔ 2013, 958, ΕφΘεσ 2074/2010 ΕπισκΕμπΔ 2010, 1199, ΕφΠειρ 881/2008 ΔΕΕ 2009, 334).
Από την εκτίμηση της υπ’ αριθμ. ……/24.10.2017 ένορκης βεβαίωσης του μάρτυρα ………. που κατέθεσε ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά και όλων των εγγράφων που ο εκκαλών προσκομίζει και επικαλείται είτε ως άμεσα αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο εκκαλών ήταν έμπορος από το Φεβρουάριο του έτους 1982, δραστηριοποιούμενος στη Νίκαια, διατηρώντας αρχικά καφενείο στην οδό ………., από το έτος 1992 επιχείρηση ενοικίασης ηλεκτρονικών μηχανημάτων στην οδό ……. και από το έτος 2001 κατάστημα ……. στην οδό ……… Με την πάροδο των ετών τα καταστήματα του άρχισαν να μην έχουν ικανοποιητικά έσοδα, με συνέπεια ο αιτών για να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του, να αναστείλει τη λειτουργία των δύο πρώτων καταστημάτων του, του μεν πρώτου το έτος 2012 και του δεύτερου το έτος 2013, ενώ εν τέλει λόγω των συσσωρευμένων οικονομικών χρεών του και της αδυναμίας πληρωμής των υποχρεώσεών του, που προέρχονταν από την εμπορική δραστηριότητά του, κατόπιν της από 29/12/2014 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../2014 αίτησής του κηρύχθηκε με την υπ’ αριθμ. 7905/2014 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς σε κατάσταση πτώχευσης και ορίστηκε ως ημέρα παύσης πληρωμών η 20/12/2014. Στη συνέχεια το ίδιο ως άνω Δικαστήριο με την προσβαλλόμενη υπ’ αριθμ. 1827/2017 απόφασή του, αφού δέχθηκε την υπ’ αριθμ. πρωτ. …./2016 έκθεση της Εισηγήτριας της πτώχευσης και έλαβε υπόψη του την από 24/10/2016 έκθεση που υπέβαλε η σύνδικος της πτώχευσης στην Εισηγήτρια, κήρυξε την παύση των εργασιών της πτώχευσης λόγω έλλειψης της αναγκαίας περιουσίας για τη συνέχιση των εργασιών της, καθόσον στο ενεργητικό της πτωχευτικής περιουσίας υπήρχαν μόνο κινητά πράγματα, τα οποία εκποιήθηκαν στο σύνολό τους, τα δε χρήματα της εκποίησης περιήλθαν στο σύνδικο ως προσωρινή αντιμισθία, δυνάμει της υπ’ αριθμ. 1043/20126 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ενώ ταυτόχρονα ο εκκαλών – πτωχός κηρύχθηκε ως μη συγγνωστός. Με το μοναδικό λόγο της έφεσής του ο τελευταίος ισχυρίζεται ότι κακώς κηρύχθηκε μη συγγνωστός, διότι προκειμένου να αντιμετωπίσει την απρόβλεπτη δυσχερή οικονομική κατάσταση που περιήλθε ολόκληρη η Χώρα από το έτος 2009 λόγω των μνημονιακών υποχρεώσεων της, εξαιτίας της οποίας μειώθηκε ραγδαία η πελατειακή του κίνηση, αφού οι πολίτες μεσαίων οικονομικών στρωμάτων που ήταν πελάτες του επλήγησαν ιδιαίτερα από την οικονομική κρίση, με επακόλουθο τη σταδιακά κλιμακούμενη μείωση των εσόδων του και την αδυναμία του να ανταποκριθεί στις συνεχώς αυξανόμενες υποχρεώσεις, ενεργώντας με καλή πίστη τα περί της διαχείρισης της περιουσίας τους, ανέστειλε τη λειτουργία των δυο πρώτων καταστημάτων του και προέβη στη μείωση του προσωπικού προκειμένου να περιορίσει τα λειτουργικά έξοδα της εμπορίας του, ενώ παράλληλα ανάλωσε ολόκληρη την προσωπική περιουσία του για την εξόφληση των χρεών του. Ο ισχυρισμός αυτός όμως τυγχάνει ουσιαστικά αβάσιμος, διότι ήδη το έτος 2010 και κυρίως το έτος 2011, οπότε παγιώθηκε ένα κλίμα ευρύτερης οικονομικής αστάθειας, το οποίο έπληξε αναπόφευκτα την επιχειρηματική δραστηριότητα και άρχισαν να διαφαίνονται οι δυσμενείς συνέπειες των οικονομικών μέτρων, η επιχείρησή του παρουσίαζε ετήσια ζημία όπως αποδεικνύεται από τις καταστάσεις οικονομικών στοιχείων από επιχειρηματική δραστηριότητα (έντυπο Ε3), που υπέβαλε ο εκκαλών στη Δ.Ο.Υ. Νίκαιας και αφορούν τα οικονομικά έτη 2011 (χρήση 2010) και 2012 (χρήση 2011) ανερχόμενη στο ποσό των 73.974,44 ευρώ για το έτος 2010 και στο ποσό των 105.960,63 ευρώ για το έτος 2011. Σύμφωνα με τα αντίστοιχα φορολογικά έγγραφα αυξημένη ετήσια ζημία παρουσίασε και τα επόμενα έτη (2012, 2013, 2014) ανερχόμενη στα ποσά των 70.657,22 ευρώ, 43.195.01 ευρώ και 61.904,83 ευρώ αντίστοιχα. Επομένως από τις συνεχόμενες ιδιαίτερα μεγάλες για τα δεδομένα της επιχείρησης του εκκαλούντος ετήσιες ζημίες ήδη από το έτος 2010, χωρίς να αποδεικνύεται ότι κατά τα προγενέστερα έτη η επιχείρηση του παρουσίαζε κέρδη ή έστω ζημίες σε διαχειρίσιμα επίπεδα, αποδεικνύεται ότι ο εκκαλών, δεν προέβη έγκαιρα στις δέουσες ενέργειες ώστε να αποτρέψει την πτώχευση του, η οποία δεν σχετίζεται άμεσα και αποκλειστικά με την επελθούσα οικονομική κρίση. Ούτε άλλωστε αποδείχθηκε ο ισχυρισμός του, που προβάλει για να θεμελιώσει την καλή του πίστη, ότι αναγκάστηκε να αναλώσει και την προσωπική του περιουσία για την κάλυψη μεγάλου μέρους των υποχρεώσεων του και κυρίως των οφειλών του προς του εργαζόμενους της επιχείρησής του, καθόσον όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της υπ’ αριθμ. 2981/2015 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ο εκκαλών κατά το χρόνο παύσης των πληρωμών του (21/12/2014) είχε χρέη εξαιτίας της εμπορικής δραστηριότητας του ανερχόμενα στο ποσό των 82.883 ευρώ, από το οποίο το ποσό των 39.716,69 ευρώ οφείλει στους εργαζόμενους της επιχείρησής του. Επομένως δεν αποδείχθηκε ότι η πτώχευση του εκκαλούντος οφείλεται σε αιφνίδια και επιζήμια για την επιχείρηση του γεγονότα, κατά τα εκτεθέντα στη μείζονα σκέψη, αλλά στη μη λήψη των κατάλληλων διαχειριστικών μέτρων ώστε να αποφεύγεται η ετήσια ζημία ή έστω να συγκρατείται σε περιορισμένα ποσά, ούτε εξάλλου ο εκκαλών επικαλείται ότι επέδειξε καλή πίστη κατά τη διάρκεια των εργασιών της πτώχευσης και ότι συνεργάστηκε με τα όργανα της πτώχευσης. Συνεπώς το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, κηρύσσοντας τον εκκαλούντα με την εκκαλούμενη απόφαση του μη συγγνωστό, έστω με συνοπτικότερη αιτιολογία, η οποία αντικαθίσταται από την παρούσα (άρθρο 534 του ΚΠολΔ) ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις και ο μοναδικός λόγος της έφεσης, με το οποίο ο εκκαλών ισχυρίζεται τα αντίθετα, πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την έφεση κατά της υπ’ αριθμ. 1827/2017 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά την έφεση.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτή κατ’ ουσίαν.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά την 3η Μαΐου 2018 και δημοσιεύθηκε στις 21 Μαΐου 2018 σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με απόντα τον εκκαλούντα και την πληρεξουσία αυτού δικηγόρο.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ