ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΤΙΤΛΩΝ
Αριθμός Απόφασης 239/2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Αποτελούμενο από το Δικαστή Ελευθέριο Γεωργίλη, Εφέτη, ο οποίος ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά και από τη Γραμματέα Γ.Λ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Από τις εκθέσεις επίδοσης …../20.2.2018 και ……/26.2.2018 του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών, ……, προκύπτει ότι ακριβές αντίγραφο της από 10.1.2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2018 έφεσης με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο, που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στους εφεσίβλητους (άρθρα 122 §1, 123, 124, 126 §1 α, 127 §1, 128 §§1, 3 και 139 του Κ.Πολ.Δ.). Οι τελευταίοι, όμως δεν εμφανίστηκαν, κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από τη νόμιμη σειρά του πινακίου, ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο και κατά συνέπεια πρέπει να δικαστούν ερήμην. Το Δικαστήριο, ωστόσο, θα προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης, σαν να ήταν όλοι οι διάδικοι παρόντες (άρθρο 524 §4 του Κ.Πολ.Δ.).
ΙΙ. Η από 10.1.2018 έφεση του ηττηθέντος ανακόπτοντος – πιστωτικού συνεταιρισμού με την επωνυμία “……….”, κατά της οριστικής απόφασης 5150/2017 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την προσήκουσα ειδική διαδικασία των πιστωτικών τίτλων και απέρριψε την από 23.10.2014 ανακοπή του τελευταίου, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, εφόσον η προσβαλλόμενη απόφαση επιδόθηκε στους εφεσίβλητους στις 11.1.2018, όπως προκύπτει από τις εκθέσεις επίδοσης .. και ../2018 του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών . .. και η έφεση κατατέθηκε, στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου (εντός της προθεσμίας των τριάντα ημερών), στις 9.2.2018 (άρθρα 495, 511, 513 §1β, 516 §1, 517 και 518 §1 του Κ.Πολ.Δ.). Περαιτέρω, αρμοδίως φέρεται για συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 του ίδιου Κώδικα, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 4 §2 του ν. 3994/2011), ενώ έχει κατατεθεί το σχετικό παράβολο, ποσού εκατό (100) ευρώ, κατ’ άρθρο 495 §3Α περ. β´ του Κ.Πολ.Δ., όπως προκύπτει από το ηλεκτρονικό παράβολο … . του Υπουργείου Οικονομικών, σε συνδυασμό με την από 7.2.2018 βεβαίωση εξόφλησης της ………. Πρέπει, επομένως, η έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία (937 §3, 643 και 649 §2 του Κ.Πολ.Δ., όπως ίσχυαν πριν το ν. 4335/2015, δεδομένου ότι οι διατάξεις του τελευταίου αυτού νόμου εφαρμόζονται μόνο όταν η επίδοση της επιταγής προς εκτέλεση διενεργείται μετά την 1.1.2016, κάτι που δεν συμβαίνει στην υπό κρίση περίπτωση – άρθρο ένατο παρ. 3 του ν. 4335/2015), ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 §1 του Κ.Πολ.Δ.).
ΙΙΙ. Ο ανακόπτων και ήδη εκκαλών – πιστωτικός συνεταιρισμός, με την από 23.10.2014 ανακοπή του, που ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα, κατ’ άρθρο 979 §2 του Κ.Πολ.Δ., ενώπιον του ευρισκόμενου στον τόπο της αναγκαστικής εκτέλεσης πρωτοβάθμιου δικαστηρίου (Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά), ζήτησε, για τους αναφερόμενους σ’ αυτήν λόγους, τη μεταρρύθμιση του …/2014 πίνακα κατάταξης δανειστών της Συμβολαιογράφου Αθηνών ………, ώστε να καταταγεί αυτός, κατά το ποσό των 18.230,29 ευρώ άλλως γι’ αυτό των 8.654,78 ευρώ άλλως γι’ αυτό των 3.516,33 ευρώ, που αφορούσαν σε έξοδα της εκτέλεσης αντί του δεύτερου καθ’ ου – δικαστικού επιμελητή και σε περίπτωση προκαταβολής των ως άνω ποσών, αντί του πρώτου καθ’ ου – επισπεύδοντος. Επίσης, το Ελληνικό Δημόσιο και η Τράπεζα ……, με τις από 30.10.2014 και από 10.10.2014 αντίστοιχα ανακοπές τους, ζήτησαν τη μεταρρύθμιση του ιδίου πίνακα κατάταξης, ώστε να καταταγούν, το πρώτο, μεταξύ άλλων, αντί του ως άνω δικαστικού επιμελητή και η δεύτερη αντί του τελευταίου και σε περίπτωση προκαταβολής των εξόδων της εκτέλεσης, αντί του αρχικού επισπεύδοντος. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την εκκαλούμενη 5150/2017 οριστική απόφασή του, αφού συνεκδίκασε τις ως άνω τρεις ανακοπές, δέχθηκε εν μέρει αυτή του Ελληνικού Δημοσίου, μεταρρυθμίζοντας τον παραπάνω πίνακα κατάταξης και απέρριψε ως απαράδεκτες, λόγω επικουρικής εναγωγής των καθ’ ων, τις ανακοπές του εκκαλούντος και της Τράπεζας ……… Ήδη, κατά της απόφασης αυτής, παραπονείται ο ανακόπτων με την έφεσή του, για τους διαλαμβανόμενους σ’ αυτήν λόγους, που ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και ζητεί την εξαφάνισή της, ώστε να γίνει δεκτή η ανακοπή του και να καταταγεί κι αυτός στον ως άνω πίνακα κατάταξης, κατά τα αιτούμενα ποσά. Σημειωτέον ότι το Ελληνικό Δημόσιο και η Τράπεζα ……… κλήθηκαν κατά τη συζήτηση της έφεσης, ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, όπως προκύπτει από τις εκθέσεις επίδοσης …../20.2.2018, ../20.2.2018 και …./21.2.2018 του Δικαστικού Επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών, .. .., διότι, μεταξύ των δύο τελευταίων ανακοπτόντων και του εκκαλούντος, διαμορφώθηκε επιγενόμενη αναγκαστική ομοδικία, καθόσον με τις πιο πάνω τρεις ανακοπές τους, που συνεκδικάστηκαν ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, έβαλαν κατά της κατάταξης των ιδίων δανειστών (και των δύο εφεσίβλητων η Τράπεζα ………… και του δεύτερου εφεσίβλητου το Ελληνικό Δημόσιο) για την αποβολή τους από τον ανακοπτόμενο πίνακα κατάταξης (Α.Π. 189/2016, Α.Π.175/2011 και Α.Π. 1229/2008 όλες στην Τ.Ν.Π. “Νόμος”).
- Κατά τη διάταξη του άρθρου 219 §1 του Κ.Πολ.Δ., αγωγή υπό αίρεση δεν επιτρέπεται, μπορεί όμως ο ενάγων, για την περίπτωση που απορριφθεί η πρώτη βάση ή αίτηση της αγωγής, να τη στηρίξει σε άλλη βάση ή να υποβάλει άλλη αίτηση που στηρίζεται στην ίδια ή σε άλλη βάση. Κατ’ εφαρμογή του άρθρου αυτού, δεν επιτρέπεται η διαζευκτική ή επικουρική εναγωγή προσώπων, διότι το πρόσωπο του εναγομένου, είναι ανάγκη να είναι ορισμένο και θετικό και να συνάπτεται με τα πραγματικά περιστατικά που δικαιολογούν την ιδιότητα του αυτή. Επικουρική, ειδικότερα εναγωγή, υφίσταται, όταν ο δεύτερος και οι επόμενοι εναγόμενοι ενάγονται, για την περίπτωση απόρριψης της αγωγής κατά του αμέσως προηγούμενου αυτών. Στην περίπτωση τούτη, η αγωγή απορρίπτεται στο σύνολό της ως απαράδεκτη, με αυτεπάγγελτη έρευνα από το δικαστήριο, διότι δημιουργεί εκκρεμοδικία υπό αίρεση και, άρα, ανασφάλεια και αβεβαιότητα (Α.Π. 1938/2014, Α.Π. 1543/2009, Α.Π. 1821/2007, Εφ.Πειρ. 72/2016 ad hoc, όλες στην Τ.Ν.Π. “Νόμος” και Εφ.Αθ. 7526/2006 Ελλ.Δ/νη 2008, σελ. 221).
- Στην προκείμενη περίπτωση, ο ανακόπτων – πιστωτικός συνεταιρισμός, με τους λόγους της από 23.10.2014 ανακοπής του, τους οποίους επαναφέρει με το μοναδικό λόγο της έφεσης, ισχυρίστηκε ότι με τον πίνακα κατάταξης δανειστών …./2014 της Συμβολαιογράφου Αθηνών ………., αφαιρέθηκε το ποσό των 18.230 ευρώ, για τα δικαιώματα του δεύτερου καθ’ ου, ως έξοδα εκτέλεσης, χωρίς να προσδιορίζεται αναλυτικά η αιτία των εξόδων αυτών άλλως ότι εσφαλμένα υπολογίστηκε, για δικαιώματα του τελευταίου, το ως άνω ποσό, άλλως αυτό των 8.654,78 ευρώ, επικουρικότερα δε αυτό των 3.516,33 ευρώ. Κατόπιν τούτων, ζήτησε να μεταρρυθμιστεί ο ως άνω πίνακας κατάταξης δανειστών, ώστε να καταταγεί αυτός κατά τα πιο πάνω ποσά αντί του δεύτερου καθ’ ου – δικαστικού επιμελητή και σε περίπτωση προκαταβολής των ως άνω ποσών, αντί του πρώτου καθ’ ου – αρχικού επισπεύδοντος. Με τέτοιο αίτημα όμως, η ως άνω ανακοπή, σύμφωνα και με όσα αναφέρονται στη μείζονα σκέψη, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, ύστερα από αυτεπάγγελτη έρευνα του Δικαστηρίου, διότι οι καθ’ ων ενάγονται διαζευκτικά και ειδικότερα, ο πρώτος (καθ’ ου) για την περίπτωση της προκαταβολής των εξόδων της εκτέλεσης στον δεύτερο, με αποτέλεσμα να μην είναι θετικό και ορισμένο το πρόσωπο που ενάγεται. Και τούτο ανεξαρτήτως του ότι δεν μπορεί να προκύψει από την έκβαση της δίκης η προκαταβολή ή μη των εξόδων αυτών. Σημειωτέον ότι δεν πρόκειται για επικουρική άσκηση λόγων ανακοπής, οπότε ασκείται ο δεύτερος λόγος υπό την ενδοδιαδικαστική αίρεση της απόρριψης του πρώτου, που, όπως η βάση ή το αίτημα της αγωγής, μπορούν παραδεκτά να εναλλαχθούν επικουρικά (Α.Π. 1938/2014, σχετ. και Α.Π. 1090/2010 αμφότερες στην Τ.Ν.Π. “Νόμος”). Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο, με την εκκαλούμενη απόφασή του, έκρινε όμοια και απέρριψε ως απαράδεκτη την από 23.10.2014 ανακοπή, δεν έσφαλε ως προς την εφαρμογή του νόμου, απορριπτόμενου, ως ουσιαστικά αβάσιμου, του μοναδικού λόγου της έφεσης.
VΙ. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος προς έρευνα, πρέπει να απορριφθεί η υπό κρίση έφεση ως ουσιαστικά αβάσιμη. Τέλος, δεν θα οριστεί παράβολο για την άσκηση ανακοπής ερημοδικίας από τους εφεσίβλητους, διότι στις δίκες περί την εκτέλεση δεν επιτρέπεται το ένδικο μέσο αυτό (άρθρο 937 §2 του Κ.Πολ.Δ., όπως ίσχυε πριν την αντικατάστασή του με το ν. 4335/2015), ούτε θα επιδικαστούν έξοδα υπέρ των τελευταίων, λόγω της νίκης τους, αφού, εξαιτίας της ερημοδικίας τους, δεν υποβλήθηκε σχετικό αίτημα (άρθρα 183 και 191 §2 του Κ.Πολ.Δ.).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην των εφεσίβλητων.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσίαν την από 10.1.2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2018 έφεση, κατά της οριστικής απόφασης 5150/2017 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στις 3 Μαΐου 2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και της πληρεξούσιας δικηγόρου του εκκαλούντος.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ