ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΝΑΥΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Αριθμός απόφασης 279/2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από την Δικαστή Ελένη Νικολακοπούλου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Κ.Δ.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 524 παρ. 3 εδ. α’ ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάσταση του από το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του Ν.4335/2015, που εφαρμόζεται στην προκείμενη περίπτωση κατ’ άρθρο ένατο παρ. 2 του άρθρου 1 του Ν.4335/2015 για τα κατατιθέμενα από 1-1-2016 ένδικα μέσα, σε περίπτωση ερημοδικίας του εκκαλούντος η έφεση απορρίπτεται. Επομένως, το Δικαστήριο σε περίπτωση ερημοδικίας του εκκαλούντος κατά τη συζήτηση της εφέσεως, αφού προηγουμένως ερευνήσει, εάν κλητεύθηκε αυτός νομίμως και εμπροθέσμως ή επισπεύδει ο ίδιος τη συζήτηση, οφείλει να απορρίψει την ασκηθείσα έφεση, χωρίς άλλη έρευνα, κατ’ εφαρμογή της προαναφερθείσας διάταξης. Η απόρριψη της εφέσεως, λόγω της ερημοδικίας του εκκαλούντος, γίνεται κατ’ ουσίαν και όχι για τυπικό λόγο, διότι, παρ’ ότι οι λόγοι της εφέσεως δεν εξετάζονται, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο αυτών, θεωρείται, κατά πλάσμα του νόμου, ότι είναι αβάσιμοι και, εντεύθεν, πάντοτε απορριπτέοι, αφού δεν δίδεται στο Δικαστήριο η δυνατότητα έρευνας αυτών και εκδόσεως αντιθέτου αποφάσεως κατά παραδοχή τους (ΟλΑΠ 16/1990, ΑΠ 2066/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1719/2013 ΝοΒ 2014 623, ΑΠ 1506/2013 ΝοΒ 2014 353, ΑΠ 1025/2010, ΑΠ 613/2009, ΑΠ 1047/2009 ΤΝΠ. ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 248/2008, Σαμουήλ, Η Έφεση, ΣΤ΄ έκδοση 2009, παρ.1051 και 1052).
Στην προκειμένη περίπτωση, η κρινόμενη από 14.9.2016 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως στην γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ………/23.9.2016 και προσδιορισμού στην γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου ………/18.11.2016 έφεση της εκκαλούσας στρέφεται κατά της υπ’ αριθμ.5053/2014 οριστικής απόφασης του Τμήματος Ναυτικών Διαφορών του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία ερήμην της ανακόπτουσας και ήδη εκκαλούσας ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας, που δικάσθηκε σαν να ήταν και αυτή παρούσα και απέρριψε, ως απαράδεκτη, λόγω της εκπροθέσμου ασκήσεως της, την από 18.3.2013 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………/3.4.2013 ανακοπή της, με την οποία προσβλήθηκε ο υπ’αριθμ……../11.2.2013 πίνακας κατατάξεως δανειστών της Συμβολαιογράφου Πειραιώς ……
Η συζήτηση της εφέσεως ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου αρχικά ορίστηκε με την κατάθεση του δικογράφου για την δικάσιμο στις 16.11.2017, πλην όμως κηρύχθηκε ματαιωμένη δυνάμει της υπ’αριθμ.103/2018 απόφασης του Δικαστηρίου τούτου, λόγω της μη εμφάνισης του εφεσιβλήτου και της μη προσήκουσας παράστασης της ερήμην δικασθείσας πρωτοδίκως ανακόπτουσας, ήδη εκκαλούσας, με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου της συνεπαγόμενη την ερημοδικία της. Ήδη φέρεται για συζήτηση με την από 9.2.2018 κλήση της εκκαλούσας, που κατατέθηκε στην γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου με αριθμό έκθεσης ………/16.2.2018, προσδιορίστηκε κατά την δικάσιμο, που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και επιδόθηκε νομότυπα στον εφεσίβλητο ασφαλιστικό φορέα, που παραστάθηκε κατά την συζήτηση της δια της πληρεξουσίας δικηγόρου του, χωρίς να προβάλει αντιρρήσεις προς τούτο. Επομένως, η εκκαλούσα, η οποία επισπεύδει την συζήτηση και δεν εμφανίστηκε, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε από την σειρά του πινακίου, μήτε έλαβε μέρος κανονικά στη συζήτηση, πρέπει, συνεπώς, να δικαστεί ερήμην, ακολούθως δε να απορριφθεί η κρινόμενη έφεση της, όπως προεκτίθεται στη μείζονα σκέψη της παρούσας. Επίσης, πρέπει να ορισθεί το προκαταβλητέο παράβολο για την περίπτωση ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας από την απολιπομένη εκκαλούσα (άρθρα 501 και 505 παρ. 2 του ΚΠολΔ) και να καταδικασθεί αυτή, ως ηττηθείσα διάδικος, στα δικαστικά έξοδα του εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή σχετικού του αιτήματος (άρθρα 106, 183 και 176 ΚΠολΔ), να διαταχθεί δε η εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο των καταβληθέντων κατά την κατάθεση της έφεσης παραβόλων υπέρ του Δημοσίου και του ΤΑΧΔΙΚ, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 495 του ΚΠολΔ, όπως το άρθρο αντικαταστάθηκε εκ νέου από το άρθρο 1 άρθρο τρίτο του Ν 4335/2015, ΦΕΚ Α΄ 87/23.7.2015, όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην της εκκαλούσας την ένδικη έφεση κατά της υπ’αριθμ.5053/2014 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
Ορίζει το παράβολο για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας στο ποσό των διακοσίων ενενήντα (290) ευρώ.
Απορρίπτει την έφεση.
Διατάσσει την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο των καταβληθέντων παραβόλων.
Επιβάλλει στην εκκαλούσα τα δικαστικά έξοδα του εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους, στις 16 Μαΐου 2019.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ