ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 80/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
——————————————-
Αποτελούμενο από τη Δικαστή, Εμμανουηλία-Αλεξάνδρα Κεχαγιά, και από τη Γραμματέα Γ.Λ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Αρμοδίως (άρθρο 19 του ΚΠολΔ) φέρεται προς συζήτηση ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, η από 6-10-2014 (υπ’αριθμ. εκθ. καταθ. ……/2014) έφεση του εκ των εναγομένων, ……, κατά της με αριθμό …../2014 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, αντιμωλία των νυν διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία, επί της από 15-9-2008 (υπ’αριθμ. εκθ. καταθ. ……/2008) αγωγής της ενάγουσας περί αποζημίωσης από αδικοπραξία, κατόπιν υποκατάστασης, και έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 § 4, 499, 500, 511, 513 παρ. 1 εδαφ.β΄, 516 § 1, 517, 518 § 2, όπως η τελευταία αυτή διάταξη ίσχυε προ της αντικατάστασή της με το άρθρο τρίτο του ν.4335/2015 (ΦΕΚ Α.87/23-7-2015), δηλαδή πριν την παρέλευση τριετίας από τη δημοσίευση της εκκαλουμένης, δεδομένου ότι ουδείς εκ των διαδίκων επικαλείται ότι έχει λάβει χώρα επίδοσή της, ούτε από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτει το αντίθετο, ή άλλος λόγος απαραδέκτου ενώ έχει καταβληθεί και το νόμιμο παράβολο κατά την κατάθεσή της (υπ’αριθμ. …….. σειρά Α παράβολα του ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ και υπ’αριθμ. …………. σειρά Α παράβολα του Δημοσίου). Επομένως, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 § 1 του ΚΠολΔ).
ΙΙ. Aπό τη διάταξη του άρθρου 68 του ΚΠολΔ, το οποίο ορίζει ότι “δικαστική προστασία έχει δικαίωμα να ζητήσει όποιος έχει άμεσο έννομο συμφέρον”, συνάγεται ότι, ένδικη προστασία παρέχεται υπέρ ή κατ’ εκείνων μόνον των προσώπων, τα οποία κατά τους ισχυρισμούς του ενάγοντος αποτελούν τα υποκείμενα της επίδικης έννομης σχέσης ή μετέχουν κατά το ουσιαστικό δίκαιο στη διαχείριση αυτής της σχέσης (ΑΠ 82/2016, ΑΠ 77/2016, ΑΠ 1733/2010 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»). Για τη νομιμοποίηση, επομένως, αρκεί ο ισχυρισμός του ενάγοντος ότι αυτός και ο εναγόμενος είναι τα υποκείμενα, ότι δηλαδή ο ίδιος είναι φορέας του ασκούμενου δικαιώματος και ο εναγόμενος της επίδικης υποχρέωσης (ΑΠ 380/2017, αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 1733/2010 ό.π). Ποιά πρόσωπα είναι φορείς συγκεκριμένων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων ορίζεται από το ουσιαστικό δίκαιο που επιτρέπει την άσκηση της αγωγής (ΑΠ 380/2017 ό.π.). Εξάλλου, η νομιμοποίηση του διαδίκου όπως και το έννομο συμφέρον, αποτελεί ουσιαστική προϋπόθεση για την παροχή δικαστικής προστασίας (ΟλΑΠ 18/2005, ΕλλΔνη 2005.706, ΑΠ 380/2017 ό.π) και ερευνάται, σύμφωνα με το άρθρο 73 του ΚΠολΔ, αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο σε κάθε στάση της δίκης (ΑΠ 380/2017 ό.π, ΑΠ 691/2011, αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΕφΕυβ(Μον) 46/2016, ΕΦΑΔ 2017.73), και αν το δικόγραφο της αγωγής είναι ελλιπές ως προς τα στοιχεία της ενεργητικής ή παθητικής νομιμοποίησης και δεν συμπληρωθούν παραδεκτώς οι ελλείψεις, τότε απορρίπτεται η αγωγή ως απαράδεκτη, λόγω αοριστίας του δικογράφου της (ΑΠ 77/2016, ό.π, ΑΠ 1383/2010 ΧΡΙΔ 2011.421, ΕφΔωδ 62/2004 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»)
III. Από την παράγραφο 1 του άρθρου 14 του ν. 2496/1997 συνάγεται ότι ο ασφαλιστής, που αποζημίωσε τον ασφαλισμένο, υποκαθίσταται στα έναντι του τρίτου, υπόχρεου προς αποζημίωση, δικαιώματα του ασφαλισμένου, στην έκταση που ικανοποίησε αυτόν, χωρίς να απαιτείται ιδιαίτερη δήλωση περί μεταβιβάσεως των δικαιωμάτων του ασφαλισμένου στον ασφαλιστή, αποδοχή τέτοιας δήλωσης ή ανακοίνωση περί αυτής προς τον τρίτο (ΑΠ 763/2014 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»). Η υποκατάσταση αυτή έχει χαρακτήρα εκχωρήσεως εκ του νόμου (ΑΠ 763/2014 ό.π, ΕφΑθ 3020/2015, ΔΕΕ 2016.1084, ΕφΘεσ 1046/2011, ΕΕμπ 2012.395), και επέρχεται αυτοδίκαια από τον χρόνο καταβολής της ασφαλιστικής αποζημίωσης στο λήπτη της ασφάλισης, εφαρμοζόμενων αναλογικά των διατάξεων για τη συμβατική εκχώρηση, εφόσον προσαρμόζονται στη φύση και στο σκοπό της και δεν προβλέπεται απόκλιση (ΑΠ 1473/2013 Νοβ 2013.2684), επομένως, η απαίτηση μεταβιβάζεται με όλα τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά της. Έτσι, ο τρίτος, μπορεί να αντιτάξει όλες τις ενστάσεις που είχε κατά του ζημιωθέντος μέχρι τον χρόνο της υποκατάστασης (ΕφΑθ 3020/2015, ΕφΘεσ 1046/2011, ό.π), η οποία επέρχεται από την καταβολή του ασφαλίσματος (άρθρο 462 ΑΚ). Συνακόλουθα, η κατά του τρίτου αγωγή του ασφαλιστή θα έχει, κατά κανόνα, την ίδια βάση, όπως αν την αγωγή ασκούσε ο ίδιος ο ζημιωθείς (ΕφΑθ 3020/2015, ΕφΘεσ 1046/2011 ό.π) και έτσι, για την πληρότητά της, ο ασφαλιστής αρκεί να επικαλεσθεί και, σε περίπτωση αμφισβητήσεως, να αποδείξει τη συνδρομή των προϋποθέσεων της ασφαλιστικής υποκαταστάσεως και συγκεκριμένα: α) τη σύναψη και τους όρους της ασφαλιστικής συμβάσεως, β) την καταβολή του ασφαλίσματος στον ζημιωθέντα ασφαλισμένο λόγω επελεύσεως της ασφαλιστικής περιπτώσεως και γ) τη ζημία του ασφαλισμένου που αποζημίωσε (ΑΠ 763/2014, ΕφΘεσ 1046/2011, ό.π).
- IV. Από τα άρθρα 297 και 298 του ΑΚ προκύπτει ότι επί βλάβης πράγματος, η ζημία συνίσταται στη δαπάνη αποκαταστάσεως αυτής (βλάβης) αντίστοιχα προς την οποία μειώνεται η υπάρχουσα περιουσία του ζημιωθέντος και το ποσό αυτής αποτελεί την επιδικαστέα αποζημίωση όταν αυτή παρέχεται σε χρήμα. Συνακόλουθα, για την κατά το άρθρο 216 παρ. 1 του ΚΠολΔ πληρότητα της αγωγής, σε περίπτωση βλάβης πράγματος, ο ενάγων, απαιτώντας αποζημίωση για τις ζημίες που αυτό υπέστη, αρκεί να αναφέρει ορισμένως το βλαπτικό αποτέλεσμα και την επελθούσα περιουσιακή μείωση. Δεν αποτελεί, όμως, στοιχείο της αγωγής, ο καθορισμός των επιμέρους υλικών τα οποία απαιτούνται για την αποκατάσταση της ζημίας, η ποσότητα αυτών και η αξία τους (ΑΠ 569/2000 ΕλλΔνη 41.1575, ΕφΘεσ 1694/2003 Αρμ. 2004.66, ΕφΠειρ (Μον) 870/2014, αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»,) ούτε ο καθορισμός των επιμέρους επισκευαστικών εργασιών και τα επιμέρους ποσά των δαπανών επισκευής. Αυτά θεωρούνται περιγραφικά στοιχεία της ζημίας και θα προκύψουν από τις αποδείξεις (ΑΠ 569/2000 ό.π, ΕφΘρ 734/2005, ΕΠΙΔΙΚΙΑ 2006.244). Εξάλλου, από τα άρθρα 298 και 914 του ΑΚ συνάγεται ότι, σε περίπτωση αδικοπραξίας, αφότου εκδηλώθηκε το ζημιογόνο γεγονός γεννάται υπέρ του ζημιωθέντος αξίωση αποζημιώσεως για την όλη ζημία, θετική και αποθετική, παρούσα ή μέλλουσα (ΑΠ 21/2012 ΕΠΙΔΙΚΙΑ 2012.277), η θετική δε ζημία συνίσταται στο ποσό της απαιτούμενης δαπάνης για την αποκατάσταση των βλαβών, χωρίς να απαιτείται προηγούμενη αποκατάστασή τους (Αθ.Κρητικός «Αποζημίωση από Τροχαία Αυτοκινητικά Ατυχήματα», έκδ. 1992, σελ. 272-273, αρ.775).
- V. Από τις διατάξεις των άρθρων 298, 299, 330 εδ. β’ και 914 του ΑΚ προκύπτει ότι η αδικοπρακτική ευθύνη προς αποζημίωση και ικανοποίηση της ηθικής βλάβης προϋποθέτει συμπεριφορά παράνομη και υπαίτια, επέλευση περιουσιακής ζημίας- ή (και) ηθικής βλάβης- και ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της συμπεριφοράς του δράστου και της, επελθούσης, περιουσιακής- ή μη- ζημίας (ΑΠ 1398/2015, ΑΠ 949/2015, αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»). Παράνομη είναι η συμπεριφορά που προσβάλλει τα προστατευόμενα από το νόμο δικαιώματα ή συμφέροντα άλλου και μπορεί να συνίσταται σε θετική πράξη ή παράλειψη (ΑΠ 345/2017, ΑΠ 504/2016 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), εφόσον στην τελευταία περίπτωση υπήρχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση προφύλαξης του προσβληθέντος δικαιώματος ή συμφέροντος και αποτροπής του ζημιογόνου αποτελέσματος. Αυτό συμβαίνει όταν υφίσταται από το νόμο ή από δικαιοπραξία ή από την καλή πίστη κατά την κρατούσα κοινωνική αντίληψη και το γενικό πνεύμα του δικαίου υποχρέωση προστασίας και ειδικότερα όταν με προηγούμενη πράξη του δημιούργησε κάποιος κατάσταση επικινδυνότητας (ΑΠ 504/2016, ΑΠ 949/2015 ό.π). Έτσι, γα την κατάφαση της παρανομίας δεν απαιτείται παράβαση συγκεκριμένου κανόνα δικαίου, αλλά αρκεί η αντίθεση της συμπεριφοράς στο γενικότερο πνεύμα του δικαίου ή στις επιταγές της έννομης τάξης (ΑΠ 650/2017 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 345/2017 ό.π), με αποτέλεσμα παρανομία να συνιστά και η παράβαση της γενικής υποχρεώσεως πρόνοιας και ασφάλειας στο πλαίσιο της συναλλακτικής και της κοινωνικής εν γένει δραστηριότητας των ατόμων, δηλαδή η παράβαση της κοινωνικώς επιβεβλημένης και εκ της θεμελιώδους δικαιϊκής αρχής της συνεπούς συμπεριφοράς απορρεούσης, υποχρεώσεως λήψεως ορισμένων μέτρων επιμελείας για την αποφυγή προκλήσεως ζημίας σε έννομα αγαθά τρίτων προσώπων (ΑΠ 1133/2017, αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 1398/2015, ό.π) – όπως, ιδίως, επιβάλλεται, σύμφωνα με την καλή πίστη και την κρατούσα κοινωνική αντίληψη, όταν ο υπαίτιος δημιούργησε ορισμένη επικίνδυνη κατάσταση, οπότε έχει υποχρέωση να λάβει κάθε ενδεικνυόμενο από τις περιστάσεις μέτρο, για την αποφυγή πρόκλησης ζημίας σε τρίτους από την κατάσταση αυτή (ΑΠ 604/2015, ΕφΠειρ 723/2014 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΕφΑθ (Μον) 6563/2014 ΕλλΔνη 2016.801). Αμέλεια, εξάλλου, ως μορφή υπαιτιότητος, κατά τη διάταξη του άρθρου 330 του ΑΚ, υπάρχει όταν, εξαιτίας της παραλείψεως του δράστη να καταβάλει την επιμέλεια που αν κατέβαλε – με μέτρο τη συμπεριφορά του μέσου συνετού και επιμελούς προσώπου του κύκλου δραστηριότητος του (ΑΠ 345/2017, ΑΠ 1398/2015 ό.π)- θα ήταν δυνατή η αποτροπή του ζημιογόνου αποτελέσματος, αυτός (δράστης) είτε δεν προέβλεψε την επέλευση του εν λόγω αποτελέσματος, είτε προέβλεψε μεν το ενδεχόμενο επέλευσης του, ήλπιζε όμως ότι θα το αποφύγει (ΑΠ 1133/2017, ΑΠ 1398/2015 ό.π). Έτσι, στην περίπτωση της αμέλειας, οι προϋποθέσεις της αδικοπρακτικής ευθύνης (παρανομία και υπαιτιότητα) συντρέχουν ταυτοχρόνως, με βάση τη θεώρηση της αμέλειας ως μορφής πταίσματος και ως μορφής παρανομίας (“διπλή λειτουργία της αμέλειας” (ΑΠ 853/2017, ΑΠ 974/2014 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»). Εξάλλου, εφόσον γίνεται επίκληση υπαίτιας συμπεριφοράς, στον ειδικότερο προσδιορισμό αυτής (της υπαιτιότητας) προβαίνει το δικαστήριο στη συγκεκριμένη περίπτωση από την εκτίμηση των αποδείξεων, χωρίς εντεύθεν να επέρχεται μεταβολή της βάσης της αγωγής (ΑΠ 517/2017, αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 345/2017 ό.π), έστω και αν αυτά δεν συμπίπτουν πλήρως με τα εκτιθέμενα στην αγωγή (ΑΠ 517/2017 ό.π, ΑΠ 77/2014 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), αρκεί έτσι, στην περίπτωση της αμέλειας, να μην μεταβάλλεται ριζικά η έννοιά της και να προσδίδεται σ’ αυτήν εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο σε σχέση με το αντίστοιχο περιεχόμενο της αγωγής (ΑΠ 846/2017 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 517/2017 ό.π, ΑΠ 180/2011, ΕΦΑΔ 2012.133). Αιτιώδης σύνδεσμος, τέλος, υπάρχει, όταν κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας (αρθρ. 336 παρ. 4 του ΚΠολΔ) η φερομένη ως ζημιογόνος πράξη ή παράλειψη κατά τη συνηθισμένη και κανονική πορεία των πραγμάτων ή τις ειδικές περιστάσεις της συγκεκριμένης περιπτώσεως (άρθρο 298 του ΑΚ) ήταν επαρκώς ικανή (πρόσφορη) να επιφέρει το επιζήμιο αποτέλεσμα, το οποίο και επέφερε πράγματι στη συγκεκριμένη περίπτωση (ΑΠ 1133/2017, ΑΠ 949/2015 ό.π).
- VI. Στην υπό κρίση περίπτωση, η ενάγουσα εξέθετε στην αγωγή της, η οποία στρεφόταν και κατά της …….., ότι τυγχάνει ασφαλιστική εταιρεία δραστηριοποιούμενη σε διάφορους τομείς ασφάλισης και ότι δυνάμει σύμβασης ασφαλίσεως που συνήψε με τον …………, ασφάλισε την κατοικία του στη Σαλαμίνα, μέχρι του ποσού των 140.000 ευρώ, όσον αφορά το κτίριο και των 41.085 ευρώ, όσον αφορά το περιεχόμενό του, με τους ειδικότερους όρους που ενσωματώνονται στο δικόγραφό της. Ότι στις 26-6-2007 ο ασφαλισμένος της της ανήγγειλε ζημίες στο κτίριο από πυρκαϊα, και ότι μετά τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης, ως προς το ύψος των ζημιών, κατέβαλε σε αυτόν το ποσό των 25.223 ευρώ, ο οποίος ακολούθως της εκχώρησε τις έναντι τρίτων απαιτήσεις του. Ότι η πρόκληση της πυρκαϊας οφείλετο σε παράνομη συμπεριφορά των εναγομένων, που διατηρούσαν σε όμορο ακίνητο επιχείρηση εμπορίας και επισκευής σκαφών αναψυχής, η μεν πρώτη, ως μισθώτρια του ακινήτου και ο δεύτερος, ήδη εκκαλών, ως ιδιοκτήτης και νόμιμος εκπρόσωπός της, συνιστάμενη στην παραβίαση της γενικής υποχρέωσης ασφάλειας και προστασίας, αφού παρέλειψαν να λάβουν τα κατάλληλα προληπτικά αλλά και κατασταλτικά μέτρα πυροπροστασίας, κατά τη διάρκεια επισκευών. Ακολούθως, ζητούσε να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να της καταβάλλουν εις ολόκληρον το προαναφερθέν ποσό των 25.223 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από τις 12-10-2007 και επικουρικά από την επίδοσή της και μέχρι την εξόφληση, και να καταδικαστούν αυτοί στα δικαστικά της έξοδα. Επί της αγωγής εκδόθηκε, όπως προεκτέθηκε, η εκκαλουμένη με την οποία έγινε δεκτή η αγωγή στο σύνολό της και υποχρεώθηκαν οι εναγόμενοι να καταβάλουν εις ολόκληρον στην ενάγουσα το ποσό των 25.223 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοσή της και τους επιβλήθηκαν τα δικαστικά της έξοδα, τα οποία ορίστηκαν στο ποσό των 800 ευρώ.
Κατά της απόφασης αυτής, παραπονείται ο εκκαλών για τους ειδικότερα μνημονευόμενους στην έφεσή του λόγους, που συνιστούν αιτιάσεις αναγόμενες στην εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και την κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητά την εξαφάνιση άλλως μεταρρύθμισή της, με σκοπό την απόρριψη, εν όλω ή εν μέρει, της αγωγής. Ειδικότερα, με τον πρώτο λόγο της έφεσής του ισχυρίζεται ότι η αγωγή έπρεπε να απορριφθεί ως παθητικώς ανομιμοποίητη, ως προς τον ίδιο, αφού δεν είχε την ιδιότητα του υπευθύνου, του νομίμου εκπροσώπου αλλά ούτε και του ιδιοκτήτη της επιχείρησης όπου εκδηλώθηκε η πυρκαϊα, και με τον δεύτερο, ότι η αγωγή έπρεπε να απορριφθεί ως αόριστη, καθώς δεν εκτίθενται στο δικόγραφό της : α/ οι επικίνδυνες καταστάσεις και τα προστατευτικά μέτρα που θα έπρεπε να λάβει ο ίδιος προς αποφυγήν της πυρκαϊάς και οι προϋποθέσεις της υποκατάστασης της ενάγουσας στα δικαιώματα του ασφαλισμένου της, β/ τα στοιχεία από τα οποία προκύπτει η ιδιότητά του ως νομίμου εκπροσώπου της επιχείρησης στην οποία αυτή εκδηλώθηκε, γ/ το αν οι επισκευές που απαιτούντο πραγματοποιήθηκαν ή όχι, τα σημεία της εξωτερικής επιφάνειας της τοιχοποιίας που έγιναν οι επισκευές, η έκτασή τους, το είδος και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ή επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν, η επιμέρους και η συνολική αξία αυτών, το είδος, η ποιότητα και η ποσότητα των χρωμάτων που ήταν απαραίτητα για τη βαφή, οι ώρες εργασίας, ο αριθμός των εργαζομένων που απασχολήθηκαν ή επρόκειτο να απασχοληθούν και η αμοιβή ενός εκάστου για την αποκατάσταση των ζημιών, οι επιφάνειες των WC, των γύψινων, οι διακόπτες του ηλεκτρικού ρεύματος, το είδος και η ποιότητα αυτών, τα μέτρα και το είδος των καλωδιώσεων, το είδος των επισκευών του ηλεκτρικού πίνακα, το είδος και το υλικό των μπαλκονοπορτών, η θέση των σιτών, η επιφάνεια των λουτρών, που τοποθετήθηκαν ή επρόκειτο να τοποθετηθούν, τα πλακίδια, η ποιότητα και ποσότητα αυτών, το είδος και το μέγεθος της βιβλιοθήκης και του επίπλου του μπάνιου, το είδος, η ποιότητα και η επιφάνεια των χαλιών, το είδος, η ποιότητα και η ποσότητα του καταστραφέντος ρουχισμού και των ρούχων που απαιτήθηκε να καθαριστούν, το είδος των καταστραφέντων υπολογιστών, η διάρκεια εκμίσθωσης έτερης κατοικίας από τον ιδιοκτήτη της κατοικίας που υπέστη φθορές, μέχρις ότου αυτές αποκατασταθούν, το ύψος του μηνιαίου μισθώματος, τα στοιχεία του εκμισθωτή και των εκδοθέντων αποδείξεων. Οι παραπάνω λόγοι, ωστόσο, είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι, ο μεν πρώτος διότι για την παθητική νομιμοποίηση του εκκαλούντος, αρκεί, κατά τα διαλαμβανόμενα στην υπό στοιχ. ΙΙ σκέψη, και μάλιστα διαζευκτικά, η ιδιότητά του, ως ιδιοκτήτη, νομίμου εκπροσώπου ή υπευθύνου της επιχείρησης στην οποία εκδηλώθηκε η πυρκαϊά, η οποία θεμελιώνει κατά το ουσιαστικό δίκαιο την υποχρέωσή του προς αποζημίωση, ενώ η συνδρομή ή μη αυτής, ανάγεται στην ουσιαστική βασιμότητα της αγωγής και αποτελεί ζήτημα αποδείξεως, και ο δεύτερος διότι, από την επισκόπηση του δικογράφου της αγωγής, προκύπτει ότι αυτή είναι αρκούντως ορισμένη, σύμφωνα και με τις σχετικές υπό στοιχ. ΙΙΙ, IV και V σκέψεις, αφού εκτίθενται τα πραγματικά περιστατικά που συγκροτούν την ιστορική βάση της και δικαιολογούν την κατά νόμον άσκησή της, και συγκεκριμένα η προαναφερθείσα ιδιότητα του εκκαλούντος, η οποία δεν έχρηζε περαιτέρω εξειδίκευσης, τα στοιχεία που απαιτούνται για την ασφαλιστική υποκατάσταση, και, ειδικότερα, η ασφαλιστική σύμβαση που συνέδεε την ενάγουσα με τον ασφαλισμένο της, η καταβολή του ασφαλίσματος προς αυτόν, λόγω επελεύσεως της ασφαλιστικής περιπτώσεως και το βλαπτικό αποτέλεσμα δηλαδή οι ζημίες που υπέστη η κατοικία του, με ειδικότερη αναφορά στα τμήματά της, όπου εντοπίστηκαν αυτές και τις δαπάνες που απαιτούντο για την αποκατάστασή τους, για την αγορά υλικών και την πραγματοποίηση επισκευαστικών εργασιών, χωρίς να είναι αναγκαίο, για την περιγραφή της ζημίας, να μνημονεύεται αν πραγματοποιήθηκαν ή όχι οι εργασίες της επισκευής, ενώ δεν ήταν αναγκαία η παράθεση των προστατευτικών μέτρων που όφειλε να λάβει ο δεύτερος εναγόμενος. Παράλληλα, γίνεται μνεία ότι η ύπαρξη της επιχείρησης αυτή καθεαυτή, στην οποία εναποτίθεντο εύφλεκτα υλικά και εκτελούντο εργασίες ηλεκτροσυγκόλλησης και οξυγονοκόλλησης συνιστούσε επικίνδυνη κατάσταση, που επέβαλε, με βάση την καλή πίστη και την κρατούσα κοινωνική αντίληψη, τη λήψη κατάλληλων προληπτικών αλλά και κατασταλτικών μέτρων πυροπροστασίας, με αποτέλεσμα η μη εξειδίκευσή τους να μην καθιστά την αγωγή αόριστη εξ αυτού του λόγου. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλούμενη απόφαση έκρινε ορισμένη την αγωγή, δεν έσφαλε στην ερμηνεία και την εφαρμογή του νόμου, και συνακόλουθα, πρέπει, ο σχετικός λόγος της έφεσης, όπως αυτός ανωτέρω εξειδικεύεται, με τον οποίο ο εκκαλών υποστηρίζει τα αντίθετα, να απορριφθεί ως αβάσιμος.
VΙΙ. Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα, ………. και την ανωμοτί εξέταση του εναγομένου-εκκαλούντος, που εξετάσθηκαν νομότυπα ενώπιον του ακροατηρίου του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του, και όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων, που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, ορισμένα εκ των οποίων λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη και για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς να παραλείπεται κανένα για την εκτίμηση της ουσίας της υπόθεσης ασχέτως αν μνημονεύεται ή όχι ειδικά, τις συνημμένες στην από 1-9-2007 έκθεση πραγματογνωμοσύνης, που διενήργησε για λογαριασμό της εφεσίβλητης, η εταιρεία «……….»-31 συνολικά- φωτογραφίες, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητήθηκε (άρθρα 444 § 1 περ. γ΄, 448 § 2, 457 § 4 του ΚΠολΔ), και τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής (άρθρο 336 § § 3 και 4 του ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά, που έχουν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης : Δυνάμει της υπ’αριθμ. ……./22-7-2006 συμβάσεως ασφαλίσεως, που συνήφθη μεταξύ της εφεσίβλητης-ενάγουσας, της οποίας η επωνυμία τροποποιήθηκε εν τω μεταξύ από «……..» σε «……..» και του . …., η πρώτη ασφάλισε την αποτελούμενη από ισόγειο και πρώτο όροφο, κατοικία του δευτέρου, επιφάνειας 140 τμ, επί της οδού ……. στη Σαλαμίνα, μεταξύ άλλων και έναντι του κινδύνου πυρκαϊας, καπνού αλλά και εισροής ή σώρευσης νερών, προερχόμενων από χώρους εκτός των ασφαλιζόμενων κτιρίων, μέχρι του ποσού των 140.000 ευρώ για το κτίριο και των 41.084 ευρώ για το περιεχόμενό του. Στις 25-6-2007 και περί ώρα 20.25, εκδηλώθηκε πυρκαϊά σε όμορο οικοπεδικό χώρο, ιδιοκτησίας τρίτου, κειμένου στον αρ….. της ίδιας οδού, όπου λειτουργούσε ατομική επιχείρηση εμπορίας σκαφών αναψυχής και ειδών ναυτιλίας, στο όνομα της-πρώτης εναγομένης-………, πρώην συζύγου του δεύτερου εναγομένου και ήδη εκκαλούντος. Παρ’ότι ο ίδιος το αρνείται, το είδος της ασκούμενης επιχείρησης, που είναι ασυνήθης δραστηριότητα για γυναίκα, με βάση τα διδάγματα της κοινής πείρας, η ονομασία της και ιδίως η πρώτη από τις λέξεις που τη συνθέτουν (……..), που παραπέμπει στο μικρό του όνομα, η παρουσία μόνον εκείνου στο χώρο της, καθώς και η ενασχόλησή του με την εργασία, στα πλαίσια της οποίας εκδηλώθηκε η πυρκαϊα (τοποθέτηση και δοκιμή εξωλέμβιας μηχανής), όπως θα αναπτυχθεί στη συνέχεια, επιτρέπουν με βεβαιότητα το συμπέρασμα ότι πραγματικός ιδιοκτήτης της επιχείρησης άλλως υπεύθυνος για τη λειτουργία της ήταν ο εναγόμενος, με δεδομένο μάλιστα ότι, εξεταζόμενος ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, για να ενισχύσει τη σχετική αρνητική του απάντηση, δεν επικαλέστηκε άλλη κύρια επαγγελματική δραστηριότητα. Άλλωστε, ο ίδιος φαίνεται ότι συνδέει το χωρισμό με τη σύζυγό του με τη διακοπή της δραστηριότητας της επιχείρησης. Σύμφωνα με την έκθεση απλής αυτοψίας, που συνέταξαν τα επιληφθέντα όργανα της Πυροσβεστικής, η συγκεκριμένη επιχείρηση περιβάλλεται από τις τρεις πλευρές της που γειτνιάζουν με κατοικίες, από μανδρότοιχους και εντός αυτής υπάρχει πρόχειρη κατασκευή από σίδερα και σκεπή από λαμαρίνες, με χωρίσματα από πάνελ, που καλύπτει 100 περίπου τμ, εντός της οποίας υπήρχαν κατ’εκείνο το χρόνο, πάγκος εργασίας, διάφορα εργαλεία, ανταλλακτικά, ναυτιλιακά είδη, εξωλέμβιες μηχανές αλλά και ένα γραφείο με τον εξοπλισμό του. Η πυρκαϊά εκδηλώθηκε, όταν ο εκκαλών επιχείρησε να θέσει σε λειτουργία εξωλέμβια μηχανή, που είχε τοποθετήσει σε σκάφος, ευρισκόμενο στο χώρο του υπόστεγου, οπότε δημιουργήθηκε σπινθήρας, με αποτέλεσμα την ανάφλεξη του ντεπόζιτου της βενζίνης που βρισκόταν εκεί κοντά. Η φωτιά ξέφυγε από την αρχική της εστία, παίρνοντας πολύ γρήγορα ύψος, λόγω και του ανέμου που έπνεε εκείνη την ώρα, με αποτέλεσμα να μεταδοθεί αρχικά στο υπόστεγο, που ήταν κατασκευασμένο από εύφλεκτο υλικό, και στη συνέχεια να λάβει διαστάσεις πυρκαϊας και να μεταδοθεί και στην παρακείμενη κατοικία. Κατά τη δήλωση του ίδιου το εκκαλούντος προς τους επιληφθέντες πυροσβέστες, αρχικά κάηκε η κατασκευή από σίδερα και λαμαρίνες (υπόστεγο), εξωλέμβιες μηχανές, ναυτιλιακός εξοπλισμός, λάδια, ανταλλακτικά και αξεσουάρ σκαφών, όλος ο εξοπλισμός του γραφείου με όλα τα χαρτιά. Στη συνέχεια, λόγω της εξάπλωσης της φωτιάς, προκλήθηκαν ζημίες, στον εξωτερικό τοίχο της ασφαλισμένης οικίας που συνορεύει με την επιχείρηση, όπου διαπιστώθηκε αποχρωματισμός, πτώση σοβάδων και μερική αποκόλληση τουβλοδομής, σε τμήμα της ξύλινης κεραμοσκεπής του ισογείου, με αποτέλεσμα η καταστροφή της να θεωρείται ολική, σε όλο το ηλεκτρολογικό δίκτυο της κατοικίας (διακόπτες, καλώδια, ηλεκτρολογικός πίνακας), στο κούφωμα μιας αλουμινένιας μπαλκονόπορτας υπνοδωματίου, μαζί με τη σίτα της, στο χώρο του λουτρού, το οποίο βρίσκεται σε επαφή με τον εξωτερικό τοίχο της οικίας, όπου μεταδόθηκε η φωτιά και τους σωλήνες ύδρευσης που διέρχονταν από την τοιχοποιία, και, από τα νερά της κατάσβεσης, στο εσωτερικό ταβάνι από ραμποτέ ενός υπνοδωματίου, σε τρεις εσωτερικές ξύλινες πόρτες, οι οποίες φούσκωσαν, σε ενδύματα που βρίσκονταν στις ντουλάπες των υπνοδωματίων, σε μία μοκέτα που κάλυπτε το δάπεδο υπνοδωματίου και τέσσερις ακόμη μοκέτες- και όχι χειροποίητα χαλιά όπως ισχυρίστηκε ο ασφαλισμένος- που βρίσκονταν στον αποθηκευτικό χώρο του παταριού που καλύφθηκε με νερό, και δύο τάπητες, στο κρεβάτι της κρεβατοκάμαρας, σε ένα Η/Υ και δύο εκτυπωτές, σε συρταριέρα στο χωλ και σε γύψινο χώρισμα στο WC. Παράλληλα, υγρασία από τα νερά της κατάσβεσης, ρύπανση και δυσοσμία από του καπνούς παρατηρήθηκε γενικά στα οικοδομικά στοιχεία της οικοδομής (πόρτες, κουφώματα, τοιχοποιίες, γύψινες διακοσμήσεις, βιβλιοθήκη και ξύλινη εσωτερική σκάλα), ελαφρά ρύπανση υπέστη και η οροφή της κατοικίας, που είχε επένδυση από ξύλο ραμποτέ, ενώ από την επέμβαση των πυροσβεστών προκλήθηκαν ζημίες σε μία ακόμη σίτα. Οι ακριβείς συνθήκες και η ακριβής αιτία πρόκλησης της πυρκαϊάς δεν διαπιστώθηκαν καθώς ούτε τα όργανα της Πυροσβεστικής ήταν σε θέση να τις προσδιορίσουν, ελλείψει ευρημάτων, ούτε και ο ίδιος ο εκκαλών ήταν ιδιαίτερα σαφής στην περιγραφή του συμβάντος, αναφέροντας, ωστόσο, στην ανωμοτί εξέτασή του ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ότι πράγματι δημιουργήθηκε σπινθήρας. Λαμβάνοντας, επίσης, υπόψη, με βάση τα γνωστά από τα πορίσματα της επιστήμης διδάγματα της κοινής πείρας, σύμφωνα με τα οποία, κατά τη θέση σε λειτουργία της εξωλέμβιας μηχανής, σπινθήρας δημιουργείται μόνον στο εσωτερικό της, με την παροχή ρεύματος, η μόνη λογική εκδοχή για την πρόκλησή του εκτός αυτής (μηχανής), είναι ότι υπήρξε διαρροή ρεύματος στο εξωτερικό τμήμα της, είτε επειδή το καλώδιο δεν ήταν σωστά τοποθετημένο εντός του κινητήρα είτε επειδή είχε φθορές, καθώς και ότι υπήρχε εύφλεκτο υλικό και δη βενζίνη σε πολύ μικρή απόσταση, γεγονός που επιτρέπει το συμπέρασμα ότι, είτε το ντεπόζιτο της βενζίνης της μηχανής ήταν ανοιχτό, είτε ότι είχε χυθεί ποσότητα βενζίνης στην εξωτερική επιφάνεια του ντεποζίτου κατά την τροφοδοσία της ή της μηχανής, που δεν είχε αφαιρεθεί. Επομένως, υπό αμφότερες τις εκδοχές, και μάλιστα ανεξαρτήτως του εάν πράγματι αυτός ήταν ουσιαστικά ο υπεύθυνος λειτουργίας της επιχείρησης της συζύγου του, όπως έγινε δεκτό, και επομένως, επιφορτισμένος με την τήρηση όλων των προληπτικών και κατασταλτικών μέτρων πυρασφάλειας, υφίσταται υπαιτιότητα του εκκαλούντος και ειδικότερα αμέλεια, έλλειψη δηλαδή της σύνεσης και προσοχής που όφειλε και μπορούσε να επιδείξει, υπό τις δεδομένες περιστάσεις, με αποτέλεσμα να μην προβλέψει την επέλευση του εν λόγω αποτελέσματος, η αποτροπή του οποίου θα ήταν δυνατή με μέτρο τη συμπεριφορά του μέσου συνετού και επιμελούς προσώπου του κύκλου δραστηριότητός του. Ειδικότερα, ανεξαρτήτως του εάν η λειτουργία της συγκεκριμένης επιχείρησης ενείχε γενικά κίνδυνο εκδήλωσης φωτιάς, λόγω της εκτέλεσης εντός αυτής εργασιών επισκευής και της παρουσίας εύφλεκτων υλικών (λαδιών, βενζίνης), παρέλειψε, κατά την τοποθέτηση της εξωλέμβιας μηχανής και τη θέση της δοκιμαστικά σε λειτουργία, να λάβει προληπτικά στοιχειώδη μέτρα πυροπροστασίας, και συγκεκριμένα, να ελέγξει αν το καλώδιο τροφοδοσίας ηλεκτρικού ρεύματος ήταν πράγματι τοποθετημένο εντός της μηχανής, ή αν αυτό είχε εμφανείς φθορές που θα επέτρεπαν διαρροή ηλεκτρικού ρεύματος, επιπλέον δε άφησε το ντεπόζιτο της βενζίνης ανοικτό, ή αυτό ή/και η μηχανή είχαν βενζίνη στην εξωτερική τους επιφάνεια, την οποία δεν φρόντισε να καθαρίσει, πριν το εγχείρημά του, επιδεικνύοντας έτσι συμπεριφορά που δεν εμπίπτει σε συγκεκριμένη επιτακτική ή απαγορευτική διάταξη νόμου, αλλά συνιστά παραβίαση της γενικής υποχρέωσής του, πρόνοιας και ασφάλειας στο πλαίσιο της συγκεκριμένης δραστηριότητάς του δηλαδή της υποχρέωσης να λάβει τα ανωτέρω στοιχειώδη μέτρα ασφάλειας, για την αποφυγή πρόκλησης ζημίας στις παρακείμενες κατοικίες, λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη ότι η ύπαρξη ανέμου, την οποία και ο ίδιος αποδέχεται, αποτελούσε παράγοντα επικινδυνότητας για την εκδήλωση αλλά και την εξάπλωση φωτιάς, όπως και η εκτέλεση της εργασίας στο χώρο του υποστέγου, κατασκευασμένου επίσης από εύφλεκτο υλικό. Η παράλειψή του αυτή, με την οποία στοιχειοθετείται η έννοια του παρανόμου, κατά τα συναφώς εκτεθέντα στην υπό στοιχ.V σκέψη, ήταν ικανή και πρόσφορη, λόγω των ειδικών συνθηκών της συγκεκριμένης περίστασης (αέρας, υπόστεγο από εύφλεκτο υλικό, παρακείμενη οικία σε επαφή με το μανδρότοιχο της επιχείρησης), να οδηγήσει στο επιζήμιο αποτέλεσμα της πρόκλησης ζημιών στην παρακείμενη, ασφαλισμένη στην ενάγουσα, οικία. Να σημειωθεί ότι στο χώρο υπήρχε πυροσβεστήρας, του οποίου ο εκκαλών έκανε αμέσως χρήση, χωρίς αποτέλεσμα, λόγω της αιφνίδιας επέκτασης της φωτιάς, καθώς και πυροσβεστική φωλιά με λάστιχο και νερό, γεγονός που δεν αντικρούεται από την έκθεση αυτοψίας της πυροσβεστικής. Τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά, όπως επιτρεπτώς συγκεκριμενοποιήθηκαν από το παρόν Δικαστήριο (σχετ. η υπό στοιχ. V σκέψη), στοιχειοθετούν ταυτόχρονα και την αμελή συμπεριφορά του, και διαφοροποιούνται εν μέρει από τα εκτιθέμενα στην αγωγή, χωρίς να μεταβάλλεται ριζικά η έννοια της αμέλειας και να προσδίδεται σ’ αυτήν εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο σε σχέση με το αντίστοιχο περιεχόμενο της αγωγής, καθώς, κατά τα εκτιθέμενα, ο εναγόμενος παρέλειψε να λάβει τα ενδεδειγμένα μέτρα πυροπροστασίας, όπως είναι και τα ανωτέρω. Επιπλέον, αποδείχθηκε ότι o ασφαλισμένος ανήγγειλε αμέσως το συμβάν στην ενάγουσα, ενώ σε μεταγενέστερο χρόνο υπέβαλε το από 14-9-2007 έγγραφο αίτημά του, προβάλλοντας απαίτηση ύψους 34.890 ευρώ. Ακολούθως, η τελευταία, ανέθεσε στην προαναφερθείσα εταιρεία τη διενέργεια αυτοψίας, προκειμένου να γίνει καταγραφή και αποτίμηση της ζημίας, η οποία πραγματοποιήθηκε την επομένη, δηλαδή στις 26-6-2007. Kατ’αυτήν, οι εργασίες που έπρεπε να εκτελεστούν, και η σχετική δαπάνη για αγορά υλικών και σχετικές εργασίες, όπως αξιολογούνται και από το παρόν Δικαστήριο, ήταν οι ακόλουθες : 1) βάψιμο της κατοικίας εσωτερικά και εξωτερικά, στην τοιχοποιία που βρίσκεται σε επαφή με την όμορη επιχείριση, σπατουλάρισμα της κρεβατοκάμαρας και του λουτρού, με δαπάνη 1.400 ευρώ, καθάρισμα της ξύλινης οροφής της κατοικίας εσωτερικά από την κάπνα και λουστράρισμα αυτής, με δαπάνη 2.500 ευρώ, καθάρισμα και τρίψιμο της εσωτερικής ξύλινης σκάλας, με δαπάνη που δεν υπερβαίνει το ποσό των 350 ευρώ, δηλαδή συνολικά 4.200 (1.400 + 2.500 + 300) ευρώ, 2) καθαίρεση των επιχρισμάτων που είχαν υποστεί φθορά στην εξωτερική τοιχοποιία όπου μεταδόθηκε η φωτιά και σοβάντισμα αυτής, που εκτιμάται, κατά τα συναλλακτικά ήθη, ότι απαιτεί εργασία ενός εργάτη επί 3 ημέρες, αντί αμοιβής που δεν υπερβαίνει το ποσό των 300 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου και του κόστους αγοράς υλικών, 3) Αποξήλωση της οροφής από ξύλο ραμποτέ στην κρεβατοκάμαρα, επιφάνειας 25 τμ, αγορά και τοποθέτηση γυψοσανίδας, που έχει το ίδιο περίπου κόστος, με δαπάνη 1.000 ευρώ, 4) καθαίρεση γύψινου χωρίσματος στο WC, που υπέστη φθορές από τα νερά της κατάσβεσης και έχρηζε μερικής ανακατασκευής, με κόστος που δεν υπερέβαινε τα 450 ευρώ, 5) επισκευή του ηλεκτρολογικού πίνακα, αντικατάσταση διακοπτών και καλωδιώσεων που είχαν φθαρεί, με κόστος, κατ’αποκοπήν, 460 ευρώ (σχετ. η από 30-6-2007 προσφορά του ηλεκτρολόγου, ………), 6) αγορά και τοποθέτηση μίας μπαλκονόπορτας με σίτα (δεν καταγράφεται καταστροφή δεύτερης, παρά μόνο της σίτας της) και αντικατάσταση μίας επιπλέον-και όχι εννέα συνολικά σιτών παραθύρων, αφού μάλιστα δεν προβλήθηκε αντίστοιχη απαίτηση από τον ασφαλισμένο- με κόστος 500 ευρώ για την μπαλκονόπορτα με σίτα και 100 ευρώ για τη σίτα, δηλαδή συνολικά 600 ευρώ, 7) Αποξήλωση του φθαρέντος τμήματος (εξάρμωση) της στέγης και κατασκευή νέας καθώς και αγορά και τοποθέτηση κεραμιδιών, με κόστος 2.600 ευρώ, 8) αγορά και τοποθέτηση πλακιδίων σε ολόκληρο το λουτρό, δεδομένου ότι τα περισσότερα είχαν αποκολληθεί ή φουσκώσει ενώ ορισμένα είχαν σπάσει και δεν υπήρχαν πλέον τα ίδια πλακίδια (διαστάσεων 0,30 Χ 0,20), ώστε να αντικατασταθούν μόνον αυτά, πέραν του ότι κατά την απομάκρυνση των φθαρέντων θα καταστρέφονταν και άλλα πλακίδια που δεν είχαν υποστεί κατ’αρχήν ζημία, με κόστος αγοράς όλων των απαραίτητων υλικών, αντίστοιχης ποιότητας με τα φθαρέντα, 1.828 ευρώ (σχετ. η από 3-7-2007 προσφορά του εμπόρου ειδών υγιεινής, «…………») και εργασίας απομάκρυνσης και τοποθέτησης 300 ευρώ, δηλαδή συνολικά 2.128 ευρώ, 9) αντικατάσταση θερμαντικού σώματος στο λουτρό, με κόστος αγοράς 200 ευρώ, ξήλωμα των ειδών υγιεινής και επανατοποθέτησή τους, αντικατάσταση των ζημιωμένων σωλήνων ύδρευσης στον ίδιο χώρο, εντοιχισμένων και μη, με κόστος 380 ευρώ, και συνολικά 580 ευρώ, 10) Αντικατάσταση 2 θυρών εντοιχισμένης ντουλάπας υπνοδωματίου που καταστράφηκαν από τα νερά της κατάσβεσης, με κόστος 140 ευρώ, 11) αντικατάσταση τριών εσωτερικών πορτών και του πορτακίου του παταριού, με κόστος, για τις μεν πόρτες 200 ευρώ η κάθε μία και για το πορτάκι, 60 ευρώ, και συνολικά 660 ευρώ, αφού δεν εκτίθενται ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους ώστε να δικαιολογηθεί τυχόν υψηλότερη αξία τους, 12) αντικατάσταση βιβλιοθήκης, που υπέστη ζημίες από τα νερά της κατάσβεσης, με αξία μη υπερβαίνουσα τα 250 ευρώ, εφόσον δεν αποδεικνύονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και οι διαστάσεις της, ενώ δεν διαπιστώθηκε ζημία στο έπιπλο του μπάνιου, 13) τοπική επισκευή της συρταριέρας έξι συρταριών, που διαβράχηκε στο κάτω τμήμα της, με κόστος 150 ευρώ, καθώς, σύμφωνα με την έκθεση πραγματογνωμοσύνης, αλλά και από τις προσκομιζόμενες φωτογραφίες δεν αποδεικνύεται φθορά σε άλλα τμήματά της, ούτε επίσης αποδείχθηκε καταστροφή πρεσοσιδερώστρας, δεδομένου ότι η αυτοψία διενεργήθηκε την επομένη ημέρα και ήδη είχε υποδειχθεί προφορικά στον ασφαλισμένο να μην απομακρύνει αντικείμενα που έχρηζαν αντικατάστασης ή επισκευής, 14) αντικατάσταση διπλού κρεβατιού με στρώμα, εργοστασίου προέλευσης Media Strom, τύπου, το μεν κρεβάτι, London, και του στρώματος Prestige, διαστάσεων 1,58 Χ 2, αξίας 750 και 500 ευρώ αντίστοιχα, με βάση την προσκομιζόμενη από 17-8-2007 προσφορά του εμπόρου επίπλων, ………, και συνολικά 1.250 ευρώ, 15) καθαρισμός 6 κουρτινών, με κόστος 130 ευρώ, 2 σεντονιών, 2 μαξιλαριών και 2 μαξιλαροθηκών, με κόστος 100 ευρώ, και 2 παπλωμάτων και κουβερτών, με κόστος 215 ευρώ, αντίστοιχα (σχετ. η από 12-8-2007, 6-8-2007 και 20-7-2007, αντίστοιχα, αποδείξεις παραλαβής της . …..), και συνολικά 435 ευρώ, 16) αντικατάσταση των μοκετών και χαλιών, που κατά τις διαπιστώσεις της αυτοψίας αποχρωματίστηκαν, αξίας κατ’ελάχιστον, των μοκετών, 200 ευρώ η καθεμία, και των χαλιών 300 ευρώ το καθένα, και συνολικά 1.600 ευρώ, αφού δεν αποτυπώνονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και κυρίως οι διαστάσεις τους, ώστε σε καμία περίπτωση να μην δικαιολογείται η επικαλούμενη αξία των 3.700 ευρώ και μάλιστα συνολικά, 17) καθαρισμός των ρούχων που είχαν ρυπανθεί, με κόστος 250 (100 + 150) ευρώ (σχετ. οι από 12-8-2007 και 6-8-2007 αποδείξεις παραλαβής της …….). Η αξία των πέντε μπλουζών εκτιμάται κατ’ελάχιστον σε 75 ευρώ, εφόσον δεν προσδιορίζεται ο τύπος τους και τα ειδικότερα χαρακτηριστικά τους, ενώ δεν προκύπτει ο αριθμός των καταστραφέντων παντελονιών ώστε να μπορεί να προσδιοριστεί έστω και κατ’ελάχιστον η αξία τους, 18) αντικατάσταση ενός Η/Υ, αξίας 1.000 ευρώ, με βάση την ασφαλιζόμενη αξία του (3.000 ευρώ), την χορηγηθείσα στον ασφαλισμένο προσφορά για την αγορά ενός νέου όμοιου τύπου (κουτί black case ATX 350W, επεξεργαστής Core 2 Duo E6400, 2MB, μνήμη 2 GB DDRII, οθόνη LG 20,1, L204WT, πληκτρολόγιο και ποντίκι), και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του που διαπιστώθηκαν κατά την αυτοψία, και δύο εκτυπωτών, των οποίων τα χαρακτηριστικά δεν διαπιστώθηκαν, αξίας 100 ευρώ συνολικά, ήτοι 1.100 ευρώ. Επιπλέον, αποδείχθηκε ότι για την απομάκρυνση των καταστραφέντων αντικειμένων από το εσωτερικό της οικίας και των οικοδομικών υλικών, απαιτείτο ενοικίαση κάδων και μεταφορά τους από εκεί σε χώρο εναπόθεσης αυτών, με κόστος, της μεν σχετικής εργασίας μεταφοράς 200 ευρώ, με βάση τα συναλλακτικά ήθη, αφού οι επιμέρους εργάτες που θα εκτελούσαν τις προαναφερθείσες εργασίες θα τοποθετούσαν οι ίδιοι τα υλικά στους κάδους, και της ενοικίασης αυτών, 240 ευρώ, ήτοι συνολικά 440 ευρώ. Τέλος, ο ασφαλισμένος, μέχρι την ολοκλήρωση των εργασιών αποκατάστασης της οικίας του, προέβη σε ενοικίαση διαμερίσματος στη Σαλαμίνα, για τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο 2007, που θεωρείται εύλογο διάστημα, αντί μισθώματος ύψους 450 ευρώ μηνιαίως και συνολικά 900 ευρώ (σχετ. η από 3-9-2007 απόδειξη πληρωμής του ανωτέρω). Δηλαδή η αποκαταστατέα ζημία και η εντεύθεν αποζημίωση που δικαιούτο ο ασφαλισμένος ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 19.568 (4.200 + 300 + 1.000 + 450 + 460 + 600 + 2.600 + 2.128 + 580 + 140 + 660 + 250 + 150 + 1.250 + 435 + 1.600 + 250 + 75 + 1.100+ 440 + 900) ευρώ. Συνεπώς, η ενάγουσα, έχοντας ήδη καταβάλει και μάλιστα πλέον του ποσού αυτού στον ασφαλισμένο της (σχετ. η από 12-10-2007 απόδειξη καταβολής αποζημιώσεως), υποκαταστάθηκε εκ του νόμου, κατά τη σχετική σκέψη, στα δικαιώματα αυτού έναντι του εκκαλούντος.
Επομένως, η εκκαλουμένη απόφαση που δέχθηκε την αγωγή εν μέρει και επιδίκασε στην ενάγουσα, συνολικά, το ποσό των 25.223 ευρώ, έσφαλε κατά την εκτίμηση των σχετικών αποδείξεων και πρέπει, κατά παραδοχή του σχετικού λόγου εφέσεως, να εξαφανιστεί αυτή, στο σύνολό της, παρεπομένως δε και κατά τη διάταξή της περί τοκογονίας, που δεν προσβάλλεται με λόγο έφεσης, ούτε και κατ’εκτίμηση του δικογράφου της (ΑΠ 1449/2014, αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), και αναγκαίως και κατά την περί δικαστικών εξόδων διάταξή της που θα καθορισθεί από την αρχή (ΕφΑνΚρ 79/2014 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΕφΑθ 1404/2014, Αρμ 2015.208), να κρατηθεί η υπόθεση και να δικαστεί από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535 § 1 του ΚΠολΔ), ακολούθως δε να γίνει δεκτή η αγωγή, ως εν μέρει βάσιμη και κατ’ουσίαν και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 19.568 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοσή της και μέχρι την εξόφληση. Τέλος, πρέπει να επιστραφεί στον εκκαλούντα το προκαταβληθέν παράβολο λόγω της μερικής νίκης του (άρθρο 495 § 4 εδ. ε΄του ΚΠολΔ) και, κατόπιν σχετικού αιτήματος, να κατανεμηθούν μεταξύ των διαδίκων τα δικαστικά τους έξοδα, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, ανάλογα προς την έκταση της νίκης και ήττας τους, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό (άρθρα 106, 176, 183 και 191 παρ.2 του ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 63 παρ. 1 περ. ια), 68 παρ.1, 69 παρ.1, και 84 § 1 του ν.4194/2013).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την από 6-10-2014 (υπ’αριθμ. εκθ. καταθ. …../2014) έφεση του εναγομένου κατά της υπ’αριθμ. 3636/2014 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ αυτήν τυπικά και κατ’ουσίαν.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του παραβόλου, ποσού διακοσίων (200) ευρώ, που κατέβαλε ο εκκαλών κατά την άσκησή της, με τα υπ’αριθμ. ……..σειρά Α παράβολα του ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ και υπ’αριθμ. ………σειρά Α παράβολα του Δημοσίου.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλουμένη.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει αυτήν κατ’ουσίαν.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την από 15-9-2008 (υπ’αριθμ. εκθ. καταθ. …../2008) αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα, το ποσό των δεκαεννέα χιλιάδων πεντακοσίων εξήντα οκτώ (19.568) ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοσή της και μέχρι την εξόφληση.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εναγομένου, μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, το οποίο ορίζει στο ποσό των χιλίων τετρακοσίων (1.400) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 1-2-2018.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ