ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙKΑΣΙΑ
Αριθμός Απόφασης: 344/2019
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Αικατερίνη Νομικού, Πρόεδρο Εφετών, Χρυσούλα Πλατιά, Εφέτη, Ιωάννη Γερωνυμάκη, Εφέτη – Εισηγητή και τη Γραμματέα Κ.Δ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη έφεση κατά της υπ’ αριθ. 5182/2014 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 επ., 511, 513 παρ. 1β, 518 παρ. 1, 520 του ΚΠολΔ), δοθέντος ότι η προσβαλλομένη απόφαση επιδόθηκε στους εκκαλούντες την 24/3/2015 (υπ’ αριθμ. …../24.3.2015 έκθεση επίδοσης της αρμόδιας δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Πειραιώς …….), η δε έφεση κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την 27/3/2015 και αρμοδίως φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρο 19 του ΚΠολΔ) ενώ καταβλήθηκαν και τα νόμιμα παράβολα με αριθμούς …. .…… συνολικού ποσού 200 ευρώ, τα οποία επισυνάπτονται στην από 2/4/2015 έκθεση που συνέταξε η Γραμματέας του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατ’ άρθρο 495 παρ. 4 του ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία (άρθρα 533 παρ.1 του ΚΠολΔ).
α) Ο ενάγοντες, ……….. ……….., ήδη δεύτερος εκκαλών και η σύζυγός του …….., η οποία απεβίωσε την 4/4/2012 χωρίς να αφήσει διαθήκη και κατέλειψε ως μοναδικό εξ αδιαθέτου κληρονόμο το δεύτερο εφεσίβλητο, υιό της, ο οποίος υπεισήλθε στη θέση της, μετά την νόμιμη και εμπρόθεσμη αποποίηση της κληρονομίας από τον σύζυγο της ……. (υπ’ αριθμ. ……/25.4.2012 δήλωση αποποίησης ενώπιον της Γραμματέως του Πρωτοδικείου Πειραιά), στην από 18/9/2009 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……/2009 αγωγή τους ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ισχυρίστηκαν, ότι η εναγόμενη, ……., η οποία απεβίωσε την 26/9/2016, μετά την άσκηση της έφεσης, και κατέλειψε ως μοναδική εξ αδιάθετου κληρονόμο την κόρη της …. ….., η οποία κατά δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου της, δεύτερου εφεσίβλητου, υπεισέρχεται στη θέση της και συνεχίζει τη δίκη, την 26/11/2004 εξεταζόμενη ενόρκως ως μάρτυρας ενώπιον της Ανακρίτριας του Β΄ Τμήματος Πρωτοδικών Πειραιώς, στα πλαίσια της διενέργειας κύριας ανάκρισης για τη βασιμότητα της από 14/4/2003 με ΑΒΜ …./2003 έγκλησης της ….. ……….. κατά των ανωτέρω εναγόντων, κατέθεσε τα αναφερόμενα στην αγωγή τους πραγματικά περιστατικά τα οποία είναι ψευδή και δυσφημιστικά και τα κατέθεσε εν γνώση της αναλήθειάς τους, με σκοπό να ενισχύσει τους αναφερόμενους στην πιο πάνω έγκληση σε βάρος τους ισχυρισμούς και ότι η . ………… με την πράξη της έθιξε την τιμή και την υπόληψή τους και πρόσβαλε την προσωπικότητά τους, με συνέπεια αυτοί να δικαιούνται εύλογη χρηματική ικανοποίηση, λόγω της ηθικής βλάβης, την οποία υπέστησαν. Ζητούσαν, μετά τον παραδεκτό μερικό περιορισμό του αρχικού καταψηφιστικού αιτήματος της αγωγής τους, που έγινε με τις νομίμως κατατεθείσες προτάσεις τους και με δήλωση στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου του πρώτου αυτών, ως πληρεξούσιου δικηγόρου της δεύτερης των εναγόντων, να υποχρεωθεί η αρχική εναγόμενη να καταβάλει στον κάθε ένα ως χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστησαν, το ποσό των είκοσι πέντε χιλιάδων (25.000) ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και να καταδικαστεί η εναγόμενη στην πληρωμή των δικαστικών τους εξόδων. β) Η αντενάγουσα . ………… άσκησε ενώπιον του ίδιου ως άνω Δικαστηρίου την από 26/10/2012 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ../2012 ανταγωγή κατά των πιο πάνω εναγόντων . ……….. και .. ……….. ……….., με την οποία, ισχυριζόμενη ότι η σε βάρος της πιο πάνω αγωγή, την οποία αυτούσια ενσωμάτωσε στην ανταγωγή, είναι ψευδής και συκοφαντική και ασκήθηκε από τους ενάγοντες εν γνώσει της αναλήθειας της με αποτέλεσμα να προσβάλουν την προσωπικότητά της, ζητούσε, μετά τον παραδεκτό μερικό περιορισμό του αρχικού καταψηφιστικού αιτήματος της ανταγωγής της, που έγινε με τις νομίμως κατατεθείσες προτάσεις της και με δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου της στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, να της καταβάλουν ως χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη, το ποσό των είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής έως την εξόφληση. γ) Ο ενάγων ……….. ……….., ήδη δεύτερος εκκαλών, στην από 13/11/2012 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …./2012 αγωγή του ισχυρίστηκε ότι κατά του . …………, ήδη δεύτερου εφεσίβλητου, και της . ………… υπέβαλε, εξαιτίας της πιο πάνω ανταγωγής, ενώπιον του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιώς την 8/11/2012 μήνυση του, στην οποία εξέθετε ότι ο . ………… συνέταξε ως πληρεξούσιος δικηγόρος της . ………… και άσκησε την ανταγωγή και σε βάρος της . ……….., εκπροσωπούμενης από τον υιό της ……….. . ως κληρονόμο της, με πρόθεση να προσβάλει βάναυσα τη μνήμης της, διότι γνώριζε ότι ήδη είχε αποβιώσει και ότι η ανταγωγή εναντίον της θα κηρυσσόταν απαράδεκτη, ότι με την ανταγωγή αποδίδουν στον ίδιο και στην ………… ……….. ότι με απατηλές πράξεις και με διάπραξη πλαστογραφίας αφαίρεσαν χρήματα και κοσμήματα από τους τραπεζικούς λογαριασμούς και τις θυρίδες της αδελφής της τελευταίας, . ……….., ότι η . ………… αναφέροντας στην ανταγωγή της ότι όσα κατέθεσε ενώπιον του Ανακριτή στα πλαίσια της με στοιχεία ΑΒΜ ../2003 έγκλησης της …….. γνώριζε εξ ιδίας αντιλήψεως, επιβεβαιώνει τα ψευδή πραγματικά περαστικά που εκθέτει στη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../2009 αγωγή του, τα οποία οι εναγόμενοι επαναλαμβάνουν με την ανταγωγή, διότι σε αυτή ενσωμάτωσαν ολόκληρη την αγωγή αυτή, ότι όλα όσα ισχυρίζονται με τη ανταγωγή τους είναι ψευδή εν γνώση του ψεύδους, συκοφαντικά και προσβλητικά της προσωπικότητάς του, διότι αν και με το υπ’ αριθμ. 226/2009 βούλευμα του το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πειραιώς αποφάνθηκε να μην γίνει κατηγορία για τις πράξεις που με την έγκληση της . ………… αποδίδοντο τόσο στον ίδιο όσο και στην σύζυγό του, οι εναγόμενοι . ………… και .. ………… εξακολουθούν να τα ισχυρίζονται με την ανταγωγή τους και ζητούσε, όπως παραδεκτά με δήλωση του, ως δικηγόρος στο ακροατήριο του Δικαστηρίου και με τις προτάσεις του περιόρισε παραδεκτά, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να του καταβάλουν ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη ο πρώτος (. …………) το ποσό των 80.000 ευρώ και η δεύτερη (. …………) το ποσό των 20.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής. δ) Ο . ……….., υιός του ……….. και . ……….., ήδη πρώτος εκκαλών, με την ιδιότητα του μοναδικού εξ αδιαθέτου κληρονόμου της μητέρας του…. ., άσκησε κατά της . ………… την από 12/11/2012 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../2012 κύρια παρέμβαση, με την οποία ισχυριζόμενος ότι ως κληρονόμος της μητέρας του δικαιούται να ζητήσει από την εναγόμενη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης εξαιτίας της ανταγωγής που η εναγόμενη άσκησε, αφενός μεν διότι με το περιεχόμενο της προσβάλει τη μνήμη της μητέρας του και αφετέρου διότι τα όσα δυσφημιστικά αναφέρει γι’ αυτήν έμμεσα και αντανακλαστικά προσβάλουν και τον ίδιο ως τέκνο της, ζητούσε, όπως παραδεκτά περιόρισε το αίτημά του, να υποχρεωθεί η εναγόμενη . ………… να του καταβάλει το ποσό των 25.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής έως την εξόφληση. ε) Ο πρώτος εναγόμενος στην από 13/11/2012 αγωγή. …………, ήδη δεύτερος εφεσίβλητος, άσκησε με τις από 26/2/2014 έγγραφες προτάσεις του, που κατάθεσε στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, ανταγωγή κατά του ενάγοντος ……….. ……….., στην οποία ισχυριζόμενος ότι ο ενάγων στην από 13/11/2012 αγωγή του ανέφερε ψευδή και συκοφαντικά πραγματικά περιστατικά, που μπορούσαν να βλάψουν την τιμή και την υπόληψή του, τελώντας εν γνώση του ψεύδους τους και προσέβαλε την προσωπικότητά του και ως δικηγόρου, ζητούσε να υποχρεωθεί να του καταβάλει ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης το ποσό των 10.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την προσβαλλόμενη απόφασή του απέρριψε την από 18/9/2009 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../2009 αγωγή των ……….. και . ……….. ως ουσιαστικά αβάσιμη, την ανταγωγή της . …………, ως απαράδεκτη ως προς την . ……….. και ως ουσιαστικά αβάσιμη ως προς το ….. ., την από 13/11/2012 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../2012 αγωγή του ……….. ……….. ως νομικά αβάσιμη, την κύρια παρέμβαση του ……….. ……….. ως νομικά αβάσιμη και την ασκηθείσα με τις προτάσεις ανταγωγή του . ………… ως απαράδεκτη επειδή ασκήθηκε εκπρόθεσμα. Κατά της απόφασης αυτής οι εκκαλούντες παραπονούνται με την υπό κρίση έφεσή τους για κακή εφαρμογή του νόμου και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν να γίνει η έφεσή του δεκτή, να εξαφανιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να γίνουν δεκτές οι δυο αγωγές και η κύρια παρέμβαση ως ουσιαστικά βάσιμες.
Κατά το άρθρο 57 του ΑΚ όποιος προσβάλλεται παρανόμως στην προσωπικότητα του έχει δικαίωμα να απαιτήσει να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον, ενώ αξίωση αποζημιώσεως σύμφωνα με τις διατάξεις για τις αδικοπραξίες δεν αποκλείεται, κατά δε το άρθρο 59 ίδιου Κώδικα και στην περίπτωση του άρθρου 57, το δικαστήριο με την απόφαση του, ύστερα από αίτηση αυτού που έχει προσβληθεί και αφού λάβει υπόψη το είδος της προσβολής, μπορεί επιπλέον να καταδικάσει τον υπαίτιο να ικανοποιήσει την ηθική βλάβη αυτού που έχει προσβληθεί. Η ικανοποίηση συνίσταται σε πληρωμή χρηματικού ποσού, σε δημοσίευμα, ή σε οτιδήποτε επιβάλλεται από τις περιστάσεις. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 914 του ΑΚ «όποιος ζημιώσει άλλον παράνομα και υπαίτια έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει», κατά δε το άρθρο 932 ίδιου Κώδικα «Σε περίπτωση αδικοπραξίας, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Αυτό ισχύει ιδίως για εκείνον που έπαθε προσβολή της υγείας, της τιμής ή της αγνείας του ή στερήθηκε την ελευθερία του…». Για να γεννηθεί αξίωση προστασίας από προσβολή της προσωπικότητας, κατά τις διατάξεις των άρθρων 57, 59, 914, 932 του ΑΚ, θα πρέπει η προσβολή να είναι παράνομη, να αντίκειται δηλαδή σε διάταξη που απαγορεύει συγκεκριμένη πράξη, με την οποία προσβάλλεται έκφανση αυτής, είναι δε αδιάφορο σε ποιο τμήμα δικαίου βρίσκεται η διάταξη που απαγορεύει την προσβολή. Έτσι, η προσβολή μπορεί να προέλθει και από ποινικώς κολάσιμη πράξη, όπως ψευδορκία μάρτυρα, ψευδή καταμήνυση, απάτη, εξύβριση, απλή ή συκοφαντική δυσφήμηση, πράξεις που προβλέπονται και τιμωρούνται από τις διατάξεις των άρθρων 224, 229, 386, 361, 362 και 363 του ΠΚ. Για τη στοιχειοθέτηση της υποκειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος της δυσφημήσεως, απαιτείται γνώση του δράστη ότι το ισχυριζόμενο ή διαδιδόμενο από αυτόν ενώπιον τρίτου γεγονός είναι κατάλληλο να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη άλλου και θέληση του ιδίου να ισχυρισθεί ή να διαδώσει ενώπιον τρίτου το βλαπτικό για άλλον γεγονός, ενώ για τη στοιχειοθέτηση της υποκειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος της συκοφαντικής δυσφημήσεως απαιτείται επιπλέον και γνώση του δράστη ότι το γεγονός είναι ψευδές. Έτσι σε περίπτωση που ο δράστης δεν γνώριζε το ψεύδος του γεγονότος που ισχυρίσθηκε ή διέδωσε ή είχε αμφιβολίες γι’ αυτό, δεν στοιχειοθετείται μεν το έγκλημα της συκοφαντικής δυσφημήσεως σε βάρος άλλου, παραμένει όμως ως έγκλημα η απλή δυσφήμιση, που προσβάλλει επίσης την προσωπικότητα του άλλου σε βαθμό μη ανεκτό από την έννομη τάξη. Όμως ως αστικό αδίκημα η δυσφήμηση θεμελιώνεται υποκειμενικώς και σε απλή αμέλεια του δράστη και συνεπώς όποιος από πρόθεση ή από αμέλεια ισχυρίζεται ή διαδίδει προς τρίτους γεγονότα αναληθή που βλάπτουν την επαγγελματική ή γενικότερα την οικονομική ελευθερία άλλου και κατ’ αυτήν την έννοια θίγουν την τιμή και την υπόληψή του, προσβάλλοντας παρανόμως την προσωπικότητα του, έχει υποχρέωση, εφόσον γνωρίζει ή υπαιτίως αγνοεί την αναλήθεια των γεγονότων αυτών, να αποζημιώσει τον παθόντα και να ικανοποιήσει και την ηθική βλάβη του, εκτός αν συντρέχει κάποια από τις προβλεπόμενες στο άρθρο 367 παρ. 1 του ΠΚ περιπτώσεις, που αίρουν τον άδικο χαρακτήρα της πράξεως του τόσο ως ποινικού όσο και ως αστικού αδικήματος, αφού οι διατάξεις των άρθρων 361 – 367 του ΠΚ εφαρμόζονται αναλογικώς για την ενότητα της εννόμου τάξεως και στο χώρο του ιδιωτικού δικαίου. Επομένως, αιρομένου του αδίκου χαρακτήρα των προαναφερθεισών αξιοποίνων πράξεων (με την επιφύλαξη της διατάξεως του άρθρου 367 παρ. 2 του Π.Κ.) αποκλείεται και το στοιχείο του παρανόμου της επιζήμιας συμπεριφοράς, ως όρου της αντίστοιχης αδικοπραξίας του αστικού δικαίου (ΑΠ 1394/2017 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 389/2016 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 726/2015 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1352/2015 ΝΟΜΟΣ).
Εν προκειμένω από την εκτίμηση όλων των εγγράφων που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται είτε ως άμεσα αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η . ………… και η ………… … (δεύτερη αρχική εναγόμενη της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …./2009 αγωγής), όλες ήδη αποβιώσασες, ήταν αδελφές. Μεταξύ της . ………… και της . ……….. δεν υπήρχε ο συνήθης, λόγω της ανωτέρω συγγένειάς τους, στενός δεσμός, αλλά αντιθέτως οι σχέσεις τους είχαν διαταραχθεί από το έτος 1998 και μετέπειτα, µε χαρακτηριστική την κατά το έτος 1999 ανταλλαγή μεταξύ τους εξώδικων δηλώσεων, αναφορικά µε κληρονοµικά ζητήματα, που ανέκυψαν μετά τον, επισυµβάντα το έτος 1998, θάνατο της έτερης αδελφής τους, . …………, άγαμης, µε την οποία διέμενε η ………… ………… στο ίδιο διαμέρισμα. Η κρίση αυτή του Δικαστηρίου ενισχύεται από το γεγονός ότι η ………… …………, µε την υπ’ αριθμ. …/13.10.1998 δημόσια διαθήκη της ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιώς ……., που δημοσιεύθηκε µε τα υπ’ αριθ. 906/2006 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, εγκατέστησε ως μοναδική κληρονόμο της σε όλη την κινητή και ακίνητη περιουσία της την αδελφή τους, ………… . . µε την οποία είχε πολύ καλές σχέσεις, ορίζοντας ταυτόχρονα, μετά το θάνατο της τελευταίας, να περιέλθει όλη η περιουσία της ίδιας στο Δημόσιο Γηροκομείο Πειραιώς, χωρίς να αφήσει οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο στην ………… ………… Την 16/11/2001 η ………… ………… τηλεφώνησε στην αρχική εναγόμενη – καθ’ ης η κύρια παρέμβαση, ………… ., η οποία ήταν εξαδέλφη με τις ανωτέρω (η μητέρες τους ήταν αδελφές) και της ανέφερε ότι δεν μπορεί να επικοινωνήσει µε την αδελφή της ………… ……….. και ανησυχεί, διότι η τελευταία θα πήγαινε στο νεκροταφείο για να επισκεφθεί τον τάφο του συζύγου της, αν και δεν ήταν πολύ καλά στην υγεία της. Η ………… . προσπάθησε να την ηρεμήσει, λέγοντάς της ότι θα έψαχνε αυτή να δει πού ευρίσκεται η αδελφή της και άρχισε να τηλεφωνεί διαδοχικά σε διαφορά νοσοκομεία. Τελικά πληροφορήθηκε ότι η ………… ……….. νοσηλευόταν στο Γενικό Νοσοκομείο Δυτικής Αττικής «Η Αγία Βαρβάρα», όπου είχε μεταφερθεί από το νεκροταφείο µε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, λόγω αιμορραγικού αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου αριστερής πυραμιδικής συνδροµής, που υπέστη κατά το χρόνο που βρισκόταν στο νεκροταφείο. Την 19/11/2001 η ………… ……….. μεταφέρθηκε στην Κλινική «ΙΑΤΡΙΚΟ ΑΘΗΝΩΝ ΙΑΣΙΣ ΠΕΙΡΑΙΑ», όπου παρέμεινε νοσηλευόμενη έως την 5/2/2002. Έκτοτε κατοικούσε μαζί με την αδελφή της, ………… …………. Την 14/4/2003, η ………… …………, η οποία με την υπ’ αριθμ. 731/2003 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς είχε οριστεί προσωρινή δικαστική συμπαραστάτρια της . ……….., υπέβαλε ενώπιον του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιά μήνυση (Α.Β.Μ. …..) κατά της . ……….. και του συζύγου της . ……….., τους οποίους κατηγορούσε α) ότι έκλεψαν την ταυτότητά της και απέσπασαν από την κατοχή της το κλειδί της θυρίδας που μίσθωνε η ………… ……….. στην ΑΛΦΑ Τράπεζα και την 26/11/2001 αφαίρεσαν το περιεχόμενό της (κινητές αξίες ποσού 165.000.000 δρχ. και 2.000 χρυσές λίρες Αγγλίας), β) ότι χρησιμοποιώντας το υπ’ αριθμ. …../1001 συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο που είχε υπογράψει η ………… ……….. ενώ νοσηλευόταν στην κλινική ΙΑΣΙΣ με βαριά εγκεφαλοπάθεια, ανέλαβαν την 24/12/2001 από τραπεζικούς λογαριασμούς της τελευταίας στην Εθνική Τράπεζα και στην ΑΛΦΑ Τράπεζα το ποσό των 16.890.000 δρχ. και το ποσό των 40.205,43 ευρώ αντίστοιχα, γ) ότι το φθινόπωρο 2001 αφαίρεσαν από θυρίδα της .. ………… στην Εμπορική Τράπεζα κοσμήματα αξίας υπερβαίνουσας τα 7.000.000 δρχ. δ) ότι ενώ εισέπρατταν τη σύνταξη και ενοίκια της . ……….., απέδιδαν σε αυτή μόνο το ποσό των 130.000 δρχ. μηνιαίως, παρακρατώντας τα υπόλοιπα χρήματα και ε) ότι κατά την εκδίκαση της αίτησης της . ………… περί ορισμού αυτής ως δικαστικής συμπαραστάτριας της . ……….., ισχυρίστηκαν ψευδώς με τις προτάσεις τους, ότι η ………… ……….. είχε καταθέσει το Φεβρουάριο 2002 στο λογαριασμό της ανωτέρω ( …………) το ποσό των 30.000.000 δρχ. προς κάλυψη των αναγκών της ………… Συνεπεία της ανωτέρω μήνυσης, ασκήθηκε σε βάρος των εκεί εγκαλούντων ποινική δίωξη για ηθική αυτουργία κατά συναυτουργία σε ψευδή βεβαίωση με σκοπό αθέμιτο όφελος υπερβαίνον το ποσό των 25.000.000 δρχ., χρήση ψευδούς βεβαίωσης και απάτη κατ’ εξακολούθηση με προξενηθείσα ζημία και αντίστοιχο περιουσιακό όφελος υπερβαίνον το ποσό των 25.000.000 δρχ. και δόθηκε παραγγελία για τη διενέργεια ανάκρισης, στα πλαίσια της οποίας την 26/11/2004 εμφανίσθηκε στον Ανακριτή Β΄ Τμήματος Πειραιά η ………… …………, ως μάρτυρας προτεινόμενος από την μηνύτρια ………… …………, η οποία ενόρκως κατάθεσε μεταξύ άλλων τα ακόλουθα: α) «Στις 19/11/2001, όταν θέλησα να την επισκεφθώ (ενν. τη ………… ……….. στο νοσοκομείο Αγ. Βαρβάρα) δεν τη βρήκα εκεί και πληροφορήθηκα ότι η αδελφή της με τον άνδρα της την είχαν μεταφέρει στην κλινική ΙΑΣΙΣ . . . Όταν η ……….. πήρε την αδελφή της από το νοσοκομείο για να τη μεταφέρει στο ΙΑΣΙΣ παρέλαβε τα προσωπικά αντικείμενα της ……….. υπογράφοντας σαν ………… …………. Στις 19/12/2001 και ενώ η ……….. εξακολουθούσε να νοσηλεύεται στο ΙΑΣΙΣ, χωρίς να έχει επαφή με το περιβάλλον όπως εγώ διαπίστωνα στις συχνές μου επισκέψεις, υπέγραψε ένα πληρεξούσιο, παρουσία μίας συμβολαιογράφου, με το οποίο ανέθετε στην αδελφή της ………… . και στο σύζυγό της να διαχειρίζεται την περιουσία της . . . Με βάση το παραπάνω πληρεξούσιο ο ……….. έκανε ανάληψη χρημάτων από τους τραπεζικούς λογαριασμούς που τηρούσε στην Εθνική Τράπεζα και στην Alpha Bank. Επίσης ο ……….. χρησιμοποιώντας πάντα το ίδιο πληρεξούσιο, άνοιξε με το κλειδί της ……….., το οποίο υπήρχε στην τσάντα με τα προσωπικά της αντικείμενα τα οποία είχαν παραδοθεί στη ……….., τη θυρίδα της, την οποία διατηρούσε μαζί με την αδελφή της ………… ………… . . . Ο ……….. επίσης έκανε ανάληψη από τρεις λογαριασμούς της ……….., στους οποίους ήμουν και εγώ συνδικαιούχος. Όσο η ………… ήταν στην κλινική ΙΑΣΙΣ, ο ……….. και η γυναίκα του ………… άνοιξαν τη θυρίδα της στο Πασαλιμάνι, με τα κλειδιά που βρήκαν στο σπίτι της και εμφανίστηκε η …… στην τράπεζα ως …………. Από τη θυρίδα αυτή, της πήρε όλα της τα κοσμήματα». Επί του περιεχομένου της ως άνω κατάθεσής της αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: Κατά το χρόνο που η . ……….. νοσηλευόταν στο νοσοκομείο «Αγ. Βαρβάρα», νοσηλευόταν και η ………… . στο Νοσοκομείο ΤΖΑΝΕΙΟ. Λόγω της αδυναμίας της να επιμεληθεί του προσώπου της αδελφής της, ζήτησε από τη φίλη της, .. …… να μεταβεί στο νοσοκομείο Αγία Βαρβάρα και να εμφανισθεί στους υπεύθυνους του νοσοκομείου ως ………… . προκειμένου να παραλάβει τη . ……….. και να τη μεταφέρει στην κλινική «ΙΑΣΙΣ». Μάλιστα για το σκοπό αυτό της έδωσε και την αστυνομική ταυτότητα της. Πράγματι η ………., μετέβη στο νοσοκομείο με κάποιον άνδρα και παρέλαβε τη . ……….. και τα προσωπικά αντικείμενά της. Στους υπεύθυνους του Νοσοκομείου ανέφερε ότι ονομάζεται . …………, ότι είναι η αδελφή της ……….. και υπέγραψε το σχετικό έγγραφο στις 19/11/2001 ως ………… …………, θέτοντας την υπογραφή της .. …………, εν γνώσει αυτής, κάτωθι της ένδειξης «Η παραλαβούσα», συμπληρώνοντας και τα στοιχεία του αστυνομικού δελτίου ταυτότητας της ………… (ΑΔΤ: ……. του Β΄ Α.Τ. Πειραιώς), κατόπιν συναινέσεως της τελευταίας. Μάλιστα, σε βάρος της ……. ασκήθηκε ποινική δίωξη για την αξιόποινη πράξη της πλαστογραφίας μετά χρήσεως και δυνάμει της υπ’ αριθμ. 4708/25-9-2007 απόφασης του Β΄ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς, αφού μεταβλήθηκε επιτρεπτώς η κατηγορία στην πράξη της ψευδούς αναφοράς στις αρχές, έπαυσε υφ’ όρον η σε βάρος της ποινική δίωξη, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 31 παρ.1β΄ του ν. 3346/2005. Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της στην κλινική «ΙΑΣΙΣ» στον Πειραιά, η . ……….. υπέγραψε το υπ’ αριθμ. …../19.12.2001 πληρεξούσιο, που συνέταξε η Συμβολαιογράφος Αθηνών ……, η οποία μετέβη στο νοσοκομείο, με το οποίο διόριζε τους ………… και ……. γενικούς και ειδικούς πληρεξουσίους της, παρέχοντας προς αυτούς πλήθος εντολών, ώστε ενεργώντας στο όνομά της και για λογαριασμό της από κοινού ή κατά μόνας, να διαχειρίζονται όλη την κινητή και ακίνητη περιουσία της, να εκμισθώνουν ακίνητά της και να εισπράττουν μισθώματα, να ενεργούν αναλήψεις και καταθέσεις χρημάτων οποιουδήποτε ύψους σε οποιαδήποτε Τράπεζα, να λύνουν υφιστάμενες μισθώσεις θυρίδων και να αναλαμβάνουν οποιοδήποτε αντικείμενο εξ αυτών και να εισπράττουν από οποιοδήποτε ασφαλιστικό Ταμείο, κύριο ή επικουρικό, τη μηνιαία σύνταξή της. Κατά το χρόνο της υπογραφής του ανωτέρω πληρεξουσίου η ………… ……….. είχε πλήρη συνείδηση των πραττομένων της και γνώριζε τις συνέπειες και τη σημασία του περιεχομένου του ανωτέρω πληρεξούσιου. Τούτο αποδεικνύεται πρωτίστως από την χωρίς χρονολογία ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη του ψυχίατρου ……, τη διενέργεια της οποίας διέταξε το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά, με την υπ’ αριθμ. 731/2003 απόφαση του (με την οποία ορίστηκε η . ………… προσωρινή δικαστική συμπαραστάτρια της . ………..). Σύμφωνα με αυτή η ………… ……….., ηλικίας τότε 84 ετών, υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο το οποίο δεν της άφησε ιδιαίτερες βλάβες, ενώ την 5/2/2002 υπέστη και νέο εγκεφαλικό επεισόδιο αιμορραγικής αιτιολογίας, αλλά και πάλι η ασθενής κατόρθωσε να ανακτήσει μέρος των δυνάμεων της εξερχόμενη από την ανωτέρω κλινική με βελτιωμένη την κατάσταση της υγείας της. Η βαθμιαία επιδείνωση της υγείας της άρχισε από το καλοκαίρι του έτους 2002, η οποία επέφερε το μόνιμο κλινοστατισμό της λόγω της μόνιμης αδυναμίας βάδισης, χωρίς όμως ακόμα και την 10/3/2002, οπότε συνέταξε ιδιόγραφη διαθήκη, με την οποία όρισε ως μοναδική κληρονόμο της την ………… ………… και καταπιστευματοδόχο το κοινωφελές δωμάτιο με την επωνυμία «ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΩΡΙΑ SOS ΕΛΛΑΔΟΣ» να υφίσταται, σύμφωνα με τον πιο πάνω ψυχίατρο πραγματογνώμονα, έκπτωση της πραγματοποίησης κινητικών δραστηριοτήτων της και αδυναμία της για τη γραφή και υπογραφή της διαθήκης. Την, παρά την επιβαρυμένη κατάσταση της υγείας της, πλήρη συνείδηση των πραττομένων της δέχθηκε α) το υπ’ αριθμ. 226/2009 ήδη αμετάκλητο βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά (υπ’ αριθμ. …/28.5.2009 βεβαίωση του Γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιά και υπ’ αριθμ. πρωτ. …./27.5.2009 πιστοποιητικό του Γραμματέα του Αρείου Πάγου), με το οποίο το ανωτέρω Συμβούλιο αποφάνθηκε να μην γίνει κατηγορία κατά των ……….. και . ……….. για τις αποδιδόμενες σε αυτούς με την από 14/4/2003 έγκληση της . ………… πιο πάνω αναφερόμενες πράξεις, β) η υπ’ αριθμ. 1789,1840α,1840/2009 ήδη αμετάκλητη απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελειοδικείου Πειραιώς, με την οποία η ………… ………… κηρύχθηκε αθώα της πράξης της ψευδορκίας μάρτυρα και της συκοφαντικής δυσφήμησης και ο εναγόμενος . ………… της ηθικής αυτουργίας για τις ανωτέρω πράξεις, γ) η υπ’ αριθμ. 871/2008 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς, με την οποία απορρίφθηκε η από 25/2/2008 έφεση της . ……….. κατά της υπ’ αριθμ. 982/2008 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς με την οποία απορρίφθηκε η από 18/5/2004 αγωγή της για την ακύρωση της πιο πάνω ιδιόγραφης διαθήκης της . ……….., που έχει καταστεί αμετάκλητη, διότι με την υπ’ αριθμ. 1158/2013 απόφαση του Αρείου Πάγου απορρίφθηκε η από 20/1/2009 αναίρεση και οι από 20/1/2010 πρόσθετοι λόγοι που η ανωτέρω ενάγουσα άσκησε και δ) η υπ’ αριθμ. 506/2004 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς, που εκδόθηκε στα πλαίσια της άσκησης εκατέρωθεν αγωγών των νυν διαδίκων σχετιζόμενων με την προσβολή της γνησιότητας της από 22/11/2004 ιδιόγραφης διαθήκης της . …………, με την οποία καθιστούσε κληρονόμο της στην κινητή και ακίνητη περιουσία της την ………… ……….., η οποία έχει καταστεί αμετάκλητη διότι η από 20/10/2014 και 5/3/2014 αντίθετες αιτήσεις αναίρεσης απορρίφθηκαν με την υπ’ αριθμ. 471/2016 απόφαση του Αρείου Πάγου. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο περιεχόμενο των από 22/5/2006 προτάσεων του . …………, τις οποίες συνέταξε για τη συζήτηση της από 2/10/2005 αγωγής του κατά του ……….. και ……….. . η οποία συνεκδικάστηκε μαζί με τις υπόλοιπες αγωγές (του ……….. και . ……….., της …….. κ.λ.π.) επί των οποίων εκδόθηκε η πιο πάνω υπ’ αριθμ. 506/2014 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς και της από 26/11/2004 ένορκης κατάθεσης της ….. ενώπιον τη Β΄ Ανακρίτριας του Πρωτοδικείου Πειραιώς, τμήματα των οποίων περιλαμβάνονται στο σκεπτικό του υπ’ αριθμ. 226/2009 αμετάκλητου βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά. Συγκεκριμένα, στις προτάσεις του ο . ………… εξέθεσε επί λέξει ότι «η ενάγουσα (ενν. την ………… ………..) επικαλείται και ισχυρίζεται ότι στις 19-12-2001 στην Κλινική ΙΑΣΙΣ ευρισκόμενη η ………… ……….., υπέγραψε δύο συμβολαιογραφικές πράξεις, ένα Πληρεξούσιο (Νο ../19.12.2001) που η αντιδικος προσκομίζει της Συμβολαιογράφου ….. και στην ίδια συμβ/φο την υπ’ αριθμ. …../19.12.2001 πράξη ανάκλησης κάθε άλλης προηγούμενης διαθήκης και επίσης η αντίδικος προσκομίζει το υπ’ αριθμ. …/21.12.2001 πληρεξούσιο της Συμβολαιογράφου …. στην ίδια κλινική, επομένως τρανή απόδειξη είναι ότι και νοσηλευόμενη η ………… ……….. είχε δικαιοπρακτική ικανότητα, να δικαιοπρακτεί». Ενώ η …… στην ανωτέρω κατάθεσή της ανέφερε επί λέξει τα ακόλουθα: «Στις 19-12-2001 και ενώ η ………… ……….. εξακολουθούσε να νοσηλεύεται στην κλινική «ΙΑΣΙΣ», κλήθηκα εγώ, η . . και ………… .., από τον πρώτο κατηγορούμενο (ενν. το …….), προκειμένου να παραστούμε στη σύνταξη εγγράφου, παρουσία και της συμβολαιογράφου …., τρίτης κατηγορουμένης, με το οποίο ανακαλούσε κάθε προηγούμενη διαθήκη της και άφηνε την περιουσία της στις δύο αδελφές της. Η ……….. ρωτήθηκε από τον …. αν ανακαλεί την διαθήκη της και αυτή απάντησε καταφατικά. Εγώ είχα πειστεί ότι αντιλήφθηκε την ερώτηση και απάντησε επ’ αυτής της ερωτήσεως, έχοντας συνείδηση των πραττομένων της. Αν είχα αντιληφθεί κάτι διαφορετικό δεν θα υπέγραφα.» Με βάση το ανωτέρω συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο ο ενάγων ……….. ……….. ανέλαβε από το υποκατάστημα Πεύκης της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (από τον υπ’ αριθμ. …… κοινό λογαριασμό με συνδικαιούχους τη ………… ……….. και τη ………… …………) την 21/12/2001 το ποσό του 1.000.000 δρχ. και την 24/12/2001 το ποσό του 1.000.000 δρχ. και το ποσό των 14.890.000 δρχ. και από το υποκατάστημα …. της Alpha Bank (από τον υπ’ αριθμ. …. κοινό λογαριασμό με συνδικαιούχους τη ………… ……….. και την ………… …………) την 24/12/2001 το ποσό των 13.700.000 δρχ. (40.205,43 ευρώ). Οι ανωτέρω αναλήψεις αποδεικνύονται από τα σε φωτοτυπίες προσκομισθέντα στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Πειραιά από τον ……. εντάλματα ανάληψης των ως άνω ποσών από τους αντίστοιχους λογαριασμούς, που περιλαμβάνονται στα πρακτικά της υπ’ αριθμ. 1789,1840α,1840/2009 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Πειραιώς (σελ. 51 και 52). Πέραν των ως άνω ποσών όμως από κανένα αποδεικτικό στοιχείο αποδείχθηκε ότι ο ……….. ή η . ……….. ανέλαβαν αλλά ποσά από λογαριασμούς και θυρίδες της . ……….. ή της . …………. Καταρχάς, όπως ανωτέρω εκτέθηκε, τα προσωπικά αντικείμενα της . ……….. παρέλαβε από το νοσοκομείο «Αγ. Βαρβάρα» την ημέρα της μεταφοράς της στην κλινική ΙΑΣΙΣ η ………, η οποία υπέγραψε και το σχετικό έγγραφο παραλαβής αυτών, τα οποία δεν αποδείχθηκε ότι παρέδωσε στην ………… ……….. ώστε εκείνη ή ο σύζυγός της να παραλάβουν και τα κλειδιά της θυρίδας. Αντίθετα στο υπ’ αριθμ. …/11.11.2004 έγγραφο της Εμπορικής Τράπεζας της Ελλάδος, το οποίο αναφέρεται στο υπ’ αριθμ. 737/2009 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιώς, με το οποίο παραπέμφθηκαν στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς οι ………… ………… και …… για τις ανωτέρω πράξεις για τις οποίες απαλλάχθηκαν με την υπ’ αριθμ. 1789,1840α,1840/2009 απόφασή του, ρητά αναφέρεται ότι: «Την 17/9/99 υπoγράφηκε μεταξύ ημών και της κας .. ………… σύμβαση μίσθωσης θυρίδας με αρ. 100 και της παραδόθηκαν 2 κλειδιά. Στη σύμβαση αυτή ανέφερε ως πληρεξούσια για το άνοιγμα της θυρίδας την κα ……….. …………, η οποία όμως ποτέ δεν έκανε χρήση του δικαιώματος αυτού. Η μισθώτρια κα ………… ………… και μόνο αυτή παρουσιάστηκε στο κατάστημα μας και έκανε χρήση της θυρίδας της την 7-7-99, 8-2-00 και 11-5-01 και για τελευταία φορά την 7-2-03 όπου αφού παρέλαβε όλο το περιεχόμεvo, υπέγραψε τη λήξη της μίσθωσης και μας παρέδωσε το ένα κλειδί δηλώvovτάς μας ότι έχει απωλέσει το δεύτερο», ενώ δεν αποδείχθηκε ότι την 26/11/2001, η ………… ……….. και ο ……….. ……….., αφαίρεσαν από την υπ’ αριθμ. …. θυρίδα της ……. στην «Alpha Τράπεζα» κινητές αξίες (ομόλογα) ποσού 165.000.000 δρχ, και 2.000 χρυσές λίρες, παριστάνοντας ψευδώς στους υπαλλήλους ότι η ………… ……….. ήταν η ………… ………… (η οποία δυνάμει πληρεξουσίου είχε την ειδική εντολή από τη ……….. να ανοίγει τη θυρίδα της), ούτε ότι η ………… ……….. έθεσε κατ’ απομίμηση την υπογραφή της …………. Τα ανωτέρω δέχθηκαν το υπ’ αριθμ. 226/2009 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά, η υπ’ αρθμ. 1789,1840α/1840/2009 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς και η υπ’ αριθμ. 1463/2010 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Πειραιώς, κατά της οποίας δεν αποδεικνύεται ότι έχει ασκηθεί αναίρεση, με την οποία καταδικάστηκε η ……. για την πράξη της απλής δυσφήμισης, συνιστάμενη στο ότι εξεταζόμενη την 29/1/2003 ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας κατάθεσε ότι οι ……….. και ………… ……….. δυνάμει του ανωτέρω πληρεξούσιου αφαίρεσαν το περιεχόμενο των τραπεζικών λογαριασμών και των θυρίδων της . …………
Αποδεικνύεται επομένως ότι τα όσα πιο πάνω κατέθεσε η ………… ………… ενώπιον της Β΄ Ανακρίτριας Πειραιώς, εκτός από τα αναφερόμενα στις αναλήψεις χρημάτων από το ……. από τους κοινούς λογαριασμούς ήταν ψευδή, καθόσον τη ………… ……….. δεν παρέλαβε από το νοσοκομείο «Αγ. Βαρβάρα» η ………… . ούτε παρέλαβε τα προσωπικά της αντικείμενα υπογράφοντας ως . …………, ούτε οι ……….. και ………… ……….. αφαίρεσαν το περιεχόμενο των δυο θυρίδων των . ……….. και . ………… στην Alpha Bank και στην Εμπορική Τράπεζα. Η κατάθεση της ότι την 19/12/2001 η ………… ……….. δεν είχε επαφή με το περιβάλλον, υπονοώντας ότι χωρίς να αντιλαμβάνεται τις συνέπειες της πράξης της υπέγραψε το πιο πάνω πληρεξούσιο στους ….. και ………… ……….., αναφέρεται σε πραγματικό γεγονός, το οποίο δεν επιδέχεται αμφισβήτησης, ούτε εναπόκειται στην κρίση οποιουδήποτε ανθρώπου και κυρίως δεν απαιτούνται εξειδικευμένες ιατρικές γνώσεις για να γίνει αντιληπτό. Όπως ανωτέρω στη μακρά δικαστική αντιδικία μεταξύ των διαδίκων καμία απόφαση αποδείχθηκε, βασιζόμενες και στο πόρισμα της ανωτέρω ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης ότι το εγκεφαλικό επεισόδιο που η ………… . υπέστη προκάλεσε την πνευματική ανικανότητά της, πολύ δε περισσότερο που ούτε κινητική ανικανότητα είχε παρατηρηθεί. Αντίθετα αποδείχθηκε ότι η ………… . την 19/12/2001 είχε διαύγεια πνεύματος, αντιλαμβανόταν τι έπραττε και επιβεβαίωνε στους παριστάμενους και στη συμβολαιογράφο την επιθυμία της. Εξάλλου από κανένα απολύτως αποδεικτικό στοιχείο αποδείχθηκε ότι η . ………… συμπεριέλαβε στην κατάθεσή της τα ανωτέρω ψευδή πραγματικά περιστατικά σχετικά με την αφαίρεση από τους … και ………… …. του περιεχομένου των θυρίδων, πειθόμενη από τις διηγήσεις της . …………, ότι πράγματι η αδελφή της και ο γαμπρός της προέβησαν στις πιο πάνω αξιόποινες ενέργειες σε βάρος της ίδιας και της .. ……….., μην έχοντας λόγο να την αμφισβητήσει. Τούτο διότι ως στενής συγγενής όλων των αδελφών, έχοντας στενές σχέσεις με την ………… ………… και τη ………… . δεν είναι δυνατόν να μη γνώριζε το θανάσιμο μίσος που υπήρχε μεταξύ τους (κατάθεση της ……. στο Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Πειραιώς στη δικάσιμο της 17/10/2005 κατά την εκδίκαση της έγκλησής της κατά των ……….. και .. ………..) τη μακρά και σκληρή δικαστική αντιδικία μεταξύ των αδελφών, το γεγονός ότι η . ………… εντός του χρονικού διαστήματος από την 23/7/2002 έως την 16/6/2004 συνέταξε πέντε διαδοχικές ιδιόγραφες διαθήκες, σε καμία από τις οποίες δεν άφηνε οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο στην . ……….. και επιπλέον στις τρεις τελευταίες ευθέως κατηγορούσε αυτήν και το γαμπρό της …. ότι είχαν αφαιρέσει χρήματα δικά της και της . ……….. από τους λογαριασμούς και τις θυρίδες και ότι αν και από το Σεπτέμβριο του έτους 2004 άρχισε να διαφαίνεται μια εξομάλυνση μεταξύ των δυο αδελφών, που επιβεβαιώθηκε με τη εκ μέρους της . ………… έκτης διαθήκης με ημερομηνία 22/11/2004, με την οποία ανακαλούσε όλες τις προηγούμενες και εγκαθιστούσε την ………… . σε ολόκληρη την κινητή και ακίνητη περιουσία της, δηλώνοντας έμπρακτα τη μεταμέλεια της για όλες τις έως τότε δικαστικές ενέργειες σε βάρος της αδελφής της, η δικαστική αντίδικα μεταξύ τους δεν τερματίστηκε. Αντίθετα όχι μόνο προέτρεψε την ………… ………… και την έτερη προτεινόμενη μάρτυρα, …….., την οποία έως την πέμπτη διαθήκη της εγκαθιστούσε ως κληρονόμο της, να εμφανιστούν και να καταθέσουν προς απόδειξη της έγκλησής της, αλλά και η ίδια η ………… ………… την 2/12/2004 εμφανίστηκε στην ίδια Ανακρίτρια και επιβεβαίωσε το περιεχόμενο της έγκλησής της και καταθέτοντας χωρίς όρκο ως πολιτικώς ενάγουσα ζήτησε την τιμωρία της αδελφής της και του γαμπρού της. Όφειλε επομένως η ………… ………… να ελέγξει και μέσω άλλων συγγενικών ή φιλικών προσώπων την αλήθεια των ανωτέρω πραγματικών περιστατικών. Σημειωτέον ότι αν και στην ως άνω από 26/10/2012 ανταγωγή της η ………… ………… ρητά ανέφερε ότι κατέθεσε τα όσα γνώριζε εξ ιδίας αντιλήψεως, στις πολύ μεταγενέστερες με ημερομηνία 26/2/2014 προτάσεις της που κατέθεσε ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου για τη συζήτηση της ανταγωγής της επικαλέστηκε και τις διηγήσεις της . ………… και της . ……….. ως πηγή της πληροφόρησής της, χωρίς όμως να αναφέρει ποια πραγματικά περιστατικά πληροφορήθηκε από αυτές, το χρόνο τους και με ποια ευκαιρία τα πληροφορήθηκε. Καταθέτοντας όμως τα εν λόγω ψευδή πραγματικά περιστατικά αγνοώντας υπαιτίως την αναλήθεια τους, τα οποία έγιναν γνωστά στην Ανακρίτρια και στους Δικαστές και Εισαγγελείς του Δικαστικού Συμβουλίου, το οποίο εξέδωσε το υπ’ αριθμ. 226/2009 βούλευμα αποδεικνύεται ότι η ενώπιον των ανωτέρω τρίτων ανακοίνωση των εν λόγω ψευδών περιστατικών ήταν αντικειμενικά ικανά και πρόσφορα να βλάψουν την τιμή και την υπόληψη των ……….. και . ……….., αφού παρίσταντο αυτοί ως άρπαγες, υπεξαιρέτες και εν γένει ως παρανομούντες και αδικοπραγούντες και μάλιστα σε βάρος ασθενών συγγενών τους. Την προσφορότητα, δε, των περιστατικών αυτών προς τούτο (προσβολή της τιμής και υπολήψεως των εναγόντων) γνώριζε η κατηγορουμένη, ως εκ της κοινωνικής πείρας της που απορρέει από την ηλικία της των 80 ετών κατά το χρόνο της κατάθεσης της, της στενής συγγένειάς της και συναναστροφής της με τις ………… ……….. και ………… …………, της εξαιτίας αυτων γνώσεως των ερίδων μεταξύ των τελευταίων και των εναγόντων και της σπουδής της να συνδράμει αυτές αδιαφορώντας για την εξακρίβωση της αλήθειας των όσων σοβαρών κατέθετε. Ο ισχυρισμός της .. ………… ότι για την πράξη αυτή έχει ήδη απαλλαγεί με την υπ’ αριθμ. 1789,1840α,1840/2009 αμετάκλητη απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Πειραιώς δεν ασκεί επιρροή στην κρίση του Δικαστηρίου όχι μόνο διότι δεν δεσμεύεται από το περιεχόμενο και το απορρέον από αυτή δεδικασμένο, αλλά και διότι την απαλλαγή της το ποινικό Δικαστήριο στήριξε στην έλλειψη έστω ενδεχόμενου δόλου που αποτελεί στοιχειό της υποκειμενικής υπόστασης του εν λόγω ποινικού αδικήματος ο οποίος δεν απαιτείται στην υπό κρίση ένδικη υπόθεση αρκούσα και της αμέλειας, κατά τα εκτεθέντα στη μείζονα σκέψη. Εξάλλου, η κρίση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ότι ο άδικος χαρακτήρας της απλής δυσφήμησης αίρεται επειδή η . ………… κατέθεσε από δικαιολογημένο ενδιαφέρον στην αποκάλυψη της αλήθειας των καταγγελλόμενων κατά του ζεύγους ……….. είναι εσφαλμένη, διότι ούτε στις πρωτόδικες προτάσεις της ούτε και στο ακροατήριο του πρωτόδικου Δικαστηρίου είχε επικαλεστεί ρητά και ορισμένα την εν λόγω ένσταση, μην έχοντας τέτοια έννοια ο ισχυρισμός της ότι κατέθεσε κατά καθήκον αληθείας. Σε κάθε περίπτωση ως τρίτη και μην έχουσα οποιαδήποτε ανάμειξη στην αντιδικία των ανωτέρω δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για την καταδίκη ή μη των εναγόντων ώστε να δικαιολογείται η ανυπαίτια έστω άγνοια της αλήθειας των όσων κατέθεσε. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που με την προσβαλλομένη απόφαση δέχθηκε μεν ότι τα πραγματικά περιστατικά που κατέθεσε η ………… ………… ότι οι ενάγοντες δεν παρέλαβαν τη ………… ……….. και τα προσωπικά της αντικείμενα από το νοσοκομείο «Αγ. Βαρβάρα» και τη μετάφεραν στην κλινική ΙΑΣΙΣ, ούτε αφαίρεσαν από τις θυρίδες της . ………… και της ……….. το περιεχόμενο τους και ότι το εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη η ………… ……….. δεν της άφησε ουσιώδεις βλάβες, δέχθηκε ότι η ………… ………… δεν τελούσε σε γνώση της αναλήθειάς τους και απέρριψε την από 18/9/2009 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../2009 αγωγή των ……….. και . ……….. εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει ο σχετικός λόγος της έφεσης, να γίνει δεκτός και ως ουσιαστικά βάσιμος. Ακολούθως πρέπει να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση και αφού κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο (άρθρα 528 και 535 παρ. 1 του ΚΠολΔ) να οριστεί η εύλογη χρηματική ικανοποίηση, για την ηθική βλάβη, που υπέστησαν οι ενάγοντες εξαιτίας της πιο πάνω αποδειχθείσας παράνομης συμπεριφοράς της εναγόμενης . …………, η οποία, ενόψει των ανωτέρω και λαμβανομένων υπόψη του βαθμού της υπαιτιότητας της εναγόμενης . …………, του είδους και της έκτασης της προσβολής, της βαρύτητας και των συνθηκών τελέσεως της προσβολής, καθώς και της εν γένει κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των διαδίκων μερών, αλλά και του μέσου και του τρόπου, με το οποίο τελέσθηκε, το Δικαστήριο αυτό κρίνει, λαμβάνοντας υπόψη και την αρχή της αναλογικότητας, ότι πρέπει να οριστεί στο ποσό των χιλίων (1.000) ευρώ για κάθε ένα των εναγόντων.
Πέραν τούτων όμως από την απλή επισκόπηση του δικογράφου της δεν αποδεικνύεται ότι η από 31/10/2012 ανταγωγή της . ………… κατά των ……….. και . ……….. συνιστά κακόβουλη βλάσφημη συμπεριφορά κατά της ήδη τότε αποβιώσασας . ……….., καθώς τέτοια συμπεριφορά δεν συνιστά η και σε βάρος της απλή άσκηση της ανταγωγής, αν και ήδη τότε η αντενάγουσα και ο συντάξας αυτήν πληρεξούσιος δικηγόρος . …………, γνώριζαν το θάνατό της. Ούτε κατ’ εκτίμηση μπορεί να θεωρηθεί ότι η ως άνω συμπεριφορά πηγάζει από κακεντρέχεια και από ταπεινά αίτια για να προσβάλουν τη μνήμη της ………… Εξάλλου το γεγονός ότι στην ανταγωγή ενσωματώνεται αυτούσια η με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …/2009 αγωγή των εναγόντων εναντίον της, όπου περιλαμβάνονται τα επικαλούμενα σε αυτή αναληθή πραγματικά περιστατικά που η αντενάγουσα κατέθεσε, δεν παρέπεται ότι η αντενάγουσα ………… ………… επανέλαβε και διάδωσε με την ανταγωγή της τα περιστατικά αυτά, όπως ισχυρίζεται ο ενάγων ……….. ……….. στη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …./2012 αγωγή του, ούτε με την ανταγωγή κατηγορεί την ………… ……….. ότι πλαστογράφησε, έκλεψε τράπεζες υπεξαίρεσε ομόλογα μεγάλης χρηματικής αξίας, καθόσον όλα αυτά αποτελούν περιεχόμενο της δίκης του μήνυσης που ενσωματώνει στην τελευταία ως άνω αγωγή του και όχι περιεχόμενο της ανταγωγής. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την προσβαλλόμενη απόφασή του απέρριψε την από 13/11/2012 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …./2012 αγωγή του ……….. και την από 12/11/2012 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …./2012 κύρια παρέμβαση του ……….. δεν έσφαλε και πρέπει ο σχετικός λόγος της έφεσης με τον οποίο οι εκκαλούντες παραπονούνται ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εσφαλμένα τις απέρριψε να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος. Τέλος ο τελευταίος λόγος της έφεσης με τον οποίο οι εκκαλούντες παραπονούνται ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εσφαλμένα υπολόγισε τη δικαστική δαπάνη των αγωγών τους και της κύριας παρέμβασης που απορρίφθηκαν πρέπει να απορριφθεί ως αλυσιτελώς προβαλλόμενο όσον αφορά την με αριθμό έκθεση κατάθεσης …./2009 αγωγή διότι η προσβαλλόμενη απόφαση ως προς αυτήν εξαφανίστηκε και ως ουσιαστικά αβάσιμο κατά τα λοιπά διότι αυτή ορθά υπολογίστηκε με βάση το αντικείμενο της αγωγής και τις διατάξεις του Κώδικα Περί Δικηγόρων (άρθρο 68 παρ. 1) ως προς την από 13/11/2012 αγωγή στο ποσό των 1.500 ευρώ υπέρ του πρώτου εναγόμενου (80.000 ευρώ Χ 2%) και ως προς την κυρία παρέμβαση στο ποσό των 500 ευρώ υπέρ της καθ’ ης η κύρια παρέμβαση (25.000 ευρώ Χ 2%).
Κατόπιν αυτών, πρέπει η έφεση να απορριφθεί ως προς το δεύτερο εφεσίβλητο και να καταδικαστούν οι εκκαλούντες στη δικαστική του δαπάνη γι’ αυτό το βαθμό δικαιοδοσίας, να γίνει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη ως προς την πρώτη εφεσίβλητη καθ’ ο μέρος αφορά την από 18/9/2009 αγωγή των ……….. και . ……….. και να υποχρεωθεί η ……ως μοναδική εξ αδιαθέτου κληρονόμος της αρχικής εναγόμενης . ………… να καταβάλει σε κάθε ένα των εναγόντων το ποσό των χιλίων (1.000) ευρώ. Ένα μέρος των δικαστικών εξόδων των εκκαλούντων και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθεί σε βάρος της ……… λόγω τη εν μέρει νίκης και ήττας των διαδίκων (άρθρο 179, 183 του ΚΠολΔ). Τέλος λόγω της εν μέρει νίκης των εκκαλούντων πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου άσκησης της έφεσης (άρθρο 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση τυπικά.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την έφεση κατ’ ουσία ως προς το δεύτερο εφεσίβλητο.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος των εκκαλούντων τα δικαστά έξοδα του δεύτερου εφεσίβλητου για αυτό το βαθμό της δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση κατ’ ουσία ως προς την πρώτη εφεσίβλητη.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ εν μέρει την υπ’ αριθμ. 5182/2014 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει επί της από 18/9/2009 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …/2009 αγωγής των ……….. και . …………
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την …. ως μοναδική εξ αδιαθέτου κληρονόμος της αρχικής εναγόμενης . ………… να καταβάλει σε κάθε ένα των εναγόντων το ποσό των χιλίων (1.000) ευρώ.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της ……….. τη δικαστική δαπάνη των εναγόντων και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας την οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
ΔΙΑΤΑΖΕΙ την επιστροφή στους εκκαλούντες του παραβόλου άσκησης της έφεσης.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε στον Πειραιά την 1η Μαρτίου 2019.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Και αντ΄ αυτής,
ευρισκομένης σε
αναρρωτική άδεια
η αρχαιότερη της
συνθέσεως Εφέτης,
Χρυσούλα Πλατιά.
Δημοσιεύθηκε δε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση αυτού, στις 20 Ιουνίου 2019, με άλλη σύνθεση, κωλυομένης της Προέδρου Εφετών, Αικατερίνης Νομικού, η οποία βρίσκεται σε αναρρωτική άδεια, αποτελουμένη από τους Δικαστές, Χρυσούλα Πλατιά, Προεδρεύουσα Εφέτη, Παρασκευή Μπερσή και ……….. Γερωνυμάκη, Εφέτες, και με Γραμματέα τη Καλλιόπη Δερμάτη, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΕΦΕΤΗΣ