Αριθμός 363 /2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σοφία Καλούδη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Γ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου εκκρεμούν οι με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……./2016 και ………/2016 αντίθετες εφέσεις κατά της με αριθμό 1067/2016 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμολία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των μισθωτικών διαφορών, οι οποίες πρέπει να συνεκδικαστούν για λόγους πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας (άρθρα 31, 246 ΚΠολΔ). Οι ως άνω εφέσεις έχουν ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα με την κατάθεση του δικογράφου τους στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 18-5-2016 και 13-6-2016 αντίστοιχα, δηλαδή εντός της νόμιμης προθεσμίας του άρθρου 518 παρ. 2 του ΚΠολΔ, καθόσον οι διάδικοι δεν επικαλούνται, αλλά ούτε προέκυψε επίδοση αντιγράφου της εκκαλουμένης απόφασης. Επιπλέον, για εκάστη εξ αυτών έχουν καταβληθεί τα νόμιμα παράβολα, συνολικού ποσού 200 ευρώ, κατ΄άρθρο 495 παρ. 4 του ΚΠολΔ, και συγκεκριμένα για την με αριθμό έκθεσης ……/2016 έφεση τα υπ’αριθμ. ……. παράβολα ΤΑΧΔΙΚ και τα υπ’αριθμ. …….. παράβολα Δημοσίου , και για την με αριθμό έκθεσης …../2016 έφεση τα υπ’αριθμ. …… παράβολα ΤΑΧΔΙΚ και τα υπ’αριθμ. ………. παράβολα Δημοσίου. Πρέπει, επομένως, να γίνουν τυπικά δεκτές και να ερευνηθούν περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων τους (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).
ΙΙ. Ο ενάγων και ήδη εφεσίβλητος-εκκαλών στην από 14-7-2015 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../2015 αγωγή του εξέθετε ότι δυνάμει του από 28-12-2007 ιδιωτικού συμφωνητικού επαγγελματικής μίσθωσης εκμίσθωσε στους δύο πρώτους των εναγομένων το περιγραφόμενο μίσθιο ακίνητο, που ευρίσκεται στη νήσο Αίγινα, αντί μηνιαίου μισθώματος ποσού 3.000 ευρώ, ότι ακολούθως εγκαταστάθηκε σε αυτό ως συμμισθώτρια, κατά ρητή πρόβλεψη του μισθωτηρίου, η τρίτη εναγόμενη, ομόρρυθμη εταιρία, της οποίας ομόρρυθμοι εταίροι τυγχάνουν οι δύο πρώτοι εναγόμενοι, προκειμένου να το χρησιμοποιήσει ως οβελιστήριο. Ότι οι εναγόμενοι κατήγγειλαν τη μίσθωση στις 15-5-2012, έκτοτε δε και μέχρι της 22-1-2015 παρακρατούσαν παρανόμως το μίσθιο, με αποτέλεσμα να του οφείλουν ως αποζημίωση χρήσης, για το χρονικό διάστημα από 16-5-2012 έως 22-1-2015, το ποσό των 93.000 ευρώ. Ότι κατά την παραλαβή του μίσθιου αυτός διαπίστωσε, ότι οι εναγόμενοι δεν μεταχειρίσθηκαν το μίσθιο με επιμέλεια και κατά τους όρους της σύμβασης, αλλά προκάλεσαν σε αυτό τις ειδικότερα περιγραφόμενες ζημίες, για την αποκατάσταση των οποίων, απαιτείται το ποσό των 23.068,30 ευρώ. Ζητούσε δε, βάση των ανωτέρω να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να του καταβάλουν, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον έκαστος, άλλως ισομερώς, το συνολικό ποσό των 116.068,30 ευρώ, και δη: Α) το ποσό των 93.000 ευρώ ως αποζημίωση χρήσης για την παράνομη παρακράτηση του μισθίου, για το χρονικό διάστημα από 16-5-2012 έως 22-1-2015, νομιμοτόκως από την 6η ημέρα εκάστου μηνός, άλλως από την επίδοση της αγωγής έως την ολοσχερή εξόφληση και Β) το ποσό των 23.068,30 ευρώ ως αποζημίωση για τις προκληθείσες φθορές στο μίσθιο, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής έως την ολοσχερή εξόφληση, να κηρυχθεί η εκδοθησομένη απόφαση προσωρινά εκτελεστή, καθώς και να καταδικασθούν οι εναγόμενοι στη δικαστική του δαπάνη. Επί της αγωγής αυτής το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εξέδωσε την ως άνω εκκαλουμένη απόφαση του ,με την οποία, αφού απέρριψε το αγωγικό αίτημα για επιδίκαση αποζημίωσης προς αποκατάσταση των φθορών στο μίσθιο ως αόριστο, κατά τα λοιπά την έκανε μερικώς δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη και υποχρέωσε τους εναγόμενους να καταβάλουν στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 29.922,75 ευρώ, ισομερώς, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής .Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται αμφότερα τα διάδικα μέρη με τις υπό κρίση αντίθετες εφέσεις τους και ζητούν, για τους λόγους που εκθέτουν σ` αυτές και αφορούν στην εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, και την πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, την εξαφάνιση της, ώστε κατά μεν το αιτητικό της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……./2016 έφεσης των εναγομένων να απορριφθεί η αγωγή καθ’ ολοκληρία, και κατά το αιτητικό της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2016 έφεσης του ενάγοντος, να γίνει αυτή καθ’ολοκληρία δεκτή.
ΙΙΙ. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 111 παρ. 2, 118 και 216 παρ. 1 του ΚΠολΔ συνάγεται ότι το δικόγραφο της αγωγής πρέπει να περιέχει, με ποινή το απαράδεκτο αυτού, πλην άλλων, και σαφή έκθεση των γεγονότων που τη θεμελιώνουν κατά νόμο και δικαιολογούν την άσκησή της από τον ενάγοντα κατά του εναγομένου, με ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς, σε τρόπο ώστε να παρέχεται στον μεν εναγόμενο η ευχέρεια της άμυνας, στο δε δικαστήριο η δυνατότητα ελέγχου του βάσιμου κατά νόμο της αγωγής. (ΑΠ 1678/2014, 979/2014, 1453/2009, 1617/2009, 1042/2009 δημοσ/νες στην ΤρΝομΠληρ ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 297, 298, 574, 592, 599 και 330 ΑΚ προκύπτει ότι για κάθε φθορά πέρα από εκείνη, που οφείλεται στη συνήθη χρήση, ο εκμισθωτής έχει από τη σύμβαση αξίωση αποζημίωσης κατά του μισθωτή, που καλύπτει κάθε ζημία θετική ή αποθετική (διαφυγόν κέρδος). Για τη θεμελίωση της σχετικής αγωγής του αυτός πρέπει να επικαλεσθεί τη σύμβαση μίσθωσης, τις προκληθείσες φθορές και το ποσό της ζημίας, στο μισθωτή δε απόκειται να επικαλεσθεί και να αποδείξει, για την απαλλαγή του, ότι οι φθορές αυτές οφείλονται στην συμφωνηθείσα χρήση ή σε γεγονός για το οποίο αυτός δεν υπέχει ευθύνη (ΑΠ 1342/2006 ΕλΔ 48.833, ΕφΠειρ 21/2016 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Επομένως, επί αγωγής με αίτημα την επιδίκαση αποζημίωσης λόγω φθορών στο μίσθιο, πρέπει για το ορισμένο αυτής να προσδιορίζονται, κατ` αρθρ. 118 και 216 ΚΠολΔ, με σαφήνεια: α) πόσα μέρη του μισθίου υπέστησαν ολική ή μερική φθορά (είδος, ποσότητα και ποιότητα) και β) πόση η απαιτούμενη δαπάνη σε υλικά (ποσότητα, ποιότητα αυτών και η επιμέρους αξία κάθε υλικού) και για αμοιβή εργατοτεχνικού προσωπικού (αριθμός, ειδικότητα προσωπικού και ημέρες απασχόλησης). Αν τα στοιχεία αυτά ελλείπουν, η αγωγή είναι αόριστη και ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης (ΑΠ 1342/2006 ο.π., ΕφΠειρ 21/2016 ΝΟΜΟΣ). Η έκθεση των αναγκαίων αυτών στοιχείων δεν μπορεί να συμπληρωθεί ούτε με τις προτάσεις, ούτε με παραπομπή στο περιεχόμενο άλλων εγγράφων της δίκης, ούτε από την εκτίμηση των αποδείξεων, ούτε, επίσης, με αναφορά στη σχετική διάταξη του νόμου ή μνεία αυτής, ούτε με δικαστική ομολογία του εναγομένου, η οποία ως αποδεικτικό μέσο με δεσμευτική αποδεικτική δύναμη, αποκλείει μόνο τη διεξαγωγή αποδείξεων και απαλλάσσει τον αντίδικο από το βάρος απόδειξης του σχετικού (ομολογούμενου) ισχυρισμού (ΕΑ 7621/2005 δημοσ στη ΝΟΜΟΣ). IV. Στην προκειμένη περίπτωση, ο ενάγων με την κρινόμενη αγωγή του επιδιώκει, μεταξύ άλλων και, την αποκατάσταση των ζημιών, που προκλήθηκαν στο μίσθιο λόγω κακής χρήσης εκ μέρους των εναγομένων συμμισθωτών. Ενσωματώνει δε στο αγωγικό δικόγραφο την από 24-1-2015 έκθεση αυτοψίας του πολιτικού μηχανικού, ………., στην οποία περιγράφεται η κατάσταση του μίσθιου καταστήματος και οι φθορές αυτού, και αξιώνει για την αποκατάσταση τους τα αιτούμενα ειδικότερα ποσά, βάσει των συνημμένων στην αγωγή προσφορών επαγγελματιών. Ειδικότερα, αυτός εκθέτει την αγωγή του ότι: Α) Ως προς την αποκατάσταση των φθορών στην κουζίνα του μισθίου, λόγω αφαίρεσης της λάντζας (νεροχύτη), των μεταλλικών ερμαριών (ποτηριέρες) και του εξαερισμού (φούσκα-μοτέρ-κανάλια), απαιτείται το ποσό των 4.667,85€ (με τον Φ.Π.Α.), για φούσκα τοίχου εξ ολοκλήρου ανοξείδωτη κατασκευή σε 2 τεμάχια, διαστάσεων 400X90X55, αξίας 800€, 8 φίλτρα φούσκας ανοξείδωτα περσιδωτά, διαστάσεων 50X50X5, αξίας 310€, λάντζα πλύσης σκευών με συρόμενες πόρτες και 3 γούρνες 50X50, διαστάσεων 190X70X87, αξίας 890€, ποτηριέρα τοίχου με συρόμενα κρύσταλλα, διαστάσεων 190X34X70, αξίας 380€, ποτηριέρα τοίχου με συρόμενα κρύσταλλα, διαστάσεων 110X34X70, αξίας 265€ και εγκατάσταση φούσκας-μοτέρ αργόστροφο 2HP-380V με 1 μέτρο καμινάδα σωλήνες αναρρόφησης Φ-35, αξίας 1.150€, Β) Ως προς την αποκατάσταση των φθορών της εγκατάστασης παροχής υγραερίου στην κουζίνα και στις ψησταριές, λόγω αφαίρεσης της, απαιτείται το ποσό των 1.400C (με τον Φ.Π.Α.), για ρυθμιστή χαμ. πίεσης 7 τεμ. αξίας 60,2€, ρυθμιστή υψ. πίεσης 1 τεμ. αξίας 36,4€, διανομέα υψ. πίεσης 4 συσκευών 1 τεμ. αξίας 111€, διακόπτη δεξ. σε αρσ. LPG 3 τεμ. αξίας 25,2€, διακόπτη 1/2X1/2 θηλ. 1 τεμ. αξίας 7,2€, διηλεκτρικό σύνδεσμο 1 τεμ. αξίας 17,2€, εύκαμπτο διαστελ. σωλ. 7 τεμ. αξίας 42,98€, θερμικές βαλβ. ασφ. αερίου 7 τεμ. αξίας 150,5€, κολλεκτέρ 4 φιαλών πλήρες 1 τεμ. αξίας 132€, λάστιχο 100εκ συνδ. φιαλών 4 τεμ. αξίας 41,6€, φίλτρο αερίου 6 BAR 1 τεμ. αξίας 13,4€, ηλεκτρ/βάνα αερίου Β.Τ. 3 BAR 1 τεμ. αξίας 84€, αυτ. ανιχνευτή LPG 3 τεμ. αξίας 174€, ασφαλιστικό γραμμής 3BAR 1 τεμ. αξίας 21,4€, γωνία αρσ-θηλ. πατούρα 7 τεμ. αξίας 33,6€, υλικά & καλώδια 1 τεμ. αξίας 100 €, μεταφορικά 1 τεμ. αξίας 50€ και εργασία παραδοτέα σε λειτουργία 1 τεμ. αξίας 300€, Γ) Ως προς την αποκατάσταση των φθορών του συστήματος πυροπροστασίας, λόγω καταστροφής του, απαιτείται το ποσό των 4.200,45 ευρώ (με τον Φ.Π.Α), για σύστημα τοπικής κατάσβεσης τύπου weet chemical 20lt αξίας 1.000 €, εκπόνηση μελέτης υγραερίου αξίας 500€, πυρ/ρες φορητοί 6kg τεμ 40X5 αξίας 200€, πυρ/κές φωλιές τεμ 50X2 αξίας 100€, φωτ/κα ασφαλείας τεμ 20X3 αξίας 50 €, πιστοποιητικό πυροπροστασίας (διεκπεραίωση) αξίας 200€, εκπόνηση πυρ/κής μελέτης τεμ 1 αξίας 500€, πυρ/ρας φορητός 12kg τεμ 55X1 αξίας 55€ και εγκατάσταση συστήματος (4m απαγωγικού συστήματος-φούσκα) με υλικά αξίας 800€, Δ) Ως προς την αποκατάσταση των φθορών της ηλεκτρολογικής εγκατάστασης του μισθίου και του υπαίθριου χώρου, λόγω αφαίρεσης του ηλεκτρικού πίνακα, απαιτείται το ποσό των 7.100 ευρώ (χωρίς Φ.Π.Α.), για αλλαγή πίνακα με βάση υλικά και ρελέ αξίας 950€, γραμμές 20 πριζών με καλώδια και πρίζες 3X2,5 αξίας 500€, γραμμή φούρνου 3X6 αξίας 300€, πρίζα πλυντηρίου πιάτων βιτρίνας 2 τεμ αξίας 450, πρίζες ψυγείων 5 τεμ αξίας 500€, γραμμή μοτέρ ψησταριάς 3X2,5 αξίας 200€, γραμμές φωτισμού οροφής 10 φωτιστικών σημείων αξίας 500€, παροχή υπαίθριου χώρου αξίας 900€, παροχή επιγραφής 200€, γραμμή τηλεφώνου 3 τεμ 200€ και (για τον υπαίθριο χώρο) τοποθέτηση πίνακα αξίας 450€, παροχές οροφής πέργολας φωτιστικών σημείων αξίας 1.200C, γραμμές πριζών 5 τεμ αξίας 450€ και γραμμή ενδοεπικοινωνίας αξίας 300€, και Ε) Ως προς την αποκατάσταση των φθορών στο σύστημα τεντοπροστασίας του υπαίθριου χώρου, λόγω αφαίρεσης των τεντών επικάλυψης στην πέργκολα, απαιτείται το ποσό των 5.700 ευρώ (με τον Φ.Π.Α.), για 4 τεντόπανα κάλυψης εξέδρας, 6 νάιλον περιμετρικά της εξέδρας, 3 τεντόπανα (δυτικά-νότια) επέκτασης εξέδρας, πόρτα εισόδου με διαφανές νάιλον σε γαλβάνιζε πλαίσιο, 4 σταθερά πανιά (3 σε υπάρχοντα τελάρα και 1 ως «καπέλο» μεταξύ των τεντών), σταθερό τρίγωνο στη βορεινή πλευρά, 2 τεντόπανα στο κατάστημα έναντι της εξέδρας, αλλαγή 9 μηχανισμών απλών και 2 μηχανισμών εντατήρα και αλλαγή 2 αξόνων. Σύμφωνα και με τα διαλαμβανόμενα στην αρχή, τα υπο στοιχεία Δ επιμέρους ποσά δεν εξειδικεύονται επαρκώς στο αγωγικό δικόγραφο, καθόσον, αντί να προσδιορίζεται ειδικότερα η απαιτούμενη δαπάνη για τα υλικά και για αμοιβή εργατοτεχνικού προσωπικού (αριθμός, ειδικότητα προσωπικού και ημέρες απασχόλησης), αναφέρεται ένα συνολικό ποσό για κάθε εργασία της ηλεκτρολογικής εγκατάστασης, στο οποίο ενσωματώνεται η αξία των υλικών και η εργατική αμοιβή. Περαιτέρω δε, ως προς το υπο στοιχείο Ε αιτούμενο ποσό για εγκατάσταση τεντών, ο ενάγων περιορίζεται να αναφέρει μόνον το συνολικό κόστος (5.700 ευρώ), που απαιτείται, όπως εκθέτει, για τη προμήθεια, κατεργασία, μεταφορά στο χώρο εργασίας και τοποθέτηση των υλικών, χωρίς κανένα ειδικότερο επιμερισμό αυτού, με συνέπεια να δυσχεραίνεται η δυνατότητα άμυνας των εναγόμενων, δεδομένου ότι αυτοί αδυνατούν να ελέγξουν το κόστος για την αποκατάσταση εκάστης επιμέρους βλάβης. Τέλος, αόριστα τυγχάνουν και τα αγωγικά κονδύλια στο στοιχείο Α (επισκευή –αποκατάσταση κουζίνας). Αρ. 6 (κόστος εγκατάστασης φούσκας, ποσού 1150 ευρώ, πλέον αναλογούντος ΦΠΑ 23%, επειδή δεν προσδιορίζεται ο αριθμός η ειδικότητα προσωπικού και οι ημέρες απασχόλησης, Β (αποκατάσταση εγκατάστασης παροχής υγραερίου) αρ. 16 για υλικά και καλώδια γενικώς (χωρίς άλλο προσδιορισμό του είδους των υλικών), ποσού 100 ευρώ, και αρ. 18 για εργασία 300 ευρώ, δίχως να προσδιορίζεται ο αριθμός, η ειδικότητα του προσωπικού και οι ημέρες απασχόλησης και Γ. (επισκευή αποκατάσταση του συστήματος πυροπροστασίας) αρ. 9, για εγκατάσταση συστήματος με υλικά, δίχως να προσδιορίζεται ο αριθμός, η ειδικότητα προσωπικού και οι ημέρες απασχόλησης. Κατά συνέπεια τα ως άνω αγωγικά κονδύλια ορθώς απορρίφθηκαν ως αόριστα από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, ο δε σχετικός (μοναδικός) λόγος της έφεσης του ενάγοντος, με τον οποίο υποστηρίζονται τα αντίθετα, πρέπει να απορριφθεί κατά το μέρος αυτό ως αβάσιμος. Ωστόσο, τα υπόλοιπα κονδύλια, που αφορούν στο κόστος αποκατάστασης των φθορών του μισθίου τυγχάνουν αρκούντως ορισμένα και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που έκρινε διαφορετικά και τα απέρριψε ως αόριστα έσφαλε κατά την εφαρμογή και ερμηνεία του νόμου, και πρέπει, γενομένου αντιστοίχως δεκτού ως ουσιαστικά βάσιμου του ως άνω λόγου της έφεσης του ενάγοντος να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη ως προς τη συγκεκριμένη διάταξή της (και κατά το αντίστοιχο μέρος της), να κρατηθεί η υπόθεση (άρθρο 535 παρ. 1 ΚΠολΔ) και να δικαστεί ως προς το συγκεκριμένο κεφάλαιο της αγωγής, να γίνει αυτό αντιστοίχως δεκτό ως ορισμένο και νόμιμο στηριζόμενο στις διατάξεις των άρθρων που προεκτέθηκαν και να δικασθεί κατ` ουσίαν ως προς τα συγκεκριμένα κονδύλια, τα οποία θα ερευνηθούν κατωτέρω με τα υπόλοιπα εκκληθέντα κεφάλαια της αγωγής. V. Από την επανεκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του, την υπ’ αρ. …/25-11-2015 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της Συμβολαιογράφου Αίγινας, ……., που ελήφθη κατόπιν νόμιμης κλήτευσης του ενάγοντος (βλ. τη με αριθμό …./24-11-2015 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας Πειραιά, ……), και λαμβάνεται υπόψη κατ‘άρθρο 529 παρ.1 ΚΠολΔ, καθώς και από όλα τα έγγραφα, που νομότυπα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, μεταξύ των οποίων και οι φωτογραφίες η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 αρ.3, 448 παρ.2 457 παρ.4 ΚΠολΔ), καθώς και όσα το πρώτον νομίμως προσκομίζονται με επίκληση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κατ’ άρθρο 529 παρ.1 ΚΠολΔ, στα οποία περιλαμβάνεται και η με αριθμό …./2011 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της συμβολαιογράφου Αίγινας, ………, που ελήφθη μετά από νόμιμη κλήτευση των αντιδίκων (βλ. τις με αριθμούς …../11-11-2011 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Πειραιά, …….) για να χρησιμεύσει στη δίκη επι της από 10-1-2011 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …./2011 αγωγής του …….. κατά των ίδιων εναγόμενων, σε συνδυασμό και με τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ.4 ΚΠολΔ) αποδείχθηκαν, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά. Δυνάμει του από 28-12-2007 ιδιωτικού συμφωνητικού εμπορικής μίσθωσης ακινήτου, που θεωρήθηκε αρμοδίως από τη Δ.Ο.Υ. Αίγινας, ο ……. (ενάγων) εκμίσθωσε στους …..και …… (πρώτο και δεύτερο των εναγομένων) ένα ισόγειο κατάστημα, εμβαδού 35 τ.μ., επί της οδού ….με αριθμό …. στη νήσο Αίγινα, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά ως οβελιστήριο και για κάθε άλλη συναφή χρήση. Η διάρκεια της μίσθωσης ορίσθηκε εξαετής, αρχόμενη την 1-1-2008 και λήγουσα την 31-12-2013, αντί μηνιαίου μισθώματος, ποσού 3.000 ευρώ για το πρώτο μισθωτικό έτος, καταβαλλόμενου, μετά του αναλογούντος τέλους χαρτοσήμου, εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου μισθωτικού μήνα και αναπροσαρμοζόμενου ετησίως κατά το ποσοστό αύξησης του πληθωρισμού. Επιπλέον, βάσει του τέταρτου όρου της σύμβασης μίσθωσης, ρητώς προβλέφθηκε ότι είναι επιτρεπτή η σύσταση οιασδήποτε μορφής εταιρίας μεταξύ των μισθωτών ή τρίτων και οιαδήποτε στη συνέχεια μεταβολή αυτής, καθώς και ότι η εταιρία θα εντάσσεται στη μισθωτική σχέση ως συμμισθώτρια, ευθυνόμενη έναντι του εκμισθωτή για όλες τις υποχρεώσεις της σύμβασης μίσθωσης, με τους λοιπούς συμμισθωτές. Επιπλέον αυτοί αγόρασαν από τον ενάγοντα την επιχείρηση του (οβελιστήριο) που λειτουργούσε μέχρι τότε στο εν λόγω μίσθιο, και τον κινητό εξοπλισμό αυτής έναντι τιμήματος συνολικού ποσού 40.000 ευρώ. Ακολούθως, oι πρώτος και δεύτερος εναγόμενοι συνέστησαν άμεσα την ομόρρυθμη εταιρία με την αρχική επωνυμία «………..» και ήδη μετονομασθείσα σε «……………» (τρίτη εναγόμενη), η οποία εγκαταστάθηκε στο μίσθιο και άρχισε να το εκμεταλλεύεται υπό τον διακριτικό τίτλο «…….», ευθυνόμενη ως συμμισθώτρια με τους ομόρρυθμους εταίρους της, αρχικούς συμμισθωτές, για όλες τις απορρέουσες από τη σύμβαση μίσθωσης υποχρεώσεις. Μετά την πάροδο ενός έτους από την έναρξη της μισθωτικής σχέσης, οι διάδικοι συμφώνησαν σε μείωση του μισθώματος, λόγω της οικονομικής κρίσης, και το μηνιαίο μίσθωμα αναπροσαρμόστηκε εφεξής στο ποσό των 1.000 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου και του τέλους χαρτοσήμου εκ 3,6% (δηλαδή, 965,25 ευρώ το μίσθωμα και 34,75 ευρώ το χαρτόσημο). Περαιτέρω αποδείχθηκε, ότι ο ενάγων από τον Ιούνιο του έτους 2011 άρχισε να εκδηλώνει αντισυμβατική συμπεριφορά και συγκεκριμένα παρέβη την υποχρέωση του να διατηρεί ακώλυτη τη χρήση του μίσθιου για τους μισθωτές καταλαμβάνοντας σταδιακά σημαντικό τμήμα του δημοτικού χώρου, που τους είχε παραχωρηθεί από τον Δήμο Αίγινας βάσει της άδειας λειτουργίας της επιχείρησης τους, ενώ περαιτέρω αιτήθηκε από τη δημοτική αρχή να του παραχωρηθεί άδεια χρήσης του κοινόχρηστου χώρου έμπροσθεν του μίσθιου προς εξυπηρέτηση της όμορης επιχείρησης του, εκμίσθωσης μοτοποδηλάτων και αυτοκινήτων, άλλως να μην επιτραπεί η χρήση του από οιονδήποτε άλλο. Το αίτημα του αυτό έγινε δεκτό, με αποτέλεσμα να συρρικνωθεί σημαντικά ο παραχωρηθείς στους εναγόμενους προς χρήση κοινόχρηστος χώρος ,από 76 τμ σε 55 τμ, στο οποίο πλέον αυτοί μπορούσαν να αναπτύξουν μόνον 50 από τα 76 καθίσματα, που δικαιούνταν κατά τα ανωτέρω. Επιπλέον, ο ενάγων παρεμπόδιζε συστηματικά και την εκκένωση των λυμάτων από τον κοινό βόθρο του κτιρίου, όπου στεγάζονταν τόσο η επιχείρηση των εναγομένων (μίσθιο κατάστημα) όσο και η δική του, με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να αδυνατούν έκτοτε να λειτουργήσουν προσηκόντως την επιχείρηση τους, ενώ διέτρεχαν συγχρόνως και τον κίνδυνο να ανακληθεί η άδεια λειτουργίας του καταστήματος τους για παράβαση υγειονομικών διατάξεων. Για τον λόγο αυτό άσκησαν κατά του ενάγοντος ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά την από 10-5-2012 (αρ. εκθ. κατ. ……/2012) αγωγή τους, με την οποία, κατήγγειλαν τη σύμβαση μίσθωσης, για τους διαλαμβανόμενους σε αυτή λόγους, που άπτονται της προεκτεθείσας αντισυμβατικής συμπεριφοράς του ενάγοντος, και ζητούσαν, μεταξύ άλλων, να αναγνωρισθεί η λύση της σύμβασης μίσθωσης. Επί της αγωγής αυτής, η οποία συνεκδικάσθηκε με τις από 10-10-2011 (αρ. εκθ. κατ. …../2011) και από 7-8-2012 (αρ. εκθ. κατ. …../2012) αντίθετες αγωγές του ενάγοντος, εκδόθηκε αρχικώς η υπ’ αρ. 4328/2013 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά και, κατόπιν ασκήσεως της από 11-9-2013 (αρ. εκθ. κατ. …../2013) εφέσεως, η υπ’ αρ. 735/23-10-2014 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς, με την οποία κρίθηκε ότι η ένδικη σύμβαση μίσθωσης λύθηκε με την ασκηθείσα, κατά τα ανωτέρω, καταγγελία των μισθωτών στις 15-5-2012 (χρόνος επίδοσης της αγωγής τους) λόγω της αποστέρησης της χρήσης του μισθίου (άρθ. 585 ΑΚ), και όχι με την, περιεχόμενη στην συνεκδικασθείσα από 10-10-2011 αγωγή του εκμισθωτή, καταγγελία της σύμβασης μίσθωσης, που επιδόθηκε στους εναγομένους στις 27-10-2011, η οποία κρίθηκε άκυρη, επειδή το Δικαστήριο δέχθηκε ότι οι εναγόμενοι-συμμισθωτές δεν ήταν υπερήμεροι ως προς την καταβολή των μισθωμάτων. Περαιτέρω, αποδείχθηκε, ότι οι εναγόμενοι μετά την καταγγελία της μίσθωσης αποχώρησαν οριστικώς από το μίσθιο τον Ιούνιο του έτους 2012 εκκενώνοντας τον χώρο του με την αποξήλωση και απομάκρυνση όλου του εξοπλισμού της επιχείρησης τους, παρουσία του ενάγοντος, εκδηλώνοντας έτσι σαφώς τη βούληση τους για απόδοση αυτού, ακολούθως δε ο ενάγων, που, όπως προαναφέρθηκε, τους είχε ήδη γνωστοποιήσει και τη δική του βούληση για πρόωρη λύση της μεταξύ τους σύμβασης μίσθωσης και απόδοση του μίσθιου με την άσκηση της ως άνω σε βάρος τους αγωγής, παρέλαβε αυτό στην κατοχή του, συναινώντας στην κατά τον τρόπο αυτό απόδοση του, και προσπάθησε να το εκμισθώσει εκ νέου, τοποθετώντας προς τούτο σχετική πινακίδα στον υπαίθριο χώρο του μίσθιου, όπου αναγραφόταν «Ενοικιάζεται Οβελιστήριο 140 καθισμάτων Πληροφορίες εντός» (βλ. σχετικά την με αριθμό …. ένορκη βεβαίωση του ….. και τη προσκομιζόμενη φωτογραφία του ενοικιαστηρίου). ΄Εκτοτε δε, αυτό παρέμεινε στην κατοχή του, ενώ μετά την έκδοση της ως άνω με αριθμό 735/2014 απόφασης του Δικαστηρίου τούτου, που αναγνώριζε τη λύση της μίσθωσης, οι εναγόμενοι στις 22-1-2015 παρέδωσαν και τυπικά τα κλειδιά του μίσθιου στον ενάγοντα (βλ. σχετική έγγραφη απόδειξη). Σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, αποδείχθηκε ότι οι εναγόμενοι απέδωσαν οικειοθελώς το μίσθιο ήδη από τον Ιούνιο του έτους 2012, κατόπιν σιωπηρής συμφωνίας με τον εκμισθωτή ενάγοντα, ο οποίος και το παρέλαβε αναντίρρητα στην κατοχή του (βλ. σχετικά και Χαρ. Παπαδάκη Αγωγές, Απόδοσης Μίσθιου, 1990, παρ. 709, σελ. 259) και συνεπώς δεν συντρέχει περίπτωση παράνομης παρακράτησης του μίσθιου από τους εναγόμενους και συνακόλουθη υποχρέωση τους για καταβολή αποζημίωσης χρήσης. Αναφορικά δε, με τα όσα περί του αντιθέτου ο ενάγων εκθέτει σχετικώς στην αγωγή του, ότι δηλαδή οι εναγόμενοι ουδέποτε του παρέδωσαν την κατοχή του μίσθιου πριν τις 22-1-2015, οπότε και του παρέδωσαν τα κλειδιά του μίσθιου, ισχυρισμό που στηρίζει αποκλειστικά στην ως άνω από 22-1-2015 έγγραφη απόδειξη, αυτός ουδεμία πειστική απάντηση δίνει για το αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι μετά την αποχώρηση των εναγομένων αναζήτησε νέους μισθωτές, τους οποίους μάλιστα καλούσε να ζητήσουν πληροφορίες εντός του μίσθιου, παρουσιάζοντας έτσι τον χώρο αυτού ακωλύτως προσβάσιμο και άμεσα διαθέσιμο, ενέργειες στις οποίες δεν θα μπορούσε να προβεί, εφόσον δεν είχε προηγουμένως παραλάβει το μίσθιο, την κατοχή του οποίου, σημειωτέον, μετά την εκδηλωθείσα κατά τα ανωτέρω βούληση για απόδοση του από τους μισθωτές μπορούσε να παραλάβει νομίμως και ανεπίληπτα και χωρίς να του έχουν προηγουμένως παραδοθεί τα κλειδιά του από τους αντιδίκους (βλ. Παπαδάκη, ό.π παρ. 1096, σελ. 384) . Τέλος, ο ενάγων, ουδέποτε μέχρι την έγερση της αγωγής διαμαρτυρήθηκε για το γεγονός της παρακράτησης των κλειδιών του καταστήματος από τους εναγόμενους, ούτε ισχυρίστηκε ότι υπήρχε οποιοδήποτε εμπόδιο να επιληφθεί της κατοχής των χώρων του μισθίου, ενώ δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι επί τρία σχεδόν έτη δεν εμφανίστηκε υποψήφιος ενδιαφερόμενος μισθωτής, για να του επιδείξει το μίσθιο κατάστημα, όταν μάλιστα αυτό, σύμφωνα με την κατάθεση του μάρτυρα του ενάγοντος, βρίσκεται στη πλέον προνομιακή θέση στο λιμάνι της Αίγινας. Μετά ταύτα, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που με τη εκκαλουμένη του απόφαση δέχθηκε ότι οι εναγόμενοι παρακράτησαν παράνομα το μίσθιο από τον Ιούνιο του έτους 2012 έως στις 22-1-2015 και ακολούθως τους υποχρέωσε να καταβάλουν αντίστοιχη αποζημίωση χρήσης στον ενάγοντα, συνολικού ποσού, 29.922,75 ευρώ, έσφαλε κατά την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και πλημμελώς εκτίμησε τις αποδείξεις και ο σχετικός πρώτος και τέταρτος λόγος της έφεσης των εναγομένων πρέπει να γίνουν δεκτοί ως ουσιαστικά βάσιμοι, ενώ παρέλκει η έρευνα του δεύτερου και τρίτου λόγου αυτής περί ύπαρξης δεδικασμένου απορρέον από τη με αριθμό 735/2014 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, που βάλλει κατά του ιδίου κεφαλαίου της εκκαλουμένης απόφασης. VI. Περαιτέρω, ο ενάγων προσκομίζει την από 24-1-2015 τεχνική έκθεση του πολιτικού μηχανικού ………., στην οποία αυτός αναφέρει ότι μετά από διενεργηθείσα κατά την ίδια ημέρα αυτοψία στο μίσθιο κατάστημα διαπίστωσε (μεταξύ άλλων που δεν ενδιαφέρουν εν προκειμένω μετά την απόρριψη των σχετικών αγωγικών κονδυλίων αποζημίωσης ως αόριστων), ότι από τη κουζίνα έχουν αφαιρεθεί τα ντουλάπια, η λάτζα και τα μεταλλικά ερμάρια, έχει αποξηλωθεί ο εξαερισμός της (φούσκα-μοτέρ-κανάλια εξαερισμού), ενώ έχει αφαιρεθεί ολοσχερώς η εγκατάσταση παροχής υγραερίου στη κουζίνα και τις ψησταριές καθώς και το σύστημα πυροπροστασίας. Όπως, όμως, αποδείχθηκε, οι εναγόμενοι, προτού ξεκινήσουν να λειτουργούν σε αυτό τη δική τους επιχείρηση, προέβησαν με δικές τους δαπάνες και εν γνώσει του ενάγοντος στην ανακαίνιση του τοποθετώντας σύστημα εξαερισμού και νέο εξοπλισμό κουζίνας (λάτζα- ερμάρια –ντουλάπια), ενώ εγκατέστησαν και νέο σύστημα πυροπροστασίας (σύστημα τοπικής κατάσβεσης, φορητούς πυροσβεστήρες, πυροσβεστική φωλέα) (βλ. σχετικά και την προσκομιζόμενη τεχνική περιγραφή αυτόματου συστήματος κατάσβεσης τοπικής εφαρμογής του μηχ/γου μηχ/κου, ………., που εγκρίθηκε από την πυροσβεστική υπηρεσία στις 17-05-2011), γεγονός που ο ενάγων ουδόλως αρνείται. Τα ως άνω δε κινητά πράγματα που δεν συνδέονται στερρώς με το έδαφος ο ενάγων ουδόλως ισχυρίζεται ότι βάσει της σύμβασης μίσθωσης έπρεπε να παραμείνουν μετά τη λήξη αυτής προς όφελος του μίσθιου. Αντιθέτως, σύμφωνα με ρητή πρόβλεψη στο συμφωνητικό μίσθωσης (όρος 6) οι εναγόμενοι δικαιούνταν να παραλάβουν κατά την αποχώρηση τους τα πράγματα που είχαν τοποθετήσει οι ίδιοι και δεν έχουν καταστεί συστατικά του, με την υποχρέωση να αποκαταστήσουν τις τυχόν εκ του λόγου αυτού ζημίες του μίσθιου. Συνεπώς, η απομάκρυνση και μόνον των ανωτέρω πραγμάτων από το μίσθιο δεν συνιστά φθορά αυτού και η σχετικά προβαλλόμενη αξίωση του ενάγοντος για αποκατάσταση της προτέρας κατάστασης και καταβολή αποζημίωσης (κόστος νέας εγκατάστασης εξαερισμού, πυροπροστασίας και νέου εξοπλισμού κουζίνας) τυγχάνει αβάσιμη και απορριπτέα. Ωστόσο, οι ανωτέρω παραδοχές δεν ισχύουν και για την αποξήλωση της εγκατάστασης παροχής υγραερίου στην κουζίνα, για την οποία οι εναγόμενοι ουδέν ισχυρίζονται. Προς αποκατάσταση της προτέρας κατάστασης του μίσθιου θα απαιτηθεί το συνολικό ποσό των 1.000 €, (με τον Φ.Π.Α.), για ρυθμιστή χαμ. πίεσης 7 τεμ. αξίας 60,2€, ρυθμιστή υψ. πίεσης 1 τεμ. αξίας 36,4€, διανομέα υψ. πίεσης 4 συσκευών 1 τεμ. αξίας 111€, διακόπτη δεξ. σε αρσ. LPG 3 τεμ. αξίας 25,2€, διακόπτη 1/2X1/2 θηλ. 1 τεμ. αξίας 7,2€, διηλεκτρικό σύνδεσμο 1 τεμ. αξίας 17,2€, εύκαμπτο διαστελ. σωλ. 7 τεμ. αξίας 42,98€, θερμικές βαλβ. ασφ. αερίου 7 τεμ. αξίας 150,5€, κολλεκτέρ 4 φιαλών πλήρες 1 τεμ. αξίας 132€, λάστιχο 100εκ συνδ. φιαλών 4 τεμ. αξίας 41,6€, φίλτρο αερίου 6 BAR 1 τεμ. αξίας 13,4€, ηλεκτρ/βάνα αερίου Β.Τ. 3 BAR 1 τεμ. αξίας 84€, αυτ. ανιχνευτή LPG 3 τεμ. αξίας 174€, ασφαλιστικό γραμμής 3BAR 1 τεμ. αξίας 21,4€, γωνία αρσ-θηλ. πατούρα 7 τεμ. αξίας 33,6€, και μεταφορικά αξίας 50€. Το ως άνω ποσό οφείλουν να καταβάλουν ισομερώς στον ενάγοντα άπαντες οι εναγόμενοι, καθόσον ουδόλως αποδείχθηκε ο ακριβής χρόνος της επικαλούμενης αποχώρησης του δεύτερου εναγόμενου από την τρίτη εναγόμενη ομόρρυθμη εταιρία, ενώ σε κάθε περίπτωση αυτός ευθύνεται και αυτοτελώς ως συμμισθωτής του μίσθιου, διότι με την εισέλευση της ομόρρυθμης εταιρίας στη σύμβαση μίσθωσης αυτή κατέστη κατά ρητή πρόβλεψη στο συμφωνητικό μίσθωσης (όρος 4) συμμισθώτρια και όχι αποκλειστική μισθώτρια του μίσθιου, οι δε αρχικοί μισθωτές πρώτος και δεύτερος των εναγόμενων διατηρήσαν την ιδιότητα του μισθωτή, εξ ού λόγου και συνυπογράφουν την από 22-1-2015 απόδειξη παράδοσης των κλειδιών του μίσθιου. Ως εκ τούτου, ο έκτος λόγος της έφεσης των εναγομένων, με τον οποίο υποστηρίζονται τα αντίθετα, πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικώς αβάσιμος.
VII. Κατά το άρθρο 513 ΚΠολΔ έφεση επιτρέπεται μόνο κατά των αποφάσεων α) που παραπέμπουν την υπόθεση στο αρμόδιο δικαστήριο λόγω αναρμοδιότητας, β) των οριστικών αποφάσεων που περατώνουν όλη τη δίκη ή μόνο τη δίκη για την αγωγή ή για την ανταγωγή. Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι οι αποφάσεις που διατάσσουν τη διαγραφή εξυβριστικών ή άλλων ανάρμοστων φράσεων που περιέχονται στα δικόγραφα ή τις προτάσεις των διαδίκων κατά το άρθρο 206 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με το άρθρο 48 του Κώδικα Δικηγόρων, δεν υπόκεινται αυτοτελώς σε έφεση, αφού δεν περιλαμβάνονται στις απαριθμούμενες περιοριστικά στο άρθρο 513 ΚΠολΔ αποφάσεις. Ειδικότερα, η απόφαση που διατάσσει τη διαγραφή των εξυβριστικών ή ανάρμοστων φράσεων δεν περατώνει από μόνη της τη δίκη επί της αγωγής ή της ανταγωγής, αφού δεν αφορά στη διάγνωση ιδιωτικού δικαιώματος και ούτε συνιστά επιβολή ποινής, αλλά ηθική κύρωση που μπορεί να αντανακλά και στο πρόσωπο του πληρεξουσίου δικηγόρου. Εξάλλου, αν οι φράσεις που διαγράφονται συνιστούν αναγκαία στοιχεία της ιστορικής βάσεως της αγωγής ή της ενστάσεως με αποτέλεσμα η διαγραφή τους να έχει επιπτώσεις στο κύρος αυτών, η απόφαση μπορεί να προσβληθεί με έφεση μαζί με την ουσία της υποθέσεως, εφόσον συντρέχουν και οι λοιπές προϋποθέσεις για το παραδεκτό αυτής (ΑΠ 921/2018, ΕφΛαμ 21/2015, ΕφΑθ 4961/2012, ΕφΛαρ 90/2007, όλες δημ. Στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ620/2006 αδημοσίευτη).
VIII. Εν προκειμένω, με την εκκαλούμενη απόφαση διατάχθηκε η διαγραφή από τις προτάσεις των εναγομένων φράσεων που κρίθηκαν ανάρμοστες και εξυβριστικές για τον ενάγοντα. Στις εν λόγω φράσεις δεν διαλαμβάνονται αναγκαία στοιχεία της ιστορικής βάσεως κάποιας ενστάσεως των εναγομένων. Σύμφωνα λοιπόν και με τις προαναφερόμενες σκέψεις, η διάταξη αυτή της εκκαλούμενης δεν προσβάλλεται με έφεση, διότι δεν περατώνει από μόνη της τη δίκη επί της αγωγής, δεν αφορά στη διάγνωση ιδιωτικού δικαιώματος και δεν συνιστά επιβολή ποινής, αλλά ηθική κύρωση. Και ναι μεν τέτοιες διατάξεις προσβάλλονται με έφεση μαζί με την ουσία της υποθέσεως, όπως εν προκειμένω, υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι οι φράσεις που διαγράφονται συνιστούν αναγκαία στοιχεία της ιστορικής βάσεως της αγωγής ή κάποιας ενστάσεως των διαδίκων, διότι τότε μόνο η διαγραφή τους έχει επιπτώσεις στο κύρος αυτών. Επομένως, ο σχετικός έβδομος λόγος της με αριθμό ………./2016 έκθεση κατάθεσης εφέσεως, με τον οποίο οι εναγόμενοι και ήδη εκκαλούντες παραπονούνται για την διαγραφή των φράσεων αυτών, χωρίς ωστόσο να επικαλούνται ότι αυτές συνιστούν αναγκαία στοιχεία κάποιας ενστάσεως τους, πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμος.
- IX. Κατόπιν αυτών, αφού δεν υπάρχει άλλος λόγος προς έρευνα, πρέπει να γίνουν δεκτές, ως ουσιαστικά βάσιμες, οι με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……/2016 και ………/2016 αντίθετες εφέσεις και να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση. Ακολούθως, πρέπει, αφού διακρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535 παρ. 1 ΚΠολΔ) και ερευνηθεί η αγωγή, να γίνει αυτή εν μέρει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν ισομερώς στον ενάγοντα το ποσό των 1000 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Επίσης, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή στους εκκαλούντες εκάστης εφέσεως του παραβόλου που κατέθεσαν κατά την άσκηση τους, ενώ τέλος, τα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, κατόπιν σχετικού αιτήματός του, πρέπει να επιβληθούν, κατά ένα μέρος τους, σε βάρος των εναγομένων λόγω της μερικής ήττας τους και ανάλογα με την έκταση αυτής (άρθρα 178 παρ. 1, 183 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ με την παρουσία των διαδίκων τις με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……/2016 και ……../2016 αντίθετες εφέσεις κατά της με αριθμό 1067/2016 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
ΔΕΧΕΤΑΙ αυτές τυπικά και κατ’ουσίαν.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή των με αριθμούς ……..παραβόλων ΤΑΧΔΙΚ και ……. /2016 παραβόλων Δημοσίου στους καταθέσαντες αυτά εκκαλούντες στην με αριθμό έκθεσης ……./2016 έφεση.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή των με αριθμούς ….παραβόλων ΤΑΧΔΙΚ και …… παραβόλων Δημοσίου στον καταθέσαντα αυτά εκκαλούντα στην με αριθμό έκθεσης ………./2016 έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την με αριθμό 1067/2016 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο σκεπτικό της παρούσας κεφάλαια.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και ΔΙΚΑΖΕΙ την με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……/2015 αγωγή.
ΔΕΧΕΤΑΙ μερικώς την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους εναγόμενους να καταβάλουν ισομερώς στον ενάγοντα το ποσό των χιλίων (1000,00) ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος των εναγομένων τα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 27 Iουνίου 2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ