Αριθμός 370 /2019
ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Αικατερίνη Νομικού, Πρόεδρο Εφετών, Χρυσούλα Πλατιά, Εφέτη και Παρασκευή Μπερσή, Εφέτη – Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Κ. Δ.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
- Στο άρθρο 1 αριθμός 7 του Ν. 2971/2001 (ΦΕΚ Α’ 285/19.12.2001) «Αιγιαλός, παραλία και άλλες διατάξεις» ορίζεται ότι «”Λιμένας” είναι ζώνη ξηράς και θάλασσας μαζί με έργα και εξοπλισμό, που επιτρέπουν κυρίως την υποδοχή κάθε είδους πλωτών μέσων και σκαφών αναψυχής, τη φορτοεκφόρτωση, αποθήκευση, παραλαβή και προώθηση των φορτίων τους, την εξυπηρέτηση επιβατών και οχημάτων και την ανάπτυξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με τις θαλάσσιες μεταφορές», ενώ στην παράγραφο 1 του άρθρου 18 «Ζώνη Λιμένα» του ίδιου Νόμου (2971/2001) ορίζεται ότι «Σε κάθε παράκτια περιοχή, όπου κατά τις κείμενες διατάξεις συντρέχει λόγος δημιουργίας ή επέκτασης λιμένα, καθορίζεται έκταση ξηράς και θάλασσας, συνεχής ή διακεκομμένη, στην οποία ο αρμόδιος φορέας διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα μπορεί να εκτελέσει, σύμφωνα με τις διατάξεις περί εκτελέσεως δημοσίων έργων, τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας περί λιμενικών ταμείων και στα πλαίσια ανάπτυξης του λιμενικού δυναμικού της χώρας, έργα που απαιτούνται για την εξυπηρέτηση της εμπορικής, επιβατικής, ναυτιλιακής, τουριστικής και αλιευτικής κίνησης και γενικότερα της εύρυθμης λειτουργίας του λιμένα. Η έκταση αυτή καλείται Ζώνη λιμένα και διακρίνεται σε χερσαία και θαλάσσια». Σύμφωνα δε με παρ. 1 του άρθρου 19 του ίδιου νόμου «Η Χερσαία Ζώνη λιμένα αποτελείται από τον αιγιαλό και τους αναγκαιούντες συνεχόμενους παραλιακούς χώρους για την εκτέλεση των έργων που αναφέρονται στο προηγούμενο άρθρο», ενώ στην παρ. 5 του ίδιου άρθρου ορίζεται ότι «Επιτρέπεται με δαπάνες του αρμόδιου φορέα διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα η περίφραξη ολόκληρης ή μέρους της χερσαίας ζώνης λιμένα…».
- Το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς», που ιδρύθηκε με το ν. 4748/1930 (Α’166) και αναμορφώθηκε με τον α.ν. 1559/1950 (Α’252), που κυρώθηκε με το ν. 1630/1951 (Α’8), μετετράπη με το άρθρο πρώτο (παρ.1) του ν. 2688/1999 (Α’40) σε ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς Ανώνυμη Εταιρία» και διακριτικό τίτλο «ΟΛΠ ΑΕ». Σύμφωνα με την ίδια διάταξη «Η ΟΛΠ ΑΕ είναι ανώνυμη εταιρία κοινής ωφέλειας με σκοπό την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος, λειτουργεί κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας, απολαμβάνει διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας, τελεί υπό την εποπτεία του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας και διέπεται από τον παρόντα νόμο και τον κ.ν. 2190/1920 και συμπληρωματικά από τις διατάξεις του ν. 2414/1996 (ΦΕΚ 135Α’), καθώς και του α.ν. 1559/1950, όπως κάθε φορά ισχύουν». Κατά την παρ. 2 του ίδιου άρθρου «Όλη η κινητή και ακίνητη περιουσία του μετατρεπόμενου νομικού προσώπου περιέρχεται στην εταιρία ΟΛΠ ΑΕ, η οποία υπεισέρχεται αυτοδικαίως σε όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του …». Εξ άλλου, στο καταστατικό της ΟΛΠ ΑΕ, που περιλαμβάνεται στο άρθρο τρίτο του ως άνω νόμου ορίζονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Άρθρο 3.1. Σκοπός της Εταιρίας είναι η διοίκηση και η εκμετάλλευση του Λιμένος Πειραιώς ή και άλλων λιμένων…. Στο σκοπό της Εταιρίας περιλαμβάνονται ιδίως: Η παροχή υπηρεσιών ελλιμενισμού των πλοίων και διακίνησης φορτίων και επιβατών από και προς τον Λιμένα, β. Η εγκατάσταση, οργάνωση και εκμετάλλευση κάθε είδους λιμενικής υποδομής, γ. Η ανάληψη κυσε δραστηριότητας που έχει σχέση με το λιμενικό έργο, καθώς και κάθε άλλης εμπορικής, βιομηχανικής, πετρελαϊκής και επιχειρηματικής δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομένων ιδίως της τουριστικής, της πολιτιστικής, της αλιευτικής και του σχεδιασμού και οργάνωσης λιμενικών εξυπηρετήσεων, δ. Κάθε άλλη αρμοδιότητα που είχε ανατεθεί στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς, ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. 2….», «Άρθρο 6.1. Το μετοχικό κεφάλαιο της Εταιρίας… αναλαμβάνεται και καλύπτεται εξ ολοκλήρου από το Ελληνικό Δημόσιο και διαιρείται σε μετοχές, … Οι μετοχές της Εταιρίας είναι ονομαστικές. 2. Οι μετοχές της Εταιρίας μπορεί να εισαχθούν προς διαπραγμάτευση στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών ή και σε οποιοδήποτε διεθνώς αναγνωρισμένο Χρηματιστήριο Αξιών με απόφαση της γενικής Συνέλευσης των μετόχων, με την προϋπόθεση ότι το ποσοστό συμμετοχής του Ελληνικού Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο της Εταιρίας παραμένει τουλάχιστον 51%». Στη συνέχεια, με το άρθρο τριακοστό πέμπτο του ν. 2932/2001 ορίσθηκε ότι «1. Με σύμβαση που συνάπτεται μεταξύ αφ’ ενός μεν του Ελληνικού Δημοσίου … και αφ’ ετέρου της ανωνύμου εταιρείας με την επωνυμία «Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς» Ανώνυμη Εταιρία (Ο.Λ.Π. Α.Ε.)» παραχωρείται στη δεύτερη το δικαίωμα χρήσης και εκμετάλλευσης των γηπέδων, κτιρίων και άλλων εγκαταστάσεων που βρίσκονται εντός της Λιμενικής Ζώνης του Λιμένα Πειραιώς…», ακολούθως δε υπεγράφη η από 13.2.2002 σύμβαση μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της ΟΛΠ ΑΕ, με την οποία παραχωρήθηκε στην τελευταία το αποκλειστικό δικαίωμα χρήσεως και εκμεταλλεύσεως των γηπέδων, κτιρίων και εγκαταστάσεων της χερσαίας λιμενικής ζώνης του Λιμένος Πειραιώς και προσδιορίσθηκαν οι ειδικότεροι όροι της παραχωρήσεως αυτής και οι αντίστοιχες υποχρεώσεις των μερών (Ολ Στε 1211/2010, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
- Σύμφωνα δε με το άρθρο 3 της ίδιας ως άνω από 13-2-2002 σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της ΟΛΠ Α.Ε., η οποία κυρώθηκε και έχει ισχύ νόμου με το άρθρο πρώτο του ν. 3654/2008 (Α’57/3.4.2008), το δικαίωμα χρήσεως και εκμεταλλεύσεως περιλαμβάνει την δυνατότητα αξιοποιήσεως των παραχωρουμένων για την παροχή με αντάλλαγμα λιμενικών υπηρεσιών και εξυπηρετήσεων σε χρήστες του λιμένα, την προσωρινή παραχώρηση επ’ ανταλλάγματι της χρήσεως χώρων και την πραγματοποίηση επενδύσεων κεφαλαίου, της Ο.Λ.Π. ή τρίτων, σε κτίρια και εγκαταστάσεις πάσης φύσεως, με σκοπό την υποστήριξη νέων δραστηριοτήτων ή την επέκταση υφισταμένων, υπό την προϋπόθεση ότι «εξυπηρετούν άμεσα την παροχή λιμενικών υπηρεσιών και εξυπηρετήσεων». Σύμφωνα δε με την παράγραφο 6 του άρθρου 11 της ίδιας ως άνω από 13-2-2002 σύμβασης με τίτλο (Υποχρεώσεις Ελληνικού Δημοσίου) «Το Δημόσιο θα μεριμνά δια των υπηρεσιών του, για την αστυνόμευση και τήρηση της ασφάλειας και της τάξης εντός του Λιμένος Πειραιώς, στα πλαίσια της κείμενης νομοθεσίας». Ειδικότερα, κατ’ εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 2 παρ. 3 στοιχ. α’ του Ν. 2575/1998 (ΦΕΚ 23′ Α), όπως η παρ. 3 αντικαταστάθηκε από την παρ. 2 του άρθρου 14 του Ν. 2881/2001 «Ρύθμιση θεμάτων ανέλκυσης ναυαγίων και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α’ 16/16-2-2001) «Οι διατάξεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας εφαρμόζονται στους χώρους των χερσαίων ζωνών των λιμένων και όσων εξομοιώνονται με αυτούς από τα όργανα των οικείων λιμενικών αρχών. Η αρμοδιότητα αυτή των Λιμενικών αρχών είναι αποκλειστική, καταργούμενης κάθε τυχόν αντίθετης διάταξης. Τα πρόστιμα για παράνομη στάθμευση που επιβάλλονται από τα όργανα των Λιμενικών Αρχών κατά την εφαρμογή των διατάξεων του ΚΟΚ αποτελούν έσοδο των οικείων Λιμενικών Οργανισμών και Λιμενικών Ταμείων που έχουν την χρήση και εκμετάλλευση των χώρων αυτών και εισπράττονται σύμφωνα με τις διατάξεις περί εισπράξεως δημοσίων εσόδων.», ενώ κατ’ εφαρμογή του άρθρου 14 παρ. 1 του Κανονισμού Λειτουργίας Λιμενικών Αρχών (ΦΕΚ’ 3212/2014) στις αρμοδιότητες του Γραφείου Γενικής Αστυνομίας συμπεριλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, «…. κστ) Η μέριμνα για την κυκλοφοριακή ρύθμιση στους χώρους δικαιοδοσίας της Λιμενικής Αρχής σε συνεργασία με τους φορείς διοίκησης και εκμετάλλευσης των λιμένων στο πλαίσιο εφαρμογής του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και κζ) Η μέριμνα για την τήρηση των διατάξεων του ΚΟΚ και γενικά των διατάξεων που αφορούν στην κίνηση και κυκλοφορία των οχημάτων κάθε κατηγορίας στις χερσαίες ζώνες των λιμένων και τους εξομοιοΰμενους χώρους καθώς και την επιβολή των κατά περίπτωση προβλεπόμενων ποινών και προστίμων κατά των παραβατών της σχετικής νομοθεσίας».
Η κρινόμενη, από 19.10.2016, (υπ΄αριθ. κατάθ. ………../4.11.2016) έφεση της πρωτοδίκως ηττηθείσας ενάγουσας, κατά της ανώνυμης εταιρίας που εδρεύει στον Πειραιά κι εκπροσωπείται νόμιμα, με την επωνυμία «Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς αε» και της υπ΄αριθ. 3869/30.10.2015 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που δίκασε αντιμωλία των διαδίκων και απέρριψε την αγωγή της ως ουσιαστικά αβάσιμη, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα, (518 παρ. 2 ΚΠολΔ), για δε το παραδεκτό της καταβλήθηκε το παράβολο έφεσης (495 ΚΠολΔ), όπως προκύπτει από τα συνημμένα υπ΄αριθ. ……./2016 παράβολα ΤΑΧΔΙΚ και ……….. παράβολα Δημοσίου). Πρέπει συνεπώς να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητα των λόγων της.
Με την από 30.9.2014, (υπ΄αριθ. κατάθ. ……../6.10.2014) αγωγή της, η ενάγουσα εταιρία εξέθετε τα ακόλουθα : Ότι είναι καθολική διάδοχος της κοινοπραξίας με την επωνυμία ” ……….” και το διακριτικό τίτλο “……..”, η οποία υποκατέστησε την αρχικώς συσταθείσα κοινοπραξία με την επωνυμία “………..”, η οποία, αναδείχθηκε μετά τη διενέργεια δημόσιου διαγωνισμού που διενεργήθηκε από την εναγομένη εταιρία με το διακριτικό τίτλο ΟΛΠ αε, ανάδοχος του έργου “Mελέτη Κατασκευή Χρηματοδότηση και Παραχώρηση Εκμετάλλευσης Υπόγειου Σταθμού Αυτοκινήτων στο χώρο έμπροσθεν του εκθεσιακού κέντρου του ΟΛΠ”, εκτιμώμενης συνολικής δαπάνης 14.380.044 €. Ότι, σε εκτέλεση της κατακύρωσης του αποτελέσματος του παραπάνω διαγωνισμού μεταξύ της εναγομένης εταιρείας και της αρχικώς συσταθείσας κοινοπραξίας, στη θέση της οποίας υπεισήλθε η ενάγουσα ανώνυμη εταιρεία, καταρτίστηκε η με αριθμό …./7.11.2002 σύμβαση παραχώρησης, όπως αυτή τροποποιήθηκε αρχικά με την με αριθμό …./20.10.2003 σύμβαση, (αναφορικά με τη διεύρυνση της κοινοπραξίας) και ακολούθως με την με αριθμό …./2007 τροποποιητική σύμβαση, (αναφορικά κυρίως με το ύψος του ανταλλάγματος). Ότι σύμφωνα με το περιεχόμενο της εν λόγω σύμβασης παραχώρησης, η ως άνω κοινοπραξία, ανέλαβε την υποχρέωση κατασκευής και λειτουργίας του υπόγειου σταθμού στάθμευσης αυτοκινήτων, χωρητικότητας τουλάχιστον 700 θέσεων, στο χώρο έμπροσθεν του εκθεσιακού κέντρου του ΟΛΠ, επί της Ακτής Μιαούλη στον Πειραιά, με κάλυψη του κυρίου κόστους κατασκευής και με μερική χρηματοδότηση από την κυρία του έργου – εναγόμενη, ποσού 1.400.000 δεχ/4.108,5 €, ανά θέση στάθμευσης, καθώς και τη διαμόρφωση χώρου πρασίνου στην ισόγεια επιφάνεια, ύπερθεν του υπό ανέγερση υπόγειου σταθμού, εμβαδού 2.000 τμ, προκειμένου ο χώρος αυτός να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για τη διεξαγωγή ειδικών εκθέσεων στο εκθεσιακό κέντρο όπως, λ.χ. η έκθεση defendory που αφορά σε οπλικά αμυντικά συστήματα, έναντι ανταλλάγματος συνισταμένου στο δικαίωμα εκμετάλλευσης μόνο του ανεγερθησόμενου υπόγειου σταθμού στάθμευσης αυτοκινήτων για χρονική περίοδο 30 ετών, δηλαδή όχι και του υπέργειου ανοιχτού χώρου πρασίνου άνωθεν αυτού, μη επιτρεπόμενης μάλιστα, κατά ρητό όρο της σύμβασης, της χρήσης του ως parking, καταβάλλοντας όμως στην εναγόμενη για την ίδια χρονική περίοδο των 30 ετών, ποσοστό επί των ετήσιων ακαθάριστων εσόδων από τη λειτουργία του σταθμού, το οποίο ορίστηκε αρχικά σε ποσοστό 3,4% και από 1.7.2007 και εντεύθεν, δηλαδή μετά την υπογραφή της με αριθμό 77/2007 τροποποιητικής σύμβασης, σε ποσοστό 7% επί των ετήσιων ακαθάριστων εσόδων. Ότι σε εκτέλεση των υποχρεώσεών της, που απέρρεαν από την ανωτέρω σύμβαση, η ενάγουσα εκτέλεσε εμπροθέσμως και προσηκόντως το έργο και δη την κατασκευή αφενός του υπόγειου σταθμού στάθμευσης των αυτοκινήτων και αφετέρου του υπαίθριου χώρου πρασίνου άνωθεν αυτού, η αποπεράτωση των οποίων είχε ήδη ολοκληρωθεί από 7.7.2005, γεγονός το οποίο πιστοποιήθηκε από την εναγομένη με την από 5.8.2005 βεβαίωσή της. Ότι η λειτουργία του εν λόγω υπόγειου σταθμού, χωρητικότητας πλέον 727 θέσεων, ξεκίνησε ήδη από το Μάρτιο του έτους 2005, ενώ η περίοδος εκμεταλλεύσεώς του από μέρους της ενάγουσας, λήγει κατ΄ εφαρμογή των όρων της σύμβασης, στις 20.12.2033. Ότι περαιτέρω, σε εκτέλεση της με αριθμό 283/21.12.2006 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου της εναγομένης, καταρτίστηκε μεταξύ των διαδίκων ή από 18.6.2007 σύμβαση παραχώρησης της χρήσης και εκμετάλλευσης, επιπλέον των ανωτέρω και του υφιστάμενου υπαίθριου χώρου στάθμευσης λεωφορείων και ΙΧ επιβατηγών αυτοκινήτων, στην περιοχή μεταξύ της πλατείας Μελίνας Μερκούρη και του επιβατικού σταθμού Ακτής Ξαβερίου που βρίσκεται παραπλεύρως του υπάρχοντος εκθεσιακού κέντρου και της εισόδου του υπόγειου σταθμού, έναντι ανταλλάγματος για την παραχώρηση της χρήσης του χώρου αυτού και τη λειτουργία εντός αυτού και υπαίθριου σταθμού στάθμευσης αυτοκινήτων, συνιστάμενου σε ποσοστό 7% επί των ακαθαρίστων εισπράξεων από τη λειτουργία του. Ότι, από το περιεχόμενο της αρχικής σύμβασης που καταρτίστηκε μεταξύ των διαδίκων μερών προκύπτει ότι η αντιπαροχή δηλαδή το αντάλλαγμα που θα λάβει η ενάγουσα για την κατασκευή του προπεριγραφόμενου έργου, εκτιμώμενου προϋπολογισμού 14.380.044 €, είναι τα καθαρά έσοδα από τη λειτουργία επιχείρησης parking, τη στιγμή που η εναγόμενη έχει καταβάλει έναντι των εξόδων κατασκευής του, ποσό ύψους περίπου 3.000.000 ευρώ. Ότι, από την άλλη πλευρά, το όφελος της εναγομένης από την εκτέλεση του έργου συνίσταται, αφενός στην είσπραξη ετήσιου χρηματικού ανταλλάγματος ανάλογα με τα ακαθάριστα έσοδα του σταθμού και αφετέρου, στην απόκτηση ενός προσοδοφόρου έργου το οποίο μετά την πάροδο της περιόδου εκμετάλλευσης του από την ενάγουσα θα δικαιούται να εκμεταλλεύεται απευθείας η εναγόμενη. Ότι, λαμβανομένου υπόψη ότι η αντιπαροχή που θα λάβει η εναγόμενη από την εκτέλεση του έργου εξαρτάται από τα έσοδα λειτουργίας του σταθμού, παρέπεται ότι αποτελεί αυτονόητο σιωπηρό όρο της σύμβασης, η ανάληψη υποχρέωσης από μέρους της εναγομένης εταιρείας για τη μη λειτουργία ανταγωνιστικών χώρων στάθμευσης οχημάτων εντός του Λιμένα καθώς και η απαγόρευση της παράνομης στάθμευσης οχημάτων σε άλλους χώρους αυτού, τον οποίο διαχειρίζεται αποκλειστικά αυτή, ενώ επισημαίνεται στο αγωγικό δικόγραφο ότι λόγω διακοπής λειτουργίας του εκθεσιακού κέντρου του ΟΛΠ εκ μέρους της εναγομένης και της συνεχιζόμενης χρηματοοικονομικής κρίσης η μείωση των εσόδων της ενάγουσας ανέρχεται σε ποσοστό της τάξεως του 45%.Ότι περαιτέρω, κατά παράβαση του συμβατικού όρου στη σελίδα 4 της υπ΄αριθ. …./2003 ως άνω σύμβασης και με υπαιτιότητά της, η εναγόμενη, τον Απρίλιο του έτους 2013 κατήρτισε συμβάσεις με εταιρείες τουριστικών λεωφορείων που προσφέρουν υπηρεσίες αστικής περιήγησης πόλεων, (city sight seeing), δυνάμει των οποίων, παραχώρησε ως χώρο αφετηρίας και στάθμευσης σε τρία τουλάχιστον τουριστικά λεωφορεία που διαθέτουν οι εταιρείες αυτές, τον υπέργειο ανοικτό χώρο πρασίνου άνωθεν του υπόγειου σταθμού, τη στιγμή μάλιστα που εντός του ίδιου χώρου επέτρεπε να σταθμεύουν παράνομα περί τα 15 αυτοκίνητα κατά μέσο όρο ημερησίως. Ότι, επιπλέον, από το καλοκαίρι του έτους 2012, κατά παράβαση της, με βάση την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη, σιωπηρά αναληφθείσας υποχρέωσής της και με υπαιτιότητά της, η εναγόμενη επέτρεπε στον υπαίθριο χώρο παραπλεύρως των εγκαταστάσεων του λιμεναρχείου και δη στις προβλήτες Ε9 και E10 έναντι της οδού Σκουζέ, ο οποίος βρίσκεται σε απόσταση 140 μέτρων από το όριο του υπόγειου σταθμού, την παράνομη στάθμευση οχημάτων, ο μέσος όρος των οποίων ανά ημέρα, μετά από καταμετρήσεις της ίδιας της ενάγουσας από τον Ιανουάριο του έτους 2013, άγγιζε κάποιους μήνες τον αριθμό των 287 οχημάτων. Ότι, εάν η εναγόμενη δεν είχε προβεί στην κατάρτιση των παραπάνω συμβάσεων με τις εταιρείες εκμετάλλευσης των τριών τουλάχιστον τουριστικών λεωφορείων για την παραχώρηση του υπαίθριου χώρου πρασίνου άνωθεν του υπόγειου σταθμού, του οποίου η χρήση του ως πάρκινγκ σύμφωνα με τα ανωτέρω δεν επιτρεπόταν, ως χώρου αφετηρίας και στάσης των λεωφορείων, καθώς και εάν δεν επέτρεπε τη στάθμευση 15 κατά μέσο όρο οχημάτων ημερησίως, λειτουργώντας ανταγωνιστικά προς την αντισυμβαλλομένη της – ενάγουσα, οι εν λόγω εταιρείες θα αναγκάζονταν να καταρτίσουν τις αντίστοιχες συμβάσεις με την ίδια την ενάγουσα, η οποία είχε τη δυνατότητα να τους παραχωρήσει για την αιτία αυτή τον υπαίθριο χώρο στάθμευσης που βρίσκεται παραπλεύρως του υπάρχοντος εκθεσιακού κέντρου και της εισόδου του υπόγειου σταθμού που η ενάγουσα εκμεταλλευόταν. Ότι ομοίως, εάν η εναγόμενη δεν επέτρεπε την παράνομη στάθμευση των οχημάτων στους ανωτέρω υπαίθριους χώρους, οι κάτοχοι αυτών θα επέλεγαν να σταθμεύσουν τα οχήματά τους, είτε στον υπόγειο σταθμό στάθμευσης αυτοκινήτων, είτε στον παράπλευρο υπαίθριο χώρο στάθμευσης, τους οποίους εκμεταλλεύεται η ενάγουσα, δοθέντος ότι, δεν υφίσταται άλλος χώρος στάθμευσης πλησίον αυτών. Ότι, συνεπεία της προπεριγραφόμενης συμπεριφοράς της εναγομένης, η ενάγουσα έχει υποστεί αποθετική ζημία (διαφυγόντα κέρδη), η οποία ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 1.424.037,63 €, όπως αυτό προκύπτει από τους επισυναπτόμενου στο δικόγραφο πίνακες και συγκεκριμένα αναλύεται : α) σε ποσό 1.363.646,9 €, που αντιστοιχεί στα διαφυγόντα κέρδη που θα αποκόμιζε από τα οχήματα που, κατά μέσο όρο, τις εργάσιμες μέρες κάθε μήνα, για το χρονικό διάστημα, από 1.1.2013 έως και 30.6.2014, δηλαδή για 18 μήνες, παρκάρουν παράνομα στις προβλήτες Ε9 και Ε10, με βάση τους αναγραφόμενους στον πίνακα συντελεστές ημερήσιων εναλλαγών και μέσης είσπραξης ανά όχημα, β) στο ποσό των 42.390,73 €, που αντιστοιχεί στα διαφυγόντα κέρδη που θα αποκόμιζε από τα οχήματα που κατά μέσο όρο, τις εργάσιμες μέρες κάθε μήνα του ανωτέρω χρονικού διαστήματος παρκάρουν παράνομα στον υπέργειο χώρο πρασίνου, (πλατεία defendory), με βάση τον αναγραφόμενο στον ίδιο ως άνω πίνακα συντελεστή μέσης είσπραξηςς ανά όχημα και γ) στο ποσό των 18.000 €, το οποίο θα αποκόμιζε για το χρονικό διάστημα από τον Απρίλιο 2013 έως και τον Ιούνιο 2014, δηλαδή για 15 μήνες, (400 € ανά μήνα Χ 3 λεωφορεία = 1.200 € Χ 15 μήνες), από τις συμβάσεις που η ενάγουσα θα κατήρτιζε με τις εταιρείες εκμετάλλευσης των 3 τουριστικών λεωφορείων για την παραχώρηση της χρήσης του υπαίθριου χώρου στάθμευσης που αυτή εκμεταλλεύεται. Με βάση τα ανωτέρω εκτιθέμενα πραγματικά περιστατικά, η ενάγουσα ζητούσε α) να υποχρεωθεί η εναγόμενη, με απειλή χρηματικής ποινής ύψους 5.900 € για κάθε παράβαση, να απαγορεύσει την παράνομη στάθμευση οχημάτων i) αφενός στο χώρο άνωθεν της πλάκας επικάλυψης του υπόγειου σταθμού στάθμευσης και ii) αφετέρου στο χώρο παραπλεύρως του λιμεναρχείου στις προβλήτες Ε9 και ε10, έναντι της οδού Σκουζέ και β) να υποχρεωθεί η εναγόμενη να της καταβάλει ως αποζημίωση για την αποθετική ζημία που υπέστη συνεπεία της προπεριγραφόμενης συμπεριφοράς της, το συνολικό ποσό των 1.424.037,63 €, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, καθώς και να καταδικαστεί η εναγόμενη στη δικαστική της δαπάνη.
To πρωτοβάθμιο δικαστήριο απέρριψε την αγωγή, α) ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης παθητικής νομιμοποίησης της εναγομένης, σχετικά με το αίτημα να απαγορευθεί από την τελευταία η παράνομη στάθμευση των οχημάτων οχημάτων i) αφενός στο χώρο άνωθεν της πλάκας επικάλυψης του υπόγειου σταθμού αυτοκινήτων που εκμεταλλεύεται η ενάγουσα και ii) αφετέρου στο χώρο παραπλεύρως του λιμεναρχείου έως και τις προβλήτες Ε9 και Ε10, έναντι της οδού Σκουζέ, διότι η μέριμνα για την αστυνόμευση και την απαγόρευση παράνομης στάθμευσης οχημάτων στους ανωτέρω χώρους που εμπίπτουν στη χερσαία ζώνη του Λιμένα Πειραιά, ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο και κατ΄επέκταση στις λιμενικές αρχές, οπότε δεν εξαρτάται από τη βούληση της εναγομένης, ούτε άλλωστε προκύπτει από τις μεταξύ τους συμβάσεις ότι συμφωνήθηκε κάτι διαφορετικό, β) ως μη νόμιμη, σχετικά με το αίτημα περί καταβολής αποζημίωσης από διαφυγόντα κέρδη ύψους 1.363.646,9 € και 42.390,73 €, λόγω αποθετικής ζημίας που υπέστη η ενάγουσα από την παράνομη στάθμευση οχημάτων, αφενός στις προβλήτες Ε9 και Ε10 και αφετέρου στον υπέργειο χώρο πρασίνου, άνωθεν του υπόγειου σταθμού αυτοκινήτων, διότι η θέσπιση απαγόρευσης στάθμευσης στους ανωτέρω χώρους από την εναγομένη, όχι μόνο δεν επιβάλλεται από την καλή πίστη και την ευθύνη στις συναλλαγές σύμφωνα με τα συναλλακτικά ήθη, καθόσον η εναγομένη οφείλει να εξυπηρετεί επιβάτες και οχήματα εντός της χερσαίας ζώνης λιμένα, παρέχοντας χώρους προσωρινής στάθμευσης οχημάτων για την εύρυθμη επιβίβαση και αποβίβαση των επιβατών, με δικαιοδοσία της λιμενικής αρχής για την αποφυγή παράνομης στάθμευσης εντός των χώρων αυτών, εξάλλου δε, δεν ζητείται αναπροσαρμογή του συμβατικού ανταλλάγματος και γ) ως μη νόμιμη, σχετικά με το αίτημα καταβολής αποζημίωσης ποσού 18.000 €, λόγω αποθετικής ζημίας, (διαφυγόντων κερδών), λόγω ζημίας που υπέστη η ενάγουσα από τη μη πραγματοποίηση της δυνατότητας σύναψης των συμβάσεων με τις εταιρείες τουριστικών λεωφορείων (city sight seeing) με αυτήν την ίδια, αντί της εναγομένης με την οποία καταρτίστηκαν οι συμβάσεις αυτές, διότι, ακόμη και εάν δεν τις κατήρτιζε η εναγομένη, δεν θα μπορούσε να τις καταρτίσει η ενάγουσα, καθώς δεν έχει την ιδιότητα του αρμόδιου, για τη διαχείριση του χώρου φορέα, ώστε να καθορίσει τα σημεία αφετηρίας και στάσης των λεωφορείων αυτών, ούτε άλλωστε προκύπτει από τις μεταξύ τους συμβάσεις ότι συμφωνήθηκε κάτι διαφορετικό.
Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται η ενάγουσα με την κρινόμενη έφεσή της και ζητεί όπως, αφού εξαφανισθεί η εκκαλουμένη, γίνει εν όλω δεκτή η αγωγή της και καταδικασθεί η εναγομένη στη δικαστική της δαπάνη και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας.
Με τον 1ο λόγο έφεσης, η εκκαλούσα παραπονείται κατά της εκκαλουμένης ότι σφαλμένα διέλαβε ότι ο συμβατικός όρος απαγόρευσης χρήσης ως parking της πλατείας Defendory, (στη σελ. 4 της υπ΄αριθ. …./2003 σύμβασης), αφορούσε αποκλειστικά την ενάγουσα και ότι εξαιτίας αυτής της εσφαλμένης παραδοχής έκρινε ότι α) δεν συμφωνήθηκε η ανάληψη τέτοιας υποχρέωσης, δηλαδή να μην χρησιμοποιεί το χώρο αυτόν ως parking, από την εναγομένη ΟΛΠ αε έναντι της ενάγουσας και β) ότι αφού δεν ανέλαβε τέτοια υποχρέωση, δεν έχει ευθύνη για τη στάθμευση των τουριστικών λεωφορείων αστικής περιήγησης (city sight seeing) στο χώρο της πλατείας Defendory, έναντι της ενάγουσας και στη συνέχεια εσφαλμένως απέρριψε το αγωγικό αίτημα για καταβολή αποζημίωσης ποσού 18.000 €. Ο λόγος αυτό είναι απορριπτέος ως ουσιαστικά αβάσιμος , δοθέντος ότι από την επισκόπηση της εκκαλουμένης, προκύπτει μεν ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο διέλαβε εσφαλμένως, (φ. 6 στιχ. 9 της εκκαλουμένης), ότι στην αγωγή αναφέρεται ότι ο όρος «μη επιτρεπομένης της χρήσης ως parking», αφορά στην απαγόρευση χρήσης ως parking μόνον ως προς την ενάγουσα, πλην όμως από το κείμενο της αγωγής προκύπτει ότι η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι η απαγόρευση αυτή συμφωνήθηκε να δεσμεύει και την εναγομένη. Ωστόσο, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο δεν στήριξε την απορριπτική του διάταξη σ΄αυτήν την εσφαλμένη εκτίμηση, αλλά απέρριψε το σχετικό κονδύλιο των 18.000 € ως νομικά αβάσιμο, (σελ. 18, στιχ. 11, επ. της εκκαλουμένης), με την αιτιολογία ότι βάσει των διατάξεων 1παρ. 3 της 22212/29.10.2008 ΚΥΑ, όπως αντικαταστάθηκε με την 12726/27.9.2011 ΚΥΑ, «δεν θα ήταν δυνατόν σε κάθε περίπτωση, η ενάγουσα, (η οποία εκμεταλλεύεται τους παραχωρηθέντες από την εναγομένη χώρους), να συνάψει συμβάσεις με τις εταιρίες εκμετάλλευσης αυτών, (των τουριστικών λεωφορείων), αφού δεν φέρει την ιδιότητα του αρμοδίου για τη διαχείριση του χώρου, φορέα, ο οποίο μόνον δύναται να καθορίσει και να διαμορφώσει ειδικό προς τούτο χώρο αφετηρίας και στάσης για τα λεωφορεία αυτής της κατηγορίας (και στην προκειμένη περίπτωση, μόνο η εναγομένη)». Η αναφορά της εκκαλουμένης, «ανεξάρτητα από το γεγονός ότι δεν υφίσταται υποχρέωση απορρέουσα από τη μεταξύ των μερών καταρτισθείσα σύμβαση προς παράλειψη κατάρτισης τέτοιων συμβάσεων από μέρους της εναγομένης έναντι της ενάγουσας…», γίνεται διηγηματικώς και όχι προς στήριξη της απορριπτικής διάταξης, για τούτο δε, ο 1ος λόγος της κρινόμενης έφεσης είναι απορριπτέος ως ουσιαστικά αβάσιμος.
Σε συνέχεια του ανωτέρω 1ου λόγου, με το 2ο λόγο έφεσης, η εκκαλούσα παραπονείται ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο εσφαλμένως απέρριψε το ανωτέρω αγωγικό κονδύλιο, κρίνοντας ότι βάσει των προαναφερθεισών διατάξεων των ΚΥΑ, η ενάγουσα δεν θα μπορούσε να καταρτίσει σύμβαση με τα τουριστικά λεωφορεία αστικής περιήγησης, γιατί δεν έχει την ιδιότητα του φορέα διαχείρισης του χώρου. Ο λόγος αυτός κρίνεται βάσιμος διότι από τις συγκεκριμένες ΚΥΑ δεν απαγορεύεται σε τρίτον που έχει το δικαίωμα εκμετάλλευσης χώρου εντός της χερσαίας ζώνης λιμένα, (στην προκειμένη περίπτωση, η εναγομένη έχει δικαίωμα εκμετάλλευσης του υπαίθριου χώρου της Ακτής Ξαβερίου που της παραχωρήθηκε με την από 18.6.2007 σύμβαση με την εναγομένη), όπως η ενάγουσα, να συνάπτει συμβάσεις με ιδιοκτήτες οχημάτων για στάθμευση αυτών, αλλά χορηγείται απλώς στον αρμόδιο για τη διοίκηση και διαχείριση του χώρου φορέα, (στην προκειμένη περίπτωση, στην ΟΛΠ αε), μόνον το δικαίωμα να ορίζει αφετηρίες και σημεία στάσεων για τα λεωφορεία αστικής περιήγησης στο χερσαίο χώρο του λιμένα, χωρίς να αποκλείεται η δυνατότητα στην Κοινοπραξία να συνάπτει τις ανωτέρω συμβάσεις με τις εταιρίες των λεωφορείων. Συνεπώς, αφού γίνει δεκτός ο σχετικός λόγος πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη κατά το αντίστοιχο κεφάλαιό της, να κρατηθεί και να ερευνηθεί κατ΄ουσίαν η αγωγή κατά το κεφάλαιο αυτό από το παρόν δικαστήριο ως προς την ουσιαστική του βασιμότητα, όπως παρακάτω.
Με τον 3ο λόγο έφεσης, η εκκαλούσα παραπονείται ότι η εκκαλουμένη εσφαλμένως απέρριψε το υπό στοιχείο α) αγωγικό αίτημα, (δηλαδή να υποχρεωθεί η εναγόμενη, με απειλή χρηματικής ποινής ύψους 5.900 € για κάθε παράβαση, να απαγορεύσει την παράνομη στάθμευση οχημάτων i) αφενός στο χώρο άνωθεν της πλάκας επικάλυψης του υπόγειου σταθμού στάθμευσης και ii) αφετέρου στο χώρο παραπλεύρως του λιμεναρχείου στις προβλήτες Ε9 και ε10, έναντι της οδού Σκουζέ) ως παθητικά ανομιμοποίητη, με την αιτιολογία ότι αποκλειστικά αρμόδια για την αστυνόμευση του χώρου του Λιμένα Πειραιά και δη της χερσαίας ζώνης αυτού, είναι τα λιμενικά όργανα, ενώ δεν συμφωνήθηκε η ανάληψη τέτοιας υποχρέωσης εκ μέρους της εναγομένης έναντι της ενάγουσας. Από το περιεχόμενο της αγωγής προκύπτει ότι η ενάγουσα αιτιάται την εναγομένη, αφ΄ενός για την παράνομη στάθμευση 3 λεωφορείων αστικής περιήγησης (city sight seeing) και 15 οχημάτων στο χώρο άνωθεν της πλακός επικάλυψης του υπογείου σταθμού αυτοκινήτων που εκμεταλλεύεται και αφ΄ετέρου για την ανοχή στάθμευσης, (χωρίς να διαθέτει η εναγομένη νόμιμη άδεια λειτουργίας επιχείρησης parking και χωρίς όμως να γνωρίζει εάν καταβάλλεται χρηματικό αντίτιμο για τη στάθμευση των οχημάτων), στις προβλήτες Ε9 και Ε10 – έναντι της οδού Σκουζέ, από τρίτους που σταθμεύουν σε ειδικά διαγραμμισμένους χώρους. Με αυτό το περιεχόμενο του αγωγικού ισχυρισμού, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ορθώς απέρριψε το σχετικό αίτημα, ως προς τη στάθμευση των 15 οχημάτων στο χώρο άνωθεν του υπόγειου σταθμού που εκμεταλλεύεται η ενάγουσα, αφού η τελευταία δεν επικαλείται ότι η εναγομένη όρισε τους παραπάνω χώρους ως νόμιμους χώρους στάθμευσης, ώστε να δύναται το δικαστήριο να εξετάσει τον ισχυρισμό και σε περίπτωση παραδοχής αυτού να της επιβάλει την υποχρέωση απαγόρευσης στάθμευσης, αφού ως παράνομη, ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα των λιμενικών οργάνων, περαιτέρω δε, όσο αφορά στη στάθμευση στους χώρους Ε9 και Ε10, ορθώς απέρριψε το σχετικό αίτημα γιατί δεν γίνεται επίκληση σχετικής συμφωνίας μεταξύ των διαδίκων, δηλαδή να απαγορεύει η εναγομένη τη στάθμευση σε οποιοδήποτε χερσαίο τμήμα του λιμένα επ΄ωφελεία της ενάγουσας, (πράγμα που σε κάθε περίπτωση θα αναιρούσε τον αυτοκαθορισμό της εναγομένης ως προς την επίτευξη του σκοπού της). Το ίδιο ισχύει και για τη στάθμευση των λεωφορείων αστικής περιήγησης η οποία αποτελεί κατά τα ισχυριζόμενα στην αγωγή παράβαση συμβατικού όρου. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο ορθώς απέρριψε το ανωτέρω αγωγικό αίτημα αν και με εν μέρει διαφορετική αιτιολογία, (534 ΚΠολΔ), η οποία παραδεκτώς συμπληρώνεται με τα ανωτέρω. Όσα δε επικαλείται και ισχυρίζεται περαιτέρω η ενάγουσα προς απόδειξη της βασιμότητας του αγωγικού της ισχυρισμού, αφορούν στην ουσία του και όχι στη νομική του βασιμότητα ή το παραδεκτό του, όπως εν προκειμένω και δεν μπορούν να εκτιμηθούν περαιτέρω, εφόσον κρίνεται ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ορθώς απέρριψε το σχετικό αίτημα ως παθητικά ανομιμοποίητο προτού ερευνήσει το αίτημα από ουσιαστική πλευρά, πολύ περισσότερο που γίνεται επίκληση στοιχείων που δεν αναφέρονται στην αγωγή αλλά στην προσθήκη – αντίκρουση της ενάγουσας.
Με τους 4ο και 5ο λόγους της κρινόμενης έφεσης, η εκκαλούσα παραπονείται ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο εσφαλμένως απέρριψε τα αιτήματα περί επιδίκασης αποζημίωσης λόγω αποθετικής ζημίας (διαφυγόντων κερδών), την οποία υφίσταται από το ότι η εναγομένη επιτρέπει την παράνομη στάθμευση των 15 οχημάτων και των 3 λεωφορείων αστικής περιήγησης στο χώρο άνωθεν του υπόγειου σταθμού που αυτή εκμεταλλεύεται, καθώς και τη στάθμευση οχημάτων τρίτων στους χώρους των προβλητών Ε9 και Ε10 έναντι της οδού Σκουζέ, ως νομικά αβάσιμη, με το σκεπτικό ότι δεν συντρέχουν στην προκειμένη περίπτωση οι προϋποθέσεις εφαρμογής των διατάξεων 200 και 288 ΑΚ, διότι τέτοια υποχρέωση της εναγομένης να απαγορεύει την παράνομη στάθμευση δεν απορρέει ούτε από τη σύμβαση ούτε από την καλή πίστη. Ωστόσο, από την ανάγνωση της αγωγής, προκύπτει ότι η ενάγουσα αιτείται την επιδίκαση σε αυτήν αποζημίωσης με τη μορφή των διαφυγόντων κερδών που προέρχεται από τρεις αιτίες α) από την κατά παράβαση συμβατικού όρου (σελ. 4 της υπ΄ αριθ. …./2003 σύμβασης) μίσθωση του υπαίθριου χώρου άνωθεν του υπόγειου σταθμού που αυτή εκμεταλλεύεται σε 3 τουριστικά λεωφορεία, από την εναγομένη β) από την παράνομη στάθμευση 15 οχημάτων στον ίδιο ανωτέρω χώρο και γ) από την κατά παράβαση σιωπηρού συμβατικού όρου, άλλως παρεπόμενης υποχρέωσης της κύριας σύμβασης απορρέουσας από τα άρθρα 200 και 288 ΑΚ, στάθμευση οχημάτων τρίτων στο χώρο των προβλητών Ε9 και Ε10 έναντι της οδού Σκουζέ, την οποία επιτρέπει η εναγομένη. Συνεπώς, η αιτιολογία της εκκαλουμένης ότι το σχετικό αίτημα είναι νομικά αβάσιμο, διότι δεν απορρέει ούτε από τη σύμβαση ούτε από τις διατάξεις 200 και 288 ΑΚ, σχετικά με την υποχρέωση της εναγομένης να απαγορεύει την παράνομη στάθμευση στους ανωτέρω χώρους, είναι εσφαλμένη, διότι στηρίζεται σε εσφαλμένη εκτίμηση του δικογράφου της αγωγής ότι τα αιτήματα της κρινόμενης αγωγής η κρινόμενη αγωγή στηρίζονται στην παράβαση της υποχρέωσης της εναγομένης να απαγορεύει την παράνομη στάθμευση στους επίδικους χώρους. Επιπλέον, η αιτιολογία ότι το σχετικό αίτημα είναι μη νόμιμο διότι η εναγομένη δεν έχει αρμοδιότητα για την εφαρμογή των διατάξεων του ΚΟΚ επί παρανόμου σταθμεύσεως είναι επίσης εσφαλμένη για τον ίδιο λόγο, ως προς τα λεωφορεία και τα οχήματα τρίτων στις προβλήτες Ε9 και Ε10, όχι όμως και ως προς τα 15 οχήματα που σταθμεύουν παράνομα στο χώρο ύπερθεν του υπόγειου σταθμού που εκμεταλλεύεται η ενάγουσα. Τέλος, εσφαλμένη είναι η αιτιολογία ότι η αγωγή είναι μη νόμιμη διότι όταν συντρέχουν οι προϋποθέσεις της ΑΚ 288 είναι δυνατή η επίτευξη μόνο διάπλασης και όχι αποζημίωσης διότι στην κρινόμενη περίπτωση η ενάγουσα ζητεί διαφυγόντα κέρδη με βάση αφ΄ενός παράβαση συμβατικού όρου και αφετέρου παρεπόμενης υποχρέωσης που πηγάζει από την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη, που τέθηκαν για την εξασφάλιση της παροχής και αποτελούν πλημμελή εκπλήρωση της σύμβασης, παρέχοντάς της το σχετικό δικαίωμα, (Γεωργιάδης, Ενοχικό δίκαιο, Γενικό Μέρος, σελ. 76, παρ. 13 επ. και σελ. 279 επ., παρ. 26). Συνεπώς, οι ανωτέρω 4ος και 5ος λόγοι πρέπει να γίνουν δεκτοί και ως ουσιαστικά βάσιμοι ως προς τα 3 λεωφορεία και τα οχήματα τρίτων στις προβλήτες Ε9 και Ε10 και αφού εξαφανισθεί η εκκαλουμένη κατά το αντίστοιχο αίτημα να κρατηθεί η υπόθεση και να δικαστεί στην ουσία από το παρόν δικαστήριο.
Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων που εξετάστηκαν στην πρωτοβάθμια δίκη και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και των εγγράφων που οι διάδικοι νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν και χρησιμοποιούνται, είτε για άμεση απόδειξη, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς να παραλείπεται κανένα, έστω και εάν δεν μνημονεύεται ειδικά, μεταξύ των οποίων και οι προσκομιζόμενες φωτογραφικές απεικονίσεις, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητήθηκε, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Με την απόφαση 69/2002 του Διοικητικού Συμβουλίου της εναγομένης εταιρίας με την επωνυμία «Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς αε», του λοιπού αναφερομένη ως ΟΛΠ αε, κατακυρώθηκε ύστερα από σχετικό διαγωνισμό που η εναγομένη διενήργησε, στην κοινοπραξία «………..» ως ανάδοχο, το έργο με τίτλο «Μελέτη – Κατασκευή – Χρηματοδότηση και Παραχώρηση Εκμετάλλευσης υπογείου σταθμού αυτοκινήτων στο χώρο έμπροσθεν του Εκθεσιακού Κέντρου ΟΛΠ». Σχετικά υπεγράφη μεταξύ της ΟΛΠ αε και της ανωτέρω εταιρίας η υπ΄αριθ. …./7.11.2002 σύμβαση παραχώρησης. Στη συνέχεια, μετά από την 25/2003 απόφαση της ΟΛΠ αε, εγκρίθηκε από την ΟΛΠαε, η αντικατάσταση της αρχικής ως άνω αναδόχου από την «……..» και το διακριτικό τίτλο «……….», με διευρυμένη σύνθεση σε σχέση με την αρχική ανάδοχο. Μεταξύ της τελευταίας αυτής κοινοπραξίας και της ΟΛΠ αε υπεγράφη η υπ΄αριθ. …./2003 σύμβαση περί διεύρυνσης της κοινοπραξίας και την ανάθεση συμπληρωματικών εργασιών στο εκτελούμενο έργο. Τέλος, με την υπ΄αριθ. 98/2004 απόφαση της ΟΛΠ αε (και σχετική απόφαση του Νομάρχη), εγκρίθηκε από αυτήν η μετατροπή της τελευταίας ως άνω κοινοπραξίας σε ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «……….», (ενάγουσα), στο μετοχικό κεφάλαιο της οποίας συμμετέχουν τα μέλη της ανωτέρω κοινοπραξίας και αποτελεί καθολική διάδοχο αυτής, του λοιπού αναφερομένη ως «Κοινοπραξία». Σημειώνεται ότι η επωνυμία της Κοινοπραξίας τροποποιήθηκε σε «………….», (ΦΕΚ αε και επε 4798/2007).
Αντικείμενο της σύμβασης παραχώρησης, σύμφωνα με την ως άνω υπ΄αριθ. 99/2002 σύμβαση, αποτελεί η μελέτη, κατασκευή, χρηματοδότηση και εκμετάλλευση υπόγειου σταθμού αυτοκινήτων, χωρητικότητας τουλάχιστον 700 θέσεων, στο χώρο έμπροσθεν του Εκθεσιακού Κέντρου ΟΛΠ, επί της Ακτής Μιαούλη στον Πειραιά, απέναντι του Ι.Ν.Αγίου Νικολάου, από την Kοινοπραξία, με εκτιμώμενη δαπάνη 14.380.044 €. Την κατασκευή του έργου χρηματοδότησε η Κοινοπραξία, ενώ η ΟΛΠ αε, κάλυψε τη δαπάνη με ποσό 4.108,5 € ανά θέση στάθμευσης. Χρόνος περάτωσης ορίστηκε το διάστημα 28 μηνών από την υπογραφή της σύμβασης, δηλαδή μέχρι το Μάρτιο 2005 και πράγματι, ο σταθμός λειτούργησε από το χρόνο αυτό (3ος 2005). Επίσης παραχωρήθηκε στην Κοινοπραξία το δικαίωμα να λειτουργεί και να εκμεταλλεύεται τον υπόγειο σταθμό αυτοκινήτων επί 30 έτη από την υπογραφή της σύμβασης, δηλαδή μέχρι το 2033, με αντάλλαγμα αποδοτέο στην ΟΛΠ αε, ποσοστού 3,4% επί των ακαθαρίστων εσόδων του σταθμού. Η εκτιμώμενη συνολική δαπάνη αυξήθηκε, κατά το ποσό των 524.000 € πλέον ΦΠΑ, δυνάμει της υπ΄αριθ. …/2003 ως άνω σύμβασης, λόγω της ανάγκης διενέργειας συμπληρωματικών εργασιών, μεταξύ των οποίων η διαμόρφωση στον ισόγειο κοινόχρηστο χώρο πρασίνου, χώρου επιφανείας 2.000 τμ περίπου, προκειμένου ο τελευταίος να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για τη διεξαγωγή ειδικών εκθέσεων που διοργανώνονται στο Εκθεσιακό Κέντρο του ΟΛΠ («Defendory», κλπ.) και των λειτουργικών τους αναγκών, (φορτοεκφόρτωση βαρέων τεθωρακισμένων οχημάτων και μηχανημάτων), μη επιτρεπομένης της χρήσης ως parking. Μετά την αποπεράτωση αυτής της συμπληρωματικής εργασίας στις 7.7.2005, το έργο παραδόθηκε συνολικά και το γεγονός αυτό βεβαιώθηκε με την από 5.8.2005 βεβαίωση της ΟΛΠ αε. Στη συνέχεια, με την από 18.6.2007 σύμβαση μεταξύ των διαδίκων, παραχωρήθηκε από την ΟΛΠ αε στην Κοινοπραξία, ο υπαίθριος χώρος στην περιοχή μεταξύ πλατείας Μελίνας Μερκούρη και Επιβατικού Σταθμού Ακτής Ξαβερίου, παραπλεύρως του υπάρχοντος Εκθεσιακού Κέντρου και της εισόδου του υπογείου σταθμού αυτοκινήτων που εκμεταλλεύεται η Κοινοπραξία, ο οποίος χρησιμοποιείτο από την ΟΛΠ αε ως χώρος υπαίθριας στάθμευσης λεωφορείων και ΙΧ οχημάτων, προκειμένου να χρησιμοποιείται από την Κοινοπραξία ως χώρος στάθμευσης κατά προτεραιότητα λεωφορείων εξυπηρέτησης των επιβατών των κρουαζιερόπλοιων, για χρονικό διάστημα μέχρι τη λήξη της υπ΄αριθ. 99/2002 σύμβασης παραχώρησης. Συμφωνήθηκε επίσης ότι η στάθμευση των λεωφορείων επιβατών κρουαζιερόπλοιων τις εργάσιμες ημέρες και από ώρα 06.00 έως 09.30 θα γίνεται δωρεάν, όπως επιβάλλεται στην ΟΛΠ αε, η οποία είναι υποχρεωμένη σε παροχή ελεύθερου χώρου στάθμευσης στα ως άνω λεωφορεία, ενώ καθορίστηκε η τιμή για την εκτός των ωρών αυτών στάθμευση των λεωφορείων για κάθε είσοδο στο χώρο και μέχρι 4 ώρες, ενώ για τα λοιπά οχήματα καθορίστηκε η τιμή ανάλογα με την τιμή του υπόγειου χώρου στάθμευσης που εκμεταλλεύεται η Κοινοπραξία. Αντάλλαγμα της ανωτέρω παραχώρησης, ορίστηκε το ποσοστό 7% επί των ακαθαρίστων εσόδων του ανωτέρω χώρου στάθμευσης, υπό την προϋπόθεση της τροποποίησης του ποσοστού 3,4 % επί των ακαθαρίστων εσόδων που είχε οριστεί ως αντάλλαγμα για τη χρήση και εκμετάλλευση του υπόγειου σταθμού αυτοκινήτων, σε 7%, από 1.7.2007, όπως και πράγματι τροποποιήθηκε το αντάλλαγμα αυτό, δυνάμει της υπ΄αριθ. …/2007 τροποποιητικής της υπ΄αριθ. …./2002, σύμβασης. Επίσης, στην εν λόγω από 18.6.2007 σύμβαση, αναφέρεται ότι η παραχώρηση του υπαίθριου χώρου στάθμευσης της Ακτής Ξαβερίου, λαμβάνει χώρα για την εξυπηρέτηση των επιβατών των κρουαζιερόπλοιων, η αύξηση των οποίων από το έτος 2004, προκάλεσε και αύξηση των τουριστικών λεωφορείων εξυπηρέτησης των επιβατών αυτών, καθώς και ότι ο χώρος αυτός θα παραχωρηθεί στην Κοινοπραξία, απαγορευομένης της ανάθεσης λειτουργίας επ΄αμοιβή του χώρου αυτού σε τρίτους. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι από την έναρξη κυκλοφορίας των λεωφορείων αστικής περιήγησης (city sight seeing), αυτά στάθμευαν και είχαν αφετηρία επί της Ακτής Μιαούλη και δη στο πεζοδρόμιο της οδού αυτής το οποίο γειτνιάζει με το χώρο του λιμένα, έχοντας εξασφαλίσει προς τούτο άδεια από το Δ. Πειραιά, πλην όμως εσφαλμένως, διότι η χρήση του πεζοδρομίου ενέπιπτε στη δικαιοδοσία της ΟΛΠ αε. Παράλληλα, η στάθμευση επί της οδού Μιαούλη δημιουργούσε πολλαπλά προβλήματα, τόσο ως προς την παρεμπόδιση της κυκλοφορίας των λοιπών οχημάτων και τη στάθμευση των ταξί επί της οδού αυτής, αλλά και ως προς την ασφάλεια των επιβατών κατά την επιβίβαση και αποβίβαση αυτών στα λεωφορεία επί της οδού Μιαούλη. Έτσι, το 2011 μετά από συνεννόηση της ΟΛΠ αε και του Δ. Πειραιά, αναιρέθηκαν, τόσο το δικαίωμα στάθμευσης επί του πεζοδρομίου της οδού Μιαούλη, όσο και οι σχετικές πινακίδες που είχε τοποθετήσει ο Δ. Πειραιά. Το γεγονός αυτό, όπως είναι φυσικό, ανέδειξε την ανάγκη άμεσης εξεύρεσης άλλου χώρου αφετηρίας και στάθμευσης των εν λόγω λεωφορείων. Για το λόγο αυτό, η ΟΛΠ αε, δυνάμει των υπ΄αριθ. 311/2011 και 393/2012 αποφάσεων του Προέδρου και Διευθύνοντα Συμβούλου αυτής, χορήγησε άδειες αφετηρίας / προσωρινής στάθμευσης για 3 λεωφορεία καθεμίας, στις εταιρίες ………., εντός του προαυλίου χώρου του Εκθεσιακού Κέντρου ΟΛΠ, επιφανείας 3.500 τμ, στον οποίο περιλαμβάνεται και ο χώρος πρασίνου άνωθεν της πλάκας επικάλυψης του υπόγειου σταθμού αυτοκινήτων που εκμεταλλεύεται η Κοινοπραξία, που ορίστηκε ως χώρος αφετηρίας, έναντι 400 € μηνιαίως, προκειμένου να διενεργείται επιβίβαση και αποβίβαση των τουριστών από το λιμένα προς αρχαιολογικούς χώρους και αξιοθέατα, με ασφάλεια, τοποθετήθηκαν μάλιστα και σχετικές πινακίδες αφετηρίας και στάσης. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι εταιρίες …… και ……, ζήτησαν και έλαβαν από την Κοινοπραξία βεβαιωτικές επιστολές ότι είχαν μισθώσει από μία θέση στάθμευσης στον υπαίθριο χώρο στάθμευσης της Ακτής Ξαβερίου. Αργότερα δε, η εταιρία ……., έλαβε τέτοια επιστολή σχετικά με τη μίσθωση δύο τέτοιων θέσεων, με σκοπό να την υποβάλει στο Υπουργείο Τουρισμού και να αιτηθεί αλλαγή αφετηρίας της διαδρομής των λεωφορείων της, (από 28.9.2012 αίτηση), επικαλούμενη ότι το σχετικό δικαίωμα, (καθορισμού αφετηρίας), το είχε η Κοινοπραξία σύμφωνα με την ως άνω βεβαιωτική επιστολή της τελευταίας που αναφερόταν στις διατάξεις του άρθρου 1 παρ. 3 β,γ ΚΥΑ 22212/2008, των Υπ. Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων – Πολιτισμού και Τουρισμού, όπως τροποποιήθηκε με την ΚΥΑ 12726/2011, χωρίς όμως αποτέλεσμα, καθώς η αφετηρία των ανοικτών λεωφορείων αστικής περιήγησης, έπρεπε να καθοριστεί από την ΟΛΠ αε, ως πράγματι αρμόδιο φορέα διοίκησης και διαχείρισης της χερσαίας ζώνης λιμένα Πειραιά και όχι από την Κοινοπραξία, η οποία δεν είχε τέτοια εξουσία, σύμφωνα με τις ανωτέρω ΚΥΑ. Εξάλλου, τ΄ ανωτέρω (διώροφα) λεωφορεία ανοικτού τύπου αστικής περιήγησης, α) δεν μπορούσαν να έχουν αφετηρία και να σταθμεύουν στον υπόγειο αυτόν σταθμό, γεγονός που προκύπτει από την κοινή πείρα και τους κανόνες της λογικής λόγω του μεγέθους τους, πράγμα που δεν αρνείται ειδικά η Κοινοπραξία, β) αλλά ούτε και στον ανοικτό υπαίθριο σταθμό αυτοκινήτων στην Ακτή Ξαβερίου που της παραχώρησε η ΟΛΠ αε με την από 18.6.2007 τροποποιητική σύμβαση, διότι, αφ΄ενός μεν γ) ούτε ο χώρος αυτός έχει καθοριστεί ως αφετηρία, ή στάση, αφ΄ετέρου δε, δ i) ο συγκεκριμένος χώρος, στον οποίο ήδη σταθμεύουν τουριστικά λεωφορεία που εξυπηρετούν τους επιβάτες των κρουαζιερόπλοιων και Ι.Χ. αυτοκίνητα, δεν μπορούσε να καλύψει με ασφάλεια τις ανάγκες επιπλέον και των διώροφων ανοικτού τύπου λεωφορείων αστικής περιήγησης έξι εταιριών, ως προς τους αναγκαίους ελιγμούς στάθμευσης και αποστάθμευσης, επιβίβασης και αποβίβασης επιβατών, (βλ. κατάθεση μάρτυρα εναγομένης), λαμβανομένου υπ΄όψιν ότι σύμφωνα με την ανωτέρω σύμβαση, στο χώρο αυτόν ήδη σταθμεύουν τουριστικά λεωφορεία που εξυπηρετούν τους επιβάτες των κρουαζιερόπλοιων και Ι.Χ. αυτοκίνητα, και δ) ii, από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει ότι o υπαίθριος αυτός χώρος και, πολλώ δε μάλλον, ο υπόγειος σταθμός αυτοκινήτων που εκμεταλλεύεται η Κοινοπραξία, παρουσιάζουν τουριστικό, αρχαιολογικό ή πολιτιστικό ενδιαφέρον, ώστε να μπορούν να οριστούν από την ΟΛΠ αε, που είναι αρμόδιος φορέας για τη διοίκηση και τη διαχείριση του χώρου, ως σημεία αφετηρίας / στάσης των διώροφων, ανοικτού τύπου λεωφορείων αστικής περιήγησης και έτσι, να εισπράττει η Κοινοπραξία το αντάλλαγμα. Συνεπώς, από την κατά παράβαση του συμβατικού όρου χρήση εκ μέρους της ΟΛΠ αε του χώρου ύπερθεν του υπόγειου parking που εκμεταλλεύεται η ενάγουσα, ως parking των, σύμφωνα με την αγωγή 3 λεωφορείων, δεν προκαλεί ζημία στην ενάγουσα, αφού σύμφωνα με τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων και τις ειδικές περιστάσεις και τα προπαρασκευαστικά μέτρα που είχαν ληφθεί από την ενάγουσα, δεν υπήρχε πιθανότητα να συνάψει τις αντίστοιχες συμβάσεις και ν΄αποκομίσει το αντίστοιχο κέρδος το οποίο αιτείται με την αγωγή από την εναγομένη. Συνεπώς το αντίστοιχο κονδύλιο πρέπει ν΄απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμο. Επίσης, δεν αποδείχθηκε ότι στον ανωτέρω χώρο σταθμεύουν συστηματικά 15 οχήματα ημερησίως με ανοχή της ΟΛΠ αε, (βλ. κατάθεση μάρτυρα εναγομένης). Περαιτέρω, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά στοιχεία, προέκυψαν τ΄ακόλουθα : α) ΄Οσο αφορά στα διαφυγόντα κέρδη από τη στάθμευση των 3 λεωφορείων στο χώρο ύπερθεν του υπογείου σταθμού parking που εκμεταλλεύεται η ενάγουσα, το αίτημα είναι ουσιαστικά αβάσιμο, διότι όπως εκτέθηκε ανωτέρω ως προς το 2ο λόγο έφεσης, η ενάγουσα δεν θα αποκέρδαινε τα έσοδα που αιτείται με το σχετικό κονδύλιο (18.000 €), β) ως προς τη στάθμευση οχημάτων τρίτων στις προβλήτες Ε9 και Ε10, λεκτέα τα ακόλουθα : O χώρος μεταξύ των προβλητών Ε9 και Ε10, που απέχει περί τα 140 μ. από το όριο του υπόγειου σταθμού αυτοκινήτων που εκμεταλλεύεται η ενάγουσα, χρησιμοποιείται κυρίως για τη στάθμευση και αναμονή επί σκοπώ επιβίβασης, για την αναμονή επιβατών της ακτοπλοϊας και των οχημάτων τους, και για τη στάθμευση υπαλλήλων της ΟΛΠ αε, του Τελωνείου και του Λιμενικού Σώματος, για τη στάθμευση και εξυπηρέτηση όσων συναλλάσσονται με τους ανωτέρω φορείς, ιδίως δε, κρατικών φορέων και γενικά για την εξυπηρέτηση του λιμένα ως προς το συγκεκριμένο χώρο. Σε όλα τα παραπάνω οχήματα έχει χορηγηθεί άδεια στάθμευσης από την ΟΛΠ αε, στα πλαίσια της δικαιοδοσίας της ως φορέα διοίκησης και διαχείρισης του χώρου. Για το λόγο αυτό και στις δύο προβλήτες, έχουν τοποθετηθεί ευδιάκριτες πινακίδες απαγόρευσης στάθμευσης, που αναγράφουν, «Φίλε οδηγέ απαγορεύεται η στάση και η στάθμευση στο λιμάνι για οχήματα που δεν ταξιδεύουν (η παράβαση τιμωρείται με αφαίρεση πινακίδων)», άλλες που αναγράφουν «Προσοχή περιφραγμένος χώρος», «Εκτός οχημάτων με άδεια στάθμευσης, (με σήμα απαγόρευσης στάθμευσης», «Εκτός οχημάτων λιμενικών», «Εκτός οχημάτων προσωπικού Λ.Σ. και ΟΛΠ αε». Επίσης, υπάρχουν πινακίδες απαγόρευσης στάθμευσης και θέσεων ατόμων με ειδικές ανάγκες οι οποίες είναι και σημασμένες με διαγράμμιση. Επίσης υπάρχουν κολωνάκια και αλυσίδες που εξαιρούν από τη στάθμευση συγκεκριμένες θέσεις, με σχετικές πινακίδες, καθώς και, όπως είναι ευνόητο, διαγραμμίσεις και σημάνσεις για τα επιβιβαζόμενα και αποβιβαζόμενα οχήματα, στον κυρίως χώρο της αποβίβασης και επιβίβασης, όπου υπάρχουν και σχετικές εγκαταστάσεις, (τσιμεντένιες «ροτόντες», στύλοι φωτισμού, κλπ). Από την προβλήτα Ε9 αναχωρούν, (εκτός από τους χειμερινούς μήνες), καθημερινά, εναλλάξ, πρωί και απόγευμα, τα επιβατηγά πλοία Αγ. Γεώργιος, Sea Jet και Αδαμάντιος Κοραής. Η ετήσια επισκευή των ανωτέρω πλοίων παρέχεται στον ίδιο χώρο. Κατά τους χειμερινούς μήνες τα δρομολόγια εκτελούνται ανά διήμερο, ανά πλοίο. Στην προβλήτα Ε10, κατά τον κρίσιμο χρόνο, εκτελείτο λιμενικό έργο και για το λόγο αυτό υπήρχαν εμπόδια, (τσιμεντένια μπλοκς) σε μέρος του θαλάσσιου και μεγάλο μέρος του χερσαίου χώρου. Λόγω του καθορισμένου χώρου αναχώρησης των ανωτέρω πλοίων, στον ίδιο χώρο, υπήρχε, σε κάθε προβλήτα, εκδοτήριο εισιτηρίων και στην Ε9, ο χώρος των πλαστιγγών ζύγισης των φορτηγών πριν την επιβίβασή τους, με απαγόρευση στάθμευσης στον πέριξ χώρο. Στον ανωτέρω χώρο υφίστανται συνολικά περί τις 200 θέσεις στάθμευσης, όπως συνομολογείται από τους διαδίκους. Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά στοιχεία, προέκυψε ότι σε όλο το λιμένα Πειραιά υπάρχουν περί τις 100 – 110 θέσεις με αλυσίδες, εκ των οποίων οι 70 – 80 βρίσκονται στο χώρο των προβλητών Ε9 και Ε10 και έχουν μοιραστεί για την εξυπηρέτηση των ανωτέρω κατηγοριών υπαλλήλων, οι δε υπόλοιπες, έως τον αριθμό των 200 θέσεων στάθμευσης εντός των προβλητών Ε9 και Ε10, για την εξυπηρέτηση του λιμένα, όπως εμπίπτει στην αρμοδιότητα της ΟΛΠ αε, αλλά συνιστά και υποχρέωσή της από το νόμο. Επιπλέον, αποδεικνύεται ότι πιθανόν να εισέρχονται και μη εξουσιοδοτημένα άτομα στους παραπάνω χώρους, πλην όμως αυτό δεν αποδείχτηκε ως προς τον αριθμό, τη συχνότητα, το χρόνο παραμονής, κλπ. Ιδίως όμως, δεν αποδείχτηκε ότι τα οχήματα αυτά που εισέρχονται παράνομα στους χώρους (πριν γίνουν αντιληπτά από το Λιμενικό και τιμωρηθούν με κλήσεις και αφαίρεση πινακίδων), θα εισέρχονταν στον υπόγειο σταθμό αυτοκινήτων, ή στο υπαίθριο πάρκινγκ που εκμεταλλεύεται η ενάγουσα. Ειδικότερα, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά στοιχεία προέκυψε ότι, στην πέριξ του υπόγειου σταθμού αυτοκινήτων και του υπαίθριου πάρκινγκ που εκμεταλλεύεται η Κοινοπραξία περιοχή, υπάρχει ικανός αριθμός οργανωμένων επιχειρήσεων στάθμευσης, με επαρκή χωρητικότητα και διαθέσιμες θέσεις, ήτοι ενδεικτικά, στις οδούς α) …., (τουλάχιστον 4 στεγασμένα στους οδικούς ………, στάθμευσης 275 ΙΧ και 4 υπαίθρια στους οδικούς αριθμούς 85, 96, 103, 121, 130 – 132, στάθμευσης 125 ΙΧ, β) στην οδό ……., 1 στεγασμένο, στάθμευσης 45 ΙΧ, γ) 4 στεγασμένα στην οδό …, στους οδικούς αριθμούς ……., στάθμευσης άνω των 500 ΙΧ, καθώς και υπαίθρια στους οδικούς αριθμούς ….., άνω των 50 θέσεων. Σημειώνεται ότι οι χώροι αυτοί δεν είναι πλήρεις, αλλά υφίστανται κενές θέσεις, ιδίως στους στεγασμένους χώρους. Είναι δε φθηνότεροι από αυτούς της Κοινοπραξίας, αφού το ημερήσιο αντίτιμο ανέρχεται σε 8 €, ενώ της Κοινοπραξίας σε 20 €, το αντάλλαγμα για μία ώρα στάθμευσης ανέρχεται σε 5 €, ενώ στης Κοινοπραξίας σε 7 € για 1 ώρα και σε 9 € για 2 ώρες, σε 17 € από 7 – 12 ώρες και σε 20 € από 12 – 24 €. Συνεπώς, από κανένα στοιχείο δεν αποδείχθηκε ότι τα οχήματα που εισέρχονται στους ανωτέρω χώρους, θα μίσθωναν χώρους από αυτούς της Κοινοπραξίας και η τελευταία θα εισέπραττε τα αιτούμενα αγωγικά κονδύλια, τα οποία τώρα δεν εισπράττει εξ υπαιτιότητας της ΟΛΠ αε. Απ΄όλα τ΄ανωτέρω, δεν προκύπτει, αφ΄ενός μεν, είτε ρητή είτε σιωπηρή, αφ΄ετέρου δε, είτε κύρια, είτε παρεπόμενη υποχρέωση της ΟΛΠ αε να απαγορεύσει τη στάθμευση των ΙΧ που προαναφέρθηκαν στο χώρο των προβλητών Ε9 και Ε10, δεδομένου ότι από κανένα στοιχείο δεν αποδείχτηκε ότι είχε υποχρέωση να απαγορεύει τη στάθμευση στον ανωτέρω χώρο, ούτε τέτοια υποχρέωση προκύπτει από την καλή πίστη ή τα συναλλακτικά ήθη, δεδομένου ότι σύμφωνα με την προεκτεθείσα νομική σκέψη, η ΟΛΠ αε έχει αποκλειστική αρμοδιότητα διοίκησης και διαχείρισης του χερσαίου χώρου του λιμένα Πειραιά κι επιπλέον έχει υποχρέωση να εξυπηρετεί τις ανάγκες προσωρινής στάθμευσης των επιβατών που χρησιμοποιούν το λιμένα, είτε για επιβίβαση /αποβίβαση από τα πλοία, είτε για έκδοση εισιτηρίων, είτε για την αναμονή του πλοίου, είτε για κάθε δραστηριότητα που συντείνει στην ομαλή χρήση του λιμένα και την εξυπηρέτηση της ακτοπλοΐας. Επίσης, από την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη, δεν προκύπτει απαγόρευση στάθμευσης των υπαλλήλων της, ή των υπαλλήλων του Λιμενικού Σώματος, ή του Τελωνείου, των οποίων ο αριθμός είναι περιορισμένος και δη χωρίς αντάλλαγμα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι με την ανοχή της στάθμευσης αυτών, λαμβάνει την ιδιότητα του επιχειρηματία χώρου στάθμευσης και διενεργεί ανταγωνιστικές πράξεις προς τη λειτουργία των χώρων στάθμευσης της Κοινοπραξίας. Τέλος, όσο αφορά στους τρίτους που τυχόν εισέρχονται και σταθμεύουν παράνομα, χωρίς ν΄ανήκουν στις ανωτέρω κατηγορίες, όπως κατέθεσε η μάρτυρας της ΟΛΠ αε ακολουθείται η νόμιμη διαδικασία παραπομπής τους στ΄αρμόδια για την τήρηση της τάξης και της νομιμότητας στη χερσαία ζώνη λιμένος Πειραιά, λιμενικά όργανα. Σε κάθε δε περίπτωση, δεν αποδείχτηκε ότι τα άτομα που σταθμεύουν στους ανωτέρω χώρους χωρίς αντάλλαγμα θα επέλεγαν αντ΄αυτών, τη στάθμευση με αντάλλαγμα στους χώρους που εκμεταλλεύεται η Κοινοπραξία, δεδομένου ότι στην πέριξ περιοχή έχουν καταμετρηθεί και λειτουργούν άνω των 10 οργανωμένων επιχειρήσεων στάθμευσης με φθηνότερο αντάλλαγμα.
Συνακόλουθα, αφού η εκκαλουμένη απόφαση εξαφανισθεί κατά το μέρος που απέρριψε ως νομικά αβάσιμα τα κονδύλια που αφορούν τη στάθμευση στον ύπερθεν του υπόγειου σταθμού αυτοκινήτων που εκμεταλλεύεται η Κοινοπραξία και τη στάθμευση στο χώρο των προβλητών Ε9 και Ε10 και ως προς τη διάταξη περί δικαστικής δαπάνης. Στη συνέχεια, αφού η υπόθεση κρατηθεί και δικαστεί από το παρόν δικαστήριο, η κρινόμενη αγωγή, που εισάγεται αρμόδια καθ΄ύλην και κατά τόπον και παραδεκτά, (9, 10, 18, 14 παρ. 2 και 25 παρ. 2 ΚΠολΔ), απορριπτομένων ως αβασίμων όσων υποστηρίζονται από την εναγομένη ΟΛΠ αε περί δικαιοδοσίας των διοικητικών δικαστηρίων, καθώς, τα διοικητικά δικαστήρια έχουν δικαιοδοσία, αν, σωρευτικά, α) ο αντισυμβαλλόμενος του αναδόχου είναι το Δημόσιο, ή νπδδ, β) το έργο εξυπηρετεί δημόσιο σκοπό και γ) η σύμβαση διέπεται από κανόνες διοικητικού δικαίου με εξαιρετικό συμβατικό καθεστώς υπέρ του αναθέτοντος, (ΑΕΔ 6/2007, 12/2007, 3/1999, ΑΠ 1490/2008, ΝΟΜΟΣ), προϋποθέσεις που δεν πληρούνται στην προκειμένη περίπτωση, καθώς η εναγομένη ΟΛΠ αε είναι ανώνυμη εταιρία και λειτουργεί με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας, ανεξάρτητα αν ανήκει στο Δημόσιο. Ως εκ τούτου δεν πληρούνται τα κριτήρια του χαρακτηρισμού της σύμβασης ως διοικητικής και δεν θεμελιώνεται η δικαιοδοσία των διοικητικών δικαστηρίων. Είναι δε ορισμένη και νόμιμη, ως προς τ΄ανωτέρω κονδύλια, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 288, 297, 298, 345 και 346 ΑΚ και πρέπει ν΄απορριφθεί στο σύνολό της ως ουσιαστικά αβάσιμη. Η δικαστική δαπάνη των διαδίκων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, πρέπει να επιβληθεί σε βάρος της ενάγουσας – εκκαλούσας, (176, 183 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), καθώς και να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου έφεσης στο δημόσιο ταμείο, κατά το διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται την από 19.10.2016, (υπ΄αριθ. κατάθ. …………/4.11.2016) έφεση, τυπικά και κατ΄ουσίαν.
Εξαφανίζει την υπ΄αριθ. 3869/30.10.2015 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, (Τακτικής Διαδικασίας).
Κρατεί την υπόθεση και δικάζει κατ΄ουσίαν.
Απορρίπτει στο σύνολό της την από 30.9.2014, (υπ΄αριθ. κατάθ. ………../6.10.2014) αγωγή.
Επιβάλλει σε βάρος της ενάγουσας τη δικαστική δαπάνη αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, την οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων ευρώ, (600 €).
Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου έφεσης στο Δημόσιο Ταμείο.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά στις 14 Ιουνίου 2019.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Και αντ΄ αυτής,
ευρισκομένης σε
αναρρωτική άδεια,
η αρχαιότερη της
σύνθεσης Εφέτης,
Χρυσούλα Πλατιά
Δημοσιεύθηκε δε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση αυτού, στις 28 Ιουνίου 2019, με άλλη σύνθεση, κωλυομένης στης Προέδρου Εφετών Αικατερίνη Νομικού, η οποία βρίσκεται σε αναρρωτική άδεια, αποτελούμενη από τους Δικαστές Χρυσούλα Πλατιά, Προεδρεύουσα Εφέτη, Παρασκευή Μπερσή και Ευαγγελία Πανταζή, Εφέτες και με Γραμματέα τη Καλλιόπη Δερμάτη, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΕΦΕΤΗΣ