ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός απόφασης 440 /2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
——————————————————–
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Δανιήλ, Εφέτη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου και από τη Γραμματέα Κ.Δ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 532 του ΚΠολΔ, που εφαρμόζεται και σε υποθέσεις που δικάζονται κατά τις ειδικές διαδικασίες (βλ. άρθρο 591 παρ.1 του ΚΠολΔ) «αν λείπει κάποια από τις προϋποθέσεις του παραδεκτού της έφεσης, ιδίως αν η έφεση δεν ασκήθηκε εμπρόθεσμα και κατά τις νόμιμες διατυπώσεις, το δικαστήριο την απορρίπτει ως απαράδεκτη και αυτεπαγγέλτως». Από το ως άνω άρθρο σε συνδυασμό και με τις διατάξεις των άρθρων 144 § 1, και 518 § 1 του ΚΠολΔ συνάγεται ότι η προθεσμία για την άσκηση έφεσης, αν ο εκκαλών διαμένει στην Ελλάδα, είναι τριάντα ημερών, αρχίζει δε από την επόμενη ημέρα μετά την επίδοση της απόφασης, που περατώνει τη δίκη, αδιαφόρως αν αυτή είναι αργία – εξαιρετέα (ΕφΑθ 2606/2006 ΕλλΔνη 2009.236), και λήγει στις επτά το βράδυ της τελευταίας (δηλαδή της τριακοστής) ημέρας και εάν αυτή είναι κατά νόμο εξαιρετέα, την ίδια ώρα της επόμενης μη εξαιρετέας ημέρας. Η παρέλευση της κατά νόμο αυτής προθεσμίας συνεπάγεται έκπτωση του διαδίκου από το δικαίωμα προς άσκηση έφεσης (άρθρο 151 του ΚΠολΔ). Εάν δε πάρα ταύτα ασκηθεί έφεση, το Δικαστήριο, κατ’άρθρο 532 του ΚΠολΔ, απορρίπτει αυτήν ως απαράδεκτη (ΑΠ 241/2006, ΑΠ 666/2005, ΑΠ 1705/2005 Α΄δημοσίευση ΤΝΠ Νόμος). Το απαράδεκτο αυτό μπορεί να προταθεί σε κάθε στάση της κατ’έφεση δίκης, λαμβάνεται, όμως, υπόψη και αυτεπάγγελτα κατ’άρθρα 151 και 532 του ΚΠολΔ (ΑΠ 332/1986 ΝοΒ 35.32, ΑΠ 1144/1984 ΕλλΔνη 26.37, ΕφΛαρ 302/2012 Δικογραφία 2012.674, ΕφΑθ 5446/1993 ΑρχΝ 1994.310, ΕφΑθ 57/1986 Δ 17.238). Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 128 § 4 του ΚΠολΔ, αν η επίδοση γίνει με θυροκόλληση λόγω απουσίας του παραλήπτη από την κατοικία του ή απουσίας ή ανυπαρξίας των άλλων προσώπων που αναφέρονται στην §1 του ίδιου άρθρου, τότε το αργότερο την επόμενη της θυροκόλλησης εργάσιμη ημέρα πρέπει να παραδοθεί αντίγραφο του θυροκολληθέντος εγγράφου στα χέρια του προϊσταμένου και ελλείψει αυτού του αξιωματικού υπηρεσίας του αστυνομικού τμήματος ή σταθμού της περιφέρειας της κατοικίας και να ταχυδρομηθεί προς τον παραλήπτη έγγραφη ειδοποίηση για το θυροκολληθέν έγγραφο. Η επίδοση θεωρείται, κατ’ άρθρο 136 § 2 του ίδιου Kώδικα, ότι συντελέσθηκε με τη θυροκόλληση του εγγράφου, με την προϋπόθεση ότι έγιναν όσα ορίζονται ανωτέρω. Στην προκειμένη περίπτωση η από 13.7.2018 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ. ……/18.7.2018 και ……../18.7.2018) έφεση του εν όλω ηττηθέντος στον πρώτο βαθμό ανακόπτοντος κατά της υπ’αριθμ. 4706/2017 οριστικής απόφασης του Τμήματος Ναυτικών Διαφορών του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων της επ’αυτής δίκης, κατά την κριθείσα ως προσήκουσα ειδική διαδικασία των πιστωτικών τίτλων, αρχικά εισαχθείσα κατά την τακτική διαδικασία, και με την οποία απορρίφθηκε καθ’ολοκληρίαν η από 14.10.2013 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ. …./15.10.2013) ανακοπή του, κατόπιν απόρριψης ως ουσιαστικά αβασίμου του μοναδικού λόγου της, διώκουσα την ακύρωση της σε βάρος του εκδοθείσας, επί αίτησης της καθ’ης η ανακοπή και ήδη εφεσίβλητης, ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «……….», υπ’αριθμ. …./2013 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία υποχρεώθηκε αυτός, ως εκδότης μη πληρωθείσας λόγω ανάκλησης από τον ίδιο, και, συνεπώς, ακάλυπτης, τραπεζικής επιταγής, ποσού 50.000 ευρώ, να καταβάλει στην υπέρ ης η διαταγή πληρωμής τράπεζα, τελευταία κομίστρια του αξιογράφου δυνάμει ενεχυρικής οπισθογράφησης από τη λήπτρια αυτού ναυτική εταιρία με την επωνυμία «………», το ανωτέρω ποσό, πλέον τόκων, όπως επίσης (απορρίφθηκε με την ίδια απόφαση) και η 15.10.2013 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ…../15.10.2013) ανακοπή της ως άνω ναυτικής εταιρίας, στρεφόμενη κατά της ιδίας καθ’ης, λόγω ερημοδικίας της ανακόπτουσας, αμφοτέρων των ανακοπών αυτών αρχικά ασκηθεισών ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, το οποίο με την υπ’αριθμ. 490/2014 μη οριστική απόφασή του κήρυξε εαυτόν λειτουργικά αναρμόδιο προς εκδίκασή τους και τις παρέπεμψε για να συζητηθούν ενώπιον του Τμήματος Ναυτικών Διαφορών του Πρωτοδικείου Πειραιώς, όπου εισήχθησαν με την από 12.5.2014 (με αυξ. αριθμ.εκθ.καταθ…….. /13.5.2014) κλήση του ανακόπτοντος, αρμοδίως εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρα 19 και και 51 παρ.6 στοιχ.α΄του ν.2172/1993), ενώ επιπροσθέτως έχει καταβληθεί από τον εκκαλούντα κατά την κατάθεσή της το προβλεπόμενο από τη διάταξη του άρθρου 495 παρ.3 του ΚΠολΔ παράβολο. Πλην όμως η κρινόμενη έφεση απορριπτέα τυγχάνει ως απαράδεκτη, λόγω της εκπρόθεσμης άσκησής της. Ειδικότερα αποδείχθηκε ότι η πρωτόδικη απόφαση επιδόθηκε νομότυπα, με επιμέλεια της καθ’ης η ανακοπή, στον ανακόπτοντα, κάτοικο ημεδαπής (Γλυφάδας Αττικής) στις 27.11.2017, σύμφωνα με την προσκομιζόμενη από την καθ’ης η ανακοπή και ήδη εφεσίβλητη υπ’αριθμ. …./27.11.2017 έκθεση επίδοσης του διορισμένου στο Πρωτοδικείο Αθηνών Δικαστικού Επιμελητή . .., με θυροκόλληση στην αναφερόμενη από τον ίδιο στο δικόγραφο της ανακοπής του διεύθυνση (οδός ……… – Γλυφάδα Αττικής), όπως προβλέπεται από τις διατάξεις των άρθρων 128 παρ.4 και 136 παρ.2 του ιδίου Κώδικα, καθώς, αφενός μεν αυθημερόν αντίγραφο αυτής παραδόθηκε στα χέρια του αξιωματικού υπηρεσίας του Αστυνομικού Τμήματος Γλυφάδας (στο Α΄), λόγω απουσίας του Διοικητή του, όπου κατοικεί ο ανακόπτων, αφετέρου δε την επόμενη ημέρα της θυροκόλλησης, στις 28.11.2017, ταχυδρομήθηκε προς τον ανακόπτοντα έγγραφη ειδοποίηση για το θυροκολληθέν έγγραφο, όπως προκύπτει από τα επισυναπτόμενα στην προαναφερθείσα έκθεση επίδοσης απόδειξη εγχείρησης δικογράφου στον Αρχιφύλακα ……… του εν λόγω Α.Τ. και βεβαίωση της παράδοσης έγγραφης ειδοποίησης αναφορικά με το έγγραφο αυτό στην υπάλληλο του ταχυδρομικού γραφείου της Αθήνας (οδός …..) …….., που υπογράφονται από τα ανωτέρω πρόσωπα και τον διενεργήσαντα την επίδοση δικαστικό επιμελητή, με αποτέλεσμα, η επίδοση να θεωρείται συντελεσθείσα στις 27.11.2017, όπως προεκτέθηκε στη μείζονα σκέψη της παρούσας απόφασης. Επομένως, η προβλεπόμενη από τη διάταξη του άρθρου 518 παρ.1 του ΚΠολΔ προθεσμία των τριάντα (30) ημερών για την άσκηση έφεσης κατά της ως άνω απόφασης άρχισε την επομένη της επίδοσης, και συγκεκριμένα στις 28.11.2017, ημέρα Τρίτη, και συμπληρώθηκε μετά την πάροδο τριάντα (30) ημερών, την Τετάρτη 27.12.2017. Η ένδικη έφεση, όμως, ασκήθηκε με την κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου στις 18.7.2018, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 495 παρ.1 και 2 και 500 του ΚΠολΔ, όπως προεκτέθηκε, ήτοι μετά την εκπνοή της ανωτέρω τριακονθήμερης προθεσμίας. Πρέπει, συνεπώς, η ένδικη έφεση ν’απορριφθεί ως απαράδεκτη, και δη ως εκπροθέσμως ασκηθείσα. Τα κατά τον παρόντα δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης, που νίκησε, κατόπιν της υποβολής σχετικού αιτήματός της με τις εμπροθέσμως και νομοτύπως κατατεθείσες προτάσεις της, πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος, εφόσον απορρίφθηκε το ένδικο μέσο που άσκησε (άρθρα 176, 183 και 191 παρ.2 του ΚΠολΔ), καθώς και, λόγω της ήττας του, να διαταχθεί η εισαγωγή του κατατεθέντος απ’αυτόν παραβόλου στο δημόσιο ταμείο (άρθρο 495 παρ.3 προτελευταίο εδάφιο του ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ως απαράδεκτη την από 13.7.2018 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ. ……/18.7.2018 και ……/18.7.2018) έφεση κατά της υπ’αριθμ.4706/2017 οριστικής απόφασης του Τμήματος Ναυτικών Διαφορών του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή του κατατεθέντος παραβόλου της ανωτέρω έφεσης στο δημόσιο ταμείο.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εκκαλούντος τη δικαστική δαπάνη της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, το ύψος της οποίας ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ