Αριθμός Απόφασης 420/2019

ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

Εργασία οδηγού Ι.Χ.Φ. αυτοκινήτου. Απασχόληση κατά την έκτη ημέρα της εβδομάδας (Σάββατο), επί συστήματος πενθήμερης εργασίας εβδομαδιαίως. Τρόπος αμοιβής αυτής πριν και μετά τη θέση σε ισχύ του ν. 3846/2010. Τι συμπεριλαμβάνεται στη σχετική αμοιβή. Περιορισμός του καταψηφιστικού αιτήματος σε αναγνωριστικό. Επιδίκαση με την εκκαλουμένη ως καταψηφιστικών κονδυλίων, τα οποία είχαν τραπεί σε αναγνωριστικά. Επιδίκαση πλέον του αιτηθέντος. Δεκτή έφεση.

 

Αριθμός Απόφασης:  420/2019

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

[ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ]

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Ευγενία Τσιώρα, Εφέτη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου και από τη Γραμματέα Γ.Λ..

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η υπό κρίση 25/11/2015 έφεση, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς με Γεν. Αριθμ. Κατάθ. ……./04-12-2015, αντίγραφο δε αυτής κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με Γεν. Αριθμ. Κατάθ. …../01-11-2016 και Ειδ.Αριθμ.Κατάθ. …../01-11-2016, κατά με αριθμ. ……/25-02-2015 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε, μετά από συζήτηση που έγινε, στις 24/11/2014, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρα 663 επ. ΚΠολΔ, όπως ίσχυαν πριν από την τροποποίησή τους με το άρθρο 1 άρθρο τέταρτο του Ν. 4335/2015, μ’ έναρξη ισχύος 1/1/2016 –άρθρο 1 άρθρο ένατο παρ. 4 του Ν. 4335/2015, βλ. άρθρο 1 άρθρο ένατο παρ. 2 του Ν. 4335/2015), επί της από 06/08/2014 και με Γεν. Αριθμ. Κατάθ. ……/07-08-2014 και Ειδ. Αριθμ. Κατάθ. …../07-08-2014 αγωγής, έχει ασκηθεί νόμιμα και εμπρόθεσμα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 495 παρ. 1, 2, 511, 513 παρ. 1 εδ. β΄, 516, 517, 518 παρ. 2 και 520 ΚΠολΔ, καθώς, από το φάκελο της δικογραφίας δεν προκύπτει ότι έλαβε χώρα επίδοση της εκκαλουμένης, από τη δημοσίευση δε αυτής, στις 25-02-2015, έως την κατάθεση της υπό κρίση εφέσεως στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, στις 04/12/2015, δεν παρήλθε η τασσομένη από το άρθρο 528 παρ. 2 του ΚΠολΔ προθεσμία (άρθρα 495 παρ. 1, 511, 513 παρ. 1 εδ. β΄, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 2 και 520 του ΚΠολΔ). Επομένως, εφόσον δεν υφίσταται υποχρέωση κατάθεσης από τον εκκαλούντα στο δημόσιο ταμείο παραβόλου για την προκείμενη διαφορά (βλ. άρθρο 495 § 3 ΚΠολΔ), η υπό κρίση έφεση πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί, κατά την ίδια διαδικασία, για να κριθεί η νομική και ουσιαστική βασιμότητα των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).

Στην προκειμένη περίπτωση, με την υπό κρίση αγωγή του ο ενάγων εκθέτει ότι προσελήφθη από τον εναγόμενο, στις 1-10-2000, στον Πειραιά, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, προκειμένου να προσφέρει τις (ειδικότερα αναφερόμενες στην αγωγή) υπηρεσίες του, ως οδηγός φορτηγών αυτοκινήτων δημοσίας χρήσεως, στην επιχείρηση της εναγομένης, κατά τις ώρες που αναφέρονται στην αγωγή, καθώς ο ίδιος τυγχάνει κάτοχος Ε΄ κατηγορίας επαγγελματικού διπλώματος οδήγησης. Ότι, ενώ τις υπηρεσίες του αυτές προσέφερε μέχρι τις 15-1-2012, οπότε και ο ίδιος αποχώρησε με παραίτηση, ο εναγόμενος εξακολουθεί να του οφείλει, τις αντίστοιχα αναφερόμενες στην αγωγή αποδοχές από διαφορές δεδουλευμένων, απασχόλησή του κατά Σάββατα και τις Κυριακές, υπερεργασία, παράνομη υπερωρία, καθώς και για δώρα εορτών, επιδόματα και αποδοχές αδείας των ετών 2009 και 2010, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην αγωγή του. ΄Ότι λόγω της επικαλούμενης στην αγωγή αδικοπρακτικής συμπεριφοράς του εναγομένου, δικαιούται χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης. Για τους λόγους αυτούς ζητούσε να υποχρεωθεί ο εναγόμενος, όπως του καταβάλλει, για τους αναφερόμενους στο ιστορικό της υπό κρίση αγωγής λόγους, για διαφορές δεδουλευμένων αποδοχών και αποζημίωση λόγω υπέρβασης του νομίμου ωραρίου, του ανωτέρω χρονικού διαστήματος, το συνολικό ποσό των 87.658,25 €, με το νόμιμο τόκο από την ημεροχρονολογία (δήλη ημέρα) κατά την οποία έκαστο επιμέρους αγωγικό κονδύλιο κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, άλλως και δη επικουρικώς από την επομένη της επίδοσης της υπό κρίση αγωγής, μέχρι και την πλήρη του εξόφληση, όπως και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στην ολοσχερή καταβολή της δικαστικής του δαπάνης. Με προφορική δήλωση δε του πληρεξουσίου δικηγόρου του, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, αλλά και με τις έγγραφες προτάσεις του, ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, περιόρισε το αρχικό αγωγικό αίτημά του (άρθρα 223 εδ. β’, 295 αρ. 1, 297 και 591 αρ. 1 ΚΠολΔ) στο συνολικό ποσό των 20.335 ευρώ, ως καταψηφιστικό και μετατρέποντάς το, κατά το υπόλοιπο, σε έντοκο αναγνωριστικό, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στις προτάσεις του. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη με αριθμ. 561/25-02-2015 οριστική απόφασή του, μετά από συζήτηση που έγινε, στις 24/11/2014, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρα 663 επ. ΚΠολΔ, όπως ίσχυαν πριν από την τροποποίησή τους με το άρθρο 1 άρθρο τέταρτο του Ν. 4335/2015, μ’ έναρξη ισχύος 1/1/2016 –άρθρο 1 άρθρο ένατο παρ. 4 του Ν. 4335/2015, βλ. άρθρο 1 άρθρο ένατο παρ. 2 του Ν. 4335/2015), αφού έκρινε ότι η υπό κρίση αγωγή είναι νόμιμη κατά την επικουρική της βάση, ενώ κατά την κυρία βάση της τύγχανε εν μέρει ορισμένη, απορριπτομένου, κατά το αντίστοιχο τμήμα, και του περί του αντιθέτου ισχυρισμού της εναγομένης και εν μέρει νόμιμη, απέρριψε το αγωγικό αίτημα για επιδίκαση προσαύξησης της τάξης του 100%, λόγω μη χορήγησης υπολοίπου αδείας των ετών 2009 και 2010, ως αόριστο και παράλληλα έκρινε: [α] ως μη νόμιμη και ως εκ τούτου απορριπτέα την κυρία βάση της αγωγής, τη θεμελιούμενη στις διατάξεις περί αδικοπραξιών (και αντίστοιχα την κύρια βάση της αγωγής ως προς την επιδίκαση ηθικής βλάβης στο πρόσωπο του ενάγοντος του συνολικού ποσού των είκοσι χιλιάδων ευρώ [20.000 €] και δη κατά το μέτρο, που ερείδεται στη μη καταβολή των νομίμων αποδοχών του (δεδουλευμένων και διαφορών από παροχή υπερωριακής εργασίας), αλλά νόμιμη, στηριζόμενη στις περί αδικοπραξιών διατάξεις, για παραβίαση των κανόνων υγιεινής και ασφαλείας εργασίας και [β] ως μη νόμιμο το αίτημα για την επιδίκαση τόκων για παράνομη υπερωριακή απασχόληση σε χρόνο προγενέστερο της επίδοσης της υπό κρίση αγωγής χρόνο, καθόσον η αμοιβή από παράνομη υπερωρία έχει χαρακτήρα έκτακτης και περιοδικής παροχής και ως εκ τούτου δεν υφίσταται δήλη ημέρα πληρωμής τέτοιας αμοιβής από το νόμο ή από τη σύμβαση, ούτε και η αμοιβή αυτή υπολογίζεται κατά ορισμένα χρονικά διαστήματα [βλ. Ολ.ΑΠ 39/2002 Ελ.Ανη 44,118] και οι τόκοι αρχίζουν από την επίδοση της αγωγής ή την όχληση [βλ. ΑΠ 234/2004]. Εν συνεχεία, με την εκκαλουμένη έγινε δεκτή εν μέρει ως κατ’ ουσία βάσιμη η υπό κρίση αγωγή και υποχρεώθηκε ο εναγόμενος, όπως καταβάλλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσόν των είκοσι χιλιάδων τριακοσίων τριάντα πέντε ευρώ [20.335 €], αναγνωρίστηκε δε η υποχρέωση του εναγομένου, όπως καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσόν των δεκαοκτώ χιλιάδων εξακοσίων σαράντα ενός ευρώ και οκτώ λεπτών του ευρώ [18.641 €], νομιμότοκα ως εξής: ως προς το ποσό των 9.965 € [ως δεδουλευμένες αποδοχές του συνολικού χρονικού διαστήματος από 1-5-2011 έως και τις 15-1-2012], ως προς το συνολικό ποσό των 2.070,9 € [υπερεργασία], ως προς το ποσό των 3.216,84 € [απασχόληση κατά το 8ωρο του Σαββάτου] και ως προς το ποσό των 5.620 € [απασχόληση κατά το 8ωρο της Κυριακής και των Αργιών], από το τέλος εκάστου μηνός κατά τον οποίο έκαστο αγωγικό κονδύλιο κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, ως προς το συνολικό ποσό των 5.000 € [ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης] και ως προς το συνολικό ποσό των 7.575,4 € [ως αποζημίωση για την παροχή παράνομης υπερωριακής απασχόλησης κατά τις καθημερινές, Σάββατα, Κυριακές και Αργίες] από την επομένη της επίδοσης της υπό κρίσιν αγωγής, ως προς το ποσό των 1.172 € [δώρο Χριστουγέννων έτους 2010], το ποσό των 833,25 € [άδεια έτους 2010] και το ποσό των 586 € [ως επίδομα αδείας έτους από τις 31-12-2010, ως προς το ποσό των 603 € [δώρο Πάσχα έτους 2011] από τις 1-5-2011, ως προς το ποσό των 1.172 € [άδεια έτους 2010] και το ποσό των 1.172 € [ως δώρο Χριστουγέννων έτους 2011] από τις 31-12-2011 αντίστοιχα, και όλα τα ανωτέρω ποσά μέχρι την ολοσχερή τους εξόφληση, επέβαλε δε τα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος σε βάρος του εναγομένου, τα οποία όρισε στο ποσό των χιλίων διακοσίων ογδόντα ευρώ [1.280 €]. Κατά της αποφάσεως αυτής, ο εναγόμενος άσκησε την υπό κρίση έφεσή του, με την οποία παραπονείται για τους αναφερομένους στην έφεσή του λόγους, οι οποίοι ανάγονται σ’ εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων. Ζητά δε, κατ’ ορθή εκτίμηση, να γίνει δεκτή η έφεσή του, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση, κατά τα προσβαλλόμενα με την έφεσή του κεφάλαια, και ν’ απορριφθεί στο σύνολό της η υπό κρίση αγωγή.

Σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 1 ΒΔ της 28.1/4.2.1938 “περί κανονισμού ωρών εργασίας του προσωπικού φορτηγών αυτοκινήτων”, τα`” φορτηγά αυτοκίνητα διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες Α, Β και Γ, από τις οποίες η κατηγορία Α` περιλαμβάνει “τα μη εξυπηρετούντα ωρισμένον εργοδότην φορτηγά αυτοκίνητα (αγοραία). Ως προς το ωράριο εργασίας των οδηγών της παραπάνω κατηγορίας, η διάταξη του άρθρου 2 του ιδίου ΒΔ/τος, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο μόνο του ΒΔ 882/1961 ορίζει ότι, η απασχόληση τους δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τις 48 ώρες κατά εβδομάδα, ημερησίως δε τις 12 ώρες, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η καθαυτό οδήγηση, που δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τις 8 ώρες ημερησίως, οι στάσεις, οι αναμονές, όλες οι σχετικές με την εκμετάλλευση του αυτοκινήτου εργασίες και η πέραν των 4 ωρών αναμονή στο σταθμό αυτοκινήτων, ενώ η οκτάωρη απασχόληση διακόπτεται επί μία ώρα. Στη Β΄ κατηγορία υπάγονται τα φορτηγά των εταιρειών ηλεκτρισμού, ύδρευσης, φωταερίου κ.λ.π. και στη Γ΄ κατηγορία τα φορτηγά των λοιπών ανωνύμων εταιριών, βιομηχανικών εργοστασίων και επιχειρήσεων πάσης φύσεως. Με το εν λόγω ΒΔ καθορίζεται το επιτρεπόμενο όριο εργασίας των οδηγών φορτηγών αυτοκινήτων, στο οποίο περιλαμβάνεται τόσο η καθ` αυτό οδήγηση, όσο και η γνησία ετοιμότητα εργασίας, η αμοιβή της οποίας δεν διαφοροποιείται από εκείνη της πραγματικής απασχόλησης και γι` αυτό για το ορισμένο της σχετικής αγωγής δεν απαιτείται να καθορίζεται ο χρόνος που αντιστοιχεί σε καθεμία από αυτές (ΑΠ 232/2018 Δημ. Νόμος, ΑΠ 1371/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 67/2015). Κατά την παρ. 2 του ίδιου άρθρου 1 του πιο πάνω β.δ., η απασχόληση των οδηγών των φορτηγών αυτοκινήτων Γ΄ κατηγορίας δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τις 8 ώρες ημερησίως, παρά μόνον καθ’ ο μέτρο κρίνεται αναγκαία για την πρόληψη διαταραχής στην κανονική διεξαγωγή της εργασίας σε περίπτωση ατυχήματος, επικειμένου ή επελθόντος, επείγουσας εργασίας σε μηχανές, εργαλεία ή εγκαταστάσεις και ανωτέρας βίας. Κατά δε το άρθρο μόνο του Β.Δ/τος 882/1961 “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως των άρθρων 2 και 3 του Β.Δ/ τος της 28.1/4.2.1938” (ΦΕΚ Α 224), υπέρβαση του πιο πάνω ημερησίου ωραρίου επιτρέπεται ωσαύτως και λόγω συσσώρευσης εργασίας ή προς αντιμετώπιση επείγουσας γενικά εργασίας επί δίωρο ημερησίως (πέραν δηλαδή του οκταώρου) και επί τρίμηνο ετησίως κατ` ανώτατο όριο (ΑΠ 232/2018 Δημ. Νόμος, ΑΠ 498/2016, ΑΠ 132/2015, ΑΠ 67/2015, ΑΠ 1561/2011), κατόπιν αδείας του οικείου Επιθεωρητή ή Επόπτη Εργασίας ή σε περίπτωση έλλειψης αυτών της οικείας Αστυνομικής Αρχής [η προϋπόθεση αυτή καταργήθηκε με το άρθρο 80 του Ν. 4114/2013]. (ΑΠ 232/2018 Δημ. Νόμος). Κατά τις διατάξεις του άρθρου 1 παρ. 1 και 2 Ν. 435/1976 οι μισθωτοί που απασχολούνται νομίμως πέραν των επιτρεπομένων για κάθε κατηγορία ανώτατα χρονικά όρια διαρκείας της ημερήσιας εργασίας δικαιούνται αμοιβή για κάθε ώρα τοιαύτης απασχολήσεως, η οποία είναι ίση προς το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, αυξημένο κατά τα οριζόμενα στην παρ. 1 ποσοστά, ενώ οι μισθωτοί, οι οποίοι παρέχουν μη νόμιμη υπερωριακή εργασία, δικαιούνται από την πρώτη ώρα, πέραν των απαιτήσεων τους εκ του αδικαιολογήτου πλουτισμού, και πρόσθετη αποζημίωση ίση προς το 100% του καταβαλλομένου ωρομισθίου τους (ΑΠ 232/2018 Δημ. Νόμος, ΑΠ 1371/2017 Δημ. Νόμος). Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 6 της από 14.2.1984 ΕΓΣΣΕ, η οποία κηρύχθηκε εκτελεστή με την ΥΑ 11770/2030/1984 (ΦΕΚ Β` 81/1984), η εβδομαδιαία διάρκεια εργασίας των μισθωτών ορίσθηκε από 1.1.1984 σε σαράντα (40) ώρες, για την απασχόληση δε πέραν του συμβατικού (συλλογικού) εβδομαδιαίου ωραρίου έως τη συμπλήρωση του νομίμου ανωτάτου ωραρίου εβδομαδιαίας εργασίας (υπερεργασία) καταβάλλεται αμοιβή σύμφωνα με το άρθρο 9 της υπ` αριθμ. 1/1982 ΔΔΔΔ Αθηνών, η οποία κηρύχθηκε εκτελεστή με την ΥΑ 11245/1982, δηλαδή με το ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 25%, το οποίο κατά το άρθρο 5 της από 26.2.1975 ΕΓΣΣΕ, η οποία κυρώθηκε με το Ν. 133/1975, υπολογίζεται επί του καταβαλλομένου μισθού. Περαιτέρω με το άρθρο 13 της 12/1984 αποφάσεως του ΔΔΔΔ Αθηνών, που κηρύχθηκε εκτελεστή με την ΥΑ 12430/1984 ο χρόνος εργασίας των οδηγών αυτοκινήτων ορίσθηκε σε 40 ώρες εβδομαδιαίως και με το άρθρο 6 της υπ` αριθμ. 40/85 αποφάσεως του ΔΔΔΔ Αθηνών, που κηρύχθηκε υποχρεωτική με την υπ` αριθμ. 19533/1985 ΥΑ καθιερώθηκε εβδομάδα των 5 εργασίμων ημερών για τους οδηγούς των φορτηγών αυτοκινήτων. Ειδικώς για τους εργαζομένους υπό το σύστημα της πενθημέρου εβδομαδιαίας εργασίας, ως υπερεργασία θεωρείται η κατά τις εργάσιμες πέντε ημέρες της εβδομάδας απασχόληση πέραν των σαράντα (40) και μέχρι τη συμπλήρωση σαράντα πέντε (45) ωρών εργασίας εβδομαδιαίως. Επομένως, για τους εργαζομένους υπό το σύστημα της πενθημέρου εβδομαδιαίας εργασίας: α) η εργασία που παρέχεται πέραν του εβδομαδιαίου ωραρίου, το οποίο έχει καθορισθεί με ατομική συμφωνία ή με συλλογική σύμβαση εργασίας ή με διαιτητική απόφαση για κάθε κατηγορία εργαζομένων, η οποία ανέρχεται γενικώς σε σαράντα (40) ώρες και μέχρι τη συμπλήρωση του ανωτάτου επιτρεπομένου νομίμου ωραρίου των σαράντα πέντε (45) ωρών, ήτοι οι τεσσαρακοστή πρώτη (41η) έως τεσσαρακοστή πέμπτη (45η) ώρες την εβδομάδα αποτελούν υπερεργασία, η οποία αμείβεται με το ωρομίσθιο και προσαύξηση 25%, β) η εργασία που παρέχεται πέραν των σαράντα πέντε (45) ωρών, ήτοι οι τεσσαρακοστή έκτη (46η), τεσσαρακοστή εβδόμη (47η) και τεσσαρακοστή ογδόη (48η) ώρες αποτελούν ιδιόρρυθμη υπερωρία, η οποία αμείβεται με το ωρομίσθιο και προσαύξηση 25% (για την οποία δεν, απαιτείται άδεια της αρχής) και γ) η εργασία που παρέχεται πέραν των σαράντα οκτώ (48) ωρών εβδομαδιαίως αποτελεί υπερωρία, η οποία, όταν είναι νόμιμη, αμείβεται σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 1 και 2 Ν 435/1976, ήτοι οι εξήντα (60) πρώτες ώρες με το ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 25%, οι επόμενες εξήντα (60) ώρες με το ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 50% και πέραν των εκατόν είκοσι (120) ωρών με το ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 75% (ΑΠ 804/2003 ΔΕΝ 2003, 1387). Για την παράνομη υπερωριακή απασχόληση οφείλεται στο μισθωτό, κατά τις διατάξεις των άρθρων 904 επ. ΑΚ, το ποσό, που ο εργοδότης θα κατέβαλλε ως βασική αμοιβή σε άλλο μισθωτό με τις ικανότητες και τα προσόντα του απασχοληθέντος, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι λοιπές περιστάσεις του τελευταίου, όπως προϋπηρεσία, οικογενειακά επιδόματα κ.λπ., αφού κατά το ποσό αυτό, το οποίο δεν δύναται να είναι κατώτερο από το νόμιμο ημερομίσθιο, καθίσταται πλουσιότερος ο εργοδότης από την υπερωριακή απασχόληση του απασχοληθέντος μισθωτού, καθώς και πρόσθετη αποζημίωση ίση προς το 100% του ωρομισθίου (ΑΠ 232/2018 Δημ. Νόμος, ΑΠ 1371/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 419/2004 ΕλλΔνη 47,147). Όμως, με τις διατάξεις των παρ. 1- 5 του άρθρου 4 Ν 2874/2000 “Προώθηση της απασχόλησης και άλλες διατάξεις” καταργήθηκε η υπερεργασία και ορίσθηκε ότι στις επιχειρήσεις, για τις οποίες εφαρμόζεται συμβατικό ωράριο εργασίας σαράντα (40) ωρών εργασίας την εβδομάδα, ο εργοδότης διατηρεί την ευχέρεια υπερωριακής απασχολήσεως του μισθωτού και ο μισθωτός αντιστοίχως υποχρεούται να παρέχει την εργασία του επί τρεις (3) ώρες πέραν του συμβατικού ωραρίου (41η, 42η και 43η ώρα) την εβδομάδα (ιδιόρρυθμη υπερωριακή απασχόληση). Από 1.4.2001 και εφεξής η πέραν των σαράντα τριών (43) ωρών την εβδομάδα επιπλέον απασχόληση του μισθωτού στις επιχειρήσεις της παρ. 1 του Νόμου αυτού θεωρείται υπερωριακή απασχόληση ως προς όλες τις νόμιμες συνέπειες, διατυπώσεις και διαδικασίες εγκρίσεως. Μισθωτοί απασχολούμενοι υπερωριακώς δικαιούνται για κάθε ώρα ιδιορρύθμου υπερωριακής απασχολήσεως και νομίμου υπερωριακής απασχολήσεως μέχρι τη συμπλήρωση των εκατόν είκοσι (120) ωρών ετησίως αμοιβή ίση προς το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 50%. Για την πέραν των εκατόν είκοσι (120) ωρών υπερωριακή απασχόληση εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 1 Ν. 435/1976. Ο μισθωτός σε κάθε περίπτωση μη νομίμου υπερωριακής απασχολήσεως του δικαιούται αποζημίωση ίση προς το 250% του καταβαλλομένου ωρομισθίου για κάθε ώρα μη νομίμου υπερωρίας. Περαιτέρω, η διάταξη του άρθρου 4 Ν 2874/2000 αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 Ν 3385/2005 και ισχύει από την 1.10.2005 με το εξής περιεχόμενο: “1. Σε επιχειρήσεις, στις οποίες εφαρμόζεται συμβατικό ωράριο εργασίας έως σαράντα (40) ώρες την εβδομάδα, ο εργαζόμενος μπορεί να απασχολείται πέντε (5) επιπλέον ώρες την εβδομάδα κατά την κρίση του εργοδότη (υπερεργασία). Οι ώρες αυτές υπερεργασίας (41η, 42η, 43η, 44η, 45η ώρα) αμείβονται με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 25% και δεν συνυπολογίζονται στα επιτρεπόμενα, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάζεις, όρια υπερωριακής απασχόλησης. Για όσους εργαζομένους ισχύει σύστημα εργασίας έξι (6) εργασίμων ημερών την εβδομάδα η, σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο, υπερεργασία ανέρχεται σε οκτώ (8) ώρες την εβδομάδα. 2. Η πέραν των σαράντα πέντε (45) ωρών την εβδομάδα απασχόληση του μισθωτού στις επιχειρήσεις της παρ. 1 θεωρείται υπερωριακή απασχόληση ως προς όλες τις νόμιμες συνέπειες, διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης. Για όσους εργαζομένους ισχύει σύστημα εργασίας έξι (6) εργασίμων ημερών την εβδομάδα, υπερωριακή απασχόληση θεωρείται η εργασία πέραν των σαράντα οκτώ (48) την εβδομάδα. Σε κάθε περίπτωση διατηρούνται σε ισχύ οι ρυθμίσεις για το νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. 3. Μισθωτοί απασχολούμενοι υπερωριακά δικαιούνται για κάθε ώρα νόμιμης υπερωρίας και μέχρι τη συμπλήρωση εκατόν είκοσι (120) ωρών ετησίως αμοιβή ίση προς το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 50%. Η αμοιβή για την πέραν των εκατόν είκοσι (120) ωρών ετησίως νόμιμη υπερωριακή απασχόληση είναι το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 75%. 4. Κάθε ώρα υπερωρίας, για την πραγματοποίηση της οποίας δεν τηρούνται οι προβλεπόμενες από το νόμο διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, χαρακτηρίζεται εφεξής ως κατ` εξαίρεση υπερωρία. 5. Για κάθε ώρα κατ` εξαίρεση υπερωρίας ο μισθωτός δικαιούται αποζημίωση ίση με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 100%”. Από την τελευταία αυτή διάταξη (τόσο υπό την αρχική, όσο και υπό την ισχύουσα διατύπωση) σαφώς συνάγεται ότι η αξίωση αμοιβής της “υπερεργασίας” ή της “ιδιορρύθμου υπερωριακής απασχολήσεως” και της παρανόμου υπερωρίας στηρίζεται ευθέως στο νόμο και όχι στις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού διατάξεις. Εξάλλου, η εργασία του μισθωτού κατά την Κυριακή ή το Σάββατο ως έκτη ή εβδόμη ημέρα υπό το σύστημα της πενθημέρου εργασίας, εφ` όσον δεν υπερβαίνει το ανώτατο όριο ημερησίας απασχολήσεως, δεν αποτελεί υπερεργασία, δηλαδή δεν συνυπολογίζεται για τον προσδιορισμό των ωρών ιδιορρύθμου υπερωριακής απασχολήσεως ή υπερωριακής εργασίας (ΑΠ 232/2018 Δημ. Νόμος, ΑΠ 1371/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 418/2004 ΕλλΔνη 47,146, ΑΠ 1207/2002 ΕλλΔνη 44,162, ΑΠ 1253/2002 ΕλλΔνη 44,163, ΑΠ 679/2001 ΔΕΝ 2002, 1628, ΑΠ 24/2000 ΔΕΝ 2000, 851, ΑΠ 882/1998 ΔΕΝ 2000, 378, ΑΠ 119/1997 ΔΕΝ 1998, 17), ενώ, δοθέντος ότι η υπερωρία κρίνεται όχι μόνο επί εβδομαδιαίας, αλλά και επί ημερησίας βάσεως, είναι δυνατόν η εν λόγω εργασία, αυτοτελώς λαμβανομένη για κάθε μία από τις υπόλοιπες δύο ημέρες της εβδομάδας (έκτη και έβδομη) να συνιστά υπερωρία, μόνο εάν υπερβαίνει για κάθε μία από αυτές το γενικό νόμιμο ωράριο εργασίας, ήτοι το οκτάωρο (ΑΠ 232/2018 Δημ. Νόμος, ΑΠ 1371/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 684/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 414/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 1153/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 498/2016 Δημ. Νόμος, ΑΠ 1317/2015 Δημ. Νόμος, ΑΠ 679/2001 ΕλλΔνη 42,1590, ΑΠ 119/1997 ΕλλΔνη 38,1554). Σύμφωνα με το άρθρο μόνο της ΑΥ Οικονομικών και Εργασίας 8900/1946 “περί καταβολής ηυξημένου ημερομισθίου εις εργαζομένους κατά τας μη εργασίμους ημέρας” μισθωτός, ο οποίος απασχολείται κατά τις Κυριακές και τις εκ του νόμου καθιερούμενες ως μη εργασίμους ημέρες του έτους, δικαιούται το ημερομίσθιο αυτού, προσαυξημένο κατά 75% (του σχετικού υπολογισμού γενομένου πάντοτε επί των ελάχιστων ορίων των θεσπισμένων υποχρεωτικών μισθών και ημερομισθίων – ΑΥ Οικονομικών και Εργασίας 25825/1951, ΑΠ 659/2003 ΕλλΔνη 45,1640), ενώ η μεταγενέστερη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 του Ν 3755/1957 “Περί αυξήσεως αναδρομικώς των αποδοχών των μισθωτών, τροποποιήσεως και συμπληρώσεως του Ν 3239/1955 και άλλων διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας κ.λπ.” (όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 2 παρ. 1 Ν 435/1976) ορίζει, ως προς την προσαύξηση του 75% για παροχή εργασίας κατά τις Κυριακές και αργίες, ότι αυτή οφείλεται ανεξαρτήτως του κύρους της συμφωνίας απασχολήσεως τους, δηλαδή ακόμη και αν η απασχόληση είναι παράνομη. Ενόψει των ανωτέρω, για την παροχή υπερωριακής εργασίας κατά την Κυριακή, η αμοιβή υπολογίζεται με βάση το ωρομίσθιο της Κυριακής, το οποίο περιέχει την προσαύξηση του 75%. Εάν η υπερωριακή εργασία παρέχεται κατά τη διάρκεια της νύκτας, βάση του υπολογισμού της υπερωρίας είναι το ωρομίσθιο της Κυριακής, προσαυξημένο αρχικώς κατά 75% και ακολούθως κατά 25%, επί δε αυτού του διττώς προσαυξημένου ωρομισθίου υπολογίζεται η προσαύξηση λόγω υπερωρίας (ΑΠ Ολ 3 – 5/1999 ΕλλΔνη 40,273, ΑΠ 1371/2017 ό.π., ΑΠ 1349/2002 ΕλλΔνη 44,454, ΑΠ 10/2001 ΕλλΔνη 42,703, Αλ. Καρακατσάνης, Ατομικό Εργατικό Δίκαιο, δ` έκδ., 1992, σελ. 140). Περαιτέρω, με τη διάταξη του άρθρου 74 παρ. 10 Ν. 3863/2010, η οποία ισχύει από 15-07-2010 (βλ. άρθρ. 76 Ν. 3863/2010), το ωρομίσθιο της υπερεργασίας και της υπερωριακής εργασίας μειώθηκε ως ακολούθως: α) για τις ώρες της υπερεργασίας (δηλ. από την 41η έως και την 45η ώρα εκάστης εβδομάδας επί πενθήμερης εβδομάδας εργασίας και συμβατικό ωράριο 40 ωρών εβδομαδιαίως), η οφειλόμενη προσαύξηση ανέρχεται σε ποσοστό 20% επί του καταβαλλόμενου ωρομισθίου, β) για τις ώρες της νόμιμης υπερωρίας μέχρι τη συμπλήρωση 120 ωρών ετησίως ανέρχεται σε ποσοστό 40% και για την πέραν των 120 ωρών ετησίως σε ποσοστό 60% και γ) για κάθε ώρα κατ’ εξαίρεση υπερωριακής εργασίας η δικαιούμενη αποζημίωση του εργαζομένου ορίζεται σε ποσοστό 80% επί του καταβαλλόμενου ωρομισθίου (ΑΠ 1317/2015 ό.π., ΑΠ 498/2016 ό.π., ΑΠ 615/2008 Δημ. Νόμος, ΑΠ 338/2008 Δημ. Νόμος, ΑΠ 101/2008 Δημ. Νόμος, ΑΠ 804/2003 ΕλλΔνη 45.141, ΑΠ 1253/2002 ΕλλΔνη 44.163, ΑΠ 1207/2002 ΕλλΔνη 44.162, ΕφΠειρ 933/2003 ΕλλΔνη 45.544). Εξάλλου, η εργασία του μισθωτού κατά την Κυριακή ή το Σάββατο, ως έκτη ημέρα υπό το σύστημα της πενθήμερης εργασίας, δεν αποτελεί υπερεργασία ή υπερωριακή εργασία, εκτός αν στην τελευταία περίπτωση υπερβαίνει το ως άνω ανώτατο όριο ημερήσιας απασχόλησης. Σύμφωνα με τα παραπάνω, για να είναι ορισμένη η αγωγή με την οποία διώκεται η καταβολή αμοιβής και αποζημίωσης για υπερεργασία και υπερωριακή απασχόληση (ιδιόρρυθμη υπερωριακή εργασία, νόμιμη και παράνομη υπερωριακή εργασία), θα πρέπει ν’ αναφέρεται και η διάρκεια της εβδομαδιαίας και ημερήσιας απασχόλησης, προκειμένου να είναι δυνατόν να διακριβωθεί ποια περίπτωση υπέρβασης του νομίμου ωραρίου συντρέχει, δηλαδή υπερεργασία, ιδιόρρυθμη υπερωριακή απασχόληση, υπερωριακή εργασία κ.λπ., ενόψει και του ως άνω διαφορετικού τρόπου αμοιβής των μορφών αυτών υπέρβασης (ΑΠ 684/2017 ό.π., ΑΠ 414/2017 ό.π., ΑΠ 498/2016 ό.π., ΑΠ 1317/2015 ό.π., Α.Π. 53/2015, 441/2014, 526/2013, 1468/2012). Ως προς την παροχή εργασίας δε κατά το Σάββατο, ως έκτη ημέρα, στην περίπτωση που εφαρμόζεται το σύστημα της πενθήμερης απασχόλησης, ημέρα υποχρεωτικής ανάπαυσης λόγω εξάντλησης του πενθημέρου, αυτή είναι άκυρη, ως αντικείμενη σε διατάξεις δημοσίας τάξεως, ο δε μισθωτός έχει απαίτηση για την εργασία που παρείχε κατά τις διατάξεις του αδικαιολογήτου πλουτισμού, κατ` αρ. 904 Α.Κ., δηλαδή ποσό ίσο με το ποσό που ο εργοδότης θα κατέβαλε σε άλλο μισθωτό με τις ικανότητες και τα προσόντα του απασχοληθέντος (χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι λοιπές προσωπικές περιστάσεις του τελευταίου), αφού κατά το ποσό αυτό, που δεν μπορεί να είναι κατώτερο από το νόμιμο ημερομίσθιο, καθίσταται ο εργοδότης πλουσιότερος χωρίς νόμιμη αιτία (ΑΠ 313/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 315/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 498/2016 ό.π., ΑΠ 1317/2015 ό.π., ΑΠ 864/2015, ΑΠ 66/2007, ΑΠ 1253/2002). Για τον υπολογισμό του ημερομισθίου, που οφείλεται κατά τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού, λαμβάνεται υπόψη ο κατώτατος νόμιμος βασικός μισθός (ΟλΑΠ 1180/1985, ΑΠ 1317/2015 ό.π.). Το καθεστώς, όμως, αυτό διαφοροποιήθηκε με το άρθρο 8 παρ. 1 του ν. 3846/2010, που ισχύει από 11.5.2010, ημερομηνία δημοσιεύσεως του νόμου (ΦΕΚ 66 Α), σύμφωνα με το άρθρο 35 του ίδιου νόμου. Ειδικότερα, από τις διατάξεις του άρθρου 6 της από 26-2-1975 Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, που δημοσιεύθηκε με την υπ` αριθμό 11400/1710/4-3-1975 απόφαση του Υπουργού Εργασίας και κυρώθηκε με το άρθρο μόνο του Ν. 133/1975 (ΦΕΚ Α` 180) και του άρθρου 2 της από 29-12-1980 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ), που κυρώθηκε με το Ν. 1157/1981, περί της δυνατότητας καθιέρωσης της εβδομάδας των πέντε ημερών σε κλάδους του ιδιωτικού τομέα, δυνάμει σχετικών συλλογικών ρυθμίσεων ή κατόπιν έκδοσης ειδικών διατάξεων νόμων, σε συνδυασμό με εκείνες των άρθρων 904 επ. του ΑΚ, προκύπτει ότι η μέχρι οκτώ (8) ώρες εκούσια ή εξαναγκασμένη παροχή εργασίας κατά την έκτη ημέρα της εβδομάδας (συνήθως τα Σάββατα) σε επιχειρήσεις, όπου εφαρμόζεται υποχρεωτικά το σύστημα παροχής εργασίας πέντε ημερών την εβδομάδα, ήτοι σε ημέρα υποχρεωτικής ανάπαυσης, λόγω εξάντλησης του πενθημέρου, το μεν δεν συναριθμείται με τις ώρες των εργασίμων ημερών της ίδιας εβδομάδας (ΑΠ 1985/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 1409/2014, ΑΠ 1223/2013), το δε είναι άκυρη, ως απαγορευμένη από κανόνες δημόσιας τάξης. Κατά συνέπεια, η παροχή τέτοιας εργασίας γεννά σε βάρος του εργοδότη απαίτηση απόδοσης της ωφέλειας κατά τις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού διατάξεις. Η ωφέλεια συνίσταται στις αποδοχές, που ο εργοδότης θα κατέβαλε σε άλλο μισθωτό έχοντα τις ίδιες ικανότητες με τον απασχοληθέντα, τον οποίο θα απασχολούσε εγκύρως στη θέση του παρανόμως απασχοληθέντος την έκτη ημέρα μισθωτού, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες του τελευταίου (λόγω γάμου, τέκνων ή προϋπηρεσίας) και τα συναφή με αυτές επιδόματα, καθόσον αυτές δεν θα συνέτρεχαν κατ` ανάγκη στο πρόσωπο του δυναμένου να απασχοληθεί με έγκυρη σύμβαση (ΑΠ 506/2017, ΑΠ 191/2011, ΑΠ 1576/2012). Τα ανωτέρω, ως προς τον τρόπο αμοιβής των απασχολουμένων κατά την έκτη ημέρα της εβδομάδας σε επιχειρήσεις όπου εφαρμόζεται το πενθήμερο, βάσει των περί αδικαιολογήτου πλουτισμού διατάξεων, ίσχυαν κατά το χρονικό διάστημα πριν την έναρξη εφαρμογής του Ν. 3846/11-5-2010, με τον οποίο ρυθμίσθηκε το πρώτον νομοθετικά ο τρόπος αμοιβής του μισθωτού για απασχόλησή του την έκτη ημέρα της εβδομάδας σε επιχειρήσεις που εφαρμόζεται το σύστημα της πενθήμερης εργασίας. Ειδικότερα, με το άρθρο 8 αυτού ορίζεται ότι “Η εργασία που παρέχεται την έκτη ημέρα της εβδομάδος, κατά παράβαση του συστήματος πενθήμερης εργασίας, ανεξάρτητα από τις προβλεπόμενες κυρώσεις, αμείβεται με το καταβαλλόμενο ημερομίσθιο προσαυξημένο κατά 30%” (ΑΠ 315/2017 ό.π., ΑΠ 1985/2017 Δημ. Νόμος). Εξάλλου, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1 παρ.1, 3 παρ. 1, 4 παρ.1 και 5 παρ.1 του Α.Ν. 539/1945, όπως η παρ.1 του άρθρου 4 συμπληρώθηκε µε την προσθήκη εδαφίου δια του άρθρου 3 παρ.15 του Ν. 4504/1966 και η παρ.1 του άρθρου 5 συμπληρώθηκε με την προσθήκη εδαφίου δια του άρθρου 3 του Ν.Δ. 3755/1957, συνάγονται τα ακόλουθα: Σε όλους τους μισθωτούς (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων για τις οποίες δεν πρόκειται ενταύθα), οι οποίοι παρέχουν εξαρτημένη εργασία, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα, είτε με έγκυρη σύμβαση είτε με απλή σχέση εργασίας, πρέπει να χορηγείται μέσα σε κάθε ημερολογιακό έτος άδεια αναψυχής με τις συνήθεις αποδοχές. Η άδεια αυτή, που αποκαλείται “κανονική άδεια” για να ξεχωρίζει από άλλες μορφές αδείας, αποβλέπει αφενός στη διατήρηση της σωματικής και ψυχικής ευεξίας των εργαζομένων και αφετέρου στη δυνατότητα συμμετοχής ενός εκάστου στα αγαθά του ελευθέρου χρόνου. Το δικαίωμα στην άδεια αναψυχής, που απορρέει ευθέως από το νόμο και δεν εξαρτάται από την ουσιώδη ή μη ανάλωση των παραγωγικών δυνάμεων του εργαζόμενου, υφίσταται ανεξάρτητα προς το αν ο τελευταίος ζήτησε ή όχι τη χορήγηση της άδειας από τον εργοδότη. Ο εργοδότης πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να χορηγήσει την άδεια μέσα στο ημερολογιακό έτος για το οποίο πρόκειται. Η αίτηση, την οποία ενδεχομένως θα υποβάλει ο μισθωτός, έχει σημασία μόνο για τον προσδιορισμό της χρονικής περιόδου κατά την οποία αυτός επιθυμεί να λάβει την άδεια. Εάν για οποιοδήποτε λόγο δεν καταστεί εφικτή η χορήγηση της άδειας αυτουσίως μέσα στο ημερολογιακό έτος, στο οποίο αυτή αντιστοιχεί, η αξίωση για την άδεια μετατρέπεται σε χρηματική. Τότε, ο εργοδότης οφείλει να καταβάλει στον εργαζόμενο τις αποδοχές, τις οποίες θα κατέβαλε εάν ο τελευταίος είχε λάβει την άδεια αυτουσίως (αποδοχές αδείας). Εάν, πέραν τούτου, η μη χορήγηση της άδειας μπορεί να αποδοθεί σε πταίσμα του εργοδότη (ακόμη και σε βαθμό ελαφριάς αμέλειας), αυτός οφείλει, ως αστική ποινή, προσαύξηση 100% επί των αποδοχών αδείας. Το πταίσμα του εργοδότη τεκμαίρεται, όταν αποδειχθεί ότι ο εργαζόμενος ζήτησε να του χορηγηθεί η άδεια αυτουσίως, αλλά ο εργοδότης απέφυγε να τον ικανοποιήσει (ΑΠ 1985/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 902/2017, ΑΠ 1420/2015). Από το συνδυασμό δε των διατάξεων των άρθρων 111 παρ. 2, 118 εδ. 4 και 216 παρ. 1 του ΚΠολΔ, συνάγεται ότι για το ορισμένο της αγωγής (ή ανταγωγής), πρέπει το δικόγραφο αυτής, εκτός από άλλα στοιχεία, να περιέχει σαφή έκθεση των γεγονότων που θεμελιώνουν αυτή σύμφωνα με το νόμο και ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς, σε τρόπο που να παρέχεται στον εναγόμενο η ευχέρεια της άμυνας και στο δικαστήριο η δυνατότητα ελέγχου του βάσιμου κατά νόμο αυτής. Όταν στο δικόγραφο της αγωγής δεν περιέχονται τα πιο πάνω στοιχεία ή όταν αυτά περιέχονται κατά τρόπο ελλιπή ή ασαφή, τότε η έλλειψη αυτή καθιστά μη νομότυπη την άσκησή της και επιφέρει την απόρριψή της ως απαράδεκτης, λόγω της αοριστίας, είτε αυτεπαγγέλτως, είτε κατόπιν προβολής σχετικού ισχυρισμού από τον εναγόμενο. Η αοριστία δε αυτή δεν μπορεί να συμπληρωθεί ούτε με τις προτάσεις, ούτε με παραπομπή στο περιεχόμενο άλλων εγγράφων της δίκης, ούτε από την εκτίμηση των αποδείξεων. Για την πληρότητα δε της αγωγής με αντικείμενο την καταβολή αποδοχών για παροχή υπερεργασίας, ιδιόρρυθμης υπερωρίας και παράνομης υπερωριακής απασχόλησης λόγω υπέρβασης από το μισθωτό του χρόνου απασχόλησης αυτού για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, αρκεί να διαλαμβάνεται σε αυτήν, εκτός από την εργασιακή σχέση και τους όρους αυτής, η διάρκεια της ημερήσιας και εβδομαδιαίας απασχόλησης κατά περίπτωση, καθώς και το χρονικό διάστημα στο οποίο αναφέρονται, απ` όπου προκύπτουν συνακόλουθα οι ώρες υπερεργασίας και υπερωρίας, ενώ δεν απαιτείται επί πλέον ειδικός προσδιορισμός καθ` ημέρα της υπερωριακής εργασίας του μισθωτού και συγκεκριμένα η αναγραφή των ημερομηνιών κατά τις οποίες ο μισθωτός απασχολήθηκε υπερωριακά (σχετ. ΑΠ 1548/2011, ΑΠ 842/2003, ΑΠ 2168/2007 επί ζητήματος αοριστίας της αγωγής), ούτε απαιτείται η αναφορά του χρόνου έναρξης και λήξης της παρεχομένης υπερωριακής εργασίας και γενικότερα του χρόνου έναρξης και λήξης της ημερήσιας εργασίας ανά ημέρα απασχόλησης, διότι κρίσιμο είναι εάν η διάρκεια απασχόλησης του μισθωτού κατά την συγκεκριμένη περίοδο υπερέβη και για πόσες ώρες το νόμιμο ημερήσιο (ή το συμβατικό εβδομαδιαίο επί υπερεργασίας) ωράριο εργασίας των μισθωτών της κατηγορίας του ενάγοντος και όχι το πότε άρχισε και το πότε τελείωσε η εργασία του μισθωτού. Είναι δε καθόλα επιτρεπτός ο προσδιορισμός των ωρών αυτών κατά μέσο όρο την εβδομάδα ή το μήνα (σχετ. ΑΠ 232/2018 Δημ. Νόμος, ΑΠ 414/2017, ΑΠ 1977/2013, ΑΠ 2168/2007). Τα στοιχεία δε, που απαιτούνται κατά το άρθρο 216 παρ. 1 ΚΠολΔ για να είναι ορισμένη η αγωγή, η οποία έχει ως αίτημα την καταβολή μισθών υπερημερίας, σύμφωνα με το άρθρο 656 ΑΚ, είναι η ύπαρξη έγκυρης σύμβασης εξαρτημένης εργασίας, ο συμβατικός ή νόμιμος μισθός και η μη αποδοχή από μέρους του εργοδότη της εργασίας, την οποία πραγματικά και με τον προσήκοντα τρόπο του προσέφερε ο μισθωτός (ΑΠ 606/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 431/2006).

Περαιτέρω, κατά το άρθρο 648 Α.Κ., ο εργοδότης έχει την υποχρέωση να καταβάλλει στον εργαζόμενο τις συμφωνημένες αποδοχές, μετά την παροχή της εργασίας που συμφώνησαν να του προσφέρει, ενώ, κατά τη λειτουργία της σύμβασης, έχει την υποχρέωση να τηρεί τους όρους που συμφωνήθηκαν και τον βαρύνουν. Σύμφωνα δε με τη διάταξη του άρθρου 325 Α.Κ., που εφαρμόζεται και στις σχέσεις εργοδότη και εργαζομένου στα πλαίσια της εργασιακής σύμβασης, σε συνδυασμό με εκείνες των άρθρων 329, 353 και 656 του ίδιου Κώδικα, όταν ο μισθωτός έχει ληξιπρόθεσμη αξίωση κατά του εργοδότη σχετική με την παροχή της εργασίας του (κατ` εξοχήν για την καταβολή του μισθού) δικαιούται, ασκώντας το δικαίωμα επίσχεσης της εργασίας του, να αρνηθεί την εκπλήρωση της δικής του παροχής, απέχοντας από την εργασία του, ώσπου ο εργοδότης να εκπληρώσει την υποχρέωση που τον βαρύνει. Η επίσχεση έχει ως συνέπεια ότι, αν και ο εργαζόμενος παύει να παρέχει την εργασία του, δεν είναι υπερήμερος αυτός, αλλά ο εργοδότης, ο οποίος έχει την υποχρέωση όσο διαρκεί η υπερημερία του, για όσο, δηλαδή, δεν καταβάλει τις καθυστερούμενες αποδοχές, αν για το λόγο αυτό ασκήθηκε η επίσχεση, να πληρώνει στον εργαζόμενο τις αποδοχές του σαν να εργαζόταν κανονικά. Όμως, το δικαίωμα επίσχεσης της μέλλουσας να παρασχεθεί εργασίας του εργαζομένου, όπως και κάθε άλλο δικαίωμα, υπόκειται στους περιορισμούς του άρθρου 281 του ΑΚ. Συνεπώς, η άσκηση αυτού πρέπει να γίνεται εντός των ορίων της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών, να αποβλέπει δε στην εξυπηρέτηση του οικονομικού σκοπού για τον οποίο θεσπίσθηκε. Διαφορετικά, η άσκησή του είναι καταχρηστική και ως τέτοια είναι παράνομη και δεν παράγει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, δηλαδή δεν καθιστά υπερήμερο τον εργοδότη. Ως καταχρηστικώς δε ενασκούμενο θεωρείται το δικαίωμα επίσχεσης της εργασίας του μισθωτού και όταν, μεταξύ άλλων, δεν υπάρχει χρονικά αξιόλογη καθυστέρηση της εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του εργοδότη (όπως της πληρωμής των ληξιπρόθεσμων μισθών) ή όταν η καθυστέρηση δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα του εργοδότη, αλλά σε απρόβλεπτες περιστάσεις ή αντιξοότητες ή σε πρόσκαιρη οικονομική δυσπραγία ή σε εξαιρετικά δυσμενείς γι` αυτόν περιστάσεις ή όταν η επίσχεση προξενεί δυσβάσταχτη και δυσανάλογη ζημία στον εργοδότη, σε σχέση με το σκοπούμενο αποτέλεσμα ή όταν στρέφεται κατά αξιόπιστου και αξιόχρεου εργοδότη ή όταν αναφέρεται σε ασήμαντη αντιπαροχή του εργοδότη (ΑΠ 145/2019 Δημ. Νόμος, ΑΠ 670/2018 Δημ. Νόμος, ΑΠ 653/2018 Δημ. Νόμος, ΑΠ 940/2015, ΑΠ 2094/2014, ΑΠ 1502/2010, ΑΠ 1153/2009). Υπό την επίκληση όμως της οικονομικής δυσπραγίας που αντιμετωπίζει μία επιχείρηση και μάλιστα όταν αυτή διαρκεί για σημαντικό διάστημα, δεν μπορεί ν` αξιωθεί από τον εργαζόμενο να συνεχίσει να παρέχει την εργασία του επί σειρά μηνών, χωρίς να του καταβάλλονται οι αποδοχές του, που συνήθως αποτελούν το μοναδικό πόρο βιοπορισμού αυτού και της οικογένειάς του, αφού υπό την εκδοχή αυτή το μισθολογικό κόστος λειτουργίας της επιχείρησης θα μετακυλιόταν σε βάρος του εργαζόμενου. Ο εργοδότης οφείλει στο πλαίσιο της επιχειρηματικής του δραστηριότητας να προβεί στις ενδεδειγμένες ενέργειες προκειμένου να προβεί στη μείωση του κόστους λειτουργίας της επιχείρησής του και ειδικότερα του μισθολογικού, στην περίπτωση που αυτό είναι ο αποφασιστικός παράγων για διαδοχικές ζημιογόνες χρήσεις, περιλαμβανομένων, εφόσον τούτο ήθελε κριθεί αναγκαίο, και των μέτρων εφαρμογής συστήματος εκ περιτροπής εργασίας ή, τέλος, καταγγελίας των συμβάσεων εργασίας μέρους του προσωπικού της επιχείρησης. Εξ άλλου η υπερημερία του εργοδότη ως προς την αποδοχή της εργασίας του μισθωτού παύει α) με την αποδοχή της εργασίας αυτού, β) με τη δήλωση του εργοδότη ότι αποδέχεται τις υπηρεσίες του εργαζομένου, γ) με την καθ’ οιονδήποτε τρόπο λύση της σύμβασης εργασίας, όπου περιλαμβάνεται και η λύση αυτής με καταγγελία, υπό την αυτονόητη προϋπόθεση της τήρησης των κατά νόμο διατυπώσεων και δ) με την περιέλευση του εργαζομένου για πραγματικούς ή νομικούς λόγους σε περίπτωση αδυναμίας παροχής της εργασίας του, εκτός εάν η αδυναμία αυτή οφείλεται σε γεγονός για το οποίο ο εργοδότης υπέχει ευθύνη (ΑΠ 145/2019 ό.π.).

Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 338 παρ. 1 ΚΠολΔ κάθε διάδικος οφείλει να αποδείξει τα πραγματικά περιστατικά, που είναι αναγκαία για να υποστηρίξει την αυτοτελή αίτηση ή ανταίτησή του. Από τη διάταξη αυτή, σε συνδυασμό με εκείνες των άρθρων 416 και 422 εδ α΄ του ΑΚ, από τις οποίες η πρώτη ορίζει ότι η ενοχή αποσβήνεται με την καταβολή και η δεύτερη ότι, αν ο οφειλέτης έχει περισσότερα χρέη προς το δανειστή, έχει το δικαίωμα να ορίσει κατά τη καταβολή το χρέος, που θέλει να εξοφληθεί, προκύπτει ότι ο οφειλέτης, εναγόμενος προς πληρωμή ορισμένου χρέους, φέρει το βάρος επίκλησης και απόδειξης της καταβολής που επάγεται την απόσβεση της οφειλής του, χωρίς να είναι αναγκαίο να αποδείξει και ότι η καταβολή αφορά το επίδικο χρέος, καθόσον αυτό εξυπακούεται, αφού γι’ αυτό μόνον είναι η διαφορά. Κατά συνέπεια δεν απαιτείται να αναφέρονται στην αγωγή για το ορισμένο αυτής και τα ποσά που καταβλήθηκαν στον ενάγοντα μισθωτό από τον εναγόμενο εργοδότη του και μάλιστα χωριστά για κάθε επί μέρους αγωγικό κονδύλιο (αποδοχές, επιδόματα, προσαυξήσεις για παροχή υπερεργασιακής εργασίας κλπ), διότι οι καταβολές αυτές θεμελιώνουν κατά το άρθρο 416 του ΑΚ ένσταση εξόφλησης εκ μέρους του εναγομένου εργοδότη. Αν παρά ταύτα στο δικόγραφο της αγωγής διαλαμβάνεται συνολικά και το ποσό που για τις αιτίες αυτές καταβλήθηκε στον ενάγοντα, η ως άνω αναφορά ενέχει καθ’ υποφοράν άρνηση του ισχυρισμού (ένστασης) του εναγομένου εργοδότη περί περαιτέρω καταβολών και δεν καθιστά αόριστη και ως εκ τούτου απαράδεκτη την αγωγή, κατά τα ως άνω κεφάλαια, αφού οι καταβολές αυτές αποτελούν μέρος του συνόλου των αξιώσεων του μισθωτού από διάφορες αιτίες, που θεμελιώνουν και την ιστορική βάση της αγωγής, από το άθροισμα δε όλων των επίδικων απαιτήσεων του ενάγοντος, που θα προκύψουν από την αποδεικτική διαδικασία και αποτελούν το αντικείμενο της διαφοράς, θα αφαιρεθεί το συνολικό ποσό, που στην αγωγή αναγράφεται ως καταβληθέν. Κατά συνέπεια η παράλειψη της μνείας του ύψους των εν λόγω καταβολών χωριστά για κάθε κονδύλιο, δεν επάγεται αδυναμία άμυνας του εναγομένου εργοδότη, αφού οι καταβολές αυτές στηρίζουν ισχυρισμό αυτού περί ολικής ή μερικής εξόφλησης (άρθ. 416 και 422 εδ.α του ΑΚ) και όχι ισχυρισμό του ενάγοντος, ούτε καθιστά ανέφικτο τον έλεγχο του είδους και ποσού της διαφοράς που κρίθηκε με δύναμη δεδικασμένου σε τυχόν νέα δίκη μεταξύ των αυτών διαδίκων, που προφανώς αφορά τις αυτές κατ’ είδος αξιώσεις της ιδίας χρονικής περιόδου, αφού το δεδικασμένο καλύπτει και την ύπαρξη του σχετικού δικαιώματος, που καταλύθηκε με την καταβολή, οπότε η σχετική σύγκριση θα γίνει με βάση το είδος και το ύψος των επί μέρους απαιτήσεων, πριν την πιο πάνω αφαίρεση. Η ως άνω αναφορά, όμως, στο συνολικώς καταβληθέν ποσό καθιστά αόριστο το παρεπόμενο αίτημα περί καταβολής τόκων από τότε που κάθε επί μέρους οφειλή κατέστη απαιτητή κατ’ άρθρο 341 του ΑΚ, αφού μετά την αφαίρεση του συνολικά καταβληθέντος ποσού από το άθροισμα των επί μέρους διαφορετικών αξιώσεων του μισθωτού, δεν είναι πλέον εφικτός ο προσδιορισμός του ύψους της κάθε επί μέρους οφειλής κατά κεφάλαιο, αναλόγως της αιτίας αυτής, επί της οποίας γεννώνται τόκοι από τότε που αυτή κατέστη απαιτητή, χωρίς βεβαίως τούτο να αποκλείει την σε κάθε περίπτωση εμπεριεχομένη στο ως άνω παρεπόμενο αίτημα επιδίκαση τόκων από την επίδοση της αγωγής (άρθ. 346 του ΑΚ) ή από την τυχόν προηγηθείσα αυτής όχληση για την καταβολή των διαφορών (άρθ. 340 του ΑΚ) ή από το τέλος κάποιου χρονικού σημείου (πχ. από το τέλος του έτους εντός του οποίου γεννήθηκαν οι διαφορές αποδοχών), εφόσον τούτο καθίσταται εφικτό στη συγκεκριμένη περίπτωση (ΑΠ 1004/2017 Δημ. Νόμος). Εξ άλλου κατά το άρθρο 262 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ. η ένσταση πρέπει να περιλαμβάνει ορισμένη αίτηση και σαφή έκθεση των γεγονότων που τη θεμελιώνουν, διαφορετικά είναι αόριστη, η αοριστία δε αυτή εξετάζεται και αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο και επιφέρει την απόρριψή της ως απαράδεκτης. Η έλλειψη των παραπάνω στοιχείων δεν μπορεί να συμπληρωθεί με παραπομπή σε έγγραφα ούτε από την εκτίμηση των αποδείξεων (ΑΠ 1591/2017 Δημ. Νόμος). Από τη διάταξη δε του άρθ. 416 ΑΚ, που ορίζει ότι η ενοχή αποσβέννυται με καταβολή, σε συνδυασμό με αυτήν του άρθ. 262§1 ΚΠολΔ, συνάγεται ότι στοιχεία της ένστασης απόσβεσης χρηματικής ενοχής με καταβολή (εξόφλησης) είναι το ποσό που καταβλήθηκε, η αιτία και ο χρόνος καταβολής. Επομένως, για να είναι ορισμένη, ειδικότερα, η υποβαλλομένη από τον εναγόμενο εργοδότη ένσταση εξόφλησης των πάσης φύσεως αποδοχών και αξιώσεων του εργαζομένου από την σχέση εργασίας, με την επίκληση σχετικής έγγραφης απόδειξης περί πληρωμής όλων των απαιτήσεων του μισθωτού, δεν αρκεί να διαλαμβάνεται κατά τρόπο γενικό το συνολικό ποσό που καταβλήθηκε στον μισθωτό για την παρεχομένη εργασία του, εκτός εάν πρόκειται για μία και μόνη απαίτηση και προσδιορίζεται το ποσό και η αιτία της καταβολής, αλλά και τα επί μέρους ποσά που καταβλήθηκαν για κάθε αιτία και ο χρόνος καταβολής αυτών, διότι έτσι μόνο προστατεύεται ο εργαζόμενος από τυχόν καταστρατήγηση των εργατικών νόμων που απαγορεύουν τον περιορισμό των δικαιωμάτων του για την απόληψη των ελαχίστων ορίων αποδοχών (άρθ. 3, 174, 679 ΑΚ, 8 ν. 2112/1920, 8§4 ν. 4020/1959). Για τον λόγο αυτόν, άλλωστε, με το άρθ.18§1 ν.1082/1980 επιβάλλεται στον εργοδότη η υποχρέωση να χορηγεί, κατά την εξόφληση των αποδοχών του προσωπικού του, εκκαθαριστικό σημείωμα ή σε περίπτωση εφαρμογής μηχανογραφικού συστήματος ανάλυση μισθοδοσίας που θ` απεικονίζουν αναλυτικά τις πάσης φύσεως αποδοχές του προσωπικού και τις επ` αυτών κρατήσεις (ΑΠ 602/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 1591/2017 ό.π., ΑΠ 1775/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 447/2015, 1069/2014, 1322/2010, ΑΠ 1688/2012 Δημ. Νόμος, ΜονΕφΘεσ 1011/2017 Δημ. Νόμος). Από τις διατάξεις αυτές, σε συνδυασμό με εκείνες των άρθρων 424 του Α.Κ. και 671 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ., συνάγεται, ότι ο εργοδότης, κατά την πληρωμή του μισθού και την χορήγηση του εκκαθαριστικού σημειώματος, έχει το δικαίωμα να αξιώσει από τον εργαζόμενο να υπογράψει εξοφλητική απόδειξη. Η εν λόγω απόδειξη πρέπει να είναι αναλυτική, ήτοι να αναφέρει τα επιμέρους χρηματικά ποσά, που απαρτίζουν τις καταβληθείσες αποδοχές του εργαζομένου, την αιτία καταβολής ενός εκάστου, το χρονικό διάστημα, στο οποίο αντιστοιχεί η καταβολή και τον χρόνο καταβολής. Η εξοφλητική απόδειξη, που δεν είναι αναλυτική, κατά την ως άνω έννοια, θεωρείται αόριστη και δεν λαμβάνεται υπόψη από το δικαστήριο. Και στην περίπτωση αυτή, όμως, δεν αποκλείεται στον εργοδότη η δυνατότητα να αποδείξει ένσταση εξοφλήσεως των αποδοχών του εργαζομένου με άλλα αποδεικτικά μέσα, εφόσον, μάλιστα, στην ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρα 663 και επόμ. του Κ.Πολ.Δ.) επιτρέπονται και αποδεικτικά μέσα, που δεν πληρούν τους όρους του νόμου (ΑΠ 1385/2015,  ΑΠ 24/2000 Δημ. Νόμος, ΜονΕφΘεσ 1011/2017 ό.π.).

Κατά το άρθρο δε 520 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ., το δικόγραφο της έφεσης πρέπει να περιέχει τα στοιχεία που απαιτούνται κατά τα άρθρα 118 έως 120 του ίδιου κώδικα και τους λόγους της έφεσης, ήτοι τις πλημμέλειες της προσβαλλομένης πρωτόδικης απόφασης, οι οποίες συνίστανται σε νομικά ή πραγματικά σφάλματα του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου ή και του ίδιου του εκκαλούντος. Οι λόγοι της έφεσης πρέπει να είναι σαφείς και ορισμένοι, ώστε να μπορεί να οριοθετηθεί η εξουσία του εφετείου, ενόψει, μάλιστα, της διάταξης του άρθρου 522 ΚΠολΔ, που ορίζει ότι η υπόθεση μεταβιβάζεται στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση (και τους τυχόν πρόσθετους λόγους αυτής) και να είναι σε θέση το δευτεροβάθμιο δικαστήριο να κρίνει για τη νομική και ουσιαστική βασιμότητά τους, αλλά και να μπορεί ο εφεσίβλητος να αμυνθεί, αποκρούοντας και ανασκευάζοντας αυτούς. Η αοριστία του εφετηρίου δεν μπορεί να συμπληρωθεί με τις προτάσεις ή με παραπομπή σε άλλα έγγραφα, έστω και της ιδίας δίκης. Οι αόριστοι λόγοι της έφεσης εξομοιώνονται με ανύπαρκτους και απορρίπτονται ως απαράδεκτοι και κατ` αυτεπάγγελτη έρευνα του δικαστηρίου. Εάν, όμως, με την έφεση πλήττεται η εκκαλουμένη απόφαση του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, δεν είναι αναγκαίο να εξειδικεύονται στο εφετήριο τα επί μέρους σφάλματα αυτής ως προς την εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού, αλλά αρκεί να μνημονεύεται ότι εξ αιτίας της κακής εκτίμησης αυτού το πρωτοβάθμιο δικαστήριο κατέληξε σε εσφαλμένο πόρισμα και διατακτικό, αφού το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, λόγω του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, επανεκτιμά από την αρχή την ουσία της υπόθεσης και κρίνει την ορθότητα του διατακτικού με βάση τη καθολική αυτή επανεκτίμηση και όχι με βάση τα συνδεόμενα με αυτήν μερικότερα παράπονα του εκκαλούντος (ΑΠ 19/2018 Δημ. Νόμος, ΑΠ 1003/2017 Δημ. Νόμος). Από τα άρθρα δε 522, 524, 535 παρ. 1, 536 Κ.Πολ.Δ. προκύπτει ότι, με την άσκηση της έφεσης η υπόθεση μεταβιβάζεται στα όρια, που καθορίζονται από αυτήν και τους πρόσθετους λόγους στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο (ΑΠ 1003/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 791/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 747/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 207/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 1344/2015 Δημ. Νόμος, ΑΠ 258/2015), το οποίο έχει, ως προς την αγωγή, την αυτή, όπως και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, εξουσία σχετικά με το νόμω βάσιμο, το ορισμένο και το παραδεκτό της αγωγής, που αυτεπαγγέλτως τα εξετάζει το εφετείο στην περίπτωση που με την έφεση διατυπώνονται παράπονα μόνον για την κρίση ως προς την ουσιαστική βασιμότητα αυτών (ΑΠ 791/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 224/2016 Δημ. Νόμος, ΑΠ 591/2015 Δημ. Νόμος, ΑΠ 258/2015 Δημ. Νόμος), κατά το άρθρο δε 536 του ίδιου Κώδικα, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο δεν μπορεί να εκδώσει απόφαση επιβλαβέστερη για τον εκκαλούντα, χωρίς ο εφεσίβλητος να ασκήσει δική του έφεση ή αντέφεση, εκτός αν το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, μετά την εξαφάνιση της πρωτόδικης απόφασης, δικάζει την υπόθεση κατ’ ουσίαν (ΑΠ 207/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 224/2016 Δημ. Νόμος, ΑΠ 1344/2015 Δημ. Νόμος). Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι με την άσκηση της έφεσης η υπόθεση μεταβιβάζεται στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο μόνο κατά τα προσβαλλόμενα “κεφάλαια” και ότι ως προς τα “κεφάλαια” αυτά μπορεί το Εφετείο να εκδώσει, μετά την εξαφάνιση της πρωτόδικης απόφασης, και δυσμενέστερη για τον εκκαλούντα απόφαση, χωρίς την άσκηση αντίθετης έφεσης ή αντέφεσης και χωρίς η απόφασή του να προσκρούει στην αρχή του άρθρου 536 του ΚΠολΔ της “μη χειροτέρευσης της θέσης του εκκαλούντος”. “Κεφάλαιο” θεωρείται η αυτοτελής αίτηση δικαστικής προστασίας, που δημιουργεί χωριστό αντικείμενο δίκης (στο πλαίσιο της ίδιας διαφοράς) και εκκρεμοδικίας και για την οποία (αίτηση) εκδόθηκε χωριστή διάταξη της απόφασης (ΑΠ 207/2017 ό.π.).

Τέλος, από τις διατάξεις των άρθρων 335, 338 έως 340 και 346 του ιδίου Κώδικα συνάγεται ότι το δικαστήριο της ουσίας, προκειμένου να διαγνώσει την αλήθεια των πραγματικών ισχυρισμών που ασκούν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης, υποχρεούται να λάβει υπόψη του όλα τα αποδεικτικά μέσα που νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι. Δεν επιβάλλεται όμως η διενέργεια ειδικής μνείας ή ξεχωριστής αξιολόγησης ενός εκάστου αποδεικτικού στοιχείου στην δικαστική απόφαση. Δεν αποκλείεται βεβαίως το δικαστήριο της ουσίας να μνημονεύσει και εξάρει μερικά από τα αποδεικτικά μέσα, λόγω της κατά την ελεύθερη κρίση του μεγαλύτερης σημασίας τους, αρκεί για τον αναιρετικό έλεγχο να προκύπτει με βεβαιότητα το ότι από τη γενική, κατ’ είδος αναφορά στα αποδεικτικά μέσα, καθίσταται βέβαιο ότι συνεκτιμήθηκαν όλα τα αποδεικτικά μέσα που υποβλήθηκαν στη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας, χωρίς κανένα να παραληφθεί (Ολ ΑΠ 8/2016, Ολ ΑΠ 42/2002, ΑΠ 997/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 1105/2015, ΑΠ 1523/2014 Δημ. Νόμος, ΑΠ 767/2011, ΑΠ 1690/2010, ΑΠ 1901/2009, ΑΠ 2178/2009).

Από την εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού που προσκομίστηκε στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και ιδίως από τις ένορκες καταθέσεις των νομίμως εξετασθέντων στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου μαρτύρων, των οποίων οι καταθέσεις περιέχονται τα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, από όλα τα έγγραφα που προσκομίζονται νόμιμα μ’ επίκληση, συμπεριλαμβανομένων αυτών που δεν πληρούν τους όρους του νόμου, χωρίς να παραλείπεται κανένα από αυτά, κατά την ουσιαστική διερεύνηση της υπόθεσης, ακόμη και αν δεν μνημονεύεται ρητά παρακάτω, από τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ) και από την εν γένει αποδεικτική διαδικασία, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: O ενάγων προσελήφθη, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, από τον εναγόμενο, την 1η/10/2000, προκειμένου να απασχοληθεί ως οδηγός φορτηγού αυτοκινήτου Γ΄ κατηγορίας, δεδομένου ότι τυγχάνει κάτοχος επαγγελματικού διπλώματος οδήγησης Ε΄ κατηγορίας, στην επιχείρηση που διατηρεί, με αντικείμενο την εκτέλεση μεταφορικών υπηρεσιών, με χρήση του υπό στοιχεία αριθμού κυκλοφορίας …………. ΔΧΦ ρυμουλκού, 40 τόνων, προκειμένου να μεταφέρει, για λογαριασμό της επιχείρησης, που ο εναγόμενος διατηρούσε, εμπορεύματα στην ημεδαπή, αλλά και σε χώρες της Ε.Ε.. Ο ενάγων απασχολήθηκε, υπό την ανωτέρω ιδιότητά του, καθ’ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας της σύμβασης εξαρτημένης εργασίας του, μέχρι την 15-01-2012, οπότε και ο ίδιος αποχώρησε από την εργασία του λόγω παραίτησης. Κατά τον επίδικο χρόνο απασχόλησης του ενάγοντος στην επιχείρηση του εναγομένου, ήτοι από τις 1-1-2009 έως 15-1-2012, οι συνολικές μικτές του αποδοχές προσδιορίζονται στο ποσό των 1.172,88 ευρώ και συνεπώς το ωρομίσθιό του στο ποσό των 7,03 ευρώ [ήτοι 1.172,88 ευρώ x συντελεστής 0,006]. Περαιτέρω, αποδείχθηκαν τ’ ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: [Α]: [i] για υπόλοιπο κανονικής αδείας έτους 2009: ουδέν οφείλει ο εναγόμενος στον ενάγοντα από την παροχή εργασίας του, όπως έγινε δεκτό με την εκκαλουμένη, δεδομένου ότι ο εναγόμενος προσκομίζει μετ’ επικλήσεως αντίστοιχο εκκαθαριστικό σημείωμα – απόδειξη πληρωμής με αιτιολογία «άδεια 10ος 2009», ποσού 1.123,88 €, το οποίο φέρει και την ιδιόχειρη υπογραφή του ενάγοντος, τη θέση της οποίας ο ίδιος δεν αμφισβήτησε ειδικά, [ii] για επίδομα αδείας έτους 2009: ουδέν οφείλει ο εναγόμενος στον ενάγοντα από την παροχή της εργασίας του, όπως έγινε δεκτό με την εκκαλουμένη, δεδομένου ότι ο εναγόμενος προσκομίζει μετ’ επικλήσεως αντίστοιχο εκκαθαριστικό σημείωμα – απόδειξη πληρωμής με αιτιολογία «επίδομα αδείας 10ος 2009», ποσού 561,93 €, το οποίο φέρει και την ιδιόχειρη υπογραφή του ενάγοντος, τη θέση της οποίας ο ίδιος δεν αμφισβήτησε ειδικά, [iii] για υπόλοιπο δώρου Χριστουγέννων έτους 2009: ουδέν οφείλει ο εναγόμενος στον ενάγοντα, όπως έγινε δεκτό με την εκκαλουμένη, δεδομένου ότι ο εναγόμενος προσκομίζει μετ’ επικλήσεως αντίστοιχο εκκαθαριστικό σημείωμα – απόδειξη πληρωμής με αιτιολογία «δώρο Χριστουγέννων 2009», ποσού 1.126,09 €, το οποίο φέρει και την ιδιόχειρη υπογραφή του ενάγοντος, τη θέση της οποίας ο ίδιος δεν αμφισβήτησε ειδικά, [iv] για δώρο Πάσχα έτους 2010: ουδέν οφείλει ο εναγόμενος στον ενάγοντα, όπως έγινε δεκτό με την εκκαλουμένη, δεδομένου ότι ο εναγόμενος προσκομίζει μετ’ επικλήσεως αντίστοιχο εκκαθαριστικό σημείωμα – απόδειξη πληρωμής με αιτιολογία «δώρο Πάσχα 2010», ποσού 603,70 €, το οποίο φέρει και την ιδιόχειρη υπογραφή του ενάγοντος, τη θέση της οποίας ο ίδιος δεν αμφισβήτησε ειδικά, [ν] για δώρο Χριστουγέννων έτους 2010: ο εναγόμενος εξακολουθεί να οφείλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσόν των 1.172 €, δεδομένου ότι η προσκομιζόμενη μετ’ επικλήσεως από την πλευρά του εναγομένου απόδειξη είσπραξης της «ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ», ποσού της τάξης των 1.070 €, δεν φέρει αιτιολογία κατάθεσης και συνεπώς δεν προκύπτει εάν αφορά το αντίστοιχο επίδικο ως άνω αγωγικό κονδύλιο. Εξάλλου, η ως άνω απόδειξη είσπραξης φέρεται ότι έχει εκδοθεί στις 23/04/2010, ήτοι περίπου οκτώ (8) μήνες προτού να καταστεί το ποσό αυτό ληξιπρόθεσμο. Συνεπώς, πρέπει ν’ απορριφθεί ως κατ’ ουσίαν αβάσιμο το σκέλος αυτό του πρώτου λόγου έφεσης, [vi] για άδεια έτους 2010: ο εναγόμενος εξακολουθεί να οφείλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσόν των 833,25 €, δεδομένου ότι ο εναγόμενος προσκομίζει μετ’ επικλήσεως αντίστοιχη από 30-9-2010 εξοφλητική απόδειξη μισθοδοσίας, εκδοθείσα το μήνα Σεπτέμβριο του έτους 2010, με αιτιολογία «άδεια ληφθείσα Σεπτέμβριος 2010», ποσού 338,75€, το οποίο φέρει και την ιδιόχειρη υπογραφή του ενάγοντος, τη θέση της οποίας ο ίδιος δεν αμφισβήτησε ειδικά, [vii] για επίδομα αδείας 2010: ο εναγόμενος εξακολουθεί να οφείλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσόν των 586 €, [viii] Για δώρο Πάσχα έτους 2011: ο εναγόμενος εξακολουθεί να οφείλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσόν των 603 €, [ix] για άδεια έτους 2011: ο εναγόμενος εξακολουθεί να οφείλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσόν των 1.172 €, [x] Για δώρο Χριστουγέννων έτους 2011: ο εναγόμενος εξακολουθεί να οφείλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσόν των 1.172 €, [xi] για δεδουλευμένες αποδοχές του συνολικού χρονικού διαστήματος από Μάιο του 2011 έως και τις 31-12-2011 και για το πρώτο δεκαπενθήμερο του έτους 2012 [ήτοι για 8 και ½ μήνες]: ο εναγόμενος εξακολουθεί να οφείλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσόν των 9.962 €, καθώς δεν προκύπτει ότι ο ενάγων αποχώρησε από την εργασία του οικειοθελώς από το Μάϊο του 2011, άλλως από το Σεπτέμβριο του έτους 2011, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται ο εναγόμενος. Ο τελευταίος δεν δικαιολογεί πειστικά την αιτία για την οποία, ενώ διατείνεται ότι ο ενάγων αποχώρησε οικειοθελώς από την εργασία του το Μάϊο του 2011, προέβη σε δήλωση περί οικειοθελούς αποχώρησής του, στις 13-10-2011, ήτοι μετά την πάροδο πέντε περίπου μηνών από την επικαλούμενη οικειοθελή αποχώρησή του. Στη δήλωση δε αυτή, η οποία φέρει μόνο την ιδιόχειρη υπογραφή του εναγομένου, αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι ο ενάγων «….απασχολήθηκε στην επιχείρησή μου με σχέση εργασίας…Από 13-1-2013 μέχρι 13-10-2011, με την ειδικότητα ΟΔΗΓΟΣ ΦΟΡΤΗΓΟΥ, οπότε αποχώρησε οικειοθελώς……». ΄Αλλωστε έως και το Σεπτέμβριο του έτους 2011 ο εναγόμενος κατέβαλε τις ασφαλιστικές εισφορές του ενάγοντος. Επιπρόσθετα, ο ενάγων προσέφυγε, με αίτησή του, στις 17-8-2011, στην Επιθεώρηση Εργασίας, για τη διενέργεια εργατικής διαφοράς [επί της οποίας συνετάγη το υπ’ αρ. 492/11-8-2011 δελτίο εργατικής διαφοράς], με αντικείμενο, εκτός των λοιπών σε αυτήν αναφερομένων, και την «…οφειλή δεδουλευμένων αποδοχών μηνών 5ος, 6ος, 7ος, 8ος  2011…», οπότε ορίσθηκαν συζητήσεις αυτής στην Επιθεώρηση Εργασίας, στις 29-9-2011, 3-10-2011 και 4-11-2011. Κατά την τελευταία αυτή συζήτηση, ο εναγόμενος κατέθεσε το υπ’ αρ. …../4-11-2011 υπόμνημά του, στο οποίο για πρώτη φορά αναπτύσσει αντίστοιχο ισχυρισμό περί οικειοθελούς αποχώρησης του ενάγοντος. Συνεπώς, ο εναγόμενος κατέστη υπερήμερος σχετικά με την αποδοχή της εργασίας του ενάγοντος, έχοντας την υποχρέωση, κατά τη διάρκεια της υπερημερίας του, να καταβάλλει στον ενάγοντα τις αποδοχές του σαν να εργαζόταν κανονικά. ΄Αλλωστε, δεν αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος κάλεσε τον ενάγοντα προ τις 15/1/2012 σε παροχή εργασίας, καταβάλλοντας τις οφειλόμενες σε αυτόν αποδοχές, είτε, σε κάθε περίπτωση, λύοντας τη σύμβαση εργασίας αυτού με καταγγελία, τηρώντας τις νόμιμες διατυπώσεις. Συνεπώς, πρέπει ν’ απορριφθούν ως αβάσιμοι οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί του εναγομένου. Περαιτέρω, αποδείχθηκαν τ’ ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: [Β] Ο ενάγων, κατά το ως άνω επίδικο χρονικό διάστημα, απασχολούμενος ως οδηγός του ανωτέρω Δ.Χ.Φ. οχήματος του εναγομένου, υποχρεώθηκε, εκ των περιστάσεων, μετά από εντολή και για λογαριασμό του τελευταίου, καθημερινά να εργάζεται, υπό την προαναφερθείσα ιδιότητά του, από Δευτέρα έως και Κυριακή, λόγω των αναγκών εκτέλεσης εκάστου δρομολογίου, κατά τα ειδικότερα κατωτέρω αναφερόμενα. Σημειώνεται ότι με την εκκαλουμένη απορρίφθηκε ως κατ’ ουσίαν αβάσιμο το κονδύλιο μη χορήγησης ρεπό, δεν ασκήθηκε δε αντίθετη έφεση από τον ενάγοντα. Η ως άνω απασχόληση του ενάγοντος και με γνώμονα το χρόνο εκτέλεσης της παρεχομένης εργασίας, στα πλαίσια άσκησης των ανατεθέντων λειτουργικών καθηκόντων του, χαρακτηρίζεται ως εξής: (α) από 1-10-2005 και εντεύθεν ίσχυσε το τροποποιηθέν νομοθετικό καθεστώς της υπερεργασίας 5 ωρών / εβδομαδιαίως (41η έως και 45η ώρα -βλ. άρθρο 1 του Ν. 3385/2005 και άρθρο 3 της από 26-2-1975 ΕΓΣΣΕ-), αμειβομένη με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 25% και για το υπερβάλλον των 45 ωρών εβδομαδιαίως προκύπτει απασχόληση κατά παράνομη υπερωρία -46η έως και 50η ώρα-, αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100% -βλ. αρ. 1 παρ.4-5 ν. 3385/2005 και 1 παρ. 2 ν. 435/1976-, καθόσον ο εναγόμενος δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στη Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας), όσα δε περί του αντιθέτου επικαλείται ο εναγόμενος τυγχάνουν απορριπτέα ως αβάσιμα στην ουσία τους. Η ως άνω κρίση του Δικαστηρίου αυτού, ως προς το χρόνο και τη συνολική πραγματική διάρκεια της απασχόλησης του ενάγοντος τόσο σε ημερησία, όσο και σε εβδομαδιαία και μηνιαία βάση, προκύπτει από τη συνεκτίμηση του συνόλου των παραπάνω αποδεικτικών μέσων των διαδίκων, αλλά και από τη συνήθη συναλλακτική πρακτική και τα διδάγματα της κοινής πείρας, ως προς την υπέρμετρη, εκ των περιστάσεων, απασχόληση της αντίστοιχης κατηγορίας οδηγών φορτηγών αυτοκινήτων από την πλευρά των εργοδοτών. Σύμφωνα, όμως, με τις διατάξεις των άρθρων 8 ν. 3846/2010 και 74 ν. 3863/2010, οι εκ του νόμου προσαυξήσεις της υπερεργασίας (ήτοι από 41^η – 45^η ώρα κατά το πενθήμερο σύστημα και από 41η ώρα έως και την 48η ώρα, κατά το εξαήμερο σύστημα απασχόλησης, με νόμιμο ωράριο τις 45 και 48 ώρες εβδομαδιαίως αντίστοιχα) προσδιορίζονται, πλέον, σε ποσοστό της τάξης του 20%, της νόμιμης υπερωρίας σε ποσοστό 40% (έως 120 ώρες) και 60% (άνω των 120 ωρών) και της κατ’ εξαίρεσιν υπερωρίας (ήτοι της υπερωρίας που πραγματοποιείται, χωρίς να έχουν γίνει οι προβλεπόμενες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, και δη από την 45η ώρα κατά το πενθήμερο σύστημα και από την 48η ώρα κατά το εξαήμερο σύστημα απασχόλησης, με νόμιμο ωράριο τις 45 και 48 ώρες εβδομαδιαίως αντίστοιχα) σε ποσοστό της τάξης του 80% [βλ. ειδικότερα Ν. 3846/2010 – άρθρα 1-14 (εγγυήσεις για την εργασιακή ασφάλεια και άλλες διατάζεις), Ν. 3863/2010 – άρθρα 73-74 (νέο ασφαλιστικό σύστημα και συναφείς διατάξεις) και Ν. 3899-2010 – άρθρα 13-18 (επείγοντα μέτρα εφαρμογής του προγράμματος στήριξης της ελλ. οικονομίας)]. Σύμφωνα δε με τις διατάξεις των άρθρων 8 ν. 3846/2010 και 74 ν. 3863/2010, οι εκ του νόμου προσαυξήσεις της απασχόλησης του μισθωτού κατά την έκτη ημέρα της εργασίας του (ημέρα εβδομαδιαίας ανάπαυσης), κατά παράβαση του συστήματος της πενθήμερης εργασίας, ανεξάρτητα από τις προβλεπόμενες κυρώσεις, αμείβεται με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 30%, με εξαίρεση τους εργαζομένους σε ξενοδοχειακές και επισιτιστικές επιχειρήσεις [βλ. ειδικότερα Ν. 3846/2010 – άρθρα 1-14 (εγγυήσεις για την εργασιακή ασφάλεια και άλλες διατάξεις), Ν. 3863/2010 – άρθρα 73 – 74 (νέο ασφαλιστικό σύστημα και συναφείς διατάξεις) και Ν. 3899-2010 – άρθρα 13-18 (επείγοντα μέτρα εφαρμογής του προγράμματος στήριξης της ελλ. οικονομίας)]. Σημειώνεται ότι, από την πλευρά του, ο εναγόμενος δεν προσκομίζει αντίγραφο από το ειδικό βιβλίο υπερωριών του ενάγοντος (ν.δ. 515/1970), καίτοι με βάση τη διάταξη του άρθρου 13 ν. 3846/2010, προβλέπεται ρητά ότι ο εργοδότης οφείλει να διατηρεί στο αρχείο της επιχείρησής του, επί πέντε έτη από της συμπληρώσεώς του, αντίγραφο του ειδικού βιβλίου υπερωριών. Σχετικά δε τη συσκευή του ταχογράφου, που δεικνύει και καταγράφει αυτομάτως, επί ειδικού χάρτινου δίσκου ή ταινίας, τα στοιχεία πορείας του αυτοκινήτου και από τα οποία μπορεί, μεταξύ άλλων, να εξαχθεί ο χρόνος οδηγήσεως αναπαύσεως και εργασίας του οδηγού είναι δυνατόν να αξιοποιηθεί και ως αποδεικτικό στοιχείο, προς έλεγχο του ωραρίου εργασίας των οδηγών. Ο δίσκος των ταχογράφων, επί των οποίων, εν προκειμένω, αναγράφονται το όνομα του ενάγοντος, ο αριθμός κυκλοφορίας του οχήματος και η ημερομηνία, αποτελούν αποδεικτικά μέσα, που λαμβάνονται υπόψη στην εν λόγω ειδική διαδικασία, προς απόδειξη, εκτός των άλλων και του ημερήσιου χρόνου εργασίας του ενάγοντος, οδηγού φορτηγού αυτοκινήτου, αποτελεί δε πρόσφορο προς τούτο μέσον, εκτός αν είναι πλαστό ή αν έχει γίνει επ’ αυτού επενέργεια, με συνέπεια να δεικνύει εσφαλμένα στοιχεία (βλ. σχετ. 7-2/2019 ΔΕΚ C-231/2018 Δημ. Νόμος, ΑΠ 953/2018 Δημ. Νόμος, ΑΠ 925/2008, ΑΠ 521/1993, Δημ. Νόμος, ΜονΕφΘ 619/2018 Δημ. Νόμος, ΜονΕφΘ 1605/2018 Δημ. Νόμος). ΄Αλλωστε, δεν καθίσταται δυνατή η συνδυαστική εκτίμησή τους με τα ημερήσια δελτία δρομολογίων του εν λόγω φορτηγού, αφού ο εναγόμενος ουδόλως προσκομίζει αυτά, ούτε τ’ αναφερόμενα στους ως άνω ταχογράφους αντικρούονται από άλλα αποδεικτικά μέσα. Έτσι, ο ενάγων δικαιούται: Για το έτος 2009: [1] Για το χρονικό διάστημα από 31-1-2009 έως και 6-2-2009 (1 εβδομάδα) με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 5 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25 % προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 31-1-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ το ελάχιστο νόμιμο ωρομίσθιο, ως ωφέλεια του εργοδότη, κατά τα αναφερόμενα στη νομική σκέψη της παρούσας, (ήτοι 973 ευρώ βασικός μισθός + 23,86 επίδομα ειδικών συνθηκών + 17,91 ευρώ επίδομα ζεύξης = 1.014,77 Χ 0,006), χωρίς να λαμβάνονται υπόψη, κατά τα αναφερόμενα στη νομική σκέψη της παρούσας, οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι το επίδομα γάμου και πολυετίας, που δεν αποτελούν ωφέλεια, αφού δεν είναι βέβαιο ότι ο εργαζόμενος, που θα απασχολείτο στη θέση του ενάγοντος, μ’ έγκυρη σύμβαση εργασίας, θα δικαιούτο το επίδομα γάμου και το επίδομα τριετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη]. Σημειώνεται, όπως θ’ αναφερθεί κατωτέρω, ότι, για το μετά την 11.5.2010 χρονικό διάστημα, το επίδομα γάμου και το επίδομα τριετίας αποτελούν μέρος των καταβαλλομένων αποδοχών, επί των οποίων υπολογίζεται, σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 1 του ν. 3846/2010, το ωρομίσθιο κατά την ημέρα του Σαββάτου. Για την επί 8ωρο απασχόληση του ενάγοντος, κατά την Κυριακή, 1-2-2009 (για την οποία και δεν προκύπτει υπερωριακή του απασχόληση), ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [2] Για το χρονικό διάστημα από 7-2-2009 έως και 13-2-2009 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων δεν πραγματοποίησε υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και κατά το αντίστοιχο αίτημά της η υπό κρίση αγωγή απορρίφθηκε με την εκκαλουμένη ως αβάσιμη στην ουσία της. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 7-2-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη]. Για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 13-2-2009 (για την οποία και δεν προκύπτει υπερωριακή του απασχόληση), ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [3] Για το χρονικό διάστημα από 23-2-2009 έως και 27-2-2009 (1 εβδομάδα) με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), ο ενάγων δεν πραγματοποίησε υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και, κατά το αντίστοιχο αίτημά της, η υπό κρίση αγωγή απορρίφθηκε με την εκκαλουμένη ως αβάσιμη στην ουσία της. [4] Για το χρονικό διάστημα από 28-2-2009 έως και 6-3- 2009 (1 εβδομάδα) με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 20 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25 % προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 15 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στη Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03.€ (ωρομίσθιο) x 15 ώρες εβδομαδιαίως = 105,45 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση λόγω παράνομης υπερωρίας (σημειώνεται ότι το ανωτέρω ποσοστό μειώθηκε στο 80% από το 100 % με βάση το ν. 3863/2010) = 211 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 28-2-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη]. Για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 1-3-2009, (για την οποία και δεν προκύπτει υπερωριακή του απασχόληση), ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [5] Για το χρονικό διάστημα από 7-3-2009 έως και 13-3-2009 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), ο ενάγων δεν πραγματοποίησε υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και, κατά το αντίστοιχο αίτημά της, η υπό κρίση αγωγή απορρίφθηκε με την εκκαλουμένη ως αβάσιμη στην ουσία της. Για την απασχόληση του ενάγοντος κατά το Σάββατο 7-3-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη]. Για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 8-3-2009, (για την οποία και δεν προκύπτει υπερωριακή του απασχόληση), ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [6] Για το χρονικό διάστημα από 4-4-2009 έως και 10-4-2009 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 €, και ως τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 20 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίος και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25 % προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78€, x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 15 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στην Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 € (ωρομίσθιο) x 15 ώρες εβδομαδιαίως = 105,45 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 211 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 4-4-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ [επιπλέον ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας δεν προκύπτει] [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη]. Για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 5-4-2009, ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €, πλέον 2 ωρών υπερωριακής παράνομης απασχόλησης: 7,03 € x 2 = 14,06 € + προσαύξηση 100% = 28,12 € + 75% = 49,21 €. [7] Για το χρονικό διάστημα από 11-4-2009 έως και 17-4-2009 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 5 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25 % προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 11-4-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη]. Για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 5-4-2009, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [8] Για το χρονικό διάστημα από 18-4-2009 έως και 24-4-2009 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 15 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25 % προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 10 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στην Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 € (ωρομίσθιο) x 10 ώρες εβδομαδιαίως + 100% προσαύξηση = 140,6 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 18-4-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09  ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη]. Για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 19-4-2009, ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [9] Για το χρονικό διάστημα από 25-4-2009 έως και 1-5-2009 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 2 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 2 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78€ x 2 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 17,58 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 25-4-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας) Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 6 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 6 ώρες + προσαύξηση 100% = 73,08 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 6 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 6 ώρες + προσαύξηση 100% = 84,36 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη]. Για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 19-4-2009, ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 ευρώ, πλέον 2 ωρών υπερωριακής παράνομης απασχόλησης: 7,03 € x 2 = 14,06 € + προσαύξηση 100% = 28,12 € + 75% = 49,21 €. [10] Για το χρονικό διάστημα από 2-5-2009 έως και 8-5-2009 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 €, και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 20 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας= 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 15 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στην Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 € (ωρομίσθιο) x 15 ώρες εβδομαδιαίως = 105,45 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 211 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 2-5-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ [επιπλέον ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας δεν προκύπτει] [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 3-5-2009, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [11] Για το χρονικό διάστημα από 9-5-2009 έως και 15-5-2009 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων δεν πραγματοποίησε υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και κατά το αντίστοιχο αίτημά της η υπό κρίση αγωγή απορρίφθηκε με την εκκαλουμένη ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 9-5-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 6 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 6 ώρες + προσαύξηση 100% = 73,08 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 6 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 6 ώρες + προσαύξηση 100% = 84,36 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 10-5-2009, (για την οποία και δεν προκύπτει υπερωριακή του απασχόληση), ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [12] Για το χρονικό διάστημα από 8-6-2009 έως και 12-6-2009 (1 εβδομάδα), ο ενάγων δεν πραγματοποίησε υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και κατά το αντίστοιχο αίτημά της η υπό κρίση αγωγή απορρίφθηκε με την εκκαλουμένη ως αβάσιμη στην ουσία της. [13] Για το χρονικό διάστημα από 13-6-2009 έως και 19-6-2009 (1 εβδομάδα) με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 20 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25 % προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 15 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στη Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 € (ωρομίσθιο) x 15 ώρες εβδομαδιαίως = 105,45 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 211 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 13-6-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ [επιπλέον ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας δεν προκύπτει] [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 3-5-2009, ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €, πλέον 2 ωρών υπερωριακής παράνομης απασχόλησης: 7,03 € x 2 = 14,06 € + προσαύξηση 100% = 28,12 € + 75% = 49,21 €. [14] Για το χρονικό διάστημα από 20-6-2009 έως και 26-6-2009 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 2 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 2 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας Χ 2 = 17,58 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 20-6-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας) Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 6 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 6 ώρες + προσαύξηση 100% = 73,08 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 6 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 6 ώρες + προσαύξηση 100% = 84,36 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 21-6-2009, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [15] Για το χρονικό διάστημα από 27-6-2009 έως και 3-7-2009 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 30 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25 % προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 25 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στη Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 € (ωρομίσθιο) x 25 ώρες εβδομαδιαίως = 175,75 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 351,5 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 27-6-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ [επιπλέον ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας δεν προκύπτει] [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 28-6-2009, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [16] Για το χρονικό διάστημα από 4-7-2009 έως και 17-7-2009 (1 εβδομάδα) με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 2 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως δη 2 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25 % προσαύξηση λόγω υπερεργασίας= 8,78 € x 2 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 17,58 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 4-7-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 5,98 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 5-7-2009, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [16] Για το χρονικό διάστημα από 13-7-2009 έως και 17-7-2009 (1 εβδομάδα) με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 10 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 5 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στη Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 € (ωρομίσθιο) x 5 ώρες εβδομαδιαίως = 35,15 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 70,3 €. [18] Για το χρονικό διάστημα από 18-7-2009 έως και 24-7-2009 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 10 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25 % προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78€, x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 5 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στην Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 € (ωρομίσθιο) x 5 ώρες εβδομαδιαίως = 35,15 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 70,3 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 18-7-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ [επιπλέον ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας δεν προκύπτει] [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 19-7- 2009, ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [19] Για το χρονικό διάστημα από 25-7-2009 έως και 31-7-2009 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 20 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25 % προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 15 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στη Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 .€ (ωρομίσθιο) x 15 ώρες εβδομαδιαίως = 105,45 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 211 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 25-7-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας) Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ [επιπλέον ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας δεν προκύπτει] [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 26-7-2009, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 € και για την επιπλέον του νομίμου ωραρίου του υπερωριακή απασχόληση επί 3 ώρες: 7,03 € ωρομίσθιο x 3 ώρες = 21,09 € + προσαύξηση Κυριακής 75% + 100% = 73,81 €. [20] Για το χρονικό διάστημα από 1-8-2009 έως και 7-8-2009 (1 εβδομάδα), με  καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), ο ενάγων δεν πραγματοποίησε υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και, κατά το αντίστοιχο αίτημά της, η υπό κρίση αγωγή απορρίφθηκε με την εκκαλουμένη ως αβάσιμη στην ουσία της. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 1-8-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 6 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 6 ώρες + προσαύξηση 100% = 73,08 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 6 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 6 ώρες + προσαύξηση 100% = 84,36 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 2-8-2009, (για την οποία και δεν προκύπτει υπερωριακή του απασχόληση), ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [21] Για το χρονικό διάστημα από 31-8-2009 έως και 4-9-2009 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 15 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25 % προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 15 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στην Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 € (ωρομίσθιο) x 15 ώρες εβδομαδιαίως = 105,45 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση (σημειώνεται ότι το ανωτέρω ποσοστό μειώθηκε στο 80% από το 100 % με βάση το ν. 3863/2010) = 211 €. [22] Για το χρονικό διάστημα από 5-9-2009 έως και 11-9-2009 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 10 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25 % προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 5 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στην Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 € (ωρομίσθιο) x 5 ώρες εβδομαδιαίως = 35,15 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 70,3 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 5-9-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας) Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 2 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 2 ώρες + προσαύξηση 100% = 24,36 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 2 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 2 ώρες + προσαύξηση 100% = 28,12 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 6-9-2009, ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [23] Για το χρονικό διάστημα από 12-9-2009 έως και 14-9-2009, με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 12-9-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας) Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλούμενη] [24] Για το χρονικό διάστημα από 26-9-2009 έως και 2-10-2009 (1 εβδομάδα) με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 5 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25 % προσαύξηση λόγω υπερεργασίας= 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 26-9-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας) Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 27-9-2009, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [25] Για το χρονικό διάστημα από 3-10-2009 έως και 9-10-2009 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), ο ενάγων δεν πραγματοποίησε υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και, κατά το αντίστοιχο αίτημά της, η υπό κρίση αγωγή απορρίφθηκε με την εκκαλούμενη ως αβάσιμη στην ουσία της. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 3-10-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας) Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 6 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 6 ώρες + προσαύξηση 100% = 73,08 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 6 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 6 ώρες + προσαύξηση 100% = 84,36 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 4-10-2009, (για την οποία και δεν προκύπτει υπερωριακή του απασχόληση), ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [26] Για το χρονικό διάστημα από 10-10-2009 έως και 16-10-2009 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 15 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25 % προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78 €, x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 10 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στη Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 € (ωρομίσθιο) x 10 ώρες εβδομαδιαίως = 70,3€ την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 140,6 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 10-10-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 11-10-2009, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [27] Για το χρονικό διάστημα από 17-10-2009 έως και 23-10-2009 (1 εβδομάδα) με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), ο ενάγων δεν πραγματοποίησε υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως κατά το αντίστοιχο αίτημά της η υπό κρίση αγωγή απορρίφθηκε με την εκκαλούμενη ως αβάσιμη στην ουσία της. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 17-10-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 6 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 6 ώρες + προσαύξηση 100% = 73,08 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 6 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 6 ώρες + προσαύξηση 100% = 84,36 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 18-10-2009, (για την οποία και δεν προκύπτει υπερωριακή του απασχόληση), ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [28] Για το χρονικό διάστημα από 24-10-2009 έως και 30-10-2009 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 15 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25 % προσαύξηση λόγω υπερεργασίας= 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 10 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στη Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 .€ (ωρομίσθιο) x 10 ώρες εβδομαδιαίως = 70,3 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 140,6 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 24-10-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 25-10-2009, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [29] Για το χρονικό διάστημα από 31-10-2009 έως και 6-11-2009 (1 εβδομάδα) με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 5 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25 % προσαύξηση λόγω υπερεργασίας= 8,78€, x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 31-10-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 6 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 6 ώρες + προσαύξηση 100% = 73,08 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 6 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 6 ώρες + προσαύξηση 100% = 84,36 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 1-11-2009, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €, πλέον 2 ωρών υπερωριακής παράνομης απασχόλησης: 7,03 € x 2 = 14,06 € + προσαύξηση 100% = 28,12 € + 75% = 49,21 €. [30] Για το χρονικό διάστημα από 7-11-2009 έως και 13-11-2009 (1 εβδομάδα) με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 20 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25 % προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78€, x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 15 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στη Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 .€ (ωρομίσθιο) x 15 ώρες εβδομαδιαίως = 105,45€ την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 211€. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 7-11-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 2 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 2 ώρες + προσαύξηση 100% = 24,36 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 2 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 2 ώρες + προσαύξηση 100% = 28,12 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 8-11-2009, ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [31] Για το χρονικό διάστημα από 14-11-2009 έως και 20-11-2009 (1 εβδομάδα) με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων δεν πραγματοποίησε υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και, κατά το αντίστοιχο αίτημά της, η υπό κρίση αγωγή απορρίφθηκε με την εκκαλουμένη, ως αβάσιμη στην ουσία της. Για την απασχόλησή του, κατά το Σάββατο 14-11-2009, και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 15-11-2009, (για την οποία και δεν προκύπτει υπερωριακή του απασχόληση) ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [32] Για το χρονικό διάστημα από 21-11-2009 έως και 27-11-2009 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 10 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας= 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 5 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στη Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 € (ωρομίσθιο) x 5 ώρες εβδομαδιαίως = 35,15 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 70,3 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 21-11-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 22-11-2009, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [33] Για το χρονικό διάστημα από 28-11-2009 έως και 4-12-2009 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων δεν πραγματοποίησε υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και, κατά το αντίστοιχο αίτημά της, η υπό κρίση αγωγή απορρίφθηκε με την εκκαλουμένη ως αβάσιμη στην ουσία της. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 28-11-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 29-11-2009, (για την οποία και δεν προκύπτει υπερωριακή του απασχόληση), ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [34] Για το χρονικό διάστημα από 5-12-2009 έως και 11-12-2009 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 15 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως δη 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας= 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 10 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στη Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 € (ωρομίσθιο) x 10 ώρες εβδομαδιαίως = 70,3 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 140,6 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 5-12-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας) Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 2 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 2 ώρες + προσαύξηση 100% = 24,36 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 2 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 2 ώρες + προσαύξηση 100% = 28,12 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 6-12-2009, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [35] Για το χρονικό διάστημα από 12-12-2009 έως και 18-12-2009 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 5 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 12-12-2009 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας) Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 13-12-2009, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 € πλέον 4 ωρών υπερωριακής παράνομης απασχόλησης: 7,03 € x 4 = 28,12 € + προσαύξηση 100% = 56,24 € + 75% = 98,42 €. Για το έτος 2010: [1] Για το χρονικό διάστημα από 2-1-2010 έως και 8-1-2010 (1 εβδομάδα) με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 10 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας= 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 5 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στη Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 .€ (ωρομίσθιο) x 5 ώρες εβδομαδιαίως = 35,15€ την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 70,3 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 2-1-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 3-1-2010, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [2] Για το χρονικό διάστημα από 9-1-2010 έως και 15-1-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 5 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως δη 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25 % προσαύξηση λόγω υπερεργασίας (= 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 9-1-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 10-1-2010, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [3] Για το χρονικό διάστημα από 17-1-2010 έως και 22-1-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 15 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78€, x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 10 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στη Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 .€ (ωρομίσθιο) x 10 ώρες εβδομαδιαίως = 70,3€ την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 140,6 €. Για την δε επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 17-1-2010, ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [4] Για το χρονικό διάστημα από 23-1-2010 έως και 29-1-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 5 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 23-1-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας) Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 24-1-2010, ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [5] Για το χρονικό διάστημα από 30-1-2010 έως και 5-2-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 10 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας= 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 5 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στη Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 .€ (ωρομίσθιο) x 5 ώρες εβδομαδιαίως = 35,15 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 70,3 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 30-1-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 31-1-2010, ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [6] Για το χρονικό διάστημα από 6-2-2010 έως και 12-2-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 12 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας= 8,78€, x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 7 ώρες εβδομαδιαίας απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στην Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 € (ωρομίσθιο) x 7 ώρες εβδομαδιαίως = 49,21 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 98,42 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 30-1-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 7-2-2010, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [7] Για το χρονικό διάστημα από 14-2-2010 έως και 19-2-2010 (1 εβδομάδα) με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 10 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 5 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στη Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 € (ωρομίσθιο) x 5 ώρες εβδομαδιαίως = 35,15 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση λόγω = 70,3€. Για την δε επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 14-2-2010, ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [8] Για το χρονικό διάστημα από 20-2-2010 έως και 26-2-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 5 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας= 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 20-2-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 21-2-2010, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [9] Για το χρονικό διάστημα από 28-2-2010 έως και 5-3-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 15 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78€, x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 10 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στην Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 .€ (ωρομίσθιο) x 10 ώρες εβδομαδιαίως = 70,3 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 140,6 ευρώ. [10] Για το χρονικό διάστημα από 6-3-2010 έως και 12-3-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 5 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 6-3-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 7-3-2010, ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [11] Για το χρονικό διάστημα από 14-3-2010 έως και 19-3-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 15 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 10 ώρες απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στην Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 € (ωρομίσθιο) x 10 ώρες εβδομαδιαίως = 70,3 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση (σημειώνεται ότι το ανωτέρω ποσοστό μειώθηκε στο 80% από το 100 % με βάση το ν. 3863/2010) = 140,6 €. Για την δε επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 14-3-2010, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [12] Για το χρονικό διάστημα από 20-3-2010 έως και 26-3-2010 (1 εβδομάδα) με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές χ συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 5 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25 % προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78€, x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 20-3-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 21-3-2010, ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €, πλέον 4 ωρών υπερωριακής του απασχόλησης: 7,03 € x 4 ώρες = 28,12 €+ προσαύξηση 75% λόγω Κυριακής = 49,21 € και 100% λόγω παροχής παράνομης υπερωριακής απασχόλησης: 98,42 €. [13-14] Για το χρονικό διάστημα από 27-3-2010 έως και 9-4-2010 (2 εβδομάδες) με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων δεν πραγματοποίησε υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως, όπως δέχθηκε η εκκαλουμένη, ενώ για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 27-3-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] [15] Για το χρονικό διάστημα από 10-4-2010 έως και 16-4-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 20 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας= 8,78€, x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 15 ώρες εβδομαδιαίας απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στη Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 € (ωρομίσθιο) x 15 ώρες εβδομαδιαίως = 105,45 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 211 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 10-4-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 11-4-2010, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [16] Για το χρονικό διάστημα από 17-4-2010 έως και 23-4-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 5 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78€, x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 17-4-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 18-4-2010, ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [17] Για το χρονικό διάστημα από 24-4-2010 έως και 30-4-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 20 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας= 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 15 ώρες εβδομαδιαίας απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στην Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 € (ωρομίσθιο) x 15 ώρες εβδομαδιαίως = 105,45 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 211 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 24-4-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 25-4- 2010, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [18] Για το χρονικό διάστημα από 1-5-2010 έως και 7-5-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 5 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 1-5-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), Χ 8 ώρες απασχόλησης = 48,72 ευρώ και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 6,09 ευρώ ωρομίσθιο Χ 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 48,72 ευρώ [και όχι 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως αβάσιμα δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 2-5-2010, ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €, πλέον 4 ωρών παράνομης (λόγω μη τήρησης των ουσιωδών διατυπώσεων του νόμου) υπερωριακής του απασχόλησης: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες = 28,12 € + προσαύξηση 75% = 49,21 € + προσαύξηση 100% = 98,42 €. [19] Για το χρονικό διάστημα από 17-5-2010 έως και 21-5-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτει ότι ο ενάγων δεν πραγματοποίησε ουσιαστική υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως, όπως δέχθηκε η εκκαλουμένη. [20] Για το χρονικό διάστημα από 22-5-2010 έως και 28-5-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 10 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 5 ώρες εβδομαδιαίας απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στη Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 € (ωρομίσθιο) x 5 ώρες εβδομαδιαίως = 35,15 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση λόγω παράνομης υπερωρίας = 70,3 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 22-5-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € (καθώς, μετά την 11/5/2010, λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές ιδιότητες, ήτοι επίδομα γάμου και πολυετίας), όπως ορθώς δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του, κατά την Κυριακή, 23-5-2010, ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [21] Για το χρονικό διάστημα από 24-5-2010 έως και 4-6-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 5 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 29-5-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως ορθώς δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 30-5-2010, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €, πλέον 2 ωρών παράνομης (λόγω μη τήρησης των ουσιωδών διατυπώσεων του νόμου) υπερωριακής του απασχόλησης: 7,03 € ωρομίσθιο x 2 ώρες = 14,06 € + προσαύξηση 75% = 24,60 € + προσαύξηση 100% = 49,21 €. [22] Για το χρονικό διάστημα από 5-6-2010 έως και 11-6-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 20 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 15 ώρες εβδομαδιαίας απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στη Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 .€ (ωρομίσθιο) x 15 ώρες εβδομαδιαίως = 105,45 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 211 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 5-6-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 2 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 2 ώρες + προσαύξηση 100% = 28,12 €, όπως ορθώς δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 6-6-2010, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [23] Για το χρονικό διάστημα από 12-6-2010 έως και 18-6-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 5 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25 % προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 12-6-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 2 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 2 ώρες + προσαύξηση 100% = 28,12 €, όπως ορθώς δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 13-6-2010, ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [24] Για το χρονικό διάστημα από 19-6-2010 έως και 25-6-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 10 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας = 8,78€, x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 5 ώρες εβδομαδιαίας απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στην Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 € (ωρομίσθιο) x 5 ώρες εβδομαδιαίως = 14,06 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση = 28,12 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 19-6-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως ορθώς δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 20-6- 2010, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [25] Για το χρονικό διάστημα από 26-6-2010 έως και 2-7-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων δεν πραγματοποίησε υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και, κατά το αντίστοιχο αίτημά της, η υπό κρίση αγωγή απορρίφθηκε με την εκκαλουμένη ως κατ’ ουσίαν ως αβάσιμη. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 26-6-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο:  7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως ορθώς δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 27-6-2010, (για την οποία και δεν προκύπτει υπερωριακή του απασχόληση), ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [26] Για το χρονικό διάστημα από 3-7-2010 έως και 9-7-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 20 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας (δεδομένου ότι το ανωτέρω ποσοστό μειώθηκε στο 20% από το 25% όπως είχε διαμορφωθεί από τις 1-10-2005 με βάση το ν. 3385/2005, με βάση το ν. 3863/2010 από 15-7-2010)= 8,78 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 43,90 €. Επιπλέον 15 ώρες εβδομαδιαίας απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στην Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 .€ (ωρομίσθιο) x 15 ώρες εβδομαδιαίως = 105,45 € την εβδομάδα + 100% προσαύξηση (σημειώνεται ότι το ανωτέρω ποσοστό μειώθηκε στο 80% από το 100 % με βάση το ν. 3863/2010) = 211 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 3-7-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 €, όπως ορθώς δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 4-7-2010, ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [27] Για το χρονικό διάστημα από 10-7-2010 έως και 15-7-2010 (6 ημέρες), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 4 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 4 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 25 % προσαύξηση λόγω υπερεργασίας (δεδομένου ότι το ανωτέρω ποσοστό μειώθηκε στο 20% από το 25% όπως είχε διαμορφωθεί από τις 1-10-2005 με βάση το ν. 3385/2005, με βάση το ν. 3863/2010 από 15-7-2010)= 8,78 € x 4 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 35,12 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 10-7-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € και για επιπλέον 4 ώρες απασχόλησής του το ανωτέρω Σάββατο υπό καθεστώς παράνομης υπερωρίας: 7,03 € ωρομίσθιο x 4 ώρες + προσαύξηση 100% = 56,24 €, όπως ορθώς δέχθηκε η εκκαλουμένη] και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 11-7-2010, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €, πλέον 4 ωρών υπερωριακής του απασχόλησης: 7,03 € x 4 ώρες = 28,12 € + προσαύξηση 100% = 56,24 € + προσαύξηση της τάξης του 75% λόγω απασχόλησής του κατά την Κυριακή: 98,42 €. Για την απασχόληση του ενάγοντος στις 16-7-2010 αμείβεται με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 30%, οπότε και για την 1 επιπλέον ώρα απασχόλησής του δικαιούται του συνολικού ποσού των 8,43 € [ήτοι 7,03 € ωρομίσθιο + προσαύξηση υπερεργασίας 20% ]. [28] Για το χρονικό διάστημα από 9-10-2010 έως και 15-10-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 10 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 20% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας (δεδομένου ότι το ανωτέρω ποσοστό μειώθηκε στο 20% από το 25% όπως είχε διαμορφωθεί από τις 1-10-2005 με βάση το ν. 3385/2005, με βάση το ν. 3863/2010 από 15-7-2010)= 8,43 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 42,15 €. Επιπλέον 5 ώρες εβδομαδιαίας απασχόλησης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως κατ’ εξαίρεσιν εβδομαδιαία υπερωρία (άνω των ανωτέρω 5 ωρών εβδομαδιαίως), αμειβόμενη με το ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 80%, καθόσον ο εναγόμενος εργοδότης δεν τηρούσε τις νόμιμες διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, ήτοι αναγγελία της υπερωριακής εργασίας στην Επιθεώρηση Εργασίας, τήρηση ειδικού βιβλίου υπερωριών και λήψη σχετικής αδείας, για την οποία δικαιούται του ποσού των: 7,03 € (ωρομίσθιο) x 5 ώρες εβδομαδιαίως = 35,15 € την εβδομάδα + 80% προσαύξηση λόγω παράνομης υπερωρίας (σημειώνεται ότι το ανωτέρω ποσοστό μειώθηκε στο 80% από το 100 % με βάση το ν. 3863/2010) = 63,27 €. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 9-10-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 7,03 € [ωρομίσθιο] x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € + προσαύξηση 30% [λόγω εργασίας κατά το Σάββατο] = 73,11 €, πλέον 4 ωρών υπερωριακής παράνομης απασχόλησής του, ήτοι: 7,03 € [ωρομίσθιο] x 4 ώρες = 28,12 € + προσαύξηση 80% (λόγω παράνομης υπερωρίας) = 50,61 € + προσαύξηση 30% λόγω της απασχόλησής του κατά το Σάββατο= 65,8 € και, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 10-10-2010, ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [29] Για το χρονικό διάστημα από 16-10-2010 έως και 22-10-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), ο ενάγων δεν πραγματοποίησε υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και δεν δικαιούται αποζημίωσης, όπως κρίθηκε με την εκκαλουμένη. Για την απασχόλησή του κατά το Σάββατο της 16-10-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 7,03 € [ωρομίσθιο] x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € + προσαύξηση 30% [λόγω εργασίας κατά το Σάββατο] = 73,11 €, πλέον 2 ωρών υπερωριακής παράνομης απασχόλησής του, ήτοι: 7,03 € [ωρομίσθιο] x 2 ώρες = 14,06 € + προσαύξηση 80% (λόγω παράνομης υπερωρίας) = 25,30 € + προσαύξηση 30% λόγω της απασχόλησής του κατά το Σάββατο= 32,9 € και τέλος, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 17-10-2010, ο ενάγων δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [30] Για το χρονικό διάστημα από 20-11-2010 έως και 26-11-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), προκύπτουν τα κάτωθι: ο ενάγων πραγματοποίησε συνολικά 5 ώρες υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και επομένως 5 ώρες υπερεργασία εβδομαδιαίως (στο πενθήμερο σύστημα απασχόλησης), οπότε και δικαιούται: 7,03 € ωρομίσθιο + 20% προσαύξηση λόγω υπερεργασίας (δεδομένου ότι το ανωτέρω ποσοστό μειώθηκε στο 20% από το 25% όπως είχε διαμορφωθεί από τις 1-10-2005 με βάση το ν. 3385/2005, με βάση το ν. 3863/2010 από 15-7-2010)= 8,43 € x 5 ώρες κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα = 42,15 €. Για δε, την απασχόλησή του κατά το Σάββατο 20-11-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 7,03 € [ωρομίσθιο] x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € + προσαύξηση 30% [λόγω εργασίας κατά το Σάββατο] = 73,11 €, πλέον 2 ωρών υπερωριακής παράνομης απασχόλησής του, ήτοι: 7,03 € [ωρομίσθιο] x 2 ώρες = 14,06 € + προσαύξηση 80% (λόγω παράνομης υπερωρίας) = 25,30 € + προσαύξηση 30% λόγω της απασχόλησής του κατά το Σάββατο= 32,9 € και τέλος, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 10-10-2010, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €. [31] Για το χρονικό διάστημα από 4-12-2010 έως και 10-12-2010 (1 εβδομάδα), με καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές της τάξης των 1.172,88 € και ως εκ τούτου με νόμιμο ωρομίσθιο της τάξης των 7,03 € (ήτοι μικτές μηνιαίες αποδοχές x συντελεστής 0,006), ο ενάγων δεν πραγματοποίησε υπέρβαση ωραρίου εβδομαδιαίως και δεν δικαιούται αποζημίωσης, όπως κρίθηκε με την εκκαλουμένη. Για την απασχόλησή του, κατά το Σάββατο, της 4-12-2010 και κατά το νόμιμο 8ωρο: 7,03 € [ωρομίσθιο] x 8 ώρες απασχόλησης = 56,24 € + προσαύξηση 30% [λόγω εργασίας κατά το Σάββατο] = 73,11 €, πλέον 4 ωρών υπερωριακής παράνομης απασχόλησής του, ήτοι: 7,03 € [ωρομίσθιο] x 4 ώρες = 28,12 € + προσαύξηση 80% (λόγω παράνομης υπερωρίας) = 50,61 € + προσαύξηση 30% λόγω της απασχόλησής του κατά το Σάββατο= 65,8 € και τέλος, για την επί 8ωρο απασχόλησή του κατά την Κυριακή, 17-10-2010, ο ενάγων δικαιούται : 7,03 € ωρομίσθιο x 8 ώρες + προσαύξηση Κυριακής 75% = 98,42 €, πλέον 4 ωρών παράνομης υπερωριακής απασχόλησης, ήτοι: 7,03 € (ωρομίσθιο) x 4 ώρες = 28,12 € + προσαύξηση 75% [εργασία Κυριακής] = 49,21 € + προσαύξηση 80% λόγω παράνομης υπερωρίας = 88,6€. Περαιτέρω, ουδόλως αποδείχθηκε, ότι το πρόβλημα υγείας του ενάγοντος [τενοντίτιδα δεξιού ώμου] επιδεινώθηκε λόγω της συμπεριφοράς του εναγομένου απέναντί του και ειδικότερα ότι ο ενάγων γνωστοποιούσε στον εναγόμενο την κατάσταση υγείας του και την επιθυμία του είτε να λάβει αναρρωτική άδεια είτε να μην εργάζεται, κατά τα ως άνω ωράρια, αλλά ο εναγόμενος επέμενε ν’ απασχολείται ο ενάγων, κατά τα ως άνω ωράρια, και ότι, ο ενάγων υπέστη ηθική βλάβη, απορριπτομένου ως κατ’ ουσίαν αβασίμου του σχετικού κονδυλίου, που αιτείται, για τη χρηματική του ικανοποίηση, καθ’ ο μέρος κρίθηκε με την εκκαλουμένη νόμιμο, δεκτού γενομένου ως κατ’ ουσία βασίμου του σχετικού λόγου έφεσης, καθώς εσφαλμένα η εκκαλουμένη εκτίμησε τις αποδείξεις και επιδίκασε το ποσό των 5.000 ευρώ για την αιτία αυτή. Επομένως, για όλες τις ανωτέρω επιμέρους αιτίες, ο εναγόμενος οφείλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 33.149,85 ευρώ [ήτοι: Α) ποσό 15.500,25 ευρώ, ήτοι ποσό 1.172 € (για δώρο Χριστουγέννων έτους 2010), ποσό 833,25 € (για άδεια έτους 2010), ποσό 586 € (για επίδομα αδείας έτους 2010), ποσό 603 € (για δώρο Πάσχα έτους 2011), ποσό 1.172 € (για άδεια έτους 2011), ποσόν 1.172 € (για δώρο Χριστουγέννων έτους 2011) και ποσό 9.962 € (για δεδουλευμένες αποδοχές χρονικού διαστήματος από 1-5-2011 έως και τις 15-1-2012) και Β) ποσό 17.649,60 ευρώ για τα λοιπά ως άνω υπό στοιχείο Β΄ κονδύλια. Συνεπώς, η εκκαλουμένη εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις κάνοντας δεκτή εν μέρει την αγωγή ως κατ’ ουσία βάσιμη, υποχρεώνοντας τον εναγόμενο να καταβάλλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των είκοσι χιλιάδων τριακοσίων τριάντα πέντε ευρώ [20.335 €], αναγνωρίζοντας δε την υποχρέωσή του, όπως καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των δεκαοκτώ χιλιάδων εξακοσίων σαράντα ενός ευρώ και οκτώ λεπτών του ευρώ [18.641 €], και ειδικότερα, νομιμότοκα ως εξής: ως προς το ποσό των 9.965 € [ως δεδουλευμένες αποδοχές του συνολικού χρονικού διαστήματος από 1-5-2011 έως και τις 15-1-2012], ως προς το συνολικό ποσό των 2.070,9 € [υπερεργασία], ως προς το ποσό των 3.216,84 € [απασχόληση κατά το 8ωρο του Σαββάτου] και ως προς το ποσό των 5.620 € [απασχόληση κατά το 8ωρο της Κυριακής και των Αργιών], από το τέλος εκάστου μηνός κατά τον οποίο έκαστο αγωγικό κονδύλιο κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, ως προς το συνολικό ποσό των 5.000 € [ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης] και ως προς το συνολικό ποσό των 7.575,4 € [ως αποζημίωση για την παροχή παράνομης υπερωριακής απασχόλησης κατά τις καθημερινές, Σάββατα, Κυριακές και Αργίες] από την επομένη της επίδοσης της υπό κρίση αγωγής, ως προς το ποσό των 1.172 € [δώρο Χριστουγέννων έτους 2010], το ποσό των 833,25 € [άδεια έτους 2010] και το ποσό των 586 € [ως επίδομα αδείας έτους] από τις 31-12-2010, ως προς το ποσό των 603 € [δώρο Πάσχα έτους 2011] από τις 1-5-2011, ως προς το ποσό των 1.172 € [άδεια έτους 2010] και το ποσό των 1.172 € [ως δώρο Χριστουγέννων έτους 2011] από τις 31-12-2011 αντίστοιχα και όλα τα ανωτέρω ποσά μέχρι την ολοσχερή τους εξόφληση και επιβάλλοντας το σύνολο των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, σε βάρος του εναγομένου. Σημειώνεται ότι, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 106, 111 παρ. 2, 115 παρ. 1 και 2, 223 και 295 παρ. 1 ΚΠολΔ, συνάγεται ότι, το δικαστήριο της ουσίας με την απόφασή του δεν μπορεί να χωρήσει στην επιδίκαση, χωρίς να υπάρχει σχετικό αίτημα, τοιαύτη δε έλλειψη αιτήματος υπάρχει και όταν έγινε μερική παραίτηση από το δικόγραφο της αγωγής, αφού η παραίτηση αυτή, σύμφωνα με το άρθρο 295 παρ. 1 εδ. α΄ του Κ.Πολ.Δ., έχει ως συνέπεια η αγωγή να θεωρείται πως δεν ασκήθηκε, ενώ αίρονται αναδρομικώς οι συνέπειες της άσκησής της. Το ίδιο ισχύει, σύμφωνα με τα άρθρα 223 και 295 παρ. 1 εδ. β του Κ.Πολ.Δ. και στην περίπτωση του περιορισμού του αγωγικού αιτήματος με τις προτάσεις, αφού ο περιορισμός αυτός θεωρείται ως μερική παραίτηση από το δικόγραφο της αγωγής (ΑΠ 886/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 1749/2014 Δημ. Νόμος). Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που όχι μόνο αναγνώρισε ως οφειλόμενο, αλλά και επιδίκασε, ως καταψηφιστικό, πλέον του ποσού, το οποίο είχε παραμείνει καταψηφιστικό, επιδίκασε πλέον του αιτηθέντος. Συνακόλουθα, δεκτής γενομένης και της κρινόμενης έφεσης ως ουσιαστικά βάσιμης, θα πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση, η οποία εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών, στο σύνολό της, ώστε να εκδοθεί μια απόφαση, για το ενιαίο του τίτλου εκτελέσεως, η οποία να περιλαμβάνει τόσο τα κεφάλαια της εκκαλουμένης, που με την παρούσα παραμένουν αλώβητα, όσον και εκείνα, που μεταρρυθμίζονται (βλ. σχετ. ΑΠ 873/2013 Δημ. Νόμος, ΜονΕφΠατρ 279/2018 Δημ. Νόμος, ΜονΕφΠειρ 126/2016 Δημ. Νόμος, ΜονΕφΠειρ 356/2015 Δημ. Νόμος, ΕφΠειρ 112/2014 Δημ. Νόμος, ΜονΕφΠειρ 235/2014 Δημ. Νόμος, ΜονΕφΠειρ 155/2014 Δημ. Νόμος, ΕΘ 1759/2013 Δημ. Νόμος, ΕφΠειρ 141/2012 Δημ. Νόμος, ΕφΠειρ 580/2012 Δημ. Νόμος), καθώς και το κεφάλαιο των δικαστικών εξόδων, λόγω της αναγκαιότητας ενιαίου καθορισμού των δικαστικών εξόδων ως προς όλα τα κεφάλαια της αποφάσεως (ΑΠ 192/1998 Ε.Δ 39.825, ΜονΕφΠατρ 279/2018 ό.π., Εφ.Π 716/2011 ΕΝαυτΔ 2012.107). Στη συνέχεια, αφού το παρόν Δικαστήριο κρατήσει την υπόθεση και δικάσει την υπό κρίση από 06/08/2014 αγωγή (άρθρο 535 παρ.1 ΚΠολΔ), πρέπει να την κάνει δεκτή εν μέρει και ως κατ’ ουσία βάσιμη και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των δεκαπέντε χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ και είκοσι πέντε λεπτών (15.500,25 ευρώ), με το νόμιμο τόκο ως εξής: ποσό 1.172 € (για δώρο Χριστουγέννων έτους 2010), με το νόμιμο τόκο από 31-12-2010, ποσό 833,25 € (για άδεια έτους 2010), με το νόμιμο τόκο από 31-12-2010, ποσό 586 € (για επίδομα αδείας έτους 2010), με το νόμιμο τόκο από 31-12-2010, ποσό 603 € (για δώρο Πάσχα έτους 2011), με το νόμιμο τόκο από 1-5-2011, ποσό 1.172 € (για άδεια έτους 2011), με το νόμιμο τόκο από 31-12-2011, ποσό 1.172 € (για δώρο Χριστουγέννων έτους 2011), με το νόμιμο τόκο από 31-12-2011 και ποσό 9.962 € (για δεδουλευμένες αποδοχές χρονικού διαστήματος από 1-5-2011 έως και 15-1-2012), με το νόμιμο τόκο από την παρέλευση της δήλης ημέρας καταβολής κάθε μηνιαίου μισθού, που συμπίπτει με την τελευταία μέρα κάθε μήνα, κατά την οποία ο ενάγων παρείχε την εργασία του (άρθρα 341 παρ. 1 και 655 Α.Κ.) μέχρι την πλήρη εξόφληση και να αναγνωριστεί η υποχρέωση του εναγομένου καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των δεκαεπτά χιλιάδων εξακοσίων σαράντα εννέα ευρώ και εξήντα λεπτών (17.649,60 ευρώ) και ειδικότερα, με το νόμιμο τόκο ως εξής: για την αμοιβή για υπερεργασία και την απασχόληση κατά το οκτάωρο της Κυριακής και των Αργιών, με το νόμιμο τόκο από την παρέλευση της δήλης ημέρας καταβολής, που συμπίπτει με την τελευταία μέρα κάθε μήνα, κατά την οποία ο ενάγων παρείχε την εργασία του (άρθρα 341 παρ. 1 και 655 Α.Κ.), για την αμοιβή για κατ’ εξαίρεση υπερωρία, για εργασία κατά την ημέρα του Σαββάτου και για την παροχή παράνομης υπερωριακής απασχόλησης κατά τις Κυριακές και Αργίες με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής. Τέλος, πρέπει να συμψηφισθούν στο σύνολό τους τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας των διαδίκων (άρθρα 178, 183, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στα διατακτικό της απόφασης.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ ουσίαν την υπό κρίση έφεση.

ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ τη με αριθμ. 561/2015 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε, κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών.

ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση.

ΔΙΚΑΖΕΙ την από 06/08/2014 αγωγή, κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών.

Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε ως απορριπτέο στο σκεπτικό της απόφασης.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την από 06/08/2014 αγωγή.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των δεκαπέντε χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ και είκοσι πέντε λεπτών (15.500,25 ευρώ), με το νόμιμο τόκο ως εξής: ποσό 1.172 € (για δώρο Χριστουγέννων έτους 2010), με το νόμιμο τόκο από 31-12-2010, ποσό 833,25 € (για άδεια έτους 2010), με το νόμιμο τόκο από 31-12-2010, ποσό 586 € (για επίδομα αδείας έτους 2010), με το νόμιμο τόκο από 31-12-2010, ποσό 603 € (για δώρο Πάσχα έτους 2011), με το νόμιμο τόκο από 1-5-2011, ποσό 1.172 € (για άδεια έτους 2011), με το νόμιμο τόκο από 31-12-2011, ποσό 1.172 € (για δώρο Χριστουγέννων έτους 2011), με το νόμιμο τόκο από 31-12-2011 και ποσό 9.965 € (για δεδουλευμένες αποδοχές χρονικού διαστήματος από 1-5-2011 έως και 15-1-2012), με το νόμιμο τόκο από την παρέλευση της δήλης ημέρας καταβολής κάθε μηνιαίου μισθού, που συμπίπτει με την τελευταία μέρα κάθε μήνα, κατά την οποία ο ενάγων παρείχε την εργασία του, μέχρι την πλήρη εξόφληση.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ την υποχρέωση του εναγομένου να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των δεκαεπτά χιλιάδων εξακοσίων σαράντα εννέα ευρώ και εξήντα λεπτών (17.649,60 ευρώ), με το νόμιμο τόκο ως εξής: για την αμοιβή για υπερεργασία και την απασχόληση κατά το οκτάωρο της Κυριακής και των Αργιών, με το νόμιμο τόκο από την παρέλευση της δήλης ημέρας καταβολής, που συμπίπτει με την τελευταία μέρα κάθε μήνα, κατά την οποία ο ενάγων παρείχε την εργασία του, για την αμοιβή για κατ’ εξαίρεση υπερωρία, για εργασία κατά την ημέρα του Σαββάτου και για την παροχή παράνομης υπερωριακής απασχόλησης κατά τις Κυριακές και Αργίες με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής.

ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ στο σύνολό της τη δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στον Πειραιά, στις 16/07/2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων Δικηγόρων τους.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                                 Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ