ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Επικοινωνία τέκνου. Πότε συντρέχουν λόγοι περιορισμού του δικαιώματος.
Αριθμός Απόφασης: 409 /2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Ιωάννη Γερωνυμάκη, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς και τη Γραμματέα Κ.Δ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη έφεση κατά της υπ’ αριθμ. 567/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των οικογενειακών διαφορών ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 επ., 511, 513 παρ. 1β, 518 παρ. 1, 520 του ΚΠολΔ), δοθέντος ότι η προσβαλλόμενη απόφαση επιδόθηκε στην εκκαλούσα την 5/3/2018 (υπ’ αριθμ. …./5.3.2018 έκθεση επίδοσης του αρμοδίου δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Πειραιώς … .), η δε έφεση κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την 23/3/2018 και αρμοδίως φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρο 19 του ΚΠολΔ) ενώ καταβλήθηκε και το νόμιμο παράβολο (e – Παράβολο με κωδικό ……./2018 ποσού 100 ευρώ, το ποσό του οποίου καταβλήθηκε στην τράπεζα ALPHA BANK), το οποίο επισυνάπτεται στην από 23/3/2018 έκθεση που συνέταξε η Γραμματέας του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατ’ άρθρο 495 παρ. 2 του ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία (άρθρα 533 παρ. 1, 591 παρ. 7 του ΚΠολΔ).
O ενάγων, ήδη εφεσίβλητος, στην από 15/6/2017 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …/2017 αγωγή του ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ισχυριζόμενος ότι με την εναγόμενη, ήδη εκκαλούσα, τέλεσαν νόμιμο γάμο από τον οποίο απέκτησαν ένα τέκνο, το …., που γεννήθηκε την 30/9/2015, ότι ήδη από τον Ιούλιο του έτους 2016 βρίσκονται σε διάσταση και ότι με την υπ’ αριθμ. 855/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, ανατέθηκε προσωρινά στην εναγόμενη η αποκλειστική επιμέλεια του τέκνου τους το οποίο κατοικεί μαζί της, ζητούσε να ρυθμιστεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με αυτό. Το πρωτόδικο Δικαστήριο με την προσβαλλόμενη απόφαση του δέχθηκε την αγωγή και καθόρισε τον τρόπο επικοινωνίας του ενάγοντος με το τέκνο των διαδίκων. Ήδη η εκκαλούσα με την υπό κρίση έφεσή της παραπονείται για κακή εφαρμογή του νόμου και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να γίνει δεκτή η έφεσή της ώστε να εξαφανιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να απορριφθεί η αγωγή.
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1520 του ΑΚ, ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει, για οποιονδήποτε λόγο, το ανήλικο τέκνο του, διατηρεί το δικαίωμα της προσωπικής επικοινωνίας με αυτό, τα σχετικά δε με αυτή κανονίζονται ειδικότερα από το Δικαστήριο. Το άκρως αυτό προσωπικό δικαίωμα του γονέα απορρέει από το φυσικό δεσμό του αίματος και του αισθήματος στοργής προς το τέκνο του, συντελεί δε στην ανάπτυξη του ψυχικού κόσμου του τελευταίου και της εν γένει προσωπικότητάς του και για το λόγο αυτό, αποβλέπει κυρίως στο καλώς εννοούμενο συμφέρον του (ΑΠ 659/1998 ΝοΒ 47, 1412, ΕφΘεσ 1715/2003, Αρμ ΝΗ` 1611, ΕφΘεσ 2322/1997 ΕλλΔνη 40, 358). Ενόψει των προεκτεθέντων, η δυνατότητα προσωπικής επικοινωνίας δεν μπορεί να αφαιρεθεί από το γονέα που δεν έχει μαζί του το τέκνο, ούτε και να περιορισθεί, παρά μόνο στο μέτρο που σε εξαιρετικές περιπτώσεις, αυτό επιβάλλεται από σπουδαίο λόγο (ΕφΔωδ 157/2009 ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 416/1999, ΑρχΝ ΝΑ΄ 357, ΕφΑθ 1461/1997 ΕλλΔνη 38, 868, ΕφΘεσ 3570/1991 Αρμ ΜΣΤ,133). Επομένως και το Δικαστήριο, όταν ρυθμίζει την άσκηση της προσωπικής επικοινωνίας του γονέα με το τέκνο του, πρέπει πάντοτε να αποφασίζει με οδηγό το καλώς εννοούμενο συμφέρον του τελευταίου, λαμβάνοντας υπόψη του τις προκύπτουσες συντρέχουσες συνθήκες και περιστάσεις κάτω από τις οποίες θα ασκείται η προσωπική αυτή επικοινωνία στη συγκεκριμένη περίπτωση, επιβάλλοντας, εφόσον είναι αναγκαίο για την προστασία του συμφέροντος του τέκνου, περιορισμούς στην άσκηση της, οι οποίοι μπορούν να αναφέρονται στον τρόπο και το χρόνο της επικοινωνίας, την παρουσία τρίτων προσώπων κατά τη διάρκεια της ή ακόμη να συνίστανται στη λήψη μέτρων που διαμορφώνουν την επικοινωνία με ιδιαίτερο τρόπο λόγω ειδικών περιστάσεων. Εάν όμως υφίστανται εξαιρετικά ακραίες καταστάσεις ή η άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας γίνεται με τρόπο καταχρηστικό, είναι δυνατόν και να αποκλειστεί η άσκηση του με δικαστική απόφαση, εφόσον πάντοτε αυτό είναι αναγκαίο μόνο για το συμφέρον του τέκνου, η σχετική δε δικαστική απόφαση, σε περίπτωση μεταβολής στο μέλλον των συνθηκών που οδήγησαν στον αποκλεισμό αυτό, μπορεί να μεταρρυθμιστεί με νέα απόφαση η οποία θα άρει τον αποκλεισμό, με βάση δε την αρχή της αναλογικότητας, η επιβολή του αποκλεισμού τελεί υπό την προϋπόθεση ότι άλλα ηπιότερα μέτρα κατάλληλης ρύθμισης της επικοινωνίας έμειναν χωρίς αποτέλεσμα ή η αναποτελεσματικότητα τους είναι δεδομένη εκ των προτέρων (ΑΠ 851/2015 ΧρΙΔ 2015/586, ΑΠ 255/2011 ΝοΒ 2011, 1533, ΕφΘεσ 738/2009 ΕφΑΔ 2010, 191, ΕφΔωδ 157/2009 ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ 1008/2008 Αρμ 2009, 859).
Εν προκειμένω από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και περιλαμβάνονται στα ταυτάριθμα με την προσβαλλόμενη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, των υπ’ αριθμ. ……… ενόρκων βεβαιώσεων των μαρτύρων ……….., που εξετάστηκαν με επιμέλεια της εκκαλούσας ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά, για τις οποίες ο εφεσίβλητος κλήθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα δυο τουλάχιστον ημέρες πριν από αυτές κατ’ άρθρο 422 παρ. 1 του ΚΠολΔ (υπ’ αριθμ. …./25.10.2018 έκθεση επίδοσης του αρμόδιου δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Πειραιά ……..) και τις οποίες νομίμως προσκομίζει πρώτη φορά ενώπιον του Εφετείου αυτού κατ’ άρθρο 529 παρ. 1 εδ. α΄ του ΚΠολΔ καθόσον δεν κρίνεται ότι η μη προσκόμισή τους στην πρωτόδικη δίκη οφείλεται σε πρόθεση στρεψοδικίας ή από βαριά αμέλεια της εκκαλούσας (ΑΠ 692/2017 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 280/2000 ΝοΒ 2001, 409, ΑΠ 884/1998 ΕλλΔνη 40, 588), απορριπτομένου του περί αντιθέτου ισχυρισμού του εφεσίβλητου και των εγγράφων που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται είτε ως άμεσα αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο γάμο κατά τον πολιτικό τύπο στο Δημαρχείο του Δήμου Νίκαιας – Αγίου Ι. Ρέντη την 2/7/2015, από τον οποίο απέκτησαν ένα τέκνο το ….., που γεννήθηκε την 30/9/2015. Αμέσως μετά το γάμο τους εγκαταστάθηκαν σε κατοικία στον ανωτέρω Δήμο στη διεύθυνση …. .. Η έγγαμη συμβίωσή τους ήδη από τους πρώτους μήνες του εγγάμου βίου τους ήταν προβληματική, ελάμβαναν χώρα μεταξύ τους συχνά έριδες και φραστικοί διαπληκτισμοί, οι οποίοι με την πάροδο του χρόνου γίνονταν εντονότεροι. Ως αποτέλεσμα αυτών ήταν η πλήρης συναισθηματική και ψυχική απομάκρυνση των διαδίκων, που κατέστησε αδύνατη τη συνέχιση της συμβίωσής τους και κατέληξε στην αποχώρηση του ενάγοντος από την οικογενειακή κατοικία περί τα τέλη Ιουνίου 2016. Έκτοτε οι διάδικοι βρίσκονται σε διάσταση, ενώ συναινετικά η εκκαλούσα ανέλαβε οριστικά την αποκλειστική επιμέλεια του ανήλικου κοινού τέκνου των διαδίκων που κατοικεί μαζί της. Ο ενάγων προκειμένου να ρυθμιστεί προσωρινά το δικαίωμα επικοινωνίας του με το ανήλικο τέκνο του άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 30/9/2016 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 1325/2016 αίτησή του, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 855/2017 απόφαση (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων) με την οποία το ως άνω Δικαστήριο ρύθμισε προσωρινά το δικαίωμα επικοινωνίας ώστε αυτό να ασκείται α) κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή από την 17:00 ώρα μέχρι την 20:00 ώρα, από τις οποίες τις δύο ημέρες με επίσκεψη του ενάγοντος στην οικία της εναγόμενης και τη μία ημέρα εκτός οικίας της εναγόμενης ύστερα από συνεννόηση με τη μητέρα του ως προς την επιλογή της ημέρας, β) το πρώτο Σαββατοκύριακο κάθε μήνα από την 11:00 ώρα του Σαββάτου μέχρι την 20:00 ώρα της Κυριακής με διανυκτέρευση του ανήλικου στην οικία του ενάγοντος, γ) τη δεύτερη Κυριακή, το τρίτο Σάββατο και την τέταρτη Κυριακή κάθε μήνα από την 11:00 ώρα μέχρι την 20:00 ώρα της ίδιας ημέρας, 9) κατά τις εορτές Χριστουγέννων – Νέου Έτους με δύο συνεχόμενες διανυκτερεύσεις του ανήλικου στην οικία του ενάγοντος εναλλάξ ως ακολούθως από την 11:00 ώρα της 24ης Δεκεμβρίου μέχρι την 11:00 ώρα της 26ης Δεκεμβρίου κατά τα έτη που λήγουν σε μονό (περιττό) αριθμό και από την 11:00 ώρα της 31/12 μέχρι την 11:00 ώρα της 2ας Ιανουαρίου, κατά τα έτη που λήγουν σε ζυγό (άρτιο) αριθμό, αρχής γενομένης από τα Χριστούγεννα του 2017, ε) κατά τις εορτές του Πάσχα, με δύο συνεχόμενες διανυκτερεύσεις του ανήλικου στην οικία του ενάγοντος, κάθε δεύτερο έτος ως ακολούθως: από την 11:00 ώρα του Μεγάλου Σαββάτου μέχρι την 11:00 ώρα της Δευτέρας της Διακαινησίμου, αρχής γενομένης από το Πάσχα του 2018, στ) κατά τις καλοκαιρινές διακοπές μία εβδομάδα ομοίως με διανυκτέρευση στην οικία του ενάγοντος εναλλάξ ως ακολούθως: τον lούλιο κατά τα έτη που λήγουν σε ζυγό (άρτιο) αριθμό και τον Αύγουστο κατά τα έτη που Αύγουστο για το έτος 2017.
Παρά το γεγονός ότι, λόγω της πολύ μικρής ηλικίας του τέκνου, το οποίο κατά το χρόνο έκδοσης της πιο πάνω απόφασης δεν είχε συμπληρώσει τα δυο έτη ζωής, ο ενάγων δέχθηκε να μη διανυκτερεύει το τέκνο στην οικία του, αλλά να το βλέπει πάντα στην οικία της μητέρας, η άσκηση της επικοινωνίας από τον ενάγοντα ήταν προβληματική, καθόσον αρκετές φορές η εναγόμενη αρνείτο να του παραδώσει το τέκνο για να ασκήσει το δικαίωμά του, με συνέπεια ο τελευταίος να καλεί επανειλημμένες φορές την αστυνομία για να καταγραφεί η άρνηση της εναγόμενης (την 4/11/2017, την 26/11/2017, την 2/12/2017, την 24/12/2017, την 6/1/2018 την 28/1/2018, όπως αποδεικνύεται από τα αντίστοιχα αποσπάσματα των ημερήσιων δελτίων των προστρέξαντων στις κλήσεις του οχημάτων της Άμεσης Δράσης), ενώ εξαιτίας της συμπεριφοράς της υπέβαλε σε βάρος της και τις με ΑΒΜ … και …… εγκλήσεις. Για τον οριστικό καθορισμό της επικοινωνίας ο ενάγων άσκησε ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την από 15/6/2017 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………./2017 αγωγή του επί της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία το Δικαστήριο ρύθμισε το δικαίωμα επικοινωνίας του ενάγοντος με το ανήλικο τέκνο του, που κατά το χρόνο συζήτησης (1/11/2017) ήταν ηλικίας περίπου 2 ετών και 1 μηνός, ώστε αυτό να ασκείται: Α) Κάθε Τρίτη και Πέμπτη από την 17:00 ώρα έως την 20:00 ώρα, οπότε ο ενάγων θα μπορεί να επικοινωνεί με το τέκνο εκτός της οικίας της μητέρας, Β) κάθε πρώτο και τρίτο Σαββατοκύριακο εκάστου ημερολογιακού μηνός, από την 11:00 ώρα του Σαββάτου έως την 20:00 ώρα της Κυριακής, με διανυκτέρευση του τέκνου στην οικία του πατέρα, Γ) κατά τις εορτές των Χριστουγέννων και Νέου Έτους, επί πέντε συνεχόμενες ημέρες εναλλάξ και, ειδικότερα, κατά τα έτη που λήγουν σε περιττό (μονό) αριθμό, από την 11:00 ώρα της 24ης Δεκεμβρίου έως την 20:00 ώρα της 28ης Δεκεμβρίου, κατά δε τα έτη που λήγουν σε άρτιο (ζυγό) αριθμό, από την 11:00 ώρα της 31ης Δεκεμβρίου έως την 20:00 ώρα της 4ης Ιανουαρίου, με διανυκτέρευση του τέκνου στην οικία του πατέρα, Δ) κατά τις εορτές του Πάσχα, επί πέντε (5) συνεχόμενες ημέρες εναλλάξ και, ειδικότερα, κατά τα έτη που λήγουν σε άρτιο (ζυγό) αριθμό, από την 11:00 ώρα της Μεγάλης Δευτέρας έως την 20:00 ώρα της Μεγάλης Παρασκευής, κατά δε τα έτη που λήγουν σε περιττό (μονό) αριθμό, από την 11:00 ώρα του Μεγάλου Σαββάτου έως την 20:00 ώρα της Τετάρτης της Διακαινησίμου, με διανυκτέρευση του τέκνου στην οικία του πατέρα, Ε) κατά τις θερινές διακοπές, επί δέκα συνεχόμενες ημέρες και, ειδικότερα, κατά τα έτη που λήγουν σε άρτιο (ζυγό) αριθμό, από την 11:00 ώρα της 1ης Ιουλίου έως την 20:00 ώρα της 10ης Ιουλίου, κατά δε τα έτη που λήγουν σε περιττό (μονό) αριθμό, από την 11:00 ώρα της 1ης Αυγούστου έως την 20:00 ώρα της 10ης Αυγούστου, με διανυκτέρευση του τέκνου στην οικία του πατέρα, Στ) κατά τα έτη που λήγουν σε άρτιο (ζυγό) αριθμό, την ημέρα της ονομαστικής εορτής του ανηλίκου (9η Νοεμβρίου), από την 11:00 ώρα έως την 20:00 ώρα και Ζ) κατά τα έτη που λήγουν σε περιττό (μονό) αριθμό, την ημέρα των γενεθλίων του ανηλίκου (30η Σεπτεμβρίου), από την 11:00 ώρα έως την 20:00 ώρα. Σε όλες τις περιπτώσεις, η επικοινωνία του πατέρα με το ανήλικο θα αργεί κατά την περίοδο των θερινών διακοπών της μητέρας, εκτός αν ο πατέρας μεταβεί στον τόπο όπου αυτή θα παραθερίζει μαζί με το τέκνο. Επίσης, η εναγομένη υποχρεούται να επιτρέπει στον ενάγοντα να επικοινωνεί τηλεφωνικά με το τέκνο κατά τις υπόλοιπες ημέρες.
Με τον πρώτο λόγο της έφεσης η εναγόμενη – εκκαλούσα ζητεί να εξαφανιστεί η πιο πάνω απόφαση ως προς τη διάταξή της για τη διανυκτέρευση του τέκνου στην κατοικία του ενάγοντος, διότι η ηλικία του τέκνου είναι πολύ μικρή και δεν επιτρέπει την παραμονή του σε νέο περιβάλλον, με αποτέλεσμα να διαταραχθεί η συνέχεια των συνθηκών διαβίωσης και ανάπτυξης, λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος ότι το τέκνο ακόμα δεν μιλάει και δεν μπορεί να επικοινωνήσει και να εκφράσει τις ανάγκες του. Επίσης το τέκνο έχει ευαισθησία στο αναπνευστικό σύστημα, εξαιτίας της οποίας είναι επιρρεπές σε λοιμώξεις του αναπνευστικού, ενώ παράλληλα ο ενάγων και λόγω των επαγγελματικών του υποχρεώσεων, καθώς τους τουριστικούς μήνες εργάζεται σε ξενοδοχείο εκτός Αττικής, τους δε χειμερινούς μήνες εργάζεται σε κέντρο διασκέδασης, από όπου κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή επιστρέφει στην οικία του τις πρώτες πρωινές ώρες της επόμενης ημέρας, δεν είναι σε θέση να φροντίζει ένα παιδί ηλικίας ανάλογης του τέκνου τους. Οι ως άνω ισχυρισμοί είναι απορριπτέοι ως ουσιαστικά αβάσιμοι. Μόνη η μικρή ηλικία του τέκνου και η αδυναμία του να εκφράζει τα συναισθήματά του δεν αρκούν για να στερήσουν την επικοινωνία του ενάγοντος με το τέκνο του, διότι με αυτή εξυπηρετείται η ανάγκη για τη δημιουργία στενού δεσμού πατέρα και τέκνου και για τη συχνή επαφή του τέκνου με το πατρικό στοιχείο. Από κανένα απολύτως αποδεικτικό στοιχείο αποδείχθηκε ότι το τέκνο αντιμετωπίζει χρόνιο παθολογικό πρόβλημα με το αναπνευστικό σύστημά του, λόγω της πρόωρης γέννησής του, της εξαιτίας αυτής παρουσίασης συνδρόμου αναπνευστικής δυσχέρειας και ίκτερου και της εισαγωγής του στην μονάδα εντατικής νοσηλείας νεογνών της μαιευτικής κλινικής που γεννήθηκε, όπου παρέμεινε έως την 6/10/2015 με τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής D3fix. Για τη απόδειξη του ισχυρισμού της ότι η εν γένει κατάσταση της υγείας του τέκνου καθιστά αποτρεπτική την διανυκτέρευσή του σε άλλη οικία, η εναγόμενη προσκομίζει και επικαλείται την από 10/10/2017 ιατρική βεβαίωση του παιδίατρου ………, ο οποίος διάγνωσε στο ανήλικο εμμένουσα λοίμωξη ανωτέρω αναπνευστικού, την από 17/10/2017 ιατρική βεβαίωση του χειρουργού ΩΡΛ …….., ο οποίος διέγνωσε χρόνια αμυγδαλίτιδα, την από 26/10/2017 ιατρική βεβαίωση του παιδιάτρου ……, σύμφωνα με την οποία το τέκνο ανέρρωσε από λοίμωξη και παραμένει ήπια ρινίτιδα, ενώ προσκομίζει αποδείξεις πληρωμής από τον παιδίατρο ………, ο οποίος εξέτασε το ανήλικο για πυρετό, ρινίτιδα, βήχα και γαστρεντερίτιδα. Όλες όμως οι πιο πάνω ασθένειες, για τις οποίες δεν αποδεικνύεται ότι το τέκνο λαμβάνει σταθερή και μόνιμη φαρμακευτική αγωγή, είναι συνήθεις για τα παιδιά της ηλικίας του τέκνου των διαδίκων και δεν αποδεικνύουν ότι το τέκνο χρήζει ιδιαίτερης φροντίδας και προσοχής. Πέραν τούτων αποδεικνύεται ότι ο ενάγων περιβάλλει το τέκνο με ιδιαίτερη αγάπη και στοργή, έχει τη δυνατότητα και τις γνώσεις να φροντίσει κατάλληλα το τέκνο, να μεριμνήσει για την χορήγηση της τροφής του και την προστασία του από ιώσεις και λοιπούς κινδύνους για τη σωματική του ακεραιότητα, ενώ έχει μισθώσει κατοικία περίπου 50 τ.μ. και έχει διαμορφώσει κατάλληλο χώρο σε αυτή ώστε να προσφέρει στο τέκνο τις κατάλληλες συνθήκες άνετης και ασφαλούς παραμονής και διανυκτέρευσης. Συνδρομή στον ενάγοντα είναι σε θέση να παράσχει η σύνοικος μητέρα του, η ηλικία της οποίας (65 ετών σήμερα) της επιτρέπει να φροντίζει επαρκώς το ανήλικο ακόμα και τις ώρες που ο ενάγων εργάζεται. Συνεπώς, προκειμένου το τέκνο, ακόμα στην πολύ μικρή ηλικία που σήμερα διανύει, να αντιλαμβάνεται και να απολαμβάνει τα αισθήµατα αγάπης, ενδιαφέροντος και στοργής που ο ενάγων του μεταδίδει κατά το χρόνο της επικοινωνίας, η καλύτερη άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας του ενάγοντος, με σκοπό τη διατήρηση του δεσµού ανάµεσα στον ενάγοντα και το τέκνο του, την ψυχοσωµατική ανάπτυξη του τέκνου και την απάµβλυνση των συνεπειών της ανώµαλης εξέλιξης της έγγαµης συµβίωσης, εξυπηρετείται με τη διανυκτέρευση του ανηλίκου τις ημέρες των Χριστουγέννων, του Πάσχα και των θερινών διακοπών στην κατοικία του ενάγοντος, όπως η προσβαλλόμενη απόφαση καθόρισε, χωρίς με τον τρόπο αυτό να διαταράσσεται η ισορροπία του τέκνου κατά τον ουσιαστικά αβάσιμο δεύτερο λόγο της έφεσης. Στην ίδια ανάγκη εντάσσεται και η επικοινωνία του ενάγοντος με το τέκνο του τις ημέρες της εορτής του και των γενεθλίων εναλλάξ ανά έτος, όπως καθορίστηκε από την προσβαλλόμενη απόφαση, διότι με τον τρόπο αυτό δεν προκύπτει ότι η εναγόμενη στερείται το τέκνο της τις ημέρες αυτές, κατά τον αβάσιμο ισχυρισμό της που προβάλει με τον τρίτο λόγο της έφεσης. Πρέπει να επισημανθεί ότι κατά την εναγόμενη, αλλά και τους εξετασθέντες μάρτυρές της ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά, ο καλύτερος και ασφαλέστερος τρόπος επικοινωνίας του τέκνου με τον ενάγοντα είναι αυτή να γίνεται στην οικία της και να αποκλεισθεί κάθε διανυκτέρευση του στην οικία του ενάγοντος έως την ηλικία των 5 ετών. Ο τρόπος αυτός επικοινωνίας όμως δεν αποβλέπει στο καλώς εννοούμενο συμφέρον του τέκνου, διότι με την επαφή του με τον πατέρα του και τη διανυκτέρευσή του στο περιβάλλον του τελευταίου από την ηλικία αυτή και όχι από την ηλικία των 5 ετών, το τέκνο, προϊόντος του χρόνου, θα προσαρμοστεί ευχερέστερα στο περιβάλλον του πατέρα του και θα αποδεχθεί ταχύτερα και ομαλότερα την παρουσία του ως μέρος της ζωής του. Πέραν αυτού στερεί ουσιαστικά από τον ενάγοντα της πλήρους άσκησης του δικαιώματος του, διότι οι σχέσεις των διαδίκων είναι τεταμένες χωρίς διάθεση συνεννόησης ούτε για τα θέματα του τέκνου, όπως τούτο αποδεικνύεται από την εκ μέρους της εναγομένης συστηματική παραβίαση όχι μόνο της απόφασης των ασφαλιστικών μέτρων, αλλά και της προσβαλλόμενης απόφασης, αφού και μετά από την επίδοσή της στη εναγόμενη, ο ενάγων έχει επανειλημμένα καλέσει την αστυνομία για να καταγραφούν περιστατικά άρνησης της εναγόμενης να του παραδώσει το τέκνο (την 17/3/2018, την 2/4/2018 την 21/4/2018, την 2/6/2018, την 2/7/2018, όπως αποδεικνύεται από τα αποσπάσματα των ημερήσιων δελτίων των επιλαμβανόμενων των περιστατικών πληρωμάτων περιπολικών του ΑΤ Κορυδαλλού) ενώ εξαιτίας της συμπεριφοράς της εναγόμενης ο ενάγων υπέβαλε σε βάρος της τις υπ’ αριθμ. .. και …….. εγκλήσεις. Με βάση τα ανωτέρω, σε συνδυασμό με τις κακές σχέσεις που έχουν διαμορφωθεί μεταξύ του ενάγοντα και των γονέων της εναγόμενης, αποδεικνύεται ότι είναι αδύνατη η προσήκουσα επικοινωνία του ενάγοντα με το τέκνο του στην οικία της εναγόμενης, αφού μόνη η παρουσία του εκεί θα αποτελεί αιτία νέων διενέξεων και διαπληκτισμών. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την προσβαλλόμενη απόφαση του τα ίδια έκρινε και καθόρισε το δικαίωμα επικοινωνίας του ενάγοντος με το τέκνο του κατά τον ως άνω τρόπο, ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει οι πρώτος, δεύτερος και τρίτος λόγοι της έφεσης να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμοι. Με τον τέταρτο λόγο της έφεσης η εναγόμενη – εκκαλούσα ισχυρίζεται ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο την απείλησε με προσωπική κράτηση ενός μηνός και με χρηματική ποινή ποσού 300 ευρώ για κάθε παράβαση της απόφασης, διότι ο ενάγων ήταν ο αποκλειστικός υπαίτιος της διάσπασης της έγγαμης συμβίωσης και διότι η ίδια στερείται εισοδημάτων, διότι δεν εργάζεται και ότι σε κάθε περίπτωση έπρεπε να την απειλήσει με χρηματική ποινή έως 100 ευρώ για κάθε παράβαση. Ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί, αφενός μεν διότι από τη διάταξη του άρθρου 950 παρ. 2 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου να καθορίσει το ύψος της χρηματικής ποινής και τη διάρκεια της προσωπικής κράτησης, κρίνοντας ποια θα είναι ικανά να αποτρέψουν τον γονέα που έχει την επιμέλεια του τέκνου, εν προκειμένω την εναγόμενη, να παρεμποδίζει το δικαίωμα της επικοινωνίας του άλλου γονέα, εν προκειμένω του ενάγοντος, αλλά και διότι σε κάθε περίπτωση για την ενεργοποίηση της διάταξης αυτής απαιτείται η έκδοση δεύτερης απόφασης που να βεβαιώνει την παρεμπόδιση της επικοινωνίας, χωρίς την οποία η διάταξη δεν εκτελείται. Τέλος με τον πέμπτο λόγο της έφεσης η εναγόμενη – εκκαλούσα παραπονείται ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο της επέβαλε μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος το οποίο όρισε στο ποσό των 300 ευρώ, ενώ έπρεπε να τα συμψηφίσει στο σύνολό τους μεταξύ των διαδίκων κατ’ άρθρο 179 του ΚΠολΔ διότι είναι σύζυγοι. Ο λόγος αυτός παραδεκτά προβάλλεται κατ’ άρθρο 193 του ΚΠολΔ διότι με την έφεση προσβάλλεται και η ουσία της υπόθεσης, πλην όμως πρέπει να απορριφθεί ως αλυσιτελώς προβαλλόμενος, διότι η κατανομή των δικαστικών εξόδων ανάλογα με το μέγεθος της νίκης ή της ήττας κάθε διαδίκου κατά το άρθρο 178 παρ. 1 ΚΠολΔ ή ο συμψηφισμός τους, ολικά ή εν μέρει, κατά το άρθρο 179 του ίδιου Κώδικα, απόκειται στην κυριαρχική κρίση του δικαστηρίου, εφ’ όσον στην απόφαση βεβαιώνεται ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις των ως άνω άρθρων, όπως στην προσβαλλόμενη απόφαση βεβαιώνεται (ΑΠ 1276/2017 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 192/2016 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 792/2015 ΝΟΜΟΣ).
Κατόπιν των ανωτέρω και εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος έφεσης, πρέπει να απορριφθεί η έφεση στο σύνολό της, να συμψηφιστούν στο σύνολό τους τα δικαστικά έξοδα γι’ αυτό το βαθμό της δικαιοδοσίας μεταξύ των διαδίκων, λόγω της σχέσης τους ως συζύγων και να διαταχθεί η εισαγωγή του παράβολου για την άσκηση έφεσης στο δημόσιο ταμείο λόγω της ήττας της εκκαλούσας κατ’ άρθρο 495 παρ. 3 εδ. του ΚΠολΔ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την έφεση κατά της υπ’ αριθμ. 567/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των οικογενειακών διαφορών κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά την έφεση.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτή κατ’ ουσίαν.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ στο σύνολο τους τα δικαστικά έξοδα αυτού του βαθμού δικαιοδοσίας μεταξύ των διαδίκων.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, την 11 Ιουλίου 2019.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ