ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός: 482/2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Νικόλαο Κουτρούμπα, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Γ.Λ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η από 25.1.2018 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …../2018 και Ε.Α.Κ. …./2018 και στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2018 και Ε.Α.Κ. ……/2018) έφεση της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «ΟΔΙΚΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Α.Ε.» κατά της εταιρίας περιορισμένης ευθύνης «…………» προς εξαφάνιση της 3996/2017 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά και η από 13.3.2018 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …../2018 και Ε.Α.Κ. …./2018 και στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2018 και Ε.Α.Κ. …../2018) αντίθετη έφεση της εταιρίας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «……..» κατά της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «ΟΔΙΚΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Α.Ε.» προς εξαφάνιση της ίδιας απόφασης εκκρεμούν ενώπιον του ίδιου Δικαστηρίου, στρέφονται κατά της ίδιας απόφασης, τυγχάνουν απολύτως συναφείς και εκδικάζονται με την ίδια (τακτική) διαδικασία, οπότε κρίνεται αναγκαίο να διαταχθεί η συνεκδίκασή τους κατ’ άρθρο 246 ΚΠολΔ, όπως αυτό εφαρμόζεται και στην κατ’ έφεση δίκη κατ’ άρθρο 524 παρ.1 του ίδιου Κώδικα, αφού, έτσι, επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων. Η ως άνω από 25.1.2018 έφεση της εκκαλούσας κατά της εκδοθείσας την 1.9.2017, υπ’ αριθμ. 3996/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που δίκασε αντιμωλία των διαδίκων την από 7.10.2016 (με Γ.Α.Κ. …./2016 και Ε.Α.Κ. …./2016) αγωγή της κατά της εφεσίβλητης και δέχθηκε εν μέρει αυτή, ασκήθηκε νομότυπα με κατάθεση του δικογράφου της εφέσεως στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την 9.2.2018 κατ’ άρθρο 495 παρ.1 ΚΠολΔ και εμπρόθεσμα, εντός διετίας από της δημοσιεύσεως της προσβαλλόμενης απόφασης κατ’ άρθρο 518 παρ.2 του ΚΠολΔ, καθώς δεν προκύπτει ότι είχε προηγηθεί επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης από τον ένα διάδικο στον άλλο. Επομένως, η εν λόγω έφεση που εισάγεται αρμοδίως κατ’ άρθρο 19 του ΚΠολΔ ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου και για το παραδεκτό της οποίας έχει κατατεθεί το προβλεπόμενο από το άρθρο 495 παρ.3 στοιχ.Αβ του ΚΠολΔ παράβολο εξοφλημένο (βλ. το με κωδικό ………. e-παράβολο του Υπουργείου Οικονομικών και την από 9.2.2018 βεβαίωση εξόφλησης e-παραβόλου της winbank της Τράπεζας Πειραιώς), πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξετασθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, εκδικαζόμενη κατά την τακτική διαδικασία. Ομοίως, η από 13.3.2018 έφεση της εκκαλούσας που ήταν εναγόμενη στην παραπάνω αγωγή κατά της ίδιας απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που στρέφεται κατά της ενάγουσας-εφεσίβλητης έχει ασκηθεί νομότυπα με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 13.3.2018 κι εμπρόθεσμα, προ πάσης επιδόσεως της προσβαλλόμενης απόφασης και πριν την παρέλευση διετίας από τη δημοσίευσή της την 1.9.2017. Επομένως, πρέπει και αυτή που εισάγεται αρμοδίως στο παρόν Δικαστήριο κατ’ άρθρο 19 ΚΠολΔ, να γίνει τυπικά δεκτή και να εξετασθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, αφού για το παραδεκτό της έχει κατατεθεί το προσήκον κατ’ άρθρο 495 παρ.3 στοιχ.Αβ ΚΠολΔ παράβολο εξοφλημένο (βλ. το με κωδικό . …… . e-παράβολο του Υπουργείου Οικονομικών και την από 13.3.2018 απόδειξης συναλλαγής: Πληρωμή e- παράβολο της Eurobank), εφαρμοζομένης της τακτικής διαδικασίας.
Με την από 7.10.2016 αγωγή της η ενάγουσα ανώνυμη εταιρία «Ο.ΣΥ. Α.Ε.» υποστήριξε ότι τυγχάνει καθολική διάδοχος των εταιριών «ΕΘΕΛ Α.Ε.» και «ΗΛΠΑΠ Α.Ε.», κατόπιν συγχώνευσης αυτών, ότι λειτουργεί ως ΔΕΚΟ ανήκουσα στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και ότι δραστηριοποιείται στην εκτέλεση του συγκοινωνιακού έργου στο Λεκανοπέδιο Αττικής, με τα μπλε, πράσινα λεωφορεία και τρόλεϊ. Ότι για τις λειτουργικές της ανάγκες προμηθεύεται τα αναγκαία σε αυτή ανταλλακτικά με βάση τον Κανονισμό προμηθειών της τέως ΕΘΕΛ Α.Ε. που έχει εναρμονισθεί με εκείνον των προμηθειών του Δημοσίου και διεξάγει δημόσιους μειοδοτικούς διαγωνισμούς προς το σκοπό αυτό. Ότι η «ΕΘΕΛ Α.Ε.» είχε προκηρύξει ανοιχτό μειοδοτικό διαγωνισμό με την υπ’ αριθμ. ……/2010 διακήρυξή της και σε συνέχεια αυτού στις 2.3.2011 κατάρτισε με την εναγόμενη την υπ’ αριθμ. ….. σύμβαση αγοράς 3.700 τεμαχίων συσσωρευτών μολύβδου ξηράς φόρτισης 220 ΑΗ, συνολικού κόστους 493.580 ευρώ πλέον ΦΠΑ 23%, ήτοι συνολικού ποσού 607.103,40 ευρώ, προκειμένου να τους χρησιμοποιήσει στα λεωφορεία της. Ότι στα πλαίσια εκτέλεσης της σύμβασης παραδόθηκαν στην ενάγουσα από την εναγόμενη συνολικά 3.698 τεμάχια συσσωρευτών. Ότι στο τεύχος των τεχνικών προδιαγραφών που αποτελεί μέρος της σύμβασης, στον όρο 13β του παραρτήματος Α ορίζεται ότι: «ο προμηθευτής είναι υπεύθυνος για την καλή λειτουργία των συσσωρευτών για χρονικό διάστημα δέκα οκτώ (18) μηνών από την ημερομηνία παράδοσής τους και η οποία καλή λειτουργία συνίσταται στη μη πρόωρη καταστροφή της ενεργού ύλης των πλακών, της επανειλημμένης αδικαιολόγητης πτώσης τάσεως, θραύσης πόλων και διαρροής ηλεκτρολύτη από το δοχείο. Σε περίπτωση που παρουσιαστεί μία από τις παραπάνω αναφερόμενες βλάβες ή και παρεμφερείς, ο προμηθευτής υποχρεούται να προβεί στην αντικατάσταση των συσσωρευτών που θα παρουσιάσουν τις ανωτέρω βλάβες, με άλλους καινούργιους χωρίς δαπάνη για την ΕΘΕΛ και το αργότερο εντός 15 εργασίμων ημερών από της έγγραφης ανακοινώσεως της ΕΘΕΛ προς τον προμηθευτή». Ότι κατόπιν σχετικών σημειωμάτων αμαξοστασίων της ΟΣΥ, 320 συσσωρευτές χαρακτηρίσθηκαν ελαττωματικοί και ζητήθηκε η αντικατάστασή τους με τις υπ’ αριθμ. πρωτ. …/7-12-2012 και …./29-5-2014 δύο επιστολές της Διεύθυνσης προμηθειών της ΟΣΥ προς την προμηθεύτρια εταιρία για 172 και 148 τεμάχια αντίστοιχα, δεδομένου ότι η διάρκεια ζωής τους υπολείπεται σαφώς του ορισθέντος χρόνου εγγύησης καλής λειτουργίας των 18 μηνών. Ότι στους εν λόγω προς αντικατάσταση συσσωρευτές, οι οποίοι τοποθετήθηκαν σε όλους τους τύπους οχημάτων της ενάγουσας παρατηρήθηκαν τα ακόλουθα: στρέβλωση του δοχείου και των πλακών, διάβρωση του σκελετού των πλακών, αποκόλληση του υλικού των πλακών και κατακρήμνισή του στον πυθμένα του δοχείου, έντονη οσμή και υπερθέρμανση, διακοπή των στοιχείων και της λειτουργίας του συσσωρευτή, διακοπή γέφυρας και ελαττωματικά στοιχεία. Ότι οι παραπάνω βλάβες είναι αυτές που κατονομάζονται στον παραπάνω όρο 13β των τεχνικών προδιαγραφών ή παρεμφερείς προς αυτές, η δε πρώτη επιστολή της ενάγουσας για την αντικατάσταση 172 συσσωρευτών επιδόθηκε στην εναγόμενη πριν εκπνεύσει ο χρόνος εγγύησης των 18 μηνών καλής λειτουργίας από την ημερομηνία παράδοσής τους, αφού οι τρεις πρώτες παραδόσεις 960 συσσωρευτών έγιναν την 8.6.2011, την 29.7.2011 και την 4.8.2011. Ότι με τη δεύτερη επιστολή προς την προμηθεύτρια με αριθμ. πρωτ. …./2-12-2013 επισημαίνεται ότι εμφανίσθηκε βλάβη σε άλλους 148 συσσωρευτές που εμφάνισαν τα ίδια ελαττώματα με τους πρώτους, ενώ διαπιστώθηκε ότι σχεδόν το σύνολο των συσσωρευτών εμφανίζουν τη συγκεκριμένη βλάβη εντός εξαμήνου από την τοποθέτησή τους σε λεωφορεία. Ακολούθως, ως προς αυτούς τους 148 συσσωρευτές, η ενάγουσα ενσωματώνει στην αγωγή της πίνακα όπου αναφέρεται ο χρόνος τοποθέτησης κάθε συσσωρευτή στο αντίστοιχο λεωφορείο και ο αριθμός κυκλοφορίας και το είδος του λεωφορείου, όπου ο συσσωρευτής τοποθετήθηκε. Επειδή η εναγόμενη αντικατέστησε μόνο 100 από τους ελαττωματικούς συσσωρευτές, η ενάγουσα ζητούσε να υποχρεωθεί η εναγόμενη να της παραδώσει 220 συσσωρευτές μολύβδου ξηράς φόρτισης 220ΑΗ, όμοιους με αυτούς που αφορούσε υπ’ αριθμ. …./2010 η διακήρυξη της «ΕΘΕΛ Α.Ε.», άλλως σε περίπτωση που η αντικατάσταση δεν είναι δυνατή, να της καταβάλει το ποσό των 36.098 ευρώ που αντιστοιχεί στην αξία της αγοράς τους λόγω ζημίας της, άλλως κατά τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της εξώδικης όχλησης της εναγόμενης στις 7.8.2014. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δικάζοντας την υπόθεση αντιμωλία των διαδίκων δέχθηκε την εγγυητική ευθύνη της εναγόμενης και αφού απέρριψε το κύριο αγωγικό αίτημα περί αντικατάστασης των συσσωρευτών, λόγω διακοπής της γραμμής παραγωγής τους από την κατασκευάστρια εταιρία στην Κίνα, δέχθηκε εν μέρει το επικουρικό αίτημα της αγωγής περί αποζημίωσης της ενάγουσας και υποχρέωσε την εναγόμενη να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 32.637 ευρώ που αντιστοιχεί στην αξία των 220 συσσωρευτών, μετά από αφαίρεση ποσού 3.461 ευρώ που ήταν ωφέλεια της ενάγουσας από τη χρήση των εν λόγω συσσωρευτών για έξι μήνες. Ήδη με την από 25.1.2018 έφεσή της, η ενάγουσα παραπονείται επειδή δεν έγινε δεκτή η αγωγή της καθ’ όλο το ποσό της αποζημίωσης που ζητούσε και επειδή δεν της επιδικάσθηκαν τόκοι, η δε εναγόμενη με τη δική της από 13.3.2018 έφεση ζητεί να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη, ώστε να απορριφθεί στο σύνολό της η αγωγή λόγω αοριστίας, άλλως στην ουσία της.
Ως προς το ζήτημα του ορισμένου της αγωγής πρέπει να σημειωθεί ότι όταν ο ενάγων αγοραστής μιας ορισμένης ποσότητας προϊόντων που φέρουν όμοια τεχνικά χαρακτηριστικά επικαλείται παρεπόμενη της πώλησης συμφωνία εγγύησης από τον πωλητή της καλής λειτουργίας των πωλούμενων πραγμάτων για ορισμένο χρονικό διάστημα και της υποχρέωσης αυτού να αντικαταστήσει όσα πράγματα παρουσιάσουν συγκεκριμένη βλάβη εντός του χρόνου της εγγύησης, ζητεί δε λόγω ακριβώς της εμφάνισης βλάβης σε κάποια από τα πωληθέντα πράγματα την αντικατάστασή τους, άλλως απόδοση της αξίας τους, οφείλει να προσδιορίσει αφενός ποια από τα πωληθέντα πράγματα παρουσίασαν βλάβη, εξατομικεύοντάς τα στο μέτρο του δυνατού, ώστε και ο εναγόμενος πωλητής να μπορέσει να αμφισβητήσει, εφόσον το επιθυμεί, την εμφάνιση ελαττώματος σε καθένα από αυτά, αφετέρου να προσδιορίσει το είδος της βλάβης που παρουσίασε το κάθε πράγμα. Στην προκειμένη περίπτωση, αναφορικά με τους συσσωρευτές που εμφάνισαν κάποια βλάβη πριν κλείσουν δεκαοκτώ μήνες λειτουργίας από την παράδοσή τους στην ενάγουσα, με αποτέλεσμα να γεννάται, κατά τους όρους της σύμβασης, υποχρέωση αντικατάστασής τους από την προμηθεύτρια εταιρία, η ενάγουσα προσδιορίζει μόνο τους εκατόν σαράντα οκτώ, με τα στοιχεία των λεωφορείων στα οποία τοποθετήθηκαν και τις ημερομηνίες κατά τις οποίες τοποθετήθηκαν σε αυτά, ώστε να γίνει εξατομίκευσή τους και να μπορέσει και η εναγόμενη εταιρία ξεχωρίζοντάς τους από τους υπόλοιπους συσσωρευτές που παρέδωσε στην ενάγουσα, να αμυνθεί, εφόσον το επιθυμεί. Αντίθετα, ως προς τους πρώτους εκατόν εβδομήντα δύο συσσωρευτές δεν διαλαμβάνονται στοιχεία εξατομικευτικά, που να τους διακρίνουν από τους συσσωρευτές που δεν παρουσίασαν κάποια βλάβη, με αποτέλεσμα η εναγόμενη να μην μπορεί να συγκεντρώσει στοιχεία για να αμυνθεί έναντι της αγωγής. Περαιτέρω, η ενάγουσα δεν προσδιορίζει ποιο ακριβώς ελάττωμα παρουσίασε καθένας από τους διακόσιους είκοσι συσσωρευτές, ώστε να μπορεί και το Δικαστήριο να τάξει τις δέουσες αποδείξεις και η εναγόμενη να αμυνθεί, αλλά σωρεύει στην αγωγή της διάφορα ελαττώματα όπως «στρέβλωση του δοχείου και των πλακών, διάβρωση του σκελετού των πλακών, αποκόλληση του υλικού των πλακών και κατακρήμνισή του στον πυθμένα του δοχείου, έντονη οσμή και υπερθέρμανση, διακοπή των στοιχείων και της λειτουργίας του συσσωρευτή, διακοπή γέφυρας και ελαττωματικά στοιχεία» που αφορούν στο σύνολο των ελαττωματικών συσσωρευτών, τα οποία ωστόσο, από την ίδια την περιγραφή τους προκύπτει ότι δεν μπορεί να συνυπήρχαν συγχρόνως σε όλους τους συσσωρευτές, που παρουσίασαν κάποια βλάβη. Τούτο, καθώς για παράδειγμα η περιγραφόμενη στρέβλωση του δοχείου και των πλακών και η έντονη μυρωδιά και υπερθέρμανση σχετίζονται με την εξάτμιση και τη διαρροή του ηλεκτρολύτη και την κατά συνέπεια άνοδο της θερμοκρασίας εντός του συσσωρευτή, ενώ η σωρευτικά περιγραφόμενη διακοπή των στοιχείων και της λειτουργίας του συσσωρευτή και η διάβρωση και αποκόλληση του υλικού των πλακών και η κατακρήμνισή του στον πυθμένα του δοχείου σχετίζονται με την κακή ποιότητα των υλικών κατασκευής των εσωτερικών στοιχείων του συσσωρευτή (πλάκες) καθώς και του δοχείου, οπότε αποτελούν διαφορετικό είδος βλάβης, σε σχέση με την πρώτη. Τέλος, σε ό,τι αφορά την παρτίδα των εκατόν σαράντα οκτώ φερόμενων ως ελαττωματικών συσσωρευτών και δεδομένου ότι σύμφωνα με την αγωγή το δεκαοκτάμηνο της εγγυητικής ευθύνης της προμηθεύτριας ξεκινούσε από την παράδοσή τους στην ενάγουσα και όχι από την τοποθέτησή τους στα λεωφορεία της «Ο.ΣΥ. Α.Ε.», θα έπρεπε για το ορισμένο της αγωγής που στηρίζεται σε αυτή την εγγυητική ευθύνη, να προσδιορίζεται πότε έγινε η παράδοσή τους στην αγοράστρια και όχι το πότε έγινε η τοποθέτησή τους στα λεωφορεία της. Επομένως, έσφαλε, ως προς την εφαρμογή του νόμου, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε την ως άνω από 7.10.2016 αγωγή ορισμένη και ακολούθως δέχθηκε αυτή εν μέρει στην ουσία της, ενώ έπρεπε να την απορρίψει ως απαράδεκτη λόγω της αοριστίας της. Ενόψει των ανωτέρω, γενομένου δεκτού του πρώτου λόγου της από 13.3.2018 έφεσης της εκκαλούσας εταιρίας «………» και παρελκούσης της έρευνας των υπόλοιπων λόγων της έφεσης αυτής, πρέπει να εξαφανισθεί η 3996/2017 απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και ακολούθως, αφού κρατηθεί η αγωγή αυτή από το παρόν Δικαστήριο για να τη δικάσει, να απορριφθεί ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας ελλείψει προδικασίας σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 111 παρ.2, 118 στοιχ.4 και 216 παρ.1 στοιχ. β’ του ΚΠολΔ, κατά το παραπάνω σκεπτικό. Συνακόλουθα, απορριπτέα τυγχάνει η από 25.1.2018 έφεση της εκκαλούσας «ΟΔΙΚΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Α.Ε.», καθώς οι λόγοι της πλήττουν την εκκαλούμενη απόφαση σχετικά με αποδιδόμενες πλημμέλειες που αφορούν στην κατ’ ουσίαν εξέταση της υπόθεσης, ενώ η αγωγή έπρεπε να απορριφθεί σε προγενέστερο στάδιο ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας. Τα δικαστικά έξοδα της εναγόμενης-εκκαλούσας και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας αναφορικά με την από 7.10.2016 κατά αυτής αγωγή και την από 13.3.2018 έφεσή της πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της ηττηθείσας ενάγουσας-εφεσίβλητης, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 183, 176 και 191 παρ.2 του ΚΠολΔ, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Ομοίως τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης στην από 25.1.2018 έφεση της εταιρίας «ΟΔΙΚΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Α.Ε.» πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της εκκαλούσας λόγω της ήττας της τελευταίας κατά την έκβαση της δίκης, σύμφωνα με τις πιο πάνω αναφερόμενες διατάξεις, κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό. Τέλος, το κατατεθέν για την άσκηση της από 13.3.2018 εφέσεως με κωδικό …… e-παράβολο του Υπουργείου Οικονομικών πρέπει να επιστραφεί στην εκκαλούσα λόγω της νίκης της στην παρούσα δίκη, ενώ σε ό,τι αφορά το κατατεθέν για την άσκηση της από 25.1.2008 έφεσης με κωδικό ……… e-παράβολο του Υπουργείου Οικονομικών πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του στο δημόσιο ταμείο, λόγω της απόρριψης του εν λόγω ένδικου μέσου κατ’ άρθρο 495 παρ.3 προτελ. εδ. ΚΠολΔ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει την από 25.1.2018 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2018 και Ε.Α.Κ. …./2018 και στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2018 και Ε.Α.Κ. …./2018) έφεση και την από 13.3.2018 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2018 και Ε.Α.Κ. …/2018 και στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …/2018 και Ε.Α.Κ. …../2018) έφεση αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσίαν την από 25.1.2018 έφεση.
Επιβάλλει σε βάρος της εκκαλούσας τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
Διατάσσει την εισαγωγή του κατατεθέντος για την άσκηση της έφεσης με κωδικό ………. e-παράβολου του Υπουργείου Οικονομικών στο δημόσιο ταμείο.
Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσίαν την από 13.3.2018 έφεση.
Εξαφανίζει την 3996/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
Κρατεί και δικάζει την από 7.10.2016 (με Γ.Α.Κ. …../2016 και Ε.Α.Κ. ……/2016) αγωγή.
Απορρίπτει αυτή.
Επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα της εκκαλούσας-εναγόμενης και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας σε βάρος της εφεσίβλητης-ενάγουσας και ορίζει αυτά στο ποσό των δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ.
Διατάσσει την επιστροφή του κατατεθέντος για την αμέσως παραπάνω έφεση με κωδικό ……………. e-παράβολου του Υπουργείου Οικονομικών στην εκκαλούσα.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στον Πειραιά, στις 29.8.2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ