ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Διατροφή ανηλίκου-υπαίτια παράλειψη απόκτησης εισοδήματος προς αποφυγή υποχρέωσης διατροφής-αίτηση επαναφοράς πραγμα΄των στην προτέρα κατάσταση
Αριθμός απόφασης 495/2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
——————————————-
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Εμμανουηλία-Αλεξάνδρα Κεχαγιά, την οποία όρισε ο Διευθύνων το Εφετείο, Πρόεδρος Εφετών, και τη Γραμματέα Κ.Δ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Αρμόδια φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρο 19 του ΚΠολΔ), η κρινόμενη από 19-7-2017 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ……/2017) έφεση της ενάγουσας, ως εν μέρει ηττηθείσας διαδίκου στην πρωτοβάθμια δίκη, κατά της υπ’ αριθμ. 1774/2017 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία του άρθρου 681Β του ΚΠολΔ, επί της από 21-7-2015 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ. ………../2015) αγωγής της, περί ανάθεσης της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου τους στην ίδια και καταβολής, τακτικής, μηνιαίας διατροφής σε χρήμα, για λογαριασμό του, από τον εναγόμενο, εν διαστάσει σύζυγό της, η οποία συνεκδικάστηκε με την από 15-7-2015 (υπ’αριθμ. εκθε. Καταθ. …../2015) αγωγή του τελευταίου, περί ρύθμισης της επικοινωνίας του με το ανήλικο, και έγινε δεκτή, ως εν μέρει βάσιμη και κατ’ουσίαν. Η έφεση αυτή έχει ασκηθεί νομότυπα (άρθρα 495 § § 1 και 2, 500, 511, 513 § 1 εδαφ.β΄, 516 § 1, 517 και 520 §1 του ΚΠολΔ), και εμπρόθεσμα (άρθρο 518 § 2 του ΚΠολΔ, όπως το τελευταίο ίσχυε μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο τρίτο του ν.4335/2015 (ΦΕΚ Α.87/23-7-2015), δηλαδή πριν την παρέλευση διετίας από τη δημοσίευση της εκκαλουμένης, αφού δεν γίνεται επίκληση ούτε αποδεικνύεται επίδοσή της από ή προς την εκκαλούσα, ούτε προκύπτει άλλος λόγος απαραδέκτου, ενώ δεν απαιτείτο κατά την κατάθεσή της η καταβολή παραβόλου, λόγω της φύσης της προκειμένης διαφοράς (εκ του άρθρου 681 Β-και ήδη 592 § 3- του ΚΠολΔ), κατ’άρθρο 495 § 4 εδ. τελευταίο του ΚΠολΔ. Συνεπώς, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, εντός των ορίων που καθορίζονται με αυτούς (άρθρα 522, 533 § 1 του ΚΠολΔ), κατά την αυτή διαδικασία, που εκδόθηκε η εκκαλουμένη,
ΙΙ.Με την προαναφερθείσα αγωγή της, την οποία η ενάγουσα άσκησε ατομικά και υπό την ιδιότητά της ως ασκούσα προσωρινά την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου της ….., που απέκτησε από το γάμο της με τον εναγόμενο, εν διαστάσει σύζυγό της, ζητούσε, κατόπιν επιτρεπτού περιορισμού του αιτήματός της : α) να ανατεθεί αποκλειστικά στην ίδια η επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου τέκνου τους, β) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος, να της προκαταβάλει εντός του πρώτου τριημέρου κάθε μήνα, ως βαρύνουσα τον ίδιο συνεισφορά στην κατά μήνα διατροφή σε χρήμα του ανηλίκου, το οποίο στερείται περιουσίας και εισοδημάτων και αδυνατεί να αυτοδιατραφεί, το ποσό των 499 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης και μέχρι την εξόφληση, και να επιβληθούν σε αυτόν τα δικαστικά της έξοδα.
ΙΙΙ.Επί της αγωγής αυτής, εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, η εκκαλουμένη υπ’αριθμ. 1774/2017 απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η αγωγή και, ακολούθως, ανατέθηκε η επιμέλεια του ανηλίκου αποκλειστικά στην ενάγουσα και υποχρεώθηκε ο εναγόμενος να της προκαταβάλλει για λογαριασμό του ανηλίκου, εντός του πρώτου τριημέρου κάθε ημερολογιακού μήνα, και για χρονικό διάστημα δύο (2) ετών από την επίδοση της αγωγής, το ποσό των 320 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας παροχής και μέχρι την εξόφληση και συμψηφίστηκαν τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων. Κατά της ανωτέρω απόφασης και ως προς το κεφάλαιό της που αφορά τη διατροφή του ανηλίκου, παραπονείται ο εναγόμενος με την υπό κρίση έφεσή του και για τους ειδικότερους εκτιθέμενους στο δικόγραφό της λόγους, που συνιστούν αιτιάσεις, που ανάγονται σε πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητώντας, κατά το προαναφερθέν κεφάλαιό της που μεταβιβάζεται στο παρόν Δικαστήριο, τη μεταρρύθμισή της, την επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση, με την επιστροφή όλων των ποσών που θα έχει καταβάλει πλέον του τελικώς καθορισθέντος και επικουρικά τον συμψηφισμό τους με τα ποσά των μελλοντικών διατροφών του σνηλίκου, και την καταδίκη της εφεσίβλητης στα δικαστικά του έξοδα.
ΙV.Από την εκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων, ……….. και ………., ενώπιον του ακροατηρίου του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του, και όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων, που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, ορισμένα εκ των οποίων λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη και άλλα για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς να παραλείπεται κανένα για την εκτίμηση της ουσίας της υπόθεσης, ασχέτως αν μνημονεύεται ή όχι ειδικά, μεταξύ των οποίων οι προσκομιζόμενες μετ’επικλήσεως από την εφεσίβλητη -3 συνολικά- φωτογραφίες, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητήθηκε (άρθρα 444 § 1 περ. γ΄, 448 § 2, 457 § 4 του ΚΠολΔ), συμπεριλαμβανομένων και των ξενόγλωσσων εγγράφων, εκ των οποίων ένα-εκείνο που φέρει τον τίτλο Ομόσπονδος Οργανισμός Απασχόλησης- προσκομίζεται, συνοδευόμενο από επίσημη μετάφραση επικυρωμένη από δικηγόρο, και άλλα χωρίς καθόλου μετάφρασή τους (ΑΠ 1627/2010, ΧΡΙΔ 2011.586, ΕφΠειρ (Μον) 809/2014, αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), ή επικυρωμένη μετάφραση, και αποτελούν απαράδεκτα αποδεικτικά μέσα (ΑΠ 1344/2007, Νοβ 2008.905),αλλά λαμβάνονται επιτρεπτώς υπόψη στην παρούσα διαδικασία, κατ’άρθρο 671 § 1 εδ.α΄του ΚΠολΔ, ως μη πληρούντα τους όρους του νόμου αποδεικτικά μέσα (ΑΠ 884/2005, ΕλλΔνη 2006.1102), δηλαδή υποστατά μεν αλλά ελαττωματικά αποδεικτικά μέσα (ΑΠ 1402/2015 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 884/2005, ΕλλΔνη 2006.1102) και τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής (άρθρο 336 § § 3 και 4 του ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά, που έχουν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης : Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο πολιτικό γάμο στο Δημαρχείο …. στις 18-11-2004 και εν συνεχεία και θρησκευτικό γάμο στον Ιερό Ναό ….. στον Πειραιά, στις 27-8-2005, από τον οποίο απέκτησαν ένα ανήλικο τέκνο, τον ….., που γεννήθηκε στις 17-6-2006. Η έγγαμη συμβίωσή τους δεν είχε ομαλή εξέλιξη και διασπάστηκε τον Μαϊο του έτους 2011, οπότε ο εναγόμενος αποχώρησε από τη συζυγική οικία, στην οποία παρέμεινε ο ανήλικος με τη μητέρα του. Διαρκούσης της διάστασής τους και ενώ ο γάμος τους δεν έχει λυθεί ακόμη, ανατέθηκε στην ίδια η επιμέλεια του προσώπου του, αρχικά προσωρινά, με την υπ’αριθμ. 1157/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, προσδιορίζοντας παράλληλα το ποσό της συνεισφοράς του για τη διατροφή του ανηλίκου στο ποσό των 150 ευρώ μηνιαίως, και ήδη οριστικά με την εκκαλουμένη. Ο ανήλικος στερείται περιουσίας και εισοδημάτων, αφού, λόγω της ανηλικότητάς του και των αναγκών της εκπαίδευσής του, αδυνατεί να εργαστεί. Έτσι, δεν ήταν σε θέση να διαθρέψει τον εαυτό του από δικούς του πόρους, κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, που οριοθετήθηκε με την αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλουμένη, δηλαδή από τις 24-7-2015 έως τις 23-7-2017 και, συνεπώς, ανακύπτει κατ’ αρχήν υποχρέωση των διαδίκων γονέων του να συνεισφέρουν στις δαπάνες διατροφής του ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνάμεις (ΑΠ 541/2015, ΑΠ 1330/2011, ΑΠ 680/2010, ΕφΠειρ (Μον) 749/2014, αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), ως τέτοιων νοούμενων, του εισοδήματός τους από κάθε βιοποριστική πηγή αλλά και της κινητής και ακίνητης περιουσίας τους (ΕφΛαρ 50/2013, ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ 2013.112, ΕφΠειρ (Μον) 780/2014, αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»). Από αυτούς, ο εναγόμενος, ο οποίος είναι μηχανικός τηλεπικοινωνιών, μετά την αποχώρησή του από την εταιρεία …… όπου εργαζόταν κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης και την αποτυχημένη προσπάθεια δραστηριοποίησής του ως ελεύθερου επαγγελματία με τη δημιουργία καταστήματος πώλησης αγαθών μέσω διαδικτύου, παρέμεινε άνεργος και ενεγράφη στο μητρώο ανέργων του ΟΑΕΔ από τις 2-8-2012 έως την 1-9-2014, οπότε, υπό συνθήκες οικονομικής κρίσης και επαγγελματικής ανασφάλειας, αναχώρησε, σε ηλικία τότε 41 ετών, προς αναζήτηση εργασίας για την πόλη Στουτγκάρδη της Γερμανίας, όπου ζει έκτοτε. Το φαινόμενο αυτό ήταν σύνηθες, όπως είναι κοινώς γνωστό, και την ίδια εποχή πληθώρα Ελλήνων, ακόμα και επιστημόνων, υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα και μετεγκαταστάθηκαν σε άλλες χώρες, έχοντας παραμείνει άνεργοι για μεγάλο χρονικό διάστημα ή αναζητώντας καλύτερη επαγγελματική τύχη. Παρ’ότι η εκ μέρους του άγνοια της γερμανικής γλώσσας αποτελούσε σημαντικό εμπόδιο για την απορρόφησή του, η επιλογή της συγκεκριμένης χώρας έγινε με κριτήριο την ύπαρξη φιλικών προσώπων που διέμεναν εκεί και θα μπορούσαν να τον στηρίξουν και το χαμηλότερο κόστος ζωής σε σχέση με την Αγγλία, όπου η προσαρμογή του θα ήταν πιο εύκολη, αφού γνώριζε αγγλικά. Ξεκίνησε εντατικά μαθήματα εκμάθησης της γερμανικής γλώσσας και απευθύνθηκε αμέσως στο οικείο Γραφείο Εργασίας ήδη από τις 29-9-2014, πλην όμως μόλις τον Ιούνιο του έτους 2015 κατόρθωσε να προσληφθεί ως καθαριστής, υπό καθεστώς μερικής απασχόλησης (2 ώρες ημερησίως επί πέντε ημέρες εβδομαδιαίως), αρχικά για διάστημα δώδεκα μηνών και εισόδημα της τάξης των 460 ευρώ μηνιαίως, αποδεικνύεται ωστόσο ότι εξακολουθούσε να εργάζεται και τον Αύγουστο του έτους 2016, με μηνιαίο μισθό 480 ευρώ, ενώ την ίδια στιγμή στον Ομόσπονδο Οργανισμό Απασχόλησης εμφανιζόταν ως άνεργος από 4-9-2015 έως 31-8-2015 και από τις 13-3-2017, γεγονός για το οποίο ο ίδιος δεν δίδει κάποια εξήγηση. Από την 1-1-2015 διέμενε σε μισθωμένη οικία, με μίσθωμα 250 ευρώ μηνιαίως, συμπεριλαμβανομένου του κόστους θέρμανσης και των λειτουργικών της εξόδων, ήδη όμως, κατά δήλωσή του με το δικόγραφο της έφεσής του που φέρει ημεροχρονολογία 19-7-2017, φιλοξενείται στην κατοικία της συντρόφου του, επιβαρυνόμενος με τα λειτουργικά της έξοδα, χωρίς να προσδιορίζει τον ακριβή χρόνο που αυτό συνέβη. Για την εκμάθηση γερμανικών στο Πανεπιστήμιο κατέβαλε για το χρονικό διάστημα από 21-9-2015 έως 1-2-2016 το ποσό των 195 ευρώ και από 15-2-2016 έως 28-6-2016 το ποσό των 326 (131 + 195) ευρώ, ήτοι το ποσό των 43,5 [521 (326 + 195) : 12] ευρώ μηνιαίως, κατά μέσο όρο, τον πρώτο χρόνο του επίδικου διαστήματος. Αντίστοιχη δαπάνη για το επόμενο έτος δεν αποδείχθηκε, παρά τους ισχυρισμούς του, εφόσον δεν προσκομίζονται αντίστοιχες αποδείξεις. Επίσης, για την ασφαλιστική του κάλυψη, κατέβαλε στο Ταμείο Υγείας της πόλης που ζει το ποσό των 163 ευρώ μηνιαίως, για το χρονικό διάστημα που φαινόταν δηλωμένος ως άνεργος, δηλαδή επί 16,5 μήνες εντός του επίδικου διαστήματος, δαπανώντας επομένως, κατά μέσο όρο, το ποσό των 112 [2.689,5 (16,5 Χ 163) : 24] ευρώ μηνιαίως. Παράλληλα με τις ανεπιτυχείς μέχρι στιγμής προσπάθειές του για εξεύρεση εργασίας ανάλογης των προσόντων και της εμπειρίας του στη Γερμανία, ήδη από το έτος 2015 είχε υποβάλει και στην Ελλάδα σχετική αίτηση στον ΑΣΕΠ, προκειμένου να συμμετάσχει σε προκηρύξεις για την πλήρωση θέσεων ειδικού επιστημονικού προσωπικού στη Γενική Γραμματεία Λιμένων και Λιμενικής Πολιτικής και στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, πλην όμως σε μία περίπτωση αποκλείστηκε ενώ οι λοιπές παραμένουν ουσιαστικά σε εκκρεμότητα. Καθ’όλο το χρονικό διάστημα που παρήλθε μετά την αναχώρησή του από την Ελλάδα, δέχεται οικονομική βοήθεια από τον πατέρα και την αδερφή του. Έτσι, ακόμη και αν ήθελε θεωρηθεί ότι πλέον, μετά από πέντε σχεδόν έτη άκαρπων προσπαθειών, η παραμονή του στη Γερμανία δεν δικαιολογείται, αφού δεν μπορεί να καλύψει τις προσωπικές του ανάγκες και το ίδιο ή και μεγαλύτερο εισόδημα θα μπορούσε ευχερώς να το αποκερδαίνει πλέον και στην Ελλάδα, όπου θα μπορούσε να φιλοξενηθεί από τους γονείς του, λόγω και της βελτίωσης των οικονομικών συνθηκών, δεν μπορεί να γίνει δεκτό το ίδιο, για το κρίσιμο χρονικό διάστημα, όπου η προοπτική ανεύρεσης ικανοποιητικής εργασίας με δυνατότητα εξέλιξης στο μέλλον ήταν υπαρκτή. Ούτε, εξάλλου, αποδείχθηκε ότι μπορούσε να ανεύρει εξ αρχής κάποια άλλη ή τυχόν πρόσθετη εργασία και δεν το έπραξε, προκειμένου να αποφύγει τις διατροφικές του υποχρεώσεις έναντι του τέκνου του, ενάντια στην καλή πίστη, δεδομένης μάλιστα και της δυσκολίας που συνεπαγόταν η άγνοια της γερμανικής γλώσσας, το επίπεδο κατανόησης της οποίας βελτιώθηκε προϊόντος του χρόνου. Έτσι, δεν μπορεί να γίνει λόγος για παράλειψη απόκτησης εισοδήματος εναντίον της καλής πίστης, το οποίο, επομένως, θα έπρεπε να συνυπολογιστεί για τον προσδιορισμό της διατροφής του ανηλίκου τέκνου του (ΑΠ 1507/2001, Νοβ 2002. 1658, ΕφΠειρ (Μον) 345/2016, ΕφΠειρ (Μον) 148/2016, ΕφΠειρ (Μον) 230/2015 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»). Πέραν του διαμερίσματος στη Δραπετσώνα, επιφάνειας 68 τμ, από το οποίο αποχώρησε η ενάγουσα τον Ιούλιο του έτους 2015, εκμισθώνοντάς το έκτοτε σε τρίτο πρόσωπο, αντί του μηνιαίου μισθώματος των 300 ευρώ, του οποίου ο ίδιος τυγχάνει συγκύριος κατά το ποσοστό του ½ εξ αδιαιρέτου, έχει στην ψιλή κυριότητά του, της επικαρπίας ανήκουσας στον πατέρα του, ένα αγροτεμάχιο με ελαιόδενδρα, έκτασης 577 τμ μετά της επ’αυτού οικίας, επιφάνειας 100,37 τμ. Το διαμέρισμα αποφέρει πρόσοδο που χρησιμοποιείται για την αποπληρωμή του στεγαστικού δανείου που έλαβε με τη σύζυγό του για την απόκτησή του και, επομένως, η ρευστοποίησή του, ακόμη και αν ήταν εφικτή, δεν κρίνεται επιβεβλημένη για την ικανοποίηση των διατροφικών αναγκών του τέκνου του. Επίσης, δεν θεωρείται εφικτή ούτε και η εκποίηση του αγροτεμαχίου, λόγω του ότι το δικαίωμά του επ’αυτού είναι περιορισμένο, ενώ και η εκμετάλλευσή του με εκμίσθωσή του σε τρίτον, θα απέφερε εισόδημα μόνον στον επικαρπωτή πατέρα του και όχι στον ίδιο. Είναι επίσης κύριος ενός Ι.Χ.Ε αυτοκινήτου, εργοστασίου προέλευσης Ford, τύπου Focus, 1596 κ.ε, με ημερομηνία πρώτης κυκλοφορίας τις 20-12-2007 και ενός δικύκλου, εργοστασίου προέλευσης Sym, 264 κ.ε, με ημερομηνία πρώτης κυκλοφορίας τις 17-5-2012. Η εκποίησή τους ενδείκνυται αφού ούτως ή άλλως δεν τα χρησιμοποιεί και παράλληλα αυτά, με την πάροδο του χρόνου, χάνουν μέρος της αξίας τους, και από αυτήν ο εναγόμενος θα μπορούσε να λάβει ως τίμημα το ποσό των 5.000 και 1.000 ευρώ, αντίστοιχα, ποσό το οποίο θα πρέπει να συνυπολογιστεί στις οικονομικές του δυνατότητες. Δεν αποδείχθηκε ότι διαθέτει άλλα περιουσιακά στοιχεία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε πηγή ούτε βαρύνεται με υποχρεώσεις έναντι τρίτων, πλην του ανηλίκου, αφού η δόση του στεγαστικού δανείου καταβάλλεται από την εν διαστάσει σύζυγό του. Ειδικότερα, και παρ’ότι από τις προσκομιζόμενες δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος και τα εκκαθαριστικά σημειώματα αποδεικνύεται αρκετά υψηλό εισόδημα του εναγομένου κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης (πχ. 50.000 περίπου για το έτος 2008, 33.000 ευρώ περίπου για το έτος 2009), το οποίο, όμως, στη συνέχεια μειώθηκε (πχ το έτος 2010 ανήλθε σε 6.500 ευρώ περίπου, το 2011, στο ποσό των 19.000 ευρώ περίπου και το 2012 στο ποσό των 14.500 ευρώ περίπου), δεν αποδεικνύεται ο ισχυρισμός της ενάγουσας ότι αυτός κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσής τους αποταμίευσε χρήματα, που έφθασαν στο ποσό των 70.000 ευρώ, το οποίο ο ίδιος δεν εμφανίζει προκειμένου να συνυπολογιστεί στην υπάρχουσα περιουσία του, καθώς δεν ενισχύεται από κανένα αποδεικτικό μέσο ούτε η ίδια επικαλείται ότι απευθύνθηκε σε τραπεζικά ιδρύματα, όπως ευχερώς μπορούσε να πράξει, ώστε να αναζητήσει πληροφορίες για τις τυχόν υπάρχουσες καταθέσεις του εναγομένου. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο καταλήγοντας στο συμπέρασμα περί πλασματικού του εισοδήματος ύψους 1.500 ευρώ μηνιαίως, έσφαλε περί την εκτίμηση των αποδείξεων και πρέπει ο σχετικός πρώτος λόγος της έφεσης, με τον οποίο ο εκκαλών διατείνεται ότι δεν υπήρχε αντικειμενικά η δυνατότητα άλλης απασχόλησής του και αύξησης του εισοδήματός του, να γίνει δεκτός ως βάσιμος και κατ’ουσίαν.
Αποδείχθηκε, επίσης, ότι η ενάγουσα εργάζεται ως τραπεζική υπάλληλος στην ………… Παρ’ότι η ίδια, αν και της ήταν ευχερές, δεν προσκομίζει αντίγραφα των φορολογικών της δηλώσεων, κατά το επίδικο διάστημα, ούτε έστω βεβαιώσεις μισθοδοσίας από την εργοδότριά της, αποδείχθηκε, από την κατάθεση της μάρτυρος που εξετάστηκε με επιμέλειά της, ότι ο μηνιαίος μισθός της ανέρχεται στο ποσό των 1.700 ευρώ περίπου, ο οποίος με συνυπολογισμό των επιδομάτων εορτών και αδείας φθάνει τα 2.000 ευρώ περίπου [(1.700 Χ 14) : 12], όπως ορθώς δέχθηκε και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και δεν αντικρούεται ουσιαστικά από τον εκκαλούντα. Είναι συνιδιοκτήτρια με τον εναγόμενο του προαναφερθέντος διαμερίσματος, για την αγορά του οποίου οι διάδικοι έλαβαν δύο δάνεια, η δόση των οποίων, ύψους 349 (241,15 + 94.07 + 13,84 ) ευρώ μηνιαίως λαμβάνεται από προσωπικό λογαριασμό που διατηρεί στην ως άνω Τράπεζα, και επιπλέον κυρία ενός Ι.Χ.Ε αυτοκινήτου, εργοστασίου προέλευσης Audi, τύπου Α3, 1390 κ.ε, με ημερομηνία πρώτης κυκλοφορίας τις 6-3-2008, το οποίο απέκτησε στις 23-9-2013. Από τις 6-7-2015 και καθ’όλο το επίδικο διάστημα, διέμενε με τον ανήλικο σε μισθωμένη οικία, επιφάνειας 97 τμ στον Πειραιά, καταβάλλοντας μηνιαίο μίσθωμα ύψους 400 ευρώ, επιβαρυνόμενη και με τα λειτουργικά της έξοδα, δικαιολογώντας τη μετακίνησή της από το γεγονός ότι η νέα κατοικία της βρισκόταν πιο κοντά στο σχολείο και τις εξωσχολικές δραστηριότητες του ανηλίκου. Η επιλογή της αυτή, ωστόσο, ακόμη και αν ο δικαιολογητικός λόγος είναι υπαρκτός, με βάση τις οικονομικές δυνατότητες και τα εισοδήματα των διαδίκων αξιολογείται ως δυσανάλογη, δοθέντος ότι πέραν της διαφοράς του μισθώματος που η ίδια πλήρωνε για το διαμέρισμα που διέμενε και εκείνου που εισπράττει για το ιδιόκτητο διαμέρισμά της, το πρώτο είναι σημαντικά μεγαλύτερο, χωρίς να υπάρχει σχετική ανάγκη, γεγονός που συνεπάγεται και αυξημένες λειτουργικές δαπάνες του. Σημειώνεται ότι η μετακίνηση και φιλοξενία της πλέον στην κατοικία του συντρόφου της στη ……., έλαβε χώρα μετά την παρέλευση του επίδικου διαστήματος. Κατέβαλε ετησίως ασφάλιστρα ύψους 576 ευρώ, για ασφάλεια ζωής στην …. Ασφαλιστική, ποσό το οποίο δεν αφαιρείται από τα εισοδήματά της αλλά συνεκτιμάται ως βιοτική της ανάγκη (ΕφΠειρ (Μον) 218/2015, ΕφΠειρ (Μον) 780/2014, αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»). Δεν διαθέτει και αυτή άλλα εισοδήματα ή περιουσία από οποιαδήποτε πηγή ούτε βαρύνεται με υποχρεώσεις έναντι τρίτων, πλην του ανηλίκου.
Τέλος, αναφορικά με τον ανήλικο, αποδείχθηκε ότι κατά το επίδικο χρονικό διάστημα ήταν μαθητής της Γ΄και στη συνέχεια της Δ΄τάξης του Δημοτικού σε δημόσιο σχολείο. Παρακολουθούσε μαθήματα Αγγλικών, σε φροντιστήριο ξένων γλωσσών, με μηνιαία δαπάνη ύψους 100 ευρώ, και πόλο, με μηνιαία δαπάνη 30 ευρώ, οι οποίες επιμεριζόμενες καθ’όλη τη διάρκεια του έτους συνεπάγονται δαπάνη ύψους 98 ευρώ μηνιαίως, κατόπιν στρογγυλοποίησης [(130 Χ 9) : 12]. Δεν αποδείχθηκε συγκεκριμένη νεφρολογική του πάθηση, την οποία άλλωστε δεν εξειδικεύει η ενάγουσα, ενώ η μάρτυρας που εξετάστηκε με επιμέλειά της κατέθεσε ότι το παιδί έχει ένα νεφρό, πράγμα αναληθές, ούτε η τυχόν αναγκαιότητα και συχνότητα αλλά και το κόστος τυχόν ιατρικών εξετάσεων και ελέγχου, που επιβάλλεται από αυτήν. Από μόνες τις προσκομιζόμενες γνωματεύσεις υπερηχογραφημάτων ουροποιητικού συστήματος, στα οποία υποβλήθηκε στις 25-9-2014 και 9-6-2016, δεν μπορεί να εξαχθεί κάποιο σχετικό ασφαλές συμπέρασμα, ως προς τα παραπάνω ζητήματα. Διαμένει με τη μητέρα του και βαρύνεται με την αναλογία του στις λειτουργικές δαπάνες της κατοικίας τους. Οι λοιπές δαπάνες του, για τροφή, ένδυση, υπόδηση, ψυχαγωγία, αγορά σχολικών ειδών και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, πέραν εκείνης που παρέχεται από τον ασφαλιστικό φορέα της μητέρας του, είναι οι συνήθεις δαπάνες που απαιτούνται για ανήλικα τέκνα της ηλικίας του, των οποίων οι γονείς έχουν το ίδιο κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο διαβίωσης με εκείνο των δικών του γονέων. Με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων, η κατά το επίδικο χρονικό διάστημα ανάλογη διατροφή, η οποία προσδιορίζεται από τις ανάγκες του, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι αποτιμώμενες σε χρήμα, συναφείς με την περιποίηση και φροντίδα του προσώπου του, υπηρεσίες, που η ενάγουσα του προσφέρει και έχει ανάγκη για την ανατροφή του, ανήλθε στο ποσό των 700 ευρώ μηνιαίως, και όχι των 750 ευρώ, όπως εσφαλμένα δέχθηκε το πρωτόδικο Δικαστήριο, απορριπτομένου εν μέρει ως αβάσιμου του δεύτερου λόγου της έφεσης, με τον οποίο ο εκκαλών διατείνεται ότι οι ανάγκες του ανήλικου πρέπει να προσδιοριστούν στο ποσό των 394 ευρώ μηνιαίως. Από το παραπάνω ποσό, ο εναγόμενος ήταν σε θέση, με βάση την προαναφερθείσα οικονομική του δυνατότητα και την προσωπική του κατάσταση, συσχετιζόμενη με την αντίστοιχη οικονομική δυνατότητα και την προσωπική κατάσταση της ενάγουσας, να καλύψει το ποσό των 200 ευρώ, προκαταβάλλοντάς το εντός του πρώτου τριημέρου κάθε μήνα, ενώ το υπόλοιπο μέρος της δικαιούμενης διατροφής του ανηλίκου όφειλε να το καλύψει η ενάγουσα. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεχόμενο ότι η συνεισφορά του εναγομένου έπρεπε να καθοριστεί στο ποσό των 320 ευρώ, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις, γενομένου εν μέρει δεκτού του τρίτου λόγου εφέσεως, με τον οποίο ο εκκαλών διατείνεται, κατ’ορθή εκτίμηση του δικογράφου της, ότι η δική του συνεισφορά στη διατροφή του τέκνου του πρέπει να περιοριστεί στο ποσό των 150 ευρώ μηνιαίως. Σημειώνεται ότι, ο επιμερισμός αυτός μεταξύ των γονέων του, γίνεται αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο σύμφωνα προς τα εκατέρωθεν αποδεικνυόμενα πραγματικά περιστατικά καθώς η επίκληση διαφορετικής αναλογίας συμμετοχής στις ανάγκες διατροφής του ανηλίκου από την επικαλούμενη στην αγωγή συνιστά άρνηση και όχι ένσταση (ΕφΑθ 856/2010 ΕφΑΔ 2011.434, ΕφΠειρ (Μον) 129/2016, ΕφΠειρ (Μον) 486/2015 ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»).
Πλέον αυτών, η υποβληθείσα με το δικόγραφο της έφεσης αίτηση του εκκαλούντος, κατ’άρθρο 914 του ΚΠολΔ, περί επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση, κρίνεται ως αβάσιμη, αφού με βάση την εκκαλουμένη απόφαση, που κηρύχθηκε προσωρινά εκτελεστή, ως προς τη διάταξή της περί διατροφής, και σε εκτέλεση αυτής, ο εναγόμενος κατέβαλε στην ενάγουσα, για λογαριασμό του ανηλίκου, βάσει των προσκομιζόμενων αποδείξεων, το ποσό των 150 ευρώ μηνιαίως, αναφορικά με το επίδικο διάστημα, το οποίο υπολείπεται της καθορισθείσας συνεισφοράς του.
Κατ’ακολουθίαν των ανωτέρω, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο δέχθηκε ότι ο εναγόμενος υποχρεούται να καταβάλει στην ενάγουσα, ως τακτική, σε χρήμα, μηνιαία διατροφή του ανηλίκου τέκνου τους, το ποσό των 320 ευρώ, καθ’όλο το επίδικο χρονικό διάστημα, εσφαλμένα τις αποδείξεις εκτίμησε και, συνεπώς, ο οικείος λόγος της ένδικης έφεσης-όπως ειδικότερα αναλύεται στους επιμέρους 1ο, 2ο και 3ο λόγους αυτής- πρέπει να γίνει δεκτός ως βάσιμος και κατ’ουσίαν. Συνεπώς, πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη, κατά το εκκληθέν περί διατροφής κεφάλαιό της, συμπεριλαμβανομένου και του παρεπόμενου κεφαλαίου περί τοκογονίας, που δεν πλήττεται με λόγο έφεσης, διότι τούτο επιβάλλεται για την ενότητα της εκτέλεσης, η οποία θα επιτευχθεί μόνο με την εκτέλεση της παρούσας αποφάσεως (ΕφΑνΚρ 79/2014, ΕφΠειρ (Μον) (Ναυτ) 619/2014 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), αναγκαίως δε και κατά την περί δικαστικών εξόδων διάταξή της που θα καθορισθεί από την αρχή (ΕφΑνΚρ 79/2014 ό.π, ΕφΑθ 1404/2014, Αρμ 2015.208). Στη συνέχεια, αφού κρατηθεί η υπόθεση στο Δικαστήριο αυτό και ερευνηθεί κατ’ουσίαν η ένδικη αγωγή (άρθρο 535 § 1 του ΚΠολΔ), πρέπει να γίνει αυτή δεκτή ως εν μέρει βάσιμη και κατ’ ουσίαν, και, ακολούθως, υποχρεωθεί ο εναγόμενος να προκαταβάλλει σε αυτήν εντός του πρώτου τριημέρου κάθε μήνα και με το νόμιμο τόκο από την παρέλευσή του και μέχρι την εξόφληση, ως τακτική κατά μήνα διατροφή του ανηλίκου και για λογαριασμό του, για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής, που έλαβε χώρα στις 24-7-2015, το ποσό των 200 ευρώ. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που προκαταβλήθηκαν από τον εναγόμενο, πρέπει, κατόπιν σχετικού αιτήματος, να συμψηφιστούν, λόγω της σχέσης τους ως συζύγων (άρθρα 106, 179 και 183 του ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την από 19-7-2017 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ…………/2017) έφεση του εναγομένου, κατά της υπ’αριθμ. 1774/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ αυτήν τυπικά και κατ’ουσίαν.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλουμένη ως προς τη διάταξή της που αφορά τη διατροφή του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, ……..
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και τη δικάζει κατ’ουσίαν, ως προς το ίδιο μέρος.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει αυτήν, κατά το αντίστοιχο μέρος.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να προκαταβάλλει στην ενάγουσα, ως τακτική κατά μήνα διατροφή του ανηλίκου τέκνου τους Κωνσταντίνου και για λογαριασμό του, εντός του πρώτου τριημέρου κάθε μήνα, για χρονικό διάστημα δύο (2) ετών από την επίδοση της αγωγής (24-7-2015), και με τον νόμιμο τόκο από την παρέλευσή του και μέχρι την εξόφληση, το ποσό των 200 ευρώ.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ μεταξύ των διαδίκων τα δικαστικά τους έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 30.-8-2019
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ