Αριθμός 524/2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σοφία Καλούδη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Η υπό κρίση έφεση κατά της με αριθμό 1351/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών με την παρουσία των διαδίκων, παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 του ΚΠολΔ) και έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, με την κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 4-7-2018, δηλαδή εντός της από το άρθρο 518 παρ. 1 του ΚΠολΔ οριζόμενης προθεσμίας από την επίδοση αντιγράφου της εκκαλουμένης απόφασης στις 5-6-2018 (βλ. τη με αριθμό ……/5-6-2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο πρωτοδικείο Πειραιώς, . …). Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).
ΙΙ. Με την από 27-12-2017 (αρθ. εκθ. καταθ. ……../2017) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, η ενάγουσα, και ήδη εφεσίβλητη, εξέθετε ότι από 5-12-2003 έως το Νοέμβριο έτους 2017 παρείχε τις υπηρεσίες της ως σερβιτόρα-μπουφετζού στα πλαίσια σύμβασης εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου με καθεστώς πενθήμερης απασχόλησης, που συνήψε με την προκάτοχο της εναγόμενης, εταιρία με τη επωνυμία «…………», νόμιμα εκπροσωπούμενη, στην επιχείρηση (καφέ αναψυκτήριο), που αυτή διατηρούσε στην πλατεία ….. στον …., αντι μηναίου μισθού 840 ευρώ, και ότι παρά τα συμφωνηθέντα με την εργοδότρια της αυτή εργαζόταν και κάθε Σαββάτο ή Κυριακή του μήνα εκ περιτροπής, δίχως να αμείβεται για αυτό. Ζητούσε δε, να υποχρεωθεί η εναγόμενη να της καταβάλει το ποσό των 34.553,45 ευρώ ως αμοιβή για την απασχόληση της κατά την έκτη ημέρα της εβδομάδας για το χρονικό διάστημα από Ιανουάριο έτους 2012 έως Αύγουστο έτους 2017, καθώς και για διαφορές επιδομάτων εορτών και αδείας, με το νόμιμο τόκο από τότε που έκαστο κονδύλιο κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφασή του, έκανε μερικώς δεκτή την αγωγή ως ουσιαστικά βάσιμη και υποχρέωσε την εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα για τις ανωτέρω αιτίες το συνολικό ποσό των 12.673,80 ευρώ με το νόμιμο τόκο κατά τις επιμέρους γενόμενες διακρίσεις. Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονείται η εναγόμενη με την υπό κρίση έφεση της, επικαλούμενη εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, και ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, προκείμενου να απορριφθεί καθ’ολοκληρίαν η σε βάρος της αγωγή ως ουσιαστικά αβάσιμη.
ΙΙΙ. Από την επανεκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων και την ανωμοτί εξέταση ως διαδίκου του νομίμου εκπροσώπου της εναγομένης εταιρείας, ……….. στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημοσίας συνεδριάσεως του, των υπ’ αρ. ……….. ενόρκων βεβαιώσεων των ……………. αντίστοιχα, ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιώς, οι οποίες ελήφθησαν μετά από σχετική νόμιμη κλήτευση της ενάγουσας, (βλ. την υπ’ αρ. …./15-2-2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της Περιφερείας του Εφετείου Πειραιώς, ………) καθώς και των υπ’ αριθμ. ………..ενόρκων βεβαιώσεων ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιώς των μαρτύρων απόδειξης, …………, οι οποίες ελήφθησαν νομίμως μετά από σχετική κλήτευση της εναγομένης, (βλ. την υπ’ αρ. …../14-2-2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της Περιφερείας του Εφετείου Πειραιώς, ………), [απορριπτόμενου του ισχυρισμού της τελευταίας, περί μη νομοτύπου λήψεως αυτών, που επαναφέρει με τον δεύτερο λόγο της έφεσης της, καθόσον δεν αντίκειται στις διατάξεις των αρθ. 110§2, 111§1, 112, 115§1, 116, 118 αριθ. 4 ΚΠολΔ και του αρθ. 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου η κλήση (και δεν καθίσταται άκυρη εκ του λόγου αυτού κατ` αρθ. 159 ΚΠολΔ) προς παράσταση για ένορκη βεβαίωση την ίδια ημέρα σε διαφορετικές ώρες ενώπιον του ίδιου οργάνου, και δη στις 20-2-2018 κατά τις ώρες 9.00, 9.30, 10.00, 10.30`, 11.00`, 11.30, 12.00` 12.30, 13.00 και στις 21-2-2018 κατά τις ώρες 9.00, 9.30, 10.00, 10.30`, 11.00`, 11.30, 12.00` 12.30, 13.00, διότι η εναγόμενη μπορεί να ορίσει πληρεξουσίους δικηγόρους για τις αντίστοιχες παραστάσεις (βλ. ΑΠ 771/2010 και Εφ Πατρ. 71/2016 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ)], καθώς από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που προσκομίζουν μετ’ επικλήσεως οι διάδικοι, μεταξύ των οποίων και οι επικαλούμενες υπεύθυνες δηλώσεις, που ως εκ του περιεχόμενου τους δεν προκύπτει ότι έχουν συνταχθεί ειδικά ενόψει της δίκης αυτής, και συνεπώς ως άκυρα αλλά όχι και ανυπόστατα, αποδεικτικά μέσα, δύνανται να ληφθούν υπόψη στη παρούσα διαδικασία (ΑΠ 524/2018 ΤΝΠ Νομος),σε συνδυασμό και με τα διδάγματα της κοινής πείρας, τα οποία λαμβάνονται υπόψιν αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ.4 ΚΠολΔ), αποδείχτηκαν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: η ενάγουσα, η οποία είναι κάτοχος βιβλιαρίου υγείας (γεγονός το οποίο δεν αμφισβητείται ειδικά από την εναγόμενη), στις 5-12-2003 προσλήφθηκε από τη, νομίμως εκπροσωπούμενη, ομόρρυθμη εταιρεία με την επωνυμία «……………», δικαιοπάροχο της εναγομένης, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, προκειμένου να απασχοληθεί ως σερβιτόρα-μπουφετζού, στην επιχείρηση της καφε- αναψυκτηρίου- κρουασαντερί στην περιοχή του Πειραιά, επί της οδού …………………, με καθεστώς πενθήμερης εβδομαδιαίας και οκταώρου ημερησίας απασχόλησης, δηλαδή από Δευτέρα έως και Παρασκευή και από ώρες 07.00 π.μ. έως 15.00 μ.μ. ή από 15.00 μ.μ. έως και τις 23.00 μ.μ. με μικτές συμβατικές μηνιαίες αποδοχές, ποσού 587,90 €. Αυτή απασχολήθηκε στην ανωτέρω εταιρεία έως και τις 6-3-2008, οπότε προσλήφθηκε από την εναγομένη, ως διάδοχο της προηγουμένης εργοδότριας της, μετά από σχετική τροποποίηση του καταστατικού της τελευταίας, υπό τους ιδίους όρους και συνθήκες στην αυτή εταιρική επιχείρηση ως υπάλληλος, μπουφετζού, με εργασιακό καθεστώς πενθήμερης εβδομαδιαίας και οκταώρου ημερησίας απασχόλησης, ήτοι από Δευτέρα έως και Παρασκευή και από ώρες 07.00 π.μ. έως 15.00 μ.μ., και με τις αντίστοιχες οριζόμενες αποδοχές της ισχύουσας ΓΣΣΕ. Ακολούθως η σύμβαση εργασίας της τροποποιήθηκε διαδοχικώς ως ακολούθως : α) στις 3-5-2012, οπότε η εβδομαδιαία απασχόληση της ορίστηκε από Δευτέρα έως Παρασκευή από ώρα 6.00 έως 14.00, β) στις 6-8-2013, οπότε η εβδομαδιαία απασχόληση της ορίστηκε Δευτέρα και από Τετάρτη έως Σάββατο από ώρα 6.00 έως 14.00 και γ) στις 14-4-2014, οπότε η εβδομαδιαία απασχόληση της ορίστηκε Δευτέρα έως Παρασκευή από ώρα 6.30 έως 13.10 και Κυριακή από ώρα 8.30 έως 15.10, με αποδοχές σύμφωνες με τα οριζόμενα στην ΕΓΣΣΕ (κατά γενική αναφορά, και συνεπώς την εκάστοτε ισχύουσα), με συνέπεια οι όροι αυτής να καθίστανται περιεχόμενο της ατομικής σύμβασης. Όπως, όμως, αποδείχθηκε, η ενάγουσα απασχολήθηκε στην επιχείρηση της εναγόμενης μέχρι τις 30-11-2017, οπότε αποχώρησε οικειοθελώς (βλ. από 4-12-2017 αναγγελία περί οικειοθελούς αποχώρησης, με την εμπεριεχόμενη σε αυτήν ρητή επιφύλαξη περί άσκησης παντός νομίμου της δικαιώματος ως προς τη διεκδίκηση των επικαλουμένων από την ίδια διαφορών δεδουλευμένων αποδοχών κατά τον αντίστοιχο ως άνω χρόνο) εργαζόμενη κατά τις εξής ημέρες και ώρες: [α] κατά τις καθημερινές, Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή, κατά την πρωινή βάρδια και δη από ώρα 07.00 π.μ. έως και 15.00 μ.μ. [β] και επιπλέον για συνολικά δύο Σάββατα και δύο Κυριακές καθ’ έκαστο μήνα και από ώρα 07.00 π.μ. έως και 14.00 μ.μ. εναλλάξ, δίχως ωστόσο η τελευταία να της καταβάλλει για το αντίστοιχο χρονικό διάστημα απασχόλησης (έκτη ημέρα εργασίας) τις προς τούτο νόμιμες αποδοχές της (από τον μήνα Ιανουάριο του 2012 έως και τον Αύγουστο του έτους 2017), όπως και πλήρη τα οφειλόμενα επιδόματα εορτών, αδείας και αποζημίωση αδείας του αντίστοιχου χρονικού διαστήματος. Επομένως της οφείλονται: για το έτος 2012 και για εργασία κατά την έκτη ημέρα (Σάββατο) με βάση τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού και το νόμιμο ωρομίσθιο 4,92 € [(νόμιμος μηνιαίος μισθός ΕΓΣΣΕ 2010, ποσού 820,51 € (βασικός μισθός 586,08 €, επίδομα τριετιών 175,82 € και επίδομα γάμου 58,61 €) διά 25 ημέρες χ 6/40) χ 7 ώρες/Σάββατο = 34,46 € [ + προσαύξηση 30% = 44,80 € ημερομίσθιο Σαββάτου χ 2 Σάββατα =] 89,60 €. Επιπλέον, αυτή κάθε Κυριακή απασχολείτο για επτά [7] ώρες συνολικά και συγκεκριμένα από ώρα 07.00 π.μ. έως και τις 14.00 μ.μ, οπότε και για εργασία Κυριακών δικαιούται: [4,92 € ωρομίσθιο χ 7 ώρες/Κυριακή ομοίως= 34,46 € πλέον προσαύξησης 75%= 60,02 € ημερομίσθιο Κυριακής χ 2 Κυριακές=] 120,05€. Συνεπώς για την απασχόληση της κατά το μήνα Ιανουάριο έως και Δεκέμβριο του 2012, η εναγομένη όφειλε να της καταβάλει για την εργασία της κατά τις καθημερινές, δύο Σάββατα και δύο Κυριακές καθ’ έκαστο μήνα, τα επιμέρους ποσά των 820,51 € χ12 μήνες = 9.846,12 [ως βασικές μηνιαίες αποδοχές] πλέον του ποσού των 89,60 € χ 12 μήνες = 1.075,20 € [για την απασχόληση της κατά τα Σάββατα] και του ποσού των 120,05 € χ 12 μήνες = 1.440,6 € [για την απασχόληση της κατά τις Κυριακές] = συνολικά το ποσό των 12.361,92 €, έναντι του οποίου η εναγόμενη της κατέβαλε το συνολικό ποσόν των 840 € (το επιπλέον του νομίμου μισθού, έναντι της αμοιβής κατά τα Σάββατα και τις Κυριακές) χ 12 μήνες = 10.080 € και επομένως εξακολουθεί να της οφείλεται για την εργασία της κατά τις ημέρες του Σαββάτου και της Κυριακής το υπόλοιπο ποσό των 2.282 € (190,16 ευρώ το μήνα). Επίσης, εξακολουθεί να της οφείλεται: (α) για δώρο Πάσχα έτους 2012, ποσό 31,16 €, (427,35 € (820,51/2 χ 0,04166), αφαιρουμένου του καταβληθέντος ποσού 396,19€) (β) για δώρο Χριστουγέννων έτους 2012, 58,60 €, (820,51 € ( το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν υπολόγισε την αναλογία επιδόματος αδείας), αφαιρουμένου του καταβληθέντος ποσού 761,91€) (γ) για αποζημίωση και επίδομα αδείας έτους 2012, το ποσό των 72,67 €, (1230,77 € (820,51 +820,51/2), αφαιρουμένου του καταβληθέντος συνολικού ποσού των 1158,10€), Β] για το έτος 2013: (ΓΣΣΕ 2012-2013 , άρθρο 2 παρ.2 και 4 ΠΥΣ 6/2012) οπότε ελάμβανε τις ίδιες αποδοχές, για απασχόληση επι επταώρου 2 Σάββατα το μήνα [ 89,60€ χ 12 μήνες =] 1.075,20 ευρώ και 2 Κυριακές το μήνα [120,05€ χ 12 μήνες=] 1.440,60 ευρώ και για την εργασία της κατά τις καθημερινές [820,51 € χ 12 μήνες =] 9.846,12 ευρώ, και συνολικά το ποσό των 12.361,92 €, έναντι του οποίου η εναγόμενη της κατέβαλε το συνολικό ποσόν των 840 € χ 12 μήνες = 10.080 € και επομένως εξακολουθεί να της οφείλεται για την εργασία της κατά τις ημέρες του Σαββάτου και της Κυριακής το υπόλοιπο ποσό των 2.282 € (190,16 ευρώ το μήνα). Επίσης, εξακολουθεί να της οφείλεται: (α) για δώρο Πάσχα έτους 2013, ποσό 46,39 €, (427,35 € (820,51/2 χ 0,04166), αφαιρουμένου του καταβληθέντος ποσού 380,96 €) (β) για δώρο Χριστουγέννων έτους 2013, 58,60 €, (820,51 € (το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν υπολόγισε την αναλογία επιδόματος αδείας), αφαιρουμένου του καταβληθέντος ποσού 761,91€) (γ) για αποζημίωση και επίδομα αδείας έτους 2013, το ποσό των 87,90 €, (1230,77 αφαιρουμένου του καταβληθέντος συνολικού ποσού των 1142,87€), για το έτος 2014: για την εργασία κατά τα Σάββατα, ενόψει του νόμιμου ωρομίσθιου, όπως είχε διαμορφωθεί -μετά την κατάργηση του επιδόματος γάμου ως μισθολογικού όρου στην ΕΓΣΣΕ 2014- σε 4,57 € [(νόμιμος μηνιαίος μισθός, ποσού 761,91 € (ήτοι, βασικός μισθός 586,08 €, επίδομα τριετιών 175,82 €) διά 25 ημέρες χ 6/40)] χ 7 ώρες/Σάββατο = 31,99€ [ + προσαύξηση 30% = 41,58 € ημερομίσθιο Σαββάτου χ 2 Σάββατα=] 83,17 €, και για την εργασία κατά τη Κυριακή [4,57 € ωρομίσθιο χ 7 ώρες/Κυριακή =31,99 € πλέον προσαύξησης 75%= 55,98 € ημερομίσθιο Κυριακής χ 2 Κυριακές=] 111,96 €. Συνεπώς για απασχόληση επι επταώρου 2 Σάββατα το μήνα [= 83,17 χ 12 μήνες =] 998,04 ευρώ και 2 Κυριακές το μήνα [111,96 € χ 12 μήνες=] 1343,52 ευρώ και για την απασχόληση της κατά τις καθημερινές 761,91 € χ 12 μήνες = 9142,92 ευρώ, και συνολικά το ποσό των 11484,48 ευρω, έναντι του οποίου της κατέβαλε το συνολικό ποσόν των 840 € χ 12 μήνες = 10.080 € και επομένως εξακολουθεί να της οφείλεται για την εργασία της κατά τις ημέρες του Σαββάτου και της Κυριακής το υπόλοιπο ποσόν των 1404,48 € (117,04 ευρώ/μηνα). Επίσης, εξακολουθεί να της οφείλεται για δώρο Πάσχα έτους 2014, το ποσό των 15,87€, (396,83 € (761,91/2 χ 0,04166), αφαιρουμένου του καταβληθέντος ποσού των 380,96 €), (ενώ το επίδομα Χριστουγέννων, ποσού 761,91 ευρώ της έχει καταβληθεί κανονικά, όπως και η αποζημίωση και το επίδομα αδείας, ποσού 761,91 ευρώ και 380,95 ευρώ αντίστοιχα. για το έτος 2015: οπότε ελάμβανε τις ίδιες αποδοχές, για απασχόληση επι επταώρου 2 Σάββατα το μήνα : = 83,17χ 12 μήνες = 998,04 ευρώ και 2 Κυριακές το μηνα 111,96€ χ 12 μήνες= 1343,52 ευρώ και 761,91 € χ 12 μήνες = 9142,92 ευρώ, και συνολικά το ποσό των 11484,48 ευρω, έναντι του οποίου της κατέβαλε το συνολικό ποσόν των 840 € χ 12 μήνες = 10.080 € και επομένως εξακολουθεί να της οφείλεται για την εργασία της κατά τις ημέρες του Σαββάτου και της Κυριακής το υπόλοιπο ποσόν των 1404,48 € (117,04 ευρώ/μήνα). Επίσης, εξακολουθεί να της οφείλεται για δώρο Πάσχα έτους 2015, το ποσό των 15,87€, (396,83 € (761,91/2 χ 0,04166), αφαιρουμένου του καταβληθέντος ποσού των 380,96 €), ενώ ουδέν της οφείλεται για επίδομα Χριστουγέννων και αποζημίωση και επίδομα αδείας, λόγω πλήρους εξόφλησης. για το έτος 2016: οπότε ελάμβανε τις ίδιες αποδοχές, για απασχόληση επι επταώρου 2 Σάββατα το μήνα, με την επισήμανση ότι δεν εργάστηκε κατά το χρονικό διάστημα από 7-2-2016 έως και 19-4-2016 (δηλαδή για 10 εβδομάδες, και 5 Σάββατα και 5 Κυριακές), διότι έλαβε άδεια άνευ αποδοχών από την εναγομένη, αυτή δικαιούται [ = 83,17χ 9 μήνες =] 748,53 ευρώ και 2 Κυριακές το μήνα [111,96 € χ 9μήνες=] 1007,64 ευρώ και για την απασχόληση της κατά τις καθημερινές [761,91 € χ 9 μήνες =] 6857,19 ευρώ, επιπλέον δε, για το μήνα Φεβρουάριο για μια εβδομάδα και ένα Σάββατο εργασίας, [190,47 (761,91 /4) +41,58 ευρώ=] 232,05 ευρώ και το μήνα Απρίλιο για μια εβδομάδα και μια Κυριακή εργασίας [190,47+55,98=] 246,45 ευρώ και συνολικά το ποσό των 9.091,86 ευρώ, έναντι του οποίου της κατέβαλε το συνολικό ποσόν των 840 € χ 9,5 μήνες = 7.980 € και επομένως εξακολουθεί να της οφείλεται για την εργασία της κατά τις ημέρες του Σαββάτου και της Κυριακής το υπόλοιπο ποσόν των 1.111,86 €, [117,04 ευρώ για κάθε μήνα εργασίας εκτός Φεβρουάριο, Μάρτιο, Απρίλιο, 22,05 ευρώ για μήνα Φεβρουάριο (232,05 ευρώ μείον 840/4 εβδομάδες), και 36,45 ευρώ (246,15 ευρώ μείον 840/4) για μήνα Απρίλιο], ενώ της έχουν καταβληθεί τα επιδόματα Χριστουγέννων και αδείας και αποζημίωση αδείας (Δ.Χριστουγέννων 761,91 ευρώ, αποζημίωση αδείας και επίδομα αδείας, 761,91 ευρώ και 380,96 ευρώ αντίστοιχα, καθώς και για Δ Πάσχα το ποσό των 152,38 ευρώ, ενώ συνεχίζει να της οφείλεται γι΄ αυτό το ποσό των 41,86 ευρώ (για 6,12 οκταήμερα χ 30,47 ημερομίσθιο=186,47 ευρω πλέον αναλογίας επιδόματος αδείας 7,77 ευρώ). για το έτος 2017 έως 31 Αυγούστου: οπότε ελάμβανε τις ίδιες αποδοχές, για απασχόληση επι επταώρου 2 Σάββατα το μήνα, εκτός του μηνός Ιουνίου, που βρισκόταν σε νόμιμη άδεια [ = 83,17 χ 7 μήνες =]582,19 ευρώ και 2 Κυριακές το μήνα [111,96€ χ 7 μήνες=] 783,72 ευρώ και για την απασχόληση της κατά τις καθημερινές [761,91 € χ 8 μήνες =] 6095,28 ευρώ, και συνολικά το ποσό των 7461,19 ευρω, έναντι του οποίου της κατέβαλε το συνολικό ποσόν των [840 € χ 7 μήνες =5880+ 761,91=]6641,91 € και επομένως της οφείλεται για την εργασία της κατά τα Σάββατα και τις Κυριακές, το ποσό των 819,28 ευρώ. Ωστόσο, με την εκκαλουμένη απόφαση επιδικάσθηκε στη ενάγουσα για τη αιτία αυτή το ποσό των 491,12 ευρώ (70,16 ευρώ για κάθε μήνα από Ιανουάριο έως Αύγουστο, πλην Ιουνίου). Περαιτέρω, εξακολουθεί να της οφείλεται για Δώρο Πάσχα το υπόλοιπο ποσό των 15,87€, καθόσον της έχει καταβληθεί το ποσό των 380,96 €, ενώ ομοίως της καταβλήθηκαν τα ποσά των 394,59 €, για Δώρο Χριστουγέννων (12,94 δεκαεννιάμερα χ 30,47 ευρώ) καθώς και ποσό 1.142,87€ για αποζημίωση και αποδοχές αδείας, σε ολοσχερή εξόφληση των σχετικών αξιώσεων της. Τα ανωτέρω και δη η απασχόληση της ενάγουσας κατά τις ανωτέρω ώρες και ημέρες σε μηνιαία βάση, καθ’υπέρβαση των οριζόμενων στην σύμβαση εργασίας της, και τις διαδοχικές τροποποιήσεις της προέκυψαν με σαφήνεια από τις ένορκες βεβαιώσεις των συναδέρφων της ενάγουσας, που δεν αντικρούονται πειστικά από τις ένορκες βεβαιώσεις που προσκομίζει η αντίδικος εναγόμενη, ούτε τα όσα κατέθεσαν εξεταζόμενοι ο μάρτυρας και ο νόμιμος εκπρόσωπος της. Επομένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που δέχθηκε ότι η ενάγουσα εργαζόταν κατά τις ανωτέρω ώρες τις καθημερνές και τα Σάββατα και τις Κυριακές, δεν έσφαλε κατά την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου ούτε εκτίμησε πλημμελώς τις αποδείξεις, τα όσα δε περί του αντιθέτου υποστηρίζει η εκκαλούσα με τους λόγους της έφεσης της τυγχάνουν απορριπτέα. Ωστόσο, αυτό εσφαλμένως έκρινε ότι ο δικαιούμενος μισθός της ενάγουσας, καθ’όλο το επίδικο χρονικό διάστημα ανερχόταν στο ποσό των 820,51 ευρώ. Επομένως, γενομένου αντιστοίχως δεκτού ως ουσιαστικά βασίμου του πρώτου λόγου της έφεσης, αυτή πρέπει να γίνει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση, αφού δε κρατηθεί η υπόθεση και αναδικαστεί η αγωγή, να γίνει αυτή δεκτή εν μέρει ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 9420,73 ευρώ με το νόμιμο τόκο, για μεν τα ποσά της αμοιβής για την εργασία κατά τα Σαββατα και την Κυριακή από τη πρώτη ημέρα του επομένου μήνα από εκείνον στον οποίο αφορά η παροχή της εργασίας, για τα επιδόματα Πάσχα από 1η Μαΐου του έτους που αφορούν, και για το Δώρο Χριστουγέννων και την αποζημίωση και επιδόματα άδειας από την 1η Ιανουάριου του επόμενου έτους. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν μερικώς σε βάρος της εφεσίβλητης (άρθρα άρθρα 178 παρ. 1,183, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό, ενώ για το παράβολο, ποσού 100,00 ευρώ, που η εκκαλούσα προκατέβαλε κατά την κατάθεση της εφέσεως της, πρέπει να διαταχθεί η απόδοση του σε αυτήν (άρθρο 495 παρ. 4 εδ. δ ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την έφεση με παρόντες τους διαδίκους.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ ουσία την έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ’ αριθμ. 1351/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την απόδοση στην εκκαλούσα του με αριθμό ………./2018 e-παραβόλου.
ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ την με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………./2017 αγωγή.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των εννέα χιλιάδων τετρακοσίων είκοσι ευρώ και εβδομήντα τριών λεπτών (9420,73 ευρω) και δη οκτώ χιλιάδων εννιακοσίων εβδομήντα πέντε ευρώ και ενενήντα τεσσάρων λεπτών (8.975,94 ευρώ) για αμοιβή για την εργασία κατά τα Σάββατα και την Κυριακή, με το νόμιμο τόκο από τη πρώτη ημέρα του επομένου μήνα από εκείνον στον οποίο αφορά η παροχή της εργασίας, εκατόν εξήντα επτά ευρώ και δύο λεπτών (167,02 ευρώ) για επιδόματα Πάσχα ετών 2012-2017, με το νόμιμο τόκο από τη 1η Μαΐου του έτους που αφορούν, εκατόν εξήντα ευρώ και πενήντα επτά λεπτών (160,57 ευρώ) για επιδόματα και αποζημιώσεις αδείας ετών 2012-2013, και εκατόν δέκα επτά ευρώ και είκοσι λεπτών (117,20 ευρώ) για επίδομα Χριστουγέννων ετών 2012-2013 από την 1η Ιανουάριου του επόμενου έτους, στα οποία αφορούν, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο σκεπτικό.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εναγόμενης μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500,00) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 11 Σεπτεμβρίου 2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ