Αριθμός 541 /2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΝΑΥΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Αποτελούμενο από το Δικαστή, Αθανάσιο Θεοφάνη, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Γ.Λ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
- Η από 17.01.2017 (γεν. αριθμ. καταθ. …./19.01.2017, ειδ. αριθμ. καταθ. …./19.01.2017) αγωγή του ενάγοντος ………, δικηγόρου και κατοίκου Αθηνών, κατά της εναγόμενης κ/ξ, με την επωνυμία «………..», που εδρεύει στην Αθήνα, με την οποία ζήτησε να υποχρεωθεί η εναγόμενη, για τους λόγους που εκτίθενται στην αγωγή, να του καταβάλει νομιμοτόκως ποσό 32.500,00€, ως αποζημίωση, λόγω καταστροφής του οχήματός του κατά την θαλάσσια μεταφορά αυτού που ανέλαβε η εναγόμενη, απευθύνθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς – Ναυτικό Τμήμα και εκδικάστηκε, αντιμωλία των διαδίκων, στις 07.03.2019. Επί της εν λόγω αγωγής εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία η υπ΄ αριθμ. 4515/2018 οριστική απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, με την οποία, με επάλληλη αιτιολογία συνισταμένη στο ότι η αγωγή είναι αόριστη, άλλως ουσιαστικά αβάσιμη, απέρριψε την αγωγή. Ακολούθως, επικυρωμένο αντίγραφο της αποφάσεως αυτής επιδόθηκε στον ενάγοντα στις 12.10.2018 (βλ. την σχετική επισημείωση του δικαστικού επιμελητή . … επί του επιδοθέντος φωτοτυπικού αντιγράφου της αποφάσεως) και ο τελευταίος άσκησε κατά της πρωτόδικης αποφάσεως την από 08.11.2018 (γεν. αριθμ. καταθ. …/09.11.2018, ειδ. αριθμ. καταθ. …./09.11.2018) έφεση. Η έφεση ασκήθηκε σύμφωνα με τους νόμιμους τύπους, στους οποίους συγκαταλέγεται και η προσκομιδή του προβλεπόμενου παραβόλου, και είναι εμπρόθεσμη (άρθρα 495§§1, 2, 3 εδάφ. α΄, δ΄, 496, 500, 511, 513§1 στοιχ. β΄ εδάφ. α΄, 516§1 517, 518§1, 520§1 Κ.Πολ.Δ., 9§2 ν. 4335/2015). Ωστόσο οι λόγοι εφέσεως που προβάλλονται με αυτή πρέπει να απορριφθούν ως αλυσιτελείς, όπως και η έφεση στο σύνολό της. Συγκεκριμένα, όπως ήδη σημειώθηκε, η από 17.01.2017 αγωγή απορρίφθηκε από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με επάλληλη αιτιολογία, ήτοι ότι είναι αόριστη (βλ. σελ. 13 της πρωτόδικης αποφάσεως), επιπλέον δε, αν η εκδοχή αυτή ήθελε αποκρουστεί, ότι είναι ουσιαστικά αβάσιμη για τον λόγο ότι η ασκούμενη με αυτή αξίωση έχει υποκύψει σε παραγραφή (σελ. 26 της πρωτόδικης αποφάσεως). Με την ένδικη έφεση προσβάλλεται η πρωτόδικη απόφαση ως προς την επάλληλη (δεύτερη) αιτιολογία της ενώ η πρώτη αιτιολογία της παραμένει απρόσβλητη και εξακολουθεί να στηρίζει το απορριπτικό διατακτικό της αποφάσεως (Ολ.Α.Π. 25/2003 α΄ δημοσίευση στην τ.ν.π. Νόμος = ΕΕργΔ 2003.2016 = ΝοΒ 2004.1183, Α.Π. 40/2018 α΄ δημοσίευση στην τ.ν.π. Νόμος). Επομένως, η ένδικη έφεση πρέπει να απορριφθεί κατά τύπους εφόσον οι λόγοι της είναι αλυσιτελείς.
- Το προκαταβληθέν για την παραδεκτή άσκηση της εφέσεως παράβολο πρέπει να εισαχθεί στο δημόσιο ταμείο (άρθρο 495§3 εδάφ. ε΄ Κ.Πολ.Δ.).
- Τα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή αιτήματος της νικώσας εφεσίβλητης, πρέπει να επιβληθούν εις βάρος του ηττώμενου εκκαλούντος (άρθρα 183, 179 περ. γ΄, 178, 176 εδάφ. α΄, 189§1 και 191§2 Κ.Πολ.Δ.), όπως στο διατακτικό.
Γ Ι Α Τ Ο Υ Σ Λ Ο Γ Ο Υ Σ Α Υ Τ Ο Υ Σ
Δικάζει κατ΄ αντιμωλίαν των διαδίκων.
Απορρίπτει την από 08.11.2018 (γεν. αριθμ. καταθ. …/09.11.2018, ειδ. αριθμ. καταθ. …../09.11.2018) έφεση.
Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου στο δημόσιο ταμείο. Και
Καταδικάζει τον εκκαλούντα στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της εφεσίβλητης ορίζει δε το ποσό αυτών σε 800,00€.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 12 Σεπτεμβρίου 2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ