Αριθμός 551/2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από το Δικαστή Γεώργιο Βερούση, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Γ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη από 28-6-2016 (γεν. αριθ. εκθ. καταθ. …../2016 και ειδ. αριθ. καταθ. …./2016) έφεση των εναγόντων της από 15-5-2015 (αριθ. εκθ. καταθ. ………/2015) αγωγής ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά κατά της με αριθμό 902/2016 οριστικής απόφασης του ως άνω Δικαστηρίου, το οποίο δίκασε αντιμωλία των διαδίκων την προαναφερόμενη αγωγή κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών για ζημίες από αυτοκίνητα (άρθρο 681Α του Κ.Πολ.Δ) έχει ασκηθεί στις 28-6-2016 νομότυπα και εμπρόθεσμα καθόσον η εκκαλουμένη επιδόθηκε με επιμέλεια των εκκαλούντων στους εφεσίβλητους στις 4-7-2016 και στις 13-7-2016 αντίστοιχα (βλ. υπ. αριθ. …./4-7-2016 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Εφετείο Θεσσαλονίκης …………. και υπ. αριθμ. ……….13-7-2016 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών ………) και επίσης δεν έχει παρέλθει διετία από τη δημοσίευση της απόφασης (άρθρα 495 παρ. 1 και 2 , 511 , 513 παρ. 1 β’, 516 παρ. 1, 517 εδ. α’, 518 παρ. 2 και 520 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.). Επιπλέον έχει κατατεθεί το οριζόμενο παράβολο σύμφωνα με επισημείωση του γραμματέα του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου επί του εφετηρίου. Η έφεση, είναι παραδεκτή και πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή η έφεση και να εξεταστεί περαιτέρω ως προς τη βασιμότητα των λόγων της με την ίδια διαδικασία κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ.).
Με την από 15-5-2015 (αριθ. εκθ. καταθ. ………./2015) αγωγή τους ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά οι ενάγοντες και ήδη εκκαλούντες ισχυρίστηκαν ότι κατά τον ειδικότερα αναφερόμενο στην αγωγή τόπο και χρόνο ο πρώτος των εφεσιβλήτων οδηγώντας την δίκυκλη μοτοσικλέτα ιδιοκτησίας του η οποία ήταν ασφαλισμένη για τις έναντι τρίτων ζημίες κατά την κυκλοφορία της στην δεύτερη εφεσίβλητη ασφαλιστική εταιρεία προκάλεσε από υπαιτιότητά του τον θανάσιμο τραυματισμό της ………. η οποία ήταν θυγατέρα της πρώτης των εκκαλούντων, αμφιθαλής αδελφή του δευτέρου και ετεροθαλής αδελφή των λοιπών εκκαλούντων. Ζητούσαν δε μετά τον παραδεκτό περιορισμό του αιτήματος της αγωγής σε εν μέρει καταψηφηστικό και εν μέρει αναγνωριστικό να υποχρεωθούν οι εφεσίβλητοι με απόφαση προσωρινά εκτελεστή να καταβάλλουν εις ολόκληρον ο καθένα σε έκαστη της πρώτης, δευτέρου και τετάρτης των εκκαλούντων το ποσό των 20.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν από τον θάνατο του συγγενικού τους προσώπου, να αναγνωριστεί ότι οι εφεσίβλητοι οφείλουν να καταβάλλουν για την ίδια ως άνω αιτία στην πρώτη των εκκαλούντων το ποσό των 180.000 ευρώ, στο δεύτερο και τέταρτη των εκκαλούντων το ποσό των 80.000 ευρώ, στον τρίτο των εκκαλούντων το ποσό των 100.000 ευρώ και επιπλέον στον δεύτερο των εκκαλούντων το ποσό των 1.062 ευρώ ως αποζημίωσης για τα καταβληθέντα έξοδα κηδείας με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφασή του αφού έκρινε την αγωγή νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 914, 297, 298, 299, 330, 340, 345 346, 481 επ. 926, 928, 929, 930, 932 του ΑΚ, 2, 4, 9, 10 ν. ΓΠΝ/1911, 10ν. 489/1976, 907, 908 και 176 του Κ.Πολ.Δ., έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή ως κατ ουσίαν βάσιμη, υποχρέωσε τους εφεσίβλητους να καταβάλουν εις ολόκληρον ο καθένας στην πρώτη, δεύτερο και τρίτη των εφεσιβλήτων το ποσό των 20.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο από τη επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, αναγνώρισε την υποχρέωση των εφεσιβλήτων να καταβάλλουν στην πρώτη εφεσίβλητη το ποσό των 10.000 ευρώ, στον δεύτερο εφεσίβλητο το ποσό των 151,24 ευρώ και στον τρίτο εφεσίβλητο το ποσό των 20.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο από τη επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση και επέβαλε σε βάρος των εφεσιβλήτων τη δικαστική δαπάνη των εκκαλούντων την οποία όρισε στο ποσό των 3.000 ευρώ. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται με την κρινομένη έφεση οι εκκαλούντες για κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητούν δε να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση, να γίνει δεκτή η αγωγή τους στο σύνολό της ως βάσιμη κατ’ουσίαν, καθώς και να καταδικαστούν οι εφεσίβλητοι στην καταβολή της δικαστικής τους δαπάνης .
Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του Πρωτοβάθμιου δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασή του καθώς και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, τα οποία οι διάδικοι νομίμως επικαλούνται και επαναπροσκομίζουν, είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Στις 15-5-2014 και περί ώρα 06:55 στο Κερατσίνι Αττικής ο πρώτος των εφεσιβλήτων οδηγώντας την με αριθμό κυκλοφορίας …………… δίκυκλη μοτοσικλέτα ιδιοκτησίας του η οποία κατά τον ανωτέρω χρόνο ήταν ασφαλισμένη φια τις έναντι τρίτων ζημίες κατά την κυκλοφορία της στην δεύτερη των εφεσιβλήτων ασφαλιστική εταιρεία, ενώ κινούνταν επί της Λεωφόρου Δημοκρατίας με κατεύθυνση από Ιχθυόσκαλα προς Αγία Σοφία, όταν έφθασε στον οικοδομικό αριθμό 135 της ως άνω οδού παρέσυρε με το παραπάνω όχημά του την πεζή ………… η οποία ήταν θυγατέρα της πρώτης των εκκαλούντων, αμφιθαλής αδελφή του δευτέρου και ετεροθαλής αδελφή των λοιπών εκκαλούντων Ειδικότερα από τα παραπάνω αποδεικτικά μέσα αποδεικνύεται ότι η παραπάνω λεωφόρος είναι διπλής κατεύθυνσης με διαχωριστική νησίδα πλάτους 0,80 εκατοστά και η παραπάνω παθούσα αφού είχε διασχίσει κάθετα το αντίθετο ρεύμα πορείας σε σχέση με την κίνηση της μοτοσικλέτας επιχείρησε να διασχίσει κάθετα και το ρεύμα πορείας της στο οποίο κινούνταν ο εφεσίβλητος χωρίς να αντιληφθεί την κίνηση του τελευταίου. Συγκεκριμένα αφού διέσχισε περισσότερο από δύο μέτρα από την νησίδα, παρασύρθηκε από την μοτοσικλέτα του εφεσίβλητου οδηγού και επέπεσε στο οδόστρωμα ενώ ο οδηγός της μοτοσικλέτας επέπεσε σε σταθμευμένο όχημα. Από τη παραπάνω παράσυρση της πεζής, η τελευταία υπέστη τραυματισμό εξαιτίας του οποίου απεβίωσε στις 14-7-2014. Υπό τις προαναφερόμενες συνθήκες συνυπαίτιοι του ενδίκου ατυχήματος είναι τόσο ο οδηγός της μοτοσικλέτας κατά ποσοστό 70% καθόσον λόγω της ταχύτητας που είχε αναπτύξει αφενός δεν αντιλήφθηκε την κίνηση της πεζής σε κίνηση από αριστερά προς τα δεξιά σε σχέση με την πορεία του οχήματος του και αφετέρου δεν ρύθμιζε την ταχύτητα κατά τρόπο ώστε να μπορεί να επιχειρήσει πέδηση ενώπιον οποιουδήποτε εμποδίου θα συναντούσε δεδομένου ότι το όριο ταχύτητας στην ως άνω οδό είναι 40 χλμ/ώρα. Έτσι, όπως ο ίδιος συνομολογεί, δεν επιχείρησε πέδηση του οχήματος του αλλά επιχείρησε ελιγμό προς το δεξιό μέρος της πορείας του με αποτέλεσμα να επιπέσει σε σταθμευμένο όχημα και να προκαλέσει στο τελευταίο υλικές ζημίες. Ακόμη συνυπαίτια του ενδίκου ατυχήματος ήταν η θανούσα κατά ποσοστό 30% καθόσον επιχείρησε να διασχίσει κάθετα την λεωφόρο, εκτός διάβασης πεζών, χωρίς προηγουμένως να βεβαιωθεί ότι μπορούσε να το πράξει χωρίς να εμποδίσει την κυκλοφορία των κινούμενων στο οδόστρωμα οχημάτων. Περαιτέρω ενόψει του παραπάνω ποσοστού συνυπαιτιότητας της θανούσας ο δεύτερος των εκκαλούντων ο οποίος κατάβαλε τα έξοδα κηδείας της αμφιθαλούς αδελφής ύψους 302,48 ευρώ (κατά το υπόλοιπο ποσό κατεβλήθη από τον ασφαλιστικό οργανισμό της θανούσας και δεν προσβάλλεται με λόγο έφεσης) υπέστη θετική ζημία ύψους 211,74 ευρώ Ακόμη αποδεικνύεται ότι κατά τον χρόνο του θανάτου της η πεζή η οποία ήταν 45 ετών, είχε ως πλησιέστερους συγγενείς της του εκκαλούντες, διέμενε στην ίδια οικία με την μητέρα της και την τέταρτη των εφεσιβλήτων ενώ διατηρούσε άριστες σχέσεις με πραγματικούς δεσμούς οικογένειας με τους λοιπούς εκκαλούντες. Έτσι, εξαιτίας του αιφνίδιου του θανάτου της θυγατέρα και αδελφής των εκκαλούντων οι τελευταίοι υπέστησαν θλίψη και είναι δικαιούχοι χρηματικής ικανοποίησης λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν. Το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη τους δεσμούς οικογένειας που συνέδεαν την θανούσα με τους εκκαλούντες, την ηλικία της, τον βαθμό πταίσματος του υπαιτίου οδηγού, την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των μερών κρίνει ότι πρέπει να η χρηματική ικανοποίηση πρέπει να οριστεί για την πρώτη εκκαλούσα στο ποσό των 55.000 ευρώ και για κάθε ένα από τους λοιπούς εκκαλούντες, στο ποσό των 35.000 ευρώ τα οποία μετά τη στάθμιση των κατά νόμο στοιχείων κρίνονται εύλογα. Ενόψει των παραπάνω το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφασή του έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων και πρέπει κατά παραδοχή του σχετικού λόγου της έφεσης, να γίνει δεκτή η ως άνω έφεση ως βάσιμη κατ’ουσίαν, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη και αφού κρατηθεί και δικαστεί από το Δικαστήριο αυτό, να γίνει εν μέρει δεκτή η ως άνω αγωγή ως βάσιμη κατ’ουσίαν και α) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν εις ολόκληρον ο καθένας σε έκαστο της πρώτης, δευτέρου και τρίτης των εκκαλούντων το ποσό των 20.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση και β) να αναγνωρισθεί ότι οι εναγόμενοι οφείλουν να καταβάλουν στην πρώτη ενάγουσα το ποσό των 35.000 ευρώ, στον δεύτερο ενάγοντα το ποσό των15.211,74 ευρώ, και τον τρίτο ενάγοντα το ποσό των 35.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Ακόμη τα δικαστικά έξοδα των εκκαλούντων, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσία πρέπει να επιβληθούν σε βάρος των εφεσιβλήτων λόγω τη ήττας τους (άρθρα 176 και 183 του Κ.Πολ.Δ.) και επίσης πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή των κατατεθέντων από τους εκκαλούντες των παραβολών κατά την κατάθεση της έφεσής τους (άρθρο 495 παρ. 4 εδ. δ του Κ.Πολ.Δ.), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων την από 28-6-2016 (γεν. αριθ. εκθ. καταθ. ……/2016 και ειδ. αριθ. καταθ. …../2016) έφεση των εναγόντων της από 15-5-2015 (αριθ. εκθ. καταθ. ………./2015) αγωγής ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά κατά της με αριθμό 902/2016 οριστικής απόφασης του ως άνω Δικαστηρίου.
Δέχεται τυπικά και κατ’ουσίαν την έφεση
Εξαφανίζει την εκκαλουμένη με αριθμό 902/2016 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
Κρατεί την υπόθεση και δικάζει κατ’ουσίαν επί της από 15-5-2015 (αριθ. εκθ. καταθ. ………./2015) αγωγής ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά
Δέχεται εν μέρει την αγωγή .
Υποχρεώνει τους εναγομένους να καταβάλλουν εις ολόκληρον ο καθένας σε έκαστο της πρώτης, δευτέρου και τετάρτου των εναγόντων το ποσό των είκοσι χιλιάδων ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση .
Αναγνωρίζει ότι οι εναγόμενοι οφείλουν να καταβάλουν εις ολόκληρον ο καθένας στην πρώτη ενάγουσα το ποσό των τριάντα πέντε χιλιάδων (35.000) ευρώ, στον δεύτερο ενάγοντα το ποσό των δέκα πέντε χιλιάδων διακοσίων έντεκα ευρώ καθ εβδομήντα τεσσάρων λεπτών του ευρώ (15.211,74) και τον τρίτο ενάγοντα το ποσό των τριάντα πέντε χιλιάδων 35.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση .
Επιβάλλει σε βάρος των εφεσιβλήτων τα δικαστικά έξοδα των εκκαλούντων για αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας τα οποία ορίζει στο ποσό των τριών χιλιάδων οκτακόσιων (3.800) ευρώ.
Διατάσσει την επιστροφή των κατατεθέντων από τους εκκαλούντες κατά την άσκηση της έφεσής του παραβολών υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου .
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 17 Σεπτεμβρίου 2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Και αντ΄ αυτού λόγω
μεταθέσεώς του και
αναχωρήσεως από την
Υπηρεσία, ο
Πρόεδρος του Τριμελούς
Συμβουλίου Δ/νσεως του
Εφετείου Πειραιώς,
Αντώνιος Πλακίδας,
Πρόεδρος Εφετών