Αριθμός 554/2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από το Δικαστή Γεώργιο Βερούση, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Δ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Οι από 6-7-2017 (γεν. αριθ. εκθ. καταθ. …../2017 και ειδ. αριθ. καταθ. …../2017) και από 3-7- 2017 (γεν. αριθ. εκθ. καταθ. …../2017 και ειδικ. αριθ. καταθ. …../2017) εφέσεις κατά της με αριθμό 628/2017 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που συνεκδίκασε αντιμωλία των διαδίκων την από 20-3-2015 (αριθ. καταθ. …../2015) αγωγή και την από 8-4- 2015 (αριθ. εκθ. καταθ. ……../2015) αγωγή κατά την τακτική διαδικασία έχουν ασκηθεί στις 7- 7-2017 και στις 12-7-2017 αντίστοιχα, νομότυπα και εμπρόθεσμα καθόσον η εκκαλουμένη επιδόθηκε στους εκκαλούντες της από 6-7-2017 (γεν. αριθ. εκθ. καταθ. …../2017 και ειδ. αριθ. καταθ. …../2017) έφεσης στις 16-6-2017 (βλ υπ’αριθμ. ……….. εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Πειραιά ……….) και επίσης δεν έχει παρέλθει τριετία από τη δημοσίευση της απόφασης (άρθρα 495 παρ. 1 και 2 , 511 ,513 παρ. 1 β’, 516 παρ. 1 , 517 εδ. α’, 518 παρ. 2 και 520 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.). Επιπλέον έχουν κατατεθεί τα οριζόμενα παράβολα σύμφωνα με επισημείωση του γραμματέα του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου επί των εφετηρίων. Κατ’ακολουθία των ανωτέρω οι εφέσεις είναι παραδεκτές, πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτές και αφού συνεκδικαστούν οι παραπάνω εφέσεις πρέπει να εξεταστούν περαιτέρω ως προς τη βασιμότητα των λόγων τους με την ίδια διαδικασία κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ.).
Με την από 20-3-2015 (αριθ. καταθ. ……../2015) αγωγή του ο εκκαλών της από 3-7-2017 (γεν. αριθ. εκθ. καταθ. …../2017 και ειδικ. αριθ. καταθ. …../2017) έφεσης ισχυρίστηκε ότι στον Πειραιά στις 9-4-2010 οι εφεσίβλητοι της παραπάνω έφεσης του προκάλεσαν με πρόθεση, υπό τις ειδικότερα αναφερόμενες στην αγωγή συνθήκες, τις περιγραφόμενες στην αγωγή σωματικές βλάβες. Ζητούσε δε με την παραπάνω αγωγή του να υποχρεωθούν οι εφεσίβλητοι με απόφαση προσωρινά εκτελεστή και με απαγγελία δε βάρος τους προσωπικής κράτησης ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης της απόφασης, να του καταβάλουν το ποσό των 2.438,29 ευρώ ως αποζημίωση για την θετική ζημία που υπέστη κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στην αγωγή του, το ποσό των 2.500 για διαφυγόντα εισοδήματα εξαιτίας του τραυματισμού του και το ποσό των 49.956 ευρώ για χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από την παραπάνω άδικη πράξη των εφεσιβλήτων με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση καθώς και να καταδικαστούν οι τελευταίοι στην καταβολή της δικαστικής τους δαπάνης. Περαιτέρω οι παραπάνω δεύτερος και τρίτος των εφεσιβλήτων και πρώτος και δεύτερος των εκκαλούντων της από 3-7-2017 (γεν. αριθ. εκθ. καταθ. …./2017 και ειδικ. αριθ. καταθ. …../2017) έφεσης με την από 8-4-2015 (αριθ. εκθ. καταθ. …../2015) αγωγή τους ισχυρίστηκαν ότι στον ίδιο ως άνω τόπο και χρόνο, από αποκλειστική υπαιτιότητα του εφεσιβλήτου της παραπάνω έφεσης υπέστησαν σωματικές βλάβες υπό τις ειδικότερα αναφερόμενες στην αγωγή τους συνθήκες. Ζητούσαν δε με την παραπάνω αγωγή τους να υποχρεωθεί ο εφεσίβλητος με απόφαση προσωρινά εκτελεστή και με απαγγελία προσωπικής κράτησης σε βάρος τους ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης της απόφασης να καταβάλει σε καθένα από τους παραπάνω παθόντες το ποσό των 20.960 ευρώ για χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστησαν από την παραπάνω άδικη πράξη του εφεσιβλήτου με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση καθώς και να καταδικαστεί ο εφεσίβλητος στην καταβολή της δικαστικής τους δαπάνης. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφασή του αφού έκρινε τις παραπάνω αγωγές νόμιμες στηριζόμενες στις διατάξεις των άρθρων 914, 926, 481, 297, 298, 299, 330, 346, 932 του ΑΚ, 907, 908, 1047 παρ. 1 και 176 του Κ.Πολ.Δ., διέταξε τη συνεκδίκαση των παραπάνω αγωγών και στη συνέχεια αφού απέρριψε ως κατ’ουσίαν αβάσιμη την από 8-4-2015 (αριθ. εκθ. καταθ. …………./2015) αγωγή επιβάλλοντας σε βάρος των εναγομένων την δικαστική δαπάνη τους ενάγοντος την οποία όρισε στο ποσό των 200 ευρώ, έκανε εν μέρει δεκτή ως κατ’ουσίαν βάσιμη την από 20-3-2015 (αριθ. καταθ. ………../2015) αγωγή, υποχρέωσε τους εναγομένους να καταβάλλουν εις ολόκληρον ο καθένας στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 9.652,45 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, κήρυξε την απόφαση προσωρινά εκτελεστή για το ποσό των 4.000 ευρώ και επέβαλλε σε βάρος των εναγομένων την δικαστική δαπάνη του ενάγοντος την οποία όρισε στο ποσό των 500 ευρώ. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται με της κρινόμενες εφέσεις οι εκκαλούντες για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν ο μεν εκκαλών της από 3-7-2017 (γεν. αριθ. εκθ. καταθ. ……/2017 και ειδικ. αριθ. καταθ. ……/2017) έφεσης, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη και να γίνει δεκτή στο σύνολό της ως κατ’ουσίαν βάσιμη η από 20-3- 2015 (αριθ. καταθ. ………./2015) αγωγή και οι εκκαλούντες της από 6-7-2017 (γεν. αριθ. εκθ. καταθ. ……/2017 και ειδ. αριθ. καταθ. ……./2017) έφεσης, αφενός να απορριφθεί ως κατ’ουσίαν αβάσιμη η από 20-3-2015 (αριθ. καταθ. …………/2015) αγωγή κα αφετέρου όσον αφορά τους πρώτο και δεύτερο των εκκαλούντων να γίνει δεκτή ως κατ’ουσίαν βάσιμη η από 8-4-2015 (αριθ. εκθ. καταθ. ………../2015) αγωγή.
Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων, που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του καθώς και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που οι διάδικοι επικαλούνται και επαναπροσκομίζουν είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Στις 9-4-2010 ο εκκαλών της από 3-7-2017 (γεν. αριθ. εκθ. καταθ. ……/2017 και ειδικ. αριθ. καταθ. …./2017) έφεσης ο οποίος είναι κάτοικος της περιοχής της ……… Πειραιά και διαμένει στην οδό ….., στάθμευσε προσωρινά την δίκυκλη μοτοσικλέτα ιδιοκτησίας του, απέναντι από την ανωτέρω οικία του σε χώρο που φέρεται ότι εμπόδιζε την χρήση της ιδιοκτησίας των εφεσιβλήτων της παραπάνω έφεσης. Ειδικότερα, από τα παραπάνω αποδεικτικά μέσα, αποδεικνύεται, ότι ο παραπάνω εκκαλών κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα πριν την 9-4-2010, στάθμευε την παραπάνω μοτοσικλέτα έξω από την οικία του στην προαναφερόμενη διεύθυνση όπου και την ασφάλιζε, ενώ όταν επρόκειτο να παραμείνει στην οικία του κατά τις μεσημεριανές ώρες, τότε στάθμευε το ως άνω όχημα έμπροσθεν της αποθήκης επί της οδού …….. και κατά τον τρόπο αυτό, κατά τους ισχυρισμούς των εφεσιβλήτων εμποδίζονταν η είσοδός τους στο ακίνητο που βρίσκονταν επί της προαναφερόμενης οδού. Για τον λόγο αυτό ο εκκαλών είχε ήδη από την 8-4-2010 οχληθεί από τον πατέρα των εφεσιβλήτων ώστε να μην σταθμεύει την μοτοσικλέτα του στο παραπάνω σημείο. Όμως κατά τον παραπάνω αναφερόμενο χρόνο (9-4-2010) ο εκκαλών στάθμευσε προσωρινά την ως ανω δίκυκλη μοτοσικλέτα επί της οδού ………. και όταν αυτό έγινε αντιληπτό από τους εφεσιβλήτους, οι τελευταίοι προσήλθαν στο παραπάνω σημείο όπου ήδη εκκαλών ετοιμάζονταν να αποχωρήσει μετά από ολιγόλεπτη παραμονή στην οικία του. Τότε οι εφεσίβλητοι χειροδίκησαν από κοινού σε βάρος του χτυπώντας τον εκκαλούντα στο πρόσωπο και στο σώμα και επιπλέον τον έπληξαν με θλών όργανο στο δεξιό αυτί. Ο εκκαλών δεν ήταν σε θέση να αντιδράσει λόγω της από κοινού επίθεσης σε βάρος του και επέπεσε στο οδόστρωμα όπου και σταμάτησε η επίθεση σε βάρος του μετά από επέμβαση τρίτων προσώπων. Από τα παραπάνω αναφερόμενα, ανεξάρτητα από την αιτία της πρόκλησης της σε βάρος του επίθεσης, δεδομένου ότι οι εφεσίβλητοι δεν προσέφυγαν στα αρμόδια όργανα της πολιτείας για την προστασία του επικαλούμενου δικαιώματος τους, αλλά προέκριναν την λύση της διαφοράς τους με τον εκκαλούντα κατά τον παραπάνω τρόπο (πρόκληση σωματικών βλαβών), αποδεικνύεται ότι αποκλειστικά υπαίτιοι του τραυματισμού του εκκαλούντος ήταν οι εφεσίβλητοι για τους οποίους δεν αποδείχθηκε ότι υπέστησαν οποιαδήποτε σωματική κάκωση εξαιτίας της παραπάνω περιγραφόμενης συμπλοκής. Συνεπώς το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο το οποίο ε την εκκαλουμένη απόφασή του απέρριψε ως κατ’ουσίαν αβάσιμη την από 8-4-2015 (αριθ. εκθ. καταθ. ………/2015) αγωγή δεν έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, απορριπτομένου ως αβασίμου του σχετικού λόγου της από 6-7-2017 (γεν. αριθ. εκθ. καταθ. …./2017 και ειδ. αριθ. καταθ. ……/2017) έφεσης. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι ο εκκαλών μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ΤΖΑΝΕΙΟ Πειραιά, όπου του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και λόγω του ότι δεν εφημέρευε μεταφέρθηκε στο Ασκληπιείο Βούλας όπου εξετάστηκε και διαπιστώθηκε ότι υπέστη τρεις μώλωπες μέσης διαμέτρου από 1,5 έως 2 εκατοστά περίπου στην μεσότητα της πρόσθιας βρεγματικής χώρας και της οπίσθιας βρεγματικής χώρας του τριχωτού της κεφαλής, εκδορά μέσης διαμέτρου 1,2 εκ περίπου στη δεξιά μετωπιαία χώρα με σύνοδο μικρού βαθμού οίδημα συστοίχως της δεξιάς μετωπιαίας πέριξ της κακώσεως, εκτεταμένες εκχυμώσεις πρόσθιας και οπίσθιας του πτερυγίου του δεξιού ωτός και της όπισθεν χώρας αυτού, τρία θλαστικά τραύματα 1,5 έως και 2,2 εκ περίπου στο πτερύγιο του δεξιού ωτός στην εξωτερική έλικα της πλάγιας χώρας του πτερυγίου κατά την πρόσθια και οπίσθια επιφάνεια αυτού (διαμπερές) τραύμα καθώς και έτερο κατά την δεξιά βρεγματοϊνιακή χώρα (άνωθεν της μαστοειδούς αποφύσεως), δύο μικρά θλαστικά τραύματα 1,5 και 0,8 εκ. περίπου στη δεξιά παρειά (ζυγωματική χώρα) και την γενειακή περιοχή (περιοχή πώγωνος), θλάση μυών αυχένος, εκδορά με συνοδό εκχύμωση διαστάσεων 6X3 εκ περίπου στην αριστερή οπίσθια αγκωνιαία χώρα καθώς και έτερες δύο εκχυμώσεις διαστάσεων 4X3 εκ. και 8X4 εκ περίπου στην πρόσθια επιφάνεια του αριστερού γόνατος και την άνω πρόσθια επιφάνεια της αριστερής κνήμης. Στη συνέχεια υποβλήθηκε σε ράμματα στην περιοχή του ωτός και εξαιτίας των θλάσεων των μυών του αυχένος έφερε αυχενικό κηδεμόνα. Επιπλέον του συνεστήθη αποχή από την εργασία του για τρεις ημέρες. Μετά την πάροδο του παραπάνω τριημέρου στις 12-4-2010 επανεξετάστηκε και του συνεστήθη να απέχει από την εργασία του για 10 ημέρες, στις 19-4-2010 του συνεστήθη εκ νέου αποχή για 20 ημέρες και στις 4-05-2010 σε επανεκτίμηση του συνεστήθη αποχή από την εργασία του για 3 ημέρες ακόμη και παράλληλα να ακολουθήσει 20 συνεδρίες φυσικοθεραπειών. Επιπρόσθετα αποδεικνύεται ότι συνεπεία του ως άνω τραυματισμού του προκλήθηκε σε αυτόν χρόνιο αυχενικό σύνδρομο, το οποίο διαρκεί έως και σήμερα, για το οποίο υποβλήθηκε σε 20 επιπλέον φυσικοθεραπείες. Περαιτέρω αποδείχτηκε ότι εξαιτίας του ένδικου συμβάντος και του συνεπεία αυτού τραυματισμού του ο εκκαλών υποχρεώθηκε να δαπανήσεις τα κάτωθι ποσά : α) για θεραπεία στον ειδικό νευρολόγο ………. κατέβαλε την 3-12-2012 το ποσό των 480 ευρώ, β) για οφθαλμολογική εξέταση στον χειρούργο οφθαλμίατρο ………. την 10-7-2012 κατέβαλε το ποσό των 20 ευρώ, γ) για μαγνητική τομογραφία στη ………. την 17-9-2012 το ποσό των 35,54 ευρώ, την 19-06-2012 το ποσό των 35,54 ευρώ, την 07-03-2013 το ποσό των 35,64 ευρώ, δ) για ακτινογραφίες αυχενικής μοίρας στη ……. το ποσό των 1,83 ευρώ, ε) για ορθοπεδική εξέταση στο ……… την 08-10-2013 και ιατρική γνωμάτευση του ορθοπεδικού χειρούργου . …. το ποσό των 40 ευρώ, στ) για εξετάσεις αίματος στην ……., την 23-05-2012, το ποσό των 9 ευρώ, ζ) για την τέλεση 40 συνεδριών φυσικοθεραπειών κατέβαλε στον φυσικοθεραπευτή ………. την 09-07-2010 το ποσό των 250 ευρώ, την 01-10-2010 το ποσό των 200 ευρώ, 05-11-2010 το ποσό των 100 ΕΥΡΩ, στο φυσικοθεραπευτή . … την 03-06-2010 το ποσό των 450 ευρώ, στη φυσικοθεραπεύτρια ……..την 27-07-2010 το ποσό των 140 ευρώ, στις 18-10-2010 το ποσό των 175 ευρώ, στις 17-11-2010 το ποσό των 35 ευρώ, στις 29-10-2010 το ποσό των 95 ευρώ, στον οστεοπαθητικό-φυσικοπαθητικό ιατρό ………., την 23-04- 2010 το ποσό των 30 ευρώ, την 24-08-2010, το ποσό των 30 ευρώ, την 10-09-2010, το ποσό των 30 ευρώ και την 27-10-2010 το ποσό των 60 ευρώ. Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα δεν αποδείχτηκε ότι ο εκκαλών προέβη σε οποιαδήποτε άλλη ιατρική δαπάνη η οποία είχε ως αιτία τον παραπάνω περιγραφόμενο τραυματισμό του απορριπτομένου ως αβασίμου του σχετικού λόγου έφεσης. Επίσης αποδεικνύεται ότι κατά το χρόνο του ατυχήματος εργαζόταν ως ελεύθερος επαγγελματίας, και από την εργασία του αυτή, λαμβανομένων υπόψη ιδίως τις φορολογικές του δηλώσεις που προσκομίζονται, οι μικτές μηνιαίες αποδοχές του ανέρχονταν στο ποσό των 2.000 ευρώ. Εξαιτίας του ένδικου ατυχήματος απείχε αναγκαστικά από την εργασία του από την ημέρα που αυτό συνέβη (09-04-2010) και για χρονικό διάστημα 36 ημερών και από την ανωτέρω αιτία απώλεσε συνολικά το ποσό των 2.400 ευρώ. Ακόμη αποδεικνύεται ότι ο εκκαλών, εξαιτίας του τραυματισμού του υπέστη ηθική βλάβη και για τον λόγο αυτό είναι δικαιούχος χρηματικής ικανοποίησης. Το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη ο είδος και τον βαθμό του τραυματισμού του, τις συνθήκες υπό τις οποίες τελέστηκε, την ένταση της πράξης των υπαιτίων, της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των μερών κρίνει ότι πρέπει να του επιδικασθεί ως χρηματική ικανοποίηση το ποσό των 10.000 ευρώ το οποίο μετά τη στάθμιση των κατά νόμο στοιχείων κρίνεται εύλογο. Συνεπώς οι εφεσίβλητοι, σύμφωνα με τα ανωτέρω είναι υποχρεωμένοι να καταβάλουν στον εκκαλούντα, εις ολόκληρον ο καθένας το συνολικό ποσό των 14.652,45 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Κατ’ακολουθία των ανωτέρω, το Πρωτοβάθμιο το οποίο με την εκκαλουμένη απόφασή του έκανε εν μέρει δεκτή την από 20-3-2015 (αριθ. καταθ. ………/2015) αγωγή υποχρεώνοντας τους εναγομένους της ως άνω αγωγής να καταβάλλουν στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 9.652,45 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων και πρέπει κατά παραδοχή του σχετικού λόγου της από 3-7-2017 (γεν. αριθ. εκθ. καταθ. …../2017 και ειδικ. αριθ. καταθ. ……./2017) έφεσης, να γίνει δεκτή η ως άνω έφεση ως βάσιμη κατ’ουσίαν, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη και αφού κρατηθεί και δικαστεί από το Δικαστήριο αυτό, να γίνει εν μέρει δεκτή η ως άνω αγωγή ως βάσιμη κατ’ουσίαν και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν εις ολόκληρον ο καθένας στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 14.652,45 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Ακόμη τα δικαστικά έξοδα του εκκαλούντος της παραπάνω έφεσης, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσία πρέπει να επιβληθούν σε βάρος των εφεσιβλήτων της παραπάνω έφεσης λόγω τη ήττας τους (άρθρα 176 και 183 του Κ.Πολ.Δ.) και επίσης πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή των κατατεθέντων από τον εκκαλούντα της ως άνω έφεσης των παραβολών κατά την κατάθεση της έφεσής του (άρθρο 495 παρ. 4 εδ. δ του Κ.Πολ.Δ.), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Επιπλέον σύμφωνα με τα προαναφερόμενα είναι απορριπτέα ως αβάσιμη η από 6-7-2017 (γεν. αριθ. εκθ. καταθ. …../2017 και ειδ. αριθ. καταθ. …../2017) έφεση και πρέπει να καταδικαστούν οι εκκαλούντες της παραπάνω έφεσης στα δικαστικά έξοδα του εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας λόγω της ήττας τους στα δικαστικά έξοδα τους (άρθρα 183, 176 του Κ.Πολ.Δ.) κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Επίσης πρέπει να διαταχθεί η κατάπτωση των κατατεθέντων από τους εκκαλούντες κατά την κατάθεση της έφεσής τους αντίστοιχα παραβολών, υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου (άρθρο 495 παρ. 4 εδ. δ του Κ.Πολ.Δ.), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό .
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει αντιμωλία των διαδίκων την από 6-7-2017 (γεν. αριθ. εκθ. καταθ. …../2017 και ειδ. αριθ. καταθ. ……/2017) και από 3-7-2017 (γεν. αριθ. εκθ. καταθ. …../2017 και ειδικ. αριθ. καταθ. …../2017) εφέσεις κατά της με αριθμό 628/2017 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
Δικάζοντας επί της από 6-7-2017 (γεν. αριθ. εκθ. καταθ. …../2017 και ειδ. αριθ. καταθ. …../2017) έφεσης .
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ουσίαν την από 6-7-2017 (γεν. αριθ. εκθ. καταθ. …../2017 και ειδ. αριθ. καταθ. …../2017) έφεση .
Επιβάλλει σε βάρος των εκκαλούντων τη δικαστική δαπάνη του εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας την οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ .
Διατάσσει την κατάπτωση των κατατεθέντων από τους εκκαλούντες, κατά την κατάθεση της έφεσής τους, των παραβολών υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου .
Δικάζοντας επί της από 3-7-2017 (γεν. αριθ. εκθ. καταθ. …../2017 και ειδικ. αριθ. καταθ. ……/2017) έφεσης .
Δέχεται τυπικά και κατ’ουσίαν την έφεση .
Εξαφανίζει την εκκαλουμένη με αριθμό 628/2017 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
Κρατεί την υπόθεση και δικάζει κατ’ουσίαν επί της από 20-3-2015 (αριθ. καταθ. ……../2015) αγωγής .
Δέχεται εν μέρει την αγωγή.
Υποχρεώνει τους εναγομένους να καταβάλλουν στον ενάγοντα εις ολόκληρον ο καθένας το συνολικό ποσό των 14.652,45 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση .
Επιβάλλει σε βάρος των εφεσιβλήτων τα δικαστικά έξοδα του εκκαλούντος για αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας τα οποία ορίζει στο ποσό των οκτακόσιων (800) ευρώ .
Διατάσσει την επιστροφή των κατατεθέντων από τον εκκαλούντα κατά την άσκηση της έφεσής του παραβολών υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 17 Σεπτεμβρίου 2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Και αντ΄ αυτού λόγω
μεταθέσεώς του και
αναχωρήσεως από την
Υπηρεσία, ο
Πρόεδρος του Τριμελούς
Συμβουλίου Δ/νσεως του
Εφετείου Πειραιώς,
Αντώνιος Πλακίδας,
Πρόεδρος Εφετών