Αριθμός 546/2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από το Δικαστή Γεώργιο Βερούση, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Δ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη από 28-11-2016 (γεν. αρθ. καταθ. ……/2016 και ειδικ. αριθ.καταθ. …./2016) έφεση του πρώτου των εναγομένων της από 11-11-2009 (αριθ. εκθ. καταθ. …./2009) αγωγής, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατά της με αριθμό 4914/2014 οριστικής απόφασης του ανωτέρω Δικαστηρίου το οποίο δίκασε αντιμωλία των διαδίκων την παραπάνω αγωγή κατά την τακτική διαδικασία έχει ασκηθεί στις 29-11-2016, νομότυπα και εμπρόθεσμα καθόσον από τα έγγραφα που περιέχονται στη δικογραφία δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλουμένης και επίσης δεν έχει παρέλθει τριετία από τη δημοσίευση της απόφασης (άρθρα 495 παρ. 1 και 2, 511, 513 παρ. 1 β’, 516 παρ. 1 , 517 εδ. α’, 518 παρ. 2 και 520 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.). Επιπλέον έχουν κατατεθεί τα οριζόμενα παράβολα σύμφωνα με επισημείωση του γραμματέα του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου επί του εφετηρίου. Κατ’ακολουθία των ανωτέρω η έφεση είναι παραδεκτή, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί περαιτέρω ως προς τη βασιμότητα των λόγων της με την ίδια διαδικασία κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ.).
Από τις διατάξεις των άρθρων 688 – 690 ΑΚ, που καθορίζουν λεπτομερώς την ευθύνη του εργολάβου αναλόγως με τη φύση των ελαττωμάτων και ελλείψεων, τα οποία φέρει το έργο που εκτελέσθηκε από αυτόν, συνάγεται ότι ο εργοδότης δικαιούται να απαιτήσει, σε περίπτωση ουσιωδών ελαττωμάτων, τα οποία καθιστούν το έργο άχρηστο, ή ελλείψεως των συνομολογημένων ιδιοτήτων είτε τη διόρθωση είτε την ανάλογη μείωση της αμοιβής, είτε αντί αυτών την υπαναχώρηση από τη σύμβαση, σε περίπτωση δε κατά την οποία οι ελλείψεις του έργου (ελαττώματα ή συνομολογημένες ιδιότητες) οφείλονται σε υπαιτιότητα του εργολάβου, ο εργοδότης δικαιούται αντί υπαναχωρήσεως ή μειώσεως της αμοιβής να απαιτήσει αποζημίωση για μη εκτέλεση της συμβάσεως. Έτσι, ο εργοδότης που ζητεί αποζημίωση με βάση το άρθρο 690 ΑΚ οφείλει να επικαλεσθεί την κατάρτιση της συμβάσεως, ότι το έργο που εκτελέσθηκε φέρει ελλείψεις, που οφείλονται σε υπαιτιότητα (δόλο ή αμέλεια), χωρίς να ενδιαφέρει η διάκριση τους σε ουσιώδεις ή επουσιώδεις ή συνομολογημένες ιδιότητες, τη ζημία που υπέστη από τις ελλείψεις αυτές, η οποία τελεί σε λογική ακολουθία με το ποσό της αποζημιώσεως που ζητεί. Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 297, 298 και 914 ΑΚ προκύπτει γενική αρχή του δικαίου ότι κάθε πράξη ή παράλειψη που ζημιώνει, δημιουργεί υποχρέωση για αποζημίωση, εφόσον (κατά κανόνα) έγινε από πταίσμα εκείνου που προκάλεσε τη ζημία, η δε πράξη ή παράλειψη έρχεται σε αντίθεση όχι μόνο με συγκεκριμένο κανόνα δικαίου, αλλά και με το γενικότερο πνεύμα της έννομης τάξεως που επιβάλλει την υποχρέωση να μην εξέρχεται κανείς με τις πράξεις του από τα όρια που ορίζονται κάθε φορά από τα συναλλακτικά χρηστά ήθη. Στην αντίθετη περίπτωση δημιουργείται υποχρέωση αποζημιώσεως, έστω και αν μεταξύ του δράστη και του ζημιωμένου δεν υπάρχει συμβατικός δεσμός. Εξάλλου, υπαίτια ζημιογόνος πράξη ή παράλειψη με την οποία παραβιάζεται σύμβαση μπορεί, πέρα από την αξίωση που πηγάζει από τη σύμβαση, να επιστηρίζει και αξίωση από αδικοπραξία, εάν και χωρίς τη συμβατική σχέση διαπραττόμενη θα ήταν παράνομη ως αντικείμενη στο γενικό καθήκον να μην ζημιώνει κανείς υπαιτίως άλλον (Ολομ. ΑΠ 967/1973, ΑΠ 1494/2008). Εντεύθεν έπεται ότι αυτός που αναλαμβάνει την εκτέλεση έργου ως εργολάβος υπέχει εκ των ανωτέρω διατάξεων ευθύνη προς αποζημίωση, εάν από πταίσμα αυτού κατά την εκτέλεση του έργου προξενήσει ζημία στον εργοδότη. Και ναι μεν, κατ’ αρχήν, μόνη η αθέτηση προϋφιστάμενης ενοχής δεν συνιστά αδικοπραξία, είναι όμως δυνατό μια υπαίτια ζημιογόνος πράξη ή παράλειψη, με την οποία παραβιάζεται η σύμβαση, να θεμελιώνει συγχρόνως και ευθύνη από αδικοπραξία. Τούτο συμβαίνει, όταν η ενέργεια αυτή και χωρίς την προϋπάρχουσα συμβατική σχέση θα ήταν παράνομη, ως αντίθετη στο γενικό κανόνα που επιβάλλει το άρθρο 914 ΑΚ, να μην προκαλεί κάποιος σε άλλον υπαιτίως ζημία, στην έννοια της οποίας περιλαμβάνεται και κάθε προσβολή του προσώπου ή των προστατευόμενων έννομων αγαθών (υλικών ή ηθικών) του άλλου. Στην περίπτωση αυτή, ο δικαιούχος της αποζημιώσεως αποκτά συρροή αξιώσεων, την καθεμία από τις οποίες μπορεί να επιλέξει ή να τις ασκήσει και παραλλήλως, μία όμως φορά θα αποζημιωθεί, σε τρόπο ώστε, αν ικανοποιηθεί πλήρως βάσει της μιας ευθύνης, να μην μπορεί να ζητήσει ικανοποίηση βάσει της άλλης, εκτός αν αυτή έχει αντικείμενο αποζημιώσεως μεγαλύτερο από εκείνη, οπότε σώζεται ως προς το επιπλέον. Τέλος, για τη θεμελίωση της αδικοπρακτικής ευθύνης θα πρέπει ο ενάγων – εργοδότης να περιλαμβάνει, κατ’ άρθρο 216 ΚΠολΔ, στο δικόγραφο της αγωγής του όλα εκείνα τα στοιχεία που αποτελούν προϋποθέσεις της αποζημιώσεως και κυρίως την παράνομη ενέργεια του υπόχρεου, την υπαιτιότητά του, τη ζημία και τον αιτιώδη σύνδεσμο μεταξύ της υπαίτιας συμπεριφοράς και της ζημίας. Ειδικότερα, θα πρέπει να διαλαμβάνει στο δικόγραφο της αγωγής του τα περιστατικά που συνιστούν την παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του εναγομένου, ήτοι τις πράξεις ή παραλείψεις που προκάλεσαν τη ζημία, την αποκατάσταση της οποίας επιδιώκει. Αόριστη αναφορά στο δικόγραφο της αγωγής ότι η ζημία οφείλεται σε αντισυμβατικές ενέργειες του εναγομένου ή σε αθέτηση των συμβατικών του υποχρεώσεων δεν αρκεί προκειμένου να θεμελιώσει την αδικοπρακτική ευθύνη του τελευταίου (ΑΠ 345/2018 ΔΕΕ 2019.78) .
Στην προκειμένη περίπτωση οι εφεσίβλητοι, με την από 11-11-2009 (αριθ. εκθ. καταθ. ……./2009) αγωγή τους, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ισχυρίστηκαν ότι δυνάμει προφορικής σύμβασης που συνήψαν με τον εκκαλούντα τον μήνα Φεβρουάριο του έτους 2007, ο τελευταίος ανέλαβε την υποχρέωση της εκπόνησης μελέτης και της έκδοσης αντίστοιχης οικοδομικής άδειας από τον προστηθέντα απ’αυτόν (τον εκκαλούντα) πολιτικό μηχανικό για το ακίνητο συγκυριότητάς τους που βρίσκεται στον Πειραιά καθώς επίσης ανέλαβε την υποχρέωση εκτέλεσης και επίβλεψης των εργασιών ανακαίνισης του παραπάνω ακινήτου σύμφωνα με την οικοδομική άδεια που θα εκδίδονταν. Ότι κατέβαλαν στον τελευταίο το ποσό των 4.400 ευρώ που αντιστοιχούσε στην αμοιβή του για την έκδοση της παραπάνω οικοδομικής άδειας και επιπλέον συμφώνησαν την αξία εκτέλεσης των εργασιών ανακαίνισης στο ποσό των 75.000 ευρώ πλέον του αναλογούντος Φ.Π.Α. οι οποίες (εργασίες) θα άρχιζαν μετά την έκδοση της παραπάνω άδειας και θα περατώνονταν σε διάστημα 150 ημερών. Ότι για την εκτέλεση των παραπάνω εργασιών και την αξία τους συντάχθηκε το από 3-5-2007 ιδιωτικό συμφωνητικό ενώ οι εργασίες ανακαίνισης ξεκίνησαν στις 10-5-2007. Ότι ο εκκαλών τους παρέδωσε στις 24-7-2007 την εκδοθείσα οικοδομική άδεια η οποία δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματική κατάσταση του ακινήτου και στις συμφωνηθείσες εργασίες κατά τα ειδικότερα αναγραφόμενα στο δικόγραφο της αγωγής ενώ ο εκκαλών δεν προέβει σε καμία ενέργεια για την αναθεώρηση της παραπάνω οικοδομικής άδειας και για τον λόγο αυτό υπαναχώρησαν από την σύμβαση στις 27-3-2008 . Ότι στη συνέχεια ανέθεσαν σε άλλον εργολάβο – πολιτικό μηχανικό την εκπόνηση νέας διορθωμένης μελέτης η οποία απορρίφθηκε από την διεύθυνση πολεοδομίας λόγω των ψευδών στοιχείων που υπεβλήθησαν κατά την έκδοσή της με αποτέλεσμα την ανάκληση της αρχικής οικοδομικής άδειας. Ότι κατόπιν των παραπάνω ανέθεσαν σε άλλον εργολάβο- πολιτικό μηχανικό την εκπόνηση μελέτης και έκδοσης οικοδομικής άδειας και του κατέβαλαν ως αμοιβή το ποσό των 7.300 ευρώ. Ζητούσαν δε με την παραπάνω αγωγή τους να υποχρεωθεί, κατά το μέρος που εκκαλείται η απόφαση, ο εκκαλών με απόφαση προσωρινά εκτελεστή να τους καταβάλει σε έκαστη των εφεσιβλήτων το συνολικό ποσό των 33.800 ευρώ ως αποζημίωση και για χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστησαν από τις παράνομες ενέργειες του εκκαλούντος, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση καθώς και να καταδικαστεί ο εκκαλών στην καταβολή της δικαστικής τους δαπάνης. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφασή του αφού έκρινε την αγωγή νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 298, 299, 914, 922, 926, 481, 346 του ΑΚ, 907, 908 και 176 του Κ.Πολ.Δ., έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή ως κατ’ουσίαν βάσιμη, υποχρέωσε τον εκκαλούντα να καταβάλει σε κάθε εφεσίβλητη το συνολικό ποσό των 24.550 με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, κήρυξε την απόφαση προσωρινά εκτελεστή για το ποσό των 5.000 ευρώ και επέβαλε σε βάρος του εκκαλούντος τη δικαστική δαπάνη των εφεσιβλήτων την οποία όρισε στο ποσό των 1.150 ευρώ. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται με την κρινομένη έφεσή του ο εκκαλών εναγόμενος για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη κατά το μέρος που εκκαλείται, να απορριφθεί ως κατ’ουσίαν αβάσιμη η αγωγή και να επιβληθούν σε βάρος των εφεσιβλήτων τα δικαστικά του έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.
Από την εκτίμηση των ανωμοτί καταθέσεων της πρώτης των εφεσιβλήτων και του εκκαλούντος, την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του καθώς και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, τα οποία οι διάδικοι επικαλούνται και επαναπροσκομίζουν είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Οι ενάγουσες είναι συγκυρίες, κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου η κάθε μία, ενός ακινήτου – οικοπέδου, εμβαδού 234,70 τ.μ., που βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια του Δήμου Πειραιώς, στην θέση «… ή ….», επί της συμβολής των οδών …. και …., εντός του οποίου βρίσκεται ένα ισόγειο κατάστημα που καλύπτει το σύνολο του ως άνω οικοπέδου. Περαιτέρω αποδεικνύεται ότι δυνάμει προφορικής συμφωνίας που συνήφθει μεταξύ των διαδίκων τον μήνα Φεβρουάριο του έτους 2007 ο εκκαλών με την ιδιότητά του ως πολιτικός μηχανικός ανέλαβε την υποχρέωση να εκπονήσει τη μελέτη, να εκδώσει τη σχετική οικοδομική άδεια, και με βάση την τελευταία να εκτελέσει και να επιβλέπει τις εργασίες ανακαίνισης του ανωτέρω καταστήματος, με κυριότερη από αυτές την αντικατάσταση της κεραμοσκεπής, έναντι της συμφωνηθείσας αμοιβής. Σε εκτέλεση της ανωτέρω συμφωνίας, οι εφεσίβλητες παρέδωσαν στον εκκαλούντα τους τίτλους κτήσης του ακινήτου και του παρέδωσαν το σχετικό έντυπο αίτησης για την έκδοση της οικοδομικής άδειας το οποίο είχαν προηγουμένως υπογράψει χωρίς να έχει συμπληρωθεί το σύνολο του εντύπου ενώ στη συνέχεια και συγκεκριμένα στις 8-3-2007 του κατέβαλαν την αμοιβή του για τα παραπάνω (εκπόνηση της μελέτης, έκδοση της οικοδομικής άδειας και επίβλεψης των εργασιών) ποσού 4.400 ευρώ. Επίσης αποδεικνύεται ότι στις 3-5-2007, οι διάδικοι συνέταξαν ιδιωτικό συμφωνητικό που αφορούσε τις επιμέρους εργασίες, που θα εκτελούσε ο εκκαλών οι οποίες, ειδικότερα αφορούσαν α) την αποξήλωση των επιχρισμάτων, των εσωτερικών και εξωτερικών τοίχων, και στην τοποθέτηση δομικού πλέγματος Τ131, μέσα/έξω, έναντι αμοιβής 6.000 ευρώ, β) την κατασκευή των επιχρισμάτων του ισογείου και του υπογείου, με αρχικό υγρό γκανάιτ και στη συνέχεια κανονικό σοβά, έναντι αμοιβής 24.000 ευρώ, γ) στην εξομάλυνση των δαπέδων, και υπογείου και σκαλιών, με πλέγμα, γκρος μπετόν και τσιμεντοκονία, αντί αμοιβής 4,000 ευρώ, δ) την κατασκευή υδραυλικών, κατασκευή ενός WC και κατασκευή υδρορροών, έναντι αμοιβής 4.000 ευρώ, ε) την κατασκευή ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων (αλλαγή πίνακα, παροχές, πρίζες, αναμονές, υποδομή συναγερμού), έναντι αμοιβής 8.000 ευρώ, στ) άνοιγμα παλαιός πρόσβασης στο υπόγειο, έναντι αμοιβής 500 ευρώ, ζ) την τοποθέτηση κουφωμάτων αλουμινίου, εταιρίας ALUMIL, έναντι αμοιβής 10.500 ευρώ, η) την αντικατάσταση κεραμοσκεπής, πλήρως μονωμένης και στεγανοποιημένης με ISOLET και ασφαλτόπανο, δίριχτη με υδρορροές, με ξύλινο σκελετό με αντιδιαβρωτικό και αδιαβροχοποιητικό, ραμποταρισμένη με ISOLET, πάχους 5cm, με κεραμίδια κλασικά (ρωμαϊκά ή βυζαντινά), συμπεριλαμβανομένης και της αποξήλωσης και της απομάκρυνσης των υλικών της παλαιός, έναντι αμοιβής 18.500 ευρώ. Ακόμη συμφωνήθηκε ότι η παραπάνω αμοιβή, συνολικού ποσού 75.000 ευρώ, πλέον ΦΠΑ, θα καταβαλλόταν τμηματικά, με την πρόοδο των εργασιών, ενώ το έργο θα έπρεπε να παραδοθεί εντός 150 ημερολογιακών ημερών από την έναρξή του, αμέσως μετά την έκδοση της οικοδομικής άδειας. Όμως στις 10-5- 2007, και παρότι δεν είχε εκδοθεί η οικοδομική άδεια, οι εφεσίβλητες συναίνεσαν στην έναρξη των προαναφερόμενων εργασιών, αφού ο εκκαλών τους διαβεβαίωσε ότι η διαδικασία για την έκδοσή της προχωρούσε δίχως προβλήματα. Έτσι, ο εκκαλών προέβη στην αποξήλωση των επιχρισμάτων, στην τοποθέτηση του δομικού πλέγματος, στην κατασκευή μέρους των ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων, εργασίες για τις οποίες οι εφεσίβλητες του κατέβαλαν, τμηματικά, το ποσό των 40.500 ευρώ. Τελικά η οικοδομική άδεια εκδόθηκε τον μήνα Ιούλιο του έτους 2007 και όταν ο εκκαλών την παρέδωσε στις εφεσίβλητες μαζί με τα σχετικά φωτοαντίγραφα των σχεδίων, των διαγραμμάτων και της τεχνικής έκθεσης, οι τελευταίες διαπίστωσαν: α) ότι στα υπό στοιχεία Α1 τοπογραφικό, Α2 κάτοψη ισογείου, A3 κάτοψη στέγης, Α4 τομή A – A, Α5 όψη οδού ………. και Α6 όψη οδού …., αποτυπωνόταν το ακίνητο οικόπεδο με ακάλυπτο χώρο και χώρο στάθμευσης, ενώ αυτό ήταν αναληθές διότι η κάλυψή του από το ισόγειο κατάστημα ήταν πλήρης, ότι δεν αποτυπωνόταν η υπόγεια αποθήκη, εμβαδού 27 τ.μ., και ότι δεν αποτυπωνόταν, στην όψη της οδού ……….., το ανισόπεδο του δαπέδου, β) ότι στην υπ’ αριθ. …../2007 τεχνική έκθεση αναφερόταν θα πραγματοποιείτο αντικατάσταση των κεραμιδιών της κεραμοσκεπής, ενώ αυτό ήταν αναληθές διότι θα πραγματοποιείτο πλήρης αντικατάσταση αυτής και ότι είχε αναφερθεί μόνο η κατασκευή των εξωτερικών επιχρισμάτων, ενώ δεν αναφέρονταν η κατασκευή των εσωτερικών, και γ) ότι δεν είχε αποτυπωθεί η κατασκευή του WC, και η ορθή εσωτερική διαρρύθμιση. Τις παραπάνω εσφαλμένες αποτυπώσεις και αναφορές τις αποδέχτηκε ο εκκαλών και ισχυρίστηκε ότι έγιναν εν γνώσει του, και με δική του πρωτοβουλία, προκειμένου να εξασφαλιστεί η έκδοση της οικοδομικής άδειας, χωρίς να χρειαστεί να προηγηθεί διαδικασία νομιμοποίησης. Μετά την δήλωση των εφεσιβλήτων ότι δεν θα επιτρέψουν τη συνέχιση της εκτέλεσης του έργου, με βάση την προαναφερόμενη οικοδομική άδεια, ο εκκαλών ανέλαβε την υποχρέωση να προβεί σε διόρθωση της σχετικής μελέτης και σε αναθεώρηση της άδειας πλην όμως από τα παραπάνω αποδεικτικά μέσα δεν αποδεικνύεται ότι προέβει σε οποιαδήποτε ενέργεια . Στη συνέχεια οι εφεσίβλητες με την με αριθμό πρωτοκόλλου …../25-1-2008 αίτησή τους προς τη Διεύθυνση Πολεοδομίας Πειραιώς αιτήθηκαν την παραίτηση του προστηθέντος από τον εκκαλούντα ως επιβλέποντος μηχανικού, οπότε και διατάχθηκε η διακοπή των εργασιών στο ακίνητο, ενώ, δυνάμει της από 17-3-2008 εξώδικης δήλωσής τους, που επιδόθηκε στον εκκαλούντα στις 27-03-2008 (βλ σχετ. την υπ’ αριθ. …./27 -03-2008 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών ………..), υπαναχώρησαν από τη σύμβαση. Μετά τα παραπάνω οι εφεσίβλητες ανέθεσαν στον πολιτικό μηχανικό ……….., τη σύνταξη διορθωτικής μελέτης και την υποβολή αίτησης αναθεώρηση της επίδικης οικοδομικής άδειας. Η παραπάνω αίτηση αναθεώρησης και η σχετική διορθωτική μελέτη κατατέθηκε στη Διεύθυνση Πολεοδομίας Πειραιώς στις 20-06-2008 και απορρίφθηκε με την με αριθμό πρωτοκόλλου …………/11-12-2008 απόφαση της ανωτέρω υπηρεσίας η οποία ανακάλεσε την εκδοθείσα με αριθμό ……/24-07-2007 οικοδομική άδεια, με την αιτιολογία ότι, κατά παραβολή των σχεδίων, προέκυψε ασυμφωνία στην αποτύπωση του κτηρίου, και διότι έχουν πλαστογραφηθεί οι υπογραφές των εφεσιβλήτων. Έτσι εκπονήθηκε νέα μελέτη, από τον πολιτικό μηχανικό …………, αποτελούμενη από σχέδια και διαγράμματα στα οποία αποτυπωνόταν ορθώς το ακίνητο, και το υπάρχον εντός αυτού κατάστημα, καθώς και από τη σχετική τεχνική έκθεση, στην οποία αναφερόταν όλες οι εργασίες που επρόκειτο να πραγματοποιηθούν, και υποβλήθηκε η υπ’ αριθ. πρωτ. …../14-10-2009 αίτηση έκδοσης (νέας) οικοδομικής άδειας. Επί της παραπάνω αίτησης εκδόθηκε η με αριθμό …./28-04-2010 οικοδομική άδεια, για την οποία κάθε μία από τις εφεσίβλητες κατέβαλε το ποσό των 3.650 ευρώ, και συνολικά κατέβαλαν το ποσό των 7.300 ευρώ (βλ σχετ. την από 17-06-2008 απόδειξη είσπραξης του πολιτικού μηχανικού ………..). Έτσι, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα, αποκλειστικά υπαίτιος για την ανακριβή αποτύπωση του ακινήτου των εφεσιβλήτων στα σχέδια και διαγράμματα, καθώς και για την παράλειψη, από την τεχνική έκθεση, των εργασιών που επρόκειτο να πραγματοποιηθούν, με βάση τα οποία εκδόθηκε η επίδικη, και τελικά ανακληθείσα, με αριθμό …./24-07-2007 οικοδομική άδεια, είναι ο εκκαλών. Ειδικότερα, ο εκκαλών διαβεβαίωσε τον προστηθέντα απ’αυτόν πολιτικό μηχανικό ότι επρόκειτο για ένα απλό έργο ανακαίνισης, με αποτέλεσμα εκείνος να αρκεστεί, στα πλαίσια της καλής πίστης και της σχέσης εμπιστοσύνης που τους συνέδεε, στα δεδομένα που προέκυπταν από τους τίτλους κτήσης του ακινήτου, και σε αυτά διευκρινιστικά στοιχεία του έδωσε ο εκκαλών, τα οποία θεώρησε ότι δε διαφοροποιούνταν από τα όσα ο ίδιος διαπίστωσε κατά την επιτόπια μετάβασή του στο ακίνητο. Το ίδιο συνέβη και με την τεχνική έκθεση, η οποία συντάχθηκε καθ υπόδειξη του εκκαλούντος ενώ ο ισχυρισμός του τελευταίου ότι η εσφαλμένη αποτύπωση έγινε με απώτερο σκοπό να αποφευχθεί η στατική μελέτη είναι αβάσιμος καθόσον όπως προκύπτει από την προαναφερόμενη 07-08-2009 τεχνική έκθεση του πολιτικού μηχανικού …………, δεν απαιτούνταν στατική μελέτη. Από τα παραπάνω αποδεικνύεται ότι ο εκκαλών εν γνώσει του παραπλάνησε το προστηθέντα απ’αυτόν πολιτικό μηχανικό (2° των εναγομένων), κατά τη σύνταξη της σχετικής μελέτης και την υποβολή της αίτησης έκδοσης της οικοδομικής άδειας, ως προς την κάλυψη του ακινήτου των εφεσιβλήτων και ως προς τις εργασίες που επρόκειτο να εκτελεσθούν σε αυτό, προκειμένου να μειώσει το κόστος έκδοσης της οικοδομικής άδειας, και συνακόλουθα το δικό του κέρδος. Από την ανωτέρω παράνομη και υπαίτια πράξη του εκκαλούντος, η οποία είχε ως συνέπεια την ανάκληση της επίδικης με αριθμό …./2007 οικοδομικής άδειας, οι εφεσίβλητες υπέστησαν περιουσιακή ζημία, ανερχόμενη, στο ποσό των 7.300 ευρώ, και για κάθε μία από αυτές, στο ποσό των 3.650 ευρώ (3.650 = 7.300 : 2), το οποίο κατέβαλαν ως αμοιβή στον πολιτικό μηχανικό ……….. για την έκδοση της (νέας) με αριθμό …./28-04-2010 οικοδομικής άδειας. Περαιτέρω, αποδείχτηκε ότι κατά το έτος 2006 οι εφεσίβλητες εκμίσθωναν το ακίνητό τους – κατάστημα, αντί μηνιαίου μισθώματος 1.263,34 ευρώ (βλ. σχετ. την υπ’ αριθ. πρωτ. …../5-1-2010 βεβαίωση της Α’ ΔΟΥ Καλλιθέας – Τμήμα Εισοδήματος). Αν δεν είχε μεσολαβήσει η προαναφερόμενη παράνομη και υπαίτια πράξη του εκκαλούντος και η ανάκλησης της οικοδομικής άδειας, οι εργασίες ανακαίνισης του εν λόγω ακινήτου – καταστήματος θα είχαν ολοκληρωθεί τον Αύγουστο του έτους 2007, οπότε αυτό, από το Σεπτέμβριο του έτους 2007 θα μπορούσε να εκμισθωθεί αντί μηνιαίου μισθώματος του ποσού των 1.800 ευρώ, λαμβανομένου υπόψη του ότι θα επρόκειτο για ακίνητο – κατάστημα κατασκευής μεν προ του 1923, πλήρως όμως ανακαινισμένο και γωνιακό, σε συνδυασμό και με την από 27-08-2009 εκτίμηση ακινήτου της κτηματομεσιτικής επιχείρησης με την επωνυμία …. (οδός …. αριθ. …., Πειραιάς). Έτσι, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα οι εφεσίβλητες με πιθανότητα και κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, θα εισέπρατταν, για το χρονικό διάστημα από το Σεπτέμβριο του έτους 2007 μέχρι το Δεκέμβριο του έτους 2008 (οπότε ανακλήθηκε η επίδικη οικοδομική άδεια), το συνολικό ποσό των 28.800 ευρώ (28.800 = 1.800 ευρώ X 16 μήνες), και κάθε μία από αυτές το ποσό των 14.400 ευρώ (14.400 = 28.800 : 2), και για το χρονικό διάστημα των 5 μηνών, από τις 14-10- 2009, όταν και υποβλήθηκε η αίτηση για την έκδοση νέας οικοδομικής άδειας, μέχρι και τις 13-3-2010, όταν κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων θα εκδιδόταν αυτή (η οποία τελικά εκδόθηκε στις 28-04-2010), θα εισέπρατταν το συνολικό ποσό των 9.000 ευρώ (9.000 = 1.800 ευρώ X 5 μήνες), και κάθε μία από αυτές το ποσό των 4.500 ευρώ (4.500 = 9.000 : 2). Περαιτέρω, εξαιτίας της κατά τα ανωτέρω παράνομης και υπαίτιας πράξης του εκκαλούντος και της συνεπεία αυτής περιουσιακής τους ζημίας, οι εφεσίβλητες υπέστησαν ηθική βλάβη, δεδομένης της λύπης και της ταλαιπωρίας στην οποία υπεβλήθησαν, και επομένως είναι δικαιούχοι χρηματικής ικανοποίησης. Το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες τέλεσης της παράνομης πράξης του εκκαλούντος, την αποκλειστική υπαιτιότητά του στην τέλεση της πράξης αυτής, το μέγεθος της περιουσιακής ζημίας των εναγουσών, καθώς και την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των μερών, κρίνει ως εύλογο ποσό χρηματικής ικανοποίησης, το ποσό των 2.000 ευρώ για κάθε μία από τις εφεσίβλητες. Με βάση τα προαναφερθέντα, το σύνολο της αποκαταστατέας, από τον εκκαλούντα ζημίας ανέρχεται, για κάθε μία ενάγουσα, στο συνολικό ποσό των 24.550 ευρώ (24.550 = 3.650 + 14.400 + 4.500 + 2.000). Συνεπώς, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο το οποίο με την εκκαλουμένη απόφασή του δέχθηκε τα ίδια κάνοντας εν μέρει δεκτή την αγωγή ως κατ’ουσίαν βάσιμη και υποχρεώνοντας τον εκκαλούντα να καταβάλει σε κάθε εφεσίβλητη το παραπάνω ποσό των 24.550 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση δεν έσφαλε ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και την εκτίμηση των αποδείξεων και τα αντιθέτως υποστηριζόμενα με την έφεση είναι απορριπτέα ως κατ’ουσίαν αβάσιμα όπως απορριπτέος ως μη νόμιμος είναι και ο λόγος έφεσης που αφορά την αοριστία της αγωγής, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη. Συνεπώς πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη έφεση ως κατ’ουσίαν αβάσιμη και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα των εφεσιβλήτων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, σε βάρος του εκκαλούντος λόγω της ήττας του (άρθρα 176, 183 ΚΠολΔ) και επίσης πρέπει να διαταχθεί η κατάπτωση των κατατεθέντων από τον εκκαλούντα κατά την κατάθεση της έφεσής του παραβολών, υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου (άρθρο 495 παρ. 4 εδ. δ του Κ.Πολ.Δ.), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό .
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων την από 28-11-2016 (γεν. αρθ. καταθ. …/2016 και ειδικ. αριθ.καταθ. …./2016) έφεση του πρώτου των εναγομένων της από 11-11-2009 (αριθ. εκθ. καταθ. …../2009) αγωγής, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατά της με αριθμό 4914/2014 οριστικής απόφασης του ανωτέρω Δικαστηρίου.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ουσίαν την έφεση.
Επιβάλλει σε βάρος του εκκαλούντος τα δικαστικά έξοδα των εφεσιβλήτων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας τα οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ.
Διατάσσει την κατάπτωση των κατατεθέντων από τον εκκαλούσα, κατά την κατάθεση της έφεσής του, των παραβολών, υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 17 Σεπτεμβρίου 2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Και αντ΄ αυτού λόγω
μεταθέσεώς του και
αναχωρήσεως από την
Υπηρεσία, ο
Πρόεδρος του Τριμελούς
Συμβουλίου Δ/νσεως του
Εφετείου Πειραιώς,
Αντώνιος Πλακίδας,
Πρόεδρος Εφετών