Αριθμός 625/2019
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Ελένη Κούφη, Πρόεδρο Εφετών, Ιωάννη Αποστολόπουλο, Εφέτη και Σοφία Καλούδη, Εφέτη-Εισηγήτρια, και από τη Γραμματέα Γ.Λ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
- Η υπό κρίση έφεση κατά της με αριθμό 2587/24-6-2015 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία με την παρουσία των διαδίκων, παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 του ΚΠολΔ) και έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, με την κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 16-3-2017, δηλαδή εντός της από το άρθρο 518 παρ. 2 του ΚΠολΔ οριζόμενης προθεσμίας από τη δημοσίευση της εκκαλουμένης απόφασης στις 24-6-2015, καθόσον δεν προέκυψε επίδοση αντιγράφου της. Περαιτέρω, για αυτήν έχει κατατεθεί το νόμιμο παράβολο με αριθμό ……….., ποσού 150 ευρώ. Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).
- Με την από 9-10-2011 (αρ. κατάθ. ……/2011) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη, εξέθετε ότι με το με αριθμό …./14-6-2006 προσύμφωνο και εργολαβικό συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Πειραιώς ………….., που καταρτίστηκε μεταξύ αφενός της ιδίας και των λοιπών συνιδιοκτητριών οικοπέδου, που βρίσκεται στον Πειραιά και αφετέρου της πρώτης εναγομένης, ομόρρυθμης εταιρείας, της οποίας ομόρρυθμα μέλη είναι οι δεύτερος, τρίτος και τέταρτη των εναγομένων, η πρώτη εναγόμενη ανέλαβε την υποχρέωση να κατασκευάσει στο ως άνω οικόπεδο με δικές της δαπάνες και με το σύστημα της αντιπαροχής, πολυώροφη οικοδομή, διεπομένη από τις περί οριζόντιου ιδιοκτησίας διατάξεις, με την ειδικότερη συμφωνία να περιέλθουν στην ενάγουσα η υπό στοιχεία «Α-2» οριζόντια ιδιοκτησία – διαμέρισμα, στην αποκλειστική χρήση της οποίας ανήκει η με στοιχεία «ΣΤ-2» θέση στάθμευσης, καθώς και η υπό στοιχεία «Β-1» οριζόντια ιδιοκτησία – διαμέρισμα, στην αποκλειστική χρήση της οποίας ανήκει η με στοιχεία «ΣΤ-3» θέση στάθμευσης, κατά τα οριζόμενα και στη με αριθμό ……./18-5-2007 πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας της ίδιας ως άνω συμβολαιογράφου, νομίμως μεταγραμμένης. Ότι η πρώτη εναγομένη κατά παράβαση των ως άνω συμβατικών υποχρεώσεων της ουδέποτε της παρέδωσε τη με στοιχεία «ΣΤ-2» θέση στάθμευσης, παρά το ότι οχλήθηκε προς τούτο, καθιστάμενη έτσι υπερήμερη οφειλέτης, και ότι λόγω της αντισυμβατικής αλλά και αδικοπρακτικής συμπεριφοράς των νομίμων εκπροσώπων της τελευταίας, η ίδια (ενάγουσα) υπέστη περιουσιακή ζημία, που συνίσταται στα διαφυγόντα κέρδη από την μη μίσθωση της θέσεως στάθμευσης, αλλά και ηθική βλάβη, για την αποκατάσταση της οποίας δικαιούται χρηματική ικανοποίηση. Ζητούσε δε, μετά από νόμιμο περιορισμό του αγωγικού αιτήματος με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου της στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, που καταχωρήθηκε στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του : α) να υποχρεωθούν όλοι οι εναγόμενοι, εις ολόκληρον έκαστος, και δη η πρώτη ομόρρυθμη εταιρία, ως εργολάβος, οι δεύτερος, τρίτος και τέταρτη ως ομόρρυθμα μέλη της πρώτης, και ο πέμπτος ως επιβλέπων μηχανικός της οικοδομής, να της καταβάλουν ως αποζημίωση το ποσό των 6.150 ευρώ, που αντιστοιχεί στα μισθώματα, που θα εισέπραττε μετά βεβαιότητας από τη μίσθωση της επίδικης θέσης στάθμευσης κατά το χρονικό διάστημα από τον Μάιο του έτους 2008 έως τον Οκτώβριο του έτους 2011, β) να υποχρεωθούν οι πρώτη, δεύτερος, τρίτος και τέταρτη των εναγομένων, εις ολόκληρον έκαστος, να της αποδώσουν το ποσό των 10.000 ευρώ, που αυτή αδικαιολογήτως κατέβαλε στην πρώτη εναγομένη για πληρωμή του Φ.Π.Α., αν και δεν υποχρεούταν προς τούτο, επειδή επρόκειτο για την πρώτη κατοικία της, γ) να υποχρεωθούν όλοι οι εναγόμενοι, εις ολόκληρον έκαστος, να της καταβάλουν το ποσό των 5.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη, διατηρώντας επιφύλαξη ως προς το ποσό των 40 ευρώ, προκειμένου να παραστεί ως πολιτικώς ενάγουσα ενώπιον του Ποινικού Δικαστηρίου, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, και τέλος δ) να απαγγελθεί σε βάρος των δευτέρου, τρίτου, τετάρτης και πέμπτου των εναγομένων προσωπική κράτηση ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης της απόφασης που θα εκδοθεί. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλούμενη οριστική απόφασή του, αφού απέρριψε την αγωγή ως απαράδεκτη ως προς τον πέμπτο εναγόμενο και τα επιμέρους αγωγικά αιτήματα για επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης και απόδοσης του αδικαιολόγητου πλουτισμού (εκ του αχρεωστήτως καταβληθέντος εκ μέρους της ενάγουσας ΦΠΑ) ως μη νόμιμο και ουσιαστικά αβάσιμο αντίστοιχα ως προς τους υπόλοιπους εναγομένους, ακολούθως έκανε αυτή δεκτή κατά τα λοιπά ως ουσιαστικά βάσιμη και επιδίκασε στην ενάγουσα το ποσό των 4.800 ευρώ ως αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη. Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονούνται οι ηττηθέντες εναγόμενοι με την υπό κρίση έφεση τους, επικαλούμενοι εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, και ζητούν την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, ώστε η αγωγή να απορριφθεί καθ’ολοκληρίαν.
III. Από την επανεκτίμηση της ένορκης καταθέσεως του μαρτύρα της ενάγουσας, που εξετάσθηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κατά τη συζήτηση της υπόθεσης και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού (οι εναγόμενοι δεν εξέτασαν μάρτυρα) και όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων, που νόμιμα προσκομίζουν μετ’ επικλήσεως οι διάδικοι, τα οποία λαμβάνονται υπόψη είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, λαμβανομένων υπόψη των διδαγμάτων της κοινής πείρας, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Με το υπ αριθμό ………./14-6-2006 προσύμφωνο μεταβίβασης ποσοστών εξ αδιαιρέτου οικοπέδου και τη ταυτάριθμη εργολαβική σύμβαση ανέγερσης πολυκατοικίας της συμβολαιογράφου Πειραιώς, ……….., που καταρτίστηκε μεταξύ αφενός της ενάγουσας και ήδη εφεσίβλητης, της …………. και της …………… και αφετέρου της πρώτης των εναγομένων, ομόρρυθμης εταιρείας, της οποίας ομόρρυθμα μέλη είναι οι δεύτερος, τρίτος και τέταρτη των εναγομένων, και ήδη εκκαλούντων, η πρώτη των εναγομένων, εργολάβος εταιρία, ανέλαβε την υποχρέωση να κατασκευάσει με δικές της δαπάνες και με το σύστημα της αντιπαροχής πολυώροφη οικοδομή, διεπομένη από τις περί οριζοντίου ιδιοκτησίας διατάξεις, σε οικόπεδο κείμενο στον Πειραιά, επί της οδού ……… αριθμ. ……, συγκυριότητας της ενάγουσας κατά ποσοστό 50/00 εξ αδιαιρέτου, με την ειδικότερη συμφωνία να περιέλθουν σε αυτήν η υπό στοιχεία «Α-2» οριζόντια ιδιοκτησία – διαμέρισμα, στην αποκλειστική χρήση της οποίας ανήκει ο υπό στοιχεία «ΣΤ-2» χώρος στάθμευσης αυτοκινήτου και η υπό στοιχεία «Β-1» οριζόντια ιδιοκτησία – διαμέρισμα, στην αποκλειστική χρήση της οποίας ανήκει ο υπό στοιχεία «ΣΤ-3» χώρος στάθμευσης αυτοκινήτου, σύμφωνα με την από 14-6-2006 γενική συγγραφή υποχρεώσεων και το από Νοεμβρίου 2005 σχεδιάγραμμα του αρχιτέκτονος ………… Η ανωτέρω πολυκατοικία με την υπ’ αριθμ. ………./18-5-2007 πράξη της ιδίας ως άνω συμβολαιογράφου, που έχει νομίμως μεταγράφει, υπήχθη στο σύστημα της οροφοκτησίας και καθορίσθηκαν ειδικότερα οι αυτοτελείς και ανεξάρτητες οριζόντιες ιδιοκτησίες και οι κοινόχρηστοι και κοινόκτητοι χώροι αυτής, μεταξύ των οποίων και ο υπό στοιχεία «ΣΤ-2» χώρος στάθμευσης αυτοκινήτου, επιφάνειας 10 τμ., όπως εμφαίνεται στο ως άνω σχεδιάγραμμα, και συνορεύει νοτιανατολικά με την οδό ………., βορειοανατολικά με τον υπό στοιχεία «ΣΤ-3» χώρο στάθμευσης αυτοκινήτου, βορειοδυτικά με μη καλυπτόμενο από κτίσματα χώρο της «pilotis» και νοτιοδυτικά με χώρο που οδηγεί στην κύρια είσοδο της πολυκατοικίας (εμπρόσθιο ακάλυπτο χώρο ακινήτου) εν μέρει και εν μέρει με μη καλυπτόμενο από κτίσματα χώρο της «pilotis», ο οποίος ορίσθηκε ότι θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά για στάθμευση αυτοκινήτου από τον εκάστοτε ιδιοκτήτη του υπό στοιχεία «Α-2» διαμερίσματος. Τον Μάιο του έτους 2008 η εργολάβος εταιρία, πρώτη των εναγομένων, παρέδωσε στην ενάγουσα τις ως άνω οριζόντιες ιδιοκτησίες – διαμερίσματα του πρώτου και δευτέρου υπέρ του ισογείου ορόφου, καθώς και τη μια εκ των δύο θέσεων στάθμευσης, ήτοι την υπό στοιχεία «ΣΤ-3» θέση, η αποκλειστική χρήση της οποίας ανήκει στο παραδοθέν διαμέρισμα με στοιχεία «Β1», προς τούτο δε, εξέδωσε και σχετικό διπλότυπο στοιχείο παράδοσης κτισμάτων. Ωστόσο αυτή, κατά παράβαση των συμφωνηθέντων, δεν παρέδωσε στην ενάγουσα και την υπό στοιχεία «ΣΤ-2» θέση στάθμευσης αυτοκινήτου, ενώ σε σχετικές οχλήσεις της τελευταίας, ισχυριζόταν ότι θα προέβαινε σε παράδοση του μόλις ολοκληρωνόταν η διαμόρφωση του ισόγειου της οικοδομής. Εν τέλει, όμως, όπως αποδείχθηκε, η πρώτη των εναγομένων προέβη σε αλλαγή της χρήσης του ως άνω χώρου, και δη αυθαίρετα χωρίς τροποποίηση της πολεοδομικής άδειας και της πράξεως σύστασης οροφοκτησίας, στην οποία περιγράφονται κατά όρια και έκταση οι χώροι ανοικτής στάθμευσης του ισογείου ορόφου, τον οποίο χώρο διαμόρφωσε σε είσοδο της οικοδομής, μετατοπίζοντας αυτήν από το πλαϊνό στο εμπρόσθιο μέρος της οικοδομής, και συγκεκριμένα αύξησε το πλάτος του διαδρόμου προς την κεντρική είσοδο από 1,65 μέτρα (βάσει των εγκεκριμένων σχεδίων) σε 3,30 μέτρα και ακολούθως τον επίστρωσε με μαρμάρινες πλάκες, ενώ παράλληλα κατασκεύασε μια σιδηρά εξώθυρα και ένα σιδηρούν κιγκλίδωμα, που εμπόδιζε τη χρήση του προοριζομένου για τη θέση στάθμευσης υπό στοιχεία «ΣΤ-2» χώρου. Η ενάγουσα, όταν αντιλήφθηκε την αυθαίρετη αυτή αλλαγή στον χώρο αποκλειστικής χρήσης της, κάλεσε εγγράφως την πρώτη εναγομένη, με την από 11-2-2009 πρόσκληση – όχληση της, που της επιδόθηκε στις 18-2-2009, όπως εντός δέκα ημερών προβεί στις απαιτούμενες ενέργειες, ώστε ο ως άνω χώρος να διαμορφωθεί κατά την συμβατικώς ορισθείσα χρήση του ως θέση στάθμευσης και να της τον παραδώσει. Παρά ταύτα, αυτή ουδόλως συμμορφώθηκε με τις συμβατικές της υποχρεώσεις, με συνέπεια να καταστεί υπερήμερη οφειλέτης, η δε ενάγουσα προέβη ακολούθως σε σχετική καταγγελία στην αρμόδια Πολεοδομία, η οποία μετά από αυτοψία το Δεκέμβριο του έτους 2011 διαπίστωσε τις ως άνω αυθαιρεσίες (βλ. την από 2-12-2011 έκθεση αυτοψίας). Κατόπιν τούτου, η πρώτη εναγομένη, προκειμένου να αποφύγει τις συνέπειες για τις διαπιστωθείσες παραβάσεις αφαίρεσε το κιγκλίδωμα από το χώρο που προοριζόταν για τον χώρο στάθμευσης υπό στοιχεία «ΣΤ-2» (βλ. το με αριθμό πρωτοκόλλου ………../23-12-2012 έγγραφο για μερική συμμόρφωση της ίδιας Πολεοδομικής Υπηρεσίας) και τον παρέδωσε στην ενάγουσα, η οποία και τον παρέλαβε.
- Οι εκκαλούντες με τους πρώτο και πέμπτο λόγους της έφεσης τους επαναφέρουν τον πρωτοδίκως προβληθέντα ισχυρισμό τους, ότι η ενάγουσα συμφώνησε στη μεταφορά της θέσης στάθμευσης υπό στοιχεία «ΣΤ-2» από την αρχική της θέση σε άλλο χώρο της πυλωτής της οικοδομής, τον οποίο παρέλαβε και στη συνέχεια εκμίσθωσε. Προς απόδειξη δε αυτού προσκομίζουν φωτογραφίες, όπου εμφαίνονται δύο οχήματα σταθμευμένα το ένα δίπλα στο άλλο στον χώρο της πυλωτής, για τα οποία ισχυρίζονται ότι ανήκαν (αμφότερα) στον ……….., μισθωτή της με στοιχεία «Β-1» οριζόντιας ιδιοκτησίας της ενάγουσας. Ωστόσο, ο ισχυρισμός αυτός ουδόλως αποδείχθηκε. Ειδικότερα, προκειμένου να παραιτηθεί νομίμως η ενάγουσα από το δικαίωμα της αποκλειστικής χρήσης του ως άνω ανοικτού χώρου στάθμευσης, δεν ήταν μεν αναγκαία η σύμπραξη και των λοιπών συνιδιοκτητών, αφού μόνη αυτή θιγόταν από την επικαλούμενη παραχώρηση (βλ. ΑΠ 387/1999), θα έπρεπε ωστόσο η σχετική δήλωση της να γίνει συμβολαιογραφικώς και να υποβληθεί σε μεταγραφή (βλ. ΟλΑΠ 23/2000), γεγονός το οποίο οι εκκαλούντες ουδόλως επικαλούνται αλλά ούτε και αποδεικνύουν. Επιπλέον, για τη νόμιμη παραχώρηση σε αυτήν άλλου κοινόχρηστου χώρου προς αποκλειστική χρήση της ιδίας, εκτός από συμβολαιογραφικό έγγραφο και μεταγραφή απαιτείτο και συμφωνία του συνόλου των συνιδιοκτητών, καθώς θα θίγετο το επ’ αυτού δικαίωμα χρήσης τους, τα οποία (τροποποίηση σύστασης με συμβολαιογραφικό έγγραφο και συναίνεση όλων των συνιδιοκτητών) ομοίως ουδόλως προέκυψε ότι τηρήθηκαν. Η ανάγκη, εξάλλου, για τήρηση των ως άνω νομίμων προϋποθέσεων (τροποποίηση σύστασης οροφοκτησίας με συμβολαιογραφικό έγγραφο και μεταγραφή) ισχύει και για την περίπτωση της μετάθεσης οριζόντιων ιδιοκτησιών και χώρων στάθμευσης κατά τα οριζόμενα στην ως άνω με αριθμό ……/18-5-2007 πράξη σύστασης οροφοκτησίας (Κεφ ΔΕΥΤΕΡΟ Στοιχείο Γ), όπου ρητά προβλέπεται το δικαίωμα της πρώτης των εναγομένων, να προβαίνει μονομερώς σε τέτοιες τροποποιήσεις. Τέλος, δεν αποδείχθηκε ούτε κάποια άτυπη συμφωνία μεταξύ των διαδίκων για μετάθεση του χώρου στάθμευσης υπό στοιχεία «ΣΤ-2», ενώ τα εμφαινόμενα οχήματα στην προσκομιζόμενη από τους εκκαλούντες φωτογραφία δεν αποδείχθηκε ότι ανήκαν πράγματι στον μισθωτή της έτερης οριζόντιας ιδιοκτησίας της ενάγουσας και ότι για την στάθμευση του δεύτερου οχήματος ο τελευταίος της κατέβαλε κάποιο μίσθωμα. Κατά συνέπεια, οι ερευνώμενοι πρώτος και πέμπτος λόγος της έφεσης πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι.
- Περαιτέρω, οι εκκαλούντες με τον δεύτερο λόγο της έφεσής τους παραπονούνται ότι εσφαλμένα κρίθηκε ότι η πρώτη των εναγομένων κατέστη υπερήμερη στην εκτέλεση των συμβατικών της υποχρεώσεων, διότι μετά την εκτέλεση και παράδοση του έργου και την πώληση σε τρίτους των οριζόντιων ιδιοκτησιών της οικοδομής, που είχαν περιέλθει στη κυριότητά της ως εργολαβικό αντάλλαγμα, δεν είχε το δικαίωμα να επέμβει καθ’ οιονδήποτε τρόπο στους κοινόχρηστους χώρους της οικοδομής, δίχως τη συναίνεση των λοιπών συνιδιοκτητών, οι οποίοι, ωστόσο, αρνούνταν να επιτρέψουν οιαδήποτε αλλαγή στην είσοδο της οικοδομής, όπως είχε διαμορφωθεί και παραδοθεί σε αυτούς. Εν τούτοις, όπως ήδη αναφέρθηκε, η διαμόρφωση της εισόδου κατά τον ανωτέρω τρόπο έγινε κατά παράβαση των εγκεκριμένων σχεδίων της οικοδομής και της υφιστάμενης πράξης οροφοκτησίας, όπου περιγράφονται επακριβώς οι θέσεις στάθμευσης, και ως εκ τούτου δεν τίθεται ζήτημα νόμιμης παράδοσης του έργου και ανάγκης σύμπραξης των συνιδιοκτητών για την αποκατάσταση των κοινόκτητων χώρων της οικοδομής στην κατάσταση, που όφειλε να τους παραδώσει εξ αρχής. Επομένως και αυτός ο λόγος της έφεσης πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος.
- Περαιτέρω αποδείχτηκε ότι η ενάγουσα δεν κατέστη δυνατόν να εκμισθώσει την με στοιχεία «Α-2» οριζόντια ιδιοκτησία της λόγω έλλειψης της θέσης στάθμευσης, στην οποία τελικώς εγκαταστάθηκε ο υπερήλικας πατέρας της (βλ. σχετικά κατάθεση του μάρτυρα της ενάγουσας, σελ. 109 πρακτικών δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου). Εκ του λόγου δε αυτού, η ενάγουσα απώλεσε το μίσθωμα, που θα ελάμβανε από την εκμίσθωση της θέσης στάθμευσης στονεκάστοτε μισθωτή της υπό στοιχεία «Α-2» οριζόντιας ιδιοκτησίας, της οποίας αυτή αποτελεί αναγκαίο παρακολούθημα, το οποίο ανέρχεται στο ποσό των 80 ευρώ μηνιαίως, σύμφωνα και με τα προσκομιζόμενα από τους εκκαλούντες αποδεικτικά στοιχεία (βλ. το από 23-3-2019 έγγραφο του μεσίτη αστικών συμβάσεων ………. και την από 26-3-2019 εκτίμηση ακινήτου της εταιρίας με τον διακριτικό τίτλο «………..»). Το ποσό δε αυτό θα αποκόμιζε μετά πιθανότητος και κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων κατά το χρονικό διάστημα από τον Μάρτιο του έτους 2009, οπότε παρήλθε άπρακτη η προθεσμία των δέκα ημερών που είχε τάξει στην πρώτη των εναγομένων για να της παραδώσει την ως άνω θέση στάθμευσης, μέχρι και τον Οκτώβριο του έτους 2011, κατά τα αιτούμενα στην αγωγή, ήτοι για χρονικό διάστημα 32 μηνών, δηλαδή συνολικά το ποσό των 2.560 ευρώ (80 χ 32 μήνες). Οι εκκαλούντες με τον τρίτο λόγο της έφεσης τους παραπονούνται ότι εσφαλμένα κρίθηκε ότι η ενάγουσα υπέστη ζημία από τη μη εκμίσθωση της επίδικης θέσης στάθμευσης, διότι αυτή σε κάθε περίπτωση δεν δύναται να μισθωθεί σε τρίτο, μη συνιδιοκτήτη της οικοδομής. Όπως, όμως, προαναφέρθηκε η ως άνω ένδικη ζημία της ενάγουσας συνίσταται εν προκειμένω στο μίσθωμα που θα αποκόμιζε από τη μίσθωση αυτής (θέσης στάθμευσης) στον μισθωτή της αυτοτελούς οριζόντιας ιδιοκτησίας της, της οποίας αυτή αποτελεί αναγκαίο παρακολούθημα. Συνεπώς, και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που έκρινε ομοίως, αν και με διάφορη αιτιολογία, που αντικαθίσταται με την παρούσα, δεν έσφαλε κατά την εφαρμογή και ερμηνεία του νόμου, ούτε εκτίμησε πλημμελώς τις αποδείξεις, απορριπτομένου ως αβασίμου του ερευνώμενου τρίτου λόγου της έφεσης. Ωστόσο, αυτό εσφαλμένως δέχθηκε ότι το ποσό της εν λόγω ζημίας ανέρχεται σε 150 ευρώ μηνιαίως για το επίδικο χρονικό διάστημα και επιδίκασε συνολικά για τον λόγο αυτό το ποσό των 4.800 ευρώ σε βάρος των εναγομένων, ευθυνομένων εις ολόκληρον (άρθρο 249 παρ. 2 ν. 4072/2012), ο δε σχετικός τέταρτος λόγος της έφεσης πρέπει να γίνει δεκτός ως ουσιαστικά βάσιμος. Μετά ταύτα η κρινόμενη έφεση πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν και να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση ως προς τους εκκαλούντες – τέσσερις πρώτους των εναγομένων, αφού δε κρατηθεί η υπόθεση και αναδικαστεί η αγωγή, να γίνει αυτή δεκτή εν μέρει ως ουσιαστικά βάσιμη ως προς αυτούς και να υποχρεωθούν να καταβάλουν εις ολόκληρον στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 2.560 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής. Τα δικαστικά έξοδα και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, λόγω της μερικής νίκης και ήττας των διαδίκων, πρέπει να κατανεμηθούν μεταξύτους, ανάλογα με την έκταση της νίκης και ήττας αυτών και να καταδικασθούν οι εκκαλούντες να καταβάλουν μέρος των δικαστικών εξόδων της εφεσίβλητου, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό (άρθρα 178 παρ. 1,183, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ) ενώ, τέλος, για το παράβολο που αυτοί προκατέβαλαν κατά την κατάθεση της εφέσεως τους, πρέπει να διαταχθεί η απόδοση του σε αυτούς (άρθρο 495 παρ. 4 εδ. δ ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει με την παρουσία των διαδίκων.
Δέχεται την έφεση κατά το τυπικό και ουσιαστικό της μέρος.
Εξαφανίζει την εκκαλούμενη υπ’ αριθ. 2587/2015 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ως προς τους τέσσερις πρώτους εναγομένους.
Διατάσσει την απόδοση στους εκκαλούντες του με αριθμό …………../2017, e-παραβόλου, ποσού 150 ευρώ.
Κρατεί την υπόθεση και δικάζει την από 9-10-2011 και με αριθ. εκθ. κατ. …../2011 αγωγή.
Δέχεται εν μέρει την αγωγή ως προς τους τέσσερις πρώτους των εναγομένων.
Υποχρεώνει τους τέσσερις πρώτους των εναγομένων να καταβάλουν εις ολοκληρον έκαστος στην ενάγουσα το ποσό των δύο χιλιάδων πεντακοσίων εξήντα ευρώ (2.560,00 ευρώ) με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής.
Καταδικάζει τους εκκαλούντες – εναγόμενους σε μέρος των δικαστικών εξόδων της εφεσίβλητου – ενάγουσας και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε στον Πειραιά στις 26 Αυγούστου 2019.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Και αντ΄ αυτής,
λόγω λήξεως της
απόσπασής της
και αναχωρήσεώς της,
ο αρχαιότερος της
συνθέσεως Εφέτης,
Ιωάννης Αποστολόπουλος.
Δημοσιεύθηκε δε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση αυτού, στις 15 Οκτωβρίου 2019, με άλλη σύνθεση, λόγω λήξεως της απόσπασής της και αναχωρήσεως, της Προέδρου Εφετών, Ελένης Κούφη, αποτελουμένη από τους Δικαστές, Ιωάννη Αποστολόπουλο, Προεδρεύοντα Εφέτη, Εμμανουηλία-Αλεξάνδρα Κεχαγιά και Σοφία Καλούδη, Εφέτες, και με Γραμματέα τη Γεωργία Λογοθέτη, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΕΦΕΤΗΣ