ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός Αποφάσεως 567/2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Μαρία Κωττάκη, Εφέτη, που όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοικήσεως του Εφετείου Πειραιώς, και τη Γραμματέα Ε.Τ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΝΟΜΟ
Εισάγονται προς συζήτηση η από 8.10.2018 έφεση (ΓΑΚ ……/2018, ΕΑΚ …../11.10.2018) της ενάγουσας και η από 30.10.2018 έφεση ( ΓΑΚ …../2018, ΕΑΚ …../31.10.2018) της εναγομένης, κατά της υπ΄αριθ. 1612/2018 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που δίκασε την ένδικη διαφορά, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία και δέχθηκε εν μέρει την από 14.12.2016 (ΓΑΚ …./2016 ΑΚ ……/2016) αγωγή. Οι υπό κρίση εφέσεις έχουν ασκηθεί νομοτύπως, με κατάθεση του δικογράφου τους και του σε αυτό συνημμένου παραβόλου στη Γραμματεία του εκδόντος την εκκαλουμένη πρωτοβαθμίου δικαστηρίου και εμπροθέσμως, εντός τριάντα ημερών από την επίδοση της εκκαλουμένης, που έλαβε χώρα την 01.10.2018 (βλ. την επισημείωση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή …. … επί του προσκομιζομένου επιδοθέντος αντιγράφου αυτής). Πρέπει επομένως να συνεκδικασθούν (246 ΚΠολΔ), να γίνουν τυπικώς δεκτές και να ερευνηθούν περαιτέρω κατά την ίδια διαδικασία ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους (αρθρ. 495 επ., 511, 513, 516, 517, 518, 520 § 1, 524 παρ. 1, 2, 532, 533 ΚΠολΔ).
Με την ως άνω αγωγή, η ενάγουσα, επικαλούμενη προσήκουσα εκτέλεση του σε αυτήν από την εναγομένη προφορικώς ανατεθέντος έργου επισκευής του αναφερόμενου πλοίου κυριότητας της εναγομένης (κατασκευή δύο νέων καταπελτών επιβατών και οχημάτων, υποδομή για στήριξη αυτών και άλλες πρόσθετες εργασίες), ζήτησε να υποχρεωθεί η τελευταία, με απόφαση προσωρινώς εκτελεστή, να της καταβάλει ποσό 133.719,24 ευρώ ως υπόλοιπο, οφειλόμενο από το υπ΄αριθ……. /07.12.2015 τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών που εξέδωσε η ενάγουσα για το κόστος του έργου και την οφειλόμενη εργολαβική αμοιβή της, νομιμοτόκως από την έκδοση του τιμολογίου άλλως από την επίδοση της αγωγής και να καταδικασθεί στη δικαστική δαπάνη. Η εκκαλουμένη δέχθηκε εν μέρει την αγωγή ως και κατ΄ουσίαν βάσιμη και υποχρέωσε την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα ποσό ευρώ 83.589,78, νομιμοτόκως, από 8.12.2015, ήτοι από την επομένη εκδόσεως του ένδικου τιμολογίου, κήρυξε την απόφαση προσωρινώς εκτελεστή για το ποσό των 40.000 ευρώ και καταδίκασε την εναγομένη σε μέρος της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας ποσού 2.510 ευρώ. Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονούνται αμφότερα τα διάδικα μέρη για κακή εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν την εξαφάνισή της, ώστε κατά τη μεν ενάγουσα να γίνει εξ ολοκλήρου δεκτή η αγωγή κατά δε την εναγομένη να απορριφθεί αυτή καθ΄ολοκληρία.
Ειδικότερα, η ενάγουσα, με τον πρώτο λόγο της υπό κρίση εφέσεώς της, παραπονείται ότι η εκκαλουμένη, κατά κακή εφαρμογή του νόμου, εσφαλμένως απέρριψε ως αόριστο το κονδύλι της αγωγής που αφορούσε στις αμοιβές των απασχοληθέντων στο ένδικο έργο εργατών, ισχυριζόμενη ότι δεν είναι δυνατό να προσδιορισθούν ειδικότερα πόσες ώρες απαιτήθηκαν για κάθε εργασία, όπως αξίωσε η εκκαλουμένη, γιατί αυτές εκτελούνται ταυτοχρόνως και ότι στους πίνακες που περιέχονται στην αγωγή της (η οποία ενσωματώνεται στο δικόγραφο της εφέσεως) αναφέρονται αναλυτικά οι εργαζόμενοι, οι αμοιβές τους και ο τρόπος υπολογισμού τους. Με τον δεύτερο και τελευταίο λόγο της εφέσεώς της, η ενάγουσα παραπονείται για πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ειδικότερα για εσφαλμένο υπολογισμό από την εκκαλουμένη του οφειλόμενου κόστους του έργου. Η δε εναγομένη, με τον πρώτο λόγο της υπό κρίση εφέσεώς της, επαναφέρει την ένσταση περί εικονικότητας των ένδικων τιμολογίων, με τον δεύτερο την από το άρθρο 281 ΑΚ ένσταση, με τον τρίτο την περί αοριστίας της όλης αγωγής ένσταση, κατά το πρώτο σκέλος του ενώ με το δεύτερο σκέλος του ίδιου (και τελευταίου) λόγου παραπονείται για εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων, όπως οι λόγοι αυτοί αναλύονται στο δικόγραφο.
Από τα άρθρα 681, 682, 694 εδ. α` Α.Κ. προκύπτει, ότι με την σύμβαση έργου ο εργολάβος έχει υποχρέωση να εκτελέσει το έργο και ο εργοδότης να καταβάλει την συμφωνημένη αμοιβή στον εργολάβο, η οποία καταβάλλεται κατά την παράδοση του έργου. Αν η αμοιβή συνίσταται σε χρήματα και δεν πιστώθηκε, είναι τοκοφόρα από την παράδοση του έργου. Από τον συνδυασμό των παραπάνω διατάξεων συνάγεται ότι για το ορισμένο της αγωγής εργολάβου που ενάγει τον εργοδότη για την καταβολή της αμοιβής του, απαιτείται η επίκληση της καταρτισθείσης συμβάσεως έργου, του συμφωνηθέντος έργου, της εκτελέσεως και παραδόσεως τούτου στον εργοδότη και της συμφωνηθείσης αμοιβής. Στην περίπτωση δε κατά την οποία η αμοιβή ζητείται εντόκως από το χρονικό σημείο της παραδόσεως του έργου, πρέπει να αναφέρεται στην αγωγή και ο χρόνος αυτός (ΑΠ 162/2018, ΑΠ 1287/2018, ΑΠ 682/2010 Κ.Α – “Νόμος”). Στην προκειμένη περίπτωση, η υπό κρίση αγωγή παρίσταται επαρκώς ορισμένη γιατί σε αυτή αναφέρεται το συμφωνηθέν και εκτελεσθέν έργο, ο χρόνος εκτελέσεως και παραδόσεως αυτού, η συμφωνηθείσα εργολαβική αμοιβή καθώς και ο τρόπος κοστολογήσεως του έργου. Επομένως, ο τρίτος λόγος εφέσεως της εναγομένης-εκκαλούσας είναι απορριπτέος ως αβάσιμος κατά το σκέλος του που πλήττει το ορισμένο της αγωγής, κατά τα λοιπά δε αφορά στην εκτίμηση των αποδείξεων και θα εξετασθεί κατωτέρω.
Από την εκτίμηση των υπ’ αριθ. ………… ενόρκων βεβαιώσεων ενώπιον του ‘Ελληνα Προξένου στην Κωνσταντινούπολη (η πρώτη) και της Συμβολαιογράφου Πειραιώς ……. (οι λοιπές), που προσκομίζει η εκκαλούσα-ενάγουσα και των οποίων προηγήθηκε νόμιμη κλήση της εκκαλούσας-εναγομένης (βλ. …./16-3-2017 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιώς ……), της υπ’ αριθ. …./23-3-2017 ένορκης βεβαιώσεως ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πειραιώς ….. που προσκομίζει η εκκαλούσα-εναγομένη και της οποίας προηγήθηκε νόμιμη κλήτευση της ενάγουσας-εκκαλούσας (βλ. …../20-3-2017 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιώς ………..), καθώς και όλων ανεξαιρέτως των νομίμως μετ΄επικλήσεως προσκομιζομένων από αμφότερα τα διάδικα μέρη εγγράφων, σε μερικά από τα οποία ενδεικτικώς μόνο γίνεται μνεία κατωτέρω, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα είναι εταιρεία με αντικείμενο εργασιών τις επισκευές-μετασκευές πλοίων. Η εναγομένη είναι κυρία του υπό κυπριακή σημαία πλοίου με την ονομασία “CJ1”, νηολογίου Λεμεσού, με αριθμό …… και με αριθμό ΙΜΟ …….. Μετά από προφορική συμφωνία μεταξύ των νομίμων εκπροσώπων των διαδίκων, που έλαβε χώρα στις 18.3.2015, η ενάγουσα ανέλαβε και εκτέλεσε εργασίες επισκευής-μετασκευής του καταπέλτη επιβατών και του καταπέλτη οχημάτων του ανωτέρω πλοίου και των υποδομών αυτών, έργο που παραδόθηκε στην εναγομένη στις 25-5-2015. Η ανωτέρω συμφωνία των διαδίκων αποτυπώθηκε στην έγγραφη, από 20.03.2015, “προσφορά-επικύρωση συμφωνίας” της ενάγουσας, κατά την οποία, το επίδικο έργο στο ανωτέρω πλοίο αφορούσε “1. Κατασκευή νέου καταπέλτη οχημάτων. 2. Κατασκευή νέου καταπέλτη επιβατών. 3. Υποδομή επί του πλοίου για στήριξη των καταπελτών”. Σύμφωνα με αυτή (έγγραφη προσφορά), α) η προμήθεια των υλικών ήταν υποχρέωση της εργοδότριας και β) το κόστος του έργου προσδιορίσθηκε στο ποσό των 12,50 ευρώ ανά κιλό αλουμινίου, τιμή στην οποία, κατά ρητή πρόβλεψη, συμπεριλαμβανόταν το κόστος για τα ακόλουθα: “προμήθεια Arcon, γερανοί, μεταφορές, εργαλεία κόλλησης, εργαλεία συγκόλλησης, ημερομίσθια εργαζομένων και ταμεία αυτών”. Περαιτέρω, συμφωνήθηκε ότι το εργολαβικό κέρδος θα ανερχόταν σε ποσοστό 20% επί του κόστους του έργου. Το επίδικο έργο διενεργήθηκε από τις 9.5.2015 έως τις 19.5.2015, αρχικώς στο ναυπηγείο της Ελευσίνας με την επωνυμία “…….” και ακολούθως, το πλοίο μεταφέρθηκε σε ναυπηγείο Χαλκίδας όπου ολοκληρώθηκαν οι εργασίες. Αρχικά, μέρος της “κατασκευής-επισκευής” των καταπελτών πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις της ενάγουσας στο Πέραμα και μετέπειτα αυτοί τοποθετήθηκαν επί του ανωτέρω πλοίου, όπου και έγιναν περαιτέρω εργασίες υποδομής για τις ανάγκες ολοκληρώσεως του έργου. Ειδικότερα, η ενάγουσα, πλέον της κατασκευής-επισκευής των ανωτέρω καταπελτών, τοποθέτησε στο πλοίο μάπες για μπαλόνια (8 τεμάχια), κατασκεύασε μάπες με ενισχύσεις και τις τοποθέτησε στην πρύμνη του πλοίου, βάσεις δεξαμενών από γωνίες αλουμινίου, σφήνες καταπελτών δεξιά-αριστερά λόγω του ότι ο καταπέλτης που υπήρχε είχε καμπυλότητα με αποτέλεσμα κατά την άνοδο των αυτοκινήτων, αυτά να εμποδίζονται προσκρούοντας στα χαμηλότερά τους τμήματα, ενώ χρειάστηκε να ομαλύνει αυτή την καμπυλότητα με μία τριγωνική σφήνα σε όλο το πλάτος των καταπελτών, αντικατέστησε τα ελάσματα στην περιοχή πρίμα, προέβη σε ενίσχυση στο κατάστρωμα και τοποθέτησε μπίντες και όκια λόγω του ότι οι προϋπάρχουσες υποδομές του πλοίου για να δένει αυτό ήταν αδύναμες και ο νηογνώμονας απαίτησε να ενισχυθεί η περιοχή με χοντρότερα ελάσματα 15 mm, τοποθέτησε μάπες στους καταπέλτες δεξιά-αριστερά για ανέβασμα καταπελτών και ασφάλεια επιβατών, κατασκεύασε νέες βάσεις για σπαστές μπασκέτες, τοποθέτησε σφήνες καταπελτών σε νέα θέση, τοποθέτησε τετράγωνα μασίφ στα νύχια και την κατασκευή σφήνας για να μη γλιστρούν τα αυτοκίνητα και προέβη στην κατασκευή σωλήνων αντικαθιστώντας τις υπάρχουσες σωλήνες και σε μετατροπές για την προμήθεια καυσίμων. Η εκκαλούσα-εναγομένη δεν αμφισβητεί την εκτέλεση και παράδοση του έργου, όμως, αμφισβητεί την ποσότητα του χρησιμοποιηθέντος αλουμινίου, την οποία προσδιορίζει σε 1.866,02 κιλά και όχι σε 4.524,19 κιλά που ισχυρίζεται η ενάγουσα-εκκαλούσα ούτε σε 3.847,50 κιλά που δέχθηκε η εκκαλουμένη. Αμφισβητεί επίσης το ύψος της αμοιβής των απασχοληθέντων εργατών και τον αριθμό αυτών. Από τα προσκομιζόμενα τιμολόγια-δελτία αποστολής με αριθμούς ………/2015 της εταιρείας “……………”, που προσκομίζει η ενάγουσα-εκκαλούσα (τα λοιπά προκομιζόμενα τιμολόγια δεν εμπίπτουν στον ένδικο χρόνο), αποδεικνύεται ότι αυτή προμηθεύτηκε για τις ανάγκες του επίδικου έργου συνολικά 3.847,25 κιλά αλουμινίου σε διάφορες μορφές, όπως λάμες, πλάκες, “Τ”, φύλλα, σωλήνες, δεδομένου ότι η εργοδότρια εναγομένη δεν τήρησε την υποχρέωσή της να προμηθευτεί η ίδια τα απαιτούμενα υλικά για την εκτέλεση του έργου. Για την αγορά των ανωτέρω υλικών κατέβαλε η ενάγουσα συνολικό ποσό 20.698,68 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ, όπως προκύπτει από το άθροισμα των προαναφερόμενων τιμολογίων, ποσό που η εναγομένη οφείλει να καταβάλει στην ενάγουσα για την αγορά των απαιτηθέντων υλικών, δεδομένου ότι δεν τήρησε (η εναγομένη) την υποχρέωσή της να προμηθευτεί η ίδια τις απαιτούμενες για το έργο ποσότητες αλουμινίου, δεκτού γενομένου εν μέρει του ποσού των 49.500 ευρώ που η ενάγουσα χρέωσε για την ανωτέρω αιτία (προμήθεια υλικών) στο ένδικο, με αριθμό ……/07.12.2015, τιμολόγιο, όπως εξηγεί στη σελίδα 13 της αγωγής της και την πληρωμή του οποίου αξιώνει. Σύμφωνα με τα προαναφερθέντα, το κόστος του εκτελεσθέντος από την ενάγουσα ένδικου έργου αποδεικνύεται ότι ανέρχεται στο ποσό των 48.090,62 ευρώ (3.847,25 κιλά αλουμινίου Χ 12,50 ευρώ το κιλό), δεκτού γενομένου εν μέρει του ποσού των 56.552,38 ευρώ που χρέωσε για την ανωτέρω αιτία η ενάγουσα στο ένδικο τιμολόγιο και του οποίου την πληρωμή αξιώνει από την εναγομένη. Από το παραπάνω συνολικό ποσό των 68.789,30 (20.698,68 +48.090,62) ευρώ που έπρεπε να πληρωθεί η ενάγουσα από το ένδικο τιμολόγιο, η εναγομένη κατέβαλε στην ενάγουσα, όπως η τελευταία αναφέρει στην αγωγή της, ποσό 22.000 ευρώ και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο ποσού 46.789,30 ευρώ. Τα ποσά των 506,16 ευρώ για προμήθεια ανοξείδωτων σωλήνων, 2.952 ευρώ για σύρματα αλουμινίου 32 τμχ και 3.680 ευρώ για πληρωμή μηχανουργείου, που έχουν συμπεριληφθεί στο ένδικο τιμολόγιο δεν αποδεικνύεται ότι τα κατέβαλε η ενάγουσα με την προσκόμιση αντίστοιχων αποδείξεων πληρωμής ή τιμολογίων ενώ το ποσό των 861 ευρώ για λήψη ραδιοφωτογραφιών, που επίσης έχει χρεωθεί στο ένδικο τιμολόγιο (βλ. σελ 13 της αγωγής), προφανώς αφορά στην εξασφάλιση αποδεικτικού υλικού για τη μεταξύ των διαδίκων αντιδικία και δεν αποτελεί κόστος ούτε αμοιβή για το εκτελεσθέν έργο, επομένως τα ανωτέρω ποσά είναι απορριπτέα ως κατ΄ουσίαν αβάσιμα. Εξάλλου, όπως προαναφέρεται, κατά τη μεταξύ των διαδίκων συμφωνία για το κόστος του έργου, στο ποσό 12,50 ευρώ ανά κιλό αλουμινίου, περιλαμβάνονταν τα ημερομίσθια και οι εισφορές των εργαζομένων, οι μεταφορές, το αέριο argon και τα εργαλεία κόλλησης και συγκόλλησης. Επομένως, η αξίωση της ενάγουσας α) για καταβολή ποσού ύψους 34.723,08 ευρώ, που αφορά στις ανωτέρω αιτίες και αυτή περιέλαβε (όπως επεξηγεί στην σελίδα 13 της υπό κρίση αγωγής) στο ένδικο με αριθμό ……/07.12.2015 τιμολόγιο, για ημερομίσθια, μεταφορές, αέρια argon και δίσκους κοπής, β) για το αναλογούν στο ανωτέρω ποσό εργολαβικό κέρδος 20%, ποσού 6.944,70 ευρώ (34.723,08 Χ 20%), που επίσης περιλαμβάνεται στο ένδικο τιμολόγιο και συνολικά η αξίωσή της για την καταβολή ποσού 41.667,70 ευρώ, είναι απορριπτέα ως κατ΄ουσίαν αβάσιμη. Σημειώνεται ότι η ενάγουσα είχε αναλάβει την επισκευή-μετασκευή και άλλων πλοίων της κοινοπραξίας “………”, στην οποία ανήκει η εναγομένη καθώς και την εκτέλεση άλλων εργασιών επί του ένδικου πλοίου, εργασίες για τις οποίες εκδόθηκαν από την ενάγουσα αντίστοιχα τιμολόγια και αυτά εξοφλήθηκαν, όπως η ίδια εκθέτει στην αγωγή της. Από την όλη συνεργασία μεταξύ των διαδίκων σχετικά με τις μετασκευές-επισκευές των ανωτέρω πλοίων δημιουργήθηκε μεγάλη αντιδικία, με επανειλημμένη αποστολή εκατέρωθεν εξωδίκων δηλώσεων και κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων εκ μέρους της εργολήπτριας καθώς και έκδοση προσωρινών διαταγών για απαγόρευση απόπλου άλλων πλοίων της κοινοπραξίας αλλά και του ένδικου. Ωστόσο, η υπό κρίση διαφορά αφορά μόνο στο οφειλόμενο υπόλοιπο από την εκτέλεση του έργου “1. Κατασκευή νέου καταπέλτη οχημάτων. 2. Κατασκευή νέου καταπέλτη επιβατών. 3. Υποδομή επί του πλοίου για στήριξη των καταπελτών”, επί του πλοίου CJ1. Επομένως, πλην του ένδικου υπ’ αριθ. …./2015 τιμολογίου που αφορά στο ανωτέρω έργο, τα λοιπά τιμολόγια που ενσωματώνονται στην αγωγή δεν αφορούν την ένδικη διαφορά. Ο δε ισχυρισμός της εναγομένης-εκκαλούσας, που επαναφέρεται με τον πρώτο λόγο της υπό κρίση εφέσεώς της, περί εικονικότητας του ανωτέρω τιμολογίου διότι κατά τους ισχυρισμούς της αυτό δεν αποτυπώνει τις πραγματικές χρεώσεις ούτε σε υλικά αλουμινίου ούτε σε εκτελεσθείσες εργασίες είναι απορριπτέος ως αβάσιμος κατά το μέρος που αποδείχθηκε ότι οι προαναφερόμενες εργασίες επισκευής-μετασκευής, με την αγορά και χρήση των απαιτούμενων υλικών, εκτελέστηκαν, ενώ κατά το υπόλοιπο ποσό του τιμολογίου παρέλκει η εξέταση του ισχυρισμού αυτού λόγω της απορρίψεως της αγωγής ως προς το υπόλοιπο ποσό, όπως ορθώς έκρινε η εκκαλουμένη. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 281 ΑΚ, η άσκηση του δικαιώματος απαγορεύεται αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος. Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, το δικαίωμα θεωρείται ότι ασκείται καταχρηστικά, όταν η συμπεριφορά του δικαιούχου, που προηγήθηκε ή η πραγματική κατάσταση που διαμορφώθηκε, κατά το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε, ή οι περιστάσεις που μεσολάβησαν, χωρίς κατά νόμο να εμποδίζουν τη γένεση ή να επάγονται την απόσβεση του δικαιώματος, καθιστούν μη ανεκτή τη μεταγενέστερη άσκησή του, κατά τις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου. Τούτο συμβαίνει, ιδίως, όταν από την προηγηθείσα συμπεριφορά του δικαιούχου έχει δημιουργηθεί στον υπόχρεο, και μάλιστα ευλόγως, η πεποίθηση ότι ο δικαιούχος δεν πρόκειται να ασκήσει το δικαίωμά του. Μόνη δε η αδράνεια του δικαιούχου ή του δικαιοπαρόχου του για μακρό χρόνο και πάντως μικρότερο απ` αυτόν της παραγραφής, δεν αρκεί για να καταστήσει καταχρηστική την μετέπειτα άσκηση του δικαιώματος, ακόμη και όταν δημιούργησε στον οφειλέτη την πεποίθηση ότι δεν υπάρχει το δικαίωμα ή ότι δεν πρόκειται πλέον να ασκηθεί, αλλά απαιτείται να συντρέχουν επιπλέον ειδικές συνθήκες και περιστάσεις, προερχόμενες κυρίως από τη συμπεριφορά των μερών και σε αιτιώδη μεταξύ τους συνάφεια ευρισκόμενες, με βάση τις οποίες, καθώς και την αδράνεια του δικαιούχου, η μεταγενέστερη άσκηση του δικαιώματος, που τείνει σε ανατροπή της κατάστασης, που δημιουργήθηκε υπό τις παραπάνω ειδικές συνθήκες και περιστάσεις και διατηρήθηκε για μακρό χρόνο, να εξέρχεται των ορίων που επιβάλλει η διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ (ΟλΑΠ 2/2019 κ.α.- “Νόμος”). Η εν λόγω διάταξη ως έχουσα έντονο τον χαρακτήρα δημοσίας τάξεως εφαρμόζεται και σε άλλες περιπτώσεις, κατά τις οποίες, η άσκηση του δικαιώματος του ενάγοντος ενέχει αντιφατική συμπεριφορά αυτού συνιστώσα προσχεδιασμένο τέχνασμα προς επίτευξη προσθέτου οικονομικού οφέλους (πρβλ ΑΠ 92/2019 – “Νόμος”). Στην προκειμένη περίπτωση, με τον δεύτερο λόγο της υπό κρίση εφέσεώς της, η εναγομένη-εκκαλούσα επαναφέρει την πρωτοδίκως υποβληθείσα και απορριφθείσα ένστασή της εκ του άρθρου 281 ΑΚ, ισχυριζόμενη ότι το ένδικο τιμολόγιο καθώς και τα λοιπά αναφερόμενα στην αγωγή εκδόθηκαν από την ενάγουσα με καθυστέρηση, μετά την επίδοση προς αυτή της από 24.12.2015 εξωδίκου δηλώσεως της κοινοπραξίας ….. και μετά την έκδοση από την τελευταία τιμολογίων αγοράς υπηρεσιών, το ένδικο δε τιμολόγιο φέρει εικονική ημερομηνία, γιατί μέχρι τις 31.12.2015 δεν είχε εκδοθεί. Τα ανωτέρω περιστατικά και αληθή υποτιθέμενα δεν επαρκούν για να θεμελιώσουν την από το άρθρο 281 ΑΚ ένσταση, όπως αυτή ανωτέρω αναλύεται και ο δεύτερος λόγος εφέσεως της εναγομένης-εκκαλούσας είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Απορριπτέο επίσης κρίνεται το αίτημα για διενέργεια πραγματογνωμοσύνης που περιλαμβάνεται στον τρίτο λόγο εφέσεως της εναγομένης, λόγω παρόδου μακρού χρόνου από την αποπεράτωση και παράδοση του ένδικου έργου, η οποία, όπως και η ίδια η εναγομένη-εκκαλούσα συνομολογεί (βλ. σελ 12 της υπό κρίση εφέσεώς της) έλαβε χώρα στις 25.5.2015, επομένως το υλικό αντικείμενο της πραγματογνωμοσύνης, λόγω της παρόδου έκτοτε τεσσάρων και πλέον ετών, έχει προδήλως, κατά την κοινή των πραγμάτων πείρα, μεταβληθεί και εάν διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη, το πόρισμά της δεν θα ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα του χρόνου εκτελέσεως και παραδόσεως του ένδικου έργου. Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εναγομένης και ήδη εκκαλούσας-εφεσίβλητης, ………., προσκομίζει τα απαιτούμενα για τη νομιμοποίησή του έγγραφα και ειδικότερα την από 1.11.2018 “εξουσιοδότηση και παροχή νομιμοποίησης”, που του χορήγησε ο ………., νόμιμος εκπρόσωπος της εναγομένης, σε συνδυασμό με το από 1.11.2018 πρακτικό συνεδρίασης του διοικητικού συμβουλίου της εναγομένης που συνήλθε στη Λεμεσό Κύπρου και το από 21.02.2015 “Γενικό Πληρεξούσιο ‘Εγγραφο” της εναγομένης προς τον ………., απορριπτομένης ως αβάσιμης της περί ελλείψεως πληρεξουσιότητας κατ΄άρθρο 96 ΚΠολΔ ενστάσεως που προτείνει η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα-εφεσίβλητη.
Ενόψει τούτων, έσφαλε η εκκαλουμένη, κατά την εκτίμηση των αποδείξεων, που υποχρέωσε την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα ποσό 83.589,78 ευρώ αντί του ποσού των 46.789,30 ευρώ, που πράγματι οφείλεται. Πρέπει επομένως, να απορριφθεί ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη η έφεση της ενάγουσας και ήδη εκκαλούσας, να διαταχθεί η εισαγωγή του κατατεθέντος παραβόλου στη Δημόσιο Ταμείο και να καταδικασθεί αυτή στα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, όπως ορίζονται στο διατακτικό (176, 183, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ) και να γίνει εν μέρει δεκτή ως και κατ΄ουσίαν βάσιμη η έφεση της εναγομένης και ήδη εκκαλούσας κατά τον λόγο της περί πλημμελούς εκτιμήσεως των αποδείξεων. Ακολούθως, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή στην εκκαλούσα-εναγομένη του κατατεθέντος παραβόλου, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη κι αφού κρατηθεί και δικασθεί η υπόθεση, πρέπει η αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή ως και κατ΄ουσίαν βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ανωτέρω ποσό, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, ενόψει του ότι δεν επικαλείται η ενάγουσα ούτε άλλωστε αποδεικνύεται όχληση της εναγομένης για την πληρωμή του από την επομένη της εκδόσεως του ένδικου τιμολογίου. Τέλος, η εναγομένη πρέπει να καταδικασθεί σε μέρος της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας, ανάλογο της νίκης της τελευταίας, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας (176, 183, 191 ΚΠολΔ), σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 63 παρ.1.i.β΄, 68 και 69 παρ. 1 Ν 4194/2013 (κώδικας δικηγόρων), στην οποία θα συμπεριληφθεί η δαπάνη για δικαστικό ένσημο, ποσού 1.416,35 ευρώ, σύμφωνα με όσα ορίζονται ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
-Συνεκδικάζει κατ΄αντιμωλία των διαδίκων την από 8.10.2018 έφεση (ΓΑΚ …./2018, ΕΑΚ …./11.10.2018) και την από 30.10.2018 έφεση (ΓΑΚ …../2018, ΕΑΚ …./31.10.2018) κατά της υπ΄αριθ. 1612/2018 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
-Δέχεται τυπικά αυτές.
-Απορρίπτει κατ’ ουσίαν την από 8.10.2018 (ΓΑΚ …../2018, ΕΑΚ …./11.10.2018) έφεση της ενάγουσας και ήδη εκκαλούσας.
-Διατάζει την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του κατατεθέντος παραβόλου.
-Καταδικάζει την εκκαλούσα (ενάγουσα) στα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης (εναγομένης) του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των 600 ευρώ.
-Δέχεται κατ΄ουσίαν την από 30.10.2018 (ΓΑΚ ……/2018, ΕΑΚ ……/31.10.2018) έφεση της εναγομένης και ήδη εκκαλούσας.
-Διατάζει την επιστροφή στην εκκαλούσα (εναγομένη) του κατατεθέντος παραβόλου.
-Εξαφανίζει την εκκαλουμένη υπ΄αριθ. 1612/2018 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
-Κρατεί και δικάζει την από 14.12.2016 (ΓΑΚ …../2016, ΕΑΚ …../2016) αγωγή.
-Δέχεται αυτή εν μέρει.
-Υποχρεώνει την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα ποσό σαράντα έξι χιλιάδων επτακοσίων ογδόντα εννέα ευρώ και τριάντα λεπτών (46.789,30), νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής.
-Καταδικάζει την εναγομένη σε μέρος της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, την οποία ορίζει στο ποσό των τεσσάρων χιλιάδων (4.000) ευρώ.
-Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, στις 19 Σεπτεμβρίου 2019.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ