ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙKΑΣΙΑ
Αριθμός Απόφασης: 520 /2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Ιωάννη Γερωνυμάκη, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς και τη Γραμματέα Κ.Δ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη έφεση κατά της υπ’ αριθμ. 4129/2017 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 επ., 511, 513 παρ. 1β, 518 παρ. 1, 520 του ΚΠολΔ), δοθέντος ότι η προσβαλλόμενη απόφαση επιδόθηκε στο εκκαλούν την 21/9/2017 (υπ’ αριθμ. 1…………/21.9.2017 έκθεση επίδοσης της αρμόδιας δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών ……….), η δε έφεση κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την 20/10/2017 και αρμοδίως φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρο 19 του ΚΠολΔ) και παραλλήλως, το δικόγραφο των πρόσθετων λόγων εφέσεως που αφορούν κεφάλαια που έχουν προσβληθεί με την έφεση ή αναγκαστικά συνέχονται με τα κεφάλαια αυτά κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου και, αφού συντάχθηκε σχετική έκθεση, ακριβή θεωρημένο αντίγραφό του κοινοποιήθηκε στην εφεσίβλητη τριάντα (30) ημέρες πριν από την ορισμένη δικάσιμο (20/9/2018) για τη συζήτηση της εφέσεως (υπ’ αριθμ. …./9.8.2018 έκθεση επίδοσης του αρμόδιου δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά ………..), ενώ καταβλήθηκε και το νόμιμο παράβολο (e-Παράβολο) με κωδικό …. ποσού 100 ευρώ (το οποίο καταβλήθηκε μέσω Winbank στην τράπεζα Πειραιώς με κωδικό συναλλαγής ….), το οποίο επισυνάπτεται στην από 20/10/2017 έκθεση που συνέταξε η Γραμματέας του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατ’ άρθρο 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ. Επομένως, πρέπει η έφεση και οι πρόσθετοι λόγοι της να γίνουν τυπικά δεκτοί (άρθρο 532 ΚΠολΔ) και, αφού συνεκδικαστούν, λόγω της πρόδηλης συνάφειάς τους (άρθρα 246, 524 παρ. 1 του ΚΠολΔ), να εξεταστούν, ώστε να διακριβωθούν το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων τους με την ίδια, ως άνω, διαδικασία (άρθρο 533 παρ. 1 του ΚΠολΔ).
Η ενάγουσα, ήδη εφεσίβλητη, στην από 7/9/2016 αγωγή της ισχυρίζεται ότι δραστηριοποιείται στον τομέα ανάπτυξης και εκμετάλλευσης εφαρμογών λογισμικού και μέσων δικτύου, ότι σε εκτέλεση της από 31/1/2003 σύμβασης που κατάρτισε με το εναγόμενο, ήδη εκκαλούν, νομικό πρόσωπο, όπως η σύμβαση αυτή συμπληρώθηκε – τροποποιήθηκε τα έτη 2004, 2008 και 2010, προέβη στην υλοποίηση, υποστήριξη και βελτίωση σειράς έργων, σχετικά με την ανάπτυξη και ενημέρωση του διαδικτυακού τόπου του εναγόμενου (…………), την αναβάθμισή του μέσω νέων τεχνολογιών του διαδικτύου και την ανάπτυξη νέων, ειδικότερων εφαρμογών λογισμικού στα πλαίσια αύξησης των αναγκών του εναγόμενου και των νέων τεχνολογικών δεδομένων, ότι το Μάρτιο του έτους 2012 οι διάδικοι κατάρτισαν νέα συμπληρωματική ειδικότερη συμφωνία, η οποία έθεσε τις βάσεις του Ψηφιακού Σχεδιασμού του εναγόμενου έως και το Δεκέμβριο του έτους 2015 και υλοποιήθηκε με βάση την υπ’ αριθμ. πρωτ. …../16.7.2012 οικονομική προσφορά της που το εναγόμενο πλήρως αποδέχθηκε και ενέκρινε, ότι κατ’ εφαρμογή της προέβη στην ανάπτυξη νέων εφαρμογών ψηφιακής δικαιοσύνης (ηλεκτρονική κατάθεση δικογράφου, ηλεκτρονικών αιτήσεων, ψηφιακών πινακίων κλπ), στον εξ αρχής σχεδιασμό και ανάπτυξη νέας, ασφαλούς ιστοσελίδας για τη λειτουργία τους στη διεύθυνση ……….., στην ανάπτυξη αρκετών εξ αυτών σε περιβάλλον κινητών, φορητών συσκευών και στην εξ αρχής κατασκευή και των υφισταμένων εφαρμογών λογισμικού [εφαρμογή δημοσίευσης αποφάσεων σε σύνδεση με εφαρμογή sms (σύντομων μηνυμάτων), εφαρμογή ανάρτησης πινακίων και εφαρμογή εργαλείων υπολογισμού (τόκων, δικαστικών ενσήμων κλπ)], στην εξ αρχής κατασκευή της υφισταμένης ιστοσελίδας του εναγόμενου, η οποία λειτουργούσε στη διεύθυνση ………… και στην ανάπτυξη εφαρμογής των ψηφιακών πινακίων του Πρωτοδικείου Πειραιά, ότι παράλληλα εξακολούθησε και εντός του νέου συμβατικού πλαισίου να παρέχει τις υπηρεσίες φιλοξενίας και συντήρησης των νέων και των υφιστάμενων εφαρμογών, το ετήσιο κόστος των οποίων, σύμφωνα με την τροποιητική σύμβαση, συμφωνήθηκε για τις μεν παλιές εφαρμογές στο ποσό των 8.500 ευρώ και για τις νέες εφαρμογές στο ποσό των 2.400 ευρώ και ότι αν και σταδιακά από το Μάρτιο του έτους 2013 έως τον Ιούνιο του έτους 2014 ανάπτυξε και παρέδωσε τις αναφερόμενες στην αγωγή της εφαρμογές λογισμικού, συνοδευόμενες από τις προβλεπόμενες υπηρεσίες συντήρησης αυτών, τις οποίες το εναγόμενο παρέλαβε ανεπιφύλακτα, το τελευταίο αρνείται να της καταβάλει το συμβατικά ορισμένο αντάλλαγμα για τις συμφωνηθείσες υπηρεσίες φιλοξενίας και συντήρησης τόσο της ιστοσελίδας ……….. και των θυρίδων των μελών του, όσο και των υφιστάμενων και νέων εφαρμογών που ενσωματώθηκαν στην αυτόνομη ιστοσελίδα …….. κατά τα ειδικότερα εκτεθέντα στην αγωγή της, για τα οποία εξέδωσε τα υπ’ αριθμ. …../9.3.2015 και …../1.10.2015 τιμολόγια παροχής υπηρεσιών. Ζητούσε να υποχρεωθεί το εναγόμενο να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 44.410,43 ευρώ με το νόμιμο τόκο κατά τις διακρίσεις της αγωγής και να επιδείξει τα αναφερόμενα στην αγωγή έγγραφα που κατέχει και μπορούν να χρησιμεύσουν για απόδειξη. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την προσβαλλόμενη απόφαση του απέρριψε το αίτημα για την επίδειξη των εγγράφων, δέχθηκε κατά τα λοιπά εν μέρει την αγωγή και υποχρέωσε το εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 42.565,06 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής έως την εξόφλησή του. Ήδη το εναγόμενο – εκκαλούν νομικό πρόσωπο με την υπό κρίση έφεσή του και τους πρόσθετους λόγους της παραπονείται για κακή εφαρμογή του νόμου και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να γίνει δεκτή η έφεσή του και οι πρόσθετοι λόγοι της ώστε να εξαφανιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να απορριφθεί η αγωγή στο σύνολό της.
Από τις διατάξεις των άρθρων 62, 64 παρ. 2, 339, 409 παρ. 1-2, 410, 415 – 420 του ΚΠολΔ και 61, 65, 67, 70 του ΑΚ συνάγεται ότι δεν μπορεί να είναι μάρτυρας, αφού δεν είναι τρίτος και δεν μπορεί γι’ αυτό να έχει την αντικειμενικότητα του τρίτου ο διάδικος και, για την ταυτότητα του λόγου, ο νόμιμος εκπρόσωπος διαδίκου νομικού προσώπου ή το μέλος της διοικήσεως αυτού. Τούτο συνάγεται ιδίως από το άρθρο 415 του ΚΠολΔ, που προβλέπει ως αποδεικτικό μέσο την εξέταση των διαδίκων ή των νόμιμων εκπροσώπων των διαδίκων νομικών προσώπων ή των μελών της διοικήσεώς τους, καθόσον η εξέταση αυτή δεν αποτελεί μαρτυρία, αλλά ίδιο αποδεικτικό μέσο, το οποίο επιτρέπεται όταν τα πραγματικά γεγονότα δεν αποδείχθηκαν καθόλου ή αποδείχθηκαν ατελώς από τα υπόλοιπα αποδεικτικά μέσα. Υπό την αντίθετη εκδοχή, είναι δυνατό να εξετάζεται το ίδιο πρόσωπο ως μάρτυρας και στη συνέχεια ως διάδικος ή ως εκπρόσωπος ή μέλος της διοικήσεως διαδίκου νομικού προσώπου – λύση προδήλως άτοπη (ΑΠ 1192/2018 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1325/2017 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 809/2017 ΝΟΜΟΣ) άσχετα από το αν είχε προηγουμένως προβληθεί ή όχι σχετική εναντίωση του αντιδίκου αυτού που τα προσκομίζει, αφού πρόκειται για ανυπόστατα αποδεικτικά μέσα (ΑΠ 908/2017 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 397/2016 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1080/2015 ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω με τις διατάξεις του άρθρου 18 παρ. 1 και 2 του κωδ/νου ν. 2190/1920 «Περί Ανωνύμων Εταιριών» ρυθμίζονται τα θέματα της οργανικής εκπροσωπήσεως του νομικού προσώπου της ανώνυμης εταιρίας. Ειδικότερα ορίζεται ότι το διοικητικό συμβούλιο της Α.Ε. ενεργώντας συλλογικά, την εκπροσωπεί δικαστικώς και εξωδίκως και ότι το καταστατικό μπορεί να ορίσει ότι ένα ή περισσότερα μέλη του συμβουλίου ή άλλα πρόσωπα (τρίτοι) μπορούν να εκπροσωπήσουν την εταιρία γενικώς ή σε ορισμένου είδους πράξεις. Κατά το άρθρο 22 του ίδιου νόμου, το διοικητικό συμβούλιο είναι αρμόδιο να αποφασίζει κάθε πράξη που αφορά τη διοίκηση της εταιρείας, τη διαχείριση της περιουσίας της και γενικά την επιδίωξη των σκοπών της και ότι το καταστατικό μπορεί να ορίσει θέματα στα οποία η εξουσία του διοικητικού συμβουλίου ασκείται από ένα ή περισσότερα μέλη της εταιρίας ή από τρίτους. Από τις διατάξεις αυτές, που είναι αντίστοιχες με εκείνες των άρθρων 65, 67, 68 και 70 του ΑΚ, συνάγεται ότι το διοικητικό συμβούλιο αποτελεί το όργανο που διοικεί και εκπροσωπεί την ανώνυμη εταιρία και διαχειρίζεται όλες τις υποθέσεις της, (εκτός από τις υπαγόμενες κατά το καταστατικό στην αρμοδιότητα της γενικής συνέλευσης), μη όντας απέναντι στην εταιρεία πρόσωπο διαφορετικό απ’ αυτή αλλά όργανό της. Στην περίπτωση αυτή το μέλος του συμβουλίου ενεργεί ως όργανο εκπροσώπησης του νομικού προσώπου της εταιρείας και εκφράζει πρωτογενώς τη βούλησή της, αντλώντας την εξουσία του από το νόμο και το καταστατικό. Ο δεσμός του με την εταιρεία είναι αυτός του Δ.Σ. (ΑΠ 1541/2017 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1283/2017 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1106/2017 ΝΟΜΟΣ). Εν προκειμένω η ενάγουσα για την απόδειξη της ουσιαστικής βασιμότητας της αγωγής της προσκόμισε και επικαλέστηκε ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την υπ’ αριθμ. …../15.12.2016 ένορκη βεβαίωση του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της, ………., ο οποίος κατέθεσε ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά, για την οποία το εναγόμενο κλήθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα δυο τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες πριν από αυτή, κατ’ άρθρο 422 παρ. 1 του ΚΠολΔ (…../9.12.2016 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών ………), την οποία το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έλαβε υπόψη του για την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης. Με τον πρώτο πρόσθετο λόγο της έφεσης του το εναγόμενο – εκκαλούν ισχυρίζεται ότι απαράδεκτα λήφθηκε αυτή υπόψη, διότι ο ………… δεν είναι τρίτος, αλλά ταυτίζεται με την ενάγουσα ως μέλος της διοίκησής της και συνεπώς η εν λόγω ένορκη βεβαίωση συνιστά ανυπόστατο αποδεικτικό μέσο. Ο λόγος αυτός όμως, ο οποίος παραδεκτά προβάλλεται ενώπιον του εφετείου αυτού, ως αυτεπαγγέλτως λαμβανομένου υπόψιν (άρθρο 527 εδ. 3 το ΚπολΔ) ανεξάρτητα αν πρωτόδικα το εναγόμενο δεν είχε προβάλει σχετική εναντίωση, πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος, διότι σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. πρωτ. 793827/10.4.2017 ανακοίνωση του Προέδρου του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών το Διοικητικό Συμβούλιο της ενάγουσας, το οποίο εκλέχθηκε με την από 31/7/2015 απόφαση της Γ.Σ. των μετόχων της για θητεία 5 ετών, με το από 31/7/2015 πρακτικό του, που καταχωρήθηκε στο ΓΕΜΗ με κωδικό αριθμό ……/7.4.2017 και σύμφωνα με την οποία αποφασίζει και παρέχει την εξουσιοδότηση και το δικαίωμα εκπροσωπήσεως και δεσμεύσεως της εταιρείας απέναντι στους τρίτους, και λήψεως αποφάσεων για κάθε υπόθεση που αφορά στην διοίκηση και λειτουργία της εταιρείας και γενικά την επιδίωξη του σκοπού της, εκτός από θέματα που με νόμο ή το καταστατικό της υπάγονται στην αρμοδιότητα της Γενικής Συνέλευσης, στον Αντιπρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο, …….., ο οποίος πλέον ως υποκατάστατος του Δ.Σ. του έχει παραχωρηθεί από αυτό και ασκεί τη διοίκηση της ενάγουσας και επομένως ο πιο πάνω μάρτυρας δεν συμμετέχει στη διοίκησή της και η ένορκη βεβαίωση είναι νόμιμο αποδεικτικό μέσο. Σημειωτέον ότι την εξουσία διοίκησης της ενάγουσας το Δ.Σ. της είχε παράσχει στον πιο πάνω υποκατάστατο ήδη με το από 30/6/2012 πρακτικό του, το οποίο την 12/10/2012 καταχωρήθηκε στο Μητρώο Ανωνύμων Εταιρών της Περιφέρειας Αττικής και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Τεύχος Α.Ε., Ε.Π.Ε. & Γ.Ε.ΜΗ. 11794/23.10.2012
Κατόπιν των ανωτέρω, από την εκτίμηση της πιο πάνω ένορκης βεβαίωσης, της υπ’ αριθμ. ……/15.12.2016 ένορκης βεβαίωσης του μάρτυρα …………. που κατέθεσε με επιμέλεια του εναγόμενου ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιά, για την οποία η ενάγουσα κλήθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα δυο τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες πριν από αυτή κατ’ άρθρο 422 παρ. 1 του ΚΠολΔ (υπ’ αριθμ. ……./9.12.2016 έκθεση επίδοσης του αρμοδίου δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιώς . ……..) και όλων των εγγράφων που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται είτε ως άμεσα αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Μεταξύ της ενάγουσας ανώνυμης εταιρίας, η οποία δραστηριοποιείται στον τομέα της νομικής πληροφόρησης, ενημέρωσης και ανάπτυξης εφαρμογών και του εναγόμενου νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου καταρτίστηκε η από 31/1/2003 «Σύμβαση Ανάπτυξης, Φιλοξενίας και Ενημέρωσης Δικτυακού Τόπου & Ανάπτυξης/Φιλοξενίας Θυρίδων Ηλεκτρονικού Ταχυδρομείου», στα πλαίσια τα οποίας η ενάγουσα ανέλαβε τα αναγραφόμενα στο Παράρτημα Ι και ΙΙ της σύμβασης έργα και συγκεκριμένα: α) Σύμφωνα με το Παράρτημα Ι με τίτλο «Κατασκευή – Φιλοξενία (hosting) & Ενημέρωση Δικτυακού Τόπου (web site)» το σχεδιασμό, την ανάπτυξη, τη φιλοξενία και την ενημέρωση των σελίδων του δικτυακού τόπου (web site) του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά (www.dsp.gr), με τα ακόλουθα βασικά περιεχόμενα: 1. Ταυτότητα και ιστορικό του Δ.Σ.Π., 2. Διοικητικό Συμβούλιο (μέλη, συνεδριάσεις, αποφάσεις), 3. Επιτροπές (μέλη, συνεδριάσεις, αποφάσεις), 4. Ειδήσεις – Νέα / Ανακοινώσεις Δελτία Τύπου, 5. Συνέδρια – Εκδηλώσεις, 6. Έγγραφα – Αιτήσεις, 7. Αγορά Εργασίας – Αγγελίες, 8. Προϋποθέσεις εγγραφής στα Βιβλία ασκουμένων – Εξετάσεις Ασκουμένων, 9. Προϋποθέσεις εγγραφής δικηγόρων – μελών Δ.Σ.Π., 10. Προϋποθέσεις εγγραφής κοινοτικών δικηγόρων, 11. Πίνακες Αμοιβών, Ενσήμων, Υπηρεσιών, Μελών Δ.Σ.Π., 12. Αποστολή ηλεκτρονικών αιτήσεων με προεπιλεγμένη φόρμα, 13. Newsletter (Ηλεκτρονική Εφημερίδα με περιεχόμενα του ΔΣ…..), 14. Σελίδα επικοινωνίας με τις Υπηρεσίες, τη Διοίκηση και τις Επιτροπές του ΔΣ….. Σύμφωνα με το υπ’ αριθμ. 3 όρο του παραρτήματος («Χρεώσεις – Τρόπος Πληρωμής») ως αμοιβή της ενάγουσας για το σύνολο των εργασιών σχεδιασμού και ανάπτυξης του δικτυακού τόπου (web site) συμφωνήθηκε το ποσό των 5.000 ευρώ (πλέον ΦΠΑ), εξοφλητέο σε δύο δόσεις, από τις οποίες η πρώτη, ποσού 1.500 ευρώ (πλέον ΦΠΑ), συμφωνήθηκε να καταβληθεί με την υπογραφή της σύμβασης και η δεύτερη, ποσού 3.500 ευρώ (πλέον ΦΠΑ), συμφωνήθηκε να καταβληθεί μετά την ολοκλήρωση των εργασιών σχεδιασμού και ανάπτυξης του δικτυακού τόπου και την παραλαβή του από το εναγόμενο. Επίσης για το σύνολο των εργασιών φιλοξενίας (hosting) και συστηματικής ενημέρωσης του δικτυακού τόπου και για το χρονικό διάστημα ισχύος της σύμβασης, το οποίο ορίσθηκε στα δύο έτη (όρος 4), συμφωνήθηκε ως αμοιβή της ενάγουσας το ποσό των 4.000 ευρώ (πλέον ΦΠΑ), καταβλητέο σε τέσσερις δόσεις ποσού 1.000 ευρώ πλέον ΦΠΑ η κάθε μία, καταβλητέες, η πρώτη μετά την ολοκλήρωση των εργασιών σχεδιασμού και ανάπτυξης και ταυτόχρονα με την έναρξη των εργασιών φιλοξενίας και ενημέρωσης, η δεύτερη με τη συμπλήρωση 6 (έξι) μηνών παροχής των συγκεκριμένων υπηρεσιών, η τρίτη με τη συμπλήρωση 12 (δώδεκα) μηνών παροχής των συγκεκριμένων υπηρεσιών και η τέταρτη με τη συμπλήρωση 18 (δεκαοχτώ) μηνών παροχής των συγκεκριμένων υπηρεσιών. Συμφωνήθηκε επίσης, σε περίπτωση ανανέωσης της σύμβασης από το εναγόμενο για άλλα δυο έτη, η αναπροσαρμογή του ποσού το οποίο αντιστοιχεί στις εργασίες φιλοξενίας και ενημέρωσης του δικτυακού τόπου κατά ποσοστό 15%, δηλ. στο ποσό των 4.600 ευρώ (πλέον ΦΠΑ). Τέλος συμφωνήθηκε η εκ μέρους της ενάγουσας δωρεάν παροχή, μεταξύ των άλλων πρόσθετων υπηρεσιών εντός της ιστοσελίδας και της υπηρεσίας υπολογισμού τόκων (όρος 6.2.1). β) Σύμφωνα με το Παράρτημα ΙΙ με τίτλο «Παροχή – Φιλοξενία (hosting) και Συντήρηση Θυρίδων Ηλεκτρονικού Ταχυδρομείου» τη δημιουργία, παροχή, φιλοξενία και συντήρηση θυρίδων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail accounts) τόσο για το σύνολο των μελών όσο και για τις υπηρεσίες του εναγόμενου. Σύμφωνα με τον όρο 4 το ποσό το οποίο απαιτείται για την υλοποίηση και συντήρηση της συγκεκριμένης εφαρμογής – υπηρεσίας συμφωνήθηκε σε εκείνο των 3 ευρώ (πλέον ΦΠΑ) ανά μέλος του εναγόμενου, δηλ. 3 ευρώ Χ 1.500 = 4.500 ευρώ (πλέον ΦΠΑ) καταβλητέο εφάπαξ με την παράδοση της εφαρμογής στο εναγόμενο. Την 8/3/2004 οι διάδικοι κατάρτησαν τη «Σύμβαση προμήθειας και εγκατάστασης Η/Υ & σύνδεσής του με το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα (ΟΠΣ) του Πρωτοδικείου Πειραιώς και ανάπτυξης εφαρμογής διασύνδεσης της ιστοσελίδας του ΔΣ…. με την εφαρμογή εξαγωγής δεδομένων – αποφάσεων», σύμφωνα με την οποία η ενάγουσα ανέλαβε την υποχρέωση να παραδώσει και εγκαταστήσει σε πλήρη λειτουργία εξοπλισμό και εφαρμογή λογισμικού, προκειμένου να επιτευχθεί ο σκοπός της σύνδεσης της ημερήσιας αυτoματoπoιημένης εξαγωγής των δεδομένων δημοσίευσης των πολιτικών αποφάσεων από το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα του Πρωτοδικείου Πειραιώς με την ιστοσελίδα του εναγόμενου (………..) και της ενσωμάτωσης των δεδομένων σε αυτή. Σύμφωνα με το άρθρο 5 της σύμβασης το συνολικό τίμημα εκτέλεσης του έργου πλην του εξοπλισμού συμφωνήθηκε στο ποσό των 5.000 ευρώ (πλέον ΦΠΑ) καταβλητέο, κατά το άρθρο 5, την ημέρα κατάρτισης της σύμβασης και το υπόλοιπο 70% με την οριστική παραλαβή του έργου. Επίσης στο άρθρο 6 της ίδιας σύμβασης αναφέρονται τα ακόλουθα «Η ανάδοχος έχει αναλάβει σύμφωνα με τους όρους της από 31 Ιανουαρίου 2003 Σύμβασης συνεργασίας με το Δικηγορικό Σύλλογο Πειραιώς τη φιλοξενία και συντήρηση της ιστοσελίδας του Συλλόγου. Δεδομένου ότι τα εξαγόμενα δεδομένα θα ενσωματώνονται ανωτέρω και μέσω αυτής θα δημοσιεύονται ισχύουν και εδώ οι όροι συντήρησης και καλής εκτέλεσης που ισχύουν στην αρχική Σύμβαση». Την 8/12/2008 οι διάδικοι κατάρτισαν την «Σύμβαση Ανάπτυξης, Φιλοξενίας και Ενημέρωσης Δικτυακού Τόπου, Ανάπτυξης/Φιλοξενίας Θυρίδων Ηλεκτρονικού Ταχυδρομείου» με το ακόλουθο, μεταξύ άλλων, περιεχόμενο: «Τα συμβαλλόμενα στην παρούσα μέρη έχουν υπογράψει την από 31 Ιανουαρίου 2003 Σύμβαση «Ανάπτυξης, Φιλοξενίας και Ενημέρωσης Δικτυακού Τόπου Ανάπτυξης/Φιλοξενίας Θυρίδων Ηλεκτρονικού Ταχυδρομείου» η οποία και παραμένει σε ισχύ έως σήμερα κατόπιν διαδοχικών ανανεώσεων. Ήδη με την παρούσα τα ανωτέρω μέρη επιθυμούν να προβούν αφενός στην ανανέωση της διάρκειάς της και αφετέρου στη διεύρυνση των περιεχομένων της. Ειδικότερα: Ως «Αντικείμενο» της παρούσας Συμβάσεως παραμένει το ήδη περιγραφέν στην από 31 Ιανουαρίου 2003 Σύμβαση και επιπλέον προστίθενται τα ακόλουθα: 1. Αποφάσεις Πρωτοδικείου Αθηνών: Προσθήκη της εφαρμογής διαχείρισης των σχετικών δεδομένων εντός της ιστοσελίδας του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά (………….) ώστε να είναι διαθέσιμα στα μέλη του. 2. Αποφάσεις Πρωτοδικείου Αθηνών: Εφαρμογή διανομής των σχετικών δεδομένων μέσω κιvητών/φορητών τηλεφώνων και συγκεκριμένα μέσω «Σύντομων Γραπτών Μηνυμάτων» (sms). Το ετήσιο κόστος φιλοξενίας του δικτυακού τόπου του ΔΣ….. καθώς και διατήρησης των θυρίδων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των μελών του, διαμορφώνεται στο ποσό των 2.500 ευρώ πλέον ΦΠΑ ετησίως. Το συγκεκριμένο ποσό καταβάλλεται σε δύο ισόποσες εξαμηνιαίες δόσεις ήτοι 1.250 ευρώ πλέον ΦΠΑ εκάστη. Το ανωτέρω ποσό θα παραμείνει σταθερό για τα έτη 2008, 2009 και 2010. Στη συνέχεια θα διαμορφώνεται με ετήσια αύξηση 10% επί του καταβληθέντος το προηγούμενο έτος ποσού. . . . 3. Διάρκεια Ισχύος. Η παρούσα Σύμβαση ορίζεται ως ορισμένου χρόνου, με ημερομηνία ενάρξεως την Ημερομηνία υπογραφής της, ήτοι την 10η Δεκεμβρίου 2008 και λήξης την 9η Δεκεμβρίου 2013. Τουλάχιστον δύο (2) μήνες πριν τη συμβατική λήξη της παρούσας Συμβάσεως ο Πελάτης δικαιούται να αποστείλει έγγραφη μονομερή δήλωσή του προς την Εταιρεία, με οποία θα ζητά την μονομερή ανανέωσή της για δύο (2) ακόμα έτη. Για οποιαδήποτε περαιτέρω ανανέωση της παρούσας απαιτείται η έγγραφη συναίνεση των μερών». Επομένως με βάση τη σύμβαση αυτή το κόστος φιλοξενίας του δικτυακού τόπου του εναγόμενου και διατήρησης των θυρίδων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των μελών του διαμορφώθηκε για το έτος 2011 στο ποσό των 2.750 ευρώ (2.500 ευρώ + 10%), για το έτος 2012 στο ποσό των 3.025 ευρώ (2.750 ευρώ + 10%), για το έτος 2013 στο ποσό των 3.327,50 ευρώ (3.025 ευρώ + 10%) και για το έτος 2014 στο ποσό των 3.660,25 ευρώ (3.327,50 ευρώ + 10%). Την 1/3/2010 οι διάδικοι κατάρτισαν την «Σύμβαση Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Εφαρμογών στην Ιστοσελίδα του ΔΣ……. Υπηρεσίες Προστιθέμενης Αξίας για τα μέλη του ΔΣ……», στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρονται τα ακολούθα: «Τα συμβαλλόμενα στην παρούσα μέρη έχουν υπογράψει τις από 31 Ιανουαρίου 2003 και από 8 Δεκεμβρίου 2008 Συμβάσεις με τίτλο «Ανάπτυξης, Φιλοξενίας και Ενημέρωσης Δικτυακού Τόπου Ανάπτυξης/Φιλοξενίας Θυρίδων Ηλεκτρονικού Ταχυδρομείου». Ήδη με την παρούσα τα ανωτέρω μέρη επιθυμούν να προβούν στη διεύρυνση των περιεχομένων των ανωτέρω. Ειδικότερα: Ως «Αντικείμενο» της παρούσας Συμβάσεως παραμένει το ήδη περιγραφέν στις από 31 Ιανουαρίου 2003 και 8 Δεκεμβρίου 2008 Συμβάσεις και επιπλέον προστίθενται τα ακόλουθα, ως σχεδιασμός, ανάπτυξη και φιλοξενία νέων εφαρμογών υπηρεσιών εντός της ιστοσελίδας του Συλλόγου (……….). Ειδικότερα: 1. Ιστοσελίδα ΔΣ…./Υπηρεσίες μελών ΔΣ…. α) Υπηρεσία Αποφάσεων Δικαστηρίων – Προσωπικές σελίδες μελών. Σχεδιασμός προσωπικών σελίδων των μελών του ΔΣ…. με περιεχόμενα: 1. Προσωπικά Στοιχεία των μελών καθώς και προσωπικά συνθηματικά (user name – pass) πρόσβασης στο «κλειδωμένο» τμήμα της ιστοσελίδας του ΔΣ…… 2. Υπηρεσία Δημοσίευσης Αποφάσεων (βιβλία δημοσιεύσεων δικαστηρίων Αθηνών & Πειραιώς) με δυνατότητα ενημέρωσης μέσω sms και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail). Στην ανωτέρω σελίδα το κάθε μέλος θα έχει τη δυνατότητα πρόσβασης μέσω προσωπικών συνθηματικών (passwords). β) Ιστοσελίδες μελών (ελληνική & αγγλική γλώσσα): Σχεδιασμός, ανάπτυξη και φιλοξενία προσωπικών σελίδων των μελών του ΔΣ.., εντός της ιστοσελίδας του Συλλόγου (……….), στις οποίες είναι δυνατή η καταχώρηση των εξής στοιχείων: Ονομ/μο ή Επωνυμία Γραφείου – Διεύθυνση – Τηλέφωνο – Fax – E-mail – Χάρτης της περιοχής του γραφείου (Google Map) – Διεύθυνση ιστοσελίδας (κατά την περίπτωση και δεύτερης ανεξ. ιστοσελίδας) – Τομείς Ειδίκευσης Γραφείου – Σύντομο βιογραφικό. Στην ανωτέρω σελίδα το κάθε μέλος θα έχει τη δυνατότητα πρόσβασης μέσω προσωπικών συνθηματικών (passwords). . . . Οικονομικοί Οροι – Τρόπος Πληρωμής. 1. Υπηρεσία Αποφάσεων Δικαστηρίων – Προσωπικές σελίδες μελών. Το σχετικό κόστος ανά μήνυμα κυμαίνεται από 30 έως 18 λεπτά του € πλέον ΦΠΑ / sms και εξαρτάται από τον συνολικό αριθμό των σχετικών μηνυμάτων σύμφωνα και με την επισυναπτόμενη σχετική κλίμακα χρεώσεων (παράρτημα Ι). . . . Για το σχεδιασμό και την υλοποίηση του έργου απαιτείται το ποσό το οποίο αντιστοιχεί στην προαγορά (30) τριάντα συνολικά μηνυμάτων/μέλος (ήτοι 9 ευρώ/μέλος) και για το σύνολο των μελών του ΔΣ…. πλέον ΦΠΑ. 2. Ιστοσελίδες μελών (ελληνική – αγγλική). Το κόστος σχεδιασμού, ανάπτυξης καθώς και ενσωμάτωσης των προσωπικών ιστοσελίδων των μελών του ΔΣ…., στην ιστοσελίδα του Συλλόγου τόσο στην ελληνική όσο και στην αγγλική γλώσσα αναλύεται ως ακολούθως: α/Κόστος σχεδιασμού, ανάπτυξης και ενσωμάτωσης: 7,60 ευρώ πλέον ΦΠΑ ανά (2) σελίδες μέλους (ελληνική – αγγλική) και για το σύνολο των μελών του ΔΣ…. . . . β/Κόστος ετήσιο φιλοξενίας: τρία (3) ευρώ ανά έτος και για τις δύο (2) σελίδες/μέλος και για το σύνολο των μελών του ΔΣ….. Το κόστος φιλοξενίας θα αποτελέσει αντικείμενο οικονομικής επιβάρυνσης από το Β έτος και εξής. Τα ανωτέρω ποσά επιβαρύνονται με ΦΠΑ 19%». Επομένως το συνολικό κόστος της ετήσιας φιλοξενίας των προσωπικών σελίδων διαμορφώθηκε στο ποσό των 6.000 ευρώ (2.000 μέλη Χ 3 ευρώ).
Ενόψει της εφαρμογής του π.δ. 25/2012 «Ηλεκτρονική κατάθεση δικογράφων, χορήγηση πιστοποιητικών και λοιπών εγγράφων από τα Δικαστήρια της χώρας» (ΦΕΚ Β΄ 53/12.03.2012), η ενάγουσα απέστειλε στο εναγόμενο την από 27/3/2012 επιστολή της με θέμα «Ηλεκτρονική Δικαιοσύνη – Πλαίσιο Ανάπτυξης Νέων Έργων» στην οποία μεταξύ άλλων εξέθετε ότι: « . . . Εκτιμώντας, ως ιδιαίτερα σημαντική τη συγκεκριμένη εξέλιξη, είμαστε σε θέση να σας υποβάλλουμε ένα συνολικό πλάνο ανάπτυξης και υλοποίησης ψηφιακών εφαρμογών και οικονομικών συναλλαγών, με στόχο την άμεση ενσωμάτωση των σχετικών νομοθετικών προβλέψεων αλλά και τη διατήρηση της, κρίσιμης, ευελιξίας του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιώς στη νέα ψηφιακή εποχή» και ότι «Με στόχο την διασφάλιση της ποιότητας των σχετικών υπηρεσιών, την σταθερή υποστήριξη και ανάπτυξή τους ταυτόχρονα με την αναγκαία χρηματοδότησή τoυς, σας προτείνουμε την από κοινού με την αρμόδια Επιτροπή Πληροφορικής αποτύπωση του ψηφιακού σχεδιασμού του ΔΣ…. για τα επόμενα (3) τρία έτη, τα αναλυτικά περιεχόμενα του οποίου θα σας καταθέσουμε μετά την ολοκλήρωση του σχετικού έργου». Σε άμεση απάντηση της επιστολής αυτής το εναγόμενο απέστειλε στην ενάγουσα την από 29/3/2012 επιστολή του (υπογεγραμμένη από τον Πρόεδρό του) με θέμα «Ανανέωση Συμβάσεως Συνεργασίας», στην οποία ανέφερε ότι «Σε συνέχεια της από 27/3/2012 επιστολής σας και κάνοντας χρήση του άρθρου 3 της από 8 Δεκεμβρίου 2008 Συμβάσεως συνεργασίας μας, σας ενημερώνουμε ότι ανανεώνουμε μονομερώς την ανωτέρω για άλλα δύο έτη ήτοι έως και την 7η Δεκεμβρίου 2015». Η μονομερής δήλωση του εναγόμενου παράτασης της από 8/12/2008 σύμβασης είχε ως άμεση συνέπεια την εκ μέρους της ενάγουσας αναβάθμιση και ανασχεδιασμό της ιστοσελίδας του εναγόμενου, την οποία παρουσίασε ο πρόεδρος του Δ.Σ. της ενάγουσας, ………, στο Δ.Σ. του εναγόμενου στη συνεδρίασή του της 3/7/2012. Όπως αποδεικνύεται από το περιεχόμενο του με ημερομηνία 15/12/2016 ακριβούς αποσπάσματος από το βιβλίο πρακτικών των συνεδριάσεων του Δ.Σ. του εναγόμενου, το οποίο υπογράφεται από τον Πρόεδρο του τελευταίου, το βασικό γνώρισμα της ήταν ο διαχωρισμός της έως τότε ενιαίας ιστοσελίδας του εναγόμενου σε δυο επίπεδα: Το ένα ήταν η κεντρική σελίδα, η πρόσβαση στην οποία ήταν ανοικτή για κάθε επισκέπτη είτε είναι μέλος του εναγόμενου είτε όχι και στο οποίο γινόταν καταγραφή όλων των ανακοινώσεων και του ειδησεογραφικού υλικού και η προβολή των δραστηριοτήτων του εναγόμενου, έχουσα εμπλουτιστεί με φωτογραφίες από το αρχείο του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς. Η δεύτερη σελίδα ήταν η ενότητα που ονομάστηκε ………., στο οποίο μεταφέρθηκαν όλες οι υπηρεσίες που αφορούν τα μέλη του εναγόμενου, οι οποίες δεν ήταν καινούργιες, αλλά υπήρχαν ήδη στην κεντρική σελίδα του δικτυακού τόπου του εναγόμενου. Συγκεκριμένα οι εφαρμογές που ενσωματώθηκαν στη εν λόγω ιστοσελίδα ήταν η εφαρμογή λογισμικού ανάρτησης πινακίων και εκθεμάτων, η εφαρμογή λογισμικού εργαλείων υπολογισμού δικαστικού ενσήμου, τέλους απογράφου και τόκων, η εφαρμογή λογισμικού δημοσίευσης αποφάσεων από τα βιβλία δημοσιεύσεων των Δικαστηρίων Αθηνών, Πειραιώς και σύνδεση με εφαρμογή αποστολής σύντομων γραπτών μηνυμάτων (sms) και η σελίδα καταχώρησης – εμφάνισης των προσωπικών στοιχείων του μέλους με δυνατότητα αλλαγής κωδικών και πρόσβασης στο ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο. Στα πλαίσια της ίδιας ανανέωσης της συνεργασίας των διαδίκων και σε συνέχεια της επιστολής της για την ανάπτυξη των νέων εφαρμογών και ψηφιακών υπηρεσιών εν όψει του ανωτέρω προεδρικού διατάγματος η ενάγουσα κατέθεσε στο εναγόμενο, με αριθμ. πρωτ. …./16.7.2012, την από 16/7/2012 μελέτη – οικονομική προσφορά της με τίτλο «Δικηγορικός Σύλλογος Πειραιά – Ψηφιακή Δικαιοσύνη – eΥπηρεσίες Μελών», με την οποία ενημέρωνε το εναγόμενο για το σύνολο των δεδομένων ανάπτυξης του έργου «Ηλεκτρονική Κατάθεση Δικογράφων» και για τις υπόλοιπες ψηφιακές υπηρεσίες των μελών του εναγόμενου. Στην εν λόγω μελέτη – οικονομική προσφορά αναφερόταν ότι στο ανωτέρω έργο περιλαμβάνονται οι εξής ενότητες: Η ηλεκτρονική κατάθεση δικογράφου στα Πρωτοδικεία Αθηνών – Πειραιώς, η ηλεκτρονική πληρωμή – έκδοση γραμματίου αναφοράς και η ηλεκτρονική υποβολή αιτήσεων – έκδοση πιστοποιητικών από τα Δικαστήρια και ότι το κόστος για την ηλεκτρονική κατάθεση των δικογράφων ήταν 17.700 ευρώ, για την ηλεκτρονική έκδοση γραμματίων ήταν 18.000 ευρώ και για την ηλεκτρονική υποβολή αιτήσεων ήταν 3.000 ευρώ. Επιπλέον στη σελίδα 17 της ίδιας μελέτης – οικονομικής προσφοράς αναγράφονταν τα ακόλουθα: «Συντήρηση Έργων – Εφαρμογών. 1. Υπηρεσίες Συντήρησης – Φιλοξενίας: Το ετήσιο κόστος υποστήριξης και φιλοξενίας των υφιστάμενων εφαρμογών και ιστοσελίδων είναι 8.500 πλέον ΦΠΑ. 2.1 Υπηρεσίες Συντήρησης νέων Υπηρεσιών – Εφαρμογών: Το ετήσιο κόστος υποστήριξης και φιλοξενίας των νέων εφαρμογών – υπηρεσιών αντιστοιχεί στο 12% του συνολικού προϋπολογισμού του έργου (πλέον ΦΠΑ)». Την πρόταση αυτή της ενάγουσας ο εναγόμενος αποδέχθηκε εν μέρει με το υπ’ αριθμ. πρωτ. …………../30.7.2012 έγγραφό του, με το ακόλουθο περιεχόμενο: «Σας γνωρίζουμε ότι το Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου …. κατά τη συνεδρίασή του της 17/07/2012, ενέκρινε την αναβάθμιση των υπηρεσιών της ιστοσελίδας του Συλλόγου μας, ως προς το σκέλος της ηλεκτρονικής κατάθεσης δικογράφου και της υποβολής των ηλεκτρονικών αιτήσεων των μελών μας και για συνολικό ποσό είκοσι χιλιάδων (20.000,00) Ευρώ πλέον Φ.Π.Α. Επίσης, εγκρίθηκε η δαπάνη εγκατάστασης Ψηφιακών Πινακίων στο Πρωτοδικείο Πειραιά σε έξι (6) συνολικά αίθουσες». Αποδεικνύεται επομένως με βάση τα ανωτέρω ότι τον Ιούλιο του έτους 2012 καταρτίσθηκε μεταξύ των διαδίκων νέα σύμβαση, με βάση την οποία από το συνολικό έργο «Ηλεκτρονική κατάθεση Δικογράφων» ανατέθηκε στην ενάγουσα η ανάπτυξη των δύο πιο πάνω εφαρμογών ψηφιακής δικαιοσύνης, το κόστος του σχεδιασμού των οποίων, της ανάπτυξής τους εντός της ιστοσελίδας ……….. και της σύνδεσής τους με τα Δικαστήρια Αθηνών – Πειραιώς και τη Γραμματεία του εναγόμενου αντίστοιχα, ανήλθε στο ποσό των 20.000 ευρώ. Επιπλέον τούτων με τη σύμβαση αυτή αφενός μεν ορίσθηκε ότι το ετήσιο κόστος της φιλοξενίας και υποστήριξης των υφιστάμενων εφαρμογών και ιστοσελίδων, που είχαν σχεδιαστεί και αναπτυχθεί στα πλαίσια των προγενέστερων και τελούντων σε ισχύ συμβάσεων και ενσωματώθηκαν στην ιστοσελίδα ………, ανέρχεται στο ποσό των 8.500 ευρώ και αφετέρου το εναγόμενο επιβαρύνθηκε με το ετήσιο κόστος των αντίστοιχων υπηρεσιών φιλοξενίας και υποστήριξης των νέων εφαρμογών που τις συνόδευαν, ανερχόμενο στο ποσό των 2.400 ευρώ (20.000 ευρώ Χ 12%), πλέον ΦΠΑ. Σε εκτέλεση των ανωτέρω συμφωνηθέντων η ενάγουσα το Μάρτιο του έτους 2013 παρέδωσε την αυτόνομη ιστοσελίδα στη διεύθυνση ………, στην οποία περιέχοντο οι αναβαθμισμένες εφαρμογές λογισμικού δημοσίευσης αποφάσεων και σύνδεσης με σύστημα αποστολής σύντομων γραπτών μηνυμάτων (sms), ανάρτησης Πινακίων – Εκθεμάτων και εργαλείων υπολογισμού τόκων, τέλους απογράφου και δικαστικού ενσήμου, ενώ τον Απρίλιο του έτους 2013 παραδόθηκαν οι νέες εφαρμογές της ηλεκτρονικής κατάθεσης δικογράφων και της ηλεκτρονικής υποβολής αιτήσεων από τα μέλη του εναγόμενου προς αυτό. Όλες οι ανωτέρω εφαρμογές λειτουργούσαν έκτοτε και συντηρούνταν από τη ενάγουσα, μέχρι τη λήξη της συνεργασίας των διαδίκων δηλ. από τον Απρίλιο του έτους 2013 έως το Δεκέμβριο του έτους 2015. Παράλληλα η ενάγουσα συνέχισε να παρέχει τις Υπηρεσίες Φιλοξενίας, Διαχείρισης, Συντήρησης της ιστοσελίδας η οποία λειτουργούσε στη διεύθυνση ……… – Υποστήριξη των 2.000 μελών του εναγόμενου – Συντήρηση και υποστήριξη των θυρίδων ηλ. ταχυδρομείου (e-mails) των 2.000 μελών του έως τη λήξη της συνεργασίας των διαδίκων. Η ολοκλήρωση και παράδοση των ανωτέρω εφαρμογών αποδεικνύεται πλήρως από το από 7/3/2013 έγγραφο της ενάγουσας προς το μέλος του Δ.Σ. και υπεύθυνο της Επιτροπής Πληροφορικής του εναγόμενου, ……….., με την οποία τον καλούσε να ελέγξει τη λειτουργία των εκεί αναγραφόμενων ψηφιακών υπηρεσιών, μεταξύ των οποίων ήταν εκείνες της δημοσίευσης των αποφάσεων, των πινακίων και των εργαλείων υπολογισμού, από το υπ’ αριθμ. πρωτ. …../2.4.2013 έγγραφο του εναγόμενου προς την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου Αθηνών, υπογεγραμμένο από τον Πρόεδρο του και τον πιο πάνω Υπεύθυνο της Επιτροπής Πληροφορικής, με το οποίο μεταξύ άλλων την ενημέρωνε ότι: «Η ιστοσελίδα του Συλλόγου μας ……… διαθέτει αποκλειστική περιοχή Μελών, η οποία είναι διαθέσιμη στη διεύθυνση ………. και μέσω της οποίας τα μέλη του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, έχουν τη δυνατότητα να κάνουν χρήση ψηφιακών υπηρεσιών, όπως 1. Ηλεκτρονική κατάθεση δικογράφων, 2. Ενημέρωση για της Δημοσιευθείσες Αποφάσεις των Δικαστηρίων, 3. Ενημέρωση για τα Πινάκια – Εκθέματα Δικαστηρίων, 4. Υπολογισμός Τέλους Απογράφου, Δικαστικού Ενσήμου, Τοκοδοσίας κεφαλαίων, 5. Ηλεκτρονικές αιτήσεις προς τις Υπηρεσίες Γραμματείας του ΔΣ…, για έκδοση βεβαιώσεων – πιστοποιητικών» (το εναγόμενο αλυσιτελώς ισχυρίζεται ότι το έγγραφο αυτό συντάχθηκε και του απεστάλη από την ενάγουσα, διότι από το γεγονός ότι έχει υπογραφεί από τον Πρόεδρο του Δ.Σ. του και τον υπεύθυνο της Επιτροπή Πληροφορικής αποδεικνύει ότι αποδέχθηκε το περιεχόμενό του) και από τις δημοσιευμένες στην ιστοσελίδα του προσκλήσεις του εναγόμενου προς τα μέλη του για εκδήλωση – ενημέρωση την 13/6/2013 και για σεμινάριο την 30/10/2013 σχετικά με την πληροφόρηση – ενημέρωση – εκπαίδευσή τους επί της διαδικασίας της ηλεκτρονικής κατάθεσης των δικογράφων και των λοιπών ως άνω ψηφιακών υπηρεσιών. Παρά ταύτα όμως το εναγόμενο δεν ήταν συνεπές στις συμβατικές υποχρεώσεις του, διότι από το χρόνο παραλαβής των ανωτέρω εφαρμογών και των αναβαθμισμένων ιστοσελίδων έως τη λήξη της μεταξύ των διαδίκων συνεργασίας (3/12/2015) δεν κατέβαλε το ετήσιο κόστος ποσού 8.500 ευρώ για τις υπηρεσίες φιλοξενίας και συντήρησης των ήδη υφιστάμενων την 16/7/2012 εφαρμογών, δηλαδή των εφαρμογών ανάρτησης πινακίων – εκθεμάτων, δημοσίευσης αποφάσεων των Δικαστηρίων Αθηνών και Πειραιά και υπολογισμού δικαστικού ενσήμου, τέλους απογράφου και τόκων, των υφιστάμενων προσωπικών ιστοσελίδων των μελών του εναγόμενου και των θυρίδων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των μελών του, που ενσωματώθηκαν στη αυτόνομη σελίδα ……., το ετήσιο κόστος ποσού 2.400 ευρώ για τη φιλοξενία και υποστήριξη των νέων εφαρμογών, δηλαδή της ηλεκτρονικής κατάθεσης δικογράφων και της ηλεκτρονικής υποβολής αιτήσεων, οι οποίες επίσης εντάχθηκαν στην ανωτέρω αυτόνομη ιστοσελίδα, το ετήσιο κόστος συντήρησης και φιλοξενίας της κεντρικής σελίδας του δικτυακού τόπου του εναγόμενου (……..) του έτους 2015, ενώ ουδέποτε κατέβαλε την ετήσια αύξηση 10% για το κόστος φιλοξενίας του δικτυακού τόπου και τη διατήρηση των θυρίδων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των μελών του, που συμφωνήθηκε με την από 8/12/2008 σύμβαση. Αναλυτικά το εναγόμενο οφείλει: 1) Το κόστος φιλοξενίας και συντήρησης της ιστοσελίδας ………. και των υφιστάμενων σε αυτή εφαρμογών και προσωπικών ιστοσελίδων των μελών του, ανερχόμενο α) για το χρονικό διάστημα από τον Απρίλιο έως το Δεκέμβριο του έτους 2013 στο ποσό των 6.375 ευρώ (8.500 ευρώ ÷ 12 μήνες = 708,33 ευρώ Χ 9 μήνες) και β) για το έτος 2014 στο ποσό των 8.500 ευρώ και συνολικά στο ποσό των 14.875 πλέον ΦΠΑ 23%, δηλ. στο συνολικό ποσό των 18.296,25 ευρώ, για το οποίο η ενάγουσα εξέδωσε και απέστειλε στο εναγόμενο το υπ’ αριθμ. …./9.3.2015 τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών και 2) i) το κόστος φιλοξενίας και συντήρησης της ιστοσελίδας ….. και των υφιστάμενων σε αυτή εφαρμογών και προσωπικών ιστοσελίδων των μελών του ανερχόμενο για το χρονικό διάστημα από τον Ιανουάριο έως και το Νοέμβριο του έτους 2015 στο ποσό των 2.292 ευρώ (2.500 ευρώ ÷ 12 μήνες = 208,33 ευρώ Χ 11 μήνες), ii) το κόστος φιλοξενίας και υποστήριξης των νέων εφαρμογών ηλεκτρονικής κατάθεσης δικογράφων και ηλεκτρονικής υποβολής αιτήσεων ανερχόμενο α) για το χρονικό διάστημα από τον Απρίλιο έως και το Δεκέμβριο του έτους 2013 στο ποσό των 1.800 ευρώ (2.400 ευρώ ÷ 12 μήνες = 200 ευρώ Χ 9 μήνες), β) για το έτος 2014 στο ποσό των 2.400 ευρώ και γ) για το χρονικό διάστημα από τον Ιανουάριο έως και το Νοέμβριο 2015 στο ποσό των 2.200 ευρώ (2.400 ευρώ ÷ 12 μήνες = 200 ευρώ Χ 11 μήνες), iii) το κόστος συντήρησης και φιλοξενίας της ιστοσελίδας .….. ανερχόμενο για το έτος 2015, συμπεριλαμβανομένης της, κατά τα ανωτέρω, συμβατικής ετήσιας αύξησης, στο ποσό των 2.776,02 ευρώ και iv) το συνολικό ποσό της κατ’ έτος αύξησης του κόστους συντήρησης και φιλοξενίας της ιστοσελίδας ……… ανερχόμενο σε αυτό των 2.762,72 ευρώ (250 ευρώ + 525 ευρώ + 827,50 ευρώ + 1.160,25 ευρώ) και συνολικά στο ποσό των 14.230,74 ευρώ πλέον ΦΠΑ 23%, δηλ. στο συνολικό ποσό των 17.503,81 ευρώ, για το οποίο η ενάγουσα εξέδωσε και απέστειλε στο εναγόμενο το υπ’ αριθμ. …../1.10.2015 τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών (στο εν λόγω τιμολόγιο περιλαμβάνεται η χρέωση ποσού 1.500 ευρώ πλέον ΦΠΑ που αντιστοιχεί στο κόστος ανάπτυξης της εφαρμογής των ψηφιακών πινακίων, ως προς το οποίο το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έχει κρίνει ότι έχει εξοφληθεί, χωρίς η κρίση του να προσβάλλεται με λόγο έφεσης). Ο ισχυρισμός της ενάγουσας ότι στις συμβατικές υποχρεώσεις του εναγόμενου περιλαμβάνεται τόσο το ποσό των 6.000 ευρώ για τη φιλοξενία και συντήρηση των προσωπικών ιστοσελίδων των μελών του όσο και το ποσό των 8.500 ευρώ για τη συντήρηση και φιλοξενία της ιστοσελίδας των μελών του δεν αποδεικνύεται από κανένα αποδεικτικό στοιχείο. Αντίθετα από τη φράση στην ανωτέρω οικονομική προσφορά της ότι το ποσό των 8.500 ευρώ αποτελεί το ετήσιο κόστος της φιλοξενίας και υποστήριξης των «υφιστάμενων εφαρμογών και ιστοσελίδων», συνάγεται ότι το κόστος φιλοξενίας των προσωπικών ιστοσελίδων εμπεριέχεται στο ποσό των 8.500 ευρώ. Δοθέντος επομένως ότι για το έτος 2015 το εναγόμενο έχει καταβάλει το ποσό των 6.000 ευρώ, όπως η ενάγουσα αποδέχεται στην αγωγή της, το εναπομείναν υπόλοιπο ποσό είναι το ανωτέρω και όχι το αιτούμενο ποσό των 7.792 ευρώ. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την προσβαλλόμενη απόφασή του δέχθηκε ότι το εναγόμενο οφείλει για την ανωτέρω αιτία το ποσό των 7.792 ευρώ εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει ο σχετικός προς τούτο τρίτος λόγος της έφεσης να γίνει εν μέρει δεκτός και ως ουσιαστικά βάσιμος.
Το εναγόμενο αρνούμενο την πιο πάνω οφειλή του, ισχυρίζεται με τον πρώτο λόγο της έφεσης του ότι η κρίση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ότι το Μάρτιο του έτους 2013 παρέλαβε τη νέα ιστοσελίδα ………… και τις νέες εφαρμογές της δημοσίευσης αποφάσεων, ενημέρωσης πινακίων – εκθεμάτων και υπολογισμού τόκων και τελών απογράφων και δικαστικού ενσήμου, τον δε Αύγουστο του έτους 2012 παρέλαβε την ιστοσελίδα ………., είναι εσφαλμένη, διότι οι μεν εφαρμογές ήταν υφιστάμενες και ήδη είχαν σχεδιαστεί, αναπτυχθεί και παραδοθεί στα πλαίσια των προγενέστερων συμβάσεων, έστω και στην πριν από την αναβάθμισή τους μορφή και λειτουργία, η δε νέα ιστοσελίδα και οι υπηρεσίες φιλοξενίας και συντήρησης παρασχέθηκαν με την από 1/3/2010 σύμβαση. Ο ισχυρισμός αυτός ναι μεν είναι καταρχήν ουσιαστικά βάσιμος, διότι πράγματι οι πιο πάνω εφαρμογές δεν ήταν καινούργιες αφού σχεδιάστηκαν και αναπτύχθηκαν σε εκτέλεση των προγενέστερων συμβάσεων μεταξύ των διαδίκων, από δε τα λεχθέντα από τον πρόεδρο του Δ.Σ. της ενάγουσας ενώπιον του Δ.Σ. του εναγόμενου στη συνεδρίαση του της 3/7/2012 σαφώς συνάγεται ότι η ιστοσελίδα του εναγόμενου δεν κατασκευάστηκε εξ αρχής, αλλά αναβαθμίστηκε και επανασχεδιάστηκε ώστε να γίνει ο διαχωρισμός της κεντρικής σελίδας από τη σελίδα των μελών του εναγόμενου. Πλην όμως εν προκειμένω αλυσιτελώς προβάλλεται και δεν οδηγεί σε απαλλαγή του εναγόμενου από την καταβολή των πιο πάνω ποσών, διότι αυτά αντιστοιχούν στο ετήσιο κόστος για τις υπηρεσίες φιλοξενίας, συντήρησης και υποστήριξης της ιστοσελίδας του εναγόμενου, των υφιστάμενων εφαρμογών και των προσωπικών ιστοσελίδων των μελών του εναγόμενου, την υποχρέωση πληρωμής του οποίου ο εναγόμενος ανέλαβε με τις από 31/1/2003, 8/12/2008 και 1/3/2010 έγγραφες συμβάσεις. Στις συμβάσεις αυτές, όπως το περιεχόμενο τους πιο πάνω αναπτύχθηκε, γίνεται σαφής διαχωρισμός μεταξύ του κόστους σχεδίασης και ανάπτυξης των συμφωνηθέντων ιστοσελίδων, εφαρμογών και υπηρεσιών, το ποσό του οποίου εξοφλείτο το αργότερο με την παράδοσή τους και του ετήσιου κόστους φιλοξενίας και συντήρησής τους, το οποίο επιβάρυνε το εναγόμενο έως τη λήξη των συμβάσεων αυτών, δηλαδή έως την 3/12/2015. Το ίδιο συνέβη και με την νέα σύμβαση του Ιουλίου 2012, κατά την οποία το μεν κόστος σχεδίασης και ανάπτυξης των υπηρεσιών της ηλεκτρονικής κατάθεσης των δικογράφων και της ηλεκτρονικής υποβολής αιτήσεων των μελών προς το εναγόμενο ανερχόταν στο ποσό των 20.000 ευρώ, το ετήσιο κόστος όμως των συνοδευόντων αυτές υπηρεσιών φιλοξενίας και συντήρησής τους, σύμφωνα με την πιο πάνω οικονομική προσφορά της ενάγουσας, ανήλθε στο ποσό των 2.400 ευρώ, το οποίο επίσης επιβάρυνε το εναγόμενο έως τη λήξη της σύμβασης αυτής, δηλαδή έως την 3/12/2015, ακόμα και αν ήθελε υποτεθεί ότι το εναγόμενο την 14/7/2014 συνδέθηκε με την ιστοσελίδα της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων και κατέστη ανενεργή η υπηρεσία της ηλεκτρονικής κατάθεσης δικογράφων μέσω της ιστοσελίδας του, όπως ισχυρίζεται, διότι η μεταξύ των διαδίκων σύμβαση, μην έχοντας λυθεί με νόμιμο τρόπο, εξακολουθούσε να είναι σε ισχύ και να παράγει τα έννομα αποτελέσματά της. Εξάλλου από το γεγονός ότι με την ίδια αυτή σύμβαση δεν καταργήθηκε οποιαδήποτε προγενέστερη σύμβαση, συνάγεται ότι το ποσό των 8.500 ευρώ αφορά αποκλειστικά τις υπηρεσίες φιλοξενίας και συντήρησης της νέας αυτόνομης ιστοσελίδας ………. (τόσο για τις προσωπικές ιστοσελίδες των μελών όσο και για τις λοιπές υφιστάμενες εφαρμογές), το οποίο είναι διάφορο από το προβλεπόμενο στην από 8/12/2008 σύμβαση ποσό των 2.500 ευρώ που αφορά το ετήσιο κόστος για την φιλοξενία και υποστήριξη της ιστοσελίδας ……… Από κανένα απολύτως αποδεικτικό στοιχείο αποδείχθηκε ότι οι υπηρεσίες αυτές συνιστούσαν χορηγία στο εναγόμενο εκ μέρους της ενάγουσας, καθώς μόνο η εργασία αναβάθμισης της ιστοσελίδας ……….. και του σχεδιασμού της ιστοσελίδας των μελών παρασχέθηκε χωρίς αμοιβή για χάρη της έως τότε άριστης συνεργασίας των διαδίκων, όπως ρητά ανέφερε ο Πρόεδρος του Δ.Σ. της ενάγουσας στα μέλη του Δ.Σ. του εναγόμενου κατά την ανωτέρω συνεδρίασή του και όχι το ετήσιο κόστος φιλοξενίας και συντήρησης, το οποίο εξακολουθούσε να υφίσταται σύμφωνα με τα συμβατικά συμφωνηθέντα, μην αποδεικνυόμενου βάσιμου του κατ’ επανάληψη προβαλλόμενου επιχειρήματος του εναγόμενου, τόσο ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου όσο και ενώπιον του Εφετείου αυτού, ότι τα ποσά αυτά δεν οφείλονται, διότι, αν τα όφειλε, η ενάγουσα θα τα είχε απαιτήσει και τιμολογήσει πριν από την άσκηση της αγωγής. Μάλιστα για τη βασιμότητα του ισχυρισμού του το εναγόμενο επικαλείται την από 17/12/2013 επιστολή της ενάγουσας, στην οποία αυτή δέχεται ότι «το κόστος συντήρησης είναι μηδενικό, ως προβλέπεται στο πλαίσιο της υφιστάμενης συνεργασίας μας» η οποία όμως δεν μπορεί να εκτιμηθεί όχι μόνο διότι δεν προσκομίζεται ενώπιον του Εφετείου αυτού (Σαμουήλ, Η έφεση, 2009, αριθ. παρ. 777), αλλά και διότι από μόνη την αποκομμένη αυτή φράση δεν μπορεί να σχηματιστεί ασφαλές συμπέρασμα σε ποιας εφαρμογής το κόστος συντήρησης αναφέρεται. Ομοίως από κανένα απολύτως αποδεικτικό στοιχείο αποδείχθηκε ότι πλην του πιο πάνω ποσού των 6.000 ευρώ το εναγόμενο έχει εξοφλήσει οποιοδήποτε από τα οφειλόμενα ποσά, καθώς δεν προσκομίζει έγγραφη εξοφλητική απόδειξη για οποιοδήποτε ποσό που κατέβαλε στην ενάγουσα, αν και είχε τη σχετική δικονομική υποχρέωση για την απόδειξη της ένστασής του (άρθρα 424 του ΑΚ, 338 παρ. 1 του ΚΠολΔ). Σε αντίθετη κρίση για τα ανωτέρω δεν μπορεί να αχθεί το Εφετείο αυτό από την ένορκη βεβαίωση του ……….. διότι εντελώς αόριστα κατέθεσε ότι ο εναγόμενος δεν οφείλει οποιοδήποτε ποσό στην ενάγουσα, εκτιμώντας ότι όσα αντιστοιχούν στα έτη 2013 και 2014 έχουν εξοφληθεί, τα δε υπόλοιπα ποσά αφορούν υπηρεσίες που παρασχέθηκαν στο εναγόμενο δωρεάν. Τέλος ο ισχυρισμός του εναγόμενου ότι η αξίωση της ενάγουσας για το συνολικό ποσό που αντιστοιχεί στην ετήσια αύξηση του κόστους συντήρησης και φιλοξενίας της ιστοσελίδας του των ετών 2011 – 2014 είναι αόριστη επειδή το ποσό αυτό δεν επιμερίζεται κατ’ έτος είναι επίσης απορριπτέος, διότι το ποσό της ετήσιας αναπροσαρμογής που παρέμεινε ανεξόφλητο εξάγεται ευχερώς με την απλή μαθηματική πράξη της αφαίρεσης από το κατ’ έτος αναπροσαρμοζόμενο ποσό, το ποσό των 2.500 ευρώ που το εναγόμενο κατέβαλλε στην ενάγουσα. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την προσβαλλόμενη απόφασή του τα ίδια έκρινε έστω και με διαφορετική εν μέρει αιτιολογία που αντικαθίσταται από την παρούσα (άρθρο 534 του ΚΠολΔ) ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει οι περί του αντιθέτου πρώτος, δεύτερος και ο τρίτος (κατά το μέρος που αναφέρεται στην πιο πάνω οφειλή) λόγοι της έφεσης και ο δεύτερος πρόσθετος λόγος αυτής να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμοι.
Με τον τέταρτο λόγο της έφεσης το εναγόμενο παραπονείται ότι εσφαλμένα το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν έκρινε κατ’ αυτεπάγγελτη κρίση του άκυρη την από 17/7/2012 (χαρακτηριζόμενη ως) τροποποιητική σύμβαση, κατ’ εφαρμογή των άρθρων 40 και 41 του ν.δ. 496/1974 σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 158 παρ. 1 και 159 του ΑΚ, διότι την πρόταση της ενάγουσας για την κατάρτιση της σύμβασης με βάση την από 16/7/2012 μελέτη – οικονομική προσφορά της, έχουσα αντικείμενο που υπερβαίνει το ποσό των 2.500 ευρώ, αφού σύμφωνα με την μελέτη – οικονομική προσφορά το συνολικό κόστος της εγκατάστασης και διατήρησης των περιγραφόμενων εκεί εφαρμογών ανέρχεται στο ποσό των 69.880 ευρώ, πλέον του κόστους εγκατάστασης του αντίστοιχου εξοπλισμού, ποσού 15.0130 ευρώ και του κόστους εγκατάστασης των ψηφιακών υπογραφών που ανέρχεται στο ποσό των 50 – 60 ευρώ ανάλογα με τον αριθμό των τεμαχίων, το εναγόμενο αποδέχθηκε μόνο κατά το σκέλος της ηλεκτρονικής κατάθεσης δικογράφων και της ηλεκτρονικής υποβολής αιτήσεων των μελών, συνολικού ποσού 20.000 ευρώ, ενώ πέραν αυτής ουδέποτε καταρτίστηκε άλλη έγγραφη σύμβαση με την ενάγουσα και επομένως τα αιτούμενα ποσά στηρίζονται σε άκυρη σύμβαση και δεν μπορούν να αναζητηθούν με βάση τις διατάξεις που διέπουν τη σύμβαση αυτή. Ο ισχυρισμός αυτός, παραδεκτά μεν προβάλλεται με το ανωτέρω λόγο της έφεσης πρώτη φορά ενώπιον του Εφετείου αυτού ως αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενος υπόψη, κατά το άρθρο 527 εδ. 3 του ΚΠολΔ, είναι όμως απορριπτέος ως ουσιαστικά αβάσιμος, διότι εδράζεται στην εσφαλμένη συλλογιστική αφετηρία, ότι το σύνολο των οφειλόμενων ποσών έχει ως νομιμοποιητική βάση ολόκληρη την από 17/7/2012 σύμβαση, την οποία το πρωτόδικο δικαστήριο αποδέχθηκε στο σύνολό της. Όπως ανωτέρω λέχθηκε η συμβατική υποχρέωση της ετήσιας καταβολής του ποσού των 8.500 ευρώ αναφέρεται στη φιλοξενία και συντήρηση εφαρμογών και ιστοσελίδων που είχαν σχεδιαστεί και αναπτυχθεί με βάση τις από 31/1/2003, 8/12/2008 και 1/3/2010 συμβάσεις και ήδη το έτος 2012 υφίσταντο, όπως ρητά αναφέρεται στην εν λόγω οικονομική προσφορά, οι οποίες ενσωματώθηκαν στην ιστοσελίδα ……….. και με τη σύμβαση του Ιουλίου 2012 το ετήσιο κόστος φιλοξενίας και συντήρησής τους διαφοροποιήθηκε από το αντίστοιχο κόστος για την ιστοσελίδα …….., όπως επίσης στην από 8/12/2008 σύμβαση στηρίζεται η ετήσια αύξηση 10% του κόστους φιλοξενίας και συντήρησης της ιστοσελίδας ……….. και των θυρίδων ηλεκτρονικής αλληλογραφίας των μελών. Στην σύμβαση του Ιουλίου του έτους 2012 στηρίζεται μόνο η υποχρέωση καταβολής του ετήσιου κόστους της φιλοξενίας και συντήρησης των νέων εφαρμογών, η οποία ως προς το σκέλος αυτό είναι έγκυρη, αφού η ενάγουσα από τότε έως και το Δεκέμβριο του έτους 2015 παρείχε τις υπηρεσίες αυτές, το κόστος των οποίων είχε περιλάβει στην ως άνω έγγραφη πρότασή της και επομένως εξεπλήρωσε την εν λόγω σύμβαση, ακόμα και αν ρητά δεν περιλαμβανόταν στο από 1229/30.7.2012 έγγραφο του εναγόμενου με το οποίο αποδέχθηκε εν μέρει την πρόταση της ενάγουσας (άρθρο 41 παρ. 2 του ν.δ. 496/1974, ΑΠ 431/2018 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 327/2018 ΝΟΜΟΣ), διότι αυτές συνόδευαν τις ανωτέρω εφαρμογές, ως αναπόσπαστο τμήμα των υποχρεώσεων της ενάγουσας και ως απαραίτητες για την ορθή και εύρυθμη λειτουργία των εφαρμογών, όπως συνέβη και με τις αντίστοιχες υπηρεσίες των υφιστάμενων εφαρμογών, η παροχή των οποίων συνομολογήθηκε στις αντίστοιχες συμβάσεις. Πρέπει επομένως ο τέταρτος λόγος της έφεσης να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος.
Κατόπιν αυτών, πρέπει η έφεση να γίνει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη και να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση στο σύνολό της για το ενιαίο της εκτέλεσης του τίτλου (ΑΠ 748/1984 ΕλλΔνη 26, 642, ΕφΠειρ 587/2008 ΕΣυγκΔ 2009, 329, Σαμουήλ, Η έφεση, έκδοση 2009, σελ. 447), μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση αυτή (άρθρο 522 του ΚΠολΔ). Ακολούθως, πρέπει, αφού κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535 παρ. 1 ΚΠολΔ), να ερευνηθεί η αγωγή, ως προς όλα τα πρωτοδίκως υποβληθέντα προς οριστική διάγνωση της διαφοράς ζητήματα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και οι κατωτέρω αναφερόμενες καταλυτικές της αγωγής ενστάσεις, τις οποίες το εναγόμενο είχε προβάλει νόμιμα στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και παραδεκτά επαναφέρει με τις προτάσεις του και στο παρόν Δικαστήριο, για την εξέταση της ουσιαστικής βασιμότητας των οποίων το παρόν Δικαστήριο, εξαφανίζοντας την πρωτόδικη απόφαση, καθίσταται αρμόδιο κατά τις διατάξεις των άρθρων 522, 535 και 536 παρ. 2 του ΚΠολΔ (ΕφΔωδ 181/2015 ΝΟΜΟΣ, ΕφΘρακ 321/2015 ΝΟΜΟΣ).
Οι διατάξεις των άρθρων 450 επ. του ΚΠολΔ ρυθμίζουν αποκλειστικά την υποχρέωση των διαδίκων ή τρίτων προς επίδειξη εγγράφου κατά τη διάρκεια εκκρεμούς δίκης, στην οποία το επιδεικτέο έγγραφο πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ως αποδεικτικό στοιχείο. Ο διάδικος που έχει έννομο συμφέρον να ζητήσει όπως υποχρεωθεί ο αντίδικος στην επίδειξη των εγγράφων, τα οποία κατέχει, μπορεί, κατά το άρθρο 451 παρ. 1 του ΚΠολΔ, να υποβάλει στο δικαστήριο της κύριας δίκης το σχετικό αίτημα είτε με παρεμπίπτουσα αγωγή είτε και με τις προτάσεις του. Καθ’ ύλη αρμόδιο δικαστήριο για την εκδίκαση της αγωγής προς επίδειξη, που ασκείται αυτοτελώς, είναι το Πολυμελές Πρωτοδικείο, ενώ για την εκδίκαση της παρεμπίπτουσας αγωγής προς επίδειξη, είτε αυτή στρέφεται κατά του αντιδίκου της κύριας δίκης είτε κατά τρίτου, αποκλειστικά αρμόδιο, λόγω συνάφειας, είναι το δικαστήριο στο οποίο εκκρεμεί η αγωγή (Νικολόπουλος στον Γεωργιάδη – Σταθόπουλου ΑΚ, άρθρο 902, αριθμ. παρ. 22, Βασ. Βαθρακοκοίλη, ΕΡΝΟΜΑΚ, 2006, άρθρο 902 αριθμ. παρ. 15, Μιχ. Μαργαρίτης, Ερμηνεία ΚΠολΔ, 2018, άρθρο 451 αριθμ. παρ. 5). Εν προκειμένω στην υπό κρίση αγωγή η ενάγουσα είχε σωρεύσει παρεμπίπτουσα αγωγή επίδειξης των εκεί αναφερόμενων εγγράφων προς απόδειξη, για την εκδίκαση της οποίας αρμόδιο ήταν το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς που είναι το καθ’ ύλην αρμόδιο για την εκδίκαση της κύριας αγωγής, κατά τ’ ανωτέρω εκτεθέντα. Επομένως η προβαλλόμενη από τον εναγόμενο με τις πρωτόδικες προτάσεις του που επαναφέρει παραδεκτά και ενώπιον του Εφετείου αυτού ένσταση καθ’ ύλη αναρμοδιότητας του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου λόγω του αγωγικού αιτήματος της επίδειξης των εγγράφων πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη.
Από τις διατάξεις των άρθρων 111 παρ. 2, 118 αρ. 4 και 216 παρ. 1 ΚΠολΔικ, προκύπτει ότι το δικόγραφο της αγωγής πρέπει να περιέχει, σαφή έκθεση των γεγονότων, τα οποία θεμελιώνουν κατά νόμο την αγωγή και δικαιολογούν την άσκηση αυτής από τον ενάγοντα κατά του εναγομένου, ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς και ορισμένο αίτημα. Η έκθεση δε στο δικόγραφο της αγωγής των πραγματικών περιστατικών, τα οποία πρέπει να είναι όσα είναι νομικώς ικανά και αναγκαία για τη θεμελίωση του δικαιώματος, η προστασία του οποίου ζητείται και τα οποία πρέπει να αναφέρονται με τέτοια σαφήνεια, ώστε να εξατομικεύουν την επίδικη έννομη σχέση και να μην καταλείπεται αμφιβολία περί της αξιώσεως, η οποία απορρέει από αυτά, είναι απαραίτητη για να υπάρχει η δυνατότητα, το μεν δικαστήριο να κρίνει τη νομική βασιμότητα της αγωγής και να διατάξει τις δέουσες αποδείξεις, ο δε εναγόμενος να μπορεί να αμυνθεί κατά της αγωγικής αξιώσεως που θεμελιώνεται επ’ αυτών με ανταπόδειξη ή ένσταση. Η αγωγή, με την οποία ο εργολάβος ενάγει τον εργοδότη για την καταβολή της αμοιβής του, είναι ορισμένη κατά τις διατάξεις των άρθρων 681 επ. του ΑΚ και το άρθρο 216 του ΚΠολΔικ, όταν σε αυτήν περιγράφεται το έργο που συμφωνήθηκε, προσδιορίζεται το είδος και το ύψος της οφειλόμενης αμοιβής και αναφέρεται ότι το έργο εκτελέσθηκε με τον προσήκοντα τρόπο και παραδόθηκε στον εργοδότη (ΑΠ 162/2018 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 554/2018 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 535/2018 ΝΟΜΟΣ). Εν προκειμένω στην αγωγή περιγράφεται το έργο που ανέλαβε και εκτέλεσε η ενάγουσα, το οποίο σαφώς συγκεκριμενοποιείται στα επισυναπτόμενα στην αγωγή τιμολόγια παροχής υπηρεσιών σε συνδυασμό με το περιεχόμενο της αγωγής, ότι το έργο παραδόθηκε στο εναγόμενο νομίμως και προσηκόντως και το ποσό της εργολαβικής αμοιβής που αξιώνει από το εναγόμενο, χωρίς να απαιτείται να παρατίθεται στην αγωγή το κείμενο των αντίστοιχων συβάσεων. Πρέπει επομένως η σχετική προβαλλόμενη με τις πρωτόδικες προτάσεις του που επαναφέρει παραδεκτά και ενώπιον του Εφετείου αυτού ένσταση αοριστίας της αγωγής να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη.
Κατά τη διάταξη του άρθρου 281 του ΑΚ, ναι μεν η άσκηση του δικαιώματος απαγορεύεται αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος, όμως, μόνο το γεγονός ότι η άσκηση του δικαιώματος στη συγκεκριμένη περίπτωση επιφέρει βλάβη, έστω και μεγάλη, στον οφειλέτη, δεν αρκεί για να χαρακτηρίσει ως καταχρηστική την άσκηση του, αλλά πρέπει να συνδυάζεται και με άλλες περιστάσεις, όπως συμβαίνει όταν ο δανειστής δεν έχει στην πραγματικότητα συμφέρον από την άσκηση του δικαιώματός του. Στο πλαίσιο αυτό ο δανειστής, ο οποίος ασκώντας συμβατικό δικαίωμα του επιδιώκει την είσπραξη της απαίτησης του, ενεργεί ασφαλώς προς ικανοποίηση θεμιτού συμφέροντός του, συνυφασμένου με τη διαχείριση της περιουσίας του, τον τρόπο της οποίας αυτός ελεύθερα κατ’ αρχήν αποφασίζει, εκτός και πάλι αν στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει υπέρβαση και μάλιστα προφανής των αρχών της καλής πίστης, των χρηστών ηθών και του κοινωνικοοικονομικού σκοπού του δικαιώματος (ΑΠ 1472/2004 ΝΟΜΟΣ). Αυτό συμβαίνει και όταν η συμπεριφορά του δανειστή που προηγήθηκε της άσκησης του δικαιώματος του, σε συνδυασμό με την πραγματική κατάσταση που διαμορφώθηκε στο μεσοδιάστημα, δημιούργησαν στον οφειλέτη την εύλογη πεποίθηση ότι ο δανειστής δεν θα ασκούσε το δικαίωμα του στο χρόνο που το άσκησε, με αποτέλεσμα η πρόωρη άσκησή του να προκαλεί επαχθείς συνέπειες στον οφειλέτη και να εμφανίζεται έτσι αδικαιολόγητη και καταχρηστική (ΑΠ 1352/2011 ΝΟΜΟΣ). Μόνη η μακροχρόνια αδράνεια του δικαιούχου και όταν ακόμη δημιούργησε την εύλογη πεποίθηση στον υπόχρεο ότι δεν υπάρχει το δικαίωμα ή ότι δεν πρόκειται αυτό να ασκηθεί, δεν αρκεί για να καταστήσει καταχρηστική την μεταγενέστερη άσκηση αυτού, αλλά απαιτείται να συντρέχουν, προσθέτως, ειδικές συνθήκες και περιστάσεις, προερχόμενες, κυρίως, από την προηγηθείσα συμπεριφορά του δικαιούχου και του υποχρέου, ενόψει των οποίων και της αδρανείας του δικαιούχου, η επακολουθούσα άσκηση του δικαιώματος, τείνουσα στην ανατροπή της διαμορφωθείσης καταστάσεως υπό τις ανωτέρω ειδικές συνθήκες και διατηρηθείσης για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, να εξέρχεται των υπό της ανωτέρω διατάξεως διαγραφομένων ορίων. Το ζήτημα, δε, αν οι συνέπειες που συνεπάγεται η άσκηση του δικαιώματος είναι επαχθείς για τον υπόχρεο, πρέπει να αντιμετωπίζεται και σε συνάρτηση με τις αντίστοιχες συνέπειες που μπορεί να επέλθουν σε βάρος του δικαιούχου από την παρακώλυση της ικανοποίησης του δικαιώματος του (ΟλΑΠ 10/2012 ΧρΙΔ 2013, 433, ΑΠ 536/2017 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 631/2016 ΝΟΜΟΣ, AΠ 131/2015 ΝΟΜΟΣ). Εν προκειμένω το εναγόμενο ισχυρίζεται ότι η άσκηση της αγωγής είναι καταχρηστική διότι με αυτή η ενάγουσα αξιώνει ποσά για έργα και υπηρεσίες που είτε παρασχέθηκαν δωρεάν προς αυτόν, είτε ποσά πέραν αυτών που έχει συμβατικώς αποδεχθεί. Ο ισχυρισμός αυτός είναι απορριπτέος διότι όπως ανωτέρω αποδείχθηκε οι αξιώσεις της ενάγουσας κατά του εναγόμενου είναι βάσιμες και υπαρκτές, με την άσκηση τη αγωγής η ενάγουσα επιδίωξε την ικανοποίηση νόμιμου δικαιώματος της έναντι του εναγόμενου χωρίς να ανατρέπεται ουδεμία διαμορφωμένη και παγιωμένη κατάσταση σε βάρος των συμφερόντων του εναγόμενου και επομένως η σχετική προβαλλόμενη με τις πρωτόδικες προτάσεις του που επαναφέρει παραδεκτά και ενώπιον του Εφετείου αυτού ένσταση πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη.
Πρέπει επομένως η αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί το εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των τριάντα πέντε χιλιάδων οκτακοσίων ευρώ και έξι λεπτών (35.800,06) με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής έως την εξόφληση. Ένα μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθεί σε βάρος του εναγόμενου λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας των διαδίκων (άρθρα 178 παρ. 1, 183, 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), σύμφωνα με το διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση τυπικά και κατ’ ουσίαν.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ’ αριθμ. 4129/2017 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει επί της από 7/9/2016 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …………/2016 αγωγής.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ το εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των τριάντα πέντε χιλιάδων οκτακοσίων ευρώ και έξι λεπτών (35.800,06) με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής έως την εξόφληση.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εναγόμενου ένα μέρος της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, το οποίο ορίζει στο ποσό των δύο χιλιάδων εκατόν πενήντα (2.150) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, την 11 Σεπτεμβρίου 2019.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ