Αριθμός 589/2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Παρασκευή Μπερσή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Γ.Λ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη, από 5.11.2017 (υπ΄αριθ. κατάθ. ………../28.11.2017) έφεση κατά της υπ΄αριθ. 4280/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, (Διαδικασία Διατροφών), που δίκασε αντιμωλία των διαδίκων και έκανε εν μέρει δεκτή την από 31.7.2015, (υπ΄αριθ. κατάθ. ………/31.7.2015) αγωγή της ενάγουσας και ήδη εκκαλούσας, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα, (518 παρ. 2 ΚΠολΔ), καθώς δεν αποδεικνύεται και οι διάδικοι δεν προσκομίζουν ούτε επικαλούνται επίδοση της εκκαλουμένης. Πρέπει συνεπώς να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητα των λόγων της, χωρίς να είναι απαραίτητη η προσκομιδή παραβόλου έφεσης, λόγω του είδους της διαφοράς, (495 παρ. 3Γεδ. τελ. ΚΠολΔ, όπως ίσχυε κατά το χρόνο άσκησης της έφεσης).
Με την ως άνω αγωγή της η ενάγουσα, η οποία βρίσκεται σε διάσταση με τον εναγόμενο, ζητούσε να της ανατεθεί η επιμέλεια των ανήλικων τέκνων που απέκτησε στο πλαίσιο του γάμου της με τον εναγόμενο, … και …., όπως επιβάλλει το συμφέρον τους, να αναγνωριστεί ότι ο εναγόμενος υποχρεούται να της καταβάλει ως μηνιαία διατροφή εκάστου των ως άνω ανηλίκων τα οποία αδυνατούν να αυτοδιατραφούν, ελλείψει περιουσίας και αδυναμίας τους να εργαστούν λόγω των σπουδών και της ηλικίας τους, το ποσό των 900 ευρώ για κάθε τέκνο και συνολικά το ποσό των 1.800 €, προκαταβλητέο εντός του πρώτου τριημέρου εκάστου μηνός για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής και νομιμοτόκως από την καθυστέρηση καταβολής εκάστης μηνιαίας δόσης άλλως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, καθώς επίσης να διαταχθεί η παραχώρηση στην ίδια της συζυγικής στέγης των διαδίκων που βρίσκεται στον Πειραιά και του οικιακού εξοπλισμού αυτής, τέλος δεν υποχρεωθεί ο εναγόμενος λόγω προστριβών και αντεγκλήσεων που δημιουργούνται και ένεκα της συμπεριφοράς του, να μην την πλησιάζει σε απόσταση μικρότερη των 10 μέτρων, ούτε και να την ενοχλεί τηλεφωνικά. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο κηρύχθηκε αναρμόδιο και παρέπεμψε την αγωγή ως προς το μέρος που αφορούσε την προσβολή της προσωπικότητάς της ενάγουσας στην τακτική διαδικασία, ανέθεσε την επιμέλεια του προσώπου των ανηλίκων στην ενάγουσα, παραχώρησε τη χρήση της οικογενειακής στέγης που ανήκει κατά κυριότητα στον εναγόμενο καθώς και του οικιακού εξοπλισμού αυτής στην ενάγουσα η οποία συνοικεί με τα ανήλικα και, μετά τον παραδεκτό περιορισμό του αιτήματος της αγωγής σε αναγνωριστικό, αναγνώρισε ότι ο εναγόμενος υποχρεούται να καταβάλει εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου μηνός στην ενάγουσα, υπό την ιδιότητά της ως ασκούσα την επιμέλεια των ανηλίκων, το ποσό των εξακοσίων ευρώ για την ανήλικη …. και το ποσό των 500 ευρώ για τον ανήλικο …… για διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής και με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση εκάστης δόσης και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση, επέβαλε δε μέρος της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας από 300 ευρώ, σε βάρος του εναγομένου. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται η εκκαλούσα για εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και, κατ΄ορθή εκτίμηση του δικογράφου της κρινόμενης έφεσης, ζητεί όπως εξαφανιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση επί τω τέλει όπως γίνει δεκτή η αγωγή της, ως προς το κεφάλαιο που αφορά τη διατροφή των ανήλικων τέκνων της.
Από την εκτίμηση των καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης που εξετάστηκαν ενόρκως στην πρωτοβάθμια δίκη και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά, καθώς και των εγγράφων που οι διάδικοι νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται, και χρησιμοποιούνται είτε για άμεση απόδειξη, ούτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς να παραλείπεται κανένα ακόμη και αν δεν μνημονεύεται ειδικά, εκτός από τις εκτυπώσεις γραπτών μηνυμάτων κινητών τηλεφώνων για τη χρήση των οποίων δεν υπάρχει συναίνεση αμφοτέρων των πλευρών που συμμετέχουν στην επικοινωνία και γι΄αυτό αποτελούν απαγορευμένα αποδεικτικά μέσα, (ΑΠ 966/2010 Νομος), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά :Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο πολιτικό γάμο στο δημαρχείο Πειραιά, στις 4.10.2000, ο οποίος στη συνέχεια ιερολογήθηκε στον ιερό ναό …….. Πειραιά τον Απρίλιο του 2001. Στο πλαίσιο του γάμου αυτού απέκτησαν δύο τέκνα, τη …. που γεννήθηκε στις 24 Μαΐου 2001 και τον …… που γεννήθηκε στις 17 Ιουνίου 2004. Το Δεκέμβριο του έτους 2014 επήλθε οριστική διάσπαση της έγγαμης συμβίωσής τους και ο εναγόμενος αποχώρησε από τη συζυγική οικία στην οποία παρέμεινε η ενάγουσα και τα ανήλικα τέκνα τους, όπου και κατοικούν μέχρι σήμερα, ενώ την επιμέλεια αυτών ασκεί η ενάγουσα. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος εργάζεται ως πλοίαρχος Α τάξης, εκτελώντας κυρίως εξωτερικούς πλόες σε δεξαμενόπλοια, (γκαζάδικα), και λαμβάνει καθαρές μηνιαίες αποδοχές κατά μέσο όρο 4.500 €. Η ενάγουσα ισχυρίζεται με την αγωγή, ότι ο εναγόμενος κερδίζει μηνιαίως 6.000 €, (προφανώς εκ παραδρομής αναφέρεται η λέξη «ετησίως») και ότι για το λόγο αυτό η καταβλητέα διατροφή στα ανήλικα τέκνα τους, σύμφωνα με τις περιγραφόμενες στην αγωγή ανάγκες τους, θα πρέπει να ανέρχεται στο αιτούμενο με την αγωγή ποσό των 900 ευρώ για κάθε τέκνο και συνολικά των 1.800 ευρώ. Τον ισχυρισμό της αυτό η ενάγουσα στηρίζει κυρίως στα εξής : α) Στο υπ΄αριθ. πρωτ. ……/12.1.2015 του Γραφείου ευρέσεως ναυτικής εργασίας του Υπουργείου Ναυτιλίας, σύμφωνα με το οποίο ο εναγόμενος λάμβανε επίδομα ανεργίας, από 15.11.2014 μέχρι και 24.12.2014, ως μη ναυτολογημένος μέσω του ανωτέρω γραφείου, δηλαδή σε πλοία ασφαλισμένα στο ΝΑΤ, β) στην από 5.12.2014 εξώδικη δήλωση – γνωστοποίηση – πρόσκλησή του κοινοποιήθηκε στην εναγόμενη στις 9.12.2014 και στην οποία δηλώνει ότι ως ναυτικός θα απουσιάζει για μεγάλα χρονικά διαστήματα στο μέλλον και για το λόγο αυτό διορίζει αντίκλητο, γ) στο υπ΄αριθ. πρωτ. …./5.8.2016 έγγραφο του ίδιου ως άνω γραφείου στο οποίο αναφέρεται ότι απολύθηκε από το δεξαμενόπλοιο K. στις 28.5.2015, ότι από 16.12.2015 έως και 7.3.2016 λάμβανε επίδομα ναυτικών ΓΕΝΕ από 294 €, το οποίο σταμάτησε να του καταβάλλεται και διεγράφη από τους σχετικούς καταλόγους, λόγω απουσίας, καθώς και ότι στις 21.4.2016 διεγράφη και από τους καταλόγους προσφερόμενων για εργασία λόγω του ότι δεν κατέστη δυνατή η επικοινωνία του ανωτέρω Γραφείου μαζί του, δ) στο υπ΄αριθ. …./7.7.2017 έγγραφο του ίδιου ως άνω Γραφείου, στο οποίο αναφέρεται ότι στις 2.5.2017 γράφτηκε στους καταλόγους προσφερομένων για εργασία ναυτικών και στις 10.5.2017 γράφτηκε στους καταλόγους επιδοτούμενων ναυτικών, ενώ η τελευταία ναυτολόγηση έγινε στις 5.3.2016 σε ανασφάλιστο πλοίο, (M.), απελύθη δε στις 6.3.2017, ε) στο υπ΄αριθ. πρωτ. …/17.11.2017 έγγραφο της ΔΟΥ Δ΄Πειραιά στο οποίο αναφέρεται ότι για το έτος 2015 ο εναγόμενος έλαβε εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, το ποσό των 48.551,13 € και από επίδομα ανεργίας στο ποσό των 235,2 € και για το έτος 2016 έλαβε από μερίσματα το ποσό των 28,81 και επίδομα ανεργίας το ποσό των 803,6 €, στ) στο υπ΄αριθ. πρωτ. …../16.11.2017 έγγραφο του ίδιου ως άνω Γραφείου, στο οποίο αναφέρεται ότι έλαβε επίδομα ανεργίας από 10.6.2017 έως και 5.7.2017, οπότε και διεγράφη από τους σχετικούς καταλόγους λόγω απουσίας, ζ) στην υπ΄αριθ. πρωτ. …./7.7.2017 βεβαίωση του ΝΑΤ, ότι, στις 10.5.2017, κατέβαλε το ποσό των 16.930 € για να εξαγοράσει τη θαλάσσια υπηρεσία του (για ένα έτος), στο ανασφάλιστο πλοίο M. και η) στην υπ΄ αριθ. πρωτ. …./23.3.2018 βεβαίωση του ΝΑΤ ότι στις 5.3.2018 κατέβαλε το ποσό των 8.968 € για να εξαγοράσει θαλάσσια υπηρεσία του (για έξι μήνες περίπου), στο ίδιο ως άνω πλοίο. Επίσης, η ενάγουσα στηρίζει τον ισχυρισμό της και στο γεγονός ότι ο εναγόμενος δεν άσκησε το δικαίωμα επικοινωνίας με τα ανήλικα τέκνα τους από έτους τουλάχιστον, ούτε επισκέφτηκε την υπέργηρη μητέρα του, αλλά επικοινωνεί με τα ανήλικα μέσω κινητού τηλεφώνου με τη χρήση της εφαρμογής viber και μάλιστα από αλλοδαπό αριθμό τηλεφώνου, πράγμα που σημαίνει ότι εργάζεται στο εξωτερικό και δη σε ανασφάλιστα από το ΝΑΤ ποντοπόρα πλοία. Ωστόσο, από όλα τ΄ανωτέρω, σε συνδυασμό με τα λοιπά αποδεικτικά στοιχεία, αποδείχτηκε ότι ο εναγόμενος εργάζεται ως ναυτικός – πλοίαρχος Α΄τάξης, εκτελώντας ταξίδια κυρίως στο εξωτερικό με ανασφάλιστα δεξαμενόπλοια («γκαζάδικα»), η δε εργασία του δεν είναι πάντοτε συνεχής, όπως είναι γνωστό από τα διδάγματα της κοινής πείρας αλλά και λόγω της δυσκολίας των υπερπόντιων ταξιδιών, αλλά περιορίζεται σε 6 μήνες ετησίως, κατά μέσο όρο, ενώ, για ένα μέρος του υπολοίπου διαστήματος λαμβάνει επίδομα ανεργίας. Έτσι, τα εισοδήματά του δεν υπερβαίνουν το ποσό των 4.500 € μηνιαίως, κατά μέσο όρο, λαμβάνοντας υπ΄όψιν και το γεγονός ότι καταβάλει ο ίδιος τις ασφαλιστικές εισφορές του στο ΝΑΤ. Περαιτέρω, από το υπ΄αριθ. ……/14.2.2017 έγγραφο της Δ΄ΔΟΥ Πειραιά, το οποίο περιλαμβάνεται κατάλογος των ακινήτων περιουσιακών στοιχείων του εναγομένου, προκύπτει ότι αυτός έχει στην πλήρη και αποκλειστική κυριότητά του ένα διαμέρισμα στον Πειραιά, 60 τ.μ, στην οδό ……, έτους κατασκευής 1986, ένα άλλο διαμέρισμα στον Πειραιά, στην οδό …., 69 τ.μ., έτους κατασκευής 1999, ένα διαμέρισμα στην …, 75 τ.μ., έτους κατασκευής 1991, μία υπόγεια αποθήκη στον Πειραιά στην οδό …. 6,5 τ.μ., της κατασκευής 1991, μία θέση στάθμευσης στον Πειραιά στην οδό ….., 22 τ.μ., έτους κατασκευής 1999, καθώς και δύο αγροτεμάχια στην Εύβοια, στη θέση …., 1.000 τ.μ. και στη θέση …., 2.000 τ.μ. Εξ αυτών, στο διαμέρισμα των 60 τετραγωνικών μέτρων, στην οδό …., κατοικεί η μητέρα του και συνοικεί μαζί της ο ίδιος όταν δεν ταξιδεύει, απαλλασσόμενος έτσι από δαπάνη στέγασης, ενώ στο διαμέρισμα των 69 τετραγωνικών μέτρων στην ίδια οδό, κατοικεί η ενάγουσα μαζί με τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων και αποτελούσε τη συζυγική οικία τους. Το διαμέρισμα της Εύβοιας το χρησιμοποιεί ο ίδιος ως εξοχικό. Τα υπόλοιπα 13 ακίνητα, ανήκουν στον εναγόμενο εξ αδιαιρέτου, με διάφορα ποσοστά συνιδιοκτησίας. Επίσης είναι κύριος ενός αυτοκινήτου εργοστασίου κατασκευής Peugeot,τύπου 308, 1.400 cc, έτους κυκλοφορίας 2009, καθώς και μίας μοτοσυκλέττας εργοστασίου κατασκευής Honda, τύπου Transalp. Δεν πιθανολογήθηκε ότι διαθέτει άλλη περιουσία ή εισοδήματα και δεν βαρύνεται με διατροφή άλλου προσώπου πλην των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων. Εξάλλου, η ενάγουσα είναι ιδιοκτήτρια ενός αυτοκινήτου taxi, το οποίο εκμισθώνει αποκομίζοντας περίπου 1.000 € μηνιαίως, μετά την αφαίρεση των απαιτούμενων ασφαλιστικών εισφορών. Ο ισχυρισμός της ενάγουσας ότι το taxi είναι ζημιογόνο που η ενάγουσα επιχειρεί να βασίσει στην προσκομιζόμενη φορολογική δήλωση 2015, κρίνεται αβάσιμος, γιατί αντικρούεται από την κατάθεση της μάρτυρα απόδειξης που καταθέτει ότι η θυγατέρα της κερδίζει καθαρά 300 € μηνιαίως από το taxi. Σημειωτέον ότι η ενάγουσα θα μπορούσε να απασχολείται η ίδια οδηγώντας το taxi, αφού κατέχει ειδική άδεια οδήγησης αυτού, η ίδια δε αναφέρει στην αγωγή της ότι έχει εργαστεί και αυτή στο ταξί, (σελ. 3, στιχ. 8 προ του τέλους) και ότι το μισθώνει έναντι 40 € ημερησίως (σελ. 11, στιχ. 14). Άλλη δαπάνη που να αφορά το taxi για το επίδικο χρονικό διάστημα δεν αποδείχτηκε, ούτε αναφέρεται ειδικά στην αγωγή. Αντίθετα, η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι με τα εισοδήματα από το ταξί καλύπτει τα δικά της έξοδα, τα οποία συμποσούμενα υπερβαίνουν τα ισχυριζόμενα εισοδήματα από την εκμετάλλευση του ταξί. Ειδικότερα, στην αγωγή ισχυρίζεται ότι με τα εισοδήματα από την εκμετάλλευση του ταξί καλύπτει προσωπικές της ανάγκες με δαπάνες 766 € μηνιαίως για διατροφή της, κάλυψη αναγκών οικίας κατά την αναλογία της, μετακινήσεις, ένδυση, ψυχαγωγία. Επίσης, ισχυρίζεται ότι κατά τη γνωριμία της με τον εναγόμενο εργαζόταν ως φοιτήτρια των ΤΕΙ ως σερβιτόρα, όπως άλλωστε και κατά το χρόνο εκδίκασης των ασφαλιστικών μέτρων, (10.2.2015), όπως άλλωστε δέχτηκε και η σχετική υπ΄αριθ. 1183/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ότι κερδίζει από περιστασιακή εργασία σε καταστήματα αναψυχής περί τα 300 € μηνιαίως, αλλά και κατά το χρόνο άσκησης της έφεσης (5.11.2017) με μηνιαίο μισθό περί τα 280 € μηνιαίως, όχι όμως κατά το επίδικο χρονικό διάστημα (5.8.2015 – 5.8.2017), διότι λόγω της οικονομικής κρίσης και της ηλικίας της δεν έβρισκε εργασία. Ο ισχυρισμός αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι η δυσχερής οικονομική συγκυρία που έπληξε την Ελλάδα, δεν διαφοροποιήθηκε κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, η δε ηλικία της (37 ετών) δεν την περιόριζε στην εξεύρεση εργασίας, με επιπλέον εισόδημα περί τα 300 € μηνιαίως, εν όψει του ότι εργαζόταν λίγους μήνες πριν και λίγους μήνες μετά το επίδικο χρονικό διάστημα. Δεν διαθέτει άλλη περιουσία ή εισοδήματα και δεν επιβαρύνεται με δαπάνη στέγασης αφού κατοικεί μαζί με τα ανήλικα στο ανωτέρω ακίνητο του εναγομένου. Τα ανήλικα, μαθήτρια Λυκείου και μαθητής Γυμνασίου αντίστοιχα, δεν διαθέτουν εισοδήματα ή περιουσία από άλλη πληγή και δεν μπορούν να εργαστούν λόγω της ανηλικότητάς τους, αδυνατώντας δε να διαθρέψουν τον εαυτό τους, δικαιούνται να λαμβάνουν διατροφή σε χρήμα από τους γονείς τους, ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα αυτών. Με βάση δε τις συνθήκες της οικογενειακής ζωής, της καλής υγείας τους και των εκπαιδευτικών και λοιπών αναγκών τους που είναι οι συνήθεις, απαιτούνται για τροφή, ένδυση, εκπαίδευση, (μαθήματα Ισπανικών και Ελληνικών σε φροντιστήρια για την …… και Αγγλικών και Ελληνικών σε φροντιστήρια και αθλοπαιδιές για τον …., ψυχαγωγία και γενικότερα συντήρηση αυτών, το ποσό των 700 € για τη ….. και το ποσό των 600 € για τον …… Από τα ποσά αυτά ο εναγόμενος μπορεί να καταβάλει, χωρίς να διακινδυνεύει η δική του διατροφή, απορριπτομένης της σχετικής ένστασής του (ΑΚ 1487) ως ουσιαστικά αβάσιμης, τα ποσά των 600 € για τη ….. και 500 € για τον ….., ενώ στο υπόλοιπο αναγκαίο ποσό αποτιμάται η συνεισφορά της ενάγουσας, συνυπολογιζομένης της φροντίδας και επιμέλειας αυτών και των αποτιμητών σε χρήμα προσφερομένων υπ΄αυτής υπηρεσιών λόγω της συνοίκησής τους. Πρέπει δε να σημειωθεί ότι ο ισχυρισμός της ενάγουσας ότι ο εναγόμενος κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσής τους κατέβαλε μηνιαίως από 1.500 έως 2000 €, δεν αρκεί για να συναχθεί βάσιμα και να καταλήξει το δικαστήριο σε δικανική πεποίθηση περί της καταβολής αυτού του ύψους μηνιαίας διατροφής των τέκνων τους, εν όψει του ότι, από κανένα στοιχείο δεν αποδείχτηκε ότι τα ποσά αυτά αφορούσαν μόνο τα τέκνα τους και όχι το σύνολο των οικογενειακών αναγκών, (συντήρηση και λειτουργία της οικογενειακής στέγης, πληρωμή φόρων, αποπληρωμή δανείου για την αγορά ταξί, κλπ.), όσα δε αντίθετα ισχυρίζεται η εκκαλούσα πρέπει ν΄απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμα. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που έκρινε τα ίδια και αναγνώρισε ότι ο εναγόμενος υποχρεούται να καταβάλει μηνιαίως στην ενάγουσα υπό την ιδιότητά της ως ασκούσας την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων τους και για λογαριασμό τους, τα ποσά των 600 € για τη …….. και 500 € για τον ……….., για διάστημα 2 ετών από την επίδοση της αγωγής, νομιμοτόκως δε από την καθυστέρηση εκάστης δόσης και μέχρι την εξόφληση, δεν έσφαλε, αλλά ορθώς το νόμο εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε και όσα αντίθετα ισχυρίζεται η εκκαλούσα, όπως και η κρινόμενη έφεση πρέπει ν΄απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμα. Η δικαστική δαπάνη των διαδίκων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθεί σε βάρος της εκκαλούσας λόγω της ήττας της, (176, 183, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά την από 5.11.2017 (υπ΄αριθ. κατάθ. ………./28.11.2017) έφεση κατά της υπ΄αριθ. 4280/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, (Διαδικασία Διατροφών).
Απορρίπτει αυτήν στην ουσία.
Επιβάλλει σε βάρος της εκκαλούσας τη δικαστική δαπάνη του εφεσιβλήτου για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, το ύψος της οποίας ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 24 Σεπτεμβρίου 2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ