Μενού Κλείσιμο

Αριθμός Απόφασης 602/2019

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αριθμός: 602/2019

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

 Αποτελούμενο από τον Δικαστή Νικόλαο Κουτρούμπα, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Τ.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

  Η από 21.5.2018 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …../2018 και Ε.Α.Κ. …../2018 και κατατεθείσα για προσδιορισμό στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2018 και Ε.Α.Κ. …../2018) έφεση του εν μέρει ηττηθέντος εκκαλούντος κατά της 1563/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που δίκασε την από 2.6.2016 (με Γ.Α.Κ. …../2016 και Ε.Α.Κ. …../2016) αγωγή διατροφής της εφεσίβλητης κατά εκείνου για λογαριασμό των ανήλικων τέκνων τους, αντιμωλία των διαδίκων με την ειδική διαδικασία διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση και δέχθηκε εν μέρει αυτή, έχει ασκηθεί νομότυπα με κατάθεση του σχετικού δικογράφου στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κατ’ άρθρο 495 παρ.1 του ΚΠολΔ στις 21.5.2018 κι εμπρόθεσμα εντός τριάντα ημερών κατ’ άρθρο 518 παρ.1 του ίδιου Κώδικα, αφού η εκκαλουμένη επιδόθηκε στον εναγόμενο στις 23.4.2018 σύμφωνα με τη σχετική επισημείωση του δικαστικού επιμελητή ………. επί του αντιγράφου της προσβαλλόμενης απόφασης που προσκομίζει ο εκκαλών. Πρέπει, επομένως, η έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να εξετασθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, δεδομένου ότι για το παραδεκτό της έχει κατατεθεί το απαιτούμενο κατ’ άρθρο 495 παρ.3 Α στοιχ.β’ του ΚΠολΔ παράβολο εξοφλημένο (βλ. το με κωδικό . ……. e- παράβολο του Υπουργείου Οικονομικών και την από 18.5.2018 βεβαίωση της winbank της Τράπεζας Πειραιώς περί εξόφλησης του e-παραβόλου).

Με την από 2.6.2016 αγωγή της η ενάγουσα ως ασκούσα την επιμέλεια των ανήλικων τέκνων της, ……………, που έχει αποκτήσει από το γάμο της με τον εναγόμενο σύζυγό της, με τον οποίο βρίσκονται σε διάσταση, ζητούσε, όπως παραδεκτά περιόρισε το αίτημά της, να υποχρεωθεί ο τελευταίος με προσωρινά εκτελεστή απόφαση, να της προκαταβάλλει, υπό την παραπάνω ιδιότητά της και για λογαριασμό των ανήλικων τέκνων τους, εντός του πρώτου πενθήμερου κάθε μήνα και για χρονικό διάστημα τριών ετών από την επίδοση της αγωγής, ως μηνιαία διατροφή σε  χρήμα, το ποσό των 300 ευρώ για την …… και το ποσό των 250 ευρώ για την ……, αφού τα παραπάνω ανήλικα τέκνα αδυνατούν να διαθρέψουν τον εαυτό τους και στερούνται περιουσίας και εισοδημάτων και μάλιστα με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης μέχρις εξοφλήσεως. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων, εξέδωσε την 1563/2018 οριστική και προσωρινά εκτελεστή απόφασή του με την οποία υποχρέωσε τον εναγόμενο να προκαταβάλλει μηνιαίως στην ενάγουσα, ως ασκούσα αποκλειστικά την επιμέλεια των ανήλικων τέκνων τους, …. και ….. και για λογαριασμό τους, εντός του πρώτου πενθήμερου κάθε μηνός, το ποσό των 250 ευρώ για την …. και το ποσό των 200 ευρώ για την …., για χρονικό διάστημα τριών ετών από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας παροχής και μέχρι την εξόφληση. Ήδη, ο εκκαλών-εναγόμενος με την υπό κρίση έφεσή του παραπονείται για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση με σκοπό να απορριφθεί η από 2.6.2016 αγωγή της εφεσίβλητης-ενάγουσας, καταδικαζόμενης στη δικαστική του δαπάνη.

Περαιτέρω, από την εκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων, …….. και ……. που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και απ’ όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που νόμιμα μετ’ επικλήσεως προσκομίζουν οι διάδικοι και λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη, είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, συμπεριλαμβανομένης της προσκομιζόμενης από την εφεσίβλητη-ενάγουσα υπ’ αριθμ. …../7.10.2014 ένορκης βεβαίωσης που δόθηκε στα πλαίσια άλλης δίκης και λαμβάνεται υπόψη προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, τέλος δε από τα αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενα υπόψη από το Δικαστήριο διδάγματα της κοινής πείρας (άρθρο 336 παρ.4 του ΚΠολΔ) αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο θρησκευτικό γάμο κατά τους κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στον Ιερό Ναό ……., στη … Αττικής, στις 24 Ιουλίου 2005. Από το γάμο τους αυτό απέκτησαν δύο ανήλικες θυγατέρες, την …. και την . …., ηλικίας κατά τον χρόνο άσκησης της αγωγής, έντεκα και επτά ετών αντίστοιχα. Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων δεν εξελίχθηκε ομαλά και διασπάσθηκε οριστικά στις 9.11.2013, όταν ο εναγόμενος αποχώρησε οριστικά από τη συζυγική οικία. Στη συνέχεια, η ενάγουσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά την με Γ.Α.Κ. …../2014 και με αριθμό κατάθεσης …./2014 αγωγή της κατά του εναγόμενου, επί της οποίας εκδόθηκε με τη διαδικασία των διατροφών η 1095/2016 απόφαση, με την οποία ανατέθηκε αποκλειστικά στην ενάγουσα η οριστική άσκηση της επιμέλειας των ανήλικων τέκνων και υποχρεώθηκε ο εναγόμενος να καταβάλλει σε εκείνη για λογαριασμό των ανήλικων θυγατέρων τους, ως διατροφή, εντός του πρώτου πενθήμερου κάθε μήνα, το ποσό των 225 ευρώ για την ….. και των 175 ευρώ για την …., για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής, ήτοι από 24.4.2014 έως και 23.4.2016. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι κατά το χρόνο συζήτησης της ένδικης αγωγής στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, οι ανήλικες θυγατέρες των διαδίκων διένυαν η μεν … το 12ο έτος της ηλικίας της, όντας μαθήτρια της Α’ τάξης του Γυμνασίου, η δε ….. το 8ο έτος της ηλικίας της, όντας μαθήτρια της Γ’ τάξης του Δημοτικού. Αυτές διαμένουν με τη μητέρα τους σε ιδιόκτητο διαμέρισμα στη Νίκαια Αττικής, επί της οδού … αρ…….., μη επιβαρυνόμενες με έξοδα ενοικίου. Ωστόσο, επιβαρύνονται με δαπάνη για μαθήματα αγγλικών ύψους 77 για την …. και 41 ευρώ για την ….. μηνιαίως, σύμφωνα με τις προσκομιζόμενες από την ενάγουσα αποδείξεις πληρωμής, ενώ δεν αποδεικνύεται ότι παρακολουθούν μαθήματα κιθάρας και ενόργανης γυμναστικής. Η ενάγουσα μητέρα των ανήλικων κοριτσιών καλύπτει τις λειτουργικές δαπάνες από τη χρήση της κατοικίας τους, συμπεριλαμβανομένης της αναλογίας των θυγατέρων της σε θέρμανση, ύδρευση, ηλεκτρικό ρεύμα και κοινόχρηστα έξοδα, ενώ προσφέρει σε αυτές και τις προσωπικές υπηρεσίες της στην ανατροφή και την καθημερινή περιποίησή τους. Άλλες δραστηριότητες και έξοδα των ανήλικων τέκνων δεν προέκυψαν, ενώ σε ό,τι αφορά την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη, αυτή δύναται να καλυφθεί από τον ασφαλιστικό φορέα των γονέων τους, ως προς τα προστατευόμενα μέλη. Κατά τα λοιπά, οι ανάγκες των ανήλικων θυγατέρων των διαδίκων για τροφή, ένδυση, υπόδηση, ψυχαγωγία καθώς και οι αναγκαίες για τις σχολικές τους υποχρεώσεις δαπάνες (τετράδια, εκπαιδευτικές εκδρομές, άλλες κοινωνικές υποχρεώσεις) είναι οι συνήθεις των συνομηλίκων τους, λαμβανομένων και των οικονομικών δυνατοτήτων των γονέων τους. Αυτές δεν διαθέτουν εισοδήματα από προσοδοφόρα περιουσία, ούτε από οιαδήποτε άλλη πηγή και λόγω της ηλικίας και των σχολικών τους υποχρεώσεων δεν δύνανται να εργασθούν. Ως εκ τούτου δεν μπορούν οι ίδιες να διαθρέψουν τον εαυτό τους και η σχετική υποχρέωση βαρύνει τους γονείς τους, ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνάμεις κατά τις διατάξεις των άρθρων 1486 παρ.2 και 1489 παρ.2 του ΑΚ, οι οποίοι οφείλουν να καλύψουν τη σε χρήμα διατροφή των παραπάνω τέκνων τους, προκαταβάλλοντάς τη κάθε μήνα. Ειδικότερα, ο εκκαλών-εναγόμενος πατέρας των ανήλικων κοριτσιών εργάζεται ως υπάλληλος γραφείου στην εταιρία με την επωνυμία «………….» και λαμβάνει ως μηνιαίες αποδοχές το ποσό των 782,43 ευρώ καθώς σύμφωνα με το προσκομιζόμενο εκκαθαριστικό σημείωμα του έτους 2016 που προσκομίζει ο ίδιος για το φορολογικό έτος 2016 το συνολικό δηλωθέν εισόδημά του ήταν 9.389,17 ευρώ, το οποίο διαιρούμενο με τους δώδεκα μήνες δίνει το παραπάνω πηλίκο των 782,43 ευρώ. Τα όσα υποστηρίζει με τον πρώτο λόγο έφεσής του ότι τα πραγματικά εισοδήματά του προκύπτουν από τα προσκομισθέντα εκκαθαριστικά σημειώματα των οικονομικών ετών 2011, 2012, 2013 και 2014 και ότι αυτός είχε ως ετήσιο εισόδημα το έτος 2010 το ποσό των 3.530,29 ευρώ, το έτος 2011 το ποσό των 4.526,50 ευρώ, το έτος 2012 το ποσό των 1.463,44 ευρώ και το έτος 2013 το ποσό των 2.613,29 ευρώ και ότι τα ανωτέρω δεν έλαβε υπόψη του το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο για να υπολογίσει το εύρος των οικονομικών του δυνατοτήτων αβάσιμα τα προβάλλει, αφού το κρίσιμο διάστημα για το οποίο αιτείται η εφεσίβλητη-εναγόμενη επιδίκαση διατροφής για τα ανήλικα τέκνα τους είναι από την επομένη της επίδοσης της ένδικης αγωγής, ήτοι από την 7.6.2016 και για τρία έτη μέχρι την 6.6.2019. Ο ίδιος ο εκκαλών, άλλωστε, παραδέχεται στις προτάσεις του ότι ήταν μακροχρόνια άνεργος και ότι μόλις τον Σεπτέμβριο του 2013 άρχισε να απασχολείται στην παραπάνω εργοδότρια εταιρία, οπότε έτσι δικαιολογείται το χαμηλό δηλωθέν ετήσιο εισόδημα μέχρι και το έτος 2013. Περαιτέρω, το υποστηριζόμενο από τον εκκαλούντα ότι από την προσκομιζόμενη απ’ αυτόν εξοφλητική απόδειξη μισθοδοσίας του Ιανουαρίου του 2015 προκύπτει ότι ο μισθός του ήδη μειώθηκε στα 445 ευρώ το μήνα καθαρά δεν αποδεικνύεται βάσιμο, αφού στη σχετική απόδειξη με μικτό μισθό 793 ευρώ, αναγράφονται ως ημέρες εργασίας μόλις 16,6 και όχι οι 25 ημέρες που αντιστοιχούν σε εργασία πλήρους απασχόλησης. Επίσης, η προσκομιζόμενη από αυτόν εξοφλητική απόδειξη μισθοδοσίας του μηνός Οκτωβρίου του 2017, όπου φαίνεται να αμείβεται πλέον ως υπάλληλος βάσει της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας αντί της Κλαδικής Σύμβασης των Εμπορικών Επιχειρήσεων με μειωμένο καθαρό μισθό 492,31 ευρώ το μήνα δεν κρίνεται αξιόπιστη, καθώς στο σχετικό έγγραφο στη θέση του εργοδότη έχει τεθεί απλή μονογραφή χωρίς τη σφραγίδα με τα στοιχεία της επωνυμίας του εργοδότη. Η μάρτυρας ανταπόδειξης, αδελφή του εναγόμενου η οποία εξετάσθηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 11.10.2017, υποστήριξε ότι αυτός λαμβάνει σταθερά από την πρόσληψή του το έτος 2013 μέχρι τον χρόνο κατάθεσής της ως μηνιαίο μισθό το ποσό των 580 ευρώ (βλ. πέμπτη σειρά στην προτελευταία σελίδα των πρακτικών), χωρίς να κάνει λόγο για μείωση του μισθού του στο μεσοδιάστημα, ενώ ο ίδιος ο εκκαλών-εναγόμενος στο από 29.1.2014 σημείωμα που είχε καταθέσει ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά μετά τη συζήτηση της από 13.11.2013, υπ’ αριθμ. κατάθεσης ……./2013 αίτησής του και της ανταίτησης ασφαλιστικών μέτρων της νυν εφεσίβλητης, καθώς η ανταίτηση αφορούσε και σε προσωρινή επιδίκαση διατροφής για τα ανήλικα τέκνα τους, υποστήριζε ότι ο μισθός του ανέρχεται στα 650 ευρώ το μήνα (βλ. σελίδα 8, σειρά 20 του προσκομιζόμενου από την εφεσίβλητη σημειώματος). Ενόψει των ανωτέρω, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, περισσότερο αξιόπιστο κρίνεται το εκκαθαριστικό σημείωμα του φορολογικού έτους 2016, από το οποίο προκύπτει ότι το συνολικό δηλωθέν εισόδημα για το παραπάνω έτος ήταν 9.389,17 ευρώ, που αντιστοιχεί κατά τα ανωτέρω σε μισθό 782,43 ευρώ το μήνα. Σημειώνεται δε ότι ο εκκαλών,  και για το φορολογικό έτος 2017 δήλωσε περίπου το ίδιο ετήσιο εισόδημα στη ΔΟΥ Νίκαιας και δη το ποσό των 9.324,73 ευρώ σύμφωνα με το νεότερο εκκαθαριστικό που προσκομίζει ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου. Ενόψει των προεκτεθέντων, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την κρίση του ότι οι μηνιαίες αποδοχές του εναγόμενου ανέρχονται περίπου στο ποσό των 800 ευρώ δεν έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, τα όσα δε αντίθετα υποστηρίζει με τον πρώτο λόγο έφεσης του ο εκκαλών τυγχάνουν ουσία αβάσιμα. Περαιτέρω, δεν αποδείχθηκε ότι αυτός έχει άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή, ούτε ότι οφείλει διατροφή σε τρίτα πρόσωπα, πλην των παραπάνω θυγατέρων του, οι δε δαπάνες για τη διατροφή, τη συντήρηση, την ένδυση, υπόδηση, ψυχαγωγία αυτού είναι οι συνήθεις των ανδρών της ηλικίας του, ενώ η ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη καλύπτεται από τον ασφαλιστικό του φορέα.

Αναφορικά με την εφεσίβλητη-ενάγουσα, πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή ήταν ηλικίας 37 ετών κατά τον χρόνο άσκησης της αγωγής και είναι απόφοιτη ιδιωτικής σχολής γραμματειακής υποστήριξης ναυτιλιακών επιχειρήσεων. Πριν το γάμο της εργάσθηκε ως υπάλληλος σε ναυτιλιακή εταιρία, πλην όμως καθ’ όλη τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσής της με τον εναγόμενο, δεν άσκησε κάποιο βιοποριστικό επάγγελμα, αφιερώνοντας τον χρόνο της στην κάλυψη των οικογενειακών αναγκών με την προσωπική της απασχόληση στο σπίτι (καθαριότητα, φροντίδα τέκνων και συζύγου κλπ), ενώ και μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης εργάζεται μόνο περιστασιακά. Όπως κατέθεσε η θεία της εφεσίβλητης-ενάγουσας στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, από τότε που χώρισε, η ενάγουσα έχει εργασθεί σε διάφορες δουλειές, χωρίς όμως να έχει αποκτήσει σταθερή απασχόληση, τα όσα δε υποστηρίζει ο εκκαλών-εναγόμενος με τον δεύτερο λόγο έφεσής του ότι εκείνη απασχολείται σταθερά σε αδήλωτη («μαύρη») εργασία και ότι αμείβεται με μισθό 800 ευρώ το μήνα δεν αποδεικνύονται βάσιμα. Ούτε άλλωστε τα προσκομιζόμενα από τον εκκαλούντα μηνύματα που αντάλλαξαν οι διάδικοι μέσω viber δια των κινητών τηλεφώνων τους, τον Απρίλιο και τον Ιούλιο του 2017 οδηγούν σε διαφορετικό αποδεικτικό πόρισμα περί σταθερής απασχόλησης της ενάγουσας, καθώς δεν έχει καταγραφεί μια τέτοια παραδοχή της εφεσίβλητης, σύμφωνα δε με τη θεία της, ……….., εκείνη είχε απασχοληθεί για διάστημα πέντε μηνών το παραπάνω έτος σε έναν εκδοτικό οίκο με την επωνυμία «…..», χωρίς όμως να πληρωθεί τους τρεις μήνες και χωρίς να θυμάται η μάρτυρας, το ποσό που καταβλήθηκε στην εφεσίβλητη για τους άλλους δύο μήνες εργασίας. Ομοίως η μάρτυρας του εκκαλούντος-εναγόμενου, αδελφή του που εξετάσθηκε πρωτοδίκως υποστήριξε γενικά ότι έχει μάθει από τα παιδιά των διαδίκων πως η ενάγουσα εργάζεται και ότι έχει διαβάσει μηνύματα μεταξύ των διαδίκων στα οποία η τελευταία παραδέχεται ότι δουλεύει και ότι αμείβεται «μαύρα», χωρίς ωστόσο η μάρτυρας να είναι σε θέση να καταθέσει πού εργάζεται η πρώην κουνιάδα της, με ποιο ποσό αμείβεται, για πόσο χρονικό διάστημα εργάζεται και αν απασχολείται σταθερά. Σημειωτέον ότι και στα προσκομιζόμενα από τον εκκαλούντα αντίγραφα τηλεφωνικών μηνυμάτων από και προς την εφεσίβλητη μέσω viber, η τελευταία στις 6.3.2017 του αναφέρει σχετικά με τη δουλειά της «Δεν ξέρω αν θα παραμείνω και δεν έχω πληρωθεί είμαι μαύρα ακόμα…». Ενόψει των ανωτέρω, το Δικαστήριο δεν πείθεται ότι η εφεσίβλητη απασχολείται στον προαναφερόμενο ή σε άλλον εργοδότη, παρέχοντας σταθερή εργασία έναντι ορισμένης αμοιβής, ώστε αυτή να μπορεί να ληφθεί υπόψη ως τακτικό εισόδημα της και να συνυπολογισθεί στις οικονομικές της δυνάμεις προς εξεύρεση της αναλογίας συμμετοχής της στη διατροφή των ανήλικων τέκνων. Ομοίως κρίνοντας το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, παρά τις αιτιάσεις του εκκαλούντος με τον δεύτερο λόγο έφεσής του. Εντούτοις, όπως ορθά διαλαμβάνεται και στην εκκαλούμενη απόφαση, καίτοι η εφεσίβλητη-ενάγουσα ανήκει στο τμήμα του πληθυσμού που κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας πλήττεται περισσότερο από την ανεργία (μητέρα με δύο ανήλικα τέκνα που δεν μπορεί να εργάζεται εκτός της οικίας της για πολλές ώρες) και είναι δυσχερής τη σημερινή εποχή η εύρεση σταθερής εργασίας, λαμβάνοντας υπόψη τη σχετικά νεαρή ηλικία, την καλή κατάσταση της υγείας της εφεσίβλητης και τα τυπικά της προσόντα κρίνεται ότι αυτή θα μπορούσε να βρει έστω εργασία μερικής απασχόλησης και να έχει από αυτή σταθερές οικονομικές απολαβές, συμμετέχοντας και με αυτό τον τρόπο στη διατροφή των ανήλικων θυγατέρων της. Το γεγονός ότι έχει τη συμπαράσταση των ηλικιωμένων γονέων της δεν σημαίνει ότι μπορεί αυτή να λείπει από το σπίτι όλη την ημέρα, ώστε να απασχολείται με πλήρες ωράριο εργασίας, ενώ η απουσία της από το χώρο των ναυτιλιακών επιχειρήσεων επί σειρά ετών, προκειμένου να δημιουργήσει τη δική της οικογένεια με τον εκκαλούντα και να αναθρέψει τα τέκνα τους, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, της έχει στερήσει τις απαιτούμενες γνωριμίες και διασυνδέσεις που είναι απαραίτητες στον συγκεκριμένο χώρο, για την πρόσληψή της σε γραφείο ναυτιλιακής επιχείρησης με υψηλές απολαβές. Επομένως δεν αποδείχθηκε το υποστηριζόμενο από τον εκκαλούντα ότι η εφεσίβλητη θα μπορούσε ευχερώς να βρει εργασία σε ναυτιλιακό γραφείο, υπό καθεστώς ημιαπασχόλησης με μηνιαίο μισθό 800 ευρώ, με το σκεπτικό ότι το διαδίκτυο βρίθει αγγελιών, με τις οποίες προσφέρεται εργασία γραμματέως με προϋπηρεσία σε ένα τέτοιο γραφείο, με μισθό που ξεπερνά το ποσό των 1.500 ευρώ το μήνα. Ωστόσο, η εφεσίβλητη-ενάγουσα, δεδομένου μάλιστα ότι οι κόρες της έχουν ήδη μεγαλώσει (η μία βρίσκεται στο γυμνάσιο και η άλλη στο δημοτικό) και δύνανται πλέον ως ένα βαθμό να αυτοεξυπηρετούνται, μπορεί να βρει και σε άλλο κλάδο πλην του ναυτιλιακού, εργασία υπαλλήλου μερικής απασχόλησης, την οποία έχει υποχρέωση να αναζητήσει κατ’ άρθρο 288 ΑΚ και από την οποία θα αμείβεται τουλάχιστον με 350 ευρώ το μήνα, ποσό το οποίο θα ληφθεί υπόψη στον υπολογισμό των οικονομικών της δυνάμεων. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που υπολόγισε τη σχετική δυνατότητα λήψης αμοιβής στο ποσό των 200 ευρώ έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων σε συνδυασμό με τα αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενα υπόψη διδάγματα της κοινής πείρας (άρθρο 336 παρ.4 ΚΠολΔ), καθώς με τα τυπικά της προσόντα η εφεσίβλητη-ενάγουσα δύναται να παρέχει εργασία υπαλλήλου και να έχει τις πιο πάνω μηνιαίες αποδοχές των 350 ευρώ για μερική απασχόληση και όχι μόνο μηνιαίες αποδοχές 200 ευρώ που αντιστοιχούν σε μερική απασχόληση εργάτριας. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι αυτή είναι κυρία του υπό στοιχεία Δ2 διαμερίσματος του Δ’ ορόφου, εμβαδού 83,27 τ.μ. σε πολυώροφη οικοδομή ανεγερθείσα επί οικοπέδου κείμενου στη Νίκαια Αττικής, επί της οδού …….., το οποίο χρησίμευσε ως συζυγική στέγη και ψιλή κυρία μιας εξοχικής οικίας, εμβαδού 45 τ.μ., στη .. Αττικής. Στην πιο πάνω ιδιόκτητη κατοικία στη Νίκαια, η ενάγουσα διαμένει με τις ως άνω θυγατέρες της, μη επιβαρυνόμενη, επομένως, με δαπάνη ενοικίου, αλλά μόνο με τη συμμετοχή της στις κοινόχρηστες δαπάνες και στις δαπάνες για λογαριασμούς κοινής ωφέλειας. Δεν διαθέτει άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή, ούτε υποχρεούται να διατρέφει τρίτα πρόσωπα, πλην των ανωτέρω τέκνων της, ενώ τα έξοδα για τη διατροφή, συντήρηση, ένδυση, υπόδηση, ψυχαγωγία της ίδιας είναι οι συνήθεις για γυναίκα της ηλικίας της και η ιατροφαρμακευτική της περίθαλψη καλύπτεται από τον ασφαλιστικό της φορέα. Ενόψει των ανωτέρω εκτεθέντων, το Δικαστήριο κρίνει ότι η αποτιμώμενη σε χρήμα διατροφή που απαιτείται για την κάλυψη των αναγκών των ανήλικων τέκνων των διαδίκων, όπως οι τελευταίες προκύπτουν από τις σημερινές συνθήκες της ζωής τους λαμβανομένων υπόψη και των οικονομικών δυνατοτήτων των γονέων τους και οι οποίες (ανάγκες) αφορούν στη στέγαση, διατροφή, ένδυση, υπόδηση, εκπαίδευση και ψυχαγωγία ανέρχονται στο ποσό των 400 ευρώ μηνιαίως για την …. και στο ποσό των 350 ευρώ μηνιαίως για την …, στα οποία περιλαμβάνεται και η, συνεπεία της εκεί διαβιώσεώς τους, προκύπτουσα επιβάρυνση των λειτουργικών εξόδων της κατοικίας όπου διαμένουν (βλ. και ΑΠ 826/1994, ΕλλΔνη 38, σελ. 1079, ΕφΘεσσαλ 50/2006, Αρμ 2006, σελ. 1724), τα οποία φέρει η ενάγουσα μητέρα τους, όπως και οι αποτιμώμενες σε χρήμα, συναφείς με την περιποίηση και φροντίδα του προσώπου τους, υπηρεσίες (ετοιμασία φαγητού, πλύσιμο, σιδέρωμα κλπ), των οποίων έχουν ανάγκη για τη συντήρησή τους και βάσει των διδαγμάτων της κοινής πείρας συνδέονται με τη συνοίκηση και παρέχονται σε αυτές από την ενάγουσα (βλ. και ΑΠ 884/2003, ΕλλΔνη 45, σελ. 117), αποτιμώνται δε κατά μήνα στο ποσό των 100 ευρώ για κάθε μία από τις ανήλικες. Ο προσδιορισμός της συνεισφοράς που βαρύνει τους γονείς των παραπάνω ανήλικων τέκνων γίνεται με αναγωγή της οικονομικής δυνατότητας καθενός από αυτούς (τους γονείς) στο σύνολο των εισοδημάτων τους. Συγκεκριμένα, ο εκκαλών-εναγόμενος πατέρας των ανήλικων τέκνων οφείλει με βάση την προπεριγραφείσα οικονομική του δυνατότητα και την προσωπική του κατάσταση συσχετιζόμενη με την αντίστοιχη οικονομική δυνατότητα και προσωπική κατάσταση της εφεσίβλητης-ενάγουσας μητέρας των ανηλίκων, να καλύψει το ποσό των 225 ευρώ μηνιαίως για την …… και το ποσό των 175 ευρώ μηνιαίως για την ….., χρήματα τα οποία δύναται να καταβάλλει, τα δε υπόλοιπα χρηματικά ποσά που είναι αναγκαία για τη διατροφή των τέκνων βαρύνουν τη μητέρα τους, με την παροχή στέγης σε αυτά εκ μέρους της, καθώς και με την προσφορά των προσωπικών της υπηρεσιών στην ανατροφή τους και στη συντήρησή τους κατά τη συνοίκησή τους, αλλά και με την οφειλόμενη παροχή σε χρήμα από το εισόδημα, το οποίο όφειλε αλλά παρέλειψε να εξασφαλίσει, εργαζόμενη με μερική απασχόληση, έχοντας κατά νόμο, συντρέχουσα και ανάλογη με τις οικονομικές της δυνατότητες, διατροφή των τέκνων. Σημειώνεται ότι το Δικαστήριο προβαίνει στον πιο πάνω επιμερισμό του ποσού της καθορισθείσας διατροφής για έκαστο τέκνο μεταξύ των γονέων τους, καθώς με την αγωγή ζητείται να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλλει το ποσό της συμμετοχής του στη διατροφή τους, μετά την αφαίρεση σε αυτήν της συμμετοχής της μητέρας τους, οπότε ο ισχυρισμός του εναγόμενου περί συνεισφοράς της έχουσας την οικονομική δυνατότητα ενάγουσας μητέρας των ανήλικων στη διατροφή τους, συνιστά άρνηση της αγωγής. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που επιδίκασε σε βάρος του εκκαλούντος-εναγόμενου τα μεγαλύτερα ποσά των 250 ευρώ και 200 ευρώ αντίστοιχα ως διατροφή των ανήλικων τέκνων του, ….. και …… έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, εκτιμώντας σε χαμηλότερο ποσό το εισόδημα που θα μπορούσε να εξασφαλίσει η εφεσίβλητη-ενάγουσα αν επιδίωκε να εργασθεί με μερική απασχόληση ως υπάλληλος σύμφωνα με τα τυπικά της προσόντα, υπολογίζοντας τις αντίστοιχες μηνιαίες αποδοχές της στο ποσό των 200 ευρώ, αντί των 350 ευρώ, με αποτέλεσμα να κρίνει ότι η οφειλόμενη εκ μέρους του εναγόμενου συμμετοχή στη διατροφή των ανήλικων τέκνων του θα έπρεπε να κυμανθεί σε υψηλότερα επίπεδα, αντί των ποσών των 225 ευρώ και των 175 ευρώ που κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου οφείλονται. Το γεγονός ότι οι διάδικοι σε προγενέστερο χρόνο και συγκεκριμένα στις 11.2.2013 ευρισκόμενοι σε διάσταση, είχαν καταλήξει σε συμφωνία με το με την ίδια ημερομηνία ιδιωτικό συμφωνητικό ότι ο εκκαλών-εναγόμενος θα κατέβαλε στην εφεσίβλητη-ενάγουσα μηνιαία διατροφή για τα ανήλικα τέκνα συνολικού ποσού 450 ευρώ δεν μεταβάλλει την παραπάνω κρίση του Δικαστηρίου, καθώς, πέραν του ότι δεν προέκυψε αν εφαρμόσθηκε τελικά η εν λόγω συμφωνία, τότε ήταν διαφορετικές οι οικονομικές συνθήκες των διαδίκων καθώς και η πιεστική ανάγκη για συναινετική λύση του γάμου τους, ενώ στη συνέχεια με τις 771/2014 και 1095/2016 αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων και ειδικής διαδικασίας διατροφών αντίστοιχα του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά επιδικάσθηκαν στην ενάγουσα συνολικά για τα δύο ανήλικα τέκνα τα μικρότερα ποσά των 350 ευρώ και των 400 ευρώ αντίστοιχα. Συνακόλουθα, κρινόμενου βάσιμου του δεύτερου λόγου έφεσης πρέπει αυτή να γίνει δεκτή και κατ’ ουσίαν, να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση και αφού το παρόν Δικαστήριο κρατήσει και δικάσει την από 2.6.2016 αγωγή της εφεσίβλητης με την πιο πάνω ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, πρέπει να δεχθεί εν μέρει αυτή στην ουσία της και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να προκαταβάλλει μηνιαίως στην ενάγουσα, ως ασκούσα αποκλειστικά την επιμέλεια των ανήλικων τέκνων τους, ….. και ….. ….. και για λογαριασμό τους, εντός του πρώτου πενθήμερου κάθε μηνός, το ποσό των 225 ευρώ για την ….. και το ποσό των 175 ευρώ για την ….., για χρονικό διάστημα τριών ετών από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης μέχρις εξοφλήσεως, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσης. Περαιτέρω και σχετικά με τον τρίτο λόγο έφεσης, υποχρεωτικά το Δικαστήριο μετά την εξαφάνιση της εκκαλούμενης απόφασης θα προβεί σε επανυπολογισμό των δικαστικών εξόδων του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας και σε υπολογισμό των δικαστικών εξόδων και για τον δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 183, 178 παρ.1 και 191 παρ.2 του ΚΠολΔ και συγκεκριμένα μέρος των δικαστικών εξόδων της εφεσίβλητης-ενάγουσας και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας ανάλογα με την έκταση της νίκης της πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος-ενάγοντος, αφαιρουμένου του ποσού των 300 ευρώ που έχει ήδη προκαταβληθεί από τον εναγόμενο κατ’ άρθρο 173 παρ.4 του ΚΠολΔ, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Τέλος, το κατατεθέν από τον εκκαλούντα για το παραδεκτό της εφέσεώς του παράβολο του Υπουργείου Οικονομικών πρέπει να επιστραφεί σε αυτόν κατ’ άρθρο 495 παρ.4 εδ.4 του ΚΠολΔ λόγω της εν μέρει ευδοκιμήσεως της εφέσεώς του.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται τυπικά και στην ουσία της την έφεση.

Εξαφανίζει την 1563/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.

Κρατεί και δικάζει την από 2.6.2016 (με Γ.Α.Κ. …../2016 και Ε.Α.Κ. …./2016) αγωγή.

Δέχεται εν μέρει αυτή.

Υποχρεώνει τον εναγόμενο να προκαταβάλλει μηνιαίως στην ενάγουσα, ως ασκούσα αποκλειστικά την επιμέλεια των ανήλικων τέκνων τους, ……. και ……. και για λογαριασμό τους, εντός του πρώτου πενθήμερου κάθε μηνός, το ποσό των διακοσίων είκοσι πέντε (225) ευρώ για την ……. και το ποσό των εκατόν εβδομήντα πέντε (175) ευρώ για την ……, για χρονικό διάστημα τριών ετών από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης μέχρις εξοφλήσεως.

Επιβάλλει στον εκκαλούντα-εναγόμενο μέρος των δικαστικών εξόδων της εφεσίβλητης-ενάγουσας και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, το οποίο ορίζει στο ποσό των χιλίων εκατόν πενήντα (1.150) ευρώ, από το οποίο θα αφαιρεθεί το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ που ο πρώτος έχει ήδη προκαταβάλει για την αιτία αυτή.

Διατάσσει την επιστροφή στον εκκαλούντα του με κωδικό ………. e- παράβολου του Υπουργείου Οικονομικών ποσού εκατό (100) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις 30.9.2019.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                        Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ