ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗ
ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΕΚΝΩΝ
Αριθμός Απόφασης 633 /2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Αποτελούμενο από το Δικαστή Ελευθέριο Γεωργίλη, Εφέτη, ο οποίος ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Η από 17.10.2017 έφεση της εν μέρει ηττηθείσας ενάγουσας – ……….. και η από 13.9.2018 αντίθετη έφεση του, επίσης εν μέρει ηττηθέντος, εναγομένου – ……., κατά της οριστικής απόφασης 4416/2017 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία του άρθρου 681 Β του Κ.Πολ.Δ. και με την οποία, έγινε εν μέρει δεκτή η αγωγή, έχουν ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, αφού οι διάδικοι δεν επικαλούνται ούτε από τα έγγραφα της δικογραφίας προκύπτει επίδοση της εκκαλουμένης, δεν παρήλθε δε διετία από τη δημοσίευσή της (άρθρα 495 §§1, 2, 511, 513 §1β, 516 §1, 517 και 518 §2 του Κ.Πολ.Δ., όπως η παρ. 2 του άρθρου 518 ισχύει μετά την τροποποίησή της με το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του ν. 4335/2015). Περαιτέρω, οι εφέσεις αυτές αρμοδίως φέρονται για συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 του Κ.Πολ.Δ., όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 4 §2 του ν. 3994/2011), χωρίς να απαιτείται η κατάθεση παραβόλου από τους εκκαλούντες, εφόσον πρόκειται για διαφορά από διατροφή (άρθρο 495 §3Γ εδ. τελ. του Κ.Πολ.Δ., σε συνδυασμό με το άρθρο ένατο παρ. 2 εδ. α´ του ν. 4335/2015). Πρέπει, επομένως, να γίνουν (οι εφέσεις) τυπικά δεκτές (άρθρο 532 του Κ.Πολ.Δ.) και, αφού συνεκδικαστούν, εφόσον υπάγονται στην ίδια διαδικασία, είναι συναφείς μεταξύ τους και κατά την κρίση του Δικαστηρίου, διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης (άρθρα 31 και 246 του Κ.Πολ.Δ.), να ερευνηθούν περαιτέρω, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους (άρθρο 533 §1 του ίδιου Κώδικα), κατά την ίδια ως άνω διαδικασία.
ΙΙ. Με την από 7.7.2015 αγωγή της ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά) η ενάγουσα ……….., ζήτησε να υποχρεωθεί ο εναγόμενος – σύζυγός της, ………, επειδή έχει διασπαστεί η έγγαμη συμβίωσή τους από εύλογη για εκείνη αιτία, να της καταβάλει μηνιαία διατροφή, το ποσό των 600 ευρώ, για την κάλυψη των αναγκών της, αφού στερείται εισοδημάτων, για χρονικό διάστημα δύο ετών, από την επίδοση της αγωγής. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών που αφορούν διατροφή και επιμέλεια τέκνων (άρθρα 681Β, 666 §1, 667, 670, 671 §§1 – 3 και 672 έως 676 του Κ.Πολ.Δ., όπως ίσχυαν πριν την κατάργησή τους με το ν. 4335/2015), εξέδωσε την οριστική του απόφαση 4416/2017, με την οποία, αφού δέχθηκε ότι η αγωγή είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1389, 1390, 1391, 1392, 1493, 1496 και 1498 του Α.Κ., τη δέχθηκε εν μέρει ως και κατ’ ουσία βάσιμη και υποχρέωσε τον εναγόμενο να προκαταβάλει, ως διατροφή σε χρήμα, στην ενάγουσα κάθε μήνα, το ποσό των 400 ευρώ. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται ήδη τόσο η ενάγουσα, όσο και ο εναγόμενος, για τους διαλαμβανόμενους στις ως άνω εφέσεις τους λόγους, που ανάγονται σε πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν την εξαφάνισή της, ώστε, κατά τη μεν ενάγουσα, να γίνει δεκτή η αγωγή στο σύνολό της, κατά δε τον εναγόμενο, να απορριφθεί η αγωγή. Σημειωτέον ότι απαραδέκτως ζητείται με την έφεση να επιδικαστεί ως μηνιαία διατροφή το ποσό των 700 ευρώ, αφού η ενάγουσα, με την αγωγή της, ζητούσε το ποσό των 600 ευρώ.
ΙΙΙ. Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων, που εξετάστηκαν νομότυπα στο ακροατήριο και περιλαμβάνονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημοσίας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, καθώς και απ’ όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν νόμιμα, είτε προς άμεση είτε προς έμμεση απόδειξη (σημειωτέον ότι η τυχόν αναφορά πιο κάτω ορισμένων από τα έγγραφα αυτά είναι απλώς ενδεικτική, αφού δεν παραλείφθηκε κάποιο για την ουσιαστική διάγνωση της ένδικης διαφοράς – Α.Π. 1001/2012 Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ” και Α.Π. 1628/2003 Ελλ.Δ/νη 2004, σελ. 724), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Οι διάδικοι τέλεσαν, στο Κερατσίνι Αττικής, στις 23.3.2004, νόμιμο πολιτικό γάμο, ο οποίος ήταν ο δεύτερος και για τους δύο, χωρίς, από το γάμο τους αυτόν, να αποκτήσουν τέκνα. Στην αρχή η έγγαμη συμβίωσή τους κύλησε ομαλά. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος, ο οποίος έχει γεννηθεί το έτος 1952, είχε αρκετά και σοβαρά προβλήματα υγείας. Ειδικότερα, έπασχε από χρόνια νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου, επί εδάφους διαβητικής νεφροπάθειας, αφού, από την ηλικία των 35 ετών έπασχε από σακχαρώδη διαβήτη, τύπου Ι και, από το 2002, βρισκόταν σε χρόνιο πρόγραμμα αιμοκάθαρσης, τρεις φορές την εβδομάδα. Στις 19.7.2010, υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση νεφρού, λαμβάνει ανοσοκατασταλτική αγωγή και παρακολουθείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα από το Τμήμα Τεχνητού Νεφρού του Νοσοκομείου “Αλεξάνδρα”. Επιπλέον παρουσιάζει βαριά οστεοπόρωση, με αποτέλεσμα να έχει υποστεί κατάγματα κάτω άκρων αμφοτερόπλευρα, μετά από πτώση, ενώ έχει αρτηριακή υπέρταση και υπερλιπιδαιμία και λαμβάνει επιπλέον φαρμακευτική αγωγή. Τα ανωτέρω αποδεικνύονται από την ιατρική βεβαίωση 378/8.11.2013 της Επιμελήτριας Α´ ……….., του ως άνω Νοσοκομείου. Ήδη, από τις 21.7.2014 και εφ’ όρου ζωής, έχει κριθεί με αναπηρία 80%, λόγω σακχαρώδους διαβήτη, πλέον τύπου ΙΙ με επιπλοκές, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου, όπως προκύπτει από την από 9.12.2014 Γνωστοποίηση αποτελέσματος πιστοποίησης αναπηρίας του ΙΚΑ – ΕΤΑΜ. Επιπλέον, έχει προβλήματα όρασης και στους δύο του οφθαλμούς, αφού, εμφανίζει παραγωγική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, σύμφωνα με το από 19.10.2012 πιστοποιητικό εξέτασης του Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας “Άγιος Παντελεήμων”. Εξάλλου, με την από 7.7.2015 αγωγή η ενάγουσα ισχυρίστηκε ότι διασπάστηκε η έγγαμη συμβίωσή της με τον ενάγοντα, επειδή, από το έτος 2014, είχε εξωσυζυγικές σχέσεις με άλλες γυναίκες, ενώ τον Μάρτιο του 2015, με ύβρεις και απειλές την υποχρέωσε να εγκαταλείψει τη συζυγική οικία. Ωστόσο, η ενάγουσα, η οποία έφερε το βάρος απόδειξης για τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης για τους ανωτέρω λόγους, που αφορούσαν μόνο στο πρόσωπο του εναγομένου, δεν ανταποκρίθηκε στο βάρος της αυτό. Ειδικότερα, η μάρτυρας απόδειξης – αδερφή της ενάγουσας δεν αναφέρθηκε σε ονόματα γυναικών, με τις οποίες φέρεται ότι ο εναγόμενος είχε σχέσεις, ενώ η κατάθεση από την ίδια μάρτυρα για πρώτη φορά, ενώπιον του πρωτοβάθμιου
δικαστηρίου, ότι ο εναγόμενος πλησίασε σεξουαλικά και την ίδια, κάτι το οποίο δεν επικαλέστηκε ούτε η ίδια η ενάγουσα, δεν κρίνεται βάσιμη. Επίσης, η ίδια μάρτυρας, χωρίς να έχει ιδία γνώση, ανέφερε ότι η ενάγουσα είχε δει μηνύματα στο κινητό του εναγομένου από άλλες γυναίκες, ωστόσο τούτο δεν επιβεβαιώθηκε από άλλα αποδεικτικά μέσα. Επιπλέον, έκανε αναφορά, απ’ όσα της μετέφερε η ενάγουσα, σε εύρεση ενός χαπιού, που λάμβανε ο εναγόμενος για να δύναται να έχει ερωτικές επαφές (το οποίο στην αρχή της κατάθεσης της ανέφερε ότι ήταν βιάγκρα, ενώ στη συνέχεια ένα άσπρο χάπι) και ότι το πήγε προς έλεγχο στην εταιρεία, που εργαζόταν, όπου υπάρχουν γιατροί, οι οποίοι της ανέφεραν ότι ο εναγόμενος θα αντιμετώπιζε πολύ σοβαρά προβλήματα εφόσον λάμβανε τέτοια χάπια. Ωστόσο, δεν προσκόμισε βεβαίωση του ανωτέρω γιατρού για το είδος του χαπιού ή φαρμακείου για το όνομα και το είδος αυτού. Επιπλέον, η ίδια μάρτυρας κατέθεσε ότι, πάλι όπως της μετέφερε η ενάγουσα, στα γραφεία της Ν.Δ. στο Κερατσίνι, χώρο τον οποίο είχε παραχωρήσει στο πολιτικό κόμμα αυτό ο εναγόμενος άνευ ανταλλάγματος και βρισκόταν στο ισόγειο του κτηρίου, όπου βρίσκεται και η συζυγική οικία, είδε, τυχαία μία νύχτα, στις 12 το βράδυ, να βγαίνει μία γυναίκα και στη συνέχεια χτύπαγε την πόρτα και ο εναγόμενος, αν και ήταν μέσα, έμεινε κλειδωμένος και δεν άνοιγε, κατάθεση η οποία επίσης δεν κρίνεται πειστική, λόγω και της χρονικής της αοριστίας. Στη συνέχεια, η ίδια μάρτυρας κατέθεσε, δύο φορές, ότι στις 12 Μαρτίου του 2015 ο εναγόμενος έφυγε από τη συζυγική οικία για την εξοχική του οικία, στο Λαγονήσι και επέστρεψε τη μία στις 25 – 27 Μαρτίου και την άλλη τον Απρίλιο, οπότε και άλλαξε την κλειδαριά. Ωστόσο, στις 26 Μαρτίου του 2015, ο εναγόμενος εισήχθη στο Ειδικό Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Πειραιά “Μεταξά”, στη μονάδα μαστού, όπου έγινε έλεγχος και διάγνωση φλεχμών αριστερού μαστού και την 1.4.2015 υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση διάνοιξης αποστήματος, πήρε δε εξιτήριο στις 4.4.2015. Μάλιστα, λόγω επιπλοκών, που είχαν ως αιτία τα λοιπά προβλήματα υγείας του, ο τελευταίος χρειαζόταν καθημερινή αλλαγή του επιπλακέντος χειρουργικού τραύματος, τόσο κατά τη νοσηλεία του όσο και κατά την έξοδό του από τη μονάδα έως και τις 9.6.2015, όπως προκύπτει από το από 22.6.2015 έγγραφο του διευθυντή της μονάδας μαστού ………….. Καθημερινά, δε, όπως κατέθεσε ο μάρτυρας ανταπόδειξης, μετέβαινε προς τούτο, στο ως άνω Νοσοκομείο, με τη συνοδεία είτε του ιδίου (μάρτυρος) είτε του υιού του ….., από τον πρώτο του γάμο. Σημειωτέον ότι συνίστατο να μετακινείται όχι με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, διότι, λόγω των μεγάλων προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε, τυχόν μεταδιδόμενες νόσοι μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή του. Επομένως, τα ανωτέρω κατατεθέντα από τη μάρτυρα απόδειξης, τα οποία φτάνουν στο σημείο των φημολογιών, δεν επαρκούν για τη στοιχειοθέτηση της από εύλογη αιτία διακοπή της έγγαμης συμβίωσης από την ενάγουσα, που επικαλείται με την αγωγή. Αντίθετα, ο μάρτυρας ανταπόδειξης και παιδικός φίλος του εναγομένου, κατέθεσε έχοντας πλήρη γνώση των προβλημάτων υγείας του τελευταίου, ότι ήταν αδύνατον να είχε ερωτικές σχέσεις, όχι μόνο με άλλες γυναίκες αλλά και με την ενάγουσα, έχοντας τόσα προβλήματα υγείας και ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα, ουσιαστικά η ενάγουσα δεν έμενε πολύ στη συζυγική οικία αλλά κυρίως στη μία ενήλικη κόρη της. Η κατάθεσή του αυτή δεν διαψεύδεται από την κατάθεση της μάρτυρος απόδειξης, η οποία, μεταφέροντας όσα γνώριζε από την τελευταία, δεν ήξερε ότι ο εναγόμενος βρισκόταν στο Νοσοκομείο για μια τόσο δύσκολη επέμβαση και κατέθεσε ότι έφυγε για διακοπές στην εξοχική του οικία, καθώς και ότι η ενάγουσα δεν παρέμεινε στη συζυγική οικία. Αλλά και σε άλλο σημείο της κατάθεσής της η ίδια μάρτυρας απόδειξης κατέθεσε ότι, όταν επέστρεψε ο εναγόμενος από την εξοχική του οικία, δεν συζήτησαν για το θέμα του χωρισμού τους και ότι της ανακοίνωσε πως χωρίζουν και ότι θα της δίνει 600 ευρώ διατροφή για να υπογράψει το διαζύγιο. Ούτε όμως κι αυτό το τμήμα της κατάθεσής της επιβεβαιώθηκε, αφού, ενώ η ίδια μάρτυς κατέθεσε ότι η ενάγουσα αρνήθηκε το αίτημα του εναγομένου να αποχωρήσει οριστικά από τη συζυγική οικία και δεν δέχθηκε το ποσό των 600 ευρώ για διατροφή, η ενάγουσα ζητεί, με την αγωγή της, διατροφή 600 ευρώ (το ποσό δηλαδή που, κατά τους ισχυρισμούς της, της πρόσφερε ο εναγόμενος) και δεν αντέδρασε στην αγωγή διαζυγίου, που ο τελευταίος κατέθεσε, το 2017, μη παριστάμενη στη δίκη. Αλλά και όταν εκδόθηκε, ερήμην της, η απόφαση για τη λύση του γάμους τους και της επιδόθηκε, δεν άσκησε κάποιο ένδικο μέσο. Τούτο, όχι μόνο αναιρεί την κατάθεση της μάρτυρος απόδειξης, αλλά επιβεβαιώνει και την έλλειψη της βούλησης των διαδίκων για τη συνέχιση της έγγαμης συμβίωσης τους. Ανεξαρτήτως των ανωτέρω, όπως προαναφέρθηκε, ο εναγόμενος ένας άνθρωπος, ηλικίας 63 ετών, με 80% αναπηρία, που επί σειρά ετών υποβαλλόταν σε αιμοκαθάρσεις, υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση νεφρού το 2010, πάσχει από οστεοπόρωση και έχει υποστεί πτώσεις και σπασίματα, έχει προβλήματα και στα δύο του μάτια και στις 26.3.2017 υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση διάνοιξης αποστήματος αριστερού μαστού, όχι μόνο δεν μπορούσε να έχει ερωτικές σχέσεις, όπως αόριστα κατέθεσε η μάρτυρας απόδειξης και να λαμβάνει χάπια προς τόνωση της σεξουαλικής του ζωής, αλλά αντίθετα, καθημερινά, χρειαζόταν κάποιον άνθρωπο προς υποβοήθησή του. Όπως, μάλιστα, κατέθεσε χαρακτηριστικά ο μάρτυρας ανταπόδειξης, “μετά τις αιμοκαθάρσεις και τη μεταμόσχευση νεφρού, ο ενάγων ήταν με το ένα πόδι στο λάκκο.” Εξάλλου (ο εναγόμενος), λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή και ινσουλίνη, σύμφωνα με την από 17.3.2017 ιατρική βεβαίωση της μονάδας τεχνητού νεφρού του Νοσοκομείου “Αλεξάνδρα”, ενώ και κατά την εκδίκαση της υπόθεσης στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, νοσηλευόταν στο Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας με εμπύρετο λοίμωξη, σύμφωνα με την από 14.3.2017 ιατρική γνωμάτευση της ιατρού …………, της Νεφρολογικής Κλινικής του Γ. Ν. Νίκαιας “Άγιος Παντελεήμων”. Στην ουσία λοιπόν, οι διάδικοι, τουλάχιστον από το έτος 2014, είχαν αποξενωθεί και περνούσαν αρκετό χρόνο μακριά ο ένας από τον άλλον. Έτσι, όπως προαναφέρθηκε, όταν ο εναγόμενος βρισκόταν στο Νοσοκομείο για αφαίρεση όγκου στο μαστό, η ενάγουσα θεωρούσε ότι είχε μεταβεί στην εξοχική του οικία στο Λαγονήσι, εκείνη δε βρισκόταν πότε στην οικία της μάρτυρος – αδερφής της πότε στης ενήλικης κόρης της. Επομένως, η διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων οφειλόταν σε λόγους που αφορούσαν και στους δύο συζύγους, αφού κατά τους τελευταίους μήνες ζούσαν κυρίως χωριστά. Μάλιστα, όπως κατέθεσε ο μάρτυρας ανταπόδειξης, τον τελευταίο καιρό, η ενάγουσα κυρίως διέμενε με την κόρη της και μετέβαινε στη συζυγική οικία μία ή δύο φορές την εβδομάδα για να μαγειρέψει στον εναγόμενο. Κατά συνέπεια, εφόσον η διακοπή αυτή της έγγαμης συμβίωσης έγινε από λόγους που αφορούσαν στο πρόσωπο και των δύο διαδίκων, υπάρχει εύλογη αιτία και στο πρόσωπο της ενάγουσας για τη διακοπή της, με αποτέλεσμα να εξακολουθεί, κατ’ αρχήν, να υπάρχει η υποχρέωση διατροφής του εναγομένου (προς την ενάγουσα) ως αντιστάθμισμα της υποχρέωσης συνεισφοράς στις οικογενειακές ανάγκες. Περαιτέρω, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα, αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος είναι συνταξιούχος αυτοκινητιστής και εισπράττει, κατά τον κρίσιμο χρόνο άσκησης της υπό κρίση αγωγής, μηνιαία σύνταξη, ποσού 384,70 ευρώ (4.616,40 ευρώ καθαρό ποσό : 12 μήνες), σύμφωνα με την από 22.3.2016 βεβαίωση αποδοχών του ΟΑΕΕ και ποσό 362 ευρώ το μήνα (8.960,40 ευρώ το συνολικό ποσό από συντάξεις και εισοδήματα που δηλώθηκαν στο Ε1 μείον 4.616,40 ευρώ καθαρό ποσό, που λαμβάνει ως σύνταξη : 12 μήνες). Επίσης, εισπράττει από μισθώματα ποσό 747 ευρώ το μήνα από τη μίσθωση ως επαγγελματικής στέγης, ενός ισογείου, επιφάνειας 156 τ.μ., στη ……….., στο Πέραμα, της οποίας έχει τη συγκυριότητα κατά 33,333%, καθώς και ποσό 250 ευρώ από την εκμίσθωση, μίας οικίας, επιφάνειας 60 τ.μ., στην ίδια ως άνω διεύθυνση, όπως προκύπτει από το έντυπο Ε2 του έτους 2015. Άλλες αποδοχές δεν αποδείχθηκε ότι λαμβάνει ο εναγόμενος, με αποτέλεσμα τα συνολικά μηνιαία εισοδήματά του να ανέρχονται στο ποσό των 1.743,70 και όχι 2.800 έως 3.000 ευρώ, όπως ισχυρίζεται η ενάγουσα. Ούτε αποδείχθηκε, όπως ισχυρίζεται η τελευταία, ότι ο εναγόμενος έχει καταθέσεις 120.000 ευρώ, σε τραπεζικό λογαριασμό, αφού τα δηλωθέντα από τόκους εισοδήματά του ανέρχονται σε 0,14 ευρώ, όπως προκύπτει από το εκκαθαριστικό του σημείωμα για το έτος 2015. Επιπλέον, ο εναγόμενος έχει και τα κάτωθι ακίνητα : α) οικία, επιφάνειας 73 τ.μ., στον 1ο όροφο της οδού ……….., στο Κερατσίνι, όπου διαμένει και αποτελεί την πρώην συζυγική οικία, β) ισόγεια οικία, στην ίδια διεύθυνση, επιφάνειας 68 τ.μ., η οποία δεν είναι μισθωμένη, γ) ισόγεια οικία, επιφάνειας 4 τ.μ. επί οικοπέδου επιφάνειας 157 τ.μ., στην οδό ……… στο Κερατσίνι, η οποία δεν είναι μισθωμένη και δ) τέσσερις οικίες στον 1ο όροφο οικοδομής, επί της ……, στο Πέραμα, επιφάνειας 47, 26, 63 και 60 τ.μ., αντίστοιχα, οι οποίες επίσης δεν είναι μισθωμένες. Όλων των ανωτέρω ακινήτων ο εναγόμενος έχει την πλήρη κυριότητα, πλην της υπό στοιχείο γ) της οποίας έχει την κυριότητα κατά 50%. Περαιτέρω, διαθέτει και μία μονοκατοικία 164 τ.μ., με ποσοστό κυριότητας 50%, που βρίσκεται επί της οδού …. στο Δ.Δ. …….. – Παραλία Λαγονήσι. Επιπλέον, διαθέτει ένα ΙΧ αυτοκίνητο, μάρκας Mercedes, έτους 1ης κυκλοφορίας στην Ελλάδα το 2004, 1796 κ.ε., για το οποίο έχει απαλλαγή από τα τέλη κυκλοφορίας, καθώς και ένα σκάφος 5 μέτρων μήκους, με έτος 1ης νηολόγησης το 1993. Άλλα περιουσιακά στοιχεία δεν αποδείχθηκε ότι έχει ο εναγόμενος, ο οποίος δεν καταβάλει μίσθωμα, αφού διαμένει, όπως προαναφέρθηκε, σε ιδιόκτητη οικία, βαρύνεται όμως, με τις δαπάνες συντήρησης της οικίας αυτής, καθώς και με τις διατροφικές του ανάγκες, επιπλέον δε έχει και δαπάνη οικιακής βοηθού, περί τα 600 ευρώ το μήνα, λόγω της κατάστασης της υγείας του. Εκτός αυτών, όμως έχει και οφειλές προς το Δημόσιο, ποσού 22.698,95 ευρώ, όπως προκύπτει από το προσκομιζόμενο έγγραφο της Α.Α.Δ.Ε. Σημειωτέον ότι η δαπάνη για την εξυπηρέτηση των ανωτέρω οφειλών δεν προαφαιρείται από τα εισοδήματα του υπόχρεου, αλλά λαμβάνεται υπόψη, ως στοιχείο προσδιοριστικό της αξίας της περιουσίας του, η οποία πρέπει να εκληφθεί ότι μειώνεται κατά το ανωτέρω ποσό, καθώς και ως στοιχείο προσδιοριστικό των συνθηκών διαβίωσής του (Α.Π. 120/2013, Α.Π. 837/2009 και Α.Π. 471/2005 όλες στην Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ”). Από την άλλη πλευρά η ενάγουσα δεν εργάζεται ούτε εργαζόταν καθ’ όλη τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων, με αποτέλεσμα η συνεισφορά της στα οικογενειακά βάρη να εξαντλείται στην παροχή των οικιακών υπηρεσιών της, ενώ η ηλικία της (62 ετών) καθιστά δύσκολη την εύρεση εργασίας. Περαιτέρω, διαθέτει την κυριότητα ενός διαμερίσματος, επιφάνειας 116,80 τ.μ. και όχι 80 τ.μ., όπως κατέθεσε η μάρτυρας απόδειξης, που βρίσκεται στον 1ο όροφο οικοδομής επί της οδού ………., στο Κερατσίνι, η οποία αποτελεί την κύρια κατοικία της, μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης με τον εναγόμενο. Άλλα περιουσιακά στοιχεία δεν αποδείχθηκε ότι διαθέτει, ούτε εισοδήματα. Κατόπιν τούτων, ο εναγόμενος έφερε το κύριο βάρος συντήρησης της οικογένειας από τα εισοδήματά του και η ενάγουσα, ως ασθενέστερη οικονομικά, δικαιούται διατροφής. Τη διατροφή αυτή δικαιούται και μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης με τον εναγόμενο, αφού αυτή προήλθε και από λόγους που αφορούν και στο πρόσωπο του τελευταίου. Με βάση λοιπόν τις παραπάνω οικονομικές δυνατότητες του εναγομένου, τις εν γένει περιστάσεις και τις ανάγκες της ενάγουσας, όπως αυτές διαμορφώθηκαν μετά τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης και το γεγονός ότι αρκετές ημέρες του μήνα η ενάγουσα διαμένει στην ενήλικη οικογένεια της κόρης της ……., το Δικαστήριο κρίνει ότι η μηνιαία διατροφή, την οποία δικαιούται η εφεσίβλητη από τον εκκαλούντα – σύζυγό της ανέρχεται μηνιαίως στο ποσό των 320 ευρώ (200 ευρώ για σίτιση, 40 ευρώ για ένδυση υπόδηση, 80 ευρώ για στεγαστικές δαπάνες, ενώ δεν αποδείχθηκαν οι λοιπές αιτούμενες δαπάνες – σημειωτέον ότι η ενάγουσα δεν προσκόμισε καθόλου αποδείξεις από λογαριασμούς ΔΕΚΟ ή λοιπά έξοδα). Το ποσό αυτό εν όψει των εισοδημάτων των δύο συζύγων, της περιουσίας τους και των βιοτικών τους αναγκών δεν υπερβαίνει κατά την κοινή πείρα την αναλογία κατά την οποία ο εναγόμενος οφείλει να συνεισφέρει για τη διατροφή της συζύγου του, την οποία και έχει τη δυνατότητα να καταβάλει. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που έκρινε ότι ο εναγόμενος – εκκαλών, όφειλε να καταβάλει στην ενάγουσα ως διατροφή το ποσό των 400 ευρώ, έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων και πρέπει να γίνουν δεκτοί ως και κατ’ ουσία βάσιμοι, οι σχετικοί λόγοι της έφεσης. Αντίθετα, πρέπει να απορριφθούν ως ουσία αβάσιμοι οι αντίστοιχοι λόγοι της έφεσης της ενάγουσας. Σημειωτέον ότι, πριν από τη συζήτηση των υπό κρίση εφέσεων έχει καταστεί αμετάκλητη η απόφαση της λύσης του γάμου των διαδίκων, χωρίς, ωστόσο, να επηρεάζεται από αυτή το κρινόμενο χρονικό διάστημα, που αφορά σε δύο έτη από την επίδοση της αγωγής.
ΙV. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί, ως ουσία αβάσιμη, η από 17.10.2017 έφεση η από 13.9.2018 έφεση του εναγόμενου …….., να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη οριστική απόφαση 4416/2017 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά. Ακολούθως, πρέπει να κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535 §1 του Κ.Πολ.Δ.) και αφού ερευνηθεί η από 7.7.2015 αγωγή, να γίνει εν μέρει δεκτή, ως και κατ’ ουσία βάσιμη και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει, ως τακτική μηνιαία διατροφή στην ενάγουσα το ποσό των 320 ευρώ, προκαταβολικά το πρώτο τριήμερο κάθε μήνα, για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε μηνιαίας παροχής. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα, εκτός των προκαταβλητέων, κατ’ άρθρο 173 §4 του Κ.Πολ.Δ., πρέπει να συμψηφιστούν και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, επειδή πρόκειται για διαφορά μεταξύ συζύγων (άρθρα 179 και 183 εδ. β´ του Κ.Πολ.Δ), κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει τις από 17.10.2017 και 13.9.2018 εφέσεις, αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά αυτές.
Απορρίπτει κατ’ ουσία την από 17.10.2017 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……./2017 έφεση της ενάγουσας – ….
Δέχεται κατ’ ουσία την από 13.9.2018 έφεση του εναγομένου, ……
Εξαφανίζει την εκκαλούμενη απόφαση 4416/2017 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών που αφορούν στη διατροφή και επιμέλεια τέκνων.
Κρατεί την υπόθεση και δικάζει την από 7.7.2015 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………../2015 αγωγή.
Δέχεται εν μέρει αυτήν.
Υποχρεώνει τον εναγόμενο, ………, να καταβάλει στην ενάγουσα, ……….., το ποσό των τριακοσίων είκοσι (320) ευρώ, προκαταβολικά το πρώτο τριήμερο κάθε μήνα, για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε μηνιαίας παροχής. Και
Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα, πέραν των προκαταβληθέντων, μεταξύ των διαδίκων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στις 24 Οκτωβρίου 2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ