Αριθμός 578/2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Φωτεινή Μάμαλη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Γ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Προκειμένου περί απαλλοτρώσεων για την εφαρμογή σχεδίων πόλεων, χρόνος κήρυξής τους θεωρείται εκείνος, κατά τον οποίο δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το διάταγμα που εγκρίνει το αντίστοιχο ρυμοτομικό σχέδιο, όπως συνάγεται από το συνδυασμό των άρθρων 2 ,30, 32 και 34 του ν.δ της 17.7.1923 περί σχεδίων πόλεων και κωμών, 1 και 2 του ν. 5269/1931 (όπως ερμηνεύθηκαν με το ν. 1740/1951), 7 παρ. 1 και 43 παρ. 4 του ν. 1731/1939, ήδη δε ρητώς ορίζεται στο άρθρο 5 παρ. 4 του ν.δ, 1003/1971 “περι ενεργού πολεοδομίας”, ΑΠ 1395/1999 ΕλλΔνη 2000.355, βλ. Β.Τσούμας, “Αναγκαστική Απαλλοτρίωση” εκδ.2007, αρ.περιθ. 528,σ.304) Ο καθορισμός ακινήτων ως κοινοχρήστων χώρων με πράξη έγκρισης αναθεώρησης, τροποποίησης και επέκτασης ρυμοτομικού σχεδίου ή εφόσον πρόκειται για πολεοδόμηση κατά το σύστημα του ν.1337/1963, με την έγκριση πολεοδομικής μελέτης, ισοδυναμεί με κήρυξη αναγκαστικής απαλλοτρίωσης των χώρων αυτών (ΑΠ 479/2017, ΟλΣτΕ 603/2008, ΣτΕ 1731/2012 ΤΝΠ-ΝΟΜΟΣ). Η ρυμοτομική απαλλοτρίωση με το καθεστώς του ν.δ 1923 (άρθρο 2 παρ. Ια και άρθρα 32 έως 34 του ν.δ 1923, όπως τροποποιήθηκαν και ισχύουν, άρθρο 2 παρ. 1, 2 και 4 και άρθρο 6 παρ. 1 έως 3 του ν. 5269/1931 του κατ’ εξουσιοδότηση του ν. 5269/1931 εκδοθέντος β.δ 7/13 Μαΐου 1936 περί εκτελέσεως της παρ. 3 του άρθρου 6 του ν. 5269/1931), κατά την πάγια ακυρωτική νομολογία κηρύσσεται με τη δημοσίευση στο ΦΕΚ (τεύχος Δ΄ Απαλλοτριώσεων και Πολεοδομικών Θεμάτων) του σχετικού Προεδρικού (παλαιότερα βασιλικού) Διατάγματος τροποποίησης του ρυμοτομικού σχεδίου και όχι με την Πράξη Τακτοποίησης και Αναλογισμού Ακινήτων (άρθρα 42 επ. ν.δ 1923), η οποία αποτελεί μέρος της διαδικασίας συντέλεσης της απαλλοτρίωσης των ρυμοτομούμενων, αλλά και ην προσκυρούμενων τμημάτων και δεν δημοσιεύεται στο ΦΕΚ (βλ. ΑΠ 96/1988 ΕλλΔνη 1988.1589, ΑΠ 67/1981 ΕΕΝ 1981.866, ΑΠ 1612/1980 ΕΕΝ 1981.588, ΑΠ 51/1963 ΝοΒ 1963, 732, ΑΠ 376/1959 ΝοΒ 1959, 1238 βλ. Κ. Χορομίδη, “Η αναγκαστική απαλλοτρίωση” Δ΄ εκδ.2008, παρ. 40, σ.404-405). Η απαλλοτρίωση κηρύσσεται με τη δημοσίευση στο ΦΕΚ της πράξης κήρυξης και στην προκειμένη περίπτωση του διατάγματος που εγκρίνει ή τροποποιεί το πολεοδομικό σχέδιο, ενώ η πράξη της Διοίκησης για την τακτοποίηση των οικοπέδων και τον αναλογισμό των αποζημιώσεων και η πράξη που τις επικυρώνει δεν δημοσιεύονται στο ΦΕΚ. Σύμφωνα με την κρατούσα άποψη στη νομολογία, ότι η απαλλοτρίωση κηρύσσεται με το εγκριτικό ή τροποποιητικό διάταγμα της ρυμοτομίας, το μεγαλύτερο μέρος των απαλλοτριώσεων αυτών με το καθεστώς του άρθρου 31 παρ. 1 του ν.δ 797/1971 διεπόταν από την αναγκαστική διαδικασία καθορισμού της αποζημίωσης του ΚωδΑνΑ-παλλ (α.ν 1731/1939). Με το άρθρο 29 του ν. 2882/2001 οι πολεοδομικές απαλλοτριώσεις οποτεδήποτε και αν κηρύχθηκαν, ως προς τη διαδικασία καθορισμού της αποζημίωσης διέπονται από τις διατάξεις αυτού (βλ.Κ. Χορομίδη, ό.π παρ. 40, σ.405-406). Οι απαλλοτριώσεις για πολεοδομικούς λόγους για την εφαρμογή δηλαδή του σχεδίου πόλης διέπονται από το ν.δ 17.7/16.8.1923 “περί σχεδίων πόλεων, κωμών και συνοικισμών του κράτους κλπ”, το οποίο όμως ρυθμίζει ασαφώς τα σχετικά θέματα. Η διαδικασία κήρυξης των πολεοδομικών απαλλοτριώσεων και σύνταξης της πράξης τακτοποίησης και αναλογισμού ενεργείτο σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1, 2, 3, 30, 32, 34, 42, 43, 45, 46 και 47 του παραπάνω ν.δ 17.7/16.8.1923, όπως αυτό τροποποιήθηκε. Μετά το ν.1337/1983, η ίδρυση, επέκταση ή τροποποίηση των οικιστικών περιοχών γινόταν με π.δ που ενέκρινε την πολεοδομική μελέτη (άρθρ. 6, 7 του ν.1337/1983 – βλ. Κ. Χορομίδη, ό.π παρ. 40, σ.408). Πλέον τα άρθρα 2, 3, 5, 6 και 7 του ν. 1337/1983 καταργήθηκαν με το άρθρο 13β παρ. 1Α του ν.4269/2014 [ΦΕΚ 142 Α/28.6.2014] με την επιφύλαξη των ειδικότερων διατάξεων του αυτού νόμου (4269/2014). Η Πράξη Τακτοποίησης και Αναλογισμού Ακινήτων αντικαταστάθηκε από την Πράξη Εφαρμογής (άρθρο 12 ν.1337/1983)., που αποτελεί τη σχεδιαστική προϋπόθεση της πραγμάτωσης του οικιστικού δικαίου, αποβλέπει στο να συγκεράσει το αντιτιθέμενα συμφέροντα, δεν έχει αποσπασματικό χαρακτήρα, δεν αναφέρεται σε μερικές ή σε μια ιδιοκτησία, σε αντίθεση με την Πράξη Τακτοποίησης και Αναλογισμού της νομοθεσίας, περί σχεδίων πόλεων κλπ, αλλά αφορά μια περιοχή, μια ενότητα, στηριζόμενη στη σχετική πολεοδομική μελέτη των άρθρων 43, 44 και 215 του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας (άρθρα 6 και 7 του ν. 1337/1983, βλ. Κ. Χορομίδη ό.π παρ. 40, σ.414-415). Η απόφαση για την κήρυξη της απαλλοτρίωσης αποκτά ισχύ κατά το άρθρο 1 παρ. 2 του ν. 2832/2001 από τη δημοσίευση της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Αυτός είναι και ο τρόπος δημοσιότητας της απαλλοτρίωσης που κηρύσσεται. Η δημοσίευση κάθε διοικητικής πράξης που αφορά την κήρυξη αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, όπως και κάθε άλλης πράξης που ορίζει ο νόμος, μέχρι την πλήρη συντέλεσή της με παρακατάθεση ή καταβολή της αποζημίωσης, καθώς επίσης και η δημοσίευση των πράξεων που εκδίδονται για την εφαρμογή των διατάξεων της πολεοδομικής νομοθεσίας (εκτός από την Πράξη Τακτοποίησης και Αναλογισμού και την Πράξη Εφαρμογής που δεν δημοσιεύονται στο ΦΕΚ), γίνεται σύμφωνα με επιταγή του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και πιο συγκεκριμένα καταχωρίζονταν σε ειδικό τεύχος της με τον τίτλο “Τεύχος Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων και Πολεοδομικών Θεμάτων (τεύχος Α.Α.Π) (βλ. Κ.Χορομίδη, ό.π παρ. 41, σ.429). Περαιτέρω, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις παρ. 1 και 2του άρθρου 19 του ν. 2882/2001, όπως αντικαταστάθηκε από την παρ. 11 του άρθρου 76 του ν.4146/2013 [ΦΕΚ 90 Α/18.4.2013] “παρ.εφετείο, στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται η απαλλοτριούμενη έκταση ή το μεγαλύτερο μέρος αυτής, (παρ. 2). Το μονομελές εφετείο αποφαίνεται ύστερα από αίτηση κάθε ενδιαφερόμενου, που κατατίθεται στον γραμματέα του”.Η διάταξη του ανωτέρω εδαφίου εφαρμόζεται και στις απαλλοτριώσεις για τις οποίες δεν έχει δημοσιευθεί η κήρυξη αυτών κατά τη δημοσίευση του παρόντος. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 1 του ν.2882/2001, όπως είχε τροποποιηθεί με το άρθρο 123 του ν.4070/2012 (ΦΕΚ 82 Α) και αντικαταστάθηκε με το άρθρο 26 παρ. 1 Ν.4122/2013 [ΦΕΚ 42 Α/19.2.2013] “…..4.Όλες οι παραπάνω αποφάσεως κήρυξης αναγκαστικής απαλλοτρίωσης δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Η απαλλοτρίωση θεωρείται ότι κηρύχθηκε από τη δημοσίευση αυτή”. Σύμφωνα με τα παραπάνω το μονομελές εφετείο είναι αρμόδιο πλέον να καθορίσει προσωρινή τιμή μονάδας σε απαλλοτριώσεις που κηρύχθηκαν και δημοσιεύθηκαν μετά την έναρξη της ισχύος του νόμου 4146/2013, δηλαδή μετά την 18.4.2013, καθώς και σε αυτές οι οποίες δεν είχαν δημοσιευθεί κατά την 18.4.2013 και επομένως δεν εφαρμόζονται στις απαλλοτριώσεις των οποίων η κήρυξη είχε ολοκληρωθεί με τη δημοσίευσή τους στην ΕτΚ πριν από την ημερομηνία αυτή (Εφ.Πειρ. 227/2018, Εφ.Πατρών 317/2017 δημ.ΝΟΜΟΣ, Εφ.Θεσ. 412/2015 ΕλλΔνη 2015.1065, Μ.Εφ.Πειρ 580/2015 ΤΝΠ-Νόμος, ΕφΘεσ 389/2014 ΧρΙΔ 2014.523). Τέλος, κατά τη διάταξη του άρθρου 46 ΚπολΔ, που έχει, κατ’ άρθρο 18 παρ. 1Β του ν. 2882/2001, εφαρμογή και στην ειδική διαδικασία του ν.2882/2001, εφόσον ο εν λόγω νόμος δεν διαλαμβάνει ειδική σχετική διάταξη και η άνω διάταξη δεν αντιβαίνει στις διατάξεις του νόμου τούτου, η ένσταση της καθ’ ύλην αρμοδιότητας του δικαστηρίου που δικάζει την αίτηση αφορά τη δημόσια τάξη και εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο (ΑΠ 1602/2012), οπότε το δικαστήριο αν, μετά από αυτεπάγγελτη έρευνα ή μετά από ένσταση διαδίκου, κρίνει εαυτό αναρμόδιο, παραπέμπει την υπόθεση στο αρμόδιο προς εκδίκαση δικαστήριο, το οποίο πρέπει να προσδιορίζεται στην απόφαση της παραπομπής (ΕφΘεσ 389/2014 ΧρΙΔ 2014.523).
ΙΙ)Από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 3 στοιχείο α, 2 παρ. 1 στοιχείο α, 32-39, 42-48 του από 17.7/16.8.23 ν.δ/τος, όπως αυτό τώρα ισχύει, και των άρθρων 2 παρ. 1,2,4 και 6 παρ. 1-3 ν.3269/1931 και τις όμοιες των άρθρων 1 παρ. 1, 2 παρ. 1, 3 και 4 ,5 παρ. 1, παρ. 1-4 β.δ/τος της 1/3.3.1946, που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του πιο πάνω νόμου, σαφώς προκύπτει ότι η ρυμοτομία, η προσκύρωση, η τακτοποίηση ακινήτου, για την εφαρμογή του εγκεκριμένου σχεδίου πόλεως, συνιστά αναγκαστική απαλλοτρίωση τούτου, η οποία κηρύσσεται με διοικητική πράξη (διάταγμα ή απόφαση) που δημοσιεύεται στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Με τη διοικητική αυτή πράξη εγκρίνεται ή τροποποιείται το σχέδιο κάποιας πόλεως και όχι με την πράξη τακτοποιήσεως και αναλογισμού αποζημιώσεως ,η οποία, όπως και η απόφαση που κυρώθηκε αυτή, αποτελεί απλώς τη διοικητική διαδικασία που πρέπει να προηγηθεί της ομοίας του προσδιορισμού της αποζημιώσεως για τη συντέλεση της απαλλοτριώσεως (βλ.Ολ ΑΠ 159/1969 ΝοΒ 17 σελ. 1969, ΑΠ 67/1981 ΝοΒ 29 σελ. 1260, ΑΠ 911/1987 ΝοΒ 26 σελ. 714, Εθεσ 149/1984 ΕλλΔνη 26 σελ. 1391). Επί ρυμοτομίας ή προσκυρώσεως ακινήτου που έγινε για την εφαρμογή του σχεδίου πόλεως και εγκρίθηκε με τροποποιητική απόφαση, η οποία δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως, μετά τη 1.2.71 (ημεροχρονολογία ενάρξεως της ισχύος του ν.δ/τος 797/1971 κατ’ άρθρο 31 παρ. 1 αυτού), για τον οριστικό προσδιορισμό της τιμής μονάδος αποζημιώσεως, εφαρμόζεται η διαδικασία του άρθρου 19 παρ. 1 του παραπάνω νομοθετικού διατάγματος (797/1971) και αυτό γιατί τελολογικώς αλλά και τεχνικώς η τελική διαμόρφωση του σχεδίου πόλεως στη περιοχή του απαλλοτριούμενου έγινε με την τελευταία διοικητική πράξη, που διαμορφώθηκε έτσι ουσιαστικά και το πλαίσιο της οριστικής απαλλοτριωτικής βουλήσεως του κράτους, η οποία επηρεάζει από άποψη καθορισμού τιμής, την καθόλου αξία της απαλλοτριούμενης εκτάσεως (βλ. Ad hoc, ΑΠ 1171/1987 Συμπλήρωμα Βασικής Νομολογίας τ.ΙΙ έκδ. 1993, σελ. 901 επ., Εθεσ 1597/1984 ΕλλΔνη 26 σελ. 1391). Έτσι η τελευταία διοικητική πράξη πρέπει να ληφθεί υπόψη για τον καθορισμό του διαχρονικού δικαίου και της διαδικασίας που θα επακολουθήσει για τον οριστικό προσδιορισμό της τιμής μονάδος αποζημιώσεως της υπό απαλλοτρίωση τελούσης εκτάσεως, λόγω ρυμοτομίας (Εφ.Αθ 3336/1996 Εφ.Πειρ. 11/1989 ΣτΕ 270/2008 δημ. ΝΟΜΟΣ Μαρία Γεωργιάδου Αναγκαστική Απαλλοτρίωση σελ. 498 επ.).
Από τα προσκομιζόμενα και επικαλούμενα από τους αιτούντες από 26/10/2017 (αρ.καταθ. ………/2017) αιτήσεως έγγραφα, προκύπτει ότι η ένδικη αίτηση με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο του αναφέρεται στην αρχή της παρούσας δεν επιδόθηκε (άρθ. 19 παρ. 3 Ν. 2882/2001) στην ………., αντιπροσωπευούσης τους ιδιοκτήτες του Συγκροτήματος Εργατικών Πολυκατοικιών – τρίτης των καθ’ ών της ως άνω ένδικης αίτησης και κατά συνέπεια πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της αιτήσεως ως προς αυτήν (άρθρ. 18 παρ. 1β΄ ,19 παρ. 3 και παρ. 7δ Ν. 2882/2001 σε συνδυασμό με τα άρθρα 271 παρ. 1, 2 και 226 παρ. 4 ΚΠολΔ).
Από τις υπ’ αριθ. …./29.6.2018 και …/29.6.2018 εκθέσεις επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών ………, που προσκομίζουν οι αιτούντες της από 22/3/2018 (αρ.καταθ. ………/2018) αιτήσεως, προκύπτει ότι ακριβές αντίγραφο της ένδικης αιτήσεως, με πράξη καταθέσεως ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για την δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε επιμελεία αυτών (αιτούντων) στην τρίτη και τέταρτη των καθ’ ών η αίτηση αντιστοίχως. Οι τελευταίες όμως, δεν εμφανίσθηκαν, ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο κατά την παρούσα δικάσιμο κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε νόμιμα στη σειρά της από το οικείο έκθεμα και πρέπει να δικαστούν ερήμην, ωστόσο, η διαδικασία θα προχωρήσει σαν να ήταν και αυτές παρούσες (άρθ. 18 παρ. 1β΄ και 19 παρ. 7δ΄ του Ν. 2882/2001, σε συνδυασμό με τα άρθρα 271 παρ. 1, 2 και 226 παρ. 4 του ΚΠολΔ).
Η έννομη σχέση της δίκης προσδιορισμού της προσωρινής ή οριστικής αποζημίωσης απαλλατριωθέντων ακινήτων καθιδρύει μεταξύ των πολλών ενδιαφερομένων δικαιούχων της αποζημίωσης σχέση απλής και όχι αναγκαστικής ομοδικίας. Με την πράξη αναγκαστικής απαλλοτρίωσης δημιουργούνται τόσες έννομες σχέσεις δίκης, όσοι οι ομόδικοι δικαιούχοι, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε μια δίκη, με κοινή διαδικασία, ή σε πολλές χωριστές δίκες, για τον καθορισμό της αποζημίωσης. Ο κάθε ιδιοκτήτης δικαιούται να ανοίξει την απαλλοτριωτική δίκη μόνο για το δικό του ακίνητο (ΑΠ 807/1994). Το ίδιο ισχύει και όταν είναι πολλοί συνιδιοκτήτες εξ αδιαιρέτου, δικαιούχοι της αποζημίωσης του ίδιου απαλλοτριωθέντος ακινήτου, δηλαδή είναι ενδιαφερόμενοι για το ίδιο διακριτικό ακίνητο, διότι το αντικείμενο της δίκης για κάθε συγκύριο εξ αδιαιρέτου είναι το δικαίωμα επί του ιδανικού μεριδίου της συγκυριότητάς του, που επιδέχεται χωριστή κτήση, άσκηση, απώλεια ή μεταβίβαση (ΑΠ 15/2001). Υπό τις προϋποθέσεις αυτές, προφανές είναι ότι δεν δημιουργείται δεσμός αναγκαστικής ομοδικίας ούτε στην περίπτωση καθορισμού αποζημίωσης (προσωρινής ή οριστικής), ούτε στην περίπτωση αναγνώρισης δικαιούχου σε συγκυριότητα του απαλλοτριωθέντος ακινήτου (ΑΠ 15/2001, ΑΠ 19/2001). Κατά συνέπεια, ο καθορισμός της αποζημίωσης του απαλλοτριωθέντος ακινήτου είναι δυνατόν να είναι διαφορετικός για τον καθέναν από τους συγκυρίους του ακινήτου αυτού, καθόσον οι πράξεις κάθε ομοδίκου ούτε ωφελούν ούτε βλάπτουν τους λοιπούς (ΑΠ 1278/2012). Περαιτέρω από τις διατάξεις των άρθρων 286 παρ. 1, 287 και 290 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι η δίκη διακόπτεται και αν, έως ότου τελειώσει η συζήτηση, μετά την οποία εκδίδεται η οριστική απόφαση, πεθάνει κάποιος διάδικος, για δε την επέλευση της διακοπής απαιτείται η προς τον αντίδικο γνωστοποίηση του διακοπτικού γεγονότος, η οποία γίνεται από πρόσωπο που έχει δικαίωμα να επαναλάβει τη δίκη ή και αυτόν που ήταν κατά την στιγμή που επήλθε ο λόγος της διακοπής πληρεξούσιος δικηγόρος του διαδίκου στο πρόσωπο του οποίου επήλθε ο λόγος αυτός. Περαιτέρω η γνωστοποίηση πρέπει να γίνει με επίδοση δικογράφου στον αντίδικο ή με δήλωση προφορική στο ακροατήριο ή εκτός του ακροατηρίου κατά την επιχείρηση διαδικαστικής πράξεως όχι όμως και με τις προτάσεις – αφού αυτές δεν επιδίδονται (ΑΠ 1257/2008, ΑΠ 1205/2006, ΑΠ 52/1999 ΕλλΔνη 1999.594). Η επέλευση της διακοπής επέρχεται από τη γνωστοποίηση του λόγου της στον αντίδικο εκείνου υπέρ του οποίου επήλθε η διακοπή, ο κληρονόμος του οποίου μπορεί να επαναλάβει τη δίκη εκουσίως με ρητή ή σιωπηρή δήλωσή του. Η βίαιη δε διακοπή της δίκης, που επέρχεται από το θάνατο διαδίκου, καθώς και η εκούσια επανάληψη αυτής από τους κληρονόμους του, μπορούν να γνωστοποιηθούν διαδοχικά με ενιαία δήλωση στο ακροατήριο κατά την εκφώνηση της υποθέσεως προς συζήτηση ,εφόσον δεν υπάρξει αμφισβήτηση της ιδιότητάς τους ως κληρονόμων, οπότε ακολουθεί άμεση συζήτηση της υποθέσεως (ΟλΑΠ 22/2000 ΕλλΔνη 2001.56). Εξάλλου, η γνωστοποίηση του διακοπτικού της δίκης γεγονός ερήμην του αντιδίκου του δηλοποιούντος, δεν είναι σύννομη ενόψει του σκοπού αυτής, που συνίσταται προεχόντως στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του αντιδίκου. Η προς τούτο κρίση ενισχύεται από τη ρύθμιση του άρθρου 242 παρ. 2 εδ. ε΄ του ΚΠολΔ, με την οποία παρέχεται ρητά η δυνατότητα δήλωσης για βίαιη διακοπή της δίκης στην περίπτωση όμως της πλασματικής παρουσίας του διαδίκου (Β. Βαθρακοκοίλη: ΚΠολΔ τόμος Η΄ (Συμπληρωματικός), άρθρο 287, σελ. 326, αρ. 3). Τέλος η γνωστοποίηση του λόγου διακοπής της δίκης, η οποία αποτελεί όρο για την επέλευση της διακοπής της, αν δεν γίνει κατά τον διαγραφόμενο από τη διάταξη του άρθρου 287 του ΚΠολΔ τύπο και από τα προς τούτο δικαιούμενα πρόσωπα, δεν επιφέρει διακοπή της δίκης, η οποία συνεχίζεται στο πρόσωπο του αρχικού διαδίκου, στο οποίο επήλθε η διακοπή (Β.Βαθρακοκοίλη: ΚΠολΔ, τόμος Β΄, άρθρο 287, σελ. 295, παρ. 4, όπου και παραπομπές στη νομολογία).
Στην προκειμένη περίπτωση κατά την εκφώνηση των υποθέσεων στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού, κατά την παρούσα δικάσιμο, ο πληρεξούσιος, μέχρι την στιγμή της επέλευσης του θανάτου τους, Δικηγόρος των αρχικώς αιτούντων, ………. και …….., με δήλωση του που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως, γνωστοποίησε τον θάνατο αυτών, καθώς επίσης και ως πληρεξούσιος Δικηγόρος των κληρονόμων αυτών (…… – …….), ………, δήλωσε ότι οι τελευταίοι συνεχίζουν τη δίκη ως κληρονόμοι τους. Οι προαναφερόμενοι, κατέθεσαν στο ακροατήριο το από 17/9/2008 υπόμνημα, στο οποίο, επίσης, διαλαμβάνουν τις ως άνω δηλώσεις.
Α)Στην προκειμένη περίπτωση με την κρινόμενη από 26/10/2017 (αρ.καταθ. ……/2017) αίτηση τους οι αιτούντες, ζητούν, α) να καθορισθεί προσωρινά τιμή μονάδας αποζημίωσης στο ποσό των 2000 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο για το έδαφος των απαλλοτριούμενων, β)αποζημίωση για τα συναπαλλοτριούμενα συστατικά – παραρτήματα των απαλλοτριούμενων ακινήτων τους στα αναγραφόμενα σε αυτή (αίτηση) ποσά και δη 1)σε 5.000 ευρώ για τη δεξαμενή νερού, 2) 535 ευρώ για το πηγάδι και αντλιοστάσιο, 3)250 ευρώ για τα κτίσματα, 4) 10 ευρώ ανά τ.μ για την περίφραξη, 5) 100 ευρώ για κάθε δέντρο, για τα αναφερόμενα στην ένδικη αίτηση ακίνητα, των οποίων έχουν καταστεί συγκύριοι κατά τον αναφερόμενο σε αυτή (ένδικη αίτηση) τρόπο, και για τα οποία ζητούν επίσης να αναγνωρισθούν δικαιούχοι της αποζημίωσης που θα καθοριστεί για τις ως άνω αναφερόμενες ιδιοκτησίες συγκυριότητάς τους, οι οποίες απαλλοτριώθηκαν αναγκαστικά λόγω ρυμοτομίας, για διαπλάτυνση της λεωφόρου ….. – για δημιουργία πεζόδρομου και για δημιουργία κοινόχρηστου χώρου πρασίνου, κατόπιν της υπ’ αρ. …./2013 Πράξης Αναλογισμού της Διεύθυνσης Υπηρεσίας Δόμησης – Τμήμα Πολεοδομικών Εφαρμογών του Δήμου Νίκαιας – Αγ.Ιωάννη Ρέντη, που κυρώθηκε με την υπ’ αρ. 6371/23.4.2014 απόφαση Περιφερειάρχη Αττικής, οι οποίες έχουν νόμιμα μεταγραφεί.
Β)Με την κρινόμενη από 22/3/2018 (αρ.καταθ. ……../2018) αίτησή τους οι αιτούντες, ζητούν, α)να καθορισθεί προσωρινά τιμή μονάδας αποζημίωσης στο ποσό των 3000 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο για το αναφερόμενο απαλλοτριούμενο ακίνητο που αποτελεί τμήμα μεγαλύτερου ακινήτου και β)να αναγνωρισθούν δικαιούχοι της αποζημίωσης που θα καθορισθεί για το ως άνω αναφερόμενο σε αυτή (αίτηση) ακίνητο, που περιήλθε στη συγκυριότητά τους με τον εκτιθέμενο παράγωγο τρόπο, το οποίο (εδαφικό τμήμα απαλλοτριούμενου ακινήτου τους) απαλλοτριώθηκε αναγκαστικά λόγω ρυμοτομίας, για δημιουργία πεζοδρόμου και κοινόχρηστου χώρου πρασίνου, κατόπιν της υπ’ αρ. …../2013 Πράξης Αναλογισμού της Διεύθυνσης Υπηρεσίας Δόμησης – Τμήμα Πολεοδομικών Εφαρμογών του Δήμου Νίκαιας – Αγ. Ιωάννη Ρέντη που κυρώθηκε με την υπ’ αρ. 6371/23.4.2013 απόφαση Περιφερειάρχη Αττικής, οι οποίες έχουν νόμιμα μεταγραφεί.
Οι παραιτήσεις των αιτούντων των ένδικων ως άνω αιτήσεων (α)από 26/10/2017 και 22/3/2018) από το δικόγραφο αυτών (αιτήσεων), όσον αφορά το σωρευόμενο αίτημα της αναγνώρισης αυτών ως δικαιούχων της αποζημίωσης που θα καθορισθεί για τα αναφερόμενα σε αυτές (αιτήσεις) ακίνητα συνιδιοκτησίας τους, είναι κατά τη διάταξη του άρθρου 297 ΚΠολΔ (όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με την παρ. 2 του άρθρου δεύτερου του άρθρου 1 Ν. 4335/2014 ανίσχυρη ως γενόμενη με την προσθήκη των προτάσεων (υπομνήματος). Η παραίτηση των αιτούντων των ως άνω ένδικων αιτήσεων που έλαβε χώρα με δήλωση του πληρεξουσίου τους δικηγόρου που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεων και με την δηλώνεται παραίτηση «από το δικόγραφο για την ……….» δεν είναι νομότυπη, καθόσον δεν περιέχει ρητή δήλωση της διαδικαστικής πράξης της παραιτήσεως για το δικόγραφο, α)της από 26/10/2017 (αρ.καταθ. ……./2017) αιτήσεως, β)της από 22/3/2018 (αρ.καταθ. ……./2018) αιτήσεως και κατόπιν τούτου δεν συνεπάγεται (η αορίστως επικληθείσα παραίτηση αυτοδίκαιη κατάργηση της δίκης) ως προς την ………… (Κεραμέας/Κονδύλης/Νίκας Ερμηνεία ΚΠολΔ άρθ. 295 σελ. 591 αρ. 3, αρθ. 297 σελ. 595 αρ. 2).
Περαιτέρω, οι καθ’ ών: 1)ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ως οιονεί καθολικής διαδόχου της εταιρείας με την επωνυμία «ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ Α.Ε» των δύο ως άνω ένδικων αιτήσεων και 2)ΟΤΑ με την επωνυμία «ΔΗΜΟΣ ……….» καθ’ ου της από …../2018 ενδίκου αιτήσεως, με τις προτάσεις του που κατέθεσαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ασκούν ανταίτηση και ζητούν, να καθορισθεί αντιστοίχως α) προσωρινή τιμή μονάδας στο ποσό των 148 ευρώ ανά τ.μ, και β) προσωρινή τιμή μονάδας για το απαλλοτριούμενο ακίνητο των 31,14 τ.μ στο ποσό των 146 ευρώ ανά τ.μ, Επίσης οι: 3)………, (καθ’ ου στην από 22/3/2018 αίτηση), ………, 4)Οι ειδικοί διάδοχοι της …….. (καθ’ ού στην από 22/3/2018 αίτηση) ………, με τις προτάσεις τους που κατέθεσαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ασκούν ανταίτηση και ζητούν να καθορισθεί, αντιστοίχως, α)προσωρινή τιμή μονάδας αποζημίωσης της απαλλοτριούμενης εδαφικής έκτασης στο ποσό των 150 ευρώ ανά τ.μ και β)προσωρινή τιμή μονάδος για την απαλλοτριωθείσα έκταση στο ποσό των 140 ευρώ ανά τ.μ
Οι ως άνω ανταιτήσεις απορρίπτονται ως απαράδεκτες επειδή, οι καθών, και οι ανταιτούντες κατέθεσαν τις προτάσεις τους ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου σήμερα, στις 20/9/2018 και όχι πέντε (5) τουλάχιστον ημέρες, πριν συζητηθούν οι υπό κρίση αιτήσεις (άρθρο 20 παρ. 5 Ν. 2882/2001).
Περαιτέρω, οι ………., επικαλούμενοι ότι είναι επικαρπωτές του απαλλοτριούμενου ακινήτου κατά τα αναφερόμενα έκαστος ποσοστά, με δήλωση της πληρεξουσίας δικηγόρου τους, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως του Δικαστηρίου αυτού, ασκούν πρόσθετη παρέμβαση υπέρ του ……. (δεύτερου καθ’ ού της από 22/3/2018 ως άνω ένδικης αιτήσεως), Οι ………, με δήλωση του πληρεξουσίου Δικηγόρου τους, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως του Δικαστηρίου αυτού, ασκούν παρέμβαση (ως προς την ιδιοκτησία με κτηματολογικό αριθμό …. στον κτηματολογικό πίνακα) ως ειδικοί διάδοχοι της ………. (τρίτης των καθ’ ων στην από 22/3/2018 αίτηση) κατά ……… Οι ανωτέρω αναφερόμενες προφορικές ασκηθείσες πρόσθετη παρέμβαση και παρέμβαση, πρέπει να συνεκδικαστούν, με τις ως άνω ένδικες αιτήσεις και ανταιτήσεις λόγω της πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 18 παρ. 1 εδ.β΄ Ν. 2882/2001, 591 παρ. 1, 246 ΚΠολΔ.
Στην προκειμένη περίπτωση, οι ως άνω κρινόμενες αιτήσεις, στο δικόγραφο των οποίων παραδεκτά σωρεύονται αντικειμενικά (κατ’ άρθρο 218 παρ. 1 ΚΠολΔ που έχει κατ’ άρθρο 18 παρ.1β΄ του ν.2882/2001 εφαρμογή και στην ειδική διαδικασία του ν.2882/2001) α)αίτηση προσωρινού προσδιορισμού της αποζημίωσης των απαλλοτριωθέντων και β)αίτηση αναγνώρισης δικαιούχου της αποζημίωσης των απαλλοτριωθέντων, καθώς και οι συνεκδικαζόμενες πρόσθετη παρέμβαση και παρέμβαση, απαραδέκτως εισάγονται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου στο οποίο εισάγονται, ήτοι του Μονομελούς Εφετείου Πειραιά, το οποίο σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν στη νομική σκέψη της παρούσας, είναι καθ’ ύλην αναρμόδιο προς εκδίκασή τους, διότι οι ένδικες αιτήσεις υπάγονται στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα του Μονομελούς Πρωτοδικείου (άρθ. 19 παρ. 1 και 2 Ν. 2882/2001, ως ίσχυε πριν την αντικατάστασή του από την παρ. 11 του άρθρου 76 του ν.4146/2013 (ΦΕΚ 90 Α/18.4.2013), καθόσον η ένδικη απαλλοτρίωση κηρύχθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.δ/τος της 17.7.1923, όπως μεταγενέστερα τροποποιήθηκαν και συμπληρώθηκαν και ειδικότερα με την υπ’ αρ. 12725/Α1 58/04 απόφαση του Νομάρχη Πειραιά, η οποία δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 1277/31.12.2004 Τεύχος Δ΄, ήτοι πριν την 18/4/2013. Η υπ’ αρ. 1/2003 Πράξη Αναλογισμού αποζημίωσης λόγω ρυμοτομίας της Διεύθυνσης Υπηρεσίας Δόμησης – Τμήμα Πολεοδομικών Εφαρμογών του Δήμου Νίκαιας – Αγ. Ιωάννη Ρέντη η οποία κυρώθηκε με την με αρ. 6371/23.4.2014 απόφαση του Περιφερειάρχη Αττικής εκδόθηκε σύμφωνα με το : α)από 21/9/1935 (ΦΕΚ 445 Α/1935) Β.Δ, β)από 13/9/1991 (ΦΕΚ 713 Δ/14.10.1991) Π.Δ, γ)Την αριθ. ΠΕΧΩ οικ.652/Φ.τροπ./2001 Απόφαση Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής (ΦΕΚ 222/Δ/23.3.2001), δ)Την υπ’ αρ. 12725/Α1/58/10.12.2004 Απόφαση Νομάρχη Πειραιά (ΦΕΚ 1227/Δ/31.12.2004), ε)Την υπ’ αρ. 1023930/1685/0010/18.3.2005 Κ.Υ.Α Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών – Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (ΦΕΚ 339/Δ/31.3.2005).
Ενόψει του ότι η κήρυξη της ένδικης απαλλοτρίωσης είχε ολοκληρωθεί με τη δημοσίευση της ανωτέρω πράξεως του Νομάρχη στην ΕτΚ πριν από την έναρξη ισχύος του νόμου 4146/2013 [ΦΕΚ 90 Α/18.4.2013], ήτοι πριν την 18.4.2013 και επομένως οι εν λόγω δικονομικές διατάξεις των παρ. 1 και 2 του άρθρου 19 του ν. 2882/2001 όπως αντικαταστάθηκαν από την παρ. 11 του άρθρου 76 του ν. 4146/2013 δεν εφαρμόζονται στις απαλλοτριώσεις η κήρυξη των οποίων είχε ολοκληρωθεί με τη δημοσίευσή τους στην ΕτΚ (άρθρο 1 ν.2882/2001), πριν από την έναρξη ισχύος του ν. 4146/2013, καθόσον το άρθρο 76 παρ. 11 του ν.4146/2013 περιλαμβάνει ένα πλήρη και σαφή κανόνα διαχρονικού δικαίου και δεν απαιτείται να προσφύγει το Δικαστήριο είτε σε διασταλτική ερμηνεία, λόγω μη συνειδητής παράλειψης του νομοθέτη, είτε σε ανάλογη εφαρμογή λόγω συνειδητής παράλειψης αυτού για τις περιπτώσεις των απαλλοτριώσεων η κήρυξη των οποίων είχε ολοκληρωθεί με τη δημοσίευση των νομίμως, πριν την έναρξη της ισχύος του ως άνω νόμου, καθόσον ουδαμώς προκύπτει ότι ο νομοθέτης, καίτοι γνώριζε ότι υπήρχε και η κατηγορία αυτή των αναγκαστικών απαλλοτριώσεων (των οποίων η κήρυξη είχε ολοκληρωθεί κατά την έναρξη της ισχύος του ν. 4146/2013), άφησε έκτοτε κενό ρύθμισης ως προς το καθ’ ύλην αρμόδιο δικαστήριο, στο οποίο ο ενδιαφερόμενος δικαιούται να ασκήσει την αίτησή του για τον καθορισμό της προσωρινής αποζημίωσης απαλλοτριωθέντος ακινήτου, για να ισχύσει και επ’ αυτών, χωρίς διάκριση, η ρύθμιση για τις απαλλοτριώσεις των οποίων η κήρυξη δεν είχε ολοκληρωθεί, με τη δημοσίευση αυτών νομίμως (ΜεφΘεσ 389/2014 ΧρΙΔ 2014.523). Κατ’ ακολουθία αυτών, στην προκειμένη περίπτωση αρμόδιο καθ’ ύλη δικαστήριο για την εκδίκαση ένδικων αιτήσεων και πρόσθετης παρέμβασης και παρέμβασης, για τις οποίες η κήρυξη της απαλλοτρίωσης είχε ολοκληρωθεί πριν την έναρξη ισχύος του ν. 4146/2013, ήτοι πριν την 18.4.2013, είναι αποκλειστικά το Μονομελές Πρωτοδικείο κατ’ άρθρο 19 ν.2882/2001 όπως ίσχυε πριν την προαναφερθείσα αντικατάστασή του από το άρθρο 11 του ν.4146/2013 και όχι το παρόν Μονομελές Εφετείο, αφού η ένδικη διαφορά, κρίνεται από το χρόνο ολοκλήρωσης της κήρυξης της απαλλοτρίωσης, και όχι κατά το χρόνο άσκησης της κρινόμενης αίτησης, δεκτής γενομένης ως κατ’ ουσίαν βάσιμης της σχετικά προβαλλόμενης από τους καθ’ ών η αίτηση και παρεμβαίνοντες ένστασης καθ’ ύλην αναρμοδιότητας του Δικαστηρίου τούτου. Πρέπει, επομένως, να κηρυχθεί η καθ’ ύλην αναρμοδιότητα του παρόντος Δικαστηρίου και να παραπεμφθεί η ένδικη αίτηση, κατ’ άρθρο 46 ΚΠολΔ, στο καθ’ ύλην και κατά τόμο αρμόδιο Δικαστήριο, το οποίο εν προκειμένω είναι το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά, ως εκ του τόπου όπου βρίσκεται η απαλλοτριούμενη έκταση. Τέλος, ενόψει του γεγονότος ότι η κατ’ άρθρο 46 ΚπολΔ απόφαση για την παραπομπή στο αρμόδιο δικαστήριο είναι οριστική, κατά την έννοια του άρθρου 191 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα, καθόσον το δικαστήριο απεκδύεται από κάθε εξουσία για την υπόθεση (ΑΠ 208/1955) και συνεπώς πρέπει να περιέχει διάταξη για τη δικαστική δαπάνη, πρέπει, στην προκειμένη περίπτωση να συμψηφιστεί η δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων ,λόγω του δυσερμήνευτου των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν από το Δικαστήριο (άρθ. 179 ΚπολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Κηρύσσει απαράδεκτη την συζήτηση της από 26/10/2017 (αρ.καταθ. ………/2017) αιτήσεως ως προς την τρίτη των καθ’ ών ……., που αντιπροσωπεύει τους ιδιοκτήτες του συγκροτήματος εργατικών πολυκατοικιών της οδού …………
Δικάζει ερήμην της …….. και …….., που αντιπροσωπεύει τους ιδιοκτήτες του συγκροτήματος εργατικών πολυκατοικιών της οδού ………..
Απορρίπτει ως απαράδεκτες τις ανταιτήσεις που άσκησαν επικουρικά με τις προτάσεις τους, Α)1)οι ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ως οιονεί καθολικής διαδόχου της εταιρείας με την επωνυμία «ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ Α.Ε», 2)ΟΤΑ με την επωνυμία «ΔΗΜΟΣ …….», Β) .………, Γ) .………, ειδικών διαδόχων της ……….
Συνεκδικάζει αντιμωλία των λοιπών διαδίκων τις ένδικες αιτήσεις, πρόσθετη παρέμβαση και παρέμβαση.
Κηρύσσει εαυτό καθ’ ύλην αναρμόδιο.
Παραπέμπει τις ένδικες αιτήσεις, πρόσθετη παρέμβαση και παρέμβαση να δικαστούν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
Συμψηφίζει μεταξύ των διαδίκων ολικά την δικαστική δαπάνη.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 23 Σεπτεμβρίου 2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων όσων εξ αυτών παραστάθηκαν.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ