Αριθμός 143/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ευαγγελία Πανταζή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Δ.Π.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Εισάγονται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, Α) η από 28-12-2015 (με αριθμ. έκθ. κατάθ. ………/2015 έφεση της εν μέρει ηττηθείσας ενάγουσας, …….. και Β) η από 15-12-2015 (με αριθμ. έκθ. κατάθ. …../2015) αντίθετη έφεση των εν μέρει ηττηθέντων εναγομένων, ασφαλιστικής εταιρίας με την επωνυμία «…….» και …….., οι οποίες (εφέσεις) στρέφονται, αμφότερες, κατά της υπ’ αριθμ. 3748/2015 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών για ζημιές από αυτοκίνητο (άρθρο 681Α σε συνδ. με τα άρθρα 666, 667 και 670-676 ΚΠολΔ), και οι οποίες (εφέσεις) πρέπει να ενωθούν και συνεκδικασθούν λόγω της πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας και για οικονομία χρόνου και εξόδων (άρθρα 31 και 246 ΚΠολΔ).
Οι υπό κρίση αντίθετες εφέσεις έχουν ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως (άρθρα 495 παρ. 1, 2, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 1 του ΚΠολΔ), αρμοδίως, δε, φέρονται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 4 παρ. 2 του Ν. 3994/25-7-2011). Σημειώνεται, ότι έχει κατατεθεί από τους εκκαλούντες εκάστης των ως άνω εφέσεων το νόμιμο παράβολο εκ ποσού διακοσίων (200) ευρώ, κατ’ άρθρο 495 παρ. 4 ΚΠολΔ (όπως η διάταξη αυτή προστέθηκε με το άρθρο 12 παρ. 2 του Ν. 4055/2012, με έναρξη ισχύος την 2-4-2012), ενώ, ως προς τους εκκαλούντες της υπό στοιχ. Β΄ έφεσης, αρκεί η κατάθεση ενός μόνο παραβόλου απ’ αυτούς (άρθρο 495 παρ. 4 εδάφιο β΄ ΚΠολΔ, όπως το εδάφιο αυτό προστέθηκε με το άρθρο 93 παρ. 1 του Ν. 4139/2013, καταλαμβάνοντας και τις εκκρεμείς υποθέσεις – βλ. άρθρο 98 παρ. 1 Ν. 4139/2013). Πρέπει, επομένως, οι εφέσεις αυτές να γίνουν τυπικά δεκτές και να ερευνηθούν περαιτέρω, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων τους (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), αφού συνεκδικασθούν, κατά τα αναφερόμενα στην παράγραφο Ι της παρούσας.
Με την από 18-6-2013 (…./2013) αγωγή, ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς), όπως παραδεκτώς αυτή διορθώθηκε με προφορική δήλωση των πληρεξουσίων δικηγόρων της ενάγουσας, στο ακροατήριο, που καταχωρήθηκε στα πρακτικά συνεδρίασης του ως άνω Δικαστηρίου και περιέχεται και στις κατατεθείσες προτάσεις της, η ενάγουσα ιστορεί ότι κατά τον αναφερόμενο σ’αυτήν τόπο και χρόνο, ο πρώτος εναγόμενος, οδηγώντας το με αριθμ.κυκλ………. δημόσιας χρήσης επιβατηγό αυτοκίνητο(ταξί), που ήταν ασφαλισμένο για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη από την κυκλοφορία του στη δεύτερη και από αποκλειστική του υπαιτιότητα, τροχαίο αυτοκινητικό ατύχημα, ήτοι, από αμέλειά του, όπως ειδικότερα περιγράφεται στην αγωγή, έγινε υπαίτιος σύγκρουσης του απ’αυτόν οδηγούμενου αυτοκινήτου, με το με αριθμ………. ιδιωτικής χρήσεως επιβατηγό αυτοκίνητο, αποκλειστικής κυριότητας της ενάγουσας, το οποίο οδηγούσε η τελευταία, με αποτέλεσμα να τραυματισθεί η ίδια και να προκληθούν υλικές ζημίες στο αυτοκίνητό της. Με βάση το ιστορικό αυτό, η ενάγουσα ζητεί να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να της καταβάλουν εις ολόκληρον ο καθένας, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση:1)Το ποσό των 1.897,17 ευρώ, ως αποζημίωση για τη θετική ζημία που υπέστη από τις δαπάνες στις οποίες υποβλήθηκε για την επισκευή του αυτοκινήτου της, 2) το ποσό των 3.560 ευρώ, ως αποζημίωση για τη θετική ζημία, που υπέστη, λόγω της μείωσης της εμπορικής αξίας του αυτοκινήτου της, παρά την επισκευή του, 3) το ποσό των 534,84 ευρώ, για δαπάνες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, 4)το ποσό των 3.350 ευρώ, ως αποζημίωση για την απασχόληση κατά το αναφερόμενο χρονικό διάστημα (από 20-6-2012 έως 27-8-2012), ως οικιακών βοηθών των αναφερόμενων στην αγωγή προσώπων, που, με υπερένταση των προσπαθειών τους, της πρόσφεραν τέτοιου είδους υπηρεσίες κατά τη διάρκεια της αδυναμίας της να αυτοεξυπηρετηθεί, λόγω του τραυματισμού της, προς τους οποίους δεν κατέβαλε το εν λόγω ποσό, αλλά θα το κατέβαλε σε οποιοδήποτε τρίτο απασχολούσε στη θέση τους, 5) το ποσό των 2.645,32 ευρώ, ως αποζημίωση για την αποθετική ζημία, που υπέστη από την απώλεια των εισοδημάτων, κατά το αναφερόμενο χρονικό διάστημα, κατά το οποίο, λόγω του τραυματισμού της στο ανωτέρω τροχαίο αυτοκινητικό ατύχημα, δεν εργάστηκε στη μνημονευόμενη εργασία της, όπως έπραττε πριν από το ατύχημα, 6) το ποσό των 1.477,33 ευρώ, για την απώλεια εργοδοτικών εισφορών στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, 7)το ποσό των 3.000 ευρώ, για τη δαπάνη πλαστικής χειρουργικής επέμβασης, στην οποία υποβλήθηκε, συνεπεία του ατυχήματος και 8)το ποσό των 79.970 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη, που υπέστη, λόγω του τραυματισμού της, ύστερα από αφαίρεση ποσού 30 ευρώ, για το οποίο επιφυλάσσεται του δικαιώματός της να παρασταθεί ως πολιτικώς ενάγουσα, ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου, ήτοι, ζητά να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να της καταβάλουν συνολικά, εις ολόκληρον ο καθένας και με τους νόμιμους τόκους, ως ανωτέρω, το ποσό των 96.034,66 ευρώ. Περαιτέρω, η ενάγουσα, προέβη σε παραδεκτή μερική τροπή του άνω καταψηφιστικού αιτήματος της αγωγής, σε εντόκως αναγνωριστικό. Ειδικότερα, περιόρισε το καταψηφιστικό αίτημα της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, κατά το ποσό των 56.434,66 ευρώ, τρέποντάς το, κατά το ποσό αυτό σε αναγνωριστικό.
Περαιτέρω, με την από 20-1-2014 (με αριθμ.κατάθ……../2014) κύρια παρέμβαση- αγωγή του, το κυρίως παρεμβαίνων-ενάγον, ΄Ιδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων-Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Μισθωτών, ιστορεί ότι κάτω από τις περιγραφόμενες συνθήκες και από αποκλειστική υπαιτιότητα του δεύτερου των καθ’ων-εναγομένων, οδηγού του με αριθμ.κυκλ………. δημόσιας χρήσης επιβατηγού αυτοκινήτου(ταξί), που ήταν ασφαλισμένο για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη από την κυκλοφορία του στην τρίτη των καθ’ων-εναγομένων, επήλθε σύγκρουση μεταξύ του ως άνω οχήματος και του από την πρώτη των καθ’ων-εναγομένων-ασφαλισμένη του, οδηγούμενου οχήματος, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό της τελευταίας, εξαιτίας του οποίου το κυρίως παρεμβαίνον-ενάγον δαπάνησε για επιδόματα ασθενείας, το συνολικό ποσό των 3.009,56 ευρώ, όπως το σχετικό κονδύλιο αναλύεται στην αγωγή.
Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, με την εκκαλουμένη απόφασή του, αφού συνεκδίκασε τις άνω αγωγή και κύρια παρέμβαση-αγωγή, α) έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή και υποχρέωσε τους εναγόμενους να καταβάλουν εις ολόκληρον ο καθένας στην ενάγουσα το ποσό ων 12.821,47 ευρώ, με το νόμιμο τόκο επιδικίας από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση και στην ενάγουσα το ποσό των 37.854,36 ευρώ, νομιμότοκα από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση και β)έκανε εν μέρει δεκτή την κύρια παρέμβαση-αγωγή και υποχρέωσε τους καθ’ων-εναγόμενους να καταβάλουν εις ολόκληρον ο καθένας στο ενάγον το ποσό των 3.009,56 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της λήξεως της πενθήμερης προθεσμίας καταβολής του ως άνω ποσού από την κοινοποίηση σ’αυτούς της εξώδικης όχλησης του ενάγοντος.
Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται α) η εν μέρει ηττηθείσα ενάγουσα της από 18-6-2013 αγωγής και β) οι εν μέρει ηττηθέντες εναγόμενοι της ίδιας αγωγής, με τις κρινόμενες εφέσεις τους και ζητούν, η, μεν, ενάγουσα να εξαφανιστεί, άλλως μεταρρυθμιστεί η απόφαση αυτή ως προς τα εκκληθέντα κεφάλαια, με σκοπό να γίνει δεκτή η αγωγή, οι, δε, εναγόμενοι να εξαφανιστεί άλλως, μεταρρυθμιστεί η ίδια απόφαση, ως προς τα εκκληθέντα με την έφεση αυτή κεφάλαιά της.
Από την εκτίμηση και αξιολόγηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρος απόδειξης, που εξετάσθηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και την ανωμοτί εξέταση του εναγόμενου, …………., οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, απ` όλα ανεξαιρέτως, τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται νομότυπα οι διάδικοι, με τις ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου προτάσεις τους (βλ. και ΟλΑΠ 14/2005, ΟλΑΠ 9/2000 Δημ. ΝΟΜΟΣ), είτε για άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρα 336 παρ 3, 339, 395, 591 παρ. 1 και 529 ΚΠολΔ), για μερικά από τα οποία (έγγραφα) γίνεται ειδική αναφορά πιο κάτω, χωρίς, όμως, να έχει παραλειφθεί κανένα για την ουσιαστική διάγνωση της παρούσας διαφοράς και από τις προσαγόμενες και επικαλούμενες από τους διαδίκους φωτογραφίες, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητείται απ` αυτούς (άρθρα 444 αριθμ. 3, 448 παρ. 2, 457 παρ. 4,591 παρ. 1 του ΚΠολΔ), σε συνδυασμό και με τα διδάγματα της κοινής πείρας και τους κανόνες της λογικής, που λαμβάνονται υπόψη από το Δικαστήριο αυτεπάγγελτα και χωρίς απόδειξη (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου, το οποίο, κατά την προκειμένη διαδικασία, μπορεί να λάβει υπόψη του (άρθρα 671 παρ. 1 και 681 A ΚΠολΔ)και αποδεικτικά μέσα που δεν πληρούν τους όρους του νόμου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Την 19-6-2012 και περί ώρα 07.50΄π.μ., η ενάγουσα, η οποία βρισκόταν στη δέκατη πέμπτη εβδομάδα κύησης, οδηγούσε το με αριθμ.κυκλ. ……….. Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας της, που ήταν ασφαλισμένο για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη, στη δεύτερη εναγόμενη ασφαλιστική εταιρεία και έβαινε με αυτό επί της οδού Ηρώων Πολυτεχνείου, στο δεξιό ρεύμα κυκλοφορίας αυτής, με κατεύθυνση από το Χατζηκυριάκειο προς το Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς. Η ως άνω οδός είναι ευθεία και ασφαλτοστρωμένη, διπλής κατεύθυνσης, με δύο λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση και διπλή διαχωριστική γραμμή επί του οδοστρώματος καθώς και διαγράμμιση μεταξύ των λωρίδων κυκλοφορίας. Το όριο ταχύτητας είναι το ανώτατο επιτρεπόμενο εντός κατοικημένης περιοχής των 50χιλιομέτρων ανά ώρα. Κατά τη συγκεκριμένη ημέρα και ώρα επικρατούσε καλοκαιρία, ο φωτισμός ήταν ημέρας, η κατάσταση της ασφαλτοστρωμένης οδού ξηρά, η κυκλοφορία των οχημάτων πυκνή και η ορατότητα επαρκής. Στο ύψος του πεζόδρομου Σωτηρίου Διός, η ενάγουσα ακινητοποίησε το όχημά της στη δεξιά λωρίδα κυκλοφορίας επί της οδού του δεξιού ρεύματος πορείας στην οποία μέχρι τότε έβαινε, σε σχέση με την πορεία των οχημάτων επί της ίδιας οδού, καθόσον τα έμπροσθεν αυτής οχήματα ακινητοποιήθηκαν, ομοίως, αιτία ενεργοποίησης της ερυθρής σήμανσης του κείμενου στη διασταύρωση των οδών Ηρώων Πολυτεχνείου και Βασ. Γεωργίου και δη από την πλευρά του πεζόδρομου Σωτήρος Διός-φωτεινού σηματοδότη, αναμένοντας την ενεργοποίηση του πράσινου σηματοδότη, προκειμένου να συνεχίσει την πορεία της προς την κατεύθυνση του Δημοτικού Θεάτρου. Κατά τον ίδιο ως άνω χρόνο και τόπο, ο πρώτος εναγόμενος, οδηγούσε το με αριθμ.κυκλ………. επιβατηγό αυτοκίνητο δημόσιας χρήσης(ταξί), που ήταν ασφαλισμένο για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη στη δεύτερη εναγόμενη ασφαλιστική εταιρεία, επί της ίδιας οδού, ομορρόπως με το ανωτέρω όχημα, στην ίδια λωρίδα κυκλοφορίας, ήτοι στη δεξιά λωρίδα κυκλοφορίας του δεξιού ρεύματος πορείας σε σχέση με την κατεύθυνση των οχημάτων της οδού Ηρώων Πολυτεχνείου. Ο πρώτος εναγόμενος, επειδή δεν οδηγούσε με σύνεση και με διαρκώς τεταμένη την προσοχή του, δεν αντιλήφθηκε εγκαίρως την ακινητοποίηση των έμπροσθεν αυτού κινούμενων οχημάτων, λόγω της ενεργοποίησης του ως άνω ερυθρού σηματοδότη, ώστε να διακόψει εγκαίρως την πορεία του όπισθεν αυτών, αλλά με την αυξημένη για τις περιστάσεις ταχύτητά του, επέπεσε με το εμπρόσθιο αριστερό τμήμα του οχήματός του στην οπίσθια δεξιά πλευρά του οδηγούμενου από την ενάγουσα οχήματος. Από τη σύγκρουση αυτή, το όχημα της ενάγουσας υπέστη υλικές ζημίες και η ίδια σωματική βλάβη. Κάτω από τις προεκτεθείσες συνθήκες, αποκλειστικά υπαίτιος για την επέλευση της επίδικης σύγκρουσης, κρίνεται ο πρώτος εναγόμενος, ο οποίος από αμέλεια και συγκεκριμένα από έλλειψη επιμέλειας, την οποία όφειλε από τις περιστάσεις ως μέσος συνετός οδηγός και μπορούσε να καταβάλει, δεν οδηγούσε με σύνεση και διαρκώς τεταμένη την προσοχή του ούτε ασκούσε τον έλεγχο και την εποπτεία του οχήματος του, παρά οδηγούσε με αυξημένη για τις περιστάσεις ταχύτητα, μη τηρώντας την απόσταση ασφαλείας από το προπορευόμενο όχημα της ενάγουσας, ούτε ακινητοποίησε το όχημά του εγκαίρως προ του ως άνω ερυθρού σηματοδότη και όπισθεν των προπορευόμενων και ήδη ακινητοποιημένων οχημάτων συμπεριλαμβανομένου του προπορευόμενου οχήματος της ενάγουσας. Από την ένδικη πρόσκρουση του αυτοκινήτου του πρώτου εναγομένου επί του αυτοκινήτου της ενάγουσας, η τελευταία υπέστη, σύμφωνα με τα προσκομιζόμενα ιατρικά πιστοποιητικά, αυχενική κάκωση, παρουσιάζοντας άλγος και ευαισθησία αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης με ιδιαίτερη ευαισθησία στις ακανθώδεις αποφύσεις και της συνεστήθη η χρήση κολάρου και ήπιων αναλγητικών, η υποβολή της, δε, σε ακτινολογική εξέταση δεν ήταν εφικτή λόγω της εγκυμοσύνης αυτής (βλ. προσκομιζόμενο από την ενάγουσα, υπ’αριθμ……/10-7-2012 πιστοποιητικό και από 19-6-2012 ιατρική βεβαίωση-γνωμάτευση του Τζάνειου Νοσοκομείου). Από τα προσκομιζόμενα αποδεικτικά μέσα δεν προέκυψε η βασιμότητα του ισχυρισμού, που προέβαλαν οι εναγόμενοι, ότι η ενάγουσα δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας, η σωματική, δε, βλάβη που υπέστη, σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, είναι συμβατή με τη σφοδρότητα της σύγκρουσης και όχι με την έλλειψη ζώνης ασφαλείας. Η κρίση αυτή του Δικαστηρίου ενισχύεται και από το ότι ο πρώτος εναγόμενος, οδηγός του ζημιογόνου οχήματος, τόσο στην από 30-7-2012 προανακριτική του ένορκη κατάθεση, ενώπιον του Αστυφύλακα ………….., όσο και στην χωρίς όρκο εξέτασή του ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, ουδέν ανέφερε για μη χρήση ζώνης ασφαλείας από την ενάγουσα, παρά το ότι αμέσως μετά τη σύγκρουση των δύο οχημάτων, πλησίασε στο αυτοκίνητό της, όπου η ίδια, μετά τη σύγκρουση παρέμενε καθισμένη και μπορούσε, έτσι, ευχερώς να αντιληφθεί τη χρήση ή μη, απ’αυτήν ζώνης ασφαλείας. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που με την εκκαλούμενη απόφαση δέχθηκε τα ίδια και απέρριψε, ως κατ’ουσίαν αβάσιμη τη σχετική νόμιμη (άρθρ.12 παρ.5 του Κ.Ο.Κ.) ένσταση των εναγομένων, δεχόμενο ότι η ενάγουσα δεν ευθύνεται για την πρόκληση της σωματικής βλάβης της, ούτε επέτεινε με οιονδήποτε τρόπο την έκταση αυτής, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και ο περί του αντιθέτου, πρώτος λόγος της από 15-12-2015 έφεσης πρέπει, ως κατ’ουσίαν αβάσιμος να απορριφθεί.
Αμέσως μετά το ατύχημα η ενάγουσα διακομίσθηκε αρχικά με το ΕΚΑΒ στο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά “ΤΖΑΝΕΙΟ”, όπου και διαγνώσθηκε η κάκωση αυχένος, που υπέστη, της έγινε αιματολογικός και βιοχημικός έλεγχος, δεν κατέστη όπως προκύπτει από το με αριθμ……/10-7-2012 πιστοποιητικό του Γενικού Νοσοκομείου Πειραιά “ΤΖΑΝΕΙΟ”, εξιτήριο άμεσα ασφαλισμένου του υποκαταστήματος ΙΚΑ Πειραιά. Ο τραυματισμός αυτός της ενάγουσας είχε αρνητικές επιπτώσεις στην εν γένει κατάσταση της υγείας της, με δεδομένο ότι κατά το χρόνο του ατυχήματος διήνυε τη δέκατη πέμπτη εβδομάδα κύησης και επιπλέον προ πέντε περίπου ετών είχε χειρουργηθεί από σύνδρομο θωρακικής εξόδου (βλ.την από 20-6-2012 ιατρική βεβαίωση-γνωμάτευση του ορθοπεδικού χειρουργού ιατρού …….., Διευθυντή του ΕΣΥ του Τμήματος Χειρουργικής και Μικροχειρουργικής του Γενικού Νοσοκομείου Αττικής “ΚΑΤ”). Περαιτέρω, σύμφωνα και με την από 20-06-2012 ιατρική βεβαίωση-γνωμάτευση του Γενικού Νοσοκομείου Αττικής «ΚΑΤ», την οποία συνέταξε ο Ορθοπεδικός Χειρουργός ………., Διευθυντής ΕΣΥ, η ενάγουσα εμφάνιζε ιστορικό συνδρόμου θωρακικής εξόδου χειρουργηθέντος, της συνεστήθη επανεξέταση μετά την παρέλευση δύο εβδομάδων από την επομένη του ένδικου ατυχήματος και διαπιστώθηκε η αδυναμία μετακίνησής της χωρίς τη συνοδεία ατόμου. Συνεπεία της επίδικης σύγκρουσης και του κατά τα άνω τραυματισμού της, η ενάγουσα, στις 22-6-2012, μετέβη, εσπευσμένα, με έντονους πόνους στην κοιλιακή χώρα και με συμπτώματα πρόωρης σύσπασης, στο Γενικό Νοσοκομείο-Μαιευτήριο “΄Ελενα Βενιζέλου”, όπου και υποβλήθηκε σε εξετάσεις και της συνεστήθη να παραμείνει κλινήρης για χρονικό διάστημα δέκα(10)ημερών και να αποφύγει οποιαδήποτε κίνηση (βλ.από 22-6-2012 ιατρικό σημείωμα-εξέτασης της μαιευτήρος-γυναικολόγου …………). Στις 4-7-2012, στα πλαίσια των επισκέψεων της ενάγουσας, στο Γενικό Νοσοκομείο Αττικής (ΚΑΤ) για έλεγχο της κατάστασης της υγείας της, διαπιστώθηκε εκ νέου η κάκωση αυχένος, που υπέστη, χωρίς να έχει ακόμη και τότε τη δυνατότητα να υποβληθεί σε ακτινογραφία λόγω της εγκυμοσύνης της, από τους θεράποντες, δε, ιατρούς της, συνεστήθη σ’αυτήν η χρήση κολάρου αυχένα, φυσικοθεραπευτική αγωγή, η υποβολή της σε 15 υπέρηχους, διάθερμο και λέϊζερ, καθώς επίσης και αποχή από την εργασία της, για χρονικό διάστημα ενός(1)μηνός, σε συνέχεια της προηγούμενης αναρρωτικής άδειας των δέκα πέντε(15)ημερών. Επίσης, θα έπρεπε, σύμφωνα με το περιεχόμενο της από 4-7-2012 ιατρικής γνωμάτευσης του ………., Ορθοπεδικού-Χειρουργού του Γενικού Νοσοκομείου “ΚΑΤ”, να επανέλθει για επαναξέταση της κατάστασης της υγείας της. Στις 27-7-2012, εξαιτίας έντονων πόνων, ως συνέπεια της σωματικής της κάκωσης, εξαιτίας του επίδικου ατυχήματος, επισκέφθηκε εκ νέου το Γενικό Νοσοκομείο Αττικής (ΚΑΤ), προκειμένου να ελεγχθεί η κατάσταση της υγείας της. Διαπιστώθηκε και πάλι ότι πάσχει από αυχενικό σύνδρομο, χωρίς να έχει τη δυνατότητα να βγάλει ακτινογραφία, λόγω της κατάστασης εγκυμοσύνης της, ενώ και πάλι συνεστήθη σ’αυτήν, κατά το περιεχόμενο της από 27-7-2012 βεβαίωσης-γνωμάτευσης του θεράποντος ιατρού της, ……… να κάνει χρήση κολάρου αυχένος, φυσικοθεραπείες, καθώς επίσης και να παραμείνει εκτός εργασίας για χρονικό διάστημα ενός (1)μηνός. Επίσης, στην από 27-03-2013 ιατρική βεβαίωση-γνωμάτευση του Γενικού Νοσοκομείου Αττικής «ΚΑΤ», την οποία συνέταξε ο ως άνω Ορθοπεδικός Χειρουργός ………, Διευθυντής ΕΣΥ, ο τελευταίος διέγνωσε, ως συνέπεια του τροχαίου ατυχήματος, μετατραυματική κήλη δίσκου Α4-Α5, Α5-Α6 και συνέστησε στην ενάγουσα ως θεραπευτική αγωγή τη χρήση μαλακού κολάρου, φυσιοθεραπείες, την υποβολή της σε υπερήχους, την υποβολή της σε laser ΑΜΣΣ, μαλάξεις ΑΜΣΣ και την λήψη φαρμακευτικής αγωγής.
Μετά το επίδικο ατύχημα, στα πλαίσια παρακολούθησης της υγείας της, δεδομένου του γεγονότος ότι η ίδια ήταν εγκυμονούσα κατά τον χρόνο του ένδικου ατυχήματος, διανύοντας τη 15η εβδομάδα κύησης, η ενάγουσα της πρώτης αγωγής υπεβλήθηκε σε ιατρικές εξετάσεις, για τις οποίες και δαπάνησε τα παρακάτω ποσά, ήτοι: 1) το ποσό των 40,00 ευρώ, για αγορά ορθοπεδικών ειδών, κολάρου και λοιπών ειδών (βλ. τη με αριθμό …./19-6-2012 Απόδειξη Λιανικής Πώλησης μετά της από 19.6.2012 νόμιμης απόδειξης), 2) το ποσό των 75,00 ευρώ για επίσκεψη στο «ΚΑΤ» (βλ. τη με αριθμό …../20.6.2012 ΔΠΥ της 1ης Υ.ΠΕ. Αττικής Γ.Ν.Α. «ΚΑΤ», αφορώσα εξέταση από το Διευθυντή-Ιατρό ……….), 3)το ποσό των 5,00 ευρώ, για επίσκεψη στο Γενικό Νοσοκομείο «ΕΛΕΝΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ» (βλ. τη με αριθμό …../28-6-2012 Απόδειξης Παροχής Υπηρεσιών Ιατρικών και Παρακλινικών Εξετάσεων του Γενικού Νοσοκομείου-Μαιευτηρίου «ΕΛΕΝΑΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ»), 4)το ποσό των 75,00 ευρώ για επίσκεψη στο «ΚΑΤ» (βλ. τη με αριθμό …../3-9-2012 ΔΠΥ της 1ης Υ.ΠΕ. Αττικής Γ.Ν.Α. «ΚΑΤ», αφορώσα εξέταση από το διευθυντή-ιατρό ……….), 5) το ποσό των 8,10 ευρώ για ακτινογραφία αυχενικής μοίρας (βλ. τη με αριθμό …../9-1-2012 ΔΠΥ της 1ης Υ.ΠΕ. Αττικής Γ.Ν.Α. «ΚΑΤ»), 6) το ποσό των 0,50 ευρώ για αγορά παραφαρμάκων (βλ. τη με αριθμό ……/27-6-2012 απόδειξη αγοράς φαρμάκων από το φαρμακείο «………», 7) το ποσό των 5,00 ευρώ για επίσκεψη στο «ΚΑΤ» (βλ. τη με αριθμό …../27-7-2012 απόδειξη είσπραξης επίσκεψης εξωτερικού ασθενούς της 1ης Υ.ΠΕ. Αττικής Γ.Ν.Α. «ΚΑΤ»),8) το ποσό των 10,70 ευρώ για αγορά παραφαρμάκων (βλ. τη με αριθμό …../27-7-2012 απόδειξη αγοράς φαρμάκων από το φαρμακείο ………), 9) το ποσό των 35,34 ευρώ, για εξετάσεις στο κέντρο «…» (βλ. τη με αριθμό ……/21-3-2013 ΑΠΥ του ιατρικού κέντρου «…») 10) το ποσό των 75,00 ευρώ για επίσκεψη στο «ΚΑΤ» (βλ. τη με αριθμό …/9-1-2013 ΔΠΥ της 1ης Υ.ΠΕ. Αττικής Γ.Ν.Α. «ΚΑΤ», αφορώσα εξέταση από το διευθυντή-ιατρό .. .) και 11) το ποσό των 75 ευρώ για εξέταση στο «ΚΑΤ» (βλ. τη με αριθμό …/27-3-2013 απόδειξη των απογευματινών Ιατρείων του ΚΑΤ για εξέταση από τον προαναφερόμενο Ιατρό.).΄Ετσι, συνολικά, για δαπάνες για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η ενάγουσα δαπάνησε το ποσό των 404,64 ευρώ. Το ποσό των 130,00 ευρώ, που, σύμφωνα με την με αριθμό …/3-7-2012 Απόδειξη Παροχής Υπηρεσιών της Ιατρού Μαιευτήρα- Γυναικολόγου …….), δαπάνησε η ενάγουσα για υπερηχογράφημα και αιματολογική εξέταση, δεν αποτελεί ζημία, που συνδέεται αιτιωδώς με το επίδικο ατύχημα και την εξ αυτού σωματική βλάβη, που υπέστη η ενάγουσα, καθώς, σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, πρόκειται για εξετάσεις, που, σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, σχετίζονται με την εγκυμοσύνη και τη διάγνωση της σωστής ανάπτυξης του εμβρύου. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που με την εκκαλούμενη απόφαση δέχθηκε ότι για δαπάνες για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η ενάγουσα δαπάνησε το ποσό των 534,84 ευρώ, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις και ο σχετικός, δεύτερος λόγος της συνεκδικαζόμενης από 15-12-2015 έφεσης πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτός, ως κατ’ουσίαν βάσιμος.
Περαιτέρω, από το περιεχόμενο των ιατρικών γνωματεύσεων, το είδος της σωματικής βλάβης που υπέστη η ενάγουσα της πρώτης αγωγής, τη χορήγηση διαδοχικών αναρρωτικών αδειών και το γεγονός ότι κατά τον χρόνο του ατυχήματος διένυε τη 15η εβδομάδα κύησης και εξαιτίας της επίδικης σύγκρουσης υπέστη πρόωρες συσπάσεις, καθίσταται σαφές, σύμφωνα και με τα διδάγματα της κοινής πείρας, ότι η ενάγουσα για το χρονικό διάστημα από 19-06-2012, χρόνο που έλαβε χώρα το ένδικο αυτοκινητικό ατύχημα και για χρονικό διάστημα δύο(2) μηνών, είχε ανάγκη παροχής υπηρεσιών νοσοκόμου και οικιακής βοηθού από τρίτο πρόσωπο στην ατομική της υγιεινή, τη μετακίνησή της, τη φροντίδα της οικίας της κλπ. Τις υπηρεσίες αυτές προσέφερε η μητέρα της και ο σύντροφος της, ………., χωρίς αμοιβή, πέραν του καθήκοντος τους από τη συγγενική σχέση η πρώτη εξ αυτών και από την ιδιαίτερη στενή σχέση τους ο δεύτερος εξ αυτών με υπερένταση αμφότεροι των προσπαθειών τους. Εάν η ενάγουσα της πρώτης αγωγής προσλάμβανε τρίτο πρόσωπο, το οποίο θα τις προσέφερε, αντί αμοιβής, τις ως άνω υπηρεσίες, θα κατέβαλε, για το ανωτέρω χρονικό διάστημα, το ποσό των 500 ευρώ μηνιαίως και, συνολικώς για δύο μήνες το ποσό των 1.000 ευρώ. Την ανάγκη παροχής υπηρεσιών από τρίτο πρόσωπο αναφέρει και η προσκομιζόμενη απ’την ενάγουσα, με ημερομηνία 20-6-2012 ιατρική βεβαίωση-γνωμάτευση του Γενικού Νοσοκομείου Αττικής (ΚΑΤ), η οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρει “Η ασθενής δεν δύναται να μετακινηθεί χωρίς συνοδεία ατόμου”. Το ως άνω κονδύλιο αποτελεί ζημία της ενάγουσας της πρώτης αγωγής, την οποία υποχρεούνται να αποκαταστήσουν οι εναγόμενοι κατά τη διάταξη του άρθρου 930 παρ 3 ΑΚ. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που τα ίδια δέχθηκε και επιδίκασε στην ενάγουσα το ως άνω ποσό, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και ο περί του αντιθέτου, τρίτος λόγος της από 28-12-2015 έφεσης, πρέπει ως αβάσιμος κατ’ουσίαν, να απορριφθεί.
Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα εργαζόταν πριν το ένδικο ατύχημα ως υπάλληλος, με σύμβαση αορίστου χρόνου, προσληφθείσα την 07-04-2003, στην ανώνυμη βιομηχανική και εμπορική εταιρεία τροφίμων με την επωνυμία «……..», ως τεχνολόγος τροφίμων, με μηνιαίο μικτό μισθό 1.683,17 ευρώ. Λόγω του ένδικου τραυματισμού της και της προαναφερόμενης ανικανότητάς της προς εργασία κατά το χρονικό διάστημα από 19-06-2012 έως 25-09-2012, η ενάγουσα απώλεσε εισοδήματα που ανέρχονται στο ποσό των [(1683,17 ευρώ μηνιαίως : 25 ημερομίσθια το μήνα=) 67,32 ευρώ το ημερομίσθιο Χ (79 ημερομίσθια από 19-6-2012 έως και 25-9-2012 + 5 ημερομίσθια η αναλογία εκ της απώλειας των ημερών εργασίας για τον προσδιορισμό του δώρου Χριστουγέννων του έτους 2012 = ] 5.654,88 ευρώ, το οποίο ποσό, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων θα συνέχιζε με βεβαιότητα να κερδίζει από την ως άνω εργασία της, αν δεν μεσολαβούσε ο ένδικος τραυματισμός της. Το ποσό αυτό, όμως, θα πρέπει να επιδικαστεί στην ενάγουσα μειωμένο κατά το ποσό των 3.009,56 ευρώ, το οποίο έλαβε από τον ασφαλιστικό της φορέα (ΙΚΑ-ΕΤΑΜ) ως επιδότηση ασθενείας λόγω ανικανότητας εργασίας, ήτοι τελικά η ενάγουσα δικαιούται να αναζητήσει από τους εναγομένους το ποσό των 2.645,32 ευρώ. Το σχετικό δε αίτημα των εναγομένων για επίδειξη από την ενάγουσα των εκκαθαριστικών σημειωμάτων των ετών 2011 και 2012 κρίνεται απορριπτέο ως αλυσιτελές, καθόσον αποδείχθηκε από τα υπόλοιπα αποδεικτικά μέσα ότι η ενάγουσα δικαιούται το ως άνω ποσό για διαφυγόντα κέρδη από την εργασία της. Ως αβάσιμος απορρίπτεται και ο ισχυρισμός των εναγομένων ότι η ενάγουσα της πρώτης αγωγής οφείλει να αξιώσει από την εργοδότρια και μόνο από αυτήν τον έναν από τους αιτούμενους μισθούς, με βάση τη διάταξη του 658 ΑΚ, δεδομένου ότι ο εργαζόμενος που συνεπεία αδικοπραξίας τρίτου περιέρχεται σε ανικανότητα παροχής εργασίας στον εργοδότη του, παράλληλα με την αξίωση αποζημίωσης κατά του υπόχρεου τρίτου διατηρεί και την αξίωση μισθού κατά του εργοδότη του σύμφωνα με τις ΑΚ 657-658 σε συνδυασμό με την ΑΚ 930 παρ. 3 (βλ. Αθ. Κρητικό, Αποζημίωση, παρ. 17, αρ. 39, σελ. 267, έκδ. 2008). Περαιτέρω, για το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα (από 19-06-2012 έως 25-09-2012) η ενάγουσα της πρώτης αγωγής δικαιούται να αναζητήσει ως αποζημίωση το ποσό των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, το οποίο υπολογίζεται σε ποσοστό 28,06% επί των μικτών αποδοχών του εργαζόμενου-ενάγοντος (βλ. για το ζήτημα αυτό από την πάγια νομολογία ΑΠ 291/2007, ΝοΒ (2007), 1370, ΑΠ 1332/2003, ΝοΒ (2005), 77, ΑΠ 1585/2002, ΝοΒ (2003), 1201, ΕλλΔνη (2004), 424, ΧρΙΔ (2003), 124). Επομένως, δικαιούται η ενάγουσα αυτή να αναζητήσει για την αιτία αυτή και το ποσό των (1.683,17 Χ 28,06%=) 481,38 ευρώ μηνιαίως και συνολικά για το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα των τριών μηνών το ποσό των 1444,14 ευρώ. Όσον αφορά στο αιτούμενο κονδύλιο, από μέρους της ενάγουσας, των 3.000,00 ευρώ για μελλοντική δαπάνη επέμβασης πλαστικής χειρουργικής, προκειμένου να αποκατασταθεί παραμορφωτική ουλή στο σώμα της ενάγουσας, εμφανισθείσας εξαιτίας υποβολής αυτής σε καισαρική για τη γέννηση του τέκνου της, απορρίπτεται ως κατ’ ουσίαν αβάσιμο, καθόσον από κανένα αποδεικτικό μέσο δεν προέκυψε ότι η συγκεκριμένη δαπάνη συνιστά μελλοντική αποκαταστατέα ζημία, η οποία συνδέεται αιτιωδώς με το ένδικο τροχαίο ατύχημα.
Για την αποκατάσταση των υλικών ζημιών του ως άνω με αριθμό κυκλοφορίας ………. ιδιωτικής χρήσεως επιβατηγού αυτοκινήτου η ενάγουσα δαπάνησε: α) για αγορά ανταλλακτικών το ποσό των 1.115,60 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α. 23% (βλ. τη με αριθμό ……/27-6-2012 απόδειξης λιανικής πώλησης επί πιστώσει της ανώνυμης εταιρείας εμπορίας και επισκευής οχημάτων «………»), και β) για εργασίες επισκευής, αντικατάστασης των βλαβέντων μερών, επανατοποθέτησης επισκευασθέντων μερών του οχήματος, φανελοποιίας και βαφής του οχήματος, το ποσό των 781,50 ευρώ συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α. 23% (βλ. τη με αριθμό …./27-6-2012 απόδειξη παροχής υπηρεσιών επί πιστώσει της ανώνυμης εταιρείας εμπορίας και επισκευής οχημάτων «……….» με έδρα την Αθήνα), ήτοι συνολικά δαπάνησε: (1.115,60+781,57=) 1.897,17 ευρώ. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι το ως άνω όχημα, ιδιοκτησίας της ενάγουσας, είναι εργοστασίου κατασκευής AUDI, τύπου A3, κυλινδρισμού 1.800 κ.εκ, με ημερομηνία πρώτης κυκλοφορίας 27-07-2009. Το ως άνω όχημα αγόρασε η ενάγουσα την 23-07-2009, έναντι τιμήματος 26.530 ευρώ (βλ.προσκομιζόμενη απ’την ενάγουσα με αριθμ……/23-7-2009 απόδειξη αγοράς του) και η αξία του, με βάση την κατάσταση, στην οποία βρισκόταν κατά τον προ του ατυχήματος χρόνο, ανέρχεται, με βάση και τα διδάγματα της κοινής πείρας, ενόψει του τύπου και της παλαιότητάς του(3ετίας), σε 16.000 ευρώ. Δεδομένου ότι από το ατύχημα προκλήθηκε ζημία μόνο στο οπίσθιο δεξιό τμήμα του και όχι σε καίρια μηχανικά μέρη αυτού, το εν λόγω όχημα υπέστη μείωση της εμπορικής του αξίας, λόγω της υποψίας που δημιουργείται στους μελλοντικούς αγοραστές για την ύπαρξη κρυμμένων ελαττωμάτων, η μείωση όμως αυτή ανέρχεται σε ποσοστό 4% και όχι 20%, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται η ενάγουσα, δηλαδή, στο ποσό των 640 ευρώ, λαμβανομένου υπόψη και του ότι τοποθετήθηκαν σ’αυτό καινούργια ανταλλακτικά της επίσημης αντιπροσωπείας και του ότι το όχημα αυτό είχε εμπλακεί, την 19-5-2011 και σε άλλη σύγκρουση οχημάτων με το με αριθμ.κυκλ……… όχημα (βλ. προσκομιζόμενο απ’τους εναγόμενους, από 26-4-2013 σχετικό έγγραφο της Υ.Σ.Α.Ε. και συνεπώς, δεν ήταν ατρακάριστο, ούτε σε άριστη κατάσταση, ούτε εντελώς καινούργιο. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που δέχθηκε ότι η αξία του συγκρουσθέντος αυτοκινήτου της ενάγουσας ανερχόταν στο ποσό των 15.000 ευρώ και ότι, εξαιτίας του ατυχήματος μειώθηκε η αξία του σε ποσοστό 2% και ζημιώθηκε, για την αιτία αυτή, κατά το ποσό των 300 ευρώ, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις, γενομένου εν μέρει δεκτού, ως κατ’ουσίαν βάσιμου του πρώτου λόγου της από 28-12-2015 έφεσης.
Περαιτέρω, ενόψει των συνθηκών υπό τις οποίες έγινε το ατύχημα, του βαθμού του πταίσματος του πρώτου εναγόμενου, της έλλειψης πταίσματος της ενάγουσας, του είδους και της έκτασης της σωματικής βλάβης που προκλήθηκε σ’ αυτήν, λαμβανομένης υπόψη και της κατάστασης εγκυμοσύνης 15 εβδομάδων, στην οποία βρισκόταν κατά το χρόνο του ατυχήματος-μη αποδεικνυομένου από κάποιο ιατρικό έγγραφο, του ισχυρισμού της ενάγουσας ότι στις 22-11-2012, δηλαδή, 5 μήνες μετά το ατύχημα, αναγκάστηκε, εξαιτίας του επίδικου ατυχήματος, να γεννήσει το πρώτο της παιδί, με καισαρική και όχι φυσιολογικά-, της ηλικίας της, του πόνου και της στενοχώριας, που βίωσε, λόγω της σύγκρουσης και του τραυματισμού της και της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των μερών, που ενεπλάκησαν στο ατύχημα, πλην της εναγόμενης ασφαλιστικής εταιρείας, της οποίας η ευθύνη είναι εγγυητική, κατά την κρίση του Δικαστηρίου η ενάγουσα υπέστη ηθική βλάβη και πρέπει να της επιδικασθεί ως εύλογη χρηματική ικανοποίηση το ποσό των 7.000 ευρώ (στο οποίο δεν περιλαμβάνεται το ποσό των 30,00 ευρώ που επιφυλάχθηκε να αξιώσει στο ποινικό δικαστήριο για την ίδια αιτία). Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που δέχθηκε ότι η εύλογη χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη, που υπέστη η ενάγουσα, εξαιτίας του επίδικου ατυχήματος ανέρχεται στο ποσό των 5.000 ευρώ, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις, γενομένου εν μέρει δεκτού, ως κατ’ουσίαν βάσιμου του τρίτου λόγου της από 28-12-2015 έφεσης.
Περαιτέρω, όπως ήδη αναφέρθηκε αποδείχθηκε ότι εξαιτίας του ένδικου ατυχήματος, η ενάγουσα, ……., κατέστη ανίκανη για εργασία κατά το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα, ήτοι από 19-06-2012 έως 25-09-2012. Έτσι, το ενάγον ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, στο οποίο ήταν ασφαλισμένη λόγω της προαναφερόμενης εργασίας της, της κατέβαλε, ως επιδότηση ασθενείας, το συνολικό ποσό των 3.009,56 ευρώ. Προς τούτο δε εξεδόθη η κατά νόμο απαιτούμενη απόφαση Διευθυντή του περιφερειακού υποκαταστήματος ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Πειραιώς με αριθμό πρωτοκόλλου …../18-10-2013, με την οποία καθορίστηκε η μεταβιβασθείσα στο Ίδρυμα απαίτηση της ασφαλισμένης του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ κατά του δευτέρου των εναγομένων, ….., ως υπαιτίου για το ένδικο ατύχημά της ασφαλισμένης του, ……. και κατά της τρίτης των εναγομένων ασφαλιστικής εταιρείας, ως συνυπεύθυνης για την αποζημίωσή της, στο ως άνω ποσό 3.009,56 ευρώ. Την ως άνω απόφαση του Διευθυντή του, γνωστοποίησε το ενάγον ΙΚΑ-ΕΤΑΜ στους δεύτερο και τρίτη των εναγομένων, και ειδικότερα, με την από 25-11-2013 εξώδικη όχλησή του, η οποία κοινοποιήθηκε στον δεύτερο εναγόμενο, την 2-1-2014 και στην τρίτη εναγομένη την 5-12-2013, θέτοντας σε αυτούς 5νθήμερη προθεσμία καταβολής του ως άνω ποσού από την κοινοποίησή της εξωδίκου οχλήσεώς του. Έτσι, με βάση τα προαναφερόμενα το ενάγον ΙΚΑ-ΕΤΑΜ υποκαταστάθηκε για τα προαναφερόμενα ποσά που δαπάνησε για την παθούσα ασφαλισμένη του, ………, στα δικαιώματα της τελευταίας και δικαιούται να αξιώσει την καταβολή τους από τους εναγόμενους.
Κατά συνέπεια, με βάση τα προαναφερόμενα, πρέπει η από 2-4-2013 αγωγή να γίνει μερικά δεκτή ως κατ’ ουσίαν βάσιμη και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι εις ολόκληρον ο καθένας τους να καταβάλουν στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 13.587,13 ευρώ με το νόμιμο τόκο επιδικίας από την επίδοση της ένδικης αγωγής και μέχρι την εξόφληση.
Περαιτέρω, πρέπει η από 20-1-2014 αγωγή να γίνει δεκτή στο σύνολο της, ως κατ’ ουσίαν βάσιμη και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι (…….. και η «…………») εις ολόκληρον ο καθένας τους να καταβάλουν στο ενάγον το συνολικό ποσό των 3.009,56 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από τότε που αυτό κατέστη απαιτητό, ήτοι από την επομένη της λήξεως της 5νθήμερης προθεσμίας καταβολής του ως άνω ποσού από την κοινοποίηση σε αυτούς της εξώδικης όχλησης του ενάγοντος. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που με την εκκαλούμενη απόφασή του, έχοντας απορρίψει την από τους εναγόμενους προβληθείσα ένσταση συντρέχοντος πταίσματος της ενάγουσας, στην επέλευση της σωματικής βλάβης που υπέστη, λόγω μη χρήσης της ζώνης ασφαλείας και έκανε, ομοίως, δεκτή την από 20-1-2014 αγωγή και υποχρέωσε τους εναγόμενους να καταβάλουν στο ενάγον το ως άνω ποσό, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις, απορριπτομένου, έτσι, ως κατ’ ουσίαν αβάσιμου του περί του αντιθέτου, πέμπτου λόγου της από 15-12-2015 συνεκδικαζόμενης έφεσης.
Κατ’ακολουθίαν όλων των ανωτέρω, ενόψει του ότι, κατά τα παραπάνω έγιναν εν μέρει δεκτοί ως κατ’ουσίαν βάσιμοι, οι πρώτος και τρίτος λόγος της από 28-12-2015 έφεσης, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως κατ’ουσίαν βάσιμη και η έφεση αυτή και ενόψει του ότι και ο δεύτερος λόγος της από 15-12-2015 έφεσης, έγινε εν μέρει δεκτός, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, ως κατ’ουσίαν βάσιμη και η έφεση αυτή, παρά, δε, το ότι ο καθένας από τους παραπάνω λόγους πλήττει το παραπάνω αναφερόμενο, για τον κάθε λόγο, κεφάλαιο της εκκαλουμένης, δεν θα εξαφανιστεί μερικά η εκκαλουμένη, για το κάθε κεφάλαιο αυτής, κατά το οποίο μεταρρυθμίζεται αυτή, αλλά πρέπει για την ενότητα της εκτέλεσης, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη στο σύνολό της, κατ’άρθρ.535 παρ.1 ΚΠολΔ και αφού κρατηθεί η υπόθεση, α)να γίνει εν μέρει δεκτή η 2-4-2013 αγωγή και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν εις ολόκληρον ο καθένας στην ενάγουσα το ποσό των δέκα τριών χιλιάδων πεντακοσίων ογδόντα επτά ευρώ και δέκα τριών λεπτών (13.587,13 €)) με το νόμιμο τόκο επιδικίας από την επίδοση της αγωγής αυτής και μέχρι την εξόφληση και β)να γίνει δεκτή η 20-1-2014 αγωγή και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν εις ολόκληρον ο καθένας στο ενάγον το συνολικό ποσό των τριών χιλιάδων εννέα ευρώ και πενήντα έξι λεπτών (3.009,56€), με το νόμιμο τόκο από τότε που αυτό κατέστη απαιτητό, ήτοι από την επομένη της λήξεως της 5νθήμερης προθεσμίας καταβολής του ως άνω ποσού από την κοινοποίηση σε αυτούς της εξώδικης όχλησης του ενάγοντος. Πρέπει, επίσης, ενόψει του ότι η κάθε συνεκδικαζόμενη έφεση έγινε εν μέρει δεκτή, να διαταχθεί η επιστροφή του κατατεθέντος με την άσκηση της κάθε έφεσης παραβόλου στην εκκαλούσα της από 28-12-2015 έφεσης και στους εκκαλούντες της από 15-12-2015 έφεσης, αντίστοιχα (άρθρ.495 παρ.3 ΚΠολΔ). Πρέπει, τέλος, να επιβληθούν σε βάρος των εναγομένων τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας της από 18-6-2013 αγωγής, και του ενάγοντος της από 20-1-2014 αγωγής και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, μειωμένα, όμως, αναφορικά με την από 18-6-2013 αγωγή, κατά το ποσοστό της εν μέρει νίκης και ήττας τους (άρθρα 191§2, 183 και 178§1 ΚΠολΔ) και εξ ολοκλήρου, αναφορικά με την από 20-1-2014 αγωγή, λόγω της ήττας τους(άρθρ.191 παρ.2, 183 και 176 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικώτερον οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’αντιμωλία των διαδίκων.
Συνεκδικάζει α) την από 28-12-2015 (με αριθμ. έκθ. κατάθ. …../2015 έφεση και β) την από 15-12-2015 (με αριθμ. έκθ. κατάθ. …../2015) αντίθετη έφεση, εφέσεις, που στρέφονται κατά της υπ’ αριθμ. 3748/2015 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
ΔΕΧΕΤΑΙ τις εφέσεις, τυπικά και εν μέρει κατ’ουσίαν.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ’ αριθμ. 3748/2015 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
ΔΙΑΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση.
Δέχεται εν μέρει την από 2-4-2013 αγωγή.
Υποχρεώνει τους εναγόμενους να καταβάλουν εις ολόκληρον ο καθένας στην ενάγουσα το ποσό των δέκα τριών χιλιάδων πεντακοσίων ογδόντα επτά ευρώ και δέκα τριών λεπτών (13.587,13 €) με το νόμιμο τόκο επιδικίας από την επίδοση της αγωγής αυτής και μέχρι την εξόφληση.
Δέχεται την από 20-1-2014 αγωγή.
Υποχρεώνει τους εναγόμενους να καταβάλουν εις ολόκληρον ο καθένας στο ενάγον το συνολικό ποσό των τριών χιλιάδων εννέα ευρώ και πενήντα έξι λεπτών (3.009,56€), με το νόμιμο τόκο από τότε που αυτό κατέστη απαιτητό, ήτοι από την επομένη της λήξεως της 5νθήμερης προθεσμίας καταβολής του ως άνω ποσού από την κοινοποίηση σε αυτούς της εξώδικης όχλησης του ενάγοντος.
Διατάσσει την επιστροφή του κατατεθέντος με την άσκηση της κάθε έφεσης παραβόλου, στην εκκαλούσα της από 28-12-2015 έφεσης και στους εκκαλούντες της από 15-12-2015 έφεσης, αντίστοιχα.
Επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα της εκκαλούσας-ενάγουσας αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας σε βάρος των εναγομένων-εκκαλούντων και τα ορίζει μειωμένα, στο ποσό των οκτακοσίων πενήντα ευρώ (850€) και
Επιβάλλει τα δικασιτκά έξοδα του ενάγοτος, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας και τα ορίζει στο ποσό των τριακοσίων ευρώ(300€).
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 26 Φεβρουαρίου 2018, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ