ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 371/2018
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές Αμαλία Μήλιου, Πρόεδρο Εφετών, Αικατερίνη Κοκόλη, Αγγελική Δέτση – Ε ι σ η γ ή τ ρ ι α, Εφέτες, και τη γραμματέα Γ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με το άρθρο 8 §§ 1, 6 και 7 Ν. 1337/1983, «1. Οι ιδιοκτησίες α) που εντάσσονται στο πολεοδομικό σχέδιο για πρώτη φορά ή β) στις οποίες επεκτείνεται το πολεοδομικό σχέδιο ή γ) που εντάσσονται στο πολεοδομικό σχέδιο και βρίσκονται εκτός των ορίων των οικισμών προ του 1923 ή των οικισμών με πληθυσμό μέχρι 2000 κατοίκους υποχρεούνται να συμμετάσχουν με εισφορά γης στη δημιουργία των απαραίτητων κοινόχρηστων χώρων και γενικά στην ικανοποίηση κοινωφελών χρήσεων και σκοπών κατά τις επόμενες διατάξεις… 6. Η εισφορά γης πραγματοποιείται με την πράξη εφαρμογής του άρθρου 12 του νόμου αυτού…. 7. Σε περίπτωση που η συμμετοχή σε γη πρέπει να ληφθεί από μη ρυμοτομούμενο τμήμα ιδιοκτησίας, πλην όμως κατά την κρίση της αρχής το τμήμα γης που πρόκειται να αποτελέσει αντικείμενο εισφοράς δεν είναι αξιοποιήσιμο πολεοδομικά ή η αφαίρεσή του είναι φανερά επιζήμια για την ιδιοκτησία, μπορεί να μετατρέπεται σε ισάξια χρηματική συμμετοχή που διατίθεται αποκλειστικά για τη δημιουργία κοινόχρηστων και κοινωφελών χρήσεων και σκοπών. Για την πραγματοποίηση της μετατροπής εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις του άρθρου 9 για την εισφορά σε χρήμα….». Επίσης, κατά το άρθρο 9 § 3 του αυτού νόμου, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 11 § 2 Ν. 3212/2003 (ΦΕΚ Α’ 308/31-12-2003), στην περίπτωση πράξης εφαρμογής πολεοδομικού σχεδίου η εισφορά σε χρήμα, την οποία πρέπει να συνεισφέρει ο ιδιοκτήτης ακινήτου, που εντάσσεται στο σχέδιο, υπολογίζεται με βάση το εμβαδόν της ιδιοκτησίας, όπως αυτή διαμορφώνεται με την πράξη εφαρμογής, και την τιμή ζώνης του οικοπέδου κατά το χρόνο κύρωσης της πράξης εφαρμογής. Τέλος, κατά το άρθρο 12 § 13 Ν. 1337/1983, που προστέθηκε με την παράγραφο 3 του άρθρου 11 του Ν. 3212/2003, ο προσδιορισμός της αξίας των τμημάτων που μετατρέπονται σε χρηματική εισφορά, σύμφωνα με την προαναφερόμενη διάταξη του άρθρου 8 § 7, γίνεται από το αρμόδιο δικαστήριο σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2881/2001 (ΚΑΑΑ). Από τις ανωτέρω διατάξεις, οι οποίες, ως ειδικές και νεώτερες, υπερισχύουν εκείνης του άρθρου 13 § 1 ΚΑΑΑ, συνάγεται ότι η εισφορά σε χρήμα, που συνεισφέρει ο ιδιοκτήτης ακινήτου εντασσόμενου στο σχέδιο πόλεως σε εκτέλεση πράξης εφαρμογής, προσδιορίζεται από το δικαστήριο κατά τη διαδικασία που ορίζεται από τον ΚΑΑΑ και υπολογίζεται με βάση την αξία που είχε κάθε ιδιοκτησία κατά το χρόνο κύρωσης της συγκεκριμένης πράξης εφαρμογής και όχι κατά τους χρόνους που ορίζονται στο άρθρο 13 ΚΑΑΑ (ΑΠ 425/2013, ΑΠ 1762/2012 ΑΠ 1625/2010 ΝΟΜΟΣ).
Ακόμη, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 12 Ν. 1337/1983, η εφαρμογή της πολεοδομικής μελέτης πραγματοποιείται με τη σύνταξη πράξης εφαρμογής συνοδευόμενης από κτηματολογικό διάγραμμα εφαρμογής και πίνακα εφαρμογής, η οποία κυρώνεται με απόφαση του νομάρχη και μεταγράφεται στο οικείο υποθηκοφυλακείο. Η σύνταξη της πράξης αυτής χωρεί κατά την προβλεπόμενη στις παραγράφους 5 και 6 του άνω άρθρου ειδική διαδικασία, που περιλαμβάνει και στάδιο προσκλήσεως και ενστάσεων των ενδιαφερόμενων ιδιοκτητών. Μετά την μεταγραφή της απόφασης του νομάρχη, που κυρώνει την πράξη εφαρμογής, αυτή γίνεται οριστική και αμετάκλητη και αποτελεί ταυτόχρονα πράξη βεβαίωσης για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων σε εισφορά σε γη (ΑΠ 2155/2013 ΝΟΜΟΣ). Σύμφωνα δε με την παράγραφο 7 του ιδίου ως άνω άρθρου, όπως τροποπ. με τον Ν. 3212/2003, «Με τη μεταγραφή επέρχονται, κατά την ίδια διάταξη, όλες οι αναφερόμενες στην πράξη εφαρμογής μεταβολές στις ιδιοκτησίες, εκτός από αυτές για τις οποίες οφείλεται αποζημίωση και για τη συντέλεση των οποίων πρέπει να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες του ΝΔ της 17-7-1923 και του Ν. 2882/2001. Η διοίκηση κατ’ εξαίρεση μόνο επιτρέπεται να ανακαλεί εν όλω ή εν μέρει την πράξη εφαρμογής, για λόγους νομιμότητας ή για πλάνη περί τα πράγματα που αποδεικνύεται από στοιχεία που δεν ήταν γνωστά κατά το χρόνο κύρωσης της πράξης ή από τελεσίδικη δικαστική απόφαση. Η ανάκληση γίνεται αυτεπάγγελτα ή ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου. Η πράξη ανακαλείται μόνο κατά το μέρος που διαπιστώνεται η παράβαση ή η πλάνη, μέσα σε εύλογο χρόνο από την κύρωση της πράξης εφαρμογής και συντάσσεται διορθωτική πράξη. Κατά τη σύνταξη της διορθωτικής πράξης λαμβάνεται υπόψη η πραγματική και νομική κατάσταση που είχαν οι ιδιοκτησίες κατά το χρόνο σύνταξης της αρχικής πράξης. Αν κατά την αιτιολογημένη κρίση της Διοίκησης η αυτούσια διόρθωση δεν είναι δυνατή για λόγους, που επιβάλλονται από τις αρχές της καλής πίστης και της ασφάλειας του δικαίου, οι διαφορές, που προκύπτουν κατά τη σύνταξη της διορθωτικής πράξης, μετατρέπονται σε χρηματική αποζημίωση. Με τη διορθωτική πράξη καθορίζεται ο υπόχρεος και ο δικαιούχος της αποζημίωσης, το ύψος της οποίας καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2882/2001». Κατά την έννοια και το σκοπό των παραπάνω διατάξεων, στις περιπτώσεις στις οποίες η διοίκηση διαπιστώνει, μετά την έναρξη ισχύος του Ν. 3212/2003, ότι συντρέχουν οι προβλεπόμενες από τις διατάξεις αυτές προϋποθέσεις για την τροποποίηση των πράξεων εφαρμογής, μπορεί να προβαίνει στη διόρθωσή τους, χωρίς να εξετάζεται αν αυτές είχαν κυρωθεί πριν ή μετά την έναρξη ισχύος του Ν. 3212/2003, αφού κρίσιμο στοιχείο είναι πλέον ο χρόνος έκδοσης των νέων διορθωτικών πράξεων και όχι αυτός της κύρωσης των εσφαλμένων αρχικών. Η δυνατότητα αυτή παρέχεται ήδη σύμφωνα με τις γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου περί ανάκλησης των παράνομων πράξεων της διοίκησης. Κατ’ ακολουθίαν, η διοίκηση, κατά διακριτική ευχέρεια, δύναται να προβεί, εντός ευλόγου χρόνου από την κύρωση της πράξης ή και από την ισχύ του Ν. 3212/2003, στη σύνταξη των διορθωτικών πράξεων μετά από έλεγχο της συνδρομής των προϋποθέσεων, όπως αυτές ορίζονται στις κρίσιμες διατάξεις (ΣτΕ 3364/2014 ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, σύμφωνα με πάγια αρχή του διοικητικού δικαίου, οι διοικητικές πράξεις έχουν το τεκμήριο της νομιμότητας, έτσι ώστε και οι παράνομες διοικητικές πράξεις, εφόσον δεν έχουν ακυρωθεί, είναι εκτελεστές και παράγουν τα έννομα αποτελέσματά τους. Κατά δε τη διάταξη του άρθρου 2 ΚΠολΔ, τα πολιτικά δικαστήρια απαγορεύεται να επεμβαίνουν σε διοικητικές διαφορές ή υποθέσεις, που υπάγονται στα διοικητικά δικαστήρια και επιτρέπεται μόνο η εξέταση των ζητημάτων, που ανακύπτουν, παρεμπιπτόντως. Από τη διάταξη αυτή συνάγεται, ότι τα τακτικά δικαστήρια δικάζοντας ιδιωτική διαφορά, που υπάγεται στη δικαιοδοσία τους, μπορούν να ερευνήσουν το κύρος της διοικητικής πράξεως, το οποίο αποτελεί προδικαστικό ζήτημα της κρινόμενης διαφοράς, παρόλο που δεν έχουν δικαιοδοσία να ακυρώσουν ή να αναγνωρίσουν την ακυρότητα της διοικητικής αυτής πράξης, εκτός αν πρόκειται για ουσιαστική κρίση του αρμοδίου οργάνου, που εξέδωσε την ελεγχόμενη εκτελεστή πράξη, ως προς την ύπαρξη των πραγματικών προϋποθέσεων έκδοσής της, οπότε αυτή δεν υπόκειται κατά το αντίστοιχο μέρος της ουσιαστικής κρίσης ούτε σε παρεμπίπτοντα έλεγχο. Έτσι, αν εισαχθεί ενώπιον πολιτικού δικαστηρίου διαφορά αφορώσα τη νομιμότητα των διοικητικών πράξεων κήρυξης της απαλλοτρίωσης, όπως είναι και η πράξη εφαρμογής της οικείας πολεοδομικής αρχής, υπάγεται ως διοικητική στη δικαιοδοσία των διοικητικών δικαστηρίων, τα δε πολιτικά δικαστήρια δεν έχουν την εξουσία να ακυρώνουν ή να αναγνωρίζουν την ακυρότητα των πράξεων αυτών ή να καθιστούν ανέφικτη την εφαρμογή τους μέσω παρεμπίπτοντος ελέγχου της νομιμότητάς τους (ΑΠ 216/2013, ΑΠ 734/2010, ΑΠ 171/2006 ΝΟΜΟΣ).
Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 1 §§ 1, 3 και 3 του Ν. 653/1977, όπως αυτές ισχύουν, προκύπτει σαφώς ότι, προκειμένου περί διανοίξεως εκτός σχεδίου πόλεων εθνικών οδών, ωφελούμενοι παρόδιοι ιδιοκτήτες κάθε πλευράς υποχρεούνται σε αποζημίωση ζώνης πλάτους 15 μέτρων με συμμετοχή τους στις δαπάνες απαλλοτριώσεως των καταλαμβανόμενων υπό των οδών τούτων ακινήτων. Ωφελούμενοι παρόδιοι ιδιοκτήτες θεωρούνται εκείνοι των οποίων τα ακίνητά τους αποκτούν πρόσωπο επί των διανοιγόμενων οδών, ενώ προκειμένου περί ρυμοτομούμενων ακινήτων ως ωφελούμενοι παρόδιοι ιδιοκτήτες θεωρούνται εκείνοι, των οποίων τα οικόπεδα έχουν ή δύνανται να αποκτήσουν με προσκυρώσεις και τακτοποιήσεις πρόσωπο επί του κοινόχρηστου χώρου, στον οποίο περιλαμβάνεται το ακίνητο που απαλλοτριώνεται. Είναι προφανές ότι με τις διατάξεις αυτές θεσπίστηκε το τεκμήριο ωφελείας ως αμάχητο σε δύο κυρίως περιπτώσεις διανοίξεως οδών, α) εκτός ρυμοτομικού σχεδίου, με το άρθρο 1 § 3 Ν. 653/1977 στις απαλλοτριώσεις για τη διάνοιξη, βελτίωση, διαπλάτυνση εθνικών, επαρχιακών, δημοτικών και κοινοτικών οδών και β) εντός σχεδίου, με τη διάταξη του άρθρου 3 Ν. 653/1977, που αντικατέστησε την παράγραφο 3 του άρθρου 6 του Ν. 5269/1931. Εξάλλου, με το άρθρο 33 § 1 Ν. 2971/2001 ορίστηκε ότι το τεκμήριο ωφελείας των ιδιοκτητών κατά τις διατάξεις του Ν.653/1977 είναι μαχητό και κρίνεται, μετά την κήρυξη της απαλλοτρίωσης, από το αρμόδιο για τον οριστικό προσδιορισμό της αποζημίωσης Εφετείο κατά την ειδική διαδικασία του παρόντος άρθρου. Από την τελευταία διάταξη συνάγεται σαφώς ότι το τεκμήριο ωφελείας και στις δύο ανωτέρω περιπτώσεις κατέστη πλέον μαχητό. (ΑΠ 295/2014, ΑΠ 2155/2013 ΝΟΜΟΣ). Για την άρση του υπάρχει αποκλειστική αρμοδιότητα του εφετείου, όταν εισάγεται από κοινού με αίτηση καθορισμού οριστικής τιμής μονάδας αποζημίωσης του ίδιου ακινήτου (ΟλΑΠ 10/2004 ΕλΔνη 45.712, ΑΠ 167/2012 ΑΡΜ 2012.1189). Επίσης, όταν το αίτημα για την άρση του τεκμηρίου της ωφέλειας εισάγεται σωρευτικά με αίτημα καθορισμού οριστικής τιμής μονάδας για το ίδιο ακίνητο, δεν είναι αναγκαίο να έχει τηρηθεί η προδικασία του άρθρου 33 Ν. 2971/2001, ούτε οι αναφερόμενες από την ίδια διάταξη προθεσμίες (ΑΠ 1258/2015, ΑΠ 34/2015, ΑΠ 1091/2011, ΑΠ 1747/2011, ΕΛαρ 121/2014, ΕΑ 4917/2013, ΝΟΜΟΣ).
Με την από 23-9-2015 και αρ. κατάθ. …../2015 κλήση του αιτούντος δήμου νόμιμα επανέρχονται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου Α) η από 26-3-2008 και με αρ. κατάθ. …/2008 αίτηση του ιδίου για καθορισμό οριστικής τιμής μονάδας αποζημίωσης και β) η από 26-3-2008 και με αρ. κατάθ. …../2008 αίτηση των καθ’ ων η άνω αίτηση, μετά την έκδοση της υπ’ αρ. 1762/2012 απόφασης του Αρείου Πάγου, με την οποία αναιρέθηκε η με αρ. 776/2008 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, που δίκασε επί των προαναφερόμενων αιτήσεων.
Α. Ο αιτών δήμος με την από 26-3-2008 και με αρ. κατάθ. …/2008 αίτησή του εκθέτει ότι, δυνάμει του από 11-2-1991 ΠΔ, νομίμως δημοσιευθέντος, όπως αναθεωρήθηκε με επόμενα ΠΔ, εγκρίθηκε η πολεοδομική μελέτη της πολεοδομικής ενότητας «….» Δήμου Αθηνών, Αγίου Ιωάννη Ρέντη, Αιγάλεω, Περιστερίου και Ταύρου, προς εφαρμογή της οποίας εκδόθηκε η με αρ. Μ16/2004 μεμονωμένη πράξη εφαρμογής της Δ/νσης Περιβάλλοντος Νομαρχίας Πειραιά, κυρωθείσα με την υπ’ αρ. Π1943/Β172/7-4-2005 απόφαση του νομάρχη Πειραιά, νομίμως καταχωρηθείσα στο κτηματολογικό γραφείο Νίκαιας. Ότι με βάση την άνω πράξη εφαρμογής η με αρ. ….. ιδιοκτησία, που ανήκει στη συγκυριότητα των καθ’ ων κατά 50% σε έκαστο, βαρύνεται με θεωρητική εισφορά σε γη ανερχόμενη σε 1.317 τμ, η οποία μετατράπηκε σε χρηματική. Ότι προκειμένου για τη μετατροπή της εισφοράς γης σε χρηματική με την υπ’ αρ. 71/2008 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά καθορίστηκε προσωρινή τιμή μονάδας το ποσό των 500 ευρώ ανά τμ. Με βάση αυτά ζητεί να καθοριστεί η οριστική τιμή μονάδας αποζημίωσης για τη μετατραπείσα σε χρήμα εισφορά γης από το αναφερόμενο στην αίτηση οικόπεδο των καθ’ ων, στο ποσό των 1.000 ευρώ ανά τμ. και να καταδικαστούν οι αντίδικοι στη δικαστική του δαπάνη.
Β. Επίσης, οι αιτούντες στην από 26-3-2008 και με αρ. κατάθ. …./2008 αίτησή τους, αφού εκθέτουν τα ίδια με την ως άνω αίτηση περιστατικά, ζητούν 1) να αναγνωριστεί ότι η υπ’ αρ. Μ16/2004 μεμονωμένη πράξη εφαρμογής, κατά το μέρος που αφορά τη δική τους ιδιοκτησία, είναι παράνομη, καθόσον το ακίνητό τους δεν εντάχθηκε το πρώτον σε πολεοδομικό σχέδιο με το από 11-2-1991 ΠΔ, αλλά ήταν ήδη ενταγμένο στο ρυμοτομικό σχέδιο της οδού ………. με το από 9-12-1955 ΒΔ, 2) επικουρικά, να κηρυχθεί απαράδεκτη η αίτηση για καθορισμό οριστικής τιμής μονάδας αποζημίωσης μέχρις ότου α) συγκεκριμενοποιηθεί το τμήμα της ιδιοκτησίας τους, το οποίο βαρύνεται με εισφορά γης που μετατράπηκε σε χρηματική, με απεικόνιση αυτού ως θέση και με αλφαβητικά ή αριθμητικά στοιχεία επί του διαγράμματος της πράξης εφαρμογής, β) συνταχθεί από την κτηματική υπηρεσία η έκθεση αντικειμενικής αξίας του απαλλοτριούμενου, 3) άλλως, να καθορισθεί η οριστική τιμή μονάδας στο ποσό των 76,84 ευρώ ανά τμ., επικουρικά δε στο ποσό των 153,74 ευρώ ανά τμ. και να καταδικαστεί ο αντίδικος στα δικαστικά τους έξοδα.
Οι ένδικες αιτήσεις αρμοδίως εισάγονται ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, στη δικαστική περιφέρεια του οποίου υπάγεται το απαλλοτριούμενο ακίνητο, για να συζητηθούν κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών περί αναγκαστικών απαλλοτριώσεων (άρθρα 18 § 1, 2, 3, 19 §§ 5, 7, 9 και 20 §§ 1, 3, 6, 7, 8 Ν. 2882/2001), και έχουν ασκηθεί, κατ’ άρθρο 20 § 2 Ν. 2882/2001, εμπροθέσμως, ήτοι με κατάθεση των δικογράφων τους στην γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου στις 27-3-2008, ήτοι εντός τριάντα ημερών από την επίδοση στις 26-2-2008 (βλ. με αρ. … και …./26-22008 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών ………….) της υπ’ αρ. 71/2008 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία προσδιορίστηκε προσωρινή τιμή μονάδας αποζημίωσης, ενώ αντίγραφό τους επιδόθηκε 15 και πλέον ημέρες πριν από την αρχικά ορισθείσα δικάσιμο (βλ. με αρ. .. και …/27-3-2008 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών …….. και …/7-4-2008 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών ……….). Επιπλέον, για το παραδεκτό της συζητήσεως αυτών έχει τηρηθεί η εκ των άρθρων 15 §§ 3 και 6, 17 §§ 1, 2, 3 και 4 του Ν. 2882/2001 προβλεπόμενη διαδικασία, καθώς προσκομίζονται: α) το υπ’ αριθ. πρωτ. …/6-7-2005 πιστοποιητικό του Κτηματολογικού Γραφείου Νικαίας του Ο.Κ.Χ.Ε. περί καταχωρήσεως της υπ’ αρ. Π1943/Β172/7-4-2005 απόφασης του νομάρχη Πειραιώς, με την οποία κυρώθηκε η με αρ. Μ16/2004 μεμονωμένη πράξη εφαρμογής, στα οικεία κτηματολογικά φύλλα του ως άνω Κτηματολογικού Γραφείου καθώς και το με αρ. ΚΑΕΚ ……. φύλλο του κτηματολογικού γραφείου Νίκαιας, β) η με αρ. Μ16/2004 πράξη εφαρμογής της Δ/νσης Πολεοδομίας και Περιβάλλοντος/Τμήμα Πολεοδομικών Εφαρμογών, Τοπογραφήσεων και Κτηματολογίου της Νομαρχίας Πειραιά με τα συνοδεύοντα αυτήν, από Οκτώβριο 2004 και με αρ. σχεδίου 5 διάγραμμα της πράξης εφαρμογής και αντίστοιχο κτηματολογικό πίνακα, που συντάχθηκαν από τον …………, προϊστάμενο του Τμήματος Πολεοδομικών Εφαρμογών, Τοπογραφήσεων και Κτηματολογίου της Τεχνικής Υπηρεσίας δήμου Αγίου Ιωάννη Ρέντη, και τη ………….., τοπογράφο μηχανικό της ίδιας υπηρεσίας, ελέγχθηκαν από την επιβλέπουσα αρχιτέκτονα και τοπογράφο μηχανικό, ……., θεωρήθηκαν από τον προϊστάμενο τοπογράφο μηχανικό ……… και εγκρίθηκαν στις 7-4-2005 από τη διευθύντρια της άνω υπηρεσίας Κων. Οικονομοπούλου, και γ) η, κατ’ άρθρο 15 Ν. 2882/2001, με αρ. πρωτ. …../23-9-2009 έκθεση περί της αντικειμενικής αξίας του απαλλοτριούμενου ακινήτου της Προϊσταμένης της Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά.
Περαιτέρω, το υπ’ αρ. 1 αίτημα της με αρ. κατάθ. …../2008 (υπό στοιχ. Β) αίτησης είναι νόμω αβάσιμο και πρέπει να απορριφθεί, διότι, όπως αναφέρθηκε στη μείζονα σκέψη της παρούσας απόφασης, οι διαφορές που αναφύονται αναφορικά με τη νομιμότητα των διοικητικών πράξεων κήρυξης της απαλλοτρίωσης, όπως είναι και η πράξη εφαρμογής της οικείας πολεοδομικής αρχής, υπάγονται ως διοικητικές, στη δικαιοδοσία των διοικητικών δικαστηρίων, ενώ τα πολιτικά δικαστήρια μόνο παρεμπιπτόντως μπορούν να εξετάζουν τα σχετικά ζητήματα, χωρίς όμως να έχουν την εξουσία να ακυρώνουν ή να αναγνωρίζουν την ακυρότητα των πράξεων αυτών, και εφόσον δεν άπτονται της ουσιαστικής κρίσης των διοικητικών οργάνων, που τις εξέδωσαν. Επομένως, το Δικαστήριο τούτο δεν δικαιούται να αναγνωρίσει, όπως ζητείται, το παράνομο (ακυρότητα) της προαναφερόμενης πράξης εφαρμογής, καθόσον προσβάλλεται η ουσιαστική κρίση του διοικητικού οργάνου, που την εξέδωσε ως προς την συνδρομή των προϋποθέσεων έκδοσής της, περιστατικά τα οποία δεν ελέγχονται παρεμπιπτόντως από τα πολιτικά δικαστήρια. Ομοίως, το υπ’ αρ. 2 αίτημα της αυτής αίτησης, κατ’ αμφότερα τα σκέλη του (α και β) είναι απορριπτέο ως απαράδεκτο, καθόσον δεν σκοπεί στην παροχή έννομης προστασίας των αιτούντων, αλλά στην απόρριψη αίτησης καθορισμού οριστικής τιμής, εν προκειμένω της αντίθετης αίτησης του δήμου. Πέραν τούτου, όμως, το αίτημα αυτό είναι και ουσιαστικά αβάσιμο, καθόσον αφενός η οφειλόμενη εισφορά σε γη, που μετατρέπεται σε χρηματική, απεικονίζεται ως θεωρητικό μέγεθος, μόνο, στους πίνακες της πράξης εφαρμογής και δεν μπορεί να απεικονιστεί στο διάγραμμα της πράξης αυτής, αφού δεν αντιστοιχεί σε συγκεκριμένο τμήμα ιδιοκτησίας, αφετέρου, για το παραδεκτό, κατ’ άρθρο 17 § 4 Ν. 2882/2001, των αιτήσεων προσκομίζεται η προαναφερόμενη με αρ. πρωτ. 4510/23-9-2008 έκθεση περί της αντικειμενικής αξίας του απαλλοτριούμενου της Προϊσταμένης της Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά. Κατά τα λοιπά οι αιτήσεις είναι ορισμένες και νόμιμες, στηριζόμενες στις διατάξεις των άρθρων 17 του Συντάγματος, 1, 3, 4, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 20 Ν. 2882/2001, σε συνδ. με τα άρθρα 8 §§ 1, 6, 7, 9 § 3 και 12 § 13 Ν. 1337/1983, όπως τα δύο τελευταία τροποποιήθηκαν με το άρθρο 11 §§ 2-3 Ν. 3212/2003, και 176 ΚΠολΔ, και πρέπει να εξετασθούν κατ’ ουσίαν, συνεκδικαζόμενες, διότι είναι συναφείς μεταξύ τους, αφού αφορούν το ίδιο ακίνητο και επιπλέον με τη συνεκδίκασή τους επιταχύνεται και διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης (άρθρα 18 §1 Ν. 2882/2001 σε συνδ. με 246 ΚΠολΔ).
Οι αιτούντες στην άνω υπό στοιχ. Β αίτηση με τις από 28-4-2017 προτάσεις τους, που κατέθεσαν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου αυθημερόν, αφού αρνούνται τη νομιμότητα της με αρ. Μ16/2004 μεμονωμένης πράξης εφαρμογής, ισχυρίζονται ότι με την από 26-2-2016 και αρ. πρωτ. …../1-3-2016 αίτησή τους προς τον καθ’ ου δήμο ζήτησαν να ανακληθεί αυτή για λόγους νομιμότητας, πλην όμως ο δήμος απέρριψε το αίτημά τους με την υπ’ αρ. 291/22-6-2016 απόφασή του, την οποία οι ίδιοι προσέβαλαν ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς με την από 31-8-2016 αίτηση ακύρωσης, η συζήτηση της οποίας έλαβε χώρα στις 16-11-2017, χωρίς όμως να έχει εισέτι εκδοθεί απόφαση, και για το λόγο αυτό ζητούν να ανασταλεί, κατ’ άρθρο 249 ΚΠολΔ, η συζήτηση των ένδικων αιτήσεων, μέχρις ότου εκδοθεί απόφαση από το προαναφερθέν δικαστήριο. Το αίτημα αυτό πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο, καθόσον η κυρωτική απόφαση του νομάρχη έχει καταστεί αμετάκλητη, ως διοικητική δε πράξη φέρει το τεκμήριο της νομιμότητας, εφόσον δεν έχει μέχρι σήμερα ακυρωθεί ή ανακληθεί. Επιπρόσθετα, η εφαρμογή του άρθρου 249 ΚΠολΔ, καίτοι μεν δεν απαγορεύεται από τις διατάξεις του Ν. 2882/2001, πλην όμως δεν συνάδει με την ταχύτητα που χαρακτηρίζει την προκείμενη διαδικασία, όπως τούτο διαφαίνεται από πλήθος διατάξεων του άνω νόμου (πχ άρθρο 18 § 5, 19 §§ 6-7, 20 § 6 Ν. 2882/2001). Επίσης, οι άνω αιτούντες αρνούνται την αντίθετη αίτηση του δήμου ισχυριζόμενοι ότι α) είναι αόριστη, διότι δεν συγκεκριμενοποιείται το τμήμα του ακινήτου τους, που αποτελεί την οφειλόμενη εισφορά τους σε γη, που μετατράπηκε σε χρηματική, β) είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη διότι δεν προσκομίζεται η έκθεση της κτηματικής υπηρεσίας περί της αντικειμενικής αξίας του επίδικου ακινήτου, γ) το αίτημα του δήμου περί καθορισμού οριστικής τιμής είναι αβάσιμο, διότι η πράξη εφαρμογής είναι παράνομη. Οι ισχυρισμοί αυτοί είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι, με την ίδια αιτιολογία που αναπτύχθηκε παραπάνω στο σκεπτικό της παρούσας. Περαιτέρω, με τις προτάσεις τους ασκούν ανταίτηση και, 1) αφού εκθέτουν ότι το ακίνητό τους, έχοντας ενταχθεί στο ρυμοτομικό σχέδιο της οδού ………… με το από 9-12-1955 ΒΔ, ήταν άρτιο και οικοδομήσιμο, αφού είχε εμβαδόν άνω των 1.500 τμ, πρόσοψη επί της οδού ……… μέτρων και βάθος 121 μέτρα, ενώ από την ανατολική πλευρά είχε πρόσοψη σε κοινόχρηστη ιδιωτική οδό, και ήταν άρα κατάλληλο για οικιστική αξιοποίηση με δυνατότητα κάλυψης σε ποσοστό 60% και με συντελεστή δόμησης 1,8, μετά την με αρ. Μ16/2004 μεμονωμένη πράξη εφαρμογής, που εκδόθηκε σε εκτέλεση του από 11-2-1991 ΠΔ, ως αυτό αναθεωρήθηκε, το ακίνητο τους συνέχισε μεν να είναι άρτιο και οικοδομήσιμο, πλην όμως με δυσμενέστερους όρους δόμησης, αφού α) η αρτιότητα ορίστηκε σε 2.000 τμ., β) ο συντελεστής δόμησης σε 0,6, γ) η κάλυψη από 40%-50% ανάλογα με τη χρήση και δ) καταργήθηκε η πρόσοψή του στην κοινόχρηστη οδό, ενώ από την άλλη η χρήση γης παρέμεινε η ίδια, το ακανόνιστο σχήμα του ακινήτου τους ουδόλως τακτοποιήθηκε και δεν δημιουργήθηκε κανένας κοινόχρηστος χώρος στο ΟΤ, όπου βρίσκεται αυτό. Ότι η συνδρομή όλων των παραπάνω μειονεκτημάτων εξουδετέρωσε το όφελος του οικοπέδου τους από την ένταξή του στο σχέδιο πόλεως με το προαναφερθέν ΠΔ, ενώ επιπλέον βαρύνονται και με εισφορά γης, που μετατράπηκε σε χρηματική, ίδια με εκείνη που βαρύνει τους ιδιοκτήτες ακινήτων, που πριν δεν ήταν οικοδομήσιμα, γεγονός που συνιστά παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας. Ενόψει αυτών ζητούν να αναγνωριστεί η άρση εν όλω ή σε ποσοστό 95% του τεκμηρίου της ωφέλειας του οικοπέδου τους από την κατά τα ανωτέρω πολεοδόμησή του. 2) Ακόμη, ζητούν, ενόψει του ότι για την αξία του ακινήτου τους πρέπει να συνεκτιμηθούν οι αναφερόμενοι στις προτάσεις τους μειωτικοί συντελεστές, να καθοριστεί οριστική τιμή μονάδας στο ποσό των 76,84 ευρώ ανά τμ., άλλως στο ποσό των 153,74 ευρώ ανά τμ. Η ανωτέρω ανταίτηση παραδεκτά ασκείται με τις προτάσεις, κατ’ άρθρο 20 § 5 Ν. 2882/2001, ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου και ως προς μεν το πρώτο αίτημα για άρση του τεκμηρίου της ωφέλειας είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1 §§ 1-3-, 3 § 3 και 4 Ν.653/1977, 33 και 37 περ. α’ Ν. 2971/2001, χωρίς να είναι απαραίτητη η τήρηση της προβλεπόμενης από το άρθρο 33 Ν. 2971/2001 προδικασίας, σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στη μείζονα σκέψη της παρούσας, και πρέπει να εξεταστεί κατ’ ουσίαν συνεκδικαζόμενη με τις ένδικες αιτήσεις λόγω συνάφειας. Όσον δε αφορά στο δεύτερο αίτημα, για καθορισμό οριστικής τιμής, αυτή είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη λόγω ελλείψεως εννόμου συμφέροντος, αφού οι αιτούντες έχουν ασκήσει ήδη την παραπάνω ένδικη (υπό στοιχ. Β) αίτησή τους με το ίδιο αίτημα.
Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα των αιτούντων – καθ’ ων η αίτηση, ο οποίος εξετάσθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά συνεδριάσεως, από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων, που εξετάστηκαν στο ακροατήριο αυτού του Δικαστηρίου στις 18-9-2008 και περιέχονται στα με αρ. 776/2008 πρακτικά συνεδριάσεώς του, καθώς και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που νόμιμα προσκομίζουν μετ’ επικλήσεως οι διάδικοι, αποδείχθηκαν τα παρακάτω πραγματικά περιστατικά : Με το από 11-2-1991 ΠΔ, όπως αναθεωρήθηκε με τα ΠΔ από 20-9-1995, 21-6-1996, 5-4-2000 και 11-4-2002, εγκρίθηκε η πολεοδομική μελέτη τμημάτων της πολεοδομικής ενότητας «….» Αττικής, τα οποία εμπίπτουν στους Δήμους Αθηναίων, Αγίου Ιωάννη Ρέντη, Αιγάλεω, Περιστερίου και Ταύρου Αττικής. Σε εκτέλεση των πιο πάνω προεδρικών διαταγμάτων εκδόθηκε μεταξύ άλλων η Μ 16/2004 Μεμονωμένη Πράξη Εφαρμογής της Δ/νσης Περιβάλλοντος και Πολεοδομίας της Νομαρχίας Πειραιώς, η οποία αφορά τμήμα της άνω πολεοδομικής ενότητας «….», που εμπίπτει στον αιτούντα- καθ’ ου δήμο Αγίου Ιωάννη Ρέντη. Η πράξη αυτή κυρώθηκε με την υπό στοιχεία Π 1943/Β172/7-4-2005 απόφαση του Νομάρχη Πειραιώς και καταχωρήθηκε νόμιμα στο κτηματολογικό γραφείο της Νίκαιας Αττικής με αριθμό …./6-7-2005. Με το από 20-9-1995 ΠΔ καθορίστηκε ως επιτρεπόμενη χρήση των ακινήτων της ευρύτερης περιοχής της άνω πολεοδομικής ενότητας η χρήση Β, δηλαδή εγκαταστάσεις χονδρεμπορίου, κτίρια αποθήκευσης, εγκαταστάσεις εμπορικών εκθέσεων, πρατήρια βενζίνης και υγραερίου, κτίρια στάθμευσης, βιομηχανικές – βιοτεχνικές μονάδες χαμηλής και μέσης όχλησης, συνεργεία αυτοκινήτων, βαφεία, φανοποιεία και κατ’ εξαίρεση εμπορικά καταστήματα, γραφεία, τράπεζες, ασφάλειες, κοινωφελείς οργανισμοί, διοίκηση, εστιατόρια, αναψυκτήρια, χώροι συνάθροισης κοινού, κέντρα διασκέδασης κλ, και καθορίστηκαν οι εξής όροι δόμησης : κατά κανόνα αρτιότητα προσώπου 25 μ. για οικόπεδα εμβαδού 2.000 τμ., κατά παρέκκλιση αρτιότητα προσώπου 15 μ. για οικόπεδα εμβαδού 400 τμ., συντελεστής δόμησης 0,80 και συντελεστής κάλυψης 40%-50%. Στον κτηματολογικό πίνακα, που συνοδεύει την εν λόγω πράξης εφαρμογής περιλαμβάνεται και η με αρ. κτηματογράφησης … ιδιοκτησία, η οποία βρίσκεται στο ΟΤ …. και ανήκει στους καθ’ ων -αιτούντες- ανταιτούντες κατά 50% εξ αδιαιρέτου στον καθένα. Το ακίνητο αυτό απεικονίζεται με τα αριθμητικά στοιχεία 2-34-6-7-8-9-10-11-12-2 στο με αριθμό 5 από Οκτωβρίου 2004 διάγραμμα της Τεχνικής Υπηρεσίας του αιτούντος δήμου, που συνοδεύει την πράξη εφαρμογής, έχει δε συνολική επιφάνεια 4.312,47 τμ., από τα οποία τα 1.317,26 τμ. (658,63 τμ. για κάθε συγκύριο) αποτελούν θεωρητική εισφορά σε γη των αιτούντων. Η υποχρέωση, ωστόσο, των αιτούντων εισφοράς σε γη μετατράπηκε σε χρηματική εισφορά, διότι δεν ήταν πολεοδομικά αξιοποιήσιμη και δη διότι το τμήμα γης, που αντιστοιχούσε στην εισφορά σε γη α)δεν αποτελεί αυτοτελές οικόπεδο άρτιο και οικοδομήσιμο σύμφωνα με τους ισχύοντες όρους δόμησης της περιοχής, αφού δεν επαρκεί το πρόσωπο του οικοπέδου, β) δεν μπορεί να αποδοθεί σε ιδιοκτησία του ίδιου ΟΤ η οποία ρυμοτομείται περισσότερο από την οφειλόμενη εισφορά της σε γη, καθώς δεν υπάρχει καμία τέτοια όμορη ιδιοκτησία και γ) συνεννούμενο με τμήματα γης που αποτελούν τμήματα εισφορών άλλων ιδιοκτησιών ή τμήματα καταργούμενων κοινοχρήστων χώρων δεν δημιουργεί οικόπεδο άρτιο και οικοδομήσιμο, αφού η ύπαρξη κτισμάτων στις γειτονικές ιδιοκτησίες κάνει αδύνατη την δημιουργία άρτιου και οικοδομήσιμου οικοπέδου (βλ. με αρ. πρωτ. Φ 641/17711/26-10-2006 έγγραφο της ΤΥ Δήμου Αγίου Ιωάννη Ρέντη). Έτσι το εμβαδόν του ακινήτου των αιτούντων- καθ’ ων παραμένει το ίδιο. Με την παραπάνω πράξη εφαρμογής ορίστηκε, επίσης, ότι καθένας από τους συγκυρίους του επιδίκου οφείλει εισφορά σε χρήμα για επιφάνεια 392,25 τμ., με τιμή μονάδας 181 ευρώ ανά τμ. (όσο η αντικειμενική αξία οικοπέδου επί της λεωφ. … αρ. .). Το προαναφερόμενο ΟΤ …. περικλείεται από την οδό ………, τη λεωφ. …. και την οδό ……. Η ιδιοκτησία των καθ’ ων -αιτούντων συνορεύει βορείως με την οδό ………. αρ. .., όπου η πρόσοψη της είναι μήκους 28,95 μέτρων, νοτίως επί πλευράς μήκους 41,66 μέτρων με την ιδιοκτησία ….., ανατολικά επί τεθλασμένης πλευράς συνολικού μήκους 142,88 μέτρων με ιδιοκτησίες ……… και δυτικά επί τεθλασμένης πλευράς συνολικού μήκους 121,86 μέτρων με την ιδιοκτησία ….. Έχει δηλαδή σχήμα ακανόνιστο, μικρή σχετικά πρόσοψη επί της οδού ………. και μεγάλο βάθος. Είναι πάντως άρτιο και οικοδομήσιμο με συντελεστή δόμησης 0,80 και ποσοστό κάλυψης 40-50% ανάλογα με τη χρήση. Αναφορικά με την ευρύτερη περιοχή, όπου το ανωτέρω ακίνητο, αυτή είναι σχετικά υποβαθμισμένη και περιέχει κυρίως εργοστάσια, βιοτεχνίες, αποθήκες κλπ. Εξυπηρετείται, όμως, από όλα τα δίκτυα κοινής ωφέλειας και από την αστική συγκοινωνία, κατά τα τελευταία δε έτη αποκτά σταδιακά και εμπορικό χαρακτήρα λόγω λειτουργίας εκεί εμπορικών επιχειρήσεων και καταστημάτων τραπεζών, επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας κλ. Η εμπορική ανάπτυξη της περιοχής ευνοείται ιδιαίτερα από το γεγονός ότι διασχίζεται από τους βασικούς οδικούς άξονες της λεωφ. …. και της οδού ……. Σε γειτονικά της ιδιοκτησίας των καθ’ ων – αιτούντων ακίνητα λειτουργούν βιοτεχνία- εριοκλωστήριο (ιδιοκτησία …), εργαστήριο κατασκευής υαλοπινάκων (ιδιοκτησία …), αποθήκη χονδρικής πώλησης ειδών υγιεινής (ιδιοκτησία …….), βιοτεχνία κατασκευής μοκετών (ιδιοκτησία …), ενώ στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν τα σούπερ μάρκετς .. και …, η αθηναϊκή ζυθοποιία …., το ψυχαγωγικό πάρκο …., το εργοστάσιο της εταιρείας «…», το εργοστάσιο …, αποθήκες της .. και του .., το νυκτερινό κέντρο «…….», γραφεία του … και σε απόσταση περίπου του ενός χιλιομέτρου βρίσκεται το συγκρότημα κινηματογράφων ……. Σύμφωνα με την υπ’ αρ. πρωτ. …../23-9-2008 έκθεση της Προϊσταμένης της Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά η αντικειμενική αξία του επιδίκου για το έτος κύρωσης της πράξης εφαρμογής (2005) προσδιορίστηκε σε 137,74 ευρώ ανά τμ. Ο αιτών δήμος υποστηρίζει ότι η αγοραία αξία του επιδίκου κατά τον χρόνο συζήτησης της ένδικης αίτησης του ανέρχεται σε 1.000 ευρώ ανά τμ., ενώ αντίθετα οι καθ’ ων -αιτούντες, οι οποίοι είναι υπόχρεοι προς καταβολή της αποζημίωσης, ισχυρίζονται ότι η αγοραία αξία του, λόγω των επικαλούμενων από αυτούς μειωτικών συντελεστών (μεγάλο βάθος, συνιδιοκτησία κλ), δεν υπερβαίνει τα 76,84 ευρώ, άλλως τα 153,74 ευρώ ανά τμ. Ο μάρτυρας του αιτούντος δήμου, ……., τοπογράφος μηχανικός, κατέθεσε ότι η αγοραία αξία του κατά τον χρόνο εκείνο (ημερομηνία συνεδρίασης 18-9-2008) ανερχόταν σε 1.000 ευρώ, ενώ ο μάρτυρας των αιτούντων-καθ’ ων, ……., τοπογράφος μηχανικός, την προσδιόρισε σε 300 ευρώ ανά τμ. και ο μάρτυρας τους . .., αρχιτέκτονας μηχανικός, που κατέθεσε στο ακροατήριο κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης, την προσδιορίζει σε 300-350 ευρώ ανά τμ. κατά το έτος 2005. Εξάλλου, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την υπ’ αρ. 71/2008 απόφασή του όρισε την προσωρινή τιμή μονάδας αποζημίωσης σε 500 ευρώ ανά τμ. Ως συγκριτικά στοιχεία για την αξία του επιδίκου προσκομίζονται από τους διαδίκους τα εξής : 1) Η υπ’ αρ. πρωτ. ./../8-3-2016 εκτίμηση της Διευθύντριας της Δ/νσης Υπηρεσίας Δόμησης του αιτούντος δήμου, ……….., η οποία εκτιμά την εμπορική αξία του επιδίκου σε 774,68 ευρώ ανά τμ. με κρίσιμη ημερομηνία, όπως η ίδια την προσδιορίζει, την 10-12-2007. 2) 2) Το υπ’ αρ. ../18-12-2006 συμβόλαιο αγοραπωλησίας ακινήτου της συμβολαιογράφου Αθηνών ……, δυνάμει του οποίου η εταιρεία «………» αγόρασε οικόπεδο εμβαδού 6.462,22 τμ., μετά των επ’ αυτού κτισμάτων, το οποίο βρίσκεται στην περιοχή .., στο ΟΤ …, επί των παραλλήλων οδών λεωφ. … αρ. .. και …., με πρόσοψη στην λεωφ. … μήκους 63,50 μ. και επί της …. … μήκους 46,88 μ., έναντι τιμήματος 12.175.000 ευρώ (ήτοι 1.884,02 ευρώ ανά τμ.). 3) Το με αρ. πρωτ. …/18-10-2006 έγγραφο της ΔΟΥ Μοσχάτου περί της αντικειμενικής αξίας οικοπέδου, που βρίσκεται επί της λεωφ. ….. και περικλείεται από τις οδούς ……, λεωφ. … και …….,, όπου βεβαιώνεται ότι τον Απρίλιο του 2005 η αντικειμενική του αξία ανερχόταν σε 181 ευρώ ανά τμ. 4) Η υπ’ αρ. 260/2005 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς, με την οποία η αγοραία αξία του ακινήτου ιδιοκτησίας ………., με ΚΑΕΚ …., που βρίσκεται στην ίδια περιοχή (ΟΤ …), απέχει περίπου 300 μέτρα από το επίδικο, έχει ομοίως πρόσοψη επί της οδού ….., μήκους 50 μ., ορίστηκε σε 900 ευρώ ανά τμ. με κρίσιμο χρόνο την 10-11-2003. 5) Η υπ’ αρ. 889/2017 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς, με την οποία η οριστική τιμή μονάδας αποζημίωσης (μετατραπείσα σε χρηματική εισφορά γης) οικοπέδου με ΚΑΕΚ…. . (ιδιοκτησίας …..), που βρίσκεται στην ίδια περιοχή (ΟΤ …), επί της οδού …….. αρ. …, με πρόσοψη επ’ αυτής μήκους 43,93 μ. και βάθους περίπου 30 μ., συντελεστή δόμησης 0,60 και ποσοστό κάλυψης 40%-50% , ορίστηκε σε 500 ευρώ ανά τμ. με κρίσιμο χρόνο την 7-4-2005. 6) Η υπ’ αρ. 387/2008 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς, με την οποία η οριστική τιμή μονάδας αποζημίωσης (μετατραπείσα σε χρηματική εισφορά γης) για όμορο προς δυσμάς του επιδίκου ακίνητο ιδιοκτησίας …….. με ΚΑΕΚ …., που βρίσκεται στο ΟΤ …, επί της οδού … αρ. … με πρόσοψη επ’ αυτής μήκους 24,35 μ. και βάθους περίπου 32 μ. ορίστηκε σε 500 ευρώ ανά τμ. με κρίσιμο χρόνο επίσης την 7-4-2005. 7) Η υπ’ αρ. 22/2008 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς, με την οποία η οριστική τιμή μονάδας αποζημίωσης (μετατραπείσα σε χρηματική εισφορά γης) του όμορου οικοπέδου ιδιοκτησίας …., με ΚΑΕΚ …, που βρίσκεται στο ΟΤ …, επί των οδών … και … και πρόσοψη επ’ αυτών (γωνιακό) μήκους 32,79 μ. και 122 μ. αντίστοιχα και με συντελεστή δόμησης 0,80, ορίστηκε σε 610 ευρώ ανά τμ., με κρίσιμο χρόνο την 4-12-2006. 8) Η υπ’ αρ. 210/2003 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς, με την οποία η οριστική τιμή μονάδας αποζημίωσης για οικόπεδα στην περιοχή «….» δήμου Αγίου Ιωάννη Ρέντη, τα οποία απαλλοτριώθηκαν με την υπ’ αρ. Δ12/Ο/33298/6-6-2000 απόφαση του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ για την κατασκευή του ανισόπεδου κόμβου ………., ορίστηκε σε 390 ευρώ ανά τμ. , 440 ευρώ ανά τμ. 208 ευρώ ανά τμ. και 235 ευρώ ανά τμ. ανάλογα με την ιδιοκτησία και με κρίσιμους χρόνους (ανάλογα αν οι ιδιοκτήτες είχαν μετάσχει και στη δίκη για προσωρινή αποζημίωση ή πρώτη φορά στον οριστικό καθορισμό) την 19-3-2001 και την 16-5-2002. 9) Η υπ’ αρ. 1169/2002 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς, με την οποία η οριστική τιμή μονάδας αποζημίωσης για οικόπεδα στην περιοχή «….» δήμου Αγίου Ιωάννη Ρέντη, τα οποία απαλλοτριώθηκαν με την υπ’ αρ. Δ12/Ο/33299/6-6-2000 απόφαση του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ για την διαπλάτυνση της λεωφ. … από την οδό ….. έως την οδό …, ορίστηκε σε 160.000 δρχ. (ήτοι 469,55 ευρώ) ανά τμ. για τις γωνιακές ιδιοκτησίες και σε 150.000 δρχ (ήτοι 440,20 ευρώ) ανά τμ. για τις μεσαίες ιδιοκτησίες, με κρίσιμο χρόνο την 19-9-2002. 10) Η υπ’ αρ. 946/2002 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς, με την οποία η οριστική τιμή μονάδας αποζημίωσης για οικόπεδο, που βρίσκεται στην περιοχή «….» δήμου Αγίου Ιωάννη Ρέντη, εμβαδού 3.129,80 τμ., με πρόσωπο στην οδό …. (που βρίσκεται σε απόσταση 50 μέτρων από τη λεωφ. …..) και το οποίο απαλλοτριώθηκε με την υπ’ αρ. Δ12/Ο/30990/13-2-2001 απόφαση του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, ορίστηκε σε 249 ευρώ ανά τμ., με κρίσιμο χρόνο την 18-4-2002. 11) Η υπ’ αρ. 1192/2007 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία η προσωρινή τιμή μονάδας αποζημίωσης για το γειτονικό προς το επίδικο οικόπεδο ιδιοκτησίας της εταιρείας «… ..……», με αριθμό ΚΑΕΚ …., με πρόσοψη στη λεωφ. … περίπου 60 μ., ορίστηκε σε 500 ευρώ ανά τμ. και με κρίσιμο χρόνο την 7-4-2005. Επίσης, αποδείχθηκε ότι το κριτήριο βάθους, δεδομένου ότι το επίδικο οικόπεδο έχει μικρή πρόσοψη στην ……., μόλις 28,95 μ. και μέσο βάθος 130 μ., επηρεάζει μειωτικά την τιμή του κατά ποσοστό 21%, όπως τούτο βεβαιώνεται τόσο στην υπ’ αρ. πρωτ. ………/8-3-2016 εκτίμηση της Διευθύντριας της Δ/νσης Υπηρεσίας Δόμησης του αιτούντος δήμου, ………, όσο και στην από Οκτώβριο 2006 τεχνική έκθεση του τοπογράφου μηχανικού ………. Γι’ αυτό το λόγο, άλλωστε, όπως προαναφέρθηκε, ότι δηλαδή λόγω της μικρής του πρόσοψης σε σχέση με το βάθος του δεν κατέστη δυνατή η δημιουργία δύο άρτιων κατά παρέκκλιση οικοπέδων στο πρόσωπο αυτού ούτε όμως και στο οπίσθιο τμήμα αυτού, που ήταν τυφλό, η υποχρέωση εισφοράς του καθ’ ων -αιτούντων σε γη μετατράπηκε σε χρηματική. Με βάση τα παραπάνω, λοιπόν, το Δικαστήριο κρίνει ότι η εμπορική αξία του επιδίκου οικοπέδου, κατά τον κρίσιμο εδώ χρόνο, που είναι αυτός της κύρωσης της πράξης εφαρμογής (ήτοι 7-4-2005), λαμβανομένου υπόψη και του προαναφερόμενου μειωτικού συντελεστή αυτού (σε ποσοστό 21%), ανερχόταν σε 395 ευρώ ανά τμ. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι το οικόπεδο των ανταιτούντων ήταν άρτιο και οικοδομήσιμο ήδη από το 1955 με βάση τους ειδικούς όρους, που προβλέπονταν στο από 9-12-1955 ΒΔ «Περί εγκρίσεως της οδού ………. από της λεωφόρου … μέχρι της οδού ….» (ΦΕΚ Α’ 340/22-12-1955), το οποίο καθόριζε κατά κανόνα αρτιότητα για το εμβαδόν 1.500 τμ. και για το πρόσωπο 18 μ., σύστημα δόμησης πανταχόθεν ελεύθερο, ποσοστό κάλυψης 60% και έμμεσο συντελεστή δόμησης 3 όροφοι επί 60% ήτοι 3 Χ 0,60 = 1,80. Επ’ αυτού, δυνάμει της υπ’ αρ. …../2-8-1962 οικοδομικής άδειας, ανεγέρθηκαν ισόγειο κτίσμα εμβαδού 140 τμ. με υπόγειο ίδιου εμβαδού. Μετά τη ρυμοτόμηση με το από 11-2-1991 ΠΔ, το ανωτέρω οικόπεδο των ανταιτούντων παραμένει άρτιο και οικοδομήσιμο, πλην όμως με δυσμενέστερους όρους, αφού η κατά κανόνα αρτιότητα ορίστηκε για το εμβαδόν 2.000 τμ., για το πρόσωπο 25 μ., ο συντελεστής δόμησης 0,80 και ο συντελεστής κάλυψης 40%-50%, ενώ δεν αποκτά πρόσωπο προς ρυμοτομούμενη έκταση, δεν τακτοποιείται και το σχήμα του παραμένει ακανόνιστο. Η μόνη ωφέλεια, που έχει, είναι ότι παραμένει ακέραιο, χωρίς μείωση της επιφάνειάς του, και αυξάνεται η εμπορική του αξία τόσο από την ένταξη του ΟΤ , όπου βρίσκεται, και της ευρύτερης περιοχής σε σχέδιο πόλης όσο και από τη δημιουργία κοινόχρηστων χώρων πρασίνου (γύρω από τον ΙΝ …….., στο ίδιο ΟΤ, και επί της οδού …….. και ….., όπου το ρυμοτομούμενο ακίνητο με ΚΑΕΚ ….). Το γεγονός της αύξησης της αγοραίας αξίας του επιδίκου από την εν λόγω ρυμοτόμηση είναι φανερό και από την αύξηση της αντικειμενικής αξίας του, δεδομένου ότι το έτος 2005 αυτή, όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, ανερχόταν σε 137,74 ευρώ ανά τμ., τον Οκτώβριο 2006 σε 259,50 ευρώ ανά τμ. (βλ. με αρ. πρωτ. Τ.Υ/Φ.641/988/27-10-2006 τεχνική έκθεση εκτίμησης αξίας οικοπέδου της ΤΥ δήμου Αγίου Ιωάννη Ρέντη), ενώ τον Δεκέμβριο 2007 είχε ήδη αυξηθεί σε 363,80 ευρώ ανά τμ. (βλ. με αρ. πρωτ. ……../8-3-2016 έγγραφο της Δ/νσης Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου Νίκαιας-Αγίου Ιωάννη Ρέντη). Συνεπώς, πρέπει, ως προς τους ανταιτούντες, να αρθεί το τεκμήριο ωφέλειας της ιδιοκτησίας τους, να αναγνωρισθεί ότι δεν υφίσταται υποχρέωσή τους προς αποζημίωση του δικαιούχου δήμου, όσον αφορά στη μετατραπείσα σε χρήμα υποχρέωσή τους προς εισφορά σε γη, κατά ποσοστό 70% επί της οριζομένης με την παρούσα οριστικής τιμής μονάδας και να περιορισθεί η υποχρέωσή τους στο 30% επί της ίδιας τιμής. Επομένως, πρέπει οι ένδικες αιτήσεις και η ανταίτηση να γίνουν εν μέρει δεκτές, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
Σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 18 Ν. 2882/2001, όπως είχε αντικατασταθεί με την περ. ε’ άρθρου 31 Ν. 3130/2003 και αντικαταστάθηκε στη συνέχεια με το άρθρο 130 § 1 Ν. 4070/2012 (ΦΕΚ Α’ 82/10-4-2012), εφαρμοζόμενη και στις εκκρεμείς κατά την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού απαλλοτριώσεις (άρθρο 146 § 9 Ν. 4070/2012), α) η δικαστική δαπάνη, μαζί με τη νόμιμη, κατά την έννοια της παρ. 1 του άρθρου 92 του Κώδικα Δικηγόρων, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 6 του άρθρου 5 του Ν. 3919/2011, αμοιβή των πληρεξούσιων δικηγόρων, βαρύνει τον υπόχρεο προς αποζημίωση και επιδικάζεται από το Δικαστήριο με την ίδια απόφαση, β) η εκκαθάριση της δικαστικής δαπάνης γίνεται σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις, γ) η απόφαση του δικαστηρίου, με την οποία καθορίζεται η προσωρινή τιμή μονάδας, αποτελεί ως προς τη δικαστική δαπάνη τίτλο εκτελεστό σε βάρος του υπόχρεου προς αποζημίωση, εάν και οι δύο διάδικοι την αποδέχθηκαν ή παρήλθε άπρακτη η προθεσμία ασκήσεως αιτήσεως οριστικού προσδιορισμού της αποζημιώσεως και δ) σε περίπτωση ασκήσεως εμπρόθεσμης αιτήσεως, το Εφετείο αποφαίνεται ενιαίως, τόσο για τη δικαστική δαπάνη της ενώπιον του διαδικασίας, όσο και για την δικαστική δαπάνη του προσωρινού προσδιορισμού της αποζημιώσεως. Από την παραπάνω διάταξη συνάγεται ότι είναι ένα το αντικείμενο της δίκης, ο προσδιορισμός της αποζημιώσεως (προσωρινός ή οριστικός), και συνεπώς μία η αμοιβή του δικηγόρου σε ποσοστό επί της αξίας του αντικειμένου της δίκης. Έτσι, μετά τον προσωρινό προσδιορισμό της αποζημιώσεως, σε περίπτωση εμπρόθεσμης αιτήσεως για τον οριστικό προσδιορισμό αυτής, η δικαστική δαπάνη περιλαμβάνει : α) τα γενόμενα για τη διεξαγωγή και υπεράσπιση της δίκης έξοδα, που ήταν απαραίτητα (άρθρο 189 § 1 ΚΠολΔ), και β) την παράσταση του πληρεξουσίου δικηγόρου του δικαιούχου και την άπαξ και για τις δύο δίκες αμοιβή του, για τη σύνταξη και κατάθεση αιτήσεως και προτάσεων. Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 281 § 2 Ν. 3463/2006, που διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 72 Ν. 3852/2010, «τα δικαστήρια μπορούν να καθορίζουν το ποσό της δικαστικής δαπάνης που επιδικάζεται σε βάρος ή υπέρ δήμων και κοινοτήτων, σε ποσό που φθάνει έως το 50% των κατώτατων ορίων που ορίζονται από τον κώδικα περί δικηγόρων». Η διάταξη αυτή αναφέρεται σε οποιαδήποτε δίκη με διάδικο ΟΤΑ και παρέχει στο δικαστήριο τη δυνατότητα, κατά τον καθορισμό των αναγκαίων για τη διεξαγωγή της δίκης δικαστικών και εξώδικων εξόδων (άρθρο 189 ΚΠολΔ), που επιδικάζονται εις βάρος ή υπέρ του ΟΤΑ, λόγω της ήττας ή νίκης αυτού αντιστοίχως (176 ΚΠολΔ), να περιορίσει κατ’ αυτεπάγγελτη ενέργεια, τα έξοδα αυτά έως το 50% των κατωτάτων ορίων του Κώδικα περί Δικηγόρων (1112/2017, ΑΠ 1272/2009 ΝΟΜΟΣ).
Στην προκειμένη περίπτωση όσον αφορά τα δικαστικά έξοδα, αυτά θα επιδικαστούν υπέρ του δήμου, ο οποίος είναι δικαιούχος της αποζημίωσης. Σε αυτά περιλαμβάνονται τα αναγκαία για τη διεξαγωγή και υπεράσπιση της δίκης έξοδα, λαμβανομένου πάντως υπόψη ότι, αναφορικά με τα έξοδα παράστασης στο δικαστήριο, ο δικαιούχος της αποζημίωσης δήμος έχει όλες ανεξαιρέτως τις ατέλειες, τα δικαστικά, διοικητικά και δικονομικά προνόμια, που παρέχονται στο δημόσιο (άρθρο 276 § 1 Ν. 3463/2006), καθώς το τρίτο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 18 του ν. 2882/2001, το οποίο πρόβλεπε την μη εφαρμογή επί απαλλοτριώσεων του άρθρου 22 του ν. 3693/1957, έχει αντικατασταθεί με το άρθρο 130 παρ. 2 του ν. 4070/2012. Όσον δε αφορά την αμοιβή των δικηγόρων, που τον εκπροσώπησαν τόσο στη δίκη προσωρινού προσδιορισμού όσο και στην παρούσα δίκη, ήτοι της δικηγόρου ……… για τη σύνταξη της αίτησης, και του δικηγόρου ……… για τη σύνταξη των προτάσεων, ο δεύτερος εκ των οποίων, μάλιστα, τον εκπροσώπησε και στο ακροατήριο, επειδή η μεν πρώτη παρέχει σε αυτόν (δήμο) τις υπηρεσίες της κατά κύρια τουλάχιστον απασχόληση αμειβόμενη με πάγια περιοδική αντιμισθία, η δε προκείμενη υπόθεση εμπίπτει στα καθήκοντα της θέσης της και πάντως αφορά την κατά το σύνηθες παροχή νομικών από αυτή υπηρεσιών στην έδρα του δικαστηρίου τούτου για την οποία καταβάλλεται σε αυτήν η πάγια αμοιβή, δεν θα οριστεί αμοιβή. Ο δεύτερος, ………., στον οποίο ανατέθηκε η εκπροσώπηση του δήμου στο ακροατήριο αυτού του Δικαστηρίου, χωρίς αυτός να συνδέεται με τον τελευταίο με σύμβαση έμμισθης εντολής (βλ. απόσπασμα από τα πρακτικά της 25ης/3-8-2015 συνεδρίασης της Οικονομικής Επιτροπής του αιτούντος – καθ’ ου δήμου) δικαιούται αμοιβής ανερχόμενης σε ποσοστό 1% επί της καθορισθείσας αποζημίωσης, σύμφωνα με τα άρθρα 69 § 3 σε συνδ. με 68 § 1 και 63 § 1 i/α Ν. 4194/2013 Περί Κώδικα δικηγόρων. Ενόψει τούτων πρέπει να καταδικαστούν οι αιτούντες – καθ’ ων στα απαραίτητα για την διεξαγωγή και υπεράσπιση της δίκης δικαστικά έξοδα για τον προσωρινό και τον οριστικό καθορισμό της αποζημίωσης καθώς και στην αμοιβή του πληρεξούσιου δικηγόρου του αιτούντος -καθ’ ου δήμου, όπως ορίζονται το διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων τις από 26-3-2008 και με αρ. κατάθ. …./2008 (υπό στοιχ. Α) και …/2008 (υπό στοιχ. Β) αιτήσεις και την δια των προτάσεων ασκηθείσα ανταίτηση.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ εν μέρει την ανταίτηση.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει τις αιτήσεις και την ανταίτηση.
ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ την οριστική τιμή μονάδας αποζημίωσης για την αναφερόμενη στο σκεπτικό της παρούσας απόφασης ιδιοκτησία των αιτούντων- καθ’ ων, που αποτελεί την μετατραπείσα σε χρήμα εισφορά σε γη, σε τριακόσια ενενήντα πέντε (395) ευρώ ανά τμ.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι δεν υφίσταται το τεκμήριο ωφέλειας της ιδιοκτησίας των ανταιτούντων, που περιγράφεται στο σκεπτικό της παρούσας απόφασης και ότι δεν υφίσταται υποχρέωσή τους προς αποζημίωση του δικαιούχου -καθ’ ου η ανταίτηση δήμου σε ποσοστό 70% επί της οριζομένης με την παρούσα οριστικής τιμής μονάδας, περιοριζόμενη η υποχρέωσή τους στο 30% επί της ίδιας τιμής.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους καθ’ ων η υπό στοιχ. (Α) αίτηση να καταβάλουν στον αιτούντα δήμο α) τα γενόμενα για τη διεξαγωγή και υπεράσπιση της δίκης έξοδα, ανερχόμενα σε τετρακόσια (300) ευρώ και β) την αμοιβή του δικηγόρου του για την σύνταξη των προτάσεων ενώπιον του δικαστηρίου τούτου εκ ποσοστού 1% επί της οριστικής αποζημιώσεως.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε στον Πειραιά στις 19 Απριλίου 2018, δημοσιεύτηκε δε στο ίδιο μέρος στις 14 Ιουνίου 2018, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ