ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Αριθμός 191/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Θεόκλητο Καρακατσάνη, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά και από τη Γραμματέα Γ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νόμιμα φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 Κ.Πολ.Δ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 4 παρ. 2 Ν.3994/2011, Φ.Ε.Κ. Α’ 165/25-7-2011) η κρινόμενη από 6-7-2015 και με αριθ. έκθ. κατάθ. …./9-7-2015 έφεση του ηττηθέντος ενάγοντος – εναγομένου ………… κατά του ……….. και κατά της με αριθ. 2144/2015 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε αντιμωλία των ανωτέρω διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία, επί α) της από 2-4-2009 και με αριθ. έκθ. κατάθ. …/2009 αγωγής του ………… (αναγνωριστικής κυριότητας ακινήτου) και β) της από 25-5-2010 και με αριθ. έκθ. κατάθ. …./25-5-2010 αγωγής των ………. (διεκδικητικής κυριότητας ακινήτου, με σωρευόμενη αρνητική αναγνωριστική αγωγή κυριότητας ακινήτου). Η ανωτέρω έφεση ασκήθηκε κατά τις νόμιμες διατυπώσεις και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 παρ.1 και 2, 500, 511, 513 παρ.1 περ. β’ εδ. α’, 516 παρ.1, 517 εδ. α’ και 518 παρ.1 Κ.Πολ.Δ.), δεδομένου ότι η εκκαλούμενη απόφαση επιδόθηκε στον εκκαλούντα στις 11-6-2015, όπως προκύπτει από τη με ίδια ημερομηνία σημείωση επί αντιγράφου της, του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών ………, ενώ η έφεση του εκκαλούντος κατατέθηκε στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 9-7-2015. Επομένως, η έφεση πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί περαιτέρω, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1, 591 παρ. 1 εδάφ. α’ Κ.Πολ.Δ.), αφού καταβλήθηκαν και τα νόμιμα παράβολα άσκησης έφεσης, κατ’ άρθρο 495 παρ. 4 του Κ.Πολ.Δ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 12 παρ. 2 του ν. 4055/2012 (Φ.Ε.Κ. Α’, 51/12-3-2012).
Με την από 2-4-2009 και με αριθ. έκθ. κατάθ. …../13-4-2009 αγωγή του (στο εξής: α’ αγωγή), την οποία απηύθυνε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά κατά του ήδη εφεσίβλητου, ο ενάγων ………….. ισχυρίστηκε ότι είναι κύριος, νομέας και κάτοχος κατά ποσοστό 100% του λεπτομερώς περιγραφόμενου κατά θέση και όρια οικοπέδου, έκτασης 560 τ.μ, το οποίο βρίσκεται στη θέση «….» στα …. Σαλαμίνας. Ότι το οικόπεδο αυτό απέκτησε κατά κυριότητα σε ποσοστό 100% με πρωτότυπο τρόπο και δη με έκτακτη χρησικτησία, καθόσον το νέμεται αδιαλείπτως με διάνοια κυρίου από το έτος 1976, ασκώντας επ’ αυτού όλες τις προσιδιάζουσες στη φύση και τον προορισμό του διακατοχικές πράξεις νομής. Ότι την 12-2-2009 ο εναγόμενος του κοινοποίησε εξώδικη δήλωση, με την οποία ισχυρίστηκε αβάσιμα ότι έχει δικαίωμα κυριότητας επί του άνω ακινήτου. Με βάση το ανωτέρω ιστορικό ο ενάγων, επικαλούμενος έννομο συμφέρον, ζήτησε να αναγνωριστεί κύριος, νομέας και κάτοχος του άνω ακινήτου.
Με την από 25-5-2010 και με αριθ. έκθ. κατάθ. …./25-5-2010 αγωγή του (στο εξής: β’ αγωγή), την οποία επίσης απηύθυνε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά κατά του ήδη εκκαλούντος, ο πρώτος ενάγων …….. ισχυρίστηκε ότι αυτός και οι δεύτερος και τρίτος των εναγόντων ………. (ως προς τους οποίους η δίκη στο παρόν στάδιο θεωρείται βιαίως διακοπείσα, κατά τα αναφερόμενα στη συνέχεια) είναι συγκύριοι κατά ποσοστό 1/3 εξ αδιαιρέτου έκαστος του περιγραφόμενου οικοπέδου έκτασης 560 τ.μ, το οποίο βρίσκεται στη θέση «…..» στα …… Σαλαμίνας και ταυτίζεται με το επίδικο οικόπεδο στην α’ αγωγή. Ότι το οικόπεδο αυτό απέκτησαν με παράγωγο τρόπο και δη α) κατά ποσοστό ¼ (ή 3/12) εξ αδιαιρέτου ως εξ αδιαθέτου κληρονόμοι της αποβιώσασας άνευ διαθήκης στις 17-7-1987 μητρός τους και αληθούς κυρίας αυτού ……….., την κληρονομία της οποίας αποδέχθηκαν για λογαριασμό τους και για λογαριασμό του μεταποβιώσαντος στις 12-10-1993 πατρός τους ………, δυνάμει της υπ’ αριθ. …../4-9-2009 πράξης αποδοχής κληρονομιάς της συμ/φου Πειραιά ……. που μεταγράφηκε νόμιμα και β) κατά ποσοστό 1/12 εξ αδιαιρέτου ως εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του αποβιώσαντος άνευ διαθήκης άνω πατρός τους, την κληρονομιά του οποίου (και δη το άνω ιδανικό του μερίδιο επί του επίδικου ακινήτου) αποδέχθηκαν με την ίδια άνω συμβολαιογραφική πράξη. Ότι στη δικαιοπάροχο μητέρα τους το άνω ακίνητο είχε περιέλθει με παράγωγο τρόπο και δη δυνάμει του υπ’ αριθ. …../9-11-1964 συμβολαίου του συμ/φου Πειραιά …….. λόγω αγοράς από τον …………, ενώ στην κυριότητα του ανωτέρω δικαιοπαρόχου της είχε περιέλθει ως τμήμα μείζονος έκτασης δυνάμει του υπ’ αριθ. …/4-8-1964 διανεμητηρίου συμβολαίου της συμ/φου Χαλανδρίου . … που μεταγράφηκε νόμιμα. Ότι ως εκ τούτων ο ίδιος (πρώτος ενάγων) και οι δεύτερος και τρίτος των εναγόντων έχουν καταστεί συγκύριοι του επίδικου ακινήτου κατά τα ανωτέρω ιδανικά μερίδια με παράγωγο τρόπο, άλλως με πρωτότυπο τρόπο και δη ασκώντας επ’ αυτού αδιαλείπτως, με καλή πίστη, νόμιμο τίτλο και διάνοια κυρίου, όλες τις προσιδιάζουσες στη φύση και τον προορισμό του διακατοχικές πράξεις νομής για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο της εικοσαετίας, προσμετρώντας στο χρόνο της νομής τους και εκείνον που διανύθηκε υπέρ των δικαιοπαρόχων τους κατά το χρονικό διάστημα 1964 – 2008. Ότι το έτος 1998 ο εναγόμενος ζήτησε από τον ίδιο (πρώτο ενάγοντα) την άδεια να κατασκευάσει στα όρια του επίδικου με το όμορο ακίνητο της ιδιοκτησίας του (του εναγομένου) μια μικρή πρόχειρη κατασκευή με τσίγκο προκειμένου να στεγάσει εντός αυτού κότες. Ότι αυτός (πρώτος ενάγων), με τον οποίο ο εναγόμενος είχε επικοινωνία, αφού ήλθε σε συνεννόηση με τα ανωτέρω αδέλφια του, έδωσε στον εναγόμενο την άδεια και ο τελευταίος προέβη στην εν λόγω κατασκευή. Ότι έτη αργότερα και δη τον Μάρτιο του έτους 2008, όταν αυτός (πρώτος ενάγων) προσήλθε στον Κτηματολογικό Γραφείο Σαλαμίνας διαπίστωσε ότι το επίδικο ακίνητο, το οποίο έχει καταχωρισθεί ως γεωτεμάχιο με ΚΑΕΚ ………….., φέρεται εσφαλμένα στα κτηματολογικά βιβλία ως ιδιοκτησία του εναγομένου, με αιτία κτήσης χρησικτησία συνεπεία της από 13-2-2003 δήλωσης του Ν. 2308/1995 που υπέβαλε ο εναγόμενος ενώπιον του άνω Κτηματολογικού Γραφείου σε συνδυασμό με τη με αριθμό 1267/2004 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που εκδόθηκε επί της με αριθ. έκθ. κατάθ. 4982/2002 αναγνωριστικής της κυριότητας του επιδίκου αγωγής του εναγομένου κατά του ……….. ερήμην του τελευταίου και αναγνώρισε τον εναγόμενο και ήδη εκκαλούντα ως κύριο του άνω οικοπέδου. Ότι, ενόψει των ανωτέρω ενεργειών του εναγομένου, ο ίδιος (πρώτος ενάγων) και οι ανωτέρω αδελφοί του επέδωσαν στις 10-2-2009 την από 10-2-2009 εξώδικη δήλωσή τους, με την οποία τον καλούσαν να προβεί σε πράξη διόρθωσης στα κτηματολογικά βιβλία. Ότι μετά την επίδοση της ως άνω εξώδικής δήλωσης και δη στις 4-10-2009 ο εναγόμενος κατέλαβε το επίδικο οικόπεδο, περιφράζοντας αυτό με συρματόπλεγμα και πασσάλους και έκτοτε κατέχει αυτό και αρνείται να τους το παραδώσει, αποβάλλοντας αυτούς από την νομή αυτού, ενώ στις 23-6-2009 επέδωσε σ’ αυτόν (πρώτο ενάγοντα) την από 2-4-2009 αγωγή του με αίτημα να αναγνωρισθεί κύριος του οικοπέδου αυτού. Με βάση το ανωτέρω ιστορικό ο πρώτος ενάγων ζητεί, επικαλούμενος έννομο συμφέρον: 1) να αναγνωρισθεί συγκύριος του άνω οικοπέδου κατά το ανωτέρω ιδανικό του μερίδιο, 2) να διαταχθεί η διόρθωση της πρώτης εγγραφής ως προς αυτό στα οικεία κτηματολογικά βιβλία, ώστε να καταχωρισθεί ότι κατά το χρόνο των πρώτων κτηματολογικών εγγραφών ανήκε κατά πλήρη κυριότητα στον ίδιο, με τίτλο κτήσης την ως άνω πράξη αποδοχής κληρονομιάς, 3) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να του αποδώσει την νομή αυτού κατά το ανωτέρω ιδανικό του μερίδιο, 4) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να άρει την προσβολή του εμπράγματου δικαιώματός του, κατεδαφίζοντας την ως άνω κατασκευή – κοτέτσι και τη συρμάτινη περίφραξη, άλλως να επιτραπούν οι ανωτέρω ενέργειες σε αυτόν (τον πρώτο ενάγοντα) με δαπάνες του εναγομένου, 5) να παραλείπει κάθε μελλοντική διατάραξη στο μέλλον, με την απειλή χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης και 6) να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στα δικαστικά του έξοδα.
Επί των ανωτέρω αγωγών εκδόθηκε, αντιμωλία του ενάγοντος της α’ αγωγής / εναγομένου της β’ αγωγής και του πρώτου ενάγοντος της β’ αγωγής και χωρίς την παρουσία του δευτέρου και του τρίτου των εναγόντων της β’ αγωγής οι οποίοι στο μεταξύ είχαν αποβιώσει, η με αριθ. 2144/2015 οριστική απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου, με την οποία, αφού συνεκδικάσθηκαν οι αγωγές αυτές, θεωρήθηκε διακοπείσα η δίκη που ανοίχθηκε με την υπό στοιχείο β’ εξ αυτών ως προς τους δεύτερο και τρίτο των εναγόντων, κηρύχθηκε απαράδεκτη η συζήτηση της ίδιας αγωγής ως προς τους ……… και ………, οι οποίοι είχαν υπεισέλθει στη δίκη που ανοίχθηκε με την ίδια αγωγή ως εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του αποβιώσαντος δεύτερου ενάγοντος, απορρίφθηκε ως αβάσιμη κατ’ ουσία η α’ αγωγή, έγινε δεκτή εν μέρει κατ’ ουσία η υπό στοιχείο β’ άνω αγωγή [αφού απορρίφθηκαν ως μη νόμιμα α) η σωρευόμενη αρνητική αγωγή για το επικαλούμενο διαταρακτικό κατασκεύασμα – κοτέτσι, β) το αίτημα άρσης της προσβολής, με την αφαίρεση της περίφραξης και την παράλειψη κάθε μελλοντικής προσβολής, με απειλή χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης και γ) το αίτημα για κήρυξη της εκδοθησομένης απόφασης προσωρινά εκτελεστής αναφορικά με την αναγνώριση του εμπράγματου δικαιώματος του ενάγοντος επί του επιδίκου και τη διόρθωση της πρώτης εγγραφής ως προς αυτό στα κτηματολογικά βιβλία] και αναγνωρίστηκε ο πρώτος ενάγων και ήδη εφεσίβλητος ως συγκύριος του επιδίκου οικοπέδου σε ποσοστό 1/3 εξ αδιαιρέτου, διατάχθηκε δε η σχετική διόρθωση της πρώτης εγγραφής στα κτηματολογικά βιβλία του κτηματολογικού γραφείου Σαλαμίνας για το Δήμο ….. ως προς το ανωτέρω ακίνητο και η απόδοση της συννομής του στον πρώτο ενάγοντα κατά την άνω ιδανική του μερίδα, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στην απόφαση αυτή. Κατά της ανωτέρω απόφασης παραπονείται ήδη ο ενάγων στην α’ αγωγή – εναγόμενος στη β’ αγωγή ………….. με την κρινόμενη έφεσή του, για τους λόγους που ειδικότερα εκτίθενται στο δικόγραφό της και συνιστούν αιτιάσεις, οι οποίες, στο σύνολό τους εκτιμώμενες, ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και σε κακή εκτίμηση απ’ αυτό των προσαχθεισών ενώπιών του αποδείξεων και ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, κατά το μέρος που απέρριψε την αγωγή του και δέχτηκε εν μέρει την αγωγή του εφεσίβλητου εναντίον του και στη συνέχεια την παραδοχή της αγωγής του στο σύνολό της και αντίστοιχα την απόρριψη της αγωγής του αντιδίκου του.
Με τον πρώτο λόγο της έφεσης, κατ’ ορθή εκτίμηση του περιεχομένου του, ο ενάγων στην α’ αγωγή και ήδη εκκαλών παραπονείται ότι κατ’ εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου η εκκαλούμενη απόφαση απέρριψε ως απαράδεκτη τη με τις πρωτόδικες προτάσεις του γενόμενη προσθήκη στην ιστορική βάση της αγωγής του ότι, από το καλοκαίρι του έτους 1967 το επίδικο οικόπεδο νέμονταν με διάνοια κυρίου ο απώτερος δικαιοπάροχός του και παππούς του ……… και ότι από το έτος 1968 το νέμονταν με διάνοια κυρίου η άμεση δικαιοπάροχος μητέρα του ……… μέχρι και το έτος 1976 οπότε η τελευταία του το μεταβίβασε άτυπα και ο ίδιος συνέχισε με διάνοια κυρίου τις αναφερόμενες πράξεις νομής. Ειδικότερα, ισχυρίζεται ότι δεν είναι ανεπίτρεπτη η με την παραπάνω προσθήκη επίκληση της αμέσου δικαιοπαρόχου του (μητέρας του) και του απώτερου δικαιοπαρόχου του (παππού του), καθώς και πράξεων νομής της πρώτης σε χρόνο προγενέστερο του έτους 1977, από τον οποίο, κατά την αγωγή του, φέρεται να νέμεται αποκλειστικά ο ίδιος το επίδικο με διάνοια κυρίου, αφού η παραπάνω προσθήκη είναι επιτρεπτή κατ’ άρθρο 224 Κ.Πολ.Δ (Μ.Π.Ρόδ. 132/2012, Π.Π.Σαμ. 19/2010, Π.Π.Αθ. 1416/2010, Α.Π. 824/1991, Α.Π. 138/1087, Α.Π. 1248/1983), ενόψει του ότι ο εναγόμενος, με τις προτάσεις του της πρώτης συζήτησης, αμφισβήτησε την κυριότητα των ανωτέρω άμεσης και απώτερου δικαιοπαρόχου του. Όπως όμως προαναφέρθηκε, με τη μόνη βάση της αγωγής του ο ανωτέρω ενάγων και ήδη εκκαλών είχε ισχυριστεί ότι απέκτησε το ανωτέρω οικόπεδο κατά κυριότητα με πρωτότυπο τρόπο (έκτακτη χρησικτησία), νεμόμενος αυτό αδιαλείπτως με διάνοια κυρίου από το έτος 1976 μέχρι τις 12-2-2009, χωρίς επίκληση παράγωγης κτήσης της νομής αυτού (με κληρονομική διαδοχή, ειδική διαδοχή, κ.ά.) και προσμέτρησης στο χρόνο της νομής του, εκείνου που διανύθηκε στο πρόσωπο δικαιοπαρόχων του σε χρόνο προγενέστερο από τον αναφερόμενο στην αγωγή, ώστε να δύναται να τεθεί βάσιμα θέμα αμφισβήτησης από τον εναγόμενο της κυριότητας των δικαιοπαρόχων του. Συνακόλουθα ο άνω λόγος της έφεσης είναι απορριπτέος ως στηριζόμενος σε εσφαλμένη προϋπόθεση. Σε κάθε περίπτωση, επί του λόγου αυτού πρέπει να σημειωθούν και τα εξής: Κατά το άρθρο 224 Κ.Πολ.Δ, είναι απαράδεκτο να μεταβληθεί η βάση της αγωγής. Με τις προτάσεις που κατατίθενται κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 237 ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου μπορεί ο ενάγων να συμπληρώσει, να διευκρινίσει ή να διορθώσει τους ισχυρισμούς του, αρκεί να μην μεταβάλλεται η βάση της αγωγής. Κατά την έννοια της διάταξης ανεπίτρεπτη μεταβολή της βάσης της αγωγής επέρχεται όταν στις προτάσεις γίνεται προσθήκη νέων περιστατικών, παλαιότερων ή οψιγενών, με τα οποία τροποποιείται ή αντικαθίσταται η ιστορική βάση της αγωγής με άλλη. Σύμφωνα με την παρ. 2 του άνω άρθρου μπορεί ο ενάγων να διευκρινίσει και εξειδικεύσει με τις προτάσεις της πρώτης συζήτησης (και όχι με την προσθήκη) όσα ουσιώδη γεγονότα αποτυπώθηκαν ανεπαρκώς ή ασαφώς στην αγωγή του, θεραπεύοντας την πραγματική αλλ’ όχι και την νομική αοριστία της ιστορικής βάσης (Α.Π. 289/2016, Α.Π. 391/2010, Α.Π. 106/2009, Α.Π. 491/2005, ad hoc, Τ.Ν.Π. ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ). Ειδικά στην περίπτωση διεκδικητικής ή αναγνωριστικής αγωγής ακινήτου με επίκληση παράγωγου τρόπου κτήσης κυριότητας, μόνον εάν ο εναγόμενος ήθελε να αμφισβητήσει με τις προτάσεις του της πρώτης στον πρώτο βαθμό συζήτησης της αγωγής την κυριότητα του δικαιοπαρόχου του ενάγοντος, υποχρεούται ο τελευταίος (ενάγων), για τη θεμελίωση της αγωγής, κατ’ επιτρεπτή συμπλήρωσή της (άρθρο 224 Κ.Πολ.Δ.), να καθορίσει με τις προτάσεις του της πρώτης επίσης συζήτησης και τον τρόπο κτήσης της κυριότητας επί του επιδίκου ακινήτου από τον δικαιοπάροχό του (Α.Π. 171/2017, Α.Π. 31/2016, Α.Π. 1401/2015, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Στην προκείμενη περίπτωση, ενώ η ιστορική βάση της υπό κρίση αναγνωριστικής κυριότητας αγωγής του ενάγοντος της α’ αγωγής στηρίζεται αποκλειστικά σε πρωτότυπο τρόπο κτήσης της κυριότητας και δη στην έκτακτη χρησικτησία με βάση πράξεις νομής με διάνοια κυρίου αποκλειστικά του ίδιου κατά το διάστημα 1976 έως 12-2-2009, είναι απαράδεκτη η το πρώτον με τις πρωτόδικες προτάσεις του της πρώτης συζήτησης απόπειρα στήριξής της κατά το ίδιο χρονικό διάστημα και σε κτήση νομής με παράγωγο τρόπο και δη με πράξεις νομής με διάνοια κυρίου της αμέσου δικαιοπαρόχου μητέρας του και του απώτερου δικαιοπαρόχου παππού του κατά το διάστημα 1967 – 1976, καθόσον, με την προσθήκη των νέων και προγενέστερων αυτών περιστατικών, τροποποιείται η ιστορική βάση της αγωγής και διευρύνεται ανεπίτρεπτα το αντικείμενο της δίκης, ενόψει του ότι μεταβάλλεται ο τρόπος αλλά και ο χρόνος που φέρεται να επήλθε η πρωτότυπη κτήση κυριότητας στο πρόσωπο του ενάγοντος, ήτοι ουσιώδη στοιχεία του αγωγικού δικαιώματος. Σύμφωνα δε με τη νομική σκέψη που προεκτέθηκε, μόνο επί παραγώγου τρόπου κτήσης κυριότητας (και εν προκειμένω μόνο πρωτότυπο τρόπο κτήσης κυριότητας επικαλείται ο ανωτέρω ενάγων) επιτρέπεται η συμπλήρωση της διεκδικητικής ή αναγνωριστικής αγωγής ακινήτου με τις προτάσεις του ενάγοντος της πρώτης συζήτησης και μόνο ως προς τον τρόπο κτήσης κυριότητας των δικαιοπαρόχων του, εφόσον προηγούμενα αμφισβητηθεί από τον εναγόμενο. Ορθά συνεπώς, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο εφήρμοσε το νόμο και θεώρησε ανεπίτρεπτη και έτσι απαράδεκτη την παραπάνω προσθήκη στην ιστορική βάση της αγωγής του ανωτέρω ενάγοντος με τις πρωτόδικες προτάσεις του κατά την πρώτη συζήτηση και ο περί του αντιθέτου ισχυρισμός του με τον πρώτο λόγο της έφεσής του είναι αβάσιμος και απορριπτέος.
Με το δεύτερο λόγο της έφεσης, κατ’ ορθή εκτίμηση του περιεχομένου του, ο ανωτέρω ενάγων και ήδη εκκαλών παραπονείται διότι η εκκαλουμένη, κατόπιν εσφαλμένης εκτίμησης των αποδείξεων, απέρριψε τη μόνη βάση της αγωγής του, που στηρίζεται στην κτήση κυριότητος επί του επιδίκου ακινήτου με έκτακτη χρησικτησία, ως ουσιαστικά αβάσιμη. Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων, που εξετάστηκαν νόμιμα στο ακροατήριο και περιέχονται στα υπ’ αριθ. 2144/1-10-2014 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, απ’ όλα τα έγγραφα που νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι [μεταξύ των οποίων οι υπ’ αριθ. …../8-6-2010 και …/8-6-2010 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά των μαρτύρων του ενάγοντος της α’ αγωγής / εναγομένου της β’ αγωγής ………. και ……….., οι οποίες έχουν ληφθεί σύμφωνα με τις διατυπώσεις του άρθρου 270 παρ. 2 εδ. γ’ Κ.Πολ.Δ, η υπ’ αριθ. …../22-1-2010 ένορκη βεβαίωση των μαρτύρων του ενάγοντος στη β’ αγωγή / εναγομένου στην α’ αγωγή /…….. και ……. ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών ………, η οποία έχει ληφθεί σύμφωνα με τις διατυπώσεις του άρθρου 270 παρ. 2 εδ. γ’ Κ.Πολ.Δ. στα πλαίσια άλλης δίκης και λαμβάνεται υπόψη για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (Α.Π. 1286/2003, ΕλλΔνη 2005, 506, Α.Π. 591/2002, Δ.Ε.Ε. 2003, 187) και οι φωτογραφίες, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 αρ. 3,447,448 παρ. 457 παρ. 4 Κ.Πολ.Δ.)], αποδείχθηκαν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Το επίδικο στις υπό κρίση α’ και β’ αγωγές, οι οποίες συνεκδικάστηκαν πρωτόδικα, είναι ένα ακίνητο, έκτασης 560 τ.μ, κείμενο στη θέση … της Κοινότητας …. Σαλαμίνας, το οποίο εμφαίνεται στο από Μαρτίου 1956 σχεδιάγραμμα του μηχανικού Ε. Λύκου, που είναι συνημμένο στην υπ’ αριθ. …/6-4-1956 πράξη του συμβολαιογράφου Πειραιά ……… υπό τον αριθμό 8 και 9 του τετραγώνου και συνορεύει σύμφωνα με αυτό (το σχεδιάγραμμα) βόρεια με το υπ’ αριθ. 2 αγροτεμάχιο του ως άνω οικοδομικού τετραγώνου και σχεδιαγράμματος επί πλευράς μέτρων 17,50, νότια με δρόμο επί προσώπου μέτρων 17,50, ανατολικά με το υπ’ αριθμόν 7 αγροτεμάχιο του ανωτέρω οικοδομικού τετραγώνου και σχεδιαγράμματος επί πλευράς μέτρων 32,00 και δυτικά με του υπ’ αριθ. 9 αγροτεμάχιο του άνω οικοδομικού τετραγώνου και σχεδιαγράμματος επί πλευράς μέτρων 32,00. Το ίδιο ως άνω ακίνητο εμφαίνεται, περαιτέρω, με τα αλφαβητικά στοιχεία ΑΒΓΔΑ, στο από Μαΐου 2009 τοπογραφικό διάγραμμα του αρχιτέκτονα μηχανικού ………., το οποίο περιέχει τη δήλωση του Ν. 661/1977, ευρισκόμενο στα …. νήσου Σαλαμίνας, επί της οδού …., στην οποία φέρει τον αριθμό 36 και στο με αριθμό 9 οικοδομικό τετράγωνο, εντός του εγκεκριμένου σχεδίου πόλεως του ομώνυμου Δήμου της νήσου Σαλαμίνας, έχει έκταση 560 τ.μ. και συνορεύει βόρεια επί πλευράς Γ-Δ μέτρων 17,50 με οικόπεδο ιδιοκτησίας αγνώστων, νότια επί προσώπου ΑΒ μέτρων 17,50 με την οδό ……, ανατολικά επί πλευράς ΒΓ μέτρων 32 με οικόπεδο ιδιοκτησίας αγνώστων και δυτικά επί πλευράς ΑΔ μέτρων 32 με οικόπεδο ιδιοκτησίας ……….. (ήτοι του ενάγοντος στην α’ αγωγή – εναγόμενου στη β’ αγωγή). Έχει δε καταχωρηθεί κατά την διαδικασία της κτηματογράφησης, η οποία έχει ήδη ολοκληρωθεί στις 13-1-2006 (Φ.Ε.Κ. 19/13-1-2006, τεύχος Β’) για τον τότε Δήμο … και ήδη Δημοτικό Διαμέρισμα …. του Δήμου Αμπελακίων, ως γεωτεμάχιο, εμβαδού 560 τ.μ, με ΚΑΕΚ … . και φέρεται στα κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Σαλαμίνας ως ιδιοκτησία του ενάγοντος / εναγομένου ……….. Το ανωτέρω ακίνητο είχε μεταβιβαστεί κατά πλήρη κυριότητα στη μητέρα του πρώτου ενάγοντος στη β’ αγωγή / εναγομένου στην α’ αγωγή …….., ήτοι στη ……., δυνάμει του νόμιμα μεταγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας (στο τόμο …, με α.α. …) υπ’ αριθ. …./9-11-1964 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Πειραιά ………, λόγω αγοράς από τον ………, στην κυριότητα του οποίου είχε περιέλθει σε ευρύτερη έκταση δυνάμει του νόμιμα μεταγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του ίδιου ως άνω υποθηκοφυλακείου (στο τόμο …, με α.α. ….) υπ’ αριθ. …../4-8-1964 συμβολαίου διανομής ακινήτου της συμβολαιογράφου Χαλανδρίου …………, σε συνδυασμό με το νόμιμα μεταγραμμένο στα ίδια ως άνω βιβλία μεταγραφών (στο τόμο 77, με α.α. 317) υπ’ αριθ. …../13-6-1958 συμβόλαιο πώλησης ακινήτου του ίδιου ως άνω συμβολαιογράφου Πειραιά …………. Περαιτέρω, η μητέρα του ανωτέρω ενάγοντος – εναγομένου (………) ……….., απεβίωσε, άνευ διαθήκης, στον Πειραιά στις 17-7-1987, καταλείποντας, κατά το χρόνο του θανάτου της, μόνους εξ αδιαθέτου κληρονόμους της: 1) το μεταποβιώσαντα, άνευ διαθήκης, στις 2-1-1995 σύζυγό της ……… σε ποσοστό 1/4 ή άλλως 3/12 εξ αδιαιρέτου επί της κληρονομιαίας περιουσίας και 2) τα τρία τέκνα της από το νόμιμο γάμο της με τον προαναφερόμενο σύζυγό της, ήτοι 2α) τον ενάγοντα / εναγόμενο ……., 2β) τον ήδη αποβιώσαντα στις 27-10-2011 ……… και 2γ) τον ήδη αποβιώσαντα στις 22-7-2010 ………, και δη έκαστο αυτών σε ποσοστό 1/4 ή άλλως 3/12 εξ αδιαιρέτου επί της κληρονομιαίας περιουσίας της. Με την υπ’ αριθ. …../4-9-2009 δήλωση αποδοχής κληρονομίας της συμβολαιογράφου Πειραιά ………, που καταχωρήθηκε κατ’ άρθρο 7α του Ν. 2664/1998 στο κτηματολογικό φύλλο του επίδικου ακινήτου (βλ. το με αριθ. πρωτ. …./13-11-2009 πιστοποιητικό καταχώρισης εγγραπτέας πράξης του Κτηματολογικού Γραφείου Σαλαμίνας, από το οποίο προκύπτει ότι η ως άνω πράξη καταχωρήθηκε στις 13-11-2009 με αριθμό καταχώρισης ….), τα προαναφερόμενα τέκνα της ………, μεταξύ των οποίων και ο ενάγων – εναγόμενος …….., αποδέχθηκαν, αφενός ατομικά αλλά και για λογαριασμό του μεταποβιώσαντος πατρός τους …. … (με την ιδιότητά τους ως εξ αδιαθέτου κληρονόμων του τελευταίου) την κληρονομιά της ως άνω αποθανούσας σε ποσοστό έκαστος 3/12 εξ αδιαιρέτου και δη το επίδικο ως κληρονομιαίο ακίνητο και αφετέρου για λογαριασμό τους την κληρονομιά που επήλθε σε αυτούς από τον μεταποβιώσαντα πατέρα τους ………, σε ποσοστό έκαστος 1/3 εξ αδιαιρέτου, λόγω εξ αδιαθέτου κληρονομικής διαδοχής και δη το ιδανικό μερίδιο του τελευταίου (3/12 εξ αδιαιρέτου) επί του επίδικου κληρονομιαίου ακινήτου. Περαιτέρω, από τους προσκομιζόμενους τίτλους αποδεικνύεται ότι κατά τη διάρκεια των ετών 1977-1978 ο ……….. – ήτοι ο άμεσος δικαιοπάροχος της μητέρας του ενάγοντος / εναγομένου ………. και κύριος ευρύτερης έκτασης στη θέση «…» της Κοινότητας …. νήσου Σαλαμίνας – μεταβίβασε κατά πλήρη συγκυριότητα, αφενός 1) ………, ήτοι στην μητέρα του ενάγοντος – εναγομένου …….. και 2) στην ………., δυνάμει του νόμιμα μεταγραμμένου υπ’ αριθ. …./19-9-1977 συμβολαίου πώλησης του συμβολαιογράφου Πειραιά . …….. και αφετέρου 3) στο ………, δυνάμει του νομίμως μεταγραμμένου υπ’ αριθ. …/18-5-1978 συμβολαίου πώλησης του προαναφερόμενου συμβολαιογράφου και δη σε έκαστο των προαναφερόμενων προσώπων κατά ποσοστό 1/3 εξ αδιαιρέτου, το όμορο του επιδίκου ακίνητο, επιφανείας ομοίως 560 τ.μ, το οποίο εμφαίνεται στο ίδιο ως άνω από Μαρτίου 1956 σχεδιάγραμμα του μηχανικού ……… που είναι συνημμένο στην υπ’ αριθ. ../6-4-1956 πράξη του συμβολαιογράφου Πειραιά .. ……….., κείμενο στην ως άνω θέση, υπό τον αριθμό 9 του 9ου τετραγώνου. Κατόπιν, το Μάρτιο του έτους 1981, με το νόμιμα μεταγραμμένο υπ’ αριθ. …./19-3-1981 συμβόλαιο σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας και διανομής οριζοντίων ιδιοκτησιών, οι ανωτέρω τρεις αποκλειστικοί συγκύριοι του ως άνω (όμορου του επιδίκου) οικοπέδου, υπήγαγαν αυτό στις διατάξεις των άρθρων 1 επ. του ν. 3741/1929 και 1002, 1117 του Α.Κ. και 1, 2 και 3 του ν.δ. 1024/1971 και συνέστησαν επ’ αυτού τρεις κάθετες ιδιοκτησίες, τις οποίες διένειμαν μεταξύ τους με το ίδιο συμβόλαιο, εκ των οποίων (κάθετων ιδιοκτησιών) περιήλθε στη μητέρα του ενάγοντος / εναγομένου ………., ήτοι στην ……….., η καλούμενη στο ανωτέρω συμβόλαιο ως τρίτη αυτοτελής και ανεξάρτητη (κάθετη) ιδιοκτησία, επιφανείας 187,25 τ.μ, με ποσοστό συγκυριότητας εξ αδιαιρέτου επί του όλου οικοπέδου 1/3 εξ αδιαιρέτου, ενόψει του ότι στο εν λόγω τμήμα του οικοπέδου (επί του οποίου συστάθηκε η τρίτη κάθετη), είχε αυτή, ήδη, τότε (ήτοι το έτος 1981) τοποθετήσει, με δαπάνες της, υπερυψωμένη λυόμενη οικία (βλ. φύλλο 4, σελ. 2 του συμβολαίου σύστασης) και η οποία (η συγκεκριμένη κάθετη ιδιοκτησία) συνορεύει, κατά τον τίτλο κτήσης, νότια με το νότιο όριο του όλου ακινήτου και δη με το εμφαινόμενο στο ως άνω σχεδιάγραμμα του τοπογράφου ………. υπ’ αριθ. 8 του 9ου τετραγώνου επίδικο οικόπεδο, το οποίο είχε μεταβιβαστεί το έτος 1964 στην μητέρα του ενάγοντος της β’ αγωγής / εναγομένου της α’ αγωγής ………. Στις 30-11-1996 η …….. απεβίωσε, άνευ διαθήκης, καταλείποντας κατά το χρόνο του θανάτου της μοναδικούς εξ αδιαθέτου κληρονόμους της τα τρία τέκνα της από το νόμιμο γάμο της με τον προαποβιώσαντα σύζυγό της και δη έκαστο αυτών σε ποσοστό 1/3 εξ αδιαιρέτου, ήτοι τους: 1) …….., ήτοι τον ενάγοντα στην α’ αγωγή / εναγόμενο στη β’ αγωγή, 2) ……… και 3) τον ……, οι οποίοι αποδέχθηκαν την κληρονομιά που περιήλθε σε αυτούς (στην οποία περιλαμβανόταν και η ως άνω όμορη του επιδίκου κάθετη ιδιοκτησία) από την ως άνω κληρονομούμενη με τη νόμιμα μεταγραμμένη υπ’ αριθ. ……/30-12-1997 πράξη αποδοχής κληρονομιάς της συμβολαιογράφου Πειραιά …… … Με το νόμιμα μεταγραμμένο υπ’ αριθμό …./30-12-1997 συμβόλαιο, που συντάχθηκε αυθημερόν με την ως άνω πράξη αποδοχής κληρονομιάς, οι αδελφοί του ενάγοντος στην α’ αγωγή εναγομένου στη β’ αγωγή ………. μεταβίβασαν σε αυτόν, λόγω δωρεάς εν ζωή, κατά πλήρη κυριότητα το ιδανικό τους μερίδιο επί της ως άνω όμορης του επιδίκου κάθετης ιδιοκτησίας, ο οποίος (…..), ως αποκλειστικός, πλέον, κύριος αυτής, την μεταβίβασε το έτος 2000 στην σύζυγό του, ……….., με το νόμιμα μεταγραμμένο υπ’ αριθ. …./22-5-2000 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Σαλαμίνας …. …….. Σημειωτέον ότι στο τελευταίο αυτό συμβόλαιο του έτους 2000, που καταρτίστηκε μεταξύ του ενάγοντος / εναγομένου …………… και της συζύγου του, όπως εξάλλου και στην υπ’ αριθ. …./30-12-1997 πράξη αποδοχής κληρονομιάς αλλά και στο υπ’ αριθ. ……/30-12-1997 συμβόλαιο δωρεάς εν ζωή, το όλο οικόπεδο (και συνορευόμενο στο νότιο άκρο του με το επίδικο), επί του οποίου συστάθηκε η μεταβιβασθείσα με αυτό (το συμβόλαιο) κάθετη ιδιοκτησία, αναγράφεται ότι συνορεύει νότια με ιδιοκτησία αγνώστου (δηλαδή με το επίδικο). Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι, επί του τμήματος του όμορου του επιδίκου οικοπέδου επί του οποίου συστάθηκε το έτος 1981 η ως άνω κάθετη ιδιοκτησία και από την εγκατάσταση επ’ αυτού (του τμήματος) υπερυψωμένης λυόμενης κατοικίας κατά το έτος 1977, οπότε περιήλθε στη μητέρα του ενάγοντος στην α’ αγωγή / εναγομένου στη β’ αγωγή …………κατά συγκυριότητα το όλο (όμορο) οικόπεδο, η οικογένεια του τελευταίου έκανε χρήση του άνω λυόμενου ως εξοχικής κατοικίας κατά την διάρκεια των εορτών και των θερινών διακοπών έως και το έτος 1997, σύμφωνα και με την κατάθεση του αδελφού του ………., ενώπιον άλλου Δικαστηρίου (βλ. τα με αριθμό 2121/2011 πρακτικά δημόσιος συνεδρίασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά). Μόλις το έτος 1997, οπότε περιήλθε η όμορη του επίδικου κάθετη ιδιοκτησία στην πλήρη κυριότητα του ενάγοντος της α’ αγωγής / εναγομένου της β’ αγωγής …………, και κατοίκου μέχρι τότε Πειραιά, δυνάμει του ως άνω συμβολαίου δωρεάς εν ζωή, αυτός εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Σαλαμίνα και διαμένει έκτοτε στην ως άνω κάθετη ιδιοκτησία, σύμφωνα με την ίδια ως άνω κατάθεση του αδελφού του. Σημειωτέον ότι ούτε από την κατάθεση του προαναφερόμενου μάρτυρα (…….) αλλά ούτε και από οποιοδήποτε άλλο αποδεικτικό μέσο προέκυψε ότι το έτος 1976 έλαβε χώρα συμφωνία μεταξύ της μητέρας του ………. και του ίδιου για τη σε αυτόν, ηλικίας τότε 17 ετών, μεταβίβαση της νομής του επιδίκου και ως εκ τούτου ο, κατά τα προαναφερθέντα, απαράδεκτος σχετικός ισχυρισμός του είναι και αβάσιμος κατ’ ουσία. Επίσης, δεν αποδείχθηκαν από τα προσκομιζόμενα αποδεικτικά μέσα πράξεις νομής επί του επιδίκου τις οποίες άσκησε αυτοπροσώπως με διάνοια κυρίου ο ανωτέρω ενάγων / εναγόμενος …….., είτε ακόμα και η μητέρα του ή ο παππούς του από το έτος 1977 έως και το έτος 1986, δοθέντος ότι στην ίδια ως άνω μαρτυρική του κατάθεση ο …….. αναφέρθηκε σε περιστατικά προγενέστερα του έτους 1977, ενώ ο μάρτυρας …….., που εξετάστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, αναφέρθηκε σε δυο περιστατικά μεταγενέστερα του έτους 1986 (βλ. τα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά). Ο ίδιος δε αυτός μάρτυρας (………), μόνιμος κάτοικος από το έτος 1990 στην περιοχή όπου βρίσκεται το επίδικο, στην οποία διατηρούσε εξοχική κατοικία από δεκαπενταετίας πριν την εγκατάστασή του, και δημοτικός υπάλληλος από το έτος 1995, κατέθεσε ότι ο ενάγων στην α’ αγωγή / εναγόμενος στη β’ αγωγή ………. είχε μεταγενέστερα του έτους αυτού, κατ’ επανάληψη, αιτηθεί τον καθαρισμό του επίδικου ακινήτου στον Δήμο, ο οποίος (Δήμος) αναλάμβανε τον καθαρισμό των κείμενων στην περιοχή εξοχικών κατοικιών από τα χόρτα, με σκοπό να αποφευχθεί κίνδυνος πυρκαγιάς, θεωρώντας για το λόγο αυτό ότι το επίδικο ανήκε στον ίδιο. Πλην όμως, η επίδειξη ενδιαφέροντος από μέρους του ανωτέρω ενάγοντος / εναγομένου για τον καθαρισμό από μέρους των δημοτικών υπάλληλων του επιδίκου οικοπέδου και συγχρόνως όμορου ακινήτου, ιδιοκτησίας της μητέρας του, με σκοπό την αποτροπή κινδύνου έναρξης πυρκαγιάς σε αυτό που θα σηματοδοτούσε κίνδυνο και για το ακίνητο της μητέρας του, το οποίο, μάλιστα, από το έτος 1997 περιήλθε στην κυριότητά του, δεν αποδεικνύεται ότι συνιστά πράξη νομής με διάνοια κυρίου επί του επιδίκου ακινήτου. Περαιτέρω, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ότι η μητέρα του ενάγοντος / εναγομένου …….., από το χρόνο της αγοράς του επιδίκου το 1964 μέχρι και το έτος 1985, ήτοι λίγο πριν το θάνατό της το έτος 1987, μετέβαινε στη νήσο Σαλαμίνα και επέβλεπε το επίδικο ακίνητο, το οποίο, κατά τον προαναφερόμενο χρόνο (ήτοι τον χρόνο αγοράς), ήταν περιφραγμένο. Μάλιστα, το έτος 1977, όταν μέλη της οικογένειας του ενάγοντος / εναγομένου ……., που διέμεναν στην εγκαταστημένη στο όμορο αυτού ακίνητο λυόμενη κατοικία, κατασκεύασαν εντός αυτού πρόχειρη κατασκευή προκειμένου να στεγάζουν εντός αυτής όρνιθες, διαμαρτυρήθηκε έντονα για το περιστατικό αυτό, κάλεσε προς τούτο την χωροφυλακή, και ακολούθως η κατασκευή αυτή καθαιρέθηκε. Από το χρόνο του θανάτου της μητέρας του μέχρι και τον Οκτώβριο του έτους 2009 ο ανωτέρω ενάγων / εναγόμενος ….. επισκεπτόταν κάποιες φορές στη διάρκεια του έτους το επίδικο ακίνητο, επιβλέποντας είτε ο ίδιος είτε μέσων άλλων αυτό, του οποίου η περίφραξη, στη διάρκεια των ετών δεν είχε αντικατασταθεί και ήταν πλέον πεπαλαιωμένη. Περί το έτος, μάλιστα, 1998, όταν δηλαδή ο ενάγων / εναγόμενος ……. είχε, πλέον, μόνιμα εγκατασταθεί στην Σαλαμίνα, ο ενάγων / εναγόμενος ………, σε επίσκεψη του στο επίδικο, είχε δώσει την συναίνεσή του στον πρώτο για την ίδια ως άνω πρόχειρη κατασκευή στην οποία στεγάζονταν όρνιθες, η οποία στο μεταξύ κατασκευάστηκε εκ νέου, λόγος για τον οποίο άλλωστε ο ενάγων / εναγόμενος ………, σε επισκέψεις του που ακολούθησαν, τον προμήθευε με αβγά (βλ. την υπ’ αριθ. …../2010 ένορκή βεβαίωση του ……….). Σημειωτέον ότι ο εν λόγω ισχυρισμός του ενάγοντος / εναγομένου ……. πρωτοδίκως δεν αμφισβητήθηκε ειδικά από τον ενάγοντα / εναγόμενο ……., ούτε ότι δεν γνώριζε έστω και εξ όψεως τον πρώτο. Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι ο ενάγων / εναγόμενος ……. αμφισβήτησε το δικαίωμα συγκυριότητας του ενάγοντος / εναγομένου ……… επί του επίδικου οικοπέδου (εν αγνοία μάλιστα του τελευταίου) α) στις 10-6-2002, με την κατάθεση της με αριθ. κατ. δικ. …./2002 αγωγής του κατά του …….., με αίτημα να αναγνωριστεί κύριος του επιδίκου έναντι του ως άνω εναγομένου, που φερόταν να αμφισβητεί το εμπράγματο δικαίωμά του επ’ αυτού, το οποίο, σύμφωνα με το ιστορικό της ίδιας αγωγής, απέκτησε νεμόμενος αυτό με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας κατά τα έτη 1976-2001 και β) στις 13-2-2003, υποβάλλοντας ενώπιον του Ο.Κ.Χ.Ε. (ήτοι του Οργανισμού Κτηματολογίου και Χαρτογραφήσεως Ελλάδος), κατά τη διαδικασία της κτηματογράφησης της περιοχής όπου βρίσκεται το επίδικο ακίνητο, τη με αριθ. πρωτ. … δήλωση του Ν. 2308/2009, ως κύριος του ακινήτου, με τίτλο κτήσης την έκτακτη χρησικτησία και προσκομίζοντας ενώπιον του Ο.Κ.Χ.Ε. την ως άνω αγωγή του. Επί της τελευταίας εκδόθηκε στη συνέχεια η με αριθ. 1267/2004 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία η άνω αγωγή έγινε δεκτή και αναγνωρίστηκε ο ενάγων / εναγόμενος ……….. κύριος του επιδίκου, ερήμην του εναγομένου ………., καθόσον, μολονότι ο τελευταίος εμφανίστηκε ενώπιον του γραφείου της επιφορτιζόμενης με την επίδοση αυτής (της αγωγής) δικαστικής επιμελήτριας, δεν εμφανίστηκε στο ακροατήριο του ως άνω Δικαστηρίου και δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από το πινάκιο κατά την συνεδρίαση της 14ης-2-2003, κατά την οποία αυτή εκδικάσθηκε. Ως εκ τούτων από τα ως άνω αποδεικτικά μέσα – και παρά την κατάθεση του εξετασθέντος στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου μάρτυρος ………, που κατέθεσε ότι από το έτος 1986 έβλεπε ανά διαστήματα τον ενάγοντα / εναγόμενο ……… να προβαίνει σε καθαρισμό του επίδικου ακινήτου από τα χόρτα – δεν αποδείχθηκε ότι ο τελευταίος νεμήθηκε το επίδικο με διάνοια κυρίου, συνεχώς και αδιαλείπτως και δη για διάστημα μεγαλύτερο της εικοσαετίας, αφού σε κάθε περίπτωση, όπως προεκτέθηκε, αποδείχθηκε ότι ο …….. μόλις το έτος 1997 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Σαλαμίνα, την οποία επισκεπτόταν μέχρι τότε στο διάστημα των εορτών και των θερινών διακοπών. Επομένως, ο ……… δεν απέκτησε δικαίωμα κυριότητας επί του επιδίκου οικοπέδου με έκτακτη χρησικτησία και εσφαλμένα φέρεται στα κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Σαλαμίνας ως αποκλειστικός κύριος αυτού (επιδίκου). Η κρίση αυτή του Δικαστηρίου ενισχύεται και από το γεγονός ότι, μολονότι τουλάχιστον από το έτος 1998, όπως αποδείχθηκε, ο ενάγων / εναγόμενος ……. γνώριζε τον ενάγοντα / εναγόμενο ……. ως εμπράγματο δικαιούχο του επιδίκου ακινήτου, και μολονότι το έτος 2002 αποφάσισε να το διεκδικήσει, δεν επέλεξε να στραφεί δικαστικά – όπως θα ήταν εύλογο αν πράγματι είχε νεμηθεί το ακίνητο με διάνοια κυρίου για χρόνο μεγαλύτερο της εικοσαετίας – πρωτίστως κατά των κληρονόμων της ……., στην οποία είχε μεταβιβαστεί το επίδικο ακίνητο με συμβόλαιο και μάλιστα από τον ίδιο δικαιοπάροχο ο οποίος μεταβίβασε και στη δική μητέρα του το όμορο αυτού (ακίνητο), αλλά άσκησε την ως άνω με αριθ. κατ. δικ. …./2002 αγωγή κατά του ανωτέρω προσώπου (………. Η άνω κρίση του Δικαστηρίου ενισχύεται έτι περαιτέρω από το ότι το επίδικο οικόπεδο ουδέποτε ενώθηκε με το όμορο ακίνητο του ενάγοντος / εναγομένου ……. με ενιαία περίφραξη. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι, κατόπιν υποβολής των από 2-11-2009 (ΑΒΜ …….) και 12-10-2009 (ΑΒΜ .- ……) εγκλήσεων από μέρους του πρώτου ενάγοντος της β’ αγωγής ……. και των αδελφών …….. και …….. ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βάρος του ενάγοντος / εναγομένου …… για την κακουργηματική πράξη της απάτης (τετελεσμένης και σε απόπειρα) και στη συνέχεια ο τελευταίος καταδικάστηκε με τη με αριθ. 221/2016, 222/2016 αμετάκλητη απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακ/των Πειραιά για κακουργηματική απάτη στο Δικαστήριο, τελεσθείσα από πρόσωπο που διαπράττει απάτες κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια, της οποίας το περιουσιακό όφελος και η προκληθείσα ζημία υπερβαίνουν το ποσό των 30.000,00 ευρώ και αυτό των 120.000.ευρώ, την οποία τέλεσε κατά την εκδίκαση της ως άνω με αριθ. κατ. …../10-6-2002 αγωγής του. Με την ίδια απόφαση καταδικάστηκαν για άμεση συνέργεια στην ανωτέρω πράξη ο ………. (ένορκα εξετασθείς μάρτυρας ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά στις 14-2-2003, προς απόδειξη της προαναφερθείσας με αριθ. κατάθ. δικ. ……/10-6-2002 αγωγής του ……….. κατά του ……..) και ο ……. (εναγόμενος στην αμέσως ανωτέρω προσχηματική αγωγή, ο οποίος την παρέλαβε από τη δικαστική επιμελήτρια του …….. για να πεισθεί το Δικαστήριο για την παθητική του νομιμοποίηση στη συγκεκριμένη δίκη και στη συνέχεια δεν παρέστη στο Δικαστήριο κατά την εκδίκαση της υπόθεσης στις 14-2-2003, με αποτέλεσμα να δικαστεί ερήμην, να αναγνωριστεί ο ενάγων ……….. κύριος του επιδίκου ακινήτου και να αποκτήσει έτσι ο τελευταίος αναληθή τίτλο κυριότητας επ’ αυτού). Αξίζει ακόμη να επισημανθεί ότι ο …………., απολογούμενος ενώπιον του άνω δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου, παραδέχθηκε ότι δεν τον ενδιέφερε το επίδικο και ότι τον έβαλε σαν εναγόμενο ο …….., καθώς εκείνη την εποχή ήταν εύκολο να καταπατήσεις. Και ναι μεν, από την άνω με αριθ. 221/2016, 222/2016 αμετάκλητη ποινική απόφαση, παρά τα όσα αντίθετα υποστηρίζει ο εφεσίβλητος, δεν παράγεται, ούτε κατά το άρθρο 321 Κ.Πολ.Δ, ούτε κατά το άρθρο 6 της Ε.Σ.Δ.Α, δεδικασμένο στην προκείμενη πολιτική δίκη, η οποία είναι αυτοτελής και ανεξάρτητη της ποινικής (Α.Π. 726/2015, Α.Π. 215/2013, Α.Π. 1716/2012, Α.Π. 1364/2011, Α.Π. 410/2010, Α.Π. 1777/2008, Α.Π. 1349/2008, Α.Π. 987/2008, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ), πλην όμως η άνω απόφαση εκτιμάται «ελεύθερα» από το Δικαστήριο τούτο προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι, όταν ο ενάγων – εναγόμενος …… έλαβε γνώση του γεγονότος ότι ο ενάγων – εναγόμενος ……. έχει καταχωρηθεί στα κτηματολογικά βιβλία ως αποκλειστικός κύριος του επιδίκου γεωτεμαχίου, επέδωσε στις 12-2-2009 την από 10-2- 2009 εξώδικη δήλωση – πρόσκληση διαμαρτυρία αναφορικά με το γεγονός ότι είχε δηλώσει το επίδικο ακίνητο ως ιδιοκτησία του κατά την διαδικασία της κτηματογράφησης (με αποτέλεσμα να φέρεται ως κύριος αυτού στα κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Σαλαμίνας). Ακολούθως, ο ενάγων – εναγόμενος ……….., αφενός προέβη στις 13-4-2009 στην κατάθεση της κρινόμενης αγωγής του και αφετέρου, γύρω στον Οκτώβριο του ίδιου έτους, κατέλαβε χωρίς δικαίωμα το επίδικο, περιφράζοντάς το με συρματόπλεγμα και πασσάλους πάνω σε τσιμεντένιο έρεισμα και αποβάλλοντας με τον τρόπο αυτό τον ενάγοντα – εναγόμενο ………. από την συννομή του επ’ αυτού κατά το ιδανικό του μερίδιο, όπως το γεγονός αυτό αποδεικνύεται και από την προσκομιζόμενες με επίκληση από τον τελευταίο με ημερομηνία 6-10-2009 φωτογραφίες, από τις οποίες φαίνεται ότι η άνω περίφραξη αποτελεί εντελώς πρόσφατη κατασκευή. Σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν, αποδεικνύεται ότι την συγκυριότητα του επιδίκου οικοπέδου κατά ποσοστό 1/3 εξ αδιαιρέτου έχει με τον προαναφερθέντα παράγωγο τρόπο (κληρονομική διαδοχή) ο πρώτος ενάγων στη β’ αγωγή / εναγόμενος στην α’ αγωγή …….., ενώ δεν αποδεικνύεται ότι ο ενάγων στην α’ αγωγή / εναγόμενος στη β’ αγωγή …….. απέκτησε την κυριότητα του επιδίκου πρωτότυπα με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας, αφού δεν αποδεικνύεται ότι ασκούσε επ’ αυτού πράξεις νομής και κατοχής δηλωτικές εξουσίασής του και μάλιστα για χρονικό διάστημα πέραν των είκοσι ετών. Μετά ταύτα το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο, αφού συνεκδίκασε τις υπό στοιχεία α’ και β’ αγωγές, απέρριψε την α’ εξ αυτών ως αβάσιμη κατ’ ουσία και δέχτηκε εν μέρει τη β’ εξ αυτών ως προς τον ενάγοντα ……… ως βάσιμη κατ’ ουσία, σύμφωνα με όσα ανωτέρω αναφέρθηκαν, δεν έσφαλε κατά την εφαρμογή του νόμου και την εκτίμηση των αποδείξεων, τα δε αντίθετα υποστηριζόμενα από τον εκκαλούντα με τον άνω λόγο έφεσης είναι απορριπτέα ως αβάσιμα κατ’ ουσία. Μη υπάρχοντος δε άλλου λόγου έφεσης προς εξέταση, η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της ως αβάσιμη κατ’ ουσία. Ακολούθως, υπό τα ανωτέρω δεδομένα και κατ’ εφαρμογή του άρθρου 38 Κ.Π.Δ, το Δικαστήριο – λαμβάνοντας υπόψη και την καταγγελία του εφεσίβλητου με τις προτάσεις του ότι με την παράσταση του εκκαλούντος στο Δικαστήριο τούτο και την υποστήριξη της υπό κρίση έφεσής του με προσκόμιση και επίκληση σχετικών εγγράφων προς απόδειξη του επικαλούμενου ανύπαρκτου δικαιώματός του, ο τελευταίος διέπραξε εκ νέου την εγκληματική πράξη της απόπειρας απάτης ενώπιον Δικαστηρίου σε βαθμό κακουργήματος – κρίνει ότι πρέπει να διαταχθεί, με την επιμέλεια της Γραμματέως του Δικαστηρίου τούτου, η διαβίβαση στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιά υπηρεσιακών αντιγράφων των ταυτάριθμων με την εκκαλούμενη αλλά και με την παρούσα απόφαση πρακτικών δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και του Δικαστηρίου τούτου, των κατατεθέντων από τους διαδίκους προτάσεων με τις οικείες προσθήκες και αντικρούσεις και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, της με αριθ. κατάθ. …../2009 αγωγής του ……., καθώς και των, φερόντων, εντός παρενθέσεως, αρίθμηση ένα 1) μέχρι είκοσι τρία 23) συνυποβαλλόμενων με τις προτάσεις του τελευταίου ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου εγγράφων της δικογραφίας [και συγκεκριμένα της υπ’ αριθ. …./30-12-1997 δήλωσης αποδοχής κληρονομιάς της συμβολαιογράφου Πειραιά ……., της υπ’ αριθ. …../30-12-1997 δωρεάς εν ζωή της ιδίας ως άνω συμβολαιογράφου, της υπ’ αριθ. …/22-05-2000 συμβολαιογραφικής πράξης της συμβολαιογράφου Σαλαμίνας ………, του υπ’ αριθ. …./19-09-1977 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Πειραιά ………, του υπ’ αριθ. …../1981 συμβολαίου σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας και διανομής οριζοντίων ιδιοκτησιών της συμβολαιογράφου Πειραιά …….., της από 18-06-1981 άδειας υδροδοτήσεως της …….., της υπ’ αριθ. 1267/2004 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, της Δήλωσης Στοιχείων Ακινήτου Ε9 του 1997 του …….., της από 13 Φεβρουάριου 2003 και με αριθ. πρωτ. ….. Δήλωσης στο Εθνικό Κτηματολόγιο, της από 6-5-2010 αίτησης προς το Τμήμα Πολεοδομίας Σαλαμίνας της μηχανικού του ενάγοντος – εναγομένου ………. για έκδοση οικοδομικής άδειας, του από 8-10-2009 κτηματολογικού φύλλου του κτηματολογικού γραφείου Σαλαμίνας για το ακίνητο με ΚΑΕΚ …, του με αρ. πρωτ. …/12-03-2008 αποσπάσματος κτηματολογικού διαγράμματος του κτηματολογικού γραφείου Σαλαμίνας, της από 31-05-2010 εξώδικης γνωστοποίησης – πρόσκλησης σε ένορκη βεβαίωση μετά της υπ’ αριθ. ……/ 1-6-2010 έκθεσης επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Πειραιά . …, των υπ’ αριθ. πρωτ. …/8-06-2010 και …/8-06-2010 ενόρκων βεβαιώσεων μαρτύρων ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά, της από 13-01-2012 βεβαίωσης μηχανικού για τακτοποίηση αυθαιρέτων, της με αριθ. πρωτ. …../27-04-2010 απάντησης του Υπουργείου Υποδομών, του υπ’ αριθ. πρωτ. ΤΥ …/10-01-2008 εγγράφου της Νομαρχίας Πειραιά, της με αριθ. …/2011 Δήλωσης ένταξης του Ν. 4014/2011 μετά του ειδικού εντύπου πληρωμής και της σχετικής βεβαίωσης για σύνδεση με δίκτυα κοινής ωφέλειας, του με αρ. πρωτ. …/2010 διπλότυπου είσπραξης προστίμου Πολεοδομίας, του ΕΤΑΚ έτους 2008 του ………., του υπ’ αριθ. πρωτ. …./Β450 διαβιβαστικού εγγράφου της Πολεοδομίας Πειραιά μετά του από Ιανουαρίου 2010 τοπογραφικού διαγράμματος και 9 φωτογραφιών με αναγραφόμενη επ’ αυτών αρίθμηση 1, 3, 6, 7, 8, 9, 10, 11 και 12], ώστε να διερευνηθεί εάν υπάρχουν ποινικές ευθύνες του εκκαλούντος, καθόσον κατά τη διάρκεια αυτής της δίκης ανέκυψαν γεγονότα που μπορεί να χαρακτηριστούν ως πράξεις διωκόμενες αυτεπάγγελτα. Τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή του σχετικού νόμιμου αιτήματός του, πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του ηττηθέντος εκκαλούντος (άρθρα 106, 176, 183, 189 παρ. 1 και 191 παρ 2 Κ.Πολ.Δ.), κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό, ενώ πρέπει να διαταχθεί και η εισαγωγή στο δημόσιο ταμείο του παραβόλου των διακοσίων (200,00) ευρώ, που κατατέθηκε από τον εκκαλούντα με τα υπ’ αριθ. …….. παράβολα ΤΑΧ.ΔΙΚ, ποσού εξήντα (60) ευρώ εκάστου, καθώς και με τα υπ’ αριθ. …………. παράβολα Δημοσίου, ποσού είκοσι (20) ευρώ εκάστου (άρθρο 495 παρ. 4 εδ. ε’ Κ.Πολ.Δ.).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσία την από 6-7-2015 και με αριθ. έκθ. κατάθ. …../9-7-2015 έφεση κατά της με αριθ. 2144/2015 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία.
Καταδικάζει τον εκκαλούντα στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του εφεσίβλητου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία καθορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600,00) ευρώ.
Διατάσσει τη διαβίβαση στον αρμόδιο Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιά των εγγράφων που αναφέρονται στο σκεπτικό της παρούσας, προκειμένου να ενεργήσει τις νόμιμες ενέργειες.
Και
Διατάσσει την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του κατατεθέντος από τον εκκαλούντα παραβόλου των διακοσίων (200,00) ευρώ, που αναφέρεται στο σκεπτικό.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού, στις 15 Μαρτίου 2018, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ