ΑΡΙΘΜΟΣ: 180 /2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Θεοκτή Νικολαϊδου, Εφέτη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου και τη γραμματέα Γ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Mε την από 6-2-2016 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………./2017 κλήση των καλουσών-εκκαλουσών νομίμως επαναφέρεται προς συζήτηση η υπ΄ αριθμ. εκθέσεως καταθέσεως …../2012 έφεση τους κατά της υπ΄αριθμ. 1999/2012 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά μετά την έκδοση της υπ’ αριθμ. 631/2016 απόφασης του Αρείου Πάγου. Με την απόφαση αυτή αναιρέθηκε η υπ’ αριθμ. 157/2015 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου, με την οποία απορρίφθηκε η ως άνω έφεση, λόγω παραβίασης της ουσιαστικού δικαίου διάταξης του άρθρου 281 ΑΚ (άρθρ. 559 αριθμ. 1 ΚΠολΔ) διότι το παρόν Δικαστήριο αρκέστηκε σε λιγότερες προϋποθέσεις από αυτές, που απαιτεί η εν λόγω διάταξη για την εφαρμογή της. Με την ως άνω απόφαση του Αρείου Πάγου διατάχθηκε η παραπομπή της υπόθεσης για περαιτέρω εκδίκαση της από το παρόν Δικαστήριο, που θα συγκροτηθεί από άλλο Δικαστή. Με τα δεδομένα αυτά η ανωτέρω κλήση είναι παραδεκτή (άρθρ. 581§1 ΚΠολΔ) και η μετά την ως άνω παραπομπή επανεισαγόμενη υπόθεση πρέπει να συζητηθεί μέσα στα όρια, που διαγράφονται με την προαναφερθείσα απόφαση του Αρείου Πάγου (άρθρ. 581§2 ΚΠολΔ).
Η υπό κρίση και με αριθμό κατάθεσης …../2012 έφεση κατά της υπ΄αριθμ. 1999/2012 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, ασκήθηκε από τις ηττηθείσες πρωτοδίκως ενάγουσες, νομίμως και εμπροθέσμως (άρθρ. 495§1, 511 επ., 518§2 ΚΠολΔ) καθώς από τη δικογραφία δεν προκύπτει ούτε άλλωστε οι διάδικοι επικαλούνται επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης και από τη δημοσίευση της τελευταίας (24-4-2012) έως την κατάθεση της έφεσης στη γραμματεία του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου (21-6-2012, βλ. την υπ΄αριθμ. ……/21-6-2012 έκθεση κατάθεσης ενδίκου μέσου) δεν παρήλθε τριετία ενώ για την άσκηση της έχει κατατεθεί από τις εκκαλούσες το σχετικό παράβολο συνολικού ποσού διακοσίων (200) ευρώ, όπως προβλεπόταν από την §4 του άρθρου 495 ΚΠολΔ, η οποία προστέθηκε με το άρθρο 12§2 ν.4055/12-3-2012, λόγω του χρόνου άσκησης της έφεσης. Συνεπώς πρέπει η υπό κρίση έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί για το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρ. 533§1 ΚΠολΔ) συνεκδικαζόμενη με τους από 11-2-2017 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως …………../17-3-2017 προσθέτους λόγους, οι οποίοι ασκήθηκαν παραδεκτώς από τις εκκαλούσες (βλ. προσκ. τις υπ΄αριθμ. …../27-3-2017 και …./27-3-2017 εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών …….) και αφορούν κεφάλαια της απόφασης, που έχουν προσβληθεί με την έφεση και εκείνα, που αναγκαστικά συνέχονται με αυτά (άρθρ. 520§2 ΚΠολΔ) (βλ. ως προς την παραδεκτή άσκηση προσθέτων λόγων στο Δικαστήριο της παραπομπής ΑΠ 210/1984 ΝοΒ 1985 599).
Με την υπ΄ αριθμ. εκθέσεως καταθέσεως …../2010 αγωγή τους, την οποία άσκησαν ενώπιον του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, οι ενάγουσες και ήδη εκκαλούσες-ασκούσες προσθέτους λόγους ισχυρίστηκαν ότι στις 11-10-2002 απεβίωσε ο σύζυγος και πατέρας τους ………. …… χωρίς να αφήσει διαθήκη καταλίποντας αυτές μόνες πλησιέστερες συγγενείς του και ως εκ τούτου εξ αδιαθέτου κληρονόμους του κατά ποσοστό 2/8, 3/8 και 3/8 εξ αδιαιρέτου αντίστοιχα. Ότι ο κληρονομούμενος ήταν συγκύριος κατά ποσοστό 7/8 εξ αδιαιρέτου των τριών λεπτομερώς περιγραφομένων και προβλεπομένων να χτιστούν στο μέλλον οριζοντίων ιδιοκτησιών επί οικοδομής, που βρίσκεται σε οικόπεδο στην κτηματική περιφέρεια του Δήμου …… Αττικής και φέρει ΚΑΕΚ ……. Ότι ο ανωτέρω κληρονομούμενος είχε αποκτήσει τη συγκυριότητα επί των εν λόγω προβλεπομένων να χτιστούν στο μέλλον οριζοντίων ιδιοκτησιών, που συστήθηκαν από τη μητέρα του και κυρία του οικοπέδου …… δυνάμει σύστασης προίκας, που μεταγράφηκε νόμιμα και φέρουν ΚΑΕΚ ……. και ………. με παράγωγο τρόπο ως εξής: α) κατά ποσοστό 6/8 εξ αδιαιρέτου λόγω κληρονομικής διαδοχής της προαναφερθείσας μητέρας του, η οποία απεβίωσε στις 24-11-1973 χωρίς να αφήσει διαθήκη καταλίποντας μόνους πλησιέστερους συγγενείς και ως εκ τούτου εξ αδιαθέτου κληρονόμους της, τον κληρονομούμενο, το σύζυγο της ……… και τη δεύτερη εναγομένη και ήδη δεύτερη εφεσίβλητη και καθής οι πρόσθετοι λόγοι. Ότι ειδικότερα το ανωτέρω ποσοστό περιήλθε σε αυτόν κατά μεν τα 3/8 εξ αδιαιρέτου με την ιδιότητα του ως ενός εκ των δύο εξ αδιαθέτου κληρονόμων –κατιόντων, κατά δε το υπόλοιπο ποσοστό 3/8 εξ αδιαιρέτου λόγω μηδενισμού της κληρονομικής μερίδας της δεύτερης εναγομένης –έτερης των εξ αδιαθέτου –κατιόντων στην πραγματική ομάδα της εν λόγω κληρονομίας εν όψει της υποχρέωσης συνεισφοράς των χωρίς αντάλλαγμα παροχών (αρχικής και συμπληρωματικής προίκας), που είχε λάβει από την κληρονομουμένη, όσο ζούσε όπως ο μηδενισμός αυτός της κληρονομικής της μερίδας προκύπτει με αναλυτική παράθεση των αξιών των κληρονομιαίων ακινήτων και των χωρίς αντάλλαγμα παροχών προς τη δεύτερη εναγομένη καθώς και της αξίας της πραγματικής και πλασματικής ομάδας της κληρονομίας και β) κατά ποσοστό 1/8 εξ αδιαιρέτου λόγω κληρονομικής διαδοχής του πατέρα του ……. (συγκυρίου κατά ποσοστό 2/8 εξ αδιαιρέτου των προβλεπομένων να χτιστούν στο μέλλον οριζοντίων ιδιοκτησιών κατά τα προαναφερθέντα), ο οποίος απεβίωσε στις 18-6-1982 χωρίς να αφήσει διαθήκη καταλίποντας μόνους πλησιέστερους συγγενείς και ως εκ τούτου εξ αδιαθέτου κληρονόμους του τον κληρονομούμενο και τη δεύτερη εναγόμενη κόρη του κατά ποσοστό ½ εξ αδιαιρέτου τον καθένα από αυτούς. Ότι δυνάμει της υπ΄ αριθμ. …./13-8-2010 δήλωσης αποδοχής κληρονομίας ενώπιον του συμβολαιογράφου Πειραιώς ……., της οποίας την καταχώρηση στα οικεία κτηματολογικά φύλλα προτίθενται να αιτηθούν με την ιδιότητα των κληρονόμων του συζύγου και πατέρα τους ……, αποδέχθηκαν στο όνομα και για λογαριασμό αυτού και του πατέρα του ……. την προαναφερθείσα επαχθείσα σε αυτούς κληρονομία της ………, ακολούθως στο όνομα και για λογαριασμό αυτού (συζύγου και του πατέρα τους …….. την προαναφερθείσα επαχθείσα σε αυτούς κληρονομία του πατέρα του …….. και τέλος στο όνομα και για λογαριασμό των ιδίων την επαχθείσα σε αυτές κληρονομία του συζύγου και πατέρα τους . …… Ότι με τον τρόπο αυτό κατέστησαν συγκύριες των εν λόγω προβλεπομένων να χτιστούν στο μέλλον οριζοντίων ιδιοκτησιών με παράγωγο τρόπο κατά ποσοστό 14/64, 21/64 και 21/64 εξ αδιαιρέτου αντίστοιχα. Ότι η δεύτερη εναγομένη επικαλούμενη δικαίωμα κυριότητας επί των ανωτέρω προβλεπομένων να χτιστούν στο μέλλον οριζοντίων ιδιοκτησιών και ειδικότερα πρωτότυπο τρόπο κυριότητας με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας μεταβίβασε αυτές λόγω γονικής παροχής δυνάμει του υπ΄αριθμ. …../2005 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Επιδαύρου . .., που μεταγράφηκε νόμιμα, στον πρώτο εναγόμενο υιό της. Ότι δυνάμει του εν λόγω συμβολαίου ο πρώτος εναγόμενος καταχωρήθηκε στα οικεία κτηματολογικά φύλλα ως αποκλειστικός κύριος των εν λόγω προβλεπομένων να χτιστούν στο μέλλον οριζοντίων ιδιοκτησιών, καταχωρήσεις, που είναι ανακριβείς και προσβάλλουν το δικαίωμα συγκυριότητας τους επ΄ αυτών. Με ιστορική βάση αυτά τα περιστατικά, που αναλύονται εκτενέστερα στο δικόγραφο της αγωγής, οι ενάγουσες επικαλούμενες άμεσο έννομο συμφέρον και προσδιορίζοντας την αξία του εξ αδιαιρέτου ποσοστού συγκυριότητας της κάθε μίας από αυτές επί των επιδίκων προβλεπομένων να χτιστούν στο μέλλον οριζοντίων ιδιοκτησιών στα ποσά των 17.062,50 ευρώ, 25.593,75 ευρώ και 25.593,75 ευρώ αντίστοιχα ζήτησαν: α) να αναγνωριστεί ότι η δεύτερη εναγομένη υποχρεούται να συνεισφέρει στην κληρονομία της ……… τις παροχές, που έλαβε από αυτή, όσο ζούσε χωρίς αντάλλαγμα και ειδικότερα τις παροχές, που έλαβε λόγω αρχικής και συμπληρωματικής προίκας δυνάμει των υπ΄αριθμ. …./1972 και …./1973 προικοσυμφώνων του συμβολαιογράφου Πειραιώς ………, που μεταγράφηκαν νόμιμα, β) να αναγνωριστεί ότι η κληρονομική μερίδα της δεύτερης εναγομένης στην ανωτέρω κληρονομία έχει μηδενιστεί λόγω συνεισφοράς, γ) να αναγνωριστεί ότι ο κληρονομούμενος σύζυγος και πατέρας τους ………… ήταν εξ αδιαθέτου (συγ)κληρονόμος της κληρονομίας της ……… κατά ποσοστό 6/8 εξ αδιαιρέτου και εξ αδιαθέτου (συγ)κληρονόμος της κληρονομίας του ………. κατά ποσοστό 1/8 εξ αδιαιρέτου, δ) να αναγνωριστεί ότι οι ίδιες τυγχάνουν (συγ)κύριες των επιδίκων προβλεπομένων να χτιστούν στο μέλλον οριζοντίων ιδιοκτησιών κατά ποσοστό 14/64, 21/64 και 21/64 εξ αδιαιρέτου αντίστοιχα, ε) να διαταχθεί η διόρθωση των ανακριβών εγγραφών στα κτηματολογικά φύλλα των επιδίκων προβλεπομένων να χτιστούν στο μέλλον οριζοντίων ιδιοκτησιών, και στ) να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στην καταβολή των δικαστικών τους εξόδων. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφασή του απέρριψε την αγωγή ως κατ΄ ουσία αβάσιμη με το σκεπτικό ότι ασκήθηκε κατά κατάχρηση δικαιώματος. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται οι ενάγουσες και ήδη εκκαλούσες με την υπό κρίση έφεσή τους και τους παραδεκτώς ασκηθέντες προσθέτους λόγους, για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν την εξαφάνιση της εκκαλουμένης απόφασης, με σκοπό να γίνει δεκτή η αγωγή.
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 579§1, 581§2 και 580§3 ΚΠολΔ προκύπτει ότι η απόφαση αναιρείται κατά το μέτρο παραδοχής της αναίρεσης δηλ. κατά τα κεφάλαια (αιτήσεις παροχής έννομης προστασίας), τα οποία αφορά ο δεκτός γενόμενος λόγος αναίρεσης καθώς και εκείνα, που συνάπτονται αρρήκτως με τα αναιρεθέντα και η υπόθεση συζητείται στο Δικαστήριο της παραπομπής, στο οποίο εισάγεται με κλήση μέσα στα όρια, που διαγράφονται με την αναιρετική απόφαση και αφού κατατεθούν προτάσεις κατ΄ άρθρο 524§1 εδ. β ιδίου Κώδικα. Οι διάδικοι επανέρχονται στην κατάσταση, που υπήρχε πριν από την απόφαση, που αναιρέθηκε και η διαδικασία ακυρώνεται μόνο εφόσον στηρίζεται στην παράβαση, για την οποία έγινε δεκτή η αναίρεση με την έννοια ότι εφόσον η απόφαση αναιρέθηκε εν όλω αποβάλλει κάθε ισχύ και θεωρείται εντελώς άκυρη. Οι διάδικοι ενώπιον του Δικαστηρίου της παραπομπής προτείνουν όποιους ισχυρισμούς μπορούσαν να προτείνουν και κατά τη συζήτηση, κατά την οποία εκδόθηκε η αναιρεθείσα απόφαση. Το Δικαστήριο αυτό ερευνώντας μόνο τους λόγους, που είναι σχετικοί με τα κεφάλαια της δίκης, για τα οποία αναιρέθηκε η απόφαση του Δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου, ως προς τα οποία μόνο επανακρίνεται, εφόσον ως προς τα μη αναιρεθέντα κεφάλαια υπάρχει δεδικασμένο, που δεν ανατράπηκε με την αναίρεση και δεσμεύει έτσι το Δικαστήριο της παραπομπής, δεν δεσμεύεται να κρίνει και διαφορετικά επί της ουσίας, δεσμευόμενο μόνο για τα νομικά ζητήματα, που επέλυσε η αναιρετική απόφαση με το λόγο αναίρεσης, που έκανε δεκτό (ΑΠ 738/2012, ΑΠ 443/2006, ΑΠ 570/2005, ΑΠ 1899/2005, ΑΠ 1145/2005, ΑΠ 137/2004 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Τέλος ο εφεσίβλητος, προς θεμελίωση της ένστασης (ή αντένστασης) περί καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος, την οποία προέβαλε με τις προτάσεις που υπέβαλε κατά την πρωτόδικη συζήτηση, μπορεί να προτείνει, παραδεκτώς, και νέα πραγματικά περιστατικά με τις προτάσεις της κατ’ έφεση δίκης και έτσι να καταστεί ορισμένη η τυχόν αορίστως προταθείσα κατά την πρωτόδικη δίκη εν λόγω ένσταση, η οποία συντελεί στην υπεράσπιση κατά της έφεσης (ΑΠ 1173/1997 ΤΝΠ ΔΣΑ).
Στην προκειμένη περίπτωση από τις ένορκες καταθέσεις των νομίμως εξετασθέντων μαρτύρων, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου, τις υπ΄αριθμ. ……/17-10-2017 και ……/17-10-2017 ένορκες βεβαιώσεις, οι οποίες ελήφθησαν ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών ………. με επιμέλεια των εκκαλουσών και ασκουσών προσθέτους λόγους μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση των αντιδίκων τους (βλ. προσκ. τις υπ΄αριθμ. …../12-10-2017 και …../12-10-2017 εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών ………., βλ. ως προς τη δυνατότητα προσκομιδής νέων αποδεικτικών μέσων στη διαδικασία μετ’ αναίρεση ΑΠ 494/2014 ΤΝΠ ΔΣΑ) και όλα ανεξαιρέτως τα νομίμως προσκομιζόμενα και επικαλούμενα από τους διαδίκους έγγραφα είτε προς άμεση απόδειξη είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς να παραλείπεται κανένα από αυτά κατά την ουσιαστική διερεύνηση της υπόθεσης ακόμη και αν δεν μνημονεύονται ρητά παρακάτω, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: Η …………, πεθερά και γιαγιά των εναγουσών και ήδη εκκαλουσών-ασκουσών προσθέτους λόγους και γιαγιά και μητέρα των εναγομένων και ήδη εφεσιβλήτων -καθών οι πρόσθετοι λόγοι αντίστοιχα είχε στην κυριότητα της ένα οικόπεδο εμβαδού 258,04 τ.μ., το οποίο βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια του Δήμου …. Αττικής και επί της οδού …….. και συνορεύει κατά τον τίτλο κτήσης βορειοανατολικά με την οδό …., βορειοδυτικά με τα υπ΄ αριθμ. 38 και 39 οικόπεδα, νοτιοανατολικά με το υπ΄ αριθμ. 36α οικόπεδο και νοτιοδυτικά με τα υπ΄αριθμ. 31 και 32α οικόπεδα. Στο εν λόγω οικόπεδο, το οποίο περιήλθε στην κυριότητα της με παράγωγο τρόπο και ειδικότερα λόγω πώλησης δυνάμει του υπ΄ αριθμ. …./1947 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αθηνών ……….., που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Πειραιά στον τόμο …. με αύξοντα αριθμό ….., προέβη σε ανέγερση ισόγειας οικοδομής αποτελούμενης από δύο διαμερίσματα και μία αποθήκη. Η οικοδομή αυτή ακολούθως δυνάμει του υπ΄αριθμ. …./1972 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Πειραιά ………, που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Νίκαιας στον τόμο …. με αύξοντα αριθμό ….., υπήχθη στις διατάξεις του ν.3741/1929 και των άρθρων 1002 και 1117 ΑΚ. Ειδικότερα επί της εν λόγω οικοδομής συστάθηκαν οι εξής οριζόντιες ιδιοκτησίες –διαμερίσματα: α) το διαμέρισμα του ισογείου ορόφου (Ι1) εμβαδού 105 τ.μ. με ποσοστό συγκυριότητας επί του όλου οικοπέδου 160%ο εξ αδιαιρέτου, β) το διαμέρισμα του ισογείου ορόφου (Ι2) εμβαδού 32 τ.μ. με ποσοστό συγκυριότητας επί του όλου οικοπέδου 40%ο εξ αδιαιρέτου, γ) την αποθήκη του ισογείου ορόφου (Ι3) εμβαδού 16 τ.μ. με ποσοστό συγκυριότητας επί του όλου οικοπέδου 10%ο εξ αδιαιρέτου, δ) το προβλεπόμενο να χτιστεί στο μέλλον διαμέρισμα του πρώτου υπέρ του ισογείου ορόφου (Α1) εμβαδού 62 τ.μ. με ποσοστό συγκυριότητας επί του όλου οικοπέδου 80%ο εξ αδιαιρέτου, ε) το προβλεπόμενο να χτιστεί στο μέλλον διαμέρισμα του πρώτου υπέρ του ισογείου ορόφου (Α2) εμβαδού 109 τ.μ. με ποσοστό συγκυριότητας επί του όλου οικοπέδου 150%ο εξ αδιαιρέτου, στ) το προβλεπόμενο να χτιστεί στο μέλλον διαμέρισμα του δευτέρου υπέρ του ισογείου ορόφου (Β1) εμβαδού 62 τ.μ. με ποσοστό συγκυριότητας επί του όλου οικοπέδου 80%ο εξ αδιαιρέτου, ζ) το προβλεπόμενο να χτιστεί στο μέλλον διαμέρισμα του πρώτου υπέρ του ισογείου ορόφου (Β2) εμβαδού 109 τ.μ. με ποσοστό συγκυριότητας επί του όλου οικοπέδου 150%ο εξ αδιαιρέτου, η) το προβλεπόμενο να χτιστεί στο μέλλον διαμέρισμα του τρίτου υπέρ του ισογείου ορόφου (Γ1) εμβαδού 62 τ.μ. με ποσοστό συγκυριότητας επί του όλου οικοπέδου 80%ο εξ αδιαιρέτου, θ) το προβλεπόμενο να χτιστεί στο μέλλον διαμέρισμα του τρίτου υπέρ του ισογείου ορόφου (Γ2) εμβαδού 109 τ.μ. με ποσοστό συγκυριότητας επί του όλου οικοπέδου 150%ο εξ αδιαιρέτου, και ι) τον προβλεπόμενο να χτιστεί στο μέλλον υπέρ του τρίτου ορόφου όροφο (ή ορόφους) με ποσοστό συγκυριότητας επί του όλου οικοπέδου 100%ο εξ αδιαιρέτου, όπως οι ανωτέρω ιδιοκτησίες αποτυπώνονται στο από Απριλίου 1972 διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ………….. Με το ίδιο ως άνω συμβόλαιο η ……… μεταβίβασε λόγω σύστασης προίκας στη δεύτερη εναγομένη κόρη της: α) την ψιλή κυριότητα των υπό στοιχεία Ι1, Ι2 και Ι3 διαμερισμάτων και αποθήκης του ισογείου ορόφου (ανωτέρω υπό στοιχεία α, β και γ), τη δε επικαρπία του υπό στοιχείο Ι1 διαμερίσματος (και τη διοίκηση) μεταβίβασε στον προικολήπτη σύζυγο (…………..) ενώ την επικαρπία των υπό στοιχεία 2 και Ι3 διαμερισμάτων παρακράτησε η ίδια εφ’ όρου ζωής και β) την ψιλή κυριότητα των προβλεπομένων να χτιστούν στο μέλλον υπό στοιχεία Α1 και Α2 διαμερισμάτων του πρώτου υπέρ του ισογείου ορόφου (ανωτέρω υπό στοιχεία δ και ε), τη δε επικαρπία (και διοίκηση) αυτών μεταβίβασε στον προικολήπτη σύζυγο. Ακολούθως δυνάμει του υπ΄ αριθμ. ……/1973 συμβολαίου του ιδίου ως άνω συμβολαιογράφου, που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Νίκαιας στον τόμο ….. με αύξοντα αριθμό ….., η ίδια ως άνω προικοδότις μεταβίβασε λόγω σύστασης (συμπληρωματικής) προίκας στη δεύτερη εναγομένη –προικολήπτρια την ψιλή κυριότητα των υπό στοιχεία Β1 και Β2 διαμερισμάτων του δευτέρου υπέρ του ισογείου ορόφου (ανωτέρω υπό στοιχεία στ και ζ), τη δε επικαρπία (και διοίκηση) αυτών μεταβίβασε στον προικολήπτη σύζυγο της. Δυνάμει της υπ΄αριθμ. …../1973 άδειας του Γραφείου Πολεοδομίας Δυτικού Διαμερίσματος Αττικής και της υπ΄αριθμ. …../1983 άδειας της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Δυτικής Αττικής, οι ανωτέρω προικολήπτες (δεύτερη εναγομένη και ο σύζυγος της ………) προέβησαν στην ανέγερση των προαναφερθεισών οριζοντίων ιδιοκτησιών του πρώτου και του δευτέρου υπέρ του ισογείου ορόφων. Στις 24-11-1973 η ……. απεβίωσε αδιάθετη καταλίποντας μόνους πλησιέστερους συγγενείς και ως εκ τούτου εξ αδιαθέτου κληρονόμους της το σύζυγο της .. ……., τον υιό της ………. (σύζυγο και πατέρα των εναγουσών) και τη δεύτερη εναγομένη κόρη της, οι οποίοι και κληρονόμησαν αυτή κατά ποσοστό 2/8, 3/8 και 3/8 εξ αδιαιρέτου αντίστοιχα. Μοναδικά στοιχεία της κληρονομίας αποτελούσαν τα προαναφερθέντα προβλεπόμενα να χτιστούν στο μέλλον υπό στοιχεία Γ1 και Γ2 διαμερίσματα του τρίτου υπέρ του ισογείου ορόφου (ανωτέρω υπό στοιχεία η και θ) και ο προβλεπόμενος να χτιστεί στο μέλλον υπέρ του τρίτου ορόφου όροφος (ή όροφοι) (ανωτέρω υπό στοιχείο ι). Η αξία της ανωτέρω κληρονομίας κατά το χρόνο θανάτου της κληρονομουμένης ανερχόταν στο ποσό των 30.964 δρχ, 58.059 δρχ και 38.706 δρχ αντίστοιχα και συνολικά στο ποσό των 127.729 δρχ (και ήδη 374,84 ευρώ). Ωστόσο στην ανωτέρω κληρονομία η δεύτερη εναγομένη έχει υποχρέωση συνεισφοράς καθόσον η κληρονομουμένη της είχε παραχωρήσει όσο ζούσε λόγω σύστασης προίκας δηλ. χωρίς αντάλλαγμα τα προαναφερθέντα περιουσιακά της στοιχεία (διαμερίσματα), η αξία των οποίων κατά το χρόνο της παραχώρησης (έτος 1972 και 1973) ανερχόταν στο ποσό των 200.000 δρχ και 50.000 δρχ αντίστοιχα και συνολικά στο ποσό των 250.000 δρχ (ήδη 733,67 ευρώ). Για την εξεύρεση της αξίας της κληρονομικής μερίδας της υπόχρεης σε συνεισφορά δεύτερης εναγομένης πρέπει να αφαιρεθεί από την αξία της πραγματικής κληρονομίας (127.729 δρχ), η αξία της κληρονομικής μερίδας του (συγ)κληρονόμου επιζώντος συζύγου της κληρονομουμένης ………, η οποία ανέρχεται στο ποσό των 31.932,25 δρχ (31.932,25 = 127.729 χ 2/8 και ήδη 93,71 ευρώ). Μετά την αφαίρεση αυτή, η αξία της πραγματικής κληρονομίας ανέρχεται στο ποσό των 95.796,75 δρχ (και ήδη 281,13 ευρώ), προστιθεμένης δε σε αυτή της αξίας των συνεσεινεκτέων παροχών ποσού 250.000 δρχ η αξία της πλασματικής κληρονομίας ανέρχεται στο ποσό των 345.796,75 δρχ (345.796,75 = 95.796,75 + 250.000 και ήδη 1.014,81 ευρώ) και άρα η αξία της κληρονομικής μερίδας της δεύτερης εναγομένης αλλά και του (συγ)κληρονόμου συζύγου και πατέρα των εναγουσών ………. ανέρχεται στο ποσό των 172.898,38 δρχ (172.898,38 = 345.796,75 : 2 και ήδη 507,41 ευρώ). Η αξία όμως των συνεσεινεκτέων παροχών (250.000 δρχ και ήδη 733,67 ευρώ) υπερβαίνει την αξία της ανωτέρω κληρονομικής της μερίδας (172.898,38 δρχ και ήδη 507,41 ευρώ) και ως εκ τούτου η κληρονομική μερίδα της δεύτερης εναγομένης στην κληρονομία της μητέρας της … . μηδενίζεται, γεγονός, το οποίο πρακτικά σημαίνει ότι το εκ 3/8 εξ αδιαιρέτου ποσοστό αυτής περιέρχεται στον έτερο των εξ αδιαθέτου κληρονόμων-κατιόντων ……., ο οποίος έτσι καθίσταται (συγ)κληρονόμος στην ανωτέρω κληρονομία κατά ποσοστό 6/8 εξ αδιαιρέτου (6/8 = 3/8 ως εξ αδιαθέτου κληρονόμος + 3/8 η κληρονομική μερίδα της δεύτερης εναγομένης, που περιήλθε σε αυτόν). Ακολούθως στις 18-6-1982 απεβίωσε και ο ……… αδιάθετος καταλίποντας μόνους πλησιέστερους συγγενείς και ως εκ τούτου εξ αδιαθέτου κληρονόμους του, τα δύο τέκνα του δηλ. το ……… (σύζυγο και πατέρα των εναγουσών) και τη δεύτερη εναγομένη, οι οποίοι και κληρονόμησαν αυτόν κατά ποσοστό ½ εξ αδιαιρέτου αντίστοιχα. Την ανωτέρω κληρονομία του …….., που αποτελείται για καθένα από τους προαναφερθέντες (συγ)κληρονόμους εκ ποσοστού 1/8 εξ αδιαιρέτου επί των προαναφερθέντων προβλεπομένων να χτιστούν στο μέλλον υπό στοιχεία Γ1 και Γ2 διαμερισμάτων του τρίτου υπέρ του ισογείου ορόφου (ανωτέρω υπό στοιχεία η και θ) και τον προβλεπόμενο να χτιστεί στο μέλλον υπέρ του τρίτου ορόφου, όροφο (ή ορόφους) (ανωτέρω υπό στοιχείο ι) εν όψει του ότι ο κληρονομούμενος ήταν (συγ)κληρονόμος αυτών κατά ποσοστό 2/8 εξ αδιαιρέτου, οι εν λόγω (συγ)κληρονόμοι ουδέποτε αποδέχθηκαν. Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι ο ……… αλλά και ο προαναφερθείς κληρονομούμενος πατέρας του ουδέποτε είχαν προβεί σε αποδοχή της κληρονομίας της μητέρας και συζύγου τους ……….. Περαιτέρω από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ότι η δεύτερη εναγομένη δυνάμει του υπ΄ αριθμ. …/2005 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Επιδαύρου ………, που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Νίκαιας στον τόμο …. με αύξοντα αριθμό …, προέβη στη μεταβίβαση στον πρώτο εναγόμενο υιό της λόγω γονικής παροχής των προαναφερθέντων προβλεπομένων να χτιστούν στο μέλλον υπό στοιχεία Γ1 και Γ2 διαμερισμάτων του τρίτου υπέρ του ισογείου ορόφου (ανωτέρω υπό στοιχεία η και θ) και του προβλεπομένου να χτιστεί στο μέλλον υπέρ του τρίτου ορόφου ορόφου (ή ορόφων) (ανωτέρω υπό στοιχείο ι) επικαλούμενη ως τίτλο κτήσης από μέρους της την έκτακτη χρησικτησία. Ωστόσο η δεύτερη εναγομένη ουδέποτε απέκτησε την κυριότητα αυτών με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας. Τούτο διότι το δικαίωμα επέκτασης της οικοδομής αποτελεί δικαίωμα προσδοκίας, το οποίο καθίσταται πλήρες δικαίωμα κυριότητας όταν κτιστεί η οικοδομή, και ως τέτοιο μπορεί μεν να μεταβιβαστεί (με παράγωγο τρόπο), δεν μπορεί όμως να θεμελιωθεί επ΄ αυτού κτήση κυριότητας με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας καθώς προϋπόθεση της χρησικτησίας αποτελεί η νομή του πράγματος και επί των εν λόγω προβλεπομένων να χτιστούν στο μέλλον διαμερισμάτων και ορόφου (ή ορόφου) δεν είναι δυνατή η νομή αφού δεν αποτελούν ενσώματα αντικείμενα δεκτικά εξουσίασης. Επί των εν λόγω προβλεπομένων να χτιστούν στο μέλλον διαμερισμάτων και ορόφου (ή ορόφων) μόνο εξ αδιαθέτου κληρονομικό δικαίωμα είχε η πρώτη εναγομένη και ήδη πρώτη εφεσίβλητη εκ ποσοστού 1/8 εξ αδιαιρέτου κατά τα προαναφερθέντα. Εν όψει αυτού ο πρώτος εναγόμενος ουδέποτε κατέστη κύριος των προαναφερθέντων προβλεπομένων να χτιστούν στο μέλλον διαμερισμάτων και ορόφου (ή ορόφων), όπως ισχυρίζεται αφού απέκτησε από μη κύριο (άρθρ. 1033 ΑΚ). Ακολούθως η κτηματική περιοχή, στην οποία βρίσκεται το επίδικο οικόπεδο, με την υπάρχουσα και υπαχθείσα κατά τα προαναφερθέντα στις διατάξεις του ν. 3741/1929 και των άρθρων 1002 και 1117 ΑΚ οικοδομή, κηρύχθηκε υπό κτηματογράφηση στα πλαίσια των εργασιών για τη δημιουργία Εθνικού Κτηματολογίου σύμφωνα με το ν. 2308/1995. Κατά την τηρούμενη διαδικασία κτηματογράφησης έλαβε ΚΑΕΚ ……… Δυνάμει του προαναφερθέντος υπ΄αριθμ. …../1972 συμβολαίου σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας καταχωρήθηκαν στα οικεία κτηματολογικά φύλλα και οι προαναφερθείσες προβλεπόμενες να χτιστούν στο μέλλον οριζόντιες ιδιοκτησίες και ειδικότερα: α) το υπό στοιχείο Γ1 διαμέρισμα του τρίτου υπέρ του ισογείου ορόφου με προβλεπόμενο εμβαδό 62 τ.μ. και ποσοστό συγκυριότητας επί του όλου οικοπέδου 80%ο καταχωρήθηκε με ΚΑΕΚ ……….., β) το υπό στοιχείο Γ2 διαμέρισμα του τρίτου υπέρ του ισογείου ορόφου με προβλεπόμενο εμβαδό 109 τ.μ. και ποσοστό συγκυριότητας επί του όλου οικοπέδου 150%ο καταχωρήθηκε με ΚΑΕΚ ……. και γ) ο υπέρ του τρίτου ορόφου όροφος (ή όροφοι) με ποσοστό συγκυριότητας επί του όλου οικοπέδου 100%ο καταχωρήθηκε με ΚΑΕΚ ……….., αποκλειστικός δε κύριος αυτών κατόπιν σχετικής δήλωσης εγγραπτέου δικαιώματος καταχωρήθηκε ο πρώτος εναγόμενος με τίτλο κτήσης το προαναφερθέν υπ΄αριθμ. …../2005 συμβόλαιο γονικής παροχής, καταχώρηση όμως που με βάση τα προεκτεθέντα είναι ανακριβής. Περαιτέρω στις 11-10-2002 απεβίωσε αδιάθετος ο σύζυγος και πατέρας των εναγουσών …….. καταλίποντας αυτές μόνες πλησιέστερες συγγενείς του και ως εκ τούτου εξ αδιαθέτου κληρονόμους του, οι οποίοι και τον κληρονόμησαν κατά ποσοστό 2/8, 3/8 και 3/8 εξ αδιαιρέτου αντίστοιχα. Δυνάμει της υπ΄αριθμ. …./13-8-2010 δήλωσης αποδοχής κληρονομίας, που συντάχθηκε ενώπιον του συμβολαιογράφου Πειραιά . …., οι ενάγουσες με την ιδιότητα των κληρονόμων του ανωτέρω συζύγου και πατέρα τους ……… αποδέχθηκαν στο όνομα και για λογαριασμό αυτού αλλά και του πατέρα του …….. την προαναφερθείσα επαχθείσα σε αυτούς κληρονομία της ……… αποτελούμενη εκ ποσοστού 6/8 εξ αδιαιρέτου και 2/8 εξ αδιαιρέτου για καθένα από αυτούς επί των προαναφερθέντων προβλεπομένων να χτιστούν στο μέλλον υπό στοιχεία Γ1 και Γ2 διαμερισμάτων του τρίτου υπέρ του ισογείου ορόφου και επί του προβλεπομένου να χτιστεί υπέρ του τρίτου ορόφου ορόφου (ή ορόφων), ακολούθως στο όνομα και για λογαριασμό αυτού (συζύγου και πατέρα τους ……) αποδέχθηκαν την προαναφερθείσα επαχθείσα σε αυτόν κληρονομία του πατέρα του ……. αποτελούμενη από ποσοστό 1/8 εξ αδιαιρέτου επί των ιδίων ως άνω διαμερισμάτων και ορόφου (ή ορόφων) και τέλος στο όνομα και για λογαριασμό των ιδίων την επαχθείσα σε αυτές κληρονομία αυτού (συζύγου και πατέρα τους ……..) αποτελούμενη από ποσοστό 7/8 εξ αδιαιρέτου επί των ιδίων ως άνω προβλεπομένων να χτιστούν διαμερισμάτων και ορόφου (ή ορόφων). Η ανωτέρω δήλωση αποδοχής κληρονομίας ήδη από 3-9-2010 έχει καταχωρηθεί στα οικεία κτηματολογικά φύλλα υπό την αίρεση του άρθρου 7α ν. 2664/1998 (βλ. σχετ. το υπ΄αριθμ. πρωτ. …./3-9-2010 πιστοποιητικό καταχώρησης εγγραπτέας πράξης του Κτηματολογικού Γραφείου Νίκαιας). Με τον ανωτέρω παράγωγο τρόπο οι ενάγουσες κατέστησαν συγκυρίες των εν λόγω προβλεπομένων να χτιστούν στο μέλλον διαμερισμάτων και ορόφου (ή ορόφων) κατά ποσοστό 14/64 (14/64 = 2/8 χ 7/8), 21/64 (21/64 = 3/8 χ 7/8) και 21/64 (21/64 = 3/8 χ 7/8) εξ αδιαιρέτου αντίστοιχα. Για την αναγνώριση του ως άνω κληρονομικού τους δικαιώματος οι ενάγουσες άσκησαν την υπό κρίση αγωγή, η οποία ως αναγνωριστική δεν έχει υποπέσει σε παραγραφή, όπως ορθώς απεφάνθη το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και ο σχετικός ισχυρισμός των εναγομένων και ήδη εφεσιβλήτων, ο οποίος παραδεκτώς επαναφέρεται προς αντίκρουση της έφεσης κρίνεται απορριπτέος ως κατ΄ ουσία αβάσιμος (άρθρ. 247 ΑΚ, ΑΠ 1241/2004 ΕλλΔνη 2007 822). Ωστόσο από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ότι η αναγνώριση του ανωτέρω δικαιώματος συγκυριότητας των εναγουσών και ήδη εκκαλουσών όπως και η αναγνώριση της υποχρέωσης συνεισφοράς της δεύτερης εναγομένης και ήδη δεύτερης εφεσίβλητης στην κληρονομία της …….. και ο μηδενισμός της κληρονομικής της μερίδας, η αναγνώριση του εξ αδιαθέτου κληρονομικού δικαιώματος του δικαιοπαρόχου τους …… και τέλος η διόρθωση των ανωτέρω ανακριβών κτηματολογικών εγγραφών, προσκρούουν στα αξιολογικά κριτήρια, που θέτει η διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ καθώς υπερβαίνουν και μάλιστα προφανώς τα όρια, που επιβάλλουν η καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και ο κοινωνικός και οικονομικός σκοπός των δικαιωμάτων αυτών. Ειδικότερα αποδείχθηκε ότι οι γονείς του δικαιοπαρόχου των εναγουσών και της δεύτερης εναγομένης ……. και …… διέμεναν από το έτος 1964 με τη δεύτερη εναγομένη και από το έτος 1966, όταν αυτή τέλεσε γάμο με τον …….. με την οικογένεια της αποτελούμενη από το σύζυγο και τρία τέκνα στην προαναφερθείσα επίδικη οικοδομή, η οποία αποτελείτο τότε μόνο από τον ισόγειο όροφο. Λίγο χρονικό διάστημα μετά το γάμο της δεύτερης εναγομένης η ……… προσβλήθηκε από εκφυλιστική βιοτροφία του εγκεφάλου, η οποία της απέκλειε τη χρήση του λογικού και για το λόγο αυτό κατόπιν αίτησης του συζύγου της κηρύχθηκε δυνάμει της υπ΄αριθμ. 1562/1969 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς σε κατάσταση δικαστικής απαγόρευσης σύμφωνα με το τότε ισχύον νομοθετικό καθεστώς, στα δε προαναφερθέντα υπ΄αριθμ. …./1972 και …../1973 συμβόλαια συνεβλήθη ως νόμιμος επίτροπος αυτής ο σύζυγος της ………. Εξάλλου στη δυνάμει των ανωτέρω συμβολαίων σύσταση οριζόντιας ιδιοκτησίας και μεταβιβάσεις λόγω σύστασης προίκας συναίνεσε και ο δικαιοπάροχος των εναγουσών …….. με την ιδιότητα του μέλους του συγγενικού συμβουλίου, εκδόθηκαν δε σχετικά οι υπ΄ αριθμ. 683/1972 και 344/1973 αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (εκουσία δικαιοδοσία). Ο τελευταίος αναγνώριζε τη μεγάλη προσφορά της δεύτερης εναγομένης αδελφής του στην άρρωστη μητέρα τους, η οποία πρέπει να σημειωθεί ότι έχασε σταδιακά τη χρήση του λογικού και την πλήρη επικοινωνία της με το περιβάλλον (εκφυλιστική ασθένεια) και πάντως σίγουρα μετά το έτος 1968 (βλ. σχετ. τα αναφερόμενα στην υπ΄αριθμ. 1562/1969 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά ιατρικά πιστοποιητικά σε συνδυασμό με την ήδη αμετάκλητη υπ΄αριθμ. 7031/2010 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιά), και επίσης γνώριζε την επιθυμία της να περιέλθουν τελικά στην κυριότητα της δεύτερης εναγομένης όλες οι οριζόντιες ιδιοκτησίες της οικοδομής (ανεγερθείσες και προβλεπόμενες να ανεγερθούν στο μέλλον). Αυτός ήταν ο λόγος, για τον οποίο ο ……….. ουδέποτε ασχολήθηκε με τα σχέδια (εμβαδόν, διαρρύθμιση κλπ.) των προβλεπομένων να ανεγερθούν στο μέλλον διαμερισμάτων και ορόφου (ή ορόφων), για τη σύνταξη των οποίων μερίμνησαν αποκλειστικά η δεύτερη εναγομένη και ο σύζυγος της ….. …, όπως επίσης ουδέποτε ασχολήθηκε με οτιδήποτε αφορούσε το ακίνητο εν γένει. Κατά τα ανωτέρω έτη (1972, 1973), όταν και έλαβαν χώρα οι μεταβιβάσεις στη δεύτερη εναγομένη, το προαναφερθέν οικόπεδο και η υπάρχουσα εντός αυτού οικοδομή με τις συσταθείσες επ΄ αυτής οριζόντιες ιδιοκτησίες, αποτελούσαν το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο της ……. Η επιλογή της οικογένειας συμπεριλαμβανομένου του ….. να μεταβιβαστούν στη δεύτερη εναγομένη μόνο ο ισόγειος και οι πρώτος και δεύτερος υπέρ του ισογείου όροφοι με αποτέλεσμα τα λοιπά προβλεπόμενα να χτιστούν στο μέλλον διαμερίσματα και όροφος (ή όροφοι) να παραμείνουν στην κυριότητα της ……. υπαγορεύθηκε προκειμένου να μην υπάρχει κίνδυνος μη έγκρισης των μεταβιβάσεων από το αρμόδιο Δικαστήριο καθώς η μεταβίβαση και των προβλεπομένων να χτιστούν στο μέλλον διαμερισμάτων και ορόφου (ή ορόφων) θα είχε ως συνέπεια την απώλεια κάθε δικαιώματος κυριότητας της υπό δικαστική απαγόρευση τελούσας ……….. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι η δεύτερη εναγομένη φρόντιζε την άρρωστη μητέρα της, η οποία με το πέρασμα του χρόνου, καθηλώθηκε σε ακινησία, συνεχώς και αδιαλείπτως μέχρι και το θάνατο της το έτος 1973 όπως επίσης και τον πατέρα της ……… μέχρι το θάνατο του το έτος 1982 από καρκίνο. Η εν λόγω προσφορά της δεύτερης εναγομένης σε συνδυασμό με την επιθυμία της κληρονομουμένης ……. εκτιμήθηκαν ιδιαιτέρως από το ………. αλλά και από τον πατέρα του ………. και για το λόγο αυτό κανείς από δύο δεν προέβη σε αποδοχή της επαχθείσας κληρονομίας ασκώντας το εξ αδιαθέτου κληρονομικό του δικαίωμα στην κληρονομία αυτής. Ομοίως ο ……. μετά το θάνατο του πατέρα του …….. το έτος 1982 δεν προέβη σε αποδοχή της επαχθείσας κληρονομίας ασκώντας το εξ αδιαθέτου κληρονομικό του δικαίωμα στην κληρονομία αυτού. Εξάλλου η πρώτη ενάγουσα τελούσε εν γνώσει της προαναφερθείσας επιθυμίας της …. . ήτοι η δεύτερη εναγόμενη να καταστεί τελικά αποκλειστική κυρία λόγων των οριζοντίων ιδιοκτησιών της οικοδομής από το έτος 1971, οπότε τέλεσε νόμιμο γάμο με τον …….. και έγινε μέλος της οικογένειας και ακολούθως, όταν ενηλικιώθηκαν, οι λοιπές ενάγουσες. Οι ενάγουσες και ήδη εκκαλούσες και ασκούσες προσθέτους λόγους τελούσαν εν γνώσει του γεγονότος ότι τόσο ο σύζυγος και πατέρας τους .. .. όσο και ο πεθερός και παππούς τους … .. ουδέποτε μέχρι το θάνατο τους τα έτη 2002 και 1982 αντίστοιχα, προέβησαν σε άσκηση του εξ αδιαθέτου κληρονομικού τους δικαιώματος στην κληρονομία της . …., ο δε πρώτος από αυτούς ουδέποτε επίσης άσκησε το κληρονομικό του δικαίωμα στην κληρονομία του δευτέρου. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι οι σχέσεις των δύο αδελφών αλλά και οι σχέσεις της δεύτερης εναγομένης με τον πατέρα τους ήταν πάντα άριστες και ουδέποτε είχε εγερθεί οποιαδήποτε αμφιβολία ή αμφισβήτηση ως προς τη μεταβίβαση στη δεύτερη εναγομένη των κληρονομικών τους μεριδίων. Το Δικαστήριο δεν μπορεί να οδηγηθεί σε αντίθετη κρίση λόγω της ένορκης κατάθεσης της μάρτυρα ……….., η οποία εξετάστηκε ενώπιον του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου με επιμέλεια των εναγουσών και ανέφερε ότι είχε στενές σχέσεις με το δικαιοπάροχο των εναγουσών και ότι είχε συζητήσει μαζί του σχετικά με το κληρονομικό του μερίδιο στα ανωτέρω προβλεπόμενα να ανεγερθούν στο μέλλον διαμερίσματα και όροφο (ή ορόφους). Τούτο διότι η εν λόγω μάρτυρας δεν ήταν σε θέση να δώσει οποιαδήποτε πειστική απάντηση για ποιο λόγο ο ……. δεν προέβη σε δήλωση αποδοχής της κληρονομίας της μητέρας του αλλά και του πατέρα του στη συνέχεια, αν και το κληρονομικό του δικαίωμα φάνηκε να τον απασχολεί ιδιαίτερα και να επιθυμεί να μην υπάρχει εκκρεμότητα επ΄αυτού λαμβανομένου μάλιστα υπ΄ όψει ότι κατά τα αναφερθέντα από την ίδια μάρτυρα ο . …. είχε συζητήσει με τη δεύτερη εναγομένη αδελφή του και μάλιστα μόλις έξι μήνες μετά το θάνατο της μητέρας τους για την υποχρέωση συνεισφοράς της τελευταίας στην κληρονομία και το μηδενισμό της κληρονομικής της μερίδας. Για τους ίδιους ως άνω λόγους δεν κρίνονται πειστικές οι υπ΄αριθμ. …/17-10-2017 και …./17-10-2017 ένορκες βεβαιώσεις, που προσκομίζονται με επίκληση από τις ενάγουσες. Επιπροσθέτως δεν μπορεί να παραβλεφθεί το γεγονός ότι οι τελευταίες μετά το θάνατο του δικαιοπαρόχου τους ουδέποτε επισκέφθηκαν το ακίνητο ούτε επέδειξαν οποιοδήποτε ενδιαφέρον γι΄ αυτό, ενώ ακολούθως προέβησαν σε δήλωση αποδοχής της κληρονομίας του μόλις το έτος 2008 δηλ. μετά την πάροδο έξι ετών από το θάνατο του αν και τελούσαν εν γνώσει της κήρυξης της περιοχής υπό κτηματογράφηση και ως εκ τούτου ήταν αναγκαία η δήλωση αποδοχής κληρονομίας προκειμένου να προβούν σε δήλωση εγγραπτέου δικαιώματος. Η ανωτέρω περιγραφείσα συμπεριφορά των εναγουσών σε συνδυασμό με την προηγηθείσα συμπεριφορά του δικαιοπαρόχου τους δημιούργησε εύλογα στους εναγομένους την πεποίθηση ότι δεν πρόκειται να ασκήσουν τα επίδικα δικαιώματα τους, με την άσκηση δε αυτών προκαλούνται ιδιαίτερα επαχθείς συνέπειες. Ειδικότερα η πρώτη εναγομένη δίδοντας πίστη στη συμφωνία να περιέλθει το ως άνω ακίνητο στην ίδια ήδη από το έτος 1972 επιμελήθηκε με δικές της δαπάνες και με τη συμμετοχή του συζύγου της ……….., ο οποίος έλαβε στεγαστικό δάνειο, της έκδοσης οικοδομικής άδειας (εκπόνηση μελέτης και σχεδίων από πολιτικό μηχανικό) και της νομιμοποίησης των αυθαιρέτων κτισμάτων στον ακάλυπτο χώρο της οικοδομής, στη μελέτη δε αυτή προβλεπόταν το σύνολο των επιπλέον ορόφων, που θα μπορούσαν να ανεγερθούν στο μέλλον, καθώς και της κατασκευής του πρώτου ορόφου, που περιελάμβανε και τη στατική υποστήριξη των πιθανών να ανεγερθούν στο μέλλον ορόφων. Επιπροσθέτως η πρώτη εναγομένη δίδοντας πίστη στη συμφωνία να περιέλθει το ως άνω ακίνητο στην ίδια, προέβαινε συνεχώς και αδιαλείπτως στην καταβολή των αναλογούντων φόρων (κρατικών και δημοτικών), που επιβαρύνουν το ακίνητο, με την προσδοκία ανέγερσης στο μέλλον και επιπλέον ορόφων ενώ η ανατροπή της ως άνω περιγραφείσας κατάστασης, που αφορά το εν λόγω ακίνητο και παγιώθηκε με την παρέλευση δεκαετιών, με ενδεχόμενη αναγνώριση συγκυριότητας επί των επιδίκων προβλεπομένων να χτιστούν στο μέλλον οριζοντίων ιδιοκτησιών επιφέρει όχι απλώς δυσμενείς αλλά ιδιαιτέρως επαχθείς συνέπειες στους εναγομένους αφού εκ των πραγμάτων και λόγω της διαταραχθείσας σχέσης με τις συγγενείς τους και της μακροχρόνιας αντιδικίας, περιορίζεται η απόλαυση του ακινήτου τους λόγω της έλλειψης συνεννόησης μεταξύ τους για τα ζητήματα, που αφορούν τα κοινόχρηστα και κοινόκτητα μέρη της οικοδομής ενώ επηρεάζεται αρνητικά και η αξία του ακινήτου. Με τα δεδομένα αυτά καθίσταται σαφές ότι η άσκηση της υπό κρίση αγωγής υπερβαίνει και μάλιστα προφανώς τα όρια, που επιβάλλουν η καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και οι κοινωνικός και οικονομικός σκοπός αυτών (δηλ. των δικαιωμάτων) κατά παραδοχή ως κατ΄ ουσία βάσιμης της ένστασης καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος των εναγομένων, η οποία είναι νόμιμη στηριζόμενη στη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ και παραδεκτώς επαναφέρθηκε από αυτούς με τις νομότυπα και εμπρόθεσμα κατατεθείσες προτάσεις τους ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, επιτρεπτώς δε σύμφωνα με τα εκτεθέντα ανωτέρω στη μείζονα πρόταση, οι εναγόμενοι πρότειναν και νέα πραγματικά περιστατικά με τις προτάσεις της κατ΄ έφεση δίκης προς θεμελίωση της ως άνω ένστασης, η οποία συντελεί στην υπεράσπιση κατά της έφεσης. Συνακόλουθα το Πρωτοβάθμιο δικαστήριο, το οποίο απεφάνθη ομοίως με την ίδια, κατά βάση, αιτιολογία, που συμπληρώνεται από την παρούσα, δεν έσφαλε περί την εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων ή την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και όλοι οι λόγοι της υπό κρίση έφεσης καθώς και οι πρόσθετοι αυτής λόγοι, με τους οποίους υποστηρίζονται τα αντίθετα, παρίστανται ουσιαστικά αβάσιμοι.
Κατά το άρθρο 193 ΚΠολΔ δεν επιτρέπεται προσβολή της απόφασης με ένδικο μέσο ως προς τα έξοδα, αν δεν περιλαμβάνει και την ουσία της υπόθεσης. Σκοπός της διάταξης είναι να περιορίσει τη δυνατότητα αυτοτελούς άσκησης ένδικων μέσων μόνο για το κεφάλαιο των δικαστικών εξόδων, χωρίς ταυτόχρονη προσβολή της απόφασης και ως προς το κεφάλαιο της ουσίας της υπόθεσης. Η ρύθμιση ισχύει για όλα τα ένδικα μέσα (ΑΠ 617/2008, ΑΠ 777/2007, ΑΠ 781/2006 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου από τα άρθρα 176, 189, 190§3 και 191§2 ΚΠολΔ, συνάγεται ότι σε περίπτωση, που ηττάται ο διάδικος, καταδικάζεται στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης του αντιδίκου του, μετά την υποβολή από τον τελευταίο σχετικού αιτήματος, ακόμη και όταν δεν έχει υποβληθεί κατάλογος εξόδων, η οποία καθορίζεται σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις του Κώδικα Δικηγόρων. Η καταψήφιση στη δικαστική δαπάνη του διαδίκου, που ηττήθηκε, δεν έχει ανάγκη ειδικής αιτιολογίας και είναι συνέπεια της αρχής της ήττας (άρθρο 176 ΚΠολΔ), ενώ ο συμψηφισμός, εν όλω ή εν μέρει, της δικαστικής δαπάνης λόγω ιδιαίτερης δυσχέρειας που εμφανίζει η ερμηνεία του κανόνα δικαίου που εφαρμόστηκε, απόκειται, στην κυριαρχική κρίση του δικαστηρίου της ουσίας, ανεξάρτητα από την έκταση της νίκης ή της ήττας των διαδίκων, που δεν ελέγχεται αναιρετικά (ΑΠ 98/2009, ΑΠ 773/2009, ΑΠ 1533/2008, ΑΠ 433/2007, ΑΠ 171/2007 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Στην προκειμένη περίπτωση με τον τελευταίο λόγο της κρινόμενης έφεσης οι εκκαλούσες παραπονούνται για τη διάταξη της εκκαλούμενης απόφασης περί επιβολής εις βάρος τους των δικαστικών εξόδων των αντιδίκων τους ποσού 1.650,00 ευρώ ισχυριζόμενες ότι αυτό είναι δυσανάλογο και υπέρογκο. Ο λόγος αυτός παραδεκτώς προβάλλεται, αφού με την εν λόγω έφεση προσβάλλεται συγχρόνως και η ουσία της υπόθεσης, πρέπει ωστόσο να απορριφθεί ως αβάσιμος. Τούτο διότι η ασκηθείσα από τις ενάγουσες αγωγή απερρίφθη στο σύνολο της και επομένως ορθώς οι ενάγουσες καταδικάστηκαν λόγω της ήττας τους (άρθρ. 176 ΚΠολΔ) στην καταβολή των δικαστικών εξόδων των εναγομένων, το δε αντικείμενο της αγωγής, τα γενόμενα έξοδα και η αμοιβή του πληρεξουσίου δικηγόρου τους σε συνδυασμό με τις σχετικές διατάξεις του Κώδικα Δικηγόρων δικαιολογεί τον προσδιορισμό των επιδικασθέντων πρωτοδίκως δικαστικών εξόδων των εναγομένων, που νίκησαν, στο ποσό των 1.650 ευρώ (ΕφΑθ 174/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Συνακόλουθα αφού δεν υπάρχει άλλος λόγος προς έρευνα, η έφεση και οι πρόσθετοι αυτής λόγοι πρέπει να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμοι, να διαταχθεί η εισαγωγή των κατατεθέντων παραβόλων στο Δημόσιο Ταμείο (άρθρ. 495§4 ΚΠολΔ) και να καταδικαστούν οι εκκαλούσες-ασκούσες τους πρόσθετους λόγους λόγω της ήττας τους στην καταβολή των δικαστικών εξόδων των εφεσιβλήτων-καθών οι πρόσθετοι λόγοι, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας (άρθρα 176, 183 ιδίου Κώδικα), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων την έφεση και τους πρόσθετους αυτής λόγους.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ουσιαστικά την έφεση και τους πρόσθετους αυτής λόγους.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή των κατατεθέντων παραβόλων στο Δημόσιο Ταμείο.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τις εκκαλούσες-ασκούσες τους πρόσθετους λόγους στην καταβολή των δικαστικών εξόδων των εφεσιβλήτων –καθών οι πρόσθετοι λόγοι για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, το ύψος των οποίων ορίζει στο ποσό των χιλίων πεντακοσίων εξήντα ευρώ (1560,00€).
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στις 14 Μαρτίου 2018, με παρούσα τη γραμματέα, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ