ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙKΑΣΙΑ
Αριθμός Απόφασης: 193/2018
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Αικατερίνη Νομικού, Πρόεδρο Εφετών, Παναγιώτη Χουζούρη, Εφέτη, Ιωάννη Γερωνυμάκη, Εφέτη – Εισηγητή και τη Γραμματέα Δ.Π..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη έφεση κατά της υπ’ αριθ. 2963/2015 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα εντός της τριετίας από την έκδοσή της (άρθρα 495 επ., 511, 513 παρ. 1β, 518 παρ. 2, 520 του ΚΠολΔ), δοθέντος ότι από τη δικογραφία δεν προκύπτει ούτε κανείς διάδικος επικαλείται ότι η απόφαση επιδόθηκε και αρμοδίως φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρο 19 του ΚΠολΔ), ενώ καταβλήθηκαν και τα νόμιμα παράβολα με αριθμούς ……/2015 (ΤΑΧΔΙΚ), …./2015 (ΤΑΧΔΙΚ) …./2015 (ΔΗΜΟΣΙΟΥ), …./2015 (ΔΗΜΟΣΙΟΥ) …./2015 (ΔΗΜΟΣΙΟΥ) και …../2015 (ΔΗΜΟΣΙΟΥ) συνολικού ποσού 200 ευρώ, τα οποία επισυνάπτονται στην από 12/10/2015 έκθεση που συνέταξε η Γραμματέας του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατ’ άρθρο 495 παρ. 4 του ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία (άρθρα 533 παρ.1 του ΚΠολΔ).
Ο ενάγων, ήδη εφεσίβλητος, ο οποίος με την υπ’ αριθμ. 3322/2013 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς διορίστηκε ως ειδικός δικαστικός συμπαραστάτης της …….., στην από 13/1/2014 αγωγή του ισχυρίστηκε ότι με την υπ’ αριθμ. 62/2012 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Τρικάλων η ……., η οποία κατοικούσε στο ….. Τρικάλων, τέθηκε σε πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση λόγω νοητικής ασθένειας και ψυχικής διαταραχής, ότι με την ίδια απόφαση διορίστηκε ως δικαστικός συμπαραστάτης ο εναγόμενος, ήδη εκκαλών, υιός της και πρόεδρος του εποπτικού συμβουλίου ο έτερος υιός της, …….., ο οποίος συγκατοικούσε με τη συμπαραστατούμενη, ότι το Σεπτέμβριο του 2010 ο εναγόμενος μετέφερε τη μητέρα του από την κατοικία της στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής προκειμένου να υποβληθεί σε ιατρικές εξετάσεις, ότι έκτοτε σε διαδοχικές ιατρικές γνωματεύσεις διαφορετικών ψυχιάτρων διαγνώστηκε ότι η συμπαραστατούμενη πάσχει από οργανικό ψυχοσύνδρομο, που την καθιστά ανίκανη να αντιλαμβάνεται, να δικαιοπρακτεί και να διαχειρίζεται την περιουσία της, ότι πριν να τεθεί σε δικαστική συμπαράσταση, με το υπ’ αριθμ. …./4.10.2010 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Κορυδαλλού ……… που έχει νόμιμα καταχωρηθεί στο κτηματολόγιο Τρικάλων, φέρεται να μεταβίβασε στον εναγόμενο λόγω γονικής παροχής την ψιλή κυριότητα ενός οικοπέδου με το σε αυτό πετρόκτιστη κατοικία, ευρισκόμενο στο … Τρικάλων, ότι για τη σύνταξη του συμβολαίου εκπροσωπήθηκε από τον εναγόμενο δυνάμει του υπ’ αριθμ. …../9.9.2010 ειδικού πληρεξούσιου της ίδιας συμβολαιογράφου και ότι οι δικαιοπραξίες της ανωτέρω στο ειδικό πληρεξούσιο και στο συμβόλαιο είναι άκυρες, διότι κατά το χρόνο σύνταξης αυτών η συμπαραστατούμενη έπασχε διανοητικά που δεν της επέτρεπε να αντιλαμβάνεται τις συνέπειες των πράξεών της, κατά ειδικότερα εκτεθέντα στη αγωγή. Ζητούσε, επικαλούμενος έννομο συμφέρον με την ως άνω ειδικότητά του, να αναγνωριστεί η ακυρότητα των δικαιοπραξιών που περιλαμβάνονται στα πιο πάνω ειδικό πληρεξούσιο και συμβόλαιο και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στην γένει δικαστική του δαπάνη. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την προσβαλλόμενη απόφαση του δέχθηκε την αγωγή. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ο εναγόμενος με την υπό κρίση έφεση του για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να γίνει η έφεση του δεκτή ώστε να εξαφανιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να απορριφθεί η αγωγή.
Από το περιεχόμενο του δικογράφου της αγωγής καθίσταται σαφές ότι με αυτή ζητείται κατά τρόπο πλήρως ορισμένο η ακύρωση των επίδικων δικαιοπραξιών διότι η …….. κατά χρόνο της κατάρτισης τους δεν ήταν σε θέση να δικαιοπρακτεί λόγω της ασθένειάς της που περιόριζε αποφασιστικά τη λειτουργία της βούλησής της. Εντούτοις στο αιτητικό της ο ενάγων ζητεί να αναγνωστεί η ακυρότητα των πιο πάνω δικαιοπραξιών λόγω εικονικότητας. Η εσφαλμένη αυτή αναγραφή κατά τη σύνταξη της αγωγής, η οποία δεν συνδέεται νοηματικά και λογικά με το ιστορικό της αγωγής, οφείλεται σε προφανή παραδρομή, η οποία έγινε αντιληπτή από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του ενάγοντα και τόσο με τις προτάσεις του (σελ. 16), όσο και με δήλωση του στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την προσβαλλόμενη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, προέβη σε παραδεκτή διόρθωση η οποία δεν μεταβάλει τη βάση της αγωγής (άρθρο 224 του ΚΠολΔ) και συνεπώς δεν τίθεται θέμα, εξαιτίας της εσφαλμένης αυτής αναγραφής, αοριστίας του δικογράφου της αγωγής. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που απέρριψε την προβαλλόμενη από τον εναγόμενο σχετική ένσταση αοριστίας της αγωγής, ορθά εφάρμοσε το νόμο και ο πρώτος λόγος της έφεσης σύμφωνα με τον οποίο το πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα απέρριψε την ένσταση αυτή πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος.
Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την προσβαλλόμενη απόφαση πρακτικά, της υπ’ αριθμ. ……/9.12.2014 ένορκης βεβαίωσης των μαρτύρων ……. και ……., που κατέθεσαν με επιμέλεια του εναγόμενου ενώπιον της Συμβολαιογράφου Τρικάλων ……., για τις οποίες τηρήθηκε η διαδικασία της διάταξης του άρθρου 270 παρ. 2 εδ. γ΄ του ΚΠολΔ (υπ’ αριθμ. …/4.12.2014 έκθεση επίδοσης του αρμόδιου δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Τρικάλων . …) και όλων των εγγράφων που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται είτε ως άμεσα αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Με την από 24/3/2011 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …./2011 αίτησή του ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Τρικάλων ο ……… ζήτησε να τεθεί σε πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση η μητέρα του, ……., διότι με βάση τις προσκομιζόμενες στο ανωτέρω Δικαστήριο ιατρικές γνωματεύσεις, τις οποίες ο ενάγων προσκομίζει και επικαλείται και στα πλαίσια της παρούσας δίκης, διαγνώστηκε ότι η μητέρα του πάσχει από ψυχική ασθένεια η οποία της στερεί ολικά τη δυνατότητα να επιμελείται των υποθέσεων της. Ειδικότερα, σύμφωνα με την από 21/9/2010 ιατρική γνωμάτευση της ψυχιάτρου του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής, ……., διαγνώσθηκε ότι η …….. πάσχει από οργανικό ψυχοσύνδρομο για το οποίο η ιατρός της σύστησε να λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή συνταγογραφώντας τα φάρμακα Aricept 10 mg, Setoxat 20 mg και Trivimine, με την από 16/2/2011 ιατρική γνωμάτευση του νευρολόγου – ψυχιάτρου ….. διαγνώσθηκε ότι πάσχει από τη νόσο Alzheimer Οργανική ψυχοσυνδρομή και της συστήθηκε επίσης φαρμακευτική αγωγή (Ebixa και Zyprexa) και με την από 10/3/2011 ιατρική γνωμάτευση των ψυχιάτρων του γενικού Νοσοκομείου Τρικάλων ….. και ….. διαγνώσθηκε ότι πάσχει από «άνοια και άλλες γνωστικές διαταραχές, delirium, οργανικό ψυχοσύνδρομο», επισημαίνοντας στην ίδια γνωμάτευση ότι η ασθενής χρειάζεται εκτός της κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής και 24ωρη φροντίδα και φύλαξη από τους στενούς συγγενείς και σε περίπτωση αδυναμίας παροχής της κατάλληλης φροντίδας συνέστησαν τη νοσηλεία της σε ψυχιατρική κλινική. Επί της πιο πάνω αίτησης το Μονομελές Πρωτοδικείο Τρικάλων εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 234/2011 μη οριστική απόφασή του με την οποία διέταξε τη διενέργεια ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης και όρισε ως πραγματογνώμονα τον νευρολόγο – ψυχίατρο ……. Ο πραγματογνώμονας εξέτασε την …….. την 20/9/2011 και συνέταξε την από 3/10/2011 έκθεση ιατρικής πραγματογνωμοσύνης, σύμφωνα με την οποία κατά την εξέταση της ανωτέρω διαπίστωσε επί λέξει τα εξής: «α) Η ασθενής πάσχει από Άνοια με πρώιμη έναρξη (περί την ηλικία τον 65 ετών) και σχετικώς ταχεία επιδείνωση. Η κατάσταση της σε κλίμακα ταξινόμησης της σοβαρότητος από 1 έως 7 ταξινομείται στο στάδιο 5 (Ενδιάμεσα Σοβαρή Γνωστική Δυσλειτουργία) και στάδιο 6 (Σοβαρή Γνωστική Δυσλειτουργία). Η ασθενής παρουσιάζει πολλαπλά γνωστικά ελλείμματα σοβαρά που αφορούν τη λειτουργία της μνήμης (Έκπτωση της Ικανότητας Μάθησης Νέων Πληροφοριών και Ανάκλησης Μαθημένων Πληροφοριών), απροσανατόλιστη σε χρόνο, τόπο, που βρίσκεται η παρούσα κατοικία της και δυσκολία με αριθμούς. Δεν αναγνωρίζει πρόσφατες εμπειρίες και γεγονότα δικά της και του περιβάλλοντος της, δεν δύναται να αναφέρει το προσωπικό της ιστορικό παραπέμποντας στη βοήθεια των ατόμων που την περιβάλλουν. Εμφανίζει διαταραχή συμπεριφοράς όντας αμήχανη, εμφανίζει αδυναμία συγκέντρωσης, περιφέρεται άσκοπα στο ιατρείο περιμένοντας ή ψάχνοντας κάποιο οικείο πρόσωπο με λάθος προσανατολισμό. Από το ιστορικό της τον Φεβρουάριο του 2011 εμφάνισε έντονες διαταραχές συμπεριφοράς μ’ επιθετικότητα, κατάσταση για την οποία νοσηλεύτηκε από 24/03/2011 έως 27/04/2011 σε κέντρο ασθενών για άνοια και της εχορηγήθη φαρμακευτική αγωγή δια φαρμάκων κατά της άνοιας, αντικαταθλιπτικού και άτυπου αντιψυχοτικού, θεραπεία την οποία εξακολουθεί να λαμβάνει με επίβλεψη των οικείων της. β) Πρόκειται για μόνιμη νόσο με βεβαία περαιτέρω δυσμενή εξέλιξη, που παρακωλύει την ελεύθερη διαμόρφωση της βούλησης και της κρίσης και αποκλείει την χρήση του λογικού της. γ) Εξαιτίας της βαρύτητος της νόσου αδυνατεί να επιμεληθεί του εαυτού της και της περιουσίας της σε μεγάλο βαθμό και καθίσταται ανίκανη για όλες τις δικαιοπραξίες για την ισχύ των οποίων απαιτείται η συναίνεση του δικαστικού συμπαραστάτη». Μετά ταύτα το ανωτέρω Δικαστήριο με την υπ’ αριθμ. 62/2012 οριστική απόφαση του υπέβαλε την ………. σε πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, διόρισε τον εναγόμενο υιό της προσωρινό μέχρι την τελεσιδικία και οριστικό από τότε και μετά δικαστικό συμπαραστάτη και διόρισε τριμελές εποπτικό συμβούλιο με πρόεδρο τον έτερο υιό της, ……. Παρά όμως την ως άνω επανηλειμμένα διαγνωσθείσα ψυχική πάθηση της, η …… φέρεται, πριν να υποβληθεί η αίτηση για να τεθεί υπό δικαστική συμπαράσταση, να έδωσε την εντολή στη συμβολαιογράφο Κορυδαλλού ……. να συντάξει το υπ’ αριθμ. …./9.9.2010 ειδικό πληρεξούσιο με το οποίο φέρεται να διόρισε ειδικό πληρεξούσιο, αντιπρόσωπο και αντίκλητο της τον εναγόμενο, στον οποίο παρείχε την ειδική εντολή, το δικαίωμα και την πληρεξουσιότητα, αντί αυτής και για λογαριασμό της να συστήσει γονική παροχή κατά το άρθρο 1509 του Αστικού Κώδικα προς τον ίδιο τον εντολοδόχο με αυτοσύμβαση κατά το άρθρο 235 του Α.Κ. χωρίς αντάλλαγμα σε οποιοδήποτε ακίνητο ή ιδανικό μερίδιο ακινήτου της εντολέως, οπουδήποτε βρισκόμενο στην Ελλάδα, και μάλιστα στο οικόπεδο χιλίων πεντακοσίων (1.500) τετραγωνικών μέτρων με την επ’ αυτού πλινθόκτιστη ισόγεια οικία και την παραπλεύρως αυτής παλαιά αποθήκη, που βρίσκεται στο χωριό ….. Δήμου Τρικκαίων, Νομού Τρικάλων είτε κατά πλήρη, είτε κατά ψιλή κυριότητα, παρακρατώντας την επικαρπία ή μέρος αυτής. Με βάση το πληρεξούσιο αυτό καταρτίστηκε το υπ’ αριθμ. …./4.10.2010 συμβόλαιο της ίδιας συμβολαιογράφου με το οποίο η …….., εκπροσωπούμενη από τον εναγόμενο, φέρεται να μεταβίβασε σε αυτόν με αυτοσύμβαση, λόγω γονικής παροχής, την ψιλή κυριότητα του πιο πάνω οικοπέδου με τη σε αυτό ανεγερθείσα παλιά ισόγεια πλινθόκτιστη κατοικία, παρακρατώντας η ίδια την επικαρπία εφ’ όρου ζωής. Όπως όμως ανωτέρω αποδείχθηκε κατά το χρόνο της σύνταξης τόσο του πληρεξουσίου όσο και του συμβολαίου γονικής παροχής η …….. έπασχε από άνοια, που είναι μια εκφυλιστική διαρκώς επιδεινούμενη ψυχική ασθένεια, από την οποία προσβλήθηκε από τη ηλικία των 65 ετών (δηλ. από το έτος 2007) και ήδη κατά το χρόνο της πιο πάνω ιατρικής πραγματογνωμοσύνης είχε φτάσει στα τελευταία στάδια, παρουσίαζε δε όσα ανέφερε ο ιατρός πραγματογνώμονας στην έκθεσή του, τα οποία δεν αίρονται από καμία άλλη ιατρική γνωμάτευση και αποκλείουν τη χρήση του λογικού της. Ο εναγόμενος για να αποδείξει τον ισχυρισμό του ότι κατά τον κρίσιμο χρόνο σύνταξης των επίδικων συμβολαιογραφικών εγγράφων η μητέρα του δεν υπέφερε από τα ανωτέρω συμπτώματα αλλά παρουσίαζε στοιχεία αρχόμενης άνοιας, έχοντας επίγνωση της σημασίας και των συνεπειών της μεταβίβασης σε αυτόν της ψιλής κυριότητας του οικοπέδου και της κατοικίας, η οποία ήταν και επιθυμία της, προσκομίζει και επικαλείται την από 9/9/2010 ιατρική γνωμάτευση της πιο πάνω ψυχιάτρου ………. Στην γνωμάτευση αυτή η ιατρός αναφέρει ότι κατά την εξέταση της ασθενούς την ίδια ημέρα διέγνωσε ελάχιστη μείωση της μνήμης – στοιχεία αρχόμενης άνοιας, αλλά με καλή κρίση και επίγνωση της κατάστασής της και αφού σημειώνει ότι η ασθενής είναι ικανή να διαχειρίζεται προσωπικές και νομικές της υποθέσεις, καταλήγει ότι δόθηκε προληπτική αγωγή για άνοια. Η ιατρική αυτή γνωμάτευση όμως δεν ασκεί ουσιώδη επιρροή, διότι εκτιμάται ότι δόθηκε μεταγενέστερα της 9/9/2010, καθόσον έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την από 21/9/2010 (μεταγενέστερη) ιατρική γνωμάτευση της ίδιας ψυχιάτρου, η οποία ρητά αναφέρει ότι η ……. πάσχει από οργανικό ψυχοσύνδρομο. Η κρίση αυτή ενισχύεται από την από 11/12/2014 διευκρινιστική γνωμάτευση της ίδιας ψυχιάτρου, σύμφωνα με την οποία την 21/9/2010 δόθηκε συνταγή με διάγνωση οργανικό ψυχοσύνδρομο για οικονομική διευκόλυνση της ασθενούς, λογω της μηδενικής συμμετοχής της στη φαρμακευτική δαπάνη, που είχε τότε η διάγνωση αυτή, αφενός διότι όπως αποδεικνύεται από το βιβλίο συνταγογραφήσεων του ασφαλιστικού φορέα της ασθενούς ήδη με την υπ’ αριθμ. …./7.9.2010 συνταγή συνταγογραφούνται από την ίδια πιο πάνω ψυχίατρο φάρμακα με τη διάγνωση «οργανικό ψυχοσύνδρομο» και αφετέρου διότι τα φάρμακα που συνταγογράφησε στην από 21/9/2010 γνωμάτευσή της είναι φάρμακα όχι για την πρόληψη της άνοιας αλλά για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της ήδη υπάρχουσας ασθένειας. Επίσης είναι παντελώς αναπόδεικτος ο ισχυρισμός του εναγόμενου ότι η ραγδαία επιδείνωση της ψυχικής υγείας της μητέρας του οφείλεται στην παράλειψη του αδελφού του …….η, ο οποίος συγκατοικούσε την εποχή εκείνη με τη μητέρα τους, να της χορηγεί τα φάρμακά της, διότι δεν είναι δυνατόν τέσσερις μόλις μήνες μετά την κατάρτιση του συμβολαίου (το Φεβρουάριο του έτους 2011) να εμφανίσει έντονες διαταραχές συμπεριφοράς και επιθετικότητας, για την οποία απαιτήθηκε να νοσηλευτεί στην ψυχογηριατρική εταιρία – Κέντρο Alzheimer «…….» από την 24/3/2011 έως την 27/4/2011 με διάγνωση «Ανοϊκή συνδρομή» και επτά μήνες μετά (κατά την εξέτασή της από τον ιατρό πραγματογνώμονα) η νόσος να είχε φτάσει στα τελευταία στάδιά της, πολύ δε περισσότερο που όπως ανωτέρω ελέχθη και αποδεικνύεται από τα προσκομιζόμενα φύλλα του βιβλίου συνταγογραφήσεως του ασφαλιστικού φορέα της ασθενούς, ήδη από την 7/9/2010 και ανά τακτικά χρονικά διαστήματα έως το Φεβρουάριο του έτους 2011 συνταγογραφούνταν συνεχώς φάρμακα για οργανικό ψυχοσύνδρομο, κάτι που δεν θα συνέβαινε αν δεν ελάμβανε τα φάρμακά της. Σε αντίθετη κρίση δεν μπορεί να αχθεί το Δικαστήριο ούτε από την κατάθεση της μάρτυρα ανταπόδειξης στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ούτε από τις ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων που κατέθεσαν με επιμέλεια του εναγόμενου, σύμφωνα με τις οποίες και κατά τις δικές τους αντιλήψεις, η ……. παρουσίαζε έως το Σεπτέμβριο του έτους 2010 φυσιολογική συμπεριφορά και λογικό ειρμό στη σκέψη και στις επιθυμίες της και είχε πλήρη συνείδηση όταν εξέφραζε την επιθυμία της να μεταβιβάσει το ανωτέρω περιουσιακό της στοιχείο στον εναγόμενο, διότι με αυτές δεν μπορούν να καταρριφθούν οι γνωματεύσεις των ειδικευμένων ιατρών που βεβαιώνουν τα αντίθετα. Το πρωτόδικο Δικαστήριο που με την προσβαλλόμενη απόφαση του τα ίδια ως άνω έκρινε και ακύρωσε τις δικαιοπραξίες που περιλαμβάνονται στο ειδικό πληρεξούσιο και στο επίμαχο συμβόλαιο γονικής παροχής ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει ο τρίτος λόγος της έφεσης, σύμφωνα με τον οποίο το πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα εκτίμησε τις μαρτυρικές καταθέσεις και τις ένορκες βεβαιώσεις όπως και ο τέταρτος και πέμπτος λόγοι της έφεσης με τους οποίους ο εναγόμενος παραπονείται ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι η μητέρα του δεν είχε δικαιοπρακτική ικανότητα, πρέπει να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμοι. Εξάλλου το γεγονός ότι η πιο πάνω συμβολαιογράφος Κορυδαλλού στο υπ’ αριθμ. …./2010 ειδικό πληρεξούσιο βεβαίωσε την ικανότητα της ……… να προβεί στη χορήγηση του πληρεξουσίου στον εναγόμενο και στην κατάρτιση του συμβολαίου της γονικής παροχής προς αυτόν δεν αποδεικνύει την αντιληπτική και δικαιοπρακτική ικανότητα της ………, όπως αβάσιμα υποστηρίζει ο εκκαλών και τούτο, το μεν διότι αποτελεί υποκειμενική κρίση και αντίληψη αυτής, το δε, διότι η ανωτέρω κρίση της ως άνω συμβ/φου αναιρείται από τις σαφείς και συνεχείς καθ΄όλο το επίμαχο χρονικό διάστημα γνωματεύσεις τόσο του προαναφερόμενου και διορισθέντος με την πιο πάνω μη οριστική απόφαση του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου νευρολόγου Ψυχιάτρου . …. όσο και από όλες τις προαναφερόμενες γνωματεύσεις όλων των προαναφερθέντων γιατρών (ψυχιάτρων) χωρίς παρά ταύτα να απαιτείται να προσβληθεί το συμβολαιογραφικό αυτό έγγραφο για πλαστότητα (ΑΠ 715/2014 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 353/2007 ΧρΙΔ 2007, 728, ΑΠ 88/2003 ΕλΔνη 2003, 1328). Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την προσβαλλόμενη απόφασή του έστω σιωπηρά απέρριψε τον πιο πάνω ισχυρισμό του εναγόμενου ορθά εφάρμοσε το νόμο και πρέπει ο δεύτερος λόγος της έφεσης, με τον οποίο ο εναγόμενος ισχυρίζεται τα αντίθετα, να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος.
Κατόπιν των ανωτέρω και εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος εφέσεως, πρέπει να απορριφθεί η έφεση στο σύνολό της, να διαταχθεί η εισαγωγή του κατατεθέντος από τον εκκαλούντα παράβολου στο Δημόσιο Ταμείο (άρθρο 495 παρ. 4 εδ. α και ε του ΚΠολΔ) και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου γι’ αυτό το βαθμό της δικαιοδοσίας σε βάρος του εκκαλούντος λόγω της ήττας του (άρθρα 176, 183 και 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την έφεση κατά της υπ’ αριθμ. 2963/2015 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά την έφεση.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτή κατ’ ουσίαν.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή στο δημόσιο ταμείο του παράβολου της εφέσεως.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εκκαλούντος τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά την 11η Ιανουαρίου 2018 και δημοσιεύθηκε στις 15 Μαρτίου 2018 σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ