ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙKΑΣΙΑ
Αριθμός Απόφασης: 694/2019
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Αμαλία Μήλιου, Πρόεδρο Εφετών, Ιωάννη Αποστολόπουλο, Εφέτη, Ιωάννη Γερωνυμάκη, Εφέτη – Εισηγητή και τη Γραμματέα Κ.Δ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Οι κρινόμενες εφέσεις κατά της υπ’ αριθμ. 795/2017 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία, ασκήθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 επ., 511, 513 παρ. 1β, 518 παρ. 1, 520 του ΚΠολΔ), δοθέντος ότι η προσβαλλόμενη απόφαση επιδόθηκε την 28/9/2017 (σχετική επισημείωση της αρμόδιας δικαστικής επιμελήτριας …………. στο αντίγραφο της προσβαλλόμενης απόφασης που οι εφεσίβλητοι – εκκαλούντες προσκομίζουν και επικαλούνται), οι δε εφέσεις κατατέθηκαν στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την 13/7/2017 και την 27/10/2017 αντίστοιχα και αρμοδίως φέρονται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρο 19 του ΚΠολΔ), ενώ καταβλήθηκαν και τα νόμιμα παράβολα (e-Παράβολα) για την πρώτη με κωδικό 1…….. ποσού 150 ευρώ (που καταβλήθηκε μέσω WinBank στην Τράπεζα Πειραιώς με κωδικό συναλλαγής ……..) και για τη δεύτερη με κωδικό …….. ποσού 150 ευρώ (που καταβλήθηκε με αριθμό συναλλαγής …/….), τα οποία επισυνάπτονται στις από 13/7/2017 και 27/10/2017 εκθέσεις αντίστοιχα που συνέταξε η Γραμματέας του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατ’ άρθρο 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, οι εφέσεις, αφού συνεκδικαστούν για λόγους πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας, διευκολύνσεως και επιταχύνσεως της δίκης καθώς και μειώσεως των εξόδων (άρθρο 246 του ΚΠολΔ), να γίνουν τυπικά δεκτές και να ερευνηθούν ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία (άρθρα 533 παρ.1 του ΚΠολΔ).
Α) Ο ενάγων – εναγόμενος, ήδη εκκαλών – εφεσίβλητος, ……….. στην από 22/7/2015 αγωγή του ιστορούσε ότι το έτος 2012 ο ήδη τότε γνωστός του πρώτος εναγόμενος – ενάγων, ήδη πρώτος εφεσίβλητος – εκκαλών, …….., του παρουσίασε την επιχειρηματική του δραστηριότητα αγοράς και μεταπώλησης παλιοσίδηρου (σκραπ), την οποία ασκούσε στη Ρουμανία μέσω της αποκλειστικών συμφερόντων του δεύτερης εναγόμενης – ενάγουσας εταιρίας, ήδη δεύτερης εφεσίβλητης – εκκαλούσας, με την επωνυμία ………..: Ότι ο ίδιος (……..) τον διαβεβαίωσε ότι αγόραζε τα παλιοσίδερο είτε από μικρότερες εταιρίες περισυλλογής του, είτε απευθείας από μεγαλύτερες εταιρίες που απέσυραν δικό τους μηχανολογικό εξοπλισμό για σκραπ, ότι έχει διαρθρώσει και οργανώσει την επιχείρησή του με τέτοιο τρόπο και έχει τις κατάλληλες γνωριμίες, ώστε να μπορεί, μέσω της αγοράς μεγάλων ποσοτήτων παλιοσίδερου και των άμεσων πωλήσεών τους, να εξασφαλίζει κέρδος πλέον του 40% ετησίως, και ότι στην εταιρία του έχουν επενδύσει και άλλοι επενδυτές προτείνοντας και στον ίδιο να επενδύσει χρήματα σε αυτή. Ότι εν τέλει οι διάδικοι κατάρτισαν το από 14/3/2013 ιδιωτικό συμφωνητικό, με το οποίο αυτός (ο ενάγων – εναγόμενος) ανέλαβε την υποχρέωση να καταβάλει στους εναγόμενους – ενάγοντες το ποσό του 1.000.000 δολαρίων ΗΠΑ για την αγορά παλιοσίδερου, οι δε εναγόμενοι – ενάγοντες ανέλαβαν την υποχρέωση να καταβάλουν την 1/4/2014 σε αυτόν, ως κέρδος/απόδοση του κεφαλαίου του, ποσοστό 15% αυτού δηλ. το ποσό των 150.000 δολαρίων ΗΠΑ και έως την 1/4/2015 να του αποδώσουν ολόκληρο το κεφάλαιο πλέον επιπλέον κέρδους 15%, δηλ. ποσού 150.000 δολαρίων ΗΠΑ, κατά τα ειδικότερα εκτεθέντα στην αγωγή. Ότι, σύμφωνα με το ίδιο συμφωνητικό, οι εναγόμενοι – ενάγοντες θα του παρείχαν κάθε πληροφορία σχετικά με την αγορά, την πώληση και τη μεταφορά του παλιοσίδερου και ως προς την απόδοση του κεφαλαίου του, και ότι την 18/4/2013 πράγματι τους κατέβαλε το ποσό του 1.000.000 δολαρίων ΗΠΑ, πλην όμως ο πρώτος εναγόμενος – ενάγων, παρά τις οχλήσεις του μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων, απέφευγε να τον πληροφορήσει σχετικά με τις πωλήσεις του σκραπ, που αγόραζε με το πιο πάνω χρηματικό ποσό. Ότι οι εναγόμενοι – ενάγοντες δεν ήταν συνεπείς στις συμβατικές τους υποχρεώσεις, καθόσον την 3/4/2014 του κατέβαλαν το ποσό των 100.000 δολαρίων ΗΠΑ και την 13/10/2014 το ποσό των 200.000 δολαρίων ΗΠΑ, παραλείποντας να του καταβάλουν την 1/4/2015 και το ποσό του 1.000.000 δολαρίων ΗΠΑ. Ότι ο πρώτος εναγόμενος – ενάγων, ενεργώντας ως νόμιμος εκπρόσωπος της δεύτερης εναγόμενης – ενάγουσας εταιρίας στα πλαίσια των καθηκόντων του, του παρέστησε ότι είχε τη δυνατότητα να αγοράζει και να πωλεί μεγάλες ποσότητες σκραπ, ότι είχε δομήσει δίκτυο συνεργατών, που του εξασφάλιζαν μεγάλο κέρδος και του εγγυόταν ότι, επενδύοντας το ποσό του 1.000.000 ευρώ, θα του εξασφάλιζε κέρδος 15% ετησίως, ενώ όλα τα ανωτέρω ήταν ψευδή, διότι δεν είχε οργανωμένη επιχείρηση, ούτε είχε τη δυνατότητα να του καταβάλει τα συμφωνηθέντα ποσά και διέπραξε σε βάρος του το αδίκημα της απάτης. Ζητούσε δε να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να του καταβάλουν, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον ο κάθε ένας, α) σύμφωνα με τις διατάξεις που διέπουν την ανωτέρω σύμβαση, άλλως με τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού, αν ήθελε θεωρηθεί άκυρη η σύμβαση, το ισόποσο σε ευρώ ποσό του 1.000.000 δολαρίων ΗΠΑ κατά την ισοτιμία της 1/4/2015, δηλ. το ποσό των 929.099,98 ευρώ, άλλως κατά την ισοτιμία της ημέρας κατάθεσης της αγωγής (22/7/2015) δηλ. το ποσό των 917.100 ευρώ, β) το ποσό των 50.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, όλα δε τα ποσά με το νόμιμο τόκο κατά τις διακρίσεις της αγωγής και γ) να καταδικαστούν στην εν γένει δικαστική του δαπάνη. Β) Οι εναγόμενοι – ενάγοντες, ………. και «………..» στην από 4/2/2016 αγωγή τους ιστορούσαν ότι η πιο άνω σύμβαση ήταν σύμβαση δανείου, ότι το αναφερόμενο σε αυτή κέρδος 15% ετησίως ήταν ουσιαστικά παράνομος τόκος, διότι υπερέβαινε το ανώτατο νόμιμο δικαιοπρακτικό επιτόκιο και επομένως η σχετική συμφωνία ήταν άκυρη, ότι ως εκ τούτου το ποσό των 100.000 δολλ ΗΠΑ, που αντιστοιχούσε σε παράνομους τόκους, αχρεωστήτως καταβλήθηκε στον ενάγοντα – εναγόμενο, κατόπιν απαίτησης του τελευταίου, με συνέπεια να πλουτίσει παράνομα σε βάρος της περιουσίας τους. Ότι ο ενάγων – εναγόμενος αφενός μεν διέπραξε σε βάρος τους το ποινικό αδίκημα της τοκογλυφίας και αφετέρου, με την από 7/7/2015 μήνυσή του ενώπιον του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιά, καταμήνυσε ψευδώς τον πρώτο αυτών ότι διέπραξε σε βάρος του το αδίκημα της κακουργηματικής απάτης, υπέβαλε δε τη μήνυση με σκοπό την παράνομη καταδίωξή του, διότι γνώριζε ότι αυτός (ο πρώτος εναγόμενος – ενάγων) διέθετε την υποδομή, την τεχνογνωσία και τις συνεργασίες για την ανάπτυξη στη Ρουμανία επικερδούς επιχείρησης αγοραπωλησίας παλιοσίδερου, κατά τα ειδικότερα εκτεθέντα στην αγωγή τους. Ότι η αδυναμία να επιτευχθεί η συμφωνημένη κερδοφορία δεν οφείλεται στην απατηλή συμπεριφορά του πρώτου εναγόμενου-ενάγοντος ……., αλλά στην αιφνίδια και απρόβλεπτη πτώση της τιμής του παλιοσίδερου στις αγορές της Ινδίας, του Πακιστάν και του Μπαγκλαντές και ότι με τον τρόπο αυτό ο ενάγων-εναγόμενος ………. διέπραξε σε βάρος τους και το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης, κατά τα ειδικότερα εκτεθέντα στην αγωγή τους. Ζητούσαν δε να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να τους καταβάλει, σύμφωνα με τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού, το ισόποσο σε ευρώ του ποσού των 100.000 δολαρίων ΗΠΑ με την ισοτιμία της ημέρας καταβολής του (3/4/2014) δηλ. το ποσό των 96.230 ευρώ και ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, που υπέστησαν εξαιτίας των παράνομων πράξεων, που ο ενάγων – εναγόμενος τέλεσε σε βάρος τους, όπως παραδεκτά περιόρισαν το αίτημα με τις προτάσεις τους και με δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου τους, που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την προσβαλλόμενη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, στον πρώτο το ποσό των 199.970 ευρώ, επιφυλασσόμενος να ζητήσει το επιπλέον ποσό των 30 ευρώ παριστάμενος ως πολιτικώς ενάγων ενώπιον των ποινικών δικαστηρίων και στη δεύτερη το ποσό των 200.000 ευρώ, όλα δε τα ποσά με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την προσβαλλόμενη απόφασή του απέρριψε στο σύνολό της την αγωγή των εναγόμενων – εναγόντων ………. και «………», απέρριψε την αγωγή του ενάγοντος – εναγόμενου, ………., ως προς το αίτημα για την επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης, δέχθηκε αυτή κατά τα λοιπά και υποχρέωσε τους εναγόμενους να του καταβάλουν, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον έκαστος, το ποσό των 929.099,98 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την 2/4/2015 έως την εξόφλησή του. Κατά της απόφασης αυτής οι διάδικοι παραπονούνται με τις υπό κρίση εφέσεις τους για κακή εφαρμογή του νόμου και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν να γίνουν αυτές δεκτές ώστε να εξαφανιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση και για μεν τον εκκαλούντα – εφεσίβλητο …….. να γίνει η αγωγή του δεκτή στο σύνολό της, για δε τους εφεσίβλητους – εκκαλούντες ……. και «……….», να απορριφθεί η αγωγή του …………και να γίνει δεκτή η αγωγή τους στο σύνολό της.
Σύμφωνα με το άρθρο 932 του ΑΚ, επί αδικοπραξίας το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Χρηματική ικανοποίηση δικαιούνται και τα νομικά πρόσωπα, εφόσον προσβλήθηκε η εμπορική τους πίστη, η επαγγελματική τους υπόληψη ή το εμπορικό τους μέλλον ή η φήμη τους. Επομένως, τις περιπτώσεις αυτές με τα αντίστοιχα θεμελιωτικά αυτών συγκεκριμένα περιστατικά, για να είναι ορισμένη η σχετική αγωγή, πρέπει να επικαλείται ειδικά (και στη συνέχεια να αποδεικνύει) το ενάγον νομικό πρόσωπο, διότι η ηθική βλάβη στα νομικά πρόσωπα δεν αναφέρεται, όπως στα φυσικά πρόσωπα, σε ενδιάθετο συναίσθημα αναγόμενο στον εσωτερικό κόσμο και κρινόμενο με τα δεδομένα της ανθρώπινης λογικής, αλλά σε συγκεκριμένη βλάβη, που έχει υλική υπόσταση, διαφορετικά η αγωγή είναι, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 111 και 216 παρ. 1 του ΚΠολΔ, αόριστη (ΣτΕ 502/2017 Ε7 2017, 1999, AΠ 730/2015 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 382/2011 ΝΟΜΟΣ). Εν προκειμένω στην ένδικη αγωγή τους οι ……… και η εταιρία «…………», αν και επικαλούνται, δεν εξειδικεύουν σε τι συνίσταται η ηθική βλάβη που επικαλείται ότι υπέστη η δεύτερη εναγόμενη – ενάγουσα εξαιτίας της περιγραφόμενης παράνομης ενέργειας του ενάγοντος – εναγόμενου ………., από την οποία επλήγη η φερεγγυότητα και η καλή πίστη της στην αγορά, και για την οποία δικαιούται χρηματική ικανοποίηση, δηλ. δεν επικαλείται συγκεκριμένα στοιχεία, όπως καταστάσεις πελατείας, ετήσια έσοδα πριν και μετά τις ενέργειες του ………. σε βάρος της ενάγουσας εταιρείας, ώστε να προκύπτει η πτωτική τάση των εσόδων της και η απώλεια της πελατείας της, λόγω της τρώσης της φερεγγυότητας και της καλής πίστης στην αγορά, χωρίς να αρκεί να αναφέρεται την αγωγή μόνο το είδος της προσβολής, αλλά και τα θεμελιωτικά περιστατικά της έκτασής της. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που τα ίδια έκρινε ορθά εφάρμοσε το νόμο και ο πρώτος λόγος της από 26/10/2017 έφεσης τους, με τον οποίο παραπονούνται ότι εσφαλμένα το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα για την επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης της δεύτερης ενάγουσας εταιρίας, να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος.
Κατά τη διάταξη του άρθρου 6 παρ. 1 του ν. 5422/1932 που διατηρήθηκε σε ισχύ και μετά την εισαγωγή του Αστικού Κώδικα (άρθρο 20 ΕισΝΑΚ) οποιαδήποτε οφειλή σε συνάλλαγμα που πρέπει να πληρωθεί στην Ελλάδα, εξοφλείται σε δραχμές με την τρέχουσα τιμή της ημέρας της εξόφλησης. Μετά την αντικατάσταση της δραχμής ως εθνικού νομίσματος με το ευρώ, από την 1η Ιανουαρίου 2001, σύμφωνα με το άρθρο 1 του ν. 2842/2000, οι ανωτέρω οφειλές εξοφλούνται σε ευρώ με τη συναλλαγματική ισοτιμία ευρώ και αλλοδαπού νομίσματος κατά την ημέρα της εξοφλήσεως. Οι διατάξεις αυτές προϋποθέτουν έγκυρη συμβατική οφειλή σε ξένο νόμισμα (ΑΠ 1884/2013 ΕΕμπΔ 2014, 698, ΑΠ 678/2010 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1614/2006 ΝοΒ 2007, 848), εφαρμόζονται δε και στις (πρωτογενείς) αξιώσεις που στηρίζονται απευθείας στο νόμο (ΣτΕ 2247/2016 ΝΟΜΟΣ, ΣτΕ 4030/2015 ΝΟΜΟΣ, ΣτΕ 2920/2015 ΝΟΜΟΣ), όπως συμβαίνει και με την αξίωση από τον αδικαιολόγητο πλουτισμό στην περίπτωση που η υποχρέωση του λήπτη της ωφέλειας συνιστά οφειλή σε ξένο νόμισμα (ΑΠ 388/2015 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 698/2006 ΝοΒ 2007, 2061), ενώ δεν έχει εφαρμογή στις περιπτώσεις των αξιώσεων αποζημιώσεως από αδικοπραξία που διέπονται από το ελληνικό δίκαιο, στις οποίες η αποζημίωση οφείλεται σε χρήμα με την στενή έννοια (άρθρο 297 του ΑΚ) δηλαδή σε ευρώ, με το οποίο θα μετρηθεί η θετική ή αποθετική ζημία του αδικηθέντος και θα πληρωθεί η αποζημίωση και συνακόλουθα, αν πριν από την έγερση της αγωγής η προξενηθείσα ζημία αποκαταστάθηκε με δαπάνη αλλοδαπού νομίσματος ή επήλθε απώλεια κερδών σε αλλοδαπό νόμισμα, για τον υπολογισμό της ζημιάς του αδικηθέντος και άρα για τον καθορισμό της οφειλομένης αποζημίωσης θα ληφθεί υπόψη η αξία σε ευρώ του αλλοδαπού νομίσματος κατά το χρόνο της δαπάνης ή απώλειας των κερδών (πρβλ. Ολ ΑΠ 14/1997 ΝΟΜΟΣ, ΟλΑΠ 9/1995 ΝΟΜΟΣ). Σημειώνεται ότι δυνατότητα του Δικαστηρίου να εκτιμήσει ότι στο αγωγικό αιτητικό εμπεριέχεται, εμμέσως ή σιωπηρώς και το νόμιμο αίτημα για υπολογισμό της ισοτιμίας κατά το χρόνο της πληρωμής της οφειλής – υπό την έννοια ότι στο μείζον περιέχεται το έλασσον, κατ’ άρθρο 223 εδάφ. β΄ του ΚΠολΔ – θα υπήρχε, μόνο αν ήταν δεδομένο ότι κατά το χρόνο αυτό η έναντι του ευρώ αξία του δολαρίου θα είναι μικρότερη από εκείνη, που ίσχυε κατά το χρόνο της επαγωγής της ζημίας ή της ασκήσεως της αγωγής, το οποίο, όμως, είναι αβέβαιο (ΑΠ 1381/1997 ΕλλΔνη 39, 325, ΕφΠειρ 89/2017 ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 432/2014 ΝΟΜΟΣ). Επομένως, σύμφωνα με τα ανωτέρω εκτεθέντα, το αίτημα των εναγόντων …. … και «…….», όπως διατυπώνεται στην ένδικη αγωγή τους, καταβολής του ισόποσου σε ευρώ των 100.000 δολλ. ΗΠΑ κατά την ημέρα που εκείνοι το κατέβαλαν στον εναγόμενο … …., την 3/4/2014, δηλαδή το ποσό των 96.230 ευρώ, είναι μη νόμιμο, διότι οι εναγόμενοι όφειλαν να ζητούν το ισότιμο σε ευρώ του ποσού των 100.0000 δολαρίων ΗΠΑ κατά το χρόνο της εξόφλησής του, χωρίς να είναι δυνατόν από τούδε να μπορεί να θωρηθεί βέβαιο, κατά τον ισχυρισμό των εναγόντων, ότι, με βάση την ισοτιμία δολαρίου έναντι του ευρώ, κατά το χρόνο της καταβολής του, το πιο πάνω αιτούμενο ποσό (σε ευρώ) θα είναι μικρότερο σε σχέση με το χρόνο άσκησης της αγωγής. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που τα ίδια έκρινε, ορθά εφάρμοσε το νόμο και ο περί του αντιθέτου δεύτερος λόγος της από 26/10/2017 έφεσής τους πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος.
Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την προσβαλλόμενη απόφαση πρακτικά και όλων των εγγράφων, που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται είτε ως άμεσα αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο ενάγων – εναγόμενος, ……. και ο πρώτος εναγόμενος – ενάγων, ……, ασχολούντο με την εν γένει ναυτιλιακή επιχειρηματικότητα και μάλιστα είχαν κάνει ενέργειες για να συνεργαστούν, επιχειρώντας να αποκτήσουν από κοινού πλοία μέσω πλειστηριασμών, οι οποίες, όμως, δεν απέδωσαν. Περί το έτος 2012 ο ……. γνωστοποίησε στον …….. ότι δραστηριοποιείτο επιχειρηματικά στον τομέα της αγοραπωλησίας παλιοσίδερου (σκραπ) στη Ρουμανία, όπου μέσω της εταιρίας αποκλειστικών συμφερόντων του με την επωνυμία «………», δεύτερης εναγόμενης – ενάγουσας, αγόραζε παλιοσίδερο είτε από μικρές εταιρίες, οι οποίες το περισυνέλλεγαν και το αποθήκευαν, είτε από εταιρίες, οι οποίες πωλούσαν το μηχανολογικό εξοπλισμό τους, όπως παλιά μηχανήματα, που δεν επιθυμούσαν πλέον και το πωλούσε κυρίως στην Τουρκία, αλλά και την ελληνική αγορά. Του ανέφερε ότι ήδη έχει διαμορφώσει ένα δίκτυο αγοραπωλησίας παλιοσίδερου και ότι, εκμεταλλευόμενος τις κατάλληλες γνωριμίες του αλλά και την εμπειρία του περί των θαλάσσιων μεταφορών, είχε τη δυνατότητα, μέσω των αλλεπάλληλων αγοραπωλησιών, να αγοράζει μεγάλες ποσότητες παλιοσίδερου σε χαμηλή τιμή και να τις μεταπωλεί με μεγαλύτερη αποκομίζοντας υψηλό ετήσιο κέρδος. Ο …….., ο οποίος είχε περιστασιακά στο παρελθόν ασχοληθεί με την αγοραπωλησία παλιοσίδερου, έδειξε ζωηρό ενδιαφέρον να επενδύσει στην επιχείρηση του ………. και εξέφρασε την επιθυμία του μάλιστα να καταβάλει για το σκοπό αυτό χρηματικό κεφάλαιο, όπως αποδεικνύεται από το με ημερομηνία 9/12/2012 ηλεκτρονικό μήνυμα του …….. προς τον ……, στο οποίο μεταξύ άλλων ανάφερε ότι «Είμαι στη Ρουμανία όπου όπως σου είχα αναφέρει προχωρώ μια δουλειά με scrap που έχει κέρδος. . . . Όπως σου είχα πει οι μόνες δουλειές που βλέπω προς το παρόν είναι το scrap, είτε χερσαίο είτε σε βαπόρι, στη Ρουμανία. Όπως σου είπα να μην βάλεις ακόμα χρήματα και επειδή θεωρώ τον εαυτό μου σοβαρό και τίμιο άτομο δε θα ήθελα να χαθούν χρήματα δικά σου και αποφάσισα να κάνω τη δοκιμή. . . . Αντιλαμβάνομαι ότι βιάζεσαι να αρχίσεις κάποια δουλειά ώστε να υπάρχει κάποιο εισόδημα αλλά νομίζω ότι είναι προτιμότερο το step by step. . . .». Ανάλογη ήταν και η απάντηση του ………. με το από 13/10/2012 ηλεκτρονικό μήνυμα, στο οποίο μεταξύ άλλων ανέφερε «Ξέρε ότι θέλω να συνεργαστούμε και ακολουθώ όταν εσύ μου πεις. Εγώ τώρα συζητώ με τον …….. μήπως και συνεργασθώ μαζί του σ’ έναν μέτριο βαθμό σε κάποια πλοία που θέλει να πάρει. Το ποσό που θα διαθέσω είναι μέτριο, έτσι ώστε να μπορώ να συνεργασθώ μαζί σου όταν εσύ θελήσεις. . . . Εάν γνωρίζεις πες μου πότε νομίζεις ότι θα πρέπει να διαθέσω χρήματα και πόσα για τη συνεργασία στο SCRAP». Εν τέλει η μορφή και οι όροι της συνεργασίας των διαδίκων αποτυπώθηκαν στο ιδιωτικό συμφωνητικό συνεργασίας, που κατάρτισαν στον Πειραιά την 14/3/2013, σύμφωνα με το οποίο συμφώνησαν και συναποδέχθηκαν τα ακόλουθα: «Ι] ΠΡΟΟΙΜΙΟ – Οι συμβαλλόμενοι επιθυμούν να συνεργαστούν στα πλαίσια του εμπορίου παλιοσίδερου [σκραπ] από την Ρουμανία στην Τουρκία ή στην Ελλάδα. Ο δεύτερος των συμβαλλομένων (ενν. τον ……..) είναι εξοικειωμένος και πεπειραμένος τόσο στην εύρεση και αγορά παλιοσίδερου [σκραπ] στην Ρουμανία, όσο και στην μεταπώληση αυτού στην Τουρκία ή στην Ελλάδα. Για τον σκοπό αυτό ο δεύτερος των συμβαλλομένων έχει δημιουργήσει την πρώτη των συμβαλλομένων (ενν. την «…………….») και μία σειρά από άλλες υποδομές σε διάφορα λιμάνια της Ρουμανίας προκειμένου να εξυπηρετείται ο σκοπός της εν λόγω εμπορικής δραστηριότητας . . . Ο τρίτος των συμβαλλομένων (ενν. τον …. …….) επιθυμώντας όμως να αξιοποιήσει την ικανότητα και εμπειρία του πρώτου και δεύτερου εξ αυτών συμφωνεί να δώσει ίδια κεφάλαια προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για την αγορά παλιοσίδερου και την κατόπιν μεταπώληση του. ΙΙ] ΚΕΦΑΛΑΙΟ – Ο τρίτος των συμβαλλομένων θα θέσει στον έλεγχο και διάθεση του πρώτου και δεύτερου των συμβαλλόμενων κεφάλαιο ύψους ενός εκατομμυρίου Δολαρίων ΗΠΑ [1.000.000,00]. Το ποσό αυτό θα μεταφερθεί απ’ ευθείας σε τραπεζικό λογαριασμό της πρώτης των συμβαλλομένων εντός τριών ημερών από την ημέρα που εγγράφως θα γνωστοποιήσει ο δεύτερος συμβαλλόμενος στον τρίτο. ΙΙΙ] ΣΚΟΠΟΣ & ΧΡΗΣΗ & ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ – Α) Το κεφάλαιο που θα διαθέσει για την συνεργασία ο τρίτος των συμβαλλομένων θα χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για την αγορά παλιοσίδερου από την Ρουμανία με σκοπό την μεταπώλησή του στην Τουρκία ή στην Ελλάδα. Β) Ο πρώτος και δεύτερος των συμβαλλομένων έχει την ευχέρεια να χρησιμοποιήσει το κεφάλαιο του τρίτου συμβαλλόμενου και τα κέρδη που θα απορρέουν από αυτό, καθ’ όλη την διάρκεια που αυτό θα είναι διαθέσιμο από τον τρίτο συμβαλλόμενο στον πρώτο και δεύτερο συμβαλλόμενο, ή και ιδία κεφάλαια, ή άλλα κεφάλαια τρίτων για την αγορά του παλιοσίδερου. Γ] Ο τρίτος των συμβαλλομένων διαθέτει το παραπάνω αναφερόμενο κεφάλαιο του ενός εκατομμυρίου Δολαρίων ΗΠΑ [1.000.000,00] μέχρι και την 1 Απριλίου 2015, οπότε αυτό και τα κέρδη από την συνεργασία θα πρέπει να επιστραφούν και αποδοθούν στον τρίτο συμβαλλόμενο. . . . IV] ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΡΔΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ Α] Το αργότερο μέχρι την 1 Απριλίου 2015, ο πρώτος και δεύτερος των συμβαλλομένων, ο καθένας χωριστά και εις ολόκληρο συμφωνούν και εγγυώνται να επιστρέψουν το κεφάλαιο του ενός εκατομμυρίου Δολαρίων ΗΠΑ [1.000.000,00] στον τρίτο των συμβαλλομένων. Β] Το αργότερο μέχρι την 1 Απριλίου 2014 και πάλι στις 1 Απριλίου 2015, ο πρώτος και δεύτερος των συμβαλλομένων ο καθένας χωριστά και εις ολόκληρο συμφωνούν και αναλαμβάνουν να καταβάλουν στον τρίτο των συμβαλλομένων απόδοση 15% ετησίως, ήτοι το ποσό των Δολαρίων ΗΠΑ 150.000,00 [εκατόν πενήντα χιλιάδες] ως κέρδος από την δραστηριότητα αγοράς και πώλησης παλιοσίδερου. Συνολικά δηλαδή το κέρδος του τρίτου συμβαλλόμενου για την διάρκεια των δύο ετών, θα είναι 300.000,00 ευρώ (προφανώς εννοείται Δολάρια ΗΠΑ) . . . . Γ] Στην περίπτωση που το κέρδος / απόδοση στο κεφάλαιο του τρίτου συμβαλλόμενου είναι λιγότερο από 15%, η λιγότερο από 150.000,00 ευρώ (προφανώς εννοείται Δολάρια ΗΠΑ) κατά την 1 Απριλίου 2014, τότε ο τρίτος συμβαλλόμενος έχει δικαίωμα να διακόψει την συνεργασία και να ζητήσει την επιστροφή του κεφαλαίου του και του κέρδους του, εντός 3 μηνών από αυτή του την ειδοποίηση. Στην περίπτωση αυτή ρητά συμφωνείται πως το κέρδος για τους τρεις μήνες θα είναι 15% προς τον τρίτο συμβαλλόμενο. Επίσης ρητά συμφωνείται πως για το πρώτο έτος εκμετάλλευσης του κεφαλαίου, στην περίπτωση που το κέρδος θα είναι κάτω από 15%, ο πρώτος και δεύτερος των συμβαλλομένων εγγυώνται πως εκτός από την επιστροφή του κεφαλαίου, το κέρδος που θα αποδοθεί δεν θα είναι κάτω από 10% . . V] ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΕΙΣ – O πρώτος και δεύτερος των συμβαλλομένων ως επιμέρους τρόπου εξασφάλισης της χρήσης, διακίνησης, επιστροφής και απόδοσης του κεφαλαίου και των κερδών στον πρώτο των συμβαλλομένων Α] θα παράσχουν στον τρίτο των συμβαλλομένων πλήρη ενημέρωση της πορείας των αγοραπωλησιών των ποσοτήτων παλιοσίδερου και εν γένει ο τρίτος των συμβαλλομένων θα έχει πρόσβαση σε κάθε σχετική πληροφορία που αφορά τη διάθεση του κεφαλαίου του και των κερδών που θα απορρέουν από αυτό. Β] θα παράσχουν στοιχεία των πλοίων που θα μεταφέρουν το φορτίο του παλιοσίδερου». Σε εκτέλεση της συμβατικής του υποχρέωσης ο …….. πράγματι την 18/4/2013 κατέθεσε στον τραπεζικό λογαριασμό της «……….» το ποσό του 1.000.000 δολαρίων ΗΠΑ. Την 16/9/2013, έξι μήνες μετά την υπογραφή του ανωτέρω συμφωνητικού, ο ….. απέστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα στον ………, με το οποίο του ζητούσε να τον ενημερώσει για τις αγοραπωλησίες του παλιοσίδερου, στις οποίες είχε προβεί και τα κέρδη, που έχουν προκύψει, σημειώνοντας ότι με την ερώτησή του δεν αμφιβάλλει για τις καλές προθέσεις του αλλά θα εξαρτήσει από την απάντηση που θα λάβει τις μελλοντικές κινήσεις του. Ο ……… του απέστειλε το από 18/9/2013 ηλεκτρονικό μήνυμά του, όπου, χωρίς να του δίδει σαφείς απαντήσεις, μεταξύ άλλων του εξέθετε ότι «. . . Η απόδοση πάντως για το κεφάλαιό σου θα φτάσει το 10% και από εκεί και πέρα με την προσπάθεια θα δούμε εάν θα έχουμε ακόμα καλυτέρα αποτελέσματα». Εκτός από την αόριστη αυτή διαβεβαίωση ο …….. ουδέποτε απέστειλε στοιχεία, σύμφωνα με τη συμβατική υποχρέωσή του να ενημερώνει τον ……….., στα οποία να εμφαίνεται η πορεία των αγοραπωλήσεων του παλιοσίδερου, ποιο μέρος από το κατατεθέν ποσό του 1.000.000 δολαρίων ΗΠΑ είχε έως τότε διαθέσει, πόση ποσότητα παλιοσίδερου είχε αγοράσει, πόση από αυτή είχε πωλήσει και πιο κέρδος έχει αποκομίσει, γνωστοποιώντας παράλληλα και τα στοιχεία των πλοίων που μετέφεραν το παλιοσίδερο στους αγοραστές, αν και ο τελευταίος κατ’ επανάληψη ζητούσε τη σχετική ενημέρωση με τα από 27/9/2013, 30/9/2013 και 9/10/2013 ηλεκτρονικά μηνύματά του. Εν τέλει ο … … ανταποκρίθηκε στα επανειλημμένα αιτήματα του …. με το από 10/10/2013 ηλεκτρονικό μήνυμά του, στο οποίο, επιδιώκοντας να άρει κάθε αμφιβολία και να κατευνάσει τις ανησυχίες του, τον ενημέρωνε ευθέως, ότι «δεν υπάρχουν χαρτιά για να δεις όπως θα έβλεπες στη ναύλωση ενός πλοίου ή αν είχες κάποιες μετοχές σε χρηματιστήριο», ότι δεν διαθέτει έγγραφα, διότι «την δουλειά την κάνω με την εταιρεία …… όπως ξέρεις που είναι offshore και το κάνω αυτό ακριβώς για να μην έχω λογιστήρια και χαρτούρα», του επισήμαινε ότι «το σκραπ στη Ρουμανία, το μαζεύουμε από τους Γύφτους στο δρόμο. Εγώ αυτό που ξέρω είναι τι λεφτά έχω στο ταμείο, τι ξοδεύω και τι περισσεύει και με αυτά τα δεδομένα σου είπα πως η δουλειά μέχρι σήμερα έχει απόδοση για τα χρήματά σου 10%. Μέχρι το τέλος τους 12μήνου ελπίζω να φτάσουμε και στο 15%. Μπορεί όμως να μην το φτάσουμε, ή και να πέσουμε», του υπενθύμιζε, ότι «εγώ ανεξάρτητα από το τι θα γίνει σου έχω υποσχεθεί κέρδος 100.000 δολάρια, οπότε αποφασίζεις αν συνεχίζουμε ή όχι, ή κέρδος 150.000 δολάρια οπότε συνεχίζουμε για ένα ακόμη έτος» και κατέληγε, σε πλήρη αντίθεση με τα ήδη συμφωνηθέντα στο ανωτέρω ιδιωτικό συμφωνητικό, ότι «εάν θέλεις να σου πω πόσους τόνους έχω αγοράσει μέχρι τώρα ευχαρίστως αλλά και πάλι δεν έχει σημασία γιατί αυτοί αγοράστηκαν και με άλλων κεφάλαια πέραν του ενός εκατομμυρίου. Οι τιμές είναι δεδομένες και στο ίντερνετ ανά πάσα στιγμή». Εν τέλει οι εναγόμενοι δεν ήταν συνεπείς στις συμβατικές υποχρεώσεις τους και την 1/4/2014 δεν ήταν σε θέση να καταβάλουν στον ……….. το ποσό των 150.000 δολαρίων ΗΠΑ, με συνέπεια οι …….. και …….. να καταρτίσουν το από 1/4/2014 συμφωνητικό λύσης συνεργασίας, με το οποίο ανανέωσαν τη συνεργασία τους για ένα ακόμα έτος (έως την 1/4/2015), ο δε …….. υποσχέθηκε να καταβάλει στον ……… εντός τριών ημερών από την υπογραφή του συμφωνητικού το ποσό των 100.000 δολαρίων ΗΠΑ και την 1/4/2015 το υπόλοιπο ποσό των 50.000 δολαρίων ΗΠΑ, το κεφάλαιο, ποσό 1.000.000 δολαρίων ΗΠΑ και το συμφωνημένο κέρδος του δεύτερου έτους, ποσό 150.000 δολαρίων ΗΠΑ. Σε εκτέλεση της συμφωνίας αυτής ο ………. πράγματι κατέθεσε στο λογαριασμό του το πιο πάνω ποσό των 100.000 δολαρίων ΗΠΑ. Η σύμβαση όμως των διαδίκων δεν εξελίχθηκε ομαλά, αφού πλέον ο ………πας αισθανόταν δυσαρεστημένος από την έλλειψη πληροφόρησης εκ μέρους του ………. ως προς την πορεία της επένδυσής του και την υπεκφυγή του τελευταίου να ανταποκριθεί στα αιτήματά του για την αποστολή στοιχείων, όπως τη δυσαρέσκειά του αυτή αποτύπωνε στα ηλεκτρονικά μηνύματα με ημερομηνία 5/6/2014, 7/6/2014 (δυο ηλεκτρονικά μηνύματα), 9/6/2014, 23/6/2014, 24/7/2014, 31/7/2014 και 5/9/2014. Με το ηλεκτρονικό μήνυμα της 1/10/2014 ο …….. ζήτησε από το ……. να του καταθέσει σε λογαριασμό του το ποσό των 200.000 δολαρίων ΗΠΑ έναντι των οφειλόμενων χρημάτων, το οποίο πράγματι ο τελευταίος κατέθεσε την 13/4/2014. Έκτοτε η συνεργασία των διαδίκων ουσιαστικά τερματίστηκε, καθόσον ο ………, στο από 27/4/2015 ηλεκτρονικό μήνυμα, ευθέως αποδεχόταν την αδυναμία του να καταβάλει στον …….. το οφειλόμενο ποσό του 1.000.000 δολαρίων ΗΠΑ, το οποίο έπρεπε να του είχε καταβάλει από την 1/4/2015 και εξακολουθούσε να το οφείλει. Οι εναγόμενοι, χωρίς να αρνούνται ότι οφείλουν στον ………., ισχυρίζονται ότι η οφειλή τους ανέρχεται στο ποσό των 800.000 δολαρίων ΗΠΑ, διότι το ποσό των 200.000 δολαρίων καταβλήθηκε την 13/4/2015 για την εν μέρει εξόφληση του κεφαλαίου ποσού 1.000.000 δολαρίων ΗΠΑ. Τούτο διότι, όπως ισχυρίζονται, το αναγραφόμενο, στο πιο πάνω ιδιωτικό συμφωνητικό συνεργασίας, ως ετήσιο «κέρδος» 15% ήταν ουσιαστικά τοκογλυφικοί τόκοι, το οποίο ο …….. απαίτησε, προκειμένου να τους δανείσει το ποσό του 1.000.000 δολαρίων και επομένως, η συμφωνία για τοκογλυφικούς τόκους είναι άκυρη και αχρεωστήτως καταβλήθηκε και το ποσό των 100.000 δολαρίων ΗΠΑ. Ο ισχυρισμός αυτός, όμως, που οι εναγόμενοι στηρίζουν αποκλειστικά στο περιεχόμενο των από 24/4/2015 και 29/4/2015 ηλεκτρονικών μηνυμάτων του …….. δεν αποδεικνύεται βάσιμος. Πράγματι, στα πιο πάνω ηλεκτρονικά μηνύματα ο τελευταίος έκανε λόγο για «15% τόκο» και για «10% τόκο», τονίζοντας (απευθυνόμενος στο …….) ότι « . . . δεν ήρθες να επιστρέψεις αμέσως το κεφάλαιο και τους τόκους που έπρεπε να πάρω» και ότι «. . . για τις $ 300,000.00 που μου έδωσες, οι $ 50,000.00 εξ αυτών ήταν τόκοι του πρώτου χρόνου που δεν μου έδωσες και οι $ 250,000.00 είναι τόκοι ή μείωση κεφαλαίου δανείου, για το δεύτερο χρόνο . . . εγώ σου έδωσα $1,000,000.00 και $150,000.00 τόκους για δύο χρόνια . . . και μέχρι το τέλος του χρόνου θα μου έδινες τα υπόλοιπα, με τα οποία θα συμπληρώναμε το κεφάλαιο που σου δάνεισα και τους τόκους που είχαμε συμφωνήσει». Κρίνεται, επομένως, ως αναγκαίο να ερμηνευτεί η δήλωσή του αυτή, ποιο δηλαδή νόημα ήθελε να προσδώσει στις λέξεις «τόκος» και «δάνειο» και αν το νόημα των εννοιών αυτών ανταποκρίνεται στην πραγματική βούλησή του. Καταρχάς η αποδεδειγμένη από τα ανωτέρω ηλεκτρονικά μηνύματα αγωνιώδης προσπάθεια του ………. να πληροφορηθεί αν ο ……… διέθεσε το ποσό του 1.000.000 δολαρίων ΗΠΑ για την αγορά της κατάλληλης ποσότητας παλιοσίδερου, η πώληση της οποίας θα απέφερε το συμφωνηθέν κέρδος των 300.000 δολαρίων ΗΠΑ, καλώντας τον κατ’ επανάληψη να του αποστείλει τα αντίστοιχα παραστατικά έγγραφα (τιμολόγια αγοράς, πωλήσεων, φορτωτικές κ.λ.π.), ώστε να αποκλείσει τον κίνδυνο να απωλέσει ακόμα και αυτό το ποσό της χρηματοδότησης, δεν συνάδει με τη συνήθη συμπεριφορά του τοκογλύφου, το ενδιαφέρον του οποίου περιορίζεται στην επιστροφή του ποσού του δανείου και των συμφωνημένων παράνομων τόκων κατά τον ορισμένο χρόνο της απόδοσής του. Ούτε είναι δυνατόν ποτέ εκείνος, που επέβαλε τοκογλυφικούς τόκους, να ομολογεί εγγράφως στο θύμα του ότι διέπραξε σε βάρος του το αδίκημα της τοκογλυφίας. Εκτός τούτου με κανένα απολύτως αποδεικτικό στοιχείο ο ……. απέδειξε ότι τελούσε σε τόσο επείγουσα και επιτακτική ανάγκη άμεσης εύρεσης χρημάτων, ώστε να αναγκαστεί να καταφύγει στον τοκογλυφικό δανεισμό από τον …….. Αντίθετα από το από 9/12/2012 ηλεκτρονικό μήνυμά του σαφώς αποδεικνύεται ότι ο …….. ήταν εκείνος που επιθυμούσε να χρηματοδοτήσει την επιχείρησή του και εκείνος (ο ……….) που του συνέστηνε να μην κάνει βιαστικές επενδυτικές κινήσεις. Εξάλλου, παρά την τακτική ανταλλαγή ηλεκτρονικών μηνυμάτων, ο ……… σε κανένα από αυτά κάνει μνεία ότι οι συμφωνηθέντες τόκοι ήταν τοκογλυφικοί. Ακόμα και στις από 3/11/2015 έγγραφες εξηγήσεις του ενώπιον του 16ου Πταισματοδίκη Αθηνών, κατόπιν της ασκηθείσας σε βάρος του από 7/7/2015 με ΑΒΜ ………. μήνυσης του ………., με την οποία του καταλόγιζε ότι διέπραξε σε βάρος του το αδίκημα της κακουργηματικού χαρακτήρα απάτης, ο …….. δεν εξέθεσε, αν και πλέον είχε κάθε λόγο να το πράξει, το παραμικρό ως προς τις συνθήκες σύναψης του επικαλούμενου τοκογλυφικού δανείου και τους λόγους που τον ανάγκασαν να το συνάψει, παρά μόνο κάνει επιγραμματική αναφορά και χαρακτηρίζει το συμφωνηθέν κέρδος ως «ουσιαστικά τόκο» και ως «υπέρμετρο – παράνομο κατά το υπερβάλλον ποσοστό», παραπέμποντας στο από 29/4/2015 ηλεκτρονικό μήνυμα του ………… Αντίθετα οι εναγόμενοι – ενάγοντες, στη σελίδα 7 των πρωτόδικων προτάσεών τους, αποδέχονται ότι πρόκειται για επένδυση, στη σελίδα 18 της ένδικης αγωγής τους, καθώς και στη σελίδα 12 των πιο πάνω εγγράφων εξηγήσεων γίνεται λόγος για προσπάθεια του ………., δια της ποινικοποίησης της διαφοράς τους, να αποποιηθεί των ευθυνών του για τον επιχειρηματικό κίνδυνο, που ο ίδιος ανέλαβε, στη σελίδα 22 των προτάσεων των εναγόμενων, καθώς και στη σελίδα 13 των ως άνω εξηγήσεων, γίνεται λόγος για επενδυτικό έργο, που ο ………. είχε υποσχεθεί στον …….. και για υπόσχεση επίτευξης υψηλής κερδοφορίας. Τα ανωτέρω δεν ανατρέπονται από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα ανταπόδειξης …………, διότι, όπως κατέθεσε, δεν ήταν παρών στην κατάρτιση του ιδιωτικού συμφωνητικού, ούτε στις διαπραγματεύσεις των διαδίκων και πληροφορήθηκε από το ………… ότι αυτός κατάρτισε σύμβαση δανείου και ότι το φερόμενο ως κέρδος ήταν υπερβολικός τόκος. Επίσης, η κατάθεσή του έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την υπ’ αριθμ. …./3.11.2015 ένορκη βεβαίωση του ίδιου ενώπιον του Ειρηνοδίκη Αθηνών, η οποία δόθηκε προς ενίσχυση των πιο πάνω έγγραφων εξηγήσεων του ………., στην οποία κατέθεσε ότι ο …… κατέβαλε το ποσό του 1.000.000 δολαρίων ΗΠΑ στα πλαίσια της συνεργασίας τους, τονίζοντας μάλιστα ότι ο τελευταίος αδημονούσε να ξεκινήσει άμεσα τη συνεργασία του με το …….. Επομένως, με βάση τα ανωτέρω, αποδείχθηκε ότι ο …… κατάβαλε το ποσό του 1.000.000 δολαρίων, με σκοπό να επενδύσει στην επιχείρηση του …….., ότι δεν τον δάνεισε, ότι απέβλεπε στο συνολικό συμφωνηθέν επιχειρηματικό κέρδος 30% επί του κεφαλαίου, που αντιστοιχούσε στην αναμενόμενη απόδοσή του και δεν επρόκειτο για τοκογλυφικούς τόκους και μετά ταύτα διατηρεί νόμιμη ισόποση απαίτηση κατά των εναγόμενων. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που τα ίδια έκρινε, ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει ο τέταρτος λόγος της έφεσης, με τον οποίο οι εκκαλούντες – εναγόμενοι – ενάγοντες παραπονούνται ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εσφαλμένα απέρριψε τον ισχυρισμό τους ότι ο ……….. διέπραξε σε βάρος τους το αδίκημα της τοκογλυφίας και κατ’ επέκταση τη στηριζόμενη στο πιο πάνω ποινικό αδίκημα αδικοπρακτική βάση της αγωγής τους, ο πέμπτος λόγος της έφεσης, με τον οποίο παραπονούνται ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εσφαλμένα δεν έκρινε άκυρη τη συμφωνία για την καταβολή τόκων ποσού 200.000 δολαρίων και ο έβδομος λόγος της έφεσης, με τον οποίο παραπονούνται ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εσφαλμένα επιδίκασε σε βάρος τους το ισόποσο σε ευρώ ποσό του 1.000.000 δολαρίων ΗΠΑ και όχι το ισόποσο σε ευρώ ποσό των 800.000 δολ. ΗΠΑ, αφού το ποσό των 200.000 δολ. ΗΠΑ καταβλήθηκε για την εν μέρει εξόφληση του κεφαλαίου, να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμοι.
Αποδεικνύεται, περαιτέρω, ότι ο πρώτος εναγόμενος …….. έχει πολυετή δραστηριότητα στην ναυτιλία και από το έτος 2010 και μετά άρχισε να ασχολείται αποκλειστικά με την αγοραπωλησία σκραπ από τη Ρουμανία προς την Τουρκία, ιδρύοντας τη δεύτερη εναγόμενη εταιρεία και ήταν νόμιμος εκπρόσωπός της, δια της οποίας ασκούσε την εμπορική αυτή δραστηριότητα. Πιο συγκεκριμένα, η δεύτερη εναγόμενη είχε καταρτίσει την από 23/10/2012 σύμβαση πώλησης σκραπ με τη ρουμανική εταιρεία με την επωνυμία «……….». Η τελευταία διέθετε σημαντικές υποδομές στον χώρο της αγοράς παλαιών μετάλλων στη Ρουμανία, διατηρώντας τρία σημεία συλλογής, δικαίωμα χρήσης των αποβαθρών στο λιμάνι Γαλάτι Ρουμανίας και πλήρη μηχανολογικό εξοπλισμό, ενώ είχε τη δυνατότητα να συλλέγει ετησίως περίπου 100.000 τόνους σκραπ. Με την ανωτέρω σύμβαση, πενταετούς διάρκειας, συμφωνήθηκε η προαναφερόμενη ρουμανική εταιρεία να πωλεί αποκλειστικά στη δεύτερη εναγόμενη ετησίως μέχρι 100.000 τόνους σκραπ, αγοράζοντας τα παλιοσίδερα από την τοπική αγορά για λογαριασμό της τελευταίας και αναλαμβάνοντας μέχρι και τη φόρτωσή τους στο πλοίο. Προς εκτέλεση της συμφωνίας αυτής, στις 7/2/2013, η δεύτερη εναγόμενη, δια της πιο πάνω ρουμανικής εταιρείας, πώλησε στην εταιρεία με την επωνυμία «………..», εδρεύουσα στο Ηνωμένο Βασίλειο, 2.754,35 τόνους σκραπ, αξίας 1.074.196,50 δολ. ΗΠΑ, που στάλθηκαν με το πλοίο «AS» στο λιμάνι του κόλπου Νεμρούτ, στη Σμύρνη της Τουρκίας, προέβη δε και σε άλλες πωλήσεις σκραπ στην εν λόγω εταιρεία. Ακολούθως, ο πρώτος εναγόμενος ίδρυσε, στη Ρουμανία, την εταιρεία με την επωνυμία «……………», έχοντας ως κύριο αντικείμενο δραστηριότητας το χονδρικό εμπόριο αποβλήτων και υπολειμμάτων. Δυνάμει της με αριθμό 03/1.3.2013 σύμβασης, διάρκειας από την 1/3/2013 μέχρι την 31/12/2013 με δυνατότητα παράτασής της, η ρουμανική εταιρεία με την επωνυμία «………….» ανέλαβε να παρέχει στην τελευταία λιμενικές παροχές, δηλαδή αποβάθρες, φόρτωση και εκφόρτωση πλοίων και αποθήκευση για σιδηρούχα απορρίμματα ποσότητας περίπου 5.000 τόνων μηνιαίως. Επιπλέον, η εταιρεία με την επωνυμία «…………» σύναψε τις από 20/3/2013, 21/3/2013, 27/3/2013 και 30/4/2013 συμβάσεις αγοραπωλησίας με τις ρουμανικές εταιρείες «……….», «………», «……….» και «………….», αντίστοιχα, με αντικείμενο την αγοραπωλησία σιδηρούχων υλικών. Συνάγεται, λοιπόν, πως ο πρώτος εναγόμενος είχε αναπτύξει πράγματι αξιόλογη υποδομή στη Ρουμανία για την άσκηση της εμπορικής δραστηριότητας της αγοραπωλησίας σκραπ, δια της δεύτερης εναγόμενης εταιρείας, χωρίς να αποδεικνύεται ότι οι ως άνω συμβάσεις ήταν εικονικές ή ανενεργές, κατά τον ισχυρισμό του ενάγοντος ……….. Άλλωστε, και ο ενάγων επισκέφθηκε τις εγκαταστάσεις της επιχείρησης του …….. στη Ρουμανία την 17/12/2012 και είναι προφανές, με βάση την πολυετή πείρα του περί των θαλάσσιων αλλά και ομοειδών επιχειρήσεων, ότι εκτίμησε το μέγεθος της επιχειρηματικής δραστηριότητας του …….. και αντιλήφθηκε τον κύκλο εργασιών αλλά και την κερδοφορία της επένδυσής του στην επιχείρηση του τελευταίου, όπως αποδεικνύεται πρωτίστως από την εκπεφρασμένη, μέσω του πιο πάνω μνημονευόμενου ηλεκτρονικού μηνύματός του, επιθυμία του για την άμεση συνεργασία τους. Επομένως, η απώλεια του κεφαλαίου του δεν ήταν αποτέλεσμα απατηλών ενεργειών του πρώτου εναγόμενου …….., που ενεργούσε ως νόμιμος εκπρόσωπος της δεύτερης εναγόμενης ανώνυμης εταιρίας, όπως ο ……… ισχυρίστηκε στην ένδικη αγωγή του και στην πιο πάνω υποβληθείσα ενώπιον του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιά μήνυσής του, διότι δεν αποδείχθηκε ότι ο πρώτος εναγόμενος παρέστησε ψευδώς σε αυτόν, εν γνώσει του ψεύδους του, ότι είχε την κατάλληλη υποδομή και τις ανάλογες εγκαταστάσεις να ασκεί την εν λόγω επιχειρηματική δραστηριότητα και να επιτύχει το κέρδος, που είχε συμφωνηθεί, χωρίς, όμως, να έχει τη δυνατότητα αυτή. Η ενδεχόμενη πλημμελής άσκηση εκ μέρους του πρώτου εναγόμενου της επιχειρηματικής του δραστηριότητας, που δεν του επέτρεπε να επιτυγχάνει τα κέρδη, που έπρεπε να αποκομίζει στις αγοραπωλησίες ποσοτήτων παλιοσίδερου, αλλά και του στέρησε τη δυνατότητα απόδοσης στον ενάγοντα του ποσού του 1.000.000 δολ. ΗΠΑ, δεν αποτελεί απόδειξη απατηλής συμπεριφοράς, αλλά αυτή πρέπει να ελεγχθεί ως πλημμελής εκτέλεση των συμβατικών υποχρεώσεων, που ανέλαβε με την κατάρτιση του πιο πάνω συμφωνητικού. Εξάλλου, μόνη η ανεπιτυχής προσπάθεια των εναγομένων να πωλήσουν μια πλωτή δεξαμενή, την οποία η δεύτερη εναγόμενη εταιρία είχε αγοράσει την 7/8/2014 έναντι του ποσού των 620.0000 δολαρίων ΗΠΑ και επρόκειτο να πωλήσει στην Τουρκία, πλην όμως αυτή κατά το χρόνο που μεταφερόταν ρυμουλκούμενη από το υπό σημαία Μάλτας ρυμουλκό T/B S. αποκόπηκε από αυτό και βυθίστηκε, την 3/7/2015, λόγω σφοδρής θαλασσοταραχής σε θαλάσσια περιοχή στα ανοικτά της Χίου, δεν αποτελεί απόδειξη περί έλλειψης υποδομής των εναγόμενων, όπως ο ………. ισχυρίζεται, παρά μόνο ατυχή επιχειρηματική κίνηση, που επέφερε ζημιά πρωτίστως σε αυτούς. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που με την προσβαλλόμενη απόφασή του τα ίδια έκρινε και απέρριψε το αίτημα του ενάγοντος ……… για την επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω της ηθικής βλάβης, που υπέστη από την απατηλή συμπεριφορά του πρώτου εναγόμενου, ως νομίμου εκπροσώπου της δεύτερης εναγόμενης, ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις, ώστε οι οκτώ λόγοι της έφεσής του, θεωρούμενοι ως ένας ενιαίος λόγος, με τους οποίους ο εκκαλών – ενάγων βάλλει κατά της απορριπτικής διάταξης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ως προς τη σε βάρος του τέλεση της απάτης, πρέπει να απορριφθούν. Παρά ταύτα, όμως, η παράλειψη του ……… να ενημερώσει τον …….. ως προς την πορεία της επένδυσής του και να του αποστείλει τα αντίστοιχα παραστατικά έγγραφα, που να αποδεικνύουν τις αγοραπωλήσεις του παλιοσίδερου, αλλά και η αποστροφή του λόγου του …….. στο από 10-10-2013 ηλεκτρονικό μήνυμά του ότι συνέλεγε το σκραπ από τους γύφτους στο δρόμο και όχι από οργανωμένες εταιρίες, δημιούργησαν στον …….. τη δικαιολογημένη πεποίθηση ότι η απώλεια του χρηματικού ποσού του 1.000.000 δολ. ΗΠΑ ήταν αποτέλεσμα της εξ αρχής αδυναμίας του …….. να ανταποκριθεί στις συμβατικές του υποχρεώσεις, την οποία δολίως του απέκρυψε, για να τον εξαπατήσει. Συνεπώς, καλόπιστα πίστευε ότι το περιεχόμενο της πιο πάνω μήνυσής του ήταν αληθινό και αποτελούσε μέσο πίεσης, για να επιτύχει την είσπραξη του οφειλόμενου ποσού. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που με την προσβαλλόμενη απόφασή του τα ίδια έκρινε και απέρριψε τον ισχυρισμό των εναγόντων ……… και …….. ότι με την πιο πάνω μήνυσή του ο …….. τέλεσε σε βάρος τους το αδίκημα της ψευδούς καταμήνυσης και ακολούθως, απέρριψε το αίτημα της ένδικης αγωγής τους για την επιδίκαση ηθικής βλάβης στον πρώτο ενάγοντα ως ουσιαστικά αβάσιμο, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και ο περί του αντιθέτου τρίτος λόγος της έφεσης πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος. Περαιτέρω, και με βάση τα ανωτέρω, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ορθά, με την προσβαλλόμενη απόφασή του, απέρριψε την προβαλλόμενη από τους εναγόμενους ……… και ………….. με τις πρωτόδικες προτάσεις τους ένσταση συμψηφισμού της απαίτησης του ενάγοντος ……… σε βάρος τους με την απαίτηση, που ισχυρίζονται ότι έχουν σε βάρος του, προερχόμενη από την αξίωσή τους να τους αποδώσει, με βάση τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού, το ισόποσο σε ευρώ ποσό των 100.000 δολ. ΗΠΑ και να τους καταβάλει το ποσό των 399.970 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης, που υπέστησαν από την αδικοπρακτική συμπεριφορά του ενάγοντος από την τέλεση των αδικημάτων των άρθρων 229 και 404 του ΠΚ και πρέπει ο περί του αντιθέτου έκτος λόγος της έφεσής τους να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος.
Κατόπιν των ανωτέρω, και εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος εφέσεως, πρέπει οι εφέσεις να απορριφθούν στο σύνολό τους ως κατ’ ουσίαν αβάσιμες και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων και των δυο εφέσεων σε βάρος των εκκαλούντων των αντίστοιχων εφέσεων λόγω της ήττας τους (άρθρα 176, 183 και 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό. Επίσης, πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή στο δημόσιο ταμείο των παραβόλων, που κατατέθηκαν για την άσκηση των εφέσεων (άρθρο 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα εκτίθεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ την από 10/7/2017 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………../2017 έφεση του ………. και την από 26/10/2017 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2017 έφεση των ……… και ……. κατά της υπ’ αριθμ. 795/2017 οριστικής αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά τις έφεσεις.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτές κατ’ ουσίαν.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εκκαλούντος ……. τη δικαστική δαπάνη των εφεσίβλητων …….. και …………. γι’ αυτό το βαθμό δικαιοδοσίας, την οποία ορίζει στο ποσό δύο χιλιάδων (2000) ευρώ.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος των εκκαλούντων ……… και ……… τη δικαστική δαπάνη του εφεσίβλητου ……… γι’ αυτό το βαθμό δικαιοδοσίας, την οποία ορίζει στο ποσό των δέκα χιλιάδων εννιακοσίων (10.900) ευρώ.
Διατάσσει την εισαγωγή στο δημόσιο ταμείο των παραβόλων που κατατέθηκαν για την άσκηση των εφέσεων.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε στον Πειραιά στις 12 Σεπτεμβρίου 2019.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Και αντ΄ αυτής,
λόγω μεταθέσεως
και αναχωρήσεώς της,
ο αρχαιότερος της
συνθέσεως Εφέτης,
Ιωάννης Αποστολόπουλος.
Δημοσιεύθηκε δε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση αυτού, την 22α Νοεμβρίου 2019, με άλλη σύνθεση, λόγω μεταθέσεως και αναχωρήσεως της Προέδρου Εφετών, Αμαλίας Μήλιου και λόγω μεταθέσεως και αναχωρήσεως του Εφέτη, Ιωάννη Γερωνυμάκη, αποτελουμένη από τους Δικαστές, Ιωάννη Αποστολόπουλο, Προεδρεύοντα Εφέτη, Εμμανουηλία-Αλεξάνδρα Κεχαγιά και Σοφία Καλούδη, Εφέτες, και με Γραμματέα τη Καλλιόπη Δερμάτη, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΕΦΕΤΗΣ