Μενού Κλείσιμο

Αριθμός Απόφασης 699/2019

 Έφεση κατ’ ερήμην αποφάσεως που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία. Αν ο εκκαλών αρνείται την ιστορική βάση της αγωγής που έγινε δεκτή λόγω του τεκμηρίου ομολογίας της, που συνήχθη από την απουσία του, η εκκαλουμένη εξαφανίζεται με μόνη την άσκηση παραδεκτής εφέσεως, προκειμένου να θεωρηθούν παραδεκτοί οι ισχυρισμοί που παρέλειψε να προβάλει πρωτοδίκως και να ερευνηθούν από το εφετείο. Μικτή σύμβαση έργου, μίσθωσης πράγματος και παροχής καταδυτικών υπηρεσιών. Ο ΦΠΑ της οφειλόμενης αμοιβής και του ανεξόφλητου μισθώματος ζητείται νομίμως κατ’ άρθρο 69 § 1 περ. ε ΚΠολΔ και επιδικάζεται υπό τον όρο της έκδοσης του σχετικού φορολογικού παραστατικού, τόκοι όμως επί του ποσού αυτού επιδικάζονται για το χρόνο μετά την έκδοση του παραστατικού και την παράδοσή του στο βαρυνόμενο με την καταβολή του φόρου. Πραγματικά περιστατικά. Γίνεται δεκτή η αγωγή στο σύνολό της, υπό τον όρο ότι για το επιμέρους ποσό του ΦΠΑ που αναλογεί στην εργολαβική αμοιβή και στο ανεξόφλητο μίσθωμα θα εκδοθούν τα σχετικά φορολογικά παραστατικά και θα παραδοθούν στον εναγόμενο.

  

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αριθμός      699 /2019

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Ναυτικό Τμήμα

Αποτελούμενο από τον Δικαστή Αναστάσιο Αναστασίου, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Γ.Λ.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ι. Κατά το άρθρο 528 εδαφ. α ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 44 § 2 Ν. 3994/2011, ισχύει δε και μετά το Ν. 4335/2015, η έφεση του ερημοδικασθέντος πρωτοδίκως διαδίκου, ως λειτουργικό υποκατάστατο της (καταργημένης) αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας, επιφέρει την εξαφάνιση της εκκαλουμένης αποφάσεως μέσα στα όρια που καθορίζονται από αυτήν και τους τυχόν πρόσθετους λόγους της και την αναδίκαση της υπόθεσης από το εφετείο, το οποίο μετατρέπεται ουσιαστικά σε πρωτοβάθμιο δικαστήριο (ΑΠ 546/2014, ΑΠ 907/2014, πρώτη δημοσίευση αμφοτέρων σε Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών [ΤΝΠ] ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 829/2008, ΝοΒ 2008/1457, ΑΠ 1015/2005, Δνη 2005/1100, ΤριμΕφΠειρ. 197/2016, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Κ. Κεραμέας, Ένδικα Μέσα, 2007, σελ. 66 επομ.), προκειμένου ο εκκαλών να δυνηθεί να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς, που μπορούσε να προβάλει και πρωτοδίκως και να επανορθώσει με την έφεση τις συνέπειες, που ενδεχομένως επέφερε η απουσία του (ΑΠ 446/2007, ΤριμΕφΠειρ. 59/2016, αμφότερες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Για την εξαφάνιση της εκκαλουμένης ερήμην απόφασης καταρχήν αρκεί η τυπική παραδοχή της εφέσεως ως νομοτύπως και εμπροθέσμως ασκηθείσας και δεν προηγείται έρευνα της βασιμότητας των λόγων της (ΑΠ 1906/2008, ΝοΒ 2009/927, ΑΠ 884/2007, ΧρΙΔ 2008/52, ΤριμΕφΠειρ. 27/2016, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΤριμΕφΑθ. 933/2011, ΕΔΠ 2011/143) ούτε απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος από αυτούς (ΑΠ 2150/2014, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 280/2012, ΝοΒ 2013/132, ΤριμΕφΠειρ. 195/2016, ΜονΕφΑθ. 302/2018, ΜονΕφΠειρ. 95/2017, όλες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Έτσι, η νομότυπη και εμπρόθεσμη άσκηση έφεσης κατά οριστικής απόφασης, που εκδόθηκε ερήμην του εναγομένου κατά την τακτική διαδικασία, αν με αυτή ο εκκαλών αρνείται την ιστορική βάση της αγωγής που έγινε δεκτή λόγω του τεκμηρίου ομολογίας της, που συνήχθη από την απουσία του, πλήττει την απόφαση στο σύνολό της και επιφέρει την εξαφάνισή της ως προς όλες τις διατάξεις της που βλάπτουν τον εκκαλούντα (ΑΠ 985/2015, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), συμπεριλαμβανομένης και εκείνης περί δικαστικών εξόδων (ΜονΕφΠειρ. 225/2018, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), προκειμένου να θεωρηθούν παραδεκτοί οι ισχυρισμοί του και να ερευνηθούν από το εφετείο.

Η ένδικη από 7.2.2018 έφεση (αριθμός εκθέσεως καταθέσεως ενδίκου μέσου του Πρωτοδικείου Πειραιώς …../8.2.2018 και αριθμός εκθέσεως προσδιορισμού δικογράφου του Εφετείου Πειραιώς …../1.3.2018) κατά της με αριθμό 5391/2017 οριστικής αποφάσεως του Τμήματος Ναυτικών Διαφορών του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία ερήμην του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος, με την οποία προβάλλεται άρνηση της ιστορικής βάσης της αγωγής, που με την εκκαλουμένη έγινε πρωτοδίκως δεκτή κατ’ ουσίαν, κατ’ εφαρμογή του τεκμηρίου ομολογία της, που συνήχθη από την ερημοδικία του εκκαλούντος, έχει ασκηθεί νομότυπα ενώπιον του παρόντος αρμοδίου Δικαστηρίου (άρθρο 19 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 4 § 2 του Ν. 3994/2011), συνοδευόμενη από το νόμιμο παράβολο (βλ. το με αριθμό …… ηλεκτρονικό παράβολο της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων του Υπουργείου Οικονομικών και την από 8.2.2018 έγγραφη απόδειξη της Τράπεζας Πειραιώς) και εμπρόθεσμα, όπως προκύπτει από την από υπ’ αριθμ. ……../9.1.2018 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιώς ……………., σε συνδυασμό προς την ως άνω υπ’ αριθμ. ……/2018 έκθεση κατάθεσης ενδίκου μέσου. Επομένως, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 495 §§ 1, 2, 511, 513 § 1 στοιχ. β, 516 § 1, 517, 518 § 1 και 528 ΚΠολΔ, πρέπει η έφεση αυτή να γίνει  τυπικά δεκτή και να αποδοθεί στον εκκαλούντα το κατατεθέν παράβολο (άρθρο 495 § 4 ΚΠολΔ). Ακολούθως, αφού εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση, πρέπει να κρατηθεί και δικαστεί η υπόθεση από το Δικαστήριο τούτο και να ερευνηθεί η ένδικη αγωγή ως προς τη νομική και ουσιαστική της βασιμότητα, κατά την προσήκουσα τακτική διαδικασία.

ΙΙ. Με την κρινόμενη αγωγή της η ενάγουσα μονοπρόσωπη ιδιωτική κεφαλαιουχική εταιρία, που δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στον τομέα της παροχής καταδυτικών υπηρεσιών, επικαλέστηκε σύμβαση που συνήψε με τον εναγόμενο επιχειρηματία, υπεργολάβο εργασιών ναυαγιαίρεσης που έπρεπε να εκτελεστούν στο λιμένα της Αλεξανδρούπολης, την οποία εκπλήρωσε με καθημερινή εργασία δύο [2] δυτών κατά το χρονικό διάστημα από 22.6.2015 έως 9.8.2015 και ζήτησε, μετά από παραδεκτή τροπή του αρχικώς καταψηφιστικού αιτήματός της σε εξ ολοκλήρου έντοκο αναγνωριστικό, να αναγνωριστεί η υποχρέωση του εναγομένου στην προς αυτήν καταβολή χρηματικού ποσού εβδομήντα έξι χιλιάδων εξακοσίων δέκα ευρώ (76.610 €), στο οποίο συμπεριέλαβε, αφενός, την αμοιβή της για την εκτέλεση εργασιών τοποθέτησης ειδικής καδένας ανελκύσεως του αναφερομένου ναυαγίου και την παροχή υπηρεσιών επίβλεψης κατά την κοπή του σε τμήματα με τη μέθοδο της συρματοκοπής, η οποία είχε συμφωνηθεί στο κατ’ αποκοπή χρηματικό ποσό των έξι χιλιάδων ευρώ (6.000 €), συμπεριλαμβανομένου του φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ), για το χρονικό διάστημα των πρώτων δέκα [10] ημερών, δηλαδή έως και την 1η.7.2015 και των πεντακοσίων ευρώ (500 €) ανά ημέρα για κάθε δύτη απασχολούμενο μετά την ημερομηνία αυτή και, αφετέρου, το ανεξόφλητο μίσθωμα του πλωτού φράγματος που στα πλαίσια συμβατικής υποχρεώσεώς της τοποθέτησε περιμετρικά του ναυαγίου για περιβαλλοντικούς λόγους και το οποίο είχε συμφωνηθεί στο χρηματικό ποσό των χιλίων ευρώ (1.000 €), πλέον ΦΠΑ, για κάθε μήνα παραμονής του εκεί μέχρι το πέρας των εργασιών ανέλκυσης, οπότε θα έπρεπε να αποδοθεί στην ενάγουσα με δαπάνη του εναγομένου, ο οποίος όμως δεν το απέδωσε μέχρι το μήνα Φεβρουάριο του έτους 2017, μολονότι είχε ήδη από τις 26.11.2015 κηρυχθεί έκπτωτος της υπεργολαβίας, κατά τα ειδικότερα στο δικόγραφο της αγωγής εκτιθέμενα. Περαιτέρω, η ενάγουσα υπέβαλε αίτημα για τους τόκους του πιο πάνω κεφαλαίου και την έναρξη της νόμιμης τοκοφορίας του τοποθέτησε στο τέλος εκάστου μηνός εντός του οποίου είχε γεννηθεί κάθε απαίτησή της άλλως στο χρονικό σημείο της έγερσης της αγωγής, ενώ ζήτησε την αναγνώριση [και] της υποχρέωσης του εναγομένου να της παραδώσει το μίσθιο (πλωτό φράγμα) στην κατάσταση που το παρέλαβε με δικές του δαπάνες.

ΙΙΙ. Με αυτό το περιεχόμενο και τέτοια αιτήματα η αγωγή, για το περιουσιακό αντικείμενο της οποίας δεν απαιτείται η καταβολή δικαστικού ενσήμου μετά την τροπή του αιτήματός της σε αναγνωριστικό, είναι ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 361, 574, 595, 599, 681 ΑΚ και 70 ΚΠολΔ, στις οποίες ευρίσκουν έρεισμα οι αξιώσεις της ενάγουσας από την ένδικη σύμβαση, η οποία κατά τα εκτιθέμενα έχει στοιχεία που απαντούν σε περισσότερους αυτοτελείς συμβατικούς τύπους, και συγκεκριμένα αυτούς της σύμβασης έργου, της παροχής υπηρεσιών και της μίσθωσης, εμφανιζόμενη έτσι ως μικτή σύμβαση, στα πλαίσια της οποίας οι διάδικοι συνδύασαν διαφορετικές επιμέρους παροχές προς επίτευξη ενιαίου οικονομικού αποτελέσματος, στο οποίο και απέβλεψαν, δηλαδή στην ανέλκυση και ασφαλή απομάκρυνση του αναφερομένου ναυαγίου. Να σημειωθεί, όμως, σε σχέση προς την αξίωση της ενάγουσας στη λήψη του ανάλογου προς την εργολαβική αμοιβή της και προς το συμβατικό μίσθωμα ΦΠΑ, ότι, ενόψει των διατάξεων των άρθρων 1, 2 § 1, 3 § 1, 4 § 1, 8, 14 § 1, 16 §§ 1 και 2, 19, 21, 35 § 1 και 36 του Ν. 2859/2000 «Κύρωση Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας» [ΦΕΚ Α 248/7.11.2000], ο φόρος αυτός καθίσταται απαιτητός κατά την είσπραξη της αμοιβής ή του μισθώματος, οπότε το μεν γεννάται η σχετική φορολογική υποχρέωση, το δε ο υποκείμενος στο φόρο εκδίδει τιμολόγιο ή απόδειξη ή άλλο στοιχείο που προβλέπουν οι σχετικές διατάξεις, στο οποίο αναγράφει χωριστά τη φορολογική αξία και το ποσό του φόρου (ΑΠ 80/1999, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Έτσι, αν ο βαρυνόμενος για την πληρωμή του ΦΠΑ εργοδότης ή μισθωτής (ΤριμΕφΛαρ. 87/2015, Δικογραφία 2015/431) αρνείται να καταβάλει την εργολαβική αμοιβή ή το μίσθωμα είναι βέβαια δυνατόν να υποχρεωθεί προς τούτο με δικαστική απόφαση, η οποία θα του επιδικάζει και τον ανάλογο ΦΠΑ, όμως, τότε, η απαίτηση για την καταβολή του θα γεννηθεί μετά από την επέλευση του χρονικού σημείου της έκδοσης του σχετικού παραστατικού με την καταβολή του ποσού της οφειλόμενης αμοιβής. Ως εκ τούτου μπορεί να ζητηθεί μεν κατά τη διάταξη του άρθρου 69 § 1 περ. ε ΚΠολΔ (ΑΠ 535/2018, ΑΠ 1113/2017, ΤριμΕφΑθ 729/2018, ΤριμΕφΠειρ. 724/2015, ΜονΕφΘεσ. 802/2014, όλες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΤριμΕφΘεσ. 1589/2014, Δνη 2016/1105, ΕφΑθ 1410/2013, Δνη 2013/1395), δεν θα επιδικαστούν, όμως, τόκοι κατά τα άρθρα 345 και 346 ΑΚ, αφού αυτοί δεν θα οφείλονται παρά μόνον από την επέλευση του ως άνω χρονικού σημείουτης έκδοσης δηλαδή εκ μέρους της ενάγουσας των αντίστοιχων φορολογικών στοιχείων και της παράδοσής τους στον εναγόμενο (ΜονΕφΠατρ. 124/2017, ΜονΕφΛαμ. 58/2016, αμφότερες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ. 8884/2003, Δνη 2004/1104). Επομένως, εν προκειμένω, η αναγνωριστική αξίωση της ενάγουσας στην οφειλή του εναγομένου για το συνολικό χρηματικό ποσό που αντιστοιχεί στον ανάλογο προς την αμοιβή και τα μισθώματα που δικαιούται ΦΠΑ [ύψους δεκατεσσάρων χιλιάδων οκτακοσίων δέκα ευρώ (14.810 €)], για την καταβολή των οποίων δεν (εκτίθεται ότι) έχουν εκδοθεί τα αντίστοιχα νόμιμα φορολογικά στοιχεία, νομίμως καθίσταται αντικείμενο της δίκης και, εφόσον αποδειχθεί, θα της επιδικαστεί, υπό τον όρο, όμως, ότι κατά το χρόνο είσπραξης της αμοιβής και των μισθωμάτων θα εκδώσει τα αντίστοιχα φορολογικά στοιχεία ως αναγκαία προϋπόθεση της καταβολής του ΦΠΑ. Από το ίδιο εκείνο [μελλοντικό] χρονικό σημείο θα είναι νόμιμο και το παρεπόμενο αίτημα περί αναγνωρίσεως της οφειλής του εναγομένου που αντιστοιχεί στο ΦΠΑ εντόκως. Αντιθέτως, ως προς τα υπόλοιπα αγωγικά κονδύλια (κεφάλαιο εργολαβικής αμοιβής και μισθωμάτων), το ίδιο αίτημα κρίνεται νόμιμο από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 340 και 345 ΑΚ, ενώ για το προγενέστερο χρονικό διάστημα (από τη συμπλήρωση εκάστου μηνός ως προς το μέρος της αντίστοιχης απαίτησης που παρήχθη κατά τη διάρκειά του) είναι απαράδεκτο εξαιτίας της αοριστίας που δημιουργείται επειδή δεν εξειδικεύεται ούτε η ταυτότητα κάθε οφειλής που φέρεται να κατέστη απαιτητή ανά μήνα ούτε το ύψος κάθε επιμέρους αξιώσεως της ενάγουσας.

  1. IV. Από την εκτίμηση του συνόλου των εγγράφων που οι διάδικοι νομότυπα με επίκληση προσκομίζουν για να ληφθούν υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη είτε προς συναγωγή, κατ’ άρθρα 339 και 395 ΚΠολΔ, δικαστικών τεκμηρίων (ΑΠ 1684/2018, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), όπως συμβαίνει με την υπ’ αριθμ. 151/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων επί αιτήσεως της ενάγουσας περί συντηρητικής κατασχέσεως της κινητής περιουσίας του ήδη εναγομένου για την εξασφάλιση [μέρους] της επίδικης απαίτησής της (ΑΠ 933/1996, ΕΕΝ 1998/152, ΑΠ 142/1983, Δνη 1983/642, ΕφΠειρ. 952/1986, ΠειρΝ 1986/261 = Δνη 1987/477, Β. Βαθρακοκοίλης, ΚΠολΔ, τόμος Β, 1994, άρθρο 336, αρ. 56, σελ. 584), σε συνδυασμό προς τις υπ’ αριθμ. …../31.5.2017 και …………/31.5.2017 δύο [2] ένορκες ενώπιον της Συμβολαιογράφου Αλεξανδρουπόλεως ….. ………… η πρώτη και της Ειρηνοδίκη Πειραιώς η δεύτερη βεβαιώσεις των ……… και ……….. αντίστοιχα, που ελήφθησαν με την επιμέλεια της ενάγουσας κατόπιν νόμιμης κλήτευσης του εναγομένου να παραστεί κατ’ αυτές (βλ. την με αριθμό …………../1.3.2017 επιδοτήρια έκθεση του προαναφερθέντος δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιώς), πλήρως κατά την κρίση του Δικαστηρίου αποδεικνύονται τα ακόλουθα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα επαγγελματική καταδυτική μονοπρόσωπη ιδιωτική κεφαλαιουχική εταιρία (………..) ιδρύθηκε από τον ………….., που την εκπροσωπεί νόμιμα και κατέχει το σύνολο του εταιρικού της κεφαλαίου, στις 10.10.2013, με κύρια δραστηριότητα το χονδρικό εμπόριο παλαιών σιδήρων και μετάλλων (scrap) και δευτερεύουσα την παροχή υπηρεσιών διάλυσης πλοίων και ανέλκυσης ναυαγίων και την εκτέλεση είτε εργασιών κατασκευής παράκτιων και λιμενικών έργων, φραγμάτων και υδατοφρακτών είτε υποβρυχίων κατασκευαστικών εργασιών από δύτες ή βατραχανθρώπους. Για την άσκηση της δευτερεύουσας επιχειρηματικής δραστηριότητάς της η ενάγουσα κάνει χρήση της υπ’ αριθμ. ………../11.5.2007 άδειας καταδυτικού συνεργείου που η Διοίκηση Λιμενικής Αστυνομίας του Κεντρικού Λιμεναρχείου Πειραιώς χορήγησε στο νόμιμο εκπρόσωπό της, προκειμένου να διενεργεί νομίμως καταδυτικές εργασίες, σύμφωνα με τις διατάξεις της υπ’ αριθμ. 3131.1/20/1995 αποφάσεως του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας «Έγκριση του Γενικού Κανονισμού Λιμένα με αριθ. 10 “Για τις καταδυτικές εργασίες”» [ΦΕΚ Β 978/28.11.1995]. Ο εναγόμενος δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στον τομέα της εκμίσθωσης και εκμετάλλευσης πλωτών γερανών, καθώς και της εκτέλεσης εργασιών για την ανέλκυση ναυαγίων, διατηρώντας προς τούτο ατομική επιχείρηση με έδρα στη ….. Αττικής. Στα πλαίσια της επιχειρηματικής του δραστηριότητας ο εναγόμενος συμβλήθηκε στις 22.5.2015 με την …………….., πολιτική μηχανικό και κάτοικο Αλεξανδρουπόλεως, επί της οδού ……….., προκειμένου να αναλάβει υπεργολαβικά την ανέλκυση του ναυαγίου της βυθοκόρου Ο. (νηολογίου Αλεξανδρουπόλεως με αριθμό εγγραφής ……), που είχε βυθιστεί εντός του εκεί κειμένου λιμένα και την απομάκρυνσή του από αυτόν, σε περίπτωση κατακυρώσεως στην αντισυμβαλλόμενή του σχετικού ανοικτού μειοδοτικού διαγωνισμού που είχε προκηρύξει η ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «Οργανισμός Λιμένα Αλεξανδρούπολης» [ΟΛΑ ΑΕ]. Με τη με αριθμό 65/07/27.5.2015 απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του Οργανισμού αυτού ο διαγωνισμός κατακυρώθηκε πράγματι στην …………, στην οποία ανατέθηκε το έργο «Ανέλκυση και απομάκρυνση εκτός λιμένα Αλεξανδρουπόλεως του ναυαγίου βυθοκόρου Ο. Ν.Α. ……», για την εκτέλεση του οποίου υπογράφηκε μεταξύ της αναδόχου και της ΟΛΑ ΑΕ η από 3.6.2015 σύμβαση ανάθεσης. Στην πραγματικότητα ανάδοχος του έργου ήταν ο εναγόμενος, ο οποίος χρησιμοποίησε την ………….. για να συμμετάσχει στο διαγωνισμό, επειδή εκείνος δεν διέθετε τα απαραίτητα κατά το νόμο και την προκήρυξη τυπικά στοιχεία (πτυχίο πολιτικού μηχανικού και άδεια συμμετοχής σε δημόσια έργα). Το συμπέρασμα τούτο συνάγεται από το γεγονός ότι η ………….. είχε ήδη σε χρόνο προγενέστερο της αναθέσεως σ’ αυτήν του εν λόγω έργου συνάψει σύμβαση για την εκτέλεσή του υπεργολαβικώς από τον εναγόμενο και επιβεβαιώνεται από την ένορκη βεβαίωση της …………….., δικηγόρου Πειραιώς, η οποία έχει ιδία αντίληψη των περιστατικών που βεβαιώνει επειδή ο υιός της χρηματοδότησε την ανέλκυση του συγκεκριμένου ναυαγίου χορηγώντας άτοκο δάνειο στον εναγόμενο. Η ίδια βεβαιώνει ότι για την ανέλκυση του ναυαγίου η ανάδοχος δεν θα λάμβανε χρηματικό αντάλλαγμα από την ΟΛΑ ΑΕ, θα είχε όμως δικαίωμα πώλησης του ανελκυσθέντος μετάλλου (ως scrap) κατ’ εκχώρηση από την κυρία του έργου. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο στο προοίμιο της ένδικης συμβάσεως που καταρτίστηκε μεταξύ των διαδίκων σημειώνεται ότι ο εναγόμενος είναι «νόμιμος κάτοχος του ναυαγίου βυθοκόρος Ο. στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης βάσει σύμβασης του ΟΛΑ». Η εν λόγω σύμβαση καταρτίστηκε στις 16.6.2015 και δυνάμει αυτής ο εναγόμενος ανέθεσε στην ενάγουσα «την εποπτεία της κοπής του ναυαγίου με την τεχνική της συρματοκοπής … την προεργασία “κοτσαρίσματος” [προσδέσεως] των τεμαχίων που θα προκύψουν από την κοπή και την τοποθέτηση φράγματος 100 μ. που θα παραμείνει μέχρι το τέλος της εργασίας και θα επιστραφεί με μέριμνα [του εναγομένου] στην κατάσταση που θα παραδοθεί, ενώ οποιαδήποτε φθορά γίνει σε αυτό θα αντικατασταθεί με καινούργιο … με έξοδα [του εναγομένου]» (όρος 1 της σύμβασης). Ως προς τους οικονομικούς όρους της συμφωνίας (όρος 3 της σύμβασης) ορίστηκε ότι «[η ενάγουσα] θα λάβει για τις υπηρεσίες της το ποσό των 6.000 € πλέον ΦΠΑ και για τη χρονική περίοδο [10] δέκα ημερολογιακών ημερών και συγκεκριμένα από τις 22/6/2015 έως τις 01/7/2015. Πέραν των ημερών αυτών η χρέωση θα είναι 500 € ανά ημέρα ή κατ’ αναλογία ανά δύτη, επίσης για το φράγμα μετά την 21/7/2015 θα είναι 1.000 € ανά μήνα, πλέον ΦΠΑ». Περαιτέρω, οι διάδικοι συμφώνησαν ότι όλα τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής του προσωπικού θα βαρύνουν τον εναγόμενο (όρος 3 εδαφ. γ), ότι αυτός θα προκαταβάλει ποσό χιλίων πεντακοσίων ευρώ (1.500 €) με την υπογραφή του συμφωνητικού, θα καταβάλει άλλα χίλια ευρώ (1.000 €) με την παρέλευση πέντε [5] ημερών από την έναρξη των εργασιών και θα εξοφλήσει το υπόλοιπο κατά την έκδοση του τελικού τιμολογίου (όρος 4 της συμφωνίας), ότι η χρονική ισχύς της σύμβασης θα διαρκέσει μέχρι την αποπεράτωση των εργασιών (όρος 5 της συμφωνίας) και ότι αρμόδια για την επίλυση κάθε εξ αυτής διαφοράς θα είναι τα δικαστήρια του Πειραιώς (όρος 6 της σύμβασης). Με την από 22.6.2015 αίτησή της η ………….. γνωστοποίησε τα ανωτέρω στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Αλεξανδρουπόλεως και ζήτησε άδεια διενέργειας καταδυτικών εργασιών, η οποία και χορηγήθηκε στις 23.6.2015, δυνάμει του με αριθμό …………../2015 εγγράφου του Γραφείου Γενικής Αστυνομίας του εκεί Λιμεναρχείου, με το οποίο παρασχέθηκε άδεια στο καταδυτικό συνεργείο του ………….., απαρτιζόμενου από αυτόν ως επόπτη δύτη και τους δύτες ……….. και …. …., να διενεργήσουν, κατ’ ανάθεση από την ανάδοχο του έργου και για χρονικό διάστημα σαράντα πέντε [45] ημερών καταδυτικές εργασίες με αντικείμενο την εποπτεία του τεμαχισμού με συρματοκοπή του ναυαγίου της βυθοκόρου Ο. εντός της νέας ανατολικής λιμενολεκάνης του λιμένα της Αλεξανδρούπολης, την πρόσδεση («κοτσάρισμα») των τεμαχίων και την τοποθέτηση πλωτού φράγματος στην περιοχή των εργασιών. Πριν την έναρξή τους ο εναγόμενος είχε συμβληθεί αφενός με την εδρεύουσα στην Αλεξανδρούπολη ομόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία «…………..», για την αγορά του μετάλλου του ναυαγίου προς το σκοπό της ανακυκλώσεώς του και αφετέρου με το καταδυτικό συνεργείο της μονοπρόσωπης εταιρίας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «………….», στην οποία ανέθεσε την κοπή του ναυαγίου με τη μέθοδο της συρματοκοπής. Οι εργασίες ξεκίνησαν στις 22.6.2015 και συνεχίστηκαν αδιαλείπτως μέχρι την 9η.8.2015. Κατά το χρονικό αυτό διάστημα των σαράντα οκτώ [48] ημερών η ενάγουσα προς εκπλήρωση των συμβατικών υποχρεώσεών της απασχόλησε σε καθημερινή βάση το νόμιμο εκπρόσωπό της και τον δύτη ………, οι οποίοι αρχικώς τοποθέτησαν το πλωτό φράγμα μήκους εκατό μέτρων (100 μ.) περιμετρικά του ναυαγίου, προκειμένου να αποτραπεί ενδεχόμενη διασπορά καυσίμων και λιπαντικών στο θαλάσσιο περιβάλλον κατά την κοπή και τη μετακίνηση της τεμαχισμένης βυθοκόρου και στη συνέχεια, αφού τοποθέτησαν ειδική αλυσίδα (καδένα τύπου U3 μήκους πεντακοσίων μέτρων [500 μ.], στην οποία εφάρμοσαν δεκαοκτώ [18] τεμάχια ειδικών συνδέσμων [κλειδιά] και συρματόσχοινο μήκους τετρακοσίων μέτρων [400 μ.]) περιμετρικά του κύτους αυτής, προκειμένου να καταστεί δυνατή η μετακίνησή της με ειδικά ελκτικά μηχανήματα (δύο [2] υδραυλικούς εξολκείς: chain pullers), επέβλεψαν το διαμελισμό του ναυαγίου σε τμήματα με τη μέθοδο της συρματοκοπής, την οποία εφάρμοσε το συνεργείο του προαναφερθέντος ….., προβαίνοντας ειδικότερα σε τοποθέτηση του σύρματος κοπής με ράουλα περιμετρικά των επιλεγμένων σημείων κοπής, σε υποβοήθηση αυτής και σε επανατοποθέτηση του συστήματος κατά τη διάρκεια της κοπής, όποτε παρέστη σχετική ανάγκη. Επιπλέον το καταδυτικό συνεργείο της ενάγουσας ασχολήθηκε με την προετοιμασία του «κοτσαρίσματος» των τμημάτων που είχαν ήδη αποτμηθεί, προκειμένου να απομακρυνθούν με ασφάλεια. Μέχρι την 26η.11.2015 είχε, όπως δεν αμφισβητείται, αποκοπεί πλήρως η γέφυρα της βυθοκόρου, όπως και ο πρόβολος αυτής με τους κουβάδες, τα δε αποτμηθέντα τμήματα ήσαν έτοιμα προς ανέλκυση. Την ημέρα εκείνη κοινοποιήθηκε στον εναγόμενο εξώδικη διαμαρτυρία και όχληση της …. . με την οποία η ανάδοχος του έργου κατήγγειλε την από 22.5.2015 σύμβαση υπεργολαβίας που είχε συνάψει με τον εναγόμενο και τον κήρυξε έκπτωτο επικαλούμενη την καθυστέρηση στην ολοκλήρωση των εργασιών που είχε αναλάβει. Κατά το χρονικό εκείνο σημείο η ενάγουσα είχε αποσύρει το συνεργείο της από την Αλεξανδρούπολη εγκαταλείποντας το έργο ημιτελές λόγω μη αποπληρωμής των έως τότε οφειλομένων, πλην χρηματικού ποσού δύο χιλιάδων διακοσίων ευρώ (2.200 €), που έλαβε από τον εναγόμενο προκαταβολικά κατά τον πρώτο μήνα των εργασιών. Με την από 2.3.2016 εξώδικη απάντησή του ο τελευταίος αρνήθηκε το περιεχόμενο της καταγγελίας της υπεργολαβικής συμβάσεως και υποστήριξε ότι μέχρι την κοινοποίησή της σ’ αυτόν είχε αποπερατώσει τις εργασίες που έπρεπε να εκτελέσει σε ποσοστό 80%, έχοντας αναλάβει χρηματικές υποχρεώσεις ύψους εκατόν ογδόντα χιλιάδων ευρώ (180.000 €), μεταξύ των οποίων και οι πληρωμές ενενήντα χιλιάδων ευρώ (90.000 €) προς το καταδυτικό συνεργείο της ενάγουσας και είκοσι μιας χιλιάδων ευρώ (21.000 €) προς το συνεργείο συρματοκοπής της εταιρίας που προαναφέρθηκε, απέδωσε δε την παρατηρηθείσα καθυστέρηση στην έλλειψη ρευστότητάς του, που προκλήθηκε από την επιβολή κεφαλαιακών ελέγχων (capital controls) κατά το θέρος του έτους 2015. Η έλλειψη αυτή επιβεβαιώνεται από την ένορκη βεβαίωση της προαναφερθείσας ……….., η οποία μνημονεύει ότι «… ο …………. δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να καλύψει τα έξοδα των συνεργείων, τα οποία σταδιακά εγκατέλειψαν το έργο, έχοντας παραμείνει απλήρωτα επί μήνες … [ενώ μέχρι τότε] χρηματοδοτήθηκαν είτε από τον … …….., από τον οποίο ο …. δανείστηκε ποσό 15.000 ευρώ είτε από τον υιό μου …………., από τον οποίο δανείστηκε 35.000 ευρώ…». Η εκτέλεση των ως άνω εργασιών από την ενάγουσα επιβεβαιώνεται και από την ένορκη βεβαίωση του …………., που ελήφθη με την επιμέλειά της. Πρέπει, επομένως, να απορριφθεί ως αβάσιμος ο ισχυρισμός του εναγομένου ότι δεν οφείλει αμοιβή για την παροχή υπηρεσιών επίβλεψης της συρματοκοπής του ναυαγίου επειδή τέτοιες εργασίες δεν εκτελέστηκαν ούτε η κοπή του πραγματοποιήθηκε. Η αμοιβή της ενάγουσας για τις υπηρεσίες που παρείχε το καταδυτικό της συνεργείο στο πιο πάνω έργο ανέρχεται Α] σε έξι χιλιάδες ευρώ (6.000 €) για το χρονικό διάστημα από 22.6.2015 έως 1.7.2015 (πρώτο ημερολογιακό δεκαήμερο από την έναρξή τους κατά τη σύμβαση), πλέον ΦΠΑ εκ ποσοστού 23%, ανερχομένου σε χίλια τριακόσια ευρώ (1.380 €) και Β] σε τριάντα οκτώ χιλιάδες ευρώ για τις τριάντα οκτώ [38] ημέρες του χρονικού διαστήματος από 2.7.2015 έως και 9.8.2015, πλέον του αναλογούντος ΦΠΑ, που ανέρχεται με βάση το ίδιο ποσοστό σε οκτώ χιλιάδες επτακόσια σαράντα ευρώ (8.740 €). Η ημερήσια αμοιβή της ενάγουσας υπολογίζεται με βάση την εργασία δύο [2] δυτών απασχολούμενων ταυτόχρονα αντί πεντακοσίων ευρώ (500 €) για καθέναν, όπως είχε συμφωνηθεί με τον τρίτο όρο της επίδικης σύμβασης που προαναφέρθηκε. Ο εναγόμενος υποστηρίζει βέβαια ότι από τη διατύπωση του συγκεκριμένου συμβατικού όρου συνάγεται ότι το χρηματικό ποσό των πεντακοσίων ευρώ (500 €) ημερησίως αφορούσε τη συνολική εργασία που η ενάγουσα δια του καταδυτικού της συνεργείου θα του παρείχε, με αποτέλεσμα η συνολική επιβάρυνσή του για τις επίμαχες τριάντα οκτώ [38] ημέρες να μην υπερβαίνει τις δεκαεννέα χιλιάδες ευρώ (38 Χ 500 €). Όμως, ο ισχυρισμός του αυτός είναι αβάσιμος και θα απορριφθεί, όχι μόνον επειδή η συγκεκριμένη συμβατική ρήτρα είναι σαφές ότι δεν μπορεί να έχει το νόημα που αυτός της αποδίδει, αφού αν το εκεί αναφερόμενο χρηματικό ποσό (500 €) αντιστοιχούσε στη συνολική ημερήσια εργασία του καταδυτικού συνεργείου της ενάγουσας, ανεξαρτήτως του αριθμού των απασχολούμενων δυτών, δεν θα υπήρχε λόγος να γίνει αναφορά σε «αναλογία ανά δύτη» αλλά και επειδή ο εναγόμενος ουδέποτε αμφισβήτησε αυτόν τον τρόπο χρέωσης, μολονότι στις 31.7.2015 και στις 31.8.2015 έλαβε τους αντίστοιχους συνοπτικούς πίνακες πιστοποίησης εργασιών της ενάγουσας, που ο ίδιος προσκομίζει, στους οποίους αναγράφεται κόστος καταδυτικών εργασιών υπολογιζόμενο σε χίλια ευρώ (1.000 €) ημερησίως με βάση την απασχόληση δύο [2] δυτών για τη χρονική περίοδο από 2.7.2015 έως και 9.8.2015. Περαιτέρω, η ενάγουσα δικαιούται ως μίσθωμα για το πλωτό φράγμα που τοποθέτησε στις 22.6.2015 στη θαλάσσια περιοχή του λιμένα Αλεξανδρουπόλεως, όπου πραγματοποιήθηκαν οι επίδικες εργασίες, το χρηματικό ποσό των χιλίων ευρώ (1.000 €) μηνιαίως, μέχρι την 22α.2.2017, οπότε το φράγμα παρέμενε στη θέση του και συνολικώς το χρηματικό ποσό των είκοσι χιλιάδων ευρώ (20 μήνες Χ 1.000 €), πλέον του αναλογούντος ΦΠΑ, ο οποίος υπολογιζόμενος με βάση το ισχύον μέχρι και το μήνα Μάιο του έτους 2016 και το εφαρμοζόμενο έκτοτε νόμιμο ποσοστό (23% και 24% αντίστοιχα) ανέρχεται σε τέσσερις χιλιάδες εξακόσια ενενήντα ευρώ (1.230 € Χ 11 μήνες + 1.240 € Χ 9 μήνες = 4.690 €). Ο εναγόμενος ισχυρίζεται ότι η υποχρέωσή του στην καταβολή μισθώματος εκτείνεται χρονικά μέχρι την 7η.8.2015, που συμφωνήθηκε ότι το έργο έπρεπε να παραδοθεί άλλως μέχρι την 22α.11.2015, οπότε η ανάδοχος του έργου …………… κηρύχθηκε έκπτωτη από την ΟΛΑ ΑΕ. Ο ισχυρισμός του αυτός δεν στηρίζεται στο συμβατικό κείμενο ούτε επιβεβαιώνεται από οποιοδήποτε αποδεικτικό μέσο και για το λόγο αυτό κρίνεται απορριπτέος. Με βάση όσα προαναφέρθηκαν ο εναγόμενος οφείλει στην ενάγουσα Α] για το κεφάλαιο της εργολαβικής αμοιβής της και των ανεξόφλητων μισθωμάτων που αυτή δικαιούται το συνολικό χρηματικό ποσό των εξήντα τεσσάρων χιλιάδων ευρώ (6.000 € + 38.000 € + 20.000 € = 64.000 €), από το οποίο πρέπει να αφαιρεθούν δύο χιλιάδες διακόσια ευρώ (2.200 €), που, όπως συνομολογείται, της έχουν ήδη καταβληθεί, με αποτέλεσμα το οφειλόμενο υπόλοιπο του κεφαλαίου των αγωγικών απαιτήσεων να ανέρχεται σε εξήντα μία χιλιάδες οκτακόσια ευρώ (64.000 € – 2.200 € = 61.800 €) και Β] για ΦΠΑ της εργολαβικής αμοιβής και των μισθωμάτων το συνολικό χρηματικό ποσό των δεκατεσσάρων χιλιάδων οκτακοσίων δέκα ευρώ (1.380 € + 8.740 € + 4.690 € = 14.810 €). Συνεπώς, η ένδικη αγωγή πρέπει να γίνει στο σύνολό της δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν και να αναγνωριστεί η υποχρέωση του εναγομένου α] να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό χρηματικό ποσόν των εβδομήντα έξι χιλιάδων εξακοσίων δέκα ευρώ (61.800 € + 14.810 € = 76.610 €), υπό τον όρο της έκδοσης των σχετικών φορολογικών στοιχείων ως προς το επιμέρους χρηματικό ποσό των δεκατεσσάρων χιλιάδων οκτακοσίων δέκα ευρώ (14.810 €) που αντιστοιχεί σε αναλογούντα ΦΠΑ, με το νόμιμο τόκο ως προς μεν το ποσό του κεφαλαίου της εργολαβικής αμοιβής και των οφειλομένων μισθωμάτων, που ανέρχεται σε εξήντα μία χιλιάδες οκτακόσια ευρώ (61.800 €), από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής και ως προς το ως άνω ποσό του αναλογούντος ΦΠΑ (14.810 €) από την έκδοση των σχετικών φορολογικών στοιχείων και την παράδοσή τους στον εναγόμενο και β] να παραδώσει στην ενάγουσα με δικά του έξοδα το πλωτό φράγμα που έχει τοποθετηθεί στο λιμένα της Αλεξανδρούπολης περιμετρικά του ναυαγίου της βυθοκόρου Ο. στην κατάσταση που το παρέλαβε. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, πρέπει κατά το σχετικό αίτημά της να επιβληθούν σε βάρος του εναγομένου λόγω της ήττας του (άρθρα 176, 183 και 191 § 2 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας αναφερόμενα.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζοντας κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσίαν την έφεση.

Διατάσσει την απόδοση στον εκκαλούντα του κατατεθέντος παραβόλου.

Εξαφανίζει την εκκαλούμενη απόφαση.

Κρατεί την υπόθεση και δικάζει κατ’ ουσίαν την από 1.3.2017 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως …………/1.3.2017 αγωγή.

Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.

Δέχεται κατά τα λοιπά την αγωγή στο σύνολό της.

Αναγνωρίζει ότι ο εναγόμενος οφείλει α] να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό χρηματικό ποσό των εβδομήντα έξι χιλιάδων εξακοσίων δέκα ευρώ (76.610 €), υπό τον όρο της έκδοσης των σχετικών φορολογικών στοιχείων ως προς το επιμέρους χρηματικό ποσό των δεκατεσσάρων χιλιάδων οκτακοσίων δέκα ευρώ (14.810 €), που αντιστοιχεί σε αναλογούντα ΦΠΑ, νομιμοτόκως κατά τις αναφερόμενες στο σκεπτικό διακρίσεις και β] να παραδώσει στην ενάγουσα με δικές του δαπάνες το πλωτό φράγμα που έχει τοποθετηθεί στο λιμένα Αλεξανδρουπόλεως περιμετρικά του ναυαγίου της βυθοκόρου Ο. στην κατάσταση που το παρέλαβε.

Επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, σε βάρος του εναγομένου και τα προσδιορίζει στο χρηματικό ποσό των τεσσάρων χιλιάδων ευρώ (4.000 €).

 

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 29 Νοεμβρίου 2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων τους δικηγόρων.

 

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                        Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ