Μενού Κλείσιμο

Αριθμός Απόφασης 713/2019

Περίληψη.

Διαφωνία των γονέων σχετική με την ονοματοδοσία του τέκνου τους. Καθορισμός αυτού από το δικαστήριο με γνώμονα το συμφέρον του τέκνου.

 

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αριθμός          713 /2019

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αποτελούμενο από τον Δικαστή, Ηλία Σταυρόπουλο, Εφέτη, που όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Εφετείου και τη Γραμματέα Τ.Λ..

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

           Η υπό κρίση έφεση  κατά της υπ’ αρ. 5100/2018  οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που δίκασε κατά την ειδική διαδικασία των οικογενειακών διαφορών, ασκήθηκε νομοτύπως και εμπροθέσμως (ΚΠολΔ 518 παρ. 1), γι’ αυτό και πρέπει να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της.

Οι διάδικοι, εν διαστάσει σύζυγοι, με τις πρωτοδίκως κριθείσες αγωγές τους, επικαλούμενοι το συμφέρον του εισέτι άνευ ονόματος ανήλικου υιού τους, που απέκτησαν στο γάμο τους, ζήτησαν από το δικαστήριο να ορίσει το όνομα που θα του δοθεί, η μεν μητέρα του, ήδη εφεσίβλητη, το όνομα «……», ο δε πατέρας του, ήδη εκκαλών, το όνομα «…..» άλλως «………», επειδή οι γονείς αντίδικοι δεν συμφωνούν προς τούτο. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, αφού συνεκδίκασε τις ως άνω συναφείς αγωγές, έκανε δεκτή την αγωγή της εφεσίβλητης και όρισε το όνομα που θα δοθεί στο τέκνο ως «…….», ενώ  απέρριψε την αγωγή του εκκαλούντος. Ο τελευταίος με την υπό κρίση έφεσή του παραπονείται κατά της εκκαλουμένης για εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και εφαρμογή του νόμου και ζητεί να γίνει δεκτή η έφεσή του, να απορριφθεί η αγωγή της εφεσίβλητης, να γίνει δεκτή η δική του και να οριστεί το όνομα που θα δοθεί στον ανήλικο ως «……» άλλως «…………..».

Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, όλων των εγγράφων και των φωτογραφιών που δεν αμφισβητήθηκε η γνησιότητά τους, που παραδεκτά προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, της με αρ. ……/3.5.2018 ένορκης βεβαίωσης ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά που λήφθηκε κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κλήτευσης της αντίδικης πλευράς (βλ. την ……/23.4.2018 έκθεση επίδοσης του δικ. επ. …. ….) και των με αρ. ……../12.3.2018, ……../30.8.2017, …./2018 ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά και της με αρ. …./30.8.2017 ένορκης βεβαίωσης ενώπιον του συμβ/φου Πειραιώς …………, που ελήφθησαν στα πλαίσια άλλων δικών μεταξύ των διαδίκων και λαμβάνονται υπόψη ως δικαστικά τεκμήρια, τις οποίες (όλες τις ένορκες βεβαιώσεις) προσκομίζουν με επίκληση οι διάδικοι, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Οι διάδικοι συνήψαν στις 23.12.2015 νόμιμο πολιτικό γάμο στο Δημαρχείο του Πειραιά. Από το γάμο τους, οι διάδικοι απέκτησαν στις 3.7.2016 ένα ανήλικο άρρεν τέκνο. Επτά μήνες μετά τη γέννησή του, οι διάδικοι, κατόπιν προφορικής συμφωνίας τους, αποφάσισαν να δώσουν στο τέκνο τους ένα όνομα και δη το όνομα «…….», προερχόμενο από το όνομα του πατέρα της εφεσίβλητης, ενόψει του ότι το όνομα το πατέρα του εκκαλούντος είχε ήδη δοθεί στο τέκνο του αδερφού του. Συμφωνία, ούτε καν συζήτηση, για δεύτερο όνομα δεν έγινε ποτέ μεταξύ των διαδίκων, όπως επίσης, ουδέποτε έγινε συζήτηση και για όνομα διαφορετικό από τα ονόματα των παππούδων της μητρικής και πατρικής γραμμής. Οι διάδικοι, αμέσως μόλις συμφωνήθηκε το δοτέο όνομα του τέκνου (……), το ανακοίνωσαν στους γονείς τους και έτσι όλοι άρχισαν να προσφωνούν το τέκνο με το όνομα «…..» και αυτό να ανταποκρίνεται σ’ αυτό, αντιλαμβανόμενο ότι πρόκειται για το όνομά του. Στις 2.7.2017 έγινε και η βάπτιση του τέκνου στον Ι.Ν. …….. στην Καστέλα με ένα όνομα και δη το «….», χωρίς ποτέ κανείς ούτε ο εκκαλών να αντιλέξει ή έστω να επιφυλαχθεί για την ονοματοδοσία του. Συμφωνία των συζύγων ή έστω πρόταση του εκκαλούντος, για να δοθεί στο ανήλικο το όνομα του πατέρα του (παππού) «…..» ή δεύτερο όνομα  δίπλα στο «…..», δεν αποδείχθηκε. Επομένως είναι αβάσιμος ο ισχυρισμός του εκκαλούντος ότι συμφώνησαν για δεύτερο όνομα αλλά δεν δηλώθηκε κατά την βάπτιση, επειδή η Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς σε σχετικό της φυλλάδιο  προέτρεπε τους γονείς να μη δίνουν δύο ονόματα στα παιδιά τους. Μετά δε τη βάπτιση του τέκνου, οι σχέσεις των διαδίκων επιδεινώθηκαν, ο δε εκκαλών θεώρησε ότι ο κλονισμός της ομαλής έγγαμης συμβίωσης οφειλόταν σε παρεμβάσεις των γονέων της εφεσίβλητης και δη του πατέρα της (πεθερού του). Τότε μετάνιωσε που συμφώνησε να δοθεί το όνομα «…..» στο τέκνο του και, ενώ ο περίγυρος του ανηλίκου, παππούδες γιαγιάδες, θείοι, θείες, φίλοι και καλεσμένοι στη βάπτιση γνώριζαν το όνομα του τέκνου ως «…..», ο εκκαλών αποφάσισε να μη συναινέσει στη δήλωση του ως άνω ονόματος στο οικείο Ληξιαρχείο, ώστε να γίνει νομότυπα η ονοματοδοσία. Στις 23.7.2017 οι σχέσεις των διαδίκων οξύνθηκαν έτι περισσότερο και διασπάστηκε η έγγαμη συμβίωσή τους, με την εφεσίβλητη μαζί με το τέκνο της να μη διαμένει πλέον στην οικογενειακή στέγη, αλλά στην πατρική της οικία μαζί με τους γονείς της, έκτοτε δε το ανήλικο τέκνο συνεχίζει να προσφωνείται με το μικρό όνομα «…….» στο περιβάλλον όπου διαβιώνει μέχρι σήμερα και αναπτύσσεται η προσωπικότητά του. Υπό τα ανωτέρω δεδομένα, το Δικαστήριο άγεται στην κρίση ότι το αληθές συμφέρον του ανηλίκου τέκνου επιβάλλει να φέρει το μικρό όνομα «……», καθόσον η χρήση οποιουδήποτε άλλου ονόματος θα αποβεί σε βάρος της ψυχικής υγείας του και θα επιδράσει αρνητικώς στην ανέλιξη της προσωπικότητας αυτού. Η διπλή ονομασία που ο πατέρας επιθυμεί θα επιδράσει αρνητικά στην κοινωνική εξέλιξη και στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του τέκνου, εν όψει των τεταμένων σχέσεων των διαδίκων, ο καθένας από τους οποίους θα αποκαλεί το τέκνο με το όνομα της δικής του προτίμησης πράγμα που εγκυμονεί κίνδυνο διασπάσεως της προσωπικότητάς του και της ομαλής διαμόρφωσης του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς του. Συνεπώς έπρεπε να απορριφθεί η αγωγή του εκκαλούντος και να γίνει δεκτή η αγωγή της εφεσίβλητης. Τα ίδια δεχόμενα το πρωτοβάθμιο δικαστήριο δεν έσφαλε περί την εκτίμηση των αποδείξεων και την εφαρμογή του νόμου, τα αντίθετα υποστηριζόμενα από τον εκκαλούντα με την υπό κρίση έφεσή του πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα στο σύνολό τους, όπως και η υπό κρίση έφεσή του. Τα δικαστικά έξοδα αυτού του βαθμού δικαιοδοσίας πρέπει να συμψηφιστούν στο σύνολό τους λόγω της συζυγικής σχέσης των διαδίκων.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

Απορρίπτει την έφεση.

Συμψηφίζει τη δικαστική δαπάνη αυτού του βαθμού δικαιοδοσίας μεταξύ των διαδίκων.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους, στον Πειραιά στις

 

        Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                 Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ