Αριθμός 210/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΝΑΥΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Αποτελούμενο από το Δικαστή Αθανασίου Θεοφάνη, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Δ.Π.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
- Οι από 15.01.2016 (αριθμ. εκθ. καταθ. …./15.01.2016) έφεση του ενάγοντος και ήδη εκκαλούντος κατά της εναγόμενης και ήδη εκκαλούσας και από 09.02.2016 (αριθμ. εκθ. καταθ. …/10.02.2016) έφεση της ενάγουσας και ήδη εκκαλούσας κατά των εναγομένων και ήδη εφεσιβλήτων με τις οποίες πλήττεται η υπ΄ αριθμ. 3559/2015 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (Ναυτικό Τμήμα) που συνεκδίκασε κατά την τακτική διαδικασία και κατ΄ αντιμωλίαν των διαδίκων τις από 24.07.2014 (γεν. αριθμ. καταθ. …./24.07.2014, αριθμ. καταθ. …./24.07.2014) και από 24.07.2014 (γεν. αριθμ. καταθ. …/25.07.2014, αριθμ. καταθ. …./25.07.2014) αγωγές και απέρριψε αυτές ασκήθηκαν σύμφωνα με τους νόμιμους τύπους, στους οποίους συγκαταλέγεται η προσκομιδή του προβλεπόμενου στον νόμο παραβόλου, και εμπρόθεσμα, εφόσον κυρωμένα νόμιμα αντίγραφα της εκκαλούμενης αποφάσεως επιδόθηκαν στα ενάγοντα πρόσωπα στις 17.12.2015 (βλ. την προσκομιζόμενη με νόμιμη επίκληση με στοιχεία …΄/17.12.2015 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών ……. και την από 17.12.2015 επισημείωση του αυτού δικαστικού επιμελητή επί του επιδοθέντος στην, κάτοικο αλλοδαπής, ενάγουσα κυρωμένου αντιγράφου της εκκαλούμενης αποφάσεως) και τα πρωτότυπα δικόγραφα των ένδικων εφέσεων κατατέθηκαν στην Γραμματεία του εκδόσαντος την εκκαλούμενη απόφαση Δικαστηρίου στις 15.01.2016 και στις 10.02.2016 (βλ. τις σχετικές εκθέσεις καταθέσεως των δικογράφων που υπογράφονται από την αρμόδια δικαστική υπάλληλο ……..). Ασκήθηκαν, δηλαδή, σύμφωνα με όσα ορίζονται στις διατάξεις των άρθρων 495§§1, 2, 4 εδάφ. α΄, δ΄, 496, 500, 511, 513§1 στοιχ. β΄εδάφ. α΄, 516, 517, 518§2, 520§1 ΚΠολΔ και 9§ 2 ν. 4335/2015. Επομένως, πρέπει, αφού διαταχθούν η ένωση και η συνεκδίκασή τους (άρθρα 246, 524§1 εδάφ. α΄ΚΠολΔ) ενόψει του ότι συντρέχει νόμιμη περίπτωση, να γίνουν τυπικά δεκτές (άρθρο 532 ΚΠολΔ) και εξετασθούν το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων τους (άρθρο 533§1 ΚΠολΔ).
- Ο ενάγων (…….) στην από 24.07.2014 αγωγή του ισχυρίσθηκε ότι συμφώνησε με την εναγόμενη εταιρεία περιορισμένης ευθύνης («………..») να διενεργήσει η δεύτερη επισκευαστικές παρεμβάσεις σε ιστιοπλοϊκό σκάφος πλοιοκτησίας του. Ότι για την διενέργεια μέρους των επισκευαστικών αυτών παρεμβάσεων ήταν αναγκαία η ανέλκυση του πλοίου στην χερσαία περιοχή του λιμένα του Λαυρίου Ν. Αττικής. Ότι παρέσχε στην εναγόμενη την άδεια να πραγματοποιήσει το πλοίο του με χειριστή της επιλογής αυτής (εναγόμενης) τον πλου από τον τουριστικό λιμένα Αλίμου Ν. Αττικής, στον οποίο ήταν προσδεδεμένο, στον λιμένα του Λαυρίου. Ότι, κατά την εκτέλεση του εν λόγω πλου το πλοίο βυθίστηκε υπό τις συνθήκες που περιγράφονται στην αγωγή των οποίων (συνθηκών βυθίσεως) υπήρξε η εναγόμενη. Ότι, εξαιτίας της βυθίσεως του πλοίου υπέστη οικονομική ζημία συνολικού ποσού 185.121,00€, σύμφωνα με τις διακρίσεις που γίνονται στην αγωγή. Ζήτησε δε, επειδή η εναγόμενη αρνείται να του καταβάλει το ανωτέρω αναφερόμενο χρηματικό ποσό, να γίνει δεκτή η αγωγή του, να υποχρεωθεί η εναγόμενη να του καταβάλει χρηματικό ποσό 151.927,00€, ενόψει του ότι το αρχικό αγωγικό ποσό περιορίσθηκε σ΄ αυτό μετά από παραδεκτά γενόμενο περιορισμό, νομιμοτόκως, και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα εις βάρος της αντιδίκου του.
- Η αλλοδαπή (ασφαλιστική) ανώνυμη εταιρεία («……….») στην από 24.07.2014 αγωγή της ισχυρίσθηκε ότι με νομίμως καταρτισθείσα μεταξύ του ενάγοντος με την από 24.07.2014 αγωγή και αυτής σύμβαση ασφαλίσεως είχε αναλάβει την ασφαλιστική κάλυψη του πλοιοκτήτη του ένδικου πλοίου μεταξύ δε των λοιπών καλύψεων περιλαμβανόταν και αυτή της καλύψεως των εξόδων ρυμουλκύσεως – ανελκύσεως αυτού (πλοίου) σε περίπτωση ατυχήματος. Ότι, επισυμβάσεως της βυθίσεως του ένδικου πλοίου με ευθύνη των εναγόμενων προσώπων (………., νόμιμος εκπρόσωπος της συνεναγόμενης εταιρείας περιορισμένης ευθύνης, και «………»), σύμφωνα με τις προβλέψεις του διέποντος την ασφαλιστική σύμβαση Ολλανδικού εμπορικού κώδικα, έχει υποκατασταθεί στην αξίωση του πλοιοκτήτη να ζητήσει και να λάβει από τον υπαίτιο της βυθίσεως το χρηματικό ποσό που κατέβαλε για τις δαπάνες ανελκύσεως και μεταφοράς του πλοίου, το οποίο ανέρχεται σε 32.644,00€. Ζήτησε δε, επειδή οι εναγόμενοι αρνούνται να καταβάλουν το εν λόγω χρηματικό ποσό, να γίνει δεκτή η αγωγή της, να υποχρεωθούν τα εναγόμενα πρόσωπα να καταβάλουν εις ολόκληρον σε αυτή ποσό 32.644,00€, νομιμοτόκως, και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα εις βάρος των αντιδίκων της.
- Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο (Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς – Ναυτικό Τμήμα), με την εκκαλούμενη απόφασή του (υπ΄ αριθμ. 3559/2015), αφού διέταξε την ένωση και την συνεκδίκαση των αγωγών, δέχθηκε ότι έχει διεθνή δικαιοδοσία για να εκδικάσει τις ως άνω έχουσες αγωγές, έκρινε αυτές παραδεκτές και νόμιμες (την δεύτερη από τις ανωτέρω αγωγές μόνο ως προς την κύρια νομική της βάση), αλλά απέρριψε αυτές ως αβάσιμες στην ουσία τους, δεχθέν ότι το ζημιογόνο περιστατικό επήλθε από γεγονός για το οποίο τα εναγόμενα πρόσωπα δεν υπείχαν ευθύνη, ήτοι από γεγονός τυχηρό και συγκεκριμένα εξαιτίας αιφνίδιας μεταβολής του καιρού λόγω της οποίας επήλθε η βύθιση του πλοίου. Περαιτέρω, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο επέβαλε τα δικαστικά έξοδα εις βάρος των εναγόντων.
- Κατά της ως άνω κρινάσης αποφάσεως του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου παραπονούνται με τις ένδικες εφέσεις τους τα ενάγοντα πρόσωπα, αποδίδοντας στην εκκαλούμενη απόφαση κακή εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου. Ζητούν δε την τυπική και κατ΄ ουσίαν παραδοχή των εφέσεών τους, την εξαφάνιση της εκκαλούμενης αποφάσεως, την διακράτηση της υποθέσεως από το Δικαστήριο τούτο, την αναδίκαση των αγωγών, την παραδοχή αυτών και την επιβολή των δικαστικών εξόδων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας εις βάρος των αντιδίκων τους.
- Στο άρθρο 698 ΑΚ ορίζονται τα ακόλουθα: «Ο εργολάβος φέρει τον κίνδυνο του έργου ωσότου γίνει η παράδοσή του. Αν ο εργοδότης έγινε υπερήμερος ως προς την αποδοχή, αυτός φέρει τον κίνδυνο. Ο εργοδότης φέρει τον κίνδυνο της τυχαίας καταστροφής και χειροτέρευσης του υλικού που είχε δώσει.». Από την ανωτέρω διάταξη προκύπτει ότι ο κίνδυνος αναφέρεται στην τυχαία ή από ανώτερη βία απώλεια, καταστροφή, χειροτέρευση ή αδυναμία αποπερατώσεως του έργου, ενώ αν είναι αποτέλεσμα υπαίτιας συμπεριφοράς του εργολάβου ή του εργοδότη εφαρμογή έχουν οι γενικές διατάξεις. Τυχαία από την άποψη των σχέσεων των συμβαλλομένων, θεωρείται και η καταστροφή ή χειροτέρευση από ενέργεια (υπαίτια ή ανυπαίτια) τρίτου προσώπου. Έτσι αν πριν από την παράδοση του έργου η καταστροφή ή η χειροτέρευση οφείλεται σε υπαιτιότητα του εργολάβου (δηλαδή σε υπαίτια αδυναμία παροχής), εφαρμογή έχει το άρθρο 382 ΑΚ, ενώ αν πρόκειται για ανυπαίτια αδυναμία παροχής εφαρμογή έχει το άρθρο 380 ΑΚ, γιατί στα άρθρα 698 και 699 ΑΚ στην ρύθμιση του κινδύνου δεν εντάσσουν και τον κίνδυνο από τυχαία αδυναμία του εργολάβου προς εκτέλεση του έργου ή του εργοδότη προς συμπλήρωση των υποχρεώσεών του, ο οποίος ρυθμίζεται από τις γενικές διατάξεις (βλ. Βαθρακοκοίλη, ΕΡΝΟΜΑΚ, Ερμηνεία – Νομολογία Αστικού Κώδικα, τόμος Γ΄, ημίτομος Β΄, 2005, σελ. 752 – 753). Περαιτέρω, από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 330, 335, 336, 380, 382 και 904 ΑΚ προκύπτει ότι στις αμφοτεροβαρείς συμβάσεις, δηλαδή σ΄ αυτές που δημιουργούνται υποχρεώσεις και αντίστοιχα ενοχικά δικαιώματα εις βάρος και των δύο συμβαλλομένων, αν η παροχή του ενός είναι ή έγινε αδύνατη από γεγονός, για το οποίο αυτός υπέχει ευθύνη, μπορεί ο άλλος είτε να επικαλεστεί τα δικαιώματα του άρθρου 380 ΑΚ και να απαλλαγεί από την υποχρέωση να καταβάλει την αντιπαροχή του ή, αν τυχόν την κατέβαλε, να την αναζητήσει κατά τις διατάξεις για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό είτε να ζητήσει αποζημίωση είτε να υπαναχωρήσει από την σύμβαση. Το βάρος αποδείξεως, σχετικά με την υπαιτιότητα του οφειλέτη της αδύνατης παροχής, στην περίπτωση του άρθρου 382 ΑΚ, φέρει ο ίδιος, αφού η υπαιτιότητά του τεκμαίρεται, σύμφωνα, άλλωστε, με τον γενικό κανόνα που ισχύει στην ενδοσυμβατική ευθύνη. Ο δανειστής δηλαδή αρκεί να αποδείξει μόνο ότι η παροχή έγινε αδύνατη, όχι, όμως, και ότι η αδυναμία οφείλεται σε πταίσμα του οφειλέτη. Αντίθετα, ο οφειλέτης, αποκρούοντας την αξίωση της αγωγής, οφείλει να αποδείξει ότι η αδυναμία του οφείλεται σε γεγονός, για το οποίο δεν έχει ευθύνη, κατ΄ άρθρο 336 ΑΚ (ΕΑ 44/2006 ΕλλΔνη 2007.1507 = τ.ν.π. Νόμος).
- Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα …… και την ανώμοτη κατάθεση του ………, νόμιμου εκπρόσωπου της εναγόμενης – εφεσίβλητης εταιρείας, που περιέχονται στην έκθεση απομαγνητοφωνημένων πρακτικών της συζητήσεως των αγωγών στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων …….., που κατέθεσαν, μετά την τήρηση της νόμιμης προδικασίας (βλ. την προσκομιζόμενη με νόμιμη επίκληση με στοιχεία ……/ 21.04.2015 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών …….), ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιώς και συντάχθηκαν οι υπ΄ αριθμ. ……24.04.2015 ένορκες βεβαιώσεις, και το σύνολο των εγγράφων που προσκομίζονται με νόμιμη επίκληση, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και φωτογραφίες, που επισκοπήθηκαν, εξαιρουμένων, όμως, των ξενόγλωσσων εγγράφων που δεν συνοδεύονται από απόδοση του περιεχομένου τους στην Ελληνική, και αφορούν είτε σε άμεση απόδειξη είτε προσκομίζονται για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδεικνύονται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά που ασκούν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης αυτής: Ο ……, αλλοδαπός, Ολλανδός υπήκοος, εργαζόμενος και κατοικών στην Ελλάδα, υπήρξε πλοιοκτήτης του με σημαία Ολλανδίας ιστιοπλοϊκού σκάφους, με το όνομα «Z.», τύπου Bavaria 42, νηολογίου Kortgene Ολλανδίας, με στοιχεία νηολογίου ….., κ.ο.χ. 23,36, κ.κ.χ. 22,66, εφοδιασμένου με ντηζελομηχανή τύπου Volvo Penta D2 – 40, το οποίο ήταν ελιμμενισμένο στον τουριστικό λιμένα της Ζέας συμφώνησε με αρμόδιους της εταιρείας περιορισμένης ευθύνης, με την επωνυμία «……..», που έχει την έδρα της στον Δήμο Αλίμου Ν. Αττικής και εκπροσωπούνταν από τους ….. και …….., να πραγματοποιηθούν στο πλοίο του εργασίες επισκευών και συντηρήσεως, για την διενέργεια των οποίων ήταν αναγκαία η ανέλκυση αυτού (πλοίου) από την θάλασσα και η παραμονή του για κάποιο χρονικό διάστημα στην ξηρά. Αποδεικνύεται περαιτέρω ότι μεταξύ των μερών συμφωνήθηκε μέρος των επισκευαστικών εργασιών να λάβει χώρα στον τουριστικό λιμένα του Αλίμου όπου η επισκευαστική εταιρεία διατηρούσε εγκατάσταση ενώ η ανέλκυση του πλοίου και η παραμονή του στην ξηρά για χρονικό διάστημα δύο μηνών να λάβουν χώρα στην περιοχή του λιμένα του Λαυρίου για λόγους αμιγώς οικονομικούς. Πράγματι, ο πλοιοκτήτης με υπεύθυνη δήλωσή του από 27.01.2014 έδωσε την εντολή στον ……….. να ενεργήσει κάθε αναγκαία πράξη για την ευόδωση του έργου μεταξύ δε των πράξεων αυτών συγκαταλέγονταν η μετακίνηση του πλοίου στον λιμένα του Λαυρίου για να λάβουν χώρα όσα σημειώθηκαν ανωτέρω. Έτσι, την Κυριακή 26.01.2014 το πλοίο, το οποίο ήταν ασφαλισμενο για την κάλυψη διαφόρων κινδύνων, στην αλλοδαπή ασφαλιστική εταιρεία, με την επωνυμία «……..», παραδόθηκε στην επισκευάστρια εταιρεία, την Δευτέρα, 27.01.2014, έλαβαν χώρα διάφορες, μικρής εκτάσεως, επισκευαστικές εργασίες (τοποθέτηση σιλικόνης σε ένα φινιστρίνι και τοποθέτηση κοχλιών σε ξύλινα τμήματα της κρεββατοκάμαρας) ενώ και την επόμενη ημέρα, Τρίτη 28.01.2014, το πλοίο προετοιμάστηκε (έλεγχος λειτουργίας μηχανής, λαδιών και παραφλού) για τον απόπλου του και τον πλου του προς τον λιμένα του Λαυρίου. Περί την 11:00 ώρα το πλοίο απέπλευσε με κυβερνήτη τον υπάλληλο της επισκευάστριας εταιρείας …….., ο οποίος είχε αποκτήσει τον μήνα Μάρτιο του έτους 2011 «δίπλωμα» κυβερνήτη ιστιοπλοϊκού σκάφους, χωρίς, ωστόσο, να είναι αυτό το κύριο αντικείμενο εργασίας του στην επισκευάστρια εταιρεία στην οποία απασχολιόταν στην εξυπηρέτηση πελατών κατά την διαδικασία της ναυλώσεως, στην παραλαβή σκαφών, στον τεχνικό έλεγχο αυτών, στην τήρηση των σχετικών εγγράφων, σε υποβρύχιες δραστηριότητες, σε επισκευές και συντήρηση φουσκωτών και σε τεχνική συντήρηση ιστιοπλοϊκών. Κατά τον πλου του πλοίου προς τον προορισμό του ο καιρός ήταν νεφοσκεπής και κάποτε βροχερός ενώ οι άνεμοι ήσαν μεταβλητοί ασθενείς μέχρι μέτριοι, εντάσεως 3 – 4 Μποφόρ κατά δε τα χρονικά διαστήματα των καταιγίδων έπνεαν ριπαίοι ενισχυμένοι άνεμοι μέχρι θυελλώδεις, εντάσεως 8 Μποφόρ. Την 15:00 ώρα, ο κυβερνήτης του πλοίου επικοινώνησε με τον εκ των εκπροσώπων της επισκευάστριας εταιρείας ……. και τον ενημέρωσε ότι το πλοίο, πλέοντας στην θαλάσσια περιοχή του Σουνίου Ν. Αττικής, νότια της νησίδας Πάτροκλος, έπαυσε να κινείται αυτοδυνάμως λόγω διακοπής λειτουργίας της μηχανής καθώς και ότι προσπάθειες να τεθεί και πάλι σε λειτουργία η μηχανή απέβησαν άκαρπες. Του συστήθηκε να ασφαλίσει το πλοίο και να ανοίξει τα ιστία του πλοίου αμέσως και μετά να επικοινωνήσει ξανά με την εταιρεία. Ωστόσο, από το χρονικό εκείνο σημείο ο κυβερνήτης του πλοίου δεν επικοινώνησε πάλι με την επισκευάστρια εταιρεία ενώ τόσο αυτός όσο και το πλοίο εξαφανίστηκαν από την επιφάνεια της θάλασσας, με αποτέλεσμα σχετικές έρευνες να αποβούν άκαρπες. Αργότερα, στις 13.02.2014, στην θαλάσσια περιοχή του Φάρου Σπετσών, ανευρέθη η σορός του κυβερνήτη σε κατάσταση προχωρημένης σήψεως, με τον θάνατό του να αποδίδεται σε πνιγμό λόγω πνιγμού εντός ύδατος, μετά προηγηθείσα υποθερμία και καταβολή των δυνάμεών του, εξαιτίας παραμονής εντός του θαλασσίου ύδατος για 2,5 – 3 ώρες ενώ, στις 16.02.2014, εντοπίστηκε το ναυάγιο του πλοίου, το οποίο, στις 21.02.2014, ανελκύστηκε κατεστραμένο και τοποθετήθηκε στην χερσαία ζώνη του τουριστικού λιμένα του Λαυρίου. Για το περιστατικό του θανάτου του ανωτέρω, ……, σχηματίστηκε ποινική δικογραφία με κατηγορούμενο τον ….. για εκ μέρους του τέλεση των εγκλημάτων της ανθρωποκτονίας από αμέλεια που τελέσθηκε με παράλειψη και της προκλήσεως ναυαγίου από αμέλεια που τελέσθηκε με παράλειψη, δηλαδή για παράβαση των άρθρων 302§1 και 278 σε συνδυασμό με το άρθρο 277 ΠΚ. Για τις πράξεις αυτές ο προαναφερόμενος κηρύχθηκε ένοχος και καταδικάσθηκε από το επιληφθέν των κατηγοριών ποινικό δικαστήριο (Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πειραιώς) σε ποινές φυλακίσεως τριάντα (30) μηνών για την πρώτη πράξη, εννιά (9) μηνών για την δεύτερη πράξη και σε συνολική ποινή τριάντα τεσσάρων (34) μηνών φυλακίσεως. Η πρόοδος της ποινικής αυτής υποθέσεως έως την έκδοση αμετάκλητης αποφάσεως για την ενοχή ή μη του ανωτέρω κατονομαζόμενου κατηγορούμενου κρίνεται ότι θα προσφέρει και στην εκδικαζόμενη υπόθεση αποδεικτικό υλικό το οποίο συνεκτιμώμενο με το αποδεικτικό υλικό αυτής (εκδικαζόμενης υποθέσεως) θα συντελέσει στην πλήρη, κατά το δυνατό, αποδεικτική διαλεύκανσή της. Συντρέχει, επομένως, νόμιμη περίπτωση να αναβληθεί (= ανασταλεί) η συζήτηση της υποθέσεως εωσότου εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση επί της ποινικής υποθέσεως με κατηγορούμενο τον …….., σύμφωνα με όσα ορίζονται στο άρθρο 250 ΚΠολΔ, το οποίο εφαρμόζεται και στην έκκλητη δίκη (ΑΠ 609/2014 α΄ δημοσίευση στην τ.ν.π. Νόμος).
- Διάταξη για τον προσδιορισμό και την επιβολή δικαστικών εξόδων δεν περιλαμβάνεται στην απόφαση αυτή γιατί δεν έχει οριστικό χαρακτήρα (άρθρο 191§2 ΚΠολΔ).
Γ Ι Α Τ Ο Υ Σ Λ Ο Γ Ο Υ Σ Α Υ Τ Ο Υ Σ
Συνεκδικάζει, αντιμωλία των διαδίκων, τις από 15.01.2016 και 09.02.2016 εφέσεις κατά της υπ΄ αριθμ. 3559/2015 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς πρωτοδικείου Πειραιώς – Ναυτικό Τμήμα.
Δέχεται αυτές τυπικά.
Αναβάλλει να αποφανθεί για την ουσία τους. Και
Αναστέλλει την συζήτηση της υποθέσεως εωσότου εκδοθεί από το αρμόδιο ποινικό δικαστήριο αμετάκλητη απόφαση για την ποινική υπόθεση με κατηγορούμενο τον ………..
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 26 Μαρτίου 2018, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ