Αριθμός 274/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ιωάννα Πέττα-Χριστοπούλου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Δ.Π.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Οι κρινόμενες εφέσεις του ενάγοντα (ΓΑΚ ……/1-4-2014) και των εναγομένων (ΓΑΚ ……../16-6-2014) κατά της υπ’ αριθμ. 5984/2013 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών, ασκήθηκαν εμπρόθεσμα με νομότυπη κατάθεση των σχετικών δικογράφων στη γραμματεία του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου και υπάγονται στην αρμοδιότητα του παρόντος δικαστηρίου. Είναι συνεπώς παραδεκτές και, αφού διαταχθεί η ένωση και συνεκδίκαση των αντιθέτων αυτών εφέσεων λόγω του ότι επιταχύνεται και διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης (άρθρ. 524 παρ. 1 και 246 ΚΠολΔ), πρέπει να ακολουθήσει η ουσιαστική έρευνα των λόγων τους κατά την ίδια διαδικασία.
Με την από 10/8/2012 και με αύξ. αριθμ. κατάθεσης …../7-9-2012 αγωγή του, την οποία άσκησε ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, ο ενάγων και ήδη εκκαλών – εφεσίβλητος ισχυρίστηκε, ότι προσλήφθηκε από τον …. και τον …….. το Μάϊο του 1999 με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου και εργάστηκε στη …… (1η εναγόμενη) και στη ……. (2η εναγόμενη) με την ειδικότητα του χειριστή ανυψωτικών (τηλεσκοπικών και ηλεκτρικών) μηχανημάτων και του ηλεκτρολόγου, με κυλιόμενο κατά τη βούληση των εργοδοτών του ωράριο (09.00 – 15.00 , 07.30 – 14.30) επί πέντε ημέρες την εβδομάδα (Δευτέρα – Παρασκευή) και με τη συμφωνία να αμείβεται σύμφωνα με τις ΣΣΕ των χειριστών ανυψωτικών μηχανημάτων και δη βαρέων μηχανημάτων, όντας κάτοχος σχετικού διπλώματος χειριστού από το Υπουργείο Βιομηχανίας, έγγαμος και πατέρας δύο τέκνων. Έχοντας μακρότατη προϋπηρεσία στο συγκεκριμένο αντικείμενο και από το έτος 1994 δίπλωμα στο χειρισμό βαρέων μηχανημάτων απεριορίστων ίππων ο ενάγων απασχολήθηκε ως αρχιχειριστής βαρέων μηχανημάτων στις εναγόμενες εταιρίες συμφερόντων ……, σε επιδιορθώσεις ηλεκτρικών ή μηχανολογικών βλαβών, σε συντηρήσεις μηχανημάτων, ως επιβλέπων στους γερανούς του Ο.Λ.Π., τους δύο εκ των οποίων αυτός τους έβαλε σε λειτουργία, ως επιβλέπων του έργου της εγκατάστασης ηλεκτρολογικού υποσταθμού στο ναυπηγείο ….., πέρασε τις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις στον 1ο όροφο των ναυπηγείων και επισκεύασε τον τηλεσκοπικό γερανό, που βρισκόταν στο χώρο του ναυπηγείου. Με την ασκηθείσα αγωγή του, όπως παραδεκτά μετέτρεψε τα αίτημά της από καταψηφιστικό σε εν μέρει αναγνωριστικό, ο ενάγων ζήτησε να αναγνωριστεί η ακυρότητα της από 11/7/2012 εκ μέρους των εναγομένων καταγγελίας της σύμβασης εργασίας του, ώστε να υποχρεωθούν αυτοί σε επαναπρόσληψή του σε ανάλογη θέση με αυτήν που κατείχε πριν από την απόλυσή του με απειλή χρηματικής ποινής για κάθε ημέρα μη συμμόρφωσης των εναγομένων, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να του καταβάλουν το ποσό των 20.000 ευρώ ως μέρος των δεδουλευμένων αποδοχών του, να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων να του καταβάλουν το ποσό των 156.708,14 ευρώ, αλλιώς 110.008,14 ευρώ εντόκως για υπόλοιπο διαφοράς δεδουλευμένων αποδοχών, μισθούς υπερημερίας, επικουρικά αποζημίωση απόλυσης, διαφορές δώρων εορτών, αποζημίωσης αδείας και επιδόματος αδείας και χρηματική ικανοποίηση λόγω προσβολής προσωπικότητας και επικουρικά με βάση τις διατάξεις για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό, καθώς και την καταδίκη των εναγομένων φυσικών προσώπων σε προσωπική κράτηση και την καταδίκη των εναγομένων στα δικαστικά έξοδα. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την προσβαλλόμενη απόφασή του δέχθηκε κατά ένα μέρος την αγωγή, υποχρέωσε τους εναγόμενους να καταβάλουν εις ολόκληρον στον ενάγοντα το ποσό των 4.580,34 ευρώ εντόκως, κήρυξε την απόφασή του προσωρινά εκτελεστή για μέρος της καταψηφιστικής διάταξής της και επέβαλε σε βάρος των εναγομένων μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντα. Εναντίον της απόφασης αυτής παραπονούνται τα διάδικα μέρη με τις αντίθετες εφέσεις τους και ζητούν να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση για τους λόγους που επικαλούνται και ανάγονται σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων και εσφαλμένη νομική κρίση, με σκοπό αφενός να γίνει δεκτή η αγωγή του ενάγοντα στο σύνολό της και αφετέρου αυτή να απορριφθεί αντίστοιχα.
Aπό την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα του ενάγοντα, που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη απόφαση πρακτικά του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, από όλα ανεξαιρέτως τα προσκομιζόμενα με επίκληση από τους διαδίκους έγγραφα, χωρίς να παραλείπεται κανένα από αυτά ακόμη και αν δεν μνημονεύεται ρητά παρακάτω, καθώς και από τα εκατέρωθεν επικαλούμενα και συνομολογούμενα, αποδεικνύονται τα ακόλουθα: Ο ενάγων προσλήφθηκε το Μάϊο του 1999 από τους …. και …… με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου με την ειδικότητα του χειριστή ανυψωτικών μηχανημάτων και με την ειδικότητά του αυτή, καθώς και ως ηλεκτρολόγος και συντηρητής και χειριστής βαρέων μηχανημάτων (κατέχοντας τις νόμιμες άδειες), απασχολήθηκε κατά περιόδους στις εναγόμενες εταιρίες, συμφερόντων της οικογένειας ….., που είχαν κοινή έδρα, σκοπό και ταύτιση συμφερόντων. Ειδικότερα αποδείχθηκε ότι η πρώτη εναγόμενη εταιρία εδρεύει στα … Σαλαμίνας και ιδρύθηκε το 2007 από τη δεύτερη εναγόμενη εταιρία (που ιδρύθηκε το 1992), η οποία στην πραγματικότητα εδρεύει και αυτή στα … Σαλαμίνας στην ίδια διεύθυνση (. ….). Τόσο η πρώτη όσο και η δεύτερη εναγόμενη εταιρία απαρτίζονται από το ίδιο Διοικητικό Συμβούλιο (……, μουσικό, …., μηχανολόγο-μηχανικό και ….., μηχανολόγο – μηχανικό) ενώ και τις δύο εταιρίες εκπροσωπεί ο ……. ως Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος αυτών. Επίσης αποδεικνύεται ότι ο ……. έχει εξουσιοδοτηθεί από το Δ.Σ. της δεύτερης εναγόμενης εταιρίας να την εκπροσωπεί σε όλες τις τράπεζες στην Ελλάδα, να αναλαμβάνει χρήματα, να ανοίγει λογαριασμούς, να καταθέτει και αναλαμβάνει χρήματα από αυτούς ανεξαρτήτως ποσού υπογράφοντας κάθε σχετική εξόφληση ή παραστατικό. Στα … Σαλαμίνας επίσης ασκούνταν και η δραστηριότητα της τρίτης εναγόμενης εταιρίας, της οποίας νόμιμος εκπρόσωπος είναι ο ……, επίσης νόμιμος εκπρόσωπος της πρώτης και της δεύτερης εναγόμενης εταιρίας. Η σύνδεση της δεύτερης και της τρίτης εναγόμενης εταιρίας προκύπτει από την ηλεκτρονική σελίδα της τρίτης εναγόμενης εταιρίας, όπου αναγράφεται ότι οι δύο αυτές εταιρίες ανήκουν στον ίδιο όμιλο και ιδρύθηκαν από την ίδια οικογένεια, ενώ εκπρόσωπος της τρίτης οικογένειας στην Ελλάδα είναι επίσης ο ………. Συνεπώς δεν υπάρχει νομική αυτοτέλεια της πρώτης εναγόμενης από τη δεύτερη και τρίτη εναγόμενη εταιρία, αλλά καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος αυτών, τα οποία υπερβαίνουν κατάδηλα τα όρια, τα οποία ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ εργοδότη και εργαζομένων και πρέπει να θεωρηθούν οι εταιρίες αυτές ως νομική ενότητα, όπως ορθά δέχθηκε η εκκαλούμενη απόφαση. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι ο πέμπτος και ο έβδομος εναγόμενος είναι νόμιμοι εκπρόσωποι των πιο πάνω εταιριών, ένας εκ των οποίων είναι και μέτοχος της δεύτερης εναγόμενης εταιρίας και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της πρώτης και της δεύτερης των εναγομένων εταιριών και ο τέταρτος εναγόμενος έχει εξουσιοδοτηθεί από το διοικητικό συμβούλιο της δεύτερης εναγόμενης να ενεργεί τις πιο πάνω πράξεις. Κατά συνέπεια οι εναγόμενοι – φυσικά πρόσωπα συνέστησαν τις εναγόμενες εταιρίες ως οικογενειακές τους επιχειρήσεις, τις οποίες έλεγχαν προσωπικά, λαμβάνοντας όλες τις κρίσιμες αποφάσεις για τη λειτουργία και τη δραστηριότητά τους, λαμβάνοντας τα κέρδη από την εκμετάλλευσή τους, ενόψει και της κοινής έδρας τους, τις οποίες χρησιμοποιούσαν ως παρένθετα πρόσωπα, με σκοπό την αποφυγή ανάληψης ατομικών ευθυνών από την επιχειρηματική αυτή δραστηριότητα, με συνέπεια να ευθύνονται και αυτοί αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με τις πιο πάνω εταιρίες.
Μετά από τα πιο πάνω πρέπει να απορριφθούν οι 3ος και 4ος λόγοι της έφεσης των εκκαλούντων – εναγομένων, οι οποίοι πλήττουν την εκκαλούμενη απόφαση για εσφαλμένη κρίση της ως προς τα θέματα αυτά, ως αβάσιμοι.
Επίσης πρέπει να απορριφθεί και ο 2ος λόγος της έφεσης των εκκαλούντων – εναγομένων, ως αόριστος και ανεπίδεκτος δικαστικής εκτίμησης και σε κάθε περίπτωση ως αβάσιμος, δεδομένου ότι δεν διευκρινίζεται εάν με αυτόν πλήττεται η αοριστία ορισμένου κεφαλαίου της αγωγής του ενάγοντα ή εάν προβάλλεται ένσταση εξόφλησης των κονδυλίων των αγωγής, η οποία σε κάθε περίπτωση δεν προβάλλεται με συγκεκριμένη επίκληση των ποσών, που έχουν καταβληθεί για την εξόφληση συγκεκριμένων αγωγικών κονδυλίων.
Με τον 1ο λόγο της κρινόμενης έφεσης του ενάγοντα – εκκαλούντα πλήττεται η εκκαλούμενη απόφαση, διότι εφήρμοσε διαφορετική συλλογική σύμβαση εργασίας από αυτήν, που προβλέπεται στο νόμο. Συγκεκριμένα ο ενάγων – εκκαλών ισχυρίζεται, ότι ο συμβατικός μισθός του είχε συμφωνηθεί να είναι αυτός, που προβλεπόταν από τις συλλογικές συμβάσεις των ανυψωτικών μηχανημάτων, ενώ, κατά παράβαση της συμφωνίας αυτής, του καταβαλλόταν ο χαμηλότερος μισθός, που προβλεπόταν από τις συλλογικές συμβάσεις των ηλεκτρολόγων επισκευαστών κατασκευαστών πλοίων.
Όπως όμως αποδεικνύεται από τις προσκομιζόμενες αποδείξεις μισθοδοσίας του, ο εκκαλών – ενάγων πάντοτε αμειβόταν με τις συλλογικές συμβάσεις των ηλεκτρολόγων επισκευαστών κατασκευαστών πλοίων και από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν προέκυψε ο ανωτέρω ισχυρισμός του, ότι είχε συμφωνηθεί να αμείβεται με τις συλλογικές συμβάσεις των ανυψωτικών μηχανημάτων. Η συμφωνία αυτή μεταξύ των συμβαλλομένων είναι νόμιμη και δεσμευτική σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 361 Α.Κ., που ορίζει ότι για τη σύσταση ή αλλοίωση ενοχής με δικαιοπραξία απαιτείται σύμβαση, εφόσον ο νόμος δεν ορίζει διαφορετικά. Με τη διάταξη αυτή, η οποία εφαρμόζεται και στο εργατικό δίκαιο, ως απόρροια του δόγματος της αυτονομίας της βούλησης, καθιερώνεται η αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων, σύμφωνα με την οποία οι συμβαλλόμενοι έχουν πλήρη ελευθερία για κατάρτιση οποιαδήποτε δικαιοπραξίας με οποιαδήποτε μορφή και με οποιοδήποτε περιεχόμενο, αρκεί αυτό να μην αντιβαίνει στα χρηστά ήθη (ad hoc Α.Π. 1109/2017). Κατά συνέπεια ο 1ος λόγος της κρινόμενης έφεσης του ενάγοντα πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.
Με το 2ο λόγο της κρινόμενης έφεσής του ο ενάγων – εκκαλών παραπονείται ισχυριζόμενος ότι η εκκαλούμενη απόφαση άφησε αδίκαστα τα κονδύλια των αποδοχών του των μηνών Μαρτίου, Απριλίου, Δεκεμβρίου του έτους 2011 και Νοεμβρίου, Δεκεμβρίου, Ιανουαρίου, Φεβρουαρίου και Μαρτίου του έτους 2012. Ειδικότερα διευκρινίζει ότι, δια της επιδίκου αγωγής του ρητώς ανέφερε και ειδικότερα στη σελ. 5 αυτής ότι δεν του έχουν καταβληθεί καθόλου οι αποδοχές του για του μήνες Μάρτη, Απρίλη, Δεκέμβριο του 2011, Νοέμβριο, Δεκέμβριο, Ιανουάριο, Φεβρουάριο, Μάρτη του 2012, ενώ επίσης του οφείλονται 500 ευρώ διαφορές από υπερωριακή εργασία του προηγουμένου έτους, 3.800 ευρώ υπόλοιπο αποδοχών 2011 και 660 ευρώ υπόλοιπο αδείας 2011.
Ο λόγος αυτός έτσι διατυπούμενος πρέπει να απορριφθεί πρωτίστως ως αόριστος, διότι ο ενάγων – εκκαλών δεν επικαλείται ποια είναι τα ποσά, τα οποία διεκδικεί να του επιδικαστούν για τους πιο πάνω μήνες, πότε παρασχέθηκε η υπερωριακή εργασία του, σε ποιους μήνες του έτους 2011 αφορά το ποσό των 3.800 ευρώ και ποιο ποσό του καταβλήθηκε για αποδοχές αδείας το έτος 2011. Περαιτέρω όλα τα ποσά αυτά πρέπει να απορριφθούν και ως αβάσιμα, καθώς δεν αποδείχθηκε από οποιοδήποτε αποδεικτικό μέσον ότι αυτά οφείλονται στον εκκαλούντα – ενάγοντα. Πρέπει λοιπόν να απορριφθεί και ο 2ος λόγος της κρινόμενης έφεσης.
Με τον τρίτο λόγο της κρινόμενης έφεσής τους ο εκκαλών – ενάγων παραπονείται εναντίον της εκκαλούμενης απόφασης ισχυριζόμενος ότι εσφαλμένα απορρίφθηκε το αίτημά του για επιδίκαση μισθών υπερημερίας άλλως αποζημίωση απόλυσης.
Από όλα τα αναφερόμενα παραπάνω αποδεικτικά στοιχεία αποδείχθηκε ότι οι εναγόμενοι δεν κατήγγειλαν τη σύμβαση εργασίας του εκκαλούντα – ενάγοντα, ενώ πουθενά στην αγωγή του ο εκκαλών – ενάγων δεν επικαλείται άσκηση επίσχεσης της εργασίας του. Αντίθετα ο πρωτόδικα εξετασθείς μάρτυράς του ρητά κατέθεσε, ότι ο εκκαλών – ενάγων “δεν απολύθηκε” (βλ. πρωτόδικα πρακτικά), οπότε δεν μπορεί να γίνει λόγος για απόλυση και ακυρότητα αυτής και συνακόλουθα για μισθούς υπερημερίας λόγω επίσχεσης εργασίας.
Πρέπει λοιπόν να απορριφθεί και ο 3ος λόγος της κρινόμενης έφεσης.
Με τον 4ο λόγο της κρινόμενης έφεσής του ο εκκαλών ενάγων παραπονείται εναντίον της εκκαλούμενης απόφασης ισχυριζόμενος ότι εσφαλμένα απέρριψε το αίτημά του για επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης για την ηθική βλάβη που υπέστη από τη μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων της εργασίας του και από την άρνηση της παροχής των υπηρεσιών του.
Από τα προαναφερόμενα αποδεικτικά στοιχεία δεν προέκυψε οποιαδήποτε αδικοπρακτική συμπεριφορά των εναγομένων σε βάρος του ενάγοντα, η οποία να προκάλεσε σε αυτόν ηθική βλάβη και γιαυτό πρέπει να απορριφθεί και ο παρών λόγος έφεσης ως αβάσιμος.
Με τον 5ο λόγο έφεσης ο εκκαλών – ενάγων παραπονείται για την απόρριψη του αιτήματός του για καταδίκη των φυσικών προσώπων σε προσωπική κράτηση ως μέσου εκτέλεσης της απόφασης. Ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, διότι δεν αποδείχθηκε ότι οι εναγόμενοι – φυσικά πρόσωπα είναι αφερέγγυοι.
Με τον 6ο λόγο της κρινόμενης έφεσης ο εκκαλών – ενάγων ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση άφησε αίτηση αδίκαστη ως προς τα κονδύλια σχετικά με άδειες επιδόματα αδείας, δώρα Πάσχα και Χριστούγεννα, χωρίς όμως να επικαλείται ποια είναι συγκεκριμένα τα έτη, στα οποία αναφέρεται και ποια είναι τα ποσά, τα οποία διεκδίκησε και τα οποία δεν επιδικάστηκαν σε αυτόν για τις συγκεκριμένες αιτίες.
Κατά συνέπεια πρέπει ο λόγος αυτός της έφεσης να απορριφθεί ως αόριστος.
Μετά από τα πιο πάνω πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτές, αλλά να απορριφθούν οι αντίθετες εφέσεις και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα σε βάρος των ηττηθέντων σύμφωνα με το διατακτικό
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ με παρόντες τους διαδίκους
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την ένωση και συνεκδίκαση των με ΓΑΚ ……/1-4-2014 και …../16-6-2014 εφέσεων εναντίον της υπ’ αριθμ. 5984/2013 απόφασης του Μον. Πρωτ. Πειραιώς (διαδικασίας εργατικών διαφορών)
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσία την από 10/3/2014 και με ΓΑΚ ……../1-4-2014 έφεση και
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τη δικαστική δαπάνη των εφεσιβλήτων του παρόντος βαθμού σε βάρος του εκκαλούντος την οποία ορίζει σε επτακόσια (700) ευρώ.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσία την από 11/3/2014 και με ΓΑΚ ……../16-6-2014 έφεση και
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τη δικαστική δαπάνη του εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού σε βάρος των εκκαλούντων, την οποία ορίζει σε εξακόσια (600) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 2 Μαΐου 2018, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Και αντ΄ αυτής λόγω
μεταθέσεώς της και
αναχωρήσεως από την
Υπηρεσία, ο
Πρόεδρος του Τριμελούς
Συμβουλίου Δ/νσεως του
Εφετείου Πειραιώς,
Αντώνιος Πλακίδας,
Πρόεδρος Εφετών