ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 286/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Αγγελική Δέτση, Εφέτη, που ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Εφετείου Πειραιώς, και τη γραμματέα Γ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 19 Ν. 2882/2001, όπως αντικαταστάθηκε από την παρ. 11 του άρθρου 76 Ν. 4146/2013 (ΦΕΚ Α’ 90/18-4-2013), «1. Αρμόδιο να προσδιορίσει προσωρινώς την αποζημίωση είναι το Μονομελές Εφετείο, στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται η απαλλοτριούμενη έκταση ή το μεγαλύτερο μέρος αυτής. 2. Το Μονομελές Εφετείο αποφαίνεται ύστερα από αίτηση κάθε ενδιαφερόμενου, που κατατίθεται στον γραμματέα του». Εξάλλου, με το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 11 του άνω άρθρου 76 Ν. 4146/2013, που περιέχει κανόνα διαχρονικού δικαίου, ορίζεται ότι η διάταξη του ανωτέρω εδαφίου εφαρμόζεται και στις απαλλοτριώσεις για τις οποίες δεν έχει δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η κήρυξη αυτών κατά τη δημοσίευση του παρόντος, ήτοι την 18-4-2013. Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών προκύπτει ότι, οι εν λόγω δικονομικές διατάξεις εφαρμόζονται στις απαλλοτριώσεις, που κηρύχθηκαν και δημοσιεύθηκαν μετά την έναρξη της ισχύος του άνω νόμου 4146/2013, δηλαδή μετά την 18-4-2013, καθώς και σ’ αυτές οι οποίες κηρύχθηκαν πριν από την έναρξη ισχύος του, αλλά δεν είχε δημοσιευθεί η εν λόγω κήρυξη των κατά τη δημοσίευση του άνω νόμου (έναρξη ισχύος του), δεν εφαρμόζονται δε, στις απαλλοτριώσεις, η κήρυξη των οποίων είχε ολοκληρωθεί με τη δημοσίευση των νομίμως, στην ΕτΚ (άρθρο 1 Ν. 2882/2001), πριν από την έναρξη ισχύος του, καθόσον το άρθρο 76 § 11 Ν. 4146/2013 περιλαμβάνει έναν πλήρη και σαφή κανόνα διαχρονικού δικαίου και δεν απαιτείται να προσφύγει το Δικαστήριο είτε σε διασταλτική ερμηνεία, λόγω μη συνειδητής παράλειψης του νομοθέτη, είτε σε ανάλογη εφαρμογή λόγω συνειδητής παράλειψης αυτού για τις περιπτώσεις των απαλλοτριώσεων, η κήρυξη των οποίων είχε ολοκληρωθεί με τη δημοσίευση των νομίμως, πριν την έναρξη της ισχύος του ως άνω νόμου, καθόσον ουδαμώς προκύπτει ότι ο νομοθέτης, καίτοι γνώριζε ότι υπήρχε και η κατηγορία αυτή των αναγκαστικών απαλλοτριώσεων (των οποίων η κήρυξη είχε ολοκληρωθεί κατά την έναρξη της ισχύος του Ν. 4146/2013), άφησε έκτοτε κενό ρύθμισης ως προς το καθ’ ύλη αρμόδιο δικαστήριο, στο οποίο ο ενδιαφερόμενος δικαιούται να ασκήσει την αίτηση του για τον καθορισμό της προσωρινής αποζημίωσης απαλλοτριωθέντος ακινήτου, για να ισχύσει και επ’ αυτών, χωρίς διάκριση, η ρύθμιση για τις απαλλοτριώσεις των οποίων η κήρυξη δεν είχε ολοκληρωθεί, με την δημοσίευση αυτών νομίμως. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, αρμόδιο καθ’ ύλη δικαστήριο για την εκδίκαση των αιτήσεων για καθορισμό προσωρινής αποζημίωσης απαλλοτρίωσης ακινήτων, των οποίων η κήρυξη της απαλλοτρίωσης είχε ολοκληρωθεί πριν την έναρξη ισχύος του άνω νόμου, ήτοι πριν την 18-4-2013, είναι αποκλειστικά το Μονομελές Πρωτοδικείο, κατ’ άρθρο 19 Ν. 2882/2001 όπως ίσχυε πριν την προαναφερθείσα αντικατάσταση του, και όχι το Μονομελές Εφετείο, αφού η εν λόγω διαφορά, ενόψει και της μεταβατικής διάταξης του άρθρου 29 § 1 Ν. 2882/2001, που ορίζει ότι «οι διατάξεις του παρόντος εφαρμόζονται επί των απαλλοτριώσεων που κηρύσσονται από την έναρξη ισχύος του και εφεξής», κρίνεται από τον χρόνο ολοκλήρωσης της κήρυξης της απαλλοτρίωσης και όχι άσκησης της αίτησης για τον προσωρινό προσδιορισμό της αποζημίωσης (ΕΠειρ 580/2015, ΕΘ 389/2014 ΝΟΜΟΣ). Σύμφωνα, περαιτέρω, με το άρθρο 46 ΚΠολΔ, που έχει κατ’ άρθρο 18 § 1β του Ν. 2882/2001, εφαρμογή και στην ειδική διαδικασία του νόμου αυτού, εφόσον ο εν λόγω νόμος δεν διαλαμβάνει ειδική σχετική διάταξη και η άνω διάταξη δεν αντιβαίνει στις διατάξεις του νόμου τούτου, το δικαστήριο αν, μετά από αυτεπάγγελτη έρευνα ή μετά από ένσταση διαδίκου, κρίνει εαυτό αναρμόδιο, παραπέμπει την υπόθεση στο αρμόδιο προς εκδίκαση δικαστήριο, το οποίο πρέπει να προσδιορίζεται στην απόφαση της παραπομπής (ΑΠ 1354/2004, ΕΔωδ 155/2004 ΝΟΜΟΣ). Τέλος, από τις διατάξεις των άρθρων 2, 6 και 7 Ν. 1337/1983, 2 και 30 του από 17-7-/16-8-1923 ΝΔ/τος συνάγεται ότι, κήρυξη αναγκαστικής απαλλοτριώσεως δεν συνιστά μόνη η πρόβλεψη από το γενικό πολεοδομικό σχέδιο μιας εκτάσεως ως κοινόχρηστης ή ως χώρου για την ανέγερση κτιρίου κοινής ωφέλειας, αλλά ο καθορισμός της εκτάσεως αυτής ως κοινόχρηστου χώρου είτε με την πολεοδομική μελέτη, με την οποία εξειδικεύεται το γενικό πολεοδομικό σχέδιο, είτε με την τροποποίηση, στο πλαίσιο του γενικού πολεοδομικού σχεδίου του ήδη υφισταμένου σχεδίου πόλεως (ΣτΕ 2179/2008, ΣτΕ 2260/2002 ΝΟΜΟΣ).
Οι αιτούντες με την από 29-1-2015 και με αρ. κατάθ. ……/20-2-2015 αίτησή τους κατά του Δήμου Σαλαμίνας, η οποία νόμιμα φέρεται προς συζήτηση με την από 23-9-2015 και αρ. κατάθ. …./8-10-2015 κλήση τους, ζητούν να καθοριστεί προσωρινή τιμή μονάδας αποζημιώσεως το ποσόν των 300 ευρώ ανά τμ. για το περιγραφόμενο σ’ αυτήν, δικής τους συνιδιοκτησίας φερόμενο, ακίνητο, το οποίο κηρύχθηκε αναγκαστικά απαλλοτριωτέο με το από 26-11-1999 ΠΔ έγκρισης πολεοδομικής μελέτης, δημοσιευθέν στην ΕτΚ στις 22-12-1999, προς εφαρμογή της οποίας (πολεοδομικής μελέτης) στη συνέχεια εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 17/2007 πράξη εφαρμογής, κυρωθείσα με την υπ’ αριθμ πρωτ. Π 10608/Β 1199/2010 απόφαση του Νομάρχη Πειραιώς, ως διορθώθηκε με την υπ’ αρ. 17 Α2/2013 διορθωτική πράξη της Περιφέρειας Αττικής, κυρωθείσα με την υπ’ αρ. 46818/18-3-2013 απόφαση του Περιφερειάρχη Αττικής, που καταχωρήθηκε νόμιμα στο Κτηματολογικό Γραφείο Σαλαμίνας. Επίσης, ζητούν να αναγνωριστούν δικαιούχοι της καθορισθείσας αποζημίωσης και να καταδικαστεί ο αντίδικος στη δικαστική δαπάνη και αμοιβή του πληρεξούσιου δικηγόρου τους. Σύμφωνα, ωστόσο, με τα αναφερθέντα στην παραπάνω μείζονα σκέψη, το παρόν δικαστήριο είναι καθ’ ύλην αναρμόδιο για την εκδίκαση της υπό κρίση αίτησης καθορισμού προσωρινής τιμής, η οποία αφορά απαλλοτρίωση της οποίας η κήρυξη είχε ολοκληρωθεί πριν την έναρξη ισχύος του Ν. 4146/2013, καθόσον η πολεοδομική μελέτη για την πολεοδομική ενότητα, όπου κείται το απαλλοτριωτέο ακίνητο, είχε εγκριθεί με το από 26-11-1999 προεδρικό διάταγμα δημοσιευθέν στις 22-12-1999, και κατ’ επέκταση είναι καθ’ ύλη αναρμόδιο και για την εκδίκαση της σωρευόμενης αίτησης αναγνώρισης των αιτούντων ως δικαιούχων της καθορισθείσας αποζημίωσης. Επομένως, με βάση τα οριζόμενα στη διάταξη του άρθρου 46 ΚΠολΔ, το παρόν Δικαστήριο πρέπει να κηρυχθεί καθ’ ύλη αναρμόδιο και η υπόθεση να παραπεμφθεί στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, που είναι το καθ’ ύλη και κατά τόπο αρμόδιο δικαστήριο, κατ’ άρθρο 19 Ν. 2882/2001, όπως ίσχυε πριν την προαναφερθείσα αντικατάστασή του από το άρθρο 11 Ν.4146/2013, σύμφωνα με όσα αναπτύχθηκαν στην πιο πάνω μείζονα σκέψη της παρούσας.
Επίσης, ο καθ’ ου δήμος άσκησε με τις από 26-9-2017 προτάσεις του, που κατατέθηκαν αυθημερόν, ανταίτηση, με την οποία ζητεί να καθοριστεί προσωρινή τιμή μονάδας αποζημίωσης για το επίδικο ακίνητο σε μικρότερο ποσό από εκείνο που ζητείται με την ως άνω αίτηση. Η ανταίτηση, για τους ίδιους λόγους, που αναφέρθηκαν παραπάνω για την αίτηση, αναρμοδίως εισάγεται προς εκδίκαση στο παρόν δικαστήριο και πρέπει να παραπεμφθεί στο καθ’ ύλην αρμόδιο προς εκδίκαση της δικαστήριο, που είναι το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ εαυτό καθ’ ύλη αναρμόδιο.
ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ την από 29-1-2015 και με αρ. κατάθ. …../2015 αίτηση καθώς και την από 26-9-2017 δια των προτάσεων ασκηθείσα από τον καθ’ ου ανταίτηση στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις 4-5-2018.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ