ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟ ΓΑΜΟ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ
Έφεση ερήμην εφεσίβλητης. Παραίτηση από λόγο της έφεσης. Μη σύννομη η παροχή νομικής βοήθειας για το διορισμό δικηγόρου από τον Πρόεδρο Πρωτοδικών για την άσκηση έφεσης και την παράσταση ενώπιον του Εφετείου. Εξαφανίζει την εκκαλουμένη, μόνο ως προς το κεφάλαιο της διατροφής του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, γενομένου δεκτού του λόγου έφεσης για εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων. Εξαφάνιση της διάταξης της δικαστικής δαπάνης και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας για όλα τα κεφάλαια της απόφασης, που αφορά στην ίδια ως άνω αγωγή, ενόψει της αναγκαιότητας ενιαίου καθορισμού αυτής.
Αριθμός Απόφασης 2 /2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Αποτελούμενο από το Δικαστή Ελευθέριο Γεωργίλη, Εφέτη, ο οποίος ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά, και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Από την έκθεση επίδοσης …..´/23.4.2018 του Δικαστικού Επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Πειραιά, ……….., την οποία επικαλείται και προσκομίζει ο εκκαλών, προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της υπό κρίση έφεσης, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο της 6.12.2018, οπότε αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στην εφεσίβλητη (άρθρα 126 §1 περ. α´, 127 §1 και 498 §§1, 2 εδ. α´ του Κ.Πολ.Δ.). Η τελευταία, όμως, δεν εμφανίστηκε στη δικάσιμο αυτή, κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου. Συνεπώς, δεδομένου ότι, κατά τη διάταξη του άρθρου 226 §4 του ίδιου Κώδικα, που ισχύει και επί των ενδίκων μέσων, κατ’ άρθρο 498 §2 εδ. β΄ του Κ.Πολ.Δ., η εξ αναβολής αναγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο επέχει θέση κλήτευσης όλων των διαδίκων (Α.Π. 38/2017, Α.Π. 41/2017 και Α.Π. 400/2017, όλες στην Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ”), πρέπει να δικαστεί ερήμην. Το Δικαστήριο, ωστόσο πρέπει να προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης σαν να ήταν και αυτή παρούσα (άρθρο 524 §4 εδ. α΄ του Κ.Πολ.Δ.).
ΙΙ. Η από 13.2.2018 έφεση του εναγόμενου – ενάγοντος…………., κατά της οριστικής απόφασης 4805/2017 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση (άρθρα 592 §3, 593 έως 602 και 610 έως 613 του Κ.Πολ.Δ., όπως ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με το ν. 4335/2015) και, αφού συνεκδίκασε την από 21.10.2016 αγωγή του τελευταίου και την από 7.10.2016 αγωγή της ……, τις έκανε εν μέρει δεκτές, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, ήτοι εντός της προθεσμίας των τριάντα ημερών από την επίδοση της εκκαλουμένης, αφού η προσβαλλόμενη απόφαση επιδόθηκε στον εκκαλούντα στις 15.1.2018, όπως προκύπτει από την επισημείωση της Δικαστικής Επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Πειραιά ………….. (άρθρα 495, 511, 513 §1β, 516 §1, 517 και 518 §1 του Κ.Πολ.Δ.) και η έφεση κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, στις 14.2.2018. Περαιτέρω, η έφεση αρμοδίως φέρεται για συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 του ίδιου Κώδικα, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 4 §2 του ν. 3994/2011), χωρίς να απαιτείται η κατάθεση παραβόλου από τον εκκαλούντα, εφόσον πρόκειται για διαφορά από διατροφή και επιμέλεια τέκνου (άρθρο 495 §3Γ εδ. τελ. και 592 §3 περ. β´ του Κ.Πολ.Δ., σε συνδυασμό με το άρθρο ένατο παρ. 2 εδ. α´ του ν. 4335/2015). Πρέπει, επομένως, η τελευταία να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 §1 του Κ.Πολ.Δ.), πλην του πρώτου λόγου, αφού η πληρεξούσια δικηγόρος του εκκαλούντος, που εκπροσωπεί αυτόν νόμιμα, με προφορική δήλωσή της στα πρακτικά (άρθρα 294, 295 §1, 297 και 299 του Κ.Πολ.Δ.), παραιτήθηκε από το λόγο αυτόν της έφεσης, με αποτέλεσμα να θεωρείται ότι δεν προβλήθηκε (Α.Π. 416/2019 και Α.Π. 404/2016 αμφότερες στην Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ”). Εξάλλου, για το παραδεκτό της συζήτησης της έφεσης, ο εκκαλών προσκόμισε, κατ’ άρθρο 524 §4 του Κ.Πολ.Δ., αντίγραφα του εισαγωγικού δικογράφου και των προτάσεων της απολειπόμενης εφεσίβλητης, που κατατέθηκαν στην πρωτοβάθμια δίκη, καθώς και τα πρακτικά που λήφθηκαν κατ’ αυτήν. Σημειωτέον ότι, κατά παραδοχή σχετικής αίτησης του εκκαλούντος, παρασχέθηκε σ’ αυτόν νομική βοήθεια, με την απόφαση 51/2018 του Πρωτοδικείου Πειραιά, αποτελούμενου από τον Πρόεδρο Πρωτοδικών Πειραιά, ορίστηκε δε η δικηγόρος, ………., εγγεγραμμένη στα μητρώα του δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, προκειμένου να καταθέσει έφεση κατά της 4805/2017 πολιτικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (εκκαλουμένης) και να εκπροσωπήσει τον εκκαλούντα ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, κατά τη συζήτηση της εν λόγω έφεσης. Σύμφωνα, όμως, με τις διατάξεις των άρθρων 1 §§1 και 2, 2, 8 §1 και 9 §§1 και 2 του ν. 3226/2004 “Παροχή νομικής βοήθειας σε πολίτες χαμηλού εισοδήματος και άλλες διατάξεις”, αρμόδιος για τη χορήγηση της ανωτέρω νομικής βοήθειας προς τον εκκαλούντα ήταν ο Πρόεδρος Εφετών Πειραιά, όπου επρόκειτο να εισαχθεί (Εφετείο Πειραιά) το ανωτέρω ένδικο μέσο και όχι ο Πρόεδρος Πρωτοδικών Πειραιά (σχετ. Α.Π. 119/2019 Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ”). Λαμβανομένου δε υπόψη ότι ο διορισμός της δικηγόρου, που παραστάθηκε για λογαριασμό του εκκαλούντος δεν ισχύει ως παροχή δικαστικής πληρεξουσιότητας από τον τελευταίο, όπως ορίζει το άρθρο 9 §5 του ν. 3226/2004, δόθηκε στην τελευταία πληρεξουσιότητα να εκπροσωπήσει τον εκκαλούντα στην παρούσα δίκη με την από 20.12.2019 εξουσιοδότηση, με θεωρημένο το γνήσιο της υπογραφής του (εξουσιοδοτούντος) από το Κ.Ε.Π., που προσκομίστηκε μετά από τηλεφωνική ειδοποίηση της υπογράφουσας τις προτάσεις πληρεξούσιας δικηγόρου, για τη συμπλήρωση της τυπικής αυτής παράλειψης, κατ’ άρθρο 227 §1 του Κ.Πολ.Δ.
ΙΙΙ. Με την από 7.10.2016 αγωγή της ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά) η ενάγουσα, …………. (ήδη εφεσίβλητη), ενεργώντας ατομικά και για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου της, …. (ηλικίας τότε 2,5 ετών), το οποίο έχει αποκτήσει από το γάμο της με τον εναγόμενο – εν διαστάσει σύζυγό της, …………. (ήδη εκκαλούντα) και του οποίου είχε προσωρινά την επιμέλεια, ζήτησε α) να της ανατεθεί οριστικά η επιμέλεια του ως άνω τέκνου και, μετά από παραδεκτό περιορισμού του καταψηφιστικού αιτήματος, με την εν μέρει τροπή του σε αναγνωριστικό, β) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει μηνιαία διατροφή σε χρήμα ποσού 250 ευρώ και να αναγνωριστεί ότι οφείλει επιπλέον ποσό 270 ευρώ, για λογαριασμό του ως άνω ανήλικου τέκνου, που διαμένει με αυτήν, στερείται περιουσίας και εισοδημάτων και αδυνατεί να διατρέφει τον εαυτό του. Εξάλλου, με την από 21.10.2016 αγωγή του, ενώπιον του ιδίου πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, ο ενάγων …………. (ήδη εκκαλών), ζήτησε, μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσής του με τη σύζυγό του, να του ανατεθεί η οριστική επιμέλεια του ως άνω τέκνου, άλλως να ρυθμιστεί ο χρόνος της επικοινωνίας του μ’ αυτό. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αφού συνεκδίκασε τις ως άνω αγωγές, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση (άρθρα 592 §3, 593 έως 602 και 610 έως 613 του Κ.Πολ.Δ., όπως ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με το ν. 4335/2015), εξέδωσε την οριστική του απόφαση 4805/2017, με την οποία, αφού έκρινε ότι είναι νόμιμες (οι ως άνω αγωγές), στηριζόμενες η πρώτη στις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1488, 1489 §2, 1493, 1496, 1497, 1498, 1510 §1, 1511, 1512, 1514 – 1513, 1516 §2 και 1518 του Α.Κ. και η δεύτερη σ’ αυτές των άρθρων 1510 §1, 1511, 1512, 1514 – 1513, 1516 §2, 1518 και 1520 του Α.Κ., τις δέχθηκε εν μέρει ως και κατ’ ουσία βάσιμες και, συγκεκριμένα : α) ανέθεσε την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου των διαδίκων στην ενάγουσα στην από 7.10.2016 αγωγή και υποχρέωσε τον εναγόμενο σ’ αυτήν να προκαταβάλει, ως διατροφή σε χρήμα, στην τελευταία, κάθε μήνα, για λογαριασμό του ως άνω ανήλικου τέκνου, το ποσό των 270 ευρώ, ενώ αναγνώρισε ότι πρέπει να καταβάλλει για την ίδια αιτία και το ποσό των 80 ευρώ, τα ποσά δε αυτά για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής, με το νόμιμο τόκο και β) ρύθμισε το δικαίωμα επικοινωνίας του ενάγοντος στην από 21.10.2016 αγωγή με το ανήλικο τέκνο των διαδίκων. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ήδη ο εναγόμενος στην πρώτη (από 7.10.2016) αγωγή με την υπό κρίση έφεση, για τους διαλαμβανόμενους σ’ αυτήν λόγους, που ανάγονται σε πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί τη μεταρρύθμισή της, μόνο ως προς το κεφάλαιο της διατροφής του ανήλικου τέκνου.
ΙV. Από την επανεκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων, που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του ως άνω δικαστηρίου και από όλα τα έγγραφα, που ο εκκαλών επικαλείται και προσκομίζει νόμιμα, καθώς και από την επισκόπηση των φωτογραφιών, που προσκομίζονται, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 §1 εδ. γ΄, 448 §2 και 457 §4 του Κ.Πολ.Δ.), σε συνδυασμό και με τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως (άρθρο 336 §4 του ίδιου Κώδικα), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο γάμο, στον Ιερό Ναό ………., στον Πειραιά, στις 10.10.2009. Από το γάμο τους αυτό απέκτησαν ένα τέκνο, τη ……, που γεννήθηκε στις 28.6.2013. Ήδη, από τον Οκτώβριο του 2015, βρίσκονται σε διάσταση, με την απόφαση δε 709/2016 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ανατέθηκε προσωρινά στην ενάγουσα η άσκηση της επιμέλειας του ως άνω ανήλικου τέκνου, οριστικά δε με την εκκαλουμένη, κεφάλαιο ως προς το οποίο η τελευταία δεν εκκαλείται, μετά την παραίτηση του εκκαλούντος ως προς τον σχετικό – πρώτο λόγο της έφεσης. Σημειωτέον ότι με την εκκαλουμένη ρυθμίστηκε και το δικαίωμα επικοινωνίας του εκκαλούντος με το ως άνω ανήλικο τέκνο, κεφάλαιο ως προς το οποίο, επίσης, δεν εκκαλείται η πρωτόδικη απόφαση. Εξάλλου, αποδείχτηκε ότι το τελευταίο (ανήλικο τέκνο) στερείται παντελώς εισοδημάτων και περιουσίας και δεν έχει, λόγω της ηλικίας του, τη δυνατότητα να διαθρέψει τον εαυτό του ούτε να εργαστεί, προκειμένου να αποκομίσει χρήματα για τη συντήρησή του, την ανατροφή και την εκπαίδευσή του. Κατά συνέπεια, δικαιούται διατροφή από τους γονείς του, οι οποίοι ενέχονται προς τούτο ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Ο εκκαλών εργάζεται ως μπουφετζής και έχει πολυετή προϋπηρεσία στο χώρο της εστίασης. Κατά τον κρίσιμο χρόνο, άσκησης της αγωγής, προσλήφθηκε, στις 26.9.2016, με σύμβαση μερικής απασχόλησης αορίστου χρόνου, στην επιχείρηση της ……….. “……………”, με χρόνο απασχόλησης 36 ώρες την εβδομάδα και ωράριο απασχόλησης από 10 π.μ. έως 16 μ.μ. και μηνιαίες αποδοχές περί τα 506,88 ευρώ. Επιπλέον, από τις 15.11.2016 απασχολούνταν και στην καφετέρια “……” στα Εξάρχεια, επίσης ως μπουφετζής, με σύμβαση εκ περιτροπής απασχόλησης, με χρόνο απασχόλησης 16 ώρες την εβδομάδα και ωράριο από 18.00 έως 02.00 (από Τετάρτη έως Πέμπτη), με μηνιαίες αποδοχές 272,45 ευρώ. Από την απασχόλησή του αυτή λάμβανε μηνιαίως, κατά τον ως άνω κρίσιμο χρόνο (της άσκησης της αγωγής) το ποσό των 800 ευρώ (506,88 + 272,45, πλέον φιλοδωρημάτων). Ο ισχυρισμός του τελευταίου ότι λαμβάνει το μήνα το ποσό των 272,45 ευρώ, εργαζόμενος μόνο στην τελευταία επιχείρηση, στα Εξάρχεια, δεν αποδείχθηκε, αφού δεν προσκόμισε καταγγελία της σύμβασής του με την πρώτη επιχείρηση (της …………) ούτε τη σχετική δήλωση του φορολογίας εισοδήματος. Η κρίση αυτή του Δικαστηρίου επιβεβαιώνεται και από την κατάθεση της μάρτυρος απόδειξης, η οποία κατάθεσε πως άκουσε σε τηλεφωνική συνομιλία, μεταξύ των συζύγων, τον εναγόμενο – εκκαλούντα να εκμυστηρεύεται στην ενάγουσα – εφεσίβλητη ότι το πρόβλημά του από τη δικαστική αντιδικία τους δεν ήταν το οικονομικό, αφού εξακολουθούσε να λαμβάνει τα ίδια χρήματα (περί τα 800 ευρώ), αλλά το γεγονός πως δεν συμφωνούσε με την ίδια την απόφαση για τη διατροφή του ανήλικου τέκνου τους. Περαιτέρω, ο εναγόμενος έχει την κυριότητα ενός επιβατικού αυτοκινήτου, για του οποίου τον κυβισμό και το έτος πρώτης κυκλοφορίας δεν προσκομίστηκαν αποδεικτικά μέσα, καθώς και μία μοτοσυκλέτα 125 κ.ε., έτους πρώτης κυκλοφορίας το 2015, ενώ δεν αποδείχθηκε ότι έχει άλλη περιουσία ούτε εισοδήματα από άλλη πηγή. Επιπλέον, αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος δεν επιβαρύνεται με ενοίκιο, διότι διαμένει σε διαμέρισμα ιδιοκτησίας των γονέων του, αλλά μόνο με τις λειτουργικές δαπάνες αυτού και τις συνήθεις για ένα άτομο της ηλικίας του δαπάνες συντήρησης (τροφή, ένδυση, ψυχαγωγία). Από την άλλη πλευρά, η ενάγουσα στην από 7.10.2016 αγωγή – μητέρα του πιο πάνω τέκνου, κατά το ίδιο χρονικό διάστημα εργαζόταν ως βοηθός νοσηλείας στη Γενική κλινική “……………..” και οι μηνιαίες αποδοχές της ανέρχονταν στο ποσό των 940 ευρώ. Μετά τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης με τον εναγόμενο, διαμένει με το κοινό ανήλικο τέκνο σε μισθωμένο διαμέρισμα στον Πειραιά, επί της οδού………., για το οποίο καταβάλλει ως μίσθωμα το ποσό των 200 ευρώ το μήνα, βαρύνεται δε με τις λειτουργικές δαπάνες της οικίας και τις συνήθεις για το άτομο της ηλικίας της δαπάνες συντήρησης (τροφή, ένδυση, ψυχαγωγία). Περαιτέρω, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ότι οι ανάγκες του ανήλικου τέκνου των διαδίκων είναι ανάλογες των παιδιών της ηλικίας του, ήτοι τροφής, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ένδυσης και ψυχαγωγίας. Επιπλέον, το ως άνω ανήλικο τέκνο, κατά τον κρίσιμο χρόνο είχε εγγραφεί στον ιδιωτικό σταθμό “……….”, στον Πειραιά, με μηνιαία δαπάνη 300 ευρώ, πλέον 30 ευρώ το μήνα για μαθήματα κολύμβησης, κονδύλι το οποίο δεν πλήττεται με λόγο έφεσης. Επιπλέον, απαιτείται το ποσό των 100 ευρώ το μήνα για τη διατροφή του, το οποίο κρίνεται επαρκές, λαμβανομένου υπόψη ότι σιτίζεται καθημερινά στον ως άνω παιδικό σταθμό, αυτό των 50 ευρώ το μήνα για έξοδα ένδυσης υπόδησης, καθώς ποσό 40 ευρώ για ψυχαγωγία και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, πέραν των όσων καλύπτονται από τον ασφαλιστικό οργανισμό, στον οποίο είναι ασφαλισμένο. Τέλος, δεν βαρύνεται με ιδιαίτερες λειτουργικές δαπάνες της οικίας, που διαμένει με τη μητέρα της, αφού οι περισσότερες αφορούν σε δαπάνες που ούτως ή άλλως θα υποβαλλόταν η τελευταία, πλην του ποσού των 30 ευρώ, όπως συνομολογεί και ο εναγόμενος. Επομένως, με βάση όλα τα προαναφερόμενα, το Δικαστήριο κρίνει ότι για την ανάλογη με τις ανάγκες της ως άνω ανήλικης διατροφή, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής της και συγκεκριμένα τις ανάγκες της για ένδυση, διατροφή, ψυχαγωγία και την εν γένει συντήρησή της, απαιτείται, ενόψει και της οικονομικής και προσωπικής κατάστασης των γονέων της, το ποσό των 550 ευρώ μηνιαίως. Στο ποσό αυτό συνυπολογίζεται και η παροχή των συνδεόμενων με τη συνοίκηση προσωπικών υπηρεσιών της μητέρας της για τη φροντίδα και την ανατροφή της, οι οποίες είναι αποτιμητές σε χρήμα. Εξάλλου, με βάση το συσχετισμό των οικονομικών δυνάμεων των γονέων, ο εκκαλών οφείλει να συμμετέχει στη διατροφή του ως άνω τέκνου του με το ποσό των 270 ευρώ. Με το υπόλοιπο ποσό που απαιτείται για τη διατροφή του συμμετέχει η μητέρα του, τόσο με τα πιο πάνω αναφερόμενα εισοδήματά της, όσο και με την παροχή των προσωπικών της υπηρεσιών για τη φροντίδα του. Σημειωτέον ότι ο εναγόμενος δεν επανέφερε με λόγο έφεσης την πρωτοδίκως προβληθείσα ένσταση παραπομπής της διατροφής, του ως άνω τέκνου του σε άλλο υπόχρεο (την ενάγουσα). Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που έκρινε ότι ο εναγόμενος όφειλε να συμμετάσχει στη διατροφή του τέκνου του με το ποσό των 350 ευρώ, έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων και πρέπει να γίνει δεκτός ως και κατ’ ουσία βάσιμος, ο δεύτερος λόγος της έφεσης.
- Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η από 13.2.2018 έφεση του εναγόμενου ……….. και ως ουσιαστικά βάσιμη και να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη οριστική απόφαση 4805/2017 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, όσον αφορά στη συνεκδικαζόμενη από 7.10.2016 αγωγή της ……….., κατά τη σωρευόμενη αγωγή διατροφής. Ακολούθως, πρέπει να κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535 §1 του Κ.Πολ.Δ.) και αφού ερευνηθεί η ως άνω, από 7.10.2016 αγωγή, να γίνει εν μέρει δεκτή ως και κατ’ ουσία βάσιμη και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος σ’ αυτήν να καταβάλει, ως τακτική μηνιαία διατροφή στην ενάγουσα, ως ασκούσα την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου της,…….., το ποσό των 270 ευρώ, προκαταβολικά το πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα, για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας παροχής μέχρι την εξόφληση. Τέλος, πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση και ως προς τη διάταξή της για τη δικαστική δαπάνη για όλα τα κεφάλαια της απόφασης, που αφορά στην ίδια ως άνω, από 7.10.2016, αγωγή, ενόψει της αναγκαιότητας ενιαίου καθορισμού αυτής (Α.Π. 278/2019 Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ”, Α.Π. 192/1998 Ελλ.Δ/νη 1998 σελ. 825, Μαργαρίτης σε Κεραμέα / Κονδύλη / Νίκα Ερμηνεία ΚΠΟΛΔ, Τόμος Ι, άρθρα 535 αρ. 1 και 522 αρ. 13 και Βασ. Βαθρακοκοίλης ΚΠΟΛΔ Ερμηνευτική – Νομολογιακή Ανάλυση (κατ’ άρθρο), Τόμος Γ, άρθρο 535, αρ. 4) και να συμψηφιστεί η πέραν των προκαταβληθέντων εξόδων δικαστική δαπάνη, μεταξύ των διαδίκων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, κατ’ άρθρο 179 του Κ.Πολ.Δ., όπως ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην της εφεσίβλητης.
Ορίζει το παράβολο στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της απόφασης αυτής από την εφεσίβλητη.
Θεωρεί ως μη ασκηθείσα την από 13.2.2018 έφεση κατά της απόφασης 4805/2017 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ως προς το κεφάλαιο της ανάθεσης της επιμέλειας του ανήλικου τέκνου των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσίαν την από 13.2.2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………./2018 έφεση του ……….., ως προς την από 7.10.2016 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../2016 αγωγή της …………, κατά το κεφάλαιο της διατροφής.
Εξαφανίζει την εκκαλούμενη απόφαση 4805/2017 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, ως προς το κεφάλαιο που αφορά στη διατροφή του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, …….
Κρατεί την υπόθεση και δικάζει την από 7.10.2016 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………../2016 αγωγή ως προς το κεφάλαιο της διατροφής.
Δέχεται εν μέρει αυτή.
Υποχρεώνει τον εναγόμενο ……….. να προκαταβάλλει στην ενάγουσα ……. ., ως ασκούσα την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου, …., το πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα το ποσό των διακοσίων εβδομήντα (270) ευρώ, για χρονικό διάστημα δύο (2) ετών από την επίδοση της αγωγής και με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας παροχής μέχρι την εξόφληση.
Συμψηφίζει στο σύνολό της, ως προς την από 7.10.2016 αγωγή, την πέραν των προκαταβληθέντων εξόδων δικαστική δαπάνη, μεταξύ των διαδίκων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στις 2 Ιανουαρίου 2020, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ