ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 727 /2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Αγγελική Δέτση, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη γραμματέα Γ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Εισάγονται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου α) η από 12-3-2018 και αρ. κατάθ. ………./2018 και β) η από 28-3-2018 και αρ. κατάθ. ………/2018 εφέσεις, οι οποίες πρέπει να συνεκδικαστούν, διότι είναι συναφείς μεταξύ τους, καθόσον προσβάλλουν την ίδια πρωτόδικη απόφαση, πρόκειται για τους ίδιους διαδίκους και για το ίδιο βιοτικό γεγονός, ενώ με τη συνεκδίκασή τους επιτυγχάνεται η μείωση των εξόδων και η επιτάχυνση της διαδικασίας (άρθρα 524 § 1 σε συνδ. με 246 ΚΠολΔ).
Οι ανωτέρω υπό κρίση εφέσεις των εν μέρει ηττηθέντων στον πρώτο βαθμό διαδίκων κατά της υπ’ αριθμ. 113/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία του άρθρου 681Β ΚΠολΔ και δέχθηκε εν μέρει την από 17-2-2015 (αρ. κατάθ. ………./2015) αγωγή του ……….., έχουν ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, ήτοι με κατάθεση του δικογράφου τους στη γραμματεία του εκδόντος την προσβαλλόμενη απόφαση Δικαστηρίου στις 12-3-2018 και 28-3-2018 αντίστοιχα, δηλαδή εντός προθεσμίας τριάντα ημερών από την επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης, που έλαβε χώρα στις 27-2-2018 (βλ. σημείωση δικαστικού επιμελητή επί αντιγράφου της προσβαλλόμενης απόφασης), αρμοδίως δε φέρονται για να δικαστούν από το Δικαστήριο αυτό (άρθρα 19, 495 § 1, 498, 500, 511, 513, 516, 517, 518 § 1 ΚΠολΔ). Πρέπει, επομένως, οι εφέσεις να γίνουν τυπικά δεκτές και να ερευνηθούν περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους, κατά το μέρος που μεταβιβάζεται με αυτές η υπόθεση στο παρόν δικαστήριο (άρθρα 522 και 533 ΚΠολΔ).
Με την ένδικη αγωγή, που άσκησε ο ενάγων …….. από κοινού με την ………. (μη διάδικο στην παρούσα δίκη) ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ισχυρίστηκε ότι αδυνατεί να εξασφαλίσει τη διατροφή του, έλλειψης πόρων και περιουσίας αλλά και αδυναμίας να εργαστεί ενόψει των αναγκών των σπουδών του. Ζήτησε δε να υποχρεωθεί ο εναγόμενος πατέρας του, ………., να του καταβάλλει εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα, και για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής, ως μηνιαία διατροφή του το ποσό των 800 €, νομιμότοκα από την καθυστέρηση κάθε δόσης, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στα δικαστικά έξοδα. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την προσβαλλόμενη απόφασή του, μετά από ουσιαστική παραδοχή της ένστασης ελαττωμένης διατροφής (άρθρο 1495 ΑΚ), που προέβαλε ο εναγόμενος, δέχτηκε κατά ένα μέρος την αγωγή αναφορικά με τον ανωτέρω ενάγοντα και υποχρέωσε τον εναγόμενο πατέρα του να προκαταβάλλει σ’ αυτόν ως μηνιαία (στοιχειώδη) διατροφή του το ποσό των 200 ευρώ, για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής, με τον νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας δόσης. Κατά της ανωτέρω απόφασης παραπονούνται τόσο ο ενάγων όσο και ο εναγόμενος με τις ένδικες εφέσεις τους για τους λόγους, που εκθέτουν σ’ αυτές, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν, αφού εξαφανιστεί η εκκαλουμένη, ο μεν ενάγων να γίνει εξ ολοκλήρου δεκτή η αγωγή του, ο δε εναγόμενος να απορριφθεί.
Από τις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486 §1 και 1489 § 2 ΑΚ προκύπτει ότι δικαίωμα διατροφής έχει έναντι των γονέων του και το ενήλικο τέκνο, εφόσον δεν μπορεί να αυτοδιατραφεί από την περιουσία του ή από εργασία κατάλληλη για την ηλικία του, την κατάσταση της υγείας του και τις λοιπές βιοτικές του συνθήκες, ενόψει των τυχόν αναγκών της εκπαίδευσής του. Η διατροφή αυτή περιλαμβάνει σύμφωνα με το άρθρο 1493 ΑΚ, όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση του δικαιούχου και επί πλέον τα έξοδα για την ανατροφή καθώς και την επαγγελματική και την εν γένει εκπαίδευσή του. Προϋπόθεση, δηλαδή, να αξιώσει διατροφή από τους γονείς του το ενήλικο τέκνο είναι η απορία του και συγκεκριμένα η έλλειψη επαρκών περιουσιακών στοιχείων ή η αδυναμία του να μετέλθει κατάλληλη εργασία. Δικαιούχος διατροφής είναι και εκείνος που, ενόψει των αναγκών της εκπαίδευσής του, δεν μπορεί να μετέλθει κατάλληλη εργασία, που να επιτρέπει την απρόσκοπτη συνέχιση των σπουδών του. Οι ανάγκες της εκπαίδευσης εξαρτώνται από τις λοιπές βιοτικές συνθήκες του δικαιούχου. Ως εκπαίδευση νοείται όχι μόνο η κατώτερη, αλλά η μέση γενικά εκπαίδευση και η ανώτερη ή ανώτατη (ΑΠ 1486/2018 ΝΟΜΟΣ, ΕΠειρ 126/2015 ΕλΔνη 2016.801). Θα πρέπει, ωστόσο, να λαμβάνονται υπόψη οι επιδόσεις του δικαιούχου, η προθυμία και η ικανότητα του να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ορισμένου βαθμού και επιπέδου σπουδών (ΑΠ 117/2008, ΕΠειρ 126/2015, ΕλΔνη 2016.801, ΕΑ 2564/2011 ΕλΔνη 2012.795, ΕΑ 4481/2009 ΕλΔνη 2010.155). Εξάλλου, η διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ, που έχει έντονο χαρακτήρα κανόνα δημοσίας τάξεως, αφού σκοπεί στην πάταξη παραβιάσεων των αρχών της καλής πίστεως και των χρηστών ηθών και την άσκηση του κάθε δικαιώματος σύμφωνα με τον οικονομικό και κοινωνικό σκοπό του, ήτοι στην πάταξη της κακοπιστίας και της ανηθικότητας στις συναλλαγές, δεν αποκλείεται να εφαρμοσθεί και σε δικαιώματα που πηγάζουν από διατάξεις δημοσίας τάξεως (ΑΠ 1143/2007 ΝοΒ 2007.1815), χωρίς να έχει επιρροή αυτό και μόνο το γεγονός ότι ο χαρακτήρας των διατάξεων αυτών είναι περισσότερο έντονος ή όχι, εφόσον η συμπεριφορά του δικαιούχου εμφανίζεται, στη συγκεκριμένη περίπτωση, να υπερακοντίζει καταφανώς τα όρια, που διαγράφονται παραπάνω, πράγμα το οποίο δεν προϋποθέτει απαραιτήτως ότι από την άσκηση του συγκεκριμένου δικαιώματος δημιουργείται κατάσταση συνεπαγόμενη αφόρητες συνέπειες για τον οφειλέτη (ΟλΑΠ 569/86 Νοβ 35.532, ΕΠειρ 3/1996 ΕλΔνη 1996.1394). Έτσι, η ένσταση καταχρηστικής ασκήσεως δικαιώματος (281 ΑΚ) είναι δυνατόν να προβληθεί και κατά της αγωγής διατροφής. Για την θεμελίωσή της, όμως, απαιτείται η προβολή και απόδειξη ιδιαίτερων περιστατικών, τα οποία σε συγκεκριμένη περίπτωση, καταδεικνύουν προφανή υπέρβαση των ορίων της καλής πίστης ή των χρηστών ηθών ή του κοινωνικού ή του οικονομικού σκοπού του δικαιώματος διατροφής, κατά την άσκησή του από τον ενάγοντα σε βάρος του εναγομένου, λ.χ. περιστατικά, από τα οποία συνάγεται σαφής και κατηγορηματική δήλωση του αιτουμένου την διατροφή τέκνου να μην υπάρχει πλέον μεταξύ του γεννήτορα και αυτού οποιοσδήποτε συναισθηματικός δεσμός ή σαφής προσβολή του προσώπου του εναγομένου γονέα ή άλλα περιστατικά, από τα οποία να προκύπτουν ενέργειες του τέκνου, που να δείχνουν περιφρόνηση προς τον εναγόμενο γονέα και έλλειψη αγάπης και σεβασμού προς αυτόν (ΕΠειρ 780/2014 ΝΟΜΟΣ, ΕΑ 2564/2011 ΕλΔνη 2012.795).
Από την επανεκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα του εναγομένου (ο ενάγων δεν εξέτασε μάρτυρα), που εξετάστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση απομαγνητοφωνημένα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, καθώς και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που νόμιμα μετ’ επικλήσεως προσκομίζουν οι διάδικοι, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που παραδεκτά το πρώτον προσκομίζονται στο παρόν Δικαστήριο (άρθρο 529 § 1 ΚΠολΔ), είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, για μερικά από τα οποία γίνεται ειδικότερη μνεία παρακάτω, χωρίς ωστόσο να παραληφθεί ουδένα για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς, μεταξύ των οποίων η με αρ. …./27-11-2012 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα …….. (ήδη ενάγων) ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών ……. και η με αρ. ……/16-3-2015 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα ……. ενώπιον του συμβολαιογράφου Λαυρίου ….., οι οποίες ελήφθησαν με επιμέλεια του εναγομένου στα πλαίσια άλλων δικών και αξιολογούνται ως δικαστικά τεκμήρια, καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως, αποδείχθηκαν τα παρακάτω πραγματικά περιστατικά : Ο ενάγων και ήδη εφεσίβλητος –εκκαλών, ……., γεννήθηκε στις 28-2-1992 από τον νόμιμο γάμο του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος-εφεσίβλητου, ………, με την …….., ο οποίος (γάμος) έχει λυθεί με την υπ’ αριθμ. 303/2011 αμετάκλητη απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Ο ενάγων, που ήδη είναι ενήλικος και κατά τον χρόνο κατάθεσης της ένδικης αγωγής διένυε το 23ο έτος της ηλικίας του, στις 1-10-2014 εγγράφηκε στο Α΄ (φθινοπωρινό) εξάμηνο σπουδών της ειδικότητας Στέλεχος Τεχνολογίας και Ελέγχου Τροφίμων και Ποτών του ΙΕΚ Σιβιτανιδείου Δημόσιας Σχολής Τεχνών και Επαγγελμάτων. Η φοίτηση στη συγκεκριμένη ειδικότητα διαρκεί πέντε εξάμηνα και η παρακολούθηση των μαθημάτων γίνεται πρωινές ώρες. Ο ενάγων είχε επιτυχή ολοκλήρωση του Α΄ εξαμήνου σπουδών και στις 16-2-2015 ανανέωσε την εγγραφή του στο εν λόγω τμήμα και για το Β’ (εαρινό) εξάμηνο. Ωστόσο, έκτοτε δεν επέδειξε ενδιαφέρον ως προς την παρακολούθηση των μαθημάτων, αφού μέχρι 30-6-2015, που ολοκληρώθηκε το Β’ εξάμηνο, είχε πραγματοποιήσει 144 απουσίες, ενώ δεν ολοκλήρωσε με επιτυχία ούτε τις εξετάσεις του συγκεκριμένου εξαμήνου, με συνέπεια να απαιτείται επαναπαρακολούθηση των μαθημάτων (βλ. με αρ. πρωτ. …../12-1-2016 ατομικό δελτίο καταρτιζομένου του εν λόγω ΙΕΚ), χωρίς μάλιστα οι απουσίες του ή η μη επιτυχής ολοκλήρωση του Β’ εξαμήνου να οφείλεται σε λόγους υγείας ή επειδή ήταν υποχρεωμένος να εργάζεται για να αντιμετωπίζει τα έξοδα διαβίωσής του, και έτσι διέκοψε τις σπουδές του στην εν λόγω σχολή. Εξάλλου, αποδείχθηκε ότι ο ενάγων δεν υπήρξε επιμελής ούτε ως μαθητής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, έχοντας αποφοιτήσει από την Γ’ τάξη του γενικού λυκείου με βαθμό απόλυσης «Σχεδόν καλώς, δέκα και εννέα δέκατα». Μετά την αποφοίτησή του από το λύκειο εργάστηκε περιστασιακά ως σερβιτόρος και τον Φεβρουάριο του 2011 παρουσιάστηκε για να εκπληρώσει τη στρατιωτική του θητεία στο Πολεμικό Ναυτικό, πλην όμως στις 15 Νοεμβρίου 2011 έλαβε δωδεκάμηνη αναστολή στράτευσης για λόγους υγείας. Ο ενάγων, ο οποίος μετά τη διάσταση των γονέων του διέμενε με την μητέρα του και την αδερφή του αρχικά στην οικογενειακή κατοικία στα Καλύβια Αττικής και έπειτα σε ιδιόκτητη οικία της μητέρας του, στο Κερατσίνι, επί της οδού …………., και δεν διατηρούσε επαφές με τον εναγόμενο πατέρα του, αφότου ενηλικιώθηκε, άρχισε να επισκέπτεται τακτικά τον τελευταίο και να καλλιεργούν τη σχέση πατέρα –υιού, που μέχρι τότε είχε αδρανήσει, κυρίως εξαιτίας της στάσης της μητέρας του, η οποία έθετε προσκόμματα στην επικοινωνία των ανήλικων τότε παιδιών της με τον εναγόμενο πατέρα τους, όπως παραδέχεται και ο ίδιος ο ενάγων στην υπ’ αρ. ……/2012 ένορκη βεβαίωσή του ενώπιον της συμβολαιογράφου. Το γεγονός αυτό δυσαρέστησε έντονα την μητέρα του, με αποτέλεσμα τις μεταξύ τους προστριβές και τον Δεκέμβριο του 2011 να έρθουν σε σύγκρουση, οπότε ο ενάγων αναγκάστηκε να μετακομίσει στην οικία του πατέρα του, αρχικά στο Μοσχάτο Αττικής και από τον Αύγουστο του 2012 στα Καλύβια, στην οικογενειακή τους κατοικία, ιδιοκτησίας του εναγομένου. Έκτοτε ο εναγόμενος πατέρας του ανέλαβε όλα τα έξοδα συντήρησης του ενάγοντος και προθυμοποιήθηκε να τον στηρίξει οικονομικά για να πραγματοποιήσει σπουδές στον τομέα των ναυτιλιακών στην Αγγλία. Για τον λόγο αυτό, από το καλοκαίρι του 2012, ο ενάγων ξεκίνησε ιδιαίτερα μαθήματα αγγλικής γλώσσας, τη δαπάνη των οποίων κάλυπτε εξ ολοκλήρου ο εναγόμενος. Χαρακτηριστικά, όπως αναφέρει ο ενάγων στην αγωγή του, ο πατέρας του τού προσέφερε μία «πλουσιοπάροχη ζωή». Ωστόσο, ο ενάγων δεν επέδειξε το απαιτούμενο ενδιαφέρον και επιμέλεια και γι’ αυτό δεν πέτυχε στις εξετάσεις προκειμένου να αποκτήσει τίτλο πιστοποίησης της αγγλικής γλώσσας. Ο εναγόμενος εξακολούθησε να καλύπτει όλα τα έξοδα διαβίωσης του ενάγοντος υιού του, καθ’ όλο το διάστημα που διέμενε μαζί του, ακόμη και κατά τους μήνες, που αυτός εκπλήρωνε την στρατιωτική του θητεία, από τον Σεπτέμβριο του 2012 μέχρι τον Νοέμβριο του ιδίου έτους, μετά την ολοκλήρωση της οποίας ο ενάγων επανήλθε στην οικία του πατέρα του. Ο ενάγων συμβίωνε με τον πατέρα του μέχρι τον Απρίλιο του 2013, οπότε μετά το κάτωθι περιγραφόμενο περιστατικό οι σχέσεις τους διερράγησαν πλήρως και έκτοτε δεν είχαν ουδεμία επικοινωνία. Συγκεκριμένα, στις 27-4-2013 ο ενάγων μετέβη μαζί με φίλο του στην οικία του πατέρα του, όπου βρισκόταν και η αδερφή του, και για ανεξακρίβωτη αιτία επιτέθηκαν στον πατέρα του προκαλώντας του σωματικές βλάβες. Στη συνέχεια, αφαίρεσε μία τσάντα του πατέρα του, που περιείχε το χρηματικό ποσό των 3.000 ευρώ, το κλειδί του αυτοκινήτου και διάφορα προσωπικά έγγραφα του και έφυγαν. Ο εναγόμενος, ηλικίας κατά τον χρόνο εκείνο 61 ετών, διακομίστηκε με όχημα του ΕΚΑΒ στο Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών Γ. Γεννηματάς, όπου διαγνώστηκε ότι φέρει κακώσεις στην ΟΜΣΣ με μωλωπισμούς στο ύψος 04 και 05 παρασπονδυλικά ιδίως ΑΡ, ενώ σύμφωνα με την από 13-5-2013 συνταχθείσα ιατροδικαστική έκθεση της ιατροδικαστή ……. ., αυτός διαγνώστηκε ότι φέρει εκχύμωση στη δεξιά δελτοειδή χώρα διαστάσεων 3Χ3 εκ. περίπου, εκχύμωση στη δεξιά ωμική χώρα διαμέτρου 8 εκ. περίπου, οίδημα στο κάτω τριτημόριο του δεξιού αντιβραχίου και εκχύμωση στη ραχιαία έξω και μέχρι την πρόσθια επιφάνεια του αριστερού βραχίονα διαστάσεων 14Χ8 εκ. περίπου. Για τις ανωτέρω πράξεις ασκήθηκε εναντίον του ενάγοντος ποινική δίωξη από τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών και παραπέμφθηκε να δικαστεί στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο ενάγων, μετά το ανωτέρω επεισόδιο, μετακόμισε και πάλι στην οικία της μητέρας του. Για να καλύψει τα έξοδα διαβίωσής του εργάστηκε περιστασιακά κατά τα έτη 2014, 2015 και 2016 αποκομίζοντας εισοδήματα 1.162,29 €, 2.207,47 € και 2.215,58 € αντίστοιχα, λαμβάνοντας στα ενδιάμεσα διαστήματα του έτους 2016 και επίδομα ανεργίας (βλ. με αρ. πρωτ. …../2-4-2018 έγγραφο της ΑΑΔΕ/Ε’ ΔΟΥ Πειραιά), προσέτι δε το έτος 2014 πώλησε το ΙΧΕ αυτοκίνητο, εργοστασίου κατασκευής ALFA ROMEO 1800 cc, που του είχε μεταβιβάσει ο εναγόμενος πατέρας του ενόσω συγκατοικούσαν, έναντι τιμήματος 1.400 ευρώ. Από τα ανωτέρω εκτεθέντα συνάγεται ότι ο ενάγων ουδέποτε είχε πρόθεση για ανώτερες σπουδές και δη στο ΙΕΚ Σιβιτανίδειο, γεγονός που καταδεικνύεται τόσο από τις προαναφερόμενες επιδόσεις του όσο και από τις απουσίες του κατά τη διάρκεια των μαθημάτων. Ακόμη, παρά τις προσπάθειες, που κατέβαλε ο εναγόμενος, για να αποκτήσει ο ενάγων τα απαιτούμενα τυπικά προσόντα, ώστε να είναι σε θέση να διεκδικήσει μία καλύτερη θέση στην αγορά εργασίας (σπουδάζοντας ναυτιλιακά), αυτός δεν επέδειξε ούτε επιμέλεια ούτε και ενδιαφέρον για επαγγελματική κατάρτιση. Εξάλλου, λαμβανομένων υπόψη της ηλικίας του, ότι είναι υγιής, το γεγονός ότι διαμένει στην ιδιόκτητη οικία της μητέρας του και έτσι δεν βαρύνεται με δαπάνες στέγασης, αλλά και ότι κατά τα έτη 2014-2016 εργάστηκε, κρίνεται ότι αυτός ήταν ικανός κατά το επίδικο διάστημα (19-5-2015, οπότε επιδόθηκε η ένδικη αγωγή, και για μία διετία, μέχρι 19-5-2017) να εξασφαλίσει τη διατροφή του με τις δικές του δυνάμεις ανευρίσκοντας σταθερή εργασία ανάλογη των δεξιοτήτων και ικανοτήτων του. Κατόπιν τούτου δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις διατροφής του ενάγοντος έναντι του πατέρα του και η αγωγή (αναφορικά με αυτόν) είναι απορριπτέα ως ουσία αβάσιμη. Ο ενάγων ισχυρίζεται ότι η διακοπή της παρακολούθησης στο ανωτέρω ΙΕΚ οφείλεται στην αδυναμία του να ανταπεξέλθει οικονομικά στα δίδακτρα της σχολής. Και στην περίπτωση όμως αυτή, αν γίνει δηλαδή δεκτό ότι ο ενάγων, καίτοι είχε αληθινή βούληση να φοιτήσει στην εν λόγω σχολή για να αποκτήσει κάποια επαγγελματική ειδίκευση, πλην όμως δεν μπόρεσε να συνεχίσει τις σπουδές του αποκλειστικά λόγω της οικονομικής του αδυναμίας (γεγονός, ωστόσο, που δεν αποδείχθηκε) και ότι υφίσταται, άρα, αξίωση του έναντι του εναγομένου πατέρα του για διατροφή λόγω της απορίας του, αυτή, ενόψει της παραπάνω περιγραφόμενης συμπεριφοράς του ενάγοντος απέναντι στον εναγόμενο ασκείται καταχρηστικά, γενομένης δεκτής ως ουσία βάσιμης της ένστασης του άρθρου 281 ΑΚ, που προέβαλε παραδεκτά στον πρώτο βαθμό ο εναγόμενος και επαναφέρει με τον δεύτερο λόγο της κρινόμενης έφεσής του. Ειδικότερα, η συμπεριφορά του ενάγοντος απέναντι στον πατέρα του να του προκαλέσει τις ως άνω σωματικές βλάβες, υπό τις προεκτεθείσες συνθήκες, αποτελούν έκφραση ακραίας αχαριστίας έναντι του γεννήτορά του, ο οποίος του προσέφερε υλική βοήθεια και συμπαράσταση καθ’ όλο το προηγούμενο διάστημα, που διέμενε μαζί του. Εξάλλου από το ανωτέρω συμβάν μέχρι σήμερα, ο ενάγων δεν είχε καμιά απολύτως επαφή με τον εναγόμενο πατέρα του, τον οποίο αγνόησε, και δεν συμμετείχε σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής του, ούτε ακόμη και στις πιο δύσκολες περιστάσεις, όπως αυτές που πέρασε το έτος 2014 νοσηλευόμενος στο νοσοκομείο επί εικοσαήμερο περίπου μετά την πολύωρη χειρουργική επέμβαση, στην οποία υποβλήθηκε για να αντιμετωπίσει το σοβαρό πρόβλημα υγείας, που εμφάνισε (ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής). Ούτε όμως και το επόμενο διάστημα είχε ο ενάγων οποιαδήποτε επικοινωνία με τον εναγόμενο πατέρα του, έστω και τηλεφωνική, εκδηλώνοντας ενδιαφέρον για την πορεία της υγείας του. Όμως, παρά την έναντι του πατέρα του συμπεριφορά του αυτή, ο ενήλικος ήδη γιος του αξιώνει από αυτόν, με την ένδικη αγωγή να υποχρεωθεί να του καταβάλει διατροφή σε χρήμα, θεμελιώνοντας το δικαίωμά του αυτό μόνο στο τυπικό γεγονός ότι ο ίδιος γεννήθηκε από τον εναγόμενο, με τον οποίο σήμερα κανένα ουσιαστικό στοιχείο, από αυτά που υπάρχουν και προσδίδουν στη σχέση της συγγένειας πατέρα και γιου την πραγματική της υπόσταση δεν τον συνδέει, αφού προς αυτόν έχει επιδείξει πλήρη αδιαφορία και έλλειψη ακόμη στοιχειώδους σεβασμού, ενώ η συμπεριφορά του, που περιγράφηκε παραπάνω, να στραφεί με βία έναντι του πατέρα του, αποδεικνύει όχι μόνο την επιθυμία του να διαρρήξει ολοκληρωτικά ό,τι τον συνδέει με τον πατέρα του, αλλά και περιφρόνηση προς αυτόν και που για τη συμπεριφορά του αυτή δεν συνέτρεξε ανάλογη συμπεριφορά του πατέρα του προς αυτόν. Υπό τα δεδομένα αυτά η συμπεριφορά του δικαιούχου είναι κακόπιστη και εμφανίζεται ότι υπερακοντίζει καταφανώς τα όρια του άρθρου 281 ΑΚ, που σκοπεί, όπως αναφέρθηκε στη μείζονα σκέψη της παρούσας, στην πάταξη της παραβιάσεως των αρχών της καλής πίστεως και των χρηστών ηθών κατά την άσκηση του δικαιώματος, αλλά και του κοινωνικοοικονομικού του σκοπού, στα πλαίσια της αληθινής διάστασης της συγγενικής σχέσης, όπως αυτά διαγράφηκαν παραπάνω, και επομένως είναι καταχρηστική. Συνακόλουθα, η αγωγή σε κάθε περίπτωση είναι απορριπτέα και για τον λόγο αυτό. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που δέχτηκε εν μέρει την αγωγή και επιδίκασε στοιχειώδη διατροφή στον ενάγοντα έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, κατά ουσιαστική παραδοχή του πρώτου λόγου της από 12-3-2018 έφεσης του εναγομένου, η οποία πρέπει να γίνει δεκτή ως ουσία βάσιμη κατά το μέρος που μεταβιβάζεται στο παρόν Δικαστήριο (ως προς το κεφάλαιο της αγωγής που αφορά τον δεύτερο ενάγοντα). Αντίθετα, οι λόγοι της από 28-3-2018 έφεσης του ενάγοντος είναι απορριπτέοι ως ουσία αβάσιμοι, όπως και η έφεση αυτή στο σύνολό της. Συνακόλουθα, πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση κατά το μεταβιβασθέν με την από 12-3-2018 έφεση κεφάλαιο, να κρατηθεί η αγωγή κατά το μέρος αυτό (ως προς τον δεύτερο ενάγοντα) και, αφού δικαστεί, να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμη. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα των εφέσεων για αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας πρέπει να συμψηφιστούν μεταξύ των διαδίκων λόγω της μεταξύ τους συγγένειας (άρθρα 179, 181, 192 § 1 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων τις από 12-3-2018 (αρ. κατάθ. ……../2018) και από 28-3-2018 (αρ. κατάθ. ………../2018) εφέσεις.
ΔΕΧΕΤΑΙ αυτές τυπικά.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την από 28-3-2018 έφεση κατ’ ουσίαν.
ΔΕΧΕΤΑΙ την από 12-3-2018 έφεση κατ’ ουσίαν.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ’ αρ. 113/2018 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, κατά το μεταβιβασθέν αυτής κεφάλαιο.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και
ΔΙΚΑΖΕΙ τη αγωγή (ως προς τον δεύτερο ενάγοντα)
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτήν.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων για αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις 13-12-2019.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Και αντ αυτής, λόγω μεταθεσεως
Και αναχωρησεως, ο Προεδρος
Του Τριμελους Συμβουλιου Δ/νσης
Του Εφετείου Πειραιως, Αντωνιος
Πλακίδας, Πρόεδρος Εφετων