Μενού Κλείσιμο

Αριθμός Απόφασης 23/2020

Νομικά θέματα που αντιμετωπίστηκαν.

Η μεταβίβαση του επίδικου πράγματος ή δικαιώματος, που έγινε μετά την επέλευση της εκκρεμοδικίας, δεν επιφέρει μεταβολή στην έννομη σχέση της δίκης,  αλλά η δίκη συνεχίζεται μεταξύ των διαδίκων, εωσότου, νομίμως περατωθεί. Ο ειδικός διάδοχός (του αρχικού διαδίκου) δεν αποκτά αυτοδικαίως την ιδιότητα του διαδίκου και δεν εισέρχεται στη θέση του δικαιοπαρόχου του, αλλά έχει δικαίωμα, έως την έκδοση αμετάκλητης απόφασης, ν` ασκήσει παρέμβαση, ακόμη και για πρώτη φορά ενώπιον του Αρείου Πάγου. Εξάλλου, γενομένης δεκτής της έφεσης, το Εφετείο, εξετάζοντας την αγωγή, δεν δεσμεύεται από την αρχή της μη χειροτέρευσης της θέσης του εκκαλούντος και μπορεί να εκδώσει επιβλαβέστερη απόφαση, υπό την προϋπόθεση ότι το σχετικό κεφάλαιο περιλαμβάνεται στην έφεση.

 

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ    23/2020

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΟ από τη Δικαστή Ελένη Σκριβάνου, Εφέτη, η οποία ορίστηκε από τον  Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Τ.Λ..

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

 Φέρονται προς συνεκδίκαση ενώπιον του δικαστηρίου τούτου: α) η με Ε.Α.Κ …./2017 έφεση και β) η με Ε.Α.Κ …./2019 πρόσθετη παρέμβαση υπέρ των εκκαλούντων. Των δικογράφων αυτών πρέπει να διαταχθεί η συνεκδίκαση λόγω της πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας (άρθρα 31, 246 ΚΠολΔ).

Η κρινόμενη έφεση κατά της υπ’αρ. 4457/2017 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των μισθωτικών διαφορών (άρθρα 647 επ. ΚΠολΔ, όπως αυτά ίσχυαν πριν την τροποποίησή τους με το Ν.4335/23-7-2015 που, σύμφωνα με την το άρθρο 9 παρ.2 αυτού, δεν καταλαμβάνει τις αγωγές που ασκήθηκαν πριν την 1η-1-2016, όπως η ένδικη), έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 επ., 511, 513, 516 παρ.1, 518 παρ. 2, 591 παρ.1 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι δεν προκύπτει ούτε επικαλούνται οι διάδικοι ότι έλαβε χώρα επίδοση της εκκαλουμένης, και από τη δημοσίευσή της, έως την άσκηση της έφεσης δεν έχει παρέλθει διετία.Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να εξετασθεί περαιτέρω από το Δικαστήριο τούτο, που είναι καθ΄ύλη και κατά τόπο αρμόδιο, κατά την ίδια διαδικασία με την οποία εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της και μέσα στα όρια που καθορίζονται από αυτούς (άρθρα 19,522 ,533 παρ.1,2 ΚΠολΔ), καθώς έχει κατατεθεί εκ μέρους των εκκαλούντων το προβλεπόμενο, από τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 εδ.αΚΠολΔ, παράβολο, όπως επίσης προκύπτει από τη σχετική έκθεση κατάθεσης της Γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιώς, κάτωθεν της έφεσης. Επίσης παραδεκτά και νόμιμα ασκείται η ως άνω πρόσθετη παρέμβαση, ενώπιον του δικαστηρίου τούτου (άρθρα 80 επ. ΚΠολΔ), του ως άνω προσθέτως παρεμβαίνοντος,  υπέρ των εκκαλούντων – εναγόντων, η οποία, όπως προκύπτει από τη σχετική επισημείωση επί του δικογράφου της του δικαστικού επιμελητή Αθήνας ………, επιδόθηκε στις 23-9-2019 και πρέπει να εξετασθεί περαιτέρω κατ΄ουσία από το Δικαστήριο τούτο, συνεκδικαζόμενη, όπως προαναφέρθηκε με την κρινόμενη έφεση.

Από τις διατάξεις του άρθρου 225 παρ. 1 και 2 του ΚΠολΔ, συνάγεται ότι παρέχεται η δυνατότητα στους διαδίκους και μετά την εκκρεμοδικία να μεταβιβάσουν το επίδικο πράγμα ή δικαίωμα, υπό τους όρους και προϋποθέσεις του ουσιαστικού δικαίου. Η μεταβίβαση, όμως, του επίδικου πράγματος ή δικαιώματος, που έγινε μετά την επέλευση της εκκρεμοδικίας, δεν επιφέρει μεταβολή στην έννομη σχέση της δίκης, διότι αυτή δεν αποβαίνει αναγκαίο παρακολούθημα της ουσιαστικής έννομης σχέσης, αλλά η δίκη συνεχίζεται μεταξύ των διαδίκων, εωσότου, νομίμως περατωθεί. Μέχρι τότε μόνος νομιμοποιούμενος να διεξαγάγει τη δίκη είναι ο διάδικος που μεταβίβασε μετά την επέλευση της εκκρεμοδικίας το επίδικο πράγμα ή δικαίωμα (AΠ 404/2018, ΑΠ 1479/2010, ΑΠ 1345/2009, ΑΠ 1727/2006, ΑΠ 1541/2003, Εφ.Θεσ.(Μον). 570/2019, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Ο ειδικός διάδοχός (του αρχικού διαδίκου) δεν αποκτά αυτοδικαίως την ιδιότητα του διαδίκου και δεν εισέρχεται στη θέση του δικαιοπαρόχου του, αλλά έχει δικαίωμα, έως την έκδοση αμετάκλητης απόφασης, ν` ασκήσει παρέμβαση, ακόμη και για πρώτη φορά ενώπιον του Αρείου Πάγου. Σύμφωνα δε με το άρθρο 83 του ΚΠολΔ, μπορεί να ασκηθεί υπέρ διαδίκου αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση, περίπτωση που συντρέχει αν η ισχύς της απόφασης στην κύρια δίκη εκτείνεται και στις έννομες σχέσεις εκείνου που άσκησε πρόσθετη παρέμβασή προς τον αντίδικό του, όπως είναι εκείνος που έγινε ειδικός διάδοχος του διαδίκου όσο διαρκούσε η δίκη ή μετά το τέλος αυτής, κατά του οποίου ισχύει το δεδικασμένο και η εκτελεστότητα της δικαστικής απόφασης που εκδόθηκε εις βάρος του δικαιοπάροχου του διαδίκου, σύμφωνα με τα άρθρα 325 περ. 2 και 919 περ. 1 του ΚΠολΔ (ΑΠ 404/2018, ο.π). Περαιτέρω, αν πρόκειται για πρόσθετη παρέμβαση που ασκήθηκε από τον ειδικό διάδοχο και συμφωνούν όλοι οι αρχικοί διάδικοι, μπορεί αυτός, κατ΄άρθρο 85 ΚΠολΔ, να συμμετάσχει στη δίκη ως κύριος διάδικος και να υπεισέλθει στη θέση του διαδίκου υπέρ του οποίου παρενέβη και ο οποίος τίθεται εκτός δίκης (Εφ.Πατρ.726/2014, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, γενομένης δεκτής της έφεσης, το Εφετείο, εξετάζοντας την αγωγή, δεν δεσμεύεται από την αρχή της μη χειροτέρευσης της θέσης του εκκαλούντος και μπορεί να εκδώσει επιβλαβέστερη απόφαση, υπό την προϋπόθεση ότι το σχετικό κεφάλαιο περιλαμβάνεται στην έφεση. Συνεπώς, όταν το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή ως αόριστη ή νομικά αβάσιμη, δυνατή η από το Εφετείο απόρριψή της ως ουσιαστικά αβάσιμης (ΑΠ 1344/2015, ΑΠ 878/2000, Εφ.Πατρ.890/1999, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

Στην προκειμένη περίπτωση, οι ενάγοντες – ήδη εκκαλούντες- υπέρ’ών η πρόσθετη παρέμβαση εξέθεταν στην από 27-7-2015 και με ειδικό αριθμό κατάθεσης ……/27-7-2015 αγωγή τους, κατ΄ εκτίμηση του δικογράφου της, ότι αυτοί και οι εναγόμενοι είναι συνιδιοκτήτες αυτοτελών οριζόντιων ιδιοκτησιών μιας πολυώροφης οικοδοµής (πολυκατοικίας), που βρίσκεται στον Κορυδαλλό Αττικής επί της οδού ……….  Συγκεκριμένα, ότι  η πρώτη των εναγόντων είναι αποκλειστική κυρία του µε στοιχεία Α2 διαµερίσµατος του πρώτου ορόφου και της µε στοιχεία Υ3 αποθήκης του υπογείου και έχει την αποκλειστική χρήση της µε στοιχεία Ρ2 ανοικτής θέσης στάθµευσης της ως άνω πολυκατοικίας, ο δεύτερος εξ αυτών είναι αποκλειστικός κύριος του µε στοιχεία Γ1 διαµερίσµατος του τρίτου ορόφου και της µε στοιχεία Υ1 αποθήκης του υπογείου και έχει την αποκλειστική χρήση της µε στοιχεία Ρ4 ανοικτής θέσης στάθµευσης, ενώ ο τρίτος εξ αυτών είναι αποκλειστικός κύριος του µε στοιχεία Β1 διαµερίσµατος του δευτέρου ορόφου και της µε στοιχεία Υ2 αποθήκης του υπογείου και έχει την αποκλειστική χρήση της µε στοιχεία Ρ3 ανοικτής θέσης στάθµευσης της ίδιας οικοδοµής. Ότι ο πρώτος των εναγόμενων έχει δικαίωµα ισόβιας επικαρπίας και η δεύτερη εξ αυτών είναι ψιλή κυρία του µε στοιχεία Α1 διαµερίσµατος του πρώτου ορόφου, του µε στοιχεία Δ1  διαµερίσµατος του τετάρτου ορόφου, των µε στοιχεία Υ4 και Υ5 αποθηκών του υπογείου και της µε στοιχεία Ρ1 κλειστής θέσης στάθµευσης του ισογείου της πολυκατοικίας αυτής και έχουν την αποκλειστική χρήση του µε στοιχεία α, β, γ, δ, α χώρου, εµβαδού 6,60 τ.µ., στον ακάλυπτο του ισογείου. Ότι την ανέγερση της εν λόγω πολυώροφης οικοδομής, ανέλαβε η πρώτη ενάγουσα – εργολήπτρια εταιρία, κατόπιν σχετικής ανάθεσης του έργου αυτού από τους αρχικούς οικοπεδούχους – εναγόμενους, με το σύστημα της αντιπαροχής, έναντι εργολαβικού ανταλλάγματος, κατά τα ειδικότερα συμφωνηθέντα στο συναφθέν μεταξύ τους υπ΄αρ. ………./16-7-2009  προσύμφωνο μεταβίβασης ποσοστών εξ αδιαιρέτου οικοπέδου και εργολαβικού συμβολαίου του συµβολαιογράφου Νίκαιας Αττικής ……….., υπήχθη δε η οικοδοµή στις διατάξεις του Ν.3741/1929 και των άρθρων 1002 και 1117 του Α.Κ. µε την υπ’ αρ. ……. πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας και κανονισµού πολυκατοικίας του ως άνω συµβολαιογράφου, που έχει νόμιμα καταχωρισθεί στο Κτηµατολογικό Γραφείο Νίκαιας. Ότι οι εναγόµενοι, οι οποίοι έχουν εγκατασταθεί στις προαναφερθείσες οριζόντιες ιδιοκτησίες τους από το καλοκαίρι του 2011, έχουν προβεί σε µία σειρά παράνοµων κατασκευών και εγκαταστάσεων στους κοινόχρηστους χώρους της ως άνω οικοδομής, οι οποίες εμποδίζουν τους ενάγοντες να κάνουν χρήση των κοινόχρηστων αυτών χώρων, καθώς επίσης εγκυµονούν κινδύνους και έχουν αλλοιώσει την εξωτερική όψη της (οικοδομής). Ειδικότερα, ότι οι εναγόµενοι: 1) έχουν τοποθετήσει µία σιδερένια καγκελόπορτα, κλειδωµένη δίφυλλη, διαστάσεων 4 µ. µήκος και 2 µ. ύψος, στον πίσω ακάλυπτο χώρο και µε τον τρόπο αυτό έχουν περιφράξει κοινόχρηστο χώρο εµβαδού 16 τ.µ., στον οποίο έχουν τοποθετήσει µία βάρκα και πλακάκια στο σηµείο πάνω από το σκυρόδεµα λείανσης, καθ’ υπέρβαση των εγκεκριµένων σχεδίων της πολυκατοικίας και του µε στοιχεία α, β, γ, δ, α χώρου αποκλειστικής χρήσης, 2) στο δώµα και συγκεκριµένα στην ταράτσα του τετάρτου ορόφου έχουν τοποθετήσει υαλοπετάσµατα (τζάµια) στις κοινόχρηστες διακοσµητικές διαδοκίδες, έχουν εγκαταστήσει ηλιακό θερµοσίφωνα στο χώρο της απόληξης του φρεατίου του ανελκυστήρα µε αποτέλεσµα να µην µπορεί να γίνει αλλαγή και συντήρηση στο έµβολο του ανελκυστήρα και έχουν κατασκευάσει καµινάδα τζακιού καθ’ υπέρβαση της οικοδοµικής άδειας, 3) στη µε στοιχεία Ρ1 θέση στάθµευσης του ισογείου δεν έχουν κτίσει τοίχο βάσης διαστάσεων 1,30 µ. Χ 2,25 µ., αν και προβλέπεται αυτός από τα εγκεκριµένα από την Πολεοδοµία σχέδια, 4) έχουν καταλάβει µέρος του κοινόχρηστου διαδρόµου του υπογείου, το οποίο έχουν ενσωµατώσει στη µε στοιχεία Υ5 αποθήκη τους, και 5) έχουν κατασκευάσει τρία σιδερένια εµπόδια – σωλήνες σε σχήµα πι κεφαλαίο (Π) – αναδιπλωµένα κιγκλιδώµατα στο ρείθρο του πεζοδροµίου µπροστά από την πολυκατοικία, χωρίς την απαιτούµενη άδεια της αρµόδιας δηµοτικής αρχής και χωρίς τη συγκατάθεση της πλειοψηφίας των συνιδιοκτητών. Ζητούσαν δε ακολούθως οι ενάγοντες, να υποχρεωθούν οι εναγόµενοι να αποκαταστήσουν το σύνολο των αυθαιρέτων κατασκευών, να τις παραλείπουν στο µέλλον, να παύσουν οποιαδήποτε µορφή κατάληψης στους κοινόχρηστους χώρους της πολυκατοικίας, να αποδώσουν τους τελευταίους στους ενάγοντες ελεύθερους προς χρήση µε την αποµάκρυνση όσων πραγµάτων έχουν τοποθετήσει σε αυτούς και την αποκατάσταση όσων απαιτούνται, να κτίσουν τοίχο βάσης διαστάσεων 1,30 µ. Χ 2,25 µ. στη µε στοιχεία Ρ1 κλειστή θέση στάθµευσης του ισογείου, σύµφωνα µε τα εγκεκριµένα από την Πολεοδοµία σχέδια, να αποδώσουν στους κοινόχρηστους χώρους το τµήµα του κοινόχρηστου διαδρόµου του υπογείου που έχουν καταλάβει και ενσωµατώσει στη µε στοιχεία Υ5 αποθήκη του υπογείου, να κτίσουν τοιχοποιία στην αποθήκη αυτή στα µέτρα που τους αναλογούν και να αποµακρύνουν τα τρία σιδερένια εµπόδια – σωλήνες σε σχήµα πι κεφαλαίο (Π) – αναδιπλωµένα κιγκλιδώµατα στο ρείθρο του πεζοδροµίου µπροστά από την οικοδοµή, άλλως να επιτραπεί να προβούν οι ενάγοντες σε κάθε νόµιµη ενέργεια για την αποκατάσταση του συνόλου των παραπάνω, με έξοδα των εναγομένων τα οποία αυτοί θα προκαταβάλουν. Τέλος, ζητούσαν, να απειληθεί εις βάρος κάθε ένα από τους εναγόμενους, σε περίπτωση μη συμμόρφωσής τους με την απόφαση που θα εκδοθεί, χρηµατική ποινή ποσού πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ, καθώς επίσης να καταδικαστούν αυτοί (εναγόμενοι) στην καταβολή της δικαστικής τους δαπάνης.

Με την εκκαλουμένη απόφασή του, (υπ΄αρ. 4457/2017) το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, αφού απέρριψε την αγωγή ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης ενεργητικής νομιμοποίησης ως προς την πρώτη ενάγουσα, όπως θα αναφερθεί αναλυτικότερα παρακάτω, ακολούθως, έκρινε την αγωγή ορισμένη και νόμιμη, πλην:1) του αιτήματός της να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να αποδώσουν στους ενάγοντες τμήμα του κοινόχρηστου διαδρόμου του υπογείου, το οποίο (τμήμα) έχουν ενσωματώσει στη με στοιχεία Υ5 αποθήκη του υπογείου, ιδιοκτησίας τους, το οποίο ορθώς απέρριψε ως απαράδεκτο λόγω αοριστίας, παρά του περί του αντιθέτου αβάσιμο ισχυρισμό των εναγόντων – εκκαλούντων που προβάλλουν με τον δεύτερο λόγο της κρινόμενης έφεσής τους, καθώς πράγματι δεν προσδιορίζεται στην αγωγή η θέση και οι διαστάσεις του τμήματος του εν λόγω κοινόχρηστου διαδρόμου του υπογείου, που, σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν οι ενάγοντες, έχουν καταλάβει οι εναγόμενοι, 2) του αιτήματος να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να απομακρύνουν τα τρία σιδερένια εμπόδια- σωλήνες σε σχήμα πι κεφαλαίο (Π) – αναδιπλωμένα κιγκλιδώματα στο ρείθρο του πεζοδρομίου μπροστά από την πολυώροφη οικοδομή, το οποίο, επίσης, ορθά απορρίφθηκε ως μη νόμιμο με την εκκαλουμένη απόφαση, διότι το πεζοδρόμιο δεν αποτελεί κοινόχρηστο χώρο της πολυκατοικίας και συνεπώς η τοποθέτηση των ανωτέρω κιγκλιδωμάτων δεν δημιουργεί διαφορά από την οροφοκτησία, οπότε οι ενάγοντες δεν δικαιούνται να ζητούν την απομάκρυνση των παραπάνω κατασκευών με βάση τις σχετικές διατάξεις. Το γεγονός δε ότι, όπως υποστηρίζουν οι εκκαλούντες (με το ζ σκέλος του τέταρτου λόγου της έφεσής τους), αν συμβεί κάτι θα έχουν την ευθύνη οι συνιδιοκτήτες, δεν μπορεί βέβαια να καταστήσει τη διαφορά αυτή, διαφορά μεταξύ συνιδιοκτητών από οροφοκτησία, 3) του αιτήματος να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να παραλείπουν στο μέλλον τις αυθαίρετες κατασκευές και καταλήψεις στους κοινόχρηστους χώρους, το οποίο (αίτημα) είναι αόριστο, και συνεπώς απαράδεκτο και πρέπει να απορριφθεί, όπως κρίθηκε με την εκκαλουμένη, αφού οι ενάγοντες δεν επικαλούνται κίνδυνο επανάληψης στο μέλλον. Ο ισχυρισμός που προβάλλουν (οι εκκαλούντες- ενάγοντες) με τον τρίτο λόγο της ένδικης έφεσης, ότι έχουν σφοδρή αντιδικία με τους εναγόμενους και η επίκληση των ως άνω,  αυθαιρεσιών, που αφορούν στα λοιπά κύρια αιτήματα της αγωγής, δεν υποκαθιστούν το απαιτούμενο, για το ορισμένο του αιτήματος αυτού, στοιχείο, του κινδύνου επανάληψης στο μέλλον των εν λόγω ενεργειών εκ μέρους των εναγόμενων και 4) του αιτήματος να απειληθεί χρηματική ποινή ποσού πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ σε βάρος καθένα από του εναγόμενους, το οποίο απορρίφθηκε ως μη νόμιμο, διότι οι πράξεις στις οποίες οι ενάγοντες ζητούν να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να προβούν, μπορούν να διενεργηθούν και από τρίτο πρόσωπο, οπότε δεν υπάρχει πεδίο εφαρμογής των διατάξεων των άρθρων 946 και 947 του Κ.ΠολΔ. (Εφ.Αθ.8394/2005 ΕλλΔνη 2006, 555). Εν συνεχεία, απέρριψε την αγωγή ως ουσιαστικά αβάσιμη, ως προς τους λοιπούς δύο ενάγοντες, σχετικά με τα υπόλοιπα αιτήματά της, τα οποία κρίθηκαν παραδεκτά και νόμιμα .

Ακόμη, όπως προαναφέρθηκε, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο απέρριψε την αγωγή ως προς την πρώτη των εναγόντων ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης ενεργητικής νομιμοποίησής της, επειδή με το υπ’ αρ. …./24-11-2015 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Αθηνών ……….., που καταχωρίστηκε στο Κτηματολογικό Γραφείο Νίκαιας με αριθμό …../30-11-2015, η πρώτη των εναγόντων µεταβίβασε λόγω πώλησης στον ………… (ήδη προσθέτως παρεμβαίνοντα) το µε στοιχεία Α2 διαµέρισµα του πρώτου ορόφου και τη µε στοιχεία Υ3 αποθήκη του υπογείου της ανωτέρω πολυώροφης οικοδοµής, οπότε, κατά τη συζήτηση της αγωγής, δεν ήταν συνιδιοκτήτρια στην εν λόγω οικοδομή κι επομένως δεν νοµιµοποιείται ενεργητικά. Σύμφωνα, όμως, με τα αναφερθέντα στην προπαρατεθείσα μείζονα σκέψη, η μεταβίβαση του επίδικου πράγματος, που έγινε μετά την επέλευση της εκκρεμοδικίας, όπως εν προκειμένω, καθώς η μεταβίβαση της ως άνω οριζόντιας ιδιοκτησίας από την πρώτη ενάγουσα στον ………., έλαβε χώρα μετά την άσκηση της ένδικης αγωγής, δεν επιφέρει μεταβολή στην έννομη σχέση της δίκης, αλλά αυτή (δίκη) συνεχίζεται μεταξύ των (αρχικών) διαδίκων, νομιμοποιείται δε να διεξαγάγει τη δίκη, μέχρι την περάτωσή της, ο διάδικος που μεταβίβασε μετά την επέλευση της εκκρεμοδικίας το επίδικο πράγμα, ήτοι στην ένδικη περίπτωση, η πρώτη ενάγουσα εταιρία. Οπότε, γενομένου δεκτού του σχετικού πρώτου λόγου της κρινόμενης έφεσης, πρέπει ως προς το κεφάλαιό της αυτό, ήτοι ως προς το σημείο που απέρριψε την αγωγή ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης ενεργητικής νομιμοποίησης όσον αφορά στην πρώτη ενάγουσα, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση, να κρατηθεί η αγωγή και να εξετασθεί κατ΄ ουσία από το παρόν δικαστήριο.

Περαιτέρω, κατά της ως άνω οριστικής απόφασης παραπονούνται οι ενάγοντες- ήδη εκκαλούντες, με την κρινόμενη έφεσή τους, για τους λόγους που εκθέτουν σ΄ αυτήν, πλην των ως άνω απαντηθέντων, και ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητούν δε την εξαφάνισή της συνολικά, ώστε να γίνει δεκτή η αγωγή τους κατά των αντιδίκων τους.

Ο προσθέτως παρεμβαίνων ………., με την ως άνω πρόσθετη παρέμβασή του, που παραδεκτά και νόμιμα κατά τα εκτεθέντα στη μείζονα σκέψη, ασκεί, το πρώτον, ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου, επικαλείται έννομο συμφέρον να παρέμβει υπέρ των εκκαλούντων – εναγόντων, καθώς εκκρεμούσης της δίκης κατέστη κύριος, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, του µε στοιχεία Α2 διαμερίσματος του πρώτου ορόφου και της µε στοιχεία Υ3 αποθήκης του υπογείου της ανωτέρω πολυώροφης οικοδοµής, μετά από μεταβίβαση των παραπάνω οριζόντιων ιδιοκτησιών σε αυτόν από την πρώτη ενάγουσα εταιρία, δυνάμει του προαναφερθέντος συμβολαίου. Δεν μπορεί, όμως, ο ως άνω προσθέτως παρεμβαίνων να υπεισέλθει στη θέση των αρχικών εναγόντων – εκκαλούντων υπέρ των οποίων παρεμβαίνει, αν και αυτοί με τις προτάσεις του συναινούν σε αυτό,  διότι, δεν προκύπτει, ρητή τουλάχιστον, συναίνεση και των αντιδίκων τους – αρχικών επίσης διαδίκων (εναγόμενων – ήδη εφεσίβλητων), όπως απαιτείται για την υπεισέλευση αυτή κατά τα επίσης προεκτεθέντα στη μείζονα σκέψη, ούτε ο προσθέτως παρεμβαίνων ζητεί κάτι τέτοιο με το δικόγραφο της πρόσθετης παρέμβασής του ή  με τις προτάσεις του επ΄αυτής.

Από την εκτίµηση των ενόρκων καταθέσεων των µαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης …….. και ……….., αντίστοιχα, ενώπιον του ακροατηρίου του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, που περιέχονται στα ταυτάριθµα µε την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά αυτού, καθώς και όλων ανεξαιρέτων των εγγράφων που επικαλούνται και προσκοµίζουν οι διάδικοι, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγµατικά περιστατικά:

Ο πρώτος των εναγόμενων ως ισόβιος επικαρπωτής και η δεύτερη των εναγόμενων ως ψιλή κυρία του οικοπέδου επί της οδού … αριθ. .. στον Κορυδαλλό Αττικής (με ΚΑΕΚ ……….), ανέθεσαν, δυνάμει του υπ’ αρ. …./16-7-2009 προσυμφώνου μεταβίβασης ποσοστών εξ αδιαιρέτου οικοπέδου και εργολαβικού συμβολαίου του συμβολαιογράφου Νίκαιας ……….., στην πρώτη των εναγόντων – εργολήπτρια εταιρία την ανέγερση πολυώροφης οικοδομής, με το σύστημα της αντιπαροχής, με δική της επιμέλεια, ευθύνη και δαπάνη, σύμφωνα με τα από Νοεμβρίου 2007 σχεδιαγράμματα κάτοψης υπογείου, ισογείου, πρώτου ορόφου, δευτέρου ορόφου, τρίτου ορόφου, τετάρτου ορόφου και δώματος και τον από Ιουλίου 2009 πίνακα κατανομής ποσοστών του αρχιτέκτονα μηχανικού ……….., με τον όρο να περιέλθουν, σταδιακά και ανάλογα με το στάδιο των εργασιών, ως εργολαβικό αντάλλαγμα σε αυτήν, ποσοστά 634/1000 εξ αδιαιρέτου του οικοπέδου με τη μεταβίβαση, από τους ως άνω οικοπεδούχους, των οριζόντιων ιδιοκτησιών που αντιστοιχούν στο ως άνω ποσοστά και ειδικότερα των με στοιχεία Α2, Β1 και Γ1 διαμερισμάτων του πρώτου, του δευτέρου και του τρίτου ορόφου αντίστοιχα, καθώς και των με στοιχεία Υ1, Υ2 και Υ3 αποθηκών του υπογείου. Ο δεύτερος των εναγόντων, είναι αποκλειστικός κύριος του µε στοιχεία Γ1 διαµερίσµατος του τρίτου πάνω από το ισόγειο ορόφου της ως άνω πολυώροφης οικοδοµής, εµβαδού 75,85 τ.µ., µε ποσοστό συνιδιοκτησίας 250/000 εξ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου, και της µε στοιχεία Υ1 αποθήκης του υπογείου, εµβαδού 16,10 τ.µ., µε ποσοστό συνιδιοκτησίας 1/000 εξ αδιαιρέτου και έχει την αποκλειστική χρήση της µε στοιχεία Ρ4 ανοικτής θέσης στάθµευσης, εµβαδού 10,13 τ.µ., που βρίσκεται στον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου, δυνάµει του υπ’ αρ. ……/13-5-2011 συµβολαίου του συµβολαιογράφου Νίκαιας ………, που έχει καταχωρισθεί νόμιμα στο Κτηµατολογικό Γραφείο Νίκαιας. Ο τρίτος των εναγόντων, που εκπροσωπείται στη δίκη από την …………., η οποία έχει οριστεί οριστική δικαστική συμπαραστάτρια αυτού, με την  υπ’ αρ. 2851/2016 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (εκουσία δικαιοδοσία), που έχει καταστεί αμετάτκλητη (βλ. υπ’ αρ. ……../16-1-2017 έκθεση επίδοσης της απόφασης αυτής προς τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιώς  του δικαστικού επιµελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών …….., καθώς και το υπ’ αρ. ……../2017 πιστοποιητικό µη άσκησης ενδίκων µέσων της Γραμματείας  του Τµήµατος Πολιτικών Ενδίκων Μέσων του Πρωτοδικείου Πειραιώς), είναι αποκλειστικός κύριος του µε στοιχεία Β1 διαµερίσµατος του δευτέρου πάνω από το ισόγειο ορόφου της ίδιας πολυώροφης οικοδοµής, εµβαδού 75,85 τ.µ., µε ποσοστό συνιδιοκτησίας 250/000 εξ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου και της µε στοιχεία Υ2 αποθήκης του υπογείου, εµβαδού 13,73 τ.µ., µε ποσοστό συνιδιοκτησίας 1/1000 εξ αδιαιρέτου και έχει την αποκλειστική χρήση της µε στοιχεία Ρ3 ανοικτής θέσης στάθµευσης, εµβαδού 10,13 τ.µ., που βρίσκεται στον πίσω ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου, δυνάµει του υπ’ αριθ. …../22-9-2014 συµβολαίου του συµβολαιογράφου Αθηνών …………., που έχει καταχωρισθεί νόμιμα στο Κτηµατολογικό Γραφείο Νίκαιας. Οι εναγόμενοι – αρχικοί οικοπεδούχοι είναι, ο μεν πρώτος εξ αυτών, ισόβιος επικαρπωτής, η δε δεύτερη, ψιλή κυρία, του µε στοιχεία Α1 διαµερίσµατος του πρώτου πάνω από το ισόγειο ορόφου, του µε στοιχεία Δ1 διαµερίσµατος του τετάρτου πάνω από το ισόγειο ορόφου, των µε στοιχεία Υ4 και Υ5 αποθηκών του υπογείου και της µε στοιχεία Ρ1 κλειστής θέσης στάθµευσης του ισογείου της παραπάνω πολυώροφης οικοδοµής, εµβαδού 34, 75,85, 9,17, 18,05 και 30,23 τ.µ. αντίστοιχα και µε ποσοστό συνιδιοκτησίας 112/000, 250/000, 1/000, 1/000 και 2/000 εξ αδιαιρέτου αντίστοιχα, επί του οικοπέδου και έχουν την αποκλειστική χρήση του µε στοιχεία α, β, γ, δ, α χώρου, στον ακάλυπτο του ισογείου, δυνάµει του υπ’ αρ. …./30-10-2003 συµβολαίου της συµβολαιογράφου Κορυδαλλού ……….. και των υπ’ αρ. ……… συµβολαίων της συµβολαιογράφου Κορυδαλλού ……….., που έχουν µεταγραφεί νόµιµα στα βιβλία µεταγραφών του Δήµου Νίκαιας, σε συνδυασµό µε την παρακάτω αναφερόμενη πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας. Η ανωτέρω πολυώροφη οικοδοµή έχει υπαχθεί στις διατάξεις του Ν.3741/1929 και των άρθρων 1002 και 1117 του Α.Κ. µε την υπ’ αρ. ………/21-6-2010 πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας – κανονισµού πολυκατοικίας του συµβολαιογράφου Νίκαιας Αττικής ……….., που έχει καταχωρισθεί νόμιμα στο Κτηµατολογικό Γραφείο Νίκαιας. Οι δε εναγόµενοι έχουν εγκατασταθεί στις ανωτέρω οριζόντιες ιδιοκτησίες τους από το καλοκαίρι του 2011. Εξάλλου, όπως προαναφέρθηκε, εκκρεμούσης της δίκης,  και συγκεκριμένα μετά την άσκηση της αγωγής αλλά πριν τη συζήτησή της ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, η πρώτη ενάγουσα εργολήπτρια εταιρία μεταβίβασε, λόγω πώλησης, στον προσθέτως παρεμβαίνοντα ………., δυνάμει του υπ’ αρ. …./24-11-2015 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αθηνών ……….., που καταχωρίστηκε νόμιμα στο Κτηματολογικό Γραφείο Νίκαιας με αρ. …../30-11-2015, το µε στοιχεία Α2 διαµέρισµα του πρώτου ορόφου και τη µε στοιχεία Υ3 αποθήκη του υπογείου της  εν λόγω πολυώροφης οικοδοµής, οπότε η πρώτη ενάγουσα με τη μεταβίβαση των τελευταίων ως άνω οριζόντιων ιδιοκτησιών, που αποτελούσαν το εργολαβικό της αντάλλαγμα, δεν έχει στην κυριότητά της άλλα ποσοστά συνιδιοκτησίας στην οικοδομή αυτή. Αυτό, όμως, όπως προεκτέθηκε αναλυτικά, δεν εμποδίζει την ενεργητική νομιμοποίησή της.

Σε σχέση με τα ανωτέρω επικαλούμενα από τους ενάγοντες – ήδη εκκαλούντες, για παράνομες κατασκευές και ενέργειες των εναγόμενων, οι οποίες, κατά τους ισχυρισμούς τους, εγκυµονούν πολλούς κινδύνους, έχουν αλλοιώσει την εξωτερική όψη της οικοδοµής και εµποδίζουν αυτούς (τους ενάγοντες) να χρησιµοποιούν τους κοινόχρηστους χώρους, πλην των αιτημάτων τους και των λόγων έφεσης που αφορούν σε αυτά, που ήδη έχουν απαντηθεί και κριθεί παραπάνω, προέκυψαν τα εξής: Η σιδερένια καγκελόπορτα διαστάσεων μήκους 4 μ και ύψους 2 μ., στην οποία αναφέρονται οι ενάγοντες, δεν έχει τοποθετηθεί εκεί από τους εναγόμενους, αλλά από την ενάγουσα εταιρία, όταν κατασκευάζονταν και οι άλλες σιδερένιες κατασκευές στην πολυκατοικία, για να οριοθετήσει τον υπό στοιχεία α, β, γ, δ, α χώρο στον ακάλυπτο του ισογείου, που ανήκει στην αποκλειστική χρήση της με στοιχεία Ρ1 κλειστής θέσης στάθμευσης που ανήκει στους εναγόμενους, της οποίας αποτελεί συνέχεια, όπως αναγράφεται στην ως άνω (υπ΄αρ. …./2010) πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας και κανονισμό πολυκατοικίας (σελ.17) και να τον καταστήσει διακριτό από τον κοινόχρηστο ακάλυπτο χώρο στο πίσω μέρος του οικοπέδου. Ήδη δε η πόρτα αυτή υπήρχε κατά το χρόνο που παραδόθηκαν το καλοκαίρι του έτους 2011 οι οριζόντιες ιδιοκτησίες στους εναγόμενους – οικοπεδούχους, σύμφωνα με το προαναφερθέν εργολαβικό συμβόλαιο. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται και από το υπ’ αριθ. …./22-2-2011 δελτίο αποστολής και το υπ’ αρ. …./23-2-2011 τιμολόγιο πώλησης αγαθών, του ……….., από τον οποίο η ενάγουσα εταιρία αγόρασε τα απαιτούμενα υλικά και, εν συνεχεία, το συνεργείο της προέβη στην κατασκευή της εν λόγω πόρτας. Δεν προέκυψε από κανένα στοιχείο ότι οι εναγόμενοι χρησιμοποίησαν το συνεργείο της ενάγουσας με δική τους πρωτοβουλία για να εγκαταστήσουν την πόρτα αυτή, όπως ισχυρίστηκαν οι ενάγοντες τόσο πρωτοδίκως όσο και με το δεύτερο (β) σκέλος του τέταρτου λόγου της έφεσής τους, ούτε ότι γνώριζαν ότι αυτή δεν προβλέπεται στα εγκεκριµένα από την οικεία Πολεοδοµία σχέδια, κατά τη χορήγηση της υπ΄αρ. …../2010 άδειας δόμησης της εν λόγω οικοδομής. Ακόμη, στον ανωτέρω χώρο του οποίου έχουν την αποκλειστική χρήση, κατά τα προεκτεθέντα οι εναγόμενοι και βρίσκεται στο πίσω μέρος του οικοπέδου, έχουν τοποθετήσει  ένα φουσκωτό σκάφος, διαστάσεων 3,53 µ. µήκος, 1,70 µ. πλάτος και 0,50 µ. ύψος, όπως βεβαιώνει και ο µηχανολόγος µηχανικός ……….. στην από 6-5-2017 τεχνική έκθεσή του. Δεν προέκυψε, όπως υποστηρίζουν οι ενάγοντες με τον ίδιο λόγο της έφεσής τους, αφενός μεν, ότι οι διαστάσεις του σκάφους αυτού υπερβαίνουν το χώρο αποκλειστικής χρήσης των εναγόμενων (που στην ίδια την αγωγή προσδιορίζεται από τους ενάγοντες σε 6,60 τ.μ), ο οποίος, όπως σημειώθηκε, σε κάθε περίπτωση έχει οριοθετηθεί από την ενάγουσα εργολήπτρια εταιρία, αφετέρου δε, ότι η ενέργεια αυτή απαγορεύεται από τον κανονισµό, ούτε ότι ενέχει κάποιον κίνδυνο για τους λοιπούς συνιδιοκτήτες ή αλλοιώνει την αισθητική της οικοδοµής. Με το πρώτο (α) σκέλος του τέταρτου λόγου της έφεσης, οι εκκαλούντες παραπονούνται ότι η εκκαλουμένη δεν έλαβε υπόψη της την από αναφερόμενη σε αυτήν εισαγγελική παραγγελία της πρώτης ενάγουσας και το από 16-1-2015 εξώδικο των αντιδίκων, από τα οποία προκύπτει ότι οι εναγόμενοι συμπεριφέρονται επανειλημμένα σαν να είναι αποκλειστικοί κύριοι, νομείς και κάτοχοι όλων των οριζόντιων ιδιοκτησιών και κοινόχρηστων και κοινόκτητων χώρων της πολυκατοικίας. Όμως, πέραν του ότι, όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίστηκαν από τους διαδίκους, εκτιμήθηκαν από την εκκαλουμένη, όπως αναφέρεται σε αυτήν, ανεξάρτητα αν δεν έγινε ρητή αναφορά σε κάποια από αυτά, (εναπόκειται, εξάλλου, στη διακριτική ευχέρεια και στη δικαιοδοτική κρίση του δικαστηρίου, σε ποιο αποδεικτικό στοιχείο θα δώσει μεγαλύτερη βαρύτητα), σε κάθε περίπτωση, η αναφορά αυτή στο συγκεκριμένο λόγο της έφεσης είναι εντελώς γενικόλογη και δεν έχει ειδικότερη σχέση με τις επικαλούμενες από τους ενάγοντες προαναφερθείσες παραβάσεις, στις οποίες, υποστηρίζουν ότι έχουν προβεί οι εναγόμενοι. Ούτε το μνημονευόμενο από αυτούς γεγονός, σχετικά με μία κουβέρτα που πήγε να συλλέξει ο ………… (ήδη προσθέτως παρεμβαίνων) από τον πίσω ακάλυπτο κοινόχρηστο χώρο του οικοπέδου και η δεύτερη εναγόμενη διαμαρτυρήθηκε απευθυνόμενη και στο Α.Τ Κορυδαλλού, θεωρώντας ότι ανήκει στην αποκλειστική χρήση της ο χώρος αυτός, μπορεί να αξιολογηθεί στην ένδικη περίπτωση, καθώς δεν διευκρινίζεται αν αυτός ο χώρος εμπίπτει στα αναφερόμενα στην αγωγή αιτήματα. Όσον αφορά στα πλακίδια που έχουν τοποθετηθεί στον κοινόχρηστο πίσω ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου, αντί για την προβλεπόµενη, στα εγκεκριµένα από την Πολεοδοµία σχέδια, φύτευση, αυτά ουδόλως αποδείχθηκε ότι τα τοποθέτησαν οι εναγόμενοι, αντίθετα μάλιστα, προέκυψε ότι αυτά τοποθετήθηκαν από την πρώτη των εναγόντων κατά την κατασκευή της πολυκατοικίας, πράγμα που επιρρωνύεται, πέραν από το μάρτυρα των εναγόμενων, κυρίως από το γεγονός ότι η πρώτη ενάγουσα, µε επιµέλειά της, υπήγαγε την αυθαίρετη αυτή κατασκευή στο Ν.4178/2013 µε την υπ’ αριθ. ……./4-10-2016 αίτησή της προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιµατικής Αλλαγής, όπως ορθά έγινε δεκτό κι από την εκκαλουμένη. Επίσης, σχετικά με τις διαδοκίδες (δοκοί οπλισµένου  σκυροδέµατος) που υπάρχουν στον πρόβολο του εξώστη του δώµατος, άνωθεν της όψης του Δ1 διαµερίσµατος, επί των οποίων (δοκών) έχουν τοποθετηθεί πολυκαρµπονικά φύλλα (υαλοπετάσματα), τα οποία είναι άθραυστα, από κανένα στοιχείο δεν προέκυψε ότι αυτά κατασκευάστηκαν από τους εναγόμενους. Τουναντίον, όπως αναφέρει και η εκκαλουμένη, τοποθετήθηκαν από την πρώτη ενάγουσα, κατά την κατασκευή της πολυώροφης οικοδοµής, γεγονός το οποίο συνάγεται από το ότι η τελευταία (ενάγουσα) συνηθίζει τέτοιου είδους κατασκευές στις πολυκατοικίες που ανεγείρει σε διάφορες περιοχές της Αττικής, όπως αποδεικνύεται από τις προσκομιζόμενες από τους εναγόμενους φωτογραφίες, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητήθηκε από τους αντιδίκους τους.  Ο ισχυρισμός των εναγόντων, που επαναπροβάλλουν με το τρίτο (γ) σκέλος του τέταρτου λόγου της έφεσής τους, ότι οι εναγόμενοι προέβησαν στις ως άνω κατασκευές (πλακιδίων και υαλοπετασμάτων) χρησιμοποιώντας το δικό της συνεργείο, εν αγνοία της, κατά το στάδιο κατασκευής της πολυκατοικίας, δεν κρίνεται πειστικός, καθώς δεν συνάδει με την κοινή λογική ενώ διαρκούσαν οι εργασίες ανέγερσης της οικοδομής, την οποία είχε αναλάβει η ενάγουσα εργολήπτρια εταιρία, οι εναγόμενοι – αρχικοί οικοπεδούχοι, να προβαίνουν με το δικό της συνεργείο (άραγε, πως είναι δυνατόν να δέχθηκε το συνεργείο της, χωρίς μάλιστα να την ενημερώσει και χωρίς να υποπέσει στην αντίληψή της, να εκτελέσει αυτές τις εργασίες, τις οποίες, υποτίθεται, ότι τους ανέθεσαν οι εναγόμενοι). Εξάλλου, η εκκαλουμένη απόφαση δεν στηρίχθηκε για να καταλήξει στα ως άνω συμπεράσματα, σχετικά με την τοποθέτηση των πλακιδίων, μόνο στην κατάθεση του μάρτυρα των εναγόμενων, όπως υποστηρίζουν οι ενάγοντες – εκκαλούντες στον ως άνω λόγο της έφεσης, πράγμα, που σε κάθε περίπτωση είναι θεμιτό, αλλά και στο γεγονός ότι, όπως προαναφέρθηκε, η ίδια η πρώτη ενάγουσα αιτήθηκε την υπαγωγή της ως άνω αυθαίρετης κατασκευής στο Ν. 4178/2013 για την τακτοποίησή της. Τα αποδεικτικά στοιχεία, άλλωστε, εκτιμώνται εκ νέου από το παρόν δικαστήριο. Το γεγονός δε ότι η ίδια κατασκευή με διακοσμητικές διαδοκίδες και υαλοπετάσματα στο δώμα της οικοδομής, παρατηρείται και σε άλλες οικοδομές που έχει κατασκευάσει η ενάγουσα εταιρία, είναι βέβαια ένα ισχυρό στοιχείο που δεικνύει ότι ήταν αυτή που προέβη στις κατασκευές αυτές στην επίμαχη πολυκατοικία και όχι οι εναγόμενοι, για τους οποίους ουδέν στοιχείο υπάρχει ότι τις κατασκεύασαν, αντίθετα με όσα η ενάγουσα ισχυρίζεται στον ίδιο λόγο της έφεσής της, ο οποίος πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Περαιτέρω, σύµφωνα µε το άρθρο 3 παρ. 3 του κανονισµού της πολυκατοικίας δεν απαγορεύεται η τοποθέτηση στην ταράτσα αυτής ηλιακού θερμοσίφωνα από κάθε συνιδιοκτήτη σε θέση που θα υποδείξει ο κατασκευαστής ή η Γενική συνέλευση. Προέκυψε δε ότι, στο δώμα και ειδικότερα στην απόληξη του φρεατίου ανελκυστήρα, έχει τοποθετηθεί ηλιακός θερµοσίφωνας που εξυπηρετεί το ένα διαµέρισµα των εναγόμενων. Κατά τα αναφερόμενα στην από 26-4-2017 τεχνική έκθεση του μηχανολόγου μηχανικού …………, η απόληξη του φρεατίου του ανελκυστήρα αποτελεί ένα ενιαίο σύνολο με το μπετόν της πλάκας του δώματος και είναι ερμητικά κλειστή χωρίς ανοίγματα ή θυρίδες αναθεώρησης, το υδραυλικό τηλεσκοπικού τύπου έμβολο συνδέεται στη βάση του θαλάμου του ανελκυστήρα και τον ωθεί ανοδικά και καθοδικά σε κάθε όροφο και συνεπώς η επισκευή του εμβόλου του ανελκυστήρα δεν μπορεί να γίνει από την απόληξη του φρεατίου του και ο ηλιακός θερμοσίφωνας των εναγόμενων δεν δυσχεραίνει ούτε καθιστά αδύνατη τη συντήρηση του ανελκυστήρα, όπως υποστηρίζουν οι ενάγοντες και αναφέρεται στην προσκομιζόμενη από αυτούς από 29-1-2015 τεχνική έκθεση της τοπογράφου μηχανικού ……….. Πέραν αυτού, ο ηλιακός αυτός θερμοσίφωνας αγοράστηκε από τον πρώτο των εναγόμενων στις 31-3-2011, (βλ. σχετικό  ……. παραστατικό πώλησης της εταιρίας ‘’…………..’’) και τοποθετήθηκε στη παραπάνω θέση από την ενάγουσα κατασκευάστρια εταιρία, κατά το χρόνο που εγκατέστησε και τους (5) ηλιακούς θερμοσίφωνες των λοιπών διαμερισμάτων της πολυκατοικίας στο δώμα, όπως ήταν η πάγια τακτική της και σε άλλες πολυώροφες οικοδομές που είχε η ίδια ανεγείρει ως κατασκευάστρια εταιρία, (βλ. σχετικά τις προσκομιζόμενες από τους εναγόμενους φωτογραφίες κάποιων από τις  οικοδομές αυτές). Το γεγονός αυτό ενισχύεται και από το ότι  η πρώτη ενάγουσα εταιρία υπέγραψε τους όρους της εγγύησης του επίμαχου θερμοσίφωνα, ως εταιρία εγκατάστασης, όπως προκύπτει από την από 31-3-2011 εγγύηση που χορηγήθηκε από την επιχείρηση με την επωνυμία ‘’…………’’. Επομένως, ο αναφερόμενος στον εν λόγω ηλιακό θερμοσίφωνα, λόγος της έφεσης (στο τέταρτο (δ) σκέλος του τέταρτου λόγου αυτής), είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Όσον αφορά στην καμινάδα, που έχει κατασκευασθεί στο δώμα της εν λόγω οικοδομής, χωρίς να προβλέπεται από τα σχέδια που κατατέθηκαν στην πολεοδομία για την έκδοση της οικοδομικής άδειας, οι ενάγοντες παραπονούνται με το πέμπτο (ε) σκέλος του τέταρτου, επίσης, λόγου της κρινόμενης έφεσής τους, ότι κακώς η εκκαλουμένη έκρινε ότι  η επίδικη καμινάδα δεν έχει τοποθετηθεί εκεί από τους εναγόμενους, μη δεχόμενη όσα κατέθεσε η μάρτυρας των εναγόντων …………, που συνέταξε και την  ανωτέρω τεχνική έκθεση, η οποία αναφέρει ότι είναι προορισμένη για την εξυπηρέτηση μόνο του διαμερίσματος του τετάρτου ορόφου (Δ1) που ανήκει στους εναγόμενους και συνεπώς, κατά τους ισχυρισμούς των εναγόντων, ήταν αυτοί που την κατασκεύασαν. Η ίδια η ως άνω μάρτυρας στην κατάθεσή της ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου δέχεται ότι δεν προέβη σε αυτοψία στα διαμερίσματα των εναγόμενων, αλλά στα λοιπά διαμερίσματα στα οποία διαπίστωσε ότι δεν έχουν τζάκι, οπότε κατέληξε ότι, η καμινάδα αυτή θα πρέπει να εξυπηρετεί το διαμέρισμα των εναγόμενων. Εκτός του ότι, όμως, η ως άνω τεχνική έκθεση έρχεται σε αντίθεση με την παραπάνω από 6-5-2017 τεχνική έκθεση του μηχανολόγου μηχανικού ……….., όπου βεβαιώνεται ότι οι εναγόμενοι στο με στοιχεία Δ1 διαμέρισμά τους δεν έχουν τζάκι, δεν αποδείχθηκε ότι αυτοί προέβησαν στην κατασκευή της εν λόγω καμινάδας. Οι τελευταίοι  αθωώθηκαν δε, για την αυθαίρετη αυτή κατασκευή, με την υπ΄αρ. 480/30-1-2017 απόφαση του Β’ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς, στην οποία κηρύχθηκε ένοχος για την ίδια πράξη, ο νόμιμος εκπρόσωπος της πρώτης ενάγουσας εργολήπτριας εταιρίας. Την ως άνω απόφαση, επιτρεπτώς έλαβε υπόψη το πρωτοβάθμιο δικαστήριο ως δικαστικό τεκμήριο, ως προς την αθώωση των εναγόμενων, αντίθετα με τα όσα ισχυρίζεται η ενάγουσα, ότι δηλ. δεν έπρεπε να ληφθεί υπόψη λόγω του ότι εκκρεμούσε έφεση κατ΄αυτής, καθώς η έφεση αφορούσε προφανώς το καταδικαστικό σκέλος αυτής, σχετικά με τον νόμιμο εκπρόσωπο της ενάγουσας ……… και όχι το αθωωτικό σκέλος της, που αφορούσε τους εναγόμενους. Το ότι και ο ανωτέρω νόμιμος εκπρόσωπος της ενάγουσας,  στη συνέχεια, αθωώθηκε για την πράξη αυτήν από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο (Τριμελές Πλημ/κείο Πειραιώς) με την υπ΄αρ. 401/26.1.2018 απόφασή του, που προσκομίζεται ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου, σε απόσπασμα, δεν αναιρεί τα προεκτεθέντα περί των αμετάκλητα, πλέον, αθωωθέντων εναγόμενων. Τέλος, σχετικά με τον τοίχο διαστάσεων 1,30 μ. Χ 2,25 μ. στη με στοιχεία Ρ1 κλειστή θέση στάθμευσης του ισογείου, αποκλειστικής χρήσης των εναγόμενων, που πράγματι δεν έχει κατασκευαστεί στην με στοιχεία Ρ1 κλειστή θέση στάθμευσης των εναγόμενων, αν και αυτός προβλέπεται στα εγκεκριμένα από την Πολεοδομία σχέδια, η μη κατασκευή του δεν αποδείχθηκε, όπως κρίθηκε και με την εκκαλουμένη, (η οποία απέρριψε το σχετικό αίτημα των εναγόντων να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να τον κατασκευάσουν ως ουσιαστικά αβάσιμο), ότι έχει αλλοιώσει την εξωτερική όψη κι αισθητική της οικοδομής, ότι επηρεάζει τη στατικότητα αυτής ή ότι γενικά εγκυμονεί κάποιον κίνδυνο, ούτε ότι εμποδίζει τον δεύτερο και τον τρίτο των εναγόντων να χρησιμοποιούν τους κοινόχρηστους χώρους. Ο ισχυρισμός των εκκαλούντων με το έκτο (στ) σκέλος του τέταρτου λόγου της έφεσης ότι μπορεί η πρώτη ενάγουσα, ως κατασκευάστρια εταιρία, να βρεθεί υπόλογη απέναντι στην Πολεοδομία, δεν αποτελεί κίνδυνο, με την παραπάνω έννοια, εφόσον, μάλιστα, υπεύθυνοι για την κατασκευή του, όπως η ίδια διατείνεται, είναι οι εναγόμενοι και συνεπώς το αίτημα να υποχρεωθούν αυτοί να κτίσουν τοίχο με τις ως άνω διαστάσεις στη με στοιχεία Ρ1 κλειστή θέση στάθμευσης του ισογείου, ορθώς απορρίφθηκε από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο ως ουσιαστικά αβάσιμο. Επομένως, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, κι ο τέταρτος και τελευταίος της έφεσης, ως προς όλα τα ανωτέρω αναλυθέντα σκέλη του, πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος.

Κατόπιν τούτων, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο στο βαθμό που κατέληξε σε διαφορετική κρίση με το παρόν, ήτοι που απέρριψε την αγωγή ως απαράδεκτη, σχετικά με την πρώτη ενάγουσα, λόγω έλλειψης ενεργητικής νομιμοποίησης, εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω. Πρέπει λοιπόν, κατά το βάσιμο περί τούτου λόγο της έφεσης, να εξαφανισθεί ως προς το κεφάλαιό της αυτό. Ακολούθως, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη έφεση εν μέρει δεκτή ως βάσιμη και κατ΄ ουσία, και αφού κρατηθεί η υπόθεση στο παρόν Δικαστήριο και ερευνηθεί κατ΄ ουσία, πρέπει να απορριφθεί η αγωγή και για τους τρεις ενάγοντες ως ουσιαστικά αβάσιμη, σύμφωνα τα όσα, επίσης, προαναφέρθηκαν. Πρέπει, τέλος, τα δικαστικά έξοδα να συμψηφισθούν συνολικά μεταξύ των διαδίκων και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας (όσον αφορά στους εκκαλούντες και εφεσίβλητους, ενώ όσον αφορά στον προσθέτως παρεμβαίνοντα για τον παρόντα βαθμό), διότι, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, η ερμηνεία των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν ήταν ιδιαίτερα δυσχερής (αρθρ.179,183 ΚΠολΔ), καθώς επίσης να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου της έφεσης στους καταθέσαντες αυτό, εκκαλούντες, κατ΄ άρθρο 495 παρ.3 εδ.ε του ΚΠολΔ.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Συνεκδικάζειτην έφεση και την πρόσθετη παρέμβαση, που αναφέρονται στο σκεπτικό, κατ΄αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται αυτές εν μέρει κατά το τυπικό και ουσιαστικό τους μέρος.

Εξαφανίζει την εκκαλουμένη υπ΄αρ.4457/2017 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που δίκασε τη διαφορά των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των μισθωτικών διαφορών, ως προς το κεφάλαιό της, που επίσης αναφέρεται στο σκεπτικό.

Κρατεί την αγωγή.

Δικάζει επί της ουσίας την υπόθεση.

Απορρίπτει την αγωγή και την, υπέρ των εναγόντων, πρόσθετη παρέμβαση.

Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας (όσον αφορά στους εκκαλούντες και εφεσίβλητους, ενώ, όσον αφορά στον προσθέτως παρεμβαίνοντα, για τον παρόντα βαθμό).

Διατάσσει την επιστροφή του παραβόλου της έφεσης, στους καταθέσαντες αυτό, εκκαλούντες.

 

KPIΘHKE, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, στο ακροατήριό του και σε έκτακτη δημόσια αυτού συνεδρίαση στις 9  Ιανουαρίου 2020, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.

Η  ΔΙΚΑΣΤΗΣ                               H  ΓPAMMATEAΣ