ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός απόφασης : 13/ 2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Δημήτριο Καβαλλάρη, Εφέτη, που ορίστηκε από ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου, και από τη Γραμματέα Γ.Λ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από την με αρ……../14.6.2018 έκθεση επίδοσης του δικ. επιμελητή στο Εφετείο Ναυπλίου ………… προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της έφεσης με πράξη κατάθεσης και ορισμού δικασίμου στον εφεσίβλητο και συνεπώς αφού αυτός δεν εμφανίστηκε, ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο Δικηγόρο κατά την εκφώνηση της υπόθεσης στη σειρά του πινακίου θα πρέπει να δικασθεί ερήμην, η συζήτηση όμως θα πρέπει να συνεχισθεί σαν να ήταν παρόντες όλοι οι διάδικοι (άρθρο 524 § 4 ΚΠολΔ).
Η 9.5.2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………./2018 έφεση της εκκαλούσας – ενάγουσας, κατά της με αρ. 5050/2017 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από διατροφή και επιμέλεια τέκνων (άρθρα 681Β, 666 § 1, 667 και 670 έως 676 ΚΠολΔ, όπως ίσχυε πριν την τροποποίησή τους από τον Ν. 4335/2015), έχει ασκηθεί νομότυπα κι εμπρόθεσμα, καθώς δεν προκύπτει ότι η απόφαση αυτή επιδόθηκε (άρθρα 495 επ., 511 επ. ΚΠολΔ). Είναι, συνεπώς, παραδεκτή και πρέπει να ακολουθήσει η ουσιαστική έρευνα των λόγων της κατά την ίδια ως άνω ειδική διαδικασία (άρθρο 681 Β ΚΠολΔ σε συνδυασμό με άρθρο 674 § 2 α’ αυτού και ήδη άρθρα 592 επ. ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του από το άρθρο 1, άρθρο ένατο του ν.4335/2015). Σημειωτέον ότι για το παραδεκτό της έφεσης δεν απαιτείται η καταβολή παραβόλου, καθόσον οι διαφορές των άρθρων 681Β ΚΠολΔ, όπως η προκειμένη, εξαιρούνται ρητά από το νόμο (άρθρο 495 § 3 εδ. τελ. ΚΠολΔ).
Με την από από 24-12-2014 και με αριθμ. εκθ. καταθ. …………/2015 αγωγή της, η ενάγουσα, ήδη εκκαλούσα, ζήτησε, ζητεί, με την ιδιότητα της ως ασκούσας την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου της, …., που απέκτησε από τις εκτός γάμου σχέσεις της με τον εναγόμενο, ο οποίος και αναγνώρισε αυτό εκουσίως, ως γνήσιο τέκνο αυτού, να υποχρεωθεί ο να της καταβάλει εναγόμενος, ως μηνιαία διατροφή του ως άνω τέκνου, το ποσό των 1.030 ευρώ, προκαταβλητέο εντός του πρώτου τριημέρου εκάστου μηνός, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης. Η υπόθεση εκδικάσθηκε αντιμωλία των διαδίκων και εκδόθηκε η προσβαλλόμενη με αρ. 5050/2017 απόφαση του ανωτέρω δικαστηρίου, με την οποία η αγωγή έγινε εν μέρει δεκτή, ανατέθηκε οριστικά η επιμέλεια της ανήλικης θυγατέρας των διαδίκων στην ενάγουσα και υποχρεώθηκε ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών να καταβάλλει στην ενάγουσα μηναία διατροφή για το ανήλικο τέκνο τους το ποσό των 500 ευρώ μηνιαίως. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα για τους λόγους που εκθέτει με την έφεσή της, που ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία κι εφαρμογή του νόμου κι εκτίμηση των αποδείξεων. Πρέπει, λοιπόν, να ακολουθήσει η ουσιαστική έρευνα των λόγων της έφεσης.
Από τις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1489, 1493 ΑΚ προκύπτει ότι οι γονείς έχουν κοινή και ανάλογη με τις δυνάμεις τους υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους, ακόμη και εάν αυτό έχει περιουσία, της οποίας όμως τα εισοδήματα ή το προϊόν της εργασίας του ή άλλα τυχόν εισοδήματά του, δεν αρκούν για τη διατροφή του. Το μέτρο της διατροφής προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του δικαιούχου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής του και περιλαμβάνει τα αναγκαία για τη συντήρηση και εν γένει εκπαίδευσή του έξοδα. Ως συνθήκες ζωής νοούνται οι συγκεκριμένοι όροι διαβίωσης, που ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία, τον τόπο κατοικίας, την ανάγκη επιτήρησης και εκπαίδευσης και την κατάσταση της υγείας του δικαιούχου, σε συνδυασμό με την περιουσιακή κατάσταση του υποχρέου. Για να καθοριστεί το ποσό της δικαιούμενης διατροφής αξιολογούνται κατ’ αρχήν τα εισοδήματα των γονέων από οποιαδήποτε πηγή και στη συνέχεια προσδιορίζονται οι ανάγκες του τέκνου, καθοριστικό δε στοιχείο είναι οι συνθήκες της ζωής του, δηλαδή οι όροι διαβίωσής του, χωρίς όμως να ικανοποιούνται οι παράλογες αξιώσεις. Εξάλλου, η κατά τα ως άνω υποχρέωση των γονέων προς διατροφή του τέκνου τους βαρύνει αυτούς, κατά το άρθρο 1489 § 2 ΑΚ, ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Επομένως, ο εναγόμενος γονέας προς καταβολή ολόκληρου του ποσού της διατροφής, μπορεί να επικαλεστεί κατ’ ένσταση, κατ’ άρθρο 1489 § 2 ΑΚ και 262 ΚΠολΔ, ότι και ο άλλος γονέας έχει την οικονομική δυνατότητα, σε σχέση με τη δική του και σε συνδυασμό με τις λοιπές υποχρεώσεις του, να καλύψει μέρος της ανάλογης διατροφής του ανηλίκου, οπότε, με την απόδειξη της ένστασης αυτής, περιορίζεται η υποχρέωση του εναγομένου γονέα κατά το ποσό που αντιστοιχεί στην οικονομική δυνατότητα και στη βάση αυτής υποχρέωση συνεισφοράς του άλλου γονέα. Η δαπάνη για την εξυπηρέτηση στεγαστικών ή καταναλωτικών δανείων δεν προαφαιρείται από τα εισοδήματα του υποχρέου, όπως π.χ. από τον μισθό του, αλλά λαμβάνεται υπόψη, ως στοιχείο προσδιοριστικό της αξίας της περιουσίας του, η οποία πρέπει να εκληφθεί ότι μειώνεται κατά το ποσό του δανείου, καθώς και ως στοιχείο προσδιοριστικό των συνθηκών διαβίωσής του (ΑΠ 959/2019, ΑΠ 1612/2017ΑΠ 1156/2017, ΑΠ 541/2015, ΑΠ 120/2013)
Στην προκείμενη περίπτωση, από τις ένορκες καταθέσεις της μάρτυρος, και της ανωμοτί εξέτασης του εναγομένου, που εξετάστηκαν νομότυπα στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, (βλ. πρακτικά συνεδριάσεως αυτού), της υπ’ αριθμ. …/14-2-2017 ένορκης βεβαίωσης της μάρτυρος ………., η οποία ελήφθη με επιμέλεια της ενάγουσας, κατόπιν προηγούμενης νομότυπης κλήτευσης του εναγομένου (βλ. την υπ’ αριθμ. …./9-2-2017 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Ναυπλίου …………) από τα έγγραφα που επικαλούνται και προσκομίζει η εκκαλούσα, (σημειώνεται ότι ορισμένα από τα έγγραφα αναφέρονται ενδεικτικά κατωτέρω, αφού δεν παραλείφθηκε κάποιο για την ουσιαστική διάγνωση της ένδικης διαφοράς – Α.Π. 1001/2012 Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ” και Α.Π. 1628/2003 Ελλ.Δ/νη 2004, σελ. 724) αλλά και από τα διδάγματα κοινής πείρας, τα οποία λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι απέκτησαν, από τις εκτός γάμου σχέσεις τους, ένα τέκνο, τον …, που γεννήθηκε, στις 5-9-2008, το οποίο αναγνώρισε ο εναγόμενος, ως γνήσιο τέκνο του, με την υπ” αριθμ. ………/11-1-2011 συμβολαιογραφική πράξη εκούσιας αναγνώρισης και απόδοσης επωνύμου της Συμβολαιογράφου Κρανιδίου …………., κατόπιν συναίνεσης της μητέρας του. Το τέκνο αυτό διαμένει με την ενάγουσα μητέρα του, η οποία το εκπροσωπεί στην παρούσα δίκη και εξακολουθεί να ασκεί τη γονική μέριμνα αυτού (ΑΚ 1515) τμήμα της οποίας αποτελεί και η επιμέλεια του. Το τέκνο δεν διαθέτει εισοδήματα, από περιουσία ή από άλλη πηγή, ενώ δεν δύναται να εργασθεί, λόγω της ηλικίας του, ώστε δικαιούται να λαμβάνει διατροφή, σε χρήμα, προκαταβαλλομένη, κάθε μήνα, από τους υπόχρεους γονείς του, οι οποίοι ενέχονται, ανάλογα με τις οικονομικές δυνάμεις τους. Εξάλλου αποδείχθηκε περαιτέρω ότι, ο εναγόμενος ασχολούμενος με διάφορες επιχειρήσεις, την επίδικη περίοδο απασχολείται με μεσιτικές εργασίες και διατηρεί, όπως παραδέχθηκε και ο ίδιος, καφετέρια με την επωνυμία «…..», στην παραλία Πόρτο Χελίου, με περίοδο κύριας λειτουργίας της το διάστημα Απριλίου – Οκτωβρίου εκάστου έτους. Είναι κύριος σημαντικής ακίνητης περιουσίας και ειδικότερα διαθέτει : α) μία κάθετη ιδιοκτησία, σε τμήμα οικοπέδου, εμβαδού 407 τ.μ., στο Πόρτο Χέλι, μετά της εντός αυτού κειμένης οικίας, επιφανείας 80 τμ, β) ένα αγροτικό ακίνητο στη θέση «….» στο Πόρτο Χέλι,., έκτασης 35 στρεμμάτων, γ) ένα διαμέρισμα ισογείου, υπό στοιχεία II, στη θέση «….» στο Πόρτο Χέλι, εμβαδού 98,20 τ.μ., δ) ποσοστό 1/2 εξ αδιαιρέτου επί ισόγειας αποθήκης – φούρνου με στοιχείο 12, στη θέση «….» στο Πόρτο Χέλι, εμβαδού 34 τ.μ., ε) ποσοστό 1/2 εξ αδιαιρέτου ενός αγροτεμαχίου, στη θέση «…..» στο Πόρτο Χέλι, εμβαδού 16.583 τ.μ., στ) δύο αγροτικά ακίνητα, με ελιές, έκτασης 20 και 22 στρεμμάτων, αντίστοιχα, στη θέση «…..» στο Πόρτο Χέλι, και ένα ακόμη με ελιές έκτασης 20 στρεμμάτων στο Πόρτο Χέλι και ζ) πέντε αγροτεμάχια στη θέση «…..» στο Πόρτο Χέλι, εμβαδού περίπου 4 στρεμμάτων. Από τα ακίνητα αυτά, το πρώτο είναι η ιδιόκτητη οικία του, την οποία ανέφερε ότι έχει παραχωρήσει δωρεάν σε ιδιώτη καπετάνιο, έναντι των επισκευών που θα πραγματοποιούσε αυτός στην οικία. ¨Όμως είναι βέβαιο ότι λαμβάνει μίσθωμα για την οικία αυτή (όπως κατάθεσε η μάρτυρας αποδείξεως και η μάρτυρας στην ένορκη βεβαίωση) και σε κάθε περίπτωση έχει δυνατότητα να εκμισθώνει αυτή έναντι ποσού 400 ευρώ μηνιαίως. Για το έτος 2014 ο εναγόμενος δήλωσε καθαρά κέρδη από άσκηση αγροτικής δραστηριότητας 1.245 ευρώ, καθαρά κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα 1,91 €, και εισόδημα από τόκους 3,69 €, ενώ για το φορολογικό έτος 2015 καθαρό εισόδημα από άσκηση αγροτικής δραστηριότητας 60 €, από μισθούς ημερομίσθια (βλ. το με αρ. πρωτ. ……/10.2.2017 της ΔΟΥ Ναυπλίου, κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας). Τα μηδενικά όμως εισοδήματα του εναγόμενου, που δήλωσε τις φορολογικές του δηλώσεις, είναι βέβαιο ότι δεν αποτυπώνουν την αληθινή εικόνα των απολαυών του, καθώς το δηλούμενο εισόδημα βάσει φορολογικών δηλώσεων, δεν αναιρεί τη δυνατότητα τόσον της αρμόδιας φορολογικής αρχής κυριαρχικώς, όσο και των πολιτικών δικαστηρίων παρεμπιπτόντως, κατά την έρευνα ζητημάτων αστικής φύσεως, όπως διατροφής, να διαπιστώσει και προσδιορίσει τις πραγματικές οικονομικές δυνατότητες του προσκομίζοντος την φορολογική δήλωση φυσικού προσώπου (βλ. ΜΕφΠειρ. 395/2019 ΜονΕφΛαρ 284 /2018, ΤΝΠΔΣΑ, EφΔωδ 10/2011,ΕφΘεσ 1278/2001, ΝΟΜΟΣ). Καφετέρια στην παραλία του Πόρτο Χελίου είναι βέβαιο ότι αποφέρει αρκετά κέρδη (τη θερινή περίοδο) επιπλέον ο εναγόμενος έχει την κτηματομεσιτική του δραστηριότητα, αλλά μπορεί να έχει και ικανοποιητικό αγροτικό εισόδημα ως κύριος σημαντικών αγροτικών εκστάσεων (ελαιώνων συνολικής έκτασης 99 στρεμμάτων, εκτός των δασικών εκτάσεων). Ενόψει αυτών κρίνεται ότι ο εναγόμενος είναι σε θέση να αποκομίζει μηνιαίο καθαρό εισόδημα της τάξεως περίπου των των 2.400 ευρώ (ετήσιο 30.000 ευρώ) και όχι πλέον αυτού. Διαθέτει ένα ΙΧΕ επιβατικό αυτοκίνητο μάρκας «Smart» (με αρ. κυκλοφορίας ………..), ενώ στην κυριότητα του είχε μέχρι πρότινος και ένα ακόμη αυτοκίνητο, μάρκας «Ferrari» (αρ. κυκλοφ. ………..), για το οποίο έχει δηλώσει κλοπή. Για την αγορά του τελευταίου ως άνω αυτοκινήτου, με παρακράτηση κυριότητας, είχε λάβει τραπεζικό δάνειο με την εξόφληση του οποίου οφείλει ακόμη, ενώ επίσης, βαρύνεται α) με οφειλή στο ΙΚΑ, ποσού 2.543,53 ευρώ, β) με οφειλή στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων, ποσού 4.753,97 ευρώ, γ) με οφειλή ποσού 5.886 ευρώ, για μισθώματα, δ) με οφειλή ποσού 14.512,37 ευρώ, για οφειλές στη VODAFONE, και ε) με οφειλή προς τη ΔΕΗ, ποσού 2.069 ευρώ, χωρίς να προκύπτει η μηνιαία επιβάρυνσή του, τα οποία όμως σε κάθε περίπτωση δεν θα αφαιρεθούν από τα εισοδήματα του, αλλά αποτελούν στοιχείο προσδιοριστικό των συνθηκών διαβίωσης του (ΟλΑΠ 9/91 ΑρχΝομ 1991. 652, Α.Π. 120/2013, Α.Π. 837/2009 και Α.Π. 471/2005 όλες στην Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ”). Βαρύνεται με καταβολή ενοικίου ποσού 500 ευρώ για την επιχείρησή του και ισχυρίστηκε ότι πληρώνει επιπλέον μηνιαίο μίσθωμα 280 ευρώ για την οικία στην οποία διαμένει άνω της καφετέριας, που κρίνεται όμως ότι είναι εικονική και όχι πραγματική επιβάρυνση, αφού το ποσό αυτό όπως ανέφερε, πληρώνει στην επιχείρησή του, η οποία με τον τρόπο αυτό εμφανίζεται ότι έχει περισσότερα έξοδα. Άλλα εισοδήματα ή περιουσία δεν αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος διαθέτει, ούτε ότι βαρύνεται κατά νόμο με την υποχρέωση διατροφής άλλων προσώπων. Από την άλλη πλευρά η ενάγουσα δεν εργάζεται, είναι, όμως, νέα και υγιής και μπορεί να εργασθεί, έχοντας σχετική υποχρέωση, με δεδομένη και την ηλικία του ανηλίκου, που είναι πλέον περίπου εννέα ετών, εργασία από την οποί μπορεί να αποκομίσει, κατά μέσο όρο, μηνιαίως το ποσό των 500 ευρώ. (ΕφΛαρ 248/2018 ΤΝΠ ΔΣΑ, ΕφΛαμ 98/2009, ΕφΛαρ 61/2007 ΤΝΠ Νόμος) Φιλοξενείται σε οικία κυριότητας της μητέρας της, απαλλασσόμενη από αντίστοιχη μισθωτική δαπάνη, ενώ δεν κρίνεται πειστικός ο ισχυρισμός ότι καταβάλει σ΄αυτήν μηνιαίο μίσθωμα ποσού 500 ευρώ ενώ όπως ισχυρίζεται στερείται παντελώς εισοδημάτων (το οποίο δεν προκύπτει από κανένα έγγραφο αποδεικτικό στοιχείο). Βαρύνεται όμως με τα λειτουργικά έξοδα της ως άνω οικίας. Άλλα εισοδήματα ή περιουσία δεν αποδείχθηκε ότι έχει, ούτε ότι βαρύνεται με τη νόμιμη διατροφή άλλων προσώπων. Με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων και τις εν γένει περιστάσεις, λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών της ζωής αυτών του ανήλικου τέκνου και ειδικότερα, την ηλικία του, τον τρόπο διαβίωσης αλλά πρωτίστως την οικονομική τους κατάσταση, η κατά μήνα διατροφή, για το ανήλικο τέκνο των διαδίκων πρέπει να καθοριστεί για το επίδικο χρονικό διάστημα στο ποσό των 650 ευρώ. Το ποσό αυτό είναι ανάλογο με τις ανάγκες του τέκνου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής και ανταποκρίνεται στα απαραίτητα έξοδα για τη διατροφή, συντήρηση, ψυχαγωγία κι εκπαίδευση, με βάση τις οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων (Σημειώνεται ότι δεν προσκομίζεται κάποια συγκεκριμένη απόδειξη για παρακολούθηση μαθημάτων ξένων γλωσσών και εξωσχολικών δραστηριοτήτων, ώστε θα ληφθούν υπόψη τα συνήθη για τέκνο της ηλικίας, ήτοι η συνήθης δαπάνη για εκμάθηση μίας ξένης γλώσσας και μίας αθλητικής δραστηριότητας). Για τον προσδιορισμό της συνεισφοράς που βαρύνει τους γονείς τους, πρέπει να γίνει αναγωγή της οικονομικής δυνατότητας κάθε γονέα στο σύνολο των εισοδημάτων τους. Με τα δεδομένα αυτά, ο εναγόμενος πρέπει να μετέχει στην ανάλογη διατροφή του τέκνου του με το ποσό των 530 ευρώ, που συνιστά τη συνεισφορά του, ενώ κατά το υπόλοιπο ποσό, συμμετέχει η ενάγουσα – εκκαλούσα με την προσφορά της προσωπικής της απασχόλησης για την περιποίηση και φροντίδα αυτού, κατά παραδοχή της ένστασης συνεισφοράς που είχε παραδεκτά προτείνει ο εναγόμενος – εφεσίβλητος στο πρώτο βαθμό (με προφορική του δήλωση που καταχωρίστηκε στα πρακτικά και τις έγγραφες προτάσεις του (αρθρ. 262 § 1, 591 παρ. 1γ΄ του ΚΠολΔ). Με δεδομένο ότι λόγω της ευδοκίμησης εν μέρει της αυτής έντασης απορρίφθηκε κατά ένα μέρος η αγωγή και ασκεί έφεση η ενάγουσα, στο παρόν δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, μεταβιβάζεται (ΚΠολΔ 522) ως ενιαίο και αδιαίρετο κεφάλαιο της εκκαλούμενης απόφασης, τόσο η αγωγή, όσο και η ένσταση κατ’ αυτής, χωρίς ανάγκη επαναφοράς της με τις προτάσεις του εφεσίβλητου (ΑΠ 1710/2012 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Βαθρακοκοίλης η έφεση2015, σ.353). Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο καθόρισε το ποσό της καταβλητέας συνεισφοράς στη διατροφή του ανηλίκου τέκνου από τον εναγόμενο σ΄αυτό των 500 ευρώ, έσφαλε και κατά συνέπεια έσφαλε, ώστε κατά παραδοχή των σχετικών λόγων εφέσεως θα πρέπει να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση, να διακρατηθεί η αγωγή από το παρόν Δικαστήριο και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στην ενάγουσα με την ιδιότητά της ως ασκούσα την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου της το ποσό των πεντακοσίων είκοσι (530) ευρώ ως μηνιαία διατροφή, αυτού με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε δόσης. Σε βάρος του εφεσίβλητου εναγόμενου θα πρέπει να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα της εκκαλούσας – ενάγουσας, κατά το παρεπόμενο αίτημά της (άρθρα 183 και 178 ΚΠολΔ). Τέλος για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας πρέπει να ορισθεί το προκαταβλητέο παράβολο (άρθρο 505 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην του εφεσίβλητου.
ΟΡΙΖΕΙ παράβολο ανακοπής ερημοδικίας ποσό διακοσίων πενήντα (250 ευρώ).
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και στην ουσία της κατά ένα μέρος την έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλούμενη απόφαση, με αρ. 5050/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς διαδικασίας διατροφών.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει κατ’ ουσίαν την από 24-12-2014 και με αριθμ. εκθ. καταθ. …………/2015 αγωγή.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει αυτήν.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα ως ασκούσα τη γονική μέριμνα του ανήλικου τέκνου της ………. και για λογαριασμό αυτού, το χρηματικό ποσό των πεντακοσίων τριάντα (530) ευρώ, στο πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα, για δύο έτη από την επίδοση της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρους του εναγόμενου τα δικαστικά έξοδα της εκκαλούσας – ενάγουσας των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του στον Πειραιά την απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους Δικηγόρων στις 13.1.2020
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ